SPRAWOZDANIE zawierającego projekt rezolucji nieustawodawczej w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o dialogu politycznym i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kuby, z drugiej strony

23.6.2017 - (12502/2016 – C8-0517/2016 – 2016/0298(NLE) – 2017/2036(INI))

Komisja Spraw Zagranicznych
Sprawozdawczyni: Elena Valenciano


Procedura : 2017/2036(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0233/2017
Teksty złożone :
A8-0233/2017
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI NIEUSTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o dialogu politycznym i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kuby, z drugiej strony

(12502/2016 – C8-0517/2016 – 2016/0298(NLE)2017/2036(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając fakt nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy UE a Kubą w 1988 r.,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (12502/2016),

–  uwzględniając Umowę o dialogu politycznym i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kuby, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową”) (12504/2016),

–  uwzględniając wniosek o udzielenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207, 209, art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) i art. 218 ust. 8 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (C8-0517/2016),

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej (TUE), a w szczególności jego tytuł V dotyczący działań zewnętrznych Unii,

–  uwzględniając TFUE, a w szczególności tytuły I–III i V w jego części piątej,

–  uwzględniając wspólne stanowisko z dnia 2 grudnia 1996 r. określone przez Radę na podstawie art. J.2 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie Kuby[1],

–  uwzględniając decyzję Rady (WPZiB) 2016/2233 z dnia 6 grudnia 2016 r. uchylającą wspólne stanowisko 96/697/WPZiB w sprawie Kuby[2],

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 17 października 2016 r. w sprawie globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 30 września 2009 r. pt. „Unia Europejska i Ameryka Łacińska: partnerzy na arenie międzynarodowej” (COM(2009)0495),

–  uwzględniając deklaracje złożone podczas dotychczasowych szczytów głów państw lub szefów rządów Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz Unii Europejskiej, w szczególności deklarację złożoną podczas drugiego szczytu UE i Wspólnoty Krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC), który odbył się w Brukseli w dniach 10–11 czerwca 2015 r. pod hasłem: „Kształtowanie naszej wspólnej przyszłości: współpraca na rzecz zamożnych, spójnych i zrównoważonych społeczeństw dla naszych obywateli” i zakończył się przyjęciem deklaracji politycznej zatytułowanej: „Partnerstwo na rzecz następnego pokolenia”,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 19 listopada 2012 r. w sprawie wspólnej strategii partnerstwa UE–Karaiby,

–  uwzględniając wysłuchanie specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka podczas wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych i Podkomisji Praw Człowieka, które odbyło się dnia 12 października 2016 r. w celu wyjaśnienia rezultatów dialogu dotyczącego praw człowieka prowadzonego między Kubą a UE,

–  uwzględniając sprawozdania kubańskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego,

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia ... w sprawie projektu decyzji Rady,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Kuby, w szczególności rezolucję z dnia 17 listopada 2004 r. w sprawie Kuby[3], rezolucję z dnia 2 lutego 2006 r. w sprawie polityki UE wobec rządu kubańskiego[4], rezolucję z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie Kuby[5] oraz rezolucję z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie sytuacji więźniów politycznych i więźniów sumienia na Kubie[6],

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka oraz inne międzynarodowe traktaty i instrumenty dotyczące praw człowieka,

–  uwzględniając art. 99 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz opinie Komisji Rozwoju i Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0233/2017),

A.  mając na uwadze głębokie więzi historyczne, gospodarcze i kulturowe między Europą i Kubą;

B.  mając na uwadze różnorodność i szeroki zakres stosunków UE z państwami Ameryki Łacińskiej i Karaibów;

C.  mając na uwadze, że UE utrzymuje stosunki ze Wspólnotą Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC); mając na uwadze, że CELAC z zadowoleniem przyjmuje możliwość zacieśnienia stosunków między UE a Kubą;

D.  mając na uwadze, że Kuba była jedynym państwem Ameryki Łacińskiej i Karaibów, z którym UE nie zawarła wcześniej żadnego porozumienia; mając na uwadze, że 20 państw członkowskich UE zawarło różnego rodzaju umowy dwustronne z wyspą i utrzymuje z nią dobre stosunki;

E.  mając na uwadze, że wspólne stanowisko 96/697/WPZiB zostało uchylone decyzją Rady (WPZiB) 2016/2233 z dnia 6 grudnia 2016 r.;

F.  mając na uwadze, że w 2008 r. wznowiono dialog wysokiego szczebla między UE a Kubą oraz dwustronną współpracę w dziedzinie rozwoju; mając na uwadze, że w 2010 r. Rada rozpoczęła obrady nad przyszłymi relacjami UE z Kubą, a w lutym 2014 r. przyjęła dyrektywy negocjacyjne, w następstwie których w kwietniu 2014 r. rozpoczęto, a w dniu 11 marca 2016 r. zakończono oficjalne negocjacje w sprawie zawarcia Umowy;

G.  mając na uwadze, że w Umowie określono ogólne zasady i cele przyświecające stosunkom między UE a Kubą, w tym trzy zasadnicze filary, tj. dialog polityczny, współpracę i dialog na temat polityki sektorowej oraz handel i współpracę w zakresie handlu;

H.  mając na uwadze, że kwestia praw człowieka uwzględniona została zarówno w rozdziale dotyczącym dialogu politycznego, jak i w rozdziale poświęconym współpracy; mając na uwadze, że obie strony Umowy potwierdzają poszanowanie powszechnych praw człowieka, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych odpowiednich instrumentach międzynarodowych w dziedzinie praw człowieka; mając na uwadze, że obie strony Umowy potwierdzają swoje zaangażowanie na rzecz wzmocnienia roli Organizacji Narodów Zjednoczonych, a także zobowiązanie do przestrzegania wszystkich zasad i celów ustanowionych w Karcie Narodów Zjednoczonych; mając na uwadze, że zgodnie z art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej w działaniach zewnętrznych Unia powinna kierować się zasadami demokracji, państwa prawnego, powszechności i niepodzielności praw człowieka – w tym praw obywatelskich, politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych – oraz podstawowych wolności, poszanowania godności ludzkiej, zasad równości i solidarności oraz poszanowaniem zasad Karty Narodów Zjednoczonych oraz prawa międzynarodowego; mając na uwadze, że w związku z tym poszanowanie praw człowieka oraz obrona demokracji i praworządności powinny być zasadniczym dążeniem Umowy;

I.  mając na uwadze, że w Umowie zawarto tzw. klauzulę praw człowieka stanowiącą jeden ze standardowych zasadniczych elementów umów międzynarodowych zawieranych przez UE, który umożliwia zawieszenie Umowy w przypadku naruszenia postanowień dotyczących praw człowieka;

J.  mając na uwadze, że w rozdziale dotyczącym współpracy obie strony uzgodniły ogólne obszary i warunki współpracy, w tym w odniesieniu do takich kwestii jak prawa człowieka, sprawowanie rządów, wymiar sprawiedliwości i społeczeństwo obywatelskie;

K.  mając na uwadze, że Kuba deklaruje wolę podjęcia współpracy z UE w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka (EIDHR); mając na uwadze, że głównymi celami EIDHR są wspieranie, rozwijanie i utrwalanie demokracji w państwach trzecich oraz wzmocnienie poszanowania i przestrzegania praw człowieka i podstawowych wolności; mając na uwadze, że obie strony Umowy uznają, iż demokracja opiera się na dobrowolnie wyrażonej przez obywateli woli określania własnych systemów politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych oraz na ich pełnym uczestnictwie we wszystkich aspektach życia;

