SPRAWOZDANIE w sprawie statutu spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników

2.12.2011 - (2011/2116(INI))

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Sprawozdawca: Sven Giegold

Poprawki

Procedura : 2011/2116(INI)

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji

Dokument w ramach procedury :

A7-0432/2011

Teksty złożone :

A7-0432/2011

Debaty :

PV 12/03/2012 - 22
CRE 12/03/2012 - 22

Głosowanie :

PV 13/03/2012 - 8.6
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2012)0071

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
OPINIA Komisji Prawnej
OPINIA Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie statutu spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników

(2011/2116(INI))

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 4, 54 oraz art. od 151 do 154 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej[1],

– uwzględniając zalecenie nr 193 Międzynarodowej Organizacji Pracy z dnia 3 czerwca 2002 r. dotyczące propagowania spółdzielni,

– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE)[2],

– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE)[3],

– uwzględniając dyrektywę Rady 2001/86/WE z dnia 8 października 2001 r. uzupełniającą statut spółki europejskiej w odniesieniu do uczestnictwa pracowników[4],

– uwzględniając dyrektywę Rady 2003/72/WE z dnia 22 lipca 2003 r. uzupełniającą statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników[5],

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 lutego 2004 r. w sprawie propagowania spółdzielni w Europie (COM(2004)0018),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020 – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),

– komunikat Komisji z dnia 27 października 2010 r. zatytułowany „W kierunku Aktu o jednolitym rynku – W stronę społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności – 50 propozycji na rzecz wspólnej poprawy rynku pracy, przedsiębiorczości i wymiany” (COM(2010)0608),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia16 grudnia 2010 r. zatytułowany „Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym: europejskie ramy na rzecz spójności społecznej i terytorialnej” (COM(2010)0758,

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. zatytułowany „Akt o jednolitym rynku. Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu gospodarczego i wzmocnienia zaufania. »Wspólnie na rzecz nowego wzrostu gospodarczego«” (COM(2011)0206),

– uwzględniając sprawozdanie podsumowujące dotyczące dyrektywy Rady nr 2003/72/WE uzupełniającej statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników[6],

– uwzględniając analizę wdrożenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE)[7],

– uwzględniając Międzynarodowy Rok Spółdzielczości 2012, ogłoszony przez ONZ[8],

– uwzględniając sprawozdanie Międzynarodowej Organizacji Pracy zatytułowane „Resilience of the Cooperative Business Model in Times of Crisis”[9],

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na temat różnorodności form przedsiębiorstw[10],

– uwzględniając własną rezolucję z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie gospodarki społecznej[11],

– uwzględniając własną rezolucję z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie stosowania dyrektywy 2002/14/WE ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej[12],

– uwzględniając własną rezolucję z dnia 5 czerwca 2003 r. w sprawie ram wspierania udziału finansowego pracowników[13],

– uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 16 września 2010 r. w sprawie przeglądu dyrektywy Rady nr 2003/72/WE z dnia 22 lipca 2003 r. uzupełniającej statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (COM(2010)0481),

– uwzględniając art. 48 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, a także opinie Komisji Prawnej i Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7–0432/2011),

A. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa spółdzielcze bronią interesów swych członków i użytkowników, a także propagują rozwiązania dotyczące problemów społecznych, a ich celem jest zarówno pomnażanie korzyści dla członków oraz zabezpieczenie podstaw ich egzystencji dzięki długofalowej i zrównoważonej polityce handlowej, jak również postawienie w centrum strategii handlowej dobrobytu klientów, pracowników i członków z całego regionu;

B. mając na uwadze, że przedsiębiorstwa spółdzielcze ze względu na swój charakter są w sposób strukturalny powiązane z obszarem, na którym się znajdują, i w związku z tym stanowią ważny czynnik przyspieszający rozwój lokalny, który ma zasadnicze znaczenie w tworzeniu prawdziwej spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej; mając na uwadze, że w przedsiębiorstwach spółdzielczych kluczowe znaczenie ma finansowanie kształcenia ustawicznego w zakresie odpowiedzialności społecznej i przedsiębiorczości, które stanowią dwa aspekty nie w pełni objęte innymi środkami na rzecz uczestnictwa w życiu społecznym;

C. mając na uwadze, że w przedsiębiorstwach spółdzielczych musi przeważać element uczestnictwa członków, znajdujący odzwierciedlenie na poziomie zarządzania spółdzielnią oraz na poziomie jej struktury własnościowej;

