SPRAWOZDANIE zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie terminów przedawnienia w sporach transgranicznych obejmujących obrażenia i wypadki śmiertelne
23.11.2006 - (2006/2014(INI))
Komisja Prawna
Sprawozdawca: Diana Wallis
(Inicjatywa – art. 39 Regulaminu)
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
zawierający zalecenia dla Komisji w sprawie terminów przedawnienia w sporach transgranicznych obejmujących obrażenia i wypadki śmiertelne
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 192 akapit 2 Traktatu WE,
– uwzględniając art. 39 oraz art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A6‑0405/2006),
A. mając na uwadze, że w Europie istnieją rozbieżności w odniesieniu do terminów przedawnienia, rozpoczęcia biegu terminu, terminu „powzięcia wiadomości”, możliwości zawieszenia lub zatrzymania biegu terminu oraz przeprowadzenia dowodu i wnoszenia sprzeciwu w sprawie przedawnienia,
B. mając na uwadze, że stopień takich rozbieżności może spowodować niepożądane skutki dla ofiar wypadków w transgranicznych sporach sądowych, stawiając przeszkody osobom poszkodowanym w dochodzeniu ich praw w innym niż ich własne państwie członkowskim, w niektórych przypadkach również w ich własnym państwie, kiedy są obowiązane stosować prawo obce,
C. mając na uwadze, że wypadki transgraniczne podnoszą w szczególności następujące kwestie: w niektórych krajach niepełnoletni i osoby niepełnosprawne nie korzystają z żadnej szczególnej ochrony odnośnie biegu terminu i mogą w związku z tym stracić prawo dochodzenia odszkodowania, które by zachowali, gdyby doznali obrażeń w innym niż ich własne państwie członkowskim; w niektórych krajach jedynym sposobem przerwania lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia jest wniesienie lub doręczenie pozwu; w sporach transgranicznych takie podejście może stanowić źródło problemów ponieważ negocjacje siłą rzeczy zajmą więcej czasu i niezdolność do zapobieżenia upływowi terminu przedawnienia może postawić ofiarę w niekorzystnej sytuacji, gdzie byłaby zmuszona do poniesienia we wczesnym stadium znacznych kosztów związanych z wniesieniem lub doręczeniem pozwu, zanim zakończenie negocjacji stałoby się możliwe,
D. mając na uwadze, że wobec rozbieżności w odniesieniu do terminów przedawnienia dotyczących transgranicznych przypadków obrażeń osób istotne dla sprawy mogłoby się okazać, że ustanowione zostaną zasady ograniczające się do spraw najważniejszych,
E. mając na uwadze, że warunek przewidziany w art. 39 ust. 2 Regulaminu, przewidujący, że nie trwają prace przygotowawcze nad tego rodzaju wnioskiem jest należycie spełniony,
1. wzywa Komisję do przeprowadzenia dochodzenia na temat skutków istnienia różniących się od siebie terminów przedawnienia dla rynku wewnętrznego, a w szczególności dla obywateli korzystających ze swobód przewidzianych w Traktacie. Analiza ta w szczególności powinna ustalić liczbę przypadków uszkodzenia ciała zawierających aspekt transgraniczny oraz dokonać oceny trudności i/lub poważnych szkód wynikłych dla poszkodowanych stron z różnic w terminach przedawnienia, z uwzględnieniem kwestii poruszonych w punkcie uzasadnienia B;
2. wzywa Komisję do opracowania sprawozdania w sprawie terminów przedawnienia w następstwie rzeczonej analizy, poruszającego w szczególności możliwe rozwiązania, począwszy od ograniczonej harmonizacji terminów przedawnienia do użycia przepisów kolizyjnych;
3. zwraca się do Komisji o przedstawienie Parlamentowi, tam gdzie zachodzi taka potrzeba, w świetle dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z ust. 1 i po konsultacji z Parlamentem, na podstawie art. 65 lit. c) oraz art. 67 ust. 5 tiret drugie Traktatu WE, projektu legislacyjnego w sprawie terminów przedawnienia w dochodzeniu w sporach transgranicznych roszczeń związanych z obrażeniami osób i wypadkami śmiertelnymi, postępując zgodnie ze szczegółowymi zaleceniami przedstawionymi w załączniku;
4. stwierdza, że zalecenia te zachowują zasadę subsydiarności oraz podstawowe prawa obywateli; wzywa Komisję do starannego sprawdzenia, czy zasada pomocniczości oraz aspekty proporcjonalności są ściśle przestrzegane; szczególnie należy zadbać o wybór łagodnych środków stanowienia prawa oraz o sprawdzenie, czy najlepszym rozwiązaniem problemu nie byłoby na przykład wprowadzenie zasady kraju pochodzenia;
5. uważa, że wnioskowany projekt nie może pociągać za sobą skutków finansowych;
6. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji, a także szczegółowych zaleceń przedstawionych w załączniku, Komisji, Radzie oraz Parlamentom i rządom państw członkowskich.
