ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την αίτηση υπεράσπισης των προνομίων και ασυλιών που υπέβαλε ο Mario Borghezio

10.10.2006 - (2006/2151(IMM))

Επιτροπή Νομικών Θεμάτων
Εισηγήτρια: Maria Berger

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αίτηση υπεράσπισης των προνομίων και ασυλιών που υπέβαλε ο Mario Borghezio

(2006/2151(IMM))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας επιληφθεί μιας αίτησης του Mario Borghezio που διαβιβάστηκε με επιστολή της 23ης Μαΐου 2006 και ανακοινώθηκε στην ολομέλεια την 1η Ιουνίου 2006 για προάσπιση της ασυλίας του,

–   αφού άκουσε τον Mario Borghezio, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 9 και 10 του Πρωτοκόλλου περί Προνομίων και Ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 8ης Απριλίου 1965, και το άρθρο 4, παρ. 2 της Πράξης σχετικά με την εκλογή των αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με άμεση και καθολική ψηφοφορία, της 20ής Σεπτεμβρίου 1976,

–   έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 12 Μαΐου 1964 και στις 10 Ιουλίου 1986[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 68 του Συντάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 6, παράγραφος 3, και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A6‑0329/2006),

1.  αποφασίζει να μην υπερασπισθεί την ασυλία και τα προνόμια του Mario Borghezio·

• [1]  Υπόθεση 101/63, Wagner/Fohrmann και Krier, Συλλογή 1964, σελ. 419, και υπόθεση 149/85 Wybot/Faure και άλλοι, Συλλογή 1986, σελ. 2403.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ι. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Με επιστολή της 7ης Ιουνίου 2006 διαβίβασε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού επιστολή του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Mario Borghezio, με το οποίο αυτός αιτείται την προάσπιση της ασυλίας του.

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 του Κανονισμού, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε υπόψη του την αίτηση κατά τη συνεδρίαση ολομελείας της 1ης Ιουνίου 2006 και τη διαβίβασε στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων.

Στην αίτησή του για την προάσπιση της ασυλίας του παραπέμπει ο κ. Borghezio, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε επιστολή που του απηύθυνε η εισαγγελία του δικαστηρίου του Μιλάνου σχετικά με την κίνηση ποινικής διαδικασίας (άρθρο 369 και 369 α του κώδικα ποινικής δικονομίας της Ιταλίας) και σχετικά με την περάτωση των ερευνών (άρθρο 415 α του κώδικα ποινικής δικονομίας). Στην επιστολή αυτή αναφέρεται ότι η εισαγγελία διεξήγαγε έρευνες κατά του κ. Borghezio και ότι οι προκαταρκτικές έρευνες έχουν περατωθεί σε σχέση με παραβίαση του άρθρου 639 παράγραφος 2 του ποινικού κώδικα[1], λόγω του ότι στις 25 Ιανουαρίου 2005 έγραψε με σπρέι στο πεζοδρόμιο μπροστά από το δικαστικό μέγαρο στο Μιλάνο τις λέξεις "ντροπή σου Forleo".

Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων άκουσε κατά τη συνεδρίασή της στις 12 Σεπτεμβρίου 2006 τον κ. Borghezio σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του Κανονισμού. Ο κ. Borghezio αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης με αφορμή τη γνωστή απόφαση για την τρομοκρατία εξέφρασε την πολιτική του άποψη γράφοντας στο πεζοδρόμιο τη λέξη "ντροπή" με σπρέι που του δάνεισε ένας διαδηλωτής. Με τον τρόπο αυτό εξέφρασε μόνο την άποψή του, αλλά δεν προέβη εκ προθέσεως σε φθορά πράγματος. Στο βαθμό γενικώς που προκλήθηκε ζημία στο πεζοδρόμιο αυτή ήταν αμελητέα. Το "fumus persecutionis" προκύπτει επίσης και από το γεγονός ότι μια τέτοια μικροζημία έχει αρθεί στο επίπεδο του ποινικού νόμου.

