Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (ΔΣΑΠΔ) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα (ΔΣΟΚΜΔ),

–  έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη δράση του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και ιδίως τα άρθρα 3 και 21, και το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικότερα τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες εγκρίθηκαν τον Ιούνιο του 2004 και αναθεωρήθηκαν το 2008· έχοντας επίσης υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές για τους διαλόγους σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίες εγκρίθηκαν το Δεκέμβριο του 2001 και αναθεωρήθηκαν το 2009,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Σεπτεμβρίου 2007 σχετικά με την λειτουργία των διαλόγων και των διαβουλεύσεων με τρίτες χώρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα(1),

–  έχοντας υπόψη τις ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στις εξωτερικές συμφωνίες της ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1889/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006 για την καθιέρωση ενός χρηματοδοτικού μέσου για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως (ΕΜΔΑΑ)(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Απριλίου 2002 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του εκδημοκρατισμού στις τρίτες χώρες(3),

–  έχοντας υπόψη τις ειδικές κατευθυντήριες γραμμές του για τις δράσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας κατά τις αποστολές τους σε τρίτες χώρες,

–  έχοντας υπόψη το καταστατικό του βραβείου Ζαχάρωφ για την ελευθερία της σκέψης, το οποίο εγκρίθηκε από τη Διάσκεψη των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 15 Μαΐου 2003 και τροποποιήθηκε στις 14 Ιουνίου 2006,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο, και ιδίως τα παραρτήματά τους όσον αφορά επιμέρους περιπτώσεις,

–  έχοντας υπόψη τις τακτικές συζητήσεις του και τα κατεπείγοντα ψηφίσματά του σχετικά με περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου,

–  έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Επιτροπής Υπουργών σχετικά με τη δράση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βελτίωση της προστασίας των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προώθηση των δραστηριοτήτων τους, η οποία εγκρίθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2009 από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την κατάσταση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης(4),

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση σχετικά με το νομικό καθεστώς των μη κυβερνητικών οργανώσεων στην Ευρώπη(5), που ενέκρινε η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 10 Οκτωβρίου 2007,

–  έχοντας υπόψη τις περιφερειακές πράξεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Αφρικανικού Χάρτη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των λαών και των ψηφισμάτων που ενέκρινε η Αφρικανική Επιτροπή για τα δικαιώματα του ανθρώπου και των λαών (ACHPR) σχετικά με τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Αμερικανικής Σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του Αραβικού Χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων)(6),

–  έχοντας υπόψη τα προγράμματα τα οποία υλοποιούνται σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ για την προστασία και την παροχή καταφυγίου σε υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δέχονται απειλές,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0157/2010),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, κάθε κράτος μέλος οφείλει να προωθεί τον οικουμενικό σεβασμό και την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών που εγκρίθηκε το 1998, ο όρος «υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» χρησιμοποιείται για να περιγράψει άτομα τα οποία ενεργούν, μεμονωμένα ή με άλλους, για να προωθήσουν ή να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα με ειρηνικά μέσα,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προστασία και την προώθηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συχνά με κίνδυνο της ζωής τους, και ότι είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες για την εδραίωση των δημοκρατικών αρχών στις χώρες τους, ότι επιδεικνύουν αμεροληψία και διαφάνεια στο έργο τους και αναπτύσσουν την αξιοπιστία με ακριβόλογες εκθέσεις, αποτελώντας, έτσι, τον ανθρώπινο σύνδεσμο μεταξύ δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποστήριξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί εδώ και χρόνια στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά ότι η υποστήριξη της ΕΕ διαφοροποιείται συναρτήσει των εμπλεκόμενων χωρών,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενίσχυση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, μέσω της προσχώρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ),

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, περιλαμβανομένης της προστασίας των υπερασπιστών τους, μέσω αντιπροσωπειών σε τρίτες χώρες, ακροάσεων, ψηφισμάτων, επιστολών και, βεβαίως, του βραβείου Ζαχάρωφ, καθώς και μέσω των εκθέσεών του για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συντονίζει επίσης ολοένα και περισσότερο τις ενέργειές της με άλλους περιφερειακούς και διεθνείς μηχανισμούς, εγκατεστημένους στην Αφρική, την Ευρώπη και την αμερικανική ήπειρο, με στόχο τη στενή παρακολούθηση της κατάστασης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και παροτρύνει τα κράτη να διασφαλίσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για το έργο τους, σύμφωνα με τις διεθνείς και περιφερειακές υποχρεώσεις τους στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προστάτιδας των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο είναι στενά συνυφασμένη με το σεβασμό που επιδεικνύει η ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες στο εσωτερικό της,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του έργου τους και ότι στις παραβιάσεις αυτές συγκαταλέγονται δολοφονίες, απειλές κατά της ζωής τους, αρπαγές και απαγωγές, αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις και άλλες ενέργειες παρενόχλησης και εκφοβισμού, για παράδειγμα μέσω εκστρατειών συκοφάντησης, και ότι όλες αυτές οι παραβιάσεις μπορεί επίσης να έχουν ως στόχο το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων -περιλαμβανομένων των παιδιών τους - και άλλους συγγενείς τους, ώστε αυτοί να αποθαρρυνθούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε πολλές περιοχές, οι εκστρατείες για τα ανθρώπινα δικαιώματα επηρεάζονται από περιορισμούς στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους και από διώξεις των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία μεμονωμένων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτεί, γενικά, την εφαρμογή πολιτικών της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπερασπίστριες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο και ότι άλλες ομάδες και κατηγορίες υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι σε επιθέσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω του έργου που επιτελούν, περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, υπερασπιστές που εργάζονται για την προώθηση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων - συγκεκριμένα της ελευθερίας έκφρασης και της ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας - καθώς και οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, ιδίως συλλογικών δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα στην τροφή και η πρόσβαση στους φυσικούς πόρους· μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι συνδικαλιστές και όσοι εργάζονται για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και των κοινοτήτων, για τα δικαιώματα των παιδιών, τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών και τα δικαιώματα των ΛΟΑΔ και άνθρωποι που μάχονται κατά της διαφθοράς,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τη δίωξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι όλο και πιο εξεζητημένα, βασιζόμενα σε νέες τεχνολογίες, αλλά και σε περιοριστικούς νόμους για τις ΜΚΟ και διοικητικά εμπόδια που μειώνουν δραστικά το πεδίο και τις δυνατότητες λειτουργίας μιας ανεξάρτητης κοινωνίας των πολιτών· τονίζοντας εν προκειμένω ότι ορισμένες κυβερνήσεις παρεμποδίζουν ή στερούν από τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τη δυνατότητα να προβούν σε επίσημη καταχώρηση οργανώσεων και στη συνέχεια ασκούν διώξεις εις βάρος τους διότι κάνουν χρήση της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι παρά το νόμο,

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ενέργειες αυτές συνιστούν καταφανή παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και πολλών, παγκόσμια αναγνωρισμένων, θεμελιωδών ελευθεριών,

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρεμποδίζονται επίσης και ενίοτε βάλλονται άμεσα από πολιτικές, νομοθεσία και διαδικασίες που περιγράφονται ως μέτρα «ασφάλειας», συχνά σε συνδυασμό με στιγματισμό και κατηγορίες για τρομοκρατική δράση,

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ενώσεις και συγκεντρώσεις υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθούν να είναι η κατάσχεση επίπλων, το κλείσιμο των χώρων λειτουργίας, η επιβολή μεγάλων χρηματικών προστίμων και ο σχολαστικός και υποκειμενικός έλεγχος των τραπεζικών λογαριασμών,

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εμπορικές συμφωνίες που περιλαμβάνουν ρήτρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορούν να δώσουν στην ΕΕ την ισχύ να απαιτήσει το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως προϋπόθεση για τις εμπορικές συναλλαγές,

1.  αποτίει φόρο τιμής στην ανεκτίμητη συμβολή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην προάσπιση και στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας και της πρόληψης των συγκρούσεων με κίνδυνο της δικής τους προσωπικής ασφάλειας, καθώς και της ασφάλειας των οικογενειών τους και των συγγενικών τους προσώπων· χαιρετίζει το γεγονός ότι η Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών του 1998 δεν παρέχει αυστηρό ορισμό των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητεί, κατ' αυτήν την έννοια, από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να υποστηρίξουν σθεναρά την προσέγγιση αυτή·

2.  ζητεί από την ΕΕ να δώσει προτεραιότητα στην ουσιαστικότερη εφαρμογή των υφιστάμενων εργαλείων και μηχανισμών για μια συνεκτική και συστηματική προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης· συνιστά στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας να αναπτύξει μέτρα και αποτελεσματικότερη μεθοδολογία περισσότερο προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, που θα περιλαμβάνει αξιολογήσεις των υφιστάμενων πολιτικών και διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

3.  παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εκφράσουν την πολιτική τους βούληση να υποστηρίξουν τη δράση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, επομένως, να κάνουν καλύτερη χρήση όλων των υφιστάμενων εργαλείων και να αναπτύξουν νέους συμπληρωματικούς μηχανισμούς για την υποστήριξη και την προώθηση του έργου τους μέσω μιας γνήσια συμμετοχικής στρατηγικής, η οποία θα πρέπει να συμβάλει στη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπου θα επιτελούν τα καθήκοντά τους και θα χαίρουν προστασίας· υπογραμμίζει ότι τούτο πρέπει να συνδυάζεται με μια πολιτική με στόχο την πρόληψη και την προστασία από επιθέσεις και απειλές κατά των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο με επείγοντα όσο και με μακροπρόθεσμα μέτρα·

Θεσμική ενίσχυση και καινοτομίες στο πλαίσιο της συνθήκης της Λισαβόνας

4.  υπενθυμίζει ότι η συνθήκη της Λισαβόνας, όπως τονίζεται στα άρθρα της 3 και 21, θέτει την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο επίκεντρο της εξωτερικής δράσης της Ένωσης· υπογραμμίζει ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο να διασφαλισθεί ότι η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο ως βασικής αξίας όσο και ως στόχου της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, αντικατοπτρίζεται δεόντως στη δημιουργία και τη δομή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), μεταξύ άλλων με τη διάθεση επαρκών ανθρώπινων πόρων· ζητεί, ως εκ τούτου, τη δημιουργία ενός κεντρικού κομβικού σημείου με ειδική αρμοδιότητα για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της ΕΥΕΔ·

5.  υπενθυμίζει ότι η εφαρμογή από τις αποστολές της ΕΕ των κατευθυντήριων γραμμών για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν ήταν έως τώρα ικανοποιητική και καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει εμπεριστατωμένη ανάλυση, προκειμένου να διασφαλίσει την αντιμετώπιση του εν λόγω ζητήματος· επισημαίνει, ως προς το θέμα αυτό, ότι, λόγω της έγκρισης ης Συνθήκης της Λισαβόνας, οι αποστολές της Επιτροπής σε τρίτες χώρες καλούνται σήμερα να αξιοποιήσουν πλήρως τις νέες ευκαιρίες αλλά παράλληλα τους ανατίθενται επίσης περαιτέρω αρμοδιότητες για την καλύτερη αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού, καθώς γίνονται πλέον αντιπροσωπείες της Ένωσης, με ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο όσον αφορά την εκπροσώπηση της ΕΕ και την εφαρμογή της πολιτικής στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναλαμβάνει, επομένως, την έκκλησή του για το συστηματικό διορισμό σε κάθε χώρα ενός πολιτικού υπαλλήλου υψηλής ειδίκευσης με ειδική αρμοδιότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, και για την ενσωμάτωση κατευθυντήριων γραμμών και την ανάπτυξη βέλτιστων πρακτικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εφαρμογή τους στα προγράμματα κατάρτισης, στις περιγραφές θέσεων απασχόλησης και στις διαδικασίες αξιολόγησης·

6.  τονίζει τη σημασία που έχουν οι ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις εμπορικές πολιτικές, τις εταιρικές σχέσεις και τις εμπορικές συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών· προτείνει την καθιέρωση «αξιολόγησης με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα» για τρίτες χώρες οι οποίες έχουν εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ·

7.  ευελπιστεί ότι ο διορισμός της Ύπατης Εκπροσώπου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, η οποία είναι ταυτόχρονα Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, και η δημιουργία μιας κοινής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη συνεκτικότητα και την αποτελεσματικότητα της ΕΕ στο συγκεκριμένο τομέα και συνιστά ένθερμα στην ΥΕ/Αντιπρόεδρο να θεσμοθετήσει, σε στενή συνεργασία με την τοπική ανεξάρτητη κοινωνία των πολιτών, την επεξεργασία και την τακτική αξιολόγηση τοπικών στρατηγικών, ώστε να διασφαλισθεί η πραγματική εφαρμογή των μέτρων προστασίας που κατοχυρώνονται στις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

8.  θεωρεί αναγκαία τη βελτίωση και τη συστηματική παρακολούθηση των επαφών με την ανεξάρτητη κοινωνία των πολιτών, καθώς και την πρόσβαση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αντιπροσωπείες και αποστολές της ΕΕ επί τόπου· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα της ισπανικής Προεδρίας για το διορισμό κοινού επιτόπιου υπαλλήλου-συνδέσμου επιλεγμένου μεταξύ των αποστολών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αρμοδιότητα το συντονισμό των δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της ενίσχυσης της αυξημένης πρόσβασης στην πληροφόρηση για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της συνεργασίας με την κοινωνία των πολιτών, που θα διασφαλίζει παράλληλα διαφάνεια στον τρόπο άσκησης των αρμοδιοτήτων τους και τη δυνατότητα ταχείας και ευέλικτης αντίδρασης σε επείγουσες περιπτώσεις· ζητεί να ενημερώνεται το Κοινοβούλιο για τους εν λόγω διορισμούς·

Προς μια πιο συνεκτική και συστηματική προσέγγιση στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

9.  προβληματίζεται για τη μη εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επιμένει στην προσήκουσα και πλήρη εφαρμογή των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών από όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ και στην καταβολή αυξημένων προσπαθειών ώστε να εξασφαλισθεί ότι όλες οι αντιπροσωπείες έχουν αναπτύξει τοπικές στρατηγικές εφαρμογής πριν από το τέλος του 2010, ή, στην περίπτωση που υπάρχουν ήδη στρατηγικές, ότι αυτές θα έχουν επανεξετασθεί στο ίδιο χρονικό διάστημα· ζητεί να διατεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο κατάλογος των τοπικών αυτών στρατηγικών και να δημοσιευθεί στην ετήσια έκθεση της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

10.  ζητεί από το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να μεριμνήσουν για την ενεργό ανάμειξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των οργανώσεών τους στις διαδικασίες εκπόνησης, παρακολούθησης και επανεξέτασης των τοπικών στρατηγικών, πράγμα που θα επηρεάσει την πραγματική αξία των εν λόγω στρατηγικών·

11.  θεωρεί ότι οι συνεδριάσεις τουλάχιστον άπαξ του έτους μεταξύ υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διπλωματών, οι οποίες προβλέπονται από τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, μπορούν προφανώς να συμβάλουν στη διαμόρφωση τέτοιων διαδικασιών και υποστηρίζει την τακτικότερη και συστηματικότερη διεξαγωγή συνεδριάσεων στο μέλλον· ζητεί να καταβληθούν προσπάθειες προκειμένου να διασφαλισθεί η συμμετοχή στις εν λόγω συνεδριάσεις υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων με διαφορετικό προφίλ που δρουν στη χώρα καθώς και η συμμετοχή υπερασπιστών από τις περιφέρειες·

12.  ζητεί, συνεπώς, από την Ύπατη Εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας να μελετήσει το ενδεχόμενο διοργάνωσης διεθνούς συνεδρίασης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τη συμμετοχή των συναφών οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, των γραμματειών των περιφερειακών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνών και περιφερειακών ΜΚΟ, προκειμένου να ενισχυθεί η προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να προαχθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο·

13.  τονίζει την αναγκαιότητα ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στην εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών, με στοχοθετημένες δράσεις υπέρ των υπερασπιστριών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων ιδιαίτερα ευάλωτων ομάδων, όπως οι δημοσιογράφοι και οι υπερασπιστές της προώθησης των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των παιδιών, καθώς επίσης και όσοι εργάζονται για τα δικαιώματα μειονοτήτων - ιδίως θρησκευτικών και γλωσσικών μειονοτήτων - τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών και των ΛΟΑΔ·

14.  τονίζει τη σημασία της ελευθερίας του λόγου και το ρόλο των μέσων ενημέρωσης, τόσο των επιγραμμικών όσο και των συμβατικών, ως εργαλείων για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

15.  θεωρεί ότι η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και ο αντίκτυπός τους στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αξιολογηθεί και τα αποτελέσματα να ενσωματωθούν σε υφιστάμενα προγράμματα της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

16.  φρονεί ότι οι σημαντικές πτυχές των τοπικών στρατηγικών για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αντικατοπτρίζονται στα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα/εθνικά ενδεικτικά προγράμματα, στα σχέδια δράσης της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, στα ετήσια προγράμματα δράσης της ΕΜΔΑΑ και στο μηχανισμό σταθερότητας·

17.  επαναλαμβάνει ότι, μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας, η προώθηση και η προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να αποτελέσουν θέμα προτεραιότητας στη σχέση της ΕΕ με τρίτες χώρες και πρέπει να ενσωματωθούν σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις πτυχές και τους μηχανισμούς της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, προκειμένου να αυξηθεί η συνεκτικότητα, η αποτελεσματικότητα και η αξιοπιστία της στήριξης που παρέχει η ΕΕ στους υποστηρικτικές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί ότι η ανάπτυξη ειδικών στρατηγικών ανά χώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στη στοχοθετημένη αυτή προσέγγιση·

18.  θεωρεί ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες θα προστατευθούν καλύτερα αν αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να τίθεται συστηματικά το ζήτημα της κατάστασης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλους τους πολιτικούς διαλόγους και τους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και στις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, και, γενικότερα, της κατάστασης και της βελτίωσης του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι στις εθνικές νομοθεσίες, τους κανονισμούς και τις πρακτικές, υπενθυμίζοντας στους εταίρους την ευθύνη των κρατών να διασφαλίζουν ότι όλες οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι, του συνέρχεσθαι και του δικαιώματος λήψης εγχώριας και εξωτερικής χρηματοδότησης, καθώς και της ελευθερίας έκφρασης, δικαίωμα θεμελιώδους σημασίας για το έργο των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει ότι πρέπει επίσης να υπομνησθεί στα κράτη εταίρους η υποχρέωση και η ευθύνη τους να προστατεύουν και να προωθούν το σεβασμό για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το έργο τους, δημιουργώντας συνθήκες οι οποίες επιτρέπουν την πλήρη άσκηση της προάσπισης, της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

19.  εκτιμά ότι, ως προς τη λήψη εγχώριας και εξωτερικής χρηματοδότησης, επιβάλλεται η υιοθέτηση συγκεκριμένων κριτηρίων, που συνάδουν με την κατάλληλη διαφάνεια και την αναγκαία υποχρέωση εχεμύθειας· ζητεί να ληφθούν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι θα λαμβάνεται υπόψη και κάθε άλλο κριτήριο που ενδέχεται να επικαλούνται οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εφόσον αξιολογείται ως ουσιώδες για την επίτευξη του έργου τους·

20.  επαναλαμβάνει ότι οι αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως όργανα αρμόδια για τις σχέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τρίτες χώρες, θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ακόμη πιο ουσιαστικό ρόλο στο πλαίσιο της προσπάθειας στήριξης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για τις δράσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας κατά τις επισκέψεις τους σε τρίτες χώρες·

21.  ζητεί να δοθεί περισσότερη έμφαση στο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στους διαλόγους της ΕΕ με τρίτες χώρες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

22.  ενθαρρύνει τη σύμπραξη της επιχειρηματικής κοινότητας στους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

23.  εκτιμά ότι απαιτείται συνεκτική και συντονισμένη προσέγγιση της ΕΕ, καθώς και ότι κράτη μέλη πρέπει να έχουν περιθώριο να αναλαμβάνουν συμπληρωματικούς ρόλους, όταν πρόκειται για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

24.  καταδικάζει το κλίμα ατιμωρησίας που επικρατεί σε διάφορες χώρες στον κόσμο όταν πρόκειται για παραβιάσεις εις βάρος των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θέσουν το ζήτημα αυτό στις διμερείς επαφές τους, καλώντας όλα τα κράτη να διασφαλίσουν ότι οι δράστες των παραβιάσεων, ανεξάρτητα από τη θέση ή τα καθήκοντά τους, θα προσάγονται ενώπιον της δικαιοσύνης μέσω ανεξάρτητων και αποτελεσματικών πειθαρχικών και ποινικών διαδικασιών, έχοντας πάντα κατά νου τη δυνατότητα ύστατης προσφυγής, μετά την εξάντληση των εσωτερικών ένδικων μέσων ενός κράτους, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·

25.  τονίζει ότι είναι αναγκαίο να διασφαλισθεί ότι η επίκληση της εθνικής και της δημόσιας ασφάλειας, περιλαμβανομένης της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, δεν χρησιμοποιείται αυθαίρετα κατά των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

26.  επισημαίνει ότι οι βουλευτές διαδραματίζουν επίσης καίριο ρόλο όταν διασφαλίζουν την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας που δυνητικά επηρεάζει τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις δραστηριότητές τους, με τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει, επομένως, ότι είναι σημαντικό τα ζητήματα αυτά να εξετάζονται συστηματικά από τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε διμερείς και πολυμερείς συνεδριάσεις με άλλους βουλευτές και με επιτόπιους εμπειρογνώμονες, σύμφωνα με τις ειδικές κατευθυντήριες γραμμές του ΕΚ για τις δράσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας κατά τις αποστολές τους σε τρίτες χώρες·

27.  υπογραμμίζει τη σημασία της πλήρους συμμετοχής της ανεξάρτητης κοινωνίας των πολιτών στην προετοιμασία όλων των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με σεμινάρια για την κοινωνία των πολιτών ή άλλα μέσα· θεωρεί ότι η σύνδεση μεταξύ των σεμιναρίων της κοινωνίας των πολιτών και του επίσημου διαλόγου πρέπει να ενισχυθεί, με τη δημοσίευση των εκδιδόμενων συστάσεων και την καλύτερη παρακολούθηση του διαλόγου από την κοινωνία των πολιτών και τη σχετική ενημέρωσή της· τονίζει ότι είναι σημαντικό να συνεχισθεί η αναφορά σε μεμονωμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια των διαλόγων και θεωρεί ότι η δημοσιοποίηση των ονομάτων θα βελτιώσει τον αντίκτυπο των δράσεων της ΕΕ και θα αυξήσει την προσοχή του κοινού στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, με την προϋπόθεση ότι η δημοσιοποίηση δεν θέτει σε κίνδυνο τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει τη σημασία της συνεργασίας με άλλους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κοινωνία των πολιτών για την αξιολόγηση του εν λόγω κινδύνου·

28.  θεωρεί ότι το ευρωπαϊκό μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΜΔΑΑ), το οποίο έχει ήδη αποδείξει την αποτελεσματικότητά του στη στήριξη και την προώθηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ενίσχυση του κράτους δικαίου, πρέπει να εξακολουθήσει να ενισχύει την άμεση υποστήριξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να ανταποκριθεί τόσο στις βραχυπρόθεσμες όσο και στις μακροπρόθεσμες ανάγκες τους, εξασφαλίζοντας ότι προσεγγίζει επίσης συγκεκριμένες ευάλωτες ομάδες και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές και σε περιοχές που δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής·

29.  καλεί το Συμβούλιο και την Ύπατη Εκπρόσωπο να καταγγέλλουν και να επιπλήττουν συστηματικά διεθνείς εταιρείες όταν αυτές παρέχουν τεχνολογίες επιτήρησης σε καταπιεστικά καθεστώτα, διευκολύνοντας, κατ' αυτό τον τρόπο, τη δίωξη και τις συλλήψεις υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Αύξηση της διαφάνειας και της προβολής ως μέσο προστασίας

30.  ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αυξήσουν την επίγνωση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ΕΥΕΔ, των πρεσβειών της ΕΕ και των υπουργείων Εξωτερικών της ΕΕ για την ύπαρξη των κατευθυντήριων γραμμών μέσω στοχοθετημένων δράσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η πλήρης τήρηση και εφαρμογή τους· θεωρεί ότι οι ετήσιες συναντήσεις που προβλέπονται στις κατευθυντήριες γραμμές είναι ένας τρόπος ουσιαστικής στήριξης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αύξησης, επίσης, της αξιοπιστίας και της προβολής της δράσης της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποδεικνύοντας σαφώς κατ' αυτό τον τρόπο πόσο σημαντική είναι για την ΕΕ η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

31.  τονίζει ότι η δημόσια αναγνώριση και προβολή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του έργου τους μπορεί επίσης να συμβάλει στην προστασία τους σε δύσκολες περιστάσεις, καθώς οι δράστες ενδέχεται να αποφύγουν να δράσουν όταν οι καταχρήσεις δεν περνούν απαρατήρητες· ζητεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ και τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να δημοσιεύουν, όποτε είναι εφικτό, τα διαβήματα και άλλες δραστηριότητες που αναλαμβάνουν όσον αφορά συγκεκριμένες περιπτώσεις, πάντοτε κατόπιν διαβούλευσης με τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή την οικογένειά του· ζητεί από τις αποστολές της ΕΕ να παρέχουν συστηματικά στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και/ή στις οικογένειές τους, καθώς και στις ΜΚΟ που έχουν κρούσει τον κώδωνα κινδύνου στην ΕΕ για κάποια συγκεκριμένη περίπτωση, ενημέρωση σχετικά με οιαδήποτε δράση, οιασδήποτε μορφής, η οποία αναλαμβάνεται για λογαριασμό τους, όπως προβλέπεται στις κατευθυντήριες γραμμές·

32.  ζητεί από την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και από όλους τους Επιτρόπους που έχουν αρμοδιότητες στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων να συναντώνται συστηματικά με υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν πραγματοποιούν επίσημα ταξίδια σε τρίτες χώρες, και υπογραμμίζει ότι η υποστήριξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει επίσης να περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στην εντολή των ειδικών απεσταλμένων της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι τόσο η Ύπατη Εκπρόσωπος όσο και οι ειδικοί απεσταλμένοι θα λογοδοτούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη δράση τους στο συγκεκριμένο τομέα·

33.  υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαίο να υποστηριχθούν ενεργά και να αναπτυχθούν προτάσεις σχετικά με το πώς το δίκτυο του βραβείου Ζαχάρωφ, το οποίο δρομολογήθηκε το Δεκέμβριο του 2008 επ' ευκαιρία της 20ής επετείου του βραβείου αυτού, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο της διαρκούς υποστήριξης των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και για να αξιοποιηθεί καλύτερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η τυχόν συμβολή των βραβευθέντων σε διάφορες δράσεις, με στόχο την εκπλήρωση της εντολής του· επαναλαμβάνει την ανησυχία του για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ορισμένων κατόχων του βραβείου Ζαχάρωφ·

Προς μια πιο συντονισμένη και προσανατολισμένη στα αποτελέσματα δράση για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