ZAŁĄCZNIK DO PROJEKTU REZOLUCJI:
SZCZEGÓŁOWE ZALECENIA DOTYCZĄCE TREŚCI WNIOSKOWANEGO PROJEKTU
Zalecenie 1 (co do formy i zakresu instrumentu do przyjęcia)
Parlament uważa, że zasady terminów przedawnienia powinny zostać ustalone w odpowiedniej formie i o ile Wspólnota uzyska niezbędne kompetencje prawne, powinny dotyczyć następujących roszczeń odszkodowawczych:
- wynikających z lub będących następstwem uszkodzenia ciała,
- wniesionych przez spadkobierców ofiary lub
- wniesionych przez inną osobę, gdy ofiara doznała uszkodzeń ciała lub uległa wypadkowi śmiertelnemu,
w przypadku, gdy postępowania dotyczą stron zamieszkujących bądź zameldowanych w różnych państwach członkowskich, lub stron zamieszkujących bądź zameldowanych w państwie nienależącym do Wspólnoty, lub wyboru między prawem różnych krajów.
Zalecenie 2 (co do minimalnej zawartości instrumentu do przyjęcia)
Czas trwania, naliczanie, początek, zawieszenie i przerwanie biegu terminu przedawnienia
- Ogólny termin przedawnienia powinien liczyć 4 lata niezależnie od charakteru zobowiązania, przyczyny działania, tożsamości pozwanego, za wyjątkiem przypadków, w których prawo właściwe dla roszczenia przewiduje dłuższy termin, w takim wypadku ciężar przedstawienia dowodu na istnienie tego dłuższego terminu spoczywa na skarżącym. Termin przedawnienia na wyegzekwowanie roszczeń odszkodowawczych określony w orzeczeniu końcowym lub w decyzji arbitrażowej powinien wynosić 10 lat. Żaden termin przedawnienia nie powinien mieć zastosowania do szkód wynikających z aktów terrorystycznych, tortur lub niewolnictwa.
- Termin przedawnienia wygasa po upłynięciu ostatniej chwili jego ostatniego dnia; powinien być obliczony zgodnie z oficjalnym kalendarzem państwa członkowskiego, w którym skarżący wszczyna postępowanie; dzień, w którym wystąpiła podstawa roszczenia nie powinien być liczony. Jeżeli termin przedawnienia zostaje przedłużony, nowy termin przedawnienia powinien być obliczony począwszy od daty wygaśnięcia poprzedniego terminu przedawnienia.
