ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών

10.10.2006 - (COM(2006)0154 – C6‑0137/2006 – 2006/0056(CNS)) - *

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: Philippe Morillon

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών

(COM(2006)0154 – C6‑0137/2006 – 2006/0056(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2006)0154)[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 37 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0137/2006),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A6‑0331/2006),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογίες του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Αιτιολογική σκέψη 5α (νέα)
	(5a) Η ιχθυοκαλλιέργεια δεν είναι η μόνη πηγή πιθανής εξάπλωσης ξένων ειδών στο υδάτινο περιβάλλον. Άλλες δραστηριότητες όπως μεταξύ άλλων η χρήση του τενάγους και το εμπόριο διακοσμητικών ψαριών είναι πιθανώς σημαντικότερες από πλευράς περιβαλλοντικού κινδύνου και απαιτούν ειδικά μέτρα διαχείρισης. Θα έπρεπε να αναπτυχθούν ολοκληρωμένες στρατηγικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ξένων ειδών κατά συνολικό τρόπο. Ωστόσο, μέχρις ότου εφαρμοσθεί μια τέτοια στρατηγική, καλό θα ήταν να εφαρμοσθούν τομεακά μέτρα όπως τα συγκεκριμένα που προτείνονται στον παρόντα κανονισμό.
Αιτιολόγηση
Δεδομένου ότι οι απειλές στο περιβάλλον παρουσιάζουν εκ φύσεως πολλές διαφορές, ιδίως ως προς το είδος της τομεακής βιομηχανικής δραστηριότητας που είναι δυνατόν να αποτελεί την πηγή της απειλής, θα έπρεπε να αναπτυχθούν συνολικές και ολοκληρωμένες στρατηγικές για την αντιμετώπιση ξένων ειδών στο υδάτινο περιβάλλον.
Τροπολογία 2 Αιτιολογική σκέψη βα (νέα)
	(5β) Πρέπει να αναπτυχθούν ειδικές στρατηγικές για να αντιμετωπισθεί η εισαγωγή γενετικώς τροποποιημένων ειδών στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας της ΕΕ και για να ελέγχονται οι κινήσεις γονιμοποιημένων αυγών.
Αιτιολόγηση
Είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα προφύλαξης για την πιθανότητα γενετικώς τροποποιημένα ψάρια να διαφύγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον και να ζευγαρώσουν με αυτόχθονα είδη. Έχει επίσης σημασία να εξασφαλισθεί ότι ο κανονισμός θα επεκταθεί για να καλύψει την εισαγωγή από περιοχές εκτός ΕΕ και τις κινήσεις εντός της ΕΕ γονιμοποιημένων αυγών. Επιπροσθέτως, η πρακτική της μετακίνησης νεαρών τόνων από ιχθυοτόπους σε μακρινές τοποθεσίες για εκτροφή μπορεί να αποτελέσει πιθανή απειλή βάσει των όρων αυτού του κανονισμού.
Τροπολογία 3 Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα)
	(8α) Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μετακινήσεις ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών, που βρίσκονται σε κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας οι οποίες είναι ασφαλείς και παρουσιάζουν πολύ μικρό κίνδυνο διαφυγής, δεν πρέπει κανονικά να υπόκεινται σε προηγούμενη αξιολόγηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Τροπολογία 4 Αιτιολογική σκέψη 9 α (νέα)
