Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2007 σχετικά με τη δικαιοσύνη για τις "γυναίκες αναψυχής" (σεξουαλική δουλεία πριν και κατά τη διάρκεια του Β" Παγκοσμίου Πολέμου)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη 200ή επέτειο της κατάργησης του δουλεμπορίου το 2007,
– έχοντας υπόψη τη Διεθνή Σύμβαση για την Κατάργηση της Διακίνησης Γυναικών και Παιδιών (1921), την οποία έχει υπογράψει η Ιαπωνία,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της ΔΟΕ αριθ. 29 για την Καταναγκαστική Εργασία (1930), την οποία έχει κυρώσει η Ιαπωνία,
– έχοντας υπόψη το Ψήφισμα αριθ. 1325 (2000) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις Γυναίκες και την Ειρήνη και Ασφάλεια,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Gay McDougall, Ειδικής Εισηγήτριας των Ηνωμένων Εθνών για τους συστηματικούς βιασμούς, την σεξουαλική δουλεία και πρακτικές που προσομοιάζουν με τη δουλεία κατά τις ένοπλες συγκρούσεις (22 Ιουνίου 1998),
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα και τις συστάσεις της 38ης συνόδου της Επιτροπής του ΟΗΕ κατά των Βασανιστηρίων (9-10 Μαΐου 2007),
– έχοντας υπόψη την Έκθεση σχετικά με Μελέτη των Εγγράφων της Ολλανδικής Κυβέρνησης για τον εξαναγκασμό σε πορνεία ολλανδών γυναικών στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες κατά τη διάρκεια της Ιαπωνικής Κατοχής, Χάγη (2004),
– έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα για τις "γυναίκες αναψυχής", τα οποία εγκρίθηκαν από το Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 30 Ιουλίου 2007 και από το Καναδικό Κοινοβούλιο στις 29 Νοεμβρίου 2007,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 115, παράγραφος 5, του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κυβέρνηση της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της αποικιακής και πολεμικής κατοχής εδαφών της Ασίας και των Νήσων του Ειρηνικού από τη δεκαετία του 1930 έως και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έδωσε επίσημα εντολή να εξευρεθούν νεαρές γυναίκες, οι οποίες έγιναν παγκοσμίως γνωστές ως ianfu ή "γυναίκες αναψυχής", με αποκλειστικό σκοπό τη σεξουαλική υποδούλωσή τους στις Αυτοκρατορικές Ένοπλες Δυνάμεις της,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα των "γυναικών αναψυχής" περιλάμβανε ομαδικούς βιασμούς, εξαναγκασμό σε εκτρώσεις, ταπείνωση και σεξουαλική βία που είχαν ως αποτέλεσμα ακρωτηριασμούς, θανάτους ή τελικά αυτοκτονίες σε μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις διακίνησης ανθρώπων στον 20ό αιώνα,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σε δεκάδες υποθέσεις "γυναικών αναψυχής" που οδηγήθηκαν ενώπιον των ιαπωνικών δικαστηρίων, απορρίφθηκαν τελικά όλες οι αξιώσεις των εναγουσών για αποζημίωση, παρά τις αποφάσεις δικαστηρίων που αναγνωρίζουν την άμεση και έμμεση συμμετοχή των Αυτοκρατορικών Ενόπλων Δυνάμεων και την ευθύνη του κράτους,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα περισσότερα από τα θύματα του συστήματος των "γυναικών αναψυχής" έχουν αποβιώσει και ότι οι εναπομείνασες επιζώσες είναι ηλικίας 80 ετών ή περισσότερο,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι πολυάριθμα ανώτατα μέλη ιαπωνικών κυβερνήσεων και αξιωματούχοι έχουν κατά το παρελθόν προβεί σε δηλώσεις συγγνώμης για το σύστημα των "γυναικών αναψυχής", ενώ ορισμένοι ιάπωνες αξιωματούχοι πρόσφατα εξέφρασαν τη θλιβερή επιθυμία για μετριασμό ή ανασκευή αυτών των δηλώσεων,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλήρης έκταση του συστήματος σεξουαλικής δουλείας ουδέποτε έχει αποκαλυφθεί πλήρως από την κυβέρνηση της Ιαπωνίας και ορισμένα νέα υποχρεωτικά αναγνώσματα που χρησιμοποιούνται στα ιαπωνικά σχολεία προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν την τραγωδία των "γυναικών αναψυχής", καθώς και άλλα ιαπωνικά εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εντολή του Ταμείου για τις Γυναίκες της Ασίας, ενός ιδιωτικού ιδρύματος με κρατική πρωτοβουλία που είχε στόχο την εφαρμογή προγραμμάτων και σχεδίων για να αποζημιωθούν οι καταχρήσεις και τα δεινά που υπέστησαν οι "γυναίκες αναψυχής", εξέπνευσε στις 31 Μαρτίου 2007,
1. χαιρετίζει τις άριστες σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ιαπωνίας που βασίζονται στις κοινές αξίες μιας πολυκομματικής δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
2. εκφράζει την αλληλεγγύη του με τις γυναίκες που υπήρξαν θύματα του συστήματος των "γυναικών αναψυχής" κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου·
3. χαιρετίζει τις δηλώσεις του Ιάπωνα Υπουργού Προεδρίας Yohei Kono το 1993 και του Πρωθυπουργού Tomiichi Murayama το 1995 σχετικά με τις "γυναίκες αναψυχής" καθώς και τα ψηφίσματα του Ιαπωνικού Κοινοβουλίου (Δίαιτα) του 1995 και του 2005 με τα οποία εκφράζεται συγγνώμη προς τα θύματα της εποχής του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων του συστήματος των "γυναικών αναψυχής'·
4. χαιρετίζει την πρωτοβουλία της ιαπωνικής κυβέρνησης να ιδρυθεί, το 1995, το Ταμείο για τις Γυναίκες της Ασίας, που έχει πλέον διαλυθεί, ένα ιδιωτικό ίδρυμα το οποίο χρηματοδοτούνταν κατά βάση από το δημόσιο και το οποίο διένειμε ένα "επίδομα επανόρθωσης" σε αρκετές εκατοντάδες "γυναικών αναψυχής", θεωρεί όμως ότι αυτή η ανθρωπιστική πρωτοβουλία δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις αξιώσεις των θυμάτων για νομική αναγνώριση και επανόρθωση βάσει του διεθνούς δημοσίου δικαίου, όπως ορίζει η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ κα Gay McDougall στην προαναφερθείσα έκθεσή της του 1998·
5. καλεί την ιαπωνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα, να ζητήσει συγγνώμη και να αποδεχθεί την ιστορική και νομική ευθύνη με σαφή και απερίφραστο τρόπο, για τον εκ μέρους των Ιαπωνικών Αυτοκρατορικών Ένοπλων Δυνάμεων εξαναγκασμό νεαρών γυναικών σε σεξουαλική δουλεία, ένα σύστημα που έγινε παγκοσμίως γνωστό ως "γυναίκες αναψυχής", κατά τη διάρκεια της αποικιακής και πολεμικής κατοχής εδαφών της Ασίας και των Νήσων του Ειρηνικού από τη δεκαετία του 1930 έως το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου·
6. καλεί την κυβέρνηση της Ιαπωνίας να εφαρμόσει αποτελεσματικούς διοικητικούς μηχανισμούς για να προσφέρει αποζημιώσεις σε όλα τα επιζώντα θύματα του συστήματος των "γυναικών αναψυχής" και τις οικογένειες των θυμάτων που έχουν αποβιώσει·
7. καλεί το Ιαπωνικό Κοινοβούλιο να λάβει νομικά μέτρα ώστε να άρει τα υφιστάμενα εμπόδια ως προς την επίτευξη αποζημιώσεων από ιαπωνικά δικαστήρια· ειδικότερα, πρέπει να αναγνωριστεί ρητά στο εθνικό δίκαιο το δικαίωμα ατόμων να διεκδικούν αποζημιώσεις από την κυβέρνηση και πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις αξιώσεις αποζημίωσης των επιζώντων θυμάτων σεξουαλικής δουλείας, ως εγκλήματος βάσει του διεθνούς δικαίου, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία των επιζωσών·
8. καλεί την κυβέρνηση της Ιαπωνίας να διαψεύσει δημόσια οιουσδήποτε ισχυρισμούς ότι ουδέποτε συνέβη καθυπόταξη και υποδούλωση "γυναικών αναψυχής'·
9. ενθαρρύνει τον ιαπωνικό λαό και την κυβέρνηση να λάβουν περαιτέρω μέτρα για να αναγνωρισθεί το σύνολο της ιστορίας της χώρας τους, κάτι που είναι ηθικό καθήκον όλων των χωρών, και να καλλιεργηθεί στην Ιαπωνία η επίγνωση για τις ενέργειες της χώρας στις δεκαετίες του 1930 και του 1940, μεταξύ άλλων σε σχέση με τις "γυναίκες αναψυχής'· καλεί την κυβέρνηση της Ιαπωνίας να διαπαιδαγωγήσει τις σημερινές και τις μελλοντικές γενεές όσον αφορά τα γεγονότα αυτά·
10. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Ιαπωνίας, στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στις κυβερνήσεις των χωρών του ASEAN, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, στη Δημοκρατία της Κορέας, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, στην Ταϊβάν και στο Τιμόρ Λέστε.