- Termin przedawnienia powinien rozpocząć się:
(1) z datą, na jaką przypada podstawa roszczenia z tytułu uszkodzenia ciała lub z datą (rzeczywistego lub domniemanego) powzięcia wiadomości (jeżeli jest późniejsza) przez osobę poszkodowaną;
(2) w przypadku roszczeń podnoszonych przez spadkobierców, z datą śmierci lub datą (rzeczywistego lub domniemanego) powzięcia wiadomości (jeżeli jest późniejsza) przez spadkobierców lub sukcesję;
(3) w przypadku roszczeń ze strony ofiar drugorzędnych, z datą śmierci lub datą (rzeczywistego lub domniemanego) powzięcia wiadomości (jeżeli jest późniejsza) przez ofiarę drugorzędną (wypadki śmiertelne) lub z datą, na jaką przypada podstawa roszczenia lub datą (rzeczywistego lub domniemanego) powzięcia wiadomości (jeżeli jest późniejsza) przez osobę poszkodowaną (wypadki nie śmiertelne).
- Bieg terminu przedawnienia powinien być zawieszony, jeżeli pozwany umyślnie, nieuczciwie, bezpodstawnie lub w wyniku pomyłki zataił istnienie faktów lub kwestii wskazujących na odpowiedzialność pozwanego. Powinien on być także zawieszony podczas odnośnych postępowań karnych/dochodzeń lub w przypadku nierozstrzygniętego pozwu/roszczenia na mocy czwartej dyrektywy w sprawie ubezpieczeń komunikacyjnych.
- Termin przedawnienia powinien zostać przerwany rozpoczęciem postępowań sądowych; jakimkolwiek działaniem skarżącego, o którym został powiadomiony pozwany, mającym na celu wszczęcie postępowań pozasądowych; jakimkolwiek działaniem skarżącego, o którym został powiadomiony pozwany, mającym na celu rozpoczęcie negocjacji; jakimkolwiek innym działaniem skarżącego, o którym został powiadomiony pozwany, informującym pozwanego o roszczeniu odszkodowawczym.
- Powinno się włączyć odpowiednie przepisy dotyczące przedawnienia terminu na formalne przedstawienie sprawy, dyskrecjonalnych uprawnień sądów przy stosowaniu terminów przedawnienia, skutków wygrania sprawy ze względu na przedawnienie terminu na formalne przedstawienie sprawy oraz wielość skarżących/pozwanych.
Ponadto państwa członkowskie powinny być zobowiązane do utworzenia krajowych centrów informacji przechowujących rejestr wszystkich dochodzeń karnych lub postępowań w toku z udziałem zagranicznych ofiar oraz udzielających pisemnych odpowiedzi na uzasadnione wnioski o udzielenie informacji składane przez lub w imieniu zagranicznych ofiar.
PROCEDURA
Tytuł |
Sprawozdanie zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie terminów przedawnienia w sporach transgranicznych obejmujących obrażenia i wypadki śmiertelne |
|||||||||||
Numer procedury |
||||||||||||
Komisja przedmiotowo właściwa |
JURI |
|||||||||||
Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu (art. 45) |
19.1.2006 |
|||||||||||
Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu (art. 39) |
19.1.2006 |
|||||||||||
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii |
|
|
|
|
|
|||||||
Opinia niewydana |
|
|
|
|
|
|||||||
Ściślejsza współpraca |
|
|
|
|
|
|||||||
Sprawozdawca(y) |
Diana Wallis 12.12.2005 |
|
||||||||||
Poprzedni sprawozdawca(y) |
|
|
||||||||||
Rozpatrzenie w komisji |
23.2.2006 |
21.3.2006 |
3.5.2006 |
30.5.2006 |
21.11.2006 |
|||||||
Data przyjęcia |
21.11.2006 |
|||||||||||
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
20 0 0 |
||||||||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Maria Berger, Carlo Casini, Rosa Díez González, Giuseppe Gargani, Klaus-Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Achille Occhetto, Aloyzas Sakalas, Gabriele Stauner, Diana Wallis, Jaroslav Zvěřina |
|||||||||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Nicole Fontaine, Jean-Paul Gauzès, Othmar Karas, Eva Lichtenberger, Arlene McCarthy, Manuel Medina Ortega |
|||||||||||
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Sharon Bowles, Albert Deß, Ewa Klamt |
|||||||||||
Data złożenia |
23.11.2006 |
|||||||||||
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku) |
... |
|||||||||||