	(9a) Ορισμένα ξένα είδη έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί γενικώς στην υδατοκαλλιέργεια επί μακρόν και η εμπειρία απέδειξε ότι ο κίνδυνος για το περιβάλλον είναι ελάχιστος. Οι συναφείς επομένως δραστηριότητες θα πρέπει να τυγχάνουν διαφοροποιημένης μεταχείρισης που θα διευκολύνει την ανάπτυξή τους χωρίς την οποιαδήποτε πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση.
Αιτιολόγηση
Τα από μακρόν εγκατεστημένα και λίαν διαδεδομένα στην Κοινότητα ξένα είδη πρέπει να τύχουν διαφορετικής μεταχείρισης στο βαθμό που δεν παρουσιάζουν γνωστά αρνητικά αποτελέσματα.
Τροπολογία 5 Αιτιολογική σκέψη 9 β (νέα)
	(9 β) Θα πρέπει να προβλεφθεί κατάλληλη μεταβατική περίοδος μεταξύ της έναρξης ισχύος και της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και θεσμικών επιπτώσεων για τους ενδιαφερομένους.
Τροπολογία 6 Άρθρο 2, παράγραφος 4α (νέα)
	4α. Ο παρών κανονισμός λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι οι κλειστές εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας όπως ορίζονται στο άρθρο 3, στοιχείο 3, παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο διαφυγής.
Αιτιολόγηση
Τα χερσαία, εσωτερικά συστήματα υδατοκαλλιέργειας με επανακυκλοφορία του νερού είναι πολύ ασφαλή από βιολογική άποψη. Ο κίνδυνος διαφυγής οργανισμών υδατοκαλλιέργειας από τα συστήματα αυτά είναι αμελητέος[2]. Πέραν τούτων, αυτές οι εγκαταστάσεις λειτουργούν ανεξάρτητα από ανοιχτές πηγές ύδατος.
Τροπολογία 7 Άρθρο 2, παράγραφος 5 α (νέα)
	1. Ο παρών κανονισμός, εκτός των άρθρων 3 και 4, δεν εφαρμόζεται σε είδη που έχουν γενικώς χρησιμοποιηθεί στην υδατοκαλλιέργεια από 30ετίας και άνω και η επιστροφή των οποίων στην άγρια κατάσταση έχει αποδειχθεί ότι δεν παρουσιάζει κίνδυνο για το περιβάλλον.
	Η Επιτροπή, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο άρθρο 30(3) του κανονισμού (EΚ) 2371/2002 διαδικασία και βάσει των επιστημονικών γνώσεων, καταρτίζει τον κατάλογο των ειδών αυτών προ της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
Αιτιολόγηση
Ορισμένα είδη που έχουν εισαχθεί από πολλές δεκαετίες στην Ευρώπη είναι σήμερα πολύ διαδεδομένα και αποτελούν μέρος των ειδών που παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στην υδατοκαλλιέργεια στην Κοινότητα (πχ πέστροφα ουράνιο τόξο, όστρακο του Ειρηνικού, κυπρίνος). Τα είδη αυτά θα πρέπει κατ’ αρχήν να αποκλείονται από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο βαθμό που δεν παρουσιάζουν γνωστές αρνητικές συνέπειες.
Τροπολογία 8 Άρθρο 5
Τα κράτη μέλη ορίζουν την αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού («αρμόδια αρχή»). Κάθε αρμόδια αρχή διορίζει συμβουλευτική επιτροπή προκειμένου να τη βοηθήσει στο έργο της, η οποία περιλαμβάνει κατάλληλους εμπειρογνώμονες στον τομέα της βιολογίας και οικολογίας («συμβουλευτική επιτροπή»).	Τα κράτη μέλη ορίζουν την αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού («αρμόδια αρχή»). Κάθε αρμόδια αρχή διορίζει συμβουλευτική επιτροπή προκειμένου να τη βοηθήσει στο έργο της, η οποία περιλαμβάνει κατάλληλους εμπειρογνώμονες στον τομέα της βιολογίας και οικολογίας («συμβουλευτική επιτροπή»). Στην περίπτωση που η αρμοδιότητα διαχείρισης των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας ανατεθεί σε περιφερειακούς ή υποπεριφερειακούς φορείς, οι αρμόδιες αυτές αρχές και οι συμβουλευτικές επιτροπές είναι δυνατόν να ορίζονται από τους εν λόγω φορείς.
