ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 302/2009 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο

21.12.2011 - (COM(2011)0330 – C7‑0154/2011 – 2011/0144(COD)) - ***I

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: Raül Romeva i Rueda

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 302/2009 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο

(COM(2011)0330 – C7-0154/2011 – 2011/0144(COD))

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0330 ),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2, και το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0154/2011),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 294, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2011[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0449/2011),

1.  εγκρίνει τη θέση σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Τροπολογία  1 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 1
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
(1) Η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) εξέδωσε τη σύσταση 10-04 για την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του ερυθρού τόνου. Για να ανασυσταθούν τα αποθέματα, η σύσταση προβλέπει την περαιτέρω μείωση των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, την ενίσχυση των μέτρων για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου, ιδίως όσον αφορά τη μεταβίβαση και τον εγκλωβισμό.	(1) Η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) εξέδωσε τη σύσταση 10-04 για την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του ερυθρού τόνου. Για να ανασυσταθούν τα αποθέματα, η σύσταση προβλέπει την περαιτέρω μείωση των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, την ενίσχυση των μέτρων για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου, ιδίως όσον αφορά τη μεταβίβαση και τον εγκλωβισμό, και προβλέπει την ανάπτυξη πρόσθετων συμβουλών σχετικά με τον προσδιορισμό των περιοχών ωοτοκίας και δημιουργίας καταφυγίων έως το 2012.
Αιτιολόγηση
Η σύσταση της ICCAT τονίζει την ανάγκη να προσδιορισθούν σωστά οι περιοχές ωοτοκίας κατεπειγόντως. Η προστασία των περιοχών ωοτοκίας έχει καίρια σημασία για την τελική επιτυχία του σχεδίου αποκατάστασης και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλα τα ΣΜΣ.
Τροπολογία  2 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 10 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 24 – παράγραφος 8 – εδάφιο 2
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία Σε περίπτωση που η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί εντός 10 εργάσιμων ημερών ή σε περίπτωση που από το αποτέλεσμα της έρευνας προκύψει ότι ο αριθμός και ή το μέσο βάρος του ερυθρού τόνου υπερβαίνει κατά 10% εκείνο που έχει δηλωθεί από τον υπεύθυνο του ιχθυοτροφείου, το ΣΜΣ ή το κράτος μέλος σημαίας που είναι αρμόδιο για το αλιευτικό σκάφος εκδίδει εντολή ελευθέρωσης των πλεοναζουσών ποσοτήτων. Σε περίπτωση που η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί εντός 10 εργάσιμων ημερών ή σε περίπτωση που από το αποτέλεσμα της έρευνας προκύψει ότι ο αριθμός και/ή το μέσο βάρος του ερυθρού τόνου υπερβαίνει κατά 10% εκείνο που έχει δηλωθεί από τον υπεύθυνο του ιχθυοτροφείου, το ΣΜΣ ή το κράτος μέλος σημαίας που είναι αρμόδιο για το αλιευτικό σκάφος εκδίδει εντολή ελευθέρωσης του πλεονάζοντος αριθμού και/ή βάρους.
Αιτιολόγηση
Σε όλη την παράγραφο γίνεται ειδική αναφορά στον αριθμό και το βάρος και αυτό δεν πρέπει να αλλάξει. Αυτή επίσης είναι η διατύπωση που χρησιμοποιείται στη σύσταση της ICCAT. Η λέξη «ποσότητες» είναι λιγότερο ακριβής.

• [1]  Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Τον Νοέμβριο 2010 στο Παρίσι η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση του Τόνου του Ατλαντικού (ICCAT) τροποποίησε το πολυετές σχέδιό της για την αποκατάσταση των αποθεμάτων ερυθρού τόνου (κυανόπτερου). Η ΕΕ, ως συμβαλλόμενο μέρος στην ICCAT, οφείλει να μεταφέρει τις τροποποιήσεις αυτές στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η σχετική πρόταση της Επιτροπής αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας έκθεσης.

Το ιστορικό

Η ιστορία της διαχείρισης της αλιείας ερυθρού τόνου είναι μακρά, πολύπλοκη και, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ανεπιτυχής. Ενώ αυτό το είδος ψαριού αλιευόταν επί χιλιετίες, τα σοβαρά προβλήματα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1990, όταν καθιερώθηκε η μέθοδος του εγκλωβισμού τόνων για την πάχυνσή τους με προορισμό την ιαπωνική αγορά. Η ζήτηση στην ιαπωνική αγορά καλύπτεται μέσω μιας ανεξέλεγκτης -και έντονα επιδοτούμενης στην περίπτωση της ΕΕ- επέκτασης του στόλου των γρι-γρι που αλιεύουν στη Μεσόγειο.

Η πολυπλοκότητα της αλιείας και η ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης εκ μέρους της ICCAT φαίνονται και από τον όγκο των σχετικών κανονισμών. Τα 20 τελευταία χρόνια, εγκρίθηκαν 64 διαχειριστικά μέτρα, εκ των οποίων τα 13 εξακολουθούν να είναι σε ισχύ. Τα 2 είναι ιδιαίτερης σπουδαιότητας. Το σχέδιο αποκατάστασης πρωτοεγκρίθηκε το 2006 και, μαζί με τα παραρτήματα, περιείχε 14 σελίδες. Τροποποιήθηκε το 2008, το 2009 και ξανά το 2010, οπότε και αυξήθηκε σε 30 σελίδες. Υπάρχει επίσης ένα σύστημα καταγραφής αλιευμάτων, που εγκρίθηκε το 2007 και τροποποιήθηκε το 2008 και το 2009. Το έγγραφο αυτό, αρκετά συντομότερο, αριθμεί 18 σελίδες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι εξ ίσου ογκώδης.

