ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών
24.2.2006 - (2005/2147(INI))
Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Philip Bushill-Matthews
Συντάκτρια γνωμοδότησης (*): Edite Estrela,
Επιτροπή των Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων
(*) Ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ επιτροπών – Άρθρο 47 του Κανονισμού
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του σχετικά με την έκθεση της Επιτροπής για τη δημογραφική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1995[1],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του σχετικά με τη δημογραφική έκθεση της Επιτροπής του 1997[2],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του σχετικά µε την ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια Ευρώπη για όλες τις ηλικίες - Προώθηση της ευημερίας και της αλληλεγγύης των γενεών»[3],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Η απάντηση της Ευρώπης στην παγκόσμια γήρανση - Προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής προόδου σε ένα κόσμο που γερνά. Μια συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη 2η παγκόσμια συνέλευση για τη γήρανση» (COM(2002)0143),
– έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Νεολαία που εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών στις 22-23 Μαρτίου 2005,
– έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής «Μπροστά στις δημογραφικές αλλαγές, μία νέα αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών» (COM(2005)0094),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A6‑0041/2006),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημογραφική αλλαγή, η οποία αποδίδεται εν μέρει στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνον ως πρόβλημα, αλλά επίσης ως μια θετική πρόκληση για τις κοινωνίες προκειμένου να εστιάσουν την προσοχή τους σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και να προσφέρουν δυνατότητες που δεν υπήρχαν προηγουμένως,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της Λισαβόνας υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Λισαβόνας για πλήρη απασχόληση σε θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η οδηγία 92/85/ΕΟΚ εισάγει μέτρα που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων,
1. επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την Πράσινη Βίβλο «Μπροστά στις δημογραφικές αλλαγές, μία νέα αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών»,
2. επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή, υποβάλλοντας την Πράσινη Βίβλο με τίτλο «Μπροστά στις δημογραφικές αλλαγές, νέα αλληλεγγύη μεταξύ γενεών» (COM(2005)0094) παίρνει θέση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέναντι σε ένα φαινόμενο που συνιστά μία από τις μείζονες προκλήσεις σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο κοινωνίας, υπογραμμίζει όμως ότι τα αναρίθμητα ζητήματα που τίθενται λόγω της δημογραφικής εξέλιξης της κοινωνίας εναπόκεινται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, γεγονός το οποίο αποκλείει, κατά κανόνα, την καθιέρωση κοινοτικών αρμοδιοτήτων προς όφελος μιας ευρωπαϊκής ρύθμισης σε αυτό τον τομέα·
3. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής δεν ενσωματώνει συστηματικά τη διάσταση του φύλου τόσο σε μακροοικονομικό όσο και σε μικροοικονομικό επίπεδο ανάλυσης, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο για τη διαμόρφωση συλλογιστικών και τον καθορισμό δράσεων·
4. θεωρεί ότι η δημογραφική αλλαγή και οι επιπτώσεις της στην κοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον των κρατών μελών και της Ένωσης· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να αναγνωρίσει τη δημογραφική αλλαγή ως ένα οριζόντιο καθήκον και να τη λάβει δεόντως υπόψη, υπό τη μορφή ενσωμάτωσης, σε όλες τις δραστηριότητες της Ένωσης·
5. παρατηρεί ότι η δημογραφική αλλαγή σε συνδυασμό με τη χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και τα διαρκώς υψηλά ποσοστά ανεργίας θα οδηγήσει σε γεωμετρική αύξηση αυτών των προκλήσεων με την πάροδο του χρόνου· καταλήγει, συνεπώς, στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αυξηθεί η ανάπτυξη και να μειωθεί η υψηλή ανεργία προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δυσμενείς συνέπειες της δημογραφικής αλλαγής·
6. εκπλήσσεται διότι η Πράσινη Βίβλος αναφέρεται μόνο παρεμπιπτόντως στις πτυχές της δημογραφικής αλλαγής που αφορούν την πολιτική για την υγεία· επισημαίνει, ότι εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού αυξάνεται ποιοτικά και ποσοτικά η ζήτηση για υπηρεσίες υγείας και παροχή μακροχρόνιας μέριμνας· είναι πεπεισμένη ότι οι επενδύσεις στην πρόληψη των μακροχρόνιων ασθενειών είναι ένας σημαντικός τρόπος αντιμετώπισης της δημογραφικής αλλαγής από ανθρώπινη και οικονομική σκοπιά· επισημαίνει ότι όσο περισσότερα χρόνια μπορούν οι άνθρωποι να ζουν υγιείς, τόσο περισσότερο μπορούν να παραμένουν ενεργοί και να εργάζονται·
7. συμφωνεί ότι, με την πτώση των δεικτών αναπαραγωγής, η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να διατηρηθεί μόνο με τη λήψη μέτρων που έχουν στόχο την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης, την καινοτομία και την αύξηση της παραγωγικότητας, καθώς και με τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνικής προστασίας·
8. υποστηρίζει, λαμβανομένης υπόψη της εκτιμώμενης αλλαγής στις δημογραφικές συγκυρίες, μια νέα αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την περαιτέρω ανάπτυξη των υφισταμένων κοινωνικών μοντέλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο κύριος στόχος των οποίων πρέπει να είναι η διασφάλιση της συμμετοχής στην κοινωνία, η κοινωνική ασφάλεια και η κοινωνική αλληλεγγύη για όλους, και η ενθάρρυνση των δυνατοτήτων όλων των γενεών·
9. αναγνωρίζει ότι διάφορα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις στον τομέα αυτό και διερευνούν διάφορες λύσεις με ποικίλους βαθμούς επιτυχίας· θεωρεί ότι δεν υπάρχει μία και μοναδική «σωστή» για όλες τις περιπτώσεις απάντηση, ιδίως σε μια Ένωση 25 ή περισσότερων κρατών μελών· τονίζει ότι η ανάγκη για μια διαφοροποιημένη προσέγγιση στην αντιμετώπιση των δημογραφικών προκλήσεων ενισχύεται περαιτέρω από τις σημαντικές ανισότητες στις διάφορες περιφέρειες και υποπεριφέρειες των κρατών μελών, για τις οποίες απαιτούνται επινοητικές και μη ενιαίες προσεγγίσεις·
10. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν λαμβάνει υπόψη τη σημασία που έχει η αναπαραγωγική και η σεξουαλικής υγεία στις δημογραφικές αλλαγές· υπογραμμίζει ότι η στειρότητα, κυρίως η ανδρική, παρουσιάζει αύξηση, ιδίως στις πλέον εκβιομηχανισμένες περιοχές, και ότι σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η στειρότητα η οποία αποδίδεται, μεταξύ άλλων παραγόντων, στη χημική ρύπανση, μπορεί πλέον να πλήττει έως και το 15 % των ζευγαριών·
11. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν έχει αποδώσει προσοχή στον αυξανόμενο αριθμό μονογονικών οικογενειών που διευθύνονται σε ποσοστό 85% από γυναίκες και των οποίων η πλειονότητα διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, εξ ου και η ανάγκη να τους παρασχεθεί ιδιαίτερη υποστήριξη·
12. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, σε πολυάριθμα κράτη μέλη, αυξανόμενος αριθμός ατόμων, κυρίως παιδιών, είναι θύματα της φτώχειας και της εγκατάλειψης· προτείνει την εφαρμογή καινοτόμων σχεδίων, κυρίως στις αστικές περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα φτώχειας και αδιαφορίας, τα οποία θα απευθύνονται κατά προτεραιότητα στα παιδιά· παροτρύνει επίσης τους γονείς να συμμετάσχουν σε αυτά τα προγράμματα, προκειμένου να αποκτήσουν συνείδηση των ευθυνών τους ως προς την ευημερία των παιδιών τους· υπογραμμίζει τη σημασία που αποδίδεται στη δημιουργία εκτενών δικτύων δωρεάν τηλεφωνικής βοήθειας που προορίζονται για τα παιδιά·
13. εκτιμά ότι θα ήταν ενδιαφέρον να πραγματοποιηθεί μελέτη σχετικά με το μέσο επίπεδο διατροφής και την πραγματική καταβολή της στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης και για τις πρακτικές καταμερισμού των δικαιωμάτων συνταξιοδότησης και κοινωνικής ασφάλισης·
14. λαμβάνει υπό σημείωση την εμπειρία των κρατών μελών στα οποία υφίσταται ένα «εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα»·
15 εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με τις διαφορές που εντοπίζονται στον τομέα της υγείας ανάμεσα στα κράτη μέλη, τις περιφέρειες και τις κοινωνικές ομάδες· υπογραμμίζει ότι οι διαφορές στην υγεία (χαμηλό προσδόκιμο ζωής, συχνές χρόνιες ασθένειες, ασθένειες που προκαλούνται από τις συνθήκες ζωής) σε συνδυασμό με τον χαμηλό δείκτη γεννήσεων και τις μεταναστεύσεις μπορούν να οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση των περιφερειακών ανισοτήτων και σε έναν φαύλο κύκλο, ο οποίος δύσκολα μπορεί να σταματήσει· ζητά από τα κράτη μέλη να ανακοινώνουν τις διαφορές που εντοπίζουν στον τομέα της υγείας, προκειμένου να επιτευχθεί με την αρωγή της Επιτροπής μια συστηματική ανταλλαγή των καλύτερων δυνατών πρακτικών και μια αποτελεσματική αντιμετώπιση·
