Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του για το Ιράν, κυρίως αυτά που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικότερα τα ψηφίσματα της 22ας Οκτωβρίου 2009(1) και της 10ης Φεβρουαρίου 2010(2),

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επί τη ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Ημέρας κατά της θανατικής ποινής της 9ης Οκτωβρίου 2009 καθώς και τη δήλωση της 11ης Αυγούστου 2010 σχετικά με την καταδίκη των ηγετών Μπαχάι,

–  έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, της 14ης Ιουνίου 2010 και της 6ης Ιουλίου 2010,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και τη δήλωση για το Ιράν που εξέδωσε ο Ύπατος Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Μαρτίου 2010,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, και συγκεκριμένα τα ψηφίσματα 62/149 και 63/168 για μορατόριουμ στις εκτελέσεις ενόψει της κατάργησης της θανατικής ποινής,

–  έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR), το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα (ICESCR), τη Σύμβαση για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων, καθώς και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, όπου είναι συμβαλλόμενο μέρος η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Βιέννης του 1963 για τις Διπλωματικές και τις Προξενικές Σχέσεις,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 110, παράγραφος 4, του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ιράν εξακολουθεί να κατέχει το λυπηρό ρεκόρ της χώρας της υφηλίου που εκτελεί τους περισσότερους παραβάτες μικρής ηλικίας και ότι μόνο το 2010 επιβλήθηκαν περίπου 2000 θανατικές ποινές,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με καταγγελίες, μόνο κατά τις τελευταίες εβδομάδες εκτελέστηκαν στη φυλακή του Mashad Vahil Abad πάνω από εκατό φυλακισμένοι για σχετικά με τα ναρκωτικά αδικήματα και εκατοντάδες άλλοι αναμένεται να εκτελεσθούν τις επόμενες ημέρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μαζικός χαρακτήρας των εκτελέσεων αυτών, οι οποίες επιπλέον αποφασίσθηκαν υπό μυστικές συνθήκες, παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις αξιώσεις των πλέον υψηλών κλιμακίων του δικαστικού κλάδου του Ιράν, η χώρα αυτή εξακολουθεί να επιβάλλει την ποινή του λιθοβολισμού για το αδίκημα της μοιχείας, όπως στην περίπτωση της Sakineh Mohammadi Ashtiani, το οποίο αποδείχθηκε με την τηλεοπτική «ομολογία» της στις 11 Αυγούστου 2010,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Ιράν το 2006 η Sakineh Mohammadi-Ashtiani, κατηγορούμενη ότι είχε δύο εξωσυζυγικές σχέσεις εκτός γάμου μετά το θάνατο του συζύγου της, καταδικάστηκε σε 99 κτυπήματα με μαστίγιο, απόφαση που εκτελέστηκε το ίδιο έτος,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είχε κατηγορηθεί επίσης για συνενοχή στο φόνο του συζύγου της και αθωωθεί, προτού κατηγορηθεί για μοιχεία κατά τη διάρκεια του γάμου της και καταδικαστεί σε λιθοβολισμό,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο λιθοβολισμός που επρόκειτο να γίνει στις 9 Ιουλίου 2010 ανεστάλη «για ανθρωπιστικούς λόγους» από τις ιρανικές αρχές, μετά από διεθνείς πιέσεις,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ποινή του λιθοβολισμού συνιστά καταφανή παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων του Ιράν βάσει του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι μόλις πρόσφατα, στο πλαίσιο της οικουμενικής περιοδικής επανεξέτασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, το Ιράν συμφώνησε να σέβεται τουλάχιστον τα ελάχιστα πρότυπα και τις διατάξεις του ICCRP ως προς τη θανατική ποινή, για το διάστημα που αυτή διατηρείται,

