SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie funduszy rynku pieniężnego

4.3.2015 - (COM(2013)0615 – C7‑0263/2013 – 2013/0306(COD)) - ***I

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawczyni: Neena Gill

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie funduszy rynku pieniężnego

(COM(2013)0615 – C7‑0263/2013 – 2013/0306(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–       uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0615),

–       uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0263/2013),

–       uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–       uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego przyjętą na sesji plenarnej w dniach 10–11 grudnia 2013 r.[1],

–       uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–       uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0041/2015),

1.      przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.      zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.      zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka    1

POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO^[2]*

do wniosku Komisji

---------------------------------------------------------

2013/0306 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie funduszy rynku pieniężnego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)      Fundusze rynku pieniężnego (FRP) zapewniają finansowanie krótkoterminowe instytucjom finansowym, przedsiębiorstwom oraz rządom. Zapewniając tym podmiotom środki finansowe, FRP przyczyniają się do finansowania gospodarki europejskiej. Takie podmioty wykorzystują inwestycje w FRP jako skuteczny sposób na dywersyfikację ryzyka kredytowego i ekspozycji, zamiast polegać wyłącznie na depozytach bankowych.

(2)      Po stronie popytu FRP są narzędziami zarządzania krótkoterminowymi środkami pieniężnymi, które zapewniają wysoki stopień płynności, dywersyfikacji, stabilności wartości zainwestowanego kapitału oraz zyski na poziomie rynkowym. FRP są stosowane ▌przez szereg podmiotów, w tym instytucje charytatywne, spółdzielnie mieszkaniowe, władze lokalne oraz większych inwestorów instytucjonalnych, takich jak przedsiębiorstwa i fundusze emerytalne, które chcą zainwestować nadwyżkę środków pieniężnych na krótki okres. FRP stanowią zatem kluczowe ogniwo pomiędzy popytem a podażą na finansowanie krótkoterminowe.

(3)      Wydarzenia, które miały miejsce w trakcie kryzysu finansowego, pozwoliły uzyskać wgląd w szereg cech tych funduszy, które sprawiają, że są one podatne na zagrożenia, gdy na rynkach finansowych występują zawirowania, a zatem mogą one rozprzestrzeniać lub zwiększać ryzyko w obrębie systemu finansowego. Gdy ceny aktywów, w które inwestują FRP, zaczynają spadać, zwłaszcza w skrajnych warunkach rynkowych, fundusze te nie zawsze są w stanie dotrzymać zobowiązania do bezzwłocznego umorzenia jednostek uczestnictwa lub udziałów wyemitowanych na rzecz inwestorów oraz utrzymać wartość tych jednostek lub udziałów na stałym poziomie. Sytuacja ta, która według Rady Stabilności Finansowej (FSB) i Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO) może być szczególnie trudna dla FRP o stałej lub stabilnej wartości aktywów netto, może spowodować znaczne i nagłe zlecenia umorzenia składane przez inwestorów, potencjalnie wywołując skutki makroekonomiczne na szerszą skalę.

(4)      Zlecenia umorzenia znacznych pakietów jednostek uczestnictwa lub udziałów mogą zmusić FRP do sprzedaży niektórych aktywów inwestycyjnych na rynku schyłkowym, potencjalnie nasilając w ten sposób kryzys płynnościowy. W tych okolicznościach emitenci instrumentów rynku pieniężnego mogą mieć poważne trudności z uzyskaniem finansowania, jeśli rynki papierów komercyjnych i innych instrumentów rynku pieniężnego znacząco się skurczą. Może to spowodować efekt domina na rynku finansowania krótkoterminowego i doprowadzić do bezpośrednich i poważnych trudności z finansowaniem instytucji finansowych, przedsiębiorstw i rządów, a więc gospodarki.

(5)      Zarządzający aktywami, wspomagani przez jednostki sponsorujące, mogą postanowić o udzieleniu uznaniowego wsparcia w celu utrzymania płynności i stabilności ich FRP. ▌Jednostki sponsorujące są często zmuszane do udzielenia wsparcia sponsorowanym przez siebie FRP, które tracą na wartości, ze względu na ryzyko utraty reputacji i obawy, że panika może przenieść się na inne rodzaje działalności tych jednostek. W zależności od wielkości funduszu i skali presji umorzeniowej wsparcie ze strony jednostki sponsorującej może sięgnąć rozmiarów, które wykraczają poza stan rezerw, które ma bezpośrednio do dyspozycji. Ważne jest zatem, aby zapewnić ramy jednolitych przepisów w celu zapobieżenia ogłoszeniu upadłości przez jednostkę sponsorującą i wystąpieniu efektu domina w odniesieniu do innych jednostek sponsorujących FRP.

(6)      W celu utrzymania integralności i stabilności rynku wewnętrznego ▌konieczne jest ustanowienie przepisów dotyczących funkcjonowania tych funduszy, a w szczególności dotyczących struktury ich portfela. Ma to na celu zwiększenie odporności FRP i ograniczenie kanałów przenoszenia się efektu domina. Jednolite przepisy w całej Unii są niezbędne, aby zagwarantować, że FRP są w stanie ▌realizować zlecenia umorzenia składane przez inwestorów, zwłaszcza w skrajnych warunkach rynkowych. Jednolite przepisy dotyczące portfela FRP są również niezbędne do zagwarantowania, aby FRP były w stanie sprostać znacznej liczbie nagłych zleceń umorzenia składanych przez dużą grupę inwestorów.

(7)      Jednolite przepisy dotyczące FRP są również konieczne w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku finansowania krótkoterminowego instytucji finansowych, korporacyjnych emitentów krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych oraz rządów. Przepisy te są również niezbędne do zapewnienia równego traktowania inwestorów FRP i uniknięcia sytuacji, w których inwestorzy decydujący się na umorzenie jednostek w późniejszym czasie znajdą się w gorszej sytuacji w przypadku tymczasowego zawieszenia umorzeń lub likwidacji FRP.

(8)      Konieczne jest zapewnienie harmonizacji wymogów ostrożnościowych dotyczących FRP poprzez ustanowienie jasnych przepisów nakładających na FRP i ich zarządzających w całej Unii bezpośrednie obowiązki. Zwiększyłoby to stabilność tych funduszy jako źródła krótkoterminowego finansowania sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz sektora przedsiębiorstw w całej Unii. Zagwarantowałoby to również, że FRP pozostaną wiarygodnym narzędziem zarządzania potrzebami unijnego przemysłu w zakresie środków pieniężnych.

(9)      Wytyczne dotyczące FRP przyjęte przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR) w celu stworzenia minimalnych, równych warunków działania FRP w Unii zostały wdrożone w terminie jednego roku od ich wejścia w życie jedynie przez 12 państw członkowskich, co świadczy o dalszym obowiązywaniu rozbieżnych przepisów krajowych. Rozbieżne rozwiązania krajowe nie są w stanie ▌wyeliminować słabych punktów unijnych rynków pieniężnych ani złagodzić ryzyka wystąpienia efektu domina, co – jak pokazał kryzys finansowy – zagraża funkcjonowaniu i stabilności rynku wewnętrznego. Wspólne przepisy dotyczące FRP powinny zatem zapewnić wysoki poziom ochrony inwestorów i zapobiegać wystąpieniu efektu domina na skutek ewentualnej paniki wśród inwestorów FRP bądź łagodzić jego skutki.

(10)    W przypadku braku rozporządzenia ustanawiającego przepisy dotyczące FRP możliwe byłoby dalsze przyjmowanie rozbieżnych środków na poziomie krajowym, co nadal powodowałyby znaczne zakłócenia konkurencji wynikające z istotnych różnic w podstawowych standardach ochrony inwestycji. Zróżnicowane wymogi dotyczące struktury portfela, aktywów kwalifikowalnych, terminów ich zapadalności, płynności i dywersyfikacji, jak również jakości kredytowej emitentów instrumentów rynku pieniężnego prowadzą do powstania rozbieżnych poziomów ochrony inwestorów z powodu różnych poziomów ryzyka związanego z ofertą inwestycyjną FRP. Należy zatem koniecznie przyjąć jednolity zbiór przepisów, aby uniknąć przeniesienia się efektu domina na rynek finansowania krótkoterminowego i na jednostki sponsorujące FRP, co mogłoby zagrozić stabilności rynku finansowego Unii. Aby złagodzić ryzyko systemowe, od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia FRP utrzymujące stałą wartość aktywów netto (FRP o stałej NAV) powinny funkcjonować w Unii tylko jako FRP o stałej NAV długu publicznego, detaliczne FRP o stałej NAV lub FRP o niskiej zmienności NAV. O ile nie określono inaczej, wszelkie odniesienia do FRP o stałej NAV zawarte w niniejszym rozporządzeniu dotyczą FRP o stałej NAV długu publicznego, detalicznych FRP o stałej NAV oraz FRP o niskiej zmienności NAV. Istniejące FRP o stałej NAV powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o funkcjonowaniu w formie FRP o zmiennej wartości aktywów netto (FRP o zmiennej NAV).

(11)    Nowe przepisy dotyczące FRP są ściśle związane z dyrektywą 2009/65/WE[4] i dyrektywą 2011/61/UE[5], ponieważ stanowią one ramy prawne regulujące ustanawianie, zarządzanie i wprowadzanie do obrotu FRP w Unii.

(12)    Przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mogą działać w Unii jako przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) zarządzane przez zarządzających UCITS lub spółki inwestycyjne posiadające zezwolenie na mocy dyrektywy 2009/65/WE bądź jako alternatywne fundusze inwestycyjne (AFI) zarządzane przez zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI), posiadające zezwolenie lub zarejestrowane zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE. Nowe przepisy dotyczące FRP uzupełniają przepisy zawarte w tych dyrektywach. W związku z powyższym nowe jednolite przepisy dotyczące FRP powinny mieć zastosowanie w uzupełnieniu do wymogów ustanowionych w dyrektywie 2009/65/WE i dyrektywie 2011/61/UE. Jednocześnie szereg przepisów rozdziału VII dyrektywy 2009/65/WE dotyczących polityki inwestycyjnej UCITS nie powinno mieć zastosowania, a w nowych jednolitych przepisach dotyczących FRP należy ustanowić szczegółowe zasady dotyczące produktów tych funduszy.

(13)    Zharmonizowane przepisy powinny mieć zastosowanie do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, których cechy odpowiadają cechom FRP. UCITS i AFI, które inwestują w aktywa krótkoterminowe, takie jak instrumenty rynku pieniężnego lub depozyty, bądź zawierają umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu lub niektóre kontrakty na instrumenty pochodne, służące wyłącznie zabezpieczeniu ryzyka związanego z pozostałymi inwestycjami funduszu, oraz których celem jest zapewnienie zysków odpowiadających stopie rynku pieniężnego lub utrzymanie wartości inwestycji, muszą przestrzegać nowych przepisów dotyczących FRP.

(14)    Specyfika FRP wynika z połączenia aktywów, w które inwestują, oraz założonych przez nie celów. Cel, jakim jest zapewnienie zysków w zależności od stopy rynku pieniężnego, oraz cel, jakim jest utrzymanie wartości inwestycji, nie wykluczają się wzajemnie. FRP może wyznaczyć sobie jeden z tych celów lub obydwa.

(15)    Cel, jakim jest zapewnienie zysków odpowiadających stopie rynku pieniężnego, należy rozumieć w znaczeniu ogólnym. Oczekiwane zyski nie muszą być idealnie dostosowane do stopy EONIA, Libor, Euribor lub każdej innej stosownej stopy procentowej rynku pieniężnego. Cel uzyskania zysków nieznacznie przekraczających stopę rynku pieniężnego nie powinien być podstawą do nieobjęcia UCITS lub AFI zakresem nowych jednolitych przepisów.

(16)    Cel utrzymania wartości inwestycji nie powinien być interpretowany jako gwarancja zachowania kapitału udzielona przez fundusz. Należy go rozumieć jako cel, który UCITS lub AFI zamierza osiągnąć. Spadek wartości inwestycji nie powinien oznaczać, że przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania zmieniło cel, jakim jest utrzymanie wartości inwestycji.

(17)    Ważne jest, aby UCITS i AFI o cechach FRP były identyfikowane jako te fundusze, a ich zdolność do stałego przestrzegania nowych jednolitych przepisów dotyczących FRP podlegała wyraźnej weryfikacji. W tym celu właściwe organy powinny udzielać FRP zezwoleń. W przypadku UCITS zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze FRP powinno być częścią zezwolenia na prowadzenie działalności jako UCITS zgodnie ze zharmonizowanymi procedurami przewidzianymi w dyrektywie 2009/65/WE. W przypadku AFI, z uwagi na to, że nie podlegają one zharmonizowanym procedurom udzielania zezwoleń i nadzoru na mocy dyrektywy 2011/61/UE, konieczne jest zapewnienie wspólnych podstawowych przepisów dotyczących udzielania zezwoleń, które odzwierciedlają obowiązujące zharmonizowane przepisy dotyczące UCITS. Procedury takie powinny zapewniać, aby AFI posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze FRP był zarządzany przez zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI), który uzyskał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE.

(18)    W celu upewnienia się, że wszystkie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania charakteryzujące się cechami FRP podlegają nowym wspólnym przepisom dotyczącym tych funduszy konieczne jest wprowadzenie zakazu używania nazwy „FRP” lub innych określeń sugerujących, że przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania ma cechy takiego funduszu, chyba że przestrzegane są przepisy niniejszego rozporządzenia. W celu uniknięcia obchodzenia przepisów dotyczących FRP właściwe organy powinny monitorować praktyki rynkowe przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania mających siedzibę lub wprowadzanych do obrotu na ich terytorium w celu sprawdzenia, czy nie nadużywają one nazwy „FRP” ani nie sugerują, że są takimi funduszami, nie stosując się do nowych ram prawnych.

(19)    Nowe przepisy mające zastosowanie do FRP powinny bazować na istniejących ramach prawnych ustanowionych na mocy dyrektywy 2009/65/WE i dyrektywy 2011/61/UE oraz wykonawczych aktów prawnych do tych dyrektyw. W związku z powyższym przepisy dotyczące produktów FRP powinny mieć zastosowanie jako uzupełnienie obowiązujących przepisów unijnych, chyba że wyraźnie zostanie określone, że te ostatnie nie mają zastosowania. Ponadto przepisy dotyczące zarządzania i wprowadzania do obrotu ustanowione w istniejących ramach prawnych powinny mieć zastosowanie do FRP, z uwzględnieniem tego, czy są one UCITS lub AFI. Podobnie, przepisy dotyczące transgranicznego świadczenia usług i swobody przedsiębiorczości ustanowione w dyrektywie 2009/65/WE i dyrektywie 2011/61/UE powinny mieć zastosowanie odpowiednio do działalności transgranicznej FRP.