L.  mając na uwadze, że dialog dotyczący praw człowieka prowadzony między UE a Kubą pod przewodnictwem Specjalnego Przedstawiciela UE ds. Praw Człowieka został ustanowiony w 2015 r.; mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka nadal budzi zaniepokojenie;

M.  mając na uwadze, że kwestie poruszone podczas drugiego posiedzenia w ramach dialogu dotyczącego praw człowieka, które odbyło się na Kubie w czerwcu 2016 r. z udziałem właściwych ministerstw i agencji, obejmowały wolność zrzeszania się i zagadnienia dotyczące praw człowieka w kontekście wielostronnym, m.in. kwestię kary śmierci; mając na uwadze, że trzecie posiedzenie w ramach dialogu dotyczącego praw człowieka odbyło się w Brukseli w dniu 22 maja 2017 r.;

N.  mając na uwadze, że trzykrotnie laureatami Nagrody im. Sacharowa za wolność myśli przyznawanej przez Parlament byli aktywiści kubańscy – Oswaldo Payá w 2002 r., Kobiety w Bieli w 2005 r. oraz Guillermo Fariñas w 2010 r.;

O.  mając na uwadze, że UE stała się największym inwestorem zagranicznym na Kubie oraz jej głównym partnerem w zakresie eksportu i wymiany handlowej w ogóle, a całkowita wartość wymiany handlowej między UE i Kubą oraz eksportu towarów z UE na Kubę podwoiła się w latach 2009–2015;

P.  mając na uwadze, że jeden z rozdziałów Umowy dotyczy zasad regulujących handel międzynarodowy i podejmuje kwestię współpracy w zakresie służb celnych, ułatwień w handlu i dywersyfikacji, standardów i przepisów technicznych, zrównoważonego handlu i promowania stabilnych, przejrzystych i niedyskryminujących zasad prowadzenia działalności gospodarczej oraz inwestowania; mając na uwadze, że liberalizacja handlu, inwestycje gospodarcze i finansowe, innowacje technologiczne oraz ogólne swobody rynkowe umożliwiłyby wyspie modernizację gospodarki;

Q.  mając na uwadze propozycje reform, dostosowania i modernizacji zawarte w wytycznych polityki gospodarczej i społecznej dla Kuby, przyjętych po przeprowadzeniu debaty publicznej w 2011 r.;

R.  mając na uwadze, że w 2016 r. rozpoczęto na Kubie dwie nowe debaty publiczne pod hasłami „Konceptualizacja modelu gospodarczego i społecznego” oraz „Krajowy plan rozwoju gospodarczego i społecznego do roku 2030 – wizja narodu, priorytety i sektory strategiczne”;

S.  mając na uwadze, że UE i Kuba uzgodniły włączenie perspektywy płci społeczno-kulturowej do wszystkich aspektów współpracy oraz zwrócenie szczególnej uwagi na zapobieganie wszelkim formom przemocy w stosunku do kobiet i rozwiązanie tego problemu;

T.  mając na uwadze, że Kuba jest sygnatariuszem 11 z 18 konwencji ONZ dotyczących praw człowieka i ratyfikowała osiem z nich; mając na uwadze, że Kuba nie ratyfikowała Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych ani Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych;

U.  mając na uwadze, że Kuba ratyfikowała wszystkie osiem podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

V.  mając na uwadze, że Zgromadzenie Narodowe Kuby wchodzi w skład ogólnoświatowej Unii Międzyparlamentarnej od 1977 r.;

W.  mając na uwadze, że Zgromadzenie Ogólne ONZ zatwierdziło 26 kolejnych rezolucji wzywających do zniesienia embarga nałożonego na Kubę przez Stany Zjednoczone, oraz mając na uwadze, że w październiku 2016 r. odnośna rezolucja po raz pierwszy została przyjęta jednogłośnie;

X.  mając na uwadze, że pomimo normalizacji stosunków między obydwoma krajami nadal ma zastosowanie wspomniane embargo nałożone na Kubę oraz wciąż obowiązują przepisy zawierające elementy ekstraterytorialności, takie jak ustawa Helmsa–Burtona, stosowane przez Stany Zjednoczone wobec tego kraju od ponad 50 lat; mając na uwadze, że stanowi to przeszkodę dla rozwoju gospodarczego, wywołuje ogromne straty dla kubańskiej gospodarki, a także wpływa na działalność europejskich przedsiębiorstw na wyspie;

Y.  mając na uwadze istotną i konstruktywną rolę mediatora, jaką odgrywa Kuba w procesie rozwiązywania konfliktów między- i wewnątrzpaństwowych, jak to miało miejsce niedawno w przypadku negocjacji i zawarcia porozumienia pokojowego między rządem Kolumbii a Rewolucyjnymi Siłami Zbrojnymi Kolumbii (FARC);

1.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie Umowy między UE a Kubą w dniu 12 grudnia 2016 r. w Brukseli i stwierdza, że jest to instrument, który zapewni nowe ramy dla stosunków między UE a Kubą, utrzymując jednocześnie interesy UE i zastępując wspólne stanowisko z 1996 r.; podkreśla, że sukces Umowy zależy od jej wdrożenia i przestrzegania;

2.  nadaje wysoką wartość strategiczną stosunkom między UE a Kubą;

3.  wskazuje, że struktura, treść i dynamika Umowy są dostosowane do zasad i wartości ustanowionych przez instytucje UE dla stosunków zewnętrznych Unii;

4.  zwraca uwagę na fakt, że Rada UE uzgodniła, by ustanowić nowe ramy dla relacji z Kubą, i podjęła decyzję o rozpoczęciu negocjacji i ich pomyślnym zakończeniu w znacząco krótkim czasie;

5.  podkreśla zobowiązanie Kuby wobec UE i odpowiedzialność obu stron za realizację postanowień Umowy, w tym za pomocą dialogu politycznego;

6.  przypomina, że Umowa, jako pierwsza umowa zawarta między UE i Kubą, będzie stanowiła punkt zwrotny we wzajemnych stosunkach między stronami; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że obie strony zgodziły się rozwijać te stosunki w sposób uporządkowany, wzajemnie podejmując się osiągnięcia celów i przyjęcia obowiązków wiążących dla obu sygnatariuszy;

7.  podkreśla znaczenie uwzględnienia rozdziału dotyczącego dialogu politycznego oraz ustanowienia zinstytucjonalizowanego dialogu dotyczącego praw człowieka między UE i Kubą; wzywa UE do poparcia stanowiska Parlamentu w sprawie demokracji, uniwersalnych praw człowieka i podstawowych swobód, takich jak wolność słowa, zgromadzeń i stowarzyszeń politycznych, wolność informacji we wszystkich jej formach, a także „światowej polityki wspierania obrońców praw człowieka” w ramach tego dialogu; zachęca obie strony do ustanowienia gwarancji dla aktywności obrońców praw człowieka oraz czynnego i nieograniczonego udziału w tym dialogu wszystkich podmiotów społeczeństwa obywatelskiego i opozycji politycznej;

8.  podkreśla znaczenie dialogu dotyczącego praw człowieka między UE a Kubą oraz z zadowoleniem przyjmuje fakt, że dialog ten został podjęty przed zakończeniem negocjacji w sprawie Umowy; przypomina, że cele polityki UE wobec Kuby obejmują poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności oraz ułatwienie modernizacji gospodarczej i społecznej mającej na celu podniesienie poziomu życia ludności Kuby;

9.  uznaje wysiłki Kuby na rzecz włączenia do swego porządku prawnego podstawowych zasad ONZ dotyczących praw człowieka i praw pracowniczych oraz wzywa Kubę do ratyfikacji pozostałych konwencji ONZ dotyczących praw człowieka, tj. Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych oraz Protokołu fakultatywnego do Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet; odnotowuje pracę kubańskiego Krajowego Centrum Edukacji Seksualnej; apeluje do rządu kubańskiego o dalsze podejmowanie działań mających na celu zaprzestanie wszelkiej dyskryminacji i marginalizacji społeczności LGBTI;

10.  apeluje do rządu kubańskiego, aby dostosował swoją politykę w dziedzinie praw człowieka do norm międzynarodowych określonych w kartach, deklaracjach i instrumentach międzynarodowych, których Kuba jest sygnatariuszem; podkreśla, że prześladowanie i pozbawianie wolności kogokolwiek ze względu na wyznawane ideały oraz prowadzoną pokojową działalność polityczną stanowi naruszenie postanowień Powszechnej deklaracji praw człowieka, i w związku z tym wzywa do uwolnienia wszystkich osób uwięzionych w takich okolicznościach;

11.  przypomina, że w Umowie zawarto postanowienie mówiące o zawieszeniu umowy w przypadku naruszenia postanowień dotyczących praw człowieka; wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do zapewnienia stałej wymiany informacji z Parlamentem na temat realizacji Umowy, spełniania wzajemnych obowiązków przewidzianych w Umowie, a w szczególności na temat stosowania wszystkich przepisów dotyczących praw człowieka, praw środowiskowych i pracowniczych wymienionych w niniejszej rezolucji; wzywa ESDZ do dołożenia wszelkich starań – w szczególności za pośrednictwem delegatury UE – aby uważnie śledzić sytuację na Kubie pod względem poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w trakcie wdrażania Umowy oraz zdawać relację Parlamentowi;

12.  podkreśla, że Umowa powinna przyczyniać się do poprawy warunków życia i praw socjalnych obywateli Kuby, potwierdzając znaczenie systematycznej pracy nad promowaniem wartości demokracji i praw człowieka, w tym wolności słowa, zrzeszania się i zgromadzeń;

13.  z zadowoleniem przyjmuje fakt zawarcia w Umowie wyraźnych odniesień do społeczeństwa obywatelskiego jako podmiotu uczestniczącego w procesie współpracy; wyraża głęboką solidarność z ludnością Kuby i docenia postępy poczynione na drodze do demokracji oraz poszanowania i propagowania podstawowych wolności; zachęca obie strony Umowy do promowania czynnej roli kubańskiego społeczeństwa obywatelskiego na etapie wdrażania Umowy;

14.  przypomina o istotnej roli, jaką kubańskie społeczeństwo obywatelskie odgrywa w rozwoju gospodarczym i demokratycznym państwa; podkreśla, że społeczeństwo obywatelskie powinno odgrywać wiodącą rolę we wszystkich dziedzinach Umowy, w tym związanych z pomocą rozwojową; przypomina o poparciu Parlamentu – wyrażonym przez Nagrodę im. Sacharowa – dla społeczeństwa obywatelskiego Kuby w związku z jego rolą w propagowaniu praw człowieka i demokracji w tym państwie;

15.  przypomina, że łączność internetowa na Kubie należy do najsłabszych na świecie oraz że dostęp do internetu jest niezwykle drogi i obejmuje ograniczone treści; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że coraz więcej Kubańczyków uzyskuje dostęp do internetu, uważa jednak, że rząd powinien podjąć dalsze działania na rzecz ułatwiania niecenzurowanego dostępu i wzmocnienia praw cyfrowych ludności;

16.  wzywa ESDZ do informowania Parlamentu o postępach we wdrażaniu Umowy i jej stosowaniu – w odpowiednich odstępach czasu i zgodnie z systemem koordynacji przewidzianym w Umowie;

17.  odnotowuje proces normalizacji stosunków między Kubą a Stanami Zjednoczonymi wraz ze wznowieniem stosunków dyplomatycznych w 2015 r. i zachęca do dalszych wysiłków;

18.  zwraca się o zniesienie blokady ekonomicznej stosowanej przez Stany Zjednoczone wobec wyspy oraz o uchylenie towarzyszących jej ustaw i środków jednostronnych, w szczególności mających charakter ekstraterytorialny, ponieważ ograniczają one działalność gospodarczą na Kubie i w dalszym ciągu mają istotny wpływ na kubańskie społeczeństwo; potępia stosowanie sankcji ekstraterytorialnych wobec przedsiębiorstw europejskich z tytułu handlu z Kubą; podkreśla, że przeprowadzenie procesu normalizacji nie będzie możliwe, dopóki nie zostanie zniesiona blokada ekonomiczna, handlowa i finansowa, o co Zgromadzenie Ogólne ONZ zabiega od 1992 r.;

19.  uznaje, że Umowa może przyczynić się do realizacji procesów reform, dostosowania i modernizacji, których przeprowadzenie zaproponowano już na Kubie, w szczególności w odniesieniu do dywersyfikacji partnerów międzynarodowych Kuby i ustanowienia ogólnych ram na rzecz rozwoju politycznego i gospodarczego; podkreśla, że bliższe stosunki polityczne i gospodarcze z Kubą mogą przyczynić się do dalszej realizacji reform politycznych w tym kraju zgodnie z aspiracjami kubańskiego społeczeństwa; apeluje do instytucji europejskich i państw członkowskich o wspieranie przemian gospodarczych i politycznych na Kubie poprzez zachęcanie do ewolucji ku demokratycznym i wyborczym standardom szanującym podstawowe prawa wszystkich obywateli; popiera użycie różnych instrumentów polityki zagranicznej UE, a w szczególności EIDHR, w celu pogłębienia dialogu UE ze społeczeństwem obywatelskim Kuby oraz podmiotami wspierającymi przemiany pokojowe na Kubie;

20.  zauważa, że Umowa – pierwsza w historii umowa pomiędzy UE i Kubą – ustanawia nowe ramy prawne dla tych stosunków i zawiera rozdział dotyczący handlu i współpracy w zakresie handlu w celu stworzenia przewidywalnych i przejrzystych warunków dla lokalnych i europejskich podmiotów gospodarczych;

21.  podkreśla, że filar Umowy dotyczący handlu i współpracy w zakresie handlu nie przewiduje żadnych preferencji handlowych dla Kuby; przypomina, że filar ten obejmuje współpracę celną, ułatwienia w handlu, własność intelektualną, środki sanitarne i fitosanitarne, bariery techniczne w handlu, towary tradycyjne i rzemieślnicze, handel i zrównoważony rozwój, współpracę dotyczącą ochrony handlu, reguły pochodzenia i inwestycje;

22.  deklaruje, że Umowa zapewnia platformę umożliwiającą rozszerzenie dwustronnych relacji handlowych i inwestycyjnych, a zarazem stanowi konwencjonalną podstawę stosunków handlowych i gospodarczych między UE a Kubą;

23.  popiera długotrwałą praktykę, potwierdzoną również przez komisarz Cecilię Malmström podczas jej przesłuchania w dniu 29 września 2014 r., zgodnie z którą postanowienia dotyczące handlu i inwestycji w umowach o znaczeniu politycznym tymczasowo nie obowiązują, dopóki Parlament nie wyrazi zgody; wzywa Radę, Komisję i ESDZ do kontynuowania tej praktyki i rozszerzenia jej na wszystkie umowy międzynarodowe związane z działaniami zewnętrznymi UE, kiedy odnoszą się do kwestii związanych z handlem, tak jak ma to miejsce w przypadku Umowy;

24.  uważa, że Umowa przyczyni się do promowania dialogu i współpracy gospodarczej, umożliwiając stworzenie przewidywalnych i przejrzystych warunków prowadzenia działalności gospodarczej, a także rozwój solidniejszych i stabilniejszych ram w przyszłości, gwarantujących, że Kubańczycy będą mogli uczestniczyć w inwestycjach wspólnie z przedsiębiorstwami i osobami fizycznymi z UE;

25.  wzywa również europejskie przedsiębiorstwa prowadzące działalność na Kubie – szczególnie te, które otrzymują kredyty lub inną publiczną pomoc finansową – do stosowania tych samych norm pracy i standardów etycznych, jakie obowiązują w ich państwie pochodzenia;

26.  z zadowoleniem przyjmuje ratyfikację przez Kubę wszystkich ośmiu podstawowych konwencji MOP i wzywa do zobowiązania się do ich szybkiego wdrożenia; stanowczo wzywa Kubę oraz wszystkie państwa, z którymi podpisała lub negocjuje umowy, do ratyfikacji i przestrzegania przepisów MOP i programu godnej pracy oraz do zdelegalizowania wszystkich form wyzysku pracowników; zauważa, że istnieją obszary, w których prawa socjalne i pracownicze są zagrożone, np. procedury rekrutacyjne w kubańskich przedsiębiorstwach państwowych i praktyki polegające na konfiskacie wynagrodzenia w sektorze turystyki; w tym kontekście podkreśla, że należy objąć wszystkich pracowników podstawowymi prawami pracowniczymi oraz odpowiednią ochroną socjalną zgodnie z konwencjami MOP, a także wzywa obie strony do zainicjowania prac w tym kierunku zgodnie z art. 38 Umowy;

27.  zauważa, że UE jest głównym partnerem eksportowym Kuby i jej drugim co do wielkości partnerem handlowym, jak również jej największym inwestorem zagranicznym; zwraca uwagę, że polityka handlu zagranicznego UE nie przewiduje żadnych preferencji handlowych dla Kuby, oraz że stosowane będą unijne stawki celne, zgodnie z zapowiedzią Światowej Organizacji Handlu (WTO); przypomina, że w wyniku reformy ogólnego systemu preferencji UE (GSP), od stycznia 2014 r. Kuba utraciła preferencje handlowe w zakresie wywozu do UE, ponieważ osiągnęła kategorię kraju o wyższym średnim dochodzie (UMIC) i przestała spełniać kryteria dopuszczalności; podkreśla ponadto, że handel nadal stanowi zaledwie niewielką część gospodarki kubańskiej, w której eksport i import wynoszą łącznie 26,4 % PKB;

28.  sugeruje zbadanie przyszłych możliwości włączenia Kuby do umowy o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE, która zawiera szereg odrębnych i przydatnych rozdziałów poświęconych współpracy handlowej i która umożliwiłaby Kubie dalszą integrację regionalną;

29.  zauważa, że Kuba jest członkiem WTO i w związku tym podkreśla konieczność przestrzegania podstawowych zasad WTO, takich jak ułatwienia w handlu, umowy dotyczące barier w handlu, środki sanitarne i fitosanitarne oraz instrumenty ochrony handlu;

30.  wzywa Kubę do ratyfikacji umowy WTO o ułatwieniach w handlu, która weszła w życie w lutym 2017 r.; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie na Kubie Komitetu ds. Ułatwień w Handlu i w tym kontekście wzywa Komisję i ESDZ do zapewnienia mu wsparcia technicznego;

31.  zauważa, że współpraca celna jest kluczowym obszarem, który wymaga rozwoju, aby odpowiedzieć na ważne wyzwania, takie jak m.in. bezpieczeństwo granic, zdrowie publiczne, ochrona oznaczeń geograficznych, walka z podrabianiem towarów i walka z terroryzmem; wzywa Komisję i ESDZ do udzielenia pomocy technicznej i finansowej oraz do ustanowienia za obopólnym porozumieniem instrumentów dwustronnych, aby wesprzeć Kubę we wdrażaniu środków służących ułatwieniom w handlu oraz usług informacyjnych;

32.  zwraca uwagę na potrzebę dywersyfikacji wywozu z Kuby, tak by obejmował również inne produkty niż te tradycyjnie wywożone, oraz wzywa Komisję do tworzenia jednostek ad hoc odpowiadających za handel, aby umożliwić wymianę najlepszych praktyk i przekazać kubańskim eksporterom wiedzę konieczną do poprawy dostępu towarów do rynku UE;

33.  z zadowoleniem przyjmuje rolę Światowej Organizacji Celnej, która udziela strategicznego wsparcia Głównemu Urzędowi Celnemu Republiki Kuby (Aduanas General de la República, AGR) w ramach programu Mercator, aby ocenić gotowość do wdrożenia umowy WTO o ułatwieniach w handlu; podkreśla znaczenie aktywności AGR we wdrażaniu umowy o ułatwieniach w handlu i wzywa Komisję do wspierania Kuby w tym procesie;

34.  odnotowuje przyjęcie przez władze kubańskie środków, które sprzyjają swobodzie przedsiębiorczości i liberalizacji gospodarczej; podkreśla konieczność stopniowego wzmacniania sektora prywatnego; podkreśla fakt, że rozwój znaczących inwestycji zagranicznych na rzecz poprawy fizycznej i technologicznej infrastruktury kraju oraz budowy konkurencyjnego systemu produkcji na Kubie będzie wymagał zastosowania dalszych gospodarczych i finansowych środków oraz przepisów, które zagwarantują Kubie pewność prawa – w tym dzięki niezależnym, przejrzystym i bezstronnym instytucjom – oraz stabilność gospodarczą; zauważa, że Kuba może czerpać z doświadczeń państw członkowskich UE pod tym względem;

35.  wzywa do uwzględnienia Kuby jako państwa kwalifikującego się do korzystania z finansowania w ramach działalności zewnętrznej EBI w zakresie, w jakim będzie ona spełniała wymogi EBI;

36.  z zadowoleniem przyjmuje włączenie do Umowy przepisów ukierunkowanych na zrównoważony rozwój gospodarczy, społeczny i środowiskowy na Kubie, w szczególności zobowiązanie do podjęcia działań zmierzających do realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i związanych z nią celów zrównoważonego rozwoju, z uwzględnieniem programu działań z Addis Abeby w sprawie finansowania rozwoju; wzywa strony, by po ratyfikacji Umowy niezwłocznie ustanowiły specjalny instrument dialogu dotyczący realizacji agendy 2030;

37.  przypomina, że stosunki dyplomatyczne między UE a Kubą nawiązano w 1988 r. oraz że Kuba korzysta z pomocy rozwojowej lub pomocy humanitarnej UE od 1984 r. i otrzymuje obecnie pomoc UE w wysokości 50 mln EUR z tytułu rozporządzenia w sprawie Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI) na lata 2014–2020;

38.  przypomina, że Umowa ułatwi udział Kuby w programach UE oraz lepsze wdrażanie wieloletniego programu indykatywnego na lata 2014–2020 w celu ułatwienia realizacji strategii w zakresie modernizacji gospodarczej i społecznej przyjętej przez rząd Kuby;

39.  jest zaniepokojony grożącym Kubie – sklasyfikowanej przez Komitet Pomocy Rozwojowej (DAC) działający w ramach OECD jako „kraj o wyższym średnim dochodzie” – ryzykiem stopniowego zniesienia pomocy na rzecz rozwoju w ramach rozporządzenia w sprawie DCI; uważa, że status Kuby jako rozwijającego się kraju wyspiarskiego oraz jej sytuacja gospodarcza, która uległa pogorszeniu w wyniku niekorzystnego wpływu jednostronnych środków przymusu, uzasadniają przyjęcie środków umożliwiających kontynuację pomocy UE na rzecz Kuby, co należy rozważyć szczególnie w ramach przyszłej oceny śródokresowej rozporządzenia w sprawie DCI;

40.  zgadza się ze stanowiskiem potwierdzonym przez strony, że konieczne jest, by wszystkie kraje rozwinięte przeznaczały 0,7 % dochodu narodowego brutto na oficjalną pomoc rozwojową, a także by gospodarki wschodzące i kraje o wyższym średnim dochodzie wyznaczyły cele dotyczące zwiększenia ich udziału w międzynarodowym finansowaniu publicznym;

41.  z zadowoleniem przyjmuje promowanie uwzględniania perspektywy płci we wszystkich istotnych dziedzinach współpracy, w tym na rzecz zrównoważonego rozwoju;

42.  uznaje i przyjmuje z zadowoleniem istotną rolę, jaką odgrywa Kuba w ramach współpracy południe-południe, jej zaangażowanie oraz solidarność międzynarodową wyrażającą się przez wysyłanie pomocy humanitarnej, przede wszystkim w dziedzinie zdrowia i edukacji;

43.  zauważa, że Umowa stanowi dla Kuby szansę na większe zaangażowanie w realizację programów UE, w tym programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020” oraz programu w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu „Erasmus+”, a także na większy dostęp do tych programów, co z kolei będzie sprzyjać zakrojonym na szerszą skalę wymianom akademickim i międzyludzkim;

44.  zauważa, że Umowa będzie zarazem stanowić instrument umożliwiający promowanie, na forach wielostronnych, wspólnych rozwiązań dotyczących globalnych wyzwań, takich jak migracja, walka z terroryzmem i zmiana klimatu;

45.  potwierdza swoją decyzję o wysłaniu na Kubę oficjalnej delegacji Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu Europejskiego; apeluje do władz kubańskich o umożliwienie wjazdu delegacji PE oraz zapewnienie dostępu do rozmówców;

46.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Kuby.

  • [1]  Dz.U. L 322 z 12.12.1996, s. 1.
  • [2]  Dz.U. L 337 I z 13.12.2016, s. 41.
  • [3]  Dz.U. C 201 z 18.8.2005, s. 83.
  • [4]  Dz.U. C 288 E z 25.11.2006, s. 81.
  • [5]  Dz.U. C 146 E z 12.6.2008, s. 377.
  • [6]  Dz.U. C 349 E z 22.12.2010, s. 82.

OPINIA Komisji Rozwoju (31.5.2017)

dla Komisji Spraw Zagranicznych

zawierający projekt rezolucji nieustawodawczej w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, umowy o dialogu politycznym i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kuby, z drugiej strony
(2017/2036(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Frank Engel

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Spraw Zagranicznych, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje włączenie do umowy o dialogu politycznym i współpracy (PDCA) postanowień ukierunkowanych na zrównoważony rozwój gospodarczy, społeczny i środowiskowy na Kubie, w szczególności zobowiązanie do działań zmierzających do realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i powiązanych celów zrównoważonego rozwoju, z uwzględnieniem programu działań z Addis Abeby w sprawie finansowania rozwoju; wzywa strony, by po ratyfikacji PDCA niezwłocznie ustanowiły specjalny instrument dialogu dotyczący realizacji agendy 2030;

2.  przypomina, że stosunki dyplomatyczne między UE a Kubą nawiązano w 1988 r. oraz że Kuba korzysta z pomocy rozwojowej lub pomocy humanitarnej Unii od 1984 r. i otrzymuje obecnie pomoc UE w wysokości 50 mln EUR z tytułu rozporządzenia w sprawie Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI);

3.  jest zaniepokojony grożącym Kubie – sklasyfikowanej przez Komitet Pomocy Rozwojowej (DAC) działający w ramach OECD jako „kraj o wyższym średnim dochodzie” – ryzykiem stopniowego zniesienia pomocy na rzecz rozwoju w ramach rozporządzenia w sprawie DCI; uważa, że status Kuby jako rozwijającego się kraju wyspiarskiego oraz jej sytuacja gospodarcza, która uległa pogorszeniu w wyniku niekorzystnego wpływu jednostronnych środków przymusu, uzasadniają przyjęcie środków umożliwiających kontynuację pomocy Unii na rzecz Kuby, co należy rozważyć szczególnie w ramach przyszłej oceny śródokresowej rozporządzenia w sprawie DCI;

4.  wskazuje, że zgodnie z opinią ONZ blokada gospodarcza, handlowa i finansowa nałożona przez USA na Kubę była i wciąż jest jedną z głównych przeszkód w rozwoju społeczno-gospodarczym Kuby, zwłaszcza w takich sektorach jak usługi, opieka zdrowotna, edukacja, sektor spożywczy i usługi społeczne;

5.  zgadza się ze stanowiskiem potwierdzonym przez strony, że konieczne jest, by wszystkie kraje rozwinięte przeznaczały 0,7 % dochodu narodowego brutto na oficjalną pomoc rozwojową, a także by gospodarki wschodzące i kraje o wyższym średnim dochodzie wyznaczyły cele dotyczące zwiększenia ich udziału w międzynarodowym finansowaniu publicznym;

6.  przypomina, że polityka rozwojowa oparta na prawie, poszanowaniu wartości demokratycznych, praw człowieka i praw podstawowych, wolności słowa, a także dobrym sprawowaniu rządów stanowi jeden z filarów działań zewnętrznych Unii i że powinno to być wyraźnie odzwierciedlane w stosowaniu przedmiotowej umowy;

7.  uznaje i przyjmuje z zadowoleniem istotną rolę, jaką odgrywa Kuba w ramach współpracy południe-południe, jej zaangażowanie oraz solidarność międzynarodową wyrażającą się przez wysyłanie pomocy humanitarnej, przede wszystkim w dziedzinie zdrowia i edukacji;

8.  z zadowoleniem przyjmuje promowanie uwzględniania perspektywy płci we wszystkich istotnych dziedzinach współpracy, w tym na rzecz zrównoważonego rozwoju;

