SPRAWOZDANIE w sprawie raportu rocznego Rady dla Parlamentu Europejskiego dotyczącego głównych aspektów i podstawowych wyborów WPZiB, z uwzględnieniem wskazań finansowych dla budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich – 2004 r.
1.12.2005 - (2005/2134 (INI))
Komisja Spraw Zagranicznych
Sprawozdawca: Elmar Brok
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie raportu rocznego Rady dla Parlamentu Europejskiego dotyczącego głównych aspektów i podstawowych wyborów WPZiB, z uwzględnieniem wskazań finansowych dla budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich – 2004 r.
(2005/2134 (INI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając raport roczny Rady (7961/2005 PESC 272 FIN 117 PE 70),
– uwzględniając Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy podpisany w Rzymie dnia 29 października 2004 r.,
– uwzględniając Europejską Strategię Bezpieczeństwa przyjętą przez Radę Europejską dnia 12 grudnia 2003 r.
– uwzględniając Porozumienie Międzyinstytucjonalne z dnia 6 maja 1999 r. zawarte między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej[1], w szczególności zaś jego punkt 40,
– uwzględniając art. 21 Traktatu UE,
– uwzględniając konkluzje Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 16-17 czerwca 2005 r., w szczególności zaś jej oświadczenie w sprawie ratyfikacji Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy,
– uwzględniając rezolucję z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy[2],
– uwzględniając rezolucję z dnia 14 kwietnia 2005 r. w sprawie postępu osiągniętego przy wykonywaniu wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (2003 r.)[3],
– uwzględniając rezolucję z dnia 14 kwietnia 2005 r. w sprawie Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa[4],
– uwzględniając rezolucję z dnia 9 czerwca 2005 r. w sprawie reformy Organizacji Narodów Zjednoczonych[5],
– uwzględniając rezolucję z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie ogólnoświatowego wezwania do działań na rzecz zwalczania ubóstwa: aby problem ubóstwa przeszedł do historii[6],
– uwzględniając rezolucję z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie stosunków UE-Rosja[7]
– uwzględniając rezolucję z dnia 9 czerwca 2005 r. w sprawie stosunków transatlantyckich[8] oraz osiem wspólnych deklaracji będących wynikiem ostatniego szczytu UE-USA, który miał miejsce w Waszyngtonie dnia 20 czerwca 2005 r.,
– uwzględniając rezolucję z dnia 23 października 2003 r. w sprawie pokoju i godności na Bliskim Wschodzie[9]
– uwzględniając rezolucję z dnia 27 stycznia 2005 r. w sprawie sytuacji na Bliskim Wschodzie[10]
– uwzględniając rezolucję z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie projektu ramowego zaangażowania się Unii Europejskiej na rzecz odbudowy Iraku[11],
– uwzględniając rezolucję z dnia 28 kwietnia 2005 r. w sprawie sprawozdania rocznego dotyczącego praw człowieka na świecie za rok 2004 oraz polityki UE w tym zakresie [12],
– uwzględniając art. 112 ust. 1 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A6‑0389/2005),
A. mając na uwadze, że Rada nadal utrzymuje podejście a posteriori, polegające na ograniczeniu się do przedstawiania opisowej listy działań w zakresie WPZiB realizowanych w poprzednich latach, zamiast uprzedniej konsultacji z Parlamentem zgodnie z art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej i Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r.,
B. mając na uwadze, że Parlament niejednokrotnie zwracał się do Rady o zastąpienie tej praktyki rzeczywistymi konsultacjami z Parlamentem w celu zapewnienia realnego wpływu zdania Parlamentu na wybory dokonywane odnośnie następnego roku,
C. mając na uwadze, że okres refleksji w sprawie procesu ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego, o którym zadecydowała Rada Europejska na posiedzeniu w Brukseli w dniach 16-17 czerwca 2005 r., powinien zbiegać się z optymalnym wdrażaniem obowiązujących traktatów, aby umożliwić sprostanie przez WPZiB ogólnoświatowym zobowiązaniom, zagrożeniom i wyzwaniom dzisiejszego świata,
D. mając na uwadze, że Parlament niejednokrotnie wyrażał zdanie, iż stosunki Unii z każdym krajem i regionem trzecim powinny pozostawać na odpowiednim poziomie, przy uwzględnieniu interesów Unii, bliskości każdego kraju i regionu trzeciego wobec modelu i wartości europejskich oraz faktu, że na szczeblu światowym Unia staje się jednym z najważniejszych podmiotów geopolitycznych, a zatem potrzebuje silnych i wiarygodnych partnerów politycznych i gospodarczych,
E. mając na uwadze, że rozwój i konsolidacja demokracji, państwo prawa oraz poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności są ogólnymi celami Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE,
F. mając na uwadze, że wiarygodność WPZiB i Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO) wymaga przyznania im budżetów współmiernych do ich ambicji oraz wyrażając ubolewanie w związku z faktem, że obecne środki finansowe przydzielone na prowadzenie tych dwóch polityk pozostają niewystarczające; wreszcie, wyrażając żal w związku z faktem, że finansowanie operacji wojskowych przez Unię Europejską zbyt często pozostaje poza kontrolą demokratyczną,
1. zwraca uwagę na wyczerpujący raport roczny przedstawiony przez Radę w połowie kwietnia 2005 r. dotyczący głównych aspektów i podstawowych wyborów WPZiB w 2004 roku; wobec tego uznaje, że jest dobrze poinformowany co do wydarzeń z 2004 r.; powtórnie wzywa do pełnego informowania Parlamentu oraz podkreśla przewidziane w obowiązujących traktatach prawo Parlamentu do corocznej konsultacji ex-ante w sprawie przyszłych aspektów i wyborów;
2. zwraca się zatem do Komisji Prawnej o zbadanie stosowności skierowania do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości sprawy dotyczącej praktyki stosowanej przez Radę, polegającej na ograniczeniu się do informowania Parlamentu i przedstawiania opisowej listy działań w zakresie WPZiB realizowanych w poprzednich latach, zamiast przeprowadzania na początku każdego roku rzeczywistych konsultacji z Parlamentem w sprawie głównych aspektów i podstawowych wyborów dokonywanych na dany rok oraz przekazywania Parlamentowi sprawozdań dotyczących ewentualnego uwzględnienia wkładu Parlamentu oraz sposobu takiego uwzględnienia zgodnie z art. 21 Traktatu UE i Porozumieniem Międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r.;
3. zdecydowanie wzywa Radę do promowania bardziej otwartej, przejrzystej i odpowiedzialnej Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa poprzez zobowiązanie się do stawienia się przed Komisją Spraw Zagranicznych Parlamentu Europejskiego w celu zdania sprawozdania z każdego posiedzenia Rady ds. ogólnych i stosunków zewnętrznych oraz z każdego szczytu wysokiego szczebla z udziałem międzynarodowych partnerów;
Wpływ okresu refleksji nad procesem ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego na główne aspekty i podstawowe wybory WPZiB w roku 2006
4. przypomina dotychczasowe kroki podjęte w celu przewidzenia stosowania niektórych postanowień nowego Traktatu Konstytucyjnego w zakresie WPZiB/EPBiO, takich jak ustanowienie Europejskiej Agencji Obrony, utworzenie koncepcji „grupy bojowej”, stworzenie znacznie bardziej rozwiniętej Polityki Sąsiedztwa UE oraz zastosowanie klauzuli solidarności w celu przeciwdziałania zagrożeniom lub atakom terrorystycznym;
5 w ramach obowiązujących traktatów ponownie zachęca Radę i Wysokiego Przedstawiciela/Sekretarza Generalnego Rady do czynnego uczestnictwa w dorocznej debacie na temat głównych aspektów i podstawowych wyborów WPZiB na rok następny oraz Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa wspólnie z Parlamentem Europejskim i parlamentami krajowymi;
6. uważa, że okres refleksji nad procesem ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego, o którym zadecydowała Rada Europejska na posiedzeniu w Brukseli w dniach 16-17 czerwca 2005 r., stanowi doskonałą okazję do lepszego rozpoznania i zbadania braków istniejących w zakresie WPZiB/EPBiO oraz sposobów ich właściwego usunięcia, po pierwsze przy jak najszerszym wykorzystaniu obowiązujących traktatów, po drugie zaś, w stosownym czasie, stosując nowe postanowienia konstytucyjne;
7. wyraża w związku z tym ubolewanie nad postawą niektórych Państw Członkowskich, które pomimo przyjęcia Konstytucji przez Radę Europejską z przyczyn wewnętrznych użyły prawa weta w istotnych sprawach polityki zagranicznej; wskazuje, że nie można sprowadzać WPZiB do zwyczajnego dodatku do polityk zagranicznych pojedynczych Państw Członkowskich, a zatem wzywa wszystkie Państwa Członkowskie do postępowania w sposób konstruktywny, zgodny z duchem Konstytucji, aby umożliwić UE odgrywanie skutecznej roli na arenie światowej;
Szczegółowe propozycje dotyczące różnych aspektów tematycznych na rok 2006
8. z zadowoleniem przyjmuje podejście przyjęte przez Radę, polegające na pogrupowaniu głównych zmian w obszarze WPZiB i EPBiO według poszczególnych aspektów tematycznych zawartych w Strategii Bezpieczeństwa Unii Europejskiej przyjętej przez Radę Europejską dnia 12 grudnia 2003 r.;
9. wnosi o aktualizację Strategii Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, przy zachowaniu jej dualnego podejścia cywilno-wojskowego oraz najistotniejszych koncepcji prewencyjnego zaangażowania i efektywnego multilateralizmu oraz w sposób odzwierciedlający „obowiązek ochrony” przyjęty na szczycie ONZ we wrześniu 2005 r.; zaleca poświęcenie szczególnej uwagi w ramach takiej aktualizacji kwestii rosnącej zależności UE od energii oraz innych dostaw strategicznych z innych krajów i regionów charakteryzujących się pogłębiającą się niestabilnością, z położeniem nacisku na ewentualne przyszłe scenariusze oraz kwestię dostępu do alternatywnych źródeł i ich rozwoju; uważa, że zarówno zmiany klimatyczne, jak i zasięg ubóstwa na świecie należy postrzegać w kategoriach największego zagrożenia dla bezpieczeństwa Unii, wymagającego zdecydowanych działań, konkretnych kompromisów oraz ściśle określonego harmonogramu; wzywa do opracowania strategii oceny bezpieczeństwa energetycznego UE; uważa jednak, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia należy uznać za największe zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego;
10. uważa zatem obronę wewnętrzną za zasadniczą część strategii bezpieczeństwa Unii Europejskiej, bowiem dotyczy ona granic zewnętrznych i strategicznej infrastruktury;