Αιτιολόγηση
Στόχος της τροπολογίας είναι να καταστεί δυνατή σε ορισμένα κράτη μέλη, σε συνάρτηση με τις θεσμικές και περιφερειακές τους δομές, η ύπαρξη περισσοτέρων αρμοδίων αρχών και συμβουλευτικών επιτροπών.
Τροπολογία 9 Άρθρο 6, παράγραφος 1
1. Οποιοσδήποτε επιθυμεί να πραγματοποιήσει εισαγωγή ή μετατόπιση υδρόβιου οργανισμού, ζητεί άδεια από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής. Αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται για πολλαπλές μετακινήσεις που πραγματοποιούνται εντός περιόδου μέχρι πέντε ετών.	1. Οποιοσδήποτε επιθυμεί να πραγματοποιήσει εισαγωγή ή μετατόπιση υδρόβιου οργανισμού, ζητεί άδεια από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής. Αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται για πολλαπλές μετακινήσεις που πραγματοποιούνται εντός περιόδου μέχρι επτά ετών.
Αιτιολόγηση
Η μέγιστη διάρκεια πέντε ετών είναι ανεπαρκής και δεν λαμβάνει υπόψη τον κύκλο αναπαραγωγής ορισμένων ειδών και την απόσβεση των απαιτουμένων επενδύσεων.
Τροπολογία 10 Άρθρο 10, παράγραφος 1
1. Ο αιτών ενημερώνεται εγγράφως σχετικά με την απόφαση έκδοσης ή απόρριψης άδειας εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και, οπωσδήποτε, εντός ενός έτους από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.	1. Ο αιτών ενημερώνεται εγγράφως σχετικά με την απόφαση έκδοσης ή απόρριψης άδειας εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και, οπωσδήποτε, εντός έξι μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
Αιτιολόγηση
Η προθεσμία ενός έτους είναι υπερβολική, δεν μπορεί να θεωρηθεί λογική και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κλάδου.
Τροπολογία 11 Άρθρο 12
12. Οποιαδήποτε χρονική στιγμή, η αρμόδια αρχή μπορεί να ανακαλέσει την άδεια εφόσον συμβούν απρόβλεπτα γεγονότα με αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον ή τους αυτόχθονες πληθυσμούς.	12. Οποιαδήποτε χρονική στιγμή, η αρμόδια αρχή μπορεί να ανακαλέσει την άδεια εφόσον συμβούν απρόβλεπτα γεγονότα με αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον ή τους αυτόχθονες πληθυσμούς. Οιαδήποτε ανάκληση άδειας πρέπει να δικαιολογείται βάσει επιστημονικών λόγων.
Αιτιολόγηση
Εάν η αρμόδια αρχή ανακαλέσει την άδεια πρέπει να βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία.
Τροπολογία 12 Άρθρο 25, παράγραφος 1 α (νέα)
	Εφαρμόζεται από...*
	____________________ * Δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του.
Αιτιολόγηση
Λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και θεσμικών επιπτώσεων για τους αιτούντες και τις εθνικές αρχές, καλό θα ήταν να προβλεφθεί κατάλληλη μεταβατική περίοδος.

