ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων
18.7.2006 - (2006/2002(INI))
Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Thomas Mann
Συντάκτης (*):
Milan Gaľa, Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας
(*) Ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ επιτροπών – Άρθρο 47 του Κανονισμού
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής «Προς ένα Ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων για τη διά βίου εκπαίδευση» (SEC(2005)0957),
– έχοντας υπόψη την υποβληθείσα από την Επιτροπή πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση ολοκληρωμένου προγράμματος δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης (COM(2004)0474),
– έχοντας υπόψη την υποβληθείσα από την Επιτροπή πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις βασικές ικανότητες για τη διά βίου μάθηση (COM(2005)0548),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης και της κατάρτισης: μια συμβολή ζωτικής σημασίας στην ευημερία και στην κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη – Σχέδιο κοινής έκθεσης προόδου του Συμβουλίου και της Επιτροπής για το 2006 σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος εργασίας “Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010”» (COM(2005)0549),
– έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 2241/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 2004 σχετικά με το ενιαίο κοινοτικό πλαίσιο για τη διαφάνεια των επαγγελματικών προσόντων και ικανοτήτων (Europass)[1],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων[2],
– έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση των υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εγκρίθηκε κατά τη συνάντησή τους στην Μπολόνια στις 19 Ιουνίου 1999 και έθεσε ως στόχο τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέχρι το 2010, για την προώθηση της απασχολησιμότητας και της κινητικότητας των ευρωπαίων πολιτών και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Λισσαβώνας της 23ης και 24ης Μαρτίου 2000, κατά την οποία τέθηκε ο στρατηγικός στόχος η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει η δυναμικότερη οικονομία της γνώσης, ανά την υφήλιο, και ιδιαίτερα τα αναφερόμενα σχετικά με το θέμα: «Εκπαίδευση και κατάρτιση για τη ζωή και την εργασία στην κοινωνία της γνώσης»,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η πραγμάτωση μιας ευρωπαϊκής περιοχής διά βίου μάθησης» (COM(2001)0678),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2002 για τη διά βίου μάθηση[3],
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Βαρκελώνης της 15ης και 16ης Μαρτίου 2002, ιδίως τον συμφωνημένο στόχο να καταστούν τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ποιοτικό σημείο αναφοράς παγκοσμίως έως το 2010, και την έκκληση για περαιτέρω δράση προκειμένου να καθιερωθούν μέσα με σκοπό τη διαφάνεια στα διπλώματα και τα επαγγελματικά προσόντα, όπως με την προώθηση ανάλογης δράσης με τη διαδικασία της Μπολόνια στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης,
– έχοντας υπόψη τη δήλωση των ευρωπαίων υπουργών επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που συνήλθαν στην Κοπεγχάγη στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2002, για την αυξημένη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης –τη δήλωση της Κοπεγχάγης– η οποία στοχεύει στην αύξηση της εθελοντικής συνεργασίας στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση προκειμένου να προαχθούν η αμοιβαία εμπιστοσύνη, η διαφάνεια και η αναγνώριση των ικανοτήτων και προσόντων και, ως εκ τούτου, δημιουργεί μια βάση για την αύξηση της κινητικότητας και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη διά βίου μάθηση,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 2002 σχετικά με την προαγωγή της ενισχυμένης ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης[4],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις δεξιότητες και την κινητικότητα» (COM(2002)0072),
– έχοντας υπόψη την ενδιάμεση κοινή έκθεση του Συμβουλίου και της Επιτροπής της 26ης Φεβρουαρίου 2004 σχετικά με την εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισσαβώνας, με τίτλο «Εκπαίδευση & Κατάρτιση 2010: επείγουσα ανάγκη μεταρρυθμίσεων για να επιτύχει η Στρατηγική της Λισσαβώνας», η οποία έκανε έκκληση για την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού πλαισίου ως απαραίτητης συμβολής στη Στρατηγική της Λισσαβώνας, το οποίο θα αποτελέσει κοινό σημείο αναφοράς, καθιστώντας δυνατή και προάγοντας τη διαφάνεια, τη μεταφορά και την αναγνώριση των προσόντων και των ικανοτήτων,
– έχοντας υπόψη το ανακοινωθέν του Μάαστριχτ της 14ης Δεκεμβρίου 2004 σχετικά με τις μελλοντικές προτεραιότητες της ενισχυμένης ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, στο οποίο οι υπουργοί επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των 32 ευρωπαϊκών χωρών, οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφώνησαν ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην εκπόνηση ανοικτού και ευέλικτου ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων, βασιζόμενου στη διαφάνεια και την αμοιβαία εμπιστοσύνη, παρέχοντας ένα κοινό σημείο αναφοράς για τη διευκόλυνση της αναγνώρισης και της δυνατότητας μεταφοράς των προσόντων το οποίο θα καλύπτει τόσο την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση όσο και τη γενική (δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια) εκπαίδευση,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου στις Βρυξέλλες στις 27 και 28 Μαΐου 2004, σχετικά με τις κοινές ευρωπαϊκές αρχές για τον προσδιορισμό και την επικύρωση άτυπων και ανεπίσημων μορφών μάθησης,
– έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο «Πρόοδος προς τη Στρατηγική της Λισσαβώνας στην εκπαίδευση και την κατάρτιση – έκθεση 2005» (SEC(2005)0419),
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005 το οποίο τονίζει ότι προέχει η θέσπιση ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων (ΕΠΠ) το 2006,
– έχοντας υπόψη τη διάσκεψη "Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων: από τη διαβούλευση στη σύσταση", η οποία έλαβε χώρα στη Βουδαπέστη στις 27 και 28 Φεβρουαρίου 2006,
– έχοντας υπόψη το τελικό ανακοινωθέν σχετικά με το αποτέλεσμα των συζητήσεων της 17ης Μαρτίου 2006 της 9ης διάσκεψης των ευρωπαίων υπουργών Παιδείας με τίτλο "Ενισχύοντας την εκπαίδευση στην Ευρώπη", η οποία έλαβε χώρα στη Βιέννη στις 16 και 17 Μαρτίου 2006, όπου οι υπουργοί επιβεβαίωσαν τις δυνατότητες του ΕΠΠ να συμβάλει σημαντικά στη διαφάνεια, τη δυνατότητα μεταφοράς και την αναγνώριση των προσόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και τον ρόλο του ως φορέα μεταρρυθμίσεων για τη στήριξη της διά βίου μάθησης στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 23ης και 24ης Μαρτίου 2006 όπου επιβεβαιώνεται ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για την ανάπτυξη των μακροπρόθεσμων δυνατοτήτων της ΕΕ για ανταγωνιστικότητα, καθώς και για κοινωνική και εδαφική συνοχή, και ότι προκειμένου να προωθηθεί η αύξηση της κινητικότητας και μια αποδοτική αγορά εργασίας, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων (ΕΠΠ),
