SPRAWOZDANIE w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej praw jazdy

3.02.2005 r. - (COM(2003)0621 – C5‑0610/2003 – 2003/0252(COD)) - ***I

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Mathieu Grosch

Poprawki

• 001-086 (PDF - 251 KB)
• 001-086 (DOC - 231 KB)
• 087-102 (PDF - 144 KB)
• 087-102 (DOC - 175 KB)
• 103-103 (PDF - 97 KB)
• 103-103 (DOC - 118 KB)
• 104-113 (PDF - 135 KB)
• 104-113 (DOC - 162 KB)
• 114-126 (PDF - 143 KB)
• 114-126 (DOC - 111 KB)
• 127-129 (PDF - 110 KB)
• 127-129 (DOC - 126 KB)
• 130-130 (PDF - 99 KB)
• 130-130 (DOC - 166 KB)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej praw jazdy

(COM(2003)0621 – C5‑0610/2003 – 2003/0252(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2003)0621)[1],

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z którymi projekt został przedstawiony Komisji (C5‑0610/2003),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6‑0016/2005),

1.  zatwierdza po poprawkach projekt Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o ponowną konsultację, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego projektu lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt uzasadnienia 3
(3) Przewidziana w dyrektywie 91/439/EWG możliwość ustanawiania wewnętrznych przepisów krajowych w odniesieniu do okresu ważności prawa jazdy prowadzi do tego, że istnieją obok siebie różne przepisy w poszczególnych Państwach Członkowskich i w krajach tych obowiązuje i jest w obiegu ponad 80 różnych wzorów praw jazdy. Prowadzi to do powstania problemu przejrzystości dla obywateli, sił porządkowych i dla organów władzy odpowiedzialnych za zarządzanie prawami jazdy a także do podrabiania dokumentów, które niekiedy mają parę dziesiątków lat. Z tych to powodów zaleca się zharmonizowanie przepisów w odniesieniu do okresu ważności praw jazdy, wystawionych lub odnowionych od początku stosowania tej dyrektywy.	(3) Przewidziana w dyrektywie 91/439/EWG możliwość ustanawiania wewnętrznych przepisów krajowych w odniesieniu do okresu ważności prawa jazdy prowadzi do tego, że istnieją obok siebie różne przepisy w poszczególnych Państwach Członkowskich i w krajach tych obowiązuje i jest w obiegu ponad 110 różnych wzorów praw jazdy. Prowadzi to do powstania problemu przejrzystości dla obywateli, sił porządkowych i dla organów władzy odpowiedzialnych za zarządzanie prawami jazdy a także do podrabiania dokumentów, które niekiedy mają parę dziesiątków lat.
Uzasadnienie
W wyniku rozszerzenia Unii ilość różnych wzorów dodatkowo wzrosła . Por. również uzasadnienie poprawki do art. 3 ust. 2b (nowy).
Poprawka 2 Punkt uzasadnienia 3 a (nowy)
	3a) We wszystkich krajach należy wymienić stare prawa jazdy w celu uniknięcia sytuacji, w której zamiast jednolitego wzoru europejskiego powstanie po prostu dodatkowy wzór europejski. Dla starych wzorów papierowych praw jazdy przewiduje się termin 10 lat, dla starych wzorów prawa jazdy w formacie kart plastikowych 20 lat.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 3 ust. 2b (nowy).
Poprawka 3 Punkt uzasadnienia 3 b (nowy)
	3b) Przedmiotowa wymiana istniejących praw jazdy nie ogranicza istniejących uprawnień w odniesieniu do praw jazdy różnych kategorii.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 3 ust. 2b (nowy).
Poprawka 4 Punkt uzasadnienia 5
5) Państwa Członkowskie mogą nałożyć obowiązek badań medycznych jako gwarancję zgodności z podstawowymi wymogami dotyczącymi fizycznej i psychicznej zdolności do prowadzenia pojazdu silnikowego. Na potrzeby przejrzystości, częstotliwość takich badań powinna zbiegać się z terminem przedłużenia okresu ważności prawa jazdy, jeśli badanie jest wymagane i w związku z tym jest ono określone terminem ważności prawa jazdy.	5) Państwa Członkowskie mogą nałożyć obowiązek badań medycznych jako gwarancję zgodności z podstawowymi wymogami dotyczącymi fizycznej i psychicznej zdolności do prowadzenia pojazdu silnikowego. Np. badania wzroku osób powyżej 45 lat mogłyby oznaczać zwiększenie bezpieczeństwa drogowego. Na potrzeby przejrzystości, częstotliwość takich badań powinna zbiegać się z terminem przedłużenia okresu ważności prawa jazdy, jeśli badanie jest wymagane i w związku z tym jest ono określone terminem ważności prawa jazdy.
Poprawka 5 Punkt uzasadnienia 7
7) Dolne granice wieku muszą w większym stopniu odzwierciedlać zasadę stopniowego dostępu do poszczególnych kategorii. Warunki uzyskania poszczególnych kategorii prawa jazdy muszą być bardziej zróżnicowane w odniesieniu do różnych kategorii pojazdów dwukołowych jak również poszczególnych kategorii pojazdów przeznaczonych do przewozu osób i towarów. Kategoria B1 musi nadal pozostać kategorią fakultatywną, z możliwością zastosowania wyjątków w odniesieniu do dolnej granicy wieku, aby utrzymać możliwość przyszłego wprowadzenia stopniowego dostępu do tej samej kategorii.	7) Dolne granice wieku muszą w większym stopniu odzwierciedlać zasadę stopniowego dostępu do poszczególnych kategorii. Warunki uzyskania poszczególnych kategorii prawa jazdy muszą być bardziej zróżnicowane w odniesieniu do różnych kategorii pojazdów dwu- i trójkołowych jak również poszczególnych kategorii pojazdów przeznaczonych do przewozu osób i towarów. Kategoria B1 musi nadal pozostać kategorią fakultatywną, z możliwością zastosowania wyjątków w odniesieniu do dolnej granicy wieku, aby utrzymać możliwość przyszłego wprowadzenia stopniowego dostępu do tej samej kategorii.
Poprawka 6 Punkt uzasadnienia 8 a (nowy)
	8a) Państwa Członkowskie na swoich terytoriach powinny zachować możliwość dokonania zmiany dolnej granicy wieku dla kategorii samochodów i pojazdów motocyklowych, mając na względzie poprawę bezpieczeństwa lub płynności ruchu na drogach. Jednakże w odniesieniu do kategorii pojazdów motocyklowych należy zachować zasadę stopniowego dostępu. Należy starannie rozważyć, czy zasada stopniowego dostępu powinna w przyszłości zostać rozszerzona na sektor pojazdów pasażerskich.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 7 ust. 2.
Poprawka 7 Punkt uzasadnienia 13
13) Ponadto, ze względów bezpieczeństwa ruchu i ruchu drogowego Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość stosowania swoich przepisów krajowych w sprawie odebrania, zawieszenia i uchylenia prawa jazdy w stosunku do każdego posiadacza prawa jazdy, który uzasadnił swoje normalne miejsce zamieszkania na ich terytorium.	13) Ponadto, ze względów bezpieczeństwa ruchu i ruchu drogowego Państwa Członkowskie powinny być zobowiązane, na ile tylko jest to możliwe, do stosowania swoich przepisów krajowych w sprawie odebrania, zawieszenia, ograniczenia i uchylenia prawa jazdy w stosunku do każdego posiadacza prawa jazdy, który uzasadnił swoje normalne miejsce zamieszkania na ich terytorium.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 12 ust. 4.
Poprawka 8 Punkt uzasadnienia 15 a (nowy)
	15a) Państwa Członkowskie muszą mieć możliwość zapisania dodatkowych informacji na mikroprocesorze, o ile nie ucierpi na tym właściwe użytkowanie prawa jazdy. Musi być przy tym zapewniona ochrona danych.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 1 ust. 3.
Poprawka 9 Punkt uzasadnienia 16
16) Należy określić minimalne normy dostępu do zawodu egzaminatora, ażeby egzaminatorzy dysponowali lepszą wiedzą i umiejętnościami, kandydaci do uzyskania prawa jazdy byli oceniani bardziej obiektywnie, a egzaminy na prawo jazdy stały się bardziej ujednolicone; ponadto umocni to zasadę wzajemnego uznawania praw jazdy.	16) Należy określić minimalne normy dla dostępu do zawodu egzaminatora oraz ustawicznego dokształcania, ażeby egzaminatorzy dysponowali lepszą wiedzą i umiejętnościami, kandydaci do uzyskania prawa jazdy byli oceniani bardziej obiektywnie, a egzaminy na prawo jazdy stały się bardziej ujednolicone; ponadto umocni to zasadę wzajemnego uznawania praw jazdy.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 11.

Poprawka 10

Art. 1 ust. 2

2. Państwa Członkowskie mają prawo wyposażyć wystawione przez nie prawa jazdy w mikroprocesor od momentu, w którym Komisja określi przepisy techniczne zgodnie z procedurą art. 10. Komisja zadba o to, aby przepisy techniczne dotyczące umieszczania mikroprocesora na prawie jazdy przewidywały dopuszczenie typu dla całej Wspólnoty, które może być udzielone wyłącznie, jeśli mikroprocesor niezbicie wytrzyma próby manipulacji lub sfałszowania danych. Mikroprocesor zawiera dane z prawa jazdy i nie może posiadać żadnych innych danych aniżeli bezpośrednio z nim związane.	2. Państwa Członkowskie mają prawo wyposażyć wystawione przez nie prawa jazdy w mikroprocesor od momentu, w którym Komisja określi przepisy techniczne zgodnie z procedurą art. 10. Komisja zadba o to, aby przepisy techniczne dotyczące umieszczania mikroprocesora na prawie jazdy przewidywały dopuszczenie typu dla całej Wspólnoty, które może być udzielone wyłącznie, jeśli mikroprocesor niezbicie wytrzyma próby manipulacji lub sfałszowania danych.

Uzasadnienie

Por. uzasadnienie poprawki do art. 1 ust. 2a.

