SPRAWOZDANIE w sprawie planu działania 2006-2008 w sprawie uproszczenia i udoskonalenia wspólnej polityki rybołówstwa
26.6.2006 - (2006/2053(INI))
Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: Philippe Morillon
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie planu działania 2006-2008 w sprawie uproszczenia i udoskonalenia wspólnej polityki rybołówstwa
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany „Plan działania 2006-2008 w sprawie uproszczenia i udoskonalenia wspólnej polityki rybołówstwa” (COM(2005)0647),
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Perspektywy uproszczenia i poprawy środowiska regulacyjnego Wspólnej Polityki Rybołówstwa” (COM(2004)0820) oraz dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Analiza możliwości uproszczenia i poprawy otoczenia regulacyjnego wspólnej polityki rybołówstwa i jego wdrożenie” (SEC(2004)1596),
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Realizacja wspólnotowego programu lizbońskiego: Strategia w zakresie uproszczenia otoczenia regulacyjnego”(COM(2005)0535),
– uwzględniając wnioski Rady z dnia 15 kwietnia 2005 r. dotyczące komunikatu Komisji zatytułowanego „Perspektywy uproszczenia i poprawy otoczenia regulacyjnego wspólnej polityki rybołówstwa”(8077/2005),
– uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne „Lepsze stanowienie prawa” z dnia 16 grudnia 2003 r. między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją[1],
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6‑0228/2006),
A. mając na uwadze, że poprawa i uproszczenie otoczenia legislacyjnego, mające na celu osiągnięcie większej skuteczności i przejrzystości, jest priorytetowym działaniem Unii Europejskiej na rzecz obywateli w ramach zwiększania konkurencyjności, wzrostu gospodarczego i zrównoważonego rozwoju, czym przyczynia się do osiągnięcia celów z Lizbony,
B. mając na uwadze, że rybacy i krajowe organy administracji publicznej ubolewają nad rozproszeniem i brakiem powiązania między środkami, brakiem jasności i niedostępnością istniejących tekstów oraz trudnościami wynikającymi z obciążenia administracyjnego spowodowanego wieloma, czasami zbędnymi, obowiązkami,
C. mając na uwadze, że w uproszczeniu przepisów regulujących wspólną politykę rybołówstwa (WPRyb) powinni wziąć szeroki udział rybacy i inne zainteresowane podmioty,
D. uważa, że należy przeprowadzać konsultacje z sektorem rybołówstwa, w czasie, który pozwoli na jego skuteczny udział i zaangażowanie na początku procesu decyzyjnego,
E. mając na uwadze, że skuteczność WPRyb jest ściśle związana z wprowadzeniem ujednoliconego systemu inspekcji i kontroli, mającego zastosowanie do wszystkich rybaków,
1. przyjmuje z głębokim zadowoleniem sektorowy plan działania w sprawie uproszczenia i udoskonalenia WPRyb;
2. w pełni popiera cele określone przez Komisję, szczególnie poprawę jasności istniejących tekstów, ich uproszczenie oraz zwiększenie dostępności, zmniejszenie obciążenia i kosztów administracyjnych ponoszonych przez administracje publiczne odpowiedzialne za rybołówstwo oraz zmniejszenie obciążeń i ograniczeń w stosunku do rybaków;
3. przyjmuje z zadowoleniem zaproponowaną przez Komisję metodologię, mianowicie określenie trzyletniego planu działania na okres 2006-2008;
4. popiera pogląd Komisji, że należy skupić wysiłki zmierzające do uproszczenia polityki ochrony zasobów i kontroli działalności połowowej;
5. uważa, że zasadnicze znaczenie ma rzeczywiste pogłębienie, za pomocą przewidzianych środków, konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami na etapie poprzedzającym ustanowienie aktu ustawodawczego oraz że konsultacje te należy przeprowadzać w miarę możliwości na wczesnym etapie, aby umożliwić zainteresowanym stronom rzeczywiste wniesieni wkładu w prace przygotowawcze przed złożeniem jakiegokolwiek wniosku legislacyjnego;