16. καλεί τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τη δημογραφική αλλαγή ως κοινή πρόκληση και να αποφασίσουν για μια περισσότερο εντατική ανταλλαγή απόψεων στο Εαρινό Συμβούλιο Κορυφής σχετικά με τις επιπτώσεις της δημογραφικής αλλαγής και με τις αποδεδειγμένες πρακτικές, ειδικά σε τομείς όπως η ενεργός συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού, οι συνθήκες οικογενειακής διαβίωσης και ο οικογενειακός βίος·
17. πιστεύει ότι όλα τα κράτη μέλη μπορούν να αποκομίσουν πολλά από τους άλλους ανταλλάσσοντας τις καλύτερες πρακτικές πιο εντατικά, ιδίως με εκείνες τις Σκανδιναβικές χώρες όπου η υψηλή συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας συμβαδίζει με μερικά από τα μεγαλύτερα ποσοστά γονιμότητας στην Ευρώπη και όπου η διάθεση δωρεάν ή προσιτών από οικονομική άποψη υποδομών παιδικής μέριμνας, οι δυνατότητες γονικής άδειας και οι κανόνες για την άδεια μητρότητας αποτελούν συνιστώσες στην υψηλή συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας·
18. επικροτεί το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να υποστηρίξει τα κράτη στην προσπάθειά τους να μειώσουν το χάσμα ανάμεσα στον επιθυμητό αριθμό παιδιών (2,3) των γονέων και στον πραγματικό αριθμό παιδιών (1,5) μέσω της λήψης μέτρων για τη δημιουργία ενός πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος·
19. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εκπονήσουν και να δημοσιοποιήσουν μελέτες σχετικά με τις δημογραφικές αλλαγές που έχουν σημειωθεί σε κάθε κράτος μέλος, όπου θα συνεκτιμώνται τα αντίστοιχα αίτια και οι προβλέψιμες συνέπειές τους βραχυπρόθεσμα·
20. συνιστά επίσης κατά τη σύγκριση βελτίστων πρακτικών σχετικά με τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, να επιδιώκονται συγκρίσεις με άλλες χώρες·
21. υπογραμμίζει ότι η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών προκειμένου τα ζευγάρια να αποκτούν τον αριθμό παιδιών που επιθυμούν είναι μία εκ των προϋποθέσεων ύπαρξης και ανάπτυξης κάθε κοινωνίας, λαμβανομένων υπόψη τόσο των κοινωνικών όσο και των οικονομικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη μείωση του ποσοστού γεννητικότητας, γεγονός το οποίο προϋποθέτει την υποστήριξη της μητρότητας και της πατρότητας·
22. φρονεί ότι η απόφαση πολλών γυναικών ή ζευγαριών να περιορίσουν ή να καθυστερήσουν την απόκτηση παιδιού ή παιδιών ενδέχεται να μην είναι δική τους επιλογή, αλλά να τους επιβάλλεται λόγω της πρόκλησης του συμβιβασμού της επαγγελματικής, της ιδιωτικής και της οικογενειακής ζωής· θεωρεί ότι δεν είναι μόνο προς το συμφέρον των γονέων να τους δίδεται η δυνατότητα να αποκτήσουν τον αριθμό των παιδιών που επιθυμούν και όταν το επιθυμούν, αλλά και προς το συμφέρον της κοινωνίας ως συνόλου, δεδομένης της υπογεννητικότητας που επικρατεί επί του παρόντος στην Ευρώπη· παροτρύνει, ως εκ τούτου, να στηρίξουν κρατικές πηγές τη δημιουργία και την λειτουργία παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών και την φροντίδα των ηλικιωμένων ατόμων που το χρειάζονται· τονίζει ότι επαρκής πρόσβαση στις υπηρεσίες φροντίδας για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρίες και άλλα εξαρτώμενα άτομα είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστεί δυνατή η πλήρης και ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας·
23. παρακινεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν φορολογικά μέτρα που θα ενθαρρύνουν την αύξηση της γεννητικότητας και εφιστά την προσοχή στην ανάγκη διασφάλισης προστασίας και ειδικής υποστήριξης για τις γυναίκες μετά τον τοκετό, ιδίως για τις νεαρές άγαμες μητέρες·
24. προτρέπει τα κράτη μέλη να εγκρίνουν μέτρα που θα επιτρέψουν τη δημιουργία δομών υποδοχής των παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων, καλής ποιότητας και σε προσιτές τιμές, πράγμα που θα συμβάλει στο συνδυασμό οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής·
25. καλεί τα κράτη μέλη να μελετήσουν το κόστος και τα οφέλη της άμισθης, εθελοντικής και ασταθούς εργασίας που αναλαμβάνεται από τους νέους ως μέσο εισόδου τους στην αγορά εργασίας· επισημαίνει τις πιθανές συνδέσεις μεταξύ αυτών των δραστηριοτήτων και των χαμηλών επιπέδων γονιμότητας λόγω της μειωμένης πρόσβασης σε στέγαση και της μειωμένης σταθερότητας· καλεί τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους σε σχέση με αυτό το θέμα·
26. φρονεί ότι αποφασιστικό ρόλο στη δημιουργία οικογένειας, στην υποστήριξή της και ταυτόχρονα στην μείωση της υπογεννητικότητας στην Ευρώπη μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει η ισότητα των δύο φύλων και η καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών στον εργασιακό χώρο, τόσο στο επίπεδο της απασχόλησης και της ανάθεσης ευθυνών, όσο και στο επίπεδο των αμοιβών·
27. φρονεί ότι η ικανότητα πολλών γονέων να λάβουν ενεργό μέρος στην αγορά εργασίας εξαρτάται από τη δυνατότητα απόκτησης καλής, αξιόπιστης φροντίδας για τα παιδιά, τους αρρώστους και τους ηλικιωμένους σε προσιτή τιμή για όλους ανεξαρτήτως εισοδήματος· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την παροχή τέτοιων υπηρεσιών·
28. καλεί τα κράτη μέλη να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες για να εντοπίσουν και να άρουν όλα τα εμπόδια στην προώθηση της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των εμποδίων εκτός του εργασιακού χώρου, λαμβάνοντας μέτρα:
i) που θα επιτρέψουν μεγαλύτερη ευελιξία στην εργασία, θα αναγνωρίζουν τις ανάγκες των εργαζομένων κατά τρόπον ώστε να μπορούν να προσαρμόσουν καλύτερα το χρόνο εργασίας στις απαιτήσεις της οικογένειας και τις αγοραστικές τους ανάγκες,
ii) που θα βελτιώσουν την περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά κατοικίας, π.χ. με την προώθηση της ευκολότερης πρόσβασης σε ενυπόθηκα δάνεια προκειμένου περισσότερα άτομα να δύνανται να καταστούν ιδιοκτήτες και ως εκ τούτου να αποκτήσουν νωρίτερα την ανεξαρτησία τους·
iii) για τη δημιουργία φορολογικών πολιτικών πιο φιλικών προς την οικογένεια·
iv) για την προώθηση ευρύτερων και πιο προσβάσιμων υποδομών παιδικής μέριμνας·
v) για την προώθηση σημαντικών τοπικών σχολείων·
vi) για την βελτίωση της συμβατότητας των ωρών διδασκαλίας με τις ώρες εργασίας, προωθώντας συγχρόνως την ευελιξία στο χρόνο εργασίας και καταπολεμώντας την κουλτούρα των παρατεταμένων ωραρίων εργασίας·
vii) για τη συνεχή προώθηση της ισότητας στο χώρο εργασίας·
viii) και τέλος μέτρα όπως ανανεωμένες προσπάθειες για την προώθηση της ισότητας στο σπίτι, τον καλύτερο καταμερισμό των οικιακών και οικογενειακών υποχρεώσεων και την εξάλειψη των στερεοτύπων με εκστρατείες ενημέρωσης και συνειδητοποίησης του κοινού·
29. καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την παροχή κατάλληλης στέγης σε οικογένειες, κυρίως μονογονικές και σε ηλικιωμένα άτομα (επί παραδείγματι, "διαγενεαλογικά προγράμματα"), στο πλαίσιο της αστικής ανάπτυξης και χωροταξίας·
30. ζητεί τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των εθνικών συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, ιδιαίτερα στον τομέα της καθημερινής φροντίδας των παιδιών και των εξαρτωμένων ατόμων αναγνωρίζοντας συγχρόνως ότι ο τομέας αυτός αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών· επισημαίνει ότι οι μονογονικές οικογένειες και οι μόνες ηλικιωμένες γυναίκες απειλούνται ιδιαίτερα από τον κοινωνικό αποκλεισμό, την απομόνωση και την φτώχεια και θα πρέπει ως εκ τούτου να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της κοινωνικής συμμετοχής αυτής της αυξανόμενης ομάδας του πληθυσμού όταν εξετάζεται το ενδεχόμενο μιας μεταρρύθμισης στο πλαίσιο αυτό·
31. επιθυμεί να δει τα κράτη μέλη να εργάζονται προς τη μείωση της γραφειοκρατίας που συνδέεται με μέτρα υποστήριξης της οικογένειας όσον αφορά την παιδική μέριμνα·
32. υπογραμμίζει ότι, παρά τις προόδους που έχουν επιτελέσει τα κράτη μέλη ως προς την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών, εξακολουθούν να υφίστανται ή να ενισχύονται άλλες μορφές διακρίσεων οι οποίες συνδέονται με τη γυναικεία απασχόληση· καλεί κυρίως, σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν δεόντως την οδηγία 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 1975 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών[4]· τονίζει ότι το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών και η συνεχιζόμενη πρόσληψη γυναικών σε θέσεις χαμηλόμισθες και κατώτερες των προσόντων τους υπονομεύουν την απαραίτητη οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, η οποία επηρεάζει άμεσα την απόφαση απόκτησης παιδιών· συνιστά στα κράτη μέλη να ενισχύσουν την ανάπτυξη της γυναικείας δραστηριότητας και την πρόσβαση των γυναικών σε ποιοτικές θέσεις απασχόλησης, καθώς και την ίση μεταχείριση ως προς την αμοιβή·
33. ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν μέτρα με στόχο τη δημιουργία υπηρεσιών φύλαξης παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων, καλής ποιότητας και σε προσιτές τιμές, σύμφωνα με τους στόχους που όρισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης, το 2002, όπου αναφέρεται ότι κράτη μέλη πρέπει, έως το 2010, να παρέχουν βρεφονηπιακή μέριμνα για το 90 % τουλάχιστον των παιδιών ηλικίας μεταξύ τριών ετών και της ηλικίας υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης και για το 33 % τουλάχιστον των παιδιών ηλικίας κάτω των τριών ετών· τονίζει ότι αυτά τα μέτρα θα πρέπει να επιτρέπουν στις γυναίκες να προσαρμόζουν τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας στο ρυθμό ζωής τους· και καλεί, περαιτέρω, τα κράτη μέλη να θέσουν παρόμοιους στόχους για την καθιέρωση υποδομών για την φροντίδα ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρίες·
34. φρονεί ότι η δημογραφική αλλαγή απαιτεί νέα και ενισχυμένη εκπαιδευτική και κοινωνική υποδομή για τους νέους και τους ηλικιωμένους εξίσου, συμπεριλαμβανομένων αυξημένων υποδομών για τη δια βίου κατάρτιση, την παιδική μέριμνα, την υγειονομική φροντίδα και τη μέριμνα για τους ηλικιωμένους· επισημαίνει την ανάγκη ενισχυμένων κοινωνικών υποδομών που προορίζονται για την προαγωγή της ζωτικότητας των ηλικιωμένων και της πιο ενεργούς επανένταξής τους στην κοινωνική ζωή·
35. τονίζει ότι, σε πολλά κράτη μέλη, υφίσταται ο σοβαρός κίνδυνος να μην είναι δυνατή μακροπρόθεσμα η κάλυψη των υποχρεώσεων των δημόσιων οικονομικών, καταδεικνύοντας την επείγουσα ανάγκη για μεταρρύθμιση· τονίζει τη ζωτική σημασία να λάβουν υπόψη τους τα όργανα λήψης αποφάσεων της ΕΕ τις οικονομικές επιπτώσεις της νέας και της υφιστάμενης κοινωνικής νομοθεσίας·
36. καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν την ποιότητα των θέσεων απασχόλησης και του εργασιακού περιβάλλοντος, προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή της διά βίου επαγγελματικής κατάρτισης που επιτρέπει στις γυναίκες και τους άνδρες να ανταποκρίνονται τόσο στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις όσο και στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας·
37. καλεί τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν την ισότητα των φύλων και την ισορροπία μεταξύ χρόνου εργασίας και ιδιωτικής ζωής ως κυβερνητικές προτεραιότητες·
38. σημειώνει ότι η αύξηση των δαπανών κοινωνικής ασφάλειας απαιτεί δυναμική οικονομική ανάπτυξη για τη χρηματοδότησή τους· επισημαίνει ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνον εάν ενθαρρυνθεί η καινοτομία· παρατηρεί ότι φορολογικές μέθοδοι όπως η αύξηση των φόρων για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλειας είναι λιγότερο βιώσιμες μακροπρόθεσμα δεδομένης της μειούμενης φορολογικής βάσης και του υψηλότερου ποσοστού εξάρτησης καθώς και της επείγουσας ανάγκης για τόνωση της επιχειρηματικότητας στην Ευρώπη· υπογραμμίζει συνεπώς την ανάγκη μίας ολιστικής προσέγγισης πολιτικής κατά την εξέταση της μεταρρύθμισης της κοινωνικής ασφάλειας·
39. πιστεύει ότι πρέπει να προχωρήσουμε πέραν της έννοιας του «κράτους πρόνοιας», σύμφωνα με την οποία η πρωταρχική ευθύνη για την κοινωνική πρόνοια εναπόκειται στο κράτος, και περισσότερο προς μια «κοινωνία πρόνοιας» στην οποία όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη αναγνωρίζουν ότι έχουν επίσης ευθύνες για την αμοιβαία φροντίδα και ότι αυτές οι ευθύνες μπορούν να είναι αμοιβαία ενισχυόμενες·
40. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής των ατόμων θα πρέπει να αποτελεί διαρκή προτεραιότητα των κυβερνήσεων· θεωρεί ότι αυτή η ισορροπία μπορεί να απειληθεί από τα αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο επιμέρους φόρτο εργασίας· επισημαίνει ότι πιο ευέλικτα ωράρια εργασίας για άνδρες και γυναίκες, υπό την προϋπόθεση ότι προέρχονται από την ελεύθερη βούλησή τους και δεν επιβάλλονται υπό οικονομική πίεση, μπορούν να τους βοηθήσουν στο συνδυασμό της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής με περισσότερη επιτυχία· καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτό θα απαιτήσει από τις κυβερνήσεις να επιτρέψουν στα άτομα να κάνουν πραγματικά ελεύθερες επιλογές μόνα τους και να μην επιλέγουν εκείνες για λογαριασμό τους·
41. καλεί την Επιτροπή να προβεί σε διαβουλεύσεις και με τις δύο πλευρές της βιομηχανίας σχετικά με το θέμα της καλύτερης ισορροπίας μεταξύ της εργασιακής και της οικογενειακής ζωής·
42. φρονεί ότι το επιχείρημα προκειμένου να καταστούν οι εργασιακοί χώροι πιο φιλικοί προς την οικογένεια πρέπει να γίνει ισχυρότερο· συνιστά στα κράτη μέλη να θεσπίσουν κατευθυντήριες γραμμές για επιχειρήσεις που επιθυμούν να υιοθετήσουν τα εν λόγω μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες προκλήσεις για τις ΜΜΕ·
43. καλεί τα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή κανόνες για την καθιέρωση αδειών μητρότητας/πατρότητας μετ’ αποδοχών μετά τη γέννηση ενός παιδιού και να προωθήσουν την άσκηση του δικαιώματος γονικής άδειας δίκαια καταμερισμένου μεταξύ γυναικών και ανδρών· παροτρύνει, για το λόγο αυτό, τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προκαταλήψεις που συνδέονται με το δικαίωμα γονικής άδειας του άνδρα· καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 96/34/ΕΚ σχετικά με τη γονική άδεια[5]· φρονεί ότι η γονική άδεια, με ταυτόχρονη διασφάλιση της διατήρησης της θέσης εργασίας, πρέπει να λαμβάνεται και από τον πατέρα και από την μητέρα· υποστηρίζει ένα σύστημα κινήτρων το οποίο θα ενθαρρύνει τους συντρόφους να μοιράζονται τη γονική άδεια, και την αποζημίωση για τις δαπάνες που συνδέονται με την ανατροφή των παιδιών· καλεί την Επιτροπή να προβεί σε διαβουλεύσεις και με τις δύο πλευρές της βιομηχανίας σχετικά με τις πιθανές αλλαγές στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τη γονική άδεια που εισήχθησαν το 1996, σκοπός των οποίων ενδεχομένως να είναι η παράταση της ελάχιστης περιόδου των τριών μηνών σε έξι·
44. υπενθυμίζει στα κράτη μέλη την τρίτη αρχή του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις μικρές επιχειρήσεις, δηλαδή ότι οι μικρές επιχειρήσεις δύνανται να εξαιρεθούν από ορισμένες ρυθμιστικές υποχρεώσεις· καλεί τα κράτη μέλη καθώς και την Επιτροπή να μετουσιώσουν αυτήν την αρχή σε δράση·
45. δεν μπορεί να μην υπογραμμίσει έντονα τη σημασία της πρόσβασης στην εκπαίδευση, της ανάπτυξης δεξιοτήτων και των ευκαιριών δια βίου μάθησης καθώς και της προώθησης του πνεύματος κατάρτισης που ενθαρρύνει τη συμμετοχή ατόμων όλων των ηλικιών, ιδιαιτέρως εκείνων που εισέρχονται και επανέρχονται στην αγορά εργασίας· τονίζει ότι τα ουσιαστικά προσόντα όπως οι τεχνικές και οι γλωσσικές δεξιότητες πρέπει να λαμβάνουν υψηλή προτεραιότητα για τη βελτιστοποίηση της κινητικότητας, της προσαρμοσιμότητας, της απασχολησιμότητας και της αυτοπραγμάτωσης των ατόμων· τονίζει τη σημασία των παρεμβάσεων κατά της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου και την ανάγκη εξέτασης εναλλακτικών μέσων αξιολόγησης για την πρόσβαση σε περαιτέρω κατάρτιση· συγκεκριμένα τονίζει την ανάγκη κατάρτισης των ηλικιωμένων σε τομείς όπως η τεχνολογία πληροφόρησης προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια στη συνέχιση της συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας· ενθαρρύνει την ανάπτυξη ειδικών εκπαιδευτικών μεθόδων για τους ηλικιωμένους προς τον σκοπό αυτό·
46. καλεί συνεπώς τα κράτη μέλη να δώσουν, ιδίως, στους ηλικιωμένους εργαζόμενους την ευκαιρία να ακολουθήσουν προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι μπορούν να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στον εργασιακό κόσμο έως ότου να φτάσουν στην ηλικία συνταξιοδότησης· προσκαλεί την Επιτροπή, εν προκειμένω, να εγκρίνει τα λειτουργικά προγράμματα του ΕΚΤ μόνον εάν περιλαμβάνεται σε αυτά ένα ειδικό στοιχείο σχετικά με τα μέτρα κατάρτισης των ηλικιωμένων ατόμων·
47. υποστηρίζει τη σύναψη συμφωνιών εταιρικής σχέσης μεταξύ των κυβερνήσεων και των δύο πλευρών της βιομηχανίας σύμφωνα με τις εθνικές συνήθειες και πρακτικές για την προώθηση της απασχόλησης των ηλικιωμένων εργαζομένων μέσω μέτρων για την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω ηλικίας, πιο ευέλικτων ωραρίων εργασίας και μέτρων για την επανένταξη ηλικιωμένων εργαζομένων που είναι άνεργοι·
48. θεωρεί ότι οι ιδιωτικές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ιδίως υπό το πρίσμα της ανάγκης προστασίας αυτών των κοινωνικών ομάδων που κινδυνεύουν ιδιαίτερα (συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρίες και, ιδίως, των γονέων μικρών παιδιών), της βελτίωσης της ασφάλειας στον εργασιακό χώρο και της προώθησης μορφών οργάνωσης της εργασίας που μπορούν να βοηθήσουν στην επέκταση της προσβασιμότητας, έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην δραστήρια προώθηση και εφαρμογή των ίσων ευκαιριών, ιδιαίτερα όσον αφορά την οικογενειακή πολιτική και την καταπολέμηση των διακρίσεων που σχετίζονται με την ηλικία, το φύλο και το οικογενειακό καθεστώς· προσθέτει ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αναλάβουν την Εταιρική Κοινωνική τους Ευθύνη και να αποδεχθούν όλες τις προκλήσεις που συνδέονται με την γήρανση του πληθυσμού με πρωτοβουλίες όπως η προώθηση των ελαστικών ωραρίων εργασίας και η μερική απασχόληση, ιδιαίτερα για τους γονείς, τους μελλοντικούς γονείς και τους ηλικιωμένους εργαζόμενους·
49. προσυπογράφει την πρωτοβουλία της Επιτροπής σχετικά με οδηγία πλαίσιο για την εφαρμογή του άρθρου 13 της Συνθήκης ΕΚ (2001/C 80/01)·
50. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να προβληθούν περισσότερο τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει για τις επιχειρήσεις η διατήρηση στη θέση τους των ηλικιωμένων εργαζομένων λαμβάνοντας υπόψη το δυναμικό αυτής της ηλικιακής ομάδας· θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενθάρρυνση των ηλικιωμένων να εργασθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να τους δοθεί αυτή η δυνατότητα, και να κατανοήσουν οι εργοδότες ότι αυτό είναι προς το συμφέρον αμφοτέρων των πλευρών· θεωρεί ότι οι υγιείς ηλικιωμένοι πρέπει να αποτελούν μια θετική πηγή για την κοινωνία και όχι μια οικονομική απειλή· κρίνει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στο θετικό αποτέλεσμα του 1993 ως Ευρωπαϊκού Έτους για τους Ηλικιωμένους·
51. απευθύνει έκκληση στις επιχειρήσεις να προσφέρουν περισσότερο ευέλικτες ρυθμίσεις ωραρίων εργασίας οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τα διάφορα στάδια της ζωής και διανοίγουν, αναπτύσσουν και σχεδιάζουν ευκαιρίες θέσεων εργασίας σε συνάρτηση με τις ανάγκες ιδίως των γονέων και των ηλικιωμένων εργαζομένων·
52. είναι της γνώμης ότι οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να διασφαλίζουν την ύπαρξη μιας προσαρμόσιμης αγοράς εργασίας προκειμένου να δημιουργηθούν πιο ευέλικτες θέσεις απασχόλησης, γεγονός το οποίο εξασφαλίζει την δυνατότητα μιας θέσης και χρησιμότητα για όλους στην αγορά εργασίας·
53. σημειώνει ότι, δεδομένης της κινητικότητας των ευρωπαίων εργαζόμενων και της συγκέντρωσης των αγορών εργασίας, είναι πλέον απαραίτητο όχι μόνον να βελτιωθεί η αμοιβαία κατανόηση των διαφόρων συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, αλλά επίσης να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση από το ένα εθνικό σύστημα στο άλλο, υπό τη μορφή που ισχύει στις δημόσιες, ιδιωτικές και άλλες μορφές ασφάλισης·
54. τονίζει τη σημασία της απόκτησης των γνώσεων από τους συνταξιοδοτούμενους υπαλλήλους, ιδίως στον δημόσιο τομέα όπου, στη Γαλλία επί παραδείγματι, το 50% του εργατικού δυναμικού του δημόσιου τομέα θα είναι επιλέξιμο για συνταξιοδότηση εντός των προσεχών δέκα ετών· συνιστά στα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν και τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα να εγκρίνουν προορατικά μέτρα προκειμένου να αποφευχθεί η απώλεια πολύτιμης εμπειρίας και διορατικότητας όπως η καθοδήγηση όσων εισέρχονται στην αγορά εργασίας, η προοδευτική συνταξιοδότηση και τα προγράμματα δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης· καλεί τα κράτη μέλη να προσφέρουν ειδική συνδρομή στις ΜΜΕ για το σκοπό αυτό·
55. πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ομάδα των υπερηλίκων (δηλαδή άνω των 80 ετών), το 25% των οποίων δεν είναι αυτοσυντήρητοι, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση η οποία θα στοχεύει στην επίτευξη μείωσης του εν λόγω ποσοστού μέσω συλλογικών και μεμονωμένων μέτρων και της αντιμετώπισης των προβλημάτων παροχής κοινωνικής πρόνοιας και υγειονομικών και κοινωνικών υπηρεσιών σε όσους δεν είναι αυτοσυντήρητοι·
56. αναγνωρίζει ωστόσο ότι επαγγέλματα υψηλής έντασης όπως η στέγαση, ο κατασκευαστικός κλάδος και οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες προκλήσεις στη χαλιναγώγηση της παραγωγικής ικανότητας των ηλικιωμένων εργαζομένων και την ενθάρρυνση των νέων εργαζομένων· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν βέλτιστες πρακτικές για αυτά τα επαγγέλματα προκειμένου να αποφευχθεί η έλλειψη προσωπικού και η απώλεια δεξιοτήτων·
57. παροτρύνει τα κράτη μέλη και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αποδεσμεύσουν τις μεγαλύτερες ηλικίες και αυτόματα τα υψηλότερα επίπεδα μισθών, αναγνωρίζοντας ότι ορισμένα άτομα σε προσυνταξιοδοτικό στάδιο, αν και εκτιμούν κάποιο εισόδημα, ενδεχομένως να μην απαιτούν το ίδιο επίπεδο μισθού ή ωράριο εργασίας όπως κατά τη διάρκεια των πρώιμων χρόνων τους· τονίζει τη σημασία πιο ευέλικτων ευκαιριών εργασίας, όπως η μερική απασχόληση, στα ύστερα χρόνια ως μια πιθανή λύση·
58. ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να άρουν όλα τα αντικίνητρα για τους ηλικιωμένους προκειμένου να συνεχίσουν να εργάζονται, ιδίως σε σχέση με τη φορολογία και τις συντάξεις, και να διερευνήσουν τις δυνατότητες για εργαζόμενους συντάξιμης ηλικίας να αποσύρουν μέρος της σύνταξής τους ενώ συνεχίζουν να λαμβάνουν εισόδημα από απασχόληση·
59. επισημαίνει ότι τα ηλικιωμένα άτομα μπορούν να διαδραματίσουν θετικό ρόλο στην παροχή παιδικής μέριμνας, και ότι αντιστρόφως οι νεώτερες γενιές συχνά μπορούν να διαδραματίσουν κάποιον ρόλο στην παροχή μέριμνας στα εξαρτώμενα άτομα· καλεί τα κράτη μέλη και τους εργοδότες να αποδείξουν ότι αναγνωρίζουν πλήρως το γεγονός αυτό·
60. παρατηρεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η νομοθεσία κατά της διάκρισης λόγω ηλικίας, το δίκαιο μπορεί κατά περίσταση να είναι αντιπαραγωγικό καθώς δύναται να αποθαρρύνει ή ακόμη και να αποτρέψει επιχειρήσεις να προσλάβουν ηλικιωμένους εργαζόμενους· ζητεί από τα κράτη μέλη να διερευνήσουν διεξοδικότερα τις επιπτώσεις και την εφαρμογή τέτοιας νομοθεσίας προκειμένου να εκτιμήσουν κατά πόσον τα εν λόγω μέτρα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα· συνιστά να τηρείται τόσο το πνεύμα όσο και το γράμμα της εν λόγω νομοθεσίας κατά των διακρίσεων·
61. τονίζει ότι η γήρανση του πληθυσμού δύναται να οδηγήσει σε αύξηση της αναλογίας των ατόμων που έχουν κάποια αναπηρία· σημειώνει τα έμμονα υψηλά επίπεδα ανεργίας στο πλαίσιο αυτής της ομάδας· καλεί τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις να διευκολύνουν επί παραδείγματι την είσοδο των εν λόγω ατόμων στην εργασία·
62. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ενεργός συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού καθορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη στρατηγική της Λισαβόνας από την άποψη της αμειβόμενης απασχόλησης, ενώ η έννοια θα έπρεπε να εφαρμόζεται ευρύτερα ούτως ώστε να περιλαμβάνει άμισθες δραστηριότητες όπως η εργασία σε οργανώσεις πολιτών καθώς και πολιτικές και άλλες εθελοντικές οργανώσεις· αναγνωρίζει ότι μία τέτοια ενεργή δέσμευση στην κοινωνία σε άμισθη εργασία απαιτεί επαρκές εισόδημα από άλλες πηγές· αναγνωρίζει ότι η ενεργός συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού συνδέεται στενά με την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης και θεωρεί την κίνηση αυτή ως την πιθανή απάντηση στη δημογραφική αλλαγή·
63. αναγνωρίζει ότι τα συνταξιοδοτικά συστήματα αποτελούν αρμοδιότητα των κρατών μελών· θεωρεί ωστόσο ότι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις και να μην παρέχεται προτιμησιακή μεταχείριση σε έναν τομέα· θεωρεί ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν ενέργειες για την προώθηση της προοδευτικής και ευέλικτης συνταξιοδότησης, λαμβάνοντας υπόψη το αυξημένο προσδόκιμο ζωής και την καλύτερη δημόσια υγεία· αναγνωρίζει ότι καθώς οι άνθρωποι ζουν περισσότερο, μπορούν επίσης να εργάζονται περισσότερο και καλεί τις κυβερνήσεις να εξετάσουν το ενδεχόμενο παροχής οικονομικών κινήτρων για την ενθάρρυνση των ατόμων να το πράξουν·
64. πιστεύει ότι όλα τα κράτη μέλη μπορούν να αποκομίσουν πολλά από τους άλλους ανταλλάσσοντας τις καλύτερες πρακτικές πιο εντατικά, όσον αφορά τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση· καλά παραδείγματα περιλαμβάνουν τη μεταρρύθμιση στο Ουγγρικό συνταξιοδοτικό καθεστώς, το οποίο βασίζεται σε τρεις πυλώνες, όπου η μερική ιδιωτικοποίηση εγγυάται την καλύτερη αειφορία, ή το επίδομα μέριμνας, το οποίο επίσης δημιουργεί το δικαίωμα συνταξιοδότησης και συνεπάγεται την φροντίδα από μέλος της οικογενείας που χρειάζεται φροντίδα έναντι αμοιβής από το κράτος·
65. τονίζει, λαμβανομένων υπόψη των δημογραφικών εξελίξεων, τη ζωτική σημασία σθεναρών και οικονομικά βιώσιμων συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, συγκεκριμένα συνταξιοδοτικών συστημάτων τα οποία προωθούν δέουσες, βιώσιμες συντάξεις, και συστήματα υγείας που βασίζονται στις αρχές της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης και της καθολικότητας, ούτως ώστε να βελτιώνουν την πρόσβαση όλων των πολιτών στην προσήκουσα υψηλή ποιότητα μέριμνας σε περίπτωση ασθένειας ή με ανάγκη φροντίδας· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εκσυγχρονίσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα, ούτως ώστε να διασφαλίσουν την οικονομική και κοινωνική τους βιωσιμότητα και να τους επιτρέψουν να διαχειριστούν τις επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού·
66. πιστεύει ότι μεταρρυθμίσεις των εθνικών συνταξιοδοτικών συστημάτων δεν πρέπει να επικεντρώνονται απλώς στο να καθιστούν τα εν λόγω συστήματα οικονομικά βιώσιμα, αλλά πρέπει επίσης να βοηθούν να καταστούν οι ζωές των ηλικιωμένων περισσότερο οικονομικά βιώσιμες·
67. αναγνωρίζει ωστόσο ότι είναι δύσκολο οι συντάξεις από κρατικά κονδύλια να καλύπτουν τις ανάγκες των ατόμων σε εισόδημα κατά τη συνταξιοδότηση: θεωρεί ότι πρέπει τα κράτη μέλη να δεσμευτούν ότι θα δώσουν μεγαλύτερη σημασία και ενέργεια στην ανάπτυξη κατάλληλων συμπληρωματικών συνταξιοδοτικών συστημάτων και στην ενθάρρυνση των προσωπικών αποταμιεύσεων·
68. θεωρεί ότι οι εθνικές συντάξεις από κρατικά κονδύλια, σε οιοδήποτε επίπεδο καθορίζονται από τα κράτη μέλη, πρέπει να είναι εξίσου διαθέσιμες σε όλους ως δικαίωμα και ως τέτοιο δεν πρέπει να υπόκειται σε αιτιολόγηση πόρων·
69. υπενθυμίζει ότι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων υφίστανται τη δημογραφική αλλαγή κατά τον ίδιο τρόπο με τους εργαζομένους· ανησυχεί λόγω του γεγονότος ότι τα 10 προσεχή έτη το ένα τρίτο των ευρωπαίων ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων θα συνταξιοδοτηθεί και παροτρύνει όλους τους παράγοντες να προωθήσουν την επιχειρηματικότητα, όχι μόνον προκειμένου να αποκτήσουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις αυτής της ομάδας, αλλά επίσης να αντισταθμίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της ανάπτυξης·
70. θεωρεί ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές που έχουν ως στόχο την προώθηση της επιτυχούς οικονομικής, κοινωνικής και νομικής ενσωμάτωσης των μεταναστών έχουν ζωτική σημασία, προκειμένου να επιτευχθεί μια ισορροπία μεταξύ των αντίστοιχων δικαιωμάτων και ευθυνών των μεταναστών και των κοινωνιών υποδοχής και ότι οι μηχανισμοί υποδοχής για πολίτες τρίτων χωρών πρέπει να τύχουν αποτελεσματικής και διαφανούς διαχείρισης· απαραίτητες προϋποθέσεις της διαδικασίας ενσωμάτωσης είναι η ίση μεταχείριση μέσω της εξάλειψης όλων των διακρίσεων σε βάρος των μεταναστών και των παιδιών τους και μια ευθυγράμμιση με τις πολιτικές στον τομέα της απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων· οι πολιτικές αυτές πρέπει να ενθαρρυνθούν ώστε να αμβλυνθούν ορισμένες δημογραφικές προκλήσεις, αλλά αναγνωρίζει ότι η μετανάστευση από μόνη της δεν θα επιλύσει όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με τη δημογραφική αλλαγή και ότι δημιουργεί επίσης τις δικές της προκλήσεις·
71. σημειώνει ότι στις περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης υπάρχει τεράστια μεταναστατευτική εκροή νεαρών γυναικών, και ότι συνεπώς απαιτείται στην περιοχή μια υπεύθυνη οικονομική πολιτική και πολιτική απασχόλησης καθώς και μία στοχοθετημένη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων στα πλαίσια των υφισταμένων διατάξεων σχετικά με την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και την κατάρτιση του προϋπολογισμού με βάση το φύλο, προς όφελος των γυναικών·
72. αναγνωρίζει ότι η διαχείριση της μετανάστευσης είναι αρμοδιότητα των κρατών μελών· θεωρεί ότι πρέπει να εστιαστούν μεγαλύτερες προσπάθειες στην εκπαίδευση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων ειδικά για μετανάστες και εθνοτικές κοινότητες·
73. θεωρεί ότι η αναλογία των ατόμων εθνικών μειονοτήτων μεταξύ των ηλικιωμένων που χρήζουν μακροχρόνιας μέριμνας αυξάνεται σημαντικά σε ορισμένα κράτη μέλη· θεωρεί επιπλέον ότι δεν θα πρέπει να συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι μετανάστες και τα παιδιά τους θα προτιμήσουν να επιστρέψουν στην χώρα καταγωγής τους, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία, ή εκεί όπου μεγάλωσαν τα παιδιά τους εντός της ΕΕ· προσθέτει ότι μολονότι είναι σημαντική η διάθεση παιδικής μέριμνας και μέριμνας για τους ηλικιωμένους με ποιότητα για όλες τις εθνοτικές ομάδες, ιδιαίτερα για όλες τις γυναίκες, έχει διαφορετική επίπτωση για κάθε εθνότητα και πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα αυτό κατά τον προγραμματισμό αυτών των υπηρεσιών· τονίζει ότι η απουσία διακρίσεων και η ίση μεταχείριση στην παροχή αυτών των υπηρεσιών είναι επίσης σημαντική· συνιστά να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην πτυχή αυτή ιδιαίτερα όσον αφορά τη σύγκριση των βέλτιστων πρακτικών·
74. σημειώνει ότι δεν έχει δοθεί έως τώρα αρκετή προσοχή στην ενσωμάτωση των μεταναστών, γεγονός το οποίο εκφράζεται, εν μέρει, από το χαμηλό επίπεδο εκπαιδευτικής επιτυχίας και τη συνέχιση της περιθωριοποίησης αυτών των νέων συμπολιτών· καλεί ως εκ τούτου τα κράτη μέλη να κλιμακώσουν τα μέτρα τους για την προώθηση της ενσωμάτωσης, ειδικά των μεταναστών που ζουν στην Ένωση επί αρκετό διάστημα·
75. υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μετανάστριες και καλεί τα κράτη μέλη να τους δώσουν τη θέση που αξίζουν στις πολιτικές ένταξής τους και να τους εγγυηθούν την ακεραιότητα των δικαιωμάτων τους· υπογραμμίζει την αυξανόμενη τάση πρόσληψης παράνομων μεταναστριών ως οικιακών βοηθών για την φροντίδα εξαρτώμενων ατόμων· σημειώνει ότι αυτή η ομάδα ενδεχομένως υφίσταται εκμετάλλευση και καλεί τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα·
76. επισημαίνει ότι οι μετανάστες που πλησιάζουν τα τριάντα και τα σαράντα ενδέχεται να μην έχουν προνοήσει για σύνταξη· καλεί τα κράτη μέλη να αναζητήσουν τη βέλτιστη πρακτική για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης προκειμένου να αποφευχθεί η άσκηση ακόμη μεγαλύτερης πίεσης στα συνταξιοδοτικά συστήματα·
77. υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι η δημογραφική αλλαγή είναι το ίδιο σημαντική και για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, οι οποίες επίσης αντιμετωπίζουν προκλήσεις με τη γήρανση του πληθυσμού τη φτώχεια και την άνιση κατανομή του εισοδήματος, καθώς και το φλέγον πρόβλημα της ανεργίας των νέων· συνιστά στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και στην ΕΕ να λάβουν υπόψη τους αυτόν τον παράγοντα κατά την κατάρτιση προγραμμάτων ενισχύσεων και συνεργασίας·
78. επισημαίνει ότι αυτές οι πολιτικές οι οποίες δίνουν μεταναστατευτική προτεραιότητα στους εξειδικευμένους εργάτες προκειμένου να ενισχυθούν οι οικονομίες της ΕΕ δημιουργούν επίσης το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα εξασθένισης των οικονομιών των κρατών αυτών από τα οποία προέρχονται οι εν λόγω εξειδικευμένοι μετανάστες: θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους σε σχέση με αυτό·
79. παρακινεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την παροχή υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος στις αγροτικές περιοχές επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στους ηλικιωμένους να συνεχίσουν να ζουν ανεξάρτητοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περιορίζοντας τη ζήτηση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικής ασφάλισης και αποφεύγοντας τη νοοτροπία της πρόωρης εξάρτησης·
80. σημειώνει ότι οι υπηρεσίες μέριμνας πρέπει να διασφαλίζονται στα κράτη μέλη ως αποτέλεσμα της δημογραφικής αλλαγής, και ζητεί την ενίσχυση των ανταλλαγών βέλτιστων πρακτικών σε αυτόν τον τομέα· ζητεί την προστασία των υπηρεσιών μέριμνας ως υπηρεσιών γενικού συμφέροντος και καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να ενσωματώσει την εν λόγω προστασία στην Πράσινη Βίβλο σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες·
81. υπογραμμίζει τη σημασία ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με τον τρόπο προετοιμασίας των υγειονομικών συστημάτων για τις αυξημένες απαιτήσεις που τίθενται σε αυτά από έναν γηράσκοντα πληθυσμό·
82. συνιστά στα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή πολιτικές πρόληψης των κινδύνων αποκλεισμού, κυρίως όσον αφορά το σχολικό αποκλεισμό ή την απώλεια της στέγης, και υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να προωθηθούν όλες οι δράσεις που αποσκοπούν στη διαφύλαξη της οικογενειακής αλληλεγγύης, κυρίως στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού αλλά με σεβασμό επίσης στα δικαιώματα των γονιών τους·
83. υπογραμμίζει τη σημασία παροχής πολιτιστικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που απευθύνονται στη μεγαλύτερη γενιά σε αναγνώριση των ευκαιριών που δημιουργεί η «οικονομία των γηραιών»·
84. συνιστά να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην τυποποίηση των διαφορετικών υποθέσεων που χρησιμοποιούνται από τα διάφορα κράτη μέλη κατά την παροχή πληροφοριών στη EUROSTAT, ώστε να καταστεί δυνατή η πιο έγκυρη σύγκριση και υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών·
85. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν το 7ο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα σε θέματα δημογραφικών τάσεων, στήριξης της οικογένειας και ενίσχυσης της υγείας·
86. καλεί την Επιτροπή να διεξάγει κατάλληλες μελέτες, αναλύσεις και αξιολογήσεις από ομότιμους σχετικά με τη δημογραφική αλλαγή και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία και τους συναφείς τομείς πολιτικής στα πλαίσια του κοινοτικού προγράμματος PROGRESS·
87. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενώ η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να συγκρίνει και να αντιπαραβάλλει τις επιδόσεις, τις εμπειρίες και τις βέλτιστες πρακτικές των κρατών μελών από την άποψη της αντιμετώπισης των διάφορων προκλήσεων της δημογραφικής αλλαγής, τα υφιστάμενα θεσμικά όργανα της ΕΕ είναι επαρκή για αυτόν τον σκοπό και δεν απαιτούνται πρόσθετες δομές της ΕΕ·
88. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (25.1.2006)
προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών
(2005/2147(INI))
Συντάκτρια γνωμοδότησης (*): Edite Estrela
(*) Ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ επιτροπών – Άρθρο 47 του Κανονισμού
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της Λισαβόνας υπογραμμίζει την ανάγκη αυξημένης συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας προκειμένου να επιτευχθούν οι καθορισθέντες στόχοι,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην πλειονότητα των κρατών μελών υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των υψηλών ποσοστών απασχόλησης των γυναικών και των υψηλών ποσοστών γεννητικότητας, καθώς και μεταξύ των χαμηλών ποσοστών απασχόλησης των γυναικών και των χαμηλών ποσοστών γεννητικότητας,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το εξειδικευμένο γυναικείο εργατικό δυναμικό αποδεικνύεται ότι είναι απαραίτητο στην οικονομική ανάπτυξη των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι αποκαθιστά την ισορροπία μεταξύ του αριθμού των ενεργών και ανενεργών και δίνει, κατ’ αυτό τον τρόπο, απάντηση στο πρόβλημα της χρηματοδότησης των συντάξεων, συνεισφέροντας, κατά συνέπεια, στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών,
Δ. έχοντας πληροφορηθεί με ενδιαφέρον τις πρωτοβουλίες που ξεκινούν σε πολυάριθμα κράτη μέλη και έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τους γονείς να προστατεύσουν καλύτερα τα παιδιά έναντι των νέων απειλών της κοινωνίας, κυρίως όσον αφορά τη χρήση του Διαδικτύου, την αύξηση της κατανάλωσης κάνναβης και άλλων ναρκωτικών από τους εφήβους, τη διάδοση ιδιαίτερα εξευτελιστικού πορνογραφικού υλικού ή την αύξηση της βίας,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που συνδέονται με την παρουσία σε μία οικογένεια ενός ή περισσότερων παιδιών που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, δυσπραξία, δυσαριθμία, διαταραχές της προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα) ή αναπηρίες και τις διάφορες πρακτικές που παρατηρούνται στα διάφορα κράτη μέλη για να βοηθηθούν τα παιδιά αυτά και οι γονείς τους,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη την οδηγία 92/85/ΕΟΚ σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων,
1. επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή, υποβάλλοντας την Πράσινη Βίβλο με τίτλο «Μπροστά στις δημογραφικές αλλαγές, νέα αλληλεγγύη μεταξύ γενεών» (COM(2005)0094) παίρνει θέση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέναντι σε ένα φαινόμενο που συνιστά μία από τις μείζονες προκλήσεις σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο κοινωνίας, υπογραμμίζει όμως ότι τα αναρίθμητα ζητήματα που τίθενται λόγω της δημογραφικής εξέλιξης της κοινωνίας εναπόκεινται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, γεγονός το οποίο αποκλείει, κατά κανόνα, την καθιέρωση κοινοτικών αρμοδιοτήτων προς όφελος μιας ευρωπαϊκής ρύθμισης σε αυτό τον τομέα·
2. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής δεν ενσωματώνει συστηματικά τη διάσταση του φύλου τόσο σε μακροοικονομικό όσο και σε μικροοικονομικό επίπεδο ανάλυσης, ενώ αυτό θα αποτελούσε απαραίτητη προσέγγιση για τη διαμόρφωση συλλογιστικών και τον καθορισμό δράσεων μεγάλης εμβέλειας·
3. εκφράζει επιφυλάξεις για τις διακρίσεις που, στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής, έχουν ως στόχο τα ηλικιωμένα άτομα,
4. καλεί τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που οδηγούν σε διαρθρωτικές ανισότητες σχετικά με το φύλο και οι οποίες εμποδίζουν, αφενός, την πλήρη συμμετοχή των γυναικών σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και, αφετέρου, μια ενεργότερη συμμετοχή των ανδρών στον οικογενειακό βίο·
5. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν λαμβάνει υπόψη τη σημασία που έχει η αναπαραγωγική και η σεξουαλικής υγεία στις δημογραφικές αλλαγές·
6. καλεί τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν τα φορολογικά τους συστήματα και να θέσουν σε εφαρμογή φορολογικούς συντελεστές βάσει των ατομικών δικαιωμάτων και συνιστά την εφαρμογή συστημάτων κοινωνικής προστασίας προς όφελος των παιδιών και των οικογενειών και την επιστροφή, μεταξύ άλλων, των δαπανών που διατίθενται για τη φροντίδα των παιδιών, καθώς και την εφαρμογή μειωμένων ποσοστών ΦΠΑ για όλα τα προϊόντα που προορίζονται για παιδιά·
7. υπογραμμίζει ότι, παρά τις προόδους που έχουν επιτελέσει τα κράτη μέλη ως προς την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών, εξακολουθούν να υφίστανται ή να ενισχύονται άλλες μορφές διακρίσεων οι οποίες συνδέονται με τη γυναικεία απασχόληση· καλεί κυρίως, σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν δεόντως την οδηγία 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 1975 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών·
8. τονίζει ότι το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών και η συνεχιζόμενη πρόσληψη γυναικών σε θέσεις χαμηλόμισθες και κατώτερες των προσόντων τους υπονομεύουν την απαραίτητη οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών, η οποία επηρεάζει άμεσα την απόφαση απόκτησης παιδιών·
9. παρατηρεί ότι η ευελιξία του χρόνου εργασίας για γυναίκες και άνδρες, υπό την προϋπόθεση ότι συνιστά αποτέλεσμα ελεύθερης επιλογής και δεν επιβάλλεται, μπορεί να συμβάλει στον καλύτερο συνδυασμό επαγγελματικού και οικογενειακού βίου, διασφαλίζοντας σε κάθε περίπτωση μία απασχόληση ποιότητας, με δικαιώματα και ίση αμοιβή και αποτρέποντας ταυτόχρονα την οριστική εγκατάλειψη της σταδιοδρομίας ή τη μερική απασχόληση·
10. συνιστά στα κράτη μέλη να ενισχύσουν την ανάπτυξη της γυναικείας δραστηριότητας και την πρόσβαση των γυναικών σε ποιοτικές θέσεις απασχόλησης, καθώς και την ίση μεταχείριση ως προς την αμοιβή·
11. υπογραμμίζει ότι η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών προκειμένου τα ζευγάρια να αποκτούν τον αριθμό παιδιών που επιθυμούν είναι μία εκ των προϋποθέσεων ύπαρξης και ανάπτυξης κάθε κοινωνίας, λαμβανομένων υπόψη τόσο των κοινωνικών όσο και των οικονομικών προκλήσεων που προκύπτουν από τη μείωση του ποσοστού γεννητικότητας, γεγονός το οποίο προϋποθέτει την υποστήριξη της μητρότητας και της πατρότητας·
12. καλεί επίμονα τα κράτη μέλη να προωθήσουν φορολογικά μέτρα που θα ενθαρρύνουν την αύξηση της γεννητικότητας και εφιστά την προσοχή στην ανάγκη διασφάλισης προστασίας και ειδικής υποστήριξης για τις γυναίκες μετά τον τοκετό, ιδίως για τις νεαρές άγαμες μητέρες·
13. υπογραμμίζει ότι η στειρότητα, κυρίως η ανδρική, παρουσιάζει αύξηση, ιδίως στις πλέον εκβιομηχανισμένες περιοχές, και ότι σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, η στειρότητα η οποία αποδίδεται, μεταξύ άλλων παραγόντων, στη χημική ρύπανση, μπορεί πλέον να πλήττει έως και το 15 % των ζευγαριών·
14. εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι πολυάριθμοι γονείς υποφέρουν επειδή δεν έχουν παιδιά, ενώ θα ήθελαν να είχαν· καλεί, συνεπώς, τα κράτη μέλη να αυξήσουν το επιτρεπτό όριο ηλικίας για αυτούς που επιθυμούν να υιοθετήσουν παιδιά, προκειμένου τα πιο ηλικιωμένα άτομα να μπορούν να κηρύσσονται νομίμως ικανά προς υιοθεσία και υπογραμμίζει ότι η ωριμότητα μπορεί να αποτελέσει πλεονέκτημα, εφόσον πρόκειται για τη φροντίδα παιδιών τα πρώτα χρόνια των οποίων ήταν ενδεχομένως ταραχώδη·
15. καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την παροχή κατάλληλης στέγης σε οικογένειες, κυρίως μονογονικές και σε ηλικιωμένα άτομα (επί παραδείγματι, "διαγενεαλογικά προγράμματα"), στο πλαίσιο της αστικής ανάπτυξης και χωροταξίας·
16. υπογραμμίζει ότι η ευελιξία του χρόνου εργασίας για τις γυναίκες δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος της ποιότητας των δημιουργούμενων θέσεων εργασίας ούτε των προσφερόμενων υπηρεσιών φύλαξης, που αποτελούν εχέγγυα της επαγγελματικής εξέλιξης των γυναικών·
17. παροτρύνει τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα υπέρ της μεγαλύτερης συμμετοχής των ανδρών στις πολιτικές που αποσκοπούν στον καλύτερο συνδυασμό οικογενειακού και επαγγελματικού βίου καθώς και να οργανώσουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης προκειμένου να ενθαρρύνουν έναν πιο ισόρροπο καταμερισμό των οικιακών και οικογενειακών ευθυνών μεταξύ ανδρών και γυναικών·
18. καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν την ποιότητα των θέσεων απασχόλησης και του εργασιακού περιβάλλοντος, προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή της διά βίου επαγγελματικής κατάρτισης που επιτρέπει στις γυναίκες και τους άνδρες να ανταποκρίνονται τόσο στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις όσο και στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας·
19. καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν τις δυνατότητες εφαρμογής μιας πιο ευέλικτης οργάνωσης στο χώρο εργασίας, η οποία θα συνδυάζει τις προσωπικές ανάγκες των γυναικών και των ανδρών υπαλλήλων που έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις με τις ανάγκες των εργοδοτών, μεριμνώντας ωστόσο για τη διασφάλιση σε κάθε περίπτωση των δικαιωμάτων των γυναικών·
20. ζητεί από την Επιτροπή να καθορίσει μία προσέγγιση που θα επικεντρώνεται περισσότερο στην ανθρωποκεντρική οργάνωση της εργασίας, σε καινοτόμα συστήματα όσον αφορά το χρόνο εργασίας και σε καινοτόμες πολιτικές για το προσωπικό·
21. ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν μέτρα με στόχο τη δημιουργία υπηρεσιών φύλαξης παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων, καλής ποιότητας και σε προσιτές τιμές, σύμφωνα με τους στόχους που όρισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης, το 2002, όπου αναφέρεται ότι κράτη μέλη πρέπει, έως το 2010, να παρέχουν βρεφονηπιακή μέριμνα για το 90 % τουλάχιστον των παιδιών ηλικίας μεταξύ τριών ετών και της ηλικίας υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης και για το 33 % τουλάχιστον των παιδιών ηλικίας κάτω των τριών ετών· τονίζει ότι αυτά τα μέτρα θα πρέπει να επιτρέπουν στις γυναίκες να προσαρμόζουν τη συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας στο ρυθμό ζωής τους·
22. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, σε πολυάριθμα κράτη μέλη, αυξανόμενος αριθμός ατόμων, κυρίως παιδιών, είναι θύματα της φτώχειας και της εγκατάλειψης· προτείνει την εφαρμογή καινοτόμων σχεδίων, κυρίως στις αστικές περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα φτώχειας και αδιαφορίας, τα οποία θα απευθύνονται κατά προτεραιότητα στα παιδιά· παροτρύνει επίσης τους γονείς να συμμετάσχουν σε αυτά τα προγράμματα, προκειμένου να αποκτήσουν συνείδηση των ευθυνών τους ως προς την ευημερία των παιδιών τους· υπογραμμίζει τη σημασία που αποδίδεται στη δημιουργία εκτενών δικτύων δωρεάν τηλεφωνικής βοήθειας που προορίζονται για τα παιδιά·
23. επικροτεί την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών με τη χρήση της ανοικτής μεθόδου συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών και υπογραμμίζει ότι η αποτελεσματικότητα των αποδοτικών δημογραφικών πολιτικών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τα υψηλά ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, που υπερβαίνουν ήδη τους στόχους της Λισαβόνας, συνοδεύονται από τα πλέον υψηλά ποσοστά γεννητικότητας στην Ένωση· παρατηρεί, αντιθέτως, ότι οι χώρες της Ένωσης που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών είναι επίσης αυτές στις οποίες τα ποσοστά γεννητικότητας είναι τα λιγότερο υψηλά· εκτιμά ότι αυτές οι πολιτικές πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης της Επιτροπής όπου θα λαμβάνεται υπόψη η διαθεσιμότητα των υποδομών φύλαξης παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων (ηλικιωμένων ατόμων και ατόμων με αναπηρία)·
24. καλεί τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν την αύξηση του ποσοστού εργασίας λαμβάνοντας υπόψη, κυρίως, τα ακόλουθα στοιχεία: τη μισθολογική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, το φορολογικό σύστημα των ελεύθερων επαγγελματιών, τις συνθήκες εργασίας και τον καταμερισμό των καθηκόντων μεταξύ ανδρών και γυναικών στο πλαίσιο της οικογένειας, του νοικοκυριού και της φροντίδας των εξαρτώμενων ατόμων·
25. καλεί τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν την ισότητα των φύλων και την ισορροπία μεταξύ χρόνου εργασίας και ιδιωτικής ζωής ως κυβερνητικές προτεραιότητες·
26. υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μετανάστριες και καλεί τα κράτη μέλη να τους δώσουν τη θέση που αξίζουν στις πολιτικές ένταξής τους και να τους εγγυηθούν την ακεραιότητα των δικαιωμάτων τους·
27. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν έχει αποδώσει προσοχή στον αυξανόμενο αριθμό μονογονικών οικογενειών που διευθύνονται σε ποσοστό 85% από γυναίκες και των οποίων η πλειονότητα διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, εξ ου και η ανάγκη να τους παρασχεθεί ιδιαίτερη υποστήριξη·
28. εκτιμά ότι θα ήταν ενδιαφέρον να πραγματοποιηθεί μελέτη σχετικά με το μέσο επίπεδο διατροφής και την πραγματική καταβολή της στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης και για τις πρακτικές καταμερισμού των δικαιωμάτων συνταξιοδότησης και κοινωνικής ασφάλισης·
29. λαμβάνει υπό σημείωση την εμπειρία των κρατών μελών στα οποία υφίσταται ένα «εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα»·
30. παροτρύνει τα κράτη μέλη να εμπνευστούν από τις βέλτιστες πρακτικές σε σχέση με τις πολιτικές απασχόλησης, υπό το πρίσμα της διάστασης του φύλου·
31. καλεί τα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή κανόνες για την καθιέρωση αδειών μητρότητας/πατρότητας μετ’ αποδοχών μετά τη γέννηση ενός παιδιού και να προωθήσουν την άσκηση του δικαιώματος γονικής άδειας δίκαια καταμερισμένου μεταξύ γυναικών και ανδρών· παροτρύνει, για το λόγο αυτό, τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προκαταλήψεις που συνδέονται με το δικαίωμα γονικής άδειας του άνδρα· καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 96/34/ΕΚ σχετικά με τη γονική άδεια·
32. καλεί τα κράτη μέλη να ρυθμίσουν τα προβλήματα που εξακολουθούν να υφίστανται μετά τη μεταφορά της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ και να εμπνευστούν, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, από τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας - η οποία κυμαίνεται, ανάλογα με το κράτος μέλος, μεταξύ 14 και 28 εβδομάδων - την υποχρεωτική περίοδο στο πλαίσιο αυτής, το επίπεδο αμοιβής που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εν λόγω άδειας και το δικαίωμα των εμπλεκόμενων εργαζομένων γυναικών να επανέλθουν σε θέση εργασίας· καλεί επίσης τα κράτη μέλη να εμπνευστούν από τις βέλτιστες πρακτικές που αφορούν τις άδειες πατρότητας και τις γονικές άδειες τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες·
33. καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να εκσυγχρονίσουν τα συστήματα κοινωνικής προστασίας και κυρίως τις συντάξεις, ούτως ώστε να διασφαλίσουν την οικονομική και κοινωνική τους βιωσιμότητα και να τους επιτρέψουν να διαχειριστούν τις επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού·
34. παροτρύνει τα κράτη μέλη να οργανώσουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης με επίκεντρο τα παιδιά, που θα επισημαίνουν τη χαρά και την απόλαυση που μπορούν να παράσχουν τα παιδιά στους γονείς και στην κοινωνία, και να μελετήσουν τις πολιτιστικές πτυχές που επηρεάζουν τα δημογραφικά ποσοστά και τα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών·
35. συνιστά στα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή κοινωνικές πολιτικές που θα έχουν ως στόχο την πρόσβαση όλων στις απαραίτητες φροντίδες ανάλογα με την κατάσταση της υγείας τους, κυρίως σε περιπτώσεις αναπηρίας ή εξάρτησης·
36. παροτρύνει τα κράτη μέλη να διαδώσουν τις βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά την αντιμετώπιση των μαθησιακών προβλημάτων (παροχή υπολογιστών στο σχολείο για τα δυσλεκτικά παιδιά, επί παραδείγματι) και τις ενισχύσεις που πρέπει να παρέχονται στα παιδιά με αναπηρίες·
37. συνιστά στα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή πολιτικές πρόληψης των κινδύνων αποκλεισμού, κυρίως όσον αφορά το σχολικό αποκλεισμό ή την απώλεια της στέγης, και υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να προωθηθούν όλες οι δράσεις που αποσκοπούν στη διαφύλαξη της οικογενειακής αλληλεγγύης, κυρίως στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού αλλά με σεβασμό επίσης στα δικαιώματα των γονιών τους·
38. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παραχωρήσουν αυξημένη προτεραιότητα στην καταπολέμηση των νέων κινδύνων της κοινωνίας, κυρίως των κινδύνων που οφείλονται στην κακή χρήση του Διαδικτύου από τα παιδιά και τους εφήβους, στην αύξηση της κατανάλωσης κάνναβης και άλλων ναρκωτικών από εφήβους ακόμη και από παιδιά, στο πλαίσιο του σχολείου, μεταξύ άλλων, στην αυξημένη διάδοση πορνογραφικού υλικού σε αυτές τις κατηγορίες των νέων και στην αύξηση της βίας· τους καλεί επίσης να διαδώσουν τα αποτελέσματα των βέλτιστων πρακτικών σε αυτούς τους τομείς·
39. υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει και οι οποίες έχουν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης το 2002, για την εξάλειψη των εμποδίων στην ίση συμμετοχή γυναικών και ανδρών στην αγορά εργασίας, και να επιδιώξουν έως το 2010 την παροχή βρεφονηπιακής μέριμνας για τα παιδιά των οποίων η ηλικία κυμαίνεται μεταξύ των τριών ετών και της ηλικίας υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης· καλεί τα κράτη μέλη να προτείνουν ανάλογους στόχους για τις δομές που επιτρέπουν την υποδοχή και τη φύλαξη ηλικιωμένων και εξαρτώμενων ατόμων και ατόμων με αναπηρία·
40. ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη για τις επιπτώσεις που έχουν στη δημογραφία τα φορολογικά συστήματα που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Δημογραφικές προκλήσεις και αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών | |||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | |||||
|
Γνωμοδότηση της |
FEMM | |||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια |
ναι | |||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης |
Edite Estrela | |||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
28.11.2005 |
24.1.2006 |
|
|
| |
|
Ημερομηνία έγκρισης |
24.1.2006 | |||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: |
28 2 0 | ||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Edit Bauer, Edite Estrela, Věra Flasarová, Claire Gibault, Lissy Gröner, Zita Gurmai, Anneli Jäätteenmäki, Piia-Noora Kauppi, Urszula Krupa, Pia Elda Locatelli, Doris Pack, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Teresa Riera Madurell, Raül Romeva i Rueda, Amalia Sartori, Konrad Szymański, Corien Wortmann-Kool, Anna Záborská | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Κατερίνα Μπατζελή, Anna Hedh, Mary Honeyball, Elisabeth Jeggle, Karin Jöns, Christa Klaß, Kartika Tamara Liotard, Maria Martens, Zita Pleštinská, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Bernadette Vergnaud | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Miroslav Mikolášik | |||||
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (25.1.2006)
προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών
(2005/2147(INI))
Συντάκτης γνωμοδότησης: Thomas Ulmer
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. επικροτεί το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να υποστηρίξει τα κράτη στην προσπάθειά τους να μειώσουν το χάσμα ανάμεσα στον επιθυμητό αριθμό παιδιών (2,3) των γονέων και στον πραγματικό αριθμό παιδιών (1,5) μέσω της λήψης μέτρων για τη δημιουργία ενός πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος·
2. εκπλήσσεται διότι η Πράσινη Βίβλος αναφέρεται μόνο παρεμπιπτόντως στις πτυχές της δημογραφικής αλλαγής που αφορούν την πολιτική για την υγεία· επισημαίνει, ότι εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού αυξάνεται ποιοτικά και ποσοτικά η ζήτηση για υπηρεσίες υγείας και παροχή μακροχρόνιας μέριμνας· είναι πεπεισμένη ότι οι επενδύσεις στην πρόληψη των μακροχρόνιων ασθενειών είναι ένας σημαντικός τρόπος αντιμετώπισης της δημογραφικής αλλαγής από ανθρώπινη και οικονομική σκοπιά· επισημαίνει ότι όσο περισσότερα χρόνια μπορούν οι άνθρωποι να ζουν υγιείς, τόσο περισσότερο μπορούν να παραμένουν ενεργοί και να εργάζονται·
3. εκφράζει την έκπληξή του για το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν αναφέρεται στο διαρκώς αυξανόμενο αριθμό νέων οικογενειακών δομών, ιδίως δε στις μονογονικές οικογένειες, 85% εκ των οποίων έχουν ως αρχηγό οικογένειας γυναίκες, καθώς και στο ότι αυτές, δεδομένου ότι είναι πιο εκτεθειμένες στον κίνδυνο της φτώχειας, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσχέρειες στην πρόσβαση στην περίθαλψη·
4. επισημαίνει την ανάγκη εξασφάλισης, μετά τον τοκετό, ειδικής προστασίας και στήριξης, στις γυναίκες ιδίως δε στις νεαρές μόνες μητέρες·
5. συμφωνεί ότι, όταν οι δείκτες ανανέωσης των γενεών σημειώνουν πτώση, η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη λήψη μέτρων με στόχο την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης, την καινοτομία και την αύξηση της παραγωγικότητας, καθώς και με τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνικής προστασίας·
6. εκφράζει την ανησυχία της σχετικά με τις διαφορές που εντοπίζονται στον τομέα της υγείας ανάμεσα στα κράτη μέλη, τις περιφέρειες και τις κοινωνικές ομάδες· υπογραμμίζει ότι οι διαφορές στην υγεία (χαμηλό προσδόκιμο ζωής, συχνές χρόνιες ασθένειες, ασθένειες που προκαλούνται από τις συνθήκες ζωής) σε συνδυασμό με τον χαμηλό δείκτη γεννήσεων και τις μεταναστεύσεις μπορούν να οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση των περιφερειακών ανισοτήτων και σε έναν φαύλο κύκλο, ο οποίος δύσκολα μπορεί να σταματήσει· ζητά από τα κράτη μέλη να ανακοινώνουν τις διαφορές που εντοπίζουν στον τομέα της υγείας, προκειμένου να επιτευχθεί με την αρωγή της Επιτροπής μια συστηματική ανταλλαγή των καλύτερων δυνατών πρακτικών και μια αποτελεσματική αντιμετώπιση·
7. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εκπονήσουν και να δημοσιοποιήσουν μελέτες σχετικά με τις δημογραφικές αλλαγές που έχουν σημειωθεί σε κάθε κράτος μέλος, όπου θα συνεκτιμώνται τα αντίστοιχα αίτια και οι προβλέψιμες συνέπειές τους βραχυπρόθεσμα·
8. εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών μέσω της μεθόδου ανοικτού συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών και επισημαίνει την ορθή διαχείριση των δημογραφικών αλλαγών που πραγματοποιείται στις σκανδιναβικές χώρες, όπου η αυξημένη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας συνοδεύεται από τα υψηλότερα ποσοστά γεννητικότητας, γεγονός που θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της Επιτροπής για την αξιολόγηση της διασύνδεσης των δύο αυτών φαινομένων·
9. προτρέπει τα κράτη μέλη να εγκρίνουν μέτρα που θα επιτρέψουν τη δημιουργία δομών υποδοχής των παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων, καλής ποιότητας και σε προσιτές τιμές, πράγμα που θα συμβάλει στο συνδυασμό οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής·
10. επικρίνει την επιπόλαια εικασία που υποδηλώνεται στην Πράσινη Βίβλο ότι η μείωση του πληθυσμού θα είχε αποκλειστικά και μόνο αρνητικές επιπτώσεις για το εγκαθιδρυμένο κοινωνικό σύστημα· ως εκ τούτου επιθυμεί να εξεταστούν οι ακόλουθες ερωτήσεις:
α) Σε ποιο βαθμό μπορούν να αντισταθμιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της μείωσης του πληθυσμού από την καινοτομία, την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνικής προστασίας;
β) Μπορεί η μείωση του πληθυσμού να έχει και θετικές συνέπειες; Για παράδειγμα σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον, την επιβάρυνση της κυκλοφορίας, τη χωροταξική ανάπτυξη κτλ.;
γ) Μπορεί να αναπτυχθεί ένα είδος «βέλτιστης λύσης κατά Pareto» για τον μακροπρόθεσμα βέλτιστο αριθμό κατοίκων της Ευρώπης;
11. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει σχέδια για την κοινωνική ένταξη της ομάδας των ηλικιωμένων πολιτών, που μεγαλώνει διαρκώς, καθώς και για τις ανάγκες τους που έχουν μεταβληθεί.
12. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διοργανώσουν εκστρατείες για τα δημογραφικά ζητήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών όσον αφορά τις αρνητικές συνέπειες του χαμηλού ποσοστού γεννητικότητας, ιδίως την οικονομική ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης·
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών | ||||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
|||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | ||||||
|
Γνωμοδότηση της |
ENVI | ||||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια |
Thomas Ulmer | ||||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
28.11.2005 |
24.1.2006 |
|
|
|||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
24.1.2006 | ||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
37 1 0 | |||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Irena Belohorská, Johannes Blokland, John Bowis, Frederika Brepoels, Dorette Corbey, Mojca Drčar Murko, Edite Estrela, Anne Ferreira, Karl-Heinz Florenz, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Satu Hassi, Gyula Hegyi, Marie Anne Isler Béguin, Dan Jørgensen, Christa Klaß, Peter Liese, Jules Maaten, Linda McAvan, Riitta Myller, Miroslav Ouzký, Δημήτριος Παπαδημούλης, Vittorio Prodi, Frédérique Ries, Guido Sacconi, Karin Scheele, Carl Schlyter, Richard Seeber, Jonas Sjöstedt, Αντώνιος Τρακατέλλης, Ευαγγελία Τζαμπάζη, Thomas Ulmer, Anja Weisgerber, Åsa Westlund | ||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Jutta D. Haug, Jolanta Dičkutė, Ria Oomen-Ruijten, Renate Sommer | ||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
| ||||||
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών | |||||||||
|
Αριθ. διαδικασίας |
||||||||||
|
Κανονιστική βάση |
άρθρο 45 | |||||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | |||||||||
|
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) |
FEMM |
DEVE |
|
|
| |||||
|
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει |
|
|
|
|
| |||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία |
ναι |
|
|
|
| |||||
|
Εισηγητής(ές) |
Philip Bushill-Matthews |
| ||||||||
|
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν) |
|
| ||||||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
26.1.2006 |
21.2.2006 |
|
|
| |||||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
22.2.2006 | |||||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+ : - : 0 : |
34 6 0 | ||||||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Jan Andersson, Roselyne Bachelot-Narquin, Emine Bozkurt, Iles Braghetto, Philip Bushill-Matthews, Milan Cabrnoch, Alejandro Cercas, Ole Christensen, Derek Roland Clark, Luigi Cocilovo, Jean Louis Cottigny, Proinsias De Rossa, Harald Ettl, Richard Falbr, Ilda Figueiredo, Joel Hasse Ferreira, Roger Helmer, Stephen Hughes, Karin Jöns, Ona Juknevičienė, Sepp Kusstatscher, Jean Lambert, Raymond Langendries, Bernard Lehideux, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Mario Mantovani, Ana Mato Adrover, Μαρία Ματσούκα, Ria Oomen-Ruijten, Csaba Őry, Siiri Oviir, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Pier Antonio Panzeri, José Albino Silva Peneda, Kathy Sinnott, Gabriele Zimmer. | |||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Elspeth Attwooll, Edit Bauer, Mihael Brejc, Agnes Schierhuber, Elisabeth Schroedter. | |||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
| |||||||||
|
Ημερομηνία κατάθεσης (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
24.2.2006 |
A6-0041/2006 | ||||||||