ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("Ρώμη ΙΙ")

22.6.2005 - (COM(2003)0427 – C5‑0338/2003 – 2003/0168(COD)) - ***I

Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγήτρια: Diana Wallis

Διαδικασία : 2003/0168(COD)

Διαδρομή στην ολομέλεια

Διαδρομή του εγγράφου :

A6-0211/2005

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0211/2005

Συζήτηση :

PV 05/07/2005 - 17

Ψηφοφορία :

PV 06/07/2005 - 4.12

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2005)0284

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("Ρώμη ΙΙ")

(COM(2003)0427 – C6‑0338/2003 – 2003/0168(COD))

(Διαδικασία συναπόφασης: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2003)0427)[1],

– έχοντας υπόψη το άρθρο 251, παράγραφος 2, και το άρθρο 61 (γ) της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C6‑0338/2003),

– έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A6‑0211/2005),

1. εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2. ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροποποιήσεις του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Αιτιολογική σκέψη 5
(5) Το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού πρέπει να οριστεί κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η συνοχή με τον κανονισμό 44/2001 και τη σύμβαση της Ρώμης του 1980.	(5) Το πεδίο εφαρμογής και οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού πρέπει να οριστούν κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η συνοχή με τον κανονισμό (ΕΚ) του Συμβουλίου αριθ. 44/2001 της 22ας Δεκεμβρίου 2000 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. ..../.... σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές ("Ρώμη Ι").
Αιτιολόγηση
Είναι αυτoνόητο ότι ο κανονισμός πρέπει να παρουσιάζει συνοχή, όχι μόνο με τη Σύμβαση της Ρώμης του 1980 που θα συνεχίσει να ισχύει λόγω του γεγονότος ότι η Δανία δεν συμμετέχει στην έγκριση του κανονισμού, αλλά και με το νέο κανονισμό που θα προκύψει από το σχέδιο Ρώμη Ι.
Τροπολογία 2 Αιτιολογική σκέψη 5α (νέα)
	(5α) Η ανάγκη συνοχής του κοινοτικού δικαίου επιτάσσει ότι ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις διατάξεις που αφορούν το εφαρμοστέο δίκαιο ή που έχουν επίπτωση επί του εφαρμοστέου δικαίου, οι οποίες περιλαμβάνονται στις πράξεις παραγώγου δικαίου πέραν του παρόντος κανονισμού, όπως οι κανόνες σύγκρουσης σε ιδιαίτερα ζητήματα, οι κανόνες δημόσιας τάξης κοινοτικής προέλευσης, και οι βασικές νομικές αρχές της εσωτερικής αγοράς. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός πρέπει να προάγει την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και ειδικότερα την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών.
Αιτιολόγηση
Η τροποποίηση αυτή που βασίζεται στην αιτιολογική σκέψη 19 της πρότασης της Επιτροπής, πρέπει να αναγνωσθεί μαζί με την τροπολογία στο άρθρο 1 (πεδίο εφαρμογής). Είναι απαραίτητο οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού να μην παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Τροπολογία 3

Αιτιολογική σκέψη 7

(7) Παρά το γεγονός ότι η αρχή lex loci delicti commissi αποτελεί τη βασική λύση όσον αφορά τις εξωσυμβατικές ενοχές στο σύνολο σχεδόν των κρατών μελών, η συγκεκριμενοποίηση αυτής της αρχής σε περίπτωση διασποράς των στοιχείων σε περισσότερες χώρες αποτελεί το αντικείμενο διαφορετικών λύσεων. Αυτή η κατάσταση αποτελεί πηγή νομικής αβεβαιότητας.

(7) Είναι απαραίτητη η ύπαρξη κανόνων σύγκρουσης που να είναι ενιαίοι κατά το δυνατόν σε όλα τα κράτη μέλη προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η αβεβαιότητα δικαίου. Ωστόσο, η ανάγκη ασφάλειας δικαίου πρέπει πάντοτε να υποχωρεί έναντι της υπέρτερης ανάγκης απονομής της δικαιοσύνης σε μεμονωμένες περιπτώσεις και κατά συνέπεια τα δικαστήρια πρέπει να είναι σε θέση να ασκούν τη διακριτική τους ευχέρεια. Επιπλέον είναι απαραίτητο να γίνονται σεβαστές οι προθέσεις των μερών όταν έχουν πραγματοποιήσει μια ρητή επιλογή όσον αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο σε μια υπόθεση αδικοπραξίας ή όταν η επιλογή αυτή δύναται ευλόγως να συναχθεί από το δικαστήριο.

Αιτιολόγηση

Μολονότι η επιλογή του δικαίου του τόπου στον οποίο επήλθε η άμεση ζημία (lex loci delicti commissi) ως βασική λύση είναι ελκυστική, οι κανόνες πρέπει να καταστούν περισσότερο ευέλικτοι προκειμένου να μπορούν τα δικαστήρια να απονέμουν δικαιοσύνη σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Επιπλέον είναι σημαντικό να γίνεται σεβαστή η αυτονομία των μερών.

Τροπολογία 4

Αιτιολογική σκέψη 8

(8) Ο ομοιόμορφος κανόνας πρέπει να βελτιώσει την προβλεψιμότητα των δικαστικών αποφάσεων και να εξασφαλίσει εύλογη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων του υπαιτίου και του ζημιωθέντος. Η σύνδεση με τη χώρα του τόπου στον οποίον επήλθε η άμεση ζημία (lex loci delicti commissi) δημιουργεί δίκαιη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων του υπαιτίου και του ζημιωθέντος και ανταποκρίνεται επίσης στη σύγχρονη έννοια του δικαίου της αστικής ευθύνης και στην ανάπτυξη των συστημάτων αντικειμενικής ευθύνης.

(8) Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να βελτιώσει την προβλεψιμότητα των δικαστικών αποφάσεων και να εξασφαλίσει εύλογη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων του υπαιτίου και του ζημιωθέντος. Θα πρέπει επίσης να ικανοποιεί τις εύλογες προσδοκίες των μερών επιτρέποντας στα δικαστήρια να προσεγγίσουν το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου σε μια συγκεκριμένη διαφορά κατά τρόπου που ικανοποιεί τις ανάγκες του διεθνούς εμπορίου και των διεθνών συναλλαγών σε μια κοινότητα κρατών χωρίς εσωτερικά σύνορα.

Αιτιολόγηση

Βλ. την αιτιολόγηση της τροπολογίας στην αιτιολογική σκέψη 7. Δεν είναι βέβαιο τι συνιστά "σύγχρονη έννοια του δικαίου της αστικής ευθύνης". Επίσης δεν είναι απαραίτητη η αναφορά σε συστήματα αντικειμενικής ευθύνης.

Τροπολογία 5 Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα)
	(8α) Οι κανόνες σύγκρουσης των δικαίων που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό καλύπτουν επίσης υποχρεώσεις που βασίζονται σε αντικειμενική ευθύνη, οι δε εναρμονισμένοι κανόνες για τους συνδετικούς παράγοντες εφαρμόζονται επίσης στο ζήτημα της ικανότητας ανάληψης ευθύνης σε περίπτωση αδικοπραξίας.
Αιτιολόγηση
Ενόψει ιδίως (αλλά όχι μόνο) των υποχρεώσεων που απορρέουν από τροχαία ατυχήματα με βάση την αντικειμενική ευθύνη του κατόχου του οχήματος, είναι σημαντικό να καταστεί σαφές ότι οι κανόνες σύγκρουσης καλύπτουν επίσης την αντικειμενική ευθύνη. Αξίζει επίσης να καταστεί σαφές ότι οι εναρμονισμένοι κανόνες σχετικά με τους συνδετικούς παράγοντες εφαρμόζονται στο ζήτημα της ικανότητας ανάληψης ευθύνης για αδικοπραξία.

Τροπολογία 6

Αιτιολογική σκέψη 9

(9) Πρέπει να προβλεφθούν ειδικοί κανόνες για τα ειδικά αδικήματα για τα οποία ο γενικός κανόνας δεν επιτρέπει να επιτευχθεί εύλογη ισορροπία μεταξύ των παρουσιαζομένων συμφερόντων.	διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η αιτιολογική σκέψη αυτή δεν είναι απαραίτητη εν όψει της νέας προσέγγισης που υιοθετήθηκε.

Τροπολογία 7

Αιτιολογική σκέψη 10

(10) Όσον αφορά την ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων, ο κανόνας σύγκρουσης πρέπει να ανταποκρίνεται στους στόχους που είναι η δίκαιη κατανομή των κινδύνων, οι οποίοι είναι εγγενείς σε μία σύγχρονη κοινωνία χαρακτηριζόμενη από υψηλό βαθμό τεχνικότητας, η προστασία της υγείας των καταναλωτών, η προώθηση της καινοτομίας, η κατοχύρωση μη νοθευμένου ανταγωνισμού και η διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών. Η σύνδεση με το δίκαιο της συνήθους διαμονής του ζημιωθέντος, συνδυασμένη με ρήτρα προβλεψιμότητας, αποτελεί ισορροπημένη λύση σε σχέση με αυτούς τους στόχους.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Γίνεται δεκτό ότι οι γενικοί κανόνες μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις περιπτώσεις ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων.

Τροπολογία 8

Αιτιολογική σκέψη 11

(11) Όσον αφορά τον αθέμιτο ανταγωνισμό, ο κανόνας σύγκρουσης πρέπει να προστατεύει τους ανταγωνιστές, τους καταναλωτές και το κοινό εν γένει και να εξασφαλίζει την καλή λειτουργία της οικονομίας αγοράς. Η σύνδεση με το δίκαιο της θιγόμενης αγοράς επιτρέπει την υλοποίηση αυτών των στόχων, εκτός από ειδικές περιπτώσεις που δικαιολογούν την προσφυγή σε άλλους κανόνες.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Γίνεται δεκτό ότι οι γενικοί κανόνες μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις περιπτώσεις αθεμίτου ανταγωνισμού. Επιπλέον, δεν είναι σαφές ποιες ακριβώς περιπτώσεις καλύπτονται από τον "αθέμιτο ανταγωνισμό". Εφόσον κριθεί επιτακτική η ύπαρξη ενός ειδικού κανόνα για τον "αθέμιτο ανταγωνισμό" πρέπει να συμπεριληφθεί σχετικός ορισμός.

Τροπολογία 9

Αιτιολογική σκέψη 12

(12) Λαμβάνοντας υπόψη τον Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Σύμβαση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο κανόνας σύγκρουσης πρέπει να εξασφαλίζει εύλογη ισορροπία όσον αφορά τις προσβολές του ιδιωτικού βίου ή των δικαιωμάτων στην προσωπικότητα. Η τήρηση των θεμελιωδών αρχών που ισχύουν στα κράτη μέλη όσον αφορά την ελευθερία του τύπου πρέπει να κατοχυρώνεται χάρη σε ειδική ρήτρα διασφάλισης.	(12) Ένας ειδικός κανόνας είναι αναγκαίος για τις περιπτώσεις της προσβολής του ιδιωτικού βίου και των δικαιωμάτων που αφορούν την προσωπικότητα λόγω του ιδιαίτερου ρόλου που διαδραματίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην κοινωνία και προκειμένου να ληφθεί υπόψη η νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων¹. Ειδικότερα, δύναται να θεωρηθεί ότι υφίσταται ένας πρόδηλα στενότερος δεσμός με μία συγκεκριμένη χώρα, όταν ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως η χώρα προς την οποία απευθύνεται κυρίως μια δημοσίευση ή μια ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, η γλώσσα της δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή το μέγεθος των πωλήσεων ή του κοινού σε μια δεδομένη χώρα σε σχέση με τις συνολικές πωλήσεις ή το μέγεθος του κοινού. Παρόμοια κριτήρια πρέπει να εφαρμοστούν όσον αφορά τις δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο.
	¹ Υπόθεση C-68/93 Fiona Shevill και άλλοι [1995] Συλλογή Ι-415

Αιτιολόγηση

Βλ. την αιτιολόγηση της πρώτης τροπολογίας στο άρθρο 6.

