SPRAWOZDANIE w sprawie specjalnego sprawozdania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, w nawiązaniu do projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej w związku ze skargą 2395/2003/GG dotyczącą jawności posiedzeń Rady działającej w ramach swoich uprawnień prawodawczych
2.3.2006 - (2005/2243(INI))
Komisja Petycji
Sprawozdawca: David Hammerstein Mintz
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie specjalnego sprawozdania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, w nawiązaniu do projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej w związku ze skargą 2395/2003/GG dotyczącą jawności posiedzeń Rady działającej w ramach swoich uprawnień prawodawczych
Parlament Europejski,
– uwzględniając specjalne sprawozdanie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla Parlamentu Europejskiego w nawiązaniu do projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej w związku ze skargą 2395/2003/GG,
– uwzględniając art. 1 traktatu UE,
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji[1],
– uwzględniając art. 255 traktatu WE dotyczący dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji,
– uwzględniając art. 195 i 207 traktatu WE,
– uwzględniając deklarację z Laeken dotyczącą przyszłości Unii Europejskiej[2],
– uwzględniając wnioski prezydencji Rady Europejskiej ze szczytu w Sewilli w dniach 21-22 czerwca 2002 r.,
– uwzględniając art. 3 ust. 7 Statutu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich[3],
– uwzględniając art. 45 i art. 195 ust. 3 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A6-0056/2006),
A. mając na uwadze, że art. 195 traktatu WE upoważnia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do przyjmowania od każdego obywatela Unii skarg dotyczących przypadków niewłaściwego administrowania w działaniach instytucji lub organów wspólnotowych,
B. mając na uwadze, że skarżący w skardze 2395/2003/GG wniesionej do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich utrzymują, że posiedzenia Rady działającej w ramach swoich uprawnień prawodawczych nie są zgodne z art. 1 ust. 2 traktatu o UE i są jawne tylko w zakresie przewidzianym w art. 8 i 9 regulaminu Rady z dnia 22 lipca 2002 r. zmienionym w dniu 22 marca 2004[4],
C. mając na uwadze, że skarżący uważają, że posiedzenia Rady działającej w ramach swoich uprawnień prawodawczych powinny być jawne oraz zażądali odpowiedniej zmiany regulaminu Rady,
D. mając na uwadze, że zgodnie z art. 12, ust, 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 oraz art. 7 zmienionego regulaminu Rady ostatnia ze wspomnianych instytucji działa w charakterze prawodawcy w znaczeniu drugiego akapitu art. 207 ust. 3 traktatu WE wtedy, gdy przyjmuje przepisy prawnie wiążące w państwach członkowskich lub dla nich przeznaczone, w postaci rozporządzeń, dyrektyw, decyzji ramowych lub decyzji, na postawie odpowiednich postanowień traktatów, z wyjątkiem dyskusji prowadzących do przyjęcia środków wewnętrznych, aktów administracyjnych lub budżetowych, aktów dotyczących stosunków międzyinstytucjonalnych lub międzynarodowych albo aktów niewiążących (takich jak konkluzje, zalecenia i rezolucje),
E. mając na uwadze, że zgodnie ze wspomnianą definicją działalności legislacyjnej Rady jej działalność nielegislacyjna jest odpowiednio bardzo ograniczona w porównaniu do jej działalności legislacyjnej oraz że jej prace powinny w związku z tym opierać się na zasadzie przejrzystości, a zasada poufności powinna być stosowana wyłącznie w odniesieniu do jej działalności nielegislacyjnej, w koniecznych przypadkach,
F. mając na uwadze, że zgodnie z art. 1 ust. 2 traktatu UE decyzje w UE powinny być podejmowane „z możliwie najwyższym poszanowaniem zasady otwartości i jak najbliżej obywateli”,
G. mając na uwadze, że dnia 19 listopada 2003 r. J. Solana, Sekretarz Generalny Rady, w odpowiedzi na list otwarty wystosowany przez skarżących stwierdził, że nadanie cechy jawności obradom prawodawczym Rady jest zagadnieniem, które spotkało się z szerokim poparciem,
H. mając na uwadze, że Rada, w odpowiedzi skierowanej do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, uznała, że zasada jawności podejmowania decyzji ustanowiona między innymi w art. 1 ust. 2 traktatu UE ma bardzo duże znaczenie,