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο 18άχρονος Ebrahim Hammadi καταδικάστηκε σε θάνατο τον Αύγουστο 2010 επειδή κατηγορήθηκε για υποτιθέμενο σοδομισμό όταν ήταν μόλις 16 ετών και μετά από ομολογία που ισχυρίζεται ότι αποσπάστηκε κατόπιν βασανιστηρίων,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δικηγόρος υπεράσπισης και στις δύο περιπτώσεις, Mohammad Mostafaei, ο οποίος προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει το κοινό για την κατάσταση των κατηγορουμένων, αναγκάστηκε να δραπετεύσει από τη χώρα για να μη συλληφθεί καθώς και ότι όλο και περισσότεροι δικηγόροι που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων οι Mohammed Ali Dadkah, Mohammad Oliyifard, Mohammad Seifzadeh, ακόμη και εξέχουσες προσωπικότητες όπως η κάτοχος βραβείου Νόμπελ Shirin Ebadi αντιμετωπίζουν κρατικές διώξεις υπό τη μορφή έκτακτων φορολογικών απαιτήσεων και απειλών κατά της ζωής τους και των οικογενειών τους,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Nasrin Sotoudeh, δικηγόρος στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ευρείας αποδοχής για τις προσπάθειές της εξ ονόματος των νέων που αντιμετωπίζουν τη θανατική ποινή και για την υπεράσπιση των αντιρρησιών συνείδησης, συνελήφθη στις 4 Σεπτεμβρίου 2010 κατηγορούμενη για «προπαγάνδα κατά του κράτους» και «για από κοινού με άλλους δράση κατά της εθνικής ασφαλείας»,

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα έτος μετά από τη νοθεία των προεδρικών εκλογών και τις επακόλουθες μαζικές διαδηλώσεις, εκατοντάδες διαδηλωτών, δημοσιογράφων και ακτιβιστών υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων, αλλά και απλοί πολίτες όπως η ολλανδικής υπηκοότητας Zahra Bahrami, που αρνούνται οιαδήποτε σχέση με τις διαδηλώσεις παραμένουν σε φυλακές,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Zahra Bahrami, η οποία ταξίδευε στο Ιράν για να επισκεφθεί την οικογένειά της, συνελήφθη μετά από τις διαδηλώσεις της Ashura στις 27 Δεκεμβρίου 2009 και εξαναγκάστηκε να προβεί σε ομολογίες από την τηλεόραση και να παραδεχτεί τις εναντίον της κατηγορίες,

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ούτε οι διεθνείς οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε οι ολλανδικές αρχές έλαβαν άδεια να έλθουν σε επαφή με την Zahra Bahrami,

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εξαναγκασμός σε ομολογίες, τα βασανιστήρια και η κακή μεταχείριση των κρατουμένων, η στέρηση ύπνου, η απομόνωση, η παράνομη κράτηση, η ωμή, απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση, η σωματική κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας, και η ατιμωρησία των κρατικών υπαλλήλων, εξακολουθούν να είναι ευρέως διαδεδομένες στο Ιράν, εγείροντας ισχυρές αμφιβολίες ως προς την αμεροληψία και τη διαφάνεια της δικαστικής διαδικασίας στη χώρα αυτή,

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αυξάνεται ο αριθμός των περιπτώσεων στις οποίες ειρηνικοί υπερασπιστές των πολιτικών δικαιωμάτων κατηγορούνται ως «moharabeh» (εχθροί του Θεού) που μπορεί να επιφέρει τη θανατική ποινή, όπως στην περίπτωση της Shiva Nazar Ahari, μέλους της Επιτροπής Δημοσιογράφων υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CHRR), η οποία κρατείται από τις 20 Δεκεμβρίου 2009 και της οποίας επίκειται η δίκη,

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθεί αμείωτη η δίωξη θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων στο Ιράν· λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Αύγουστο 2010 οι επτά ηγέτες Μπαχάι, Fariba Kamalabadi, Jamaloddin Khanjani, Afif Naeimi, Saeid Rezaie, Mahvash Sabet, Behrouz Tavakkoli, και Vahid Tizfahm που είναι φυλακισμένοι από το 2008 αποκλειστικά λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, καταδικάστηκαν σε 20ετή φυλάκιση με την κατηγορία της προπαγάνδας κατά του κράτους και της κατασκοπίας,