Poprawka 11 Art. 1 ust. 2 a (nowy)
	2a. Mikroprocesor zawiera zharmonizowane dane prawa jazdy, wymienione w załączniku I.
	Po skonsultowaniu z Komisją Państwa Członkowskie mogą zapisać na mikroprocesorze dodatkowe dane, o ile nie spowoduje to żadnego uszczerbku dla stosowania niniejszej dyrektywy ani naruszenia obowiązujących przepisów o ochronie danych.
	Komisja może dostosować zał. I zgodnie z procedurą art. 9, aby zagwarantować przyszłą interoperatywność.
Uzasadnienie
O ile nie naruszy to właściwej funkcji prawa jazdy i mikroprocesora jak również interoperatywności, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość zapisywania dodatkowych informacji na mikroprocesorze. Uwzględnić przy tym należy obowiązujące przepisy o ochronie danych.
Poprawka 12 Art. 3 ust. 2 a (nowy)
	2a. Materiał, użyty do wykonania prawa jazdy zgodnie z zał. I, należy zabezpieczyć przed fałszowaniem za pomocą specyfikacji, określonych przez Komisję zgodnie z procedurą art. 10. Państwa Członkowskie mogą wprowadzić dodatkowe cechy zabezpieczające.
Uzasadnienie
Ochrona przed fałszerstwami stanowi jeden z głównych celów dyrektywy. Dlatego też Państwa Członkowskie powinny móc wprowadzać dodatkowe cechy zabezpieczające.
Poprawka 13 Art. 3 ust. 2 b (nowy)
	2b. Wszystkie prawa jazdy, nie spełniające wymogów zał. I do niniejszej dyrektywy, ani też zał. Ia do dyrektywy 91/439/EWG, wprowadzonego dyrektywą 96/47/WE, zostaną zastąpione wzorem, zawartym w zał. I niniejszej dyrektywy w przeciągu dziesięciu lat od rozpoczęcia stosowania dyrektywy.
	W przeciągu 20 lat od rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy wszystkie prawa jazdy, niezgodne z zał. I tej dyrektywy, zostaną zastąpione wzorem, zawartym w zał. I.
	Postanowienia niniejszej dyrektywy nie powodują odebrania lub jakiegokolwiek ograniczenia prawa do prowadzenia pojazdów określonej kategorii, przyznanego przed rozpoczęciem stosowania tej dyrektywy.
Uzasadnienie
Dyrektywa ma na celu zastąpienie wielkiej różnorodności istniejących wzorów prawa jazdy jednolitym formatem. Z tego też względu wszystkie istniejące wzory prawa jazdy niezgodne z tą dyrektywą muszą zostać konsekwentnie wymienione, gdyż w przeciwnym razie wprowadzony zostanie jedynie dodatkowy wzór europejski.
Ponadto ta wymiana umożliwi ewidencję stanu istniejących praw jazdy w każdym Państwie Członkowskim. Prawa jazdy sfałszowane lub wystawione podwójnie byłyby wycofane z obiegu. Miałoby to ogromne znaczenie dla europejskiej sieci praw jazdy, która mogłaby podjąć swoją pracę na odświeżonych i zaktualizowanych plikach i lepiej zwalczać ”turystykę” praw jazdy.
W związku z koniecznością poniesienia nakładów administracyjnych należy przewidzieć terminy wymiany. Dzięki tej regulacji Państwa Członkowskie miałyby 10 lat od rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy na wymianę wszystkich papierowych praw jazdy na nowy wzór. W ciągu następnych 10 lat powinny zostać wymienione na nowy wzór także istniejące wzory kart plastikowych.
Wymiana starych praw jazdy nie może jednak w żadnym przypadku powodować utraty lub ograniczenia nabytych uprawnień do prowadzenia pojazdów różnych kategorii.
Poprawka 14 Art. 4 ust. 1 kat. AM tiret 1 a (nowy)
	- czterokołowe lekkie pojazdy silnikowe o masie nieprzekraczającej 350 kg, bez masy baterii w przypadku pojazdów napędzanych elektrycznie, rozwijające prędkość zależnie od konstrukcji do 45 km/h, o pojemności do 50 cm3 w przypadku zapłonu z obcego źródła lub o maksymalnej mocy użytecznej do 4 kW w przypadku innych silników spalinowych, lub o maksymalnej mocy znamionowej do 4 kW w przypadku silników elektrycznych;
Uzasadnienie
Uważa się za wskazane, aby osoby prowadzące tego rodzaju lekkie pojazdy silnikowe również zdawały egzamin przynajmniej z posiadanej wiedzy.
Poprawka 15 Art. 4 ust. 1 kat. A1 tiret 1 a (nowy)
	- pojazdy trójkołowe o mocy nieprzekraczającej 15 kW;
Uzasadnienie
Trójkołowe pojazdy silnikowe powinny być zaliczone do kategorii A, odpowiednio do ich mocy.
Poprawka 16 Art. 4 ust. 1 kat. A2 tiret 1 a (nowy)
	- pojazdy trójkołowe o mocy nieprzekraczającej 35 kW;
Uzasadnienie
Trójkołowe pojazdy silnikowe powinny być zaliczone do kategorii A, odpowiednio do ich mocy.
Poprawka 17 Art. 4 ust. 1 kat. A tiret 1 a (nowy)
	- pojazdy trójkołowe o mocy większej niż 35 kW;
Uzasadnienie
Trójkołowe pojazdy silnikowe powinny być zaliczone do kategorii A, odpowiednio do ich mocy.
Poprawka 18 Art. 4 ust. 1 kat. B1
- trójkołowe i czterokołowe motocykle;	- trójkołowe motocykle, o maksymalnej mocy użytecznej nieprzekraczającej 15 kW oraz czterokołowe motocykle, niezaliczane do lekkich pojazdów silnikowych czterokołowych, tiret 2 kat. AM, o ciężarze własnym do 400 kg (550 kg w przypadku pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów), bez ciężaru baterii w przypadku pojazdów o napędzie elektrycznym, o maksymalnej mocy użytecznej nieprzekraczającej 15 kW i prędkości maksymalnej nieprzekraczającej 80 km/h.;
Uzasadnienie
Posiadacze praw jazdy kat. A1 (zob. poprawka 14) i kat. B1 powinni być uprawnieni do prowadzenia trójkołowych pojazdów silnikowych o maksymalnej mocy użytecznej nieprzekraczającej 15 kW. Oznaczałoby to, że w Państwach Członkowskich, które nie wprowadzą opcjonalnej kat. B, kierowcy w wieku lat 16 będą mieli prawo do prowadzenia tych pojazdów. (Zob. również poprawka 13 dotycząca kategorii AM, tiret drugie).
Poprawka 19 Art. 4 ust. 1 kat. B
– pojazdy silnikowe o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kg przeznaczone do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; pojazdy tej kategorii mogą być połączone z przyczepą, której dopuszczalna masa nie przekracza 750 kg;	1. pojazdy silnikowe:
	– o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3 500 kg;
	– zaprojektowane i skonstruowane do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy;
	– bez uszczerbku dla przepisów odnoszących się do dopuszczenia przedmiotowych pojazdów mogą one być połączone z przyczepą, o ile dopuszczalna masa takiego zespołu pojazdów nie przekracza 3 500 kg;
	– jeśli kierowca uczestniczył w kursie zgodnie z zał. VIa, wówczas bez uszczerbku dla przepisów odnoszących się do dopuszczenia przedmiotowych pojazdów mogą one być połączone z przyczepą, o ile dopuszczalna masa takiego zespołu pojazdów nie przekracza 4 250 kg, a zespół pojazdów nie będzie wykorzystywany w celach komercyjnych; Dodatkowe szkolenie kierowcy nie jest obowiązkowe, jeśli waga przyczepy nie przekracza 750 kg.
	– jeśli kierowca uczestniczył w kursie zgodnie z zał. VIb, dopuszczalna masa pojazdu silnikowego może wynosić 4 250 kg, o ile chodzi o samochód kempingowy, zdefiniowany w zał. II, cz. A, rozdz. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/116/WE, jego masa użyteczna nie przekracza 1 000 kg, a pojazd nie będzie wykorzystywany w celach komercyjnych;
	2. Motocykle trójkołowe, o mocy silnika nieprzekraczającej 35 kW;
	3. Motocykle trójkołowe, o mocy silnika nieprzekraczającej 35 kW, z zastrzeżeniem, że kierowca ma ukończone 21 lat;
Uzasadnienie
Projekt Komisji w odniesieniu do przyczep jest zbyt ograniczający i zbyt mocno zmieniałby rzeczywistą sytuację, np. w dziedzinie sportu czy turystyki kempingowej.
Posiadaczom prawa jazdy kategorii B umożliwi się prowadzenie zespołu pojazdów względnie samochodu kempingowego o masie nieprzekraczającej 4250 kg dzięki przeszkoleniu, bez dodatkowego egzaminu. Będzie przy tym ściśle przestrzegane, aby możliwość ta nie była wykorzystywana w celach komercyjnych, gdyż w przeciwnym razie doprowadzić by to mogło do powstania cichej konkurencji wobec kierowców zawodowych kat. C 1 oraz C. Sformułowanie „do przewozu" zostanie sprecyzowane.
Posiadacze praw jazdy kat. B powinni być uprawnieni do prowadzenia trójkołowych pojazdów silnikowych, z zastrzeżeniem zachowania zasady stopniowego dostępu.
Poprawka 20 Art. 4 ust. 1 kat. B + E
- zespół pojazdów, składający się z pojazdu ciągnącego kat. B oraz przyczepy, o ile dopuszczalna masa przekracza 750 kg;	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe pojazdy zespół pojazdów, składający się z pojazdu ciągnącego kat. B oraz przyczepy lub naczepy siodłowej, o ile dopuszczalna masa przyczepy lub naczepy siodłowej nie przekracza 3500 kg ;
Uzasadnienie
Posiadacze prawa jazdy kat. B powinni mieć możliwość ciągnięcia również naczepy siodłowej. Całkowita masa przyczepy powinna być jednak ograniczona, a mianowicie do 3,5 tony.
Poprawka 21 Art. 4 ust. 1 kat. C1
- pojazdy silnikowe przeznaczone do przewozu towarów, o dopuszczalnej masie powyżej 3 500 kg, nieprzekraczającej jednak 6 000 kg oraz do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; z tyłu pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. C1, może być doczepiona przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie 750 kg;	- pojazdy silnikowe, niezaliczone do kat. D1 lub D, o dopuszczalnej masie powyżej 3 500 kg ale nieprzekraczającej 7 500 kg i które są przystosowane i zbudowane do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; z tyłu pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. C1, może być doczepiona przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie 750 kg;
Uzasadnienie
Należy jedynie wprowadzić rozróżnienie między przewozem osób (kat. D1 i D) a wszelkim innym rodzajem transportu. Obniżenie dopuszczalnej masy pojazdów kat. C1 z obecnych 7500 kg do 6000 kg wydaje się nieuzasadnione. Sformułowanie „do przewozu" zostanie sprecyzowane.
Poprawka 22 Art. 4 ust. 1 kat. C1 + E
- zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. C1 i przyczepy lub naczepy siodłowej o dopuszczalnej masie powyżej 750 kg, o ile dopuszczalna masa zespołu nie przekracza 12.000 kg, a dopuszczalna masa przyczepy lub naczepy siodłowej nie przekracza ciężaru własnego pojazdu ciągnącego;	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe pojazdy, zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. C1 i przyczepy lub naczepy siodłowej o dopuszczalnej masie powyżej 750 kg, o ile dopuszczalna masa zespołu nie przekracza 12.000 kg;
	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe pojazdy, zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. B oraz przyczepy lub naczepy siodłowej o dopuszczalnej masie powyżej 3 500 kg, o ile dopuszczalna masa zespołu pojazdów nie przekracza 12.000 kg;
Uzasadnienie
Odesłanie do przepisów dopuszczających typy pojazdów zastępuje postanowienie o stosunku masy pojazdu do masy przyczepy. Posiadacze prawa jazdy kat. C1 powinni mieć możliwość prowadzenia zespołu składającego się z pojazdu ciągnącego kat. B oraz przyczepy o masie przekraczającej 3500 kg, niezaliczanej do kat. B+E.
Poprawka 23 Art. 4 ust. 1 kat. C
- pojazdy silnikowe przeznaczone do przewozu towarów, o dopuszczalnej masie przekraczającej 3 500 kg, do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; do pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. C, może być doczepiona przyczepa o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;	- pojazdy silnikowe o dopuszczalnej masie przekraczającej 3 500 kg, niezaliczone do kat. D1 lub D, które są przystosowane i zbudowane do przewozu nie więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; do pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. C, może być doczepiona przyczepa o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;
Uzasadnienie
Należy jedynie wprowadzić rozróżnienie między przewozem osób (kat. D1 oraz D) a wszelkim innym rodzajem transportu. Sformułowanie „do przewozu" zostanie sprecyzowane.
Poprawka 24 Art. 4 ust. 1 kat. C + E
- zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. C i przyczepy lub naczepy siodłowej o dopuszczalnej masie przekraczającej 750 kg;	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe pojazdy, zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. C i przyczepy lub naczepy siodłowej o dopuszczalnej masie przekraczającej 750 kg;
Uzasadnienie
Dodatkowe odesłanie do odnośnych przepisów dopuszczających typy pojazdów.
Poprawka 25 Art. 4 ust. 1 kat. D1
- pojazdy silnikowe, przeznaczone do przewozu osób, którymi oprócz kierowcy będzie przewożonych nie więcej niż 16 osób i których długość nie przekracza siedmiu metrów; do pojazdu w tej kategorii, może być doczepiona przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;	- pojazdy silnikowe, zaprojektowane i skonstruowane do przewozu osób, którymi oprócz kierowcy będzie przewożonych nie więcej niż 16 osób i których długość nie przekracza ośmiu metrów; do pojazdu w tej kategorii, może być doczepiona przyczepa o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;
Uzasadnienie
Sformułowanie o dopuszczalnych pojazdach silnikowych w ramach kat. D1 zostanie sprecyzowane.
Poprawka 26 Art. 4 ust. 1 kat. D1 + E
- zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. D1 i przyczepy o dopuszczalnej masie powyżej 750 kg, o ile dopuszczalna masa zespołu nie przekracza 12 000 kg, a dopuszczalna masa przyczepy nie przekracza ciężaru własnego pojazdu ciągnącego;	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe pojazdy, zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. D1 i przyczepy o dopuszczalnej masie przekraczającej 750 kg o ile dopuszczalna masa zespołu nie przekracza 12 000 kg;
Uzasadnienie
Odesłanie do przepisów dopuszczających typy pojazdów zastępuje postanowienie o stosunku masy ciągnika do masy przyczepy.

Poprawka 27

Art. 4 ust. 1 kat. D

- pojazdy silnikowe przeznaczone do przewozu osób, w których oprócz kierowcy przewożonych będzie więcej niż osiem osób; do pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. D, może być doczepiona przyczepa o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;	- pojazdy silnikowe, które są przystosowane i zbudowane do przewozu więcej niż ośmiu osób oprócz kierowcy; do pojazdu, który może być prowadzony przez kierowcę posiadającego prawo jazdy kat. D, może być doczepiona przyczepa o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 750 kg;

Uzasadnienie

Sformułowanie o dopuszczalnych pojazdach silnikowych w ramach kat. D zostanie sprecyzowane.

