SPRAWOZDANIE w sprawie inicjatywy zgłoszonej przez Republikę Austrii w celu przyjęcia decyzji Rady zmieniającej decyzję 2002/348/WSiSW z dnia 25 kwietnia 2002 r. dotyczącą bezpieczeństwa w związku z meczami piłki nożnej o charakterze międzynarodowym

5.3.2007 - (10543/2006 – C6‑0240/2006 – 2006/0806(CNS)) - *

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Giusto Catania

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie inicjatywy zgłoszonej przez Republikę Austrii mającej w celu przyjęcia decyzji Rady zmieniającej decyzję 2002/348/WSiSW z dnia 25 kwietnia 2002 r. dotyczącą bezpieczeństwa w związku z meczami piłki nożnej o charakterze międzynarodowym

(10543/2006 – C6‑0240/2006 – 2006/0806(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając inicjatywę Republiki Austrii (10543/2006)[1],

–   uwzględniając art. 34 ust. 2 litera c) Traktatu UE,

–   uwzględniając art. 39 ust. 1 Traktatu UE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0240/2006),

–– uwzględniając art. 93 oraz art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6‑0052/2007),

1.  zatwierdza po poprawkach inicjatywę Republiki Austrii;

2.  zwraca się do Rady o odpowiednią zmianę tekstu;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do inicjatywy Republiki Austrii;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Republikę Austrii	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 ARTYKUŁ 1 PUNKT 1 LITERA A Artykuł 2 ustęp 2 (Decyzja 2002/348/WSiSW)
2. Narodowe punkty informacyjne dla piłki nożnej, zgodnie z mającymi zastosowanie zasadami krajowymi i międzynarodowymi, mają dostęp do informacji obejmujących dane osobowe kibiców stanowiących ryzyko.	2. Narodowe punkty informacyjne dla piłki nożnej, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi i międzynarodowymi, mają dostęp do informacji obejmujących dane osobowe kibiców powodujących duże ryzyko. Dane te są przetwarzane wyłącznie w związku ze spotkaniami piłkarskimi i nie mogą być wykorzystywane do innych celów.
Poprawka 2 ARTYKUŁ 1 PUNKT 1 A (nowy) Artykuł 3 ustęp 3 (Decyzja 2002/348/WSiSW)
	1a) Art. 3 ust. 3 zostaje zastąpiony następującym tekstem:
	3. Dane osobowe są wymieniane zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi przepisami z uwzględnieniem zasad Konwencji nr 108 Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych oraz, zaleceniem nr R (87)15 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 17 września 1987 r. regulującym wykorzystanie danych osobowych w sektorze policyjnym. Takie wymiany mają na celu przygotowanie i podjęcie odpowiednich środków celem zapewnienia przestrzegania prawa i porządku podczas spotkań piłkarskich. Takie wymiany mogą w szczególności obejmować szczegółowe informacje o osobach stanowiących lub mogących stanowić zagrożenie dla przestrzegania prawa, porządku i bezpieczeństwa.

• [1]  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

W ostatnich latach mecze piłki nożnej stały się okazją do powtarzających się przejawów agresji, co zmieniło charakter wydarzeń sportowych.

Nazbyt liczne przypadki przemocy, wielokrotne przejawy nietolerancji, wyraźne akty ksenofobii i rasizmu charakteryzują zmiany, jakie zaszły w jednym z najbardziej lubianych i popularnych sportów w Europie.

Niestety te wydarzenia nie są odizolowane, ale wpisują się w ogólne zmiany w piłce nożnej, która stała się ważnym biznesem z klubami sportowymi notowanymi na giełdzie i astronomicznym przepływem kapitałów.

Przyczyniło się to do powolnej, choć nieuniknionej zmiany charakteru wydarzeń sportowych, dając im konotacje nie mające nic wspólnego ze współzawodnictwem i zachęcając do barbarzyńskich przejawów przynależności do grupy kibiców.

Piłka nożna jest bardzo popularnym sportem i stanowi ważne wydarzenie zarówno dla firm medialnych, które nabywają prawa do emisji telewizyjnej meczów piłki nożnej za ogromne kwoty.

Jednakże nieodłącznym elementem “ spektakularyzacji wydarzeń”, podstawowym dla spotkań piłkarskich, jest obecność publiczności na stadionach, bez których sportowy wymiar futbolu byłby pozbawiony aspektu wydarzenia.

W świetle tych rozważań konieczne jest uznanie, że mecze piłki nożnej muszą zawsze odbywać się w obecności publiczności i w związku z tym należy podjąć odpowiednie działania celem umożliwienia przebiegu meczy w spokoju i uniknięcia przejawów agresji i rasizmu.

Ostatnie tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce w trakcie mistrzostw piłki nożnej we Włoszech, gdzie podczas meczu Katania - Palermo śmierć poniósł policjant na służbie na stadionie, pokazują, że agresywni pseudo-kibice są gotowi do ataków na policję jak i na kibiców przeciwnej drużyny. Takie przejawy agresji nie należą do rzadkości i często relacje z rozgrywek przypominają komunikaty wojenne.

W lutym 2007 r. w Madrycie, podczas derby Atletico- Real, widzieliśmy przerażające sceny kiedy to grupa ekstremalnych kibiców zaczęła rzucać butelki, kamienie i kije na siły porządkowe, które zareagowały użyciem pałek i pocisków gumowych.

Tego samego dnia odbywały się spotkania piłkarskie, które zakończyły się licznymi rannymi w trakcie derby Belgradu Czerwona Gwiazda –Partizan. W trakcie meczu Arsenal- Chelsea piłkarze wdali się w kłótnię, wykazując się brakiem profesjonalizmu. Tego typu wydarzenia nie dotyczą jedynie wysokich dywizji, ale coraz częściej także tych niższych.