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι συνεχίζεται η παρενόχληση των πολιτικών της αντιπολίτευσης Mir-Hossein Mousavi και Mehdi Karrubi και άλλων στελεχών των πολιτικών κομμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου η κατοικία του πρώην υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές Mehdi Karroubi δέχτηκε επίθεση από δεκάδες ενόπλων με πολιτική περιβολή, που κατέληξε σε γκράφιτι, βανδαλισμούς, σπασμένα παράθυρα και πυροβολισμούς στο εσωτερικό της κατοικίας του Karroubi· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιθέσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν μετά από σχόλια που έκανε ο διοικητής της Φρουράς της Επανάστασης Ali Jafari σύμφωνα με τα οποία ο λαός του Ιράν θα έκρινε τους πρωταίτιους της στάσης, αναφερόμενος σε αρχηγούς της αντιπολίτευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν έκαναν καμία προσπάθεια να σταματήσουν τις επιθέσεις,

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι άτομα που έχουν κατηγορηθεί για τη διάπραξη εγκλημάτων έχουν συνδεθεί με την πολιτική αντιπολίτευση στο Ιράν, και άτομα που ανήκουν στην πολιτική αντιπολίτευση έχουν συνδεθεί με τη διάπραξη εγκλημάτων από την ιρανική δικαστική εξουσία, με στόχο να εξομοιωθεί η πολιτική αντιπολίτευση με εγκληματική συμπεριφορά,

1.  αποτίει φόρο τιμής στο θάρρος όλων εκείνων των Ιρανών πολιτών, ανδρών και γυναικών, που αγωνίζονται για την προάσπιση των θεμελιωδών ελευθεριών, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και των δημοκρατικών αρχών, που διαμαρτύρονται ενεργά κατά του λιθοβολισμού και άλλων μορφών απάνθρωπων τιμωριών και οι οποίοι επιθυμούν να ζήσουν σε μια κοινωνία χωρίς καταστολή και εκφοβισμό·

2.  καταδικάζει ανενδοίαστα την καταδίκη σε θάνατο με λιθοβολισμό της Sakineh Mohammadi-Ashtiani και θεωρεί ότι, ανεξάρτητα από τα πραγματικά περιστατικά, η καταδίκη σε θάνατο διά λιθοβολισμού δεν δικαιολογείται και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή·

3.  απευθύνει έκκληση στις ιρανικές αρχές να αγνοήσουν τις καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν απαγγελθεί εις βάρος της Sakineh Mohammadi-Ashtiani και να ξεκινήσουν αναλυτική επανεξέταση της περίπτωσής της·

4.  επιμένει να επανεξετάσει οπωσδήποτε η ιρανική κυβέρνηση την περίπτωση της Zahra Bahrami, να της χορηγήσει αμέσως πρόσβαση σε νομική αρωγή και προξενική συνδρομή, να την αποφυλακίσει ή να της εξασφαλίσει τη δέουσα διαδικασία· καλεί την Βαρόνη Ashton, Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας να συζητήσει με τις ιρανικές αρχές το θέμα της κράτησης της Zahra Bahrami·

5.  καλεί την ιρανική κυβέρνηση να μην προβεί στην εκτέλεση του Ebrahim Hamidi, δεκαοχτάχρονου νέου που κατηγορείται για σοδομισμό και καλεί την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν να καταργήσει επιτέλους τη θανατική ποινή για εγκλήματα που διαπράττονται από άτομα κάτω των 18 ετών και να τροποποιήσει τη νομοθεσία της ώστε να την ευθυγραμμίσει με τις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνείς συμβάσεις που έχει επικυρώσει το Ιράν, μεταξύ των οποίων η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και το ICCPR·

6.  εκφράζει την έντονη ανησυχία του διότι το Ιράν εξακολουθεί να αποτελεί, μαζί με το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, τη Σαουδική Αραβία, το Σουδάν και τη Νιγηρία, μία από τις ελάχιστες χώρες που εφαρμόζουν ακόμη τον λιθοβολισμό· καλεί το κοινοβούλιο του Ιράν να εγκρίνει νομοθεσία που θα απαγορεύει τη βάναυση και απάνθρωπη πρακτική του λιθοβολισμού·