Κατά συνέπεια, η αλιεία ερυθρού τόνου είναι η πιο αυστηρά ρυθμισμένη αλιευτική δραστηριότητα στην ΕΕ και πιθανόν από τις πιο ρυθμισμένες στον κόσμο.

Όμως, το ότι η ICCAT θεωρεί απαραίτητο να εγκρίνει τόσο λεπτομερή και αυστηρά διαχειριστικά μέτρα και να τα καθιστά σχεδόν κάθε χρόνο αυστηρότερα δείχνει ότι η ICCAT δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στην αλιεία, τόσο ως προς την εποπτεία όσο και ως προς τον έλεγχο των δραστηριοτήτων και τον περιορισμό των ζημιών στα ιχθυαποθέματα. Οι περισσότερες διατάξεις αυτών των κειμένων αφορούν την περιπλοκότητα του εγκλωβισμού και της πάχυνσης των τόνων, που δημιουργούν πολλά παραθυράκια στη νομοθεσία. Ο βαθμός της παράνομης αλιείας, που υπερβαίνει τις εθνικές ποσοστώσεις, η υποβολή ανακριβών εκθέσεων και τα άλλα προβλήματα (στην ΕΕ αλλά και σε άλλες χώρες) ήταν τέτοιας έκτασης το 2008 που μια ανεξάρτητη ομάδα ελέγχου της απόδοσης του έργου της ICCAT χαρακτήρισε τη διαχείριση της αλιείας ερυθρού τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο ως "ένα διεθνές σκάνδαλο".

Η ΕΕ και τα κράτη μέλη ξοδεύουν μεγάλα ποσά σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί η συμμόρφωση προς τους κανονισμούς αυτούς. Το 2010 π.χ. υπήρχαν 27 σκάφη ελέγχου και 11 αεροσκάφη και ελικόπτερα που επιχειρούσαν για λογαριασμό της Υπηρεσίας Ελέγχου Αλιευμάτων και των κρατών μελών.

Αν και αυτές οι μαζικές επενδύσεις σε ελέγχους αναμφίβολα απέφεραν μια καλύτερη συμμόρφωση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή αλιεία, παραμένουν πολλές ανησυχίες ως προς την ιστορική υπεραλίευση (από ΕΕ και άλλους), τον όγκο των σημερινών παράνομων αλιευμάτων (IUU) και το βαθμό συμμόρφωσης των άλλων συμβαλλομένων.

Η τρέχουσα κατάσταση

Για πολλά χρόνια η κατάσταση των αποθεμάτων ερυθρού τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο ήταν αμφιλεγόμενη. Η πιο πρόσφατη λεπτομερής εκτίμηση διενεργήθηκε από την επιστημονική επιτροπή (SCRS) της ICCAT το 2010 (οι στατιστικές επικαιροποιήθηκαν το 2011).

Η εκτίμηση επισημαίνει τα εξής:

· υπήρξε "σημαντική μείωση των αλιευμάτων" το 2008 και 2009 (τα στοιχεία του 2010 είναι ελλιπή διότι κάποιες χώρες δεν ανέφεραν ποσότητες αλιευμάτων)·

· υπάρχουν ενδείξεις αυξανόμενου αριθμού νεαρών ιχθύων στο ηλικιακό φάσμα·

· οι πρόσφατες τάσεις της βιομάζας δείχνουν αυξήσεις σε κάποιες υποθέσεις εργασίας αλλά μειώσεις σε άλλες·

· το ποσοστό θνησιμότητας από αλίευση δείχνει να συνεχίζει αυξανόμενο για τα νεαρά ψάρια ενώ για τα γηραιότερα είχε μειωθεί τα τελευταία έτη·

· η αποκατάσταση θα μπορούσε να επιτευχθεί μέχρι το 2019 με μηδέν αλίευση και μέχρι το 2022 με τους σημερινούς ρυθμούς αλίευσης.

Όμως, αυτά τα εν γένει θετικά στοιχεία μετριάζονται κατά πολύ αν λάβουμε υπόψη ότι:

· απαιτούνται δείκτες μη εξαρτημένοι από την αλιεία για μια πιο αξιόπιστη εκτίμηση·

· παρά τις βελτιώσεις στα στοιχεία, παραμένουν "σημαντικοί περιορισμοί στα στοιχεία για την αξιολόγηση του 2010"·

· τα πρόσφατα ποσοστά για τη μεν θνησιμότητα από αλίευση είναι πολύ υψηλά, για τη δε βιομάζα πολύ χαμηλά ώστε να συμπίπτουν με τους στόχους της ICCAT·

· οι αναλύσεις "είναι γνωστό ότι αλλοιώνονται από διάφορες πηγές αβεβαιότητας που ακόμη δεν έχουν προσδιορισθεί ποσοτικά" ως προς την κατάσταση των αποθεμάτων το 2009, το επίπεδο των παράνομων αλιευμάτων και την παραγωγικότητα ερυθρού τόνου·

· παραμένουν ανησυχίες ως προς την "σημαντική πλεονάζουσα ικανότητα" που εξακολουθεί να υπάρχει και επιτρέπει εύκολα την αλίευση πολύ μεγαλύτερων ποσοτήτων από τις προβλεπόμενες βάσει των ποσοστώσεων.

Εν ολίγοις, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από ό,τι ακόμη και λίγα χρόνια πριν, αλλά θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά εάν στις μελλοντικές εκτιμήσεις γίνει προσπάθεια να συνυπολογισθούν αυτά τα τρέχοντα προβλήματα.

