SPRAWOZDANIE w sprawie rozwoju wspólnotowego planu działań dotyczącego odtworzenia zasobów węgorza europejskiego

6.10.2005 - (2005/2032(INI))

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: Albert Jan Maat

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie rozwoju wspólnotowego planu działań dotyczącego odtworzenia zasobów węgorza europejskiego

(2005/2032(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego „Rozwój wspólnotowego planu działań dotyczącego zarządzania zasobami węgorza europejskiego” (COM(2003)0573),

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6‑0284/2005),

1.  wzywa Komisję, aby zwróciła się jak najszybciej do Państw Członkowskich o opracowanie krajowych planów zarządzania, które powinny zawierać następujące elementy:

a)  przedsięwzięcie środków technicznych, tam gdzie występują przeszkody na drogach wodnych, w celu zoptymalizowania wędrówki – tj. zasiedlania wód śródlądowych i powrotu w dół rzeki w kierunku morza – węgorzy;

b)  gromadzenie danych dotyczących monitorowania i, jeśli stosowne, ograniczenie, tam gdzie jest to uzasadnione danymi historycznymi lub naukowymi, działalności połowowej zarówno w rybołówstwie zawodowym, jak i sportowym poprzez czasowe zakazy połowu i/lub ograniczenia ilości połowu, przy czym należy respektować krajowe różnice w sposobie łowienia oraz wiarygodną samoregulację;

c)  zwiększenie zarybiania węgorzykiem szklistym oraz tuczonym węgorzem hodowlanym zagospodarowanych obszarów europejskich wód śródlądowych;

d)  działania, które zapewnią, że hodowla węgorza nie będzie ekstensywna w stopniu powodującym, iż połowy węgorza żyjącego w środowisku naturalnym nie będą miały szans na przetrwanie, ponieważ węgorzyki szkliste, które zwiększają w sposób naturalny zasoby w przyrodzie, są odławiane lub ponieważ uniemożliwione jest wydostanie się dojrzałych węgorzy srebrzystych na naturalne tarło;

e)  działania zmierzające do zarządzania populacją kormoranów w celu zmniejszenia śmiertelności węgorza;

2.  zwraca się do Komisji o przeprowadzenie dokładnych badań dotyczących roli zmian klimatycznych w związku ze zmniejszaniem się zasobów węgorza;

3.  zwraca się do Komisji o zbadanie ewentualnych zagrożeń w oceanach dla naturalnej wędrówki węgorzy do Morza Sargassowego;

4.  zwraca uwagę na raporty naukowe ICES dotyczące tej kwestii;

5.  wzywa Komisję, aby przeprowadziła badania dotyczące stanu zdrowia węgorzy oraz zagrożeń, jakie dla pomyślnej wędrówki i tarła węgorzy stanowią czynniki zewnętrzne, jak np. PCB i choroby ryb;

6.  wzywa Komisję do przeprowadzenia badań dotyczących biogeograficznego występowania populacji węgorza;

7.  wzywa Komisję do przeprowadzenia badań mających na celu ustalenie, czy przy ocenie śmiertelności populacji węgorza w rzekach jako czynnik należy uwzględnić zanieczyszczenie wód;

8.  zwraca się do Komisji o przeprowadzenie badań dotyczących możliwości wsparcia procesu zmian m.in. poprzez dostęp do Europejskiego Funduszu Rybołówstwa;

9.  wzywa Komisję do takiego dostosowania polityki połowów i eksportu węgorza, poprzez zrównoważone zarządzanie rybołówstwem w Europie, aby zapewnić wystarczającą ilość węgorzyka szklistego na naturalną wędrówkę oraz wystarczającą ilość węgorzyka szklistego w rozsądnej cenie w celu zarybienia naturalnych siedlisk węgorza;

10. wzywa Komisję do zaproponowania działań służących regulacji połowów i wprowadzania na rynek oraz do monitorowania, za pomocą systemu dokumentacji połowów, ilości węgorzyka szklistego trafiającej do sprzedaży, tak aby można było skuteczniej zwalczać nielegalne połowy odpowiedzialne za znaczne zmniejszenie zasobów młodych i dorosłych węgorzy;

11. wzywa Komisję do przedstawienia propozycji dotyczących społeczno-ekonomicznych następstw ograniczenia połowów i eksportu węgorzyka szklistego;

12. zwraca się do Komisji o jak najszybsze włączenie osobnej linii budżetowej do budżetu rybołówstwa w celu współfinansowania restrukturyzacji rybactwa śródlądowego w Europie oraz w celu zapobieżenia następstwom zmienionej polityki w sektorze węgorzyka szklistego;

13. wzywa Komisję, po wdrożeniu planu działań, do corocznego informowania Parlamentu Europejskiego i Rady o postępach i wynikach osiągniętych przez poszczególne Państwa Członkowskie;

14. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

UZASADNIENIE (w języku angielskim)

In recent years, eel stocks in the European Union have declined dramatically. There are grounds for fearing that, unless an Action Plan enters into force quickly in the European Union, the species could become extinct.

Throughout the distribution area of the European eel (the whole of Europe, and North Africa), eels are fished. Fishing of glass eels is concentrated in South-Western Europe: catches (c. 100 t) are used for direct consumption, allowed to mature into yellow eels (to some extent in Europe but especially in the Far East) or used for restocking of waters in the rest of Europe. Yellow eels and silver eels are fished everywhere in European waters; the catches (estimated at 8000 t), together with eels from aquaculture (c. 10 800 t), are used for consumption (smoked, steamed, in jelly, etc.).

Table 1 Overview of the principal countries where European eel is fished or farmed. The figures indicate official production in 2000. (Source: ICES/EIFAC Working Group on Eels). The official figures for fisheries substantially underestimate actual catches, which are thought to be around twice the amount shown.

Fishing in EU		Fishing outside EU		Eel farming
Country	Production (t)	Country	Production (t)	Country	Production (t)
United Kingdom	796	Egypt	2 064	Netherlands	3 800
Germany	686	Norway	281	Denmark	2 674
Denmark	620	Turkey	176	Italy	2 750
Sweden	560	Tunisia	108	Elsewhere in Europe	1 639
Italy	549	Morocco	100	Asia	10 000
Poland	429	Elsewhere	238
France	399
Netherlands	351
Ireland	250
Elsewhere in EU	280

In the past 20 years, stocks of eels above the minimum permitted size for fishing have declined by 50% (and over the past 40 years they have fallen by as much as 75%), while glass eel stocks have declined by 95% during the same period.

Since earliest times, there has been a strong demand for eel in Europe. In some areas it is a major feature of the culinary tradition and an essential element in the natural habitat.

Although inland fishing does not officially fall under the European common fisheries policy, the common problem which exists in numerous Member States necessitates a common approach. Without one, it is very likely that it will prove impossible to conserve or restore eel stocks.

Naturally, the differences between Member States and climate zones are great. In Scandinavia the situation is not like that in France, for instance. However, a substantial decline in eel stocks is observable throughout the European Union.

All waters in Europe where eel occurs may be contributing to the production of silver eels (fertile eels); closer to the sea more than further inland - in some countries more than in others. It is not clear whether silver eels from all countries actually participate in reproduction, or whether the spawning population comes from a small part of Europe, while silver eels from other countries die without reproducing.

It has been suggested that most female silver eels come from Scandinavia, but it also seems likely that the Gulf of Biscay, which is the initial arrival area for more than 95% of glass eels, is really the key area. If one were to protect one area and not another, it is quite possible that the protected area might turn out to be the wrong one. As a precaution, it must be assumed that all silver eels which migrate from Europe contribute to reproduction. Therefore no country can deny its shared responsibility for preserving breeding stocks.

Over the years, the proportion of eel consumed which is caught in the wild has declined substantially. The bulk of consumption is accounted for by aquaculture. Consequently, more and more of the glass eels which are caught are sold for use in aquaculture.

This trend has accelerated due to the enormous demand from South-East Asia for glass eels. As a result, glass eel prices have risen so high that it has become completely unviable, economically, to restock Europe's inland waters with glass eels.

As eel stocks have declined all over Europe, it currently seems most likely that all eels in Europe form part of a single stock and come from a single breeding area. Thus restoring eel stocks is primarily an international problem. At the same time, the eel is a species which typically occurs in small waters scattered all over Europe, in which small-scale fishing is practised and a huge number of local factors have an impact. It will only be possible to implement a recovery plan if it is carried out in all these small waters, with the cooperation of local interested parties and managers. The international recovery plan will have to be based on the information collected in all those small waters.

This twofold character of eel recovery (a large-scale problem occurring in small-scale waters) makes it necessary to divide roles between different tiers of government and between authorities and interested parties. On the one hand the central authority (EU) will have to set the conditions for sustainable management, and then impose them on lower tiers of government (the national level), which in turn can pass them on in the form of conditions for the fishing plans of regional fisheries managers. On the other hand, local management must be based on information concerning the local situation, and this information will have to be used by the (higher) authorities to monitor and evaluate the management measures implemented. Satisfactory cooperation between the fishing industry, other interested parties and the authorities is crucial here.

Action plan

On 1 October 2003, the Commission adopted its plans for the development of a Community Action Plan for the management of European eel[1]. The fact is that, formally speaking, nothing more has happened since.

A successful policy for European inland fisheries is possible only if a common objective is formulated and at the same time the Member States are given the opportunity to adopt appropriate measures by means of national management plans, taking account of the enormous differences between Member States as regards types of fishery and natural habitat. Subsidiarity is the key word here. However, the Commission should assess the effectiveness and feasibility of the national management plans.

It is because no action has been taken to adopt practical policy measures to implement the communication of 2003 that the Committee on Fisheries of the European Parliament has decided to adopt an own-initiative report.

• [1]  COM(2003) 573.

PROCEDURA

Tytuł

Rozwój wspólnotowego planu działań dotyczącego odtworzenia zasobów węgorza europejskiego

Numer procedury

2005/2032(INI)

Podstawa regulaminowa

art. 45

Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu

PECH 10.3.2005

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu

Opinia niewydana   Data wydania decyzji

Ściślejsza współpraca   Data ogłoszenia na posiedzeniu

Projekt(y) rezolucji zawarty(e) w sprawozdaniu

Sprawozdawca(y)   Data powołania

Albert Jan Maat 2.2.2005

Sprawozdawca(y) zastąpiony/zastąpieni

Rozpatrzenie w komisji

14.3.2005

25.4.2005

28.8.2005

Data zatwierdzenia

4.10.2005

Wynik głosowania końcowego

za: przeciw: wstrzymujących się:

22 0 0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

James Hugh Allister, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, David Casa, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Ioannis Gklavakis, Alfred Gomolka, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Heinz Kindermann, Henrik Dam Kristensen, Albert Jan Maat, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Willi Piecyk, Catherine Stihler, Margie Sudre

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Duarte Freitas

Zastępcy (art. 178 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego

Data złożenia - A6

6.10.2005

A6-0284/2005