7.  επαναλαμβάνει την αντίθεσή του στη θανατική ποινή και καλεί τις ιρανικές αρχές, σύμφωνα με τα ψηφίσματα 62/149 και 63/168 των Ηνωμένων Εθνών, να προβούν σε αναστολή των εκτελέσεων εν αναμονή της κατάργησης της θανατικής ποινή·

8.  ζητεί την κατάθεση ψηφίσματος κατά την επομένη Γενική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών με το οποίο να καλούνται όλες οι χώρες που διατηρούν την θανατική ποινή να παράσχουν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και στο κοινό κάθε πληροφορία σχετικά με την θανατική ποινή και τις εκτελέσεις, για να ξεπεραστεί η κρατική μυστικότητα σχετικά με τη θανατική ποινή, που αποτελεί κοινό τόπο σε μεγάλο αριθμό εκτελέσεων·

9.  εκφράζει την αντίθεσή του σε οιαδήποτε ποινικοποίηση συναινετικών σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ ενηλίκων και καλεί τις ιρανικές αρχές να αποποινικοποιήσουν τη μοιχεία και την ομοφυλοφιλία·

10.  ζητεί από τις ιρανικές αρχές να εξαλείψουν, στο δίκαιο και στην πράξη, κάθε μορφή βασανιστηρίων και άλλης ωμής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, να τηρήσουν τις προβλεπόμενες από το νόμο δικαστικές διαδικασίες και να τερματίσουν την ατιμωρησία σε περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

11.  ζητεί από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν να υπογράψει και να κυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης εις βάρος των γυναικών (CEDAW)·

12.  λυπάται βαθειά για την έλλειψη αμεροληψίας και διαφάνειας στη δικαστική διαδικασία στο Ιράν και καλεί τις ιρανικές αρχές να εγγυηθούν δίκαιη και ανοικτή διαδικασία προσφυγής·

13.  καλεί τις ιρανικές αρχές να επιτρέψουν την πρόσβαση του Ερυθρού Σταυρού σε όλους τους φυλακισμένους, καθώς και την εκ μέρους των διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρακολούθηση της κατάστασης στη χώρα·

14.  καλεί τις ιρανικές αρχές να αποφυλακίσουν πάραυτα όσους κρατούνται αποκλειστικά λόγω της συμμετοχής τους σε ειρηνικές διαδηλώσεις και λόγω της επιθυμίας τους να ασκήσουν το βασικό ανθρώπινο δικαίωμά τους για την ελευθερία έκφρασης και επαναλαμβάνει ιδιαίτερα το αίτημά του για την αθώωση των επτά ηγετών Μπαχάι·

15.  υπενθυμίζει ότι η ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που πρέπει να διασφαλίζεται υπό οιεσδήποτε συνθήκες, σύμφωνα με το άρθρο 18 του ICCPR, του οποίου η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι μέρος και το οποίο έχει επικυρώσει·

16.  ζητεί την άμεση αποφυλάκιση όλων των συλληφθέντων δικηγόρων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

17.  εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την κατάχρηση των δικαστικών εξουσιών από τις ιρανικές αρχές με στόχο μέλη της κοινότητας των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, όπως μέλη της εκστρατείας για τη συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών και του κεντρικού συμβουλίου της φοιτητικής οργάνωσης ADVAR, μεταξύ άλλων·

18.  καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να σχεδιάσουν πρόσθετα μέτρα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για την ενεργό προστασία των ιρανών υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν το ευρωπαϊκό πρόγραμμα πόλη-καταφύγιο·

19.  ζητεί να καθιερωθεί εκ νέου αποστολή του ΟΗΕ για ειδικό εισηγητή με σκοπό να διερευνηθεί η μη τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ενθαρρυνθεί η λογοδοσία των υπαίτιων για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν·

20.  ζητεί να διευρυνθεί ο υφιστάμενος κατάλογος ατόμων και οργανώσεων που υπόκεινται σε απαγορεύσεις ταξιδίου στην ΕΕ και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων, για να περιλάβει εκείνους που είναι υπεύθυνοι για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή και περιορισμό της ελευθερίας στο Ιράν·

21.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στον πρόεδρο του ανωτάτου δικαστηρίου του Ιράν και στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2009)0060. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0016.