Να σημειωθεί επίσης ότι διατυπώθηκαν ανησυχίες ως προς την εγκυρότητα ορισμένων στοιχείων για την αλιεία. Μια πρόσφατη ανάλυση[1] χρησιμοποιεί εμπορικά έγγραφα για να εκτιμήσει ότι πάνω από 32.000 τόνοι ερυθρού τόνου διακινήθηκαν το 2010, με το TAC (συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα) του 2010 να είναι στις 13.500 τόνους. Αν και οι διακινηθείσες ποσότητες τόνου δεν περιλαμβάνουν αποκλειστικά τόνους αλιευθέντες εντός του ιδίου έτους, εντούτοις μια τόσο μεγάλη διαφορά αξίζει μια εμπεριστατωμένη διερεύνηση, διότι οι επί πλέον της ποσόστωσης αλιευθείσες ποσότητες επηρεάζουν τις πιθανότητες και τους χρόνους αποκατάστασης. Άλλες ανησυχίες, αφορούν τις εκτιμήσεις που χρησιμοποιεί η επιστημονική επιτροπή (SCRS) για τα ποσοστά μείωσης της αλιευτικής ικανότητας[2].

Το σχέδιο αποκατάστασης της ICCAT "θα συνεχισθεί μέχρι το 2022, με σκοπό την επίτευξη μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (B_MSY) με πιθανότητα τουλάχιστον 60%". Όμως, η ευρωπαϊκή Οδηγία-Πλαίσιο περί Θαλάσσιας Στρατηγικής (MSFD) υποχρεώνει την ΕΕ να επιτύχει "μια καλή περιβαλλοντική κατάσταση" -που θεωρείται ότι αποτελεί τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (B_MSY)- μέχρι το 2020, δηλ. δυο χρόνια νωρίτερα. Το σχέδιο αποκατάστασης της ICCAT είναι λοιπόν λιγότερο φιλόδοξο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ενώ και τα δυο είναι πολύ λιγότερο φιλόδοξα από τη Δήλωση του Γιοχάνεσμπουργκ που έγινε κάπου μια δεκαετία πριν και που ζητούσε να έχει επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση μέχρι το 2015.

Η πρόταση της Επιτροπής

Το σχέδιο της ICCAT για την αποκατάσταση των αποθεμάτων ερυθρού τόνου έχει υποστεί συχνές τροποποιήσεις προς το αυστηρότερο. Οι τροποποιήσεις που περιέχει η παρούσα έκθεση χρονολογούνται από το Νοέμβριο του 2010 και αφορούν τα εξής:

· μείωση του TAC από 13.500 σε 12.900 τόνους (παρ’ όλο ότι το TAC δεν περιλαμβάνεται στον υπό εξέταση κανονισμό)·

· αυστηρότεροι έλεγχοι, ιδίως ως προς τη μεταφορά τόνων από τα δίκτυα σε κλωβούς·

· καταχώρηση λεπτομερέστερων στοιχείων στα ετήσια σχέδια αλιείας, στα σχέδια διαχείρισης της αλιευτικής ικανότητας και στα σχέδια επιθεώρησης των κρατών μελών·

· αυστηρότερα μέτρα για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας·

· διεύρυνση περιόδου απαγόρευσης των γρι-γρι σε ανατολικό Ατλαντικό και Μεσόγειο·

· απαγόρευση κοινών αλιευτικών δραστηριοτήτων με σκάφη υπό μη ευρωπαϊκή σημαία·

· διάφορες διατάξεις για αύξηση των ικανοτήτων διενέργειας επιθεωρήσεων και αποστολής παρατηρητών·

· αντίστοιχες αλλαγές στα Παραρτήματα.

Η ΕΕ δεν μπορεί παρά να εγκρίνει αυτές τις τροποποιήσεις υπό τη μορφή που εγκρίθηκαν από ένα διεθνή οργανισμό χωρίς η ΕΕ να προβάλει αντίρρηση. Συνεπώς, ο εισηγητής σας τις υιοθετεί πλήρως σε όλη τους την έκταση.

Είναι επαρκή τα Διαχειριστικά Μέτρα της ICCAT ;

Η αλιεία ερυθρού τόνου δεν είναι συνηθισμένη από κάποιες απόψεις. Πολλές αλιευτικές δραστηριότητες χρησιμοποιούν επίσης μεγάλο αριθμό εργαλείων, σε ευρύ γεωγραφικό πεδίο και υπό πολλές διαφορετικές σημαίες (αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων χωρών, αλλά και σημαίες ευκολίας). Εκεί όμως όπου η αλιεία ερυθρού τόνου ξεχωρίζει είναι η πολύ υψηλή τιμή που το ψάρι αυτό πετυχαίνει στην αγορά κι ο βαθμός συγκέντρωσης στην αγορά μιας χώρας, της Ιαπωνίας. Τούτο οδήγησε το συνδυασμένο κλάδο γρι-γρι και πάχυνσης να έχει δεσπόζουσα θέση στην αλιεία , που εξηγεί πολλά από τα παρελθόντα προβλήματα.

Ενώ η οικονομική απόδοση των αλιευτικών δραστηριοτήτων είναι τόσο υψηλή ώστε να ενθαρρύνει ενεργά την παράνομη αλιεία (IUU) και άλλες παράνομες δραστηριότητες, το υψηλό ποσοστό ψαριών που καταλήγουν σε μια μόνο χώρα έπρεπε θεωρητικά να είχε κάνει τους ελέγχους αγοράς λιγότερο προβληματικούς. Τούτο εξηγεί τα εκτεταμένα διαχειριστικά και ελεγκτικά μέτρα του σχεδίου αποκατάστασης καθώς και το σύστημα λεπτομερούς καταγραφής αλιευμάτων, με σκοπό την εποπτεία του διεθνούς εμπορίου.

