Parlament Europejski,

–   uwzględniając Układ ogólny w sprawie handlu usługami (GATS), który wszedł w życie w styczniu 1995 r.,

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Globalny wymiar Europy – konkurowanie na światowym rynku. Wkład w strategię wzrostu gospodarczego i zatrudnienia UE" (COM (2006)0567),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Globalny wymiar Europy: wzmocnione partnerstwo na rzecz lepszego dostępu do rynku dla europejskich eksporterów" (COM (2007)0183),

–   uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Umowy o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a państwami CARIFORUM z drugiej strony (COM(2008)0155),

–   uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony, a państwami CARIFORUM z drugiej strony (COM(2008)0156),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2007 r. w sprawie Europy w czasach globalizacji – zewnętrzne aspekty konkurencji(1),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 lutego 2008 w sprawie strategii UE na rzecz łatwiejszego dostępu do rynku dla europejskich eksporterów(2),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych z Koreą(3),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 maja 2008 r. w sprawie stosunków handlowych i gospodarczych ze Stowarzyszeniem Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN)(4),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 kwietnia 2006 r. w sprawie oceny rundy negocjacji z Ad-Dauhy po Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) w Hongkongu(5),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 października 2006 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych między UE a Mercosurem w perspektywie zawarcia układu o stowarzyszeniu(6),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie transatlantyckich stosunków gospodarczych między UE i Stanami Zjednoczonymi(7),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 października 2005 r. w sprawie perspektyw stosunków handlowych pomiędzy UE i Chinami(8),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 września 2006 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych Unii Europejskiej z Indiami(9),

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A6-0283/2008),

A.   mając na uwadze, że UE jest najbardziej konkurencyjnym podmiotem w dziedzinie handlu usługami; mając na uwadze, że UE jest jednym z największych eksporterów i największym usługodawcą z ponad 28-procentowym udziałem w całkowitym światowym eksporcie i w związku z tym w jej żywotnym interesie leży zagwarantowanie otwarcia nowych rynków towarów, usług i inwestycji,

B.   mając na uwadze, że w 2007 r. całkowity udział sektora usług w PKB w UE25 stanowił ponad 75%; mając na uwadze, że w 2007 r. udział sektora usług w PKB wyniósł około 78% dla Ameryki Północnej, 52% dla Afryki i 60% dla Azji;

C.  mając na uwadze, że jak dotychczas handel usługami stanowi 25% handlu światowego; mając na uwadze, że sektor ten ma ogromny potencjał i że powstaje w nim więcej miejsc pracy niż w jakimkolwiek innym sektorze gospodarki,

D.   mając na uwadze, że rozwój zatrudnienia wysokiej jakości idzie w parze z ilościowym wzrostem zatrudnienia; stwierdza, że w sektorze usług powstaje najwięcej miejsc pracy w niepełnym wymiarze godzin i że niezbędne jest, aby ten sektor gospodarczy uwzględniał zalecenia Międzynarodowej Organizacji Pracy (MPO),

E.   mając na uwadze, że wielostronny system handlu reprezentowany przez Światową Organizację Handlu (WTO) w dalszym ciągu stanowi najbardziej efektywne ramy dla osiągnięcia sprawiedliwego i uczciwego handlu towarami i usługami w skali globalnej poprzez ustanowienie odpowiednich zasad i zapewnienie ich przestrzegania; mając na uwadze, że rola WTO w odniesieniu do GATS musi uwzględniać odmienny charakter sektora usług, w którym nie jest możliwa ilościowa ocena stopnia jego liberalizacji lub nadal istniejących barier handlowych,

F.   mając na uwadze, że GATS stanowi wielostronne ramy regulowania handlu usługami i musi zachować taki charakter; mając na uwadze, że nie uniemożliwia to państwom, a szczególnie UE, negocjowania umów dwustronnych o szerzej zakrojonych listach szczegółowych zobowiązań, biorąc jednak pod uwagę, że umowy dwustronne mogą mieć negatywny wpływ na rozwój i znaczenie ram wielostronnych,