Poprawka 28 Art. 4 ust. 1 kat. D + E
- zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. D i przyczepy o dopuszczalnej masie przekraczającej 750 kg.	- bez uszczerbku dla przepisów dopuszczających przedmiotowe typy pojazdów, zespoły pojazdów, składające się z pojazdu ciągnącego kat. D i przyczepy o dopuszczalnej masie przekraczającej 750 kg. Z wyjątkiem zwykłego transportu miejskiego, przyczep nie można wykorzystywać do przewozu osób.
Uzasadnienie
Dodatkowe odesłanie do odnośnych przepisów dopuszczających typy pojazdów. W ramach zwykłego transportu, przeprowadzono udane projekty przewożenia osób w przyczepach.
Poprawka 29 Art. 4 ust. 2 lit. b)
b) pojęcie ”moped” nie obejmuje ani lekkich pojazdów czterokołowych ani rowerów z napędem pedałowym;	b) pojęcie ”moped” nie obejmuje rowerów z napędem pedałowym;
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1 kat. AM.
Poprawka 30 Art. 4 ust. 2 lit. d)
d) za ”pojazd czterokołowy” uważa się każdy pojazd, niebędący lekkim pojazdem czterokołowym, o ciężarze własnym do 400 kg (550 kg dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów) bez baterii w przypadku pojazdów o napędzie elektrycznym i o maksymalnej mocy użytecznej do 15 kW ;	skreślono
Uzasadnienie
Dla lepszej jasności sprawy w art. 4 ust. 1 kat. B1 powinna być przytoczona definicja.
Poprawka 31 Art. 4 ust. 3
3. Kategoria B1 jest fakultatywna.	3. Kategoria B1 jest fakultatywna. W Państwach Członkowskich, które nie wprowadzą tej kategorii prawa jazdy, do prowadzenia odpowiednich pojazdów wymagane jest prawo jazdy kat. B.
Uzasadnienie
Niezbędne uzupełnienie dla wyjaśnienia takiej możliwej sytuacji.
Poprawka 32 Art. 6 ust. 1 lit. a)
a) prawo jazdy kat. C i D może być wydane tylko tym kierowcom, którzy już posiadają uprawnienia do prowadzenia pojazdów kat. B;	a) prawo jazdy kat. C1, C, D1 i D może być wydane tylko tym kierowcom, którzy już posiadają uprawnienia do prowadzenia pojazdów kat. B;
Uzasadnienie
Wprowadzone kategorie C1 i D1 powinny być przyjęte do niniejszej regulacji.
Poprawka 33 Art. 6 ust. 1 lit. b)
b) prawo jazdy kategorii B + E, C + E oraz D + E może być wydane tylko tym kierowcom, którzy już posiadają uprawnienia do prowadzenia pojazdów kategorii B, C lub D.	b) prawo jazdy kategorii B + E, C1 + E, C + E, D1 + E oraz D + E może być wydane tylko tym kierowcom, którzy już posiadają uprawnienia do prowadzenia pojazdów kategorii B, C1, C, D1 lub D.
Uzasadnienie
Wprowadzone kategorie C1 i D1 powinny być przyjęte do niniejszej regulacji.
Poprawka 34 Art. 6 ust. 2 lit. a)
a) prawo jazdy kat. C + E lub D + E uprawnia również do prowadzenia zespołu pojazdów kat. B + E;	a) prawo jazdy kat. C1 + E, C + E, D1 + E lub D + E uprawnia również do prowadzenia zespołu pojazdów kat. B + E;
Uzasadnienie
Wprowadzone kategorie C1 i D1 powinny być przyjęte do niniejszej regulacji.
Poprawka 35 Art. 6 ust. 2 lit. c)
c) prawo jazdy kat. C1 lub C1+E uprawnia do prowadzenia pojazdu kat. D1, względnie D1+E, jeśli posiadacz takiego prawa jazdy ukończył przynajmniej 21 lat ;	c) prawa jazdy kat. A, B, C lub D są ważne także odpowiednio dla kat. A1 i A2, B1, C1 lub D1;
	prawa jazdy kat. A2 są ważne także dla kat. A1;
	prawa jazdy kat. C+E oraz D+E są ważne także dla zespołu pojazdów kat. C1+E, względnie D1+E;
Uzasadnienie
Ponieważ dopuszczalna masa dla prawa jazdy kat. C1 została podwyższona do 7500 kg, trzeba skreślić ekwiwalencję kat. D1 i C1, ponieważ chodzi o potencjalnie różne typy pojazdów. Przy wprowadzaniu kategorii A1, A2, B1, C1 oraz D1 tego rodzaju ekwiwalencja powinna być jednak możliwa.
Poprawka 36 Art. 6 ust. 2 lit. d)
d) prawo jazdy kat. D1 lub D1+E uprawnia do prowadzenia pojazdu kat. C1, względnie C1+E.	d) prawa jazdy wszystkich kategorii odnoszą się także do pojazdów kat. AM. W odniesieniu do praw jazdy wystawionych na swoim terytorium Państwo Członkowskie może jednak ograniczyć ekwiwalencję dla kat. AM do kat. A1, A2 i A, jeśli dla uzyskania prawa jazdy kat. AM dany Państwo Członkowskie wymaga odbycia praktycznego szkolenia kierowcy.
Uzasadnienie
Ponieważ dopuszczalna masa dla praw jazdy kat. C 1 została ustalona na 7500 kg , należy skreślić ekwiwalencję kat. D1 i C1, ponieważ chodzi o potencjalnie różne typy pojazdów.
Zdanie egzaminu teoretycznego jest warunkiem otrzymania każdego prawa jazdy. Jeśli zdanie tego egzaminu jest jedynym warunkiem otrzymania prawa jazdy kat. AM, to każde prawo jazdy powinno być także ważne dla kategorii AM. Jeśli jednak Państwo Członkowskie przewiduje praktyczne szkolenie kierowcy dla kategorii AM – jak to umożliwia art. 8 ust. 1 lit. b) – to ta ekwiwalencja odnosi się tylko do praw jazdy, które zakładają praktyczne doświadczenie na pojazdach dwukołowych (A1, A2, A).
Poprawka 37 Art. 6 ust. 3 lit. a)
a) pojazdy silnikowe trój- i czterokołowe zaliczane są do prawa jazdy kat. A lub A1;	Skreślono
Uzasadnienie
Jest to niepotrzebne powtórzenie w świetle poprawek 13 - 17 oraz poprawek do art. 4 ust. 1 kat. B1 i B.
Poprawka 38 Art. 6 ust. 3 lit. b) akapit 1 a (nowy)
	Ponieważ to postanowienie obowiązuje tylko na danym terytorium, Państwa Członkowskie nie podają na prawie jazdy, że jego posiadacz jest uprawniony do prowadzenia tych pojazdów.
Uzasadnienie
Przewidziana w tym ustępie ekwiwalencja, jaką będą mogły wprowadzić Państwa Członkowskie, obowiązuje jedynie na danym terytorium. Aby uniknąć nieporozumień przy przekraczaniu granic, te w dodatkowy sposób dozwolone kategorie nie powinny być odnotowywane na prawie jazdy.
Poprawka 39 Art. 6 ust. 4 lit. b a (nowy)
	b a) pojazdy o maksymalnej dopuszczalnej masie przekraczającej 3 500 kg prowadzone przez osoby mające ukończone 21 lat, posiadające prawo jazdy kat. B otrzymane co najmniej dwa lata wcześniej, o ile pojazd taki ma powyżej 25 lat, jest utrzymany na właściwym poziomie, również pod względem jego oddziaływania na środowisko oraz jego wartości jako samochodu starego, i nie jest wykorzystywany w celach komercyjnych.
Uzasadnienie
Stare autobusy i ciężarówki są prowadzone rzadko i nie w celach komercyjnych. Są prowadzone ostrożnie i bezpiecznie – jest to konsekwencja czasu i pracy poświęconego przez ich właścicieli na konserwację tych pojazdów. Dyrektywa powinna jasno określać, że Państwa Członkowskie mogą zezwalać posiadaczom praw jazdy kat. B na prowadzenie autobusów i ciężarówek o wartości historycznej.
Poprawka 40 Art. 7 ust. 1 lit. c)
- dla kat. A, pod warunkiem, że wnioskujący nabył co najmniej trzyletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego kat. A2 i zaliczył specjalny egzamin praktyczny dla kat. A określony w art. 8 ust. 1 lit. d);	- dla kat. A, pod warunkiem, że wnioskujący nabył co najmniej trzyletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego kat. A2 ;
- dla kat. C, C+E, D1 oraz D1+E, bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczących prowadzenia takich pojazdów;	- dla kat. C, C+E, D1 oraz D1+E, bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczących prowadzenia takich pojazdów;
	- dla kat. D oraz D+E, bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2003/59/WE dotyczących prowadzenia takich pojazdów;
Uzasadnienie
Zezwolenie młodszym kierowcom na prowadzenie pojazdów kat. D i D+E nie stanowi zagrożenia.
Trzyletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego kat. A2 jest wystarczającym dowodem, tak więc zewnętrzny egzamin praktyczny nie jest konieczny.
Doświadczenie Niemiec (badanie przeprowadzone przez Federalny Instytut Badań Drogowych) wykazuje, że specjalny egzamin na otwartą kat. A nie przekłada się na wzrost bezpieczeństwa. Koszty związane z ustanowieniem dodatkowego egzaminu są zatem nieuzasadnione.
Poprawka 41 Art. 7 ust. 2 akapit 1
2. W odniesieniu do kat. A, B oraz B + E Państwa Członkowskie mogą odstąpić od ustalonych dolnych granic wiekowych i wystawiać prawa jazdy dla tych kategorii od ukończenia 17 roku życia, natomiast - odstępując od ustalonych dolnych granic wiekowych - prawo jazdy kat. B1 wystawiać dopiero od ukończenia 18 lat. Państwa Członkowskie mogą nie zgodzić się na uznawanie na swoim terytorium ważności prawa jazdy kat. B oraz B1, którego posiadacz nie ukończył 18 lat.	2. W odniesieniu do kat. B oraz B + E Państwa Członkowskie mogą odstąpić od ustalonych dolnych granic wiekowych i wystawiać prawa jazdy dla tych kategorii od ukończenia 17 roku życia, natomiast -odstępując od ustalonych dolnych granic wiekowych - prawo jazdy kat. B1 wystawiać dopiero od ukończenia 18 lat. Państwa Członkowskie mogą nie zgodzić się na uznawanie na swoim terytorium ważności prawa jazdy kat. B oraz B1, którego posiadacz nie ukończył 18 lat.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki art. 7 ust. 2.
Poprawka 42 Art. 7 ust. 2 akapit 2 a (nowy)
	Państwa Członkowskie mogą podnieść dolne granice wieku, przewidziane dla kat. A1, A2 oraz A, pod warunkiem, że:
	- miedzy dolną granicą wieku dla kat. A1 a dolną granicą wieku dla kat. A2 zachowany zostanie przedział dwóch lat;
	- przed uzyskaniem prawa jazdy kat. A albo nabyte zostało trzyletnie doświadczenie w kierowaniu pojazdem motocyklowym kat. A2 albo dolna granica wieku dla kat. A bez praktycznego doświadczenia w kierowaniu pojazdem motocyklowym kat. A2 przekracza o sześć lat dolną granicę wieku dla kat. A2.
	Dolna granica wieku dla kat. A bez doświadczenia w kierowaniu pojazdem motocyklowym kat. A2 nie może przekroczyć 26 roku życia.
	Państwa Członkowskie, które podniosły dolną granicę wieku dla kat. A1, A2 lub A, uznają prawa jazdy innych Państw Członkowskich.
Uzasadnienie
Stopniowy dostęp do różnych kategorii pojazdów motocyklowych stanowi centralny element poprawy bezpieczeństwa tych uczestników ruchu. Jeśli Państwo Członkowskie chciałoby podnieść dolną granicę wieku dla którejś z tych kategorii w interesie zwiększenia tego bezpieczeństwa, posiada ono taką ograniczoną możliwość, musi jednak zachować zasadę stopniowego dostępu.
Poprawka 43 Art. 7 ust. 2 akapit 2 b (nowy)
	Państwa Członkowskie mogą obniżyć dolne granice wiekowe wymagane do wystawienia prawa jazdy kat. D1 do 18 roku życia w odniesieniu do pojazdów używanych w stanach wyjątkowych lub przeznaczonych do wykorzystania w misjach ratunkowych.
Uzasadnienie
Celem tego jest precyzyjne i prawidłowe uzgodnienie przepisów dyrektywy dotyczącej praw jazdy z przepisami ostatniej dyrektywy (2000/59/WE) dotyczącej szkolenia zawodowego kierowców w celu przyjęcia konsekwentnego podejścia względem kierowców karetek pogotowia ratunkowego i innych pojazdów używanych w sytuacjach alarmowych.
Poprawka 44 Art. 8 ust. 1 lit. b) akapit 1 a (nowy)
	W odniesieniu do pojazdów silnikowych trój- i czterokołowych tej kategorii Państwa Członkowskie mogą wymagać przejścia szczególnego praktycznego szkolenia kierowcy. Dla zróżnicowania pojazdów w kat. AM na prawie jazdy można wprowadzić kod indywidualny dla danego kraju;
Uzasadnienie
Dodatkowe praktyczne szkolenie kierowcy powinno wystarczyć.
Poprawka 45 Art. 8 ust. 1 lit. c)
c) zaliczenia egzaminu wyłącznie z zakresu umiejętności i zachowania w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A2, który nabył przynajmniej dwuletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A1;	c) odbycia wyłącznie szkolenia kierowców zgodnie z zał. VIc w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A2, który nabył przynajmniej dwuletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A1;
Uzasadnienie
Ze względu na zasadę stopniowego dostępu, nie jest wskazany wymóg kolejnego egzaminu z zakresu umiejętności i zachowania na kat. A2 w przypadku kierowców posiadających prawo jazdy kat. A1. Dla uzyskania prawa jazdy tej kategorii bardziej wskazane wydaje się szkolenie kierowców.
Poprawka 46 Art. 8 ust. 1 lit. d)
d) zaliczenia egzaminu wyłącznie z zakresu umiejętności i zachowania w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A, który nabył przynajmniej dwuletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A2; egzamin ten może ograniczać się do prowadzenia pojazdu w ruchu drogowym, w szczególności koncentrując się na ruchu drogowym poza terenem zabudowanym;	d) odbycia szkolenia kierowców zgodnie z zał. VIc w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A, który nabył przynajmniej dwuletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A2; kolejne egzaminy nie są wymagane w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A, który nabył przynajmniej trzyletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A2, oraz dwuletnie doświadczenie w prowadzeniu pojazdu motocyklowego, na który wymagane jest prawo jazdy kat. A1;
Uzasadnienie
W tym przypadku dodatkowy egzamin nie jest konieczny ze względu na zasadę stopniowego dostępu.
Poprawka 47 Art. 8 ust. 1 lit. d a (nowa)
	da) zaliczenia egzaminu wyłącznie z zakresu umiejętności i zachowania w przypadku wnioskującego o wystawienie prawa jazdy kat. A1, A2 lub A, który aktualnie posiada prawo jazdy kat. AM, A1 lub A2;
Uzasadnienie
W tych przypadkach można założyć, iż wnioskujący zaliczył egzamin teoretyczny, a więc dodatkowy egzamin nie jest konieczny.
Poprawka 48 Art. 8 ust. 2 akapit 1
2. Od dnia …[data ustalona w art. 17.2] okres ważności wystawionych przez Państwa Członkowskie praw jazdy kat. AM, A1, A2, A, B, B1 oraz B+E wynosi dziesięć lat. Prawa jazdy tych kategorii, wystawione dla kierowców, którzy ukończyli 65 lat, posiadają pięcioletni okres ważności. Państwa Członkowskie mogą ograniczyć okres ważności pierwszego prawa jazdy wystawionego dla początkujących kierowców kat. A i B do trzech lat, aby możliwe było podjęcie szczególnych środków w celu zwiększenia bezpieczeństwa ruchu tych kierowców.	2. Od dnia …[data ustalona w art. 17.2] okres ważności wystawionych przez Państwa Członkowskie praw jazdy kat. AM, A1, A2, A, B, B1 oraz B+E wynosi dziesięć lat. Państwa Członkowskie mogą ograniczyć okres ważności pierwszego prawa jazdy wystawionego dla początkujących kierowców kat. A i B do trzech lat, aby możliwe było podjęcie szczególnych środków w celu zwiększenia bezpieczeństwa ruchu tych kierowców.
Uzasadnienie
Generalne ograniczenie okresu ważności dla osób w wieku powyżej 65 lat wydaje się być nieuzasadnione.
Poprawka 49 Art. 8 ust. 2 akapit 2
Od dnia ….[data ustalona w art. 17 ust. 2] okres ważności wystawionych przez Państwa Członkowskie praw jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1, D1+E wynosi pięć lat. Prawa jazdy tych kategorii, wystawione dla kierowców, którzy ukończyli 65 lat, posiadają roczny okres ważności.	Od dnia ….[data ustalona w art. 17 ust. 2] okres ważności wystawionych przez Państwa Członkowskie praw jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1, D1+E wynosi pięć lat. Państwa Członkowskie mogą ograniczyć okres ważności pierwszego prawa jazdy wystawionego dla początkujących kierowców kat. C i D do trzech lat, aby możliwe było podjęcie szczególnych środków w celu zwiększenia bezpieczeństwa ruchu tych kierowców.
Uzasadnienie
Generalne ograniczenie okresu ważności dla osób w wieku powyżej 65 lat wydaje się być nieuzasadnione.
W odniesieniu do kategorii C i D Państwa Członkowskie powinny, podobnie jak w przypadku kat. A i B, mieć możliwość wprowadzenia krótszego okresu ważności praw jazdy dla początkujących kierowców w celu podjęcia specjalnych działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu.
Poprawka 50 Art. 8 ust. 2 akapit 3 a (nowy)
	Umieszczenie mikroprocesora zgodnie z art. 1 nie stanowi warunku ważności prawa jazdy. Utrata, nieczytelność lub inne uszkodzenie mikroprocesora nie mają żadnych skutków dla ważności dokumentu.
Poprawka 51 Art. 8 ust. 3 lit. a)
a) od zbadania minimalnych norm kondycji fizycznej i psychicznej do prowadzenia tych pojazdów zgodnie z zał. III dla praw jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1, D1+E ;	a) od trwałego spełniania minimalnych norm kondycji fizycznej i psychicznej do prowadzenia tych pojazdów zgodnie z zał. III dla praw jazdy kat. C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1, D1+E ;
Uzasadnienie
Podkreśla trwały charakter norm minimalnych.
Poprawka 52 Art, 8 ust.3 akapit 2 a (nowy)
	W poszczególnych przypadkach Państwa Członkowskie mogą ograniczyć określony w art. 8 ust. 2 okres ważności praw jazdy każdej kategorii, jeśli uznają za niezbędne przeprowadzanie badań lekarskich lub podjęcie innych szczególnych środków, jak ograniczenia wskutek wykroczeń w ruchu drogowym.
Uzasadnienie
W uzasadnionych przypadkach, np. określonych chorób, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość skrócenia okresu ważności prawa jazdy.

Poprawka 53

Art. 8 ust. 3 akapit 2 b (nowy)

	Państwa Członkowskie mogą określać systemy kumulacji wykroczeń w ruchu drogowym („system punktowy”), powodujące ograniczenia ustalonego w ust.2 okresu ważności praw jazdy wszystkich kategorii. System taki musi być efektywny, zapobiegawczy, współmierny do popełnionego wykroczenia i dostosowany do zawodowego lub osobistego statusu kierowcy.

Uzasadnienie

Należy otoczyć właściwą ochroną kierowców zawodowych. Kierowca zawodowy może zostać zdyskwalifikowany w kategorii prowadzenia pojazdu wskutek postawionych mu zarzutów dotyczących popełnienia wykroczeń w trakcie prowadzenia pojazdu w celach prywatnych. Miałoby to bezpośredni wpływ na sytuację związaną z jego zatrudnieniem i w efekcie mogłoby doprowadzić do utraty pracy.

Poprawka 54 Art. 8 ust. 5
5. Każda osoba może posiadać tylko jedno prawo jazdy. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne działania na rzecz upewnienia się, że osoba ubiegająca się o wydanie pierwszego prawa jazdy lub przedłużenie okresu ważności prawa jazdy nie jest już posiadaczem ważnego lub odebranego prawa jazdy, wydanego przez organy w innym Państwie Członkowskim. Następnie upewnią się, czy organy innego Państwa Członkowskiego już nie zakazały wydania prawa jazdy osobie ubiegającej się o nie.	5. a) Każda osoba może posiadać tylko jedno prawo jazdy.
	b) Państwo Członkowskie odmówi wydania prawa jazdy w razie stwierdzenia, że osoba ubiegająca się o nie jest już posiadaczem ważnego prawo jazdy wydanego przez organy w innym Państwie Członkowskim. Państwo Członkowskie może również odmówić wydania prawa jazdy osobie ubiegającej się, w stosunku do której inne Państwo Członkowskie zastosowało jeden ze środków określonych w art. 12.2.
	c) Państwa Członkowskie podejmą działania na podstawie art. 8 ust.5 lit. b)
	- Działania konieczne w celu wydania, wymiany lub przedłużenia okresu ważności prawa jazdy będą polegać na sprawdzeniu w innych Państwach Członkowskich, czy istnieją uzasadnione przesłanki dla podejrzenia, że osoba ubiegająca się jest już posiadaczem prawa jazdy.
	- Działania konieczne w celu wymiany prawa jazdy wydanego przez inne Państwo Członkowskie będą polegać na sprawdzeniu w Państwie Członkowskim, które wydało prawo jazdy, czy w stosunku do osoby ubiegającej się został zastosowany jeden ze środków określonych w art. 12.2.
	d) W celu ułatwienia kontroli międzynarodowych w ramach art. 8 ust. 5 lit. b), Komisja, z pomocą Państw Członkowskich, zaprojektuje, wdroży i będzie prowadzić sieć międzynarodowej wymiany danych dotyczących praw jazdy pomiędzy wszystkimi Państwami Członkowskimi.
Uzasadnienie
Podobnie jak w tekście proponowanym przez Komisję, te poprawki stanowią, że żadna osoba nie może posiadać więcej niż jednego prawa jazdy, nawet kiedy prawa jazdy są wydawane przez to samo Państwo Członkowskie.
Art. 8 ust. 5 lit. b) i art. 8 ust. 5 lit. c) mają nałożyć na Państwa Członkowskie rygorystyczny obowiązek sprawdzania ewidencji innych Państw Członkowskich, niemniej jednak obowiązek proporcjonalny do zagadnienia.
Art. 8 ust. 5 lit. d) ma odpowiednio zobowiązać Komisję do ułatwienia międzynarodowych kontroli dotyczących praw jazdy.
Poprawka 55 Art. 9
Poprawki konieczne w celu dostosowania załączników I - IV do postępu naukowo-technicznego, będą przyjęte zgodnie z procedurami określonymi w art. 10.	Poprawki konieczne w celu dostosowania załączników I - IV, VIa, VIb i VIc do postępu naukowo-technicznego, będą przyjęte zgodnie z procedurami określonymi w art. 10.
Poprawka 56 Art. 11
Od momentu wejścia w życie niniejszej dyrektywy egzaminatorzy muszą spełniać wymogi minimalne określone w zał. IV. Egzaminatorzy, wykonujący swój zawód już przed dniem [data określona w art. 17 ust. 2], nie muszą zdobywać kwalifikacji podstawowych przewidzianych w p. 2 tego załącznika.	Od momentu wejścia w życie niniejszej dyrektywy egzaminatorzy muszą spełniać wymogi minimalne określone w zał. IV. Egzaminatorzy, wykonujący swój zawód już przed dniem [data określona w art. 17 ust. 2], podlegają jedynie postanowieniom o zabezpieczeniu jakości i regularnym działaniom doszkalających.
Uzasadnienie
Punkt ciężkości spoczywa na postanowieniu, że także już czynni egzaminatorzy wciąż się dokształcają.
Poprawka 57 Art. 12 ust. 4
4. Państwo Członkowskie może odmówić uznania ważności prawa jazdy, wystawionego przez inne Państwo Członkowskie osobie, w stosunku do której państwo to zastosowało środki wymienione w ust. 2.	4. Państwo Członkowskie odmawia uznania ważności prawa jazdy, wystawionego przez inne Państwo Członkowskie osobie, w stosunku do której państwo to zastosowało środki wymienione w ust. 2.
	Państwo Członkowskie odmawia wystawienia prawa jazdy wnioskującemu, wobec którego w innym Państwie Członkowskim zastosowano ograniczenie, uchylenie lub odebranie prawa jazdy.
Ponadto Państwo Członkowskie może odmówić wydania prawa jazdy wnioskującemu, wobec którego zastosowano taki środek w innym Państwie Członkowskim.	Ponadto Państwo Członkowskie może odmówić wydania prawa jazdy wnioskującemu, wobec którego zastosowano uchylenie prawa jazdy w innym Państwie Członkowskim.
	Państwo Członkowskie może również odmówić uznania ważności prawa jazdy, wydanego przez inne Państwo Członkowskie osobie w czasie, kiedy osoba ta nie miała miejsca zamieszkania w wydającym Państwie Członkowskim.
Uzasadnienie
Należy powstrzymać turystykę praw jazdy na ile tylko jest to możliwe. Jeśli w Państwie Członkowskim jakiejś osobie prawo jazdy zostanie ograniczone, odebrane, cofnięte lub uchylone, Państwo Członkowskie może nie uznać prawa jazdy, wystawionego tej osobie przez inne Państwo Członkowskie.
Ponadto Państwa Członkowskie mogą nie wydawać praw jazdy osobom, których prawo jazdy zostało ograniczone, cofnięte lub odebrane w innym Państwie Członkowskim (każda osoba może posiadać tylko jedno prawo jazdy, art. 8 ust. 5). Jeśli w Państwie Członkowskim prawo jazdy zostało uchylone, inne Państwo Członkowskie może odmówić wydania prawa jazdy.
Już teraz w Internecie jest mnóstwo ofert, w których osobom, którym odebrano prawo jazdy w jednym Państwie Członkowskim (na przykład za prowadzenie pod wpływem alkoholu/ narkotyków), zaleca się uzyskanie fałszywego miejsca zamieszkania za granicą i uzyskania prawa jazdy tamże, w celu obejścia warunków wstępnych ponownego wydania prawa jazdy. To zjawisko znacząco podważa bezpieczeństwo drogowe, jak również prowadzi do znaczących zakłóceń konkurencji w sektorze szkół nauki jazdy.
Poprawka 58 Art. 15
Rada oceni przepisy Wspólnoty dotyczące wprowadzonych zgodnie z art. 4 kategorii praw jazdy i określonych w art. 7 dolnych granic wiekowych oraz ich skutków dla bezpieczeństwa ruchu jak również możliwe wprowadzenie stopniowego dostępu do prawa jazdy kat. B z kat. B1 włącznie najpóźniej w dniu [5 lat od daty określonej w art. 17 ust. 2]	Komisja oceni przepisy Wspólnoty dotyczące wprowadzonych zgodnie z art. 4 kategorii praw jazdy i określonych w art. 7 dolnych granic wiekowych oraz ich skutków dla bezpieczeństwa ruchu jak również możliwe wprowadzenie stopniowego dostępu do prawa jazdy kat. B z kat. B1 włącznie najpóźniej w dniu [5 lat od daty określonej w art. 17 ust. 2]
Uzasadnienie
Komisja wydaje się być bardziej uprawnioną do przeprowadzenia tego rodzaju oceny.
Poprawka 59 Art. 16
Państwa Członkowskie wspierają się wzajemnie przy realizacji tej dyrektywy i wymieniają informacje o wystawionych, wymienionych lub zastąpionych prawach jazdy.	Państwa Członkowskie wspierają się wzajemnie przy realizacji tej dyrektywy i wymieniają informacje o wystawionych, wymienionych lub zastąpionych prawach jazdy. W tym celu korzystają z zorganizowanej sieci praw jazdy, jak tylko sieć ta będzie gotowa do działania.
Uzasadnienie
Europejska sieć praw jazdy ma nieocenione znaczenie dla zapobiegania turystyce praw jazdy. Państwa Członkowskie muszą wykorzystywać te służby, jak tylko będą one gotowe do działania.
Poprawka 60 Art. 17 ust. 4 a (nowy)
	4a. Art. 2 ust. 4 dyrektywy 91/439/EWG, zmieniony dyrektywą 96/47/WE, zostanie uchylony z dniem wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Niezbędne dostosowanie, ponieważ wymieniona dyrektywa nie dopuszcza stosowania elektronicznych zapisów informacji na prawie jazdy.
Poprawka 61 Załącznik I ust. 1 akapit 1 a (nowy)
	Karta wykonana jest z poliwęglanu.
Poprawka 62 Załącznik I ust. 1 a (nowy)
	1a. Fizyczne bezpieczeństwo praw jazdy
	Fizyczne bezpieczeństwo praw jazdy jest zagrożone przez:
	- produkcję fałszywych kart: stworzenie nowego przedmiotu samodzielnie albo jako kopię dokumentu oryginalnego, wykazującego ogromne podobieństwo do dokumentu oryginalnego;
	- zasadnicze podrobienie: zmiana jakiejś cechy dokumentu oryginalnego, np. zmiana kilku wydrukowanych na dokumencie danych.
	Pełne bezpieczeństwo jest uwarunkowane systemem jako całością, obejmującym następujące elementy: metodę składania wniosków, przekazywanie danych, materiał nośny karty, technikę druku, minimalną ilość rozmaitych cech bezpieczeństwa oraz personalizację.
	a) Materiał nośny dla praw jazdy należy wykonać przy użyciu następujących technik zabezpieczających przed fałszerstwem (obligatoryjne cechy bezpieczeństwa):
	- nośnik karty bez rozjaśniaczy optycznych;
	- zabezpieczający wzór tła, chroniony przed fałszerstwem drogą skanowania, drukowania lub kopiowania poprzez zastosowanie druku tęczowego z użyciem wielobarwnej zabezpieczającej farby drukarskiej oraz druku giloszowego pozytywowego i negatywowego. Na wzór nie mogą składać się barwy podstawowe (CMYK); musi on wykazywać kompleksową strukturę w przynajmniej dwóch barwach specjalnych oraz mikrodruk;
	- zmienne optycznie komponenty, zapewniające właściwą ochronę przed kopiowaniem i manipulacją diapozytywem;
	- grawerowanie laserowe;
	- jeśli chodzi o diapozytyw, zabezpieczające tło i diapozytyw powinny nakładać się na siebie przynajmniej na jego brzegu (wzór przechodzący).
	b) Ponadto materiał nośny praw jazdy powinien być dodatkowo chroniony przed fałszerstwem przy użyciu przynajmniej trzech z poniżej przedstawionych technik (dodatkowe cechy bezpieczeństwa):
	- barwy zależne od kąta padania wzroku;
	- barwa termochromatyczna;
	- specjalne hologramy;
	- zmienne obrazy laserowe;
	- widoczna i transparentna farba fluorescencyjna UV;
	- druk tęczujący;
	- cyfrowy znak wodny na tle;
	- pigmenty podczerwieni lub fosforyzujące;
	- wyczuwalne znaki, symbole lub wzory.
	Państwa Członkowskie mają swobodę wprowadzania dodatkowych cech bezpieczeństwa. Jako podstawę należy traktować techniki zaznaczone gwiazdką, ponieważ umożliwiają one urzędnikom organów ścigania sprawdzenie ważności karty bez użycia szczególnych środków pomocniczych.
Poprawka 63 Załącznik I ust. 2 str. 1 lit. c) tabela
c) B     Belgia	c) B     Belgia
	CZ      Republika Czeska
DK     Dania	DK     Dania
D        Niemcy	D        Niemcy
	EST    Estonia
GR      Grecja	GR      Grecja
E         Hiszpania	E         Hiszpania
F         Francja	F         Francja
IRL     Irlandia	IRL     Irlandia
I          Włochy	I          Włochy
	CY      Cypr
	LV      Łotwa
	LT      Litwa
L         Luksemburg,	L         Luksemburg,
	H        Węgry
	M        Malta
NL      Holandia	NL      Holandia
A        Austria	A        Austria
	PL      Polska
P         Portugalia	P         Portugalia
	SLO   Słowenia
	SK      Słowacja
FIN     Finlandia	FIN     Finlandia
S         Szwecja	S         Szwecja
UK     Zjednoczone Królestwo;	UK     Zjednoczone Królestwo;
Uzasadnienie
Niezbędne dostosowanie w wyniku rozszerzenia Unii.
Poprawka 64 Zał. I ust. 2 str. 1 lit. e)
e) napis «wzór Wspólnot Europejskich» w języku (językach) Państwa Członkowskiego, wystawiającego prawo jazdy oraz napis «prawo jazdy» w innych językach Wspólnoty wykonane różowym drukiem jako tło prawa jazdy:	e) napis «wzór Wspólnot Europejskich» w języku (językach) Państwa Członkowskiego, wystawiającego prawo jazdy oraz napis «prawo jazdy» w innych językach Wspólnoty wykonane różowym drukiem jako tło prawa jazdy:
Permiso de Conducción	Permiso de Conducción
	Řidičský průkaz
Kørekort	Kørekort
Führerschein	Führerschein
	Juhiluba
Άδεια Οδήγησης	Άδεια Οδήγησης
Driving Licence	Driving Licence
Ajokortti	Ajokortti
Permis de Conduire	Permis de Conduire
Ceadúnas Tiomána	Ceadúnas Tiomána
Patente di guida	Patente di guida
	Vadītāja apliecība
	Vairuotojo pažymėjimas
	Vezetői engedély
	Liċenzja tas-Sewqan
Rijbewijs	Rijbewijs
	Prawo Jazdy
Carta de Condução	Carta de Condução
	Vodičský preukaz
	Vozniško dovoljenje
Körkort;	Körkort;
Uzasadnienie
Niezbędne dostosowanie w wyniku rozszerzenia Unii.
Poprawka 65 Załącznik I ust. 2 str. 2 lit. a) kod 95 a (nowy)
	95a. Kierowca pojazdu, który przeszedł szkolenie zgodnie z zał. VIa uprawniające go do prowadzenia dla celów niezarobkowych pojazdu silnikowego kat. B z przyczepą, o masie powyżej 3500 kg i nieprzekraczającej 4 250 kg.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1 kat. B.
Poprawka 66 Zał. I ust. 2 str. 2 lit. a) kod 95 b (nowy)
	95b. Kierowca pojazdu, który przeszedł szkolenie zgodnie z zał. VIb uprawniające go do prowadzenia dla celów niezarobkowych samochodu kempingowego, zdefiniowanego w zał. II cz. A rozdz. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/116/WE, o masie powyżej 3500 kg i nieprzekraczającej 4 250 kg oraz o masie użytecznej do 1 000 kg.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1 kat. B.
Poprawka 67 Załącznik I ust. 2 str. 2 lit. a) 14 a (nowy)
	14a. W tym polu należy wpisać dane medyczne (pole nr 14).
Poprawka 68 Zał. I ust. 2 str. 2 lit. b) akapit 2
Jeśli Państwo Członkowskie zamierza sporządzić te napisy w innym języku niż jednym z wymienionych: duński, niemiecki, angielski, fiński, francuski, grecki, włoski, holenderski, portugalski, szwedzki i hiszpański, sporządza wówczas, bez uszczerbku dla pozostałych postanowień niniejszego załącznika, przy zastosowaniu jednego z wyżej wymienionych języków, dwujęzyczną wersję prawa jazdy;	Jeśli Państwo Członkowskie zamierza sporządzić te napisy w innym języku niż jednym z wymienionych: duński, niemiecki, angielski, estoński, fiński, francuski, grecki, włoski, łotewski, litewski, maltański, holenderski, polski, portugalski, szwedzki, słowacki, słoweński, hiszpański, czeski i węgierski, sporządza wówczas, bez uszczerbku dla pozostałych postanowień niniejszego załącznika, przy zastosowaniu jednego z wyżej wymienionych języków, dwujęzyczną wersję prawa jazdy;
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku rozszerzenia Unii.
Poprawka 69 Załącznik II rozdz. I wprowadzenie
Państwa Członkowskie podejmą środki konieczne dla zapewnienia, by osoby ubiegające się o prawo jazdy posiadały wiedzę i umiejętności oraz zachowywały się w sposób wymagany do prowadzenia pojazdu silnikowego. Egzaminy wprowadzone w tym celu muszą obejmować:	(Nie ma wpływu na wersję w języku angielskim.)
Uzasadnienie
(Nie ma wpływu na wersję w języku angielskim).

Poprawka 70

Załącznik II lit. A 1 ust. 2

Osoba ubiegająca się o prawo jazdy w jednej kategorii, która już zdała egzamin teoretyczny na prawo jazdy w innej kategorii, może być zwolniona ze wspólnych postanowień pkt. 2 - 4.	Osoba ubiegająca się o prawo jazdy w jednej kategorii, która już zdała egzamin teoretyczny na prawo jazdy w innej kategorii, może być zwolniona jedynie z tych części programu, które odpowiadają wspólnym postanowieniom pkt. 2 - 4, bez uszczerbku dla wymagania zdania egzaminu.

Uzasadnienie

Należy dać jasno do zrozumienia, że dozwolone zwolnienia, które przysługują na określonych warunkach, dotyczą określonej części programu szkoleniowego a nie całego egzaminu.

Poprawka 71 Załącznik II rozdział I lit. A ust. 2.1.4 tiret pierwsze
- specyficzne czynniki ryzyka związane z brakiem doświadczenia innych użytkowników dróg i najbardziej narażonymi kategoriami użytkowników, takimi jak dzieci, piesi, rowerzyści i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej,	- specyficzne czynniki ryzyka związane z brakiem doświadczenia innych użytkowników dróg i najbardziej narażonymi kategoriami użytkowników, takimi jak dzieci, piesi, rowerzyści, motocykliści i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej,
Uzasadnienie
Statystyki wskazują, że dwie trzecie wypadków z udziałem motocykli i samochodów powstają z winy kierowców samochodów. Te dane liczbowe oznaczają również, że kierowcy samochodów, którzy mają doświadczenie w prowadzeniu motocykla, rzadziej odpowiadają za wypadki samochodu i motocykla. Dlatego wymóg znajomości pojazdu dwukołowego o napędzie silnikowym przy udzielaniu praw jazdy na korzystanie z innych pojazdów przyczyniłoby się do znacznego zmniejszenia liczby wypadków, które nie mają związku z udzielaniem praw jazdy kierowcom motocykli.
Poprawka 72 Zał. II ust. I rozdz. A ust. 3 tytuł
Postanowienia szczególne dla kat. A oraz A1	Postanowienia szczególne dla kat. A, A2 oraz A1
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku wprowadzenia kat. A2.
Poprawka 73 Załącznik II rozdz. B pkt 5.1 ust. 2 a) (nowy)
	W wypadku późniejszego zdania przez taką osobę ubiegającą się egzaminu z umiejętności, polegającego wyłącznie na obsłudze biegów pojazdu z ręczną zmianą biegów, to oznaczenie będzie usunięte.
Uzasadnienie
Pomimo różnic w obsłudze pojazdów z automatyczną i ręczną zmianą biegów, późniejszy dostęp do pojazdów z ręczną zmianą biegów nie powinien wiązać się z czasem i kosztami finansowymi pełnego egzaminu na prawo jazdy i będzie ograniczony do upewnienia się, że osoba ubiegająca się potrafi obsługiwać ręczną skrzynię biegów w sposób bezpieczny.
Poprawka 74 Załącznik II rozdz. B pkt 5.2 ust. 1
Pojazdy stosowane na egzaminach z umiejętności i zachowania będą spełniać kryteria minimalne, określone poniżej. Państwa Członkowskie mogą określić surowsze kryteria lub dodać inne.	Pojazdy stosowane na egzaminach z umiejętności i zachowania będą spełniać kryteria minimalne, określone poniżej.
Uzasadnienie
Specyfikacja „minimalnego pojazdu egzaminacyjnego” raczej według mocy niż pojemności silnika ogranicza do minimum koszty doposażenia na potrzeby szkoleń i będzie pomocna w utrzymaniu umiarkowanych kosztów szkolenia motocyklowego.
Ponadto uważam, że należy szczególnie potraktować motocykle z automatyczną zmianą biegów, typu skutery. Wymaganie od użytkowników skuterów zdawania egzaminu na motocyklu o pojemności silnika powyżej 375 po prostu zniechęci wiele osób korzystających z tych idealnych środków przemieszczania się.
Poprawka 75 Zał. II tytuł I ust. B pkt. 6 pozycja
Egzamin z umiejętności i zachowania dla kat. A oraz A1	Egzamin z umiejętności i zachowania dla kat. A, A2 oraz A1
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku wprowadzenia kat. A2.
Poprawka 76 Załącznik II ust. I rozdz. B ust. 6.2.
Kat. A oraz A1: przeegzaminować specjalne manewry jazdy, z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego:	Kat. A, A2 oraz A1: przeegzaminować specjalne manewry jazdy, z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego:
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku wprowadzenia kat. A2.
Poprawka 77 Zał. II tytuł I ust. B pkt 10
Czas trwania egzaminu i przejechany dystans muszą umożliwiać ocenę umiejętności i zachowania, określonych w rozdz. B niniejszego załącznika. W żadnym przypadku czas kierowania pojazdem w celu kontroli zachowania nie może trwać krócej niż 25 minut dla kat. A, A1,  B, B1  i B + E oraz 45 minut w przypadku pozostałych kategorii. Czas ten nie obejmuje przyjęcia kandydata, przygotowania pojazdu, technicznej kontroli pojazdu z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego, specjalnych manewrów jazdy oraz podania wyniku egzaminu praktycznego.	Czas trwania egzaminu i przejechany dystans muszą umożliwiać ocenę umiejętności i zachowania, określonych w rozdz. B niniejszego załącznika. W żadnym przypadku czas kierowania pojazdem w celu kontroli zachowania nie może trwać krócej niż 25 minut dla kat. A, A2, A1, B, B1  i B + E oraz 45 minut w przypadku pozostałych kategorii. Czas ten nie obejmuje przyjęcia kandydata, przygotowania pojazdu, technicznej kontroli pojazdu z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu drogowego, specjalnych manewrów jazdy oraz podania wyniku egzaminu praktycznego.
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku wprowadzenia kat. A2.
Poprawka 78 Zał. III pkt 1.1
Kierowcy pojazdów kat. A, A1, B, B1 oraz B + E	Kierowcy pojazdów kat. AM, A, A1, A2, B, B1 oraz B + E
Uzasadnienie
Dostosowanie niezbędne w wyniku wprowadzenia kat. AM i A2.
Poprawka 79 Załącznik III pkt 4
Przed wystąpieniem po raz pierwszy o przyznanie prawa jazdy wnioskujący muszą poddać się badaniom lekarskim; w okresie późniejszym kierowcy muszą przejść badania w przypadku każdorazowego odnawiania ich prawa jazdy.	Przed wystąpieniem po raz pierwszy o przyznanie prawa jazdy wnioskujący muszą poddać się badaniom lekarskim; w okresie późniejszym kierowcy muszą przejść badania w przypadku każdorazowego odnawiania ich prawa jazdy, odpowiednio do krajowych przepisów Państwa Członkowskiego normalnego miejsca zamieszkania.
Poprawka 80 Załącznik III Choroby układu sercowo-naczyniowego pkt 9.3
9.3. Decyzję o wydaniu lub przedłużeniu okresu ważności prawa jazdy, w przypadku osób ubiegających się o nie czy kierowców cierpiących na nieprawidłowe ciśnienie tętnicze krwi podejmuje się na podstawie innych wyników badań, przy ocenie komplikacji i zagrożenia dla bezpieczeństwa drogowego.	skreślono
Uzasadnienie
Ta sekcja jest niekonieczna i winna być skreślona.
Poprawka 81 Załącznik III Cukrzyca pkt 10
10.1. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców, cierpiących na cukrzycę, z zastrzeżeniem opinii upoważnionego lekarza i regularnych kontrolnych badań lekarskich, właściwych dla każdego przypadku.	10.1. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o nie lub kierowców, cierpiących na cukrzycę, pod warunkiem, że kierowca nie jest zależny od insuliny lub w przypadkach, gdzie kierowca jest zależny od insuliny (typ 1), z zastrzeżeniem zgody lekarza.
Uzasadnienie
Kiedy kierowca nie jest zależny od insuliny, nie ma potrzeby przeprowadzania kosztownych, regularnych kontrolnych badań lekarskich, o ile stan zdrowia kierowcy nie ulegnie zmianie. Jeżeli kierowca jest zależny od insuliny, zgoda lekarza jest konieczna.
Poprawka 82 Załącznik III Cukrzyca pkt 10.1
10.1. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności tylko w bardzo wyjątkowych przypadkach, w przypadku osób ubiegających się o prawo jazdy czy kierowców cierpiących na cukrzycę i wymagających leczenia insuliną, i wówczas jedynie z zastrzeżeniem należycie uzasadnionej opinii upoważnionego lekarza i regularnych kontrolnych badań lekarskich.	10.1. Prawa jazdy można wydawać lub przedłużać okres ich ważności w przypadku osób ubiegających się o prawo jazdy czy kierowców cierpiących na cukrzycę i wymagających leczenia insuliną, z zastrzeżeniem należycie uzasadnionej opinii upoważnionego lekarza. Kierowca ma obowiązek zgłoszenia kompetentnym organom krajowym wszelkich zmian stanu zdrowia.
Uzasadnienie
Kierowcy pojazdów z grupy 2, którzy cierpią na cukrzycę, powinni mieć możliwość prowadzenia pojazdów w większej ilości wypadków niż jedynie bardzo wyjątkowych wypadkach. Wstawienie „można”, gdzie kierowcy z grupy 2, którzy cierpią na cukrzycę i wymagają leczenia insuliną, mogą prowadzić, jest uzasadnione właściwym leczeniem medycznym. Regularne kontrolne badania lekarskie będą biurokratyczne, kosztowne i niekonieczne. Kierowcy cierpiący na cukrzycę powinni informować swoje krajowe organy medyczne o zmianie stanu zdrowia.
Poprawka 83 Annex IV
1. Warunki ogólne	Wymogi minimalne w stosunku do osób przeprowadzających praktyczne egzaminy z kierowania pojazdem
1.1. Egzaminator na prawo jazdy kat. B:	1. Wymagane kwalifikacje egzaminatorów
a) musi być posiadaczem prawa jazdy kat. B przynajmniej od 5 lat	1.1. Osoba, uprawniona do oceny praktycznej umiejętności kierowania pojazdem przez osobę ubiegającą się o prawo jazdy, musi posiadać wymaganą wiedzę i umiejętności jak również niezbędne zrozumienie w dziedzinach wymienionych w punkcie 1.2 do 1.6.
b) musi mieć ukończone przynajmniej 25 lat	1.2. Kwalifikacje egzaminatora muszą mu umożliwiać ocenę umiejętności kierowania pojazdem przez osobę ubiegającą się o prawo jazdy tej kategorii, na którą odbywa się egzamin.
c) musi posiadać kwalifikacje podstawowe zgodnie z p. 2 niniejszego załącznika, a następnie ukończyć roczny kurs dokształcający zgodnie z pkt. 3.	1.3.     Wiedza i zrozumienie w odniesieniu do kierowania pojazdem i dokonania oceny:
1.2.     Egzaminator na prawa jazdy pozostałych kategorii:	- teoria zachowania się w czasie prowadzenia pojazdu;
a) musi posiadać prawo jazdy odnośnej kategorii	- rozpoznawanie zagrożeń i unikanie wypadków;
b) musi posiadać kwalifikacje podstawowe zgodnie z p. 2 niniejszego załącznika, a następnie ukończyć roczny kurs dokształcający zgodnie z pkt. 3.	- znajomość katalogu wymogów egzaminacyjnych;
c) musi wykonywać zawód egzaminatora na prawo jazdy kat. B minimum od trzech lat; okres ten można skrócić do jednego roku, jeśli egzaminator może wykazać się pięcioletnią praktyką kierowania pojazdem w odnośnej kategorii.	- wymagania odnośnie do egzaminu;
2. Zakres podstawowych kwalifikacji egzaminatora:	- odnośne przepisy ruchu drogowego z odnośnymi przepisami prawa wspólnotowego i krajowego z wykładnią interpretacyjną włącznie
2.1. Należy posiąść dogłębną znajomość wszystkich zawartych w dyrektywie, w szczególności w zał. II, punktów. Ponadto kwalifikacje podstawowe muszą obejmować następujące aspekty:	- teoria i praktyka dokonywania oceny;
2.1.1.  Aspekty kierowania pojazdami:	- jazda defensywna.
a) zachowanie w ruchu drogowym	1.4. Umiejętności dokonywania oceny:
b) właściwe zachowanie w ruchu drogowym	- umiejętność jednoczesnej dokładnej obserwacji, kontroli i oceny kierowania pojazdem przez kandydata, a w szczególności
c) technika obserwacji	* właściwe i pełne rozpoznanie niebezpiecznych sytuacji;
d) sprawdzenie pojazdu	* dokładne określenie przyczyny i przewidywanych skutków tego rodzaju sytuacji;
e) uwzględnienie warunków pogodowych i stanu drogi	* poziom przyswajania i rozpoznawania błędów;
f) uwzględnienie innych uczestników ruchu i jazda przewidująca (odpowiednia jazda, uwzględnianie interesu uczestników ruchu i przewidywanie)	* jednolitość i spójność oceny;
g) jazda przyjazna dla środowiska i oszczędna	- szybkie przyswajanie informacji i filtrowanie kwestii kluczowych;
2.1.2.  Wiedza:	- postępowanie przewidujące, rozpoznanie potencjalnych problemów i opracowanie odpowiedniej strategii zaradczej;
a) dogłębna znajomość przepisów ruchu drogowego	- meldunki zwrotne w porę i konstruktywne.
b ) przygotowanie dydaktyczne i pedagogiczne	1.5. Osobiste umiejętności kierowania pojazdem:
2.2. Dla sprawdzenia kwalifikacji podstawowych Państwa Członkowskie nakładają obowiązek zdania przynajmniej po jednym egzaminie praktycznym i teoretycznym, które obejmują wszystkie zaliczone do tej dyrektywy obszary, a w szczególności wymienione w p. 2.1, celem sprawdzenia, czy nabyta została wiedza, umiejętności i zachowanie, niezbędne dla wykonywania zawodu egzaminatora w odnośnej kategorii prawa jazdy; szczególną wagę przykłada się tu do umiejętności kierowania pojazdem tej kategorii.	Osoba, uprawniona do przeprowadzania praktycznych egzaminów na daną kategorię prawa jazdy, musi być w stanie kierować pojazdami odnośnego typu przy zachowaniu nieustannie wysokiego poziomu jazdy.
Egzaminatorzy kat. A są także egzaminatorami w kat. AM, A1 i A2.	1.6.     Jakość usługi:
Egzaminatorzy kat. C są także egzaminatorami w kat. C1, D i D1.
Egzaminatorzy kat. C + E są także egzaminatorami w kat. C1+E, D+E oraz D1+E.
3. Dokształcanie	- określenie i poinformowanie, na co kandydat powinien się nastawić w czasie egzaminu;
W ramach dokształcania poruszane są te same tematy co w szkoleniu podstawowym. Szkolenie teoretyczne musi objąć w szczególności takie aspekty, jak dokonane zmiany w przepisach prawnych oraz zdolności dydaktyczne i społeczne. W wyniku szkolenia praktycznego powinno się utrzymać na najwyższym poziomie umiejętność kierowania pojazdem danej kategorii oraz osobistą wiedzę fachową w tej dziedzinie. Okres nadzoru, trwający przynajmniej jeden dzień w roku, powinien dostarczyć niezbędnych informacji dla potrzeb szkolenia, dostosowanego do indywidualnych potrzeb egzaminatora. Minimalny okres trwania rocznego kursu dokształcającego wynosi:	- jasny meldunek zwrotny w odniesieniu do wyniku egzaminu;
Szkolenie teoretyczne (wszystkie kategorie):	- niedyskryminujące i pełne szacunku traktowanie wszystkich kandydatów.
2 dni	1.7. Wiedza z zakresu techniki i fizyki pojazdów:
Szkolenie praktyczne:	- wiedza z zakresu techniki pojazdów, np. związana z układem kierowniczym, ogumieniem, układem hamulcowym, oświetleniem, w szczególności w przypadku pojazdów motocyklowych i ciężarowych;
Kat. B: 1 dzień	- zabezpieczenie ładunku.
Kat. B+E: 1 dzień	- znajomość fizyki pojazdu, jak prędkość, tarcie, dynamika, energia.
Kat. A: 3 dni	1.8. Oszczędny i przyjazny dla środowiska sposób jazdy.
Kat. C: 3 dni	2. Warunki ogólne
Kat. C+E: 3 dni	2.1. Egzaminator na prawo jazdy kat. B
Kurs dokształcający dla kat. A odnosi się również do kat. AM, A1 oraz A2. Kurs dokształcający dla kat. C odnosi się również do kat. C1, D oraz D1. Kurs dokształcający dla kat. A odnosi się również do kat. C1+E, D+E, D1+E. »	a) musi posiadać prawo jazdy kat. B przynajmniej od trzech lat;           b) musi mieć ukończone przynajmniej 23 lata;
	c) musi nabyć kwalifikacje podstawowe zgodnie z punktem 3, a następnie zaliczyć zabezpieczenie jakości oraz odbywać regularne kursy dokształcające zgodnie z punktem 4;
	d) musi posiadać wykształcenie zawodowe na poziomie 3 w rozumieniu decyzji Rady 85/368/EWG z dnia 16 lipca 1985 r.;
	e) nie może być jednocześnie zatrudniony zarobkowo jako instruktor nauki jazdy.
	2.2. Egzaminator na prawa jazdy pozostałych kategorii
	a) musi posiadać prawo jazdy odnośnej kategorii;
	b) musi nabyć kwalifikacje podstawowe zgodnie z punktem 3, a następnie zaliczyć zabezpieczenie jakości oraz odbywać regularne kursy dokształcające zgodnie z punktem 4;
	c) musi wykonywać zawód egzaminatora na prawo jazdy kat. B minimum od trzech lat ; okres ten można skrócić do jednego roku, jeśli egzaminator może wykazać się:
	- przynajmniej pięcioletnią praktyką kierowania pojazdami odnośnej kategorii lub
	- teoretycznym i praktycznym dowodem praktyki jazdy na wyższym poziomie, niż wymagany jest dla uzyskania prawa jazdy, w wyniku czego odnośny wymóg staje się zbędny;
	d) musi posiadać wykształcenie zawodowe na poziomie 3 w rozumieniu decyzji Rady 85/368/EWG z dnia 16 lipca 1985 r.;
	2.3. Ekwiwalencja
	2.3.1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić egzaminatorowi na przeprowadzanie egzaminów w kat.  AM, A1, A2 i A, jeśli nabył on kwalifikacje podstawowe dla tych kategorii zgodnie z punktem 3.
	2.3.2. Państwa Członkowskie mogą zezwolić egzaminatorowi na przeprowadzanie egzaminów w kat.  C1, C i D, jeśli nabył on kwalifikacje podstawowe dla tych kategorii zgodnie z punktem 3.
	2.3.3. Państwa Członkowskie mogą zezwolić egzaminatorowi na przeprowadzanie egzaminów w kat.  BE, C1E, CE i DE, jeśli nabył on kwalifikacje podstawowe dla tych kategorii zgodnie z punktem 3.
	3.1. Wykształcenie podstawowe
	3.1.1. Zanim danej osobie zezwoli się na przeprowadzanie egzaminów na prawo jazdy, musi ona z powodzeniem ukończyć program szkoleniowy odpowiednio do ewentualnych zaleceń danego Państwa Członkowskiego w celu nabycia opisanych w punkcie 1 umiejętności.
	3.1.2.  Państwa Członkowskie muszą ustalić, czy treść określonego programu szkoleniowego odnosi się do nadania uprawnień egzaminatorskich w jednej lub więcej kategorii praw jazdy.
	3.2. Egzaminy
	3.2.1. Zanim dana osoba uzyska zezwolenie na przeprowadzanie egzaminów na prawo jazdy, musi ona wykazać się wiedzą, zrozumieniem, umiejętnościami i kwalifikacjami na wystarczającym poziomie w odniesieniu do wszystkich wymienionych w punkcie 1 obszarów.
	3.2.2.  Państwa Członkowskie przyjmują za podstawę metodę egzaminowania, przy której w sposób właściwy z pedagogicznego punktu widzenia sprawdzane będzie, czy dana osoba posiada umiejętności zgodnie z punktem 1 – w szczególności punktem 1.4. Ta metoda egzaminowania musi obejmować zarówno elementy teoretyczne jak i praktyczne. W określonych sytuacjach dopuszczalne są formy oceny z użyciem technik komputerowych. Dane Państwo Członkowskie określa według własnego uznania szczegóły w kwestii rodzaju i czasu trwania poszczególnych egzaminów oraz dokonywania ocen w ramach egzaminów.
	3.2.3. Państwa Członkowskie muszą ustalić, czy treść określonego egzaminu odnosi się do nadania uprawnień egzaminatorskich w jednej lub więcej kategorii praw jazdy.
	4. Zabezpieczenie jakości i regularne dokształcanie
	4.1. Zabezpieczenie jakości
	4.1.1.  Państwa Członkowskie powinny posiadać regulacje prawne w odniesieniu do zabezpieczenia jakości, które zagwarantują utrzymanie wymogów w stosunku do egzaminatorów.
	4.1.2.  Regulacje prawne w odniesieniu do zabezpieczenia jakości powinny obejmować nadzorowanie egzaminatorów podczas ich pracy, ich dokształcanie i ponowne dopuszczanie, nieustanny rozwój zawodowy oraz regularne sprawdzanie wyników przeprowadzonych przez nich egzaminów.
	4.1.3.  W ramach wymienionych w punkcie 4.1.2 regulacji zabezpieczenia jakości Państwa Członkowskie muszą zadbać o to, aby każdy egzaminator na prawo jazdy podlegał corocznemu nadzorowi. Następnie Państwa Członkowskie muszą zadbać o to, aby każdy egzaminator raz na pięć lat był obserwowany przez co najmniej pół dnia podczas przeprowadzanych przez niego egzaminów, tak, że obserwować będzie można kilka egzaminów. Osoba prowadząca nadzór musi posiadać odpowiednie do tego celu dopuszczenie, wydane przez dane Państwo Członkowskie.
	4.1.4.  Jeśli egzaminator posiada uprawnienia do przeprowadzania egzaminów w kilku kategoriach, Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wymóg nadzoru w odniesieniu do kilku kategorii jest spełniony w drodze nadzoru w jednej kategorii.
	4.1.5.  Działalność egzaminatora musi być obserwowana i nadzorowana przez upoważnioną przez dane Państwo Członkowskie jednostkę, w celu zagwarantowania właściwego i jednolitego stosowania oceny.
	4.2. Regularne dokształcanie
	4.2.1.  Państwa Członkowskie zadbają o to, aby egzaminatorzy w celu zachowania ich uprawnień, niezależnie od ilości kategorii, do których egzaminowania są dopuszczeni, spełniali następujące wymogi:
	co najmniej uczęszczali na regularne kursy dokształcające trwające łącznie cztery dni w okresie dwóch lat, w celu
	· odświeżenia i podtrzymania niezbędnej wiedzy i umiejętności egzaminatorskich;
	· rozwinięcia nowych umiejętności, niezbędnych dla wykonywania zawodu;
	· zadbania o to, aby egzaminator w dalszym ciągu przeprowadzał egzaminy według rzetelnych i jednolitych wymogów;
	Co najmniej uczęszczali na regularne kursy dokształcające trwające minimum pięć dni w okresie pięciu lat, w celu
	· podtrzymania i rozwijania praktycznych umiejętności kierowania pojazdem.
	4.2.2.  Państwa Członkowskie podejmą niezbędne działania, aby zadbać o to, żeby egzaminatorzy, u których obowiązujący system zabezpieczenia jakości wykazał poważne niedociągnięcia, zostali niezwłocznie skierowani na specjalne kursy dokształcające.
	4.2.3.  Regularne dokształcanie może przybrać formę omówień, nauki, informacji tradycyjnej lub elektronicznej i może być prowadzone dla pojedynczych osób lub grup. Może ono, jeśli Państwa Członkowskie uznają to za wskazane, obejmować nowe ustalenie wymogów.
	4.2.4.  Jeśli egzaminator posiada uprawnienia do przeprowadzania egzaminów w kilku kategoriach, Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wymóg dokształcania egzaminatorów w odniesieniu do kilku kategorii spełniony został poprzez odbycie kursu dokształcającego w jednej kategorii, o ile spełnione zostały wymogi punktu 4.2.5.
	4.2.5.  Jeśli przez okres 24 miesięcy egzaminator nie przeprowadził żadnego egzaminu w danej kategorii, przed ponownym dopuszczeniem go do prowadzenia egzaminów w tej kategorii powinien on być poddany nowej ocenie. Ta ocena może mieć miejsce w ramach spełniania wymogów punktu 4.2.1.
	5. Prawa nabyte
	5.1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na przeprowadzanie egzaminów osobom, które zostały dopuszczone do prowadzenia egzaminów bezpośrednio przed wejściem w życie niniejszych postanowień, nawet jeśli dopuszczenie to nie nastąpiło zgodnie z warunkami ogólnymi punktu 2 lub metodą kwalifikacji podstawowych punktu 3.
	5.2. Przedmiotowi egzaminatorzy podlegają jednak regularnemu nadzorowi oraz regulacjom w sprawie zabezpieczenia jakości zgodnie z punktem 4.
Uzasadnienie
Zharmonizowane wykształcenie i dokształcanie egzaminatorów na prawo jazdy stanowi istotny element wzmocnienia wzajemnego uznawania oraz wprowadzenia porównywalnych egzaminów i ich wyników. Tekst stanowi rozwinięcie zasadniczych idei projektu Komisji.
Poprawka 84 Zał. VI a (nowy)
	Szkolenie kierowców
	1. Użytkownicy pojazdów silnikowych kat. B z przyczepą, których masa całkowita wynosi od 3 500 kg do 4 250 kg, muszą przejść szkolenie kierowców.
	2. Szkolenie kierowców przeprowadza jednostka szkoleniowa, oficjalnie uznana i kontrolowana przez właściwe organa Państwa Członkowskiego, w którym kierowca posiada normalne miejsce zamieszkania. Szczegóły ustala Państwo Członkowskie.
	3. Treść szkolenia kierowców
	- jednodniowe (minimum 7 godzin)
	- przede wszystkim część praktyczna plus część teoretyczna oraz rozmowa podsumowująca.
	- dynamika jazdy i kryteria bezpieczeństwa, pojazd ciągnący i przyczepa, właściwe załadowanie jak również akcesoria służące bezpieczeństwu
	- część praktyczna na zamkniętym terenie z ćwiczeniem następujących elementów:
	próba hamulców, droga hamowania, zmiana toru jazdy, hamowanie / wymijanie, kołysanie się przyczepy, manewrowanie, parkowanie
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1 kat. B.
Poprawka 85 Zał. VI b (nowy)
	Szkolenie kierowców
	1. Użytkownicy samochodów kempingowych, zdefiniowanych w zał. II, cz. A, rozdz. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/116/WE, o masie całkowitej od 3500 kg do 4 250 kg oraz masie użytecznej do 1 000 kg muszą przejść szkolenie kierowców.
	2. Szkolenie kierowców przeprowadza jednostka szkoleniowa, oficjalnie uznana i kontrolowana przez właściwe organa Państwa Członkowskiego, w którym kierowca posiada normalne miejsce zamieszkania. Szczegóły ustala Państwo Członkowskie.
	3. Treść szkolenia kierowców
	- jednodniowe (minimum 7 godzin)
	- przede wszystkim część praktyczna plus część teoretyczna oraz rozmowa podsumowująca.
	- dynamika jazdy i kryteria bezpieczeństwa, właściwe załadowanie jak również akcesoria służące bezpieczeństwu
	- część praktyczna na zamkniętym terenie z ćwiczeniem następujących elementów:
	próba hamulców, droga hamowania, zmiana toru jazdy, hamowanie / wymijanie, manewrowanie, parkowanie.
Uzasadnienie
Por. uzasadnienie poprawki do art. 4 ust. 1 kat. B
Poprawka 86 Załącznik VI c (nowy)
	Załącznik VI c Szkolenie kierowców 1. Szkolenie kierowców w celu przejścia z jednej kategorii motocyklowej do innej.
	2. Szkolenie kierowców przeprowadza jednostka szkoleniowa, oficjalnie uznana i nadzorowana przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym kierowca posiada normalne miejsce zamieszkania. Pozostałe szczegóły ustala Państwo Członkowskie.
	3. Treść szkolenia kierowców - czas trwania: co najmniej 5 godzin - nacisk na różnice pomiędzy kategoriami - część praktyczna na zamkniętym terenie z ćwiczeniem następujących elementów: próba hamulców, droga hamowania, hamowanie / wymijanie, manewrowanie, przyspieszanie - część praktyczna dotycząca zachowania się w ruchu drogowym.

• [1]  Dz.U. C .../Jeszcze nie opublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Wstęp

Już po raz drugi niniejszy projekt Komisji został przedstawiony do rozpatrzenia Parlamentowi Europejskiemu i zbadany przez Waszego sprawozdawcę. W czasie poprzedniego okresu legislacyjnego, gdy niniejsza kwestia była rozpatrywana przez ówczesną Komisję Polityki Regionalnej, Transportu i Turystyki, posłowie Parlamentu Europejskiego przedstawili 118 poprawek do projektu dyrektywy, dzięki czemu stało się oczywiste, że uzyskanie w tej sprawie konsensusu może okazać się trudne. Co więcej, w opinii niektórych posłów niewłaściwe było pospieszne rozpatrywanie zagadnienia tak delikatnego w końcowym etapie okresu legislacyjnego. Głosowanie w komisji nad projektem zostało odroczone i pierwsze czytanie nie zostało zamknięte.

W rezultacie konieczne okazało się wszczęcie nowej procedury przez Parlament obecnej kadencji. Z racji ponownego mianowania tego samego sprawozdawcy, najprostszym rozwiązaniem byłoby ponowne przedstawienie wcześniejszego sprawozdania[1]. Jednak w międzyczasie debata toczyła się dalej, szczególnie na szczeblu Rady. Ponadto, większa ilość czasu dostępna podczas rozpoczęcia kadencji obecnego Parlamentu dała możliwość przeprowadzenia znacznie większej liczby konsultacji, niż było to uprzednio możliwe. Zatem jeżeli nawet całkowity konsensus pozostaje trudny do osiągnięcia, należy mieć nadzieję, że czas przeznaczony na dyskusje i konsultacje został wykorzystany w owocny sposób, i że uzyskano realny kompromis w sprawie najbardziej spornych zagadnień wchodzących w skład niniejszego projektu. Niemniej jednak wiele najważniejszych kwestii obecnych w pierwszym sprawozdaniu, szczególnie tych dotyczących zabezpieczeń przed fałszowaniem praw jazdy, swobodnego przepływu kierowców oraz bezpieczeństwa drogowego, pozostaje w mocy i są one tutaj powielane i gromadzone.

Tło zagadnienia

Do roku 1980 system wydawania międzynarodowych praw jazdy podlegał postanowieniom Konwencji Genewskiej[2] i Konwencji Wiedeńskiej[3]. Jednakże w następstwie tzw. sprawy Choqueta rozpatrzonej przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w roku 1978[4] Rada przyjęła dyrektywę 80/1263/EWG, która zapewniła obywatelom Unii Europejskiej prawo do wyjazdu do innego Państwa Członkowskiego w celu wymiany prawa jazdy bez konieczności ponownego zdawania egzaminu teoretycznego bądź praktycznego, ani przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich. Niemniej jednak kierowcy zobowiązani byli do wymiany praw jazdy w okresie jednego roku od momentu osiedlenia się w innym Państwie Członkowskim.

W roku 1991 przyjęto nową dyrektywę Rady 91/439/EWG, która znosiła obowiązek wymiany praw jazdy, jak również wprowadzała obowiązkową zasadę wzajemnego uznawania. Jednakże w praktyce, z powodu różnych okresów ważności praw jazdy oraz dotyczących tych dokumentów wymogów, wdrożenie tej zasady było utrudnione przez niejasność prawną.

Uwzględniając cele Agendy Lizbońskiej dotyczące funkcjonowania rynku wewnętrznego, niniejszy projekt ma na celu usunięcie istniejącej niejasności prawnej i ostateczne zniesienie przeszkód na drodze do zapewnienia swobodnego przepływu obywateli na tym obszarze.

ISTOTA PROJEKTU

Wprowadzając poprawki do dyrektywy Rady 91/439/EWG, Komisja wyznaczyła sobie trzy podstawowe cele:

· zredukowanie możliwości dokonywania fałszerstw;

· zapewnienie faktycznej swobody przepływu kierowcom Unii;

· poprawę bezpieczeństwa na europejskich drogach.

W celu rozwiązania problemu fałszerstw praw jazdy i zapewnienia swobodnego przepływu kierowców, Komisja proponuje:

· wprowadzenie jednego wzoru prawa jazdy w formie plastikowej karty kredytowej;

· umożliwienie umieszczenia mikroprocesora w prawie jazdy;

· wprowadzenie administracyjnie ograniczonego okresu ważności prawa jazdy.

W celu poprawienia bezpieczeństwa drogowego powinno się:

· wprowadzić harmonizację podkategorii pojazdów;

· wprowadzić podejście progresywne w zależności od wieku i doświadczenia;

· wprowadzić pan-europejski zakaz prowadzenia pojazdów.

ocena krytyczna projektu

Zasadne wydaje się pytanie: dlaczego Europa tak szybko weszła w XXI wiek w kwestii dotyczącej dowodów tożsamości, skoro jednocześnie tkwi tak mocno w wiekach średnich w kwestii dotyczącej praw jazdy? Sprawozdawca uważa, że obecna skomplikowana i niesprawiedliwa sytuacja od długiego czasu wymaga wprowadzenia niezbędnych zmian. Przyjmuje on zatem projekt Komisji jako krok na drodze do utworzenia prostszego, logiczniejszego i nowocześniejszego systemu. Sprawozdawca w szczególności popiera dążenia Komisji mające na celu redukcję możliwości dokonywania fałszerstw, zapewnienie swobodnego przepływu obywateli oraz przyczynianie się do poprawy bezpieczeństwa drogowego. W jego odczuciu niniejszy projekt zmierza do osiągnięcia tych celów, ale mógłby on objąć jeszcze więcej zagadnień.

I.         Zabezpieczenie przed dokonywaniem fałszerstw i swobodny przepływ obywateli

i)         Wprowadzenie mikroprocesora

Przedkładając innowacyjną propozycję przewidującą umieszczenie w plastikowym prawie jazdy mikroprocesora, Komisja ogranicza się do zapewnienia Państwom Członkowskim dowolności przy wyborze takiego rozwiązania. Mimo istniejącego niebezpieczeństwa, że fałszerstwa będą dotyczyć najsłabszego ogniwa, to jest praw jazdy niezabezpieczonych wbudowanym mikroprocesorem, sprawozdawca przyznaje, że z powodów politycznych wdrożenie odpowiednich aktów prawnych nie jest obecnie możliwe.

Tym niemniej do projektu wprowadza się poprawkę w celu uczynienia jego postanowień bardziej elastycznymi, tak aby umożliwić Państwom Członkowskim gromadzenie dodatkowych informacji, po konsultacji z Komisją, pod warunkiem, że wprowadzone zmiany w żaden sposób nie stanowią przeszkody w zastosowaniu dyrektywy. Co więcej, Komisja może przyjąć załącznik I w celu zapewnienia przyszłej interoperacyjności (poprawka do art. 1 ust. 2 lit. a) (nowy), zmiany techniczne w załączniku I)).

ii)        Wycofanie z obiegu papierowych praw jazdy – wprowadzenie jednego wzoru prawa jazdy w formie plastikowej karty kredytowej

W swoim uzasadnieniu Komisja zwraca uwagę na fakt, że obecnie w Państwach Członkowskich znajduje się w obiegu 80 różnych typów praw jazdy. Od czasu przyjęcia do Unii Europejskiej nowych członków liczba różnych typów obowiązujących praw jazdy wzrosła do 110. Trudno w to uwierzyć, ale nie został złożony wniosek, zobowiązujący do wymiany starszych typów praw jazdy znajdujących się w obiegu.

Natychmiastowym skutkiem ostatecznym niniejszej Dyrektywy byłoby istnienie 111 różnych typów praw jazdy i okres przejściowy trwający ponad 50 lat. Jest to w oczywisty sposób nie do przyjęcia. Korzyści płynące z jednego wzoru unijnego prawa jazdy są oczywiste. Oprócz skuteczniejszego wdrażania postanowień i, po raz pierwszy w historii, praktycznego umożliwienia kontroli praw jazdy na terenie całej Europy, doprowadzono by także do zwiększenia bezpieczeństwa drogowego, gdyż kierowcy objęci zakazem prowadzenia pojazdów nie mieliby możliwości otrzymania wtórnika prawa jazdy w innych Państwach Członkowskich. Co więcej, koszty zostałyby znacznie ograniczone w porównaniu z innymi wydatkami związanymi z motoryzacją, to jest wydatkami na ubezpieczenia, paliwo oraz podatek drogowy. Zostałby także wyeliminowany szczególnie dyskryminujący aspekt obecnej sytuacji, dzięki której różne typy praw jazdy mają różne okresy ważności w różnych Państwach Członkowskich.

Niemniej jednak stało się w równym stopniu oczywiste, że wycofanie z obiegu starych typów praw jazdy jest wyjątkowo delikatnym zagadnieniem w niektórych Państwach Członkowskich, szczególnie w tych, w których prawo jazdy ma nieograniczony administracyjnie okres ważności. Wasz sprawozdawca uważa zatem, że mimo oczywistych korzyści praktycznych poprawka wymagająca szybkiego zastąpienia wszystkich obowiązujących typów praw jazdy nie jest obecnie możliwa do wprowadzenia z powodów politycznych.

Mimo to, dla poparcia środków mających na celu zapobieganie dokonywania fałszerstw, Komisja powołuje się na inne rodzaje zastosowania prawa jazdy, na przykład posługiwanie się nimi jako dowodami tożsamości lub dokumentami umożliwiającymi otwieranie kont bankowych i rezerwowanie biletów lotniczych. Komisja dowodzi także, że uwzględniając w szczególności sytuację na świecie po zamachach terrorystycznych z 11 września 2001, kwestia zabezpieczenia przed dokonywaniem fałszerstw stała się kwestią kluczową o rosnącym znaczeniu. W związku z tym wydaje się uzasadnione, aby przynajmniej z powodu wprowadzenia zabezpieczeń przed fałszerstwami, obowiązujące obecnie we Wspólnocie papierowe prawa jazdy zostały wycofane z obiegu w terminie nie dłuższym niż 10 lat i zastąpione jednym dla całej Unii Europejskiej typem prawa jazdy w formie plastikowej karty kredytowej, używanym już w niektórych państwach Unii Europejskiej. Umożliwiłoby to państwom członkowskim przynajmniej stworzenie aktualnego rejestru praw jazdy wydanych na ich terytorium, co obecnie nie zawsze jest możliwe z powodu różnych systemów wydawania papierowych praw jazdy. Ułatwiłoby to w tym samym czasie rzetelną wymianę informacji w ramach opisanego poniżej systemu sieci wydawania praw jazdy.

Plastikowe prawa jazdy nowego typu mogą być następnie dostosowane do jednego typu europejskiego prawa jazdy w terminie kolejnych 10 lat.

W tym kontekście ważne jest podkreślenie, że wprowadzenie niniejszej poprawki nie naruszy prawa do prowadzenie pewnych kategorii pojazdów silnikowych.

(Poprawka do art. 3 ust. 2 lit. b) (nowy)

iii)        Sieć praw jazdy

Procedury wydawania praw jazdy są obecnie różne w różnych Państwach Członkowskich. W niektórych państwach prawa jazdy wydawane są przez władze centralne, w innych przez władze regionalne. Jest to zgodne z zasadą subsydiarności i tak powinno pozostać. Niemniej jednak, mając na uwadze zwalczanie fałszerstw i ułatwienie kontroli, sprawozdawca uważa, że ważne jest, aby w każdym Państwie Członkowskim powstał centralny punkt zawierający informacje dotyczące praw jazdy, co w rezultacie doprowadziłoby do powstania „sieci praw jazdy”. Utworzenie takiej sieci zostało uzgodnione w ramach procedury komitologii. Zamieszczona jest odpowiednia poprawka w celu zapewnienia, że projekt przeszedł fazę konsultacji. (Poprawka do art. 8 ust. 5 i art. 16).

iv)       Wzajemne uznawanie sankcji

Pozostając w zgodzie z duchem porozumień Konwencji Genewskiej[5] i Konwencji Wiedeńskiej[6] niniejszy projekt porusza w art. 8 ust. 5 zagadnienie wzajemnego uznawania sankcji, które ma na celu zapewnienie, że zakaz prowadzenia pojazdu obowiązujący w jednym Państwie Członkowskim jest zakazem prowadzenia pojazdu obowiązującym we wszystkich Państwach Członkowskich. Na wprowadzenie tej zasady trzeba jednak położyć jeszcze większy nacisk, i w związku z tym sprawozdawca przedłożył do rozpatrzenia poprawkę, mającą na celu zobowiązanie Państw Członkowskich do uznawania wszystkich przypadków ograniczenia stosowania, zawieszenia lub cofnięcia prawa jazdy oraz do nieuznawania okresu ważności tych praw jazdy, które podlegają wymienionym sankcjom.

Niezbędne jest również nadanie temu artykułowi nowego brzmienia, z przyczyn prawnych odnoszącego się do „Trzeciego Filaru”, obejmującego wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne.

(Poprawka do art. 12 ust. 4).

II. Działania na rzecz bezpieczeństwa drogowego

i)         Kategorie pojazdów

Komisja zobowiązana jest do ciągłego sprawdzania stosowności technicznych definicji różnych kategorii pojazdów i, jeśli zajdzie taka konieczność, do proponowania wprowadzenia zmian związanych z bezpieczeństwem, takich jak dodatkowe ograniczenia mocy w zależności od ciężaru pojazdu. Komisja powinna również w sposób ciągły monitorować w szczególności kategorie pojazdów AM, A1 i A2 tak, aby zapewnić, że przestrzegany jest duch Dyrektywy, i że ustalone limity nie są z łatwością przekraczane. Biorąc to pod uwagę, mile widziane są nowe kryteria zapobiegające obniżaniu standardów, ale niezbędne będzie nieustanne monitorowanie, jeżeli te akty prawne mają być skutecznie stosowane w praktyce.

W tym samym czasie, po przeprowadzeniu zakrojonych na szeroka skalę konsultacji z zainteresowanymi stronami reprezentującymi producentów oraz użytkowników dróg, wprowadza się poprawki w celu dostosowania definicji technicznych określonych kategorii pojazdów. Czyni się to w nadziei, że pomoże to usunąć różne nieprawidłowości, które wyszły na jaw przy pracach nad istniejącym projektem.

W szczególności i między innymi, przyszli kierowcy posiadający prawo jazdy kategorii B byliby upoważnieni do prowadzenia w celach niekomercyjnych własnych pojazdów silnikowych, połączonych z przyczepą (lub samochodów kempingowych), których łączna masa nie przekraczałaby 3500 kg, bez konieczności zdawania dodatkowego egzaminu. Co więcej, jeżeli kierowca ukończy dobrowolnie dodatkowy, nie zakończony egzaminem kurs szkoleniowy, limit ten będzie mógł zostać zwiększony do 4250 kg dla pojazdów połączonych z przyczepą lub samochodów kempingowych. Dodano także ograniczenie dopuszczalnej masy ładunku nieprzekraczającej 1000 kg dla samochodów kempingowych, aby zapewnić przestrzeganie zasad wykluczających prowadzenie działalności komercyjnej.

Po ukończeniu kursu szkoleniowego trwającego co najmniej 7 godzin, do treści prawa jazdy zostanie dodany nowy „kod Wspólnoty 95a (nowy) lub 95b (nowy)”. (Nowy punkt 95 a (nowy) oraz 95 b (nowy) w załączniku I, wyszczególnienia dotyczące kursów szkoleniowych dla kierowców są zapisane w załączniku VI a (nowym) i b (nowym)).

W przypadku kategorii B+E, pojazdy należące do kategorii B będą upoważnione do ciągnięcia przyczep, których maksymalna dopuszczalna masa nie przekracza 3500 kg. (Poprawka do art. 4 ust. 1, kategoria B+E)

Kwestia pojazdów cztero- i trójkołowych została rozwiązana dając do nich dostęp zarówno z prawem jazdy kategorii „A” jak i „B”. Poprawki wprowadzają tu także zasadę stopniowego dostępu.

(Poprawka do art. 4.1, kategorie AM, A1, A2, B1 i B).

ii)        Ograniczenia wiekowe i podejście progresywne – „zasada stopniowego dostępu”

Ograniczenia wiekowe dotyczące różnych podkategorii pojazdów, a także system nagradzający umiejętności i doświadczenie zamiast, jak dotychczas, opierający się wyłącznie na wynikach testu, powinny być uważane za udoskonalenie w zakresie działań na rzecz bezpieczeństwa drogowego. W szczególności wprowadzenie nowych kategorii AM, A1 i A2 powinno spotkać się z ogólnym uznaniem.

Niemniej jednak kwestia ograniczeń wiekowych pozostaje wyjątkowo delikatnym zagadnieniem. Zaprzeczenie, że krajowe tradycje mają ogromny wpływ na te zagadnienia, byłoby zaprzeczeniem realiom. Opierając się wyłącznie na statystykach, najlepiej można by przysłużyć się bezpieczeństwu drogowemu zakazując prowadzenia pojazdów wszystkim młodym ludziom przed ukończeniem przez nich dwudziestu kilku lat. Byłoby to jednak w oczywisty sposób krzywdzące i niepraktyczne. Mimo to Komisja musi w dalszym ciągu prowadzić dokładny monitoring wprowadzania zasady ograniczeń wiekowych oraz przypadków naruszania tej zasady w Państwach Członkowskich, a także, tam gdzie to możliwe, proponować wprowadzenie tej zasady w świetle nowych okoliczności.

Zaproponowana poprawka przedstawia zatem propozycję kompromisu. W odniesieniu do motocykli przyjęto „zasadę stopniowego dostępu”, która, z powodów związanych z bezpieczeństwem, zachęca młodych ludzi do zdobywania doświadczenia w prowadzeniu mniejszych motocykli, zanim przesiądą się oni na maszyny o większej pojemności. Państwa Członkowskie będą mogły podnosić wyszczególnione ograniczenia wiekowe pod warunkiem, że zachowana zostanie przynajmniej dwuletnia przerwa pomiędzy minimalnym wiekiem uprawniającym do otrzymania prawa jazdy kategorii A1 a minimalnym wiekiem uprawniającym do otrzymania prawa jazdy kategorii A2. Wydanie prawa jazdy kategorii A byłoby uzależnione od co najmniej trzyletniego doświadczenia prowadzenia pojazdu kategorii A2, lub od co najmniej sześcioletniej przerwy pomiędzy minimalnym wiekiem uprawniającym do otrzymania prawa jazdy kategorii A2, a minimalnym wiekiem uprawniającym do otrzymania prawa jazdy kategorii A. Minimalny wiek uprawniający do otrzymania prawa jazdy kategorii A bez uprzednio zdobytego doświadczenia nie mógłby przekraczać 26 lat. Przykładowo, jeżeli minimalny wiek uprawniający do otrzymania prawa jazdy kategorii A1 wynosi 16 lat, a minimalny wiek uprawniający do otrzymania prawa jazdy kategorii A2 wynosi 18 lat, to kierowca, który zdobył doświadczenie prowadząc motocykl kategorii A2 mógłby otrzymać prawo jazdy kategorii A w wieku 21 lat. Takie podejście zapewnia przestrzeganie zasady subsydiarności, dzięki dawaniu Państwom Członkowskim możliwości wyboru przy podejmowaniu decyzji dotyczących ograniczeń przy jednoczesnym poszanowaniu krajowych tradycji lub w celu zwiększenia bezpieczeństwa drogowego, ale w tym samym czasie zapewnia również, że młodzi ludzie zainteresowani są zdobywaniem praktycznego doświadczenia, jeżeli chcą szybko rozpocząć prowadzenie motocykli o większej pojemności.

(Poprawka do art. 7 ust. 2 pkt. 2 a (nowy))

Aby sprawić, żeby zasada stopniowego dostępu była dla kierowców jeszcze bardziej atrakcyjna, unikano niepotrzebnych ponownych egzaminów dla kierowców, którzy ubiegają się o następną kategorię, i zastąpiono je szkoleniem, którego celem jest zapewnienie, że kierowca jest rzeczywiście przygotowany do prowadzenia pojazdów o większej mocy.

(Poprawka do art. 8 ust. 1)

iii)        Okres ważności prawa jazdy i jego przedłużenie oraz badania lekarskie

Zaproponowano wprowadzenie kilku poprawek do art. 8 w celu uczynienia jego postanowień bardziej logicznymi i elastycznymi. Zawierają one postanowienie zezwalające Państwom Członkowskim na ograniczenie okresu ważności wydanych po raz pierwszy praw jazdy kategorii C i D do trzech lat (jak to się dzieje w przypadku praw jazdy kategorii A i B). Po drugie, znosi się bezwarunkowy obowiązek skrócenia do pięciu lat okresu ważności praw jazdy kategorii A i B, wydanych osobom w wieku powyżej 65 lat, podobnie jak znosi się ograniczenie okresu ważności praw jazdy kategorii C i D do jednego roku dla osób w tej samej grupie wiekowej. Po trzecie, jakiekolwiek uszkodzenia mikroprocesora wstawionego do prawa jazdy nie powinny mieć wpływu na długość okresu ważności samego prawa jazdy. (Poprawka do art. 8 ust. 2)

iv)       Egzaminatorzy

Po przeprowadzeniu szczegółowych dyskusji na ten temat proponuje się wprowadzenie udoskonalonego i poszerzonego tekstu. (Poprawka do art. 11 i do załącznika IV)

PODSUMOWANIE

Podczas prac nad przygotowaniem niniejszego projektu sprawozdania Wasz sprawozdawca starał się wziąć pod uwagę poglądy i opinie możliwie dużej liczby swoich współpracowników i innych zainteresowanych stron. Pomogło mu to wprowadzić różne techniczne poprawki mające na celu usunięcie nieprawidłowości występujących w istniejącym projekcie, oraz uczynienie go bardziej spójnym i logicznym. W tym samym czasie podjęto próbę przedstawienia poprawek kompromisowych dotyczących delikatnych zagadnień, takich jak przedłużenie okresu ważności oraz ograniczenia wiekowe.

W rezultacie sprawozdawca jest przekonany, że projekt po wprowadzeniu poprawek jest korzystny dla użytkowników dróg pod względem bezpieczeństwa, bezstronności oraz swobodnego przemieszczania się, jak również, że daje on władzom większą pewność przy zwiększaniu ich zdolności do przeprowadzania uzasadnionych kontroli i zapobiegania fałszerstwom.

Projekt powinien być zatem popierany zarówno przez obywateli, jak i Państwa Członkowskie.

• [1]  w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw jazdy (nowe brzmienie) (COM(2003) 621 – C5‑0610/2003, 2003/0252(COD)) Komisja Polityki Regionalnej, Transportu i Turystyki, Sprawozdawca: Mathieu J.H. Grosch, 3 lutego 2004 r.
• [2]  Konwencja o bezpieczeństwie drogowym, 19 września 1949 r., Zbiór traktatów ONZ, t.125, str.
• [3]  Konwencja o ruchu drogowym, 8 listopada 1968 r., Zbiór traktatów ONZ, t. 1042, str.17.
• [4]  Sprawa 16/78 (sprawa Choqueta) (1978) Sprawozdania Trybunału Europejskiego (ECR), str. 2293.
• [5]  op. cit.
• [6]  op. cit.

PROCEDURE

Title

Proposal for a directive of the European Parliament and of the Council on driving licences

References

COM(2003)0621 – C5-0610/2003 – 2003/0252(COD)

Legal basis

Articles 251(2) and 71(1) EC

Basis in Rules of Procedure

Rule 51

Date submitted to Parliament

13.11.2003

Committee responsible   Date announced in plenary

TRAN 16.9.2004

Committee(s) asked for opinion(s)   Date announced in plenary

LIBE 16.9.2004

JURI 16.9.2004

ITRE 16.9.2004

Not delivering opinion(s)   Date of decision

LIBE 1.9.2004

JURI 26.10.2004

ITRE 3.7.2004

Enhanced cooperation   Date announced in plenary

-

Rapporteur(s)   Date appointed

Mathieu Grosch 28.7.2004

Previous rapporteur(s)

-

Simplified procedure   Date of decision

-

Legal basis disputed   Date of JURI opinion

-

/

-

Financial endowment amended   Date of BUDG opinion

-

/

-

European Economic and Social Committee consulted   Date of decision in plenary

-

Committee of the Regions consulted   Date of decision in plenary

-

Discussed in committee

31.8.2004

18.1.2005

Date adopted

19.1.2005

Result of final vote

for: against: abstentions:

37 4 7

Members present for the final vote

Robert Atkins, Margrete Auken, Inés Ayala Sender, Etelka Barsi Pataky, Philip Bradbourn, Sylwester Chruszcz, Paolo Costa, Michael Cramer, Arūnas Degutis, Christine De Veyrac, Armando Dionisi, Petr Duchoň, Saïd El Khadraoui, Robert Evans, Emanuel Jardim Fernandes, Luis de Grandes Pascual, Mathieu Grosch, Ewa Hedkvist Petersen, Jeanine Hennis-Plasschaert, Stanisław Jałowiecki, Georg Jarzembowski, Dieter-Lebrecht Koch, Jaromír Kohlíček, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Jörg Leichtfried, Bogusław Liberadzki, Evelin Lichtenberger, Patrick Louis, Erik Meijer, Ashley Mote, Michael Henry Nattrass, Robert Navarro, Seán Ó Neachtain, Josu Ortuondo Larrea, Willi Piecyk, Luís Queiró, Reinhard Rack, Luca Romagnoli, Gilles Savary, Ingo Schmitt, Renate Sommer, Dirk Sterckx, Ulrich Stockmann, Gary Titley, Georgios Toussas, Marta Vincenzi, Corien Wortmann-Kool, Roberts Zīle

Substitutes present for the final vote

Alessandro Battilocchio, Jelko Kacin, Francesco Musotto

Substitutes under Rule 178(2) present for the final vote

-

Date tabled – A6

3.2.2005

A6-0016/2005

Comments

...