(20)    Biorąc pod uwagę fakt, że UCITS i AFI mogą przybierać rozmaite formy prawne, które niekoniecznie nadają im osobowość prawną, przepisy zobowiązujące FRP do podjęcia działań należy rozumieć jako odniesienia do zarządzającego FRP w przypadkach, gdy dany FRP został założony jako UCITS lub AFI, który nie jest w stanie działać samodzielnie, ponieważ nie posiada osobowości prawnej we własnym zakresie.

(21)    W przepisach dotyczących portfelu FRP należałoby jednoznacznie określić kategorie aktywów, które powinny być uznawane do celów inwestycji tych funduszy, oraz warunki ich kwalifikowalności. W celu zapewnienia integralności FRP pożądane jest również zakazanie tym funduszom zawierania określonych transakcji finansowych, które mogłyby zagrażać ich strategii inwestycyjnej i celom.

(22)    Instrumenty rynku pieniężnego są zbywalnymi instrumentami znajdującymi się zwykle w obrocie na rynku pieniężnym, takimi jak bony skarbowe czy bony komunalne, certyfikaty depozytowe, papiery komercyjne, papiery wartościowe zabezpieczone aktywami o wysokiej jakości i płynności, akcepty bankowe lub średnio- i krótkoterminowe obligacje. Powinny one móc stanowić przedmiot inwestycji FRP jedynie wówczas, jeżeli przestrzegają ograniczeń dotyczących terminów zapadalności lub – w przypadku papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami – jeżeli mogą być uznane za aktywa wysokiej jakości zgodnie z przepisami dotyczącymi płynności, określonymi w części szóstej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, a fundusze te uznają, że instrumenty te wykazują się wysoką jakością kredytową.

(23)    Papiery komercyjne zabezpieczone aktywami (ABCP) należy uznać za kwalifikowalne instrumenty rynku pieniężnego, jeżeli spełniają one dodatkowe wymogi. Z uwagi na to, że podczas kryzysu niektóre sekurytyzacje były szczególnie niestabilne, konieczne jest ustanowienie ograniczeń dotyczących terminów zapadalności oraz kryteriów jakości dotyczących aktywów bazowych, jak również dopilnowanie, by pula ekspozycji była wystarczająco zdywersyfikowana. Jednak nie wszystkie kategorie aktywów bazowych okazały się niestabilne. W szczególności chodzi tu o sekurytyzacje, w przypadku których aktywa bazowe wiązały się ze wspieraniem kapitału obrotowego producentów oraz sprzedażą towarów i usług gospodarki realnej. Te sekurytyzacje funkcjonowały dobrze i powinny być uznane za kwalifikowalne instrumenty rynku pieniężnego, o ile można je uznać za wysokiej jakości aktywa płynne zgodnie z przepisami dotyczącymi płynności zawartymi w części szóstej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, określonymi szczegółowo w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr ...[6] . Powyższe powinno mieć zastosowanie do kwalifikowanych papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami płynnymi wysokiej jakości, należących do jednej z następujących podkategorii sekurytyzowanych aktywów bazowych, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. g) ppkt (iii) i (iv) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr ..., mianowicie kredytów na zakup samochodów i leasingu dla pożyczkobiorców lub leasingobiorców posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim oraz kredytów komercyjnych, leasingu i instrumentów kredytowych na rzecz przedsiębiorstw posiadających siedzibę w państwie członkowskim z myślą o sfinansowaniu wydatków kapitałowych lub działalności innej niż nabycie lub budowa nieruchomości komercyjnej. Odniesienie do określonych podkategorii sekurytyzowanych aktywów bazowych w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr ..., jest istotne w celu zapewnienia jednolitej definicji kwalifikowalnych sekurytyzowanych aktywów bazowych na potrzeby przepisów dotyczących płynności dla instytucji kredytowych i niniejszego rozporządzenia, co z kolei ma znaczenie dla płynności takich instrumentów, aby unikać przeszkód dla sekurytyzacji gospodarki realnej.

(23a)  Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do określenia kryteriów identyfikacji prostej, przejrzystej i ustandaryzowanej sekurytyzacji. Komisja powinna przy tym zapewnić spójność z aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie art. 460 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art. 135 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II), jak również powinna uwzględnić specyfikę sekurytyzacji o terminie zapadalności w chwili emisji krótszym niż 397 dni. Należy również przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do określenia kryteriów identyfikacji długu o wysokiej jakości kredytowej oraz papierów komercyjnych zabezpieczonych aktywami płynnymi. Komisja powinna zapewnić spójność z odnośnymi działaniami Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) i wspierać te działania.

(24)    FRP powinien mieć możliwość inwestowania w depozyty, pod warunkiem że jest on w stanie wycofać środki pieniężne w dowolnym momencie. Możliwości skutecznego wycofania środków są ograniczone, jeśli kary związane z ich wcześniejszym wycofaniem są na tyle wysokie, że przekraczają odsetki naliczone przed wycofaniem środków. W związku z tym FRP powinien również dołożyć wszelkich starań, by nie składać depozytów w instytucji kredytowej, która wymaga kar wyższych niż przeciętne, ani nie składać depozytów o zbyt długim terminie zapadalności, jeżeli mogłoby to skutkować zbyt wysokimi karami.

(25)    Pochodne instrumenty finansowe uznawane do celów inwestycji FRP powinny służyć wyłącznie zabezpieczeniu ryzyka stopy procentowej i ryzyka walutowego, a ich instrumentem bazowym powinny być jedynie stopy procentowe, waluty lub indeksy reprezentujące te kategorie. Należy zakazać wykorzystywania instrumentów pochodnych do innych celów lub posiadających inne aktywa bazowe. Instrumenty pochodne powinny być wykorzystywane jedynie jako uzupełnienie strategii funduszu, ale nie jako główne narzędzie służące osiągnięciu celów funduszu. Jeżeli FRP inwestuje w aktywa denominowane w innej walucie niż waluta funduszu, oczekuje się, że zarządzający FRP zabezpieczy całą ekspozycję na ryzyko walutowe, w tym za pośrednictwem instrumentów pochodnych. FRP powinny być uprawnione do inwestowania w finansowe instrumenty pochodne, jeżeli instrumenty te znajdują się w obrocie na rynku regulowanym, o którym mowa w art. 50 ust. 1 lit. a), b) lub c) dyrektywy 2009/65/WE, poza rynkiem regulowanym (OTC) lub w zorganizowanym systemie obrotu, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) nr 600/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych.

(26)    Umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu mogą być wykorzystane przez FRP jako środek krótkoterminowego inwestowania nadwyżki środków pieniężnych, pod warunkiem że pozycja jest w pełni zabezpieczona. W celu ochrony interesów inwestorów konieczne jest zapewnienie, aby zabezpieczenie udzielone w ramach umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu było wysokiej jakości. FRP nie powinny stosować żadnych innych efektywnych technik zarządzania portfelem, w tym transakcji udzielania lub zaciągania pożyczek papierów wartościowych, ponieważ ich zastosowanie może uniemożliwić osiągnięcie celów inwestycyjnych tych funduszy.

(27)    W celu ograniczenia podejmowania ryzyka przez FRP niezbędne jest ograniczenie ryzyka kontrahenta przez zapewnienie, aby portfel FRP podlegał jasnym wymogom w zakresie dywersyfikacji. W tym celu konieczne jest zagwarantowanie, aby umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu były w pełni zabezpieczone oraz aby, w celu ograniczenia ryzyka operacyjnego, umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu z jednym kontrahentem nie przekraczała 20 % ogółu aktywów FRP. Wszystkie instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym (OTC) powinny podlegać przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012[7].

(28)    Ze względów ostrożnościowych i w celu uniknięcia wywierania znaczącego wpływu na organy zarządzające emitenta przez FRP, niezbędne jest zapobieganie nadmiernej koncentracji inwestycji funduszu w instrumenty wyemitowane przez tego samego emitenta.

(29)    FRP powinien być zobowiązany do inwestowania w wysokiej jakości aktywa kwalifikowalne. W związku z tym FRP powinien dysponować ostrożną ▌procedurą oceny kredytowej na potrzeby określania jakości kredytowej instrumentów rynku pieniężnego, w które zamierza on zainwestować. Zgodnie z przepisami unijnymi ograniczającymi nadmierne poleganie na ratingach kredytowych, ważne jest, aby przy ocenie jakości aktywów kwalifikowalnych FRP unikały nadmiernego polegania na ratingach wydawanych przez agencje ratingowe. ▌

(29a)  Biorąc pod uwagę pracę wykonaną przez organy międzynarodowe, takie jak Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO) czy Rada Stabilności Finansowej, jak również wkład ustawodawstwa europejskiego, na przykład rozporządzenia (UE) nr 462/2013 czy dyrektywy 2013/14/UE, w ograniczanie zjawiska nadmiernego polegania na ratingach kredytowych, nie należy zakazywać wprost żadnym produktom, w tym FRP, zamawiania lub finansowania zewnętrznych ratingów kredytowych.

(30)    W celu uniknięcia stosowania przez zarządzających FRP różnych kryteriów oceny jakości kredytowej instrumentów rynku pieniężnego, a co za tym idzie, sporządzania przez nich rozbieżnych charakterystyk ryzyka tego samego instrumentu, konieczne jest, aby zarządzający ustanowili procedurę oceny wewnętrznej opartą na ostrożnych, systematycznych i ciągłych metodach przyznawania ratingów. Do kryteriów oceny należą na przykład: środki ilościowe dotyczące emitenta instrumentu, takie jak wskaźniki finansowe, dynamika bilansu, wytyczne dotyczące rentowności, które są oceniane i porównywane z kryteriami stosowanymi przez porównywalne przedsiębiorstwa i grupy z sektora; środki jakościowe dotyczące emitenta instrumentu, takie jak skuteczność zarządzania, strategia przedsiębiorstwa, które są analizowane w celu ustalenia, czy ogólna strategia emitenta nie będzie miała niekorzystnych skutków dla jego jakości kredytowej w przyszłości. Najwyższe oceny wewnętrzne powinny odzwierciedlać fakt, że wiarygodność kredytowa emitenta instrumentów jest stale utrzymywana na możliwie najwyższym poziomie.

(31)    W celu stworzenia przejrzystej i spójnej procedury oceny kredytowej zarządzający powinien dokumentować procedury stosowane do takiej oceny ▌. Powinno to zagwarantować, że przebieg procedury następuje według jasnych zasad, które można monitorować, a zainteresowane strony, a także właściwy organ krajowy, są na wniosek informowane o stosowanych metodach.

(32)    W celu zmniejszenia ryzyka portfela FRP ważne jest wyznaczenie dopuszczalnych terminów zapadalności, określając maksymalny dopuszczalny ważony termin zapadalności (WAM) oraz średni ważony okres trwania (WAL).

(33)    WAM wykorzystuje się do pomiaru wrażliwości FRP na zmiany stóp procentowych rynku pieniężnego. Przy określaniu WAM zarządzający powinni uwzględniać wpływ pochodnych instrumentów finansowych, depozytów oraz umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu i wpływ na ryzyko stopy procentowej FRP. W przypadku gdy FRP zawiera transakcję swapu, aby uzyskać ekspozycję na instrument o stałej a nie o zmiennej stopie procentowej, powinno to zostać uwzględnione podczas określenia WAM.

(34)    WAL stosowany jest do pomiaru ryzyka kredytowego, gdyż jest ono tym większe, im dłuższy jest termin zwrotu kapitału. WAL używany jest także do ograniczania ryzyka płynnościowego. W odróżnieniu od obliczania WAM, przy obliczaniu WAL papierów wartościowych o zmiennej stopnie procentowej i instrumentów finansowych będących wynikiem sekurytyzacji nie jest dopuszczalne wykorzystanie dat aktualizacji stóp procentowych, uwzględnia się natomiast tylko przewidziany ostateczny termin zapadalności instrumentu finansowego. Terminem zapadalności stosowanym do obliczania WAL jest rezydualny termin zapadalności pozostały do prawnego umorzenia, ponieważ jest to jedyny termin, w którym spółka zarządzająca może się upewnić, że instrument ten zostanie wykupiony. Cechy instrumentu, takie jak możliwość umorzenia w określonych terminach, tzw. opcje sprzedaży, nie mogą być brane pod uwagę przy obliczaniu WAL.

(35)    W celu zwiększenia zdolności FRP do realizacji zleceń umorzenia i uniknięcia sprzedaży jego aktywów po bardzo zaniżonych cenach, fundusze te powinny stale posiadać minimalną kwotę płynnych aktywów o jednodniowym lub tygodniowym terminie zapadalności. Do obliczenia proporcji aktywów o jednodniowym i tygodniowym terminie zapadalności należy stosować prawny termin zapadalności danego składnika aktywów. Można wziąć pod uwagę możliwość rozwiązania przez zarządzającego umowy z krótkim wyprzedzeniem. Przykładowo, jeżeli umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu może zostać rozwiązana za jednodniowym wypowiedzeniem, należy ją uznać za składnik aktywów o jednodniowym terminie zapadalności. Jeśli zarządzający ma możliwość wypłacenia środków pieniężnych z rachunku depozytowego, z jednodniowym wyprzedzeniem, depozyt ten może zostać uznany za składnik aktywów o jednodniowym terminie zapadalności. Jeżeli zarządzający FRP uzna, że skarbowe papiery wartościowe charakteryzują się wysoką jakością kredytową, mogą być one uwzględniane jako aktywa o jednodniowym terminie zapadalności.

(36)    Z uwagi na to, że FRP mogą inwestować w aktywa o różnych terminach zapadalności, inwestorzy powinni być w stanie rozróżnić poszczególne kategorie FRP. W związku z tym FRP powinny być klasyfikowane jako krótkoterminowe FRP albo standardowe FRP. Celem krótkoterminowych FRP jest uzyskanie zysków odpowiadających stopom rynku pieniężnego, przy jednoczesnym zapewnieniu inwestorom jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Dzięki krótkim WAM i WAL ryzyko związane z czasem trwania i ryzyko kredytowe krótkoterminowych FRP są utrzymywane na niskim poziomie.

(37)    Celem standardowych FRP jest zapewnianie zysków nieco wyższych od zysków odpowiadających stopom rynku pieniężnego, w związku z czym inwestują one w aktywa o wydłużonym terminie zapadalności. Ponadto, aby osiągnąć wyższe zyski, ta kategoria FRP powinna mieć możliwość stosowania zwiększonych limitów dotyczących ryzyka portfela, takich jak średni ważony termin zapadalności i średni ważony okres trwania.

(38)    Zgodnie z przepisami art. 84 dyrektywy 2009/65/WE zarządzający UCITS działających w charakterze FRP mają możliwość tymczasowego zawieszenia umorzeń w wyjątkowych przypadkach, gdy wymagają tego okoliczności. Zgodnie z przepisami art. 16 dyrektywy 2011/61/UE i art. 47 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 231/2013[8], zarządzający AFI działających w charakterze FRP mogą stosować specjalne mechanizmy postępowania w przypadku wystąpienia braku płynności aktywów funduszy.