G.   mając na uwadze, że efektywna infrastruktura usługowa jest warunkiem sukcesu gospodarczego; mając na uwadze, że dostęp do usług światowej klasy pomaga eksporterom oraz producentom towarów i usługodawcom w krajach rozwijających się skapitalizować swoją przewagę konkurencyjną; mając na uwadze, że kilka krajów rozwijających się zdołało poczynić postęp na międzynarodowych rynkach usług, korzystając z zagranicznych inwestycji i kapitału; mając na uwadze, że liberalizacja usług stała się kluczowym elementem wielu strategii na rzecz rozwoju;

H.   mając na uwadze, że przeszkody w handlu oraz niekonwencjonalne bariery nie tylko ograniczają handel towarami, ale również w znacznym stopniu negatywnie wpływają na handel usługami i na zamówienia publiczne,

I.   mając na uwadze, że otwierając rynek usług, należy dokonać wyraźnego rozróżnienia między krajami uprzemysłowionymi a poszczególnymi krajami rozwijającymi się w celu uwzględnienia różnych poziomów rozwoju,

J.   mając na uwadze, że niektóre kraje rozwijające się, a w szczególności kraje najsłabiej rozwinięte, powinny wzmocnić swoje systemy rządów i stworzyć efektywne struktury oraz infrastrukturę w celu zwiększenia wymiany handlowej i rozszerzenia rynków usług,

K.   mając na uwadze, jak ważne jest udostępnienie Parlamentowi w odpowiednim czasie tekstów różnych mandatów negocjacyjnych udzielanych Komisji,

Uwagi ogólne

1.   zaznacza, że międzynarodowy system handlu, który służy potrzebom rozwoju i ograniczeniu ubóstwa, powinien się także przyczynić do postępu społecznego i dobrej jakości zatrudnienia, że zasady handlu powinny być zgodne ze standardami społecznymi ustanowionymi przez MOP, że walka z wszelkimi formami wykorzystywania pracowników (w szczególności zakaz pracy przymusowej i pracy dzieci) oraz poszanowanie swobód związków zawodowych są niezwykle istotne dla zorganizowania zrównoważonej wymiany handlowej, która służy interesom wszystkich; jeszcze raz podkreśla potrzebę zbadania współoddziaływania handlu i problemów społecznych;

2.   zwraca uwagę na wysoki poziom konkurencyjności zewnętrznej usługodawców z UE; wzywa Komisję, aby w negocjacjach handlowych dążyła do stopniowego i wzajemnego otwarcia dostępu do rynku usług oraz polityki większej przejrzystości i przewidywalności przepisów i regulacji, uzupełnionej ścisłymi przepisami i sankcjami służącymi walce z korupcją i monopolami, aby umożliwić obywatelom i przedsiębiorcom obydwu stron dostęp do szerszego zakresu usług;

3.   w pełni uznaje różnice występujące między różnymi rodzajami usług, w szczególności konieczność rozróżnienia pomiędzy usługami handlowymi i niehandlowymi; podkreśla, że w kontekście otwarcia rynku usług użyteczności publicznej należy przyjąć zróżnicowane podejście;

4.   przypomina, że negocjując szczegółowe zobowiązania, Komisja musi uwzględniać interesy różnych państw członkowskich oraz krajów rozwijających się, jak również nierówności ekonomicznych między poszczególnymi kategoriami obywateli;

5.   uważa, że skutecznie działający wewnętrzny rynek usług ma znaczenie dla globalnej konkurencyjności przedsiębiorstw UE; podkreśla, że dla tego celu ważne jest terminowe i prawidłowe wdrażanie i transpozycja przepisów wspólnotowych, w tym dyrektywy 2006/123/WE dotyczącej usług na rynku wewnętrznym(10);

6.   podkreśla, że sektor usług może przynieść wiele rozwiązań problemów środowiskowych, i uważa, że usługi są jednym z głównych elementów wartości dodanej w eksporcie know-how przez UE; podkreśla, że przy opracowywaniu polityki w zakresie zrównoważonego rozwoju należy uwzględnić znaczenie sektora usług;