D. mając na uwadze, że spółdzielnie są ważnym filarem gospodarki europejskiej, a także główną siłą napędową innowacji społecznej i że dzięki temu przyczyniają się szczególnie do utrzymania infrastruktury i lokalnych usług na obszarach wiejskich i w konurbacjach; mając również na uwadze, że w Europie działa 160 000 spółdzielni, których właścicielami jest ponad jedna czwarta wszystkich Europejczyków i które zapewniają miejsca pracy ok. 5,4 mln pracowników;

E. mając na uwadze, że w wielu dziedzinach gospodarki spółdzielnie konkurują z przedsiębiorstwami kierowanymi przez inwestorów, mając również na uwadze, że przedsiębiorstwa spółdzielcze mają znaczącą pozycję gospodarczą na zglobalizowanych rynkach, a nawet wielonarodowe spółdzielnie często są powiązane z lokalnymi potrzebami;

F. mając na uwadze, że podczas kryzysu finansowego banki spółdzielcze wykazały się wysokim poziomem trwałości i odporności dzięki swojemu modelowi przedsiębiorczości spółdzielczej; mając na uwadze, że dzięki swemu modelowi przedsiębiorczości spółdzielczej zwiększyły one obrót i odnotowały intensywniejszy wzrost w okresie kryzysu, a mniej z nich dotknęło bankructwo i konieczność redukcji zatrudnienia; mając na uwadze, że przedsiębiorstwa spółdzielcze zapewniają również wysokiej jakości i integracyjne miejsca pracy odporne na sytuacje kryzysowe, jest w nich często wysoki współczynnik zatrudnienia kobiet i imigrantów i poprzez zapewnianie lokalnych, niepodlegających delokalizacji miejsc pracy przyczyniają się one do zrównoważonego gospodarczego i społecznego rozwoju terytorialnego; mając na uwadze, że spółdzielnie mogą być postrzegane jako przykład skutecznego i nowoczesnego podejścia do gospodarki społecznej, a także mogą przyczyniać się do oferowania perspektyw pewnego zatrudnienia i umożliwiać pracownikom elastyczne planowania życia w miejscu pochodzenia, zwłaszcza na obszarach wiejskich;

G. mając na uwadze, że kryzys finansowy i gospodarczy pokazał, iż kwestia atrakcyjności danej formy prawnej nie może być rozstrzygana wyłącznie z punktu widzenia udziałowców; należy zauważyć, że dane przedsiębiorstwo jako organizacja społeczna ponosi odpowiedzialność wobec udziałowców, pracowników, wierzycieli oraz społeczeństwa i że należy mieć to na uwadze przy dokonywaniu oceny;

H. mając na uwadze, że prawodawstwo poszczególnych krajów członkowskich UE dotyczące spółdzielni i udziału pracowników znacznie różni się od siebie;

I. mając na uwadze, że statut spółdzielni europejskiej jest jak dotąd jedyną formą prawną gospodarki społecznej dostępną na poziomie UE po wycofaniu w 2003 r. wniosków Komisji dotyczących statutu europejskiego stowarzyszenia i europejskiej spółki wzajemnej, a także mając na uwadze, że nadal trwają prace nad statutem fundacji europejskiej;

J. mając na uwadze, że stworzenie statutu spółdzielni europejskiej ma na celu zachęcenie do rozwijania rynku wewnętrznego poprzez ułatwianie działalności tego typu przedsiębiorstwom na szczeblu UE;

K. mając na uwadze, że wprowadzenie statutu spółdzielni europejskiej to kamień milowy na drodze do uznania modelu przedsiębiorczości spółdzielczej na szczeblu UE, również w tych państwach członkowskich, gdzie koncepcja spółdzielni ma negatywny wydźwięk z przyczyn historycznych;

L. mając na uwadze, że zaangażowanie pracowników na szczeblu transnarodowym, zwłaszcza w zakresie prawa do uczestnictwa pracowników na poziomie zarządu, stanowi atut SCE;

M. mając na uwadze, że w strategii UE 2020 zaapelowano, by gospodarka opierała się na wysokich poziomach zatrudnienia, zapewniając spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, a także mając na uwadze, że obejmuje to silną gospodarkę społeczną;

N. mając na uwadze, że ogłoszenie przez ONZ roku 2012 Międzynarodowym Rokiem Spółdzielczości stanowi doskonałą okazję do propagowania modelu przedsiębiorczości spółdzielczej;