(39)    Aby uniknąć sytuacji, w których zarządzanie ryzykiem przez FRP będzie zakłócane przez ▌krótkoterminowe decyzje podejmowane pod wpływem ewentualnego ratingu FRP, w przypadku gdy zarządzający FRP ubiega się o zewnętrzny rating kredytowy, procedura określania tego ratingu powinna podlegać rozporządzeniu (UE) nr 462/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2013 r. zmieniającemu rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych i powinna być przeprowadzana zgodnie z tym rozporządzeniem. ▌Dla zapewnienia odpowiedniego zarządzania płynnością konieczne jest, aby FRP ustanowiły należytą politykę i procedury umożliwiające poznanie swoich inwestorów. Polityka, którą zarządzający ma wprowadzić, powinna pomóc w zrozumieniu bazy inwestorów FRP, tak aby można było przewidzieć zlecenia umorzenia znacznych pakietów jednostek lub udziałów. W celu uniknięcia sytuacji, w której FRP muszą zrealizować nagłe, masowe zlecenia umorzenia, szczególną uwagę należy poświęcić dużym inwestorom reprezentującym znaczny odsetek aktywów funduszu, jak również jednemu inwestorowi reprezentującemu znaczny odsetek aktywów o jednodniowym terminie zapadalności. W takim przypadku FRP powinien zwiększyć odsetek aktywów o jednodniowym terminie zapadalności proporcjonalnie do odsetku reprezentowanego przez tego inwestora. Zarządzający powinien w miarę możliwości określić tożsamość inwestorów, nawet jeśli są oni reprezentowani przez rachunki powiernicze, portale lub innych pośrednich nabywców.

(40)    W ramach ostrożnego zarządzania ryzykiem FRP powinny, przynajmniej raz na kwartał, przeprowadzać testy warunków skrajnych. Od zarządzających FRP oczekuje się działania prowadzącego do wzmocnienia odporności funduszu, jeśli wyniki testów warunków skrajnych wykazują jego słabe punkty.

(41)    W celu odzwierciedlenia rzeczywistej wartości aktywów stosowanie wyceny według wartości rynkowej powinno być preferowaną metodą wyceny aktywów FRP. Zarządzającemu nie należy zezwalać na stosowanie metody wyceny według modelu, jeśli wycena według wartości rynkowej pozwala uzyskać wiarygodną wartość składnika aktywów, ponieważ metoda wyceny według modelu może prowadzić do uzyskania mniej dokładnej wyceny. Oczekuje się, że wycena według wartości rynkowej aktywów, takich jak bony skarbowe i komunalne, średnio- i krótkoterminowe obligacje, jest na ogół wiarygodna. Przy wycenie papierów komercyjnych lub certyfikatów depozytowych zarządzający powinien sprawdzić, czy na rynku wtórnym można uzyskać ich wiarygodną wycenę. Cenę wykupu oferowaną przez emitenta należy również uznać za stanowiącą właściwe oszacowanie wartości papieru komercyjnego. ▌Zarządzający powinien oszacować wartość aktywów np. na podstawie danych rynkowych, takich jak zyski z porównywalnych instrumentów i porównywalnych emitentów, lub skorzystać z uznanej na szczeblu międzynarodowym metody księgowania według kosztu zamortyzowanego zgodnej z uznanymi międzynarodowymi standardami rachunkowości.

(42)    Celem FRP utrzymującego stałą wartość aktywów netto (FRP o stałej NAV) jest zachowanie kapitału inwestycji, zapewniając jednocześnie wysoki stopień płynności. Wartość aktywów netto (NAV) przypadająca na jednostkę uczestnictwa lub udział większości FRP o stałej NAV wynosi na przykład 1 EUR, 1 USD lub 1 GBP w momencie podziału zysków wśród inwestorów. Inne fundusze tego typu kumulują dochód w NAV funduszu, utrzymując jednocześnie rzeczywistą wartość składnika na stałym poziomie.

(43)    W celu uwzględnienia specyfiki FRP o stałej NAV konieczne jest, aby funduszom tym zezwolono na stosowanie również metody księgowania według kosztu zamortyzowanego w celu określenia stałej wartości aktywów netto przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział. Niezależnie od powyższego, w celu zapewnienia ciągłego monitorowania różnicy między stałą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział a NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział, FRP o stałej NAV powinien również obliczać wartość swoich aktywów na podstawie metody wyceny według wartości rynkowej lub metody wyceny według modelu.

(44)    Z uwagi na to, że FRP powinny publikować NAV, która odzwierciedla wszystkie zmiany wartości jego aktywów, opublikowaną NAV należy zaokrąglić maksymalnie do pełnego punktu bazowego lub jego odpowiednika. W związku z tym, jeżeli NAV jest publikowana w określonej walucie, na przykład 1 EUR, stopniowych zmian wartości należy dokonywać co 0,0001 EUR. W przypadku NAV wynoszącej 100 EUR stopniowych zmian wartości należy dokonywać co 0,01 EUR. Wyłącznie FRP o stałej NAV może opublikować cenę, która nie wynika w całości ze zmian wartości jego aktywów. W tym przypadku NAV może zostać zaokrąglona do najbliższego centa dla NAV wynoszącego 1 EUR (zmieniana co 0,01 EUR).

(44a)  Inwestorów należy wyraźnie poinformować, czy dany fundusz ma charakter krótkoterminowy czy standardowy, zanim w niego zainwestują. Aby uniknąć nieuzasadnionych oczekiwań ze strony inwestorów, we wszelkich materiałach związanych z wprowadzeniem do obrotu należy również wyraźnie wskazać, że FRP nie są gwarantowanym instrumentem inwestycyjnym.

(45)    Aby mieć możliwość ograniczenia ewentualnych umorzeń ze strony klientów w czasach głębokich napięć na rynku, wszystkie FRP o stałej NAV długu publicznego, detaliczne FRP o stałej NAV i FRP o niskiej zmienności NAV powinny dysponować przepisami umożliwiającymi wprowadzenie opłat płynnościowych i ograniczeń dotyczących umorzeń w celu zapobieżenia znacznej liczbie umorzeń w czasach napięć rynkowych oraz w celu zapobieżenia sytuacji, w której pozostali inwestorzy byliby w niesprawiedliwym stopniu eksponowani na panujące w danym momencie warunki rynkowe. Opłata płynnościowa powinna odpowiadać faktycznym kosztom upłynniania aktywów w celu wykonania zleceń umorzenia w okresie skrajnych warunków rynkowych i nie powinna stanowić kary przewyższającej kwotę, jaka zrównoważyłaby straty poniesione przez innych inwestorów w wyniku umorzenia.

(46)     FRP o stałej NAV długu publicznego i detaliczne FRP o stałej NAV powinny przestać funkcjonować jako FRP o stałej NAV, jeżeli nie mogą osiągnąć minimalnej kwoty tygodniowych wymogów płynnościowych w ciągu 30 dni od dnia wprowadzenia opłat płynnościowych lub ograniczeń dotyczących umorzeń. W takim przypadku dane FRP o stałej NAV długu publicznego i detaliczne FRP o stałej NAV powinny automatycznie przekształcić się w FRP o zmiennej NAV bądź zostać zlikwidowane.

(46a)  Zezwolenie na funkcjonowanie FRP o niskiej zmienności NAV powinno być ograniczone do pięciu lat. Komisja powinna dokonać przeglądu odpowiedniości FRP o niskiej zmienności NAV cztery lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Przegląd ten powinien dotyczyć skutków i wdrożenia przepisów dotyczących FRP o niskiej zmienności NAV, w tym częstotliwości stosowania mechanizmów ochrony, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu. Przegląd ten powinien również uwzględniać ryzyko dla stabilności finansowej unijnego systemu finansowego oraz koszty dla gospodarki, w tym dla przedsiębiorstw, sektora FRP oraz szerzej pojętego sektora finansowego. W ramach tego przeglądu należy również zbadać możliwość zezwolenia na wydłużenie okresu funkcjonowania FRP o niskiej zmienności NAV powyżej pięciu lat lub zezwolenia na nieograniczony okres funkcjonowania FRP o niskiej zmienności NAV, a w przypadku stwierdzenia takiej możliwości przegląd powinien dać odpowiedź na pytanie, czy wymagane są zmiany przepisów dotyczących FRP o niskiej zmienności NAV.

(47)    Udzielenie wsparcia zewnętrznego FRP ▌, które ma na celu utrzymanie płynności lub stabilności ▌lub które przynosi de facto takie skutki, zwiększa ryzyko przeniesienia się efektu domina z sektora FRP na resztę sektora finansowego. Udzielenie wsparcia przez osoby trzecie leży w ich interesie, ponieważ posiadają udział gospodarczy w przedsiębiorstwie zarządzającym zajmującym się zarządzaniem FRP lub ponieważ chcą uniknąć utraty reputacji, jeśli ich nazwa byłaby kojarzona z ogłoszeniem niewypłacalności przez FRP. Z uwagi na to, że wspomniane osoby trzecie nie zobowiązują się wyraźnie do zapewnienia lub zagwarantowania takiego wsparcia, nie ma pewności, czy tego rodzaju wsparcie zostanie udzielone FRP, w momencie gdy zajdzie taka potrzeba. W takich okolicznościach uznaniowy charakter wsparcia jednostki sponsorującej przyczynia się do niepewności wśród uczestników rynku dotyczącej tego, kto poniesie ewentualne straty FRP. Niepewność ta sprawia, że FRP są jeszcze bardziej podatne na panikę wśród inwestorów w okresach destabilizacji finansowej, gdy ryzyko finansowe na szerszą skalę jest najbardziej odczuwalne i kiedy pojawiają się obawy co do kondycji finansowej jednostek sponsorujących i ich zdolności do zapewnienia wsparcia związanym z nimi funduszom. Z tych względów należy zabronić wsparcia zewnętrznego dla FRP.

(48)    Inwestorzy powinni zostać wyraźnie poinformowani, że dany fundusz ma charakter krótkoterminowy lub standardowy, ▌zanim w niego zainwestują. W celu uniknięcia nieuzasadnionych oczekiwań inwestorów we wszelkich materiałach związanych z wprowadzeniem do obrotu należy również wyraźnie wskazać, że FRP nie są gwarantowanym instrumentem inwestycyjnym. ▌

(48a)  Ponadto inwestorzy powinni zostać poinformowani o źródłach dostępu do informacji o portfelu inwestycyjnym oraz o poziomach płynności funduszu.

▌

(50)    Organ właściwy dla FRP powinien sprawdzić, czy FRP jest w stanie stale przestrzegać przepisów niniejszego rozporządzenia. Z uwagi na to, że właściwe organy dysponują już szerokimi uprawnieniami na mocy dyrektyw 2009/65/WE i 2011/61/UE należy rozszerzyć te uprawnienia, tak aby mogły być wykonywane przez odniesienie do nowych wspólnych przepisów dotyczących FRP. Organy właściwe dla UCITS lub AFI powinny również sprawdzić, czy wszystkie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania istniejące w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wykazujące cechy FRP przestrzegają nowych przepisów.

(50a)  W ciągu trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna przeanalizować doświadczenie nabyte podczas stosowania niniejszego rozporządzenia i jego wpływ na różne gospodarcze aspekty związane z FRP. Instrumenty dłużne emitowane lub gwarantowane przez państwa członkowskie stanowią odrębną kategorię inwestycji charakteryzującą się określonymi właściwościami kredytowymi i w zakresie płynności. Ponadto dług państwowy odgrywa kluczową rolę w finansowaniu państw członkowskich. Komisja powinna przeprowadzić ocenę rozwoju sytuacji na rynku w odniesieniu do instrumentów długu państwowego emitowanych lub gwarantowanych przez państwa członkowskie, a także w odniesieniu do możliwości ustanowienia specjalnych ram dla FRP, które koncentrują swoją politykę inwestycyjną na tego typu instrumentach dłużnych.

(51)    Komisja powinna przyjąć, na podstawie art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, akty delegowane dotyczące procedury oceny wewnętrznej. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów.

(52)    Komisję należy również upoważnić do przyjęcia – w drodze aktów wykonawczych na podstawie art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010[9] – wykonawczych standardów technicznych. ESMA należy powierzyć zadanie opracowania wykonawczych standardów technicznych w odniesieniu do formatu przekazywanych właściwym organom sprawozdań zawierających informacje o FRP celem przedłożenia ich Komisji.

(53)    ESMA powinien mieć możliwość korzystania ze wszystkich uprawnień przyznanych mu na mocy dyrektywy 2009/65/WE i dyrektywy 2011/61/UE w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia. ESMA powierza się również opracowanie projektów regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych.

(54)    ▌W ciągu trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna koniecznie przeanalizować doświadczenie nabyte podczas stosowania niniejszego rozporządzenia i jego wpływ na różne gospodarcze aspekty związane z FRP. Analiza ta powinna skupiać się na wpływie zmian wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia na gospodarkę realną i stabilność finansową.

(55)    Nowe jednolite przepisy dotyczące FRP powinny być zgodne z przepisami dyrektywy 95/46/WE[10] i rozporządzenia (WE) nr 45/2001[11].

(56)    Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, tj. zapewnienie jednolitych wymogów ostrożnościowych stosowanych w odniesieniu do FRP w całej Unii, przy jednoczesnym uwzględnieniu w pełni potrzeby zachowania równowagi między bezpieczeństwem i wiarygodnością tych funduszy a skutecznym funkcjonowaniem rynków pieniężnych i kosztami ponoszonymi przez różne zainteresowane strony działające na tym rynku, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich rozmiary i skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(57)    Nowe jednolite przepisy dotyczące FRP są zgodne z podstawowymi prawami i zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności z ochroną konsumentów, wolnością prowadzenia działalności gospodarczej i ochroną danych osobowych. Nowe jednolite przepisy dotyczące FRP powinny być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział IPrzepisy ogólne

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania

1.          Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące instrumentów finansowych dopuszczalnych jako przedmiot inwestycji funduszu rynku pieniężnego (FRP), jego portfela i wyceny, oraz wymogi sprawozdawcze w odniesieniu do FRP mających siedzibę, zarządzanych lub wprowadzanych do obrotu w Unii.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania:

(i) które wymagają zezwolenia na prowadzenie działalności jako UCITS na podstawie dyrektywy 2009/65/WE lub jako AFI na podstawie dyrektywy 2011/61/UE;

(ii) które inwestują w aktywa krótkoterminowe;

(iii) których odrębnym lub łącznym celem jest zapewnianie zysków odpowiadających stopom rynku pieniężnego lub utrzymanie wartości inwestycji.

2.          Państwa członkowskie nie wprowadzają żadnych dodatkowych wymogów w obszarze objętym niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 1aRodzaje FRP o stałej NAV

Od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia FRP o stałej NAV mogą funkcjonować w Unii jedynie w następującej formie:

a) FRP o stałej NAV długu publicznego;

b) detaliczny FRP o stałej NAV; lub

c) FRP o niskiej zmienności NAV.

O ile nie określono inaczej, wszelkie odniesienia do FRP o stałej NAV zawarte w niniejszym rozporządzeniu dotyczą FRP o stałej NAV długu publicznego, detalicznych FRP o stałej NAV oraz FRP o niskiej zmienności NAV.

Artykuł 2Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)          „aktywa krótkoterminowe” oznaczają aktywa finansowe, których rezydualny termin zapadalności nie przekracza dwóch lat;

2)          „instrumenty rynku pieniężnego” oznaczają zbywalne instrumenty, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. o) dyrektywy 2009/65/WE, które są zazwyczaj przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym, takie jak bony skarbowe czy bony komunalne, certyfikaty depozytowe, papiery komercyjne, akcepty bankowe lub średnio- i krótkoterminowe obligacje, a także instrumenty, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2007/16/WE;

3)          „zbywalne papiery wartościowe” oznaczają zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. n) dyrektywy 2009/65/WE;

4)          „umowa z udzielonym przyrzeczeniem odkupu” oznacza umowę, na mocy której jedna ze stron przenosi papiery wartościowe lub uprawnienia związane z takimi prawami majątkowymi na kontrahenta, a warunkiem transakcji jest zobowiązanie do odkupu tych papierów po określonej cenie w przyszłym terminie, który został ustalony lub zostanie ustalony;

5)          „umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu” oznacza umowę, na mocy której jedna ze stron otrzymuje papiery wartościowe lub uprawnienia związane z prawem majątkowym lub papierem wartościowym od kontrahenta, a warunkiem transakcji jest zobowiązanie do ich odsprzedania po określonej cenie w przyszłym terminie, który został ustalony lub zostanie ustalony;

6)          „udzielenie pożyczki papierów wartościowych” i „zaciągnięcie pożyczki papierów wartościowych” oznaczają transakcję, w wyniku której instytucja lub jej kontrahent przenosi na pożyczkobiorcę papiery wartościowe, a warunkiem transakcji jest zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu papierów odpowiadających otrzymanym papierom w danym terminie przyszłym lub na żądanie strony przenoszącej te papiery; dla instytucji przenoszącej papiery wartościowe transakcja ta stanowi transakcję udzielenia pożyczki papierów wartościowych, natomiast dla instytucji otrzymującej papiery stanowi ona transakcję zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych;

7)          „sekurytyzacja” oznacza sekurytyzację zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 61 rozporządzenia 575/2013[12];

7a)        „papiery wartościowe zabezpieczone aktywami płynnymi wysokiej jakości” oznaczają kwalifikowane papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, które spełniają wymogi określone w art. 13 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr ... uzupełniającego rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wpływów netto dla instytucji kredytowych w oparciu o art. 460 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zdefiniowane do celów jednolitej specyfikacji jako aktywa transferowalne charakteryzujące się wysoką płynnością i jakością kredytową zgodnie z art. 416 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

8)          „papiery dłużne przedsiębiorstw” oznaczają instrumenty dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa, które faktycznie zajmują się produkcją wyrobów lub obrotem towarami lub świadczeniem usług niefinansowych;

9)          „wycena według wartości rynkowej” oznacza wycenę pozycji dokonywaną według łatwo dostępnych cen rozliczenia pochodzących z niezależnych źródeł, takich jak kursy giełdowe, notowania elektroniczne lub kwotowania pochodzące od kilku niezależnych, renomowanych maklerów;

10)        „wycena według modelu” oznacza jakąkolwiek wycenę, która wymaga porównań, ekstrapolacji lub obliczenia w inny sposób na podstawie danych z pojedynczego rynku lub większej liczby rynków;

11)        „metoda kosztu zamortyzowanego” oznacza metodę wyceny, zgodnie z którą koszt nabycia składnika aktywów jest korygowany o amortyzację premii (lub dyskonta) do terminu zapadalności;

12)        „fundusz rynku pieniężnego utrzymujący stałą wartość aktywów netto” (FRP o stałej NAV) oznacza fundusz rynku pieniężnego, który utrzymuje stałą wartość aktywów netto (NAV) przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział; w przypadku którego dochody są naliczane codziennie lub mogą być wypłacane inwestorowi, a aktywa są zasadniczo wyceniane według metody kosztu zamortyzowanego lub NAV jest zaokrąglana do pełnego punktu procentowego lub jego odpowiednika w walucie;

12a)      „detaliczny fundusz rynku pieniężnego utrzymujący stałą wartość aktywów netto” (detaliczny FRP o stałej NAV) oznacza FRP o stałej NAV, którego subskrypcji mogą dokonać jedynie organizacje charytatywne, organizacje non-profit, organy publiczne i fundacje publiczne.

12b)      „fundusz rynku pieniężnego o niskiej zmienności wartości aktywów netto” (FRP o niskiej zmienności NAV) oznacza FRP, który spełnia wymogi określone w art. 27 ust. 1-4;

13)        „krótkoterminowy FRP” oznacza fundusz rynku pieniężnego, który inwestuje w kwalifikowalne instrumenty rynku pieniężnego wskazane w art. 9 ust. 1;

14)        „standardowy FRP” oznacza fundusz rynku pieniężnego, który inwestuje w kwalifikowalne instrumenty rynku pieniężnego wskazane w art. 9 ust. 1 i 2;

15)        „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 1) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

16)        „organ właściwy dla FRP” oznacza:

a)     w przypadku UCITS – właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego UCITS wyznaczony zgodnie z art. 97 dyrektywy 2009/65/WE;

b)     w przypadku AFI z UE – właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego AFI, jak określono w art. 4 ust. 1 lit. p) dyrektywy 2011/61/UE;

c)     w przypadku AFI spoza UE dowolny z poniższych organów:

(i)     właściwy organ państwa członkowskiego, w którym AFI spoza UE nieposiadający paszportu jest wprowadzany do obrotu w Unii;

(ii)     właściwy organ ZAFI z UE zarządzającego AFI spoza UE, jeżeli AFI spoza UE posiadający paszport jest wprowadzany do obrotu w Unii lub nie jest wprowadzany do obrotu w Unii;

(iii)    właściwy organ państwa członkowskiego odniesienia, jeżeli AFI spoza UE posiadający paszport nie jest zarządzany przez ZAFI z UE i jest wprowadzany do obrotu w Unii;

17)        „macierzyste państwo członkowskie FRP” oznacza państwo członkowskie, w którym FRP otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności;

18)        „średni ważony termin zapadalności (WAM)” oznacza średni okres pozostały do prawnego terminu zapadalności lub, jeżeli okres ten jest krótszy, do następnej aktualizacji stóp procentowych według stopy rynku pieniężnego w odniesieniu do wszystkich aktywów bazowych funduszu, odzwierciedlający względne proporcje poszczególnych posiadanych aktywów;

19)        „średni ważony okres trwania (WAL)” oznacza średni okres pozostały do prawnego terminu zapadalności wszystkich aktywów bazowych funduszu odzwierciedlający względne proporcje poszczególnych posiadanych aktywów;

20)        „prawny termin zapadalności” oznacza datę spłaty w całości kwoty głównej papieru wartościowego, która nie dopuszcza żadnej dowolności;

21)        „rezydualny termin zapadalności” oznacza okres pozostały do prawnego terminu zapadalności;

22)        „krótka sprzedaż” oznacza niepokrytą sprzedaż instrumentów rynku pieniężnego;

22a)      „FRP o stałej NAV długu publicznego” oznacza FRP o stałej NAV, który inwestuje 99,5% swoich aktywów w instrumenty długu publicznego, a do roku 2020 co najmniej 80% swoich aktywów w instrumenty długu publicznego UE; FRP o stałej NAV długu publicznego powinny stopniowo zwiększać swój poziom inwestycji w dług publiczny

22b)      „wsparcie zewnętrzne” oznacza bezpośrednie lub pośrednie wsparcie oferowane przez osobę trzecią, w tym jednostkę sponsorującą FRP, które jest przeznaczone na zapewnienie płynności FRP bądź ustabilizowanie NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP lub które doprowadziłoby do zapewnienia płynności FRP bądź ustabilizowania NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP; wsparcie to obejmuje:

             a) dokapitalizowanie gotówkowe przez osobę trzecią;

             b) nabycie aktywów FRP po zawyżonej cenie przez osobę trzecią;

             c) nabycie jednostek uczestnictwa lub udziałów FRP przez osobę trzecią w celu zapewnienia funduszowi płynności;

             d) udzielenie FRP dowolnej bezpośredniej lub dorozumianej gwarancji bądź przekazanie pisma o poparciu FRP przez osobę trzecią;

             e) każde działanie osoby trzeciej, którego bezpośrednim lub pośrednim celem jest utrzymanie profilu płynności i poziomu NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP;

22c)      „instrumenty długu publicznego UE” oznaczają instrumenty długu publicznego w postaci środków pieniężnych, aktywów publicznych państw członkowskich lub umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu zabezpieczonych długiem publicznym instytucji UE lub jej organów, urzędów lub agencji, w tym między innymi Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Mechanizmu Stabilności, Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego oraz Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych.

22d)      „instrumenty długu publicznego” oznaczają środki pieniężne, aktywa publiczne lub umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu zabezpieczone długiem publicznym dowolnego kwalifikowalnego państwa, określonego przez zarządzającego FRP;

Artykuł 3 Udzielanie zezwolenia FRP

1.          Przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mają siedzibę, są wprowadzane do obrotu lub zarządzane w charakterze FRP w Unii, pod warunkiem że uzyskały zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Zezwolenie takie jest ważne we wszystkich państwach członkowskich.

2.          Przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, które wymaga zezwolenia jako UCITS na podstawie dyrektywy 2009/65/WE, uzyskuje zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze FRP w ramach procedury udzielania zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE.

3.          Przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania będące AFI uzyskuje zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze FRP zgodnie z procedurą udzielania zezwoleń określoną w art. 4.

4.          Przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania nie uzyskuje zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze FRP, jeżeli organ właściwy dla FRP uzna, że FRP nie będzie w stanie spełniać wszystkich wymogów niniejszego rozporządzenia.

5.          Do celów uzyskania zezwolenia FRP przedkłada właściwemu organowi następujące dokumenty:

a)     regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie;

b)     dokument potwierdzający dane zarządzającego;

c)     dokument potwierdzający dane depozytariusza;

d)     opis FRP lub informacje na temat FRP dostępne inwestorom;

e)     opis zasad i procedur koniecznych do spełnienia wymogów, o których mowa w rozdziałach II–VII, lub informacje na ich temat;

f)      wszelkie inne informacje lub dokumenty wymagane przez organ właściwy dla FRP do stwierdzenia zgodności z wymogami niniejszego rozporządzenia.

6.          Co kwartał właściwe organy informują ESMA o zezwoleniach udzielonych lub cofniętych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

7.          ESMA prowadzi centralny rejestr publiczny określający każdy FRP, który uzyskał zezwolenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, jego rodzaj, zarządzającego oraz organ właściwy dla tego FRP. Rejestr jest dostępny w formie elektronicznej.

Artykuł 4Procedura udzielania zezwolenia AFI na prowadzenie działalności w charakterze FRP

1.          AFI uzyskuje zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze FRP jedynie wówczas, gdy jego właściwy organ zatwierdzi wniosek ZAFI, który uzyskał na mocy dyrektywy 2011/61/UE zezwolenie na zarządzanie AFI, regulamin funduszu i wybranego depozytariusza.

2.          Przy składaniu wniosku o zarządzanie AFI, ZAFI posiadający zezwolenie dostarcza organowi właściwemu dla FRP:

a)     pisemną umowę z depozytariuszem;

b)     informacje na temat uzgodnień dotyczących przekazania zadań w zakresie zarządzania portfelem i ryzykiem oraz administrowania AFI;

c)     informacje na temat strategii inwestycyjnych, profilu ryzyka i innych cech AFI, do których zarządzania uprawniony jest ZAFI.

Organ właściwy dla FRP może zwrócić się do organu właściwego dla ZAFI o wyjaśnienia i informacje dotyczące dokumentów, o których mowa w poprzednim akapicie, lub o poświadczenie, że FRP są objęte zakresem zezwolenia ZAFI na zarządzanie. Organ właściwy dla ZAFI udziela odpowiedzi w ciągu 10 dni roboczych od złożenia wniosku przez organ właściwy dla FRP.

3.          ZAFI bezzwłocznie powiadamia organ właściwy dla FRP o wszelkich późniejszych zmianach dokumentów, o których mowa w ust. 2.

4.          Organ właściwy dla FRP może odrzucić wniosek ZAFI wyłącznie wtedy, gdy:

a)     ZAFI nie przestrzega przepisów niniejszego rozporządzenia;

b)     ZAFI nie przestrzega przepisów dyrektywy 2011/61/UE;

c)     ZAFI nie posiada zezwolenia organu właściwego dla tego ZAFI na zarządzanie FRP;

d)     ZAFI nie dostarczył dokumentacji, o której mowa w ust. 2.

Przed odrzuceniem wniosku organ właściwy dla FRP konsultuje się z organem właściwym dla ZAFI.

5.          Udzielenie AFI zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze FRP nie może być uzależnione od wymogu zarządzania AFI przez ZAFI, który uzyskał zezwolenie w rodzimym państwie członkowskim AFI, ani od wymogu realizacji lub przekazania zadań przez ZAFI w rodzimym państwie członkowskim AFI.

6.          ZAFI jest informowany w terminie dwóch miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie na prowadzenie przez AFI działalności w charakterze FRP zostało udzielone.

7.          Organ właściwy dla FRP nie udziela zezwolenia, jeżeli AFI jest pozbawiony z przyczyn prawnych możliwości wprowadzania do obrotu swoich jednostek uczestnictwa lub udziałów w swoim macierzystym państwie członkowskim.

Artykuł 5 Stosowanie nazwy FRP

1.          UCITS lub AFI posługują się nazwą „fundusz rynku pieniężnego” lub „FRP” w odniesieniu do nich samych, jednostek uczestnictwa lub udziałów, które emitują, wyłącznie w przypadku, gdy UCITS lub AFI uzyskały zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

UCITS lub AFI posługują się nazwą kojarzącą się z funduszem rynku pieniężnego lub stosują sformułowania takie jak „gotówka”, „płynne”, „środki pieniężne”, „aktywa krótkoterminowe”, „o charakterze depozytu” lub inne podobne określenia wyłącznie w przypadku, gdy uzyskały zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.          Posługiwanie się nazwą „fundusz rynku pieniężnego”, „FRP” lub nazwą, która kojarzy się z FRP, bądź sformułowaniami, o których mowa w ust. 1, obejmuje ich stosowanie we wszelkich zewnętrznych lub wewnętrznych dokumentach, sprawozdaniach, oświadczeniach, reklamach, informacjach, pismach lub wszelkich innych materiałach przesyłanych potencjalnym inwestorom, posiadaczom jednostek uczestnictwa, udziałowcom lub właściwym organom bądź przeznaczonych do dystrybucji wśród tych podmiotów w formie pisemnej, ustnej, elektronicznej lub w dowolnej innej formie.

Artykuł 6Obowiązujące przepisy

1.          FRP stale przestrzega przepisów niniejszego rozporządzenia.

2.          FRP będący UCITS oraz jego zarządzający stale spełniają wymogi dyrektywy 2009/65/WE, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

3.          FRP będący AFI oraz jego zarządzający stale spełniają wymogi dyrektywy 2011/61/UE, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

4.          Zarządzający FRP jest odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia. Zarządzający ponosi odpowiedzialność za wszelkie straty lub szkody wynikające z nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.

5.          Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia FRP stosowania limitów inwestycyjnych, które są surowsze niż te wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Rozdział IIObowiązki dotyczące polityki inwestycyjnej FRP

Sekcja IPrzepisy ogólne i aktywa kwalifikowalne

Artykuł 7Przepisy ogólne

1.          W przypadku gdy FRP składa się z więcej niż jednego subfunduszu, każdy subfundusz jest uznawany za odrębny FRP do celów rozdziałów II–VII.

2.          FRP posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności jako UCITS nie podlegają obowiązkom dotyczącym polityki inwestycyjnej UCITS określonym w art. 49, 50, 50a, 51 ust. 2 i art. 52–57 dyrektywy 2009/65/WE, o ile wyraźnie nie określono inaczej w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 8Aktywa kwalifikowalne

1.          FRP inwestują wyłącznie w jedną lub kilka z następujących kategorii aktywów finansowych i wyłącznie na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu:

a)      instrumenty rynku pieniężnego;

aa)    instrumenty finansowe emitowane lub gwarantowane indywidualnie lub zbiorowo przez centralne, regionalne lub lokalne organy administracji państw członkowskich lub ich banki centralne, przez instytucje, organy, urzędy lub agencje Unii Europejskiej, w tym między innymi Europejski Bank Centralny, Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Inwestycyjny, nowy Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych lub Europejski Mechanizm Stabilności, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, Bank Rozwoju Rady Europy oraz Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju;

b)     depozyty w instytucjach kredytowych;

c)      kwalifikowalne instrumenty pochodne stosowane wyłączne w celach zabezpieczenia;

d)     umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu bądź umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, pod warunkiem spełnienia wszystkich poniższych warunków:

        (i) aktywa stanowiące zabezpieczenie nie mogą być sprzedawane, reinwestowane ani zastawiane;

        (ii) umowa z udzielonym przyrzeczeniem odkupu stanowi rozwiązanie tymczasowe i nie służy celom inwestycyjnym;

        (iii) FRP ma prawo rozwiązać umowę w dowolnym czasie za wypowiedzeniem wynoszącym maksymalnie dwa dni robocze;

        (iv) środki pieniężne otrzymane przez FRP w ramach umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu nie przekraczają 10% aktywów tego funduszu i nie są przekazywane, reinwestowane ani wykorzystywane ponownie w inny sposób.

2.          FRP nie podejmują żadnych z następujących działań:

a)     inwestowanie w aktywa inne niż te, o których mowa w ust. 1;

b)     sprzedaż krótka instrumentów rynku pieniężnego;

c)     bezpośrednie lub pośrednie zaangażowanie w fundusze inwestycyjne typu ETF, akcje lub towary, w tym za pośrednictwem instrumentów pochodnych, certyfikatów je reprezentujących, indeksów opartych na nich bądź za pośrednictwem innych środków lub instrumentów, które mogłyby powodować zaangażowanie w nie;

d)     zawieranie umów udzielenia pożyczki papierów wartościowych lub umów zaciągnięcia pożyczki papierów wartościowych ▌bądź jakiejkolwiek innej umowy, która obciążyłaby aktywa FRP;

e)     zaciąganie i udzielanie pożyczek i kredytów gotówkowych;

ea)   inwestowanie w inne FRP.

Artykuł 9 Kwalifikowalne instrumenty rynku pieniężnego

1.          Instrument rynku pieniężnego może być przedmiotem inwestycji FRP, pod warunkiem że spełnia wszystkie następujące wymogi:

a)     należy do jednej z kategorii instrumentów rynku pieniężnego, o których mowa w art. 50 ust. 1 lit. a), b), c) lub h) dyrektywy 2009/65/WE;

b)     posiada jedną z następujących alternatywnych właściwości:

(i)     jego prawny termin zapadalności w momencie emisji nie przekracza 397 dni;

(ii)     jego rezydualny termin zapadalności nie przekracza 397 dni;. lub

(iii)  kwalifikuje się jako papier wartościowy wysokiej jakości zabezpieczony aktywami płynnymi, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7a).

c)     emitentowi instrumentu rynku pieniężnego przyznano jedną z dwóch najwyższych klas ratingu wewnętrznego zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 niniejszego rozporządzenia;

d)     jeżeli instrument przyjmuje ekspozycję na sekurytyzację, podlega dodatkowym wymogom ustanowionym w art. 10.

2.          Standardowe FRP mogą inwestować w instrument rynku pieniężnego, który co najmniej raz na 397 dni lub z większą częstotliwością podlega regularnej korekcie rentowności zgodnie z sytuacją na rynku pieniężnym, a jego rezydualny termin zapadalności nie przekracza dwóch lat.

3.          Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do instrumentów rynku pieniężnego emitowanych lub gwarantowanych przez instytucję administracji centralnej lub bank centralny państwa członkowskiego, Europejski Bank Centralny, Unię, Europejski Mechanizm Stabilności lub Europejski Bank Inwestycyjny.

Artykuł 10Kwalifikowalne sekurytyzacje

1.          Sekurytyzacja jest kwalifikowalna, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)     ekspozycja bazowa lub pula ekspozycji składa się wyłącznie z kwalifikowalnych papierów dłużnych i jest wystarczająco zdywersyfikowana;

b)     bazowe kwalifikowalne papiery dłużne ▌charakteryzują się wysoką jakością kredytową i płynnością;

c)     prawny termin zapadalności bazowych kwalifikowalnych papierów dłużnych ▌w momencie emisji nie przekracza 397 dni; lub ich rezydualny termin zapadalności nie przekracza 397 dni.

1a.        Papiery wartościowe wysokiej jakości zabezpieczone aktywami płynnymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7a) uznaje się za kwalifikowalne sekurytyzacje.

1b.        Papiery komercyjne zabezpieczone aktywami uznaje się za kwalifikowalne sekurytyzacje, pod warunkiem że charakteryzują się płynnością, o której mowa w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, a ekspozycje bazowe charakteryzuje wysoka jakość kredytowa.

2.          Komisja w terminie [6 miesięcy od publikacji niniejszego rozporządzenia] przyjmie akty delegowane zgodnie z art. 44, uściślając kryteria służące określeniu prostej, przejrzystej i standardowej sekurytyzacji w odniesieniu do każdego z następujących aspektów:

a)     warunki i okoliczności, w których uznaje się, że ekspozycja bazowa lub pula ekspozycji składa się wyłącznie z kwalifikowalnych papierów dłużnych, oraz w których uznaje się ją za wystarczająco zdywersyfikowaną;

b)     warunki i progi liczbowe określające kiedy bazowe papiery dłużne ▌ charakteryzują się wysoką jakością kredytową i płynnością;

ba) wymogi dotyczące przejrzystości sekurytyzacji i jej aktywów bazowych;

Komisja zapewnia przy tym spójność z aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie art. 460 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i art.  135 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II), jak również uwzględnia specyfikę sekurytyzacji o terminie zapadalności w chwili emisji krótszym niż 397 dni.

Ponadto Komisja w terminie [6 miesięcy od opublikowania niniejszego rozporządzenia] przyjmie akty delegowane uściślające kryteria służące określeniu instrumentów dłużnych o wysokiej jakości kredytowej oraz papierów komercyjnych zabezpieczonych aktywami płynnymi, o których mowa w ust. 1a. Komisja zapewnia przy tym spójność z odnośnymi pracami EUNB i wspiera te prace.

Artykuł 11Kwalifikowalne depozyty w instytucjach kredytowych

Depozyt w instytucji kredytowej może być przedmiotem inwestycji FRP, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)          depozyt podlega zwrotowi na żądanie lub można go w dowolnej chwili wycofać;

b)          termin zapadalności depozytu nie przekracza 12 miesięcy;

c)          instytucja kredytowa ma swoją siedzibę statutową w państwie członkowskim lub, jeśli instytucja kredytowa ma swoją siedzibę statutową w państwie trzecim, podlega zasadom ostrożnościowym uznawanym za równoważne zasadom ustanowionym w prawie unijnym zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 107 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Artykuł 12Kwalifikowalne pochodne instrumenty finansowe

Pochodny instrument finansowy może być przedmiotem inwestycji FRP, jeśli znajduje się on w obrocie na rynku regulowanym, o którym mowa w art. 50 ust. 1 lit. a), b) lub c) dyrektywy 2009/65/WE, lub podlega obowiązkowi rozliczania przewidzianemu w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012, pod warunkiem że ▌spełnione są wszystkie następujące warunki.

a)          instrumentami bazowymi instrumentów pochodnych są stopy procentowe, kursy walutowe, waluty lub indeksy reprezentujące jedną z tych kategorii;

b)          instrument pochodny służy jedynie do celów zabezpieczenia ryzyka związanego z czasem trwania i ryzyka walutowego związanych z pozostałymi inwestycjami FRP;

c)          kontrahentami instrumentów pochodnych ▌są instytucje podlegające regulacji ostrożnościowej i nadzorowi ostrożnościowemu oraz należą do kategorii zatwierdzonych przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego FRP;

d)          instrumenty pochodne ▌podlegają codziennej rzetelnej i podlegającej sprawdzeniu wycenie i mogą być z inicjatywy FRP sprzedawane, likwidowane lub zamykane za pomocą transakcji symetrycznych w dowolnym momencie z uwzględnieniem ich wartości godziwej.

Artykuł 13 Kwalifikowalne umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu

1.          Umowa z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu może zostać zawarta przez FRP, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)     FRP ma prawo rozwiązać umowę w dowolnym czasie za wypowiedzeniem wynoszącym maksymalnie dwa dni robocze;

b)     wartość rynkowa aktywów otrzymanych w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu jest stale przynajmniej równa wartości wydatkowanych środków pieniężnych.

2.          Aktywami otrzymanymi przez FRP w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu są instrumenty rynku pieniężnego określone w art. 9.

3.          Sekurytyzacja określona w art. 10 nie może być otrzymywana przez FRP w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu. ▌

4.          Aktywa otrzymane przez FRP w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu są uwzględniane do celów obliczania limitów w zakresie dywersyfikacji i koncentracji określonych w niniejszym rozporządzeniu. Aktywów tych nie wolno sprzedawać, reinwestować, zastawiać ani przenosić w inny sposób.

5.          Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 FRP może otrzymać w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu płynne zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego inne niż te określone w art. 9, pod warunkiem że aktywa te spełniają jeden z następujących warunków:

a)     są to aktywa o wysokiej jakości kredytowej i zostały wyemitowane lub są gwarantowane przez instytucję administracji centralnej lub bank centralny państwa członkowskiego, Europejski Bank Centralny, Unię, Europejski Mechanizm Stabilności, Europejski Bank Inwestycyjny;

b)     zostały wyemitowane lub są gwarantowane przez instytucję administracji centralnej lub bank centralny państwa trzeciego, pod warunkiem że emitent składnika aktywów z państwa trzeciego uzyskał pozytywną wewnętrzną ocenę kredytową zgodnie z zasadami określonymi w art. 16-19.

O aktywach otrzymanych w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu zgodnie z akapitem pierwszym powiadamiani są inwestorzy FRP.

Aktywa otrzymane w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu zgodnie z akapitem pierwszym podlegają przepisom określonym w art. 14 ust. 6.

5a.        FRP może zaciągnąć pożyczkę lub zawrzeć umowę z udzielonym przyrzeczeniem odkupu pod warunkiem spełnienia wszystkich poniższych warunków:

a) umowa z udzielonym przyrzeczeniem odkupu stanowi rozwiązanie tymczasowe, na maksymalnie siedem dni roboczych, i nie służy celom inwestycyjnym;

b) kwota umów z udzielonym przyrzeczeniem odkupu nie może przekraczać 10% aktywów danego funduszu i nie może być inwestowana w kwalifikowalne aktywa;

c) FRP ma prawo rozwiązać umowę w dowolnym czasie za wypowiedzeniem wynoszącym maksymalnie dwa dni robocze;

d) otrzymane zabezpieczenie gotówkowe może być wyłącznie:

– zdeponowane w podmiotach przewidzianych w art. 50 lit. f) dyrektywy w sprawie UCITS;

– zainwestowane w obligacje skarbowe wysokiej jakości;

– wykorzystane na potrzeby transakcji z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, pod warunkiem, że transakcje te są dokonywane z udziałem instytucji kredytowych objętych nadzorem ostrożnościowym, a UCITS może wycofać w dowolnym momencie pełną kwotę na zasadzie memoriałowej;

– zainwestowane w krótkoterminowe fundusze rynku pieniężnego określone w wytycznych w sprawie wspólnej definicji europejskich funduszy rynku pieniężnego.

Reinwestowane zabezpieczenie gotówkowe musi być zdywersyfikowane zgodnie z wymogami dotyczącymi dywersyfikacji, które mają zastosowanie do zabezpieczenia niegotówkowego. Prospekt musi wyraźnie informować inwestorów o polityce zabezpieczenia UCITS, w tym – w przypadku zabezpieczenia gotówkowego – o polityce reinwestowania UCITS oraz o ryzyku z nią związanym.

▌

Sekcja IIPrzepisy dotyczące polityki inwestycyjnej

Artykuł 14Dywersyfikacja

1.          FRP inwestuje maksymalnie 5 % swoich aktywów w którekolwiek z poniższych:

a)     instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez ten sam podmiot;

b)     depozyty złożone w tej samej instytucji kredytowej;

2.          Łączna ekspozycja na sekurytyzacje nie może przekroczyć 10 % aktywów FRP.

3.          Łączna ekspozycja na ryzyko wobec tego samego kontrahenta FRP wynikająca z transakcji na instrumentach pochodnych ▌nie może przekraczać 5% jego aktywów.

4.          Łączna kwota środków pieniężnych przekazanych temu samemu kontrahentowi FRP w ramach umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu nie może przekraczać 10% jego aktywów.

5.          Niezależnie od indywidualnych limitów ustanowionych w ust. 1 i 3 ani FRP długu publicznego, ani standardowy FRP nie może łączyć poniższych inwestycji, jeśli w ich wyniku ponad 8% jego aktywów zostałoby zainwestowanych w jednym podmiocie:

a)     inwestycje w instrumenty rynku pieniężnego emitowane przez ten podmiot;

b)     depozyty złożone w tym podmiocie;

c)     pochodne instrumenty finansowe ▌powodujące ekspozycję na ryzyko kontrahenta w odniesieniu do tego podmiotu.

6.          Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) właściwy organ może zezwolić FRP na inwestowanie zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka do 100 % jego aktywów w różne instrumenty rynku pieniężnego emitowane lub gwarantowane przez organ administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej bądź bank centralny państwa członkowskiego, Europejski Bank Centralny, Unię, Europejski Mechanizm Stabilności lub Europejski Bank Inwestycyjny, organ administracji centralnej lub bank centralny państwa trzeciego lub międzynarodową instytucję o charakterze publicznym, której członkiem jest jedno lub więcej państw członkowskich.

Akapit pierwszy ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy spełnione są wszystkie następujące wymogi:

a)     FRP posiada instrumenty rynku pieniężnego z przynajmniej sześciu różnych emisji danego emitenta;

b)     FRP ogranicza inwestycje w instrumenty rynku pieniężnego z tej samej emisji do maksymalnie 30 % swoich aktywów;

c)     FRP wyraźnie wskazuje w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich podmiot lub podmioty – organy administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej bądź banki centralne państw członkowskich, Europejski Bank Centralny, Unię, Europejski Mechanizm Stabilności lub Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Inwestycyjny, Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych, instytucję administracji centralnej lub bank centralny państwa trzeciego, instrumenty długu publicznego, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, Bank Rozrachunków Międzynarodowych, Bank Rozwoju Rady Europy, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju lub jakąkolwiek inną organizację międzynarodową, której członkiem jest jedno lub więcej państw członkowskich – który lub która emituje lub gwarantuje instrumenty rynku pieniężnego, w które dany FRP zamierza zainwestować więcej niż 5 % swoich aktywów;

d)     FRP zawiera w swoim prospekcie oraz informacjach związanych z wprowadzeniem do obrotu wyraźne oświadczenie podkreślające korzystanie z tego odstępstwa, wraz ze wskazaniem podmiotu lub odmiotów – organów administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej lub banków centralnych państw członkowskich, Europejskiego Banku Centralnego, Unii, Europejskiego Mechanizmu Stabilności, Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego, Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, instytucji administracji centralnej lub banku centralnego państwa trzeciego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju, Banku Rozrachunków Międzynarodowych lub jakiejkolwiek innej organizacji międzynarodowej, której członkiem jest jedno lub więcej państw członkowskich – który lub która emituje lub gwarantuje instrumenty rynku pieniężnego, w które dany FRP zamierza zainwestować więcej niż 5 % swoich aktywów.

7.          Spółki, które należą do tej samej grupy do celów sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych w rozumieniu dyrektywy Rady 83/349/EWG[13], lub które uznaje się zgodnie z uznanymi międzynarodowymi zasadami rachunkowości za jeden podmiot do celów obliczania limitów, o których mowa w ust. 1–5.

Artykuł 15Koncentracja

1.          FRP nie może posiadać więcej niż 5% instrumentów rynku pieniężnego emitowanych przez jeden podmiot.

2.          Limit ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do pakietów instrumentów rynku pieniężnego emitowanych lub gwarantowanych przez organ administracji centralnej, regionalnej lub lokalnej bądź bank centralny państwa członkowskiego, Europejski Bank Centralny, Unię, Europejski Mechanizm Stabilności lub Europejski Bank Inwestycyjny, organ administracji centralnej lub bank centralny państwa trzeciego lub międzynarodową instytucję o charakterze publicznym, do której należy jedno lub więcej państw członkowskich.

SEKCJA IIIJAKOŚĆ KREDYTOWA INSTRUMENTÓW RYNKU PIENIĘŻNEGO

Artykuł 16 Procedura oceny wewnętrznej

1.          Zarządzający FRP ustanawia, wdraża i ▌stosuje ostrożną ▌procedurę oceny wewnętrznej do celów ustalania jakości kredytowej instrumentów rynku pieniężnego, z uwzględnieniem emitenta instrumentu i cech samego instrumentu.

1a.        Zarządzający FRP dba o to, by informacje wykorzystywane w procedurze oceny wewnętrznej charakteryzowały się wystarczającą jakością, były aktualne i pochodziły z wiarygodnych źródeł.

2.          Podstawą procedury oceny wewnętrznej są ▌ostrożne, ▌systematyczne i ciągłe metody przyznawania ratingów. Stosowane metody ▌podlegają zatwierdzeniu przez zarządzającego FRP na podstawie dotychczasowych doświadczeń i dowodów empirycznych, a także weryfikacji historycznej.

3.          Procedura oceny wewnętrznej musi być zgodna z następującymi zasadami ogólnymi:

a)      ustanawia skuteczny system pozyskiwania i aktualizacji istotnych informacji dotyczących cech emitenta;

b)      zarządzający FRP przyjmuje i wdraża odpowiednie środki w celu zapewnienia, by podstawą oceny kredytowej była wnikliwa analiza ▌dostępnych i istotnych informacji, uwzględniająca wszystkie znaczące czynniki, które mają wpływ na wiarygodność kredytową emitenta;

c)     zarządzający FRP na bieżąco monitoruje procedurę oceny wewnętrznej, a co sześć miesięcy dokonuje przeglądu wszystkich ocen kredytowych; zarządzający FRP dokonuje przeglądu oceny wewnętrznej za każdym razem, gdy zajdzie istotna zmiana, która mogłaby mieć wpływ na ocenę kredytową emitenta.

d)     stosując procedurę oceny wewnętrznej, zarządzający FRP musi działać zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych;

e)      zarządzający FRP dokonuje przeglądu metod oceny kredytowej przynajmniej co sześć miesięcy w celu ustalenia, czy są one wciąż adekwatne do bieżącego portfela i warunków zewnętrznych; wyniki tego przeglądu przekazuje się właściwym organom.

f)      jeżeli metody, modele lub podstawowe założenia ratingowe stosowane w procedurach oceny wewnętrznej ulegają zmianie, zarządzający FRP dokonuje jak najszybciej przeglądu wszystkich wewnętrznych ocen kredytowych, na które zmiany te mają wpływ ▌;

g)      wewnętrzne oceny kredytowe oraz ich okresowe przeglądy dokonywane przez zarządzającego FRP nie mogą być wykonywane przez osoby zajmujące się zarządzaniem portfelem FRP ani osoby odpowiedzialne za zarządzanie tym portfelem.

Artykuł 17

Wewnętrzna procedura oceny kredytowej

1.          Każdemu emitentowi instrumentu rynku pieniężnego, w który FRP zamierza zainwestować, przyznaje się ocenę kredytową zgodnie z procedurą oceny kredytowej ustanowioną zgodnie z procedurą oceny wewnętrznej.

2.          Procedura oceny kredytowej musi być zgodna ▌z następującymi zasadami ogólnymi:

a)     w ramach tej procedury analizuje się kwantyfikację ryzyka kredytowego emitenta, biorąc pod uwagę relatywne ryzyko niewypłacalności;

b)     w ramach tej procedury analizuje się ryzyko kredytowe emitenta oraz dokumentuje się kryteria stosowane do ustalenia poziomu ryzyka kredytowego;

c)     w ramach tej procedury uwzględnia się krótkoterminowy charakter instrumentów rynku pieniężnego.

3.          Ocena kredytowa, o której mowa w ust. 1, opiera się na kryteriach spełniających następujące wymogi:

a)     obejmują co najmniej ilościowe i jakościowe wskaźniki dotyczące emitenta instrumentu oraz warunki makroekonomiczne i sytuację na rynku finansowym;

b)     odnoszą się do wspólnych liczbowych i jakościowych wartości referencyjnych stosowanych na potrzeby oceny ilościowych i jakościowych wskaźników;

c)     są adekwatne do danego rodzaju emitenta. Rozróżnia się przynajmniej następujące rodzaje emitentów: krajowy, regionalny lub lokalny organ publiczny, przedsiębiorstwa finansowe i przedsiębiorstwa niefinansowe;

d)     w przypadku ekspozycji na sekurytyzacje – uwzględniają ryzyko kredytowe emitenta, strukturę sekurytyzacji i ryzyko kredytowe aktywów bazowych.

Artykuł 18Dokumentacja

1.          Zarządzający FRP prowadzi dokumentację procedury oceny wewnętrznej oraz systemu ratingów wewnętrznych. Dokumentacja ta obejmuje:

a)     projekt i szczegóły operacyjne procedur oceny wewnętrznej i systemu ratingów wewnętrznych, umożliwiające właściwym organom zrozumienie sposobu przyznawania poszczególnych klas ratingowych i ocenę zasadności przyznania ratingu danej klasy;

b)     uzasadnienie oraz analizę wyboru przez zarządzającego kryteriów ratingowych i częstotliwości ich przeglądu. Analiza ta obejmuje parametry, model i granice modelu zastosowanego do wyboru kryteriów ratingowych;

c)     wszystkie istotne zmiany procedury oceny wewnętrznej, w tym czynniki, w wyniku których zaistniała potrzeba wprowadzenia zmian;

d)     organizację procedury oceny wewnętrznej, w tym proces przyznawania ratingów oraz strukturę kontroli wewnętrznej;

e)     kompletne historie ratingów wewnętrznych emitentów i uznanych gwarantów,

f)      daty przyznania ratingów wewnętrznych;

g)     kluczowe dane i metody stosowane do ustalania ratingu wewnętrznego, w tym podstawowe założenia ratingowe;

h)     wskazanie osoby lub osób odpowiedzialnych za przyznawanie ratingów wewnętrznych.

2.          Procedura oceny wewnętrznej musi być szczegółowo opisana w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich FRP, a wszystkie dokumenty, o których mowa w ust. 1, muszą być udostępniane na wniosek organów właściwych dla FRP i organów właściwych dla zarządzającego FRP.

Artykuł 19Akty delegowane

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 44 określających.

a)          okoliczności, w których metody przyznawania ratingów uznawane są za ostrożne, ▌systematyczne i ciągłe oraz warunki zatwierdzenia, o którym mowa w art. 16 ust. 2;

b)          definicje każdej klasy ratingowej w odniesieniu do kwantyfikacji ryzyka kredytowego emitenta, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. a), a także kryteria stosowane do kwantyfikacji ryzyka kredytowego, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b);

c)          szczegółowe wartości referencyjne dla każdego wskaźnika jakościowego oraz liczbowe wartości referencyjne dla każdego wskaźnika ilościowego. Te wartości referencyjne wskaźników określa się dla każdej klasy ratingowej z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 17 ust. 3;

d)          znaczenie istotnej zmiany, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. c).

Artykuł 20 Zarządzanie oceną jakości kredytowej

1.          Procedury oceny wewnętrznej są zatwierdzane przez osoby zarządzające wyższego szczebla, organ zarządzający, oraz – jeśli istnieje w zarządzającym FRP – przez funkcję nadzorczą.

             Osoby te muszą wykazywać się dobrą znajomością procedur oceny wewnętrznej, systemów ratingów wewnętrznych i metod przyznawania ratingów stosowanych przez zarządzającego oraz szczegółową wiedzą na temat związanych z nimi sprawozdań.

2.          Oparta na ratingach wewnętrznych analiza profilu ryzyka kredytowego FRP jest podstawowym elementem sprawozdań przedkładanych osobom, o których mowa w ust. 1. Sprawozdania obejmują co najmniej profil ryzyka według klas, migrację między klasami, oszacowanie odpowiednich parametrów w poszczególnych klasach oraz porównanie zrealizowanych współczynników niewykonania zobowiązania. Częstotliwość składania sprawozdań zależy od istotności i rodzaju informacji; są one jednak składane co najmniej raz w roku.

3.          Osoby zarządzające wyższego szczebla na bieżąco zapewniają prawidłowe stosowanie procedury oceny wewnętrznej.

             Osoby zarządzające wyższego szczebla są regularnie informowane o funkcjonowaniu procesu oceny wewnętrznej, o obszarach, w których wykryto nieprawidłowości, jak również o postępach i działaniach podejmowanych w celu wyeliminowania uprzednio stwierdzonych nieprawidłowości.

Rozdział IIIObowiązki dotyczące zarządzania ryzykiem FRP

Artykuł 21 Przepisy dotyczące portfela krótkoterminowych FRP

Krótkoterminowy FRP musi stale spełniać wszystkie następujące wymogi dotyczące portfela:

a)          WAM portfela FRP nie może przekraczać 60 dni;

b)          WAL portfela FRP nie może przekraczać 120 dni;

c)          co najmniej 10 % aktywów FRP to aktywa o jednodniowym terminie zapadalności. Krótkoterminowemu FRP nie wolno nabywać aktywów innych niż aktywa o jednodniowym terminie zapadalności, jeżeli nabycie to spowodowałoby, że udział aktywów o jednodniowym terminie zapadalności w portfelu krótkoterminowego FRP spadłby poniżej 10 %;

d)          co najmniej 20 % aktywów krótkoterminowego FRP to aktywa o tygodniowym terminie zapadalności. Krótkoterminowemu FRP nie wolno nabywać aktywów innych niż aktywa o tygodniowym terminie zapadalności, jeżeli nabycie to spowodowałoby, że udział aktywów o tygodniowym terminie zapadalności w portfelu krótkoterminowego FRP spadłby poniżej 20 %. Na potrzeby tego obliczenia instrumenty długu publicznego można zaliczyć do aktywów o tygodniowym terminie zapadalności do 5%, pod warunkiem, że mogą być one sprzedane do rozliczenia w ciągu kolejnych pięciu dni roboczych.

da)        Dzienne i tygodniowe wymogi dotyczące płynności, o których mowa w lit. c) i d), zwiększa się odpowiednio o:

             – 5% aktywów FRP wycenianych metodą kosztu zamortyzowanego;

             – 10% aktywów FRP wycenianych metodą kosztu zamortyzowanego;

Artykuł 22 Przepisy dotyczące portfela standardowych FRP

1.          Standardowy FRP ▌musi spełniać wszystkie następujące wymogi:

a)     WAM jego portfela nie może nigdy przekraczać 6 miesięcy;

b)     WAL jego portfela nie może nigdy przekraczać 12 miesięcy;

c)     co najmniej 10 % aktywów FRP to aktywa o jednodniowym terminie zapadalności. Standardowemu FRP nie wolno nabywać aktywów innych niż aktywa o jednodniowym terminie zapadalności, jeżeli nabycie to spowodowałoby, że udział aktywów o jednodniowym terminie zapadalności w portfelu standardowego FRP spadłby poniżej 10 %;

d)     co najmniej 20 % aktywów krótkoterminowego FRP to aktywa o tygodniowym terminie zapadalności. Standardowemu FRP nie wolno nabywać aktywów innych niż aktywa o tygodniowym terminie zapadalności, jeżeli nabycie to spowodowałoby, że udział aktywów o tygodniowym terminie zapadalności w portfelu standardowego FRP spadłby poniżej 20 %. Na potrzeby tego obliczenia instrumenty długu publicznego można zaliczyć do aktywów o tygodniowym terminie zapadalności do 5%, pod warunkiem, że mogą być one sprzedane do rozliczenia w ciągu kolejnych pięciu dni roboczych.

da)   Dzienne i tygodniowe wymogi dotyczące płynności, o których mowa w lit. c) i d), zwiększa się odpowiednio o:

        – 5% aktywów FRP wycenianych metodą kosztu zamortyzowanego;

        – 10% aktywów FRP wycenianych metodą kosztu zamortyzowanego;

2.          Standardowy FRP może zainwestować nie więcej niż 10 % swoich aktywów w instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez jeden podmiot.

