ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

23.2.2006 - (COM(2005)0694 – C6‑0026/2006 – 2005/0270(CNS)) - *

Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου
Εισηγητής: Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf


Διαδικασία : 2005/0270(CNS)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A6-0033/2006
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A6-0033/2006
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

(COM(2005)0694 – C6‑0026/2006 – 2005/0270(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2005)0694)[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 37 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6-0026/2006),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (A6‑0033/2006),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

 

Τροποποιήσεις του Κοινοβουλίου

Τροπολογία 1

Αιτιολογική σκέψη 7

(7) Τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα υπόκεινται, όσον αφορά την επισήμανσή τους, στους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στην Κοινότητα και ιδίως στις διατάξεις της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων[2]. Λαμβανομένης υπόψη της ιδιοτυπίας τους, πρέπει ωστόσο να θεσπιστούν ιδιαίτερες συμπληρωματικές διατάξεις για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Προκειμένου να καταστεί ευκολότερη και ταχύτερη η αναγνώριση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται σε κοινοτικό έδαφος, πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η χρήση των σχετικών κοινοτικών ενδείξεων και κοινοτικών συμβόλων στην επισήμανσή τους, προβλέποντας μολαταύτα μια εύλογη προθεσμία ούτως ώστε οι εμπορευόμενοι να μπορέσουν να προσαρμοστούν στην εν λόγω υποχρέωση.

(7) Τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα υπόκεινται, όσον αφορά την επισήμανσή τους, στους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στην Κοινότητα και ιδίως στις διατάξεις της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων[3]. Λαμβανομένης υπόψη της ιδιοτυπίας τους, πρέπει ωστόσο να θεσπιστούν ιδιαίτερες συμπληρωματικές διατάξεις για τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα. Προκειμένου να καταστεί ευκολότερη και ταχύτερη η αναγνώριση των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που παράγονται σε κοινοτικό έδαφος, πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η χρήση των σχετικών κοινοτικών ενδείξεων και του ειδικού κοινοτικού συμβόλου που συνδέεται με τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα (ΕΠΙΠ) στην επισήμανσή τους, προβλέποντας μολαταύτα μια εύλογη προθεσμία ούτως ώστε οι εμπορευόμενοι να μπορέσουν να προσαρμοστούν στην εν λόγω υποχρέωση.

Τροπολογία 2

Αιτιολογική σκέψη 7 α (νέα)

(7 α) Όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στα προϊόντα που προέρχονται από τρίτες χώρες και προκειμένου να διασφαλίζεται ο καταναλωτής απέναντι στον κίνδυνο σύγχυσης μεταξύ κοινοτικού συμβόλου και προέλευσης του προϊόντος, απαιτείται να αναγράφεται στην επισήμανση ο τόπος καταγωγής και μεταποίησης ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου το οποίο διατίθεται στο εμπόριο με την ένδειξη του εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος.

Τροπολογία 3

Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο β)

β) «παραδοσιακό»: αυτό το οποίο αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκε στην κοινοτική αγορά για περίοδο τουλάχιστον ίση με τη διάρκεια που αποδίδεται γενικώς σε μια ανθρώπινη γενεά·

β) «παραδοσιακό»: είναι το προϊόν το οποίο έχει αποδεδειγμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει από άλλα παρόμοια προϊόντα της ίδιας κατηγορίας και έχει χρησιμοποιηθεί στην αγορά πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο·

Αιτιολόγηση

Για να θεωρείται ένα προϊόν ότι περικλείει στοιχεία της παράδοσης θα πρέπει να είχε κυκλοφορήσει στην αγορά πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που παγκοσμίως θεωρείται περίοδος ορόσημο.

Τροπολογία 4

Άρθρο 3, παράγραφος 1

Η Επιτροπή ενημερώνει το μητρώο των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναγνωρίζονται σε κοινοτικό επίπεδο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Η Επιτροπή ενημερώνει το μητρώο των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων που αναγνωρίζονται σε κοινοτικό επίπεδο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, και δημοσιεύει το μητρώο αυτό στο Διαδίκτυο.

Αιτιολόγηση

Οι καταναλωτές και οι παραγωγοί θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση στο μητρώο.

Τροπολογία 5

Άρθρο 3, εδάφιο 3 (νέο)

 

Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η χρήση ονομασιών οι οποίες έχουν καταχωρηθεί ως Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) ή Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ).

Αιτιολόγηση

Οι ονομασίες που θα χρησιμοποιηθούν για την καταχώρηση προϊόντων βάσει του παρόντος κανονισμού, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν ονομασίες που ήδη έχουν καταχωρηθεί ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ.

Τροπολογία 6

Άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο δ) α (νέο)

δ α) οιαδήποτε άλλη πληροφορία την οποία το κράτος μέλος θεωρεί, κατά τρόπο δεόντως τεκμηριωμένο, απαραίτητη.

Τροπολογία 7

Άρθρο 7, παράγραφος 5, πρώτο εδάφιο

5. Το κράτος μέλος οργανώνει κατά τη διεξαγωγή τη εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο μια διαδικασία ένστασης σε εθνικό επίπεδο, διασφαλίζοντας τη δέουσα δημοσίευση της εν λόγω αίτησης και προβλέποντας μια εύλογη περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας κάθε πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο στην επικράτειά του να μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

5. Το κράτος μέλος οργανώνει κατά τη διεξαγωγή τη εξέτασης που προβλέπεται στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο μια διαδικασία ένστασης σε εθνικό επίπεδο, διασφαλίζοντας τη δέουσα δημοσίευση της εν λόγω αίτησης και προβλέποντας περίοδο τριών μηνών κατά τη διάρκεια της οποίας κάθε πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον και είναι εγκατεστημένο στην επικράτειά του να μπορεί να υποβάλει ένσταση κατά της αίτησης.

Αιτιολόγηση

Πρέπει να διευκρινίζεται με σαφήνεια η περίοδος κατά την οποία υπάρχει η δυνατότητα υποβολής ενστάσεων προκειμένου να αποφεύγονται περιττές καθυστερήσεις για τον αιτούντα.

Τροπολογία 8

Άρθρο 8, παράγραφος 1, εδάφιο 1

1. Η Επιτροπή προβαίνει σε εξέταση της αίτησης προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι δικαιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.

1. Εντός τεσσάρων μηνών το πολύ, η Επιτροπή προβαίνει σε εξέταση της αίτησης προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι δικαιολογημένη και εάν πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.

Αιτιολόγηση

Σε αντιδιαστολή με το άρθρο 8 της οδηγίας αριθ. 2082/92, η πρόταση της Επιτροπής δεν προβλέπει ανατρεπτική προθεσμία εντός της οποίας να υποχρεώνεται να αποφανθεί σχετικά με την αίτηση καταχώρισης. Η πρόβλεψη ορίου για τη λήψη απόφασης είναι απαραίτητη για να διασφαλίζεται η ταχύτητα της διαδικασίας, η οποία, μολονότι χωρίζεται σε διαδοχικές φάσεις, πρέπει να ολοκληρώνεται σε συνεπές χρονικό διάστημα ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις ασφάλειας δικαίου τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών.

Τροπολογία 9

Άρθρο 8, παράγραφος 2, εδάφιο 1

1. Εάν πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις προδιαγραφές που προβλέπονται στο άρθρο 6, καθώς και τα σχετικά στοιχεία της αιτούσας ομάδας και του ή των φορέων ελέγχου που προβλέπονται στο άρθρο 15.

1. Εάν πληρούνται οι όροι του παρόντος κανονισμού και εντός περιόδου που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης όπως προβλέπεται στο άρθρο 7, παράγραφος 6, η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις προδιαγραφές που προβλέπονται στο άρθρο 6, καθώς και τα σχετικά στοιχεία της αιτούσας ομάδας και του ή των φορέων ελέγχου που προβλέπονται στο άρθρο 15.

Αιτιολόγηση

Οι αιτήσεις πρέπει να διεκπεραιώνονται εντός σαφώς καθορισμένης περιόδου ώστε να αποφεύγονται περιττές καθυστερήσεις. Για το λόγο αυτό πρέπει να διατηρηθεί μια περίοδος διεκπεραίωσης έξι μηνών, όπως ισχύει και στην περίπτωση του κανονισμού 2082/92.

Τροπολογία 10

Άρθρο 9, παράγραφος 4, εδάφιο 2

Η καταχώριση αποτελεί αντικείμενο δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η καταχώριση αποτελεί αντικείμενο δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης παραπομπής ως προς τη δημοσίευση των προδιαγραφών σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 2.

Αιτιολόγηση

Η δημοσίευση των προδιαγραφών σε ηλεκτρονική μορφή πρέπει να εξασφαλίζεται και για παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα από τρίτες χώρες. Επίσης, οι προδιαγραφές πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμες στους φορείς της αγοράς.

Τροπολογία 11

Άρθρο 12, παράγραφος 2

2. Όταν γίνεται αναφορά σε ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που παράγονται σε κοινοτικό έδαφος, πρέπει να αναγράφονται το καταχωρισθέν όνομα, η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» ή η βραχυγραφία «ΕΠΙΠ», καθώς και το κοινοτικό σύμβολο.

2. Όταν γίνεται αναφορά σε ένα εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν στην επισήμανση ενός γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που παράγονται σε κοινοτικό έδαφος, πρέπει να αναγράφονται το καταχωρισθέν όνομα, η ένδειξη «εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν» ή η βραχυγραφία «ΕΠΙΠ», καθώς και το ειδικό κοινοτικό σύμβολο που συνδέεται με αυτό.

Αιτιολόγηση

Η υποχρέωση αναγραφής της ένδειξης, της βραχυγραφίας της και του κοινοτικού συμβόλου επιτάσσει, καταρχάς, τη διαφοροποίηση του λογότυπου για τα ΠΓΕ, ΠΟΠ και ΕΠΠΕ. Και τούτο όχι μόνο για να θελήσουν οι παραγωγοί να κάνουν χρήση των κοινοτικών λογότυπων, αλλά και για να εξασφαλίζεται ο καταναλωτής από τον αναπόφευκτο κίνδυνο σύγχυσης.

Τροπολογία 12

Άρθρο 12, παράγραφος 3 α (νέα)

3 α. Ο τόπος προέλευσης και μεταποίησης κάθε γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου που διατίθεται στο εμπόριο με κοινοτική βεβαίωση ιδιοτυπίας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πρέπει να αναφέρονται κατά τρόπο σαφή και ορατό στην επισήμανση.

Αιτιολόγηση

Η πρόταση αναγνωρίζει τη χρησιμότητα των ενδείξεων, των βραχυγραφιών και των λογότυπων και στην επισήμανση των προϊόντων τρίτων χωρών. Για τη διασφάλιση του καταναλωτή απαιτείται η καθιέρωση της υποχρέωσης αναγραφής στην επισήμανση του τόπου προέλευσης και μεταποίησης του προϊόντος, προκειμένου να αποφεύγεται η σύγχυση μεταξύ κοινοτικού λογότυπου και προέλευσης του προϊόντος.

Τροπολογία 13

Άρθρο 15, παράγραφος 2, εδάφιο 1α (νέο)

 

Οι ήδη υφιστάμενοι οργανισμοί ελέγχου διαθέτουν για τη διαπίστευσή τους προθεσμία ενός έτους από την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος κανονισμού.

Τροπολογία 14

Άρθρο 15, παράγραφος 3

3. Οι δημόσιοι ή ιδιωτικοί οργανισμοί ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης, ενδεχομένως, της επιβολής κυρώσεων, όταν διαπιστώνουν ότι ένα γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο που τυγχάνει να είναι εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των προδιαγραφών.

3. Οι εθνικοί οργανισμοί ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης, ενδεχομένως, της επιβολής κυρώσεων, όταν διαπιστώνουν ότι ένα γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο που τυγχάνει να είναι εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των προδιαγραφών.

Αιτιολόγηση

Δεν πρέπει να απαιτείται από τους ιδιωτικούς οργανισμούς ελέγχου να επιβάλλουν κυρώσεις σε παραγωγούς που έχουν το δικαίωμα να κάνουν χρήση ενός καταχωρισμένου ονόματος αλλά δεν συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις που ορίζονται στις προδιαγραφές για το καταχωρισμένο προϊόν. Η ευθύνη για την επιβολή κυρώσεων στους παραγωγούς αυτούς πρέπει να βαρύνει τους εθνικούς οργανισμούς, οι αποφάσεις των οποίων πρέπει να μπορούν να εφεσιβάλλονται.

Τροπολογία 15

Άρθρο 17, παράγραφος 2 α (νέα)

2 α. Εάν ένα μεταποιημένο προϊόν περιλαμβάνει γεωργικό προϊόν ή τρόφιμο για το οποίο έχει υπάρξει καταχώριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η χρήση της σχετικής ένδειξης στην επισήμανση του μεταποιημένου προϊόντος πρέπει να αποτελέσει το αντικείμενο κατάλληλης έγκρισης την οποία εκδίδει η ένωση που έχει λάβει την αναγνώριση.

Αιτιολόγηση

Η χρήση των ενδείξεων στα μεταποιημένα προϊόντα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κατάλληλης εξουσιοδότησης προς χρήση από την ένωση που έχει λάβει την αναγνώριση.

Τροπολογία 16

Άρθρο 18, παράγραφος 3

3.        Σε περίπτωση παραπομπής στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε τρεις μήνες.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Δεν υπάρχει λόγος να περιπλέκεται η διαδικασία της επιτροπολογίας με δύο διαφορετικές ρυθμίσεις για επιτροπές. Οι παραπομπές στην παράγραφο αυτή του κειμένου θα πρέπει να αντικατασταθούν από την παραπομπή στο άρθρο 18, παράγραφος 2.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει ειδική προστασία στους παραγωγούς "περιφερειακών ιδιότυπων προϊόντων" με βάση τους κανονισμούς (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 και αριθ. 2082/92. Η προαιρετική ρύθμιση επιτρέπει την καταχώριση των παραγωγών σε ένα κοινοτικό σύστημα δεσμευτικής νομικής προστασίας ειδικών γεωργικών προϊόντων και τροφίμων με ονομασία προέλευσης.

Η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης σημαίνει ότι τα προϊόντα πρέπει να παράγονται, να μεταποιούνται και να παρασκευάζονται σε δεδομένη γεωγραφική περιοχή σύμφωνα με αναγνωρισμένη και καθορισμένη διαδικασία.

Στην περίπτωση της προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης, υπάρχει σύνδεσμος μεταξύ ενός τουλάχιστον σταδίου παραγωγής, μεταποίησης ή επεξεργασίας και της περιοχής προέλευσης ή μπορεί να πρόκειται για προϊόν με ιδιαίτερα καλή φήμη.

Το εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν, που διέπει ο κανονισμός αριθ. 2082/92, δεν αναφέρεται στη γεωγραφική προέλευση αλλά τονίζει την παραδοσιακή σύνθεση του προϊόντος ή παραδοσιακή μέθοδο επεξεργασίας και/ή μεταποίησης.

Οι δύο πρώτες ονομασίες εξετάζονται σε ξεχωριστή έκθεση για την τροποποίηση του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92. Η παρούσα έκθεση αφορά τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92 σχετικά με εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα.

Μολονότι έως τώρα έχουν καταχωριστεί πολύ λιγότερα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα σε σύγκριση με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις, και μολονότι το επίπεδο προστασίας των εγγυημένων παραδοσιακών ιδιότυπων προϊόντων είναι χαμηλότερο από ό,τι στην περίπτωση των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων, ο κανονισμός συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην προστιθέμενη αξία της παραγωγής στις αγροτικές περιοχές της Ευρώπης. Η φήμη που επικρατεί για τα προϊόντα αυτά στους ευρωπαίους καταναλωτές, επιτρέπει την πρόσβαση των παραγωγών τους σε αγορές με υψηλότερες τιμές, πράγμα που έχει αντίστοιχο θετικό αντίκτυπο στη δημιουργία ή τη διατήρηση θέσεων εργασίας στις αγροτικές περιοχές.

Οι τροποποιήσεις που προτείνει η Επιτροπή ως προς τον επί του παρόντος ισχύοντα κανονισμό είναι παρεμφερείς με τις προτάσεις σχετικά με τον Κανονισμό 2081/92. Για το λόγο αυτό παραπέμπουμε στο κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης της παράλληλα εξεταζόμενης έκθεσης.

Ωστόσο, ο εισηγητής τονίζει ότι οι διατάξεις σχετικά με τα εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαδικασίας διαιτησίας στο πλαίσιο του ΠΟΕ και, συνεπώς, δεν θα πρέπει να θεσπιστούν εντός του ίδιου στενού χρονοδιαγράμματος όπως συμβαίνει με την παράλληλα εξεταζόμενη νομοθετική διαδικασία για την τροποποίηση του Κανονισμού αριθ. 2081/92.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τα γεωργικά προϊόντα και τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα

Έγγραφα αναφοράς

COM(2005)0270 – C6‑0026/2006 – 2005/0270(CNS)

Ημερομηνία της αίτησης έκδοσης σύμφωνης γνώμης του ΕΚ

24.1.2006

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας
  Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

AGRI
1.2.2006

Γνωμοδοτική (ές) επιτροπή(ές)
  Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

INTA
1.2.2006

IMCO
1.2.2006

ENVI
1.2.2006

 

 

Αποφάσισε να μην γνωμοδοτήσει
  Ημερομηνία της απόφασης

INTA
25.1.2006

IMCO
30.1.2006

ENVI
30.1.2006

 

 

Εισηγητής(ές)
  Ηερμομηνία ορισμού

Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf
23.11.2005

 

Εξέταση στην επιτροπή

25.1.2006

21.2.2006

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

21.1.2006

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+: 36

–:

0:

 

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Marie-Hélène Aubert, Peter Baco, Katerina Batzeli, Thijs Berman, Niels Busk, Luis Manuel Capoulas Santos, Giuseppe Castiglione, Joseph Daul, Albert Deß, Michl Ebner, Carmen Fraga Estévez, Duarte Freitas, Jean-Claude Fruteau, Ιωάννης Γκλαβάκης, Lutz Goepel, Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, María Esther Herranz García, Elisabeth Jeggle, Heinz Kindermann, Stéphane Le Foll, Albert Jan Maat, Διαμάντω Μανωλάκου, Rosa Miguélez Ramos, Neil Parish, María Isabel Salinas García, Agnes Schierhuber, Willem Schuth, Czesław Adam Siekierski, Marc Tarabella, Jeffrey Titford, Kyösti Virrankoski, Janusz Wojciechowski

Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία

Bernadette Bourzai, Vincenzo Lavarra, Astrid Lulling, Zdzisław Zbigniew Podkański

Ημερομηνία κατάθεσης

23.2.2006

Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα)

...

  • [1]  Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην ΕΕ.
  • [2]  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σελ. 29. Οδηγία που τροποποιήθηκε για τελευταία φορά από την οδηγία 2003/89/ΕΕ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σελ. 15).
  • [3]  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σελ. 29. Οδηγία που τροποποιήθηκε για τελευταία φορά από την οδηγία 2003/89/ΕΕ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σελ. 15).