Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο αριθ. 6 της Σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, σχετικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής, της 28ης Απριλίου 1983,

–  έχοντας υπόψη το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, της 15ης Δεκεμβρίου 1989, που αποσκοπεί στην κατάργηση της θανατικής ποινής,

–  έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής, ιδιαίτερα το ψήφισμα της 26ης Απριλίου 2007 σχετικά με την πρωτοβουλία υπέρ οικουμενικού δικαιοστασίου στις θανατικές εκτελέσεις(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την Κίνα: δικαιώματα των μειονοτήτων και εφαρμογή της θανατικής ποινής(2), της 20ής Νοεμβρίου 2008 σχετικά με τη θανατική ποινή στη Νιγηρία(3), της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με τις εκτελέσεις στη Λιβύη(4), της 8ης Ιουλίου 2010 σχετικά με τη Βόρεια Κορέα(5), της 22ας Οκτωβρίου 2009 σχετικά με το Ιράν(6), της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με το Ιράν(7), και της 8ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν και ειδικότερα των περιπτώσεων των Sakineh Mohammadi Ashtiani και Zahra Bahrami(8),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα 62/149 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 18ης Δεκεμβρίου 2007, στο οποίο ζητείται η εφαρμογή μορατόριουμ για τη χρήση της θανατικής ποινής, και το ψήφισμα 63/168 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, στο οποίο ζητείται η εφαρμογή του ψηφίσματος 62/149 του 2007 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ προς την Γενική Συνέλευση σχετικά με την εφαρμογή μορατόριουμ για τη χρήση της θανατικής ποινής, της 11ης Αυγούστου 2010 (A/65/280),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ προς την δέκατη πέμπτη σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με το θέμα της θανατικής ποινής, της 16ης Ιουλίου 2010 (A/HRC/15/19),

–  έχοντας υπόψη την ομιλία της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας που εκφώνησε στην ολομέλεια της 16ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την πολιτική σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπενθυμίζοντας ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής παγκοσμίως αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ καθώς και δική της προσωπική προτεραιότητα,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση του Προέδρου του ΕΚ, Jerzy Buzek, της 19ης Οκτωβρίου 2009, με την οποία απηύθυνε ένθερμη έκκληση για την κατάργηση της θανατικής ποινής,

–  έχοντας υπόψη την τελική διακήρυξη που εγκρίθηκε από το 4ο παγκόσμιο συνέδριο κατά της θανατικής ποινής, που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη από τις 24 έως τις 26 Φεβρουαρίου 2010, το οποίο καλεί για οικουμενική κατάργηση της θανατικής ποινής,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του 2008 της Αφρικανικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Λαών, το ψήφισμα του 2009 της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ σχετικά με μορατόριουμ για την θανατική ποινή, και άλλες περιφερειακές πρωτοβουλίες όπως εκείνες που ανέλαβε η Διαμερικανική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου,

–  έχοντας υπόψη την αναθεωρημένη και ενημερωμένη έκδοση των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τη θανατική ποινή, οι οποίες εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο στις 16 Ιουνίου 2008,

–  έχοντας υπόψη την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής και τη θέσπιση ευρωπαϊκής ημέρας κατά της θανατικής ποινής, στις 10 Οκτωβρίου κάθε έτους,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 110, παράγραφος 4 του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έντονα προσηλωμένη στην προσπάθεια κατάργησης της θανατικής ποινής οπουδήποτε, και ότι επιδιώκει να επιτύχει την οικουμενική αποδοχή αυτής της αρχής,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί τον κορυφαίο θεσμικό παράγοντα στον αγώνα εναντίον της θανατικής ποινής παγκοσμίως και ότι οι ενέργειές της σε αυτό τον τομέα αντιπροσωπεύουν βασική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ότι η ΕΕ είναι επίσης ο κορυφαίος χορηγός για την στήριξη των προσπαθειών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο για την κατάργηση της θανατικής ποινής,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η θανατική ποινή αποτελεί την έσχατη μορφή σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής τιμωρίας που παραβιάζει το δικαίωμα στη ζωή, όπως διακηρύσσεται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και ότι οι συνθήκες κράτησης που επιβάλλονται με την απόφαση θανατικής ποινής ισοδυναμούν με βασανιστήρια, γεγονός απαράδεκτο για κράτη που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι η θανατική ποινή δεν έχει επίδραση στις τάσεις για βίαια εγκλήματα,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι από τα στοιχεία προκύπτει ότι η θανατική ποινή πλήττει κυρίως τους μη προνομιούχους,