Τροπολογία 10

Αιτιολογική σκέψη 12α (νέα)

(12a) Σε ένα περιβάλλον επικοινωνιών που αποκτά ολοένα και περισσότερο ηπειρωτικές διαστάσεις, οι διαφορετικές εκφάνσεις του δικαιώματος στην προσωπικότητα και η ανάπτυξη της δημοσιογραφικής παράδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθιστούν αναγκαία τη δημιουργία και σε αυτόν τον τομέα πιο ενιαίων προϋποθέσεων και κανόνων διευθέτησης των διαφορών. Ο ευάλωτος χαρακτήρας της ελευθερίας του τύπου καθιστά ιδιαίτερα αναγκαία την απόδοση προτεραιότητας στη δημιουργία μέσων ενημέρωσης που θα αντιμετωπίζουν με υπευθυνότητα τα δικαιώματα στην προσωπικότητα και θα είναι διατεθειμένα να δημιουργήσουν με αυτονομία και με βάση τη συναίνεση έναν αυτοδεσμευτικό "Ευρωπαϊκό Κώδικα Μέσων Ενημέρωσης" και/ή ένα "Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Μέσων Ενημέρωσης", που θα είναι σε θέση να θεσπίσει και για την συναφή νομολογία σχετικές με την λήψη αποφάσεων κατευθυντήριες γραμμές που θα παγιωθούν σταδιακά. Η Επιτροπή καλείται να υποστηρίξει αυτήν τη διαδικασία.

Τροπολογία 11

Αιτιολογική σκέψη 13

(13) Όσον αφορά την προσβολή του περιβάλλοντος, το άρθρο 174 της Συνθήκης - το οποίο προβλέπει υψηλό επίπεδο προστασίας και το οποίο θεμελιώνεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, στην αρχή της επανόρθωσης, κατά προτεραιότητα στην πηγή, και στην αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" - δικαιολογεί πλήρως την προσφυγή στην αρχή της εύνοιας του ζημιωθέντος.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Γίνεται δεκτό ότι οι γενικοί κανόνες μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις προσβολές του περιβάλλοντος. Επιπλέον, δεν είναι σαφής η έννοια της "προσβολής του περιβάλλοντος" και ο κανονισμός αυτός πρέπει να αφορά αποκλειστικά το εφαρμοστέο δίκαιο και όχι το ουσιαστικό δίκαιο σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη. Εφόσον κριθεί επιτακτική η ύπαρξη ενός ειδικού κανόνα για την "προσβολή του περιβάλλοντος" πρέπει να συμπεριληφθεί ένας σχετικός ορισμός.

Τροπολογία 12

Αιτιολογική σκέψη 14

(14) Όσον αφορά τις προσβολές των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, πρέπει να τηρηθεί η αρχή "lex loci protectionis" η οποία αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η έκφραση δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας καλύπτει το δικαίωμα του δημιουργού, τα συγγενικά δικαιώματα, το δικαίωμα sui generis για την προστασία των βάσεων δεδομένων καθώς και τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας.

(14) Όσον αφορά τις προσβολές των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, πρέπει να τηρηθεί η αρχή "lex loci protectionis" η οποία αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η έκφραση δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας πρέπει να θεωρηθεί ότι καλύπτει το δικαίωμα του δημιουργού και τα συγγενικά δικαιώματα, το δικαίωμα sui generis για την προστασία των βάσεων δεδομένων καθώς και τα δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας.

Αιτιολόγηση

Τροποποίηση συντακτικού χαρακτήρα.

Τροπολογία 13

Αιτιολογική σκέψη 15

(15) Πρέπει να προβλεφθούν ανάλογοι κανόνες σε περίπτωση ζημίας που προκαλείται από γεγονός άλλο εκτός αδικοπραξίας όπως ο αδικαιολόγητος πλουτισμός και η διοίκηση αλλοτρίων.	(15) Πρέπει να θεσπιστούν ειδικοί κανόνες σε περίπτωση ευθύνης που απορρέει από αδικαιολόγητο πλουτισμό ή διοίκηση αλλοτρίων.

Αιτιολόγηση

Πρέπει να θεσπισθούν ειδικοί κανόνες για την εξωσυμβατική ευθύνη που απορρέει από αδικαιολόγητο πλουτισμό ή διοίκηση αλλοτρίων.

Τροπολογία 14 Αιτιολογική σκέψη 18
(18) Η μέριμνα εύλογης ισορροπίας μεταξύ των μερών επιβάλλει να λαμβάνονται υπόψη οι κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς που ισχύουν στη χώρα στην οποία διεπράχθη η ζημιογόνος πράξη, ακόμα και στην περίπτωση που η εξωσυμβατική ενοχή διέπεται από άλλο δίκαιο.	(18) Η μέριμνα εύλογης ισορροπίας μεταξύ των μερών επιβάλλει, εφόσον ενδείκνυται, να λαμβάνονται υπόψη οι κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς που ισχύουν στη χώρα στην οποία διεπράχθη η ζημιογόνος πράξη, ακόμα και στην περίπτωση που η εξωσυμβατική ενοχή διέπεται από άλλο δίκαιο. Τούτο δεν πρέπει να ισχύει για την προσβολή του δικαιώματος στην προσωπικότητα ή του θεμιτού ανταγωνισμού.
Αιτιολόγηση
Είναι σκόπιμο να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικοί ισχύοντες κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς, π.χ. σε περίπτωση τροχαίων ατυχημάτων, όχι όμως σε περίπτωση προσβολής του ανταγωνισμού και του δικαιώματος στην προσωπικότητα. Στην περίπτωση αυτή, είναι συχνά δύσκολο να εξακριβωθεί ποιοι τοπικοί κανόνες συμπεριφοράς θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Η αναφορά στον θεμιτό ανταγωνισμό είναι περιττή, εάν εγκριθεί η τροπολογία 9 της εισηγήτριας.
Τροπολογία 15 Αιτιολογική σκέψη 18α (νέα)
	(18α) Το εφαρμοστέο δίκαιο σε μια εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από οποιαδήποτε επικείμενη ή πραγματοποιηθείσα εργατική κινητοποίηση πρέπει να είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία πραγματοποιείται ή έχει πραγματοποιηθεί η δράση αυτή.
Αιτιολόγηση
Δεν πρέπει να υπονομευθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων να αναλαμβάνουν συλλογική δράση, συμπεριλαμβανομένης της απεργίας, που είναι κατοχυρωμένα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.
Τροπολογία 16 Αιτιολογική σκέψη 18β (νέα)
	(18β) Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου λαμβάνεται καταλλήλως υπόψη από τα μέρη και το δικαστήριο, τα μέρη θα πρέπει να είναι υποχρεωμένα να ενημερώσουν το δικαστήριο στο έγγραφο άσκησης της αγωγής και της άμυνας για το δίκαιο ή τα δίκαια που θεωρούν εφαρμοστέα σε όλα ή οποιαδήποτε τμήματα της αξίωσης.
Αιτιολόγηση
Η απλή αυτή απαίτηση θα διασφαλίσει ότι το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου λαμβάνεται δεόντως υπόψη από αμφότερα τα μέρη και το δικαστήριο, συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο στην ασφάλεια δικαίου.

Τροπολογία 17

Αιτιολογική σκέψη 19

(19) Η ανάγκη συνοχής του κοινοτικού δικαίου επιτάσσει ότι ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις διατάξεις που αφορούν το εφαρμοστέο δίκαιο ή που έχουν επίπτωση επί του εφαρμοστέου δικαίου, οι οποίες περιλαμβάνονται στις συνθήκες ή στις πράξεις παραγώγου δικαίου πέραν του προτεινόμενου κανονισμού, όπως οι κανόνες σύγκρουσης νόμων σε ιδιαίτερα ζητήματα, οι κανόνες δημόσιας τάξης κοινοτικής προέλευσης, η επιφύλαξη κοινοτικής δημόσιας τάξης ή οι αρχές της εσωτερικής αγοράς. Περαιτέρω, ο παρών κανονισμός δεν στοχεύει- και η εφαρμογή του δεν πρέπει να οδηγεί- στην παρεμπόδιση της καλής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και ειδικότερα της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών και υπηρεσιών.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη έχει τροποποιηθεί και αριθμηθεί εκ νέου ως αιτιολογική σκέψη 5α.