7.   przyjmuje z zadowoleniem nacisk Komisji na uświadomienie konsumentom pozytywnych skutków globalizacji; podkreśla, że uczciwa konkurencja na rynku usług w połączeniu z wysokim poziomem ochrony konsumentów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że konsumenci skorzystają na liberalizacji rynków UE;

8.   wyraża przekonanie, że usługi odgrywają istotną rolę w każdej gospodarce, i uważa, że szersze otwarcie dostępu do rynku usług, z uwzględnieniem odmiennych sytuacji gospodarczych, jest w związku z tym istotne nie tylko dla krajów rozwiniętych, lecz również dla krajów rozwijających się;

9.   podkreśla, że domagając się deregulacji i liberalizacji usług, UE powinna wziąć pod uwagę różny stopień rozwoju i w związku z tym podkreśla, że UE nie może i nie powinna narzucać innym krajom jednego, uniwersalnego modelu;

10.   uważa, że warunkiem koniecznym osiągnięcia pozytywnych rezultatów wszelkiej liberalizacji nowego sektora usług, szczególnie w krajach rozwijających się, powinno być: wprowadzenie nowych przepisów oraz mechanizmów nadzoru i wdrażania, umożliwiających ograniczenie negatywnego wpływu na społeczeństwo oraz środowisko, jak również nadużycia pozycji dominującej lub koncentracji; stopniowe jej wprowadzanie wraz z koniecznymi środkami towarzyszącymi;

11.   zdaje sobie sprawę, że zaproponowane niedawno uregulowania w zakresie przepisów krajowych zostaną dołączone do GATS w formie załącznika, w związku z czym konieczna będzie zmiana układu; wzywa Komisję do informowania Parlamentu o działaniach grupy roboczej GATS ds. prawodawstwa krajowego i dostarczenia Parlamentowi wszelkich decyzji dotyczących zmiany układu GATS zgodnie z procedurą współdecyzji;

12.   uznaje suwerenność państw i tym samym ich prawo do określania przepisów we wszystkich dziedzinach usług, a zwłaszcza usług publicznych, niezależnie od zobowiązań podjętych w ramach GATS, pod warunkiem, że przepisy takie są zgodne z art. VI GATS dotyczącym prawodawstwa krajowego; uważa, że efektywne funkcjonowanie rynków usług wymaga jasnych i jednoznacznych pod względem prawnym przepisów;

13.   wskazuje na fakt, że wzrost wydajności, który można osiągnąć dzięki otwarciu rynków usług na konkurencję, jeżeli towarzyszą mu krajowe środki regulacyjne, pozwoliłby mniej rozwiniętym krajom na świadczenie swoim obywatelom większego zakresu usług; podkreśla znaczenie powszechnych, dostępnych i zrównoważonych usług publicznych po korzystnych cenach i o wysokiej jakości;

14.   podkreśla potrzebę ustanowienia przepisów i norm regulujących liberalizację; zachęca do rozsądnej i obiektywnej zgodności z normami środowiskowymi i jakościowymi bez tworzenia niepotrzebnych przeszkód w handlu;

15.   z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja upubliczniła wspólnotowy pakiet propozycji w ramach obecnych negocjacji GATS; jest jednak zdania, że Komisja powinna bardziej szczegółowo konsultować bieżący rozwój wypadków z Parlamentem i jego właściwymi komisjami;

16.   podkreśla, że handel usługami w dużym stopniu stanowi transfer wiedzy fachowej między państwami i że w związku z tym wolny handel usługami odgrywa ważną rolę we wszelkich strategiach rozwoju, gdyż umożliwia szybki i skuteczny transfer obszernego know-how;

17.   uznaje, że często przyczyną pewnych problemów związanych z uczciwością i przejrzystością w zakresie świadczenia usług w niektórych krajach rozwijających się jest współudział przedsiębiorstw z krajów rozwiniętych gospodarczo;