ΙΙ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΣΥΛΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

1.        Τα άρθρα 9 και 10 του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 8ης Απριλίου 1965 έχουν το ακόλουθο περιεχόμενο:

"9.      Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

10.      Κατά τη διάρκεια των συνόδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα μέλη του απολαύουν:

α.        εντός της επικράτειας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του κοινοβουλίου της χώρας τους·

β.        εντός της επικράτειας άλλων κρατών μελών της εξαιρέσεως από κάθε μέτρο κρατήσεως και κάθε δικαστική δίωξη.

Η ασυλία τους καλύπτει επίσης όταν μεταβαίνουν στον τόπο συνεδριάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή όταν επιστρέφουν από αυτόν.

Επίκληση της ασυλίας δεν δύναται να γίνει στην περίπτωση αυτόφωρου εγκλήματος και ούτε δύναται να εμποδίσει την άσκηση του δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να άρει την ασυλία ενός από τα μέλη του."

2.        Στο πλαίσιο αυτό έχει σημασία το άρθρο 68 του Συντάγματος της Ιταλικής Δημοκρατίας που έχει το ακόλουθο περιεχόμενο:

Άρθρο 68

Τα μέλη του κοινοβουλίου δεν φέρουν ευθύνη για την ψήφο τους ή για δήλωση στην οποία προέβησαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Βουλευτής του κοινοβουλίου δεν επιτρέπεται χωρίς άδεια του σώματος, στο οποίο ανήκει, να υποβληθεί σε προσωπική έρευνα ή σε έρευνα της οικίας του, να φυλακιστεί ή να περιοριστεί κατ' άλλον τρόπο η προσωπική του ελευθερία ή να υποβληθεί σε κράτηση, εκτός εάν εκτελείται τελεσίδικη καταδίκη ή στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ενεχόμενος συλλαμβάνεται επ' αυτοφώρω και η επ' αυτοφώρω σύλληψη προβλέπεται δεσμευτικά.

Η άδεια του εκάστοτε σώματος είναι περαιτέρω αναγκαία για κάθε μορφή παρακολούθησης ή παγίδευσης συνομιλιών ή ανακοινώσεων των βουλευτών καθώς και για την κατάσχεση της αλληλογραφίας τους.

3.        Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπόκειται η διαδικασία στις διατάξεις του άρθρου 6 και 7 του Κανονισμού. Οι αντίστοιχες διατάξεις αυτών των άρθρων έχουν ως εξής:

"΄Αρθρο 6. Άρση της βουλευτικής ασυλίας

1. Το Κοινοβούλιο, κατά την άσκηση των εξουσιών του σχετικά με τα προνόμια και τις ασυλίες, επιδιώκει πρωτίστως να διατηρεί την ακεραιότητά του ως δημοκρατικής νομοθετικής συνέλευσης και να διασφαλίζει την ανεξαρτησία των βουλευτών του κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

(..)

3. Κάθε αίτηση η οποία απευθύνεται στον Πρόεδρο από βουλευτή ή πρώην βουλευτή με σκοπό την υπεράσπιση της ασυλίας και των προνομίων ανακοινώνεται στην ολομέλεια και παραπέμπεται στην αρμόδια επιτροπή.

(...)"

"Άρθρο 7 Διαδικασίες σχετικά με την ασυλία:

           1. Η αρμόδια επιτροπή εξετάζει χωρίς καθυστέρηση και με τη σειρά υποβολής τους τις αιτήσεις για άρση της ασυλίας ή για υπεράσπιση της ασυλίας και των προνομίων.

           2. Η επιτροπή καταρτίζει πρόταση απόφασης που περιορίζεται σε σύσταση για την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης άρσης της ασυλίας ή υπεράσπισης της ασυλίας και των προνομίων.

           3. Η επιτροπή μπορεί να ζητήσει από την ενδιαφερόμενη αρχή να της παράσχει οποιαδήποτε πληροφορία ή επεξήγηση θεωρεί αναγκαία προκειμένου να σχηματίσει γνώμη για το εάν η ασυλία πρέπει να αρθεί ή να υποστηριχθεί. Πρέπει να δίδεται στον ενδιαφερόμενο βουλευτή η ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του· μπορεί να προσκομίσει οποιαδήποτε έγγραφα ή άλλα γραπτά στοιχεία θεωρεί χρήσιμα. Μπορεί να εκπροσωπηθεί από άλλο βουλευτή.

           (...)

           6. Σε περιπτώσεις σχετικά με την υπεράσπιση προνομίου ή ασυλίας, η επιτροπή αποφασίζει εάν οι περιστάσεις συνιστούν διοικητικό ή άλλο περιορισμό επιβαλλόμενο στην ελεύθερη διακίνηση των βουλευτών που ταξιδεύουν προς και από τον τόπο συνεδρίασης του Κοινοβουλίου ή στην έκφραση γνώμης ή ψήφου κατά την άσκηση της εντολής τους ή αν εμπίπτουν στις περιπτώσεις του άρθρου 10 του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών που δεν αποτελούν θέμα εθνικής νομοθεσίας, και υποβάλλει πρόταση με την οποία καλεί την ενδιαφερόμενη αρχή να καταλήξει στα αναγκαία συμπεράσματα.

           7. Η επιτροπή μπορεί να διατυπώσει αιτιολογημένη γνώμη σχετικά με την αρμοδιότητα της εν λόγω αρχής και σχετικά με το παραδεκτό της αίτησης, αλλά δεν αποφαίνεται σε καμία περίπτωση για την ενοχή ή μη του βουλευτή ούτε για το σκόπιμο ή μη της ποινικής δίωξης για την έκφραση γνώμης ή τις πράξεις που του καταλογίζονται, ακόμη και σε περίπτωση που η εξέταση της αίτησης παρέχει στην επιτροπή εμπεριστατωμένες πληροφορίες για την υπόθεση.

           (...)"

4.        Από της πρώτης πενταετούς κοινοβουλευτικής περιόδου έχουν αναπτυχθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην πρακτική ορισμένες γενικές αρχές, οι οποίες αναγνωρίστηκαν τελικά στο εις το πλαίσιο της συζήτησης της 10ης Μαρτίου 1987 εγκριθέντος ψηφίσματος[2] στη βάση της έκθεσης του κ. Donnez σχετικά με το σχέδιο πρωτοκόλλου για την αναθεώρηση του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 8ης Απριλίου 1965 όσον αφορά τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (έγγρ. Α2-012/86). Φαίνεται σκόπιμο να γίνει υπόμνηση ορισμένων από αυτές τις αρχές οι οποίες έχουν σημασία για την προκείμενη περίπτωση:

Σκοπός της βουλευτικής ασυλίας

Η βουλευτική ασυλία δεν αποτελεί προνόμιο των μεμονωμένων βουλευτών του Κοινοβουλίου, αλλά την εγγύηση για την ανεξαρτησία του Κοινοβουλίου και των βουλευτών του από τις άλλες εξουσίες. Από την αρχή αυτή συνάγεται ότι δεν είναι η χρονική στιγμή των προσαρτομένων περιστατικών που έχει καθοριστική σημασία, η οποία χρονική στιγμή μπορεί να βρίσκεται πριν ή μετά την εκλογή του βουλευτή, αλλά ότι αυτό που πρέπει να ληφθεί αποκλειστικά και μόνο υπόψη είναι η προστασία του κοινοβουλευτικού οργάνου μέσω της προστασίας των βουλευτών του.

Η ανεξαρτησία της ευρωπαϊκής βουλευτικής ασυλίας από την εθνική βουλευτική ασυλία

Το γεγονός ότι το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α) του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων παραπέμπει στην ασυλία, της οποίας απολαύουν οι βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων, δεν σημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να θεσπίσει ίδιους κανόνες για την άρση της βουλευτικής ασυλίας.

Οι αποφάσεις του Κοινοβουλίου οδήγησαν στη δημιουργία μιας συνεκτικής έννοιας της ευρωπαϊκής βουλευτικής ασυλίας, η οποία είναι κατ' αρχήν ανεξάρτητη από τους εις τα εθνικά κοινοβούλια εφαρμοζόμενους κανόνες. Κατ' αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται μια διαφορετική μεταχείριση των βουλευτών βάσει της ιθαγενείας τους. Κατ' αυτόν τον τρόπο κρίνεται μεν η ασυλία σύμφωνα με το δίκαιο του επί μέρους κράτους, αλλά για την απόφαση εάν θα αρθεί η ασυλία ενός βουλευτού εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις οικείες συνεκτικές αρχές.

Η βουλευτική ασυλία αποβλέπει στην προστασία της ελευθερίας έκφρασης και την ελευθερία της πολιτικής συζήτησης των βουλευτών. Για το λόγο αυτό η αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου υποστήριξε πάντοτε την άποψη ότι αποτελεί αρχή ότι σε καμία περίπτωση δεν πραγματοποιείται άρση της ασυλίας, όταν οι αποδιδόμενες σε ένα βουλευτή πράξεις εντάσσονται στην πολιτική του δραστηριότητα ή έχουν άμεση σχέση με αυτήν.

Σ' αυτές ανήκουν π.χ. εκφράσεις απόψεων για τις οποίες μπορεί να λεχθεί ότι ανήκουν στην πολιτική δραστηριότητα ενός βουλευτή, π.χ. σε διαδηλώσεις, σε δημόσιες συγκεντρώσεις, σε πολιτικές δημοσιεύσεις, στον Τύπο, σε ένα βιβλίο, στην τηλεόραση, με την υπογραφή μιας πολιτικής πραγματείας ή επίσης που πραγματοποιούνται ενώπιον δικαστηρίου.

Στην αρχή αυτή προστίθενται και άλλες σκέψεις, οι οποίες συνηγορούν ή τάσσονται κατά της άρσης της ασυλίας, ιδιαίτερα σε σχέση με το "fumus persecutionis", δηλαδή την υπόνοια ότι με την ποινική διαδικασία υπάρχει η βούληση της πρόκλησης ζημίας στην πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή. Σύμφωνα με τον ορισμό στην αιτιολογική έκθεση της έκθεσης Donnez η έννοια του "fumus persecutionis" σημαίνει ουσιαστικά ότι δεν αίρεται η ασυλία, όταν υπάρχει η υπόνοια ότι με την ποινική διαδικασία υπάρχει η βούληση να προκληθεί ζημία στην πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή.

Όταν π.χ. κινείται από έναν πολιτική αντίπαλο δικαστική διαδικασία, τότε, εφόσον δεν έχει αποδειχθεί το αντίθετο, δεν αίρεται η ασυλία όταν αξιολογείται η αγωγή προς την κατεύθυνση ότι θα βλάψει τον ενεχόμενο βουλευτή, αντί να επιτύχει αποκατάσταση για την προκληθείσα ζημία. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν αίρεται η ασυλία όταν μια δικαστική διαδικασία κινείται υπό περιστάσεις που φανερώνουν ότι κινήθηκε μόνο προκειμένου να προκαλέσουν ζημία στο βουλευτή.

ΙΙΙ.      ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέτασε εμπεριστατωμένα τα άρθρα 9 και 10 του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών τα οποία είναι δυνατόν να τύχουν εφαρμογής.

Η επιτροπή εξέτασε κατ' αρχάς κατά πόσον είναι συναφές το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου. Σύμφωνα με το άρθρο 9 πρόκειται για την απόλυτη ασυλία ενός βουλευτή για γνώμη που εξέφρασε κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Ο κ. Borghezio αναφέρθηκε στο γεγονός ότι με το γράψιμο της λέξης "ντροπή" στο πεζοδρόμιο μπροστά από το δικαστικό μέγαρο εξέφρασε τη γνώμη του, η οποία έχει σχέση με τα καθήκοντά του ως βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αποδιδόμενη στον κ. Borghezio αξιόποινη πράξη αφορά τα αξιόποινα πραγματικά περιστατικά της φθοράς πράγματος, η οποία εις την παραλλαγή της παραγράφου 2 του άρθρου 639 του ιταλικού ποινικού κώδικα είναι ένα αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα και κολάζεται με ποινή στερητική της ελευθερίας μέχρις ενός έτους ή χρηματική ποινή. Η αναγραφή ενός κειμένου με σπρέι μπορεί να αποτελέσει και έκφραση γνώμης, εν προκειμένω όμως δεν εξετάζεται ακριβώς η έκφραση γνώμης αλλά απλά η φθορά πράγματος την οποία προκάλεσε το σπρέι στο πεζοδρόμιο. Πρόκειται κατά συνέπεια για συνοδευτικές περιστάσεις αυτής της έκφρασης γνώμης, οι οποίες ενδεχομένως είχαν ως αποτέλεσμα τη φθορά πράγματος.

Όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 10 στοιχείο α) του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών, δεν φαίνεται να μπορεί δικαιολογημένα να γίνει δεκτή μια περίπτωση "fumus persecutionis" .

Δεν υπάρχουν ενδείξεις από τις οποίες μπορεί να συναχθεί ότι τα αποδιδόμενα στον κ. Borghezio έχουν στόχο να προκαλέσουν ζημία στην πολιτική του δραστηριότητα ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι δυνατόν να γίνει δεκτό ότι η δράση με σπρέι οιουδήποτε άλλου ιταλού πολίτη υπό συγκρίσιμες περιστάσεις θα εδιώκετο κατά τον ίδιο τρόπο. Δεν διαφαίνονται επίσης ενδείξεις ότι ποινικοποιείται μια ζημία.

2.        Σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του Κανονισμού στην πρόταση απόφασης της επιτροπής υπάρχει σύσταση μόνο για την αποδοχή ή την απόρριψη της αίτησης για την προάσπιση της ασυλίας και των προνομίων.

IV.      ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Βάσει των ανωτέρω σκέψεων η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων συνιστά, μετά την εξέταση των επιχειρημάτων υπέρ και κατά της προστασίας της ασυλίας, να απορρίψει την αίτηση για υπεράσπιση της ασυλίας του κ. Borghezio.

• [1]  Το εν λόγω άρθρο έχει το ακόλουθο περιεχόμενο:
  
  "Άρθρο 639
  ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΡΥΠΑΝΣΗ ΞΕΝΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
  Όποιος, εκτός των περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 635, φθείρει ή ρυπαίνει κινητά ή ακίνητα άλλου τιμωρείται κατόπιν εγκλήσεως του ζημιωθέντος, με πρόστιμο μέχρις 200.000 λίρες.
  Εάν η πράξη τελεσθεί κατά πραγμάτων ιστορικού ή καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος όπου και αν αυτά ευρίσκονται ή σε ακίνητα που περιλαμβάνονται στην περίμετρο των ιστορικών κέντρων, εφαρμόζεται η ποινή της φυλάκισης μέχρις ενός έτους ή προστίμου μέχρις δύο εκατομμύρια λίρες και η δίωξη γίνεται αυτεπαγγέλτως.(1)
  --------------
  (1) Εδάφιο που προστέθηκε από το άρθρο 13, εδάφιο 2 του νόμου της 08.10.97, αριθ. 352.
  Άρθρο 639 α
  ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤ' ΕΓΚΛΗΣΗ ΔΙΩΞΗΣ
  Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 631,632, 633 και 636 η διαδικασία κινείται αυτεπαγγέλτως εφόσον πρόκειται περί υδάτων, οικοπέδων, δημοσίων εδαφών ή κτηρίων ή προοριζομένων στη δημόσια χρήση.
• [2]  ΕΕ C 99 της 13,4,1987, σελ. 44

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Αίτηση υπεράσπισης των προνομίων και ασυλιών που υπέβαλε ο Mario Borghezio
Αριθ. διαδικασίας	2006/2151(IMM)
Αίτηση υπεράσπισης της ασυλίας   Διαβίβαση*   Ημερομηνία της αίτησης   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια * Πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα	Mario Borghezio 23.5.2006 1.6.2006
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	JURI 1.6.2006
Εισηγητής/ήτρια (Εισηγητές)   Ημερομηνία ορισμού	Maria Berger 12.6.2006
Εισηγητής/ήτρια (Εισηγητές) που αντικαταστάθηκ(καν)ε
Εξέταση στην επιτροπή	12.9.2006
Ημερομηνία έγκρισης	3.10.2006
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+ : - : 0 :		[17] [1] [0]
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Maria Berger, Carlo Casini, Rosa Díez González, Bert Doorn, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Klaus-Heiner Lehne, Katalin Lévai, Antonio López-Istúriz White, Hans-Peter Mayer, Aloyzas Sakalas, Francesco Enrico Speroni, Diana Wallis, Rainer Wieland, Tadeusz Zwiefka
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Jean-Paul Gauzès, Luis de Grandes Pascual, Kurt Lechner, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου
Ημερομηνία κατάθεσης]	10.10.2006
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα	...