ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την θέσπιση μέτρων για την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού

26.4.2006 - (COM(2005)0472 – C6‑0326/2005 – 2005/0201(CNS)) - *

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: Albert Jan Maat

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την θέσπιση μέτρων για την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού

(COM(2005)0472 – C6‑0326/2005 – 2005/0201(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2005)0472)[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 37 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0326/2005),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A6‑0140/2006),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε από το Κοινοβούλιο·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφο 2, της Συνθήκης ΕΚ·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κινηθεί η διαδικασία συνεννόησης, που προβλέπεται από την κοινή δήλωση της 4ης Μαρτίου 1975, σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο·

5.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

6.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογίες του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Αιτιολογική σκέψη 4α (νέα)
	(4α) Στις 15 Νοεμβρίου 2005 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα1 με το οποίο η Επιτροπή καλείται να υποβάλει πάραυτα πρόταση κανονισμού για την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού.
	_______________________ 1 Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2005)0425.
Τροπολογία 2 Αιτιολογική σκέψη 8
(8) Η επιτυχία των μέτρων ανασύστασης του αποθέματος χελιού εξαρτάται από τη στενή συνεργασία και την συνοχή των δράσεων σε κοινοτικό, εθνικό και τοπικό επίπεδο καθώς και από την ενημέρωση, τις διαβουλεύσεις και την στράτευση των λεγόμενων δημόσιων τομέων.	(8) Η επιτυχία των μέτρων ανασύστασης του αποθέματος χελιού εξαρτάται από τη στενή συνεργασία και την συνοχή των δράσεων σε κοινοτικό, εθνικό, τοπικό και περιφερειακό επίπεδο καθώς και από την ενημέρωση, τις διαβουλεύσεις και την στράτευση των λεγόμενων δημόσιων τομέων.
Αιτιολόγηση
Προσαρμογή του κειμένου στη νομική και διοικητική πραγματικότητα ορισμένων κρατών μελών, όπου η ρύθμιση αυτού του τομέα της αλιείας εμπίπτει στην αρμοδιότητα των περιφερειακών κυβερνήσεων ή αποτελεί από κοινού αρμοδιότητα των περιφερειακών κυβερνήσεων και της κεντρικής κυβερνήσεως.
Τροπολογία 3 Αιτιολογική σκέψη 10
(10) Σε περίπτωση που η αλιεία και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες που αφορούν το χέλι δέχεται να έχουν διαμεθοριακές επιπτώσεις σε συγκεκριμένη ποτάμια λεκάνη, είναι σκόπιμος ο συντονισμός όλων των προγραμμάτων και μέτρων σε επίπεδο του συνόλου της συγκεκριμένης ποτάμιας λεκάνης. Εις ότι αφορά τις ποτάμιες λεκάνες που εκτείνονται πέραν των κοινοτικών συνόρων είναι σημαντικό να καταβληθούν προσπάθειες εκ μέρους της Κοινότητας ώστε να εξασφαλιστεί ο κατάλληλος συντονισμός με τις εμπλεκόμενες τρίτες χώρες. Ωστόσο, η εν λόγω ανάγκη συντονισμού δεν πρέπει να εμποδίσει τα κράτη μέλη να λαμβάνουν τα επιβαλλόμενα επείγοντα μέτρα.	(10) Σε περίπτωση που η αλιεία και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες που αφορούν το χέλι δέχεται να έχουν διαμεθοριακές επιπτώσεις σε συγκεκριμένη ποτάμια λεκάνη, είναι σκόπιμος ο συντονισμός όλων των προγραμμάτων και μέτρων σε επίπεδο του συνόλου της συγκεκριμένης ποτάμιας λεκάνης. Ωστόσο, ο συντονισμός δεν πρέπει να εφαρμόζεται εις βάρος της ταχείας εισαγωγής του εθνικού τμήματος των προγραμμάτων διαχείρισης χελιού. Εις ότι αφορά τις ποτάμιες λεκάνες που εκτείνονται πέραν των κοινοτικών συνόρων είναι σημαντικό να καταβληθούν προσπάθειες εκ μέρους της Κοινότητας ώστε να εξασφαλιστεί ο κατάλληλος συντονισμός με τις εμπλεκόμενες τρίτες χώρες. Στο πλαίσιο του διεθνούς συντονισμού, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και εκτός αυτής, πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη Βαλτική Θάλασσα και στις παράκτιες ευρωπαϊκές περιοχές που ευρίσκονται εκτός των ορίων που καθορίζονται στην οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα. Ωστόσο, η εν λόγω ανάγκη συντονισμού δεν πρέπει να εμποδίσει τα κράτη μέλη να λαμβάνουν τα επιβαλλόμενα επείγοντα μέτρα.
Αιτιολόγηση
Τα μέτρα ανασύστασης των αποθεμάτων ευρωπαϊκού χελιού δεν περιορίζονται εντός των υδάτων της Κοινότητας.
Τροπολογία 4 Αιτιολογική σκέψη 10α (νέα)
	(10α) Δεδομένου ότι υπάρχει απώλεια ενός μεγάλου μέρους της φυσικής αποχώρησης υαλόχελων, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει βραχυπροθέσμως με ποιο τρόπο η ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια θα μπορούσε να εμπλακεί στην ανασύσταση του ευρωπαϊκού χελιού, και αυτό, μεταξύ άλλων, μέσω της συνεχούς εκτροφής αλιευμένων υαλόχελων μέχρις ότου εξελιχθούν σε κιτρινόχελα τα οποία θα εναποτίθενται στα ευρωπαϊκά εσωτερικά ύδατα που συνδέονται με τη θάλασσα.
Τροπολογία 5 Αιτιολογική σκέψη 10 β (νέα)
	(10β) Στο πλαίσιο της ανασύστασης του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού πρέπει να υπογραμμισθεί ότι τα υαλόχελα διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο, διότι εξάγονται σε μεγάλες ποσότητες. Για το λόγο αυτό, πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα, για να αυξηθεί ο αριθμός των υαλόχελων που απελευθερώνονται στα ευρωπαϊκά ύδατα.
Αιτιολόγηση
Λόγω της μεγάλης ζήτησης στις εξαγωγές υαλόχελων, τα υαλόχελα αποτελούν ένα ιδιαίτερα απειλούμενο τύπο χελιού και, για το λόγο αυτό, πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα για να αυξηθεί ο αριθμός των υαλόχελων που απελευθερώνονται στα ευρωπαϊκά ύδατα.
Τροπολογία 6 Άρθρο 2
Από την πρώτη μέχρι την δέκατη πέμπτη ημέρα κάθε μηνός, απαγορεύεται η αλιεία, η εκφόρτωση ή η διατήρηση χελιού του είδους Anguilla anguilla.	Η περίοδος αλιείας συντομεύεται ούτως ώστε να μειωθεί κατά το ήμισυ η αλιευτική δραστηριότητα.
Αιτιολόγηση
Αν και φαίνεται αναγκαίο να ληφθούν επείγοντα μέτρα κατά την περίοδο προετοιμασίας των σχεδίων, η διακοπή της αλιείας ανά 15 ημέρες δεν αποτελεί επ' ουδενί το πλέον κατάλληλο μέτρο. Από τη μία πλευρά, δεδομένου ότι η αλιεία του χελιού εξαρτάται από τον σεληνιακό κύκλο, το μέτρο αυτό μπορεί να προκαλέσει την ολοκληρωτική σχεδόν παύση της αλιείας ή μπορεί να μην έχει κανένα αντίκτυπο σε αυτήν. Από την άλλη πλευρά, το μέτρο απαγορεύει όχι μόνον την αλιεία, αλλά και την εκφόρτωση και τη διατήρηση χελιών. Αυτό μπορεί να έχει εξαιρετικά επιζήμιες συνέπειες για τις επιχειρήσεις εμπορίας οι οποίες δεν δύνανται να απασχολούν προσωπικό για 15 ημέρες τον μήνα ή να ενεργοποιούν την απαιτούμενη υποδομή την οποία εν συνεχεία πρέπει να θέτουν εκτός λειτουργίας. Για όλους αυτούς τους λόγους, εάν στόχος είναι να μειωθεί κατά το ήμισυ η αλιευτική προσπάθεια, πρέπει να πραγματοποιηθεί σε συνεχή βάση με τη μείωση της αλιευτικής περιόδου.
Τροπολογία 7 Άρθρο 3, εισαγωγικό μέρος
Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2, επιτρέπεται, μέχρι την 30 Ιουλίου 2007, η αλίευση, διατήρηση και εκφόρτωση χελιού του είδους Anguilla anguilla από την πρώτη έως τη δέκατη πέμπτη ημέρα κάθε μηνός, υπό την προϋπόθεση ότι:	Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2, επιτρέπεται, μέχρι την 30 Ιουλίου 2007, η αλίευση, διατήρηση και εκφόρτωση χελιού του είδους Anguilla anguilla εκτός της καθορισμένης αλιευτικής περιόδου, υπό την προϋπόθεση ότι:
Αιτιολόγηση
Δεδομένου ότι στην τροπολογία επί του άρθρου 2 προτείνεται ως μέτρο επείγουσας ανάγκης η αντικατάσταση της περιόδου απαγόρευσης των 15 ημερών από μια βραχύτερη περίοδο αλιείας, οι εξαιρέσεις πρέπει επίσης να καθορίζονται λαμβάνοντας υπόψη την καθορισμένη περίοδο αλιείας.
Τροπολογία 8 Άρθρο 3, εδάφιο (β)
(β) όλα τα αλιευόμενα χέλια απελευθερώνονται στα εσωτερικά ευρωπαϊκά ύδατα, παρέχοντάς τους πρόσβαση στην θάλασσα προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό διαφυγής των ενήλικων αργυρόχελων.	(β) όλα τα αλιευόμενα χέλια απελευθερώνονται στα εσωτερικά ευρωπαϊκά ύδατα, παρέχοντάς τους πρόσβαση στην θάλασσα προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό διαφυγής των ενήλικων αργυρόχελων ή χρησιμοποιούνται για υδατοκαλλιέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την προϋπόθεση ότι ένα ποσοστό της εκτροφής χελιών από την υδατοκαλλιέργεια, το οποίο θα καθοριστεί από την Επιτροπή, θα διατεθεί για την αναπαραγωγή και την εναπόθεση κιτρινόχελων σε ευρωπαϊκά εσωτερικά ύδατα που συνδέονται με τη θάλασσα, προκειμένου να αυξηθεί το επίπεδο διαφυγής των ωρίμων αργυρόχελων .
Τροπολογία 9 Άρθρο 3, εδάφιο βα) (νέο)
	(βα) Τα κράτη μέλη λαμβάνουν συμπληρωματικά μέτρα προκειμένου να παρεμποδισθεί το λιγότερο δυνατόν η φυσική μετανάστευση υαλόχελων κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων.
Αιτιολόγηση
Στις περιόδους κατά τις οποίες τα υαλόχελα μεταναστεύουν από τις παράκτιες περιοχές στα εσωτερικά ύδατα, τα υφιστάμενα εμπόδια πρέπει να αίρονται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Τροπολογία 10 Άρθρο 4, παράγραφος 1
1. Σε περίπτωση που τα υφιστάμενα εθνικά μέτρα ήδη εξασφαλίζουν, προκειμένου περιορισμένων ποτάμιων λεκανών, την επίτευξη του στόχου που ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 4, το συγκεκριμένο κράτος μέλος δύναται να ζητήσει, για τις εν λόγω λεκάνες, παρέκκλιση από τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 2, και αυτό μέχρι τις 30 Ιουλίου 2007.	1. Σε περίπτωση που τα υφιστάμενα εθνικά μέτρα ήδη εξασφαλίζουν, προκειμένου περιορισμένων ποτάμιων λεκανών, την επίτευξη του στόχου που ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 4, το συγκεκριμένο κράτος μέλος δύναται να ζητήσει, για τις εν λόγω λεκάνες, παρέκκλιση από τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 2, και αυτό μέχρι τις 30 Ιουλίου 2008.

Τροπολογία 11

Άρθρο 4α (νέο)

	Άρθρο 4α
	Πρόσθετη προστασία για τα υαλόχελα
	Η αλιεία χελιών που έχουν μήκος μικρότερο των 12cm επιτρέπεται, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
	(a) τα περισσότερα από τα αλιευόμενα χέλια απελευθερώνονται στα εσωτερικά ευρωπαϊκά ύδατα που συνδέονται με τη θάλασσα, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό διαφυγής των ενήλικων αργυρόχελων·
	(β) τα αλιευόμενα χέλια για υδατοκαλλιέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπόκεινται στην προϋπόθεση ότι ποσοστό των χελιών που χρησιμοποιούνται στην υδατοκαλλιέργεια, το οποίο καθορίζεται από την Επιτροπή, χρησιμοποιείται για την εκτροφή και την απελευθέρωση νεαρών χελιών στα εσωτερικά ευρωπαϊκά ύδατα που συνδέονται με τη θάλασσα, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό διαφυγής των ενήλικων αργυρόχελων.
	Εάν το επιθυμεί ένα κράτος μέλος, η Επιτροπή δύναται να καθορίσει επίσης ποσοστό για την εξαγωγή υαλόχελων, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν παραβιάζει το κριτήριο της βιωσιμότητας ή την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού.
	Εάν σε ένα κράτος μέλος ή σε μια περιφέρεια η αλιεία υαλόχελων χρησιμοποιείται για κατανάλωση, η Επιτροπή μπορεί να το επιτρέψει υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν παραβιάζει το κριτήριο της βιωσιμότητας.

Τροπολογία 12 Άρθρο 5
Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2, επιτρέπεται, αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου 2007, η αλίευση, η διατήρηση και εκφόρτωση χελιού του είδους Anguilla anguilla από την πρώτη έως τη δέκατη πέμπτη ημέρα κάθε μηνός, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω αλίευση τηρεί τους όρους και περιορισμούς που ορίζονται σε πρόγραμμα διαχείρισης του χελιού.	Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2, επιτρέπεται, αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου 2008, η αλίευση τηρεί τους όρους και περιορισμούς που ορίζονται σε πρόγραμμα διαχείρισης του χελιού.
Αιτιολόγηση
Προσαρμογή στην τροπολογία που κατατέθηκε στο άρθρο 2.
Τροπολογία 13 Άρθρο 5, παράγραφος 1α (νέα)
	1α. Για κράτη μέλη τα οποία έχουν υποβάλει στην Επιτροπή πρόγραμμα διαχείρισης του χελιού πριν από την 31η Δεκεμβρίου 2006 αναστέλλεται η ισχύς του άρθρου 2 έως ότου η Επιτροπή λάβει οριστική απόφαση.
Τροπολογία 14 Άρθρο 5, παράγραφος 1
1. Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν και καθορίζουν τις ποτάμιες λεκάνες που βρίσκονται στην οικεία εθνική επικράτεια οι οποίες, πριν από την ανθρώπινη παρέμβαση, αποτελούσαν φυσικούς οικοτόπους για το ευρωπαϊκό χέλι (καλούμενος εν προκειμένω “ποτάμιες λεκάνες του χελιού”).	1. Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν και καθορίζουν τις ποτάμιες λεκάνες που βρίσκονται στην οικεία εθνική επικράτεια οι οποίες, πριν από την ανθρώπινη παρέμβαση, αποτελούσαν φυσικούς οικοτόπους για το ευρωπαϊκό χέλι (καλούμενος εν προκειμένω “ποτάμιες λεκάνες του χελιού”). Τα κράτη μέλη δύνανται να επιλέγουν αιτιολογημένα να χαρακτηρίζουν το σύνολο της εθνικής τους επικράτειας ή μια ήδη υφιστάμενη εθνική διοικητική ενότητα ως μία ενιαία ποτάμια λεκάνη.
Αιτιολόγηση
Προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή του μέτρου, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας με ένα ενιαίο εθνικό διαχειριστικό πρόγραμμα.
Τροπολογία 15 Άρθρο 6, παράγραφος 2
2. Κατά τον καθορισμό των εν λόγω ποτάμιων λεκανών, τα κράτη μέλη συνεκτιμούν τα διοικητικά μέτρα που ορίζονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.	2. Κατά τον καθορισμό των εν λόγω ποτάμιων λεκανών, τα κράτη μέλη συνεκτιμούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα διοικητικά μέτρα που ορίζονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.
Αιτιολόγηση
Προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή του μέτρου, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας με ένα ενιαίο εθνικό διαχειριστικό πρόγραμμα.
Τροπολογία 16 Άρθρο 6, παράγραφος 3α (νέα)
	3 α. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν πρόγραμμα διαχείρισης χελιού στις ποτάμιες λεκάνες τους το οποίο εξασφαλίζει την αποτελεσματική ανασύσταση των αποθεμάτων αυτού του είδους. Οι ποτάμιες λεκάνες για τις οποίες προορίζονται αυτά τα προγράμματα παρέμβασης προτείνονται από τα κράτη μέλη.
Αιτιολόγηση
Σε ορισμένα κράτη μέλη, όπως επί παραδείγματι στην Πορτογαλία, όλες οι ποτάμιες λεκάνες θεωρούνται φυσικοί οικότοποι του χελιού. Η κατάρτιση, η παρακολούθηση και ο έλεγχος των διαχειριστικών προγραμμάτων για όλες αυτές τις λεκάνες θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο έργο, δεδομένου ότι θα απαιτούσε έναν εξαιρετικά επαχθή όγκο ανθρώπινων και χρηματοδοτικών πόρων. Για το λόγο αυτό, τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίσουν προτεραιότητες παρέμβασης λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες τους.
Τροπολογία 17 Άρθρο 6, παράγραφος 3β (νέα)
	3β. α προγράμματα διαχείρισης για ποτάμιες λεκάνες που ευρίσκονται στο έδαφος ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών καταρτίζονται από κοινού και υποβάλλονται στην Επιτροπή.
Τροπολογία 18 Άρθρο 6, παράγραφος 4
4. Στόχος κάθε διαχειριστικού προγράμματος είναι η εξασφάλιση, με μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας, ποσοστού διαφυγής, για τη συγκεκριμένη ποτάμια λεκάνη, τουλάχιστον 40% βιομάζας ενήλικων χελιών που αντιστοιχούν στη βέλτιστη δυνατή εκτίμηση του δυνατού ποσοστού διαφυγής της ποτάμιας λεκάνης, ελλείψει ανθρωπίνων δραστηριοτήτων που επηρεάζουν τη ζώνη αλίευσης ή το απόθεμα.	4. Στόχος κάθε διαχειριστικού προγράμματος είναι η εξασφάλιση, με μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας, ποσοστού διαφυγής, για τη συγκεκριμένη ποτάμια λεκάνη, υψηλού ποσοστού βιομάζας ενήλικων χελιών που αντιστοιχούν στη βέλτιστη δυνατή εκτίμηση του δυνατού ποσοστού διαφυγής της ποτάμιας λεκάνης, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες που επηρεάζουν τη ζώνη αλίευσης ή το απόθεμα.
Αιτιολόγηση
Δεν είναι καθόλου σαφές πώς θα είναι δυνατόν να υπολογισθεί αυτό το 40% διαφυγής. Τα προγράμματα πρέπει να διασφαλίζουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό σε κάθε ποτάμια λεκάνη, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τον παράγοντα της λιγότερης ή περισσότερης αφθονίας και/ή τα εμπόδια σε καθεμία από αυτές. Επιπλέον, το περιεχόμενο της τελευταίας πρότασης δεν είναι κατανοητό.
Τροπολογία 19 Άρθρο 6, παράγραφος 5α (νέα)
	5 α. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει μέτρα που επιτρέπουν την ανασύσταση του πληθυσμού χελιού στις ποτάμιες λεκάνες των διαφόρων κρατών μελών.
Τροπολογία 20 Άρθρο 6, παράγραφος 5β (νέα)
	5β. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει μέτρα που βοηθούν στην συγκρότηση και/ή προσαρμογή μηχανισμών εξουδετέρωσης των εμποδίων ούτως ώστε να μην εμποδίζεται η μετανάστευση χελιών κατά μήκος των ποταμών.
Αιτιολόγηση
Η ανάδρομη μετανάστευση των χελιών για την απόθεση γόνου και εν συνεχεία η ανάντη των ποταμών μετακίνηση έχει ουσιαστική σημασία για τον κύκλο ζωής αυτού του είδους. Για το λόγο αυτό, η εξουδετέρωση των φυσικών εμποδίων κατά μήκος της υδάτινης οδού πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.
Τροπολογία 21 Άρθρο 7, παράγραφος 1
1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2006, όλα τα προγράμματα διαχείρισης του χελιού τα οποία καταρτίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 6.	1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2007, όλα τα προγράμματα διαχείρισης του χελιού τα οποία καταρτίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 6.
Αιτιολόγηση
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που καθιστούν το παρόν χρονοδιάγραμμα μη υλοποιήσιμο και, για το λόγο αυτό, προτείνεται να αναβληθεί η εφαρμογή του μέτρου για ένα έτος. Από τη μία πλευρά, σε πολλές περιπτώσεις τα σχέδια προϋποθέτουν συντονισμό μεταξύ διαφόρων περιφερειών, ακόμη και μεταξύ διαφόρων κρατών. Για να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο έργο, απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα και μεγάλη προσπάθεια. Από την άλλη πλευρά, οι γνώσεις που διαθέτουμε σήμερα δεν επαρκούν για τον υπολογισμό της διαφυγής, και, όπως φαίνεται, οι ομάδες εργασίας που πρότεινε το Διεθνές Συμβούλιο Επεξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και το αποτέλεσμα των μεθόδων που αποτελούν σήμερα αντικείμενο έρευνας στο πλαίσιο του προγράμματος SLIME δεν θα δώσουν πορίσματα εγκαίρως, ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή των σχεδίων σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προτείνεται σήμερα.
Τροπολογία 22 Άρθρο 7, παράγραφος 3
3. Αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου 2007, τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή σύμφωνα με την παράγραφο 2 εγκεκριμένα προγράμματα διαχείρισης του χελιού.	3. Αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου 2008 ή όσο το δυνατό νωρίτερα εάν είναι εφικτό, τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή σύμφωνα με την παράγραφο 2 εγκεκριμένα προγράμματα διαχείρισης του χελιού.
Τροπολογία 23 Άρθρο 8, παράγραφος 1
1. Προκειμένου περί των ποτάμιων λεκανών χελιού οι οποίες εκτείνονται στις επικράτειες περισσοτέρων κρατών μελών, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη καταρτίζουν από κοινού σχέδιο διαχείρισης του χελιού.	1. Προκειμένου περί των ποτάμιων λεκανών χελιού οι οποίες εκτείνονται στις επικράτειες περισσοτέρων κρατών μελών, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη καταρτίζουν από κοινού σχέδιο διαχείρισης του χελιού.
	Σε περίπτωση που ο συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών απειλεί να οδηγήσει σε τέτοιες καθυστερήσεις ώστε να καθίσταται αδύνατη η έγκαιρη υποβολή του σχεδίου διαχείρισης, τα κράτη μέλη μπορούν να υποβάλλουν σχέδια διαχείρισης του εθνικού τμήματός τους των ποτάμιων λεκανών χελιού.
Τροπολογία 24 Άρθρο 8, παράγραφος 2
2. Σε περίπτωση κατά την οποία η ποτάμια λεκάνη εκτείνεται πέραν της επικράτειας της Κοινότητας, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες για την κατάρτιση προγράμματος διαχείρισης του χελιού σε συνεννόηση με τις εμπλεκόμενες τρίτες χώρες.	2. Σε περίπτωση κατά την οποία η ποτάμια λεκάνη εκτείνεται πέραν της επικράτειας της Κοινότητας, τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες για την κατάρτιση προγράμματος διαχείρισης του χελιού σε συνεννόηση με τις εμπλεκόμενες τρίτες χώρες. Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνονται ιδιαίτερα υπόψη η Βαλτική Θάλασσα και τα ευρωπαϊκά παράκτια ύδατα που εμπίπτουν εκτός της οριοθέτησης της οδηγίας 2000/60/ΕΚ
Τροπολογία 25 Άρθρο 8α (νέο)
	Άρθρο 8α Ειδικά μέτρα για υαλόχελα
	Η Επιτροπή, στο πλαίσιο του προγράμματος για την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού, εκπονεί λαμβάνει ειδικά μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί η αύξηση του αριθμού των απελευθερούμενων υαλόχελων, και επικεντρώνεται στα προβλήματα που προκαλούνται από μεγάλης κλίμακας εξαγωγές υαλόχελων.
Αιτιολόγηση
Δεδομένου ότι τα υαλόχελα αποτελούν ένα ιδιαιτέρως απειλούμενο τμήμα του αποθέματος χελιού, μεταξύ άλλων λόγω του μεγάλου όγκου των εξαγωγών, πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα, προκειμένου να αυξηθεί η ποσότητα των υαλόχελων που απελευθερώνονται.
Τροπολογία 26 Άρθρο 9, παράγραφος 1
1. Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009, κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα επακόλουθα μέτρα, την αποδοτικότητα και τα αποτελέσματα κάθε ενός από τα σχέδια διαχείρισης του χελιού και διαβιβάζει, ιδίως, ανά ποτάμια λεκάνη, εκτίμηση του ποσοστού της βιομάζας χελιού που φθάνει στη θάλασσα προκειμένου να αναπαραχθεί, βιομάζα η οποία αντιστοιχεί στη βέλτιστη δυνατή εκτίμηση του δυνατού ποσοστού διαφυγής από την ποτάμια λεκάνη ελλείψει ανθρωπίνων δραστηριοτήτων που επηρεάζουν την αλιευτική ζώνη ή το απόθεμα.	1. Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009, κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα επακόλουθα μέτρα, την αποδοτικότητα και τα αποτελέσματα κάθε ενός από τα σχέδια διαχείρισης του χελιού.
Αιτιολόγηση
Όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι σαφές με ποιον τρόπο θα μπορούσε να υπολογισθεί το ποσοστό διαφυγής χελιών. Σύμφωνα με τη στρατηγική της Επιτροπής που αποσκοπεί στη μεγαλύτερη απλοποίηση της νομοθεσίας και στη μείωση του διοικητικού φόρτου που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη, πρέπει να μειωθούν οι απαιτήσεις για υποβολή εκθέσεων που έχουν μικρή ή καμία χρησιμότητα.
Τροπολογία 27 Άρθρο 9, παράγραφος 2
2. Το αργότερο έως την 1η Ιουλίου 2010, η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση η οποία περιλαμβάνει στατιστική και επιστημονική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της εφαρμογής των προγραμμάτων διαχείρισης του χελιού, στην οποία επισυνάπτεται γνώμη της επιστημονικής, τεχνικής και οικονομικής αλιευτικής επιτροπής.	2. Το αργότερο έως την 1η Ιουλίου 2011, η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση η οποία περιλαμβάνει στατιστική και επιστημονική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της εφαρμογής των προγραμμάτων διαχείρισης του χελιού, στην οποία επισυνάπτεται γνώμη της επιστημονικής, τεχνικής και οικονομικής αλιευτικής επιτροπής.
Αιτιολόγηση
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που καθιστούν το παρόν χρονοδιάγραμμα μη υλοποιήσιμο και, για το λόγο αυτό, προτείνεται να αναβληθεί η εφαρμογή του μέτρου για ένα έτος. Από τη μία πλευρά, σε πολλές περιπτώσεις τα σχέδια προϋποθέτουν συντονισμό μεταξύ διαφόρων περιφερειών, ακόμη και μεταξύ διαφόρων κρατών. Για να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο έργο, απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα και μεγάλη προσπάθεια. Από την άλλη πλευρά, οι γνώσεις που διαθέτουμε σήμερα δεν επαρκούν για τον υπολογισμό της διαφυγής, και, όπως φαίνεται, οι ομάδες εργασίας που πρότεινε το Διεθνές Συμβούλιο Επεξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και το αποτέλεσμα των μεθόδων που αποτελούν σήμερα αντικείμενο έρευνας στο πλαίσιο του προγράμματος SLIME δεν θα δώσουν πορίσματα εγκαίρως, ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για την εφαρμογή των σχεδίων σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που προτείνεται σήμερα.
Τροπολογία 28 Άρθρο 9, παράγραφος 3α (νέα)
	3α. Η Επιτροπή, κατόπιν διαβουλεύσεων με την ΙCES, την EIFAC, τα κράτη μέλη και τον τομέα της αλιείας, καθορίζει, το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2007, αν το πρότυπο που καθορίζεται στο άρθρο 6, παράγραφος 4, μπορεί να μετρηθεί και να εφαρμοστεί στην πράξη, και εν συνεχεία, εφόσον το κρίνει απαραίτητο, υποβάλλει τροποποιημένη ή αναπροσαρμοσμένη πρόταση.
Τροπολογία 29 Άρθρο 11, πρώτη παύλα
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.	Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά όχι νωρίτερα από την 1η Ιανουαρίου 2007.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Κατά τα τελευταία χρόνια, τα αποθέματα χελιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν μειωθεί δραστικά. Υπάρχει φόβος ότι αυτό το είδος αλιείας θα εξαφανιστεί αν δεν τεθεί σύντομα σε ισχύ ένα σχέδιο δράσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χέλια αλιεύονται σε ολόκληρη την περιοχή κατανομής του ευρωπαϊκού χελιού (ολόκληρη η Ευρώπη και η Βόρεια Αφρική). Η αλιεία υαλόχελων επικεντρώνεται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Τα αλιεύματα (περίπου 100 τόνοι) χρησιμοποιούνται για άμεση κατανάλωση, για την υδατοκαλλιέργεια κιτρινόχελων στην Ευρώπη, κυρίως όμως στην Άπω Ανατολή, και για την απελευθέρωση στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλιεία υαλόχελων και αργυρόχελων γίνεται παντού στα ευρωπαϊκά ύδατα. Τα αλιεύματα (που εκτιμώνται σε περίπου 8 000 τόνους) χρησιμοποιούνται μαζί με την παραγωγή της υδατοκαλλιέργειας χελιού (περίπου 10 800 τόνοι) για κατανάλωση (καπνιστά, μαγειρευτά, σε ζελέ κλπ).

Πίνακας 1 Οι σημαντικότερες χώρες όπου γίνεται αλιεία ή υδατοκαλλιέργεια ευρωπαϊκού χελιού. Οι αριθμοί αφορούν την επίσημη παραγωγή του έτους 2000 (πηγή: Ομάδα Εργασίας για τα Χέλια του ICES/EIFAC). Οι επίσημοι αριθμοί για την αλιεία είναι σημαντικά μικρότεροι από τις πραγματικές ποσότητες που αλιεύονται, οι οποίες ενδέχεται να είναι περίπου διπλάσιες.

Αλιεύματα στην ΕΕ		Αλιεύματα εκτός ΕΕ		Υδατοκαλλιέργεια χελιών
Χώρα	Παραγωγή (t)	Χώρα	Παραγωγή (t)	Χώρα	Παραγωγή (t)
Ηνωμένο Βασίλειο	796	Αίγυπτος	2 064	Κάτω Χώρες	3 800
Γερμανία	686	Νορβηγία	281	Δανία	2 674
Δανία	620	Τουρκία	176	Ιταλία	2 750
Σουηδία	560	Τυνησία	108	Υπόλοιπη Ευρώπη	1 639
Ιταλία	549	Μαρόκο	100	Ασία	10 000
Πολωνία	429	Άλλες	238
Γαλλία	399
Κάτω Χώρες	351
Ιρλανδία	250
Υπόλοιπη ΕΕ	280

Τα αποθέματα χελιού που έχουν μέγεθος τέτοιο ώστε να επιτρέπεται η αλιεία τους μειώθηκαν κατά 50% τα τελευταία χρόνια (τα τελευταία 40 χρόνια μειώθηκαν μάλιστα κατά 75%), ενώ στο ίδιο διάστημα τα αποθέματα υαλόχελων μειώθηκαν κατά 95%.

Παραδοσιακά, το χέλι είναι ένα είδος ψαριού με μεγάλη ζήτηση στην Ευρώπη. Σε ορισμένες περιοχές αποτελεί σημαντικότατο στοιχείο της γαστρονομικής παράδοσης και είναι ουσιώδες συστατικό του φυσικού βιοτόπου.

Μολονότι η εσωτερική αλιεία δεν υπάγεται επίσημα στην ευρωπαϊκή Κοινή Αλιευτική Πολιτική, το γεγονός ότι το πρόβλημα είναι κοινό σε πάρα πολλά κράτη μέλη μάς εξαναγκάζει σε μία κοινή προσέγγιση. Αν δεν γίνει αυτό, υπάρχει κίνδυνος να μην είναι πλέον δυνατή η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αποθεμάτων χελιού.

Επιπροσθέτως υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών και μεταξύ των κλιματικών ζωνών. Στην Σκανδιναβία η κατάσταση είναι διαφορετική από ό,τι για παράδειγμα στην Γαλλία. Ωστόσο, η σοβαρή μείωση των αποθεμάτων χελιού παρατηρείται σε ολόκληρη την Ένωση.

Οποιαδήποτε ευρωπαϊκά ύδατα όπου υπάρχουν χέλια συμβάλλουν ενδεχομένως στην παραγωγή αργυρόχελων (χέλι με δυνατότητα αναπαραγωγής), περισσότερο στην θάλασσα παρά στην ξηρά, σε άλλες χώρες περισσότερο και σε άλλες λιγότερο. Δεν είναι σαφές αν στην αναπαραγωγή συμμετέχουν πραγματικά τα αργυρόχελα όλων των χωρών ή αν ο πληθυσμός αναπαραγωγής προέρχεται από μικρό τμήμα της Ευρώπης και το αργυρόχελο από τις άλλες χώρες παραμένει χωρίς απογόνους.

Υποστηρίζεται επανειλημμένα ότι τα περισσότερα θηλυκά αργυρόχελα προέρχονται από την Σκανδιναβία, όμως φαίνεται επίσης πιθανό να αποτελεί την κυρίως περιοχή ο Βισκαϊκός Κόλπος, όπου φθάνουν περισσότερα από 95% των υαλόχελων. Η προστασία μίας περιοχής και μόνο ενέχει, δυστυχώς, τον κίνδυνο να προστατευθεί η λάθος περιοχής. Για λόγους πρόληψης πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι είναι δυνατόν να αναπαράγονται όλα τα αργυρόχελα που μεταναστεύουν. Γι’ αυτό, καμία χώρα δεν μπορεί να απέχει από την κοινή προσπάθεια διατήρησης αποθέματος χελιών που μπορούν να αναπαραχθούν.

Με την πάροδο των ετών έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των χελιών που αλιεύονται παράνομα για κατανάλωση. Το μεγαλύτερο μέρος των χελιών που προορίζονται για κατανάλωση προέρχεται από υδατοκαλλιέργειες. Αποτέλεσμα είναι ότι όλο και πιο πολλά υαλόχελα αλιεύονται για να χρησιμοποιηθούν για την υδατοκαλλιέργεια.

Η εξέλιξη αυτή επιταχύνθηκε σημαντικά από την τεράστια ζήτηση υαλόχελων εκ μέρους της Νοτιοανατολικής Ασίας. Έτσι οι τιμές του υαλόχελου στην αγορά αυξήθηκαν τόσο ώστε δεν είναι πλέον καθόλου αποδοτικό για την εσωτερική αλιεία στην Ευρώπη να απελευθερώνει υαλόχελα στα εσωτερικά ύδατα της Ευρώπης.

Εφ’ όσον σημειώθηκε μείωση των αποθεμάτων χελιών σε ολόκληρη την Ευρώπη, το πιθανότερο είναι να ανήκουν όλα τα χέλια της Ευρώπης σε ένα και το αυτό απόθεμα και να προέρχονται από μία και μόνο περιοχή αναπαραγωγής. Ως εκ τούτου η αποκατάσταση των αποθεμάτων χελιών είναι κυρίως διεθνές πρόβλημα. Ταυτόχρονα, το χέλι είναι κυρίως ένα είδος ψαριού που βρίσκουμε σε μικρής έκτασης ύδατα σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπου γίνεται μικρής κλίμακας αλίευση και ασκούν επίδραση πάρα πολλοί τοπικοί παράγοντες. Η διεξαγωγή ενός σχεδίου αποκατάστασης μπορεί να γίνει μόνο σε όλα τα μικρής έκτασης ύδατα και με την συμμετοχή των τοπικών παραγόντων και διαχειριστών. Το διεθνές σχέδιο αποκατάστασης πρέπει να βασίζεται στις πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν σε όλα αυτά τα περιορισμένης έκτασης ύδατα.

Αυτός ο διττός χαρακτήρας της αποκατάστασης των αποθεμάτων χελιού (πρόβλημα παγκόσμιας κλίμακας με επιπτώσεις σε περιορισμένα ύδατα) καθιστά αναγκαία μία κατανομή καθηκόντων μεταξύ ανώτερων και κατώτερων αρχών και μεταξύ αρχών και ενδιαφερομένων. Αφενός, η κεντρική αρχή (ΕΕ) θα πρέπει να καθορίσει τους όρους πλαίσιο για μία αειφόρο διαχείριση και στη συνέχεια να την κοινοποιήσει στις κατώτερες (εθνικές) αρχές, οι οποίες μπορούν με την σειρά τους να τις διατυπώσουν σε όρους που θα αφορούν σχέδια αλιείας των περιφερειακών διαχειριστών αλιείας. Αφετέρου, η τοπική διαχείριση θα πρέπει να στηρίζεται σε πληροφορίες για την επί τόπου κατάσταση και οι πληροφορίες αυτές πρέπει να χρησιμοποιούνται από την (ανώτερη) αρχή για τον έλεγχο και την αξιολόγηση της διαχείρισης που έγινε. Ως εκ τούτου, η καλή συνεργασία μεταξύ του τομέα της αλιείας, άλλων ενδιαφερομένων και των αρχών έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Στις 15 Νοεμβρίου 2005 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα (2005/2032(ΙΝΙ) με το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλείται να υποβάλλει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, κανονισμό για την αποκατάσταση του χελιού. Η σημερινή επιτροπή έχει εργασθεί με ενεργητικότητα ώστε και με βάση το προαναφερθέν ψήφισμα να υποβληθεί σχετικός κανονισμός (2005/0201).

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την θέσπιση μέτρων για την ανασύσταση του αποθέματος ευρωπαϊκού χελιού
Έγγραφα αναφοράς	COM(2005)0472 – C6-0326/2005 – 2005/0201(CNS)
Ημερομηνία κλήσης του ΕΚ προς γνωμοδότηση	20.10.2005
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	PECH 27.10.2005
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ές)   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 27.10.2005
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει   Ημερομηνία της απόφασης	ENVI 29.11.2005
Εισηγητής(ές)   Ημερομηνία ορισμού	Albert Jan Maat 25.10.2005
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε/καν
Απλοποιημένη διαδικασία - Ημερομηνία απόφασης
Αμφισβήτηση της νομικής βάσης   Ημερομ. γνωμοδότησης JURI
Τροποποίηση του χρηματοδοτικού κονδυλίου   Ημερομ. γνωμοδότησης BUDG
Διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή - Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια	0.0.0000
Διαβούλευση με την Επιτροπή των Περιφερειών - Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια
Εξέταση στην επιτροπή	29.11.2005		30.1.2006	22.2.2006	19.4.2006
Ημερομηνία έγκρισης	19.4.2006
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας		Ομόφωνα
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	James Hugh Allister, Σταύρος Αρναουτάκης, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, David Casa, Paulo Casaca, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Ιωάννης Γκλαβάκης, Alfred Gomolka, Heinz Kindermann, Henrik Dam Kristensen, Albert Jan Maat, Willy Meyer Pleite, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Bernard Poignant, Struan Stevenson, Margie Sudre
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Chris Davies, Duarte Freitas
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Carlos Carnero González, Salvador Garriga Polledo, Eugenijus Gentvilas, Antonio Masip Hidalgo
Ημερομηνία κατάθεσης	26.4.2006
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα)	...

• [1]  Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην ΕΕ.