Όμως, η παρακολούθηση των συνεδριάσεων της ICCAT και η εξέταση των διαχειριστικών μέτρων που εγκρίνονται, δίνουν την εντύπωση ότι η ICCAT είναι πάντα ένα τουλάχιστον βήμα πίσω ως προς την προσαρμογή της στην εξέλιξη του αλιευτικού κλάδου. Ο κλάδος διαθέτει πολύ περισσότερους πόρους για να αναπτύσσει νέα αλιευτικά εργαλεία και νέες αλιευτικές μεθόδους που δεν έχουν αναγκαστικά μικρότερες επιπτώσεις, αλλά προσφέρουν τρόπους αποφυγής των ελέγχων και νέους τρόπους αλίευσης τόνου έξω από το πεδίο των πολύ περίπλοκων διαδικασιών MCS που ισχύουν. Τα μέλη της ICCAT, πολλές φορές, απλώς δεν διαθέτουν τα μέσα (οικονομικά, διοικητικά, τεχνολογικά) για να ελέγχουν την αλιεία. Σε πολλές περιπτώσεις στερούνται επίσης πολιτικής βούλησης. Με αποτέλεσμα κάθε χρόνο την τροποποίηση και του σχεδίου αποκατάστασης και του συστήματος καταγραφής αλιευμάτων.

Επί πλέον, όπως επισημάναμε πιο πάνω, το σχέδιο αποκατάστασης της ICCAT είναι λιγότερο φιλόδοξο από την εγχώρια ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Τα ανωτέρω ωθούν τον εισηγητή σας να καταλήξει ότι είναι πια καιρός να αλλάξει η ICCAT αντίληψη και να προσπαθήσει να βρεθεί ένα μήκος μπροστά, αντί να εξαντλείται στην προσπάθεια να προλάβει τους άλλους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε συχνά να ωθήσει την ICCAT να προχωρήσει μακρύτερα και ταχύτερα, αλλά με πολύ μικρή επιτυχία. Είναι καιρός να αναλάβει η ΕΕ σταθερή, προληπτική δράση, όπως απαιτεί η Συμφωνία του ΟΗΕ για τα Ιχθυαποθέματα, αντί να αφήνει να την επιβραδύνει συνεχώς η ICCAT.

Δυο μέτρα θα μπορούσε η ΕΕ να λάβει αμέσως.

Η αναθεώρηση του 2008 του σχεδίου αποκατάστασης των αποθεμάτων ερυθρού τόνου ζητούσε από την επιστημονική επιτροπή (SCRS) να εντοπίσει τις βασικές περιοχές αναπαραγωγής ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο με σκοπό τη δημιουργία άβατων περιοχών. Το 2010, η SCRS όρισε τις ακόλουθες έξη περιοχές:

 

Άλλα τμήματα αυτών των έξη περιοχών βρίσκονται εντός της ευρωπαϊκής δικαιοδοσίας και άλλα βρίσκονται σε διεθνή ύδατα. Τίποτε δεν εμποδίζει την ΕΕ από του να κηρύξει αυτές τις περιοχές υπό εποχιακή απαγόρευση ή άβατες για την αλιεία ερυθρού τόνου και να απαγορεύσει την αλιεία σε αυτές κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Μια τέτοια ενέργεια θα ήταν συνεπής προς την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία (MSFD, Natura 2000 κλπ.). Με μια και μόνη αποφασιστική κίνηση, η ΕΕ θα μπορούσε να συμβάλει μεγάλως στη διατήρηση του ερυθρού (κυανόπτερου) τόνου και να αυξήσει καθοριστικά την πιθανότητα αποκατάστασης των αποθεμάτων. Μια μονομερής ευρωπαϊκή κήρυξη εποχιακής απαγόρευσης θα πρέπει να ισχύει για όλα τα υπό ευρωπαϊκή σημαία σκάφη και στις έξη περιοχές καθώς και για τα υπό σημαία τρίτης χώρας σκάφη μόνο στα ύδατα ευρωπαϊκής δικαιοδοσίας (στις περιοχές 1, 2 και 3). Το ότι η ΕΕ έχει το 56% των TAC ερυθρού τόνου σημαίνει ότι ο πειρασμός αποχώρησης από το νηολόγιο ΕΕ με σκοπό την αλιεία σε αυτά τα ύδατα θα ήταν ελάχιστος.

Το σχέδιο αποκατάστασης επιβάλλει ελάχιστο βάρος 30 κιλών για τον ερυθρό τόνο. Όμως, υπάρχουν τρεις εξαιρέσεις. Οι μέχρι 8 κιλά ερυθροί τόνοι μπορούν να εκφορτωθούν από σκάφη που αλιεύουν με καλάμια ή με συρτές στον Ατλαντικό, από παράκτιους βιοτέχνες αλιείς της Μεσογείου και για σκοπούς εκτροφής στην Αδριατική. Η τελευταία αυτή αλιευτική δραστηριότητα εκτελείται από βιομηχανικά γρι-γρι και δύσκολα αιτιολογείται. Η ΕΕ θα μπορούσε να καταργήσει αυτή την εξαίρεση για τα δικά της σκάφη.