18.   zwraca się do Komisji o szczegółowy przegląd sektorów usług specjalistycznych, takich jak oprogramowanie, film, logistyka i usługi finansowe, które odgrywają kluczową rolę w niektórych krajach rozwijających się i które są świadczone i dystrybuowane na skalę światową; ponadto zwraca się do Komisji o przedstawienie szczegółowej analizy wyjaśniającej, jaki wpływ mają one na europejski rynek usług;

19.   zwraca się do Komisji o szczegółowy przegląd podstawowych danych dotyczących usług górniczych świadczonych na skalę globalną; ponadto zwraca się do Komisji o dostarczenie szczegółowych informacji na temat miejsca, operatorów, zakresu i jakości usługi w tym sektorze;

Runda rozwojowa z Ad-Dauhy a GATS

20.   przypomina artykuł XIX GATS stwierdzający, że członkowie przystępują do kolejnych rund negocjacji, rozpoczynając je nie później niż w ciągu pięciu lat począwszy od wejścia w życie porozumienia WTO, a następnie okresowo w celu osiągnięcia coraz wyższego poziomu liberalizacji; przypomina, że takie negocjacje są prowadzone w ramach zasady pojedynczego zaangażowania i że w związku z tym należy je dostosować do interesów wysuwanych w innych dziedzinach negocjacji;

21.   przypomina, że zasady GATS nie zabraniają ani prywatyzacji, ani deregulacji; w związku z tym podkreśla, że każde państwo może zliberalizować dowolny sektor usług; podkreśla, że GATS przewiduje zawarcie z każdym członkiem WTO porozumienia z wiążącymi zobowiązaniami w zakresie handlu usługami i że każdy z członków może otworzyć swój rynek niezależnie od zobowiązań GATS pod warunkiem przestrzegania zasady najwyższego uprzywilejowania zawartej w art. II lub art. V GATS dotyczącego integracji gospodarczej;

22.   przypomina, że runda rozwojowa z Ad-Dauhy musi koncentrować się na rozwoju i, odpowiednio, negocjacje w sprawie handlu usługami muszą służyć zarówno interesom UE, jak i wzrostowi gospodarczemu najbiedniejszych krajów;

23.   podkreśla potrzebę zapewnienia krajom rozwijającym się pewnej swobody decyzji politycznej odnośnie do stopnia wzajemnego otwarcia rynków, umożliwiając im samodzielne podejmowanie decyzji w sprawie zakresu i tempa liberalizacji;

24.   odnotowuje wnioski krajów rozwijających się, skierowane do UE i Stanów Zjednoczonych, w szczególności aby poprawić propozycje w ramach czwartego sposobu świadczenia usług (Mode 4); uważa, że konieczne jest znalezienie właściwej równowagi w celu usatysfakcjonowania obu stron; domaga się, aby Komisja informowała Parlament o wszelkich zmianach w stosunku do pierwotnych wniosków;

Umowy dwustronne i regionalne

25.   zachęca do zachowania jasnego i ambitnego poziomu zobowiązań w obecnie negocjowanych i przyszłych dwustronnych i regionalnych umowach o handlu, a także tych, które są w fazie negocjacji; podkreśla konieczność zawarcia w nich postanowień odnoszących się do praw człowieka i standardów społecznych;

26.   odnotowuje wyniki osiągnięte w zakresie Umowy o partnerstwie gospodarczym z Karaibskim Forum Państw AKP (CARIFORUM); uważa, że handel usługami jest motorem rozwoju pod warunkiem istnienia rzetelnych i przejrzystych przepisów krajowych w dziedzinie usług; wzywa do zapewnienia dla wszystkich obywateli powszechnych, dostępnych, zrównoważonych i przystępnych usług publicznych charakteryzujących się wysoką jakością;

27.   zauważa, że rozdział dotyczący inwestycji w umowie o partnerstwie gospodarczym z państwami CARIFORUM gwarantuje zagranicznym inwestorom oczekiwane zyski w wyniku zobowiązań podjętych w ramach tej umowy;

28.   wyraża szczególne poparcie dla porozumienia w sprawie Mode 4 w ramach umowy między UE a CARIFORUM; uważa, że jest to sposób na uniknięcie drenażu mózgów;