– έχοντας υπόψη τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη διακρατική κινητικότητα εντός της Κοινότητας για σκοπούς εκπαίδευσης και κατάρτισης - Ευρωπαϊκός χάρτης ποιότητας για την κινητικότητα[5],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη τη έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας και της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας Καταναλωτών (A6‑0248/2006),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα ενιαίο κλίμα μάθησης και μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά απασχόλησης αποτελούν ουσιώδεις παράγοντες για την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας,
Β. λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη δημιουργίας ευρωπαϊκού συστήματος αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων και των ικανοτήτων, το οποίο να σέβεται παράλληλα την πλούσια ποικιλία και τις ιδιαίτερες δυνατότητες των περιφερειών που συνθέτουν την Ευρώπη,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία ενός ΕΠΠ, βασιζόμενου μεταξύ άλλων στις υφιστάμενες δομές προσόντων των διαδικασιών της Μπολόνια και της Κοπεγχάγης θα πρέπει να χαιρετιστεί ως κατάλληλο μέσο για τη στήριξη της διαφάνειας, της δυνατότητας μεταφοράς, της αναγνώρισης και της χρήσης των αποκτηθέντων προσόντων και ικανοτήτων μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών και σε διάφορα επίπεδα, καθώς και ως μέσο για τη διευκόλυνση της πρόσβασης όλων των πολιτών στις ευκαιρίες για διά βίου μάθηση,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς (το οποίο να στηρίζεται σε δεξιότητες, επίπεδα και αποτελέσματα μάθησης), το ΕΠΠ, θα μπορούσε να ενθαρρύνει την έγκριση μέσων για την επισήμανση των αναγκών σε δεξιότητες,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι ως προσόντα πρέπει να νοείται το σύνολο των τίτλων, προσόντων, πιστοποιητικών και επαγγελματικής εμπειρίας που αναγνωρίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, συνυπολογίζοντας τις νέες προκλήσεις της κοινωνίας της γνώσης και τις δημογραφικές μεταβολές, η ανάπτυξη ενός ΕΠΠ θα ήταν αποφασιστική, ιδιαίτερα για τη στήριξη της απασχολησιμότητας και της γεωγραφικής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού στην ΕΕ, αλλά και για την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και της κοινωνικής συνοχής, σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισσαβώνας,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενδοκοινοτική επαγγελματική κινητικότητα που αναπτύσσεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (κινητικότητα των εργαζομένων και κινητικότητα των επιχειρήσεων) απαιτεί οι πιστοποιήσεις που αποκτώνται σε ένα κράτος μέλος να αναγνωρίζονται σε ένα άλλο και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο κατάλληλο επίπεδο,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαρκής ενημέρωση και επέκταση των γνώσεων, των δεξιοτήτων, των ατομικών και επαγγελματικών ικανοτήτων, καθώς και το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων (ΕΠΠ) αναμένεται να συμβάλουν στον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κατάρτισης και εκπαίδευσης και, κατά συνέπεια, στην αύξηση των ευκαιριών απασχολησιμότητας και της κινητικότητας στον ευρωπαϊκό χώρο και στην ενίσχυση της εργασιακής ασφάλειας για τους εργαζόμενους, όπου το ΕΠΠ αναμένεται να συμβάλει στη δημιουργία μεγαλύτερης διαφάνειας ως προς την αναγνώριση και την ισοτιμία των προσόντων που έχουν αποκτηθεί ή πρόκειται να αποκτηθούν και με αυτόν τον τρόπο να προωθηθεί η βελτίωση των συστημάτων γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, η οποία ενδέχεται να ωφελήσει και την απασχολησιμότητα των εκπαιδευόμενων,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη κατάλληλων μηχανισμών, δικτύων και συνεργασίας ανάμεσα στους φορείς παροχής μάθησης και κατάρτισης, καθώς και στις εθνικές αρχές, η ανεπάρκεια των υφισταμένων θεσμικών ρυθμίσεων και, πολλές φορές, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί στα κράτη μέλη, αποτελούν εμπόδια για την αποτελεσματική εφαρμογή της διά βίου μάθησης, για τη διασύνδεση πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και απασχόλησης όπως και για την ταχύτερη διάχυση της νέας επιστημονικής – τεχνολογικής γνώσης στους εργαζόμενους, καθώς και για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των ήδη αποκτηθεισών γνώσεων και ικανοτήτων,
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει έλλειψη διαφάνειας ως προς τα προσόντα και χαμηλό ποσοστό αναγνώρισης των προσόντων που αποκτήθηκαν στο εξωτερικό,
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κοινός στόχος των 32 κρατών που συμμετέχουν στο ΕΠΠ έγκειται στο να αποσαφηνιστούν στους εκπαιδευόμενους και τους εκπαιδευτές οι βασικοί τρόποι απόκτησης συγκεκριμένων προσόντων· λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη ότι πρέπει να αντιληφθούν ποια είναι η αντιστοίχιση μεταξύ των επιπέδων αναφοράς, σε ποια έκταση είναι εφικτές οι μεταφορές και σε ποια βάση λαμβάνονται οι αποφάσεις για την αναγνώριση προσόντων,
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι κατ'αρχήν το ΕΠΠ πρέπει να εφαρμοστεί προαιρετικά και να μην συνεπάγεται νομικές υποχρεώσεις, αλλά όμως θα δώσει ώθηση για αλλαγή υποστηρίζοντας τις μεταρρυθμίσεις στα αντίστοιχα επίπεδα και πρέπει να προαγάγει τη διαφάνεια και την ισοτιμία των πιστοποιήσεων που έχουν εκδοθεί σε εθνικό και τομεακό επίπεδο,
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΠΠ δεν θα αντικαταστήσει τα εθνικά πλαίσια προσόντων αλλά θα τα συμπληρώνει· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΠΠ πρέπει να αποτελέσει ευρύτερο πλαίσιο, το οποίο θα διευκολύνει τη συνεργασία των κρατών μελών, των κοινωνικών εταίρων και άλλων φορέων σε διεθνές επίπεδο,
ΙΔ. πεπεισμένο ότι η εφαρμογή του ΕΠΠ θα είναι επιτυχής μόνον αν κατά την κατάταξη των εθνικών προσόντων για ένα επίπεδο αναφοράς ΕΠΠ υπάρχει στενή συνεργασία με βάση την εμπιστοσύνη και τη διαφάνεια, και επαρκής αξιολόγηση των ιδιαιτεροτήτων και των αναγκών των επιμέρους κρατών μελών, και αν το ΕΠΠ δημιουργηθεί ως μέσο για τους χρήστες και τους φορείς, προκειμένου να απεικονίζει τα υφιστάμενα προσόντα και τα προσόντα που πρόκειται να αποκτηθούν, ενώ συγχρόνως θα διαφυλάσσεται η αυτάρκεια και η αυτονομία της μάθησης,
1. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει αναλάβει πρωτοβουλία για τη διαρκή βελτίωση και ενίσχυση των ευρωπαϊκών συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και για την έναρξη διαβούλευσης σχετικά με τη δημιουργία ενός κοινού πλαισίου αναφοράς των ευρωπαϊκών συστημάτων πιστοποίησης·
2. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το ΕΠΠ βασίζεται στα μαθησιακά αποτελέσματα, αντικατοπτρίζει τον σύνθετο χαρακτήρα της διά βίου μάθησης και δίνει το έναυσμα για διαδικασίες μεταρρύθμισης των εθνικών και τομεακών συστημάτων·
3. θεωρεί ότι το ΕΠΠ αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο που επιτρέπει τη βελτίωση και την παγίωση της εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφόρων συστημάτων και εγκρίνει ανεπιφύλακτα τους στόχους του, κυρίως δε την επίτευξη διαφάνειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσον αφορά τα προσόντα, την κινητικότητα των επαγγελματιών και τη διά βίου μάθηση·
4. εγκρίνει τη θέσπιση συστήματος με βάση κοινά επίπεδα, μέσα και αρχές, το οποίο θα είναι ευέλικτο αλλά ταυτόχρονα θα βασίζεται στις αρχές της διά βίου μάθησης, και καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει καλύτερα τη σχέση μεταξύ των επιπέδων επαγγελματικών προσόντων, της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και των διαδικασιών επικύρωσης της άτυπης και ανεπίσημης μάθησης που υφίστανται ήδη ή τίθενται σε εφαρμογή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο·
5. επισημαίνει ότι μια από τις βασικές αποστολές του ΕΠΠ πρέπει να είναι η διευκόλυνση και η στήριξη της μεταφοράς προσόντων ανάμεσα στα διαφορετικά συστήματα κατάρτισης και εκπαίδευσης, προκειμένου να καταστήσει εφικτή την υπερεθνική επαγγελματική κινητικότητα και να ανταποκρίνεται καλύτερα στις απαιτήσεις της προσφοράς και της ζήτησης της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας· επισημαίνει επίσης ότι το ΕΠΠ αποτελεί κατάλληλο ευρύτερο πλαίσιο για τη δημιουργία καταλλήλου μέσου μετάφρασης και επικοινωνίας για τη θέσπιση κοινού πλαισίου προσόντων εντός της Ευρώπης·
6. σημειώνει επ'αυτού ότι η πρόταση της Επιτροπής είναι μια ορθή και αναγκαία προσέγγιση, ακόμα και αν δεν ανταποκρίνεται εντελώς στην απαίτηση για διαφανές πλαίσιο προσόντων · ζητεί να επανεξετασθούν και να βελτιωθούν τα οκτώ προταθέντα επίπεδα αναφοράς του ΕΠΠ· φρονεί ότι θα πρέπει να περιγραφούν συνοπτικότερα και με πιο κατανοητό τρόπο και ότι θα πρέπει να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των διαφόρων επιπέδων αναφοράς ώστε να μπορεί να επιτευχθεί σαφής ιεράρχηση των προσόντων·
7. τονίζει ότι οι ικανότητες που αναφέρονται στο πλαίσιο των περιγραφών για τα οκτώ επίπεδα αναφοράς πρέπει να περιλαμβάνουν γνώσεις όχι μόνον για κοινωνικά και δεοντολογικά θέματα, αλλά και για πολιτιστικά θέματα·
8. θεωρεί ότι η οργάνωση και η επικύρωση της δια βίου μάθησης εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και ότι το ΕΠΠ δύσκολα μπορεί να παρέμβει σε αυτόν τον τομέα·
9. υποστηρίζει ότι τα τρία οριζόντια επίπεδα («γνώσεις», «δεξιότητες» και «προσωπικές και ειδικές ικανότητες») πρέπει επίσης να επανεξεταστούν προκειμένου να γίνουν πιο σαφή και κατανοητά·
10. επισημαίνει επίσης ότι οι διάφορες μορφές αποτελεσμάτων μάθησης, συνολικά, αποτελούν τμήμα εκπαιδευτικού συνόλου που δεν μπορεί να υπολογισθεί ποσοτικά με γνώμονα το επίπεδο που έχει επιτευχθεί στους επιμέρους τομείς·
11. εκφράζει τις επιφυλάξεις του για το τρίτο οριζόντιο επίπεδο «προσωπικές και ειδικές ικανότητες», καθώς η αντικειμενική αξιολόγηση και η μεθοδική κατάταξη των «ήπιων δεξιοτήτων» από τις περιγραφές είναι εξαιρετικά δύσκολη και η «προσωπική ικανότητα» είναι ουσιαστικά η προστιθέμενη αξία στα συγκεκριμένα και βασικά επίπεδα· καλεί την Επιτροπή να προβεί στις ανάλογες βελτιώσεις·
12. επισημαίνει ότι η βασική λειτουργία του ΕΠΠ πρέπει να είναι η κατάταξη των διαδικασιών πιστοποίησης βάσει των αποτελεσμάτων της επαγγελματικής κατάρτισης και, ως εκ τούτου, υποστηρίζει ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται απλές και λειτουργικές περιγραφές καθώς και ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των επιπέδων· επισημαίνει ότι οι μέχρι τώρα συγκριτικές εμπειρίες καταδεικνύουν ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο διαχωρισμός των επιπέδων και όσο περισσότερα είναι τα κριτήρια, τόσο πιο δύσκολο είναι να συσχετισθούν·
13. θεωρεί ότι επί του παρόντος το ΕΠΠ δεν συνδέεται επαρκώς με την αγορά εργασίας και ότι, εάν το ΕΠΠ πρόκειται να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας καθώς και να βοηθήσει τα άτομα να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους, με στόχο τη Στρατηγική της Λισσαβώνας, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενίσχυση της ικανότητας των πολιτών προς απόκτηση εργασίας και στην προώθηση της εργασιακής ασφάλειας για τους εργαζόμενους· τονίζει ότι κάθε μια εκ των οκτώ βαθμίδων πρέπει να δίνει έμφαση στις ικανότητες που μπορούν να αποκτηθούν μέσω διάφορων τρόπων μάθησης και να λαμβάνει υπόψη τις επαγγελματικές ικανότητες και την εμπειρία καθώς και τη δυνατότητα επαγγελματικής αξιοποίησής τους· ως εκ τούτου, ζητεί να τροποποιηθούν οι περιγραφές , όχι μόνον λαμβάνοντας υπόψη και διατηρώντας τις διατάξεις της Μπολόνια που συνδέονται αυτόματα με την ακαδημαϊκή εκπαίδευση, αλλά και συμπληρώνοντάς τες συνυπολογίζοντας επίσης περισσότερο τα συστήματα επαγγελματικής κατάρτισης και συνεχούς εκπαίδευσης·
14. ζητεί μετ’ επιτάσεως να αλλάξει η μέχρι τώρα αυτόματη κατάταξη των επιπέδων αναφοράς 6, 7 και 8 για τις τρεις ακαδημαϊκές βαθμίδες του πλαισίου προσόντων της Μπολόνια [πρώτο πτυχίο (Bachelor), μεταπτυχιακό (Master) και διδακτορικό], ώστε οι γνώσεις, ικανότητες και επαγγελματικές δεξιότητες του ατόμου να κατατάσσονται ανεξάρτητα από τον τόπο όπου αποκτήθηκαν·
15. τάσσεται υπέρ της βελτίωσης του πίνακα 2, ο οποίος επίσης χρησιμεύει στην ερμηνεία των επιπέδων αναφοράς· θεωρεί ότι ο πίνακας πρέπει να έχει σαφή εξάρτηση από την προσέγγιση που προσανατολίζεται στο αποτέλεσμα καθώς εστιάζεται στην επίσημη εκπαίδευση· χαιρετίζει επομένως τη σύσταση για επιφυλακτική προσέγγιση του πίνακα 2· θεωρεί ότι το ΕΠΠ ως γενικό μετα-πλαίσιο πρέπει να αφήνει τέτοιου είδους λεπτομερειακά ζητήματα, όπως είναι η διαμόρφωση του πίνακα , στους τοπικούς ή εθνικούς φορείς·
16. ζητεί να υποστηριχθούν και να προαχθούν περισσότερο οι κοινές ευρωπαϊκές αρχές για τον προσδιορισμό και την επικύρωση άτυπων και ανεπίσημων μορφών μάθησης, για τη διά βίου μάθηση, κυρίως στους τομείς της απόκτησης τεχνολογικών και επιστημονικών γνώσεων και δεξιοτήτων και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες που παρουσιάζουν οι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι, και οι διάφορες περιφέρειες και χώρες· θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις μεθόδους και τα συστήματα αξιολόγησης των αποτελεσμάτων μάθησης που αποκτώνται με άτυπες και ανεπίσημες μεθόδους, καθώς η ανάπτυξη δεξιοτήτων στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης πραγματοποιείται σε ευρύ φάσμα καθημερινών εργασιακών καταστάσεων·
17. υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη ενός ΕΠΠ θα οδηγήσει στη θέσπιση κοινών δεικτών αναφοράς που θα διευκολύνουν τους εκπαιδευόμενους και εργαζόμενους να οργανώσουν τη σταδιοδρομία τους μέσα στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης·
18. υποστηρίζει ότι κάθε χώρα πρέπει να διαθέτει το δικό της εθνικό ή περιφερειακό πλαίσιο προσόντων, με την εμπλοκή αρμοδίων αρχών και οργάνων , διασφαλίζοντας τη συμβατότητά του με το ΕΠΠ· θεωρεί ότι στις χώρες που δεν υπάρχει ακόμη εθνικό πλαίσιο προσόντων και στις οποίες παραβλέπονται τα άτυπα και ανεπίσημα προσόντα κρίνεται σκόπιμο να υιοθετηθεί το ΕΠΠ·
19. καλεί την Επιτροπή να δρομολογήσει μια διαδικασία εναρμόνισης των εννοιολογικών χρήσεων και των όρων·
20. καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει τη σχέση μεταξύ του πλαισίου προσόντων που προβλέπεται στη διαδικασία της Μπολόνια και του ΕΠΠ, και να δηλώσει σαφώς κατά πόσον οι δείκτες που προβλέπει το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων θα αποτελέσουν το μόνο σημείο αναφοράς για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού χώρου διά βίου μάθησης·
21. αρνείται να θέσει περιοριστικά κριτήρια για τις μεθόδους μάθησης ή για τη διάρκεια και τον τόπο των μαθημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης·
22. θεωρεί ότι πρέπει να προωθηθούν περαιτέρω μέσα για την υποστήριξη του ΕΠΠ, προκειμένου οι πολίτες να αποκτήσουν πρόσβαση στο ΕΠΠ, με κύριο γνώμονα τα συμπεράσματα της Κοπεγχάγης και της Μπολόνια, για τα οποία το ΕΠΠ πρέπει να αποτελέσει μια λογικά δομημένη αφετηρία· θεωρεί ότι ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στο έργο που έχουν αναπτύξει για τη μάθηση, τα προσόντα και τις δεξιότητες οι διεθνείς οργανισμοί και τα ευρωπαϊκά κέντρα, όπως ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη και το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τη δημιουργία του ευρωπαϊκού συστήματος ακαδημαϊκών μονάδων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ECVET, European Credit of Vocational Education and Training), να αναπτύξει περαιτέρω και να υποστηρίξει το Europass και να επεκτείνει τη βάση δεδομένων Ploteus, καθώς και να προαγάγει περαιτέρω καινοτόμους προσεγγίσεις για την αναγνώριση άτυπων και ανεπίσημων μορφών μάθησης·
23. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν το ρόλο και τη δομή του Εθνικού Κέντρου Europass (NEC), και να διευκολύνουν την εκπλήρωση των βασικών του καθηκόντων και την υλοποίηση των στόχων που έχει καθορίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, με ιδιαίτερη αναφορά στην ευρύτερη διάδοση των μέσων τα οποία διαχειρίζεται απευθείας το NEC (ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα και κινητικότητα Europass) και την προοδευτική υιοθέτηση του Europass·
24. υπογραμμίζει ότι η εφαρμογή του ΕΠΠ σε εθελοντική βάση απαιτεί την υποστήριξη και τη δέσμευση των εθνικών και τομεακών ενδιαφερόμενων παραγόντων·
25. αναγνωρίζει ότι το ΕΠΠ, ως μεταφραστικό εργαλείο μεταξύ των διαφόρων συστημάτων προσόντων, απαιτεί συνέπεια και αμοιβαία εμπιστοσύνη· προτείνει την ανάπτυξη αρχών για διαφανείς και αξιόπιστους μηχανισμούς διασφάλισης της ποιότητας, προκειμένου να δοθεί δυνατότητα σύγκρισης και συνεπώς αμοιβαίας αναγνώρισης των προσόντων των πολιτών της ΕΕ·
26. επισημαίνει ότι το ΕΠΠ μπορεί να ευνοήσει σημαντικά την κινητικότητα στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, αν γίνει δεκτή από τα άλλα κράτη μέλη η απόφαση ενός κράτους μέλους να καταταχθούν τα επιμέρους εθνικά προσόντα σε συγκεκριμένα επίπεδα του ΕΠΠ· θεωρεί ότι, στο πλαίσιο της διασφάλισης της ποιότητας, η υποχρέωση των κρατών μελών που προτάθηκε από την Επιτροπή σχετικά με την τήρηση μιας σειράς κοινών αρχών αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την επιτυχή συνεργασία των φορέων σε διαφορετικά επίπεδα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν δεν αναπαραχθούν ήδη υπάρχοντα συστήματα διασφάλισης ποιότητας, όπως τα πρότυπα και οι κατευθυντήριες γραμμές για τη διασφάλιση ποιότητας·
27. θεωρεί ότι η αμοιβαία εμπιστοσύνη πρέπει να είναι τόσο αποτέλεσμα της ενισχυμένης συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη μέλη στο πλαίσιο του ΕΠΠ όσο και προϋπόθεση για την αποτελεσματική λειτουργία του ΕΠΠ· θεωρεί ότι είναι απαραίτητη μια κατάλληλη δοκιμαστική φάση, μια εκτίμηση επιπτώσεων, καθώς και μια συνοδευτική αξιολόγηση για τη διαρκή βελτίωση και την προσαρμογή του ΕΠΠ· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει και να προτείνει γι’ αυτόν τον σκοπό κατάλληλες μεθόδους και στρατηγικές·
28. συνιστά ενθέρμως την περαιτέρω ανάπτυξη του ΕΠΠ σύμφωνα με το αίτημα αποσαφήνισης που υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι παράγοντες κατά τη διαδικασία των διαβουλεύσεων·
29. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την πρότασή της βάσει των παρατηρήσεων που διατύπωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·
30. επισημαίνει τη σημασία μιας ευρείας και καλά δομημένης επικοινωνίας και στρατηγικής πληροφόρησης με στόχο την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης και του ενδιαφέροντος για τα οφέλη του ΕΠΠ·
31. θεωρεί ότι για την επιτυχία του ΕΠΠ είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρξει συγκεκριμένο όφελος για τον τελικό καταναλωτή, για τους πολίτες, τους εργαζόμενους, τους εργοδότες, καθώς και για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα·
32. ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα των εθνικών διαβουλεύσεων και να πραγματοποιήσει περαιτέρω ανταλλαγές απόψεων πριν από την εκπόνηση της τελικής της πρότασης·
33. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.
Αιτιολογική έκθεση
Τα συστήματα κατάρτισης και εκπαίδευσης στην Ευρώπη πρέπει να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης, προκειμένου να δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, καθώς και να έχουν μερίδιο στη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ΕΕ. Τα εξειδικευμένα συστήματα εκπαίδευσης και συνεχούς κατάρτισης είναι μια απάντηση στα αυξανόμενα προβλήματα της δημογραφικής εξέλιξης. Στο πλαίσιο της αναθεωρημένης στρατηγικής της Λισσαβώνας, οι υπουργοί Παιδείας των κρατών μελών της ΕΕ το 2005 υπογράμμισαν την ανάγκη εκσυγχρονισμού του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης. Με αυτόν τον τρόπο, αναμένεται να καλυφθεί καλύτερα η ζήτηση στις διεθνείς αγορές εργασίας.
Πρέπει να προωθηθεί η διασυνοριακή κινητικότητα στην αγορά εργασίας και να διευκολυνθεί η πρόσβαση ανάμεσα στα διάφορα εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα. Τα κράτη μέλη της ΕΕ έθεσαν το 1999 στην Μπολόνια ως στόχο να δημιουργήσουν μέχρι το 2010 έναν κοινό «ευρωπαϊκό χώρο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Γι’ αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκε το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς ακαδημαϊκών μονάδων (ECTS) για την υπερεθνική αναγνώριση των σπουδών. Η Σύνοδος Κορυφής της Βαρκελώνης τον Μάρτιο του 2002 έθεσε τα θεμέλια για ένα αντίστοιχο σύστημα στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης (ευρωπαϊκό σύστημα ακαδημαϊκών μονάδων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, ECVET, European Credit System for Vocational Education and Training). Το 2002 τα κράτη μέλη της ΕΕ αποφάσισαν στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης να ενισχύσουν περαιτέρω την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Στην κοινή έκθεση προόδου του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την εφαρμογή του προγράμματος εργασίας «Γενική και επαγγελματική εκπαίδευση 2010» του Φεβρουαρίου του 2004 ζητήθηκε η εκπόνηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων και ανανεώθηκε τον Δεκέμβριο του 2004 στο Μάαστριχτ από τους υπουργούς Παιδείας 32 κρατών. Εκτός αυτού, τον Μάρτιο του 2005 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τόνισε ότι μέχρι το 2006 πρέπει να εγκριθεί ένα ΕΠΠ. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Επιτροπή δημοσίευσε την πρότασή της με τίτλο «Προς ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων για τη διά βίου μάθηση».
Το ΕΠΠ καλείται να δημιουργήσει ένα μεταγενέστερο πλαίσιο το οποίο θα έχει τρεις λειτουργίες:
Πρώτον, καλείται να συνδέσει τα εθνικά και τα τομεακά πλαίσια προσόντων, δεύτερον, να διασφαλίσει την αναγνώριση, τη συγκρισιμότητα και τη δυνατότητα μεταφοράς προσόντων επαγγελματικής και γενικής εκπαίδευσης και, τρίτον, να μεριμνήσει για μεγαλύτερη διαφάνεια, πρόσβαση και κινητικότητα.
Οκτώ κάθετα επίπεδα (επίπεδα αναφοράς) συνδέονται στο ΕΠΠ με τρία οριζόντια επίπεδα (γνώσεις, δεξιότητες, προσωπικές και ειδικές ικανότητες), έτσι ώστε να υπάρχει καλύτερη δυνατότητα κατάταξης των ανθρώπων βάσει των αποτελεσμάτων μάθησης.
Η διά βίου μάθηση διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ανταγωνιστικότητα και η κοινωνική συνοχή στην ΕΕ.
Ωστόσο, η υλοποίησή της περιπλέκεται από την ελλιπή επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των παρόχων μάθησης και κατάρτισης, καθώς και των αρχών σε διαφορετικά επίπεδα. Τα εμπόδια ανάμεσα στους οργανισμούς και τις χώρες δυσχεραίνουν την πρόσβαση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, καθώς και την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των ήδη αποκτηθεισών γνώσεων και ικανοτήτων. Τα εν λόγω προβλήματα προκαλούνται κατά πρώτο λόγο από την έλλειψη διαφάνειας ως προς τα προσόντα, από το χαμηλό ποσοστό αναγνώρισης των προσόντων που αποκτήθηκαν στο εξωτερικό, και από τις ανεπαρκείς διατάξεις που δίνουν στους πολίτες τη δυνατότητα μεταφοράς των προσόντων τους ανάμεσα στα εθνικά και τομεακά συστήματα προσόντων. Αυτά τα εμπόδια πρέπει να εξαλειφθούν με τη βοήθεια του ΕΠΠ, και οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες πρέπει να αποκτήσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν καλύτερα τις ικανότητές τους. Η κινητικότητα ανάμεσα στα κράτη μέλη και τα διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα πρέπει να διευκολυνθεί.
Σε πολλές χώρες και τομείς στην Ευρώπη και στον κόσμο υιοθετούνται επί του παρόντος διαφορετικά πλαίσια προσόντων (ΟΟΣΑ 2003, 2004), τα οποία διαμορφώνονται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τις εθνικές ή τις τομεακές ιδιαιτερότητες. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων πρέπει καταρχήν να εφαρμοστεί προαιρετικά από τα κράτη μέλη. Ο εισηγητής καλεί τα κράτη μέλη να εκπονήσουν ένα εθνικό πλαίσιο προσόντων και να το εντάξουν στο ΕΠΠ. Πολλά κράτη δεν έχουν υιοθετήσει εθνικό πλαίσιο προσόντων, ούτε σκοπεύουν να το πράξουν στο μέλλον. Το εθνικό πλαίσιο προσόντων είναι πάντοτε προαιρετικό και δεν προβλέπεται να προσαρμοστεί στο ΕΠΠ ή να αντικατασταθεί από αυτό. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα από τα υφιστάμενα εθνικά πλαίσια προσόντων ακολουθούν μια προσέγγιση που προσανατολίζεται στην εισροή και με αυτόν τον τρόπο παραβλέπουν τα άτυπα και ανεπίσημα προσόντα, η απόφαση του Συμβουλίου του Μαΐου του 1994 για την αναγνώριση των άτυπων και ανεπίσημων μορφών μάθησης πρέπει να στηριχθεί και να προαχθεί σε μεγαλύτερο βαθμό από τα κράτη μέλη. Είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις μεθόδους και τα συστήματα αξιολόγησης των άτυπων και ανεπίσημων μορφών μάθησης, καθώς μετά την αρχική εκπαίδευση οι ικανότητες αναπτύσσονται καθημερινά στον χώρο εργασίας.
Ανεπίσημη μάθηση είναι η μάθηση που λαμβάνει χώρα στην καθημερινή ζωή, στον χώρο εργασίας, στο οικογενειακό περιβάλλον ή στον ελεύθερο χρόνο. Δεν είναι δομημένη ως προς τον στόχο, τον χρόνο ή την ενίσχυση της μάθησης και συνήθως γι’ αυτήν δεν παρέχεται πιστοποίηση, αλλά μπορεί να έχει συγκεκριμένο σκοπό. Η άτυπη μάθηση είναι η μάθηση που δεν λαμβάνει χώρα σε εκπαιδευτικό οργανισμό ή σε φορέα επαγγελματικής κατάρτισης και για την οποία συνήθως δεν παρέχεται πιστοποίηση, αλλά είναι συστηματική και έχει συγκεκριμένο σκοπό από την πλευρά του εκπαιδευόμενου.
Ο εισηγητής εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι:
· δεν υπάρχει σαφής αναφορά στην αγορά εργασίας. Αν ένας από τους σκοπούς του ΕΠΠ έγκειται στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, πρέπει βάσει των στόχων της Λισσαβώνας να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ικανότητα του ατόμου προς εργασία·
· η αξίωση μιας προσέγγισης βάσει του αποτελέσματος, δηλαδή ενός πλαισίου που προσανατολίζεται στα αποτελέσματα της μάθησης, μπορεί να διασφαλισθεί μόνον αν τα προσόντα ταξινομηθούν βάσει της σημασίας τους για την απασχολησιμότητα. Από αυτήν την άποψη, η πρόταση ενός ΕΠΠ πρέπει πέρα από τους επίσημους τίτλους σπουδών, τα ανεπίσημα και τα άτυπα προσόντα να λαμβάνει υπόψη κυρίως την επαγγελματική εμπειρία και τη συνεπακόλουθη ανάπτυξη των προσόντων·
· το σχέδιο που πρότεινε η Επιτροπή είναι μονόπλευρο, καθώς αναφέρεται κυρίως στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση και παραβλέπει την επαγγελματική κατάρτιση. Οι περιγραφές των επιπέδων αναφοράς 6, 7 και 8 προσανατολίζονται σε μεγάλο βαθμό στις διατάξεις της Μπολόνια και, επομένως, συνδέονται αυτόματα με την ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Το ΕΠΠ θα έπρεπε να προωθεί την ισοτιμία των ακαδημαϊκών και των επαγγελματικών εκπαιδευτικών μεθόδων·
· δεν ελήφθησαν προσεκτικά υπόψη τα αποτελέσματα της Μπολόνια και της Κοπεγχάγης. Το ΕΠΠ θα έπρεπε να επιχειρήσει μια λογική προσέγγιση, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα συντονισμένο σύστημα·
· σε ορισμένες περιπτώσεις δεν διασφαλίζεται η αξίωση ενός σαφούς και κατανοητού πλαισίου προσόντων. Όσο αναγκαίες είναι οι οκτώ κάθετες βαθμίδες του ΕΠΠ, τόσο πιο σαφής θα έπρεπε να είναι η διατύπωση των περιγραφών τους·
· τα τρία οριζόντια επίπεδα «γνώσεις», «δεξιότητες» και «προσωπικές και ειδικές ικανότητες» πρέπει να διαχωριστούν τεχνητά. Οι «γνώσεις» και οι «δεξιότητες» εντάσσονται στην «ειδική και επαγγελματική ικανότητα», καθώς και τα τρία επίπεδα στοχεύουν στις ικανότητες.
Για την επιτυχία του ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων είναι απολύτως αναγκαίο τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι να συνεργάζονται σε βάση εμπιστοσύνης για την πραγμάτωση του ΕΠΠ και να υπάρξει συγκεκριμένο όφελος για τον τελικό καταναλωτή, δηλαδή τόσο για τους πολίτες, τους εργαζομένους και τους εργοδότες, όσο και για τους παρόχους μάθησης.
29.5.2006
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (*)
προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
σχετικά με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων
Συντάκτης γνωμοδότησης (*): Milan Gaľa
(*) (*) Ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ επιτροπών – Άρθρο 47 του Κανονισμού του Κοινοβουλίου
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. επιδοκιμάζει τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων (ΕΠΠ) που έχει στόχο την διευκόλυνση της μεταφοράς και αναγνώρισης αποκτηθέντων προσόντων και την προώθηση της δια βίου εκπαίδευσης, της διαφάνειας, της κινητικότητας και της ευελιξίας στα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης·
2. εκτιμά τις δυνατότητες του ΕΠΠ ως μετα-πλαισίου, μεταφραστικού μηχανισμού και εργαλείου αναφοράς για τα εθνικά και τομεακά συστήματα επαγγελματικών προσόντων·
3. επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το ΕΠΠ βασίζεται στα μαθησιακά αποτελέσματα, αντικατοπτρίζει τον σύνθετο χαρακτήρα της διά βίου μάθησης και δίνει το έναυσμα για διαδικασίες μεταρρύθμισης των εθνικών και τομεακών συστημάτων·
4. υπογραμμίζει ότι η εφαρμογή του ΕΠΠ σε εθελοντική βάση απαιτεί την υποστήριξη και τη δέσμευση των εθνικών και τομεακών ενδιαφερόμενων παραγόντων·
5. συνιστά ενθέρμως την περαιτέρω ανάπτυξη του ΕΠΠ σύμφωνα με το αίτημα αποσαφήνισης που υπέβαλαν οι ενδιαφερόμενοι παράγοντες κατά τη διαδικασία των διαβουλεύσεων·
6. συνιστά τη βελτίωση της διαφάνειας των οκτώ επιπέδων των περιγραφέων ώστε να είναι περισσότερο φιλικοί προς τον χρήστη και πλήρως λειτουργικοί·
7. τονίζει ότι οι ικανότητες που αναφέρονται στο πλαίσιο των περιγραφέων για τα οκτώ επίπεδα αναφοράς πρέπει να περιλαμβάνουν γνώσεις όχι μόνον για κοινωνικά και δεοντολογικά θέματα, αλλά και για πολιτιστικά θέματα·
8. ζητεί την ένταξη των συστημάτων επικύρωσης των ανεπίσημων και άτυπων μορφών μάθησης στο πεδίο εφαρμογής της διά βίου μάθησης·
9. τονίζει ότι το ΕΠΠ πρέπει να βασιστεί στο προηγούμενο έργο που έχει επιτελεσθεί στο πλαίσιο των διαδικασιών της Μπολόνια και της Κοπεγχάγης και να δημιουργηθούν σύνδεσμοι με υφιστάμενα μέσα που έχουν αναπτυχθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο με σκοπό την υποστήριξη μεμονωμένων πολιτών, όπως το Europass, το Ploteus και το σύστημα μεταφοράς ακαδημαϊκών μονάδων·
10. επισημαίνει τη σημασία μιας ευρείας και καλά δομημένης επικοινωνίας και στρατηγικής πληροφόρησης με στόχο την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης και του ενδιαφέροντος για τα οφέλη του ΕΠΠ·
11. σημειώνει ότι η καταλληλότερη προσέγγιση θα ήταν η δημιουργία Εθνικών Πλαισίων Προσόντων και η σύνδεσή τους με το ΕΠΠ προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η υπαγωγή των εθνικών προσόντων στα ευρωπαϊκά επίπεδα αναφοράς·
12. αναγνωρίζει ότι το ΕΠΠ, ως μεταφραστικό εργαλείο μεταξύ των διαφόρων συστημάτων προσόντων, απαιτεί συνέπεια και αμοιβαία εμπιστοσύνη·
13. προτείνει την ανάπτυξη αρχών για διαφανείς και αξιόπιστους μηχανισμούς διασφάλισης της ποιότητας, προκειμένου να δοθεί δυνατότητα σύγκρισης και συνεπώς αμοιβαίας αναγνώρισης των προσόντων των πολιτών της ΕΕ.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Ο στόχος του σχεδιαζόμενου Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων (ΕΠΠ) είναι η δημιουργία ενός μετα-πλαισίου που θα επιτρέψει τη σύνδεση μεταξύ των συστημάτων προσόντων σε εθνικό και τομεακό επίπεδο. Αυτή η δομή αναφοράς θα διευκολύνει τη μεταφορά και την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων των μεμονωμένων πολιτών.
Το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής παρουσιάστηκε στο κοινό τον Ιούλιο του 2005. Η Επιτροπή διεξήγαγε διαβουλεύσεις με τις 32 χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα εργασίας «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010», με τους ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους, με τις σχετικές ευρωπαϊκές ενώσεις, με τις ΜΚΟ και δίκτυα, καθώς και με τις κλαδικές ενώσεις της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, για παράδειγμα, του τομέα ΤΠΕ, των κατασκευών, του μάρκετινγκ, κλπ. Ο συντάκτης εκτιμά ότι οι ανταποκρίσεις μαζί με την έκθεση του ΕΚ θα ληφθούν υπόψη στην κατάρτιση του τελικού περιεχομένου και της δομής του ΕΠΠ, πριν από την επίσημη/τελική πρόταση που θα υποβληθεί στα τέλη του 2006.
Η εφαρμογή του ΕΠΠ θα είναι μια σημαντική κίνηση προς την υλοποίηση του στόχου της παροχής πραγματικών και ελκυστικών ευκαιριών για τη διά βίου μάθηση σε όλα τα επίπεδα. Το ΕΠΠ θα αναπτύσσεται και θα υλοποιείται σε εθελοντική βάση και δεν θα συνεπάγεται νομικές υποχρεώσεις. Υπό αυτήν την έννοια, ο συντάκτης τονίζει τη σημασία της ενεργού στήριξης και δέσμευσης των εθνικών και τομεακών ενδιαφερόμενων παραγόντων, η οποία είναι ουσιαστική για την επιτυχία ενός λειτουργικού ΕΠΠ.
Το ΕΠΠ εξετάζεται ως ένα μεταφραστικός μηχανισμός που θα αυξήσει τη διαφάνεια και θα ενισχύσει την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα επιτρέψει, ως εκ τούτου, στα πλαίσια και τα συστήματα προσόντων σε εθνικό και τομεακό επίπεδο να συνδεθούν μεταξύ τους. Στη μεγάλη πλειονότητα των χωρών, η διαδικασία θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη ενός κυρίαρχου εθνικού πλαισίου προσόντων.
Ένα ΕΠΠ πρέπει να αποτελείται από τρία κύρια στοιχεία. Ο πυρήνας θα είναι μια δέσμη κοινών σημείων αναφοράς, τα οποία θα αφορούν τα μαθησιακά αποτελέσματα που εντοπίζονται σε μια δομή οκτώ επιπέδων. Αυτά τα σημεία αναφοράς θα υποστηρίζονται από μια σειρά εργαλείων και μέσων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μεμονωμένων πολιτών (ένα ολοκληρωμένο ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς και συγκέντρωσης ακαδημαϊκών μονάδων στον τομέα της διά βίου μάθησης, το μέσο Europass, η βάση δεδομένων Ploteus σχετικά με τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες). Το ΕΠΠ θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης μια δέσμη κοινών αρχών και διαδικασιών που θα παρέχουν κατευθυντήριες γραμμές για τη συνεργασία μεταξύ των ενδιαφερομένων παραγόντων σε διάφορα επίπεδα· ειδικότερα θα εστιάζονται στη διασφάλιση ποιότητας, στην επικύρωση, την καθοδήγηση και τις βασικές ικανότητες. Σε αυτό το πλαίσιο, η εμπειρία και τα επιτεύγματα που προέκυψαν από τις διαδικασίες της Μπολόνια και της Κοπεγχάγης πρέπει να ληφθούν υπόψη και, ταυτόχρονα, πρέπει να δημιουργηθούν σύνδεσμοι μεταξύ του ΕΠΠ και των υφιστάμενων/νέων εργαλείων και μέσων που αναπτύσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τα προσόντα κάθε επιπέδου στο ΕΠΠ ορίζονται σε σχέση με τρεις τύπους εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων: τη γνώση, τις δεξιότητες και τις γενικότερες ικανότητες που περιγράφονται ως προσωπικά και επαγγελματικά επιτεύγματα.
Ο συντάκτης ζητεί, μεταξύ άλλων, την ενσωμάτωση των μεθόδων και των συστημάτων επικύρωσης των ανεπίσημων και άτυπων μορφών μάθησης στο πεδίο της διά βίου μάθησης και τονίζει τη σημασία μιας ευρείας και καλά δομημένης στρατηγικής επικοινωνίας και πληροφόρησης, προκειμένου να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και το ενδιαφέρον των εκπαιδευόμενων και της κοινωνίας των πολιτών συνολικά, καθώς και να γίνουν γνωστά τα συγκεκριμένα πλεονεκτήματα που θα φέρει το ΕΠΠ για τους μεμονωμένους πολίτες, την αγορά εργασίας, και τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Ο συντάκτης θεωρεί αναγκαία την έγκριση αρχών σε σχέση με τη διασφάλιση ποιότητας, στο πλαίσιο των οποίων τα κράτη μέλη θα πρέπει να δεσμευτούν πλήρως και με διαφάνεια, και πιστεύει ότι είναι αναγκαία η συνεχής ενημέρωση και ο κατάλληλος έλεγχος του ΕΠΠ βάσει της ενθάρρυνσης ενός πλαισίου για συνεργασία και ομαδική μάθηση.
Το ΕΠΠ αποτελεί σαφώς μια εποικοδομητική πρωτοβουλία, η οποία αναμένεται ότι θα συμβάλει σημαντικά στη διαφάνεια και τη δυνατότητα μεταφοράς, καθώς και την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αναμένεται επίσης ότι θα αποτελέσει το έναυσμα για εθνικές και τομεακές μεταρρυθμίσεις ώστε να υποστηριχθεί η διά βίου μάθηση και θα είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία για την κινητικότητα των σπουδαστών και των εργαζομένων.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων | |||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | |||||
|
Γνωμοδότηση της |
CULT | |||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια |
19.1.2006 | |||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης |
Milan Gaľa | |||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης που αντικαταστάθηκε/καν |
|
|
|
| ||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
20.3.2006 |
|
|
|
| |
|
Ημερομηνία έγκρισης |
29.5.2006 | |||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: -: 0: |
23
1 | ||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Maria Badia I Cutchet, Christopher Beazley, Ivo Belet, Marie-Hélène Descamps, Milan Gaľa, Vasco Graça Moura, Lissy Gröner, Luis Herrero-Tejedor, Ruth Hieronymi, Μανώλης Μαυρομμάτης, Marianne Mikko, Ljudmila Novak, Christa Prets, Karin Resetarits, Pál Schmitt, Νικόλαος Σηφουνάκης, Helga Trüpel, Thomas Wise, Tomáš Zatloukal | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Gyula Hegyi, Nina Škottová, Grażyna Staniszewska, Jaroslav Zvěřina | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Catherine Trautmann | |||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
| |||||
22.6.2006
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
σχετικά με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων
Συντάκτης γνωμοδότησης: Stefano Zappalà
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα ενιαίο κλίμα μάθησης και μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά απασχόλησης αποτελούν ουσιώδεις παράγοντες για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας,
B. λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού συστήματος αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων και των ικανοτήτων, το οποίο να σέβεται παράλληλα την ποικιλομορφία και τις ιδιαίτερες ικανότητες των περιφερειών που συνθέτουν την Ευρώπη,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς (το οποίο να στηρίζεται σε ικανότητες, επίπεδα και αποτελέσματα μάθησης), το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων (ΕΠΠ), θα μπορούσε να ενθαρρύνει την έγκριση μέσων για την επισήμανση των αναγκών σε δεξιότητες,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΠΠ αποτελεί το σημείο συνάντησης μεταξύ της διαδικασίας Μπριζ-Κοπεγχάγης και της διαδικασίας της Μπολόνια, και ότι, από αυτήν τη βάση, λαμβάνεται υπόψη στους προτεινόμενους δείκτες η πολυπλοκότητα της διά βίου μάθησης, περιλαμβάνοντας επίσης και τις περιγραφές του Δουβλίνου,
E. λαμβάνοντας υπόψη ότι ως προσόντα, πρέπει να νοείται το σύνολο των τίτλων, προσόντων, πιστοποιητικών και επαγγελματικής εμπειρίας που αναγνωρίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
1. δηλώνει ότι το ΕΠΠ αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο που επιτρέπει τη βελτίωση και την παγίωση της εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφόρων συστημάτων και εγκρίνει ανεπιφύλακτα τους στόχους τους, κυρίως δε την επίτευξη της διαφάνειας των επαγγελματικών προσόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την κινητικότητα των επαγγελματιών και τη διά βίου μάθηση·
2. εγκρίνει την οργάνωση συστήματος, η οποία βασίζεται σε κοινά επίπεδα, μέσα και αρχές, είναι ευέλικτη και ταυτόχρονα συνδέεται οργανικά με τις αρχές της διά βίου μάθησης, και καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει καλύτερα τη σχέση μεταξύ των επιπέδων επαγγελματικών προσόντων, της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και των διαδικασιών επικύρωσης της άτυπης και ανεπίσημης μάθησης που υφίστανται ήδη ή τίθενται σε εφαρμογή σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο·
3. παρατηρεί ότι το ΕΠΠ παρουσιάζει μερικά σημαντικά ελαττώματα τα οποία πρέπει να διορθωθούν:
- οι αποδέκτες δεν καθορίζονται σαφώς
- η δομή και η γλώσσα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες και συνεπώς δεν επιτρέπουν σε ένα μέρος των ευρωπαίων πολιτών να κατανοήσει το θέμα
- η έννοια των «επαγγελματικών προσόντων» είναι αμφίσημη και μπορεί εύκολα να προκαλέσει σύγχυση μεταξύ παρεμφερών όρων. Ο πίνακας που παρουσιάζει την περιγραφή των επιπέδων αναμειγνύει αδιακρίτως πρότυπα κατάρτισης και απασχόλησης.
- το γεγονός ότι οι δείκτες (και συνεπώς τα αποτελέσματα της μάθησης) είναι διαχωρισμένοι σε ξεχωριστά στοιχεία (γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες) μπορεί να ενθαρρύνει μια στεγανοποιημένη προσέγγιση για την απόκτηση γνώσεων, ενώ η εκπαίδευση και η κατάρτιση πρέπει αντιθέτως να είναι προσανατολισμένες προς την ενσωμάτωση των διαφόρων τύπων των γνώσεων («τεχνογνωσία σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο»)·
4. κρίνει ότι η αποφασιστικότητα και τα περιεχόμενα των επιπέδων που προτείνονται δεν είναι αρκετά ακριβή ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων,
5. τονίζει ότι για την βέλτιστη λειτουργία του ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων είναι αναγκαίο να καθοριστούν σε όλα τα κράτη μέλη συνεκτικά και εύληπτα εθνικά συστήματα προσόντων και πιστοποίησης που να στηρίζονται στις αρχές της δια βίου μάθησης·
6. καλεί την Επιτροπή να δρομολογήσει μια διαδικασία εναρμόνισης των εννοιολογικών χρήσεων και των όρων·
7. καλεί την Επιτροπή να δρομολογήσει μια διαδικασία εναρμόνισης των μεθοδολογιών και προσέγγισης των εκπαιδευτικών συστημάτων για την βελτίωση της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων·
8. καλεί για το λόγο αυτό την Επιτροπή να διευκρινίσει τη σχέση μεταξύ του πλαισίου προσόντων που υφίσταται στη διαδικασία της Μπολόνια και του ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων, και να αναφέρει εάν οι δείκτες που προβλέπει το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων αποτελούν το μόνο σημείο αναφοράς για τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου δια βίου μάθησης·
9. θεωρεί επείγον να καθοριστούν κοινές αρχές στο επίπεδο της χρηματοδότησης σπουδών και της αναγνώρισης των ικανοτήτων που αποκτώνται στο πλαίσιο της άτυπης και ανεπίσημης μάθησης, σε συνάρτηση με την ανάπτυξη των πολιτικών διά βίου μάθησης·
10. αρνείται να θέσει περιοριστικά κριτήρια για μεθόδους μάθησης ή για τη διάρκεια και τον τόπο της κατάρτισης·
11. εκτιμά ότι η Επιτροπή θα πρέπει να δημιουργήσει μια στενή επικοινωνία μεταξύ του συστήματος ΕΠΠ και των μηχανισμών Europass προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα προσόντα θα έχουν μια πιο άμεση και πρακτική χρήση για τα άτομα που τα έχουν αποκτήσει·
12. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν το ρόλο και τη δομή του Εθνικού Κέντρου Europass (NEC), και να διευκολύνουν τη διεξαγωγή των συστατικών του καθηκόντων και την υλοποίηση των στόχων που έχει καθορίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, με ιδιαίτερη αναφορά στη διάδοση των μέσων τα οποία διαχειρίζεται απευθείας η NEC (ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα και κινητικότητα Europass) και την προοδευτική υιοθέτηση του Europass·
13. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την πρότασή της βάσει των παρατηρήσεων που διατύπωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων | |||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | |||||
|
Γνωμοδότηση της |
IMCO 19.1.2006 | |||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια |
| |||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης |
Stefano Zappalà 21.2.2006 | |||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης που αντικαταστάθηκε/καν |
|
|
|
| ||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
19.4.2006 |
29.5.2006 |
20.5.2006 |
|
| |
|
Ημερομηνία έγκρισης |
20.6.2006 | |||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: -: 0: |
21 0 0 | ||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Charlotte Cederschiöld, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Henrik Dam Kristensen, Kurt Lechner, Lasse Lehtinen, Arlene McCarthy, Toine Manders, Zita Pleštinská, Giovanni Rivera, Luisa Fernanda Rudi Ubeda, Heide Rühle, Andreas Schwab, József Szájer, Bernadette Vergnaud, Jaroslav Zvěřina | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
André Brie, Benoît Hamon, Joseph Muscat, Stefano Zappalà | |||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
| |||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
| |||||
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων | |||||||||
|
Αριθ. διαδικασίας |
||||||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
EMPL | |||||||||
|
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) |
CULT |
IMCO |
|
|
| |||||
|
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει |
|
|
|
|
| |||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία |
CULT |
|
|
|
| |||||
|
Εισηγητής(ές) |
Thomas Mann |
| ||||||||
|
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν) |
|
| ||||||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
3.5.2006 |
22.6.2006 |
|
|
| |||||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
11.7.2006 | |||||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+ : - : 0 : |
43 0 3 | ||||||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Jan Andersson, Iles Braghetto, Philip Bushill-Matthews, Milan Cabrnoch, Ole Christensen, Derek Roland Clark, Luigi Cocilovo, Jean Louis Cottigny, Harald Ettl, Ilda Figueiredo, Joel Hasse Ferreira, Roger Helmer, Stephen Hughes, Karin Jöns, Ona Juknevičienė, Jan Jerzy Kułakowski, Sepp Kusstatscher, Jean Lambert, Raymond Langendries, Bernard Lehideux, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Mario Mantovani, Ana Mato Adrover, Ria Oomen-Ruijten, Csaba Őry, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Pier Antonio Panzeri, Jacek Protasiewicz, José Albino Silva Peneda, Jean Spautz, Anne Van Lancker, Gabriele Zimmer | |||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Edit Bauer, Mihael Brejc, Udo Bullmann, Françoise Castex, Magda Kósáné Kovács, Lasse Lehtinen, Marianne Mikko, Luca Romagnoli, Agnes Schierhuber, Elisabeth Schroedter, Marc Tarabella, Patrizia Toia, Γεώργιος Τούσσας | |||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
| |||||||||
|
Ημερομηνία κατάθεσης |
18.7.2006 |
| ||||||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
|
| ||||||||