34.  θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει μια ολιστική προσέγγιση για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προκειμένου να αυξηθεί η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της πολιτικής της ΕΕ στα κράτη μέλη και σε σχέση με τρίτες χώρες, όπου θα περιλαμβάνονται ταυτόχρονα μέτρα υποστήριξης για την προστασία των δραστηριοτήτων τους, καθώς και προληπτικά μέτρα και μέτρα προστασίας, και θα λαμβάνονται παράλληλα υπόψη τόσο οι βραχυπρόθεσμες όσο και οι μακροπρόθεσμες ανάγκες των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει ότι η αναθεωρημένη στρατηγική για την ΕΜΔΑΑ και οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να απηχούν την προσέγγιση αυτή·

35.  θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναφέρει ρητά τις δέουσες κυρώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να επιβληθούν σε τρίτες χώρες που διαπράττουν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και να τις εφαρμόζει· επαναλαμβάνει και πάλι το αίτημά του προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο ναι ιδίως προς την Αντιπρόεδρο/ΥΕ να μεριμνήσουν για την ουσιαστική εφαρμογή της ρήτρας για τα ανθρώπινα δικαιώματα που περιλαμβάνεται στις διεθνείς συμφωνίες και να δημιουργήσουν, συνεπώς, ένα γνήσιο μηχανισμό επιβολής της ρήτρας αυτής, με βάση το πνεύμα των άρθρων 8, 9 και 96 της συμφωνίας του Κοτονού·

36.  θεωρεί ότι, προκειμένου να αναπτυχθεί μια δράση περισσότερο προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας πρέπει να αξιολογεί τακτικά την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από κάθε αντιπροσωπεία της ΕΕ σε τρίτες χώρες και να δώσει προτεραιότητα, να παρακολουθήσει στενά το έργο αυτό και να προβεί σε συστάσεις για ενισχυμένη δράση στις περιπτώσεις όπου είναι προφανές ότι η εφαρμογή χωλαίνει·

37.  ζητεί από το Συμβούλιο να καταστήσει την Ευρώπη πιο προσιτή στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεν μπορούν να παραμείνουν στις πατρίδες τους· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επεξεργαστούν και να υλοποιήσουν ειδικά μέτρα για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των εν λόγω υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη·

38.  υπενθυμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστεί η έλλειψη συνεκτικής στρατηγικής για την προστασία και το άσυλο με τη συστηματική εφαρμογή έκτακτων μέτρων και πρωτοβουλιών σε βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση· ζητεί από την Ύπατη Εκπρόσωπο να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έως το τέλος του 2010 σχετικά με τα μέτρα που θα ληφθούν για το σκοπό αυτό·

39.  επαναλαμβάνει το αίτημά του στα κράτη μέλη να αναπτύξουν ως ζήτημα προτεραιότητας μια συντονισμένη πολιτική για τη χορήγηση επειγουσών θεωρήσεων στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στα μέλη των οικογενειών τους, ως υπόδειγμα για την οποία μπορούν να χρησιμεύσουν οι ειδικοί μηχανισμοί της Ισπανίας και της Ιρλανδίας· πιστεύει ακράδαντα ότι η εξουσιοδότηση των νέων αντιπροσωπειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προβαίνουν σε συστάσεις προς τα κράτη μέλη σχετικά με την έκδοση επειγουσών θεωρήσεων θα συνιστούσε σημαντικό βήμα προόδου για την πολιτική της Ένωσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· φρονεί ότι η σαφής αναφορά στη δυνατότητα αυτή στο σχέδιο εγχειριδίου για την εξέταση αιτήσεων θεώρησης και την τροποποίηση εκδοθεισών θεωρήσεων θα συμβάλει σημαντικά στην υλοποίηση της κοινής αυτής προσέγγισης, όπως έχει ήδη διατυπωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της διαδικασίας του νόμιμου ελέγχου όσον αφορά το ως άνω μέτρο·

40.  παροτρύνει τα 27 κράτη μέλη να ακολουθήσουν την ίδια γραμμή όσον αφορά την έκδοση θεωρήσεων για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

