Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B6-0056/2006

Debaty :

PV 19/01/2006 - 17.2
CRE 19/01/2006 - 17.2

Głosowanie :

PV 19/01/2006 - 18.2
CRE 19/01/2006 - 18.2

Teksty przyjęte :


Teksty przyjęte
PDF 211kWORD 53k
Czwartek, 19 stycznia 2006 r. - Strasburg
Egipt: przemoc w stosunku do uchodźców z Sudanu
P6_TA(2006)0031RC-B6-0056/2006

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie stosowania przemocy wobec sudańskich uchodźców w Egipcie

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie praw człowieka w Egipcie,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 września 2004 r. w sprawie sytuacji humanitarnej w Sudanie(1) oraz rezolucję Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie sytuacji w Sudanie(2),

–   uwzględniając wszystkie stosowne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym rezolucję 1593 (2005) w sprawie sytuacji w Sudanie oraz rezolucję 1564 (2004), na mocy której w dniu 25 stycznia 2005 r. przedstawiono raport Międzynarodowej Komisji Śledczej w sprawie Darfuru dla Sekretarza Generalnego ONZ,

–   uwzględniając umowę stowarzyszeniową pomiędzy UE i Egiptem(3), podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2001 r. i obowiązującą od dnia 1 czerwca 2004 r., a w szczególności jej art. 2,

–   uwzględniając rezolucję przyjętą przez Euro-Śródziemnomorskie Zgromadzenie Parlamentarne w dniu 15 marca 2005 r. w Kairze, podkreślającą znaczenie praw człowieka,

–   uwzględniając deklarację barcelońską z dnia 28 listopada 1995 r. oraz komunikat Komisji (COM(2005)0139) w sprawie dziesiątej rocznicy procesu barcelońskiego oraz wyzwań na następnych pięć lat, szczególnie w zakresie realizacji celów takich jak ochrona praw człowieka,

–   uwzględniając Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącą statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r. oraz Kodeks ONZ postępowania funkcjonariuszy porządku prawnego,

–   uwzględniając art. 11 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 177 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, określające promocję praw człowieka jako cel wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa,

–   uwzględniając Powszechną Deklarację Praw Człowieka z 1948 r.,

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.   mając na uwadze, że dnia 30 grudnia 2005 r. egipskie siły bezpieczeństwa siłą ewakuowały ponad 2 500 sudańskich emigrantów, uchodźców i osób starających się o azyl, którzy ulokowali się na placu Moustafa Mahmoud, w dzielnicy Mohandessin, naprzeciwko siedziby Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców (UNHCR), żądając przeniesienia ich do krajów trzecich od dnia 29 września 2005 r.,

B.   mając na uwadze, że podobno 2.000 policjantów otoczyło prowizoryczne obozowisko, atakując tłum przy użyciu armatek wodnych i bijąc poszczególne osoby pałkami w celu zaprzestania okupacji tego miejsca,

C.   mając na uwadze, że naoczni świadkowie, prasa międzynarodowa i organizacje praw człowieka doniosły o ponad 200 ofiarach śmiertelnych, podczas gdy zgodnie z oficjalnymi informacjami podanymi przez władze egipskie zostało zabitych tylko 27 osób, z których wszystkie były Sudańczykami, zaś większość z nich stanowiły kobiety, dzieci i osoby starsze; mając na uwadze, że w wyniku ataku egipskich sił bezpieczeństwa doszło również do wielu zatrzymań, a wiele osób zostało rannych,

D.   mając na uwadze, że w wyniku tego incydentu liczni uchodźcy zostali aresztowani i przewiezieni do więzień znajdujących się poza stolicą,

E.   mając na uwadze, że w następstwie podpisania w 2005 r. porozumienia pokojowego pomiędzy Północą i Południem Sudanu rząd egipski ogłosił, że uchodźcy sudańscy przebywający na terenie Egiptu nie są już uprawnieni do korzystania ze statusu uchodźców,

F.   mając na uwadze, że dnia 4 stycznia 2006 r. władze egipskie ogłosiły, że deportacja około 650 Sudańczyków zostanie opóźniona o 72 godziny, aby umożliwić UNHCR sporządzenie list uchodźców i osób ubiegających się o azyl,

G.   mając na uwadze, że sygnatariusze konwencji genewskiej, a w szczególności rządy Państw Członkowskich, zobowiązani są do wypełnienia wynikających z niej zobowiązań międzynarodowych dotyczących indywidualnych wniosków o azyl oraz wniosków o nadanie statusu uchodźcy, jak również wniosków państw trzecich o przyjęcie uchodźców;

H.   mając na uwadze, że ogólna sytuacja w Sudanie jest bardzo niestabilna ze względu na trwający w dalszym ciągu konflikt w Darfurze i niepewny pokój między Północą a Południem;

I.   mając na uwadze, że Unia Europejska i społeczność międzynarodowa winny działać zgodnie z globalną strategią mającą na celu promowanie pokoju i stabilizacji, jak również odbudowę gospodarki i społeczeństwa, szczególnie w regionach Afryki spustoszonych przez wojnę domową;

J.   mając na uwadze, że w ostatnich miesiącach wzrosła liczba przypadków naruszenia praw człowieka w Egipcie; mając na uwadze na przykład aresztowanie po ostatnich wyborach Aymana Noura, byłego parlamentarzysty i przywódcy świeckiej partii El Ghad, jak również innych oskarżonych; mając na uwadze, że Aymana Noura skazano na 5 lat więzienia za domniemane sfałszowanie około 50 podpisów wymaganych w celu zarejestrowania jego partii;

1.   wyraża potępienie wobec przemocy stosowanej przez egipską policję, która doprowadziła do śmierci i zranień i podkreśla, że zaistniałą sytuacje można było i należało rozwiązać pokojowo;