Działania prewencyjne podczas rozgrywek piłki nożnej stanowią priorytet i powinny zastąpić działania represyjne i militaryzację stadionów, co jest dzisiaj główną metodą walki z agresją na stadionach.

W kwietniu 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/348/WSiSW[1] przewidującą utworzenie w każdym państwie członkowskim krajowego punktu informacji na temat futbolu będących punktami kontaktowymi dla wymiany informacji pomiędzy policją odnośnie międzynarodowych rozgrywek piłkarskich. Powyższa decyzja określa obowiązki i procedury, jakie musi przyjąć każdy punkt informacyjny o piłce nożnej.

W świetle doświadczeń z ostatnich lat, takich jak mistrzostwa świata w roku 2004, oraz w oparciu o ocenę ekspertów w zakresie współpracy międzynarodowej policji podczas tych mistrzostw, jak również w następstwie ścisłej współpracy policji przy okazji rozgrywek międzynarodowych oraz pomiędzy reprezentacjami europejskimi, Rada zadecydowała o przeprowadzeniu rewizji i aktualizacji decyzji.

W ostatnich latach liczba kibiców udających się na mecze zagranicą stale wzrasta. W związku z tym, zdaniem Rady konieczne jest wzmocnienie współpracy pomiędzy odpowiednimi organami oraz nadanie profesjonalnego charakteru wymianie informacji w celu zapobieżenia zakłóceniom porządku publicznego a także umożliwienie każdemu z państw członkowskich przeprowadzenia skutecznej oceny zagrożenia.

Zaproponowane zmiany są wynikiem doświadczeń zebranych przez różne krajowe punkty informacyjne na temat piłki nożnej w ich codziennej pracy i powinny umożliwić im bardziej profesjonalne i lepiej zorganizowane działanie, zapewniając wymianę informacji wysokiej jakości.

Jednak, jedna z trzech zmian zaproponowanych przez Radę nie może zostać przyjęta. Krajowe punkty informacyjne o piłce nożnej odpowiedzialne za monitorowanie obecności kibiców na stadionach oraz za zbieranie danych o charakterze zorganizowanych grup kibiców są narzędziem użytecznym i podstawowym, które jednak musi funkcjonować jedynie zgodnie z przepisami krajowymi i dyrektywami europejskimi oraz międzynarodowymi konwencjami w sprawie ochrony danych osobowych.

Nie można zamienić stadionów w terytoria poza prawem. Należy unikać nadużyć kontrolowania obywateli, którzy jako kibice drużyny piłkarskiej mogą być sklasyfikowani jako potencjalni przestępcy. Jednocześnie należy unikać sytuacji, gdy czyny popełnione na stadionie lub w jego okolicach są traktowane jako przejaw nadmiernych emocji związanych z kibicowaniem i pozbawiane znamion przestępstwa.

Należy działać jedynie zgodnie z obowiązującymi przepisami, co jest elementem gwarancji dla wszystkich. Należy także unikać egzekwowania przepisów lub zasad nie dających takiej samej ochrony praw podstawowych i wolności.

W tym samym duchu, sprawozdawca uważa, że dane zebrane przez krajowe punkty przy okazji międzynarodowych rozgrywek piłkarskich powinny być zachowane i wykorzystywane jedynie przy okazji spotkań piłkarskich oraz, że nie mogą być udostępniane władzom sądowym w celach innych niż śledztwa związane z wydarzeniami sportowymi.

W przeciwnym razie istniałoby ryzyko, że działalność krajowych punktów jako narzędzia prewencyjnego w walce z agresją na stadionach stałaby się narzędziem społecznej kontroli działającym w sposób nie wybiórczy.

Doświadczenie krajowych punktów komunikacyjnych mogłoby zostać rozszerzone także na poziomie lokalnym sprzyjając tym samym specjalizacji służb policji wykorzystywanych w zachowaniu porządku publicznego na stadionach.

Jednakże, poważne działania zwalczające agresję na stadionach nie mogą ograniczać się jedynie do współpracy policyjnej. Sprawozdawca uważa, że należy przede wszystkim podjąć działania kulturalne i społeczne sprzyjające zapobieganiu agresji i skupiające się na przekazywaniu wartości międzykulturowych sportu.

• [1]  Dz.U. L 121 z 08.05.02, str. 1.

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo podczas meczów piłki nożnej
Odsyłacze	10543/2006 - C6-0240/2006 - 2006/0806(CNS)
Data konsultacji z PE	14.7.2006
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 5.9.2006
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Giusto Catania 13.9.2006
Rozpatrzenie w komisji	27.11.2006		27.2.2007
Data przyjęcia	28.2.2007
Wynik głosowania końcowego	+: -: 0:	45 0 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alexander Alvaro, Edit Bauer, Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Giuseppe Castiglione, Giusto Catania, Mladen Petrov Chervenyakov, Carlos Coelho, Fausto Correia, Panayiotis Demetriou, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Bárbara Dührkop Dührkop, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Lilli Gruber, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Magda Kósáné Kovács, Barbara Kudrycka, Henrik Lax, Sarah Ludford, Edith Mastenbroek, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Martine Roure, Luciana Sbarbati, Inger Segelström, Søren Bo Søndergaard, Manfred Weber, Tatjana Ždanoka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Simon Busuttil, Marco Cappato, Charlotte Cederschiöld, Gérard Deprez, Giorgos Dimitrakopoulos, Genowefa Grabowska, Sophia in ‘t Veld, Ona Juknevičienė, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Tchetin Kazak, Marian-Jean Marinescu, Hubert Pirker, Marie-Line Reynaud, Luca Romagnoli, Eva-Britt Svensson
Data złożenia	5.3.2007                                          A6-0052/2007