41.  τονίζει ότι είναι αναγκαίο να συνοδεύονται οι επείγουσες αυτές θεωρήσεις με μέτρα προσωρινής προστασίας και καταφυγίου στην Ευρώπη για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προβλέποντας, ενδεχομένως, την παροχή οικονομικών πόρων και στέγης ώστε να εξασφαλισθεί καταφύγιο στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και την υλοποίηση συνοδευτικών προγραμμάτων (δραστηριότητες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαλέξεις σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, εκμάθηση γλωσσών κ.λπ.)· χαιρετίζει την πρωτοβουλία για τις πόλεις-καταφύγια που προώθησε η τσεχική Προεδρία, καθώς και το πρόγραμμα για την παροχή προστασίας και καταφυγίου που εφαρμόζεται από την ισπανική κυβέρνηση από το 2008 και ζητεί από την Αντιπρόεδρο/ΥΕ στο πλαίσιο της ΕΥΕΔ να οριστικοποιήσει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την παροχή προστασίας και καταφυγίου έως τα τέλη του 2010 ώστε να εφαρμοστεί το 2011, χωρίς ωστόσο να αίρεται η ευθύνη των άλλων πόλεων· καλεί, συνεπώς, την Ύπατη Εκπρόσωπο να παρουσιάσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα εγχειρίδιο σχετικά με το πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια πόλη-καταφύγιο, καθώς και πρόταση πλαίσιο για την υποστήριξη της δικτύωσης μεταξύ των εν λόγω πόλεων· ζητεί περαιτέρω υποστήριξη άλλων υφιστάμενων πρωτοβουλιών στο συγκεκριμένο τομέα·

42.  τονίζει περαιτέρω ότι τα κράτη μέλη και οι αντιπροσωπείες της ΕΕ πρέπει επίσης να υποστηρίξουν και να αναπτύξουν και άλλα εργαλεία προστασίας και μηχανισμούς επείγουσας απόκρισης για τις περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να διατρέχει κίνδυνο η ζωή ή η σωματική και η ψυχική υγεία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θωρεί ότι αυτό πρέπει να γίνει σε στενή συνεργασία με τους κατά τόπους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κοινωνία των πολιτών·

43.  χαιρετίζει την τρέχουσα συνεργασία μεταξύ των υφιστάμενων μηχανισμών προστασίας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, η οποία μπορεί να ενισχυθεί περαιτέρω με τη συστηματική ανταλλαγή πληροφοριών και στρατηγικών, ώστε να εξασφαλισθεί μεγαλύτερη συμπληρωματικότητα μεταξύ όλων αυτών των μέσων, από την άποψη τόσο της ανταλλαγής πληροφοριών για τις επείγουσες περιπτώσεις όσο και του συντονισμού για μακροπρόθεσμες δράσεις υποστήριξης, όπως μέσω της χρήσης μιας ασφαλούς επιγραμμικής πλατφόρμας στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι οι επίσημοι ενδιαφερόμενοι· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, τις ετήσιες συναντήσεις που διοργανώνει το Συμβούλιο της Ευρώπης, καθώς και τις «μεταξύ των μηχανισμών» ετήσιες συνεδριάσεις που διοργανώνει το Παρατηρητήριο για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένα κοινό πρόγραμμα της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (FIDH) και της Παγκόσμιας Οργάνωσης κατά των Βασανιστηρίων (OMCT), με στόχο την ενίσχυση της αλληλεπίδρασης μεταξύ διεθνών και περιφερειακών οργανισμών και θεσμικών οργάνων για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί τις υφιστάμενες ειδικές ομάδες για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, στο πλαίσιο της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του Συμβουλίου της Ευρώπης - που αποτελεί πρωτοβουλία του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης - να αναζητήσουν τρόπους στενότερης συνεργασίας·

44.  ζητεί, στο πλαίσιο της εφαρμογής της Συνθήκης της Λισαβόνας, από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να εγκαθιδρύσουν ένα μηχανισμό διοργανικής συνεργασίας για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί ότι η δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού θα μπορούσε να διευκολυνθεί με τον καθορισμό κομβικών σημείων για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλα τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ, επισημαίνοντας ότι τα εν λόγω κομβικά σημεία θα συνεργάζονται στενά με τους αρμοδίους των αποστολών και των αντιπροσωπειών της Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

45.  καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διερευνήσουν τη δυνατότητα δημιουργίας ενός μηχανισμού προειδοποίησης κοινού για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και για όλους τους άλλους μηχανισμούς προστασίας·

46.  εκτιμά ότι η ανταλλαγή πληροφοριών θα διευκολυνθεί επίσης από τη δημιουργία ειδικών βάσεων δεδομένων, ή «ημερολογίων», για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων που αναλαμβάνονται, ιδίως σε σχέση με συγκεκριμένα πρόσωπα, με παράλληλη εξασφάλιση πλήρους σεβασμού του απορρήτου·

47.  καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί και να ελέγχει τακτικά τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη υλοποίηση των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να υποβάλλει εκθέσεις στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

o
o   o

48.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη της ΕΕ.

(1) ΕΕ C 187 E, 24.7.2008, σ. 214. (2) EE L 386, 29.12.2006, σ. 1. (3) ΕΕ C 131 E, 5.6.2003, σ. 147. (4) RES/1660(2009). (5) CM/Rec(2007)14. (6) EE L 243, 15.9.2009, σ. 1.