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα Πρωτόκολλα 6 και 13 στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου απαγορεύει στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης την επιβολή της θανατικής ποινής,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ καταβάλλει προσπάθειες για κήρυξη μορατόριουμ στην εφαρμογή της θανατικής ποινής από τρίτες χώρες και, εν ευθέτω χρόνω, την κατάργησή της και την κύρωση των σχετικών διεθνών κειμένων των Ηνωμένων Εθνών και άλλων, και ιδίως του δεύτερου Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο προβλέπει την κατάργηση της θανατικής ποινής,

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής αποτελεί μια από τις θεματικές προτεραιότητες για την παροχή βοήθειας από το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (EIDHR), το οποίο από το 1994 έχει χρηματοδοτήσει πάνω από 30 έργα παγκοσμίως, με συνολικό προϋπολογισμό πάνω από 15 εκατ. ευρώ,

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να δίνει τη συγκατάθεσή του για τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών και, σε γενικές γραμμές, για διεθνείς συμφωνίες με τρίτες χώρες,

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα καταστατικά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, καθώς και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία, του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τη Ρουάντα, του Ειδικού Δικαστηρίου για τη Σιέρα Λεόνε, των ειδικών επιτροπών για τα σοβαρά εγκλήματα στο Ντίλι του Τιμόρ-Λέστε και των Έκτακτων Τμημάτων των δικαστηρίων της Καμπότζης, αποκλείουν τη θανατική ποινή για τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τις γενοκτονίες, που είναι τα σοβαρότερα εγκλήματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα και στα οποία έχουν δικαιοδοσία,

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2007 και το 2008 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε τα ιστορικά ψηφίσματα 62/149 και 63/168, τα οποία ζητούν την επιβολή παγκόσμιου μορατόριουμ στις εκτελέσεις και τελικά επιδιώκουν την κατάργηση της θανατικής ποινής, και υπογραμμίζει, εν προκειμένω, ότι ο αριθμός των χωρών που υποστηρίζουν αυτό το ψήφισμα έχει αυξηθεί και ότι, ως εκ τούτου, το ψήφισμα 63/168 εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία 106 χωρών υπέρ, 46 κατά και 34 αποχών,

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το τέταρτο παγκόσμιο συνέδριο κατά της θανατικής ποινής, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη το Φεβρουάριο του 2010 απηύθυνε έκκληση στα κράτη τα οποία έχουν καταργήσει ντε φάκτο την θανατική ποινή να την καταργήσουν και νομικά, τα κράτη που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή να ενσωματώσουν το θέμα της οικουμενικής κατάργησης στις διεθνείς σχέσεις τους, και τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς να υποστηρίξουν την οικουμενική κατάργηση μέσω της έγκρισης ψηφισμάτων για επιβολή μορατόριουμ στις εκτελέσεις,

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 154 κράτη παγκοσμίως έχουν καταργήσει την θανατική ποινή δια νόμου ή στην πράξη, εκ των οποίων 96 κράτη την έχουν καταργήσει για οποιοδήποτε αδίκημα, 8 την διατηρούν μόνο για εξαιρετικά εγκλήματα όπως εκείνα που διαπράττονται σε καιρό πολέμου, 6 έχουν εφαρμόσει μορατόριουμ στις εκτελέσεις, ενώ 44 έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή ντε φάκτο (πρόκειται για χώρες οι οποίες δεν έχουν πραγματοποιήσει εκτελέσεις τουλάχιστον επί 10 χρόνια ή που έχουν συνάψει δεσμευτικές υποχρεώσεις να μην χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή),

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι περισσότερες από 100 χώρες που διατηρούν τη θανατική ποινή για ορισμένα εγκλήματα έχουν θέσει εκτός νόμου την εκτέλεση ανήλικων παραβατών· υπογραμμίζοντας, ωστόσο, ότι ένας μικρός αριθμός χωρών συνεχίζει να εκτελεί παιδιά παραβάτες, σε κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, και ιδίως του άρθρου 6, παράγραφος 5 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα· υπογραμμίζοντας ιδίως ότι το Ιράν παρουσιάζει τους υψηλότερους αριθμούς εκτέλεσης ανηλίκων,

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεκάδες βεβαιωμένες περιπτώσεις Ευρωπαίων πολιτών που είναι μελλοθάνατοι ή αντιμετωπίζουν τη θανατική ποινή σε ολόκληρο τον κόσμο και τονίζοντας απ' αυτή την άποψη την επιτακτική ανάγκη να ενοποιηθεί και να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αντίδραση σε ενδεχόμενες εκτελέσεις Ευρωπαίων πολιτών,

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 23 Μαρτίου 2010 ο Πρόεδρος της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Boris Gryzlov, σε συνάντηση στη Μόσχα με μέλη της Επιτροπής Παρακολούθησης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ανέφερε ότι η Ρωσία δεν έχει επικυρώσει το Έκτο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, σχετικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής, λόγω της τρομοκρατικής απειλής που υπάρχει στη χώρα,

ΙΖ.  χαιρετίζοντας το γεγονός ότι στις 11 Φεβρουαρίου 2010 το Κοινοβούλιο της Κιργιζίας επικύρωσε το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, που αποσκοπεί στην κατάργηση της θανατικής ποινής, και ότι στις 21 Μαΐου 2010 δημοσιοποιήθηκε από την προσωρινή κυβέρνηση της Κιργιζίας το οριστικό σχέδιο του Συντάγματος, το οποίο απαγορεύει, μεταξύ άλλων, τη θανατική ποινή και το οποίο έχει πλέον εγκριθεί,

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 43 χώρες στον κόσμο διατηρούν τη θανατική ποινή και ότι ο μεγαλύτερος αριθμός εκτελέσεων σημειώθηκε στην Κίνα, το Ιράν και το Ιράκ· ότι μόνον η Κίνα πραγματοποίησε περίπου 5 000 εκτελέσεις ή το 88% του παγκόσμιου συνόλου· το Ιράν εκτέλεσε τουλάχιστον 402 ανθρώπους, το Ιράκ τουλάχιστον 77 και η Σαουδική Αραβία τουλάχιστον 69,

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ιράν εξακολουθεί να εφαρμόζει την ποινή του θανάτου με λιθοβολισμό, η οποία αντιβαίνει στο Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα,

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρχές της Βορείου Κορέας πραγματοποιούν συστηματικά εκτελέσεις και το δικαστικό σύστημα είναι υποτελές στο κράτος, και ότι η θανατική ποινή εφαρμόζεται σε ευρύ φάσμα εγκλημάτων κατά του κράτους και επεκτείνεται κατά περιόδους από τον Ποινικό Κώδικα, ενώ οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, εξαναγκάζονται να παρευρίσκονται σε δημόσιες εκτελέσεις,

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στην Ιαπωνία οι κρατούμενοι και οι συγγενείς τους καθώς και οι δικηγόροι αγνοούν μέχρι την τελευταία στιγμή την ημέρα της εκτέλεσης,

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Προεδρικό Συμβούλιο του Ιράκ πρόσφατα επικύρωσε τις θανατικές καταδίκες τουλάχιστον 900 κρατουμένων, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά,

ΚΓ.  υπογραμμίζοντας ότι η Λευκορωσία παραμένει η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εξακολουθεί να επιβάλλει τη θανατική ποινή· επισημαίνοντας ότι τόσο η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν κατ' επανάληψη ζητήσει επιμόνως από τη Λευκορωσία να καταργήσει τη θανατική ποινή· ότι στη Λευκορωσία οι πληροφορίες που αφορούν τη θανατική ποινή είναι απόρρητες, υπάρχουν δε σοβαρές ανησυχίες για την αμεροληψία των δικών και, σύμφωνα με τον Κώδικα Εκτέλεσης Ποινών, η θανατική ποινή εκτελείται διά τουφεκισμού μακριά από τη δημοσιότητα, η διοίκηση του κέντρου κράτησης ενημερώνει τον δικαστή για τις εκτελέσεις και ο δικαστής ενημερώνει τους συγγενείς· ότι τα πτώματα των εκτελεσμένων δεν παραδίδονται στους οικείους τους για να ταφούν και ότι ο τόπος της ταφής τους δεν γνωστοποιείται,

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 35 πολιτείες από τις 50 που απαρτίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής διατηρούν τη θανατική ποινή, αν και 4 από αυτές δεν έχουν πραγματοποιήσει εκτελέσεις από το 1976· ότι το 2009 οι εκτελέσεις ανήλθαν σε 52, ύστερα από τον τερματισμό ενός ντε φάκτο μορατόριουμ το οποίο ίσχυε από το Σεπτέμβριο 2007 έως το Μάιο 2008, αν και, για έβδομο συνεχές έτος, ο αριθμός των θανατικών ποινών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μειώθηκε σε 106,

ΚΕ.  χαιρετίζοντας το γεγονός ότι ορισμένες πολιτείες, μεταξύ των οποίων η Μοντάνα, το Νέο Μεξικό, το Νιού Τζέρσεϊ, η Νέα Υόρκη, η Βόρεια Καρολίνα και το Κεντάκι έχουν κινηθεί κατά της θανατικής ποινής με μέτρα τα οποία περιλαμβάνουν μορατόριουμ στις εκτελέσεις ή κατάργησή της, καταδικάζοντας παράλληλα τις εκτελέσεις της Teresa Lewis στην Πολιτεία της Βιρτζίνια και του Holly Wood στην Αλαμπάμα παρά τα στοιχεία ότι και οι δυό τους ήταν διανοητικά καθυστερημένοι, και υπογραμμίζοντας τις περιπτώσεις του Mumia Abu-Jamal, ο οποίος ευρίσκεται στην πτέρυγα μελλοθανάτων στην Πενσυλβάνια, και του Troy Davis στη Τζόρτζια,

1.  επαναλαμβάνει την πάγια θέση του κατά της θανατικής ποινής σε κάθε περίπτωση και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και τονίζει για μια ακόμα φορά ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής συμβάλλει στην ενίσχυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην προοδευτική ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

2.  καταδικάζει κάθε εκτέλεση οπουδήποτε κι αν πραγματοποιείται· απευθύνει θερμή έκκληση στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της να επιβάλλουν την υλοποίηση του ψηφίσματος των ΗΕ για οικουμενικό μορατόριουμ στις εκτελέσεις με απώτερο στόχο την πλήρη κατάργηση της θανατικής ποινής σε όλα τα κράτη τα οποία εξακολουθούν να την εφαρμόζουν· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουν δράση για τον προοδευτικό περιορισμό της χρήσης της, επιμένοντας παράλληλα ώστε να εκτελείται σύμφωνα με τα ελάχιστα διεθνή πρότυπα· εκφράζει τη βαθειά ανησυχία του σχετικά με την επιβολή της θανατικής ποινής σε ανηλίκους και σε άτομα με νοητική στέρηση και ζητεί την άμεση και οριστική της κατάργηση·

3.  ζητεί επιμόνως από την ΕΕ να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία διπλωματίας, συνεργασίας και βοήθειας που διαθέτει ώστε να συμβάλει στην κατάργηση της θανατικής ποινής·

4.  καλεί τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τη θανατική ποινή να κηρύξουν άμεσο μορατόριουμ στις εκτελέσεις· επιπλέον ενθαρρύνει χώρες όπως η Κίνα, η Αίγυπτος, το Ιράν, η Μαλαισία, το Σουδάν, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ να εκδώσουν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τη χρήση της θανατικής ποινής στις εν λόγω χώρες· παροτρύνει επίσης την Βόρειο Κορέα να σταματήσει πάραυτα και σε μόνιμη βάση τις εκτελέσεις·

5.  καλεί την Ιαπωνία να ρίξει φως στο σύστημά της σχετικά με την επιβολή της θανατικής ποινής·

6.  ενθαρρύνει τα κράτη που δεν έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή να τηρούν τις διασφαλίσεις προστασίας των δικαιωμάτων όσων αντιμετωπίζουν τη θανατική ποινή, όπως αυτές ορίζονται στις διασφαλίσεις του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ενθαρρύνουν τις εναπομένουσες χώρες που δεν έχουν υπογράψει και κυρώσει το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα να το πράξουν, και όσα κράτη μέλη δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο αριθ. 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη θανατική ποινή να το πράξουν·

7.  καλεί τα κράτη μέλη του ΟΑΣΕ, και ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Λευκορωσία, να υιοθετήσουν άμεσα μορατόριουμ στις εκτελέσεις·

8.  καλεί το Καζακστάν και τη Λετονία να τροποποιήσουν διατάξεις της εθνικής τους νομοθεσίας που εξακολουθούν να επιτρέπουν την επιβολή της θανατικής ποινής για ορισμένα εγκλήματα υπό εξαιρετικές συνθήκες·

9.  παροτρύνει θερμά τα κράτη μέλη της ΕΕ και όλους τους συνυπογράφοντες τα ψηφίσματα του 2007 και 2008 της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ να υποβάλλουν, στο πλαίσιο ενισχυμένης διαπεριφερειακής συμμαχίας, ένα τρίτο ψήφισμα για την θανατική ποινή στην 65η Γενική Συνέλευση των ΗΕ το οποίο θα αναφέρεται κατά προτεραιότητα:

10.  καλεί τα συμμετέχοντα κράτη που διατηρούν την θανατική ποινή να ενθαρρύνουν τις αποστολές του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του ΟΑΣΕ, σε συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρώπης, να διεξαγάγουν δραστηριότητες ευαισθητοποίησης κατά της χρήσης της θανατικής ποινής, ιδίως στα μέσα ενημέρωσης, τους υπαλλήλους επιβολής του νόμου, τους παράγοντες χάραξης πολιτικής και το ευρύτερο κοινό·

11.  καλεί τα κράτη του ΟΑΣΕ που διατηρούν την θανατική ποινή να επεξεργάζονται με διαφάνεια τις πληροφορίες σχετικά με την θανατική ποινή, ενημερώνοντας το κοινό για την ταυτότητα των ατόμων που καταδικάσθηκαν σε θάνατο ή εκτελέστηκαν και να παρέχουν στατιστικά στοιχεία σχετικά με την χρήση της θανατικής ποινής, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις στα πλαίσια του ΟΑΣΕ·

12.  παροτρύνει το Συμβούλιο και την Επιτροπή, ιδίως ενόψει της συγκρότησης της ΕΥΕΔ, να προσφέρουν οδηγίες για μια συνολική και αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική για τη θανατική ποινή σε σχέση με τις δεκάδες βεβαιωμένες περιπτώσεις Ευρωπαίων πολιτών που αντιμετωπίζουν εκτέλεση σε τρίτες χώρες, πολιτική η οποία θα περιλαμβάνει ισχυρούς και ενισχυμένους μηχανισμούς όσον αφορά το σύστημα αναγνώρισης ταυτότητας, την παροχή νομικής βοήθειας, τις νομικές παρεμβάσεις και τα διπλωματικά διαβήματα της ΕΕ·

13.  ενθαρρύνει περαιτέρω τις δραστηριότητες των μη κυβερνητικών οργανώσεων που καταβάλλουν προσπάθειες για την κατάργηση της θανατικής ποινής, μεταξύ των οποίων και οι οργανώσεις: Hands Off Cain, Διεθνής Αμνηστία, Διεθνής Ποινική Μεταρρύθμιση, Παγκόσμια Συμμαχία Κατά της Θανατικής Ποινής και Διεθνής Ομοσπονδία Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Sant'Egidio και Reprieve· επιδοκιμάζει και στηρίζει τις συστάσεις σχετικά με τα μέσα της ΕΕ στον αγώνα κατά της θανατικής ποινής που έγιναν στο 12ο Φόρουμ ΕΕ-ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

14.  δεσμεύεται να παρακολουθεί το ζήτημα της θανατικής ποινής, να θέτει συγκεκριμένες υποθέσεις υπόψη των αρχών των χωρών και να μελετά ενδεχόμενες πρωτοβουλίες και ειδικές αποστολές σε χώρες που διατηρούν τη θανατική ποινή, έτσι ώστε να πιέζει αυτές τις κυβερνητικές αρχές να υιοθετήσουν μορατόριουμ στις εκτελέσεις, με απώτερο στόχο την πλήρη κατάργησή τους·

15.  ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, όταν πρόκειται να συνάπτουν συμβάσεις με χώρες που εξακολουθούν να εφαρμόζουν τη θανατική ποινή ή με χώρες που δεν έχουν υπογράψει το μορατόριουμ με στόχο την κατάργηση της θανατικής ποινής, να τις ενθαρρύνουν έντονα να το πράξουν·

16.  ζητεί από την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας /Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και τα κράτη μέλη να εξακολουθήσουν να ομιλούν με μια φωνή και να έχουν κατά νου ότι το βασικό πολιτικό περιεχόμενο του ψηφίσματος πρέπει να είναι η υιοθέτηση παγκόσμιου μορατόριουμ ως καίριο βήμα προς την κατάργηση της θανατικής ποινής·

17.  καλεί ιδιαιτέρως την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας /Αντιπρόεδρο της Επιτροπής να δείξει την πολιτική προτεραιότητα που δίδει στην κατάργηση της θανατικής ποινής εγείροντας συστηματικά το θέμα σε πολιτικές επαφές με χώρες που διατηρούν την θανατική ποινή και μέσω τακτικών προσωπικών παρεμβάσεων υπέρ εκείνων που κινδυνεύουν να εκτελεστούν άμεσα·

18.  υπενθυμίζει ότι η πλήρης κατάργηση της θανατικής ποινής παραμένει ένας από τους βασικούς στόχους της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκτιμά ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μόνο με στενή συνεργασία μεταξύ κρατών, διαπαιδαγώγηση, συνειδητοποίηση, αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα·

19.  ενθαρρύνει την περιφερειακή συνεργασία σε αυτή την κατεύθυνση· τονίζει, για παράδειγμα, ότι η Μογγολία έχει υιοθετήσει επίσημα μορατόριουμ στις εκτελέσεις από τον Ιανουάριο του 2010 και, ως θετική συνέπεια, ορισμένες χώρες που διατηρούν ακόμη τη θανατική ποινή εξετάζουν τη συνταγματικότητα αυτής της μορφής τιμωρίας·

20.  καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να προσδιορίσουν τρόπους για την βελτίωση της εφαρμογής και αποτελεσματικότητας των κατευθυντηρίων γραμμών για την Θανατική Ποινή κατά την τρέχουσα επανεξέταση της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα ενόψει της προγραμματιζόμενης αναθεώρησης των κατευθυντηρίων γραμμών το 2011·

21.  καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αξιοποιήσουν την παγκόσμια ημέρα και την ευρωπαϊκή ημέρα κατά της θανατικής ποινής για να αναδείξουν μεταξύ άλλων τις υποθέσεις των: Sakineh Mohamadi Ashtiani, Zahara Bahrami, Mumia Abu-Jamal, Troy Davis, Oleg Grishkovstov, Andrei Burdyko και Ebrahim Hamidi, Suliamon Olyfemi και Siti Zainab Binti Duhri Rupa·

22.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και τον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών.

(1) ΕΕ C 74 E, 20.3.2008, σ. 775. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2009)0105. (3) ΕΕ C 16 E, 22.1.2010, σ. 71. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2010)0246. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2010)0290. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2009)0060. (7) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2010)0016. (8) Κείμενα που εγκρίθηκαν P7_TA(2010)0310.