29.   w odniesieniu do negocjacji między UE a krajami ASEAN w sprawie umowy o wolnym handlu (FTA) uważa, że aspekty umowy dotyczące zamówień publicznych, inwestycji i usług powinny uwzględniać różny poziom rozwoju członków ASEAN i respektować prawo wszystkich stron do regulowania usług publicznych, szczególnie tych związanych z podstawowymi potrzebami; nie powinno to jednak uniemożliwiać prywatnym przedsiębiorstwom zapełnienia luki w dziedzinach, w których państwo nie zapewnia usług niezbędnych dla obywateli;

30.   w odniesieniu do negocjacji między UE a Koreą w sprawie FTA zdaje sobie sprawę z trudności, na jakie napotykają firmy zagraniczne, w dostępie do koreańskiego rynku usług, w tym usług bankowych, ubezpieczeniowych, telekomunikacyjnych, agencji informacyjnych i doradztwa prawnego; wzywa pilnie Komisję do uwzględnienia nasilających się również w UE obaw dotyczących skutków, które mogą prowadzić do kryzysu w sektorze bankowości i ubezpieczeń, gdzie procesowi liberalizacji nie towarzyszyły rzetelne i przejrzyste przepisy krajowe, przy rozpatrywaniu tej kwestii w ramach negocjacji w sprawie FTA;

31.   w odniesieniu do negocjacji między UE a Indiami w sprawie FTA podkreśla znaczenie naszego partnerstwa z Indiami oraz potrzebę uzyskania ambitnego porozumienia zawierającego istotne i szerokie zobowiązania oraz jak najmniejsze ograniczenia w zakresie dostępu do rynku indyjskiego w odniesieniu do wszystkich sposobów świadczenia usług; zwraca uwagę, że liberalizacja handlu usługami powinna wynosić co najmniej 90% zakresu sektorowego i wielkości handlu, zgodnie z wymogiem znaczącego zasięgu zawartym art. V GATS; podkreśla, że ograniczenia są szczególnie dotkliwe w sektorze usług finansowych, papierów wartościowych, rachunkowości, telekomunikacji, dystrybucji, usług pocztowych i kurierskich oraz usług prawnych;

32.   wyraża zaniepokojenie z powodu poziomu przejrzystości i odpowiedzialności w sektorze usług finansowych, a w szczególności w dziedzinie inwestycji dokonywanych przez państwowe fundusze majątkowe, w ramach negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Radą Współpracy Państw Zatoki Perskiej;

Szczegółowe zagadnienia sektorowe

33.   zauważa, że żaden z członków WTO nie podjął dotychczas żadnych zobowiązań w stosunku do sektora dystrybucji wody; podkreśla, że podjęcie takiego zobowiązania nie uniemożliwia państwu określania poziomów jakości, bezpieczeństwa, cen lub innych celów politycznych, które uzna za stosowne, i że te same przepisy miałyby zastosowanie do dostawców zagranicznych i lokalnych;

34.   podkreśla znaczenie usług kulturalnych, takich jak usługi sektora audiowizualnego, muzycznego i wydawniczego, zarówno dla przemysłu UE, jak i dla naszych partnerów handlowych; w związku z tym wzywa Komisję do zagwarantowania lepszej równowagi w handlu usługami kulturalnymi przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony praw własności intelektualnej;

35.   podkreśla, że zwłaszcza sektor turystyki ma duże znaczenie dla gospodarki w wielu krajach rozwijających się; dlatego też uważa, że niezwykle istotne jest, aby UE udzielała wsparcia poprzez współpracę na rzecz rozwoju i pomoc techniczną;

36.   uważa, że rozważne i stopniowe otwarcie rynku usług finansowych w krajach rozwijających się w oparciu o ustanowione wcześniej rzetelne i przejrzyste przepisy krajowe, może zapewnić obywatelom i przedsiębiorcom dostęp do funduszy służących tworzeniu lokalnych miejsc pracy i zmniejszeniu ubóstwa, ponieważ nie są już oni zmuszeni do korzystania z usług monopoli państwowych lub instytucji;