Κατατέθηκαν τροπολογίες για την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Αυτές οι δυο διαχειριστικές δράσεις θα βελτίωναν αισθητά τις προοπτικές αποκατάστασης των αποθεμάτων ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο. Οι δυο μαζί, θα προσέφεραν μια μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας του σχεδίου αποκατάστασης και πιθανώς την επίτευξη του στόχου του πριν από το 2022, πράγμα συνεπές προς την εγχώρια ευρωπαϊκή νομοθεσία. Για το λόγο αυτό, μια τρίτη τροπολογία κατατέθηκε ως προς τους στόχους του σχεδίου.

Ο εισηγητής θεωρεί λυπηρό το ότι οι τροπολογίες του δεν ελήφθησαν υπόψη από την κοινοβουλευτική επιτροπή.

• [1]  “"Mind the Gap, an Analysis of the Mediterranean Bluefin Trade”, διαθέσιμο στην ιστοσελίδα http://www.pewenvironment.org/news-room/other-resources/mind-the-gap-an-analysis-of-the-mediterranean-bluefin-trade-85899364820
• [2]  SCRS/2011/158

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (6.10.2011)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 302/2009 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο
(COM(2011)0330 – C7-0154/2011 – 2011/0144(COD))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Daciana Octavia Sârbu

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Τα αποθέματα του ερυθρού τόνου του Ατλαντικού μειώθηκαν δραστικά με την πάροδο των ετών και απαιτείται η ανάληψη επείγουσας δράσης για την προστασία τους. Στο πλαίσιο αυτό, η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), στην οποία η ΕΕ αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος (ΣΜΣ), συμφώνησε για την έκδοση μιας νέας σύστασης κατά την ετήσια συνεδρίασή της το 2010. Η Σύσταση 10-04 επιδιώκει να αυξήσει τα μέτρα για την προστασία του ερυθρού τόνου με την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης που είχε συμφωνηθεί παλαιότερα. Οι αλλαγές περιλαμβάνουν μείωση του Συνόλου Επιτρεπομένων Αλιευμάτων και ενίσχυση των ελεγκτικών μέτρων που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή του σχεδίου αποκατάστασης, ιδιαίτερα δε των ελεγκτικών μέτρων που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες εγκλωβισμού και μεταβίβασης. Σκοπός της πρότασης της Επιτροπής είναι η μεταφορά αυτής της νέας σύστασης της ICCAT στην νομοθεσία της ΕΕ.

Δεδομένου ότι η σύσταση της ICCAT έχει ήδη εγκριθεί σε διεθνές επίπεδο, υπάρχουν ελάχιστα περιθώρια τροποποίησης του κειμένου της μεταφοράς. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες τροποποιήσεις που μπορούν να γίνουν προκειμένου να βελτιωθεί η πρόταση.

1. Συνοχή με άλλες νομικές υποχρεώσεις

Παράλληλα με τη σύσταση ICCAT, η ΕΕ δεσμεύεται επίσης από άλλες νομικές υποχρεώσεις σε σχέση με τα αλιευτικά αποθέματα και το θαλάσσιο περιβάλλον. Σημαντικότερη από τις υποχρεώσεις αυτές ίσως είναι η Οδηγία πλαίσιο για την Θαλάσσια Στρατηγική, η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να επιτύχουν «καλή περιβαλλοντική κατάσταση» έως το 2020 το αργότερο. Η Απόφαση της Επιτροπής 2010/477, η οποία ορίζει τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων, αναφέρει ότι οι πληθυσμοί των ειδών ψαριών που αποτελούν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης πρέπει να κυμαίνονται «εντός ασφαλών βιολογικών ορίων».

Δεδομένου ότι βάσει του Άρθρου 7 της ΣΛΕΕ η ΕΕ πρέπει να μεριμνά για τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών και δράσεών της, είναι απαραίτητο να αντανακλώνται οι υποχρεώσεις που περιέχονται στην οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική στο πολυετές σχέδιο αποκατάστασης για τον ερυθρό τόνο.

2. Δραστηριότητες εγκλωβισμού

Οι «δραστηριότητες εγκλωβισμού» αφορούν στη μεταφορά ερυθρού τόνου σε κλωβούς προς εκτροφή ή πάχυνση. Έχει παραλειφθεί από το κείμενο της μεταφοράς ένα τμήμα του κειμένου της ICCAT, το οποίο αναφέρεται στον καθορισμό του υπεύθυνου ΣΜΣ σε περιπτώσεις που ιχθυοτροφείο ευρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας ενός ΣΜΣ. Αυτό το τμήμα πρέπει να ενσωματωθεί προκειμένου να διευκρινισθεί το υπεύθυνο ΣΜΣ σε αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο.

3. Περιοχές ωοτοκίας

Το κείμενο της ICCAT τονίζει τη σημασία του προσδιορισμού και της προστασίας των περιοχών ωοτοκίας. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος πρέπει να επαναλάβει τη σημασία που έχει αυτό, εφόσον είναι πιθανό να αποτελέσει σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία οιουδήποτε σχεδίου αποκατάστασης.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Τροπολογία  1 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 1
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
(1) Η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) εξέδωσε τη σύσταση 10-04 για την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του ερυθρού τόνου. Για να ανασυσταθούν τα αποθέματα, η σύσταση προβλέπει την περαιτέρω μείωση των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, την ενίσχυση των μέτρων για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου, ιδίως όσον αφορά τη μεταβίβαση και τον εγκλωβισμό.	(1) Η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) εξέδωσε τη σύσταση 10-04 για την τροποποίηση του πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του ερυθρού τόνου. Για να ανασυσταθούν τα αποθέματα, η σύσταση προβλέπει την περαιτέρω μείωση των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, την ενίσχυση των μέτρων για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας και την ενίσχυση των μέτρων ελέγχου, ιδίως όσον αφορά τη μεταβίβαση και τον εγκλωβισμό, και προβλέπει την ανάπτυξη πρόσθετων συμβουλών σχετικά με τον προσδιορισμό των περιοχών ωοτοκίας και δημιουργίας καταφυγίων έως το 2012.
Αιτιολόγηση
Η σύσταση της ICCAT τονίζει την ανάγκη να προσδιορισθούν σωστά οι περιοχές ωοτοκίας κατεπειγόντως. Η προστασία των περιοχών ωοτοκίας έχει καίρια σημασία για την τελική επιτυχία του σχεδίου αποκατάστασης και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από όλα τα ΣΜΣ.
Τροπολογία  2 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	(3α) Μολονότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 της 20ής Δεκεμβρίου 2002 στοχεύει να διασφαλίσει τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, η κατάσταση σχετικά με την βιωσιμότητα του ερυθρού τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο είναι ένα θέμα που εμπνέει ιδιαίτερη ανησυχία λόγω της υψηλής θνησιμότητας εξαιτίας της αλίευσης και της χαμηλής βιομάζας του αποθέματος αναπαραγωγής·
Τροπολογία  3 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	(3α) Η πολιτική και η νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τον ερυθρό τόνο θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το στόχο να εξασφαλισθεί μια εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων η οποία θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους υγιείς πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών σε επίπεδα που να μπορούν να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση έως το 2015, όπου αυτό είναι δυνατόν, όπως εγκρίθηκε το 1982 κατά την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Αειφόρο Ανάπτυξη·
Τροπολογία  4 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	(3α) Η πολιτική και η νομοθεσία της Ένωσης σε σχέση με τον ερυθρό τόνο θα πρέπει να συνάδουν με την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) και την απόφαση της Επιτροπής 2010/477/ΕΕ της 1ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων οι οποίες απαιτούν από τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράση προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι, έως το 2020, το αργότερο, οι τιμές της βιομάζας του αποθέματος αναπαραγωγής όλων των πληθυσμών ψαριών που αποτελούν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένου του ερυθρού τόνου, θα είναι ίσες ή μεγαλύτερες της βιομάζας του αποθέματος παραγωγής που συνδέεται με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.
	__________
	1 ΕΕ L 164, 25.6.2008, σελ. 19.
	2 ΕΕ L 232, 02.09.10, σελ. 19.
Αιτιολόγηση
Παράλληλα με τη σύσταση ICCAT, η ΕΕ δεσμεύεται επίσης από την οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική, η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να επιτύχουν «καλή περιβαλλοντική κατάσταση» έως το 2020. Καλή περιβαλλοντική κατάσταση σημαίνει να διασφαλισθεί ότι η εκμετάλλευση ιχθυαποθεμάτων εμπορικού ενδιαφέροντος πραγματοποιείται εντός ασφαλών βιολογικών ορίων. Προκειμένου να διασφαλισθεί συνοχή μεταξύ πολιτικών και νομοθεσίας, πράγμα που οφείλει να πράξει η ΕΕ βάσει του άρθρου 7 της ΣΛΕΕ, είναι απαραίτητο να περιλαμβάνονται στο σχέδιο αποκατάστασης του ερυθρού τόνου οι σχετικές υποχρεώσεις της οδηγίας πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική.
Τροπολογία  5 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	(3α) Στα πολυετή σχέδια ανάκτησης που εκπονούνται δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, όπως π.χ. το σχέδιο ανάκτησης για τον ερυθρό τόνο, πρέπει να εφαρμόζεται η προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας όπως ορίζεται στον εν λόγω κανονισμό και η αρχή της προφύλαξης που ορίζεται στο άρθρο 191 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να συνάδουν με τη Συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για τα αποθέματα ιχθύων, ούτως ώστε να δίδεται μεγαλύτερη προσοχή εκ μέρους της Ένωσης όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς και, υποχρεωτικά, η έλλειψη επαρκών επιστημονικών πληροφοριών να μην χρησιμοποιείται ως πρόφαση για την μη λήψη ή την αναβολή λήψης μέτρων διαχείρισης για την προστασία του ερυθρού τόνου και του περιβάλλοντός του.
Τροπολογία  6 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 1 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 1 – παράγραφος 3
