ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczące wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG

8.6.2006 - (13274/1/2005 – C6‑0091/2006 – 1997/0335(COD)) - ***II

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Renate Sommer

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG

(13274/1/2005 – C6‑0091/2006 – 1997/0335(COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wspólne stanowisko Rady (13274/1/2005 – C6‑0091/2006),

–   uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu[1] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(1997)0644)[2],

–   uwzględniając zmieniony wniosek Komisji (COM(2000)0419)[3],

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 traktatu WE,

–   uwzględniając art. 62 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Transportu i Turystyki (A6‑0208/2006),

1.  zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Wspólne stanowisko Rady	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt uzasadnienia 10 a (nowy)
	10a) Zważywszy, że istnieją statki, do których zastosowanie mają przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 94/25/WE z dnia 16 czerwca 1994 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do łodzi rekreacyjnych* oraz przepisy niniejszej dyrektywy, należy jak najszybciej dostosować załączniki obydwu dyrektyw w ramach procedury komitologii, jeżeli istnieją sprzeczności lub niespójności w przepisach tych dyrektyw. ________ *Dz.U. L 164 z 30.6.1994, str. 15; Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem WE nr 1882/2003 (Dz. U. L 284 z 31.10.2003, str.1).
Or. fr

• [1]  Dz.U. C 341 z 9.11.1998, str. 34 i Dz.U. C 54 z 25.2.2000, str. 79.
• [2]  Dz.U. C 105 z 6.4.1998, str. 1.
• [3]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

1. Chronologia

W grudniu 1997 r. Komisja przedłożyła wniosek[1] dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 82/714/EWG z dnia 4 października 1982 r. ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej. Celem wniosku było dostosowanie przepisów technicznych Wspólnoty do zaawansowanych standardów żeglugi na Renie w celu określenia jednolitych przepisów dla całej europejskiej sieci żeglugi śródlądowej. Warunkiem stworzenia rynku wewnętrznego i wprowadzenia swobodnej żeglugi śródlądowej na wszystkich drogach wodnych UE jest harmonizacja lub równoważność wymagań technicznych i norm bezpieczeństwa z najwyższymi standardami. Dotyczy to zarówno swobodnego przepływu towarów, jak również zapewnienia wysokich standardów socjalnych, bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Jednocześnie harmonizacja przepisów technicznych i wzajemne uznawanie świadectw na Renie i we Wspólnocie pozwolą na poprawę warunków uczciwej konkurencji i stworzenie jednakowych zasad wyjściowych dla żeglugi śródlądowej na rynku wewnętrznym.

20 października 1998 r. Parlament Europejski przyjął w pierwszym czytaniu sprawozdanie legislacyjne[2] zmieniające niektóre punkty wniosku Komisji (patrz rozdział 2 tego sprawozdania).

W następstwie wejścia w życie traktatu amsterdamskiego w dniu 1 maja 1999 r. zmieniła się podstawa prawna i wprowadzono procedurę współdecyzji w odniesieniu do sektora transportu. 16 września 1999 r. Parlament Europejski potwierdził stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu[3].

Mając na uwadze te fakty, Komisja przedłożyła w lipcu 2000 r. zmieniony wniosek[4] uwzględniający poprawki Parlamentu Europejskiego z pierwotnego wniosku. Ponadto w ramach procedury komitologii należy uwzględnić przyszłe dostosowania przepisów technicznych związane z postępem technicznym oraz pracą innych organizacji międzynarodowych. W tym kontekście należy wymienić szczególnie Centralną Komisję ds. Żeglugi na Renie (CKŻR).

Kwestia dopuszczenia statków ze świadectwem wspólnotowym do żeglugi na Renie sprawiła, że debata nad tym wnioskiem na forum Rady utknęła na dłuższy czas w martwym punkcie. Możliwość ta została początkowo wykluczona na podstawie przepisów CKŻR. Sytuacja uległa jednak zmianie po przyjęciu przez CKŻR zmiany Konwencji z Mannheim (protokół dodatkowy 7) w dniu 27 listopada 2002 r. W ten sposób stworzono podstawę prawną dotyczącą dopuszczania do żeglugi na Renie jednostek ze świadectwami, które zostały wystawione przez inne instytucje niż CKŻR, a więc również przez Wspólnotę Europejską. Protokół ten wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2004 r. po ratyfikowaniu go przez wszystkie pięć państw wchodzących w skład CKŻR.

Umożliwiło to wznowienie przeglądu tekstu dyrektywy. 10 grudnia 2004 r. Rada osiągnęła częściowe porozumienie polityczne odnośnie do podstawowego tekstu projektu dyrektywy. Kilka miesięcy później udało się porozumieć również co do tekstu załączników. Po rewizji całego tekstu przez ekspertów prawników i językoznawców Rada przyjęła wspólne stanowisko w dniu 23 lutego 2006 r.[5]. Z uwagi na rozmiar i złożoność załączników praca ta zajęła bardzo dużo czasu.

2. Pierwsze czytanie Parlamentu

Do najważniejszych poprawek zaproponowanych przez Parlament Europejski w sprawozdaniu T4-0606/1998 z dnia 20 października 1998 r. należą:

· Podkreślenie jednoczesnego istnienia przepisów technicznych „systemu reńskiego” z jednej strony i dyrektywy 82/714/EWG ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej z drugiej, przy czym przepisy techniczne na poziomie wspólnotowym powinny zostać dostosowane do wyższych standardów żeglugi na Renie.

· Dostosowanie zakresu stosowania poprzez uwzględnienie statków pasażerskich służących do przewozu powyżej 12 pasażerów.

· Włączenie przepisów specjalnych dotyczących statków pasażerskich o napędzie żaglowym.

Komisja uwzględniła większość tych poprawek we wznowionym wniosku z dnia 19 lipca 2000 r. I tak na przykład w załączniku II dodano nowy art. 15a dotyczący żaglowych statków pasażerskich. Ponadto Komisja przyjęła nową procedurę komitologii określoną w decyzji 1999/468/WE. Przyjmując wspólne stanowisko, Rada w należytym stopniu uwzględniła również stanowisko Parlamentu Europejskiego zajęte w pierwszym czytaniu.

3. Wspólne stanowisko Rady

Do najważniejszych poprawek zaproponowanych przez Radę we wspólnym stanowisku należą:

· Artykuł 3 dotyczący „obowiązku posiadania świadectwa”. W następstwie szczegółowych rozmów wstępnych między Komisją Europejską a państwami członkowskimi UE, które również należą do CKŻR, zmieniono nieco brzmienie tego artykułu. Zapewnia on równoważność wymagań technicznych określonych w załączniku II dyrektywy ze zrewidowaną Konwencją o żegludze na Renie.

· Artykuł 5 dotyczący „dodatkowych lub ograniczonych wymagań technicznych dla niektórych rejonów”. Na prośbę kilku państw członkowskich dopuszcza się możliwość, że zgodnie z załącznikiem II rozdział 24a dodatkowe przepisy przejściowe nie będą miały zastosowania w przypadkach, w których prowadziłoby to do osłabienia standardów bezpieczeństwa obowiązujących w poszczególnych państwach.

· Artykuł 19 („Procedura komitetu”) został zmieniony w celu uwzględnienia ogólnych postanowień odnoszących się do procedur dotyczących komitetów zgodnie z art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE.

· Artykuł 25 „Uchylenie dyrektywy 82/714/EWG”: Nowa wersja dyrektywy powinna zastąpić dyrektywę 82/714/EWG i tym samym zwiększyć pewność prawa.

· Artykuł 27 dotyczący „adresatów”: Jego brzmienie zostało zmienione w taki sposób, że dyrektywa skierowana jest wyłącznie do państw członkowskich, posiadających śródlądowe drogi wodne zgodnie z art. 1 ust. 1.

· Do tekstu dodano trzy nowe załączniki (nr 7, 8 i 9). Są one rezultatem prac wspólnej grupy roboczej złożonej z ekspertów państw członkowskich UE, CKŻR oraz Komisji Europejskiej. Uwzględniają one postęp techniczny oraz efekty pracy innych organizacji międzynarodowych, a w szczególności CKŻR.

· Załącznik 2 rozdział 15a dotyczący „żaglowych statków pasażerskich”: Wymagane przez Parlament przepisy specjalne dla statków pasażerskich o napędzie żaglowym zostały uszczegółowione w załączniku.

Sprawozdawczyni uważa te poprawki za dopuszczalne. Są one konieczne (np. nowe zasady w procedurze komitologii lub aktualizacja załączników) lub uzasadnione, ponieważ mają duże znaczenie dla poszczególnych państw członkowskich (np. art. 5 i 27) i nie stanowią zagrożenia dla poziomu bezpieczeństwa. Ponadto poprawki zaproponowane przez Parlament w pierwszym czytaniu zostały uwzględnione w dostatecznym stopniu.

4. Propozycja sprawozdawczyni dotycząca postępowania w drugim czytaniu

Sprawozdawczyni uważa za szczególnie pożądane szybkie przyjęcie powszechnie obowiązujących wymagań technicznych dla całej sieci śródlądowych dróg wodnych Wspólnoty w celu zagwarantowania wolnej konkurencji i bezpieczeństwa w sektorze żeglugi śródlądowej, a w szczególności w celu zapewnienia szybkiej harmonizacji przepisów.

Załącznik do dyrektywy odzwierciedla stan negocjacji z 2004 r. z uwzględnieniem przeznaczenia wszystkich statków od określonej wielkości (statki towarowe, pasażerskie, łodzie rekreacyjne, kontenerowce).

Niestety tłumaczenie tych obszernych załączników na wszystkie oficjalne języki UE zajęło bardzo dużo czasu. Zdaniem sprawozdawczyni należy koniecznie zapobiec dalszemu opóźnieniu tego procesu. Dlatego też decyzje CKŻR z 2005 r., m.in. dotyczące rozdziału 15 (szczególne wymagania dotyczące statków pasażerskich) powinny zostać włączone do procedury komitologii. Tylko w ten sposób można zapewnić niezwłoczne przeprowadzenie harmonizacji istniejących systemów prawnych i stworzenie pewności prawa dla przemysłu i działalności gospodarczej. W tym kontekście sprawozdawczyni proponuje, by nie wprowadzać żadnych poprawek do wspólnego stanowiska.

• [1]  COM(1997)0644 wersja ostateczna, z 9.12.1997.
• [2]  Sprawozdanie Christopha Wernera Konrada, rezolucja T4-0606/1998 z 20.10.1998.
• [3]  Sprawozdanie Konstantinosa Hatzidakisa, rezolucja T5-0015/1999 z 16.9.1999.
• [4]  COM(2000)0419 z 19.7.2000.
• [5]  Wspólne stanowisko Rady 13274/1/05REV1 z 23.2.2006.

PROCEDURA

Tytuł	Wspólne stanowisko Rady mające na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG
Odsyłacze	13274/1/2005 – C6-0091/2006 – 1997/0335(COD)
Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim - Numer P	20.10.1998	P4_TA(1998)0606
Wniosek Komisji	COM(1997)0644 – C4‑0066/1998
Zmieniony wniosek Komisji	COM(2000)0419
Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia wspólnego stanowiska	16.3.2006
Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia na posiedzeniu	TRAN 16.3.2006
Sprawozdawca(y)   Data powołania	Renate Sommer 16.3.2006
Poprzedni sprawozdawca(y)
Rozpatrzenie w komisji	19.4.2006		1.6.2006
Data przyjęcia	1.6.2006
Wynik głosowania końcowego	+ : 28 –: 1 0 : 5
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Margrete Auken, Inés Ayala Sender, Etelka Barsi-Pataky, Philip Bradbourn, Luis de Grandes Pascual, Christine De Veyrac, Saïd El Khadraoui, Robert Evans, Mathieu Grosch, Ewa Hedkvist Petersen, Jeanine Hennis-Plasschaert, Georg Jarzembowski, Dieter-Lebrecht Koch, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Fernand Le Rachinel, Eva Lichtenberger, Seán Ó Neachtain, Josu Ortuondo Larrea, Luca Romagnoli, Gilles Savary, Renate Sommer, Dirk Sterckx, Ulrich Stockmann, Georgios Toussas, Marta Vincenzi, Roberts Zīle
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Zsolt László Becsey, Fausto Correia, Den Dover, Elisabeth Jeggle, Helmuth Markov, Kathy Sinnott
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Raül Romeva i Rueda, Thomas Wise
Data złożenia	8.6.2006
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...