37.   uważa, że w celu zwiększenia swojej konkurencyjności zewnętrznej UE musi przyjąć środki w ramach polityki handlowej, aby poprawić bezpieczeństwo transakcji elektronicznych i handlu oraz ochronę danych;

38.   zauważa, że usługi, w szczególności usługi finansowe, podlegają licznym zakresom kompetencji, i podkreśla, że głównym zagadnieniem niniejszej dyrektywy jest handel usługami, to znaczy zapewnienie dostępu do rynków poprzez ich dobrowolne otwarcie w wyniku negocjacji na drodze żądań i ustępstw; proponuje zajęcie się w odpowiedniej formie zagadnieniami związanymi z innymi aspektami usług finansowych, takimi jak nadzór finansowy, regulacja i inne;

39.   zdecydowanie popiera pogląd Komisji, że dostęp do rynku oraz wolny handel usługami są istotnymi elementami strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia; podkreśla, że na otwarciu rynków w połączeniu ze zrównoważonym i regulowanym wolnym handlem usługami skorzystają wszystkie zaangażowane państwa i regiony;

40.   odnotowuje rosnącą aktywność międzynarodową przedsiębiorstw z UE i znaczny udział krajów trzecich w globalnym wzroście gospodarczym i dlatego uważa, że poprawa dostępu do rynku przyczyniłaby się do zwiększenia konkurencyjności UE;

41.   uważa, że wymiana usług jest niezbędnym uzupełnieniem wymiany towarowej, lecz należy uważać je za odrębne dziedziny;

42.   jest zdania, że gospodarka usługowa stała się najważniejszą kwantytatywnie gałęzią gospodarki krajów OECD oraz że wzrost handlu i dostępności usług przyczyni się do wzrostu gospodarczego i ułatwi wzrost działalności gospodarczej i rozwój, co poprawi działanie innych dziedzin gospodarki, ponieważ usługi dostarczają kluczowych nakładów pośrednich, szczególnie w warunkach coraz bardziej połączonego, zglobalizowanego świata;

43.   uznaje, że uzyskiwanie dostępu do rynku w przypadku usług jest trudnym procesem w ramach toczących się negocjacji WTO w sprawie programu rozwoju z Ad-Dauhy; wzywa Komisję, aby dążyła do stworzenia zrównoważonego pakietu obejmującego ambitną ofertę usług, szczególnie usług finansowych, w których przemysł UE posiada doświadczenie ułatwiające konkurencję i znaczny potencjał wzrostu; odnotowuje, że konieczna jest zgodność z zasadami i normami w celu zapobieżenia barierom pozataryfowym, które mogą być drażliwą kwestią w obszarze usług;

44.   zwraca się do Komisji o pełne uwzględnienie w negocjacjach handlowych faktu istnienia usług użyteczności publicznej i potencjalnego wpływu otwarcia rynków na organizację tych usług;

45.   zauważa, że w odniesieniu do usług finansowych, UE posiada jeden z najbardziej otwartych rynków na świecie, podkreśla jednak, że UE musi w bardziej ofensywny i zrównoważony sposób negocjować w sprawie handlu usługami oraz wspierać zasady otwartości, rozwoju i wzajemności;

46.   podkreśla wagę nadążania władz odpowiedzialnych za usługi finansowe za wszystkimi zmianami na europejskich i światowych rynkach usług finansowych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do rozszerzenia europejskich ram regulacyjnych oraz do wzmocnienia dialogu w kwestii regulacji pomiędzy UE i jej partnerami handlowymi w dążeniu do zredukowania barier handlowych;

47.   nawołuje Komisję do zajęcia się praktykami krajów trzecich w tzw. rajach podatkowych, które szkodzą korzystnemu dla obu stron otwarciu rynków;