3.          Niezależnie od indywidualnego limitu ustanowionego w ust. 2 oraz w drodze odstępstwa, standardowy FRP może łączyć poniższe inwestycje, jeśli w ich wyniku nie więcej niż 15% jego aktywów zostałoby zainwestowanych w jednym podmiocie:

a)     inwestycje w instrumenty rynku pieniężnego emitowane przez ten podmiot;

b)     depozyty złożone w tym podmiocie;

c)     pochodne instrumenty finansowe ▌powodujące ekspozycję na ryzyko kontrahenta w odniesieniu do tego podmiotu.

4.          O wszystkich aktywach portfelowych, w które inwestuje standardowy FRP zgodnie z ust. 2 i 5, informowani są inwestorzy FRP.

5.          Standardowy FRP nie może przyjmować formy FRP o stałej NAV.

Artykuł 23 Ratingi kredytowe FRP

W przypadku gdy FRP ubiega się o zewnętrzny rating kredytowy, procedura przyznawania tego ratingu jest regulowana i przeprowadzana zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych.

Artykuł 24 Polityka „znaj swojego klienta”

1.          Zarządzający FRP ustanawia, wdraża i stosuje procedury oraz, z zachowaniem należytej staranności, określa liczbę inwestorów FRP, ich potrzeby i zachowania oraz liczbę posiadanych przez nich jednostek lub udziałów w celu prawidłowego przewidzenia skutków równoczesnego umorzenia tych jednostek lub udziałów przez większą liczbę inwestorów, z uwzględnieniem przynajmniej takich elementów jak rodzaj inwestora, liczba udziałów w funduszu będących w posiadaniu jednego inwestora oraz zmiana w zakresie wpływów i wypływów. W tym celu zarządzający FRP uwzględnia co najmniej następujące czynniki:

a)     możliwe do zidentyfikowania modele zapotrzebowania inwestorów na środki pieniężne;

b)     rodzaj inwestora;

c)     niechęć do podejmowania ryzyka przez poszczególnych inwestorów;

d)     stopień korelacji lub bliskie powiązania między poszczególnymi inwestorami inwestującymi w FRP;

da)   cykliczne zmiany liczby udziałów w funduszu.

1a.        W przypadku gdy inwestorzy FRP dokonują inwestycji przez pośrednika, zarządzający FRP zwraca się o dostarczenie danych umożliwiających zarządzającemu FRP odpowiednie zarządzanie płynnością i koncentracją inwestorów FRP, a pośrednik dostarcza takie dane.

2.          Zarządzający FRP zapewnia, aby:

a)     wartość jednostek uczestnictwa lub udziałów posiadanych przez jednego inwestora nie przekraczała w żadnym momencie wartości udziału aktywów o jednodniowym terminie zapadalności;

b)     umorzenie jednostek uczestnictwa lub udziałów przez inwestora nie miało istotnego wpływu na profil płynności FRP.

Artykuł 25Testy warunków skrajnych

1.          Każdy FRP ustanawia solidne procedury testów warunków skrajnych pozwalających na rozpoznanie możliwych zdarzeń lub przyszłych zmian warunków gospodarczych, które mogą wywrzeć niekorzystny wpływ na FRP. Zarządzający FRP regularnie przeprowadza testy warunków skrajnych i opracowuje plany działania dotyczące różnych możliwych scenariuszy. Ponadto w przypadku FRP o niskiej zmienności NAV w testach warunków skrajnych oszacowuje się dla różnych scenariuszy różnicę pomiędzy stałą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział a rzeczywistą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział.

Testy warunków skrajnych przeprowadzane są w oparciu o obiektywne kryteria i analizują skutki prawdopodobnych scenariuszy pesymistycznych. W scenariuszach warunków skrajnych uwzględnia się co najmniej parametry referencyjne, obejmujące następujące czynniki:

a)     hipotetyczne zmiany poziomu płynności aktywów znajdujących się w portfelu FRP;

b)     hipotetyczne zmiany poziomu ryzyka kredytowego aktywów znajdujących się w portfelu FRP, w tym zdarzenia kredytowe i ratingowe;

c)     hipotetyczne zmiany stóp procentowych;

d)     hipotetyczne poziomy umarzania;

da)   hipotetyczne powiększanie lub zmniejszanie się spreadów pomiędzy wskaźnikami, z którymi powiązane są stopy procentowe papierów wartościowych portfela;

db)   hipotetyczne wstrząsy makrosystemowe dotykające całą gospodarkę.

2.          Ponadto w przypadku FRP o stałej NAV długu publicznego oraz detalicznych FRP o stałej NAV w testach warunków skrajnych oszacowuje się dla różnych scenariuszy różnicę pomiędzy stałą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział a NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział ▌. Na podstawie wyników testu warunków skrajnych zarządzający FRP opracowuje plany naprawcze na wypadek różnych możliwych scenariuszy. Takie plany naprawcze muszą zostać zatwierdzone przez właściwe organy.

▌

4.          Testy warunków skrajnych są przeprowadzane z częstotliwością określoną przez zarząd ▌FRP, który decyduje, jakie odstępy czasowe są odpowiednie i rozsądne, po przeprowadzeniu analizy warunków rynkowych oraz przewidywanych zmian portfela FRP. Testy te muszą być przeprowadzane co najmniej raz na kwartał.

4a.        Jeżeli test warunków skrajnych wykazuje podatność FRP na zagrożenia, zarządzający FRP podejmuje działania mające na celu wzmocnienie odporności FRP, w tym działania zwiększające płynność lub jakość aktywów FRP, i natychmiast informuje właściwy organ o podjętych środkach.

5.          Wyczerpujące sprawozdanie zawierające wyniki testów warunków skrajnych i proponowany plan działania jest przekładane zarządowi ▌FRP do analizy. W razie potrzeby zarząd zmienia proponowany plan działania i zatwierdza ostateczny plan działania. Sprawozdanie musi być przechowywane przez okres co najmniej pięciu lat.

▌

6.          Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 5, jest przedkładane organowi właściwemu dla ▌FRP. Właściwe organy przesyłają sprawozdanie ESMA.

▌

Rozdział IVPrzepisy dotyczące wyceny i zasady rachunkowości

Artykuł 26 Wycena aktywów FRP

1.          Aktywa FRP wycenia się co najmniej raz dziennie. Wynik tej wyceny publikuje się codziennie na stronie internetowej danego FRP. Nie naruszając postanowień art. 27 ust. 4 lit. a) i b), wycenę przeprowadza niezależna osoba trzecia według wartości rynkowej lub według modelu. Wyceny nie może dokonać sam FRP, ani też powiązany z nim zarządca aktywów ani jednostka sponsorująca FRP.

2.          Nie naruszając postanowień art. 27 ust. 4b, aktywa FRP wycenia się według wartości rynkowej, o ile jest to możliwe.

3.          Podczas wyceny według wartości rynkowej aktywa wycenia się, stosując ostrożniejszy z kursów kupna/sprzedaży, chyba że instytucja może dokonać zamknięcia po średnim kursie rynkowym. Do celów wyceny według wartości rynkowej wykorzystuje się wyłącznie wysokiej jakości dane rynkowe dostarczone przez niezależnych dostawców danych finansowych, pod warunkiem, że nie utrudnia to rozrachunku tego samego dnia. Jakość danych rynkowych ocenia się na podstawie wszystkich następujących czynników:

a)     liczby i jakości kontrahentów;

b)     wolumen danego składnika aktywów i obroty nim na rynku;

c)     wielkości emisji i części emisji, którą FRP zamierza nabyć lub sprzedać.

4.          W przypadku gdy dokonanie wyceny według wartości rynkowej nie jest możliwe lub jakość danych rynkowych jest niewystarczająca, dany składnik aktywów FRP jest wyceniany ostrożnie, według modelu. W modelu dokładnie ocenia się rzeczywistą wartość składnika aktywów w oparciu o następujące aktualne, główne czynniki:

a)     wolumen danego składnika aktywów i obroty nim na rynku;

b)     wielkość emisji i część emisji, którą FRP zamierza nabyć lub sprzedać;

c)     ryzyko rynkowe, ryzyko stopy procentowej, ryzyko kredytowe związane z danym składnikiem aktywów.

Dokonując wyceny według modelu, nie stosuje się metody wyceny opartej na koszcie zamortyzowanym.

W przypadku wyceny według modelu można wykorzystywać wyłącznie dane pochodzące od uznanych i niezależnych dostawców danych finansowych, a metoda wyceny według modelu podlega zatwierdzeniu przez właściwy organ FRP.

5.          W drodze odstępstwa od ust. 1-4 aktywa FRP o stałej NAV długu publicznego oraz detalicznego FRP o stałej NAV mogą być ▌wyceniane na podstawie metody kosztu zamortyzowanego w odniesieniu do wyceny aktywów.

Artykuł 27Obliczanie NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział

1.          Nie naruszając art. 2 ust. 13b, rzeczywistą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział oblicza się jako różnicę między sumą wszystkich aktywów FRP a sumą wszystkich zobowiązań FRP wycenianych według wartości rynkowej lub według modelu, podzieloną przez liczbę pozostałych w obrocie jednostek uczestnictwa lub udziałów FRP.

             Akapit pierwszy ma zastosowanie do wszystkich FRP, w tym FRP o niskiej zmienności NAV, FRP o stałej NAV długu publicznego i detalicznych FRP o stałej NAV.

2.          Rzeczywistą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział zaokrągla się do pełnego punktu bazowego lub jego odpowiednika, jeżeli NAV jest publikowana w jednostce walutowej.

3.          Rzeczywistą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP oblicza się co najmniej raz dziennie.

4.          Poza obliczaniem rzeczywistej NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział zgodnie z ust. 1-3, FRP o niskiej zmienności NAV mogą również publikować stałą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział, pod warunkiem spełnienia wszystkich poniższych warunków:

a) wykorzystanie metody kosztu zamortyzowanego do wyceny aktywów o rezydualnym terminie zapadalności krótszym niż 90 dni; wszystkie aktywa o rezydualnym terminie zapadalności przekraczającym 90 dni muszą być wyceniane według wartości rynkowej lub według modelu;

b) do celów wyceny wartość aktywów zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku, pod warunkiem, że stała NAV przypadająca na jednostkę uczestnictwa lub udział nie odbiega od rzeczywistej NAV o więcej niż 20 punktów bazowych, a w innym przypadku do czterech miejsc po przecinku;

c) umarzanie i subskrypcja następuje po stałej NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział, pod warunkiem, że stała NAV przypadająca na jednostkę uczestnictwa lub udział nie odbiega od rzeczywistej NAV o więcej niż 20 punktów bazowych;

d) umarzanie i subskrypcja następuje po rzeczywistej NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział, zaokrąglonej do 4 miejsc po przecinku, lub mniejszej wartości, jeżeli stała NAV przypadająca na jednostkę uczestnictwa lub udział odbiega od rzeczywistej NAV o więcej niż 20 punktów bazowych;

e) przed zawarciem umowy potencjalni inwestorzy otrzymują na piśmie wyraźne informacje o okolicznościach, w których umorzenie lub subskrypcja jednostek uczestnictwa lub udziałów nie będzie odbywać się po stałej NAV;

f) różnica między stałą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział a rzeczywistą NAV przypadającą na jednostkę uczestnictwa lub udział jest stale monitorowana i codziennie publikowana na stronie internetowej danego FRP.

5.          Cztery lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Komisja dokona oceny skutków i wdrożenia niniejszego rozporządzenia, w tym przeglądu częstotliwości zastosowanych mechanizmów ochrony, o których mowa w art. 27 ust. 4 lit. d, i przedstawia tę ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Zezwolenia wydane FRP o niskiej zmienności NAV na mocy niniejszego rozporządzenia tracą ważność pięć lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Komisja zbada, czy FRP o niskiej zmienności NAV podjęły odpowiednie działania w odniesieniu do ryzyka systemowego oraz wszelkich zagrożeń dla stabilności finansowej całego unijnego systemu finansowego lub jego części. Zgodnie z wynikami tego przeglądu i stwierdzonymi skutkami dla stabilności finansowej Komisja przedstawi wnioski legislacyjne zgodnie z akapitem pierwszym, w tym zbada możliwość skreślenia akapitu drugiego.

▌

Artykuł 28 Cena emisyjna i cena umorzenia

1.          Jednostki uczestnictwa lub udziały FRP, z wyjątkiem FRP o niskiej zmienności NAV, które podlegają przepisom art. 27 ust. 4, są emitowane lub umarzane po cenie, która jest równa wartości aktywów netto FRP przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział.

2.          Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 jednostki uczestnictwa lub udziały detalicznych FRP o stałej NAV oraz FRP o stałej NAV długu publicznego są emitowane lub umarzane po cenie, która jest równa stałej wartości aktywów netto FRP przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział.

▌

Rozdział VaSzczególne wymogi wobec FRP o stałej NAV długu publicznego, detalicznych FRP o stałej NAV i FRP o niskiej zmienności NAV

Artykuł 34a

Dodatkowe wymogi wobec FRP o stałej NAV długu publicznego oraz detalicznych FRP o stałej NAV

FRP nie może stosować metody kosztu zamortyzowanego do wyceny ani nie może publikować stałej NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział, ani nie może zaokrąglać stałej NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział do pełnego punktu procentowego lub jego odpowiednika, jeżeli NAV jest publikowana w jednostce walutowej, chyba że uzyskał wyraźne zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze detalicznego FRP o stałej NAV lub FRP o stałej NAV długu publicznego, albo jest FRP o niskiej zmienności NAV, który podlega przepisom art. 27 ust. 4.