Spółdzielnie w kontekście UE

1. przypomina, że spółdzielnie oraz inne przedsiębiorstwa gospodarki społecznej to część europejskiego modelu socjalnego i jednolitego rynku, w związku z czym zasługują one na uznanie i wsparcie, gwarantowane im w konstytucjach niektórych państw członkowskich oraz w szeregu kluczowych dokumentów UE;

2. przypomina, że spółdzielnie mogłyby stanowić kolejny krok w procesie tworzenia wewnętrznego rynku UE oraz mieć na celu obniżanie istniejących przeszkód transgranicznych i poprawę konkurencyjności na tym rynku;

3. zwraca uwagę, że rozporządzenie Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) (zwanego dalej statutem) i dyrektywa 2003/72/WE uzupełniająca statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (zwana dalej dyrektywą) są ze sobą ściśle powiązane;

4. z ubolewaniem odnosi się do faktu, że jak dotychczas idea spółdzielni europejskiej nie zdobyła popularności, jako że spółdzielnie tego rodzaju tworzy się niezwykle rzadko – do 2010 r. powstało jedynie 17 spółdzielni europejskich zatrudniających ogółem 32 pracowników[14]; podkreśla, że liczby te jasno obrazują niedostosowanie statutu do specyficznego charakteru przedsiębiorstw spółdzielczych w Europie, mimo że wielu przedsiębiorców wyraziło zainteresowanie utworzeniem spółdzielni europejskiej; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przeprowadzono szczegółową ocenę statutu celem sprawdzenia, dlaczego okazał się nieatrakcyjny, wywarł tak mały wpływ oraz co można zrobić, aby zaradzić brakowi doświadczenia we wdrażaniu oraz znieść inne przeszkody;

5. zwraca uwagę, że koncepcja spółdzielni europejskiej ogranicza się niejednokrotnie do spółdzielni drugiego stopnia składających się wyłącznie z osób prawnych, ze spółek wzajemnych, które nie mają europejskiego statutu, ale chcą korzystać ze statusu prawnego powiązanego z gospodarką społeczną, a także z dużych przedsiębiorstw; odnotowuje, że małe przedsiębiorstwa spółdzielcze, stanowiące większość ruchu spółdzielczego w Europie, wciąż mają utrudniony dostęp do SCE;

Udział pracowników w spółdzielniach europejskich

6. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przepisy dotyczące udziału pracowników uważa się za główny element spółdzielni europejskich; zwraca jednak uwagę, że powinny one zawierać wymogi wynikające ze szczególnego charakteru spółdzielni;

7. wskazuje, że kilka państw członkowskich nie transponowało artykułów dyrektywy dotyczących praw pracowników, w tym specjalnych postanowień dotyczących kwestii płci, co doprowadziło do braków w zakresie monitorowania i wdrażania procedur uczestnictwa pracowników, a także podkreśla konieczność zaradzenia temu, tak aby zapobiegać nadużyciom w stosowaniu ustaleń dotyczących SCE; ubolewa nad faktem, że standardowe przepisy dotyczące uczestnictwa pracowników w organach administracyjnych nie przewidują obowiązku uczestnictwa pracowników;

8. wyraża jednak zadowolenie z faktu, że niektóre państwa członkowskie nie tylko prawidłowo przetransponowały tę dyrektywę, ale nawet wykroczyły poza określone w niej wymogi;

9. niemniej jednak wzywa Komisję Europejską do uważnego monitorowania stosowania dyrektywy 2003/72/WE, aby zapobiec jej niewłaściwemu wykorzystaniu do celów pozbawienia pracowników ich praw; wzywa Komisję Europejską do przyjęcia środków niezbędnych do zagwarantowania prawidłowej transpozycji art. 13 tej dyrektywy;

10. zauważa, że art. 17 dyrektywy zobowiązuje Komisję do oceny realizacji postanowień dyrektywy, a w razie konieczności do jej przeglądu; podkreśla, że korzystanie ze statutu na niewielką skalę utrudnia właściwą ocenę dyrektywy;

11. zauważa, że nie powinno się dokonywać przeglądu dyrektywy przed przeglądem statutu, wzywa do rozważenia możliwości włączenia postanowień dotyczących udziału pracowników bezpośrednio do statutu w celu uproszczenia i wprowadzenia inteligentniejszych regulacji;