48.   wzywa państwa członkowskie, aby wspólnie z Komisją pracowały na rzecz bardziej zintegrowanej i spójnej polityki handlowej, w szczególności w dziedzinie inwestycji; podkreśla, że państwa członkowskie nie powinny zawyżać ryzyka inwestycji zagranicznych, lecz dążyć do faktycznej otwartości swych gospodarek oraz do wspólnego podejścia w kontekście państwowych funduszy inwestycyjnych; odnotowuje zapotrzebowania na dokonanie oceny takich kwestii jak zabezpieczenie podaży, dotyczące w szczególności zagranicznych inwestycji w sektorze energetyki, prowadzone przez podmioty państwowe, i przypomina, że takiej oceny nie wolno używać jako środka ochronnego;

49.   zwraca uwagę Komisji na potencjalne zagrożenia w odniesieniu do poszanowania zasad konkurencji na obszarze UE, wynikające z braku wzajemności w porozumieniu w sprawie zamówień publicznych zawartym w ramach WTO;

50.   nawołuje Komisję do intensyfikacji walki z fałszerstwem dokonywanym w szczególności za pośrednictwem internetu, m.in. poprzez wspieranie lepszej współpracy między organami administracji krajowej i wzmocnienie środków obserwacji i oceny fałszerstwa; zwraca się ponadto do Komisji o przedstawienie Parlamentowi i Radzie wniosku dotyczącego dostarczania Wspólnocie i jej państwom członkowskim danych jakościowych i statystycznych na szczeblu europejskim na temat fałszerstwa w szczególności za pośrednictwem Internetu;

51.   podziela zdecydowane wsparcie Komisji dla wielostronnych negocjacji w sprawie handlu, zauważa jednak, że w przypadku handlu usługami, szczególnie usługami finansowymi, umowy o wolnym handlu mogą być bardziej odpowiednie do celu, jakim jest uzyskanie dostępu do rynku; uważa, że jeśli ma dojść do finalizacji pełnych umów o partnerstwie gospodarczym z krajami AKP, to mogłyby one obejmować nie tylko towary, lecz także usługi i inwestycje, pod warunkiem jednak że życzą tego sobie te kraje;

52.   podkreśla, że efektywny dostęp usług finansowych do rynku stwarza lepsze warunki dla konkurencji, przejrzystości i dywersyfikacji; zauważa, że - szczególnie w przypadku nowouprzemysłowionych krajów - efektywny dostęp do rynku może prowadzić do intensywniejszego rozwoju lokalnych rynków finansowych z korzyścią dla przedsiębiorstw planujących rozpoczęcie działalności oraz może dać konsumentom szerszy wybór lepszych produktów;

53.   świadomy słabej zdolności finansowej, administracyjnej i instytucjonalnej krajów AKP wzywa Komisję do zapewnienia w negocjacjach z krajami uważanymi za raje podatkowe i podczas realizacji porozumień handlowych poszanowania uzgodnionych międzynarodowo standardów w zakresie regulacji i nadzoru sektora usług finansowych;

54.   uważa, że w szczególności dostęp do usług finansowych (mikrokredyty, dostęp do kont bankowych, podstawowe usługi bankowe, hipoteki, leasing, factoring, ubezpieczenia, emerytury oraz przekazy lokalne i międzynarodowe) jest niezbędny obywatelom krajów rozwijających się do podejmowania podstawowej działalności gospodarczej, dlatego zwraca się do Komisji o wspieranie lepszego dostępu do rynku dla usług finansowych w krajach rozwijających się oraz zachęcania ich do wprowadzenia bezpiecznych i ostrożnych przepisów, rozwoju konkurencji rynkowej i kształcenia w zakresie usług finansowych;

o
o   o

55.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich, Światowej Organizacji Handlu oraz jej państwom członkowskim.

(1) Dz.U. C 102 E z 24.4.08, s. 128. (2) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0053. (3) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0629. (4) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0195. (5) Dz.U. C 293 E z 2.12.2006, s. 155. (6) Dz.U. C 308 E z 16.12.2006, s. 182. (7) Dz.U. C 298 E z 8.12.2006, s. 235. (8) Dz.U. C 233 E z 28.9.2006, s. 103. (9) Dz.U. C 306 E z 15.12.2006, s. 400. (10) Dz.U. L 376 z 29.12.2006, s. 36.