11. ponownie wyraża swoje zdanie dotyczące tej kwestii, twierdząc, że bezpieczeństwo jest zbiorową koncepcją o szerokim zakresie, której nie można dopasować wyłącznie do interesów i wymagań jednego kraju, a jej realizacja winna przebiegać w ramach wielostronnych;
12. podkreśla znaczenie roli NATO w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa Europy;
13. podkreśla, że w najwyższym interesie Unii Europejskiej leży wzmocnienie globalnego sprawowania rządów, instytucji międzynarodowych i wartości prawa międzynarodowego; uważa, że jednym z kluczowych celów WPZiB powinna być współodpowiedzialność Chin i Indii jako wschodzących potęg, a także Rosji za stan rządów na poziomie ogólnoświatowym i rozwiązania związane z ogólnoświatowymi wyzwaniami; podkreśla niezastąpioną rolę, jaką w tym kontekście powinni wspólnie odgrywać partnerzy transatlantyccy;
14. zdecydowanie potępia zmasowane ataki terrorystyczne w Londynie z 7 lipca 2005 r.; wyraża solidarność z ludnością brytyjską, w szczególności zaś składa wyrazy współczucia ofiarom tych brutalnych ataków oraz ich rodzinom;
15. powtarza, że walkę z terroryzmem należy postrzegać jako jeden z priorytetów Unii oraz kluczową część jej działań zewnętrznych; potwierdzając jednocześnie znaczenie poszanowania praw człowieka i wolności obywatelskich; uważa, że rozgraniczenie pomiędzy bezpieczeństwem wewnętrznym a zewnętrznym należy postrzegać jako coraz bardziej płynne; utrzymuje, że sprawą zasadniczą jest zapewnienie całkowitej jasności tego wewnętrznego i zewnętrznego priorytetu we wszelkich działaniach z krajami i regionami trzecimi oraz że należy dołożyć większych starań w celu wzmocnienia współpracy międzynarodowej przeciw terroryzmowi; ponownie wzywa Komisję do pełnego informowania i konsultowania się z Komisją Spraw Zagranicznych oraz Komisją Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w kwestii Europejskiej Listy Organizacji Terrorystycznych;
16. podkreśla pilną potrzebę powstrzymania rozprzestrzeniania się ubóstwa na świecie, walki z napiętnowaniem i dyskryminacją oraz zwalczania największych chorób, a także potwierdza znaczenie utrzymania zobowiązania Unii do osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju;
17. uznaje decydujące znaczenie działań Unii w zapobieganiu konfliktom i wysiłków wkładanych przez nią w budowę pokoju oraz ponownie zobowiązuje się do walki z bezkarnością zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości i innych poważnych naruszeń praw człowieka, także w drodze wzmocnienia roli Międzynarodowego Trybunału Karnego;
18. usilnie podkreśla konieczność dalszego promowania spójnego wdrażania Strategii UE w zakresie broni masowego rażenia na poziomie międzynarodowym, aby położyć większy nacisk na inicjatywy zmierzające do rozbrojenia oraz kwestie nierozprzestrzeniania takiej broni, wzmocnić wielostronne traktaty będące podstawą systemów nierozprzestrzeniania broni oraz zapewnić środki finansowe konieczne do wdrożenia strategii UE w zakresie broni masowego rażenia; wyraża ubolewanie w związku z niemożnością osiągnięcia przez wiodące państwa i rządy porozumienia w ramach ONZ odnośnie do podpisania Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej;
19. uważa, że sprawy migracji, w tym zwalczanie nielegalnej imigracji, powinny stanowić bardzo istotną część działań zewnętrznych Unii w ramach jej stosunków zarówno z krajami pochodzenia, jak i krajami tranzytowymi; wnosi o regularne składanie Parlamentowi sprawozdań dotyczących tej sprawy przez Radę i Komisję za pośrednictwem Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych;
20. uważa, że obrona własnego terytorium zasługuje na wyższy status w europejskim myśleniu strategicznym, a ochrona granic zewnętrznych Unii powinna być istotnym elementem; uważa, że wspólne zarządzanie granicami zewnętrznymi powinno stać się zasadniczym elementem Europejskiej Polityki Sąsiedztwa; uważa, że Unia powinna nabyć wspólny sprzęt służący ochronie jej granic zewnętrznych;
21. wzywa do uwzględnienia zaniepokojenia niektórych Państw Członkowskich w związku z dostawami energii, biorąc pod uwagę możliwość traktowania dostaw energii jako instrumentów politycznych;
Priorytety Parlamentu w różnych obszarach geograficznych na rok 2006
22. uważa, że kolejne rozszerzenia Unii, zgodnie z postanowieniem Rady Europejskiej podjętym w dniach 16-17 grudnia 2004 r., powinny pozostać na pierwszej pozycji politycznego planu działań Unii na 2006 r. wraz z rozwojem prawdziwej Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, w tym specjalnie wyznaczonej struktury takiej jak europejski obszar ekonomiczny i polityczny obejmujący kraje europejskie;
23. popiera pogląd Rady, że pod wieloma względami określenie przyszłych priorytetów WPZiB dla Unii dążącej do statusu ogólnoświatowego aktora następuje samoistnie oraz że w szczególności partnerstwo śródziemnomorskie i transatlantyckie, Bliski Wschód, Bałkany, Europę Wschodnią oraz sytuacje konfliktowe, jak również propagowanie pokoju, wszystkie aspekty bezpieczeństwa, toczącą się walkę z terroryzmem, a także rozbrojenie i nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia muszą nadal stanowić sedno WPZiB na 2006 r.;