12. podkreśla, że w przeglądzie dyrektywy powinno się położyć nacisk na szczególne potrzeby pracowników w spółdzielniach, w tym na możliwość bycia zarówno właścicielem jak i pracownikiem tego samego przedsiębiorstwa; wzywa Komisję do opracowania instrumentów ułatwiających posiadanie spółdzielni przez pracowników i użytkowników; stawia sobie za cel, by udział pracowników stał się oczywistością w przedsiębiorstwach we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej; opowiada się za większym udziałem pracowników w transgranicznych formach spółek, niepozostającym na poziomie najmniejszego wspólnego mianownika;

13. z zadowoleniem przyjmuje wnioski z analizy wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 1435/2003 w sprawie statutu spółdzielni europejskiej[15], szczególnie w odniesieniu do proponowanych środków promowania spółdzielni europejskich, polegających na propagowaniu wiedzy o nich za pomocą programów edukacyjnych skierowanych do doradców w zakresie prawa spółek i partnerów społecznych, a także na wspieraniu współpracy między przedsiębiorstwami spółdzielczymi na szczeblu międzynarodowym;

14. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by zachęcały spółdzielnie do zwiększania udziału kobiet w specjalnych zespołach negocjacyjnych oraz by realizowały politykę różnorodności pozwalającą zagwarantować równość mężczyzn i kobiet w życiu zawodowym i prywatnym, oraz w szczególności zwiększyć liczbę kobiet na stanowiskach kierowniczych; wzywa Komisję do uwzględniania perspektywy płci przy monitorowaniu poprawnego wdrożenia tej dyrektywy, a także w przyszłych przeglądach przepisów dotyczących SCE.

15. nalega, aby Komisja włączyła SCE do ewentualnych rozporządzeń europejskich w celu zagwarantowania większej reprezentacji kobiet na stanowiskach kierowniczych i w zarządach przedsiębiorstw państwowych lub notowanych na giełdzie, gdyby przedsiębiorstwom nie udało się dobrowolnie osiągnąć celu 30% do 2015 r. i 40% do 2020 r.;

Przyszłość statutu

16. podkreśla, że ze względu na swą złożoną strukturę statut tylko częściowo odpowiada potrzebom spółdzielni oraz że należy go uprościć oraz uczynić bardziej zrozumiałym dla wszystkich, aby był bardziej przyjazny dla użytkowników, łatwiejszy i lepiej stosowany, zapewniając w ten sposób wszystkim pracownikom prawo do informacji, konsultacji i uczestnictwa, bez szkody dla jakości;

17. zwraca uwagę na różnorodność tradycji i praw dotyczących spółdzielni w całej UE; podkreśla, że statut powinien stanowić autonomiczne ramy prawne spółdzielni europejskich, obowiązujące obok istniejących krajowych przepisów dotyczących spółdzielni, oraz że tym samym nie następuje bezpośrednia harmonizacja;

18. podkreśla dobitnie, że zwiększenie atrakcyjności statutu spółdzielni europejskiej nie powinno odbywać się kosztem obniżenia norm; uważa, że przegląd statutu ma za zadanie pozwolić na rozpowszechnienie uznawania tego rodzaju przedsiębiorstw w UE; podkreśla, że znaczenie gospodarcze przedsiębiorstw spółdzielczych, ich odporność na kryzys i wartości, na których się opierają, w pełni uzasadniają istnienie takiej formy przedsiębiorstwa w dzisiejszej Unii, jak i przegląd statutu; podkreśla, że w centrum przyszłych europejskich inicjatyw i działań dotyczących europejskiej spółdzielni musi się znaleźć przejrzystość, zagwarantowanie ochrony praw zainteresowanych oraz poszanowanie kultury i tradycji narodowej; wskazuje, że w przypadku niektórych krajowych spółdzielni zachęta do stosowania statutu jest niestety ograniczona ze względu na ich strukturę holdingową; podkreśla, że należy zwiększyć możliwości łączenia krajowych spółdzielni z różnych państw członkowskich;

19. nalega na zaangażowanie w proces przeglądu wszystkich zainteresowanych stron, zwłaszcza partnerów społecznych działających w ruchach spółdzielczych i związkowych, podkreślając jednocześnie potrzebę terminowego zakończenia procesu;

Wzrost zatrudnienia w spółdzielniach i spółdzielniach europejskich oraz ich wzmacnianie jako podstawowe elementy gospodarki społecznej