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία Στόχος του σχεδίου αποκατάστασης είναι να εξασφαλισθεί βιομάζα αντίστοιχη προς τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, με πιθανότητα άνω του 60%. Στόχος του σχεδίου αποκατάστασης είναι να εξασφαλισθεί βιομάζα αντίστοιχη προς τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, με πιθανότητα άνω του 75% έως το 2015.
Τροπολογία  7 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 5 – στοιχείο α Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 7 – παράγραφος 2
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία 2. Απαγορεύεται η αλιεία τόνου με γρι-γρι στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο από 15 Ιουνίου έως 15 Μαΐου. 2. Απαγορεύεται η αλιεία τόνου με γρι-γρι στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο.
Αιτιολόγηση
Πέντε από τα οκτώ είδη τόνου απειλούνται με εξαφάνιση λόγω της υπεραλίευσης. Στην τελευταία εκτίμησή της η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης και των Φυσικών Πόρων (IUCN) συμπεραίνει ότι ο μόνος τρόπος για να σωθεί ο τόνος στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο είναι να σταματήσει τελείως η αλιεία έως ότου αποκατασταθούν τα αποθέματα. (εάν εγκριθεί, πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα 30 και 31 για λόγους συνοχής).
Τροπολογία  8 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 5α (νέο) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 7 α (νέο)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία   (5a) Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:   «Άρθρο 7a   Περιοχές αναπαραγωγής   Η Επιτροπή, βάσει της διαθέσιμης επιστημονικής έρευνας της Μόνιμης Επιτροπής Ερευνών και Στατιστικής σχετικά με τις έξι επικρατούσες περιοχές αναπαραγωγής στην Μεσόγειο, προσδιορίζει τις ζώνες αναπαραγωγής εντός της Ένωσης και δημιουργεί καταφύγια σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης.»
Τροπολογία  9 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 10 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 24 – παράγραφος 1
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία 1. Το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για το ιχθυοτροφείο υποβάλλει εντός μιας εβδομάδας από την ολοκλήρωση της τοποθέτησης σε κλωβούς αναφορά εγκλωβισμού επικυρωμένη από παρατηρητή, στο κράτος μέλος ή στο ΣΜΣ του σκάφους αλίευσης του τόνου, καθώς και στην Επιτροπή. Η Επιτροπή διαβιβάζει αμελλητί τις πληροφορίες αυτές στη Γραμματεία της ICCAT. Η εν λόγω αναφορά περιλαμβάνει τις πληροφορίες που περιέχονται στη δήλωση εγκλωβισμού, όπως προβλέπεται στη σύσταση της ICCAT [06-07] σχετικά με την εκτροφή ερυθρού τόνου. 1. Το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για το ιχθυοτροφείο υποβάλλει εντός μιας εβδομάδας από την ολοκλήρωση της τοποθέτησης σε κλωβούς αναφορά εγκλωβισμού επικυρωμένη από παρατηρητή, στο κράτος μέλος ή στο ΣΜΣ του σκάφους αλίευσης του τόνου, καθώς και στην Επιτροπή. Η Επιτροπή διαβιβάζει αμελλητί τις πληροφορίες αυτές στη Γραμματεία της ICCAT. Η εν λόγω αναφορά περιλαμβάνει τις πληροφορίες που περιέχονται στη δήλωση εγκλωβισμού, όπως προβλέπεται στη σύσταση της ICCAT [06-07] σχετικά με την εκτροφή ερυθρού τόνου. Όταν οι εγκαταστάσεις εκτροφής που διαθέτουν άδεια λειτουργίας για εκτροφή ερυθρού τόνου ο οποίος αλιεύεται στη ζώνη της σύμβασης («ΕΕΕΤ») ευρίσκονται εκτός των υδάτων δικαιοδοσίας ΣΜΣ, η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται κατ’ αναλογία στα ΣΜΣ στα οποία υπάγονται τα υπεύθυνα για τις ΕΕΕΤ φυσικά και νομικά πρόσωπα.
Αιτιολόγηση
Η παραπομπή σε ιχθυοτροφεία που ευρίσκονται εκτός δικαιοδοσίας ΣΜΣ περιλαμβάνεται στη σύσταση ICCAT αλλά δεν περιλαμβάνεται στην πρόταση της Επιτροπής. Θα πρέπει να συμπεριληφθεί προκειμένου να διευκρινισθεί ποιο ΣΜΣ είναι υπεύθυνο.
Τροπολογία  10 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 10 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 24 – παράγραφος 8 – εδάφιο 2
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία Σε περίπτωση που η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί εντός 10 εργάσιμων ημερών ή σε περίπτωση που από το αποτέλεσμα της έρευνας προκύψει ότι ο αριθμός και ή το μέσο βάρος του ερυθρού τόνου υπερβαίνει κατά 10% εκείνο που έχει δηλωθεί από τον υπεύθυνο του ιχθυοτροφείου, το ΣΜΣ ή το κράτος μέλος σημαίας που είναι αρμόδιο για το αλιευτικό σκάφος εκδίδει εντολή ελευθέρωσης των πλεοναζουσών ποσοτήτων. Σε περίπτωση που η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί εντός 10 εργάσιμων ημερών ή σε περίπτωση που από το αποτέλεσμα της έρευνας προκύψει ότι ο αριθμός και/ή το μέσο βάρος του ερυθρού τόνου υπερβαίνει κατά 10% εκείνο που έχει δηλωθεί από τον υπεύθυνο του ιχθυοτροφείου, το ΣΜΣ ή το κράτος μέλος σημαίας που είναι αρμόδιο για το αλιευτικό σκάφος εκδίδει εντολή ελευθέρωσης του πλεονάζοντος αριθμού και/ή βάρους.
Αιτιολόγηση
Σε όλη την παράγραφο γίνεται ειδική αναφορά στον αριθμό και το βάρος και αυτό δεν πρέπει να αλλάξει. Αυτή επίσης είναι η διατύπωση που χρησιμοποιείται στη σύσταση της ICCAT. Η λέξη «ποσότητες» είναι λιγότερο ακριβής.
Τροπολογία   11 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 16 α (νέο) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 33