24. zwraca się do Prezydencji Rady o informowanie Parlamentu o przeglądzie mandatu oraz planowaniu misji EUFOR w Bośni i Hercegowinie, a także o kierunku rozwoju inicjatywy grup bojowych; uważa, że współpraca zarówno z NATO, jak i Organizacją Narodów Zjednoczonych powinna zostać zdecydowanie wzmocniona w oparciu o doświadczenie uzyskane w trakcie ostatnich cywilnych i wojskowych operacji UE; uważa, że UE powinna być przygotowana na przejęcie misji policyjnej w Kosowie;
25. wzywa Radę do odgrywania czynnej roli w celu umożliwienia znalezienia konstruktywnego, opartego na prawie międzynarodowym i stosownych rezolucjach Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych rozwiązania kwestii przyszłego statusu Kosowa, w poszanowaniu dla jego integralności terytorialnej, odpowiednio przestrzegającego praw mniejszości, nie stanowiącego zagrożenia dla całości unijnej polityki wobec Bałkanów oraz pomagającego w konsolidacji pokoju, stabilności i bezpieczeństwa w całym obszarze; wzywa Radę, Komisję i Państwa Członkowskie do opracowania wspólnej strategii i czynnego udziału w negocjacjach i grupach kontaktowych oraz ścisłej współpracy z ONZ;z zadowoleniem przyjmuje postęp w stosunkach z Serbią i Czarnogórą, którego wynikiem jest otwarcie negocjacji w sprawie Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu;
26. wzywa Komisję do uznania europejskiej perspektywy Bałkanów za najwyższy priorytet, pomimo obecnego kryzysu wewnętrznego związanego z procesem ratyfikacji Konstytucji; uważa, że przyszłe przystąpienie krajów Bałkanów Zachodnich do UE będzie stanowiło kolejny krok ku zjednoczeniu Europy;
27. wzywa Radę i Komisję do zwiększenia wysiłków zmierzających do zakończenia negocjacji w sprawie układów o stabilizacji i partnerstwie z krajami Bałkanów Zachodnich oraz ponownie wyraża poparcie dla europejskiej perspektywy Bałkanów Zachodnich w ramach „Agendy z Salonik”;
28. powtarza, że rozwój Afryki winien stanowić priorytet zewnętrznych działań Unii zgodnie z istotną zasadą solidarności i że w tym celu Unia winna odgrywać wiodącą rolę w odpowiedzi na ogromne potrzeby Afryki, kierując się nadrzędnym celem propagowania pokoju, stabilności, dobrobytu oraz dobrych rządów (zwłaszcza poprzez zwalczanie korupcji) oraz poszanowania praw człowiekaw tym regionie; wzywa do wzmocnienia dialogu politycznego w tym zakresie; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą wspólnej strategii na rzecz Afryki, wychodzącej poza granice tradycyjnych polityk pomocy rozwojowej i zmierzającej do gospodarczej i społecznej odbudowy krajów kontynentu afrykańskiego; oczekuje, że rządy afrykańskie pozostaną wierne zaangażowaniu w demokrację, państwo prawa i poszanowanie praw człowieka;
29. podkreśla, że zapobieganie konfliktom, zarządzanie, utrzymanie pokoju, wsparcie operacyjne oraz budowa potencjału lokalnego zgodnie z zasadą „własności afrykańskiej” faktycznie stanowią kwestie najwyższej wagi w czasie, gdy głód i ubóstwo, nierówności pod względem ekonomicznym, niesprawiedliwość polityczna, eskalacja konfliktów będąca wynikiem opłacalności stosowania przemocy, przymusowe wydalenia, epidemie, niedobór zasobów i liczne zagrożenia ekologiczne pozostają najdotkliwszymi problemami ludności Afryki; wyraża głębokie zaniepokojenie w związku z faktem, że społeczność międzynarodowa nie jest zdolna do odpowiedniej reakcji na masowe zbrodnie wojenne i na gwałcenie praw człowieka, które mogą być odebrane jako ludobójstwo, w Darfurze;
30. wzywa Radę i Komisję do przeprowadzenia na koniec 2005 r. wraz z Parlamentem ogólnej oceny szczytów, które UE odbędzie z Indiami, Chinami (wrzesień 2005 r.), Rosją (październik 2005 r.), Ukrainą i Kanadą (listopad 2005 r.), pamiętając, że koncepcja „strategicznego partnerstwa” winna opierać się na dzieleniu i propagowaniu wspólnych wartości, a Parlament winien w każdym przypadku pozostawać stroną w pełni zaangażowaną;
31. podkreśla, że obecne partnerstwo z Rosją ma charakter bardziej pragmatyczny niż strategiczny, bowiem jest ono wyrazem wspólnych interesów gospodarczych bez postępów w kwestiach praw człowieka i rządów prawa; oczekuje w tym zakresie konkretnych wyników rozpoczętych ostatnio dwustronnych konsultacji dotyczących praw człowieka; uważa, że autentyczne partnerstwo powinno stanowić inspirację dla przyjaznego i sprawiedliwego rozwiązania kwestii traktatów dotyczących granic z niektórymi sąsiadami oraz zapoczątkować rzeczywisty proces pokojowy w Czeczenii z udziałem wszystkich demokratycznych elementów społeczeństwa, w celu znalezienia pokojowego rozwiązania konfliktu; wnosi o bezzwłoczne wdrożenie Porozumienia pomiędzy UE a Rosją dotyczącego Czterech Wspólnych Przestrzeni; popiera wysiłki wspólnie podejmowane przez obydwu partnerów w zakresie zarządzania kryzysami;
32. wzywa do redukcji broni w regionie kaliningradzkim;
33. uważa, że polityka stosowana przez Unię Europejską wobec Białorusi przyniosła niewiele rezultatów, a zatem proponuje opracowanie nowych środków mających na celu wzmocnienie stosunków z ludnością Białorusi oraz umożliwienie jej czerpania korzyści, które przynosi demokracja;
34. podkreśla konieczność poprawy stosunków z Chinami w sposób uwzględniający, oprócz dziedzin handlu i gospodarki, również kwestie praw człowieka i demokracji; w tym celu ponownie domaga się wiążącego Europejskiego Kodeksu Postępowania w dziedzinie Eksportu Broni i wzywa Radę do powstrzymania się od zniesienia embarga na broń do chwili osiągnięcia większych postępów w dziedzinie praw człowieka i kontroli wywozu broni w Chinach oraz w stosunkach Chin i Tajwanu; popiera propozycję Prezydencji Brytyjskiej w Radzie dotyczącą zapewnienia bliższej współpracy UE i Chin w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i zmian klimatycznych; podkreśla potrzebę ściślejszej współpracy w ramach WTO w celu rozwiązania poważnych dwustronnych problemów handlowych i zapewnienia przestrzegania przez Chiny międzynarodowych standardów tej organizacji;
35 wzywa Radę do ponownego podjęcia starań, w ramach Kwartetu, zmierzających do wznowienia negocjacji między Izraelczykami a Palestyńczykami oraz uważa, że należy stworzyć całościową strategię na rzecz szerszej rozumianego regionu Bliskiego Wschodu w celu wzmocnienia pokoju, bezpieczeństwa i demokracji;
36. podkreśla potrzebę nadania nowego bodźca procesowi barcelońskiemu w celu wzmocnienia zrównoważonego rozwoju gospodarczego, społecznego i demokratycznego zainteresowanych krajów;
37. uważa, że zgodnie z odpowiednimi wytycznymi UE, dialogi dotyczące praw człowieka są rozwiązaniem, które można przyjąć wyłącznie pod warunkiem, że kraj partnerski wykazuje wystarczające, faktyczne zaangażowanie w poprawę sytuacji pod względem praw człowieka; wzywa zatem Radę do przeprowadzania regularnej oceny wyników takich dialogów w celu określenia stopnia spełnienia jej oczekiwań; ponownie wnosi o większe włączenie Parlamentu w taki proces;
38. uważa, że Unia winna dołożyć najwyższych starań w celu współpracy z władzami irackimi, Organizacją Narodów Zjednoczonych oraz innymi odpowiednimi podmiotami, aby wnieść wkład w iracki proces konstytucyjny i przygotować wybory powszechne, które odbędą się 15 grudnia 2005 r.; z zadowoleniem przyjmuje wspólne działanie w ramach WPZiB związane ze Zintegrowaną Misją Unii Europejskiej na rzecz Rządów Prawa w Iraku i wnosi o finansowanie przyszłych działań z budżetu wspólnotowego; popiera otwarcie delegacji Komisji w Bagdadzie w najbliższych miesiącach;
39. uważa, że promowanie narodowej solidarności, stabilności, pokoju oraz rozwoju demokratycznego i gospodarczego, który nie opiera się już na produkcji opium, winno w najbliższych latach pozostać na czele polityki Unii wobec Afganistanu; popiera zwiększenie sił ISAF pod dowództwem NATO w celu wzmocnienia roli nowo wybranego parlamentu krajowego, lecz podkreśla, że aktualnym priorytetem jest walka z terroryzmem oraz zapewnienie bezpieczeństwa granic i mając tego świadomość wzywa do ujęcia tego zadania w ramy jasnego mandatu ONZ; jest zdania, że operacji Enduring Freedom pod przywództwem USA nie należy łączyć z misją odbudowy ISAF; uważa, że Unia Europejska winna szczególnie wesprzeć rozwój silnych krajowych instytucji państwowych, rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny kraju, rozbrojenie prywatnych milicji oraz rozwój środków służących zwalczaniu upraw i handlu narkotykami;
40. przypomina od dawna wyrażane poparcie dla negocjacji dotyczących rozwiązania, które uczyniłoby Iran aktywnym partnerem w regionie, przestrzegającym praw człowieka; ponawia swoje wezwanie, aby Iran podjął wszelkie konieczne kroki w celu odbudowania zaufania społeczności międzynarodowej zgodnie z propozycjami Parlamentu zawartymi w ustępie 46 rezolucji z dnia 17 listopada 2005 r.[13]; zdecydowanie popiera pogląd MAEA, że na tym etapie najlepszym sposobem na poczynienie postępów jest dokonanie solidnej weryfikacji połączonej z czynnym dialogiem z udziałem wszystkich zainteresowanych stron; podkreśla potrzebę ścisłej współpracy Unii i Stanów Zjednoczonych w tej sprawie, a także wspierania spójnej polityki w całym regionie, skupiając się zarówno na ludności i reżimie irańskim, jak i na końcowym celu demokratyzacji kraju; wyraża nadzieję, że negocjacje między „trójką UE” a Iranem zostaną wznowione jak najszybciej, włączając rosyjską propozycję o przeniesieniu z Iranu do Rosji działań związanych ze wzbogacaniem uranu; zaleca regularne aktualizowanie i zakończenie dialogu o tych kwestiach z innymi podmiotami międzynarodowymi, takimi jak Chiny, Rosja i kraje rozwijające się;
41. podkreśla, że faktyczne powodzenie IV Szczytu UE i Ameryki Łacińskiej i Karaibów, który odbędzie się w Wiedniu w maju 2006 r., stanowi niezaprzeczalne wyzwanie dla obu partnerów oraz że ten Szczyt rzeczywiście jest dobrą okazją do nadania ich Strategicznemu Stowarzyszeniu konkretnego kształtu z zamiarem jak największego wykorzystania ogromnego potencjału; uważa, że należy zachować ostrożność, aby podczas roku, w którym organizowany jest szczyt uniknąć przekazania jakiegokolwiek negatywnego sygnału w kwestiach finansowych;
42. wyraża żal, że jego rezolucje i sprawozdania dotyczące poszczególnych obszarów geograficznych leżących w sferze zainteresowania Unii często nie były uwzględniane przez Radę i Komisję; podkreśla, że zawierają one cenny wkład w debatę na temat pożądanego sposobu rozwijania polityki Unii wobec tych obszarów geograficznych; wzywa do rozszerzenia zakresu klauzuli dotyczącej praw człowieka i demokracji na wszystkie nowe porozumienia pomiędzy Unią Europejską a krajami trzecimi i uważa, że należy w większym stopniu zaangażować Parlament Europejski w przygotowanie odpowiednich mandatów do prowadzenia negocjacji w sprawie takich porozumień;
Finansowanie WPZiB
43. uważa, że do czasu ratyfikacji Traktatu Konstytucyjnego należy jak najszybciej dokonać rewizji Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r., w celu dostosowania go do nowej politycznej, instytucjonalnej i finansowej sytuacji Unii;
44. proponuje uwzględnienie w strukturze znowelizowanego Porozumienia Międzyinstytucjonalnego działań, które Unia zamierza podjąć zgodnie ze Strategią Bezpieczeństwa Europejskiego, oraz kompromisów budżetowych zawartych w tym celu w Perspektywach Finansowych;
45. zaleca, by znowelizowane Porozumienie Międzyinstytucjonalne czyniło krok naprzód i przewidywało finansowanie łącznych kosztów operacji wojskowych w ramach EPBiO z budżetu Wspólnoty, czyli przerwanie aktualnej praktyki finansowania ich z budżetu pomocniczego lub funduszu założycielskiego Państw Członkowskich;
46. sugeruje, że znowelizowane Porozumienie Międzyinstytucjonalne powinno również przewidywać finansowanie łącznego kosztu takich operacji z budżetu Wspólnoty w wypadku ewentualnych przyszłych działań EPBiO - w przeciwieństwie do obecnych reguł takich jak zasada „samodzielnego finansowania swojego udziału przez poszczególne państwa ” lub wszelkich ustaleń ad hoc, jak tzw. „mechanizm ATHENA”;
*
* *
47. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji, jak również parlamentom Państw Członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Sekretarzowi Generalnemu NATO oraz Przewodniczącemu Zgromadzenia Rady Europy.
UZASADNIENIE
A preliminary question: referral of the Council practice to the European Court of Justice
On 25 April 2005, the Council adopted its annual report on the main aspects and basic choices of CFSP, including the financial implications for the general budget of the European communities corresponding to 2004. This report was submitted to the Parliament two days later. As stated in paragraph 1 of the accompanying letter from the Council Secretariat to COREPER dated 15 April 2005, the interinstitutional agreement of 6 May 1999 provides that "once a year the Council Presidency will consult the European Parliament on a Council document setting out the main aspects and basic choices of the CFSP, including the financial implications for the general budget of the European Communities". However, as recognised in the same letter, the scope of the Council document is limited to a description of CFSP activities, and it is complementary to the chapter on external relations of the annual report on the progress of the European Union presented to the Parliament in application of Article 4 of the Treaty of the European Union.
Parliament has repeatedly asked to be properly consulted in advance rather than simply kept informed on a comprehensive list of past events. This is the reason that in paragraph 1 of its report for 2003, the Parliament expressly stated "Although satisfied with the manner in which the High Representative/Secretary General of the Council has indeed kept Parliament fully informed of progress regarding the main CFSP issues, emphatically rejects the a posteriori approach followed by the Council so far of merely submitting a descriptive list of CFSP activities carried out in the previous year, and considers such a practice as clearly infringing Article 21 of the Treaty on European Union and the Interinstitutional Agreement of 6 May 1999 as far as prior consultation of the European Parliament is concerned;" The Parliament instead requested the Council, "... to discontinue the existing practice and to replace it with an a priori approach whereby Parliament is consulted at the beginning of each year on the main aspects and basic choices envisaged by the Council for that year both on global and horizontal issues, as well as on the priorities planned for the different geographical areas; further asks the Council to subsequently report on whether and, if so, how Parliament's contribution has been taken into account;"
In its report for 2004, the Council has ignored this repeated request. From the rapporteur's point of view time has arrived to challenge this practice on a legal basis. For this reason, he is proposing to ask the Committee on Legal Affairs to examine the appropriateness of referring to the European Court of Justice the Council's practice of merely informing Parliament and submitting a descriptive list of CFSP activities carried out in the previous year, instead of really consulting Parliament at the beginning of each year on the main aspects and basic choices to be made for that year and subsequently reporting to Parliament whether and, if so, how the Parliament's contribution has been taken into account as provided for in Article 21 of the EU Treaty and in the interinstitutional agreement of 6 May 1999.
Impact of the reflection period on the Constitutional Treaty ratification process on the main aspects and basic choices of CFSP for 2006
In its report for 2003, rather than examining a list of past events, the Parliament presented proposals on the main aspects and basic choices for CFSP for 2005 in the aftermath of the signing of the Constitutional Treaty. It underlined a number of improvements deriving from the new Constitutional Treaty in the field of CFSP and ESDP and asked in general terms for some of these to be anticipated prior to the ratification of the Constitutional Treaty. The situation has now dramatically changed due to the current uncertainty traversing the ratification process. On a positive note, the rapporteur's viewpoint is that the reflection period on the Constitutional Treaty ratification process decided by the Brussels European Council of 16–17 June 2005 presents an excellent occasion to further identify and examine any existing shortcomings in the CFSP/ESDP fields and proposes that these shortcomings be appropriately addressed, firstly by making the most of the existing treaties, and secondly, when the time comes, according to the new constitutional provisions. In the meantime, the reflection period has gained the utmost importance not only for the European institutions and the Member States, but also for European citizens who are anxious that their worries and concerns be adequately addressed. The rapporteur's recommendation on this point is that the Parliament takes the initiative of favouring a large debate primarily with the national parliaments and secondly with any other interested actors. To this aim, a first discussion will take place in the meeting of its Committee on Foreign Affairs with representatives of the committees of foreign affairs and the committees for defence of the national parliaments on 4 and 5 October 2005. On this occasion, a specific draft opinion will be distributed and discussed. It contains various proposals regarding the current impasse for the ratification process of the Constitutional Treaty as well as a large number of recommendations to make the most of the existing treaties in the meantime. Proposals are also included regarding the future of the proposed new External Action Service. Needless to say, the role that both the European Parliament and the national parliaments can play during this period will be the subject of extended discussion possibly leading to some additional useful recommendations.
Some thematic aspects of the CFSP for 2006
The rapporteur supports the Council approach of grouping the main development in the area of both CFSP and ESDP according to the thematic aspects and risk evaluation included in the European Union's Security Strategy adopted by the European Council on 12 December 2003. He proposes however that the Security Strategy be updated and pay special attention to addressing the Union's increasing dependence on energy and other strategic supplies from countries and regions that are more and more unstable. The recent rise of oil prices and the large dependence of European countries on foreign markets for oil and gas illustrates a clear vulnerability that should be constantly borne in mind and addressed in a concerted manner. Equally, the rapporteur is of the view that both climate change and the spread of poverty in the world should now be seen as major threats to the Union's security, requiring decisive action, tangible compromises and a strict timetable. Obviously the revised Security Strategy should maintain its civil/military dual approach and its main elements of preventive engagement and effective multilateralism. The large scale terrorist attack in London on 7 July 2005 demonstrates that the fight against international terrorism must remain a high priority for the Union and be a key part of its external action. Moreover, to avoid the risk of WMDs falling into the hands of terrorist groups, every effort must continue to advance disarmament initiatives and non-proliferation issues. This report does not enter into detail on these matters, since Parliament is already dealing extensively with these issues.
Priorities in the different geographical areas for 2006
Whatever uncertainty there may be regarding the nature of the European Union, it is clear that it is becoming more and more a global actor. It should be recalled that, according to the latest Eurobarometer, public support exists in all Member States (almost 69%) in favour of a larger role for the Union in external relations and that the new Constitution's provisions in this area have not been questioned during the ratification process. The problem is rather to identify the areas which should receive priority since they connect better with the wishes and concerns of the European citizens and their expectations of the role to be played by the Union in international affairs. From the rapporteur's viewpoint, one of those areas will be the development of a genuine European Neighbourhood Policy, including a European Economic Area for European countries. Other priority areas should be human security and the aforementioned fight against terrorism, as well as the Union's contribution towards more justice and better economic and sustainable development in a globalised world. In addition, the rapporteur supports the Council's view that, in many ways, the future priorities for CFSP for a Union aiming to be a global actor define themselves, and that in particular the Near and Middle East, Balkans, Eastern Europe and conflict situations, as well as the Transatlantic relationship and the ongoing fight against terrorism and non-proliferation of weapons of mass destruction must continue being at the centre of CFSP for 2006.
Furthermore, the rapporteur makes specific proposals on the most demanding foreseeable CFSP issues for 2006 such as the future status of Kosovo; the role that Africa should play in the external action of the Union; the Union's strategic partnerships with Russia and with China, including the recommendation not to lift the arms embargo with China until greater progress is achieved in the field of human rights; the role that the Union should continue playing in Afghanistan and Iraq; and the increasingly complex issue of Iran's nuclear plans and eventual referral of this matter to the United Nations Security Council.
The financing of CFSP for 2006
For years, the lack of constructive political dialogue between the Council and the Parliament on the resources and priorities for the external action policy has been self-evident. For example, the Council's draft budget for the financial year 2006 after the first reading provides for a 0.39% overall cut in commitments as compared to the PDB; however, the reduction of expenditure falling under heading 4 (external action) amounts to 3.16% of the allocations proposed by the Commission. The Committee on Foreign Affairs has considered this as totally unacceptable given the fact that the external policy of the Union, including the pre-accession process, has produced unparalleled results, and must be able to continue to provide the necessary incentives and assistance to achieve its priorities. In addition, response to unforeseen disasters (such as the recent tsunami) or prolonged crises (such as in Iraq) should not be to the detriment of the Community's assistance to other equally strategically important regions. This Committee has therefore recently proposed either a revision of the Financial Perspectives or, alternatively, greater recourse to the Flexibility Instrument in order to cover new operations without undermining existing ones.
With particular reference to the CFSP budget, it has become clear that Parliament does not receive in advance sufficiently detailed information on CFSP expenditure in order to be able to monitor the efficiency or indeed effectiveness of such expenditure. In fact the CFSP budget is currently mainly used for four areas: civilian crisis management operations; programmes to tackle WMD non-proliferation; EU Special Representatives; and programmes to tackle small arms and light weapons reduction. However, the rapid growth in the number of EU Special Representatives in particular since 2004 is a good example of the need for the Council to adopt clear guidelines, based on objective and verifiable criterion before creating new posts. Notably, some CFSP/ESDP operations draw from a variety of sources of funding and that civilian and military components of civilian crisis management operations are becoming more and more interconnected.
The rapporteur therefore proposes the revision of the Interinstitutional Agreement of 6 May 1999 to accommodate the new political, institutional and financial situation of the Union and in order to rectify the above-mentioned shortcomings. Such a revised Interinstitutional Agreement would have a new structure better adapted to the European Security Strategy, improving the quality of information provided on CFSP expenditure, particularly with regard to actions financed under each item, their implementation rates, transfers of appropriations between budget lines and the reasons for such transfers. Finally, the rapporteur recommends in particular that the revised Interinstitutional Agreement makes a step forward and foresees that joint costs for military operations in the framework of the ESDP come from the community budget, in turn repealing the existing practice of fixing subsidiary budget or start-up funds by the Member States.
- [1] Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.
- [2] P6_TA(2005)0004.
- [3] P6_TA(2005)0132.
- [4] P6_TA(2005)0133.
- [5] P6_TA(2005)0237.
- [6] P6_TA(2005)0289.
- [7] P6_TA(2005)0207.
- [8] P6_TA(2005)0238.
- [9] Dz.U. C 82 E z 1.4.2004, str. 610
- [10] P6_TA(2005)0017.
- [11] P6_TA(2005)0288.
- [12] P6_TA(2005)0150.
- [13] Przyjęte teksty, P6_TA(2005)0439.
PROCEDURA
Tytuł |
Roczny raport Rady dla Parlamentu Europejskiego dotyczący głównych aspektów i podstawowych wyborów WPZiB, z uwzględnieniem wskazań finansowych dla budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich – 2004 r. | ||||||||||||
Odsyłacze |
|||||||||||||
Podstawa regulaminowa |
art. 112(1) | ||||||||||||
Komisja przedmiotowo właściwa |
AFET | ||||||||||||
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii |
|
|
|
|
| ||||||||
Opinia niewydana |
|
|
|
|
| ||||||||
Ściślejsza współpraca |
|
|
|
|
| ||||||||
Projekt(y) rezolucji zawarty(e) w sprawozdaniu |
|
|
| ||||||||||
Sprawozdawca(y) |
Elmar Brok |
| |||||||||||
Poprzedni sprawozdawca(y) |
|
| |||||||||||
Rozpatrzenie w komisji |
4.10.2005 |
28.11.2005 |
|
|
| ||||||||
Data zatwierdzenia |
29.11.2005 | ||||||||||||
Wynik głosowania końcowego |
za: przeciw: wstrzymujących się: |
53 6 0 | |||||||||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Panagiotis Beglitis, Monika Beňová, André Brie, Elmar Brok, Simon Coveney, Véronique De Keyser, Giorgos Dimitrakopoulos, Camiel Eurlings, Jas Gawronski, Ana Maria Gomes, Alfred Gomolka, Klaus Hänsch, Richard Howitt, Jana Hybášková, Anna Ibrisagic, Toomas Hendrik Ilves, Jelko Kacin, Georgios Karatzaferis, Helmut Kuhne, Joost Lagendijk, Vytautas Landsbergis, Edward McMillan-Scott, Cecilia Malmström, Francisco José Millán Mon, Pasqualina Napoletano, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Baroness Nicholson of Winterbourne, Cem Özdemir, Justas Vincas Paleckis, João de Deus Pinheiro, Mirosław Mariusz Piotrowski, Poul Nyrup Rasmussen, Michel Rocard, Libor Rouček, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Emil Saryusz-Wolski, Marek Maciej Siwiec, István Szent-Iványi, Konrad Szymański, Charles Tannock, Paavo Väyrynen, Inese Vaidere, Geoffrey Van Orden, Luis Yañez-Barnuevo García, Josef Zieleniec | ||||||||||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Irena Belohorská, Proinsias De Rossa, Alexandra Dobolyi, Árpád Duka-Zólyomi, Glyn Ford, Milan Horáček, Marie Anne Isler Béguin, Tunne Kelam, Jaromír Kohlíček, Eija-Riitta Korhola, Yiannakis Matsis, Janusz Onyszkiewicz, Doris Pack, Csaba Sándor Tabajdi | ||||||||||||
Zastępcy (art. 178 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego |
Panayiotis Demetriou, Tadeusz Zwiefka | ||||||||||||
Data złożenia - A[6] |
1.12.2005 |
A6-0389/2005 | |||||||||||