9.  popiera położenie nacisku na większy udział społeczeństwa obywatelskiego w formułowaniu i wdrażaniu odpowiednich działań w zakresie współpracy na rzecz rozwoju, w tym przez budowanie potencjału;

10.  uważa, że Unia, za pośrednictwem tej umowy i innych środków zaangażowania, może odgrywać pierwszorzędną rolę we wspomaganiu dalszej ewolucji gospodarczej, demokratycznej i społecznej na Kubie na podstawie własnych doświadczeń związanych z przechodzeniem na zrównoważoną i społeczną gospodarkę rynkową, rozwojem odnawialnych źródeł energii, tworzeniem systemów ochrony socjalnej sprzyjających włączeniu społecznemu, wspieraniem sektora rolnictwa i zapobieganiem klęskom żywiołowym;

11.  wyraża nadzieję, że ta umowa będzie wspierać integracyjną rolę sektora prywatnego, przedsiębiorców kubańskich i różnych sektorów społeczeństwa obywatelskiego oraz przyczyni się do rozwoju gospodarki i do rozkwitu silnego, niezależnego społeczeństwa obywatelskiego;

12.  przypomina o znaczeniu Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka (EIDHR) dla umocnienia praw człowieka oraz praw i wolności podstawowych w społeczeństwie obywatelskim; uważa, że ze względu na sytuację w zakresie praw człowieka w tym państwie należy wzmocnić ten instrument, aby osiągnąć cele określone w umowie;

13.  przypomina o istotnej roli, jaką kubańskie społeczeństwo obywatelskie odgrywa w rozwoju gospodarczym i demokratycznym państwa; podkreśla, że społeczeństwo obywatelskie powinno odgrywać wiodącą rolę we wszystkich dziedzinach tej umowy, w tym związanych z pomocą rozwojową; przypomina o poparciu Parlamentu – wyrażonym przez nagrodę im. Sacharowa – dla społeczeństwa obywatelskiego Kuby w związku z jego rolą w propagowaniu praw człowieka i demokracji w tym państwie.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia

30.5.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

20

0

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Beatriz Becerra Basterrechea, Ignazio Corrao, Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Maria Heubuch, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Stelios Kouloglou, Arne Lietz, Linda McAvan, Vincent Peillon, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, Eleni Theocharous, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Anna Záborská, Željana Zovko

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, Ádám Kósa, Cécile Kashetu Kyenge, Judith Sargentini

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGOW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

20

+

ALDE

Beatriz Becerra Basterrechea, Paavo Väyrynen

ECR

Eleni Theocharous

EFDD

Ignazio Corrao

PPE

Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Frank Engel, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Ádám Kósa, Bogdan Brunon Wenta, Anna Záborská, Željana Zovko,

S&D

Doru-Claudian Frunzulică, Enrique Guerrero Salom, Cécile Kashetu Kyenge, Arne Lietz, Linda McAvan, Vincent Peillon, Elly Schlein

Verts/ALE

Maria Heubuch, Judith Sargentini

0

-

 

 

2

0

GUE/NGL

Stelios Kouloglou, Lola Sánchez Caldentey

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

OPINIA Komisji Handlu Międzynarodowego (31.5.2017)

dla Komisji Spraw Zagranicznych

zawierająca projekt rezolucji nieustawodawczej w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, umowy o dialogu politycznym i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kuby, z drugiej strony
(2017/2036(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Reimer Böge

WSKAZÓWKI

Komisja Handlu Międzynarodowego zwraca się do Komisji Spraw Zagranicznych, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje początek nowego etapu w stosunkach UE–Kuba – również w zakresie dwustronnego handlu – nastały wraz z podpisaniem przez Kubę, UE i jej 28 państw członkowskich umowy o dialogu politycznym i współpracy (PDCA); zauważa, że PDCA – pierwsza w historii umowa pomiędzy UE i Kubą – ustanawia nowe ramy prawne dla tych stosunków i zawiera rozdział dotyczący handlu i współpracy w zakresie handlu w celu stworzenia przewidywalnych i przejrzystych warunków dla lokalnych i europejskich podmiotów gospodarczych; podkreśla, że umowa ta może oznaczać nowe perspektywy i zobowiązania dla obu sygnatariuszy, również w zakresie dwustronnego handlu; zauważa, że 22 państwa członkowskie podpisały umowy dwustronne z Kubą, pomimo wdrożenia wspólnego stanowiska z grudnia 1996 r.;

2.  zwraca uwagę, że chociaż PDCA została podpisana w grudniu 2016 r., zacznie obowiązywać tymczasowo dopiero wówczas, gdy Parlament Europejski wyrazi na to zgodę; popiera długotrwałą praktykę, potwierdzoną również przez komisarz Cecilię Malmström podczas jej przesłuchania w dniu 29 września 2014 r., zgodnie z którą postanowienia umowne dotyczące handlu i inwestycji w umowach o znaczeniu politycznym tymczasowo nie obowiązują dopóki Parlament Europejski nie wyrazi zgody; wzywa Radę, Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do kontynuowania i stosowania tej praktyki do wszystkich umów międzynarodowych związanych z działaniami zewnętrznymi UE, kiedy odnoszą się do kwestii związanych z handlem, tak jak ma to miejsce w przypadku PDCA;

3.  zwraca uwagę, że istnieją niespójności między kubańską konstytucją a zasadami określonymi w art. 1 PDCA;

4.  zauważa, że UE jest głównym partnerem eksportowym Kuby i jej drugim co do wielkości partnerem handlowym, jak również jej największym inwestorem zagranicznym; zwraca uwagę, że polityka handlu zagranicznego UE nie przewiduje żadnych preferencji handlowych dla Kuby, oraz że stosowane będą unijne stawki celne, zgodnie z powiadomieniem Światowej Organizacji Handlu (WTO); przypomina, że w wyniku reformy ogólnego systemu preferencji UE (GSP) ze stycznia 2014 r. Kuba utraciła preferencje handlowe w zakresie wywozu do UE, ponieważ osiągnęła kategorię kraju o wyższym średnim dochodzie (UMIC) i przestała spełniać kryteria dopuszczalności; podkreśla ponadto, że handel nadal stanowi zaledwie niewielką część gospodarki kubańskiej, w której eksport i import wynoszą łącznie 26,4 % PKB;

5.  podkreśla, że filar PDCA dotyczący handlu i współpracy w zakresie handlu nie przewiduje żadnych preferencji handlowych dla Kuby; przypomina, że filar ten obejmuje współpracę celną, ułatwienia w handlu, własność intelektualną, środki sanitarne i fitosanitarne, bariery techniczne w handlu, towary tradycyjne i rzemieślnicze, handel i zrównoważony rozwój, współpracę dotyczącą ochrony handlu, reguły pochodzenia i inwestycje;

6.  sugeruje zbadanie przyszłych możliwości włączenia Kuby do umowy o partnerstwie gospodarczym CARIFORUM-UE, która zawiera szereg odrębnych i przydatnych rozdziałów poświęconych współpracy handlowej i która umożliwiłaby Kubie dalszą integrację regionalną;

7.  zauważa, że Kuba jest członkiem WTO i w związku tym podkreśla konieczność przestrzegania podstawowych zasad Światowej Organizacji Handlu, takich jak ułatwienia w handlu, umowy dotyczące barier w handlu, środki sanitarne i fitosanitarne oraz instrumenty ochrony handlu;

8.  wzywa Kubę do ratyfikacji umowy WTO o ułatwieniach w handlu, która weszła w życie w lutym 2017 r.; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie na Kubie Komitetu ds. Ułatwień w Handlu i w tym kontekście wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do zapewnienia mu wsparcia technicznego;

9.  zauważa, że współpraca celna jest kluczowym obszarem, który wymaga rozwoju, aby odpowiedzieć na ważne wyzwania, takie jak m.in. bezpieczeństwo granic, zdrowie publiczne, ochrona oznaczeń geograficznych, walka z podrabianiem towarów i walka z terroryzmem; wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do udzielenia pomocy technicznej i finansowej oraz do ustanowienia za obopólnym porozumieniem instrumentów dwustronnych, aby wesprzeć Kubę we wdrażaniu środków służących ułatwieniom w handlu oraz usług informacyjnych;

10.  zwraca uwagę, że współpraca UE z Kubą została wznowiona w 2008 r. i objęta Instrumentem Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju; zauważa, że wsparcie finansowe UE zostało już przeznaczone na sektory odpowiadające priorytetom krajowym, takim jak wsparcie zrównoważonej modernizacji gospodarczej i społecznej oraz inne środki wsparcia; odnotowuje, że Kuba uczestniczy również w programach regionalnych, takich jak AL-Invest, promujących umiędzynarodowienie MŚP; wzywa Komisję do przedstawiania sprawozdań na temat realizowanych projektów oraz do udzielania Parlamentowi istotnych informacji na wszystkich etapach procedury;

11.  zwraca uwagę, że wciąż pozostało wiele do zrobienia w celu poprawy klimatu biznesowego, aby stymulować wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu i dobrobyt na Kubie oraz wzmocnić handel i zagraniczne stosunki inwestycyjne; podkreśla, że to samo dotyczy modernizacji kubańskiego sytemu gospodarczego, w oparciu o decyzję podjętą przez obywateli Kuby, w obrębie liberalizacji handlu np. w infrastrukturze i przemyśle rolno-spożywczym, bezpośrednich inwestycji zagranicznych przykładowo w sektorze turystycznym, uznania prawnego i pewności prawa zarówno dla podmiotów prywatnych, jak i publicznych, utworzenia przestrzeni do zakładania i prowadzenia w pełni niezależnych przedsiębiorstw, w tym MŚP, dywersyfikacji eksportu, inwestycji gospodarczych i finansowych oraz transakcji, innowacji technologicznych, prywatnego zatrudnienia i ogólnie swobód gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokich standardów w dziedzinie prawa pracy, standardów społecznych, ochrony środowiska i w zakresie praw człowieka; podkreśla, że powinno to prowadzić do umożliwienia państwu przezwyciężenia niedoboru towarów i usług, oraz stopniowo prowadzić do swobodnego rozwoju przestrzeni społecznej, współistnienia oraz korzystania z technologii i łączności; podkreśla, że należy ulepszyć prawa własności prywatnej, aby wesprzeć prywatne inicjatywy, takie jak tzw. cuentapropistas (osoby samozatrudnione), gdyż są one korzystne dla gospodarki kraju; podkreśla także znaczenie wspierania MŚP; zwraca się do powołanych w przyszłości podkomitetów ds. współpracy o przeanalizowanie potencjalnych działań, które należy podjąć, oraz wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do regularnego składania Parlamentowi sprawozdań z podejmowanych w związku z tym inicjatyw;

12.  odnotowuje środki podjęte przez rząd Kuby w ostatnich miesiącach oraz przyjęcie przez stronę kubańską w sierpniu 2011 r. wytycznych dotyczących polityki społecznej i gospodarczej, które sprzyjają swobodzie przedsiębiorczości i ogólnej liberalizacji gospodarczej; zachęca władze do dalszego promowania zrównoważonej gospodarki, aby zwiększyć nadal bardzo ograniczoną swobodę gospodarczą, handlową i inwestycyjną w kraju; podkreśla znaczenie państwa prawa i wagę zapewnienia państwu pewności prawa, przejrzystości regulacyjnej, dobrych rządów, mniejszej biurokracji i stabilności gospodarczej; zwraca uwagę, że rozwój przepisów zachęcających do znaczących inwestycji zagranicznych na rzecz poprawy fizycznej i technologicznej infrastruktury oraz budowy konkurencyjnego systemu produkcji na Kubie będzie wymagał zastosowania wielu innych środków gospodarczych i finansowych; podkreśla, że jednym z nadrzędnych celów PDCA jest wspieranie dywersyfikacji gospodarki Kuby oraz promowanie odpowiedniego klimatu biznesowego i przedsiębiorczości;

13.  podkreśla, że kubańska gospodarka jest wysoce zależna od znacznych subsydiowanych dostaw ropy naftowej z Wenezueli oraz zewnętrznego wsparcia, takiego jak przekazy pieniężne od Kubańczyków żyjących za granicą;

14.  zwraca uwagę na potrzebę dywersyfikacji wywozu z Kuby, tak by obejmował również inne produkty niż te tradycyjnie wywożone, oraz wzywa Komisję do tworzenia jednostek ad hoc odpowiadających za handel, aby umożliwić wymianę najlepszych praktyk i przekazać kubańskim eksporterom wiedzę wymaganą do poprawy dostępu towarów do rynku UE;

15.  z zadowoleniem przyjmuje ratyfikację przez Kubę wszystkich ośmiu głównych konwencji MOP i wzywa do zobowiązania się do ich szybkiego wdrożenia; stanowczo wzywa Kubę oraz wszystkie państwa, z którymi podpisała lub negocjuje umowy, do ratyfikacji i przestrzegania przepisów Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) i programu godnej pracy oraz do zdelegalizowania wszystkich form wyzysku pracowników; zauważa, że istnieją obszary, w których prawa socjalne i pracownicze są zagrożone, np. procedury rekrutacyjne w kubańskich przedsiębiorstwach państwowych i praktyki polegające na konfiskacie wynagrodzenia w sektorze turystyki; w tym kontekście podkreśla, że należy objąć wszystkich pracowników podstawowymi prawami pracowniczymi oraz odpowiednią ochroną socjalną zgodnie z konwencjami MOP, a także wzywa obie strony do zainicjowania prac w tym kierunku zgodnie z art. 38 umowy o dialogu politycznym i współpracy;

16.  przypomina o wieloletnim programie indykatywnym dla Kuby na lata 2014–2020 oraz jego znaczeniu dla procesu reform, jak również dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego; podkreśla również, że wszystkie grupy tworzące społeczność wiejską na Kubie powinny korzystać z 50 mln EUR unijnych środków finansowych przewidzianych dla sektora rolnictwa, biorąc pod uwagę, że wydajność kubańskiego rolnictwa utrzymuje się na niskim poziomie;

17.  z zadowoleniem przyjmuje rolę Światowej Organizacji Celnej, która udziela strategicznego wsparcia Głównemu Urzędowi Celnemu Republiki Kuby (Aduana General de la República, AGR) w ramach programu Mercator, aby ocenić gotowość do wdrożenia umowy WTO o ułatwieniach w handlu; podkreśla znaczenie aktywności Głównego Urzędu Celnego we wdrażaniu umowy o ułatwieniach w handlu i wzywa Komisję do wspierania Kuby w tym procesie;

18.  z zadowoleniem przyjmuje prowadzony obecnie w ramach PDCA dialog dotyczący praw człowieka oraz odniesienie do społeczeństwa obywatelskiego jako jednego z uznanych podmiotów współpracy, zainicjowany w 2015 r. jeszcze przed podpisaniem umowy, jednak stanowczo wzywa do większego udziału społeczeństwa obywatelskiego; wzywa Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych do ustalenia jasnych punktów odniesienia w celu monitorowania wdrażania zobowiązań dotyczących praw człowieka zawartych w PDCA; wzywa Kubę, by zapewniła opracowanie przejrzystego i wiążącego harmonogramu działań na rzecz praw człowieka, praw środowiskowych i praw pracowniczych, którego głównym celem powinna być ochrona praw człowieka, rozszerzenie i poprawa praw działaczy związkowych oraz ochrona środowiska; przypomina, że wraz z początkiem tymczasowego stosowania PDCA Kuba po raz pierwszy rozpocznie współpracę w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka; wzywa UE do poczynienia dalszego postępu w dziedzinie praw człowieka we wszystkich obszarach współpracy z Kubą, zgodnie z celami politycznymi wyznaczonymi w strategii „Handel z korzyścią dla wszystkich”;

19.  wzywa również europejskie przedsiębiorstwa prowadzące działalność na Kubie – szczególnie te, które otrzymują kredyty lub inną publiczną pomoc finansową – do stosowania tych samych norm pracy i standardów etycznych, jakie obowiązują w ich państwie pochodzenia;

20.  podkreśla, że w PDCA znalazło się postanowienie mówiące o zawieszeniu umowy w przypadku naruszenia postanowień dotyczących praw człowieka, podobnie jak we wszystkich umowach zawieranych między UE i krajami trzecimi.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU OPINIIW KOMISJI OPINIODAWCZEJ

Data przyjęcia

30.5.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

29

2

3

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Tiziana Beghin, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, Santiago Fisas Ayxelà, Christofer Fjellner, Karoline Graswander-Hainz, Heidi Hautala, Yannick Jadot, Bernd Lange, David Martin, Emmanuel Maurel, Anne-Marie Mineur, Sorin Moisă, Franz Obermayr, Artis Pabriks, Franck Proust, Viviane Reding, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Marietje Schaake, Helmut Scholz, Joachim Schuster, Joachim Starbatty, Adam Szejnfeld, Hannu Takkula

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Reimer Böge, Dita Charanzová, Edouard Ferrand, Agnes Jongerius, Sajjad Karim, Seán Kelly, Fernando Ruas, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Ramon Tremosa i Balcells, Jarosław Wałęsa

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

29

+

ALDE

Dita Charanzová, Hannu Takkula, Marietje Schaake, Ramon Tremosa i Balcells

ECR

David Campbell Bannerman, Joachim Starbatty

EFDD

Tiziana Beghin

PPE

Adam Szejnfeld, Artis Pabriks, Christofer Fjellner, Daniel Caspary, Fernando Ruas, Franck Proust, Jarosław Wałęsa, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Reimer Böge, Santiago Fisas Ayxelà, Seán Kelly, Viviane Reding

S&D

Agnes Jongerius, Bernd Lange, David Martin, Emmanuel Maurel, Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández, Joachim Schuster, Karoline Graswander-Hainz, Sorin Moisă

VERTS/ALE

Heidi Hautala, Yannick Jadot

2

-

GUE/NGL

Anne-Marie Mineur, Helmut Scholz

3

0

ECR

Sajjad Karim

ENF

Edouard Ferrand, Franz Obermayr

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

INFORMACJE O PRZYJĘCIU SPRAWOZDANIAW KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia

20.6.2017

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

45

6

16

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Nikos Androulakis, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Bas Belder, Mario Borghezio, Victor Boştinaru, Elmar Brok, James Carver, Lorenzo Cesa, Arnaud Danjean, Georgios Epitideios, Knut Fleckenstein, Anna Elżbieta Fotyga, Eugen Freund, Iveta Grigule, Sandra Kalniete, Tunne Kelam, Janusz Korwin-Mikke, Andrey Kovatchev, Ilhan Kyuchyuk, Ryszard Antoni Legutko, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, Ramona Nicole Mănescu, Alex Mayer, Tamás Meszerics, Francisco José Millán Mon, Clare Moody, Javier Nart, Demetris Papadakis, Ioan Mircea Paşcu, Tonino Picula, Kati Piri, Julia Pitera, Cristian Dan Preda, Jozo Radoš, Sofia Sakorafa, Jordi Solé, Jaromír Štětina, Dubravka Šuica, Charles Tannock, Miguel Urbán Crespo, Ivo Vajgl, Elena Valenciano, Anders Primdahl Vistisen

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Laima Liucija Andrikienė, Reinhard Bütikofer, Luis de Grandes Pascual, Neena Gill, María Teresa Giménez Barbat, Ana Gomes, Andrzej Grzyb, Takis Hadjigeorgiou, Marek Jurek, Patricia Lalonde, Javi López, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Igor Šoltes, Renate Sommer, Ernest Urtasun, Marie-Christine Vergiat

Zastępcy (art. 200 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Pál Csáky, Dietmar Köster, Costas Mavrides

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W KOMISJI OPINIODAWCZEJ W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO

45

+

ALDE

Petras Auštrevičius, María Teresa Giménez Barbat, Iveta Grigule, Ilhan Kyuchyuk, Patricia Lalonde, Javier Nart, Jozo Radoš, Ivo Vajgl

ECR

Bas Belder, Anna Elżbieta Fotyga, Ryszard Antoni Legutko, Charles Tannock, Anders Primdahl Vistisen

PPE

Michèle Alliot-Marie, Laima Liucija Andrikienė, Elmar Brok, Lorenzo Cesa, Arnaud Danjean, Andrzej Grzyb, Sandra Kalniete, Francisco José Millán Mon, Julia Pitera, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Renate Sommer, Luis de Grandes Pascual, Jaromír Štětina, Dubravka Šuica

S&D

Nikos Androulakis, Francisco Assis, Victor Boştinaru, Knut Fleckenstein, Eugen Freund, Neena Gill, Ana Gomes, Dietmar Köster, Javi López, Andrejs Mamikins, Costas Mavrides, Alex Mayer, Clare Moody, Demetris Papadakis, Ioan Mircea Paşcu, Tonino Picula, Kati Piri, Elena Valenciano

6

-

ECR

Marek Jurek

EFDD

James Carver

ENF

Mario Borghezio

PPE

Lars Adaktusson, Tunne Kelam, Cristian Dan Preda

16

0

GUE/NGL

Takis Hadjigeorgiou, Sabine Lösing, Sofia Sakorafa, Miguel Urbán Crespo, Marie-Christine Vergiat

NI

Georgios Epitideios, Janusz Korwin-Mikke

PPE

Pál Csáky, Andrey Kovatchev, Ramona Nicole Mănescu

Verts/ALE

Reinhard Bütikofer, Barbara Lochbihler, Tamás Meszerics, Jordi Solé, Ernest Urtasun, Igor Šoltes

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się