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία   (16α) Το άρθρο 33 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:   «Άρθρο 33   Επιβολή της εφαρμογής   1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα επιβολής όσον αφορά τα αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους, σε περίπτωση που έχει αποδειχθεί βάσει της νομοθεσίας τους ότι τα εν λόγω αλιευτικά σκάφη δεν συμμορφώνονται με τις διατάξεις των άρθρων 4, 7, 8, 9, 17, 18, 19, 20, 21 και 23 του παρόντος Κανονισμού. Τα μέτρα περιλαμβάνουν, ανάλογα με την σοβαρότητα της παράβασης και σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία:   (α) πρόστιμα που αντικατοπτρίζουν την αξία των αλιευμάτων και την κατάσταση διατήρησης των ειδών·   (β) κατάσχεση των παράνομων αλιευτικών εργαλείων και αλιευμάτων·   (γ) συντηρητική κατάσχεση του σκάφους·   (δ) αναστολή ή αφαίρεση της άδειας αλιείας·   (ε) μείωση ή αφαίρεση της αλιευτικής ποσόστωσης, εάν ισχύει.   Τα πρόστιμα αντιστοιχούν τουλάχιστον στο πενταπλάσιο της αξίας των αλιευμάτων που αποκτήθηκαν μέσω παράβασης. Σε περίπτωση επανειλημμένης σοβαρής παράβασης εντός περιόδου πέντε ετών, οι οικονομικές κυρώσεις αυξάνονται κατά ποσό που ισοδυναμεί με το οκταπλάσιο της αξίας των αλιευμάτων που αποκτήθηκαν με τη διάπραξη παράβασης.   2. Τα κράτος μέλος στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται το ιχθυοτροφείο ερυθρού τόνου λαμβάνει μέτρα επιβολής της εφαρμογής όσον αφορά το εν λόγω ιχθυοτροφείο, σε περίπτωση που έχει αποδειχθεί βάσει της νομοθεσίας του ότι το εν λόγω ιχθυοτροφείο δεν συμμορφώνεται με τις διατάξεις των άρθρων 24 και 31 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού και των άρθρων 4α, 4β και 4γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1936/2001. Τα μέτρα περιλαμβάνουν, ανάλογα με την σοβαρότητα της παράβασης και σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, τα εξής:   (α) πρόστιμα που αντικατοπτρίζουν την αξία των ιχθύων και την κατάσταση διατήρησης των ειδών·   (β) προσωρινή ή οριστική διαγραφή από το μητρώο των ιχθυοτροφείων πάχυνσης·   (γ) απαγόρευση της τοποθέτησης σε κλωβούς ή της εμπορίας ποσοτήτων τόνου.»
Αιτιολόγηση
Τροποποίηση του άρθρου 33 προκειμένου να απαλειφθούν στην δεύτερη πρόταση των παραγράφων 1 και 2 οι λέξεις «είναι δυνατόν να»· ώστε να συμπεριληφθεί αναφορά στην αξία και την κατάσταση διατήρησης του είδους για τα πρόστιμα· και να παρεμβληθεί ένα ελάχιστο επίπεδο για τα πρόστιμα (ισοδύναμα με τις οικονομικές κυρώσεις που ενέκρινε το ΕΚ στην πρώτη ανάγνωση για τον Κανονισμό για την ξυλεία).
Τροπολογία  12 Πρόταση κανονισμού – τροποποιητική πράξη Άρθρο 1 – σημείο 18 α (νέο) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 302/2009 Άρθρο 34 – παράγραφος 3 α (νέα)
Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή Τροπολογία   (18a) Στο άρθρο 34, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:   «3a. Τα κράτη μέλη ορίζουν τους κανόνες περί κυρώσεων που ισχύουν στο εμπόριο τόνου το οποίο παραβιάζει τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλισθεί η εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις που προβλέπονται πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές και να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, άμεση αναστολή της άδειας εμπορίου.»
Αιτιολόγηση
Είναι απαραίτητο να εξασφαλισθεί ότι και οι έμποροι υπόκεινται σε δράσεις επιβολής του νόμου.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 302/2009 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο
Έγγραφα αναφοράς	COM(2011)0330 – C7-0154/2011 – 2011/0144(COD)
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	PECH 9.6.2011
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 9.6.2011
Εισηγητής(ές) Ημερομηνία ορισμού	Daciana Octavia Sârbu 15.6.2011
Εξέταση στην επιτροπή	12.9.2011
Ημερομηνία έγκρισης	4.10.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	54 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	János Áder, Sophie Auconie, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Sergio Berlato, Milan Cabrnoch, Nessa Childers, Chris Davies, Bairbre de Brún, Esther de Lange, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Jill Evans, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Françoise Grossetête, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Dan Jørgensen, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Holger Krahmer, Jo Leinen, Corinne Lepage, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Miroslav Ouzký, Gilles Pargneaux, Mario Pirillo, Pavel Poc, Vittorio Prodi, Frédérique Ries, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Carl Schlyter, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Salvatore Tatarella, Anja Weisgerber, Åsa Westlund, Sabine Wils, Κρίτων Αρσένης, Θεόδωρος Σκυλακάκης, Владко Тодоров Панайотов, Антония Първанова
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Matthias Groote, Arlene McCarthy, Judith A. Merkies, Thomas Ulmer, Владимир Уручев, Kathleen Van Brempt, Anna Záborská, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 302/2009 για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου αποκατάστασης του τόνου στον Ανατολικό Ατλαντικό και στη Μεσόγειο
Έγγραφα αναφοράς	COM(2011)0330 – C7-0154/2011 – 2011/0144(COD)
Ημερομηνία υποβολής στο ΕΚ	8.6.2011
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	PECH 9.6.2011
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 9.6.2011
Εισηγητής(ές) Ημερομηνία ορισμού	Raül Romeva i Rueda 15.6.2011
Εξέταση στην επιτροπή	13.7.2011	23.11.2011
Ημερομηνία έγκρισης	20.12.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	19 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Antonello Antinoro, Alain Cadec, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Carl Haglund, Werner Kuhn, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Struan Stevenson, Catherine Trautmann, Κρίτων Αρσένης
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jean-Paul Besset, Chris Davies, Raül Romeva i Rueda, Antolín Sánchez Presedo
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Giovanni La Via
Ημερομηνία κατάθεσης	21.12.2011