20. oczekuje, że Komisja podejmie odpowiednie środki w celu zagwarantowania pełnej realizacji postanowień dyrektywy;

21. ubolewa nad faktem, że Komisja w większości zignorowała zalecenia Parlamentu dotyczące spółdzielni; przypomina, że w rezolucji[16] wzywał do:

· uznania specyfiki przedsiębiorstw gospodarki społecznej i uwzględnienia ich w polityce europejskiej,

· podjęcia działań mających na celu zagwarantowanie, by w prowadzonych badaniach Europejskie Obserwatorium MŚP uwzględniało przedsiębiorstwa gospodarki społecznej,

· nasilenia dialogu z przedsiębiorstwami gospodarki społecznej,

· udoskonalenia ram prawnych dotyczących tego rodzaju przedsiębiorstw w państwach członkowskich;

22. przypomina, że w dokumencie COM(2004)0018 Komisja zobowiązała się podjąć dwanaście działań, między innymi:

· wspierać zainteresowane podmioty i zapewnić zorganizowaną wymianę informacji,

· rozpowszechniać godne naśladowania wzorce w celu poprawy ustawodawstwa krajowego,

· gromadzić europejskie statystyki dotyczące spółdzielni,

· uprościć prawodawstwo europejski dotyczące spółdzielni i dokonać jego przeglądu,

· inicjować dostosowane do konkretnych potrzeb programy edukacyjne, a także umieszczać odniesienia do spółdzielni w instrumentach finansowych EFI;

23. ubolewa nad faktem, że spośród powyższych zobowiązań zrealizowano jedynie trzy, przy czym bez znaczących rezultatów; podkreśla, że takie niedociągnięcia ograniczają potencjał rozwojowy spółdzielni;

24. zwraca uwagę, że brak zasobów skutkuje brakiem wyników; podkreśla potrzebę pilnego usprawnienia pracy Komisji pod kątem organizacji i zasobów poświęcanych na gospodarkę społeczną, biorąc pod uwagę aktualne rozproszenie kompetencji i personelu zajmującego się gospodarką społeczną w Komisji;

25. podkreśla, że we wszystkich dziedzinach polityki UE powinno się uznać specyficzny charakter oraz wartość dodaną przedsiębiorstw gospodarki społecznej, w tym przedsiębiorstw spółdzielczych, poprzez odpowiednie dostosowanie prawodawstwa dotyczącego zamówień publicznych, pomocy państwa oraz przepisów finansowych;

26. wzywa państwa członkowskie do określenia bardziej korzystnych warunków dla spółdzielni, takich jak dostęp do kredytów oraz korzystne przepisy podatkowe;

27. wzywa Komisję do uwzględnienia struktury finansowej spółdzielni w prawodawstwie dotyczącym wymogów kapitałowych oraz normach rachunkowych i sprawozdawczych; zwraca uwagę, że prawodawstwo dotyczące wykupu udziałów w spółdzielniach oraz niepodzielności rezerw ma wpływ na wszystkie spółdzielnie, a zwłaszcza banki spółdzielcze;

28. zwraca uwagę na szczególne wyzwania powstałe w związku z rewolucją cyfrową, przed którymi stoi sektor medialny, a zwłaszcza wydawnictwa działające jako spółdzielnie;

29. nalega, by Komisja opracowała otwartą metodę koordynacji gospodarki społecznej, w tym w odniesieniu do przedsiębiorstw spółdzielczych będących kluczowymi podmiotami tego sektora, obejmującą zarówno państwa członkowskie, jak i zaangażowane strony, aby zachęcić do wymiany najlepszych wzorców i przyczynić się do stopniowego ulepszania sytuacji w zakresie uwzględniania przez państwa członkowskie charakteru spółdzielni, szczególnie w dziedzinie opodatkowania, pożyczek, obciążenia administracyjnego i środków wspierania przedsiębiorczości;

30. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że akt o jednolitym rynku uznaje potrzebę wspierania gospodarki społecznej, oraz nalega, by Komisja uruchomiła oczekiwaną z niecierpliwością inicjatywę na rzecz przedsiębiorczości społecznej w oparciu o zasady spółdzielczości[17];

31. wzywa Komisję, aby rozważyła możliwość ogłoszenia Europejskiego Roku Gospodarki Społecznej;