Artykuł 34b

Opłaty płynnościowe i ograniczenia dotyczące umorzeń w odniesieniu do FRP o stałej NAV długu publicznego, detalicznych FRP o stałej NAV i FRP o niskiej zmienności NAV

1.        Zarządzający FRP o stałej NAV długu publicznego, detalicznego FRP o stałej NAV lub FRP o niskiej zmienności NAV ustanawia, wdraża i konsekwentnie stosuje ostrożną, rygorystyczną, systematyczną i ciągłą procedurę oceny wewnętrznej do określenia tygodniowych progów płynności mających zastosowanie do danego FRP. Obowiązują następujące procedury zarządzania tygodniowymi progami płynności:

a)          jeżeli udział aktywów o tygodniowym terminie zapadalności spadnie poniżej 30% ogółu aktywów FRP, zarządzający FRP i zarząd FRP muszą wykonać następujące działania:

(i)          zarządzający natychmiast informuje zarząd FRP; zarząd FRP ma obowiązek przeprowadzić udokumentowaną ocenę sytuacji w celu określenia stosownych działań z uwzględnieniem interesów inwestorów FRP oraz decyduje, czy zastosować jeden lub kilka z następujących środków:

– opłaty płynnościowe w przypadku umorzeń odpowiednio odzwierciedlające ponoszone przez FRP koszty osiągnięcia płynności i gwarantujące, że inwestorzy pozostający w funduszu nie znajdą się niesprawiedliwie w niekorzystnej sytuacji w wyniku umorzenia jednostek uczestnictwa lub udziałów przez innych inwestorów w danym okresie;

– ograniczenia dotyczące umorzeń, polegające na ograniczeniu liczby udziałów lub jednostek uczestnictwa, które mogą zostać umorzone jednego dnia roboczego, do poziomu 10 % udziałów lub jednostek uczestnictwa w FRP przez dowolny okres nieprzekraczający 15 dni roboczych;

– zawieszenie realizacji umorzeń na dowolny okres nieprzekraczający 15 dni roboczych; lub

– niepodejmowanie żadnych natychmiastowych działań.

b)          jeżeli udział aktywów o tygodniowym terminie zapadalności spadnie poniżej 10% ogółu aktywów FRP, zarządzający FRP i zarząd FRP muszą wykonać następujące działania:

(i)       zarządzający natychmiast informuje zarząd FRP; zarząd FRP ma obowiązek przeprowadzić udokumentowaną ocenę sytuacji w celu określenia stosownych działań z uwzględnieniem interesów inwestorów FRP oraz decyduje, czy zastosować jeden lub kilka z następujących środków:

– opłaty płynnościowe w przypadku umorzeń odpowiednio odzwierciedlające ponoszone przez FRP koszty osiągnięcia płynności i gwarantujące, że inwestorzy pozostający w funduszu nie znajdą się niesprawiedliwie w niekorzystnej sytuacji w wyniku umorzenia jednostek uczestnictwa lub udziałów przez innych inwestorów w danym okresie;

– zawieszenie realizacji umorzeń na okres nieprzekraczający 15 dni;

c)          po podjęciu decyzji co do działań określonych w lit. a) i b) zarząd FRP niezwłocznie przekazuje właściwemu organowi danego FRP szczegółowe informacje dotyczące jej decyzji;

Rozdział VIWsparcie zewnętrzne

Artykuł 35Wsparcie zewnętrzne

1.          FRP ▌nie może otrzymywać wsparcia zewnętrznego ▌.

▌

3.          Wsparcie zewnętrzne oznacza bezpośrednie lub pośrednie wsparcie oferowane przez osobę trzecią, w tym jednostkę sponsorującą FRP, które jest przeznaczone na zapewnienie płynności FRP bądź ustabilizowanie NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP lub które w praktyce doprowadziłoby do zapewnienia płynności FRP bądź ustabilizowania NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP.

Wsparcie zewnętrzne obejmuje:

a)     dokapitalizowanie gotówkowe przez osobę trzecią;

b)     nabycie aktywów FRP po zawyżonej cenie przez osobę trzecią;

c)     nabycie jednostek uczestnictwa lub udziałów FRP przez osobę trzecią w celu zapewnienia funduszowi płynności;

d)     udzielenie FRP dowolnej bezpośredniej lub dorozumianej gwarancji bądź przekazanie pisma o poparciu FRP przez osobę trzecią;

e)     podjęcie przez osobę trzecią działań, których bezpośrednim lub pośrednim celem jest utrzymanie profilu płynności i poziomu NAV przypadającej na jednostkę uczestnictwa lub udział FRP.

▌

Rozdział VIIWymogi dotyczące przejrzystości

Artykuł 37Przejrzystość

1.          Inwestorzy w FRP przynajmniej raz w tygodniu muszą otrzymać informacje o:

a) profilu płynności FRP, w tym łącznym udziale procentowym inwestycji o zapadalności typu overnight i inwestycji o tygodniowym terminie zapadalności, oraz o sposobie osiągnięcia tej płynności;

b) profilu kredytowym oraz strukturze portfela;

c) WAM i WAL FRP;

d) łącznej koncentracji pięciu głównych inwestorów w FRP.

2.          Oprócz spełniania wymogów ust. 1 FRP o stałej NAV długu publicznego, detaliczne FRP o stałej NAV oraz FRP o niskiej zmienności NAV muszą udostępniać swoim inwestorom również informacje o:

a) całkowitej wartości aktywów;

b) WAM i WAL;

c) podziale aktywów według terminów zapadalności;

d) udziale aktywów o jednodniowym terminie zapadalności w portfelu;

e) udziale aktywów o tygodniowym terminie zapadalności w portfelu;

f) zysku netto;

g) codziennej wartości orientacyjnej (NPV) w cenie rynkowej z dokładnością do czterech miejsc po przecinku;

h) cechach aktywów posiadanych w portfelu FRP, takich jak: nazwa, kraj, termin zapadalności, typ aktywów (w tym szczegóły dotyczące kontrahenta w przypadku umów odsprzedaży);

i) NAV w formie publikowanej na jego stronie internetowej.

3.          FRP regularnie udostępnia informacje na temat udziału następujących elementów w jego portfelu:

a) instrumentów rynku pieniężnego wyemitowanych przez jednostkę sponsorującą FRP;

b) w stosownych przypadkach – sekurytyzacji wyemitowanych przez jednostkę sponsorującą FRP;

c) jeżeli jednostka sponsorująca jest instytucją kredytową – depozytów pieniężnych złożonych w jednostce sponsorującej FRP; oraz

d) ekspozycji na jednostkę sponsorującą FRP jako kontrahenta transakcji pochodnych OTC.

4.          Jeżeli jednostka sponsorująca FRP inwestuje w udziały lub jednostki uczestnictwa FRP, fundusz ujawnia pozostałym inwestorom FRP całkowitą kwotę zainwestowaną przez jednostkę sponsorującą w FRP, a następnie informuje pozostałych inwestorów o wszelkich zmianach całkowitej liczby posiadanych udziałów lub jednostek uczestnictwa.

▌

Artykuł 38Przekazywanie informacji właściwym organom

1.          W odniesieniu do każdego zarządzanego FRP co najmniej raz na kwartał zarządzający FRP przekazuje informacje organowi właściwemu dla FRP. Na wniosek zarządzający dostarcza informacje również organowi właściwemu dla zarządzającego, jeżeli nie jest to ten sam organ co organ właściwy dla FRP.

2.          Informacje przekazywane zgodnie z ust. 1 obejmują następujące kwestie:

a)     rodzaj i cechy FRP;

b)     wskaźniki portfela, takie jak całkowita wartość aktywów, NAV, WAM, WAL, podział według terminów zapadalności, płynność i zyski;

▌

d)     wyniki testów warunków skrajnych;

e)     informacje na temat aktywów posiadanych w portfelu FRP:

(i) cechy każdego składnika aktywów, takie jak nazwa, kraj, kategoria emitenta, poziom ryzyka lub termin zapadalności, oraz przyznane ratingi wewnętrzne;

(ii) rodzaj składnika aktywów, łącznie z informacjami na temat kontrahenta w przypadku instrumentów pochodnych lub umów z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu;

f)      informacje na temat zobowiązań FRP obejmują następujące kwestie:

(i) kraj, w którym inwestor ma siedzibę lub miejsce zamieszkania;

(ii) kategoria inwestora;

(iii) działania związane z subskrypcją i umorzeniem.

Jeśli jest to konieczne i należycie uzasadnione, właściwe organy mogą zwracać się o dodatkowe informacje.

3.          ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia formatu sprawozdań, które powinny zawierać wszystkie informacje wymienione w ust. 2.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.          Właściwe organy przekazują ESMA wszelkie informacje otrzymane na mocy niniejszego artykułu, a także wszelkie inne powiadomienia lub informacje wymieniane z FRP lub jego zarządzającym na mocy niniejszego rozporządzenia. Takie informacje są przekazywane ESMA nie później niż w terminie 30 dni od zakończenia kwartału sprawozdawczego.

ESMA gromadzi informacje w celu stworzenia centralnej bazy danych wszystkich FRP mających siedzibę, zarządzanych lub wprowadzanych do obrotu w Unii. Europejski Bank Centralny ma prawo dostępu do tej bazy danych wyłącznie do celów statystycznych.

Rozdział VIIINadzór

Artykuł 39Sprawowanie nadzoru przez właściwe organy

1.          Właściwe organy na bieżąco nadzorują przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia. Zezwolenie dla FRP zostanie wycofane w przypadku złamania zakazu korzystania ze wsparcia jednostki sponsorującej.

2.          Organ właściwy dla FRP jest odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania przepisów rozdziałów II–VII.

3.          Organ właściwy dla FRP jest odpowiedzialny za nadzorowanie wypełniania obowiązków określonych w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich, a także obowiązków określonych w prospekcie emisyjnym, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4.          Organ właściwy dla zarządzającego jest odpowiedzialny za nadzorowanie adekwatności mechanizmów i organizacji zarządzającego tak, aby zarządzający FRP był w stanie spełniać obowiązki i przestrzegać przepisów związanych z ustanowieniem i funkcjonowaniem wszystkich FRP, którymi zarządza.

5.          Właściwe organy monitorują UCITS lub AFI mające siedzibę lub wprowadzane do obrotu na ich terytoriach w celu sprawdzenia, czy nie stosują one nazwy FRP lub czy nie sugerują posiadania statusu FRP, chyba że przestrzegają przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 40Uprawnienia właściwych organów

1.          Właściwe organy posiadają wszelkie uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe, które są niezbędne do wykonywania ich funkcji powierzonych im na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.          Właściwe organy korzystają z uprawnień powierzonych im na mocy dyrektywy 2009/65/WE i dyrektywy 2011/61/UE również w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 41Uprawnienia i kompetencje ESMA

1.          ESMA posiada uprawnienia niezbędne do wykonywania zadań powierzonych mu na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.          ESMA korzysta z uprawnień powierzonych mu na mocy dyrektywy 2009/65/WE i dyrektywy 2011/61/UE również w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

3.          Do celów rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 niniejsze rozporządzenie zalicza się do wszelkich przyszłych prawnie wiążących aktów unijnych powierzających zadania Urzędowi, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

Artykuł 42Współpraca między organami

1.          Organ właściwy dla FRP i organ właściwy dla zarządzającego — jeśli są to różne organy – współpracują ze sobą i wymieniają informacje do celów wykonywania swoich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.          Właściwe organy, w tym organy wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz dyrektywą 2013/36/UE w sprawie instytucji kredytowych w macierzystym państwie członkowskim FRP, jednolity mechanizm nadzorczy i EBC, oraz ESMA współpracują ze sobą w celu wykonywania swoich odnośnych obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.

3.          Właściwe organy, w tym organy wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz dyrektywą 2013/36/UE w sprawie instytucji kredytowych w macierzystym państwie członkowskim FRP, jednolity mechanizm nadzorczy, EBC i ESMA wymieniają wszystkie informacje i dokumenty niezbędne do wykonywania swoich odnośnych obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010, w szczególności do wykrywania i usuwania naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

Rozdział IXPrzepisy końcowe

Artykuł 43Traktowanie istniejących UCITS i AFI

1.          Przed upływem dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia istniejący UCITS lub AFI, który inwestuje w aktywa krótkoterminowe, a jego odrębnym lub łącznym celem jest zapewnianie zysków odpowiadających stopom rynku pieniężnego lub utrzymanie wartości inwestycji, składa wniosek do właściwego organu wraz ze wszystkimi dokumentami i dowodami niezbędnymi do wykazania zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

▌

Artykuł 44Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.          Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.          Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 13 i 19, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.          Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 13 i 19, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.          Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.          Akty delegowane przyjęte na podstawie art. 13 i 19 wchodzą w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 45Przegląd

Przed upływem trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja dokona przeglądu adekwatności niniejszego rozporządzenia z ostrożnościowego i gospodarczego punktu widzenia. Przegląd musi dotyczyć przede wszystkim tego, czy należy wprowadzić zmiany w przepisach dotyczących detalicznych FRP o stałej NAV, FRP o stałej NAV długu publicznego oraz FRP o niskiej zmienności NAV. W ramach przeglądu Komisja również:

a)     przeanalizuje doświadczenia nabyte podczas stosowania niniejszego rozporządzenia, wpływ na inwestorów, FRP i zarządzających FRP w Unii;

b)     oceni rolę odgrywaną przez FRP w zakupie instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez państwa członkowskie;

c)     uwzględni szczególne cechy instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez państwa członkowskie oraz ich rolę w finansowaniu państw członkowskich;

d)     uwzględnia sprawozdanie, o którym mowa w art. 509 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

e)     uwzględnia rozwój ram regulacyjnych na poziomie międzynarodowym.

Wyniki tego przeglądu są przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie i towarzyszą im – w stosownych przypadkach – odpowiednie wnioski dotyczące zmian.

Artykuł 46Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego          W imieniu Rady

Przewodniczący                                            Przewodniczący

• [1]  Dz.U. C 170 z 5.6.2014, s. 50.
• [2] ^*             Poprawki: nowy lub zmieniony tekst zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą; skreślenia zaznacza się symbolem ▌.
• [3]           Dz.U. C 170 z 5.6.2014, s. 50.
• [4]           Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
• [5]               Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).
• [6]  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr …/… uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych.
• [7]           Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).
• [8]           Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 231/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do zwolnień, ogólnych warunków dotyczących prowadzenia działalności, depozytariuszy, dźwigni finansowej, przejrzystości i nadzoru (Dz.U. L 83 z 22.3.2013, s. 1).
• [9]           Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).
• [10]               Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
• [11]             Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
• [12]          Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
• [13]          Siódma dyrektywa Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r., wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych; Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1–17.

PROCEDURA

Tytuł	Fundusze rynku pieniężnego
Odsyłacze	COM(2013)0615 – C7-0263/2013 – 2013/0306(COD)
Data przedstawienia w PE	4.9.2013
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 12.9.2013
Sprawozdawczyni        Data powołania	Neena Gill 22.7.2014
Rozpatrzenie w komisji	13.10.2014	1.12.2014	21.1.2015
Data przyjęcia	26.2.2015
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	34 18 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Gerolf Annemans, Burkhard Balz, Hugues Bayet, Pervenche Berès, Udo Bullmann, Esther de Lange, Fabio De Masi, Anneliese Dodds, Jonás Fernández, Sven Giegold, Neena Gill, Sylvie Goulard, Roberto Gualtieri, Brian Hayes, Petr Ježek, Georgios Kyrtsos, Alain Lamassoure, Philippe Lamberts, Werner Langen, Sander Loones, Bernd Lucke, Olle Ludvigsson, Ivana Maletić, Fulvio Martusciello, Marisa Matias, Costas Mavrides, Bernard Monot, Luděk Niedermayer, Stanisław Ożóg, Sirpa Pietikäinen, Alfred Sant, Molly Scott Cato, Peter Simon, Renato Soru, Theodor Dumitru Stolojan, Paul Tang, Sampo Terho, Michael Theurer, Ramon Tremosa i Balcells, Ernest Urtasun, Marco Valli, Tom Vandenkendelaere, Cora van Nieuwenhuizen, Miguel Viegas, Jakob von Weizsäcker, Pablo Zalba Bidegain, Marco Zanni
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Frank Engel, Syed Kamall, Jeppe Kofod, Paloma López Bermejo, Morten Messerschmidt, Eva Paunova, Catherine Stihler
Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego	Krzysztof Hetman, Diane James, Peter Lundgren
Data złożenia	4.3.2015