SPRAWOZDANIE w sprawie uregulowań przejściowych ograniczających swobodny przepływ pracowników w obrębie rynków pracy UE

22.3.2006 - (2006/2036(INI))

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Sprawozdawca: Csaba Őry

Procedura : 2006/2036(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0069/2006

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie uregulowań przejściowych ograniczających swobodny przepływ pracowników w obrębie rynków pracy UE

(2006/2036(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 2 tiret pierwsze traktatu UE,

–   uwzględniając art. 3 ust. 1 lit. c) oraz art. 12 i 39 traktatu WE,

–   uwzględniając traktat o przystąpieniu podpisany dnia 16 kwietnia 2003 r. między państwami członkowskimi Unii Europejskiej składającej się z 15 członków a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Słowenii i Republiką Słowacką, (traktat o przystąpieniu)[1],

–   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowanego „Sprawozdanie z funkcjonowania ustaleń przejściowych określonych w Traktacie o przystąpieniu z 2003 r. (w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r (COM(2006)0048)”,

–   uwzględniając oświadczenie komitetu wykonawczego Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC) przyjęte na posiedzeniu dnia 5-6 grudnia 2005 r. "W kierunku swobodnego przepływu pracowników w poszerzonej Unii Europejskiej",

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6‑0069/2006),

A. mając na uwadze, że swobodny przepływ pracowników jest jedną z czterech podstawowych swobód przewidzianych traktatem WE, a także wyrazem solidarności między UE 15 a nowymi państwami członkowskimi; i biorąc także pod uwagę, że swobodny przepływ osób jest prawem a nie instrumentem nakłaniania do masowego przemieszczania się osób i pracowników,

B. mając na uwadze, że traktat o przystąpieniu przewiduje możliwość wprowadzenia trzyetapowego okresu przejściowego dotyczącego swobodnego przepływu pracowników (2 + 3 + 2 lata),

C. mając na uwadze, że 12 państw spośród UE 15 przyjęło w maju 2004 r. pewne środki ograniczające swobodny przepływ pracowników z ośmiu nowych państw członkowskich oraz że w ramach odpowiedzi trzy nowe państwa członkowskie również ograniczyły swobodny przepływ pracowników, a także mając na uwadze, że Niemcy i Austria skorzystały z możliwości ograniczenia swobody świadczenia usług w określonych branżach i że jest to powiązane z uregulowaniami przejściowymi dla swobodnego przepływu pracowników,

D. mając na uwadze, że „klauzula status quo” przewiduje, że jeśli państwo członkowskie UE 15 kontroluje dostęp do swojego rynku pracy na podstawie przepisów krajowych w trakcie okresu przejściowego, to obywatele nowych państw członkowskich. nie mogą podlegać ograniczeniom większym niż te, które miały zastosowanie w dniu podpisania traktatu o przystąpieniu, a zasada ta ma zastosowanie do dostępu przyznanego na podstawie przepisów krajowych lub umów dwustronnych,

E.  mając na uwadze, że klauzula status quo przewiduje także, że państwa UE 15 muszą przestrzegać zasady pierwszeństwa[2], na podstawie której w sytuacji, kiedy obywatel państwa innego niż UE 15 otrzymuje ofertę pracy, to obywatele nowych państw członkowskich. mają pierwszeństwo przed obywatelami państw trzecich,

F. mając na uwadze, że UE będzie musiała sprostać pewnym globalnym wyzwaniom, w szczególności wzrostowi znaczenia gospodarczego takich gospodarek jak chińska i Azji Południowo-Wschodniej, a starzenie się społeczeństw Europy może prowadzić do załamania się finansowania systemów zabezpieczenia społecznego, a także, że w konsekwencji UE staje przed bezwzględną koniecznością zwiększenia swej konkurencyjności oraz stworzenia większej liczby miejsc pracy, co wymaga zwiększenia mobilności w obrębie rozszerzonej UE,

G. mając na uwadze, że strategia lizbońska na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia (2005 - 2008) podkreśla właśnie konieczność wdrożenia polityki sprzyjającej mobilności zawodowej i geograficznej, a także, że wytyczne nr 20 strategii o zatrudnieniu [3] (2005—2008) wymagają zwiększenia reaktywności rynku pracy poprzez zniesienie przeszkód w mobilności pracowników w całej UE w ramach traktatów,

H. mając na uwadze, że rok 2006 został ogłoszony Europejskim Rokiem Mobilności Pracowników,

I. mając na uwadze, że dyrektywa Rady 2003/109/WE dotycząca statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi[4]określa ramy prawne mające na celu umożliwienie osobie przebywającej legalnie i od dłuższego czasu w danym państwie członkowskim uzyskania statusu uprawnionego do stałego pobytu, który może umożliwić temu długoterminowemu rezydentowi w określonych warunkach również zatrudnienie w innym państwie członkowskim,

J. mając na uwadze, że dyrektywa 2003/109/WE również w niektórych przypadkach gwarantuje, że rezydenci długoterminowi pochodzący z państw trzecich posiadają prawa pobytu i dostępu do rynków pracy w UE 15 korzystniejsze od tych, które przysługują obywatelom ośmiu nowych państw członkowskich i podkreślając, ze wyraz solidarności z pracownikami państw trzecich nie może prowadzić do dyskryminacji pracowników z nowych państw członkowskich,

K. mając na uwadze, że na podstawie zasady pierwszeństwa przewidzianej w traktacie o przystąpieniu[5] państwa UE 15 powinny w każdej sytuacji, w której oferta pracy przedstawiana jest obywatelowi państwa trzeciego, zapewnić pierwszeństwo obywatelom nowych państw członkowskich, a w związku z tym niektóre przepisy dyrektywy 2003/109/WE mogą kolidować z zasadą pierwszeństwa przewidzianą traktatem o przystąpieniu,

L.  mając na uwadze, że komunikat Komisji z 21 grudnia 2005 r. w sprawie planu polityki w dziedzinie legalnej imigracji COM(2005)0669 zawiera stwierdzenie, że sytuację rynków pracy państw członkowskich UE cechują napięcia strukturalne wyrażające się w równoległym występowaniu wysokiego bezrobocia oraz poważnych niedoborów siły roboczej, a także, że aby zaradzić takim napięciom konieczne jest przyjęcie środków mających na celu zapewnienie większej elastyczności i bezpieczeństwa, większej mobilności oraz lepszej zdolności dostosowywania się na tych rynkach,

M. mając na uwadze, że z powodu napięć strukturalnych, na które cierpi gospodarka europejska, częściowo prawie nie jest już możliwe zaspokojenie popytu na siłę roboczą w poszczególnych sektorach poprzez sięganie do rezerw krajowego rynku pracy,

N. mając na uwadze, że migracja z nowych państw członkowskich wywiera korzystny wpływ na gospodarkę tych państw członkowskich, które otworzyły swoje rynki pracy, ponieważ pogłębia konkurencyjność przedsiębiorstw, ogranicza pracę „na czarno”, przyczynia się do przyśpieszenia rozwoju gospodarczego, tworzenia nowych miejsc pracy, a także zapewnia budżetowi państwa przyjmującego większe wpływy z podatków,

O. mając także na uwadze, że należy nie tylko uwzględnić pozytywne skutki otwarcia rynków pracy w państwach UE 15, ale także poddać analizie pozytywne oraz negatywne skutki migracji zarobkowej dla nowych państw członkowskich,

P. mając na uwadze, że fakt, iż pracownikom z nowych państw członkowskich nadal nie oferuje się możliwości legalnego zatrudnienia w większości państw członkowskich UE 15, sprzyja nielegalnej pracy, wspieraniu szarej strefy i wyzyskowi pracowników,

Q. mając na uwadze, że migracja jest bardzo wrażliwym zagadnieniem politycznym w UE oraz że w związku z tym istnieje olbrzymia potrzeba informowania obywateli w sposób odpowiedni o zasadach oraz praktycznych i rzeczywistych skutkach swobodnego przepływu pracowników w obrębie UE,

R.  mając na uwadze, że z powodu niedostatecznej harmonizacji danych na temat migracji wewnątrzwspólnotowej lub jej braku nie istnieje obecnie odpowiednie narzędzie statystyczne, które umożliwiłoby instytucjom europejskim i państwom członkowskim śledzenie podstawowych tendencji oraz współistnień na rynkach pracy poszerzonej UE,

S. mając na uwadze, że fragmentaryczne dane statystyczne zebrane przez państwa członkowskie wskazują, że wewnątrzwspólnotowe przepływy migracyjne w UE 15 są wyraźnie wyższe od przepływów pochodzących z nowych państw członkowskich, w liczbach bezwzględnych oraz na poziomie danych proporcjonalnych do populacji w wieku produkcyjnym, a także że migracja z nowych państw członkowskich stanowi presję wyraźnie mniej znamienną na rynkach pracy UE 15,

T. mając na uwadze, że dane statystyczne państw członkowskich wykazują także, że migracja z państw trzecich znacznie przewyższa wewnątrzunijne przepływy migracyjne, zarówno w UE 15, jak i w UE rozszerzonej,

U. mając na uwadze, że w celu uzyskania zaufania społecznego na rzecz otwarcia rynków pracy UE 15 konieczne jest zapewnienie przestrzegania i zdecydowanego stosowania europejskiego oraz krajowego prawa pracy,

V. mając na uwadze, że decyzja państw członkowskich o zniesieniu ograniczeń nałożonych w ramach uregulowań przejściowych byłaby wyraźnym wyrazem solidarności między obywatelami z zachodniej i wschodniej Europy, którzy z nieakceptowalnych powodów przez dziesięciolecia pozostawali oddzieleni,

W. mając na uwadze, że każde państwo będące członkiem UE 15 ma oficjalnie zawiadomić Komisję Europejską - do 1 maja 2006 r. - o tym, czy zamierza utrzymać środki ograniczające przez okres trzech kolejnych lat,

X. mając na uwadze, że partnerzy społeczni, w szczególności ETUC i Unia Przemysłów Wspólnoty Europejskiej, opowiedziały się jednoznacznie za możliwie najszybszym zniesieniem ograniczeń obowiązujących obecnie w ramach okresu przejściowego,

1.  wzywa państwa członkowskie do zniesienia obecnie obowiązujących przepisów przejściowych, zważywszy brak napięć na rynkach pracy tych państw członkowskich, które wybrały otwarcie rynku bez ograniczeń, lub ze względu na fakt, że obawy dotyczące masowych przepływów migracyjnych okazały się nieuzasadnione;

2.  stwierdza, że okresy przejściowe zdecydowanie przyczyniają się do zwiększenia rozmiarów pracy „na czarno” oraz pozornej działalności na własny rachunek, w wielu przypadkach i zwłaszcza dotkliwie na szczeblu regionalnym prowadzą one do obniżania zarobków i narzucania nieuczciwych warunków pracy oraz są przyczyną dyskryminacji i wyzyskiwania pracowników-migrantów;

3.  wzywa państwa członkowskie do zapewnienia stosowania „klauzuli status quo” i zasady pierwszeństwa przewidzianych w traktacie o przystąpieniu, na podstawie której, jeżeli jest wolne miejsce pracy, obywatele nowych państw członkowskich. mają pierwszeństwo przed obywatelami państw trzecich;

4.  wzywa Komisję Europejską do bezzwłocznego wszczęcia postępowania w sprawie o naruszenie prawa wspólnotowego przewidzianego w art. 226 traktatu WE przeciwko każdemu państwu członkowskiemu, które nie wykonało zobowiązań ciążących nań na mocy art. 12, 39 i 42 traktatu lub „klauzuli status quo” traktatu o przystąpieniu;

5.  wyraża ubolewanie, że kilka państw członkowskich stosuje przepisy prawne lub środki administracyjne, które mogą być uznane za bardziej ograniczające swobodny przepływ pracowników pochodzących z nowych państw członkowskich niż te stosowane w momencie podpisania traktatu o przystąpieniu; wnioskuje, że rozmiary ograniczeń nałożonych na obywateli nowych państw członkowskich szukających dostępu do rynków pracy UE 15 wykraczają poza zakres przewidziany w ramach uregulowań przejściowych;

6.  wyraża ubolewanie, że w niektórych państwach członkowskich ciągle obowiązują środki oparte na dyskryminacyjnym rozróżnieniu między obywatelami UE 15 i nowych państw członkowskich, szczególnie w dziedzinie dostępu do przywilejów socjalnych; wzywa państwa członkowskie do zniesienia tych dyskryminujących środków;

7.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do czuwania nad rygorystycznym stosowaniem prawa pracy w celu zapewnienia równego traktowania wszystkich pracowników w UE, zagwarantowania sprawiedliwej konkurencyjności przedsiębiorstw oraz zapobieżenia dumpingowi socjalnemu; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia poinformowania pracowników-migrantów o ich podstawowych prawach i obowiązkach, w szczególności w odniesieniu do przepisów o niedyskryminowaniu zgodnie z art. 13 Traktatu;

8.  stanowczo wzywa Komisję i państwa członkowskie do dokładania większych starań do zapewnienia prawidłowego wdrażania istniejących przepisów wspólnotowych, norm prawa pracy i w szczególności postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług[6], w razie potrzeby poprzez odpowiednie wzmocnienie współpracy administracyjnej;

9.  wzywa Komisję do wzmocnienia współpracy transgranicznej między inspekcjami pracy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz do sprawdzenia możliwości stworzenia europejskiej sieci współpracy między tymi służbami (Europol do spraw społecznych);

10. wzywa Komisję, państwa członkowskie, partnerów społecznych oraz inne wyspecjalizowane organy sektora publicznego i/lub prywatnego do ustanowienia sprawiedliwych, przejrzystych procedur umożliwiających obywatelom nowych państw członkowskich uzyskanie zatrudnienia, z zachowaniem odpowiednich warunków pracy, ochrony zdrowia i bezpieczeństwa;

11. wzywa Komisję i Radę do sporządzenia najpóźniej do stycznia 2009 r. standaryzowanych statystyk dotyczących migracji wewnątrz UE , do utworzenia systemu systematycznego monitoringu migracji pracowników w UE oraz do udostępnienia środków koniecznych do finansowania takich działań;

12. wzywa Komisję Europejską, Radę i państwa członkowskie do rozpoczęcia kampanii informacyjnej skierowanej do opinii publicznej mającej na celu lepsze informowanie obywateli Europy na temat zasad i skutków swobodnego przepływu pracowników w ramach UE oraz zapobieżenie dyskryminacji opartej na narodowości, rasie bądź także wszelkiej dyskryminacji zabronionej zgodnie z art. 13 Traktatu, i walkę z taką dyskryminacją;

13. wzywa państwa UE 15 do podjęcia odpowiednich konsultacji z partnerami społecznymi, zgodnie z krajowymi zwyczajami i krajową praktyką, przed podjęciem decyzji co do zakończenia lub przedłużenia uregulowań przejściowych dotyczących swobodnego przepływu pracowników z nowych państw członkowskich;

14. wzywa państwa członkowskie, pragnące kontynuacji uregulowań przejściowych, do stworzenia podczas następnej fazy odpowiednich warunków tak, aby uregulowania przejściowe obowiązywały maksymalnie do roku 2009;

15. swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz parlamentom państw członkowskich, państw przystępujących do UE i państw kandydujących.

  • [1]  Dz.U. L 236 z 23.09.03, str. 17.
  • [2]  Wykaz, o którym mowa w art. 24 traktatu o przystąpieniu - Republika Czeska patrz zał. V ust. 14; Republika Estońska patrz zał. VI ust. 14; Republika Łotewska patrz zał. VII ust. 14; Republika Litewska patrz zał. IX ust. 14; Republika Węgierska patrz zał. 10 ust. 14; Rzeczpospolita Polska patrz zał. XII ust. 14; Republika Słowenii patrz zał. XIII ust. 14; Republika Słowacka patrz zał. XIV ust. 14.
  • [3]  Decyzja Rady z dnia 12 lipca 2005 w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich (Dz.U. L 205 z 6.08.2005 r., str. 21)
  • [4]  Dz.U. L 16 z 23.01.04, str. 44.
  • [5]  Wykaz, o którym mowa w art. 24 traktatu o przystąpieniu.
  • [6]  Dz.U. L 18 z 21.01.97, str. 1.

UZASADNIENIE

Kontekst prawny i polityczny

Swobodny przepływ pracowników umożliwiający obywatelom każdego państwa członkowskiego na podjęcie pracy w innym państwie członkowskim na takich samych warunkach jak obywatele tego państwa jest jedną z czterech podstawowych swobód przewidzianych traktatem WE.

Traktat o przystąpieniu podpisany w dniu 16 kwietnia 2003 r. między państwami członkowskimi UE 15 a państwami członkowskimi, które przystąpiły do UE w dniu 1 maja 2004 r. [1] zawiera uregulowania przejściowe dotyczące swobodnego przepływu pracowników wewnątrz rozszerzonej UE. Uregulowania te zaczęły obowiązywać w dniu 1 maja 2004 r. i mogą być stosowanie przez najwyżej siedem lat podzielonych na 3 osobne okresy (2+3+2 lata), w toku których przepisy krajowe mogą przewidywać środki ograniczające o charakterze przejściowym, pod różnymi warunkami.

Na mocy traktatu o przystąpieniu starsze państwa członkowskie nie mogą jednakże stosować środków ograniczających - nawet przejściowych - wobec obywateli państw pochodzących z 8 nowych państw członkowskich, którzy w dniu rozszerzenia funkcjonowali na ich rynkach pracy przez nieprzerwany okres co najmniej 12 miesięcy. Środki przejściowe mogą być stosowane tylko wobec tych obywateli pochodzących z 8 nowych państw członkowskich, którzy nie są objęci wyżej wspomnianą kategorią.

Na podstawie „klauzuli status quo” zawartej w traktacie o przystąpieniu państwa członkowskie UE 15 muszą przestrzegać zasady pierwszeństwa, na podstawie której w sytuacji, kiedy obywatel państwa trzeciego otrzymuje ofertę pracy, to obywatele państw członkowskich, które przystąpiły do UE w maju 2004 r. mają pierwszeństwo przed obywatelami państw trzecich nie będących członkami Unii Europejskiej.

Postanowienia przepisów przejściowych nie mogą w żadnym wypadku być sprzeczne z zasadą równego traktowania obywateli 8 nowych państw członkowskich, w szczególności w dziedzinie dostępu do przywilejów socjalnych, z chwilą uzyskania przez nich legalnego dostępu do rynku odpowiednich państw członkowskich w ramach obowiązujących przepisów przejściowych.

Swobodny przepływ pracowników pochodzących z ośmiu nowych państw członkowskich: doświadczenia zebrane od dnia 1 maja 2004 r.

W dniu 1 maja 2004 r. trzy państwa członkowskie Unii Europejskiej (Irlandia, Wielka Brytania oraz Szwecja) otworzyły swoje rynki pracy bez żadnych ograniczeń dla obywateli nowych państw członkowskich. Pozostałe państwa członkowskie UE 15 wybrały stosowanie ograniczających środków krajowych w ramach uregulowań przejściowych. W ramach tych uregulowań niektóre nowe państwa członkowskie podjęły decyzję o zastosowaniu środków wzajemnych.

W Wielkiej Brytanii otwarciu rynku pracy towarzyszył w 2004 r. napływ 60 000 osób poszukujących pracy pochodzących z nowych państw członkowskich; szczególnym zainteresowaniem cieszyły się dwa sektory: rolnictwo oraz rybołówstwo. W związku ze znaczną liczbą wolnych miejsc pracy pojawienie się osób poszukujących pracy z nowych państw członkowskich w żaden sposób nie doprowadziło do wzrostu bezrobocia w tych sektorach. Wręcz przeciwnie, skutki bezpośrednie przejawiają się w podniesieniu rentowności i konkurencyjności danych przedsiębiorstw, podniesieniu ich wydajności oraz poprawie ich sytuacji finansowej. Bilans makroekonomiczny polityki polegającej na otwarciu rynku pracy przejawia się w wyraźnym przyśpieszeniu rozwoju gospodarczego Wielkiej Brytanii. Według dostępnych analiz ekspertów, migracja pracowników pochodzących z 8 nowych państw członkowskich przyczyniła się do zwiększenia produkcji i tworzenia nowych miejsc pracy oraz doprowadziła do zmniejszenia się liczby nielegalnych pracowników.

Komunikat Komisji COM (2006) …, wersja ostateczna, w sprawie funkcjonowania uregulowań przejściowych (w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 kwietnia 2006 r.) wykazuje, że liczba pracowników pochodzących z UE 10 przebywających w państwie z grona UE 15 jest czterokrotnie mniejsza niż liczba obywateli państw UE 15 pracujących w innym państwie członkowskim z grona UE 15. Komunikat Komisji wykazuje także, że migracja z państw trzecich znacznie przewyższa wewnątrzunijne przepływy migracyjne, zarówno w UE składającej się z 15 państw, jak i w UE rozszerzonej,

W ciągu pierwszego trymestru 2005 r. stosunek pracowników z państw UE 10 do populacji w wieku produkcyjnym w państwie przyjmującym wahał się od 0,001% w Portugalii do 0,1% we Francji i Holandii, 1,4% w Austrii i 2% w Irlandii. Ponadto pracownicy pochodzący z 10 państw członkowskich UE w znacznym stopniu wykonują prace o charakterze tymczasowym lub sezonowym. Na przykład 87% pozwoleń na pracę udzielonych w Austrii w 2004 r. zostało wydanych na okres krótszy niż sześć miesięcy. W Niemczech 95% pozwoleń zostało wydanych na czas ograniczony.

Problemy transpozycji

Podczas transpozycji uregulowań przejściowych do ustawodawstwa krajowego nie można było uniknąć pewnych trudności. Mają miejsce przypadki, gdzie przepisy prawne jednego państwa członkowskiego nakładają na tych obywateli 8 nowych państw członkowskich, którzy juz w momencie rozszerzenia funkcjonowali na rynku pracy tego państwa w sposób nieprzerwany od co najmniej 12 miesięcy, obowiązek posiadania pozwolenia na pracę. W innych przypadkach pracownicy z 8 nowych państw członkowskich legalnie funkcjonujący na rynku pracy starszego państwa członkowskiego podlegają dyskryminującym przepisom prawnym w postaci warunków dostępu do przywilejów socjalnych.

Ogólnie rzecz biorąc, doświadczenie kilku państw członkowskich wykazuje, że swoboda przepływu obywateli nowych państw członkowskich napotyka przeszkody w postaci środków administracyjnych znacznie wykraczających poza to, na co zezwalają i co przewidują uregulowania przejściowe.

  • [1]  Dz.U. L 236 z 23.9.2003.

PROCEDURA

Tytuł

Uregulowania przejściowe ograniczające swobodny przepływ pracowników w obrębie rynków pracy Unii Europejskiej

Numer procedury

2006/2036(INI)

Komisja przedmiotowo właściwa
  Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu

EMPL
16.3.2006

Sprawozdawca(y)
  Data powołania

Csaba Őry
27.10.2005

 

Rozpatrzenie w komisji

21.2.2006

20.3.2006

0.0.0000

 

 

Data przyjęcia

21.3.2006

Wynik głosowania końcowego

za:

przeciw:

wstrzymujących się:

37

3

4

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jan Andersson, Roselyne Bachelot-Narquin, Iles Braghetto, Philip Bushill-Matthews, Milan Cabrnoch, Alejandro Cercas, Ole Christensen, Derek Roland Clark, Proinsias De Rossa, Harald Ettl, Richard Falbr, Ilda Figueiredo, Joel Hasse Ferreira, Roger Helmer, Stephen Hughes, Ona Juknevičienė, Jan Jerzy Kułakowski, Jean Lambert, Raymond Langendries, Bernard Lehideux, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Mario Mantovani, Ana Mato Adrover, Maria Matsouka, Ria Oomen-Ruijten, Csaba Őry, Siiri Oviir, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Jacek Protasiewicz, José Albino Silva Peneda, Kathy Sinnott, Jean Spautz, Anne Van Lancker, Gabriele Zimmer

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Edit Bauer, Mihael Brejc, Françoise Castex, Magda Kósáné Kovács, Dimitrios Papadimoulis, Leopold Józef Rutowicz, Elisabeth Schroedter, Georgios Toussas, Claude Turmes, Anja Weisgerber, Tadeusz Zwiefka

Data złożenia

23.3.2006

Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)

...