6. uważa, że wszystkie wnioski legislacyjne powinny być poprzedzane analizami wpływu; że analizy te powinny opierać się na dokładnych, obiektywnych i pełnych informacjach oraz że powinny one być publikowane w odpowiednim czasie;
7. uważa, że ważne jest, aby termin między datą przyjęcia a datą zastosowania wszelkich nowych przepisów był wystarczająco długi, tak aby umożliwić zainteresowanym podmiotom przystosowanie się;
8. uważa, że teksty przepisów powinny być zredagowane w sposób bardziej precyzyjny i zrozumiały dla zainteresowanych stron;
9. uważa, że konieczne jest systematyczne dokonywanie ocen skuteczności i wdrażania przyjętych środków, w oparciu o obiektywne i jasno określone wskaźniki;
10. nalega, aby organy doradcze (w szczególności Regionalne Komitety Doradcze i Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa i Akwakultury) pełniły integralną rolę w procesie uproszczenia i oceny skuteczności oraz wdrażania zarówno istniejących, jak i nowych środków; uważa, że pogłębione konsultacje ze wspomnianymi organami bez wątpienia zwiększą utożsamianie się podmiotów związanych z sektorem rybołówstwa z przepisami dotyczącymi rybołówstwa;
11. uważa, że należy dokonać przeglądu struktury prawnej przepisów dotyczących środków technicznych, środków zarządzania nakładami połowowymi, środków kontroli i ograniczeń połowowych, szczególnie w celu nadania jasności tekstom, zwiększenia ich czytelności i spójności, zniesienia przepisów przestarzałych, skrócenia i ujednolicenia przepisów dotyczących każdego aspektu WPRyb;
12. popiera główne wytyczne dotyczące środków upraszczających, wymienione w planie działania na rzecz regulacji ogólnego dopuszczalnego połowu (TAC)/ kwot i nakładów połowowych, mianowicie oddzielne traktowanie poszczególnych elementów składowych, ukierunkowanie decyzji na jednorodne grupy i rozwój podejścia wieloletniego;
13. z zadowoleniem przyjmuje zamiar przeprowadzenia przez Komisję reformy istniejącego ustawodawstwa na zasadzie stopniowego grupowania środków technicznych według połowów, przy jednoczesnym uproszczeniu obowiązujących przepisów i zadbaniu o większą spójność i jednolitość ogółu przepisów;
14.odrzuca wyrażoną przez Komisję możliwość przedstawienia Radzie „skróconego” rozporządzenia w sprawie środków technicznych, po którym następowałyby rozporządzenia Komisji szczegółowe, ponieważ w kwestii tak niezbędnej, jaką jest zbiór środków technicznych, w oparciu o które ma sprawnie funkcjonować flota wspólnotowa, nie można uchylać się od debaty oraz zgody Parlamentu Europejskiego i Rady;
15. uważa, że specjalnej uwagi wymaga możliwość zezwolenia państwom członkowskim na przyjęcie niektórych środków technicznych o lokalnym zastosowaniu; uznaje, że w celu uniknięcia negatywnego wpływu na środowisko tego rodzaju uregulowania niezbędnym warunkiem jego wdrożenia powinno być przeprowadzenie okresowej oceny;
16. odnotowuje, że art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa[2] pozwala państwom członkowskim na podjęcie niedyskryminacyjnych środków dla ochrony i zarządzania zasobami rybołówstwa oraz w celu zminimalizowania wpływu rybołówstwa na ochronę morskich ekosystemów w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej; domaga się, aby Komisja podeszła z rezerwą do jakiegokolwiek rozszerzenia tej zasady, ponieważ pozwolenie na przyjęcie niektórych środków technicznych o lokalnym zastosowaniu mogłoby spowodować dyskryminację między poszczególnymi państwami członkowskimi;
17. z zadowoleniem przyjmuje rozwój określanego każdorazowo podejścia ukierunkowanego na region lub na połowy, opartego na naukowych kryteriach ochrony zasobów oraz pogłębionych analizach wpływu społeczno-gospodarczego i uważa, że wszystkie zainteresowane strony powinny ściśle uczestniczyć w rozwoju tego podejścia;
18. uważa, że plany odtworzenia i zarządzania zaproponowane przez Komisję w dziedzinie WPRyb, powinny być bardziej elastyczne zgodnie z rzeczywistą sytuacją rybołówstwa w różnych państwach członkowskich;
19. popiera szersze wykorzystanie informatyki, technologii informacyjnych i automatyzacji w celu ułatwienia dostępu do prawodawstwa wspólnotowego oraz ułatwienia i racjonalizacji zbierania oraz przekazywania danych organom administracji krajowych i rybakom;
20. uważa, że informacje z zakresu prawodawstwa powinny być przekazywane nie tylko poprzez kanały instytucjonalne, ale powinny docierać bezpośrednio do zainteresowanych stron, w szczególności poprzez stowarzyszenia, regionalne rady konsultacyjne, Internet, opracowanie kodeksów postępowania, itd.;
21. uważa, że szersze wykorzystywanie nowych technologii na pokładach statków rybackich powinno przebiegać stopniowo, przewidując przy tym odstępstwa dla mniejszych statków oraz ustanawiając okresy przejściowe na tyle długie, aby umożliwić sektorowi przystosowanie się do nowych technologii;
22. uważa za konieczne przyznawanie pomocy wspólnotowej na rzecz rozwoju nowych technologii oraz na rzecz niezbędnych szkoleń specjalnych;
23. uważa, że zasadnicze znaczenie ma ujednolicenie i przekształcenie przepisów dotyczących wszystkich aspektów związanych z kontrolą i nadzorem działalności połowowej;
24. zachęca Komisję do przeprowadzenia rewizji przepisów wspólnotowych dotyczących rozmiarów minimalnych w celu ich ujednolicenia;
25. potwierdza, że pilne jest wprowadzenie ujednoliconego systemu inspekcji i kontroli, mającego zastosowanie do wszystkich rybaków, wraz z jednolitym systemem przepisów dotyczących interpretacji i procedur zmierzających do nałożenia sankcji, aby wzmocnic zaufanie rybaków do podstawowej zasady równego traktowania; uważa, że Wspólnotowa Agencja Kontroli Rybołówstwa powinna przyczynić się do osiągnięcia tego celu;
26. z zadowoleniem przyjmuje ogólną zasadę mająca na celu racjonalizację obowiązku sporządzania sprawozdania, nałożonego na państwa członkowskie i sektor, podkreśla jednak istotną rolę, jaką odgrywają niektóre raporty Komisji, mianowicie w zakresie kontroli realizacji WPRyb;
27. uważa, że należy uprościć, ulepszyć i dokonać informatyzacji zarządzania zezwoleniami na połowy poza wodami terytorialnymi Wspólnoty, jak danymi dotyczącymi połowów i nakładów połowowych z nim związanych oraz przyjmuje z zadowoleniem inicjatywy podjęte przez Komisję w tej dziedzinie;
28. zgadza się z Komisją, że skomplikowane i długie procedury, które realizuje Unia Europejska w celu transpozycji na prawodawstwo wspólnotowe postanowień przyjętych przez regionalną organizację ds. rybołówstwa (ROR) są całkowicie niepożądane, jednak uważa, że większość problemów towarzyszących transpozycji wynika z nadmiernej biurokracji wewnątrz Komisji i dlatego kategorycznie nie zgadza się by proces upraszczania odbywała się kosztem pozbawiania Parlamentu Europejskiego jego prawa do interwencji podczas procesu prawodawczego;
29. zachęca ponadto Komisję do zakończenia prac nad „umową wzorcową” dla dwóch ważnych kategorii umów o partnerstwie w zakresie rybołówstwa (dotyczących połowów mieszanych oraz połowów tuńczyka), na podstawie których ustanowione zostaną prawa i obowiązki obu stron (Wspólnoty i krajów trzecich);
30. uważa za priorytet ponowne określenie i uproszczenie procesu negocjacyjnego oraz monitorowania umów o partnerstwie w zakresie rybołówstwa i wyraża zadowolenie z wysiłków podjętych ostatnio w tym kierunku przez Komisję;
31. wyraża gotowość do aktywnego przyczynienia się do wysiłków mających na celu wdrożenie procesu uproszczenia i nawołuje do stałego dialogu międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa w ramach WPRyb;
32. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.
UZASADNIENIE
I - Wprowadzenie
Plan działania wpisuje się w bardziej ogólny kontekst procesu ulepszenia otoczenia prawnego Unii Europejskiej oraz licznych inicjatyw w tej dziedzinie podejmowanych od kilku lat przez Komisję.
Uproszczenie wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) stanowi część reformy, którą postanowiono przeprowadzić w 2002 r. oraz dużych wysiłków już dokonanych lub będących w trakcie realizacji[1].
Komisja Europejska opublikowała w grudniu 2004 r. komunikat dotyczący w szczególności „perspektyw uproszczenia i poprawy środowiska regulacyjnego Wspólnej Polityki Rybołówstwa” (COM(2004)820 końcowy). Do komunikatu tego załączony został dokument roboczy Komisji, zawierający szczegółową analizę możliwości uproszczenia i poprawy otoczenia regulacyjnego wspólnej polityki rybołówstwa i ich realizację (SEC(2004)1596).
Rada przyjęła ponadto w dniu 26 kwietnia 2005 r. wnioski zatwierdzające główne zaproponowane przez Komisję wytyczne i wyraziła zgodę w odniesieniu do trzech celów określonych dla uproszczenia WPRyb (8077/05):
– poprawna jasności istniejących tekstów, ich uproszczenie oraz większa dostępność;
– zmniejszenie obciążenia i kosztów administracyjnych organów administracji publicznej;
– zmniejszenie obciążeń administracyjnych i ograniczeń w stosunku do rybaków.
Osiągnięcie tych celów umożliwiłoby nie tylko uproszczenie wspólnej polityki rybołówstwa, lecz także zwiększenie jej skuteczności.
II - Plan działania 2006-2008
W komunikacie tym Komisja dokładnie określa środki upraszczające, jakie zamierza wdrożyć w latach 2006-2008 w sektorze rybołówstwa. Proponuje ona specjalną metodologię i wskazuje przepisy, które należy uprościć i udoskonalić w pierwszej kolejności, precyzując każdorazowo środki upraszczające, jakie należy podjąć.
Komisja wskazała trzy kategorie aktów prawnych wymagających uproszczenia:
- akty prawne, które już podlegają przeglądowi i w stosunku do których zastosowano niektóre zasady upraszczania;
- nowe akty prawne, które sporządzane zostaną w najbliższych latach i wobec których systematycznie przestrzegane będą cele ustanowione w zakresie upraszczania;
- niektóre obowiązujące akty prawne, które muszą być uproszczone w pierwszym rzędzie, to znaczy takie, o których Komisja sądzi, że wymagają one jak najszybszego skupienia wysiłków w celu ich uproszczenia.
Plan działania Komisji skupia się przede wszystkim na tej ostatniej kategorii aktów prawnych.
W odniesieniu do lat 2006-2008 Komisja uważa, że uproszczenie WPRyb powinno przede wszystkim objąć niektóre przepisy wykonawcze dotyczące środków zarządzania i kontroli działalności połowowej.
W tym celu, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady proporcjonalności i dla każdego przypadku oddzielnie, Komisja uważa za najistotniejsze następujące działania:
– przeprowadzenie przeglądu dorobku prawnego Wspólnoty w oparciu o metodologię określoną w komunikacie z października 2005 r. (COM (2005) 535),
– wspieranie czytelności tekstów prawnych i dostępu do informacji poprzez rozwijanie instrumentów dostosowanych do potrzeb rybaków i odpowiednich organów administracji;
– zmniejszenie obciążeń i ograniczeń w stosunku do rybaków, jak i odpowiednich organów administracji.
W zakresie polityki ochrony zasobów rybnych Komisja wnioskuje, aby w pierwszej kolejności przeprowadzić uproszczenie instrumentów prawnych dotyczących:
– zarządzania i ochrony niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowanych na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz wobec statków Wspólnoty na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe - TAC/kwoty, nakład połowowy (Arkusz 1),
– środki mające na celu ochronę zasobów połowowych poprzez wprowadzenie środków technicznych w celu ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Arkusz 2),
– gromadzenie i zarządzanie danymi niezbędnymi do prowadzenia wspólnej polityki rybołówstwa (Arkusz 3).
W zakresie kontroli Komisja uważa, że uproszczenie środków powinno obejmować cztery szczególne dziedziny w celu:
– dostosowania wszystkich przepisów prawnych dotyczących kontroli działalności połowowej (Arkusz 4),
– maksymalnego wykorzystania informatyki oraz rozwijania systemów ułatwiających stosowanie środków zarządzania i ochrony zasobów połowowych (Arkusz 5),
– zmniejszenie obowiązków sprawozdawczych nakładanych zarówno na rybaków, jak i na odpowiednie organy administracji (Arkusz 6),
– poprawa zarządzania zezwoleniami na połowy poza wodami wspólnotowymi (Arkusz 7).
III - Uwagi sprawozdawcy
Sprawozdawca przyjmuje z zadowoleniem inicjatywę Komisji.
Popiera w całości wyznaczone cele i odnosi się pozytywnie do zaproponowanej przez Komisję metodologii, mianowicie sporządzenia trzyletniego planu działania na lata 2006-2008 określającego priorytetowe dziedziny (politykę ochrony zasobów i kontroli działalności połowowej) oraz główne linie działań, które należy podjąć.
Sprawozdawca może tylko wyrazić swoją radość z faktu, że Komisja zobowiązała się do pracy w porozumieniu z zainteresowanymi stronami w celu zagwarantowania przystąpienia wszystkich stron do całości zaproponowanych inicjatyw.
Według sprawozdawcy najistotniejsze dla ogółu celów uproszczenia są następujące aspekty: wzmocnienie uprzedniej i wczesnej konsultacji; wkład struktur doradczych sektora, mianowicie Regionalnych Komitetów Doradczych (RKD) i Komitetu Doradczego ds. Rybołówstwa i Akwakultury; częstsze przeprowadzanie analiz wpływu; systematyczne dokonywanie ocen skuteczności i wdrażania przyjętych środków, w oparciu o obiektywne i jasno określone wskaźniki; przegląd struktury prawnej istniejących przepisów w celu nadania jasności tekstom, zwiększenia ich czytelności i spójności, zniesienia przepisów przestarzałych, przekształcenia i ujednolicenia przepisów dotyczących każdego aspektu WPRyb. Niemniej jednak sprawozdawca uważa, że konieczne jest wydłużenie terminów między datą podjęcia decyzji a datą zastosowania, w celu umożliwienia sektorowi dostosowania się do wszelkich nowych inicjatyw.
Szersze wykorzystanie informatyki, technologii informacyjnych i automatyzacji w celu ułatwienia dostępu do prawodawstwa wspólnotowego oraz ułatwienia i racjonalizacji zbierania oraz przekazywania danych organom administracji krajowej i rybakom;
Techniki takie należy jednak wprowadzać stopniowo, przy uwzględnieniu aspekty związane z trudnościami technicznymi oraz idącymi za nimi kosztami, i przewidzieć specjalne przepisy dla najmniejszych statków. Należy przyznać pomoc wspólnotową w tym zakresie.
Sprawozdawca uważa, że należy przeprowadzić racjonalizację obowiązku składania deklaracji i sprawozdań, nałożonego na państwa członkowskie i sektor, kiedy są one przesadne i zbędne, bez osłabienia przy tym mechanizmów zarządzania i kontroli. Niektóre raporty Komisji i Rady dla Parlamentu (np.: raporty w sprawie poważnych naruszeń, ocena zgodności w zakresie WPRyb) są bardzo pożyteczne, lecz można by je scalić lub ulepszyć.
Poza określonymi przez Komisję dziedzinami priorytetowymi sprawozdawca podkreśla także konieczność dokonania dalszych postępów w uproszczeniu umów o partnerstwie w zakresie rybołówstwa (zakończenie prac nad „umową wzorcową”; ulepszenie procedur negocjacyjnych i monitorowania).
Sprawozdawca uważa ponadto, że praktyczne zastosowania niektórych zamiarów zapowiedzianych w planie działania powinny zostać rozpatrzone z ostrożnością i oddzielnie dla każdego przypadku. Chodzi tu mianowicie o możliwość zezwolenia państwom członkowskim na przyjęcie niektórych środków technicznych o lokalnym zastosowaniu, ponieważ tego rodzaju zezwolenie mogłoby spowodować dyskryminację między poszczególnymi państwami członkowskimi.
Sprawozdawca odnosi się także z ostrożnością do zamiaru oddzielenia ogólnych wytycznych od aspektów czysto technicznych, ponieważ aspekty techniczne stanowią przedmiot rozporządzeń Komisji bardziej szczegółowych i „łatwiejszych do zaktualizowania”. Chociaż z jednej stron jest to zgodne z zasadami mającymi na celu lepsze stanowienie prawa, to z drugiej strony środki wykonawcze nie mogą naruszać limitów ani celów określonych przez prawodawcę wspólnotowego.
Sprawozdawca uważa, że metody i środki upraszczające nie powinny w żadnym przypadku zastępować lub podważać proces podejmowania decyzji i wspólnotowej równowagi instytucyjnej, mianowicie roli i odpowiedzialności politycznej Parlamentu Europejskiego.
Sprawozdawca ma świadomość, że proces uproszczenia WPRyb wpisuje się w szerszy kontekst. W związku z tym przypomina poprzednie rezolucje Parlamentu Europejskiego dotyczące kwestii związanych z poprawą jakości ustawodawstwa wspólnotowego[2], obowiązujących porozumień międzyinstytucjonalnych[3] oraz wewnętrznego rozpatrzenia poprawy i przyśpieszenia procedur parlamentarnych dotyczących rozpatrywania wniosków w sprawie uproszczenia obowiązującego prawa.
Stanowienie lepszego prawa należy do wspólnej odpowiedzialności zarówno instytucji wspólnotowych, jak i struktur doradczych, państw członkowskich oraz zainteresowanych stron.
Sprawozdawca podziela zdanie, że uproszczenie WPRyb nie jest celem samym w sobie i że proces ten powinien doprowadzić do wyników przystosowanych do potrzeb zainteresowanych stron, mianowicie rybaków i organów administracji, do których należy zarządzanie i kontrola wspólnej polityki rybołówstwa.
- [1] Jako przykład można zacytować wniosek w sprawie rozporządzenia ustanawiającego nowy Europejski Fundusz Rybołówstwa, który zastąpi lub przystosuje postanowienia czterech istniejących rozporządzeń oraz wniosek w sprawie rozporządzenia dotyczącego wspólnotowych środków finansowych związanych z wdrożeniem WPRyb, który zastąpi wiele przepisów prawnych w celu utworzenia bardziej spójnych ram legislacyjnych.
- [2] Mianowicie rezolucje z dnia 26.10.2000 r. w sprawie raportów Komisji „Lepsze stanowienie prawa 1998: wspólna odpowiedzialność” oraz „Lepsze stanowienie prawa 1999”; z dnia 29.11.2001 r. w sprawie Białej Księgi Komisji na temat sprawowania rządów w Europie; z dnia 08.04.2003 r. w sprawie raportów Komisji „Lepsze stanowienie prawa 2000” i „Lepsze stanowienie prawa 2001” ; z dnia 26.02.2004 r. w sprawie raportu Komisji „Lepsze stanowienie prawa 2002”; z dnia 9.3.2004 r. w sprawie komunikatu Komisji uproszczenia i udoskonalenia przepisów; z dnia 20.4.2004 r. w sprawie oceny wpływu prawodawstwa wspólnotowego i procedur konsultacji.
- [3] W szczególności porozumienia instytucjonalnego „Lepsze stanowienie prawa” z dnia 16.12.2003 r. zawarte między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją (Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1) oraz porozumień międzyinstytucjonalnych między trzema instytucjami z dnia 20.12.1994 w sprawie przyśpieszonej metody pracy na rzecz oficjalnej kodyfikacji tekstów legislacyjnych (Dz.U. C 73 z 17.3.1999, str. 1) oraz z dnia 28.11.2001 r.w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych (Dz.U. C 77 z 28.3.2002, str. 1).
PROCEDURA
|
Tytuł |
Plan działania 2006-2008 w sprawie uproszczenia i udoskonalenia wspólnej polityki rybołówstwa | ||||||||||
|
Numer procedury |
|||||||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
PECH | ||||||||||
|
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii |
|
|
|
|
| ||||||
|
Opinia niewydana |
|
|
|
|
| ||||||
|
Ściślejsza współpraca |
|
|
|
|
| ||||||
|
Sprawozdawca(y) |
Philippe Morillon |
| |||||||||
|
Poprzedni sprawozdawca(y) |
|
| |||||||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
18.4.2006 |
2.5.2006 |
|
|
| ||||||
|
Data przyjęcia |
21.6.2006 | ||||||||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
23 0 0 | |||||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
James Hugh Allister, Stavros Arnaoutakis, Elspeth Attwooll, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, David Casa, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Ioannis Gklavakis, Alfred Gomolka, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Heinz Kindermann, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Bernard Poignant, Dirk Sterckx, Struan Stevenson, Margie Sudre | ||||||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Duarte Freitas, James Nicholson | ||||||||||
|
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Danutė Budreikaitė | ||||||||||
|
Data złożenia |
26.6.2006 | ||||||||||
|
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku) |
... | ||||||||||