32. wyraża poparcie dla środków wspierania przedsiębiorczości, w szczególności usług doradczych oraz szkoleń dla pracowników, a także dostępu spółdzielni do źródeł finansowania, zwłaszcza w przypadku ich wykupu przez pracowników lub klientów, ponieważ są to niedocenione narzędzia ratowania przedsiębiorstw w czasach kryzysu, a także przekazywania przedsiębiorstw rodzinnych;

33. podkreśla rosnące znaczenie spółdzielni w zakresie usług socjalnych i dóbr publicznych; podkreśla potrzebę zadbania o godne warunki pracy oraz poruszenia kwestii związanych ze zdrowiem i bezpieczeństwem w tym sektorze, niezależnie od statusu pracodawcy;

34. podkreśla potrzebę zadbania o wkład spółdzielni w dialog społeczny na szczeblu UE;

35. podkreśla potencjał spółdzielni europejskich, jeśli chodzi o propagowanie równości płci poprzez wdrażanie strategii politycznych i programów na różnych poziomach, poświęcając należytą uwagę edukacji, szkoleniom zawodowym oraz promowaniu przedsiębiorczości i programom kształcenia ustawicznego; zauważa, że równość płci w procesie decyzyjnym na różnych szczeblach jest nie tylko korzystna ekonomicznie, lecz również stwarza korzystne warunki dla angażowania utalentowanych i kompetentnych osób do pełnienia funkcji zarządzania i nadzoru; podkreśla ponadto, że niektóre aspekty pracy zespołowej pozwalają na elastyczność, która sprzyja godzeniu ze sobą życia rodzinnego i zawodowego; wzywa Komisję do stworzenia mechanizmu wymiany między państwami członkowskimi dobrych praktyk w zakresie równości płci;

36. podkreśla, że spółdzielnie europejskie może odpowiedzieć na potrzeby kobiet, podnosząc poziom ich życia dzięki ułatwianiu dostępu do godnych miejsc pracy, instytucji oszczędnościowo-kredytowych, mieszkalnictwa i usług socjalnych, edukacji i szkoleń;

37. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

[1] Dz.U. C 83 z 30.3.2010.
[2] Dz.U. L 294 z 10.11.2001, s. 1.
[3] Dz.U. L 207 z 18.8.2003, s. 1.
[4] Dz.U. L 294 z 10.11.2001, s. 22.
[5] Dz.U. L 207 z 18.8.2003, s. 25.
[6] Sporządzone przez profesora prawa pracy Fernanda Valdésa Dal-Ré, Labour Asociados Consultores, 2008.
[7] Przeprowadzoną przez Cooperatives Europe, European Research Institute on Cooperative and Social Enterprises, EKAI Center, 2010.
[8] ONZ, A/RES/64/136.
[9] Johnson Birchall i Lou Hammond Ketilson, Międzynarodowa Organizacja Pracy, 2009 r.
[10] Dz.U. C 318 z 22.12.2009, s. 22.
[11] Dz.U. C 76E z 25.3.2010, s. 16.
[12] Dz.U. C 76E z 25.3.2010, s. 11.
[13] Dz.U. C 68E z 18.3.2004, s. 429.
[14] COM(2010)0481.
[15] Umowa nr SI2.ACPROCE029211200 z dnia 8 października 2009 r.
[16] Dz.U. C 76 z 25.3.2010, s. 16.
[17] http://www.ica.coop/coop/principles.html.

OPINIA Komisji Prawnej (12.10.2011)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie statutu spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników
(2011/2116(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Evelyn Regner

WSKAZÓWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1. ubolewa nad tym, że w większości państw członkowskich wystąpiły opóźnienia w transpozycji dyrektywy 2003/72/WE; gratuluje Komisji Europejskiej sprawnego działania, jeżeli chodzi o wszczęcie postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego;

2. wyraża zadowolenie z faktu, że niektóre państwa członkowskie nie tylko prawidłowo przetransponowały tę dyrektywę, ale nawet wykroczyły poza określone w niej wymogi;

3. niemniej jednak wzywa Komisję Europejską do uważnego monitorowania stosowania dyrektywy 2003/72/WE, aby zapobiec jej niewłaściwemu wykorzystaniu do celów pozbawienia pracowników ich praw; wzywa Komisję Europejską do przyjęcia środków niezbędnych do zagwarantowania prawidłowej transpozycji art. 13 tej dyrektywy;

4. zwraca uwagę na brak popularności spółdzielni europejskich, o czym świadczy fakt, że do dnia 8 maja 2010 r. utworzono zaledwie siedemnaście takich spółdzielni; zauważa, że ten brak popularności jest szczególnie uderzający w państwach członkowskich o długiej tradycji ruchów spółdzielczych;

5. z zadowoleniem przyjmuje wnioski z analizy wdrożenia rozporządzenia (WE) nr 1435/2003 w sprawie statutu spółdzielni europejskiej[1], szczególnie w odniesieniu do proponowanych środków promowania spółdzielni europejskich, polegających na propagowaniu wiedzy o nich za pomocą programów edukacyjnych skierowanych do doradców w zakresie prawa spółek i partnerów społecznych, a także na wspieraniu współpracy między spółdzielniami na szczeblu międzynarodowym;

6. wzywa Komisję Europejską do dokonania przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1435/2003, który powinien uprościć przepisy i zmniejszyć liczbę odniesień do prawa krajowego, a także ustanowić bardziej konkretne przepisy europejskie; uważa, że przegląd ten powinien respektować najwyższe istniejące standardy krajowe, zwłaszcza jeżeli chodzi o prawo pracy, a uproszczenie nie powinno mieć miejsca kosztem niezbędnych gwarancji w zakresie przejrzystości;

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	11.10.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	24 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Marielle Gallo, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Sajjad Karim, Klaus-Heiner Lehne, Antonio Masip Hidalgo, Jiří Maštálka, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Dimitar Stoyanov, Diana Wallis, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Kurt Lechner, Eva Lichtenberger, Toine Manders
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Giuseppe Gargani

[1] Umowa nr SI2.ACPROCE029211200 z dnia 8 października 2009 r.

OPINIA Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (23.11.2011)

dla Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

w sprawie statutu spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników
(2011/2116(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Edite Estrela

WSKAZÓWKI

Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia zwraca się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, że gospodarka europejska stoi obecnie wobec wielkich wyzwań, a spółdzielnia europejska (SE) może oferować wielu kobietom cenne możliwości, jeśli chodzi o przedsiębiorczość, dostęp do produktów i usług lub udział w prowadzeniu działalności gospodarczej charakteryzującej się wartościami i zasadami etycznymi, a także zapewniającej możliwości wytwarzania dochodu;

B. mając na uwadze, że według szacunków większość pracowników spółdzielni to kobiety, jednak zbyt często przeszkody w postaci negatywnych stereotypów na temat możliwości kobiet na stanowiskach kierowniczych wciąż ograniczają osiągnięcie zmian i postępu; mając na uwadze, że powinno się zachęcać do przyjmowania konkretnych środków, by wspierać kobiety w dążeniu do zajmowania i zdobywania wyższych rangą stanowisk;

1. podkreśla potencjał SE, jeśli chodzi o propagowanie równości płci poprzez wdrażanie strategii politycznych i programów na różnych poziomach, poświęcając należytą uwagę edukacji, szkoleniom zawodowym oraz promowaniu przedsiębiorczości i programom kształcenia ustawicznego; zauważa, że równość płci w procesie decyzyjnym na różnych szczeblach jest nie tylko korzystna ekonomicznie, lecz również stwarza korzystne warunki dla angażowania utalentowanych i kompetentnych osób do pełnienia funkcji zarządzania i nadzoru; podkreśla ponadto, że niektóre aspekty pracy zespołowej pozwalają na elastyczność, która sprzyja godzeniu ze sobą życia rodzinnego i zawodowego; wzywa Komisję do stworzenia mechanizmu wymiany między państwami członkowskimi dobrych praktyk w zakresie równości płci;

2. podkreśla, że SE może odpowiedzieć na potrzeby kobiet, podnosząc poziom ich życia dzięki ułatwianiu dostępu do godnych miejsc pracy, instytucji oszczędnościowo-kredytowych, mieszkalnictwa i usług socjalnych, edukacji i szkoleń;

3. ubolewa, że w chwili obecnej liczba SE jest ograniczona; apeluje do Komisji, aby zwróciła baczniejszą uwagę na trudności napotykane w procesie tworzenia SE oraz domaga się organizacji skutecznej i wszechstronnej kampanii informacyjno-komunikacyjnej na temat SE skierowanej do zainteresowanych stron, której celem będzie przekazanie kobietom informacji na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowymi i europejskim;

4. wzywa Komisję do przygotowania studium prezentującego uaktualnione, porównywalne i opracowane z podziałem na płeć dane, dzięki którym udostępniona zostanie doskonalsza wiedza na temat wskaźników udziału kobiet w spółdzielniach w UE, w tym na stanowiskach kierowniczych, oraz wpływu spółdzielni na upowszechnianie równości płci na rynku pracy; zachęca ponadto do nawiązania wzajemnych kontaktów pomiędzy SE w celu stworzenia sieci sprzyjających wymianie godnych naśladowania wzorców w celu propagowania szerszego udziału kobiet; w związku z tym zachęca Komisję do ulepszenia komunikacji pomiędzy poszczególnymi punktami kontaktowymi SE w państwach członkowskich;

5. ubolewa, że niektóre państwa członkowskie wciąż nie przestrzegają dyrektywy 2003/72/WE w zakresie propagowania równowagi płci w metodach nominowania, wyznaczania lub wyboru członków specjalnych zespołów negocjacyjnych (SZN) w SE i wzywa Komisję do podjęcia koniecznych kroków celem dopilnowania, by przepisy tej dyrektywy zostały jak najszybciej przeniesione na grunt prawa krajowego;

6. zachęca Komisję do dokonania oceny reprezentacji kobiet w specjalnych zespołach negocjacyjnych SE oraz środków zastosowanych przez sektor i państwa członkowskie na rzecz wzmocnienia tej reprezentacji;

7. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by zachęcały spółdzielnie do wzmożenia wysiłków o podniesienie udziału kobiet w SE oraz by realizowały politykę różnorodności pozwalającą zagwarantować równość mężczyzn i kobiet w życiu zawodowym i prywatnym; zauważa, że prężność spółdzielni można zwiększyć, wdrażając programy mające zapewniać wdrażanie równych praw i równych szans dla kobiet i mężczyzn jeśli chodzi o pełne uczestnictwo w rozwoju gospodarczym i społecznym, w szczególności na wyższych szczeblach kierowniczych;

8. nalega, aby Komisja włączyła SE do ewentualnego rozporządzenia europejskiego w celu zagwarantowania większej reprezentacji kobiet na stanowiskach kierowniczych i w zarządach przedsiębiorstw państwowych lub notowanych na giełdzie, gdyby przedsiębiorstwom nie udało się dobrowolnie osiągnąć celu 30% do 2015 r. i 40% do 2020 r.;

9. wzywa Komisję do uwzględniania znaczenia przedsiębiorczości w gospodarce społecznej oraz perspektywy płci przy monitorowaniu poprawnego wdrożenia tej dyrektywy, a także w przyszłych przeglądach przepisów dotyczących SE; zwraca się ponadto do Komisji o przyjęcie wytycznych w zakresie wspierania i rozwoju sytuacji kobiet w spółdzielniach kobiecych oraz w specjalnych zespołach negocjacyjnych.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	22.11.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	22 0 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Regina Bastos, Emine Bozkurt, Andrea Češková, Marije Cornelissen, Tadeusz Cymański, Edite Estrela, Ilda Figueiredo, Iratxe García Pérez, Mikael Gustafsson, Mary Honeyball, Lívia Járóka, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Constance Le Grip, Astrid Lulling, Elisabeth Morin-Chartier, Siiri Oviir, Raül Romeva i Rueda, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Marc Tarabella, Britta Thomsen, Marina Yannakoudakis, Anna Záborská
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Anne Delvaux, Sylvie Guillaume, Norica Nicolai, Angelika Werthmann
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Kinga Gál

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia	23.11.2011
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	41 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Regina Bastos, Heinz K. Becker, Jean-Luc Bennahmias, Philippe Boulland, Milan Cabrnoch, David Casa, Alejandro Cercas, Derek Roland Clark, Sergio Gaetano Cofferati, Marije Cornelissen, Frédéric Daerden, Karima Delli, Sari Essayah, Ilda Figueiredo, Thomas Händel, Marian Harkin, Liisa Jaakonsaari, Danuta Jazłowiecka, Jean Lambert, Olle Ludvigsson, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Elisabeth Morin-Chartier, Csaba Őry, Konstantinos Poupakis, Sylvana Rapti, Licia Ronzulli, Jutta Steinruck, Traian Ungureanu, Andrea Zanoni
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Georges Bach, Raffaele Baldassarre, Silvia Costa, Jürgen Creutzmann, Jelko Kacin, Ria Oomen-Ruijten, Evelyn Regner, Csaba Sógor, Emilie Turunen
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Leonardo Domenici, Dimitrios Droutsas, Karin Kadenbach, Guido Milana

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności