SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady ustanawiającego środki w celu odnowienia zasobów węgorza europejskiego

26.4.2006 - (COM(2005)0472 – C6‑0326/2005 – 2005/0201(CNS)) - *

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: Albert Jan Maat

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady ustanawiającego środki w celu odnowienia zasobów węgorza europejskiego

(COM(2005)0472 – C6‑0326/2005 – 2005/0201(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2005)0472)[1],

–   uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0326/2005),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6‑0140/2006),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.  występuje o rozpoczęcie postępowania pojednawczego przewidzianego we wspólnej deklaracji z dnia 4 marca 1975 r., jeśli Rada uznałaby za stosowne odejść od przyjętego przez Parlament tekstu;

5.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

6.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt uzasadnienia 4 a (nowy)
	4a) Dnia 15 listopada 2005 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję¹ wzywającą Komisję do niezwłocznego przygotowania wniosku w sprawie rozporządzenia mającego na celu odtworzenia zasobów węgorza europejskiego. _______________________________ ¹(teksty przyjęte: P6_TA(2005)0425)
Poprawka 2 Punkt uzasadnienia 8
(8) Sukces środków służących odnowieniu zasobów węgorza europejskiego zależy od ścisłej współpracy i spójnego działania na poziomie wspólnotowym, krajowym i lokalnym, jak też i od informacji, konsultacji i zaangażowania zainteresowanych sektorów publicznych.	(8) Sukces środków służących odnowieniu zasobów węgorza europejskiego zależy od ścisłej współpracy i spójnego działania na poziomie wspólnotowym, krajowym i lokalnym i regionalnym, jak też i od informacji, konsultacji i zaangażowania zainteresowanych sektorów publicznych.
Uzasadnienie
Tekst został dostosowany do realiów prawnych i administracyjnych niektórych państw członkowskich, w których przepisy dotyczącego tego rodzaju połowów wydają władze regionalne lub też dzielą te kompetencje z władzami krajowymi.
Poprawka 3 Punkt uzasadnienia 10
10) Jeśli rybołówstwo bądź inna działalność człowieka dotycząca węgorza mogą mieć skutki transgraniczne w ramach jednego dorzecza rzeki, to wszystkie programy i środki powinny być koordynowane na poziomie całego przedmiotowego dorzecza rzeki. W odniesieniu do dorzeczy rzek wykraczających poza granice Wspólnoty, Wspólnota powinna starać się zapewnić odpowiednią koordynację z odnośnym krajem trzecim. Jednakże potrzeba takiej koordynacji nie powinna powstrzymywać Państw Członkowskich od podjęcia narzucających się pilnych działań,	(10) Jeśli rybołówstwo bądź inna działalność człowieka dotycząca węgorza mogą mieć skutki transgraniczne w ramach jednego dorzecza rzeki, to wszystkie programy i środki powinny być koordynowane na poziomie całego przedmiotowego dorzecza rzeki. Koordynacja jednak nie powinna mieć miejsca kosztem szybkiego wprowadzenia krajowych ogniw planu zarządzania zasobami węgorza. W odniesieniu do dorzeczy rzek wykraczających poza granice Wspólnoty, Wspólnota powinna starać się zapewnić odpowiednią koordynację z odnośnym krajem trzecim. W przypadku uzgodnień o zasięgu międzynarodowym, tak we Wspólnocie jak i poza nią, ze szczególną uwagą traktuje się Morze Bałtyckie oraz europejskie wody przybrzeżne, nieobjęte zakresem obowiązywania ramowej dyrektywy wodnej. Jednakże potrzeba takiej koordynacji nie powinna powstrzymywać Państw Członkowskich od podjęcia narzucających się pilnych działań,
Uzasadnienie
Środki przyjmowane w celu odnowienia zasobów węgorza europejskiego nie ograniczają się do wewnętrznych wód Wspólnoty.
Poprawka 4 Punkt uzasadnienia 10 a (nowy)
	10a) Biorąc pod uwagę to, że większość naturalnie przybyłego narybku węgorza ginie, Komisja powinna niezwłocznie podjąć się zbadania, w jaki sposób włączyć europejską akwakulturę w odnowienie zasobów węgorza europejskiego, między innymi za pomocą systematycznej hodowli schwytanego narybku węgorza do czasu, aż przekształci się on w węgorza żółtego i będzie wykorzystany do zarybienia europejskich wód śródlądowych wpadających do morza.
Poprawka 5 Punkt uzasadnienia 10 b (nowy)
	10b). W związku z odnowieniem zasobów węgorza europejskiego należy zauważyć, że węgorz szklisty wymaga szczególnej ochrony, między innymi z powodu eksportu dużych ilości węgorza szklistego. Należy zatem wprowadzić szczególne środki mające na celu zagwarantowanie powiększenia ilości węgorza szklistego wypuszczanego do wód europejskich.
Uzasadnienie
Jako że węgorz szklisty stanowi szczególnie zagrożoną część zasobów węgorza z uwagi na duży popyt oraz duży jego eksport, konieczne jest podjęcie szczególnych środków mających na celu zwiększenie ilości węgorza szklistego wypuszczanego do wód europejskich.
Poprawka 6 Artykuł 2
Od 1 dnia do 15 dnia każdego miesiąca zakazuje się połowów, wyładowywania lub zatrzymywania na pokładzie węgorza gatunku Anguilla anguilla.	Sezon połowowy zostaje skrócony w taki sposób, aby zmniejszyć o połowę nakłady połowowe.
Uzasadnienie
Chociaż niezbędne wydaje się podjęcie natychmiastowych środków zanim zostaną przygotowane plany, to jednak model zawieszenia połowów na 15 dni w miesiącu nie jest w żadnej mierze odpowiedni. Po pierwsze połowy węgorza prowadzi się zgodnie z cyklem księżycowym, w związku z czym przepis taki może zarówno spowodować prawie całkowite zawieszenie połowów, jak i nie mieć na nie żadnego wpływu. Z drugiej storny przepis ten zakazuje również wyładunku i przechowywania węgorza. Może to przynieść bardzo niekorzystne skutki dla przedsiębiorstw handlowych, które nie mogą sobie pozwolić na zatrudnianie personelu na 15 dni w miesiącu czy na uruchamianie niezbędnej infrastruktury, a następnie stać przed koniecznością wstrzymania działalności. W związku z powyższym, jeśli celem przepisu jest zmniejszenie nakładów połowowych o połowę, to proponuje się przeprowadzić je w sposób ciągły poprzez skrócenie sezonu połowowego.
Poprawka 7 Artykuł 3 część wprowadzająca
W drodze odstępstwa od art. 2, zezwala się do dnia 30 czerwca 2007 r. na połów, wyładowywanie i zatrzymywanie na pokładzie węgorza gatunku Anguilla anguilla od 1 dnia do 15 dnia każdego miesiąca, pod warunkiem że:	W drodze odstępstwa od art. 2, zezwala się do dnia 30 czerwca 2007 r. na połów, wyładowywanie i zatrzymywanie na pokładzie węgorza gatunku Anguilla anguilla poza ustanowionym sezonem połowowym, pod warunkiem że:
Uzasadnienie
Ponieważ w poprawce do art. 2 proponuje się środek natychmiastowy w postaci skrócenia sezonu połowowego zamiast piętnastodniowych zakazów połowów, zatem wyjątki należy przewidzieć również z uwzględnieniem ustanowionego sezonu połowowego.
Poprawka 8 Artykuł 3 litera b)
(b) wszystkie złowione węgorze zostaną wypuszczone do europejskich wód śródlądowych dających im dostęp do morza w celu zwiększenia wskaźników migracji dorosłych węgorzy srebrzystych.	b) wszystkie złowione węgorze zostaną wypuszczone do europejskich wód śródlądowych mających dostęp do morza w celu zwiększenia wskaźników migracji dorosłych węgorzy srebrzystych lub zostaną wykorzystane w akwakulturze Unii Europejskiej, pod warunkiem, że określony przez Komisję odsetek węgorzy wykorzystanych w akwakulturze przeznaczony zostanie do hodowli i zarybienia europejskich wód śródlądowych wpadających do morza, w celu zwiększenia poziomu migracji dorosłych osobników węgorza srebrzystego.
Poprawka 9 Artykuł 3 litera b a) (nowa)
	ba) Państwa członkowskie przyjmują specjalne środki w możliwie maksymalny sposób ograniczające hamowanie naturalnej migracji węgorza szklistego w pewnych okresach.
Uzasadnienie
W tych okresach, kiedy węgorz szklisty wyrusza z obszarów przybrzeżnych w głąb lądu, optymalnym rozwiązaniem byłoby zniesienie istniejących przeszkód dla tej migracji.
Poprawka 10 Artykuł 4 ustęp 1
1. Jeśli obowiązujące przepisy krajowe zapewniają już, w odniesieniu do niektórych dorzeczy rzek, realizację celu określonego w art. 6 ust. 4, to odnośne Państwo Członkowskie może wystąpić z wnioskiem o zwolnienie ze środków przewidzianych w art. 2, w odniesieniu do tych dorzeczy rzek, ważne do dnia 30 czerwca 2007 r.	1. Jeśli obowiązujące przepisy krajowe zapewniają już, w odniesieniu do niektórych dorzeczy rzek, realizację celu określonego w art. 6 ust. 4, to odnośne Państwo Członkowskie może wystąpić z wnioskiem o zwolnienie ze środków przewidzianych w art. 2, w odniesieniu do tych dorzeczy rzek, ważne do dnia 30 czerwca 2008 r.
Poprawka 11 Artykuł 4 a (nowy)
	Artykuł 4 a Dodatkowe środki ochronne węgorza szklistego Zezwala się na połowy węgorza szklistego mierzącego mniej niż 12 cm pod warunkiem spełnienia jednego z poniższych wymogów: a) wszystkie złowione węgorze wykorzystane są do zarybienia europejskich wód śródlądowych wpadających do morza, w celu zwiększenia poziomu migracji dorosłych osobników węgorza srebrzystego; b) wszystkie złowione węgorze zostaną wykorzystane w akwakulturze Unii Europejskiej pod warunkiem, że określony przez Komisję odsetek węgorzy wykorzystanych w akwakulturze przeznaczony zostanie do hodowli narybku i zarybienia europejskich wód śródlądowych wpadających do morza, w celu zwiększenia poziomu migracji dorosłych osobników węgorza srebrzystego. Na życzenie jednego z państw członkowskich Komisja Europejska może ustanowić kontyngent na eksport węgorza szklistego, pod warunkiem jednak, że nie doprowadzi to do zachwiania kryterium zrównoważonego rozwoju lub odnowy zasobów węgorza europejskiego. Komisja Europejska może zezwolić państwu członkowskiemu lub regionowi na poławianie węgorza szklistego do celów konsumpcyjnych pod warunkiem, że połowy te nie doprowadzą do zachwiania kryterium zrównoważonego rozwoju.
Poprawka 12 Artykuł 5
W drodze odstępstwa od art. 2, zezwala się od dnia 1 lipca 2007 r. na połów, wyładowywanie i zatrzymywanie na pokładzie węgorza gatunku Anguilla anguilla od 1 dnia do 15 dnia każdego miesiąca, pod warunkiem że połów ten spełnia warunki i ograniczenia określone w planie zarządzania zasobami węgorza.	W drodze odstępstwa od art. 2 od dnia 1 czerwca 2008 r. połów powinien spełniać warunki i ograniczenia określone w planie zarządzania zasobami węgorza.
Uzasadnienie
Dostosowanie do propozycji poprawki do art. 2.
Poprawka 13 Artykuł 5 ustęp 1 a (nowy)
	Zawiesza się obowiązywanie artykułu 2 dla wszystkich Państw Członkowskich, które do 31 grudnia 2006 r. przedłożyły Komisji do zatwierdzenia plan zarządzania zasobami węgorza.
Poprawka 14 Artykuł 6 ustęp 1
1. Państwa Członkowskie rejestrują i określają poszczególne dorzecza rzek znajdujące się na ich terytorium krajowym, które, przed interwencją człowieka, stanowiły siedliska przyrodnicze węgorza europejskiego (dalej zwane „dorzeczami rzek z zasobami węgorza”).	1. Państwa Członkowskie rejestrują i określają poszczególne dorzecza rzek znajdujące się na ich terytorium krajowym, które, przed interwencją człowieka, stanowiły siedliska przyrodnicze węgorza europejskiego (dalej zwane „dorzeczami rzek z zasobami węgorza”). Jakiekolwiek państwo członkowskie może w uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaklasyfikowaniu całego terytorium kraju lub już istniejącej regionalnej jednostki administracyjnej jako dorzecza rzeki.
Uzasadnienie
W celu wzmocnienia skuteczności programu powinno być możliwe wykorzystanie krajowych planów zarządzania.
Poprawka 15 Artykuł 6 ustęp 2
2. Określając dorzecza rzek z zasobami węgorza Państwa Członkowskie uwzględniają środki administracyjne, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2000/60/WE.	2. Określając dorzecza rzek z zasobami węgorza Państwa Członkowskie w miarę możliwości uwzględniają środki administracyjne, o których mowa w art. 3 dyrektywy 2000/60/WE.
Uzasadnienie
W celu wzmocnienia skuteczności programu powinno być możliwe wykorzystanie krajowych planów zarządzania.
Poprawka 16 Artykuł 6 ustęp 3 a (nowy)
	Państwa członkowskie wprowadzają w dorzeczach plan zarządzania zasobami węgorza zapewniający skuteczne odtworzenie zasobów tego gatunku. Państwa członkowskie proponują dorzecza, które zostaną objęte tym planem interwencyjnym.
Uzasadnienie
W niektórych państwach członkowskich, na przykład w Portugalii, wszystkie dorzecza uważa się za naturalne siedliska węgorza. Opracowanie, nadzór i monitorowanie planów zarządzania we wszystkich tych dorzeczach byłoby zatem trudne, wymagałoby bowiem zaangażowania niemożliwych do udźwignięcia zasobów ludzkich i finansowych. Dlatego też państwa członkowskie powinny ustalić priorytety działania z uwzględnieniem własnej specyfiki.
Poprawka 17 Artykuł 6 ustęp 3 b (nowy)
	3b. Plany zarządzania dorzeczami leżącymi na terytorium jednego lub więcej państw członkowskich opracowywane są w ramach wspólnych uzgodnień i przedkładane Komisji.
Poprawka 18 Artykuł 6 ustęp 4
4. Celem każdego planu zarządzania zasobami węgorza jest zapewnienie z dużym prawdopodobieństwem, w odniesieniu do wszystkich dorzeczy rzek z zasobami węgorza, wskaźnika migracji w wysokości co najmniej 40% biomasy dorosłych węgorzy w stosunku do najlepszych danych szacunkowych wskaźnika migracji z dorzecza rzeki przy braku działalności człowieka wpływającej na obszar połowów lub zasoby węgorza.	4. Celem każdego planu zarządzania zasobami węgorza jest zapewnienie z dużym prawdopodobieństwem, w odniesieniu do wszystkich dorzeczy rzek z zasobami węgorza, wysokiego wskaźnika migracji biomasy dorosłych węgorzy w stosunku do najlepszych danych szacunkowych wskaźnika migracji z dorzecza rzeki, z uwzględnieniem wszystkich rodzajów działalności człowieka wpływającej na obszar połowów lub zasoby węgorza.
Uzasadnienie
Nie jest jasne, w jaki sposób byłoby możliwe wyliczenie wspomnianego 40% wskaźnika migracji. Plany powinny zapewniać wyraźnie wyższy udział procentowy dla każdego dorzecza, ale z uwzględnieniem większej lub mniejszej liczebności populacji i/lub występowania przeszkód w danym dorzeczu. Ponadto ostatnie zdanie ustępu nie było jasne i zrozumiałe.
Poprawka 19 Artykuł 6 ustęp 5 a (nowy)
	5a) Unia Europejska wspiera środki pozwalające na ponowne zarybienie dorzeczy poszczególnych państw członkowskich.
Poprawka 20 Artykuł 6 ustęp 5 b (nowy)
	5b) Unia Europejska wspiera środki mające na celu pomoc w opracowaniu i/lub przystosowaniu mechanizmów usuwania przeszkód, tak aby nie uniemożliwiały migracji w rzekach.
Uzasadnienie
Migracja anadromiczna węgorzy i wędrówki w górę rzek są podstawowym elementem cyklu życia osobników tego gatunku. Dlatego też za priorytet należy uznać usuwanie przeszkód fizycznych w słodkowodnych ciekach wodnych.
Poprawka 21 Artykuł 7 ustęp 1
1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r., wszystkie poszczególne plany zarządzania zasobami węgorza, przygotowane zgodnie z art. 6.	1. Państwa członkowskie przekazują Komisji, najpóźniej do dnia 30 czerwca 2007 r., wszystkie poszczególne plany zarządzania zasobami węgorza, przygotowane zgodnie z art. 6.
Uzasadnienie
Z różnych powodów obecny harmonogram nie jest zbyt realistyczny, dlatego też sugeruje się, aby wprowadzenie odpowiednich środków przesunąć o rok. Z jednej strony w wielu przypadkach do wdrożenia planów potrzebna jest koordynacja między regionami, a nawet państwami, co oznacza prace koordynacyjne wymagające wiele czasu i wysiłków. Z drugiej strony nie posiadamy obecnie wystarczającej wiedzy do wyliczania stopnia migracji, a nie wydaje się, by grupy robocze proponowane przez ICES i modele badane obecnie w ramach projektu SLIME przyniosły wyniki dające się wykorzystać do opracowania planów zgodnie z harmonogramem proponowanym obecnie.
Poprawka 22 Artykuł 7 ustęp 3
3. Państwa Członkowskie od dnia 1 lipca 2007 r. wykonują plany zarządzania zasobami węgorza zatwierdzone na mocy ust. 2.	3. Państwa Członkowskie od dnia 1 lipca 2008, lub jak najwcześniej przed upływem tej daty, wykonują plany zarządzania zasobami węgorza zatwierdzone na mocy ust. 2.
Poprawka 23 Artykuł 8 ustęp 1
1. W odniesieniu do dorzeczy rzek z zasobami węgorza rozciągających się na terytorium więcej niż jednego Państwa Członkowskiego, odnośne Państwa Członkowskie wspólnie opracowują plan zarządzania zasobami węgorza.	1. W odniesieniu do dorzeczy rzek z zasobami węgorza rozciągających się na terytorium więcej niż jednego Państwa Członkowskiego, odnośne Państwa Członkowskie wspólnie opracowują plan zarządzania zasobami węgorza. Jeśli osiągnięcie porozumienia w tej sprawie prowadziłoby do takiego opóźnienia, że punktualne przedłożenie planu zarządzania okazałoby się niemożliwe, Państwa Członkowskie mogą przedłożyć plany zarządzania odnoszące się do ich krajowych odcinków dorzeczy.
Poprawka 24 Artykuł 8 ustęp 2
2. Kiedy dorzecze rzeki z zasobami węgorza rozciąga się poza terytorium Wspólnoty, odnośne Państwa Członkowskie starają się opracować plan zarządzania zasobami węgorza w koordynacji z odnośnymi państwami trzecimi.	2. Kiedy dorzecze rzeki z zasobami węgorza rozciąga się poza terytorium Wspólnoty, odnośne Państwa Członkowskie starają się opracować plan zarządzania zasobami węgorza w koordynacji z odnośnymi państwami trzecimi. W związku z tym, specjalną uwagą należy zwrócić na Morze Bałtyckie oraz europejskie wody przybrzeżne, nieobjęte zakresem obowiązywania dyrektywy 200/60/WE.
Poprawka 25 Artykuł 8 a (nowy)
	Artykuł 8a Szczególne przepisy dotyczące węgorza szklistego
	Jako część planu odnowienia zasobów węgorza europejskiego Komisja ustanawia szczególne przepisy gwarantujące powiększenie ilości wypuszczanego węgorza szklistego przy jednoczesnym położeniu nacisku na problemy wynikające z dużego eksportu węgorza szklistego.
Uzasadnienie
Jako że węgorz szklisty stanowi szczególnie zagrożoną część zasobów węgorza z uwagi na duży eksport, konieczne jest podjęcie szczególnych środków mających na celu zwiększenie ilości wypuszczanego węgorza szklistego.
Poprawka 26 Artykuł 9 ustęp 1
1. Każde Państwo Członkowskie informuje Komisję, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r., o monitorowaniu, skuteczności oraz o wynikach każdego ze swoich planów zarządzania zasobami węgorza, w szczególności oszacowuje w odniesieniu do każdego dorzecza rzeki proporcję biomasy węgorzy, które migrują na pełne morze w celu odbycia tarła, w stosunku do wskaźnika migracji osiągniętego w przypadku braku połowów lub innej działalności człowieka wpływającej na rybołówstwo lub zasoby węgorza.	1. Każde państwo członkowskie informuje Komisję, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r., o monitorowaniu, skuteczności oraz o wynikach każdego ze swoich planów zarządzania zasobami węgorza.
Uzasadnienie
Jak już wspomniano, nie jest jasne, w jaki sposób można by obliczać wskaźnik migracji węgorzy. W związku z tym, zgodnie ze strategią Komisji zmierzającą do dalszego uproszczenia przepisów i zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla państw członkowskich, należy obniżyć wymagania dotyczące sprawozdań o niskiej lub zerowej użyteczności.
Poprawka 27 Artykuł 9 ustęp 2
2. Najpóźniej do dnia 1 lipca 2010 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające statystyczną i naukową ocenę wyniku wykonania planów zarządzania zasobami węgorza wraz z opinią Komitetu Naukowego, Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa.	2. Najpóźniej do dnia 1 lipca 2011 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające statystyczną i naukową ocenę wyniku wykonania planów zarządzania zasobami węgorza wraz z opinią Komitetu Naukowego, Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa.
Uzasadnienie
Z różnych powodów obecny harmonogram nie jest zbyt realistyczny, dlatego też sugeruje się, aby wprowadzenie odpowiednich środków przesunąć o rok. Z jednej strony w wielu przypadkach do wdrożenia planów potrzebna jest koordynacja między regionami, a nawet państwami, co oznacza prace koordynacyjne wymagające wiele czasu i wysiłków. Z drugiej strony nie posiadamy obecnie wystarczającej wiedzy do wyliczania stopnia migracji, a nie wydaje się, by grupy robocze proponowane przez ICES i modele badane obecnie w ramach projektu SLIME przyniosły wyniki dające się wykorzystać do opracowania planów zgodnie z harmonogramem proponowanym obecnie.
Poprawka 28 Artykuł 9 ustęp 3 a (nowy)
	Do dnia 1 stycznia 2007 r. i po zasięgnięciu opinii ICES, EIFAC (Europejska Komisja Doradcza ds. Rybactwa Śródlądowego), Państw Członkowskich oraz sektora rybołówstwa Komisja określa, czy normy określone w art. 6 ust. 4 są wystarczająco dokładne i mają zastosowanie w praktyce, po czym, jeśli to konieczne, sporządza zmodyfikowaną lub przystosowaną propozycję.
Poprawka 29 Artykuł 11 ustęp 1
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.	Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jednak nie przed 1 stycznia 2007 r.

• [1]  Dotychczas nieopublikowano w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE (w języku angielskim)

In recent years, eel stocks in the European Union have declined dramatically. There are grounds for fearing that, unless an Action Plan enters into force quickly in the European Union, the species could become extinct.

Throughout the distribution area of the European eel (the whole of Europe, and North Africa), eels are fished. Fishing of glass eels is concentrated in South-Western Europe: catches (c. 100 t) are used for direct consumption, allowed to mature into yellow eels (to some extent in Europe but especially in the Far East) or used for restocking of waters in the rest of Europe. Yellow eels and silver eels are fished everywhere in European waters; the catches (estimated at 8000 t), together with eels from aquaculture (c. 10 800 t), are used for consumption (smoked, steamed, in jelly, etc.).

Table 1 Overview of the principal countries where European eel is fished or farmed. The figures indicate official production in 2000. (Source: ICES/EIFAC Working Group on Eels). The official figures for fisheries substantially underestimate actual catches, which are thought to be around twice the amount shown.

Fishing in EU		Fishing outside EU		Eel farming
Country	Production (t)	Country	Production (t)	Country	Production (t)
United Kingdom	796	Egypt	2 064	Netherlands	3 800
Germany	686	Norway	281	Denmark	2 674
Denmark	620	Turkey	176	Italy	2 750
Sweden	560	Tunisia	108	Elsewhere in Europe	1 639
Italy	549	Morocco	100	Asia	10 000
Poland	429	Elsewhere	238
France	399
Netherlands	351
Ireland	250
Elsewhere in EU	280

In the past 20 years, stocks of eels above the minimum permitted size for fishing have declined by 50% (and over the past 40 years they have fallen by as much as 75%), while glass eel stocks have declined by 95% during the same period.

Since earliest times, there has been a strong demand for eel in Europe. In some areas it is a major feature of the culinary tradition and an essential element in the natural habitat.

Although inland fishing does not officially fall under the European common fisheries policy, the common problem which exists in numerous Member States necessitates a common approach. Without one, it is very likely that it will prove impossible to conserve or restore eel stocks.

Naturally, the differences between Member States and climate zones are great. In Scandinavia the situation is not like that in France, for instance. However, a substantial decline in eel stocks is observable throughout the European Union.

All waters in Europe where eel occurs may be contributing to the production of silver eels (fertile eels); closer to the sea more than further inland - in some countries more than in others. It is not clear whether silver eels from all countries actually participate in reproduction, or whether the spawning population comes from a small part of Europe, while silver eels from other countries die without reproducing.

It has been suggested that most female silver eels come from Scandinavia, but it also seems likely that the Gulf of Biscay, which is the initial arrival area for more than 95% of glass eels, is really the key area. If one were to protect one area and not another, it is quite possible that the protected area might turn out to be the wrong one. As a precaution, it must be assumed that all silver eels which migrate from Europe contribute to reproduction. Therefore no country can deny its shared responsibility for preserving breeding stocks.

Over the years, the proportion of eel consumed which is caught in the wild has declined substantially. The bulk of consumption is accounted for by aquaculture. Consequently, more and more of the glass eels which are caught are sold for use in aquaculture.

This trend has accelerated due to the enormous demand from South-East Asia for glass eels. As a result, glass eel prices have risen so high that it has become completely unviable, economically, to restock Europe's inland waters with glass eels.

As eel stocks have declined all over Europe, it currently seems most likely that all eels in Europe form part of a single stock and come from a single breeding area. Thus restoring eel stocks is primarily an international problem. At the same time, the eel is a species which typically occurs in small waters scattered all over Europe, in which small-scale fishing is practised and a huge number of local factors have an impact. It will only be possible to implement a recovery plan if it is carried out in all these small waters, with the cooperation of local interested parties and managers. The international recovery plan will have to be based on the information collected in all those small waters.

This twofold character of eel recovery (a large-scale problem occurring in small-scale waters) makes it necessary to divide roles between different tiers of government and between authorities and interested parties. On the one hand the central authority (EU) will have to set the conditions for sustainable management, and then impose them on lower tiers of government (the national level), which in turn can pass them on in the form of conditions for the fishing plans of regional fisheries managers. On the other hand, local management must be based on information concerning the local situation, and this information will have to be used by the (higher) authorities to monitor and evaluate the management measures implemented. Satisfactory cooperation between the fishing industry, other interested parties and the authorities is crucial here.

On 15 November 2005 the European Parliament adopted a resolution (2005/2032(INI)) calling on the Commission to submit without delay a proposal for a regulation to bring about the recovery of eel stocks. The present Commission has worked energetically to do so, with the result that, partly on the basis of the resolution, a proposal for a regulation (2005/0201) has now been submitted.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustanawiającego środki w celu odnowienia zasobów węgorza europejskiego
Odsyłacze	COM(2005)0472 – C6-0326/2005 – 2005/0201(CNS)
Data konsultacji z PE	20.10.2005
Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia na posiedzeniu	PECH 27.10.2005
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 27.10.2005
Opinia niewydana   Data wydania decyzji	ENVI 29.11.2005
Sprawozdawca(y)   Data powołania	Albert Jan Maat 25.10.2005
Poprzedni sprawozdawca(y)
Procedura uproszczona - data decyzji
Zastrzeżenia do podstawy prawnej   Data wydania opinii JURI
Zmiana wysokości środków finansowych   Data wydania opinii BUDG
Zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego przez PE - data decyzji na posiedzeniu	0.0.0000
Zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów przez PE - data decyzji na posiedzeniu
Rozpatrzenie w komisji	29.11.2005		30.1.2006	22.2.2006	19.4.2006
Data przyjęcia	19.4.2006
Wynik głosowania końcowego		Jednogłośnie
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	James Hugh Allister, Stavros Arnaoutakis, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, David Casa, Paulo Casaca, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Ioannis Gklavakis, Alfred Gomolka, Heinz Kindermann, Henrik Dam Kristensen, Albert Jan Maat, Willy Meyer Pleite, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Bernard Poignant, Struan Stevenson, Margie Sudre
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Chris Davies, Duarte Freitas
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Carlos Carnero González, Salvador Garriga Polledo, Eugenijus Gentvilas, Antonio Masip Hidalgo
Data złożenia	26.4.2006
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...