Τροπολογία 18 Άρθρο 1, παράγραφος 1
1. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται στις εξωσυμβατικές ενοχές αστικού και εμπορικού δικαίου, σε περιπτώσεις που εμπεριέχουν σύγκρουση νόμων.	1. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται στις εξωσυμβατικές ενοχές αστικού και εμπορικού δικαίου, σε περιπτώσεις που εμπεριέχουν σύγκρουση νόμων. Για τους σκοπούς αποκλειστικά του παρόντος κανονισμού, ο αδικαιολόγητος πλουτισμός και η διοίκηση αλλοτρίων χωρίς εξουσιοδότηση θεωρούνται ως παραβιάσεις εξωσυμβατικών ενοχών.
Δεν εφαρμόζονται σε φορολογικά, τελωνειακά ή διοικητικά ζητήματα.	Δεν εφαρμόζονται σε φορολογικά, τελωνειακά ή διοικητικά ζητήματα , ούτε στην ευθύνη των δημοσίων υπηρεσιών για πράξεις ή παραλείψεις τελεσθείσες κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Αιτιολόγηση
Οι περιπτώσεις που εξετάζει ο κανονισμός θεωρούνται σε διάφορες νομοθεσίες ως "οιονεί συμβάσεις" διαφορετικής φύσης από των αυστηρώς εξωσυμβατικών ενοχών. Η πρώτη αυτή μεταρρύθμιση αποσκοπεί στο να συμπεριληφθούν αυτές οι περιπτώσεις, χωρίς να ταυτίζονται με τις τελευταίες.
Η δεύτερη μεταρρύθμιση συνεπάγεται την εξαίρεση της ευθύνης των δημοσίων υπηρεσιών από το πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού, ώστε να μην υπόκεινται σε ξένο νόμο, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τα κράτη μέλη εκείνα όπου, ως προς την ευθύνη, οι πράξεις iure gestiones και iure imperio υπάγονται στο ίδιο καθεστώς.
Τροπολογία 19 Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο β)
β) οι εξωσυμβατικές ενοχές που απορρέουν από περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και κληρονομικές σχέσεις·	β) οι εξωσυμβατικές ενοχές που απορρέουν ή ενδέχεται να προκύψουν από περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, περιουσιακές σχέσεις προσώπων, οι οποίες, σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτά τα πρόσωπα δίκαιο, έχουν παρόμοιες επιπτώσεις με το γάμο και κληρονομικές σχέσεις·
Αιτιολόγηση
Η προσθήκη στο στοιχείο β) καθιστά σαφές ότι, εκτός από τα ζητήματα που σχετίζονται με τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού δεν συμπεριλαμβάνονται ούτε οι περιουσιακές σχέσεις που υφίστανται στο πλαίσιο παρόμοιας έννομης σχέσης (π.χ. μιας εξώγαμης συμβίωσης).
Τροπολογία 20 Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ)
δ) η κατά νόμο ατομική ευθύνη των εταίρων και των οργάνων για τα χρέη εταιρείας, ένωσης ή νομικού προσώπου και η κατά νόμο ατομική ευθύνη των προσώπων που είναι επιφορτισμένα με τον κατά νόμο έλεγχο των λογιστικών καταστάσεων·	δ) οι εξωσυμβατικές ενοχές που προκύπτουν ή ενδέχεται να προκύψουν από την ατομική ευθύνη των εταίρων και των οργάνων για τις υποχρεώσεις εταιρείας, ένωσης ή νομικού προσώπου και η ατομική ευθύνη των ελεγκτών μιας εταιρείας ή των εταίρων της στο πλαίσιο του κατά νόμο ελέγχου των λογιστικών καταστάσεων·
Αιτιολόγηση
Διόρθωση τεχνικού, γραμματικού και ορολογικού χαρακτήρα.
Τροπολογία 21 Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο ε)
ε) οι εξωσυμβατικές ενοχές μεταξύ των ιδρυτών, των trustees και των δικαιούχων trust·	ε) οι εξωσυμβατικές ενοχές μεταξύ των ιδρυτών, των trustees και των δικαιούχων trust που έχουν συσταθεί οικειοθελώς·
Αιτιολόγηση
Το πρώτο σκέλος της τροπολογίας αυτής αντικατοπτρίζει την ανησυχία για το ενδεχόμενο εφαρμογής δύο καθεστώτων σύγκρουσης, για παράδειγμα όταν ένας δυνητικός αγοραστής μιας εταιρίας στρέφεται κατά των οικονομικών συμβούλων του πωλητή και των ελεγκτών της εταιρίας.
Το δεύτερο σκέλος που αφορά τα trust αποσκοπεί να διασφαλίσει μεγαλύτερη συνοχή με τη Σύμβαση της Χάγης του 1985 σχετικά με την αναγνώριση των trust και να αποτρέψει τις δυσχέρειες ή τη σύγχυση που προκύπτει από τη χρησιμοποίηση του trust στις έννομες τάξεις του αγγλοσαξωνικού δικαίου ως μέσου για την αντιμετώπιση καταστάσεων όπως ο αδικαιολόγητος πλουτισμός.
Τροπολογία 22 Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο στ α) (νέο)
	στ α) η απόδειξη και τα δικονομικά ζητήματα, με την επιφύλαξη των άρθρων 16 και 17.
Αιτιολόγηση
Με την προσθήκη αυτή λαμβάνεται υπόψη ο ευρέως διαδεδομένος στο ιδιωτικό δίκαιο κανόνας "lex fori", σύμφωνα με τον οποίο στα δικονομικά ζητήματα (συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων που σχετίζονται με την απόδειξη) δεν εφαρμόζεται η καθοριστική για την ουσιαστική έννομη σχέση νομοθεσία (lex causae), αλλά το δικονομικό δίκαιο του κράτους στο οποίο βρίσκεται το δικάζον δικαστήριο.
Τροπολογία 23 Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο στ β) (νέο)
	στ β) η ευθύνη για πράξεις της κρατικής εξουσίας, συμπεριλαμβανομένης της κρατικής ευθύνης δημόσιων λειτουργών.
Αιτιολόγηση
Η εξαίρεση της ευθύνης για πράξεις της κρατικής εξουσίας από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού εξυπηρετεί τη νομική σαφήνεια. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ιδιαιτερότητα της κρατικής ευθύνης για τις πράξεις δημόσιων λειτουργών σε ορισμένα κράτη μέλη.
Τροπολογία 24 Άρθρο 1, παράγραφος 2α (νέα)
	2α. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή ή την έγκριση των πράξεων των θεσμικών οργάνων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων οι οποίες:
	(α) σε σχέση με ειδικά ζητήματα θεσπίζουν κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου που αφορούν τις εξωσυμβατικές ενοχές· ή
	(β) θεσπίζουν κανόνες που εφαρμόζονται ανεξαρτήτως του εθνικού δικαίου που διέπει την υπό εξέταση εξωσυμβατική ενοχή δυνάμει του παρόντος κανονισμού· ή
	(γ) εμποδίζουν την εφαρμογή μιας διάταξης ή διατάξεων του δικαίου του φόρουμ ή του δικαίου που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό· ή
	(δ) θεσπίζουν διατάξεις που αποσκοπούν να συμβάλουν στην εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς στο βαθμό που δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σε συνάρτηση με το δίκαιο που προβλέπουν οι κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
Αιτιολόγηση
Είναι καλύτερα να ρυθμιστεί το ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού σε ένα ενιαίο άρθρο που καθορίζει σαφώς τις περιπτώσεις κατά τις οποίες το κοινοτικό δίκαιο αντικαθιστά τους κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Το νέο εδάφιο (δ) αποσκοπεί να καλύψει τα υφιστάμενα μέσα της εσωτερικής αγοράς όπως οι οδηγίες για την τηλεόραση χωρίς σύνορα και το ηλεκτρονικό εμπόριο.
Τροπολογία 25 Κεφάλαιο ΙΙ, Τμήμα 1, άρθρο 2α (νέο)
	Άρθρο 2α
	Ελευθερία επιλογής
	1. Τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν, με σύμβαση μεταγενέστερη της γένεσης της διαφοράς τους, ή, σε περίπτωση ύπαρξης μιας προϋπάρχουσας συμβατής με την αγορά εμπορικής σχέσης, ανεξάρτητων επιχειρήσεων μεταξύ εμπόρων με ισοδύναμη διαπραγματευτική ισχύ, με σύμβαση που αποτέλεσε αντικείμενο ελεύθερης διαπραγμάτευσης προγενέστερη της γένεσης της διαφοράς τους, να υποβάλουν τις εξωσυμβατικές ενοχές στο δίκαιο που αυτά επιλέγουν. Αυτή η επιλογή πρέπει να είναι ρητή ή να απορρέει μετά βεβαιότητας από τις περιστάσεις. Δεν θίγει δικαιώματα και υποχρεώσεις τρίτων και δεν επηρεάζει την εφαρμογή των κανόνων δημόσιας τάξης κατά την έννοια του άρθρου 12.
	2. Η επιλογή δικαίου εκ μέρους των μερών δεν στερεί τον εργαζόμενο που έχει συνάψει σύμβαση απασχόλησης από την προστασία που του χορηγούν οι κανόνες δημόσιας τάξης
	(α) της χώρας στην οποία ασκεί συνήθως την εργασία του βάσει τη σύμβασης· ή
	(β) εάν ο εργαζόμενος δεν προσφέρει την εργασία του σε καμία χώρα, του δικαίου της χώρας στην οποία ευρίσκεται η έδρα της επιχείρησης η οποία τον προσέλαβε· ή
	(γ) της χώρας με την οποία η σύμβαση είναι περισσότερο συνδεδεμένη.
	3. Όταν κατά τη στιγμή επέλευσης της ζημίας όλα τα άλλα στοιχεία της περίπτωσης εντοπίζονταν σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, η επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου από τα μέρη δεν θίγει την εφαρμογή των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου.
Αιτιολόγηση
Η μεταφορά του πρώην άρθρου 10 στην αρχή του κανονισμού φαίνεται λογικότερη, δεδομένου ότι είναι σαφές ότι όταν τα μέρη έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους όσον αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πρόθεση των μερών πριν την εφαρμογή εξωγενών κανόνων για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου. Αυτό προάγει επίσης την οικονομία της δίκης.
Επιπροσθέτως, δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος για τον οποίο τα μέρη που τελούν μεταξύ τους σε εμπορική σχέση ανεξάρτητων επιχειρήσεων δεν θα μπορούν να συμφωνήσουν επί του εφαρμοστέου δικαίου σε περίπτωση αξιώσεων εξ αδικοπραξίας πριν από τη γένεση μιας τέτοιας αξίωσης. Αυτό μπορεί να είναι βολικό για τις επιχειρήσεις που επιθυμούν να ρυθμίσουν εκ προοιμίου όλες τις δυνητικές πτυχές της σχέσης τους. Ωστόσο, η διατύπωση της τροπολογίας αυτής αποσκοπεί να εξαιρέσει συμβάσεις και συμφωνίες καταναλωτών που δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο ελεύθερων διαπραγματεύσεων (όπως τυποποιημένες συμβάσεις, συμβάσεις προσχώρησης) όπου τα συμβαλλόμενα μέρη δεν έχουν ισότιμη διαπραγματευτική ικανότητα (π.χ. συμβάσεις ασφάλισης, δικαιόχρησης, και χορήγησης άδειας). Επίσης, δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος που να συνηγορεί κατά της σύναψης τέτοιων συμβάσεων σε σχέση με την πνευματική ιδιοκτησία.
Οι νέες διατάξεις σχετικά με τις συμβάσεις απασχόλησης και τις συμβάσεις καταναλωτών αντανακλούν τη διάταξη της Σύμβασης της Ρώμης για τις συμβατικές ενοχές.
Τροπολογία 26 Άρθρο 3
1. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από αδικοπραξία είναι εκείνο της χώρας στην οποία επέρχεται ή απειλείται να επέλθει η ζημία, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία συνέβη το ζημιογόνο γεγονός και ανεξάρτητα από την/τις χώρα/ες στην/στις οποία/ες παράγονται έμμεσα αποτελέσματα της ζημίας.	1. Εν απουσία συμφωνίας κατά την έννοια του άρθρου 2α και αν δεν ορίζεται άλλως στον παρόντα κανονισμό το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από αδικοπραξία είναι εκείνο της χώρας στην οποία συμβαίνει ή απειλείται να συμβεί η ζημία, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία συνέβη το ζημιογόνο γεγονός και ανεξάρτητα από την/τις χώρα/ες στην/στις οποία/ες παράγονται έμμεσα αποτελέσματα της ζημίας.
2. Εντούτοις, αν ο αυτουργός του ζημιογόνου γεγονότος και ο ζημιωθείς έχουν, κατά τη στιγμή επέλευσης της ζημίας, τη συνήθη διαμονή τους στην ίδια χώρα, η εξωσυμβατική ενοχή διέπεται από το δίκαιο αυτής της χώρας.	1a. Ωστόσο, σύμφωνα με την οδηγία για την ασφάλιση των αυτοκινήτων οχημάτων, στην περίπτωση σωματικών βλαβών από τροχαία ατυχήματα, τόσο το επιλαμβανόμενο δικαστήριο όσο και η ασφαλιστική εταιρεία του οδηγού που φέρει την αστική ευθύνη θα πρέπει να εφαρμόζουν, όσον αφορά το είδος των αξιώσεων αποζημίωσης και τον υπολογισμό του ύψους αυτών των αξιώσεων, τις διατάξεις που ισχύουν στον συνήθη τόπο διαμονής κάθε μεμονωμένου θύματος - εκτός εάν τούτο θα ήταν άδικο για τα θύματα. Όσον αφορά την ευθύνη, πρέπει να εφαρμόζεται το δίκαιο του τόπου του ατυχήματος.
3. Υπό την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, εάν από το σύνολο των περιστάσεων συνάγεται ότι μία εξωσυμβατική ενοχή εμφανίζει πρόδηλα στενότερους δεσμούς με άλλη χώρα, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της άλλης χώρας. Ο πρόδηλα στενότερος δεσμός με άλλη χώρα μπορεί να βασίζεται ιδίως σε προϋφιστάμενη σχέση μεταξύ των μερών, όπως σύμβαση η οποία συνδέεται στενά με την εν λόγω εξωσυμβατική ενοχή.	2. Υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 1 και κατ' εξαίρεσιν, εάν από το σύνολο των περιστάσεων συνάγεται ότι μία εξωσυμβατική ενοχή εμφανίζει πρόδηλα στενότερους δεσμούς με άλλη χώρα, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της άλλης χώρας.
	Οι παράγοντες που μπορούν να ληφθούν υπόψη ως συνδέοντες προδήλως μια εξωσυμβατική ενοχή με άλλη χώρα συμπεριλαμβάνουν:
	(α) όσον αφορά τη χορήγηση αποζημίωσης και τη νομική ικανότητα, το γεγονός ότι τα πρόσωπα που θεωρούνται υπεύθυνα και τα πρόσωπα που έχουν υποστεί ζημία έχουν τη συνήθη κατοικία τους στην ίδια χώρα ή ότι οι σχετικοί νόμοι της χώρας της συνήθους κατοικίας των προσώπων που θεωρούνται υπεύθυνα και της χώρας της κατοικίας του προσώπου/ των προσώπων που έχουν υποστεί ζημία είναι κατά βάση ταυτόσημοι·
	(β) μια προϋπάρχουσα νομική ή de facto σχέση μεταξύ των μερών, όπως για παράδειγμα μια σύμβαση που συνδέεται στενά με την υπό εξέταση εξωσυμβατική ενοχή·
	(γ) την ανάγκη βεβαιότητας, προβλεψιμότητας και ομοιομορφίας του αποτελέσματος·
	(δ) την προστασία των εύλογων προσδοκιών·
	(ε) τις πολιτικές που αποτελούν τη βάση του εφαρμοστέου αλλοδαπού δικαίου και τις συνέπειες της εφαρμογής του δικαίου αυτού.
	3. Κατά την επίλυση του ζητήματος του εφαρμοστέου δικαίου, το δικάζον δικαστήριο υποβάλλει, εφόσον απαιτείται, κάθε συγκεκριμένο ζήτημα της διαφοράς σε ξεχωριστή ανάλυση.
Αιτιολόγηση
Για λόγους σαφήνειας, συνέπειας και δέουσας ευλυγισίας, η εισηγήτρια έχει επιλέξει έναν ευέλικτο γενικό κανόνα που θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις αδικοπραξίες σε περίπτωση μη επιλογής δικαίου ή απουσίας ειδικών κανόνων που εκτίθενται στα ακόλουθα άρθρα, μαζί με μια διάταξη που αναφέρει περιπτώσεις κατά τις οποίες, κατ' εξαίρεση, ο κανόνας μπορεί να αντικαθίσταται σε περίπτωση ύπαρξης ενός προδήλως στενότερου δεσμού με μια χώρα διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στο γενικό κανόνα. Θεωρείται ότι η διάταξη αυτή μπορεί να αντιμετωπίσει την ευθύνη των ελαττωματικών προϊόντων, τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τις προσβολές του περιβάλλοντος.
Η εισηγήτρια φρονεί ότι στο βαθμό που προβλέπεται ότι κάθε συγκεκριμένο ζήτημα μιας διεθνούς διαφοράς απαιτεί ξεχωριστή ανάλυση, τα δικαστήρια μπορούν να αποφύγουν όλα τα δυνητικά εφαρμοστέα statuta odiosa, επιβάλλοντας, εφόσον απαιτείται, διαχωρισμό (dépeçage) (βλ. Friedrich K. Juenger, Προβλήματα του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου, Ρώμη 1999, Κέντρο Μελετών και Έρευνας του Συγκριτικού και Αλλοδαπού Δικαίου).
Αυτό ενισχύεται με το σημείο 2(γ) που παρέχει στο δικάζον δικαστήριο τη δυνατότητα να αρνηθεί να εφαρμόσει μια ρύθμιση ή διάταξη του αλλοδαπού δικαίου, οι συνέπειες των οποίων θα ήταν ανεπιθύμητες.
Η προσέγγιση αυτή αποσκοπεί να μεγιστοποιήσει τη νομική ασφάλεια επιτρέποντας στα δικαστήρια να κάνουν χρήση της διακριτικής τους ευχέρειας κατά την επιλογή της λύσης που ανταποκρίνεται κατά τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες απονομής δικαιοσύνης στο θύμα και με στις εύλογες προσδοκίες των μερών, ελαχιστοποιώντας συγχρόνως τον κίνδυνο της αναζήτησης ευνοϊκότερης δικαιοδοσίας ("forum shopping" ).
Κατά παράδοξο τρόπο, η υπερβολικά άκαμπτοι - φαινομενικά απλοί κανόνες δεν οδηγούν κατ' ανάγκη σε μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου ή σε προβλεψιμότητα του αποτελέσματος, πράγμα που είναι λίαν σημαντικά για τους επαγγελματίες. Για παράδειγμα, οι κανόνες αυτοί οδηγούν συχνά τα δικαστήρια σε επανακατάταξη των προβλημάτων ως διαδικαστικών προκειμένου να απονείμουν δικαιοσύνη σε ειδικές περιπτώσεις.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της τέταρτης και της πέμπτης οδηγίας για την αστική ευθύνη από ατύχημα αυτοκινήτου οχήματος, οι ζημιωθέντες από τροχαία ατυχήματα είναι ελεύθεροι, σε διασυνοριακές περιπτώσεις, να επιτυγχάνουν απευθείας εξώδικη διευθέτηση με τον αντιπρόσωπο για τον διακανονισμό των ζημιών της ασφαλιστικής εταιρείας του αντιδίκου στην χώρα καταγωγής του ζημιωθέντος και/ή - ελλείψει συμφωνίας - να καταθέτουν απευθείας αγωγή εναντίον της ασφαλιστικής εταιρείας του αντιδίκου (επίσης στην χώρα καταγωγής του ζημιωθέντος). Ως εκ τούτου, στις περιπτώσεις τροχαίων ατυχημάτων είναι πιο δίκαιο (για το θύμα - π.χ. εάν το θύμα έχει εφ' όρου ζωής ανάγκη φροντίδας) και πιο πρακτικό (για την ασφαλιστική εταιρεία και για το δικαστήριο), να εφαρμόζονται οι νομοθετικές διατάξεις του κράτους στο οποίο διαμένει συνήθως το θύμα.
Δεδομένου ότι το τι θα λάβει το θύμα ως αποζημίωση (δηλαδή κυρίως εάν δικαιούται αποζημίωση για ψυχική οδύνη, για φροντίδα ή ειδική σύνταξη) είναι εξίσου σημαντικό με το ύψος της αποζημίωσης (το "πόσο"), το είδος της αποζημίωσης θα πρέπει επίσης να υπαχθεί στο δίκαιο του συνήθους τόπου διαμονής του ζημιωθέντος.
Τροπολογία 27 Άρθρο 4
Άρθρο 4	διαγράφεται
Ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων
Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 3, το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή σε περίπτωση ζημίας ή ενδεχόμενης ζημίας προκαλούμενης από ελαττωματικό προϊόν είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του ο ζημιωθείς, εκτός εάν το άτομο που φέρεται ως υπεύθυνο αποδεικνύει ότι το προϊόν κυκλοφόρησε στο εμπόριο στη συγκεκριμένη χώρα χωρίς τη συναίνεσή του, στην οποία περίπτωση το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο της χώρας στην οποία το άτομο που φέρεται ως υπεύθυνο έχει τη συνήθη διαμονή του.
Αιτιολόγηση
Γίνεται δεκτό ότι η ευθύνη για ελαττωματικά προϊόντα μπορεί να αντιμετωπισθεί με βάση το άρθρο 3, όπως τροποποιήθηκε.
Τροπολογία 28 Τμήμα 1Α, τίτλος (νέος)
	ΤΜΗΜΑ 1Α
	ΕΙΔΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΩΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΧΕΣ
Τροπολογία 29 Άρθρο 5
Άρθρο 5	διαγράφεται
Αθέμιτος ανταγωνισμός
1. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού είναι το δίκαιο της χώρας στην επικράτεια της οποίας θίγονται ή ενδέχεται να θιγούν κατά τρόπο άμεσο και ουσιαστικό οι σχέσεις ανταγωνισμού ή τα συλλογικά συμφέροντα των καταναλωτών.
2. Στην περίπτωση που πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού θίγει αποκλειστικά τα συμφέροντα συγκεκριμένου ανταγωνιστή εφαρμόζεται το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3.
Αιτιολόγηση
Γίνεται δεκτό ότι ο αθέμιτος ανταγωνισμός μπορεί να αντιμετωπισθεί με βάση το άρθρο 3, όπως τροποποιήθηκε. Επιπλέον, εάν δεν είναι σαφές ποιες περιπτώσεις καλύπτονται από την "πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού", η εισηγήτρια φρονεί ότι η διάταξη αυτή πρέπει να εξαλειφθεί. Εάν τελικώς κριθεί ότι η "πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού" πρέπει να ρυθμιστεί ρητώς στον κανονισμό, η εισηγήτρια θεωρεί ότι η πράξη αυτή πρέπει να προσδιορισθεί εννοιολογικά.
Τροπολογία 30 Άρθρο 6
1. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από προσβολή του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα είναι εκείνο του forum όταν η εφαρμογή του δικαίου που ορίζεται από το άρθρο 3 θα ήταν αντίθετη προς θεμελιώδεις αρχές του forum όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης.	1. Όσον αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από προσβολή του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας στην οποία έλαβε χώρα ή πιθανολογείται ότι θα λάβει χώρα ουσιωδώς η ζημία· ωστόσο, ένας προδήλως στενότερος δεσμός με μια συγκεκριμένη χώρα μπορεί να θεωρηθεί ότι υφίσταται εάν ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως η χώρα στην οποία κατευθύνεται κυρίως μια δημοσίευση ή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, η γλώσσα της δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή οι πωλήσεις ή το μέγεθος του κοινού σε μια δεδομένη χώρα σε σχέση με τις συνολικές πωλήσεις ή το μέγεθος του κοινού ή ένας συνδυασμός των παραγόντων αυτών. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται αναλόγως στις δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο.
2. Το εφαρμοστέο δίκαιο στο δικαίωμα απάντησης ή στα ισοδύναμα μέτρα είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του ο οργανισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή ο εκδότης εφημερίδων.	2. Το εφαρμοστέο δίκαιο στο δικαίωμα απάντησης ή στα ισοδύναμα μέτρα και σε οποιαδήποτε απαγορευτικά ή ασφαλιστικά μέτρα εις βάρος ενός εκδότη εφημερίδας ή οργανισμού ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης όσον αφορά το περιεχόμενο μιας δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του ο εκδότης εφημερίδων ή οργανισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης.
	(2α) Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται επίσης σε περίπτωση προσβολής του ιδιωτικού βίου ή των δικαιωμάτων σχετικά με την προσωπικότητα που απορρέει από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Αιτιολόγηση
Η τροποποίηση του άρθρου 6 είναι συνεπής με την απόφαση στην υπόθεση C-68/93 Fiona Shevill και άλλοι [1995] Συλλογή Ι-415. Ο κανόνας αυτός έχει διατυπωθεί ώστε να καλύπτει καταστάσεις στις οποίες μπορεί να θεωρηθεί ότι υφίσταται ένας πρόδηλα στενότερος δεσμός με τη χώρα του κύριου τόπου της δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Αυτό εξασφαλίζει περισσότερη νομική ασφάλεια για τους εκδότες εφημερίδων και τους οργανισμούς ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και θα έχει ως αποτέλεσμα την άμεση εφαρμογή του κανόνα σε όλες τις δημοσιεύσεις, ακόμα και αυτές που πραγματοποιούνται στο Διαδίκτυο.
Η τροποποίηση στη δεύτερη παράγραφο σχετικά με τα ασφαλιστικά μέτρα είναι περισσότερο ρεαλιστική, δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά πρέπει ζητηθούν και να γίνουν δεκτά με ταχύτητα και να έχουν προσωρινό χαρακτήρα.
Η τροπολογία αυτή αποσκοπεί να συμπληρώνει ένα παρατηρηθέν κενό στην πρόταση κανονισμού.
Τροπολογία 31 Άρθρο 6 α (νέο)
	Άρθρο 6α
	Κινητοποιήσεις των εργαζομένων
	Το εφαρμοστέο δίκαιο σε μια εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από οποιαδήποτε επικείμενη ή πραγματοποιηθείσα εργατική κινητοποίηση πρέπει να είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία πραγματοποιείται ή έχει πραγματοποιηθεί η δράση αυτή.
Αιτιολόγηση
Δεν πρέπει να υπονομευθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων να αναλαμβάνουν συλλογική δράση, συμπεριλαμβανομένης της απεργίας, που είναι κατοχυρωμένα σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.
Τροπολογία 32 Άρθρο 6 β (νέο)
	Άρθρο 6β
	Τροχαία ατυχήματα
	1. Έως ότου η Κοινότητα θεσπίσει λεπτομερείς νομοθετικές διατάξεις σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στα τροχαία ατυχήματα, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν είτε τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό, με την επιφύλαξη του άρθρου 13 είτε τη Σύμβαση της Χάγης της 4ης Μαΐου 1971 σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στα τροχαία ατυχήματα.
	2. Σε περίπτωση σωματικών βλαβών που οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα το δικάζον δικαστήριο οφείλει να εφαρμόζει τους κανόνες που σχετίζονται με το ύψος των ζημιών του τόπου ή της συνήθους κατοικίας του θύματος, εκτός εάν αυτό κρίνεται άδικο.
Τροπολογία 33 Άρθρο 7
Άρθρο 7	διαγράφεται
Προσβολή του περιβάλλοντος
Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από προσβολή του περιβάλλοντος είναι το δίκαιο που απορρέει από την εφαρμογή του άρθρου 3, παράγραφος 1, εκτός εάν ο ζημιωθείς επιλέξει να θεμελιώσει τις αξιώσεις του στο δίκαιο της χώρας στην οποία συνέβη το ζημιογόνο γεγονός.
Αιτιολόγηση
Γίνεται δεκτό ότι οι προσβολές στο περιβάλλον μπορεί να αντιμετωπισθούν βάσει του άρθρου 3, όπως τροποποιήθηκε. Επιπλέον, εάν δεν υπάρχει ορισμός της έννοιας "προσβολή του περιβάλλοντος", η εισηγήτρια προτιμά να μην αναφερθεί ρητώς σε αυτή.
Τροπολογία 34 Τμήμα 2, τίτλος
ΤΜΗΜΑ 2	διαγράφεται
ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΧΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΛΗΝ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑΣ
Αιτιολόγηση
Ο τίτλος αυτός είναι τώρα άνευ αντικειμένου.