I. mając na uwadze, że Rada w swoim regulaminie zmienionym w 2004 r., wprowadziła zasady przewidujące większą jawność posiedzeń, podczas których działa w ramach swoich uprawnień prawodawczych,
J. mając na uwadze, że w październiku 2004 r. państwa członkowskie podpisały Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, zawierający wyraźne postanowienie, że posiedzenia Rady rozpatrującej i przyjmującej projekty aktów ustawodawczych są jawne,
K. mając na uwadze, że w odpowiedzi na szczegółowe pytania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich Rada nie odniosła się do żadnych przeszkód w wykonaniu poprawki do swojego regulaminu, czego domagali się skarżący, ani do żadnych innych zasad lub celów wyższego rzędu, które mogłyby upoważnić Radę do wyłączenia jawności tych posiedzeń, podczas których działa ona w charakterze prawodawcy, lecz stwierdziła, że przyjęcie regulaminu jest sprawą polityczną i instytucjonalną, w której decyzje podejmuje sama Rada,
L. mając na uwadze, że w sprawozdaniu rocznym za rok 1997[5] Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich uznał, że niewłaściwe administrowanie ma miejsce wtedy, gdy organ publiczny działa niezgodnie z wiążącym go przepisem lub zasadą,
M. mając na uwadze, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdził, że fakt, iż Rada bez podania właściwego uzasadnienia odmawia podjęcia decyzji o nadaniu cechy jawności obradom, podczas których działa ona w charakterze prawodawcy, stanowi przykład niewłaściwego administrowania,
N. mając na uwadze, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich w projekcie zalecenia dla Rady, zgodnie z art. 3 ust. 6 swojego statutu, stwierdził, że: „Rada Unii Europejskiej powinna ponownie zbadać swoją odmowę nadania cechy jawności obradom, podczas których działa ona w ramach swoich uprawnień prawodawczych”; mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu specjalnym Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich powtórzył zalecenie dla Rady oraz zaproponował, aby Parlament Europejski rozważył przyjęcie tego zalecenia jako rezolucji,
O. mając na uwadze, że w szczególności wtedy, gdy Rada przyjmuje akty jako „punkty A”, wówczas w ramach COREPER-u przeprowadzana jest właściwa debata oraz czynności legislacyjne, a Rada tylko zatwierdza takie akty,
P. mając na uwadze, że Rada działa w charakterze prawodawcy także podczas posiedzeń komisji pojednawczych,
Q. mając na uwadze, że polityczna i publiczna odpowiedzialność ministrów wymaga, aby stanowiska państw członkowskich oraz głosowania w Radzie były jawne,
R. mając na uwadze, że oba organy prawodawcze UE nadal funkcjonują w oparciu o częściowo odmienny zestaw informacji; mając na uwadze, że dokumenty, nad którymi pracuje Parlament Europejski, zasadniczo są jawne, podczas gdy Rada często pracuje także w oparciu o dokumenty i informacje poufne, na przykład, gdy rozpatruje zagadnienia, które wymagają przyjęcia w ramach procedury współdecyzji,
S. mając na uwadze, że prezydencja brytyjska przedłożyła Radzie dwie propozycje mające na celu zareagowanie na zalecenia Rzecznika; jedna oznaczałaby zmianę regulaminu Rady, natomiast druga zmierzałaby zaledwie do zwiększenia przejrzystości w ramach istniejących przepisów,
T. mając na uwadze, że Rada podjęła następnie decyzję o niedokonywaniu zmian w swoim regulaminie,
1. popiera zalecenie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich dla Rady Unii Europejskiej;
2. przypomina, że
- cechą charakterystyczną prawa w demokratycznych systemach Unii Europejskiej (art. 6 ust. 1 traktatu UE) i jej państw członkowskich, jest nie tylko to, iż jest ono wiążące, ale również to, że stosuje się je zgodnie z zasadami umożliwiającymi obywatelom europejskim dostęp do informacji i uczestnictwo poprzez ich przedstawicieli, zarówno na poziomie krajowym (parlamenty i rządy krajowe), jak i na poziomie europejskim (Parlament Europejski);
- taka możliwość udziału obywateli zostałaby poważnie ograniczona, gdyby jedno z ciał ustawodawczych udostępniło swoje prace przygotowawcze i debaty wyłącznie podczas podejmowania ostatecznej decyzji lub w późniejszym czasie;
- utrzymywanie różnych norm przejrzystości między Parlamentem i Radą jest pozbawione wszelkiego logicznego uzasadnienia, w szczególności podczas procedury współdecyzji;
- od momentu uczynienia jawnymi prac przygotowawczych komisji parlamentarnych oraz debat podczas posiedzeń plenarnych, debaty na szczeblu ministerialnym dotyczące tych samych kwestii powinny również być jawne;
- wymóg przejrzystości jest jeszcze bardziej oczywisty, gdy Parlament i Rada próbują dojść do porozumienia w ramach współdecyzji podczas pierwszego czytania w Parlamencie (co zdarza się raz na trzy przypadki); w takich sytuacjach stanowisko Parlamentu staje się zrozumiałe tylko wtedy, gdy jednocześnie w Radzie zarysowuje się ewentualnie stanowisko większościowe, gdy zna się jego skład oraz argumenty, na których opierają się stanowiska delegacji krajowych,
- utrzymanie zasady poufności prac Rady podczas tego typu negocjacji sprowadza się do poddania w wątpliwość poszanowania zasady przejrzystości i samej skuteczności prac Parlamentu;
- kwestia ta nie została należycie uwzględniona we wnioskach przyjętych przez Radę w dniu 22 grudnia 2005 r., przewidujących przejrzystość prac przygotowawczych Rady wyłącznie na początku procedury i przed głosowaniem końcowym (chyba że COREPER zadecyduje inaczej);
3. przypomina, że mając na uwadze pojęcie działalności legislacyjnej określone w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001), oraz w regulaminie Rady, zasada przejrzystości powinna być stosowana w trybie pilnym nie tylko wtedy, gdy Rada obraduje w ramach procedury współdecyzji z Parlamentem, ale również w przypadku każdorazowego udziału Parlamentu, w tym zwykłej konsultacji, oraz za każdym razem gdy przyjmuje ona akty, które mogą naruszyć prawa i wolności obywateli, jak w przypadku aktów należących do trzeciego filaru;
4. wyraża ubolewanie z powodu braku postępu w tych dziedzinach i przemilczenia tych kwestii we wnioskach Rady z dnia 22 grudnia 2005 r.;
5. wyraża przekonanie, że jest nie do zaakceptowania, by najważniejszy organ prawodawczy UE nadal obradował za zamkniętymi drzwiami, działając w charakterze prawodawcy;
6. podkreśla, że zasady zapewniające zarządzanie wielopoziomowe w Unii Europejskiej są zasadami dobrego zarządzania: udział, przejrzystość, złożenie rachunków, skuteczność i spójność;
7. jest zdania, że w czasie, gdy UE postrzega samą siebie jako propagatora demokratyzacji i odpowiedzialności, Rada powinna zareagować na wezwania do zwiększenia przejrzystości płynące z parlamentów, społeczeństwa obywatelskiego i opinii publicznej;
8. jest przekonany, że nie jest to tylko kwestia zasady, że organy ustawodawcze powinny obradować publicznie, lecz także, że bezpośrednie znaczenie dla wysiłków Parlamentu Europejskiego i parlamentów krajowych jako wybranych bezpośrednio przedstawicieli obywateli Europy ma również wypełnianie zadań kontrolnych;
9. uważa, że bardzo duże znaczenie dla parlamentów krajowych ma możliwość pociągania do odpowiedzialności rządów i ministrów; jest zdania, że odpowiedzialność taka nie może być skuteczna, jeżeli nie jest jasne, jakie działania podejmowali i jak głosowali ministrowie na posiedzeniu Rady oraz na podstawie jakich informacji podjęli decyzje;
10. uważa, że ostatnie wydarzenia mające związek z debatą towarzyszącą procesowi ratyfikacyjnemu traktatu konstytucyjnego wyraźnie pokazują, że obywatele Europy pragną zwiększenia zakresu jawności procesu decyzyjnego UE;
11. uważa, że nadanie publicznego charakteru posiedzeniom Rady uczyniłoby jej pracę bardziej przejrzystą i bardziej znaczącą dla obywateli europejskich, a także przyczyniłoby się do zwiększenia zaufania publicznego do sposobu działania UE i jej przedstawicieli;
12. jest przekonany, że szerszy zakres jawności doprowadzi do ponoszenia przez ministrów rządów państw członkowskich większej odpowiedzialności zbiorowej oraz zwiększy prawomocność decyzji Rady w oczach opinii publicznej i będzie propagować oraz intensyfikować publiczne dyskusje na tematy europejskie;
13. wzywa Radę do zmiany regulaminu oraz sposobów pracy tak, aby posiedzenia, podczas których Rada działa w ramach swoich uprawnień prawodawczych, były jawne i publicznie dostępne;
14. uważa, że posiedzenia COREPER-u stanowią zasadniczą cześć obrad prawodawczych Rady oraz że z tego powodu powinny być one objęte zasadą jawności; uważa, że Rada powinna podjąć taką decyzję w drodze oficjalnego głosowania, a nie tylko przez zatwierdzenie;
15. przypomina, że Rada działa w ramach swoich uprawnień prawodawczych także wtedy, gdy uczestniczy w postępowaniach pojednawczych;
16. zauważa, że obecnie dokumenty przygotowawcze odnoszące się do poszczególnych punktów porządku dziennego posiedzeń Rady nie są dostępne publicznie; podkreśla, że w zmienionym regulaminie Rada powinna wyraźnie określić klasyfikację i hierarchię takich dokumentów oraz umożliwić dostęp do nich;
17. z zadowoleniem przyjmuje wnioski Rady z dnia 22 grudnia 2005 r. jako krok w odpowiednim kierunku, wyraża jednak ubolewanie, że Rada nie zastosowała się do zaleceń Rzecznika i nie zmieniła swojego regulaminu;
18. przypomina, że zmiana regulaminu Rady wymaga poparcia trzynastu z dwudziestu pięciu państw członkowskich;
19. uważa, że skoro rządy wszystkich państw członkowskich podpisały Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, to porozumienie co do zmiany regulaminu Rady nie powinno wzbudzić sprzeciwu, ponieważ zasada jawności została już politycznie zaakceptowana przez wszystkie rządy państw członkowskich;
20. podkreśla, że Parlament Europejski w pełni poparł Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy oraz wysiłki zmierzające do wprowadzenia go w życie; podkreśla, że zmiana regulaminu Rady nie powinna być postrzegana jako zastąpienie całości lub części Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, lecz jako zaległe dostosowanie do realiów europejskich oraz równości instytucjonalnej w procesie tworzenia prawa w Unii Europejskiej;
21. wzywa Radę do podjęcia wszelkich kroków niezbędnych do tego, aby posiedzenia Rady, podczas których działa ona w ramach swoich uprawnień prawodawczych, były jawne i publicznie dostępne; domaga się również, aby Rada transmitowała, także przez internet, swoje jawne posiedzenia oraz dostarczała terminy i porządki obrad takich posiedzeń w odpowiednim czasie, a także by wydawała oficjalne sprawozdania z tych posiedzeń we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej;
22. wzywa Radę do przyjęcia wspólnego podejścia w kwestii wdrażania przyjętego przez Parlament Europejski Kodeksu Dobrej Administracji Unii Europejskiej;
23. proponuje, aby Rada zainicjowała pilotażowy projekt „przejrzystsze podejmowanie decyzji”, w ramach którego jedno lub kilka ważnych zagadnień prawodawczych podlegałoby dyskusji na w pełni jawnym i publicznie dostępnym posiedzeniu Rady, ze szczególnym naciskiem położonym na wyjaśnianie przestrzeganych procedur i podejmowanych decyzji, tak aby były one bardziej zrozumiałe dla obywateli;
24. wzywa państwo przewodniczące, członków Rady i Komisję do przedstawienia zagadnień i tematów podlegających dyskusji na jawnym posiedzeniu zgodnie z art. 8 ust. 3 regulaminu Rady;
25. wzywa państwo przewodniczące Radzie do uwzględnienia punktu dotyczącego jawności posiedzeń Rady w porządku obrad Rady Europejskiej jako zagadnienia priorytetowego i do podjęcia w dniu 9 maja 2006 r. uroczystego zobowiązania do natychmiastowego wprowadzenia zmian do regulaminu Rady, oraz do dokonania wspólnie z Parlamentem Europejskim rewizji rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 przed końcem 2006 r.;
26. wzywa wszystkich zainteresowanych do wywierania maksymalnej presji na Radę tak, by przekonać ją, że powinna postąpić zgodnie z zaleceniem Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i dostosować odpowiednio swój regulamin;
27. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
UZASADNIENIE (w języku angielskim)
Introduction
At the October 2005 meeting of the Committee on Petitions the European Ombudsman - for the first time appearing at his own request (pursuant to Article 195 (3) of Parliament's Rules of Procedure) - submitted his Special Report on transparency of meetings of the Council of Ministers when it acts in its legislative capacity. The Committee decided to request authorisation to draw up an own-initiative report on the Ombudsman's Special Report, and Mr Hammerstein Mintz was nominated rapporteur.
In his Special Report Mr Diamandouros found that the Council had given no valid reasons for refusing to conduct its legislative meetings in public. His recommendation was that: "The Council of the European Union should review its refusal to decide to meet publicly whenever it is acting in its legislative capacity." The Ombudsman added that Parliament could consider adopting his recommendation as a resolution.
The Ombudsman's inquiry into this matter is based on a complaint by Mr Elmar Brok, MEP, and a representative of the youth group of the German CDU, in which they allege that the Council's Rules of Procedure are not in conformity with Article 1 (2) of the Treaty on European Union (as amended by the Treaty of Amsterdam in 1997), according to which the Council and the other Community institutions and bodies must take decisions as openly as possible and as closely as possible to the citizens.
The Council maintained that the degree of openness of its meetings is a political choice to be made by the Council. The Ombudsman disagreed, on the grounds that the second paragraph of Article 1 of the Treaty on European Union, the very first article of the Common Provisions underlying the European Union, applies to the Council. Although Article 207 (3) of the EC Treaty provides for the Council to adopt its own Rules of Procedure, it does not provide that the degree to which its legislative meetings should be open to the public should be regarded as a political choice and left to its discretion. The Council was of the opinion that Article 1 (2) of the Treaty on European Union merely indicated that the future Union should be as open as possible.
Article 207 (3) further specifies that for the purpose of Article 255 (3) of the EC Treaty the Council must lay down in its Rules the conditions under which the public shall have access to documents and define the cases in which it is to be regarded as acting in its legislative capacity, with a view to allowing greater access to Council documents. According to the Ombudsman the developments since 1997 should also be taken into account. He pointed out that in 2000 the Council adopted new Rules of Procedure which provided for increased openness of its meetings as a legislator. Thus, the Council had made clear that steps to increase the transparency of its legislative activity had to - and could be - taken. The adoption of these new Rules of Procedure also confirmed that doing so was - and is - possible under current Community law.
The Ombudsman therefore concluded that the Council had failed to submit any valid reasons as to why it cannot amend its Rules of Procedure with a view to opening up the relevant meetings to the public and considered this to be an instance of maladministration.
Transparency
More openness in European decision-making has been demanded by the European Parliament, national parliaments, NGOs and civil society since long before the Laeken Declaration.
Recently there have been renewed calls for opening up Council meetings to the public, notably from a number of British MEPs, of various political groups, in a Written Declaration[1] calling for the Council to apply the principles of openness and transparency to its legislative work. Also, the British Presidency has heeded the call for greater transparency, with Mr Blair arguing before the European Parliament that there is a "strong case" for the Council to legislate in public and suggesting considering this issue under the UK Presidency. Moreover, public opinion polls and statements by NGOs, civil society and the academic world underscore citizens' wish for increased accountability of their governments regarding EU issues.
It is not only a matter of principle that legislative bodies should meet in public, it is also of direct relevance to the European Parliament as well as national parliaments in their scrutiny role. For national parliaments it is of the utmost importance to be able to hold their governments and individual ministers to account and this cannot be done effectively if it is not clear how ministers have acted in the Council.
The recent developments in connection with the Constitutional Treaty have shown quite clearly that the European citizens want greater openness of European decision-making. Meeting in public would make the Council's work both more transparent and more relevant to citizens.
The implications of openness could be far-reaching and will change the character of the Council profoundly. Ministers will have to express themselves and discuss under the direct control of the media and the national parliaments. The European public will be able to witness the discussions on laws which will become binding on them as citizens of the European Union. National governments will be forced to publicise and justify the positions they have taken in the Council. This will promote and intensify public discussion on European matters as well as underline the collective responsibility of the ministers, and it will increase the honesty and transparency of the debate. Openness of Council meetings will also mark the next step in ending the obfuscated "diplomatic" decision-making tradition in the Council and open it up to the European reality in which legislative decisions are taken in all openness and transparency.
The European Parliament's role
In accordance with Article 195 of the EC Treaty it is the Ombudsman's competence and obligation to identify and investigate instances of maladministration in the activities of the Community institutions or bodies, as well as promote good administrative behaviour. Therefore the Ombudsman's Special Report deals with the issue of transparency from a technical point of view and the Ombudsman is careful to underline that the complaint he has investigated does not concern the legislative activity of the Council as such, but the question as to whether the meetings of the Council acting in its legislative capacity should be public.
The Ombudsman considers that the meetings of the Council when it acts in its legislative capacity are not open to the public and that the Council's refusal to decide to open up these meetings is an instance of maladministration.
The Special Report shows it does not require a Treaty change to be implemented, it could be brought about through a change in the Council's Rules of Procedure. Indeed, following the reforms agreed at Seville[2], these Rules have been changed in order to increase transparency, and the Council now occasionally meets partly in public when legislating.
Your rapporteur endorses the Ombudsman's conclusions and considers it unacceptable that an important law-making body of the EU still meets behind closed doors when acting as a legislator, especially at a time when the EU sees itself as a promoter of democratisation and accountability. It should therefore be seen to be practising what it preaches.
Your rapporteur is of the opinion that the European Parliament, through its competent committees, and together with all other parties that are working towards greater transparency of European governance, should bring maximum pressure to bear on the Council in order to persuade it to follow the Ombudsman's recommendation and adapt its Rules of Procedure.
The complainants in the case also referred to a provision of the Treaty establishing a Constitution for Europe, which provides for the Council always to meet in public “when considering and voting on a draft legislative act” (Article I-50 (2)). The Ombudsman stresses however that his Special Report was based solely on the existing Treaties and current Community law.
Considering that all EU-governments have signed the Treaty and therefore agreed with its Article I-50 (2) it is difficult to see why they should not now be able to reach an agreement on amending the Council's Rules of Procedure, especially since this would require the support of only thirteen of the twenty-five member states. Your rapporteur wishes to stress however that such a change of the Rules should not be seen as a substitute for the Treaty on the Constitution or as "cherry-picking", since the European Parliament still endorses full implementation of the Treaty. The requested amendments should be regarded as a long overdue adaptation of the Council to the European reality and institutional equality in law-making.
If the Council changes its Rules it will also be important to establish clearly how public meetings of the Council when legislating should work in practice and which issues should be discussed in the Council's public meetings, so as to prevent the real debate being transferred to informal meetings, the COREPER or even upward to the European Council, with the public meeting doing nothing more than rubber-stamp decisions already taken. It is also essential that the Council's Rules should clearly specify all the types of documents that are being used to prepare the Council's meetings as well as their status and that these documents should be accessible to the public, so it can follow all the steps leading up to the legislative meetings.
Your rapporteur further recommends that the European Parliament press for public meetings of the Council to be broadcast and web cast, as well as for official transcripts of the legislative meetings to be issued.
PROCEDURA
|
Tytuł |
Specjalne sprawozdanie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, w nawiązaniu do projektu zalecenia dla Rady Unii Europejskiej w związku ze skargą 2395/2003/GG dotyczącą jawności posiedzeń Rady działającej w ramach swoich uprawnień prawodawczych | |||||||
|
Numer procedury |
||||||||
|
Podstawa regulaminowa |
art. 45 i art. 195 ust. 3 | |||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
PETI 15.12.2005 | |||||||
|
Sprawozdawca(y) |
David Hammerstein Mintz 11.10.2005 |
| ||||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
25.1.2006 |
23.2.2006 |
|
|
| |||
|
Data przyjęcia |
23.2.2006 | |||||||
|
Wynik głosowania końcowego |
za: przeciw: wstrzymujących się: |
10 0 0 | ||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Robert Atkins, Inés Ayala Sender, Alexandra Dobolyi, David Hammerstein Mintz, Carlos José Iturgaiz Angulo, Manolis Mavrommatis, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Diana Wallis | |||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Marie-Hélène Descamps | |||||||
|
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Luis Herrero-Tejedor | |||||||
|
Data złożenia - A6 |
2.3.2006 |
A6-0056/2006 | ||||||