2.   wzywa władze Egiptu do zapewnienia zgodności działań oficerów policyjnych z międzynarodowymi normami oraz do zaprzestania niepotrzebnego użycia siły;

3.   z zadowoleniem przyjmuje decyzję władz Egiptu o rozpoczęciu śledztwa w sprawie tragicznych wydarzeń z dnia 30 grudnia 2005 r. i wzywa rząd egipski do włączenia w śledztwo ekspertów ONZ w dziedzinie praw człowieka oraz członków niezależnych egipskich organizacji ochrony praw człowieka;

4.   przypomina, że Egipt jest sygnatariuszem Konwencji o zakazie tortur oraz innych porozumień międzynarodowych, które wyraźnie zakazują przymusowego powrotu do kraju w przypadku zagrożenia torturami lub okrutnym traktowaniem;

5.   wzywa władze egipskie do wstrzymania przymusowej deportacji do Sudanu pozostałych 650 Sudańczyków, ponieważ istnieje podejrzenie, że grupa obejmuje uchodźców i ubiegających się o azyl uznawanych przez UNHCR oraz do poszanowania zasady niewydalania (non-refoulement);

6.   wzywa władze egipskie do udzielenia informacji na temat miejsc, w których od 30 grudnia 2005 r. przebywają lub są przetrzymywani aresztowani sudańscy emigranci i uchodźcy, oraz do uwolnienia wszystkich obywateli Sudanu zatrzymanych podczas lub po zakończeniu zajść, chyba że zostaną im przedstawione zarzuty popełnienia oczywistego przestępstwa, a ponadto do zapewnienia, aby wszyscy przetrzymywani mieli dostęp do pomocy prawnej i do swoich rodzin, a w razie potrzeby udzielono odpowiedniej pomocy medycznej;

7.   wyraża zaniepokojenie z powodu zarzutów stosowania tortur i niewłaściwego traktowania oraz wzywa władze egipskie do zapewnienia nietykalności fizycznej i psychicznej wszystkich emigrantów i uchodźców oraz do przyjęcia ustawy o ochronie uchodźców, osób ubiegających się o azyl i emigrantów, która będzie w pełni zgodna z prawem międzynarodowym, w szczególności z Konwencją dotyczącą statusu uchodźców;

8.   uznaje mandat UNHCR oraz wagę jego wysiłków, aby chronić i promować trwałe rozwiązania dla uchodźców i innych osób wysiedlonych, które obejmują jego działania, oraz wyraża swoje poparcie dla pracy UNHCR;

9.   krytykuje niemniej UNHCR za opieszałość w znalezieniu rozwiązania dla problemu sudańskich uchodźców i osób ubiegających się o azyl i wzywa UNHCR do wyjaśnienia procedury wykorzystanej przy rozpatrywaniu wniosków przedłożonych przez Sudańczyków ubiegających się o azyl oraz różnych inicjatyw, które zostały podjęte, aby przełamać impas;

10.  wzywa Komisję i Państwa Członkowskie do ustanowienia prawdziwej partnerskiej współpracy z UNHCR poprzez zapewnienie wsparcia zarówno politycznego, jak i finansowego, aby wspomóc pracę UNHCR w Kairze w celu utrzymania stałego dialogu z władzami Egiptu, podkreślając, że sytuacja sudańskich emigrantów i uchodźców musi zostać rozwiązana w sposób pokojowy i zgodny z Konwencją Genewską z 1951 r. oraz międzynarodowym prawem humanitarnym;

11.   podkreśla, że poszanowanie praw człowieka jest podstawową wartością porozumienia o współpracy między UE a Egiptem oraz ponownie zaznacza, jak ważne dla promowania praworządności i podstawowych wolności jest partnerstwo euro-śródziemnomorskie;

12.   jest zdania, że zdarzenia, które miały miejsce w Kairze 30 grudnia 2005 r., stanowią poważne naruszenie art. 2 Układu o Stowarzyszeniu i wzywa Radę i Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na tę kwestię na nadchodzącym posiedzeniu Rady Stowarzyszeniowej UE-Egipt oraz podczas dalszych rozmów UE-Egipt zmierzających do określenia krajowego planu działań;

13.   zwraca się do Rady i Komisji, aby przewidziały w Europejskim Instrumencie Sąsiedztwa i Partnerstwa osobny program mający na celu zwalczanie stosowania tortur oraz poniżającego i nieludzkiego traktowania;

14.   wzywa społeczność międzynarodową, a w szczególności rządy Państw Członkowskich, do wsparcia programów przesiedleń uchodźców sudańskich, zgodnie z Konwencją Genewską;

15.   oczekuje, że państwa partnerskie Unii Europejskiej zapewnią bezpieczeństwo i sprawiedliwe rozpatrywanie wniosków wszystkim osobom ubiegającym się o azyl na ich granicach, zgodnie z międzynarodowymi konwencjami i przyjętymi zasadami międzynarodowego prawa dotyczącego uchodźców;

16.   z zadowoleniem przyjmuje i popiera nadchodzące z całego świata wezwania dotyczące uwolnienia Aymana Noura i zdecydowanie nalega, aby władze egipskie zapewniły dobre traktowanie i niestosowanie tortur oraz innych form niewłaściwego traktowania wobec Aymana Noura, a także zagwarantowały mu szybki, regularny i nieograniczony dostęp do prawników, lekarzy (ponieważ cierpi on na cukrzycę) i do rodziny;

17.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi oraz parlamentowi Egiptu, rządowi Sudanu i Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Uchodźców.

(1) Dz.U. C 140 E z 9.6.2005, str. 153.
(2) Dz.U. C 272 z 3.11.2005, str. 43.
(3) Dz.U. L 304 z 30.9.2004, str. 39.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności