SPRAWOZDANIE w sprawie europejskiego prawa umów i weryfikacji acquis: rozwój
2.3.2006 - (2005/2022(INI))
Komisja Prawna
Sprawozdawca: Klaus-Heiner Lehne
Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*): Diana Wallis, Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
(*) Ściślejsza współpraca między komisjami: art. 47 Regulaminu
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie europejskiego prawa umów i weryfikacji acquis: rozwój
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A6‑0055/2006),
A. mając na uwadze, że chociaż wydaje się, iż inicjatywa dotycząca europejskiego prawa umów opisana w komunikacie Komisji z dnia 11 października 2004 r. (COM(2004)0651) oraz w pierwszym rocznym sprawozdaniu o postępach prac powinna być przede wszystkim postrzegana jako mająca na celu lepsze stanowienie prawa na szczeblu UE, nie określono jasno, jakie miałyby być jej praktyczne skutki lub też w oparciu o jaką podstawę prawną zostanie przyjęty instrument lub instrumenty prawnie wiążące ,
B. mając na uwadze, że mimo zaprzeczeń Komisji, iż taki jest jej cel, wydaje się jasne, że pracownicy naukowi i zainteresowane strony pracujące nad projektem sądzą, że ostatecznym rezultatem ich prac będzie europejski kodeks zobowiązań lub nawet europejski kodeks cywilny na szeroką skalę, oraz że projekt jest zdecydowanie najważniejszą bieżącą inicjatywą w dziedzinie prawa cywilnego,
C. mając na uwadze, że decyzja o podjęciu prac nad tego rodzaju kodeksem musi zostać podjęta przez organy polityczne, z powodu politycznego charakteru tego typu decyzji, a jego zawartość, mimo że dotyczy kwestii prawnych, opiera się na celach społecznych i politycznych; mając na uwadze, że ponieważ w przyszłości może pojawić się wola polityczna, aby przyjąć taki kodeks, ważne jest, by obecne prace przebiegały prawidłowo oraz przy odpowiednim wkładzie politycznym,
D. mając na uwadze, że nawet jeżeli ta inicjatywa w jej obecnym kształcie ogranicza się do zaprowadzenia ładu i racjonalizacji acquis w dziedzinie ochrony konsumentów oraz opracowania opcjonalnych standardowych warunków umów, konieczne jest zagwarantowanie, by organy polityczne miały odpowiedni wkład do projektu; w związku z tym ostatnie doświadczenia związane z przyjęciem nowego kodeksu cywilnego w Holandii mogłyby posłużyć jako model,
E. mając na uwadze, że o ile celem rewizji acquis w dziedzinie ochrony konsumentów jest wzrost społecznego zaufania dla wspólnego rynku, to należy zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów;
F. mając na uwadze, że organ ustawodawczy UE powinien mieć możliwość zgłaszania poprawek do tekstu, jaki powstanie w rezultacie podjętej inicjatywy, a także jego formalnego przyjęcia,
G. mając na uwadze, że istniejące acquis w dziedzinie ochrony konsumentów jest oddzielną częścią przepisów prawa wspólnotowego odzwierciedlającą starania ustawodawców w UE na rzecz zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów zgodnie z Traktatami, i mimo że jest jasne, iż europejska inicjatywa dotycząca prawa cywilnego obejmuje też ochronę i zapewnienie spójności prawa cywilnego jako całości, to działania w tym celu nie powinny prowadzić do rozmycia wartości leżących u podstaw istniejącego acquis w dziedzinie ochrony konsumentów,
Podstawowe zasady i cele
1. ponownie wyraża przekonanie zawarte w rezolucjach z dnia 26 maja 1989 r.[1], 6 maja 1994 r.[2], 15 listopada 2001 r.[3] oraz 2 września 2003 r.[4], że jednolity rynek wewnętrzny nie może być w pełni funkcjonalny bez podjęcia dalszych kroków w kierunku harmonizacji prawa cywilnego;
2. wzywa Komisję do natychmiastowego wykorzystania bieżącej pracy grup badawczych związanej z przygotowaniem projektów europejskiego prawa umów oraz sieci ds. wspólnego systemu odniesienia w pracy Komisji nad zmianą dorobku wspólnotowego w zakresie ochrony konsumentów w celu wykorzystania uzyskanych wyników do opracowania wspólnego prawa cywilnego;
Kwestie prawa materialnego
3. zdecydowanie zaleca przygotowanie projektu wspólnego systemu odniesienia oraz przewidywanego prawa umów w taki sposób, by nie dopuścić do jednostronnego sprzyjania jednej ograniczonej grupie uczestników czynności prawnych;
4. przypomina Komisji, że termin „przedsiębiorstwo” obejmuje nie tylko duże korporacje, ale także niewielkie, czasem jednoosobowe przedsiębiorstwa, które często wymagają specjalnych, dostosowanych do ich potrzeb umów, uwzględniających ich względną bezbronność w konfrontacji z wielkimi korporacjami;
5. stwierdza, że prawo, które zostanie opracowane, powinno mieć zastosowanie nie tylko do czynności prawnych pomiędzy przedsiębiorstwami, lecz również do czynności prawnych między przedsiębiorstwami a konsumentami;
6. wzywa Komisję do dokonania w koniecznych przypadkach rozróżnienia między przepisami prawnymi odnoszącymi się do sektora transakcji pomiędzy przedsiębiorstwami a przepisami odnoszącymi się do sektora transakcji pomiędzy przedsiębiorstwami a konsumentami oraz do systematycznego oddzielenia tych przepisów;
7. podkreśla znaczenie uwzględnienia podstawowej zasady swobody zawierania umów, zwłaszcza w sektorze transakcji pomiędzy przedsiębiorstwami;
8. podkreśla znaczenie uwzględnienia europejskiego modelu społecznego przy harmonizacji prawa umów;
9. wzywa do poszanowania różnych tradycji i systemów prawnych;
10. zwraca się do Komisji, aby w swych przyszłych wnioskach odpowiednio i precyzyjnie określała, w jaki sposób da się je pogodzić z przepisami dotyczącymi sprzeczności między prawodawstwem wspólnotowym i krajowymi systemami prawnymi, w szczególności w odniesieniu do warunków określających ważność wyboru obowiązującego prawa, bezwzględnie obowiązujących przepisów oraz roli lex fori;
11. stwierdza, że nadmiernie szczegółowe przepisy prawne dotyczące pojedynczych aspektów prawa umów stwarzają niebezpieczeństwo niemożności elastycznych reakcji na zmiany okoliczności prawnych, i dlatego opowiada się za przyjęciem ogólnych regulacji zawierających ogólne definicje pojęć prawnych, co zagwarantuje sądom konieczny margines swobody przy wydawaniu wyroków;
12. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie szczegółowej oceny skutków prawnych i gospodarczych dla wszystkich środków prawnych odnoszących się do prawa cywilnego;
Kwestie proceduralne
13. z zadowoleniem przyjmuje pierwsze roczne sprawozdanie Komisji o postępach prac oraz jego wyważony i realistyczny ton w sprawie zmiany acquis dotyczącego ochrony konsumentów;
14. wzywa całą Komisję pod przewodnictwem Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa oraz z udziałem Dyrekcji Generalnej ds. Rynku Wewnętrznego i Usług oraz Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów do zaangażowania się w te prace oraz do udostępnienia materiałów i zasobów ludzkich niezbędnych z uwagi na znaczenie i zakres projektu;
15. wzywa Komisję do bezzwłocznego przedstawienia jasnego planu legislacyjnego określającego przyszłe instrumenty prawne, za pomocą których Komisja zamierza wykorzystać w zakresie czynności prawnych wyniki pracy grup badawczych i Sieci WSO[5] ;
16. wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi oficjalnego planu zwiększenia ilości konsultacji z Parlamentem w miarę postępu prac oraz planu dotyczącego ostatecznego wdrożenia wyników prac pracowników naukowych i sieci badawczej WSO;
17. wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego uwzględnienia wyników uzyskanych przez Sieć w pracach grup badawczych;
18. wspiera Komisję w jej wysiłkach na rzecz lepszego stanowienia prawa, ale podkreśla, że praca wykonana przez pracowników naukowych przy opracowywaniu WSO musi odbywać się według wytycznych określonych przez organ ustawodawczy UE;
19. wzywa Komisję do złożenia dodatkowych wyjaśnień odnośnie prac badawczych i zainteresowanych stron poprzez przygotowanie diagramu przedstawiającego strukturę organizacyjną oraz/i wykres określający w wyraźny sposób i wskazujący role poszczególnych grup, grup roboczych, struktur itp. biorących udział w niniejszych pracach;
20. uważa za pożądane, aby w oparciu o końcowe sprawozdania pracowników naukowych Komisja przedłożyła Parlamentowi różne przewidywane opinie prawne i przypomina, że ostateczne przyjęcie WSO będzie możliwe jedynie po zatwierdzeniu politycznym przez Parlament Europejski i Radę;
21. wzywa Komisję do regularnego informowania Parlamentu, co najmniej w formie sprawozdań kwartalnych, o osiągniętych wynikach i postępie prac grup badawczych oraz Sieci;
22. wymaga podania co najmniej trzech rodzajów informacji w sprawozdaniach kwartalnych:
(a) podsumowania najważniejszych dotychczasowych wyników warsztatów,
(b) reakcji grup badawczych, oraz
(c) oświadczenia Komisji na temat proponowanego sposobu uwzględniania tych wyników w późniejszych pracach Komisji;
23. wzywa Komisję do podjęcia działań w jak najściślejszej współpracy z Parlamentem na każdym etapie opracowywania WSO; uważa, że Parlament powinien być oficjalnie konsultowany, najpierw na temat planowanej struktury WSO, a następnie - na temat każdego z poszczególnych działów lub sekcji WSO (zależnie od jego ostatecznego kształtu) w miarę jak będą one finalizowane, zanim instrument zostanie przedstawiony w całości i ostatecznym kształcie;
24. wzywa Komisję do zasięgnięcia opinii Parlamentu przed podjęciem dalszych działań związanych z planowaniem;
25. wzywa Komisję do zapewnienia sieci przedstawicieli praktycznych interesów większej ilości czasu na przygotowanie i omówienie złożonej istoty prac warsztatów Sieci WSO;
26. wzywa do umożliwienia organizacjom występującym w imieniu grup interesu w Sieci WSO samodzielnego podejmowania decyzji dotyczących kwestii, którzy przedstawiciele uczestniczą w spotkaniach;
27. zobowiązuje Komisję Prawną i komisje wyznaczone do wydania opinii w sprawie europejskiego prawa umów do ciągłego śledzenia prac Komisji, grup badawczych i Sieci oraz w stosownych przypadkach do wydania opinii w sprawie wyników regularnie podawanych przez Komisję;
28. wzywa każdą Prezydencję Rady do zorganizowania we współpracy z Komisją i Parlamentem Europejskim forum, na którym istniałaby możliwość przedstawiania i omawiania postępów i wyników procedury;
29. w celu sprawienia, aby ten ambitny i długofalowy projekt został dostrzeżony i poświęcono mu tyle uwagi, na ile zasługuje, podejmuje się starannie rozważyć, w jaki sposób Parlament powinien się nim zająć, a także proponuje jednocześnie ustanowienie parlamentarnego zespołu ds. projektu dla odzwierciedlenia procedury ściślejszej współpracy między komisjami oraz zapewnienie mu odpowiednich środków na zajęcie się tym długofalowym projektem w trakcie obecnej kadencji parlamentarnej;
30. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.
UZASADNIENIE (w języku angielskim)
Background
On 11 October 2004 the European Commission submitted to the European Parliament and the Council a Communication entitled “European Contract Law and the revision of the acquis: the way forward”[1] . This communication describes the Commission’s follow-up measures to the Action Plan entitled “A more coherent European contract law” of 12 February 2003[2]. On 23 September 2005 the Commission submitted the First Annual Progress Report on European Contract Law and the Acquis Review.[3]
One of the follow-up measures is the creation of a Common Frame of Reference (CFR) on Community contract law. The Commission envisages that the CFR’s spheres of action might include: national legislators’ being able to make use of the CFR even in areas not covered by Community law; the CFR serving as a basis for the elaboration of an optional legal instrument (Measure III of the Action Plan); and the CFR complementing national law.
The work on the CFR will be partly carried out by a Network of interest representatives from consumers’ organisations, industry, business and the legal profession (CFR-Net) set up by the Commission on 15 December 2004 in Brussels. The Network meets in workshops on specific topics of contract law. Underlying the work of the workshops are the results of the academic research groups. These research groups have been given the task, in the context of the Commission’s 6th Research Framework Programme, of working out proposals for a common frame of reference on European contract law.
Rapporteur’s statement
The aim of this report is to map out a strategic perspective for the future work of the Commission and the Network, involving the European Parliament.
At the meetings of the workshops, and in debates on the Commission’s communication of 11 October 2004, a number of criticisms have been expressed which coincide with your rapporteur’s assessment. These criticisms relate to issues of both substance and procedure.
In substantive terms, the main risk is seen in the lack of attention being paid to the fundamental civil law principle of freedom to conclude contracts, and that there is so far no sign of a systematic separation between business-to-business and business-to-consumer legal relationships. The highly detailed nature of the rules on individual types of contract also leads one to fear that contract law will not be allowed sufficient room to develop dynamically.
On procedural issues the criticism is made first of all that the Commission sets out no clear legislative plan predicting what legal form the frame of reference should have. In addition, the European Parliament has so far not been given a sufficiently large role to play in the development process. Accordingly there is a need for functioning information and consultation mechanisms. The quarterly reports which have been called for in this connection seek to offload in gradual instalments, during the course of the [Commissions’ and Network’s] work, the enormous volume of results which are to be expected once the work is completed. The report is also intended to provide information on how the Commission proposes to deal with the discrepancies and contradictions between the results of the Network and of the Study Group. Finally, some partial improvements need to be made to the practical work of the Network, though it is recognised that the Commission has taken on a new type of project for which it is unable to call on any specific experience.
OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (*) (25.1.2006)
dla Komisji Prawnej
w sprawie europejskiego prawa umów i weryfikacji acquis: rozwój
(2005/2022(INI))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej (*): Diana Wallis
(*) Ściślejsza współpraca między komisjami - art. 47 Regulaminu
WSKAZÓWKI
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Prawnej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
A. mając na uwadze, że podczas gdy wydaje się iż inicjatywa dotycząca europejskiego prawa umów opisana w komunikacie Komisji z dnia 11 października 2004 r. (COM(2004)0651) oraz w pierwszym rocznym sprawozdaniu o postępach prac powinna być przede wszystkim postrzegana jako mająca na celu lepsze stanowienie prawa na szczeblu UE, nie określono jasno jakie miałyby być jej praktyczne skutki lub też w oparciu o jaką podstawę prawną instrument lub instrumenty prawnie wiążące zostanie ona przyjęta,
B. mając na uwadze, że mimo iż Komisja zaprzecza, że taki jest jej cel, wydaje się jasne, że pracownicy naukowi i zainteresowane strony pracujące nad projektem sądzą, że ostatecznym rezultatem ich prac będzie europejski kodeks zobowiązań lub nawet europejski kodeks cywilny na wielką skalę, oraz że projekt jest zdecydowanie najważniejszą inicjatywą w toku w dziedzinie prawa cywilnego,
C. mając na uwadze, że decyzja o podjęciu prac nad tego rodzaju kodeksem musi zostać podjęta przez organy polityczne, z powodu politycznego charakteru tego typu decyzji, a jego zawartość, mimo że dotyczy kwestii prawnych, opiera się na celach społecznych i politycznych; mając na uwadze, że ponieważ w przyszłości może pojawić się wola polityczna, aby przyjąć taki kodeks, ważne jest aby obecne prace przebiegały prawidłowo oraz zawierały odpowiedni wkład polityczny,
D. mając na uwadze, że nawet jeżeli ta inicjatywa w jej obecnym kształcie ogranicza się do zaprowadzenia ładu i racjonalizacji acquis w dziedzinie ochrony konsumentów oraz opracowania opcjonalnych standardowych warunków umów, konieczne jest zapewnienie, aby organy polityczne miały odpowiedni wkład do projektu; w związku z tym ostatnie doświadczenia Holandii, gdzie przyjęto nowy kodeks cywilny, mogłyby posłużyć jako model,
E. mając na uwadze, że o ile celem rewizji acquis w dziedzinie ochrony konsumentów jest wzrost społecznego zaufania dla wspólnego rynku, to należy zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów;
F. mając na uwadze, że organ ustawodawczy UE powinien mieć możliwość zgłaszania poprawek do tekstu, jaki powstanie w rezultacie podjętej inicjatywy, a także dokonać jego formalnego przyjęcia,
G. mając na uwadze, że istniejące acquis w dziedzinie ochrony konsumentów jest oddzielną częścią przepisów prawa wspólnotowego odzwierciedlającą starania ustawodawców w UE na rzecz zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów zgodnie z Traktatami, i pomimo, że jest jasne, iż europejska inicjatywa dotycząca prawa cywilnego obejmuje też ochronę i zapewnienie spójności prawa cywilnego jako całości, to działania w tym celu nie powinny prowadzić do rozmycia wartości leżących u podstaw istniejącego acquis w dziedzinie ochrony konsumentów,
1. uważa, że rozwój Wspólnego Systemu Odniesienia (WSO) może przynieść korzyści funkcjonowaniu rynku wewnętrznego, ale należy go odpowiednio przygotować zapewniając właściwą liczbę personelu w Komisji;
2. wzywa Komisję do podjęcia działań w jak najściślejszej współpracy z Parlamentem na każdym etapie opracowywania WSO; uważa, że Parlament powinien być oficjalnie konsultowany, najpierw na temat planowanej struktury WSO, a następnie na temat każdego z poszczególnych działów lub sekcji WSO (zależnie od jego ostatecznego kształtu) w miarę jak będą one finalizowane, zanim instrument zostanie przedstawiony w całości i w ostatecznym kształcie;
3. wspiera Komisję w jej wysiłkach na rzecz lepszego stanowienia prawa, ale podkreśla, że praca wykonana przez pracowników naukowych przy opracowywaniu WSO musi odbywać się według wytycznych dostarczanych przez organ ustawodawczy UE;
4. wzywa Komisję do złożenia dodatkowych wyjaśnień odnośnie prac badawczych i zainteresowanych stron poprzez przygotowanie diagramu przedstawiającego strukturę organizacyjną oraz/i wykres określający w wyraźny sposób i wskazujący role poszczególnych grup, grup roboczych, struktur itp. biorących udział w niniejszych pracach;
5. wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi oficjalnego planu zwiększenia ilości konsultacji z Parlamentem w miarę postępu prac, oraz planu dotyczącego ostatecznego wdrożenia wyników prac pracowników naukowych i sieci badawczej WSO, które mają być przyjęte w formie prawnie wiążącego instrumentu w oparciu o art. 95 Traktatu;
6. uważa za pożądane, aby w oparciu o końcowe sprawozdania pracowników naukowych Komisja przedłożyła Parlamentowi różne przewidywane opinie prawne i przypomina, że ostateczne przyjęcie WSO będzie możliwe jedynie po zatwierdzeniu politycznym przez Parlament Europejski i Radę;
7. nalega, aby Komisja przyjęła podejście horyzontalne, w celu zaangażowania DG ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa oraz DG ds. Rynku Wewnętrznego i Usług, gwarantując jednocześnie jak najwięcej przejrzystości na każdym etapie prac;
8. z zadowoleniem przyjmuje pierwsze roczne sprawozdanie Komisji o postępach prac oraz jego wyważony i realistyczny ton w sprawie zmiany acquis dotyczącego ochrony konsumentów;
9. zwraca uwagę, że nie należy kłaść nieuzasadnionego nacisku na umowy między przedsiębiorstwami kosztem umów między przedsiębiorstwami i konsumentami, oraz że racjonalizacja acquis dotyczącego ochrony konsumentów ma charakter polityczny i jako taka wymaga jak największego zaangażowania Parlamentu;
10. przypomina Komisji, że termin „przedsiębiorstwo” obejmuje nie tylko duże korporacje, ale także niewielkie – czasem jednoosobowe – przedsiębiorstwa, które często wymagają specjalnych, dostosowanych do ich potrzeb umów, które biorą pod uwagę ich względną bezbronność w kontaktach z wielkimi korporacjami;
11. w celu sprawienia, aby ten ambitny i długofalowy projekt został dostrzeżony i poświęcono mu tyle uwagi na ile zasługuje, podejmuje się starannie rozważyć, w jaki sposób Parlament powinien się nim zająć, a także proponuje jednocześnie ustanowienie parlamentarnego zespołu ds. projektu dla odzwierciedlenia procedury ściślejszej współpracy między komisjami oraz zapewnienie mu odpowiednich środków na zajęcie się tym długofalowym projektem w trakcie kadencji parlamentarnej.
PROCEDURA
Tytuł |
Europejskie prawo umów i weryfikacji acquis: rozwój | |||||
Numer procedury |
||||||
Komisja przedmiotowo właściwa |
JURI | |||||
Opinia wydana przez |
IMCO 12.5.2005 | |||||
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu |
12.5.2005 | |||||
Sprawozdawca komisji opiniodawczej |
Diana Wallis | |||||
Rozpatrzenie w komisji |
24.5.2005 |
5.10.2005 |
22.11.2005 |
|
| |
Data przyjęcia |
24.1.2006 | |||||
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
27 0 0 | ||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Charlotte Cederschiöld, Bert Doorn, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Malcolm Harbour, Anna Hedh, Edit Herczog, Anneli Jäätteenmäki, Pierre Jonckheer, Henrik Dam Kristensen, Alexander Lambsdorff, Kurt Lechner, Lasse Lehtinen, Arlene McCarthy, Manuel Medina Ortega, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Giovanni Rivera, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Andreas Schwab, József Szájer, Marianne Thyssen, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler | |||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Jean-Claude Fruteau, Joel Hasse Ferreira, Joseph Muscat, Angelika Niebler, Diana Wallis, Anja Weisgerber | |||||
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
| |||||
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku) |
... | |||||
PROCEDURA
Tytuł |
Europejskie prawo umów i weryfikacji acquis: rozwój | |||||||||||
Numer procedury |
||||||||||||
Podstawa regulaminowa |
art. 45 | |||||||||||
Komisja przedmiotowo właściwa |
JURI | |||||||||||
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii |
IMCO |
LIBE |
|
|
| |||||||
Opinia niewydana |
LIBE |
|
|
|
| |||||||
Ściślejsza współpraca |
IMCO |
|
|
|
| |||||||
Projekt(y) rezolucji zawarty(e) w sprawozdaniu |
|
| ||||||||||
Sprawozdawca(y) |
Klaus-Heiner Lehne |
| ||||||||||
Poprzedni sprawozdawca(y) |
|
| ||||||||||
Rozpatrzenie w komisji |
14.9.2005 |
30.1.2006 |
|
|
| |||||||
Data przyjęcia |
23.2.2006 | |||||||||||
Wynik głosowania końcowego |
za: przeciw: wstrzymujących się: |
20 0 0 | ||||||||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Maria Berger, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Piia-Noora Kauppi, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Aloyzas Sakalas, Gabriele Hildegard Stauner, Diana Wallis, Rainer Wieland, Nicola Zingaretti, Jaroslav Zvěřina | |||||||||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Janelly Fourtou, Jean-Paul Gauzès, Roland Gewalt, Adeline Hazan, Eva Lichtenberger, Arlene McCarthy, Toine Manders, Michel Rocard | |||||||||||
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
| |||||||||||
Data złożenia - A6 |
2.3.2006 |
A6-0055/2006 | ||||||||||