Τροπολογία 35 Άρθρο 9
Άρθρο 9	διαγράφεται
Προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου
1. Αν μια εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από γεγονός άλλο πλην αδικοπραξίας είναι συναφής προς προϋπάρχουσα σχέση μεταξύ των μερών, όπως σύμβαση που εμφανίζει στενό σύνδεσμο με την εξωσυμβατική ενοχή, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο που διέπει τη συγκεκριμένη σχέση.
2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, αν κατά τη στιγμή επέλευσης της ζημίας τα μέρη έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην ίδια χώρα, η εξωσυμβατική ενοχή διέπεται από το δίκαιο αυτής της χώρας.
3. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, εξωσυμβατική ενοχή που βασίζεται σε αδικαιολόγητο πλουτισμό διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία επήλθε ο πλουτισμός.
4. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από διοίκηση αλλοτρίων είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του κατά τη στιγμή της διαχείρισης ο κύριος της υπόθεσης. Εντούτοις, εάν εξωσυμβατική ενοχή η οποία απορρέει από διοίκηση αλλοτρίων αφορά τη φυσική προστασία προσώπου ή την προάσπιση συγκεκριμένου ενσώματου αγαθού, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο της χώρας στην οποία ευρίσκεται το πρόσωπο ή το αγαθό κατά τη στιγμή της διαχείρισης.
5. Παρά τις παραγράφους 1, 2, 3 και 4, εάν προκύπτει από το σύνολο των περιστάσεων ότι η εξωσυμβατική ενοχή εμφανίζει πρόδηλα στενότερους δεσμούς με άλλη χώρα, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της άλλης χώρας.
6. Με την επιφύλαξη του παρόντος άρθρου, όλες οι εξωσυμβατικές ενοχές στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας διέπονται από το άρθρο 8.
Αιτιολόγηση
Έχει αντικατασταθεί από τα άρθρα 9α και 9β.
Τροπολογία 36 Άρθρο 9α (νέο)
	Άρθρο 9α
	Αδικαιολόγητος πλουτισμός
	1. Αν μια εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από αδικαιολόγητο πλουτισμό είναι συναφής προς προϋπάρχουσα σχέση μεταξύ των μερών, όπως σύμβαση που εμφανίζει στενό σύνδεσμο με την εξωσυμβατική ενοχή, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο που διέπει τη συγκεκριμένη σχέση.
	2. Όταν το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να προσδιορισθεί βάσει της παραγράφου 1 και αν κατά τη στιγμή που συνέβη το γεγονός που στοιχειοθετεί αθέμιτο ανταγωνισμό τα μέρη έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην ίδια χώρα, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο αυτής της χώρας.
	3. Όταν το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να προσδιορισθεί βάσει των παραγράφων 1 και 2, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έλαβαν κυρίως χώρα τα γεγονότα που στοιχειοθετούν αθέμιτο ανταγωνισμό, ανεξαρτήτως της χώρας στην οποία επήλθε ο πλουτισμός.
	4. Όταν είναι σαφές από τις περιστάσεις της υπόθεσης ότι η εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από αδικαιολόγητο πλουτισμό είναι προδήλως στενότερα συνδεδεμένη με χώρα διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στις παραγράφους 1, 2 ή 3, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της χώρας.
Αιτιολόγηση
Οι κανόνες αυτοί είναι συμβατοί με τους γενικούς κανόνες για τις αδικοπραξίες. Επιπροσθέτως, η εισηγήτρια διαφωνεί με την αρχική ιδέα της Επιτροπής ότι το εφαρμοστέο δίκαιο σε περιπτώσεις αθέμιτου ανταγωνισμού πρέπει να είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία λαμβάνει χώρα ο πλουτισμός. Ο τόπος στον οποίο λαμβάνει χώρα ο πλουτισμός ενδέχεται να είναι εντελώς τυχαίος (π.χ. να εξαρτάται από τον τόπο στον οποίο ένας απατεών επιλέγει να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο να καταβληθούν τα δολίως αποκτηθέντα χρήματα).
Τροπολογία 37 Άρθρο 9β (νέο)
	Άρθρο 9β
	Διοίκηση αλλοτρίων
	1. Αν μια εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από πράξη ή πράξεις που διενεργήθηκαν χωρίς κατάλληλη εξουσιοδότηση σε συνάρτηση με τις υποθέσεις ενός άλλου προσώπου είναι συναφής προς προϋπάρχουσα σχέση μεταξύ των μερών, όπως σύμβαση που εμφανίζει στενό σύνδεσμο με την εξωσυμβατική ενοχή, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι εκείνο που διέπει τη συγκεκριμένη σχέση.
	2. Όταν το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να προσδιορισθεί βάσει της παραγράφου 1 και αν κατά τη στιγμή που συνέβη το ζημιογόνο γεγονός τα μέρη έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην ίδια χώρα, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο αυτής της χώρας.
	3. Όταν το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να προσδιορισθεί βάσει των παραγράφων 1 και 2, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έλαβε χώρα η πράξη.
	4. Όταν είναι σαφές από τις περιστάσεις της υπόθεσης ότι η εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από πράξη ή πράξεις που διενεργήθηκαν χωρίς κατάλληλη έγκριση σε συνάρτηση με τις υποθέσεις ενός άλλου προσώπου είναι προδήλως στενότερα συνδεδεμένη με μια χώρα διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στις παραγράφους 1, 2 ή 3, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της χώρας.
Αιτιολόγηση
Οι κανόνες αυτοί είναι συμβατοί με τους γενικούς κανόνες περί αδικοπραξιών.
Τροπολογία 38 Άρθρο 10
Άρθρο 10	διαγράφεται
Ελευθερία επιλογής
1. Εξαιρουμένων των εξωσυμβατικών ενοχών που διέπονται από το άρθρο 8, τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν, με σύμβαση μεταγενέστερη της γένεσης της διαφοράς τους, να υποβάλουν την εξωσυμβατική ενοχή στο δίκαιο που αυτά επιλέγουν. Αυτή η επιλογή πρέπει να είναι ρητή ή να απορρέει μετά βεβαιότητας από τις περιστάσεις. Δεν θίγει δικαιώματα τρίτων.
2. Η επιλογή δικαίου από τα μέρη δεν είναι δυνατόν, όταν κατά το χρόνο επέλευσης της ζημίας, όλα τα άλλα δεδομένα της περίπτωσης εντοπίζονταν σε χώρα διαφορετική από εκείνη το δίκαιο της οποίας επελέγη, να θίξει την εφαρμογή των διατάξεων εκείνων από τις οποίες το δίκαιο της χώρας αυτής δεν επιτρέπει παρέκκλιση με σύμβαση.
3. Η επιλογή δικαίου τρίτης χώρας από τα μέρη δεν είναι δυνατόν, όταν κατά τη στιγμή επέλευσης της ζημίας όλα τα άλλα στοιχεία της περίπτωσης εντοπίζονταν σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να θίξει την εφαρμογή των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου.
Αιτιολόγηση
Έχει καλυφθεί από το νέο άρθρο 2α.
Τροπολογία 39 Άρθρο 11, στοιχείο α)
α) τις προϋποθέσεις και την έκταση της ευθύνης, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού των προσώπων που υπέχουν ευθύνη λόγω των πράξεων τους·	α) τη βάση και την έκταση της ευθύνης, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού των προσώπων που οι πράξεις τους γεννούν ευθύνη·
Αιτιολόγηση
Διόρθωση της αγγλικής διατύπωσης προκειμένου αυτή να ευθυγραμμισθεί με τις άλλες γλωσσικές εκδοχές και προσαρμογή της διατύπωσης με τις ισχύουσες συμβάσεις στον τομέα του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.
Τροπολογία 40 Άρθρο 11, στοιχείο γ)
γ) την ύπαρξη και τη φύση των ζημιών που μπορούν να αποκατασταθούν·	γ) την ύπαρξη, τη φύση και την αξιολόγηση των ζημιών ή την επιδιωκόμενη αποζημίωση·
Αιτιολόγηση
Διόρθωση και διάκριση τεχνικού, γραμματικού και ορολογικού χαρακτήρα.
Τροπολογία 41 Άρθρο 11, εδάφιο 1α (νέο)
	Όταν ο κανονισμός δεν ορίζει άλλως ή σε περίπτωση έγκυρης συμφωνίας επιλογής δικαίου, το δικάζον δικαστήριο εφαρμόζει τους εθνικούς του κανόνες σχετικά με το ύψος των ζημιών, εκτός εάν τα περιστατικά της υπόθεσης επιβάλλουν την εφαρμογή των κανόνων ενός άλλου κράτους.
Αιτιολόγηση
Η τροπολογία αυτή καθιστά σαφές το ζήτημα του ύψους των ζημιών. Συνήθως, το δικάζον δικαστήριο εφαρμόζει το εθνικό του δίκαιο, αλλά, σε υποθέσεις όπως τα τροχαία ατυχήματα, αυτό δύναται να εφαρμόσει τους κανόνες μιας άλλης χώρας.
Τροπολογία 42 Άρθρο 11α (νέο)
	Άρθρο 11α
	Διαφορές σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο
	Κάθε διάδικος που ασκεί αγωγή ή ανταγωγή ενώπιον ενός εθνικού δικαστηρίου που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού ανακοινώνει στο δικαστήριο και σε κάθε άλλο μέρος μέσω δήλωσης της αγωγής ή σε άλλο ισοδύναμο εισαγωγικό της δίκης έγγραφο το δίκαιο ή τα δίκαια που ο διάδικος αυτός θεωρεί εφαρμοστέα σε όλα ή σε κάποια τμήματα της αγωγής του.
Αιτιολόγηση
Η απλή αυτή απαίτηση διασφαλίζει ότι το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου λαμβάνεται καταλλήλως υπόψη από αμφότερα τα μέλη και το δικαστήριο, διασφαλιζομένης κατ' αυτόν τον τρόπο της βεβαιότητας δικαίου.
Τροπολογία 43 Άρθρο 11β (νέο)
	Άρθρο 11β
	Καθορισμός του περιεχομένου του αλλοδαπού δικαίου
	1. Το δικάζον δικαστήριο καθορίζει αυτεπαγγέλτως το περιεχόμενο του αλλοδαπού δικαίου. Προς τούτο ενδέχεται να απαιτηθεί η συνεργασία των μερών.
	2. Εάν είναι αδύνατος ο καθορισμός του περιεχομένου του αλλοδαπού δικαίου και τα μέρη συμφωνούν, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας του δικάζοντος δικαστηρίου.
Αιτιολόγηση
Η διευκρίνιση αυτή διασφαλίζει ομοιογενέστερη προσέγγιση στο ζήτημα της εφαρμογής του αλλοδαπού δικαίου από τα δικαστήρια σε ολόκληρη την ΕΕ.
Τροπολογία 44 Άρθρο 12
1. Κατά την εφαρμογή του δικαίου μιας συγκεκριμένης χώρας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, είναι δυνατό να δοθεί ισχύς στις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις άλλης χώρας με την οποία η περίπτωση παρουσιάζει στενό σύνδεσμο, αν και στο μέτρο που, σύμφωνα με το δίκαιο της τελευταίας αυτής χώρας οι διατάξεις αυτές είναι εφαρμοστέες οποιοδήποτε δίκαιο και αν διέπει την εξωσυμβατική ενοχή. Για να αποφασισθεί αν θα δοθεί ισχύς σε αυτές τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις, θα ληφθεί υπόψη η φύση και ο σκοπός τους καθώς και οι συνέπειες της εφαρμογής ή μη εφαρμογής τους.	1. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν θίγουν την εφαρμογή των κανόνων δικαίου της χώρας του δικάζοντος δικαστή που ρυθμίζουν αναγκαστικά την περίπτωση ανεξάρτητα από το εφαρμοστέο στην εξωσυμβατική ενοχή δίκαιο.
2. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν θίγουν την εφαρμογή των κανόνων δικαίου της χώρας του δικάζοντος δικαστή που ρυθμίζουν αναγκαστικά την περίπτωση ανεξάρτητα από το εφαρμοστέο στην εξωσυμβατική ενοχή δίκαιο.	2. Κατά την εφαρμογή του δικαίου μιας συγκεκριμένης χώρας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, είναι δυνατό να δοθεί ισχύς στις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις άλλης χώρας με την οποία η περίπτωση παρουσιάζει στενό σύνδεσμο, ενόσω, σύμφωνα με το δίκαιο της τελευταίας αυτής χώρας, οι διατάξεις αυτές είναι εφαρμοστέες οποιοδήποτε δίκαιο και αν διέπει την εξωσυμβατική ενοχή. Για να αποφασισθεί αν θα δοθεί ισχύς σε αυτές τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις, θα ληφθεί υπόψη η φύση και ο σκοπός τους καθώς και οι συνέπειες της εφαρμογής ή μη εφαρμογής τους.
Αιτιολόγηση
Η αναδιάταξη των παραγράφων φαίνεται περισσότερο λογική.
Τροπολογία 45 Άρθρο 13
Ανεξαρτήτως του εφαρμοστέου δικαίου, κατά τον καθορισμό της ευθύνης, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς που ισχύουν στον τόπο και κατά το χρόνο του γενεσιουργού της εξωσυμβατικής ενοχής γεγονότος.	Ανεξαρτήτως του εφαρμοστέου δικαίου, κατά τον καθορισμό της ευθύνης πρέπει, πράγματι και εφόσον τούτο ενδείκνυται, να λαμβάνονται υπόψη οι κανόνες ασφάλειας και συμπεριφοράς που ισχύουν στον τόπο και κατά το χρόνο του γενεσιουργού της εξωσυμβατικής ενοχής γεγονότος.
Αιτιολόγηση
Η άποψη αυτή διατυπώθηκε από την Επιτροπή στην αιτιολογική της έκθεση και θα πρέπει να αποτυπώνεται και στο κείμενο του κανονισμού καθεαυτό.
Ο εν λόγω περιορισμός εξυπηρετεί την περίπτωση στην οποία η συνεκτίμηση τοπικών κανόνων ασφαλείας και συμπεριφοράς παίζει ρόλο στα τροχαία ατυχήματα, όχι όμως σε περιπτώσεις προσβολής του θεμιτού ανταγωνισμού ή του δικαιώματος στην προσωπικότητα.

Τροπολογία 46

Άρθρο 14

Το δικαίωμα του ζημιωθέντος να στραφεί απευθείας κατά του ασφαλιστή του υπευθύνου διέπεται από το εφαρμοστέο στην εξωσυμβατική ενοχή δίκαιο, εκτός εάν ο ζημιωθείς έχει επιλέξει να θεμελιώσει τις αξιώσεις του στο εφαρμοστέο στην ασφαλιστική σύμβαση δίκαιο.

Αιτιολόγηση

Διευκρίνηση που ζητήθηκε από τον ασφαλιστικό κλάδο.

Τροπολογία 47 Άρθρο 17, παράγραφος 2α (νέα)
	2α. Με την επιφύλαξη των άρθρων 11α και 11β και των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν εφαρμόζονται στην απόδειξη και τα δικονομικά ζητήματα.
Αιτιολόγηση
Η τροπολογία αυτή αντιστοιχεί στο άρθρο 1, παράγραφος 2, (η) της Σύμβασης της Ρώμης σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές.
Τροπολογία 48 Άρθρο 19, παράγραφος 1
1. Ως συνήθης διαμονή εταιρείας, ένωσης ή νομικού προσώπου νοείται η κύρια εγκατάσταση. Παρά ταύτα, όταν το γενεσιουργό γεγονός διεπράχθη ή η ζημία επήλθε επ' ευκαιρία της εκμετάλλευσης υποκαταστήματος, αντιπροσωπείας ή οποιασδήποτε άλλης εγκατάστασης, ως συνήθης διαμονή νοείται αυτή η εγκατάσταση.	1. Ως συνήθης διαμονή εταιρείας, ένωσης ή νομικού προσώπου νοείται η κύρια εγκατάσταση. Παρά ταύτα, όταν το γενεσιουργό γεγονός διεπράχθη ή η ζημία επήλθε επ' ευκαιρία της εκμετάλλευσης υποκαταστήματος, αντιπροσωπείας ή οποιασδήποτε άλλης εγκατάστασης, ως συνήθης διαμονή νοείται αυτή η εγκατάσταση.
Αιτιολόγηση
(Η τροπολογία δεν αφορά το ελληνικό κείμενο) Σε ορισμένες έννομες τάξεις, η έννοια της συνήθους διαμονής ισχύει μόνο για τα φυσικά πρόσωπα.
Τροπολογία 49 Άρθρο 19, παράγραφος 2
2. Όταν το γενεσιουργό γεγονός της εξωσυμβατικής ενοχής παράγεται ή η ζημία επέρχεται κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας φυσικού προσώπου, ως συνήθης διαμονή νοείται η επαγγελματική εγκατάσταση.	2. Όταν το γενεσιουργό γεγονός της εξωσυμβατικής ενοχής παράγεται ή η ζημία επέρχεται κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας φυσικού προσώπου, ως συνήθης διαμονή νοείται η πραγματική επαγγελματική εγκατάσταση. Εάν η δραστηριότητα αυτή είναι πλανόδιας φύσης ή ασκείται κατ΄ οίκον, τότε ως συνήθης διαμονή θεωρείται η καταχωρημένη στα μητρώα πληθυσμού διεύθυνση του φυσικού προσώπου.
Αιτιολόγηση
Η επαγγελματική δραστηριότητα δεν ασκείται πάντα κοντά στην έδρα του επαγγελματία (όπως στην περίπτωση των ελαιοχρωματιστών ή των πλανοδίων πωλητών).
Τροπολογία 50 Άρθρο 22
Η εφαρμογή μιας διάταξης του δικαίου που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να αποκλεισθεί παρά μόνον εάν αυτή η εφαρμογή είναι πρόδηλα ασυμβίβαστη με την δημόσια τάξη του forum.	1. Η εφαρμογή μιας διάταξης του δικαίου που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να αποκλεισθεί παρά μόνον εάν αυτή η εφαρμογή είναι πρόδηλα ασυμβίβαστη με την δημόσια τάξη του forum.
	1α. Ειδικότερα, η εφαρμογή μιας διάταξης του δικαίου οποιασδήποτε χώρας που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό μπορεί να αποκλεισθεί και/ή το δίκαιο του φόρουμ μπορεί να εφαρμοστεί εάν αυτή η εφαρμογή παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες που έχουν κατοχυρωθεί στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις εθνικές συνταγματικές διατάξεις ή στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
	1β. Επιπλέον, η εφαρμογή διάταξης του εφαρμοστέου δυνάμει του παρόντος κανονισμού δικαίου, η οποία θα οδηγούσε στη χορήγηση μη αντισταθμιστικών αποζημιώσεων, όπως οι αποζημιώσεις παραδειγματικού η ποινικού χαρακτήρα, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αντίθετη προς τη δημόσια τάξη του φόρουμ.
	1γ. Όταν, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, το ορισθέν ως εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο ενός κράτους μέλους, η εξαίρεση για λόγους δημόσιας τάξης μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο μετά από αίτημα του ενδιαφερομένου μέρους.
Αιτιολόγηση
Η νέα δεύτερη παράγραφος αποσκοπεί να διασαφηνίσει την έννοια της "δημόσιας τάξης" σε κοινοτικό επίπεδο.
Η νέα τρίτη παράγραφος έχει προστεθεί κατά τρόπο που υπερβαίνει το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού προκειμένου να εισάγει τη νέα έννοια της "κοινοτικής δημόσιας τάξης" και να καταργήσει τη δυνατότητα της επιβολής αποζημιώσεων παραδειγματικού ή ποινικού χαρακτήρα όπως προτείνει η Επιτροπή στο άρθρο 24. Η εισηγήτρια έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η ύπαρξη των αποζημιώσεων αυτών μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για την αναζήτηση του ευνοϊκοτέρου δικάζοντος δικαστηρίου και κατά συνέπεια έχει συμπεριλάβει στη νέα ρήτρα επανεξέτασης μια δέσμευση της Επιτροπής να εξετάσει στο πλαίσιο αυτό το όλο ζήτημα των αποζημιώσεων κατά την επανεξέταση της εφαρμογής του κανονισμού.
Σε συνάφεια με τον Κανονισμό 44/2001 (Bρυξέλλες I), που απαγορεύει την αυτόματη εφαρμογή αυτού του λόγου εξαίρεσης, δεν θεωρούμε σωστό να μπορεί το αρμόδιο για το εφαρμοστέο δίκαιο δικαιοδοτικό όργανο να θέτει αυτομάτως σε ισχύ την εξαίρεση για λόγους δημόσιας τάξης.
Τροπολογία 51 Άρθρο 24
Άρθρο 23	διαγράφεται
Σχέση με άλλες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου
1. Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει την εφαρμογή των διατάξεων που περιλαμβάνονται στις ιδρυτικές συνθήκες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή στις πράξεις που εκδίδουν τα θεσμικά όργανα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και οι οποίες:
σε ειδικά θέματα, ρυθμίζουν τις συγκρούσεις νόμων σε υποθέσεις εξωσυμβατικών ενοχών, ή
τάσσουν κανόνες εφαρμοστέους ανεξαρτήτως του ποιο εθνικό δίκαιο διέπει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, την εκάστοτε εξωσυμβατική ενοχή, ή
αντιτάσσονται στην εφαρμογή διάταξης ή διατάξεων του δικαίου του δικάζοντος δικαστή ή του δικαίου που προσδιορίζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.
2. Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις κοινοτικές πράξεις οι οποίες, σε ειδικά θέματα, και στον τομέα που συντονίζεται από τις εν λόγω πράξεις, υποβάλλουν την παροχή υπηρεσιών στην τήρηση των εθνικών διατάξεων που εφαρμόζονται στην επικράτεια του κράτους μέλους όπου είναι εγκατεστημένος ο φορέας παροχής τους και οι οποίες, στον συντονισμένο τομέα, απαγορεύουν τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών ή αγαθών που προέρχονται από άλλο κράτος μέλος παρά μόνο, ενδεχομένως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Αιτιολόγηση
Οι αντίστοιχες διατάξεις έχουν ενσωματωθεί στο άρθρο 1, παράγραφος 2α.
Τροπολογία 52 Άρθρο 24
Άρθρο 24	διαγράφεται
Μη αντισταθμιστικές αποζημιώσεις
Είναι αντίθετη προς την κοινοτική δημόσια τάξη η εφαρμογή διάταξης του εφαρμοστέου δυνάμει του παρόντος κανονισμού δικαίου η οποία θα οδηγούσε στη χορήγηση μη αντισταθμιστικών αποζημιώσεων, όπως οι αποζημιώσεις παραδειγματικού ή ποινικού χαρακτήρα.
Αιτιολόγηση
Αν και η εισηγήτρια διάκειται ευνοϊκά προς τη ρύθμιση αυτή, εν τούτοις έχει επιλέξει να προσθέσει μια τροποποιημένη εκδοχή στο άρθρο 22.
Τροπολογία 53 Άρθρο 25
Σχέση με τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις	Σχέση με τις διεθνείς συμβάσεις
Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων στις οποίες τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη τη στιγμή της έκδοσης του παρόντος κανονισμού και οι οποίες ρυθμίζουν, σε ειδικά θέματα, συγκρούσεις νόμων στον τομέα των εξωσυμβατικών ενοχών.	1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων στις οποίες τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη τη στιγμή της έκδοσης του παρόντος κανονισμού και οι οποίες ρυθμίζουν, σε ειδικά θέματα, συγκρούσεις νόμων στον τομέα των εξωσυμβατικών ενοχών.
	2. Οι κανόνες του παρόντος κανονισμού υπερέχουν έναντι των κανόνων των διεθνών συμβάσεων που έχουν συναφθεί μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, εκτός αν συμβάσεις αυτές αναγράφονται στο παράρτημα 1.
	3. Εάν όλα τα πραγματικά περιστατικά τη στιγμή επέλευσης της ζημίας έχουν λάβει χώρα σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, οι ρυθμίσεις του παρόντος κανονισμού υπερέχουν έναντι των ρυθμίσεων της Σύμβασης της Χάγης της 4ης Μαΐου 1971 σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στα τροχαία ατυχήματα.
Αιτιολόγηση
Ο κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή ούτε των σημερινών ούτε των μελλοντικών διεθνών συμβάσεων. Οι διεθνείς συμβάσεις περιέχουν συχνά κανόνες σύγκρουσης νόμων που δεν είναι απόλυτα εστιασμένοι σε αυτόν τον τομέα.
Η προαναφερόμενη Σύμβαση της Χάγης έχει μέχρι σήμερα κυρωθεί μόνο από ορισμένα κράτη μέλη. Σε αυτό το πλαίσιο, στον κανονισμό θα πρέπει να διευκρινίζεται ότι η Σύμβαση της Χάγης θα πρέπει να ισχύει στο μέλλον συμπληρωματικά προς τον κανονισμό Ρώμη II.
Τροπολογία 54 Άρθρο 26α (νέο)
	Άρθρο 26a Αναθεώρηση
	Το αργότερο ....*, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και, εφόσον είναι απαραίτητο, υποβάλλει περαιτέρω προτάσεις προσαρμογής του:
	1. Η Επιτροπή, κατά την υποβολή της έκθεσής της, αποδίδει ιδιαίτερη προσοχή στις συνέπειες του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται το αλλοδαπό δίκαιο στις επιμέρους έννομες τάξεις και του ζητήματος των αποζημιώσεων, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας χορήγησης αποζημιώσεων παραδειγματικού ή τιμωρητικού χαρακτήρα σε ορισμένες έννομες τάξεις
	2. Εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο πρότασης κοινοτικής νομοθεσίας που θα ρυθμίζει ειδικά το εφαρμοστέο στα τροχαία ατυχήματα δίκαιο. Η έκθεση περιλαμβάνει αναλυτική επισκόπηση της έκτασης στην οποία τα δικαστήρια στα κράτη μέλη εφαρμόζουν στην πράξη το αλλοδαπό δίκαιο, διατυπώνοντας συστάσεις όσον αφορά το επιθυμητό μιας κοινής προσέγγισης στην εφαρμογή του αλλοδαπού δικαίου.
	3. Σε ένα περιβάλλον επικοινωνιών που αποκτά ολοένα και περισσότερο ηπειρωτικές διαστάσεις, οι διαφορετικές εκφάνσεις του δικαιώματος στην προσωπικότητα και η ανάπτυξη της δημοσιογραφικής παράδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθιστούν αναγκαία τη δημιουργία πιο ενιαίων προϋποθέσεων και κανόνων διευθέτησης των διαφορών. Ο ευάλωτος χαρακτήρας της ελευθερίας του τύπου και η σπουδαιότητά της για το κοινό, καθιστούν ιδιαίτερα αναγκαία την απόδοση προτεραιότητας στη δημιουργία μέσων ενημέρωσης που θα αντιμετωπίζουν με υπευθυνότητα τα δικαιώματα στην προσωπικότητα και θα είναι διατεθειμένα να δημιουργήσουν με αυτονομία και με βάση τη συναίνεση έναν αυτοδεσμευτικό "Ευρωπαϊκό Κώδικα Μέσων Ενημέρωσης" και/ή ένα "Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Μέσων Ενημέρωσης", που θα είναι σε θέση να θεσπίσει και για την συναφή νομολογία σχετικές με τη λήψη αποφάσεων κατευθυντήριες γραμμές, που θα παγιωθούν σταδιακά. Η Επιτροπή καλείται να εξετάσει τις δυνατότητες υποστήριξης αυτής της διαδικασίας και να διατυπώσει στο πλαίσιο έκθεσης συστάσεις σχετικά με την μορφή που θα μπορούσαν έχουν ενδεχόμενα μέτρα ευρύτερης εμβέλειας.
	¹ Τρία έτη μετά από την έγκριση του παρόντος κανονισμού.
Αιτιολόγηση
Μία ρήτρα αναθεώρησης είναι τόσο αναγκαία όσο και ευκταία. Η παράγραφος 2 είναι αυταπόδεικτη.

[1] ΕΕ C ... / Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην ΕΕ.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Οι τροπολογίες στην πρόταση κανονισμού έχουν ως στόχο να εξορθολογίσουν και να απλοποιήσουν την αρχική πρόταση. Η εισηγήτρια θεωρεί ότι η βέλτιστη προσέγγιση συνίσταται, πρώτον, στο να ληφθεί υπόψη κατά πόσον τα μέρη έχουν συμφωνήσει επί του εφαρμοστέου δικαίου (άρθρο 2α). Πράγματι, η εισηγήτρια δεν βλέπει κανένα λόγο για τον οποίο τα μέρη να μην μπορούν να συμφωνήσουν να υποβάλλουν τις εξωσυμβατικές ενοχές στο δίκαιο της επιλογής τους προτού, και όχι αφού, ανακύψουν διαφωνίες, όταν είναι απολύτως σαφώς ότι τα μέρη τελούν μεταξύ τους σε μια προϋπάρχουσα, συμβατή με την αγορά, εμπορική σχέση. Η εισηγήτρια κατέστησε επίσης δυνατή την πραγματοποίηση τέτοιων συμφωνιών και όσον αφορά διαφορές που σχετίζονται με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Έχει επίγνωση του γεγονότος ότι το ζήτημα αυτό αμφισβητείται θεωρεί, ωστόσο, αναγκαίο να διεξαχθεί επ' αυτού συζήτηση.

Σε διαφορετική περίπτωση τα δικαστήρια θα πρέπει να εφαρμόσουν είτε τους κανόνες που θεσπίζονται στο άρθρο 3 είτε τις επόμενες διατάξεις σχετικά με συγκεκριμένες εξωσυμβατικές ενοχές.

Το άρθρο 3 επιλέγει κατ' αρχήν το δίκαιο της χώρας στην οποία επέρχεται ή απειλείται να επέλθει ζημία (lex loci lelicti commissi). Ωστόσο, κατ' εξαίρεση, όταν η εξωσυμβατική ενοχή εμφανίζει πρόδηλα στενότερους δεσμούς με άλλη χώρα, το δικαστήριο θα πρέπει να επιλέξει το δίκαιο της χώρας αυτής. Οι συνδετικοί παράγοντες που μνημονεύονται ιδιαιτέρως επιτρέπουν στα δικαστήρια να εφαρμόσουν το δίκαιο του τόπου της συνήθους κατοικίας του θύματος και του δράστη του ζημιογόνου γεγονότος ή να λάβουν υπόψη μια προϋπάρχουσα νομική ή de facto σχέση μεταξύ τους. Αυτό αποσκοπεί, όπως καθίσταται σαφές στα σημεία (γ) και (δ), στη διασφάλιση βεβαιότητας, προβλεψιμότητας και ομοιομορφίας του αποτελέσματος και στην προστασία των θεμιτών προσδοκιών.

Η εισηγήτρια φρονεί ότι ο περίπλοκος χαρακτήρας πολλών υποθέσεων είναι τέτοιος ώστε ένα πιο ευέλικτο καθεστώς θα είναι περισσότερο ενδεδειγμένο από άκαμπτους κανόνες για κάθε κατηγορία εξωσυμβατικής ενοχής. Μικρές πραγματικές διαφορές σε υποθέσεις μπορεί να μεταβάλλουν ουσιωδώς τις προσδοκίες των μερών και τους επιδιωκόμενους στόχους πολιτικής. Επιπλέον, σε διαφορές που λαμβάνουν χώρα σε μια κοινότητα κρατών χωρίς σύνορα, που διαθέτουν διαφορετικά νομικά συστήματα αλλά μοιράζονται μια κοινή κληρονομιά ρυθμίσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και το κοινωνικό δίκαιο, η δικαιοσύνη απονέμεται συνήθως εφαρμόζοντας το διαχωρισμό (dépeçage). Για το λόγο αυτό το άρθρο 3 παράγραφος 3 ορίζει ότι το δικάζον δικαστήριο πρέπει, εφόσον απαιτείται, να υποβάλλει κάθε ζήτημα της διαφοράς σε ξεχωριστή ανάλυση. Αυτό ενδέχεται να αποδειχθεί απαραίτητο, μεταξύ άλλων, προκειμένου να αποφευχθεί η εφαρμογή των statuta odiosa των μη κοινοτικών χωρών. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχουν τα δικαστήρια στη διάθεσή τους ένα σαφές μέσο που τους επιτρέπει να επιδεικνύουν την απαραίτητη ευλυγισία προκειμένου να απονείμουν δικαιοσύνη στους διαδίκους σε επιμέρους υποθέσεις.

Όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα, η εισηγήτρια φρονεί ότι επειδή ότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση της Χάγης, θα πρέπει να είναι ελεύθερα να συνεχίσουν να την εφαρμόζουν έως ότου θεσπιστεί ένα κοινοτικό μέσο. Επιπλέον, δεδομένου ότι θα ήταν σε ορισμένες περιπτώσεις σαφώς δικαιότερο να χορηγείται αποζημίωση για σωματικές βλάβες με βάση τη χώρα στην οποία κατοικεί το θύμα και όχι με βάση τη χώρα στην οποία έλαβε χώρα το ατύχημα, προστίθεται διάταξη προς αυτή την κατεύθυνση. Στη συνάρτηση αυτή, η εισηγήτρια θεωρεί ότι είναι σημαντικό να γίνει μια μνεία στον Κανονισμό Βρυξέλλες Ι και στην τέταρτη και πέμπτη οδηγία για την ασφάλιση των οχημάτων, η οποία επιτρέπει στο θύμα να ασκήσει άμεση αγωγή εις βάρος των ασφαλιστών. Η εισηγήτρια έχει επίσης καταστήσει σαφές ότι εάν δεν γίνεται σχετικά συγκεκριμένη μνεία στον Κανονισμό, το ζήτημα του ύψους της χορηγούμενης αποζημίωσης θα πρέπει να εξετάζεται με βάση το δίκαιο της χώρας του δικάζοντος δικαστηρίου.

Η εισηγήτρια έχει προβλέψει ειδικούς κανόνες για τη δυσφήμιση, τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, τη διοίκηση αλλότριων και τις αδικοπραξίες που προκύπτουν από τις εργασιακές συγκρούσεις.

Αντιθέτως, δεν έχει προβλέψει ειδικές διατάξεις όσον αφορά τα ελαττωματικά προϊόντα, τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τις προσβολές του περιβάλλοντος, με το επιχείρημα ότι, εν απουσία πειστικών αποδείξεων περί του αντιθέτου και σαφών ορισμών των σχετικών αδικοπραξιών, οι γενικοί κανόνες επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τις σχετικές καταστάσεις. Εάν η εισηγήτρια ήθελε πειστεί ότι πρέπει να συμπεριληφθούν συγκεκριμένες διατάξεις για τα ελαττωματικά προϊόντα, εάν υπήρχαν βάσιμοι προς τούτο λόγοι, θα ήταν διστακτική στο να συμπεριλάβει διατάξεις για τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τις προσβολές του περιβάλλοντος λόγω μη ύπαρξης ορισμού που καθορίζει ποιες αδικοπραξίες καλύπτονται από τις εκφράσεις αυτές.

Όσον αφορά τις παραβιάσεις του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα, η εισηγήτρια φρονεί ότι πρέπει κατ' αρχήν να εφαρμόζεται το lex loci delicti commissi, τα δικαστήρια, ωστόσο, θα πρέπει να είναι σε θέση να εξετάζουν την ύπαρξη ενός προδήλως στενότερου δεσμού με τη χώρα της δημοσίευσης ή της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, λαμβάνοντας υπόψη τις πωλήσεις ανά κράτος μέλος, τα στοιχεία που αφορούν το κοινό κλπ. Σύμφωνα με τον κανονισμό Βρυξέλλες Ι σχετικά με την αναγνώριση και εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, το δικαστήριο μπορεί επίσης να λάβει υπόψη το κοινό προς το οποίο απευθύνεται κυρίως η διαφήμιση ή η ραδιοτηλεοπτική μετάδοση. Δεδομένου ότι καλύπτονται και οι δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο, θα είναι δυνατόν να αποφευχθεί μια κατάσταση στην οποία εφαρμόζονται διαφορετικοί κανόνες για την ίδια δημοσίευση, αναλόγως του εάν αυτή πραγματοποιείται με άμεση ή μη επικοινωνία. Η εισηγήτρια πιστεύει ότι αυτό θα συμβάλει σε μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ανησυχίες που εξέφρασαν οι εκδότες εφημερίδων και οι οργανισμοί ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης η εισηγήτρια έχει προτείνει μια εναλλακτική εκδοχή των σχετικών διατάξεων προκειμένου να καταστήσει δυνατή τη διεξαγωγή μιας πλήρους συζήτησης στην επιτροπή.

Όσον αφορά τις άλλες εξωσυμβατικές ενοχές, η εισηγήτρια επέλεξε για λόγους απλοποίησης να εξετάσει τον αδικαιολόγητο πλουτισμό και τη διοίκηση αλλοτρίων σε δύο ξεχωριστά άρθρα.

Η εισηγήτρια έχει επίγνωση του γεγονότος ότι η προσέγγισή της είναι διαφορετική από εκείνη των παραδοσιακών διεθνών συμβάσεων στον τομέα του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου αλλά επιθυμεί να τονίσει ότι η υπό κατάρτιση πρόταση αποτελεί κοινοτική νομοθεσία και πρέπει συνεπώς να ικανοποιεί διάφορες απαιτήσεις. Σε αντίθεση με παλαιότερα μέσα, όπου η Κοινότητα είχε ενώπιόν της μια ισχύουσα διεθνή σύμβαση στο ιδιωτικό δίκαιο, στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται προηγούμενη σύμβαση, γεγονός που αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία νομοθετικής δράσης σε ένα αμιγώς κοινοτικό πλαίσιο. Ειδικότερα, η εισηγήτρια προσπάθησε να διασφαλίσει ότι ο κανονισμός μπορεί να συνυπάρχει με τη νομοθεσία για την εσωτερική αγορά και να προάγει, και όχι να εμποδίζει, την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στη σχέση του κανονισμού με τις οδηγίες για την τηλεόραση χωρίς σύνορα και το ηλεκτρονικό εμπόριο. Η εισηγήτρια μερίμνησε να προτείνει μια ολιστική προσέγγιση αρχών αποφεύγοντας την ανάγκη συνδυασμού εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων, στο παρόν ή το μέλλον, δεδομένου ότι αυτά δεν συμβάλλουν παρά να καταστεί η νομοθεσία περισσότερο περίπλοκη και λιγότερο διαφανής.

Προσοχή δόθηκε επίσης στη δημόσια τάξη. Η εισηγήτρια θεωρεί ότι είναι σημαντικό να καταστεί σαφές ότι υφίσταται μια εμβρυώδης κοινοτική δημόσια τάξη, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στην ΕΣΔΑ, στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στις εθνικές συνταγματικές διατάξεις και στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η αναφορά στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο προστέθηκε ρητώς προκειμένου να αποφευχθεί η εφαρμογή από τα δικαστήρια κανόνων δικαίου μιας μη κοινοτικής χώρας που θα ήταν αντίθετοι προς το ευρωπαϊκό σύστημα αξιών, μολονότι αυτό προκύπτει ήδη από την αναδιατύπωση του άρθρου 3 από την εισηγήτρια.

Η εισηγήτρια κατέστησε επίσης σαφές ότι οι κανόνες για την απόδειξη και τα δικονομικά ζητήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, σύμφωνα με τους παραδοσιακούς κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, έχει προσθέσει διατάξεις που αποσκοπούν να διασφαλίσουν ότι οι εθνικές διαδικασίες είναι τέτοιες που τα δικαστήρια πράγματι εξετάζουν το ζήτημα του εφαρμοστέου δικαίου όταν εισάγονται δίκες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Αυτό είναι ουσιώδες προκειμένου να διασφαλίζεται μια ομοιόμορφη προσέγγιση σε ολόκληρη την Ένωση.

Επιπλέον, η διάταξη για τη δημόσια τάξη ("ordre public") διευρύνθηκε προκειμένου να καλύψει τις αποζημιώσεις παραδειγματικού και τιμωρητικού χαρακτήρα, δεδομένου ότι η εισηγήτρια φρονεί ότι δεν είναι νομικά δυνατόν να απαγορευθεί σε ένα μέσον, όπως ο παρών κανονισμός, η χορήγηση τέτοιων αποζημιώσεων. Ωστόσο, προσέθεσε μία ρήτρα αναθεώρησης με την οποία ανατίθεται στην Επιτροπή να εξετάσει, τρία χρόνια μετά την έκδοση του κανονισμού, το ζήτημα των αποζημιώσεων και των συνεπειών τους όσον αφορά την αναζήτηση ευνοϊκότερου δικάζοντος δικαστηρίου ("forum shopping").

Λαμβανομένης υπόψη της δυσφορίας που έχει διατυπωθεί σχετικά με τη σύμβαση της Χάγης για τα τροχαία ατυχήματα, η εισηγήτρια προτείνει να κληθεί η Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο να προτείνει ένα κοινοτικό μέσον στον τομέα αυτό. Στο μεσοδιάστημα, τα τροχαία ατυχήματα θα πρέπει να μπορούν να αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, ο οποίος ρητώς επιτρέπει σε εκείνα τα κράτη μέλη που έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση της Χάγης να συνεχίσουν να τον εφαρμόζουν. Στη συνάρτηση αυτή, η εισηγήτρια επιθυμεί να τονίσει τα προβλήματα που προκαλούνται από τις διαφορές στο επίπεδο των αποζημιώσεων που χορηγούνται από τα δικαστήρια στα διάφορα κράτη μέλη, στα οποία φρονεί ότι πρέπει να δοθεί προσοχή.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που πρέπει να επανεξετασθεί αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο τα εθνικά δικαστήρια αντιμετωπίζουν στην πράξη την εφαρμογή και χρήση του αλλοδαπού δικαίου. Επί του θέματος αυτού απαιτείται συγκέντρωση περισσοτέρων στοιχείων προκειμένου να διασφαλισθεί ότι υπάρχει ισότητα μεταχείρισης με το εθνικό δίκαιο ούτως ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των εθνικών δικαστηρίων στη χρήση του αλλοδαπού δικαίου και να αποθαρρυνθεί η παρατηρούμενη ανάγκη αναζήτησης ευνοϊκότερου δικάζοντος δικαστηρίου.

Η εισηγήτρια επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι ο παρών κανονισμός αφενός μεν υποστηρίζει τις διαφορετικές νομικές παραδόσεις των κρατών μελών στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου, οι οποίες απορρέουν από τις ξεχωριστές ιστορικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε κράτους, αφετέρου δε παρέχει σαφή καθοδήγηση σε κοινοτικό επίπεδο όσον αφορά τον τρόπο αναγνώρισης των διαφορετικών αυτών παραδόσεων όταν ανακύπτουν συγκρούσεις σταθμίζοντας καταλλήλως τις προτεραιότητες της σύνολης κοινοτικής έννομης τάξης. Η εισηγήτρια ολοκληρώνει τις σκέψεις της δηλώνοντας ότι ο παρών κανονισμός θα πρέπει να διασφαλίζει την τήρηση των κοινοτικών αρχών της αμοιβαίας αναγνώρισης και εμπιστοσύνης μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών.

Τέλος, η εισηγήτρια επιθυμεί να ευχαριστήσει όλους εκείνους που την βοήθησαν προσφέροντάς της συμβουλές και κριτικές παρατηρήσεις και ιδίως εκείνους που συμμετείχαν στις εργασίες της ομάδας για το σχέδιο αυτό. Η εισηγήτρια έχει μελετήσει προσεκτικά τον ελβετικό ομοσπονδιακό νόμο για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, τη δεύτερη κωδικοποίηση του αμερικανικού δικαίου και άλλα μέσα ομοσπονδιακών κρατών προτού συνάγει τα συμπεράσματά της όσον αφορά την προσέγγιση που πρέπει να ακολουθηθεί.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (17.5.2005)

προς την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("ΡΩΜΗ II")
(COM(2003)0427 – C5‑0338/2003 – 2003/0168(COD))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Barbara Kudrycka

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η συντάκτρια θα ήθελε να καλέσει τον εισηγητή της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων να περιλάβει στην έκθεση τις κάτωθι τροπολογίες που εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων της.

Το άρθρο 6 αφορά προσβολές του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα· το περιεχόμενό του έχει τεράστιο αντίκτυπο στις θεμελιώδεις αρχές όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα στην πληροφόρηση. Με την τροποποίηση του άρθρου αυτού η συντάκτρια προσπαθεί να εξεύρει ισορροπία ανάμεσα στην ευθύνη των εκδοτών εφημερίδων και οργανισμών ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και την ελευθερία του τύπου καθώς επίσης και το αναμενόμενο και το προβλέψιμο του δικαίου.

Στην τροποποιημένη διατύπωση του άρθρου 25 η συντάκτρια λαμβάνει υπόψη τη διεργασία εναρμονίσεως του διεθνούς ιδιωτικού δικαίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ο κανονισμός Ρώμη II μαζί με τους κανονισμούς Βρυξέλλες I και II και τα μέτρα που λαμβάνονται για να μετατραπεί η Σύμβαση Ρώμη I σε κοινοτικό μέσο αποσκοπούν στη δημιουργία ομοιόμορφου συστήματος κανόνων σχετικά με τη σύγκρουση κανόνων δικαίου στην ΕΕ. Κατά συνέπειαν αρμόζει να δοθεί στον κανονισμό το ευρύτερο δυνατό πεδίο εφαρμογής.

Τέλος η συντάκτρια επιθυμεί να ευχαριστήσει την εισηγήτρια της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων Diana Wallis για την εκτεταμένη αποτίμηση αντικτύπου και την πολύτιμη έκθεσή της.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή[1]	Τροπολογίες του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Άρθρο 6
1. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από προσβολή του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα είναι εκείνο του forum όταν η εφαρμογή του δικαίου που ορίζεται από το άρθρο 3 θα ήταν αντίθετη προς θεμελιώδεις αρχές του forum όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης.	1. Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή που απορρέει από προσβολή του ιδιωτικού βίου και του δικαιώματος στην προσωπικότητα είναι εκείνο της χώρας στην οποία έλαβε χώρα ή πιθανολογείται ότι θα λάβει χώρα ουσιωδώς η απώλεια ή ζημία. Ωστόσο, μπορεί να θεωρηθεί ότι υφίσταται ένας προδήλως στενότερος δεσμός με μια συγκεκριμένη χώρα εάν ληφθούν υπόψη παράγοντες όπως η χώρα στην οποία απευθύνεται κυρίως μια δημοσίευση ή ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, η γλώσσα της δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή οι πωλήσεις ή το μέγεθος του κοινού σε μια δεδομένη χώρα σε σχέση με τις συνολικές πωλήσεις ή το μέγεθος του κοινού ή ένας συνδυασμός των παραγόντων αυτών. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών στις δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο.
2. Το εφαρμοστέο δίκαιο στο δικαίωμα απάντησης ή στα ισοδύναμα μέτρα είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του ο οργανισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης ή ο εκδότης εφημερίδων.	2. Το εφαρμοστέο δίκαιο στο δικαίωμα απάντησης ή στα ισοδύναμα μέτρα και σε οποιαδήποτε απαγορευτικά ή ασφαλιστικά μέτρα εις βάρος ενός εκδότη εφημερίδας ή οργανισμού ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης όσον αφορά το περιεχόμενο μιας δημοσίευσης ή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του ο εκδότης εφημερίδων ή ο οργανισμός ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης.
	2a. Οσάκις ο παρών κανονισμός ορίζει το δίκαιο τρίτης χώρας, εφαρμοστέο είναι το δίκαιο του forum εάν η εφαρμογή του δικαίου της τρίτης χώρας θα ήταν αντίθετη προς τις θεμελιώδεις αρχές του forum όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης
Αιτιολόγηση
Η τροπολογία αποσκοπεί να προστατεύσει τους ιδιώτες και να παράσχει περισσότερη ασφάλεια δικαίου στους εκδότες και τους οργανισμούς ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. Η τροπολογία καλύπτει παντός τύπου δημοσιεύσεις, ακόμη και εκείνες στο Διαδίκτυο. Λαμβάνει υπόψη της τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Τροπολογία 2 Άρθρο 25, παράγραφος 1 α (νέα)
	1 α. Ο παρών κανονισμός υπερισχύει των κανόνων διεθνών συμβάσεων που έχουν συναφθεί μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών εξαιρουμένων των συμβάσεων που καταγράφονται στο Παράρτημα.
Αιτιολόγηση
Η τροπολογία λαμβάνει υπόψη της τη διεργασία εναρμονίσεως του διεθνούς ιδιωτικού δικαίου σε επίπεδο Κοινότητας, εναρμόνιση που είναι ουσιώδης και δεν θα επετυγχάνετο χωρίς αυτή την τροπολογία.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("ΡΩΜΗ II")
Παραπομπές	COM(2003)0427 – C5-0338/2003 – 2003/0168(COD)
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας	JURI
Επιτροπή για γνωμοδότηση Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια	LIBE 16.9.2004
Ενισχυμένη συνεργασία
Συντάκτης γνωμοδότησης Ημερομηνία ορισμού	Barbara Kudrycka 21.2.2005
Συζήτηση στην επιτροπή	26.4.2005	10.5.2005
Ημερομηνία έγκρισης των τροπολογιών	10.5.2005
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	υπέρ: κατά: αποχές:		28 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Alexander Nuno Alvaro, Edit Bauer, Johannes Blokland, Mario Borghezio, Mihael Brejc, Maria Carlshamre, Giusto Catania, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Rosa Díez González, Antoine Duquesne, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Ewa Klamt, Magda Kósáné Kovács, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Barbara Kudrycka, Σταύρος Λαμπρινίδης, Henrik Lax, Edith Mastenbroek, Martine Roure, Inger Segelstrom, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Manfred Weber, Stefano Zappala, Tatjana Ždanoka
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Sophia in 't Veld, Herbert Reul, Johannes Voggenhuber
Αναπληρωτές βάσει του άρθρου 178, παρ. 2 παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

[1] ΕΕ C ..., 15.4.2005, σ. ...

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("Ρώμη ΙΙ")
Έγγραφα αναφοράς	COM(2003)0427 – C5-0338/2003 – 2003/0168(COD)
Νομική βάση	άρθρα 251, παρ. 2, και 61(γ) ΕΚ
Διαδικαστική βάση	άρθρο 51
Ημερομηνία υποβολής στο ΕΚ	22.7.2003
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	JURI 16.9.2004
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	LIBE 16.9.2004
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει Ημερομηνία της απόφασης
Ενισχυμένη συνεργασία Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια
Εισηγητής(ές) Ημερομηνία ορισμού	Diana Wallis 14.9.2004
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν)
Απλοποιημένη διαδικασία Ημερομηνία απόφασης
Αμφισβήτηση της νομικής βάσης Ημερομ. γνωμοδότησης ΝΟΜΙ
Τροποποίηση του χρηματοδοτικού κονδυλίου Ημερομ. γνωμοδότησης ΠΡΟΫ
Διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια
Διαβούλευση με την Επιτροπή των Περιφερειών Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια
Εξέταση στην επιτροπή	21.9.2004	30.11.2004		20.1.2005		21.4.2005	23.5.2005
	20.6.2005
Ημερομηνία έγκρισης	20.6.2005
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	υπέρ: κατά: αποχές:		20 0 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Maria Berger, Bert Doorn, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Piia-Noora Kauppi, Kurt Lechner, Klaus-Heiner Lehne, Marcin Libicki, Alain Lipietz, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Hans-Peter Mayer, Viktória Mohácsi, Aloyzas Sakalas, Francesco Enrico Speroni, Diana Wallis, Rainer Wieland, Nicola Zingaretti, Jaroslav Zvěřina, Tadeusz Zwiefka
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Alexander Nuno Alvaro, Jean-Paul Gauzès, Arlene McCarthy, Manuel Medina Ortega, József Szájer
Αναπληρωτές (άρθρο 178, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία
Ημερομηνία κατάθεσης – A6	22.6.2005				A6-0211/2005
Παρατηρήσεις	...

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου