ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - 2003
21.3.2005 - (8412/2004 - 2004/2172(INI))
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Elmar Brok
PR_INI_art47-1
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - 2003 (8412/2004 - 2004/2172(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το σχέδιο Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης, που υπεγράφη στη Ρώμη στις 29 Οκτωβρίου 2004,
– έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003,
– έχοντας υπόψη την Ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου για το 2003 (8412/2004),
– έχοντας υπόψη την Διοργανική Συμφωνία της 6ης Μαΐου 1999 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη βελτίωση της διαδικασίας του προϋπολογισμού[1], σημείο Η, παράγραφος 40,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 21 της Συνθήκης ΕΕ,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Ιανουαρίου 2005, σχετικά με τη Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης[2],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με την πρόοδο που σημειώθηκε στην εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας[3],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 29ης Ιανουαρίου 2004 σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών[4],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Νοεμβρίου 2003 σχετικά με την "Ευρύτερη Ευρώπη - Γειτονικές Σχέσεις: νέο πλαίσιο για τις σχέσεις με τους ανατολικούς και νότιους γείτονες[5],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Απριλίου 2003 σχετικά με την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας - προτεραιότητες και αδυναμίες[6],
– έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς το Συμβούλιο της 26ης Φεβρουαρίου 2004 σχετικά με τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας[7],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Απριλίου 2004 σχετικά με την κατάσταση της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης ενόψει της Διάσκεψης Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στο Δουβλίνο στις 25-26 Ιουνίου 2004[8] και της 13ης Ιανουαρίου 2005 για τις διατλαντικές σχέσεις[9],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με την ειρήνη και την αξιοπρέπεια στη Μέση Ανατολή[10],
– έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς το Συμβούλιο της 24ης Σεπτεμβρίου 2003 σχετικά με την κατάσταση στο Ιράκ[11],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Φεβρουαρίου 2004 σχετικά με το Αφγανιστάν: προκλήσεις και προοπτικές για το μέλλον[12],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2001 σχετικά με μια παγκόσμια εταιρική σχέση και κοινή στρατηγική για τις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Λατινικής Αμερικής[13],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Ιανουαρίου 2005 για την πρόσφατη καταστροφή από το τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό[14],
– έχοντας υπόψη τα Συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών στις 16-17 Δεκεμβρίου 2004 και ειδικότερα τις αποφάσεις σχετικά με την τρομοκρατία και τις εξωτερικές υποθέσεις,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 112, παράγραφος 1 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A6-0062/2005),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι, με την τρέχουσα πρακτική του Συμβουλίου να διαβιβάζει απλώς έναν περιγραφικό κατάλογο δράσεων για το προηγούμενο έτος αντί να ζητεί τη γνώμη του Κοινοβουλίου επί των βασικών πτυχών και των επιλογών του επόμενου έτους, το Κοινοβούλιο πιστεύει ότι δεν έχει κληθεί να τοποθετηθεί δεόντως, όπως προβλέπει το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα πρακτική θα πρέπει να σταματήσει και να αντικατασταθεί από άλλη, η οποία θα προβλέπει πραγματική διαβούλευση με το Κοινοβούλιο όπως προαναφέρθηκε, οδηγώντας στην ουσιαστικότερη συμμετοχή του,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το πνεύμα και η ουσία της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης που υπεγράφη στη Ρώμη στις 29 Οκτωβρίου 2004, και της οποίας η επικύρωση εκκρεμεί, θα έπρεπε να ασκεί ήδη σημαντική επίδραση στην εφαρμογή της ΚΕΠΠΑ της Ένωσης για το 2005 και εφεξής,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο επανειλημμένως έχει εκφράσει τις απόψεις του όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανωθούν οι σχέσεις με ορισμένες χώρες και περιοχές και να υπάρξει καλύτερη εξισορρόπηση, ούτως ώστε να ενισχυθεί ο παγκόσμιος χαρακτήρας της εξωτερικής δράσης της Ένωσης,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υφιστάμενη χρηματοδότηση των πολιτικών ΚΕΠΠΑ και ΕΠΑΑ είναι εντελώς ανεπαρκής, τόσο από ποσοτικής όσο και από ποιοτικής σκοπιάς αλλά και όσον αφορά τον δημοκρατικό έλεγχο στον οποίο υπόκειται,
1. μολονότι είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο με τον οποίο ο Ύπατος Εκπρόσωπος / Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου κράτησε πλήρως ενημερωμένο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά τις βασικές πτυχές της ΚΕΠΠΑ, απορρίπτει κατηγορηματικά την εκ των υστέρων προσέγγιση που έχει υιοθετήσει το Συμβούλιο μέχρι στιγμής, υποβάλλοντας απλώς περιγραφικό κατάλογο των δράσεων της ΚΕΠΠΑ που ανέλαβε τον προηγούμενο χρόνο και θεωρεί ότι μια τέτοια πρακτική παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και τη Διοργανική Συμφωνία της 6ης Μαΐου1999, όσον αφορά την εκ των προτέρων διαβούλευση με το Κοινοβούλιο·
2. ζητεί συνεπώς από το Συμβούλιο να σταματήσει την ακολουθούμενη πρακτική και να την αντικαταστήσει με μια εκ των προτέρων προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα καλείται να γνωμοδοτεί στις αρχές κάθε έτους όσον αφορά τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές που προβλέπει το Συμβούλιο για το έτος αυτό, τόσο σε γενικά όσο και σε οριζόντια ζητήματα, καθώς και τις προτεραιότητες που σχεδιάζει στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές· ζητεί επιπλέον από το Συμβούλιο να υποβάλλει εν συνεχεία έκθεση σχετικά με το κατά πόσον και με ποιο τρόπο ελήφθη υπόψη η συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
3. προτίθεται να συμβάλει στις προσπάθειες για την αύξηση του δημοκρατικού ελέγχου των ζητημάτων της ΚΕΠΠΑ, διοργανώνοντας τακτικές συζητήσεις με τα εθνικά κοινοβούλια στο πλαίσιο της τριμηνιαίας ανταλλαγής απόψεων με τον Ύπατο Εκπρόσωπο/Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου καθώς και τον αρμόδιο για τις εξωτερικές σχέσεις Επίτροπο, όπου θα περιλαμβάνεται και συζήτηση επί των τροπολογιών που υπέβαλαν τα εθνικά κοινοβούλια στην Ετήσια Έκθεση του ΕΚ για την ΚΕΠΠΑ·
4. καλεί το Συμβούλιο και τον Ύπατο Εκπρόσωπο/Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου να συμμετάσχουν ενεργά σε ετήσια συζήτηση σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια·
5. ενθαρρύνει τόσο το Συμβούλιο όσο και τα κράτη μέλη να αυξήσουν περαιτέρω τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της ΕΠΑΑ σε εθνικό επίπεδο, αναβαθμίζοντας το ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην έγκριση των δράσεων της ΕΠΑΑ και, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εξασφαλίζοντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ευρύτερο ρόλο όσον αφορά τον έλεγχο του συνολικού προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ·
6. προτρέπει το Συμβούλιο να εξασφαλίσει ότι τα μέσα πολιτικής του, όπως η πολιτική επιβολής κυρώσεων, θα εφαρμόζονται με μεγαλύτερο σθένος και πολιτική δέσμευση·
Κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ για το 2005 μετά την υπογραφή της Συνταγματικής Συνθήκης
7. διατυπώνει την άποψη ότι το πνεύμα (και η ουσία) των διατάξεων της νέας Συνθήκης όσον αφορά την ΚΕΠΠΑ θα πρέπει ήδη να εφαρμοστούν για το 2005, όπως συνέβη ήδη με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας με την ιδέα της "Μάχιμης Ομάδας" (Battle Group), την υλοποίηση της αναπτυχθείσας πολιτικής καλής γειτονίας της Ένωσης, η οποία σημαίνει πολύ περισσότερα από τη σημερινή πολιτική γειτονίας της ΕΕ, ή την εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης για την πρόληψη τρομοκρατικών απειλών ή επιθέσεων· οι σχετικές συνέπειες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον αποτελεσματικό συντονισμό ανάλογων δράσεων, συμπεριλαμβανομένων τόσο των υφισταμένων όσο και των μελλοντικών μέσων πολιτικής προστασίας, καθώς και με την υποχρέωση της αμοιβαίας αλληλεγγύης για την εξασφάλιση βοήθειας και συνδρομής στην περίπτωση στρατιωτικής επίθεσης κατά κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
8. ζητεί κατά συνέπεια να ενημερώνεται εκ μέρους του Συμβουλίου και να συμμετέχει περισσότερο ενεργά σχετικά με οιαδήποτε πρόταση υποβάλει στο μέλλον ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων της Ένωσης, όσον αφορά τη χάραξη της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας για το 2005·
9. εκφράζει την ελπίδα ότι η μελλοντική Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης θα καταστεί ο ακρογωνιαίος λίθος στον τομέα της εξωτερικής δράσης, που θα συνεπικουρεί τον Υπουργό Εξωτερικών της Ένωσης/Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· εν πάση περιπτώσει, υπενθυμίζει την ανάγκη διατήρησης των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου και λογοδοσίας της νέας υπηρεσίας συνολικά στο Κοινοβούλιο, και ειδικότερα όσον αφορά τα τμήματα της Επιτροπής που έχουν ενσωματωθεί στη νέα υπηρεσία (ΓΔ Εξωτερικές Σχέσεις, Αντιπροσωπείες ΕΕ κλπ.)· ζητεί να υπάρξει μια προοπτική περαιτέρω εξελίξεων στις διακυβερνητικές συνιστώσες (που προέρχονται ιδίως από τα κράτη μέλη) ούτως ώστε η μελλοντική υπηρεσία να μπορεί να ακολουθήσει ένα ολοκληρωμένο κοινοτικό πρότυπο ως μέρος της Επιτροπής και απολύτως πιστή στο Συμβούλιο όσον αφορά διακυβερνητικά ζητήματα·
10. καλεί το Συμβούλιο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να μετουσιώσει σε πράξη την ρήτρα αλληλεγγύης για την άμυνα που προβλέπεται στη Συνταγματική Συνθήκη ευθύς μόλις τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη·
11. κρίνει απαραίτητο, εφόσον υπεγράφη η Συνταγματική Συνθήκη, ο Επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων και ο Ύπατος Εκπρόσωπος για την ΚΕΠΠΑ να εφαρμόσουν νέα πρότυπα ενημερώνοντας πλήρως και ζητώντας τη γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενισχύοντας περισσότερο τη συμμετοχή του, επί όλων των ζητημάτων ΚΕΠΠΑ και ΕΠΑΑ· επισημαίνει την ανάγκη διασφάλισης ειδικότερα του δημοκρατικού ελέγχου και της διαφάνειας όλων των δράσεων που αναλαμβάνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας·
12. χαιρετίζει τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και τα προπαρασκευαστικά μέτρα της Επιτροπής για την έρευνα στον τομέα της ασφάλειας· κρίνει αναγκαίο, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου χρηματοοικονομικού σχεδιασμού, να διατεθεί επαρκές ποσόν ετησίως για την έρευνα στον τομέα της ασφάλειας·
13. ζητεί από το Συμβούλιο να διαβουλεύεται τακτικά με το Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΕΠΑΑ και να τηρεί ενήμερο το Κοινοβούλιο σχετικά με τον τρόπο που αυτή εξελίσσεται σύμφωνα με το άρθρο Ι-41, παράγραφος 8 της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης· μια τέτοια διαβούλευση θα πρέπει να διενεργείται κατά τον ίδιο τρόπο που ζητήθηκε και για την ΚΕΠΠΑ·
Συγκεκριμένες προτάσεις επί παγκοσμίων και οριζοντίων θεμάτων για το 2005
14. χαιρετίζει τη στρατηγική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003· προσυπογράφει πλήρως την πολιτικοστρατιωτική ολιστική προσέγγιση και τις κομβικές ιδέες όσον αφορά την προληπτική συμμετοχή και την αποτελεσματική πολυμερή δράση που πρέπει επίσης να χαρακτηρίζουν τόσο την ΚΕΠΠΑ όσο και την ΕΠΑΑ, και παραπέμπει προς τούτο στην έκθεση που εκπονεί επί του παρόντος η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων σχετικά με τη στρατηγική· επισημαίνει την ανάγκη ανάπτυξης ικανοτήτων ταχείας απόκρισης σε περίπτωση ανθρωπιστικών και φυσικών καταστροφών·
15. υπογραμμίζει σε αυτό το πλαίσιο, όπως αναφέρεται στην στρατηγική ασφάλειας, την ανάγκη ανάπτυξης ανάλογου πνεύματος ασφάλειας και υποστηρίζει για τον λόγο αυτό απεριόριστα τις εργασίες που έχουν μόλις ξεκινήσει για την υλοποίηση του προγράμματος κατάρτισης της ΕΕ στον τομέα της ΕΠΑΑ· η ανάπτυξη και δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Ασφάλειας και Άμυνας πρέπει στο μέλλον να εξασφαλίσει στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και στα κράτη μέλη επαρκώς καταρτισμένο προσωπικό, το οποίο θα είναι σε θέση να εργαστεί αποτελεσματικά στον τομέα της ΕΠΑΑ· για το σκοπό αυτό, η ακαδημία θα πρέπει να διαθέτει αξιόπιστη οργανωτική βάση και επαρκείς οικονομικούς πόρους·
16. υποστηρίζει πλήρως τις τρέχουσες κοινές προσπάθειες για την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ κατά της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής έχοντας κατά νου την αναθεώρηση εντός του 2005 της Συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τον ενεργό ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η ΕΕ σ' αυτό το πλαίσιο και στην υλοποίηση της απόφασης 1540 του Συμβουλίου Ασφαλείας (2004)· παραπέμπει στις προηγούμενες τοποθετήσεις του όσον αφορά τα ελαφρά όπλα και το ψήφισμά του της 22ας Απριλίου 2004 σχετικά με την αναθεώρηση της Συνθήκης της Οττάβας για τις νάρκες κατά προσώπων· επαναδιατυπώνει την υποστήριξή του για την ενίσχυση του κοινοτικού κώδικα συμπεριφοράς σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές όπλων και για την υποστήριξη της ΕΕ μιας Διεθνούς Συνθήκης για το Εμπόριο Όπλων·
17. τονίζει τη σθεναρή πεποίθησή του ότι ο πυρηνικός αφοπλισμός θα συμβάλει ουσιαστικά στη διεθνή ασφάλεια και στην στρατηγική σταθερότητα και θα μειώσει τον κίνδυνο της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων· καλεί όσα κράτη μέλη διαθέτουν οπλοστάσιο πυρηνικών όπλων να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο του άρθρου 6 της Συνθήκης για την Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων· προτρέπει τα κράτη μέλη, στην προσεχή διάσκεψη για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων, να υποστηρίξουν τη νέα πρωτοβουλία σε διεθνές επίπεδο, σχετικά με τους νέους πυρηνικούς κινδύνους, όπως προτείνεται από τον Κόφι Ανάν, Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και από τον Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, σχετικά με τον πυρηνικό αφοπλισμό και την αναζωπύρωση της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τον αφοπλισμό·
18. συμμερίζεται την άποψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί προτεραιότητα της Ένωσης και κομβική συνιστώσα της εξωτερικής πολιτικής, τονίζοντας ακόμα μια φορά ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιδιώκεται εις βάρος των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αστικών ελευθεριών, και προτείνει μεγαλύτερη συνοχή και αποφασιστικότητα στην πολιτική της Ένωσης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας έναντι τρίτων χωρών μέσω:
(α) της ενίσχυσης του πολιτικού διαλόγου για την τρομοκρατία με τρίτους εταίρους·
(β) της ενίσχυσης της συνεργασίας με διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς (και ειδικότερα με την επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά της τρομοκρατίας) και κυρίως της αποκατάστασης του κύρους του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών·
(γ) της υλοποίησης της δήλωσης ΕΕ-ΗΠΑ του 2004 για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας·
(δ) της υποστήριξης της στρατηγικής της Επιτροπής για στοχοθετημένη παροχή βοήθειας, που έχει ήδη προωθηθεί μέσω προγραμμάτων όπως το CARDS, το TACIS, το MEDA, κλπ και που στο εξής χαρακτηρίζεται από μια συνεργατική προσέγγιση που καλύπτει τους 1373 τομείς προτεραιότητας των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ·
(ε) της ενίσχυσης της προσφυγής στους μηχανισμούς ταχείας πολιτικής και στρατιωτικής αντίδρασης·
(στ) της αυστηρής εφαρμογής της αντιτρομοκρατικής ρήτρας που συμπεριλαμβάνεται σε συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπου υπάρχουν ενδείξεις περί τρομοκρατικών απειλών ή συγκεκριμένων τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, όπως η στρατολόγηση, εκπαίδευση ή χρηματοδότηση, ή με οποιαδήποτε χώρα αποτελεί ενδεχόμενη απειλή για την Ένωση· συνεπώς, προσοχή πρέπει να δοθεί στην πρόταση που διετύπωσε το 2002 το Κοινοβούλιο σχετικά με τη σύναψη ενός διοργανικού κώδικα συμπεριφοράς για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης·
(ζ) της πλήρους αξιοποίησης, όπου αυτό είναι απαραίτητο, ειδικών δράσεων της ΕΠΑΑ·
(η) της συμμόρφωσης με τη διεθνή νομοθεσία στον τομέα του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σχετικά με όλες τις δράσεις που αναλαμβάνονται·
(θ) της διασφάλισης της ενεργού συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ειρηνική και δίκαιη επίλυση των χρόνιων περιφερειακών προβλημάτων, με σεβασμό στις αποφάσεις του ΟΗΕ και στον διεθνή νομιμοποιητικό του ρόλο, καθώς και στην αντιμετώπιση κρίσιμων κοινωνικών προβλημάτων (φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός) που τροφοδοτούν τη βία και την τρομοκρατία·
19. αποδίδει εξαιρετική σημασία στη συμβολή του για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών να εξεύρουν την κατάλληλη διαδικασία για την εκπόνηση συστάσεων επί του θέματος αυτού οι οποίες θα διαβιβαστούν τόσο προς το Συμβούλιο όσο και προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, το Συμβούλιο να ενημερώσει πλήρως και να διαβουλευθεί με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων επί του θέματος της τήρησης καταλόγου τρομοκρατικών οργανώσεων εκ μέρους της ΕΕ· χαιρετίζει, σε σχέση με αυτό, τη θετική αντίδραση της λουξεμβουργιανής προεδρίας·
20. κρίνει αναγκαία, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, την προσφυγή στις ικανότητες που αναπτύσσουν το Συμβούλιο και η Επιτροπή στον πολιτικοστρατιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων του πολιτικοστρατιωτικού πυρήνα προγραμματισμού και της ανάπτυξης προγραμμάτων όπως το GALILEO και το GMES·
Προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές για το 2005
21. ζητεί από το Συμβούλιο να λάβει άμεσα μέτρα ούτως ώστε να αποκατασταθεί η υπάρχουσα γεωγραφική ανισορροπία όσον αφορά τις δράσεις της ΕΠΑΑ που εγκρίθηκαν την τελευταία δεκαετία και να υπάρξει δικαιότερη εξισορρόπηση μεταξύ των διαφόρων περιοχών, σύμφωνα με τις γενικές φιλοδοξίες της Ένωσης· ζητεί, ειδικότερα, από το Συμβούλιο να αποκαταστήσει γεωγραφική ισορροπία μεταξύ των προσπαθειών που καταβάλλονται μέχρι στιγμής προς ανατολάς λόγω της διεύρυνσης και τις νέες προσπάθειες προς τις νοτίως της Μεσογείου περιοχές· τονίζει, ωστόσο, ότι θα πρέπει να αποφύγει οιαδήποτε ψυχρή χειρονομία μειωμένου ενδιαφέροντος εκ μέρους της ΕΕ για πρόοδο, τουλάχιστον στα Δυτικά Βαλκάνια, στην Ουκρανία και στη Γεωργία·
22. συνιστά, συνεπώς, στο Συμβούλιο να λάβει τα αναγκαία μέτρα ούτως ώστε η Ένωση να μπορέσει να αξιοποιήσει τις προνομιούχες σχέσεις που έχει με ορισμένες γεωγραφικές περιοχές (μέσω διαπεριφερειακών, πολυμερών ή διμερών συμφωνιών συνεργασίας κλπ.), προκειμένου να ενισχύσει την πολυμερή δύναμη που διαθέτει όταν διαπραγματεύεται με άλλες αναδυόμενες χώρες και περιοχές με τις οποίες δεν έχουν αποκατασταθεί τέτοιου είδους προνομιούχες σχέσεις· περαιτέρω τονίζει ότι δεν θα πρέπει να δοθεί αυξημένη προτεραιότητα στις γειτονικές χώρες της ΕΕ έτσι ώστε να επηρεασθούν αρνητικά οι κρίσιμες σχέσεις και η αλληλεγγύη μεταξύ της ΕΕ και των αναπτυσσόμενων χωρών στον κόσμο·
23. αποδίδει, ωστόσο, ύψιστη σημασία, κατ' αρχάς, στις αλλεπάλληλες διευρύνσεις της Ένωσης που αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 16-17 Δεκεμβρίου 2004, και κατά δεύτερον, στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας ως τις σημαντικότερες από τις προτεραιότητες της Ένωσης στην πολιτική ατζέντα του 2005, όπου συμπεριλαμβάνεται η δημιουργία Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου για τις ευρωπαϊκές χώρες· επιμένει ότι έχει κομβική σημασία να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια για την επίτευξη λύσης με ειρήνη και αξιοπρέπεια στη σύγκρουση της Μέσης Ανατολής, βάσει του Οδικού Χάρτη της Τετραμερούς και την υλοποίηση της στρατηγικής εταιρικής σχέσεις με τις μεσογειακές χώρες και τις χώρες της Μέσης Ανατολής που αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2004· επικροτεί, προς το σκοπό αυτό, την πρόσφατη συνάντηση κορυφής του Σαρόν και του Αμπού Μαζέν στο Σαρμ Ελ Σείκ· επιμένει επίσης ότι πρέπει να καταβληθεί η μέγιστη δυνατή προσπάθεια για την επίλυση άλλων ήδη υφισταμένων ή προβλεπομένων να ξεσπάσουν διενέξεων και κρίσεων, όπως αυτές στο Κοσσυφοπέδιο, στο Νταφούρ, στη Σομαλία, στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, το Ιράν και τη Βόρειο Κορέα (DPRK) και για την επιδίωξη της κοινωνικής προόδου στον κόσμο σύμφωνα με τους Στόχους Ανάπτυξης της Χιλιετίας του ΟΗΕ·
24. αποδίδει επίσης ύψιστη σημασία στη συνέχιση και στην περαιτέρω ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τα Δυτικά Βαλκάνια, στην κατεύθυνση της σταδιακής ενσωμάτωσης των χωρών της περιοχής στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ιδιαίτερα ενόψει κρίσιμων αποφάσεων, το β' εξάμηνο του 2005, για το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου·
25. είναι διατεθειμένο να εργαστεί από κοινού με το Συμβούλιο και την Επιτροπή σε μία στρατηγική αναμόρφωση με μακροπρόθεσμη προοπτική της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου, με στόχο να διασφαλιστεί για όλους τους κατοίκους αυτής της περιοχής ένα ειρηνικό μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση·
26. αναμένει στενή συνεργασία με το Συμβούλιο και την Επιτροπή, προκειμένου να εξασφαλιστεί από πολιτική και οικονομική άποψη η ήδη δρομολογηθείσα ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή·
27. πιστεύει ότι είναι σημαντικό για την ΕΕ και τις ΗΠΑ να έχουν εποικοδομητική σχέση και το NATO να καταστεί και πάλι ένα φόρουμ ισότιμου πολιτικού προβληματισμού, στο πλαίσιο του οποίου πρέπει να υπάρξει μια ευαίσθητη εξισορρόπηση μεταξύ των μέσων πρόληψης, της διαχείρισης των κρίσεων και της στρατιωτικής ικανότητας· αποδίδει θεμελιώδη σημασία στην εξεύρεση κοινών θέσεων (ΕΚ-Αμερικανικό Κογκρέσο) σχετικά με ορισμένα παγκόσμια ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος (η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, περιφερειακές συγκρούσεις, διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, κλιματικές μεταβολές κλπ.) και φρονεί ότι ιδίως εφέτος, με την ευκαιρία της δεκάτης επετείου της δήλωσης της Μαδρίτης, θα πρέπει να δοθεί νέα ώθηση στις διατλαντικές σχέσεις: ολοκλήρωση της Διατλαντικής Αγοράς μέχρι το 2015 - επικαιροποίηση του Νέου Διατλαντικού Προγράμματος Δράσης με Συμφωνία Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης που θα αρχίσει να ισχύει το συντομότερο δυνατό, εντός δηλαδή δύο ετών·
28. τονίζει την ανάγκη για στενή συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων, καθώς και των προβλημάτων ασφαλείας σε παγκόσμιο επίπεδο· ζητεί την κατάρτιση ενός νέου διατλαντικού προγράμματος για τη ρύθμιση του διαλόγου σχετικά με διεθνή θέματα·
29. προτρέπει το Συμβούλιο να συζητήσει με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την γενική έννοια των «στρατηγικών εταιρικών σχέσεων» με τρίτες χώρες, οι οποίες πρέπει να βασίζονται στην υιοθέτηση και την ενθάρρυνση κοινών αξιών· ζητεί, από την άποψη αυτή, μια γενική αποτίμηση των στρατηγικών εταιρικών σχέσεων με τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Κίνα·
30. ζητεί τόσο από το Συμβούλιο όσο και από την Επιτροπή να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσουν στενή σχέση με τη Ρωσία, που θα αντικατοπτρίζει τα κοινά συμφέροντα και τις κοινές αξίες και με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας·
31. υποστηρίζει, από την άποψη αυτή, την πρόταση του Συμβουλίου για μια κοινή διαχείριση κρίσεων εκ μέρους της ΕΕ και της Ρωσίας σε ό,τι αφορά τις διενέξεις της περιοχής Τραζνίστρια στα Ανατολικά της Μολδαβίας και του Νότιου Καυκάσου· επισημαίνει ότι ο πόλεμος στην Τσετσενία δυσχεραίνει την ανάπτυξη μιας γνήσιας εταιρικής σχέσης και επαναδιατυπώνει το αίτημά του για πολιτική επίλυση της διένεξης με τη συμμετοχή όλων των δημοκρατικών στοιχείων της τσετσενικής κοινωνίας·
32. εκφράζει λύπη για το γεγονός ότι οι σχέσεις με την Κίνα έχουν σημειώσει πρόοδο μόνο στον εμπορικό και οικονομικό τομέα, χωρίς κάποιο ουσιαστικό επίτευγμα σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικά θέματα· καλεί, από την άποψη αυτή, το Συμβούλιο να μην άρει το εμπάργκο όπλων και να εξεύρει τρόπους για να διευκολύνει το διάλογο, να αποκλιμακώσει την ένταση και να ενθαρρύνει τον αφοπλισμό στις σχέσεις με την Ταϊβάν·
33. εκφράζει βαθύτατη ανησυχία για τον μεγάλο αριθμό πυραύλων στη Νότια Κίνα των οποίων οι κεφαλές στοχεύουν τα στενά της Ταϊβάν, καθώς και για την πρόθεση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας να ψηφίσει τον λεγόμενο «νόμο κατά του διαχωρισμού» ο οποίος θα μπορούσε αδικαιολογήτως να επιδεινώσει την κατάσταση στα στενά της Ταϊβάν· καλεί την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και το R.Ο.C. στην Ταϊβάν να επαναλάβουν τις συνομιλίες πολιτικού περιεχομένου με βάση την αμοιβαία κατανόηση και την αναγνώριση προκειμένου να προωθηθεί η σταθερότητα, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου στην Ανατολική Ασία·
34. υποστηρίζει τις προσπάθειες της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας, καθώς και του Συμβουλίου και της Επιτροπής να ενθαρρύνουν το Ιράν να καταστεί ενεργός και προσηνής εταίρος στην περιοχή, επιδεικνύοντας πλήρη σεβασμό για θέματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, και να εξασφαλίσουν ότι δεν θα προχωρήσει την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων· υποστηρίζει με έμφαση ότι αποδεικτικά στοιχεία για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη τέτοιων όπλων θα έχουν σοβαρότατες επιπτώσεις σε κάθε είδους σχέση μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν·
35. τάσσεται υπέρ της περαιτέρω εδραίωσης της ευρωπαϊκής δέσμευσης στο Αφγανιστάν και υποστηρίζει ενεργά την αξιόπιστη χρηματοδότηση αυτού του καθήκοντος, με δυνατότητα μεσοπρόθεσμου προγραμματισμού της· τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης των προσπαθειών της διεθνούς κοινότητας για ανασυγκρότηση· αποδίδει, σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού συστήματος, στη βελτίωση της θέσης των γυναικών, των κοριτσιών και των παιδιών, στον αφοπλισμό και στα μέτρα επανένταξης καθώς και στην ανάπτυξη και υλοποίηση οικονομικών, εναλλακτικών προς την καλλιέργεια οπίου, δυνατοτήτων·
36. καλεί το Συμβούλιο να αρχίσει το συντομότερο δυνατό διαδικασία προκειμένου να εγκρίνει κοινή θέση της ΚΕΠΠΑ για το Ιράκ·
37. εκφράζει, στο πλαίσιο αυτό, βαθιά ανησυχία για τη δήλωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, με ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου 2005, να αναστείλει για αόριστο χρονικό διάστημα τη συμμετοχή της στις πολυμερείς συνομιλίες σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα·
38. παραπέμπει στα πολυάριθμα ψηφίσματα και τις εκθέσεις του όσον αφορά τις διάφορες γεωγραφικές περιοχές, τα οποία περιέχουν χρήσιμες συνεισφορές όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αναπτυχθεί στις εν λόγω γεωγραφικές περιοχές η πολιτική της Ένωσης, με στόχο την προαναφερθείσα δίκαιη ισορροπία·
39. επισημαίνει και πάλι ότι η Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στις σχέσεις της με τρίτες χώρες για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη διασφάλιση της υλοποίησης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, ως σημαντικών και αναπόσπαστων συνιστωσών τόσο της ΚΕΠΠΑ όσο και της ΕΠΑΑ·
40. επισημαίνει ότι η συντονισμένη δράση της ΕΕ κατά τις πρόσφατες εκλογές στην Ουκρανία αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο τα διάφορα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα από κοινού με τα κράτη μέλη μπορούν να αντιδράσουν και να αναλάβουν ηγετικό ρόλο όταν διακυβεύονται κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα και αξίες· δεσμεύεται να υποστηρίξει περαιτέρω βήματα για την Ουκρανία, καθόσον οι πρόσφατες εξελίξεις αποτελούν σαφώς σοβαρότατες προκλήσεις και για την Ένωση·
41. καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν, παράλληλα με τα μέτρα που προβλέπει το Σχέδιο Δράσης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, άλλες μορφές σύνδεσης με την Ουκρανία, εξασφαλίζοντας σαφή ευρωπαϊκή προοπτική για τη χώρα και αντιδρώντας θετικά στις εκφρασθείσες φιλοδοξίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του ουκρανικού λαού, που θα οδηγήσουν τελικά, κατά πάσα πιθανότητα, στην προσχώρηση της χώρας στην ΕΕ·
Η άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον ρόλο της Ένωσης σε ορισμένους πολυμερείς οργανισμούς
42. εν αναμονή της έναρξης ισχύος του νέου σχεδίου Συνταγματικής Συνθήκης που αποδίδει ρητώς νομική προσωπικότητα στην Ένωση, συνιστά να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να αυξηθεί η εκπροσώπηση της Ένωσης συνολικά στους διάφορους πολυμερείς διεθνείς οργανισμούς, ειδικότερα αυτούς στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, την Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλους συναφείς οργανισμούς· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή, για την επίτευξη αυτού του σκοπού, να εμπλέξουν βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου είναι ενδεδειγμένο· επισημαίνει ειδικότερα την ανάγκη ενίσχυσης των σχέσεων με τον ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης καθώς και τα Ηνωμένα Έθνη· ζητεί να δοθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ρόλος που να αντιστοιχεί στο υψηλό επίπεδο διπλωματίας με το οποίο συμβάλλει στην ανάπτυξη της ΚΕΠΠΑ·
43. υποστηρίζει ότι η Ένωση συνολικά πρέπει, ειδικότερα, να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και να υποστηρίξει τη μεταρρύθμιση των Ηνωμένων Εθνών σύμφωνα με τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου για τις απειλές, τις προκλήσεις και τις αλλαγές·
Η άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ για το 2005
44. επισημαίνει και πάλι ότι η ανταπόκριση στις πέντε βασικές απειλές για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, όπως αυτές ορίζονται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ασφάλεια (τρομοκρατία, διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, περιφερειακές συγκρούσεις, κατάρρευση κρατών, οργανωμένο έγκλημα), απαιτούν μακροπρόθεσμη εξωτερική δέσμευση στην οποία θα αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα, συμπεριλαμβανομένων επενδύσεων σοβαρού επιπέδου όσον αφορά την έρευνα σχετικά με την ασφάλεια και την πρόληψη διενέξεων, και συνεπάγεται τον προσδιορισμό συγκεκριμένων, διαρκών δημοσιονομικών συμβιβασμών που θα διατυπώνονται ρητώς στις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013·
45. επιμένει ότι δεν είναι πλέον δυνατή η διάκριση μεταξύ της χρηματοδότησης των μη στρατιωτικών και των στρατιωτικών δαπανών όταν αναφερόμαστε ειδικότερα σε δράσεις της ΕΠΑΑ και, ειδικότερα, όταν αναλαμβάνονται αποκλειστικά από την Ένωση και σχεδιάζονται και διενεργούνται μέσω της μη στρατιωτικής/στρατιωτικής μονάδας της·
46. επισημαίνει, κατά συνέπεια, και πάλι ότι οι κοινές δαπάνες των στρατιωτικών επιχειρήσεων που διενεργούνται στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ πρέπει να αναλαμβάνονται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό (το οποίο ήδη συμβαίνει στον τομέα των μη στρατιωτικών δράσεων και των αστυνομικών επιχειρήσεων) και όχι από συμπληρωματικό προϋπολογισμό ή μέσω αρχικής πίστωσης των κρατών μελών, όπως προβλέπεται επί του παρόντος·
47. υπενθυμίζει, σε σχέση με αυτό, τις νέες δυνατότητες που δημιουργούνται με τη χρηματοδότηση μελλοντικών παρεμβάσεων από τις σχεδιασθείσες «μάχιμες ανθρωπιστικές ομάδες» στις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών στις οποίες είναι αναγκαίο να υπάρξει συντονισμένη δράση στρατιωτικών και πολιτικών μέσων, όπως συνέβη πρόσφατα στην καταστροφή από το τσουνάμι στη Νότια Ασία· καλεί, από την άποψη αυτή, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εκπονήσουν νέα πρόταση η οποία θα λαμβάνει επίσης υπόψη την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη σύσταση Μη Στρατιωτικού Ευρωπαϊκού Ειρηνευτικού Σώματος, καθώς και για τη συγκρότηση Ευρωπαϊκού Σώματος Εθελοντών Ανθρωπιστικής Βοήθειας, όπως προβλέπεται στο Άρθρο ΙΙΙ-321 του Συντάγματος·
48. ζητεί από το Συμβούλιο, σε περίπτωση ανάληψης στο μέλλον δράσης της ΕΠΑΑ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και αντιθέτως προς τους υφιστάμενους κανόνες όπως αυτού που ορίζει ότι "έκαστος καλύπτει τις δικές του δαπάνες" ή οιεσδήποτε ειδικές ρυθμίσεις όπως ο αποκαλούμενος "μηχανισμός των Αθηνών", να εξετάσει την περίπτωση το κόστος τέτοιου είδους ενεργειών να αναλαμβάνεται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό·
*
* *
49. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρώπης.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Στις 30 Απριλίου 2004, το Συμβούλιο υπέβαλε στο Κοινοβούλιο την Ετήσια Έκθεσή του σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, στην οποία περιλαμβάνονταν και οι οικονομικές επιπτώσεις στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (σημείο Η, παράγραφος 40, της Διοργανικής Συμφωνίας της 6ης Μαΐου1999) σχετικά με το 2003. Όπως είχε σαφώς δηλωθεί από το Συμβούλιο, το πεδίο αναφοράς της Έκθεσης του 2003 περιορίζεται στην περιγραφή των δραστηριοτήτων της ΚΕΠΠΑ. Στην πραγματικότητα, η έκθεση αποτελείται από περίπου 10 σελίδες ενώ οι υπόλοιπες 118 σελίδεs περιλαμβάνουν επτά παραρτήματα στα οποία περιλαμβάνονται περιγραφικά ο κατάλογος των γενικών και οριζόντιων θεμάτων, οι προτεραιότητες στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές, ειδικά όσον αφορά τους πολυμερείς οργανισμούς, ορισμένες προοπτικές για ανάληψη μελλοντικής δράσης και ορισμένες νομικές πράξεις όσον αφορά οικονομικά ζητήματα και νομικές πράξεις. Μολονότι αναγνωρίζεται ότι τέτοιου είδους διαρθρωτική παρουσίαση ανταποκρίνεται στο παλαιότερα διατυπωθέν αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την διάρθρωση της Ετήσιας Έκθεσης, το πραγματικό γεγονός παραμένει ότι η εκ των υστέρων παρουσίαση εκ μέρους του Συμβουλίου επ' ουδενί ανταποκρίνεται στο δικαίωμα του Κοινοβουλίου να συμμετέχει επαρκώς στις διαβουλεύσεις και όχι απλώς να ενημερώνεται για τις κύριες πτυχές και της βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η πρώτη σύσταση του εισηγητή θα αναφέρεται στην απόρριψη της εκ των υστέρων προσέγγισης που υιοθετεί το Συμβούλιο και ζητείται από αυτό να απόσχει από την πρακτική αυτή, αντικαθιστώντας την από την εκ των προτέρων προσέγγιση με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα καλείται να γνωμοδοτήσει στις αρχές κάθε χρόνου σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές που προβλέπει το Συμβούλιο για το εν λόγω έτος, τόσο σε γενικά όσο και οριζόντια ζητήματα, καθώς και σχετικά με τις προτεραιότητες που σχεδιάζονται για τις διάφορες γεωγραφικές περιοχές. Επιπλέον ζητεί από το Συμβούλιο να υποβάλει εν συνεχεία έκθεση σχετικά με το κατά πόσον και με ποιο τρόπο, ελήφθη υπόψη η συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του Συμβουλίου, οι οικονομικές πολιτικές εξελίξεις του 2003 ήταν κατά κύριο λόγο η έγκριση της νέας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Ασφάλεια από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, παράλληλα με την έγκριση της στρατηγικής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής, την ανάπτυξη των στρατιωτικών ικανοτήτων που είναι απαραίτητες προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης και της δήλωσης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Ένωσης στο πλαίσιο της στοχοθετημένης προθεσμίας του Ελσίνκι (μολονότι αναγνωρίζονται διάφορες ελλείψεις) η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας και η έναρξη δύο μη στρατιωτικών δράσεων στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ και των πρώτων δύο στρατιωτικών επιχειρήσεων (Επιχείρηση Concordia και Επιχείρηση Artemis). Επιπλέον, συμφωνήθηκαν επίσης και δύο γενικά πλαίσια για μόνιμες σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Εθνών αφενός και Ευρωπαϊκής Ένωσης και NATO αφετέρου. Ωστόσο, η σημαντικότερη εξέλιξη που υπήρξε πριν από την υποβολή της έκθεσης τον Απρίλιο του 2004, ήταν αναμφίβολα το προπαρασκευαστικό έργο (Ευρωπαϊκή Σύμβαση και συνεπακόλουθη ΔΚΔ) που οδήγησε τελικώς στην υπογραφή της Συνθήκης για την καθιέρωση Ευρωπαϊκού Συντάγματος στις 29 Οκτωβρίου 2004.
Ορισμένες προβλέψιμες επιπτώσεις της υπογραφής της Συνταγματικής Συνθήκης στις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ για το 2005
Για τον σκοπό αυτό, και σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, αντί να υπάρξει επανεξέταση των γεγονότων του 2003 που αναφέρονται στην έκθεση του Συμβουλίου, ο εισηγητής προτιμά να περιλάβει στην αντίδραση του Κοινοβουλίου την εμμονή για την υιοθέτηση εφεξής από το Συμβούλιο της εκ των προτέρων προσέγγισης, παρουσιάζοντας τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ για το 2005 αμέσως μετά την υπογραφή της Συνταγματικής Συνθήκης.
Όπως έχει ήδη επισημάνει η επιτροπή μας, η Συνταγματική Συνθήκη περιλαμβάνει ορισμένες βελτιώσεις στον τομέα της ΚΕΠΠΑ, κατ' αρχάς με τους νέους ορισμούς των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρα I-3 και III-292), ιδίως όσους αφορούν τη συμμόρφωση της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ με το διεθνές δίκαιο καθώς και την τήρηση των αρχών της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών. Δεύτερον, με τη συγκέντρωση των σχετικών άρθρων των υφιστάμενων Συνθηκών που διέπουν διάφορες πτυχές της εξωτερικής δράσης της Ένωσης στο νέο Τίτλο V του Μέρους III. Τρίτον, με την εκχώρηση νομικής προσωπικότητας στην Ένωση. Ιδιαιτέρως, τη δημιουργία της νέας θέσης του Υπουργού Εξωτερικών της Ένωσης, ο οποίος έχει υποχρέωση λογοδοσίας τόσο έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσο και έναντι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τέλος, με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης.
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι η Συνταγματική Συνθήκη περιλαμβάνει επίσης ορισμένες σημαντικές βελτιώσεις στον τομέα της ΕΠΑΑ, όπου συμπεριλαμβάνεται επικαιροποίηση των αποστολών του Πέτερσμπεργκ, πολυεθνικές δυνάμεις που συγκροτούν τα κράτη μέλη και τις θέτουν στη διάθεση της ΕΠΑΑ, δέσμευση των κρατών μελών να βελτιώσουν προοδευτικά τις στρατιωτικές τους δυνατότητες και δημιουργία Ευρωπαϊκού Οργανισμού Εξοπλισμών, Ερευνών και Στρατιωτικών Δυνατοτήτων, ευρωπαϊκές αποφάσεις ως νέο μέσο για την εφαρμογή της ΚΕΠΠΑ/ΕΠΑΑ, ανάθεση σε ομάδα κρατών μελών να εκτελέσουν αποστολή στον τομέα της ΕΠΑΑ, εντός του πλαισίου της Ένωσης, μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών τα οποία πληρούν υψηλότερα κριτήρια στρατιωτικών δυνατοτήτων στο πλαίσιο της Ένωσης για την πραγματοποίηση των πλέον απαιτητικών αποστολών, ρήτρα αμοιβαίας αλληλεγγύης η οποία προβλέπει την υποχρέωση των κρατών μελών να παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους προς ένα κράτος μέλος που έχει αποτελέσει αντικείμενο ένοπλης επίθεσης στο έδαφός του (με την επιφύλαξη της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών μελών και του ρόλου του ΝΑΤΟ για ορισμένα άλλα κράτη μέλη και ρήτρα αλληλεγγύης για την παροχή αμοιβαίας συνδρομής για την πρόληψη τρομοκρατικών απειλών ή τρομοκρατικών επιθέσεων ή σε περίπτωση καταστροφής.
Από τη σκοπιά του, ο εισηγητής πιστεύει ότι οι περισσότερες, αν όχι όλες, από τις προαναφερθείσες βελτιώσεις, τόσο στην ΚΕΠΠΑ όσο και στην ΕΠΑΑ πρέπει, στο εξής, να λαμβάνουν σάρκα και οστά, τουλάχιστον από πολιτικής σκοπιάς, χωρίς να αναμένουμε την επίσημη επικύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης. Αυτό πρέπει να ισχύσει ειδικότερα στις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ για το 2005.
Αναφορά σε ορισμένα γενικά και οριζόντια ζητήματα για το 2005
Πέρα από τις θεσμικές εξελίξεις που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο, από τη σκοπιά του εισηγητή ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις κύριες απειλές που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή ασφάλεια και οι οποίες μνημονεύονται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ασφάλεια. Πρόκειται για την τρομοκρατία, τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, τις περιφερειακές συγκρούσεις, την κατάρρευση κρατών και το οργανωμένο έγκλημα. Δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό αποτελεί ήδη αντικείμενο σημαντικής έκθεσης της Επιτροπής AFET, θα ήταν προτιμότερο τα ζητήματα αυτά να αφεθούν για ενδελεχή εξέταση στο πλαίσιο της εν λόγω έκθεσης. Πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι οι ιδέες της "προληπτικής συμμετοχής" και "αποτελεσματικής πολυμερούς σχέσης" πρέπει να εξεταστούν ως δύο από τις σημαντικότερες συμβολές στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Ειδικότερα, και αντίθετα με τις απόψεις αυτών που πιστεύουν ότι αυτή η εμμονή στις πολυμερείς σχέσεις απορρέει από αδυναμία έναντι της μονομερούς τάσης ισχυρότερων δυνάμεων, η άποψη του εισηγητή είναι ότι οι πολυμερείς φιλοδοξίες επισημαίνουν υψηλότερο επίπεδο πολιτικής οργάνωσης, όπως προκύπτει και από την ευρωπαϊκή εμπειρία αιώνων σε συνεχείς συγκρούσεις, πολέμους και ανθρώπινες καταστροφές. Το πρόταγμα μιας ισχυρής διεθνούς κοινωνίας, με εύρυθμα διεθνή θεσμικά όργανα και με βάση τη διεθνή τάξη που επιδιώκει η στρατηγική αυτή αποτελεί έναν σαφή στόχο ο οποίος αντικατοπτρίζει υψηλότερο επίπεδο πολιτικής οργάνωσης. Ωστόσο, ένα κομβικό ζήτημα που δεν έχει τεθεί από την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ασφάλεια ίσως λόγω της αντιφατικής φύσεώς του, είναι το πότε η προσφυγή στη βία είναι απαραίτητη και νόμιμη. Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας ότι το θεμελιώδες πλαίσιο των διεθνών σχέσεων πρέπει να είναι ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών και ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει την κύρια ευθύνη της διατήρησης της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Ωστόσο, είναι ασαφές υπό ποιες προϋποθέσεις είναι νόμιμη η προσφυγή στη βία ως τελευταίο καταφύγιο για τις δράσεις της ΕΕ.
Παρόλ' αυτά, κάποια μνεία πρέπει να υπάρξει και στη συντονισμένη ευρωπαϊκή δράση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η Ευρώπη αποτελεί πλέον στόχο καθώς και βάση τρομοκρατίας ενώ υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες που υπήρξαν θύματα επίθεσης. Το Κοινοβούλιο συμμερίζεται την άποψη ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας συσκοτίζει την παραδοσιακή διάκριση μεταξύ εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής και προτίθεται να υποβάλει προτάσεις για την πλήρη ενσωμάτωση της καταπολέμησης της τρομοκρατίας στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Η ΕΕ παράγει το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ, παρέχει πάνω από το 50% της δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας και το 40% του προϋπολογισμού των Ηνωμένων Εθνών. Συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων παγκοσμίως οικονομικών εταίρων και έχει υπογράψει συμφωνίες διαφόρων μορφών με περισσότερες από 122 χώρες. Η Ένωση δικαιούται λοιπόν να έχει αποφασιστικό λόγο στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αξιοποιώντας συνεκτικά την τεράστια δύναμη και επιρροή που απορρέει από τους οικονομικούς και εμπορικούς δεσμούς της καθώς και από τη βοήθεια που παρέχει. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει συνεπώς ορισμένες αρχικές προτάσεις καθώς και μια σύσταση για τη δημιουργία μιας κοινής ομάδας εργασίας στην οποία θα συμμετέχουν οι επιτροπές AFET και LIBE προκειμένου να παράγει συνεχές έργο στο ζήτημα αυτό.
Οι απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις γεωγραφικές περιοχές για το 2005
Η ανασκόπηση της κατανομής ανά γεωγραφική περιοχή των δράσεων ΚΕΠΠΑ για την περίοδο 1993 έως 2003 δείχνει ότι, σε πραγματικούς όρους, προτεραιότητα δόθηκε σε ορισμένες περιοχές. Πρέπει να επισημάνουμε ότι η περιοχή η οποία είχε πρώτη προτεραιότητα ήταν τα Δυτικά Βαλκάνια και η Ανατολική Ευρώπη, με περίπου 120 διαφορετικές δράσεις της ΚΕΠΠΑ και ακολουθεί η Υποσαχάρια Αφρική με περίπου 60 δράσεις, η Ασία με περίπου 25, η Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή με λιγότερες από 20 καθώς και η Συνομοσπονδία Ανεξαρτήτων Κρατών (CIS) με περίπου 15 δράσεις, ενώ η περιοχή με τις λιγότερες δράσεις είναι η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική (με λιγότερες από 6). Πρέπει να εξετάσουμε τον κατάλογο αυτό υπό το φως των διαφόρων οριζοντίων ζητημάτων, το ζήτημα των εξοπλισμών, του αφοπλισμού και της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή με περίπου 40 δράσεις, ενώ ακολουθεί η εν συνεχεία αναδύουσα ΕΠΑΑ με λιγότερες από 20 δράσεις, προηγούμενη όμως σημαντικά από την πρόληψη των συγκρούσεων και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας που και οι δύο συγκεντρώνουν λιγότερες από 6 δράσεις. Είναι σαφές ότι έκτοτε και ενόψει του 2005, η οριζόντια αυτή ανάλυση έχει μεταβληθεί δραματικά με την τρομοκρατία και την ΕΠΑΑ να αποτελούν πλέον αντικείμενο των περισσοτέρων δράσεων. Έχει εξαιρετική σημασία συνεπώς, όσον αφορά τη γεωγραφική διάσταση του ζητήματος, να αποκατασταθεί η σαφής ανισορροπία που υπάρχει στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές, ούτως ώστε η ΚΕΠΠΑ να καταστεί μια πραγματικά συνολική πολιτική της Ένωσης και όχι απλώς ένα ποσό για ορισμένους τομείς προτεραιότητας. Το Κοινοβούλιο σε επανειλημμένα ψηφίσματά του τα οποία αναφέρονται στις διάφορες περιοχές, πρότεινε τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να υλοποιηθεί η πολιτική της Ένωσης σε κάθε περιοχή και δεν είναι απαραίτητο να επανέλθουμε σε αυτά με έναν εξαντλητικό κατάλογο. Κατά συνέπεια, περιττεύει να εμμείνουμε, όπως πράττει η παρούσα έκθεση, στην αναγκαιότητα να υπάρξει μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ των περιοχών ούτως ώστε η Ένωση να μπορέσει εν συνεχεία να αξιοποιήσει τις ιδιαίτερες σχέσεις με ορισμένες περιοχές, υποστηρίζοντας τις απόψεις της όταν διαπραγματεύεται με άλλες αναδυόμενες περιοχές και χώρες, με τις οποίες δεν έχει τόσο ειδικές σχέσεις.
Οι απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ για το 2005
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένως διατυπώσει την άποψη ότι η ευθύνη της Ένωσης για να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει σε ορισμένους κρίσιμους τομείς, όπως η καταπολέμηση της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο, η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας και οι δεσμοί με χώρες εταίρους ανά τον κόσμο, απαιτεί και τη διάθεση επαρκών οικονομικών μέσων. Επιπλέον, καθίσταται όλο και πιο προφανές ότι η τεχνητή διάκριση μεταξύ στρατιωτικών και μη στρατιωτικών δαπανών δεν είναι πλέον ανεκτή, ιδίως εάν λάβουμε υπόψη ότι η στρατιωτική και μη στρατιωτική φιλοσοφία που διαπνέει την πολιτική της Ένωσης στον τομέα της πρόληψης των συγκρούσεων και της διαχείρισης των κρίσεων καθώς και οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της ΕΠΑΑ, ιδίως όσον αφορά τις αυτόνομες δράσεις της ΕΕ, οι οποίες σχεδιάζονται και υλοποιούνται αποκλειστικά με ευρωπαϊκά μέσα.
Αυτό, κατά την άποψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι πράγματι ένα κομβικό στοιχείο στο οποίο υπάρχει σαφής και ιδιαίτερη διαφωνία με ορισμένες διαδικασίες εξοικονόμησης πόρων για δράσεις της ΕΠΑΑ, που παρουσιάζουν δύο ιδιαίτερες αδυναμίες: κατ' αρχάς, το πασίγνωστο γεγονός ότι τα κονδύλια αυτά διαφεύγουν του δημοκρατικού ελέγχου, τόσο των εθνικών κοινοβουλίων όσο και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και, δεύτερον, και ίσως και χειρότερο, στοιχεία ότι τέτοιου είδους κονδύλια συνήθως διοχετεύονται μέσω διαφόρων μηχανισμών που σε τελική ανάλυση δημιουργούν σημαντικές οικονομικές εντάσεις στα κράτη μέλη που παρέχουν τον μεγαλύτερο αριθμό στρατευμάτων, με συνεπακόλουθο αποτέλεσμα τα εν λόγω κράτη μέλη να καθίστανται όλο και πιο διστακτικά για σημαντική συμμετοχή τους σε μελλοντικές επιχειρήσεις. Έφθασε πλέον η στιγμή να κλείσει αυτός ο φαύλος κύκλος και η παρούσα έκθεση περιλαμβάνει ορισμένες προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - 2003 | ||||||||||||
|
Αριθ. διαδικασίας |
|||||||||||||
|
Κανονιστική βάση |
άρθρο 112, παρ. 1 | ||||||||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
AFET | ||||||||||||
|
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) |
|
|
|
|
| ||||||||
|
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει |
|
|
|
|
| ||||||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία |
|
|
|
|
| ||||||||
|
Πρόταση/Προτάσεις ψηφίσματος που περιέχεται/ονται στην έκθεση |
|
|
| ||||||||||
|
Εισηγητής(ές) |
Elmar Brok |
| |||||||||||
|
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν) |
|
| |||||||||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
18.1.2005 |
15.3.2005 |
|
|
| ||||||||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
16.3.2005 | ||||||||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
υπέρ: κατά: αποχές: |
47 13 0 | |||||||||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Bastiaan Belder, Monika Beňová, André Brie, Elmar Brok, Philip Claeys, Simon Coveney, Véronique De Keyser, Γιώργος Δημητρακόπουλος, Anna Elzbieta Fotyga, Maciej Marian Giertych, Ana Maria Gomes, Alfred Gomolka, Anna Ibrisagic, Toomas Hendrik Ilves, Ιωάννης Κασουλίδης, Bogdan Klich, Helmut Kuhne, Joost Lagendijk, Vytautas Landsbergis, Armin Laschet, Willy Meyer Pleite, Francisco José Millán Mon, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Raimon Obiols i Germà, Vural Öger, Justas Vincas Paleckis, Mirosław Mariusz Piotrowski, Tobias Pflüger, Bernd Posselt, Michel Rocard, Raül Romeva i Rueda, Libor Rouček, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, György Schöpflin, Gitte Seeberg, Ursula Stenzel, István Szent-Iványi, Charles Tannock, Inese Vaidere, Geoffrey Van Orden, Ari Vatanen, Paavo Väyrynen, Karl von Wogau, Jan Marinus Wiersma, Luis Yañez-Barnuevo García, Josef Zieleniec | ||||||||||||
|
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Laima Liucija Andrikienė, Alexandra Dobolyi, Árpád Duka-Zólyomi, Michl Ebner, Milan Horáček, Jaromír Kohlíček, Jaime Mayor Oreja, Erik Meijer, Pasqualina Napoletano, Janusz Onyszkiewicz, Doris Pack, Józef Pinior, Aloyzas Sakalas, Inger Segelström | ||||||||||||
|
Αναπληρωτές (άρθρο 178, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
| ||||||||||||
|
Ημερομηνία κατάθεσης – A[6] |
21.3.2005 |
A6-0062/2005 | |||||||||||
|
Παρατηρήσεις |
... | ||||||||||||
- [1] ΕΕ C 172, 18.6.1999, σελ. 1.
- [2] P6_TA-PROV(2005)0004.
- [3] ΕΕ C 82 E, 1.4.2004, σελ. 99.
- [4] ΕΕ C 96 E, 21.4.2004, σελ. 79.
- [5] ΕΕ C 87 E, 7.4.2004, σελ. 506.
- [6] ΕΕ C 64 E, 12.3.2004, σελ. 599.
- [7] ΕΕ C 98 E, 23.4.2004, σελ. 182.
- [8] P5_TA(2004)0375.
- [9] P6_TA-PROV(2005)0007.
- [10] ΕΕ C 82 E, 1.4.2004, σελ. 610.
- [11] ΕΕ C 77 E, 26.3.2004, σελ. 226.
- [12] P5_TA (2004)0098.
- [13] ΕΕ C 140 E, 13.6.2002, σελ. 569.
- [14] P6_TA-PROV(2005)0006.