• [1]  Δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην ΕΕ
• [2]  Scientific report Consensus Working Group on Recirculation Systems, των Verreth, Eding και Scheinder.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I-      Η πρόταση της Επιτροπής

Η παρούσα πρόταση κανονισμού εφαρμόζεται στην εισαγωγή εξωτικών ειδών και τη μεταφορά απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας στην Κοινότητα.

Τα είδη αυτά αποτελούν μια πραγματική οικονομική ευκαιρία για την ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια, τόσο υπό το πρίσμα της διαφοροποίησης όσο και λόγω των χαρακτηριστικών τους που μπορεί να τα καταστήσει καταλληλότερα για την υδατοκαλλιέργεια σε σχέση με τα αυτόχθονα είδη. Σύμφωνα με την Επιτροπή ωστόσο, η είσοδός τους στα ευρωπαϊκά οικοσυστήματα, συνεπάγεται σε ορισμένες περιπτώσεις εξασθένηση της βιοποικιλότητας. Η αντιμετώπιση του θέματος αυτού αποτελεί ως εκ τούτου σημαντικό βήμα στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών ανησυχιών στην Κοινή Πολιτική Αλιείας (ΚΠΑ).

Η παρούσα πρόταση επικεντρώνεται στη δημιουργία σε εθνικό επίπεδο ενός συστήματος χορήγησης αδειών για τις εισαγωγές ή τις μετακινήσεις υδροβίων οργανισμών με σκοπό τη χρησιμοποίησή τους στην υδατοκαλλιέργεια. Τα προτεινόμενα μέτρα προβλέπουν την κατάθεση των σχετικών αιτήσεων στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού και την εξέτασή τους από μια εθνική συμβουλευτική επιτροπή που προσδιορίζει εάν η προτεινόμενη εισαγωγή έχει χαρακτήρα ρουτίνας ή το αντίθετο. Σε περίπτωση έκτακτης εισαγωγής πραγματοποιείται αξιολόγηση περιβαλλοντικού κινδύνου (ΑΠΕ). Λαμβάνουν άδεια μόνον οι μετακινήσεις που θεωρούνται ως χαμηλού κινδύνου. Στην περίπτωση που ο κίνδυνος θεωρηθεί μέσος ή υψηλός, η συμβουλευτική επιτροπή θα εξετάσει από κοινού με τον αιτούντα εάν υφίστανται οι κατάλληλες διαδικασίες ή τεχνολογίες που θα μπορούσαν να αμβλύνουν τον κίνδυνο φέρνοντάς τον σε ένα αποδεκτό επίπεδο.

Για τις έκτακτες κινήσεις, η πρόταση προβλέπει διαδικασίες παρακολούθησης (καραντίνα) και σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να ζητήσουν μια «πιλοτική ελευθέρωση» προ της εμπορίας σε ευρεία κλίμακα. Η αρμόδια αρχή χορηγεί άδεια για έκτακτες κινήσεις μόνο στην περίπτωση που καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μετά τη λήψη των μέτρων μείωσης του κινδύνου, τα επίπεδα του κινδύνου αυτού για το περιβάλλον είναι χαμηλά. Κάθε άρνηση χορήγησης αδείας θα πρέπει να αιτιολογείται επιστημονικά.

Ο προτεινόμενος κανονισμός καθορίζει επίσης ορισμένες απαιτήσεις σχετικά με τα σχέδια έκτακτης ανάγκης, τις διαδικασίες παρακολούθησης και την τήρηση εθνικών μητρώων.

Η πρόταση δεν εφαρμόζεται στις μετακινήσεις υδροβίων οργανισμών στο εσωτερικό των κρατών μελών εκτός από ορισμένες περιπτώσεις που προσδιορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 2. Τα κράτη μέλη μπορούν ωστόσο κατά παρέκκλιση της παραγράφου αυτής να αποφασίσουν επίσης την εφαρμογή του προτεινόμενου κανονισμού σε άλλες περιπτώσεις μετακίνησης στην επικράτειά τους.

Το άρθρο 11 της πρότασης θεσπίζει μια ειδική διαδικασία διαβούλευσης των ενδιαφερομένων μερών και επικύρωσης της αδείας στην περίπτωση που υπάρχει πιθανότητα να υπάρξουν από την κίνηση ενός θαλασσίου οργανισμού που αποτελεί αντικείμενο μιας αίτησης περιβαλλοντικές συνέπειες, δυνάμει ή εξακριβωμένες, για άλλα κράτη μέλη.

Μια άδεια εξάλλου μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από την αρμόδια αρχή σε περίπτωση απροσδόκητων γεγονότων με καταστρεπτικές συνέπειες για το περιβάλλον ή τον ενδογενή πληθυσμό (Άρθρο 12).

Τα μέτρα που περιλαμβάνει η παρούσα πρόταση στηρίζονται στον Κώδικα Συμπεριφοράς που εξεπόνησε το Διεθνές Συμβούλιο για την εκμετάλλευση των θαλασσών (CIEM) για τις εισαγωγές και μεταφορές θαλασσίων οργανισμών, καθώς και στον "Code of Practice and Manual of Procedures for consideration of introductions and transfers of marine and freshwaters organisms" της ευρωπαϊκής συμβουλευτικής επιτροπής για την αλιεία στα εσωτερικά ύδατα (CECPI) και στον εθνικό κώδικα του Καναδά σχετικά με την εισαγωγή και τη μετακίνηση υδροβίων οργανισμών, όπως επίσης και στα ισχύοντα κοινοτικά μέσαγια την προστασία της βιοποικιλότητας.

Το 2001, στο σχέδιο δράσης της υπέρ της βιοποικιλότητας στον τομέα της αλιείας (COM(2001)0162), η Επιτροπή δεσμεύθηκε να μελετήσει τις επιπτώσεις της εισαγωγής ξένων ειδών στο περιβάλλον γενικώς. Η κοινοτική στρατηγική του 2002 για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας (COM(2002)511 τελικό) περιελάμβανε τη δέσμευση να προταθούν κανόνες διαχείρισης για την αντιμετώπιση ενδεχομένων αρνητικών συνεπειών των κινήσεων αυτών.

Τα προβλεπόμενα στην πρόταση αυτή κανονισμού μέτρα νοούνται υπό την επιφύλαξη των όρων που θέτουν άλλες κοινοτικές ρυθμίσεις, ιδίως όσον αφορά τους όρους υγειονομικής ασφάλισης που εφαρμόζονται στα ζώα και τα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας, καθώς και σχετικά με την προστασία από την εισαγωγή στην Κοινότητα οργανισμών βλαβερών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας (Άρθρο 13).

II-    Σχόλια του εισηγητή

Ο εισηγητής θεωρεί θετική την εκπόνηση ενός κοινοτικού πλαισίου προκειμένου να εξασφαλίζεται η δέουσα προστασία του υδατίνου περιβάλλοντος από τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρησιμοποίηση εξωτικών ειδών στην υδατοκαλλιέργεια. Το πλαίσιο αυτό είναι σημαντικό για την ανάπτυξη του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας στην Ευρώπη, ενός τομέα σε πλήρη ανάπτυξη που πρέπει να ασχοληθεί με τη διαφοροποίηση των εκτρεφομένων ειδών προκειμένου να προσαρμόσει την παραγωγή στους όρους και τις απαιτήσεις της αγοράς.

Πρέπει επομένως να προληφθούν και να εμποδισθούν οι καταστρεπτικές βιολογικές αλληλεπιδράσεις με τους ενδογενείς πληθυσμούς, περιλαμβανομένων των γενετικών τροποποιήσεων και να περιορισθεί η εξάπλωση των μη προβλεπομένων ειδών, καθώς και άλλα επιβλαβή αποτελέσματα.

Ο εισηγητής θεωρεί ωστόσο ότι ορισμένα εξωτικά ήδη ή ποικιλίες που εισάγονται στην Ευρώπη από πολλές δεκαετίες πρέπει να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του προτεινόμενου κανονισμού στο βαθμό που δεν παρουσιάζουν γνωστές αρνητικές συνέπειες.

Πράγματι, ορισμένα είδη μη ενδογενή αρχικώς είναι σήμερα πολύ διαδεδομένα και αποτελούν μέρος των ειδών που παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στην Κοινότητα (πχ η πέστροφα ουράνιο τόξο, το όστρακο του Ειρηνικού, ο κυπρίνος κλπ).

Ο εισηγητής προτείνει την έγκριση εκ μέρους της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 30, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου έναν κατάλογο των ειδών που θα αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία.

Από την άλλη πλευρά, ο εισηγητής θεωρεί ότι ο κατάλογος που καθορίζεται στο παράρτημα Ι είναι δυνατόν να αποδειχθεί υπερβολικά λεπτομερής με συνέπεια να αποθαρρύνονται οι ενδεχομένως ενδιαφερόμενοι. Προτείνει επομένως μια τροπολογία στο άρθρο 6, παράγραφος 2, προβλέποντας τη δυνατότητα να μην απαιτούν οι συμβουλευτικές επιτροπές ορισμένες εκ των πληροφοριών που προβλέπονται στο παράρτημα αυτό, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τα χαρακτηριστικά των εγκαταστάσεων (ανοικτές ή κλειστές), τα είδη (πχ είδη χαμηλού κινδύνου) και τις προηγούμενες εμπειρίες (πχ εγκαταστάσεις εν λειτουργία από πολλά χρόνια χωρίς γνωστές αρνητικές συνέπειες).

Στόχος των άλλων τροπολογιών είναι:

- να παραταθεί η μέγιστη διάρκεια των αδειών. Πράγματι, Η μέγιστη διάρκεια πέντε ετών είναι ανεπαρκής και δεν λαμβάνει υπόψη τον κύκλο αναπαραγωγής ορισμένων ειδών και τον αναγκαίο χρόνο για την απόσβεση των απαιτουμένων επενδύσεων,

- να μειωθεί η προθεσμία για τη λήψη απόφασης σχετικά με τη χορήγηση ή μη της αδείας δεδομένου ότι η προθεσμία ενός έτους δεν μπορεί να θεωρηθεί λογική και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κλάδου,

- να επιτραπεί η ύπαρξη σε εθνικό επίπεδο περισσοτέρων συμβουλευτικών επιτροπών δεδομένου ότι η λύση αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη για την εσωτερική θεσμική οργάνωση του κάθε κράτους μέλους

- να διασφαλισθεί ένα επαρκές χρονικό διάστημα μεταξύ έναρξης ισχύος και εφαρμογής του προτεινόμενου κανονισμού προκειμένου να υπάρξει η δέουσα περίοδος προσαρμογής.

Ο εισηγητής προτείνει επιπλέον τη συμπερίληψη μιας αιτιολογικής σκέψης με σκοπό να υπογραμμισθεί ότι η υδατοκαλλιέργεια δεν είναι η μόνη και πιθανώς ούτε η πιο σημαντική πηγή εισαγωγής εξωτικών ειδών στο υδάτινο περιβάλλον και ότι το θέμα αυτό πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας ολοκληρωμένης και συνολικής προσέγγισης λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους που συνδέονται με άλλους τομείς δραστηριοτήτων.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά τη χρήση στην υδατοκαλλιέργεια ξένων και απόντων σε τοπικό επίπεδο ειδών
Έγγραφα αναφοράς	COM(2006)0154 – C6-0137/2006 – 2006/0056(CNS)
Ημερομηνία κλήσης του ΕΚ προς γνωμοδότηση	2.5.2006
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	PECH 15.5.2006
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ές)   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 15.5.2006
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει   Ημερομηνία της απόφασης	ENVI 3.5.2006
Ενισχυμένη συνεργασία   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια
Εισηγητής(ές)   Ημερομηνία ορισμού	Philippe Morillon 3.5.2006
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε/καν
Απλοποιημένη διαδικασία - Ημερομηνία απόφασης
Αμφισβήτηση της νομικής βάσης   Ημερομ. γνωμοδότησης JURI
Τροποποίηση του χρηματοδοτικού κονδυλίου   Ημερομ. γνωμοδότησης BUDG
Διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή - Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια
Διαβούλευση με την Επιτροπή των Περιφερειών - Ημερομ. απόφασης στην ολομέλεια
Εξέταση στην επιτροπή	11.7.2006		28.8.2006
Ημερομηνία έγκρισης	3.10.2006
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	17 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Σταύρος Αρναουτάκης, Elspeth Attwooll, Iles Braghetto, David Casa, Paulo Casaca, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Alfred Gomolka, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Catherine Stihler, Margie Sudre, Daniel Varela Suanzes-Carpegna
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Josu Ortuondo Larrea, Carl Schlyter
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία
Ημερομηνία κατάθεσης	10.10.2006
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα)	...