ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

28.3.2007 - (COM(2006)0587 – C6‑0402/2006 – 2006/0190(CNS)) - *

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: Ιωάννης Γκλαβάκης

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής

(COM(2006)0587 – C6‑0402/2006 – 2006/0190(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2006)0587)[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 37 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0402/2006),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A6‑0085/2007),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογίες του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Αρθρο 1, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 Άρθρο 11, παράγραφος 6, περιπτώσεις 1 και 2 (Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002)
- ποσοστό 4% της μέσης χωρητικότητας που αποσύρεται ετησίως με δημόσια ενίσχυση από την 1η Ιανουαρίου 2003 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 για τα κράτη μέλη που αποτελούσαν μέρος της Κοινότητας την 1η Ιανουαρίου 2003 και ποσοστό 4% της μέσης χωρητικότητας που αποσύρεται ετησίως με δημόσια ενίσχυση από την 1η Μαΐου 2004 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 για τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004 και,	- ποσοστό 10% της μέσης χωρητικότητας που αποσύρεται ετησίως με δημόσια ενίσχυση από την 1η Ιανουαρίου 2003 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 για τα κράτη μέλη που αποτελούσαν μέρος της Κοινότητας την 1η Ιανουαρίου 2003 και ποσοστό 10% της μέσης χωρητικότητας που αποσύρεται ετησίως με δημόσια ενίσχυση από την 1η Μαΐου 2004 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006 για τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004 και,
- ποσοστό 4% της χωρητικότητας που αποσύρεται από τον στόλο με δημόσια ενίσχυση από την 1η Ιανουαρίου 2007.	- ποσοστό 10% της χωρητικότητας που αποσύρεται από τον στόλο με δημόσια ενίσχυση από την 1η Ιανουαρίου 2007.
Αιτιολόγηση
Η προτεινόμενη επαναχρησιμοποίηση του 4% της αποσυρόμενης χωρητικότητας με δημόσια ενίσχυση είναι εξαιρετικά μικρή σε σχέση με το σύνολο του στόλου της παράκτιας αλιείας και δεν επαρκεί για να βελτιωθούν η ασφάλεια, η υγιεινή, οι συνθήκες εργασίας και η ποιότητα των προϊόντων επί του σκάφους.
Τροπολογία 2 ΑΡΘΡΟ 1, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 Άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο γ), εδάφια 1 α και 1 β (νέα) (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002)
	Ωστόσο, αυτή η μείωση της ισχύος δεν πρέπει επ' ουδενί να μειώνει τις συνθήκες ασφάλειας ή καλής διαβίωσης επί του σκάφους ή την αποτελεσματικότητα των συστημάτων επεξεργασίας των ιχθύων στο σκάφος.
	Επιπλέον, και δεδομένου ότι ο στόχος της μείωσης είναι να αποφευχθεί η αύξηση της αλιευτικής ικανότητας του σκάφους, δεν θα ληφθούν υπόψη τα προβλεπόμενα στο πρώτο εδάφιο εάν η αντικατάσταση της μηχανής πραγματοποιηθεί για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας και/ή βελτίωσης της απόδοσης του σκάφους άλλης από την αλιευτική ικανότητα, ή εάν προκριθούν πιο επιλεκτικές αλιευτικές μέθοδοι, όσον αφορά τη χρήση του σκάφους.
Or. es

• [1]  Δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί στην ΕΕ.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η πρόταση της Επιτροπής:

Τον Ιούνιο 2006, μετά από την πολιτική συμφωνία που επετεύχθη στο Συμβούλιο για το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, αποφασίστηκε η τροποποίηση δύο διατάξεων του βασικού κανονισμού της αναθεωρημένης Αλιευτικής Πολιτικής (2371/2002) που εφαρμόζονται στη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου. Σκοπός της τροποποίησης είναι να επιτρέψει κάποιες προσαρμογές του στόλου με στόχο να βελτιωθούν η ασφάλεια, οι συνθήκες εργασίας και υγιεινής, η ποιότητα των προϊόντων επί του σκάφους καθώς και η ενεργειακή απόδοση.

Πιο συγκεκριμένα προτείνεται η τροποποίηση δύο άρθρων του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, του άρθρου 11 για την αναπροσαρμογή της αλιευτικής ικανότητας και του άρθρου 13 σχετικά με την είσοδο - έξοδο και τη μείωσης της συνολικής χωρητικότητας.

α. Στο νέο άρθρο 11 παρέχεται δυνατότητα χρησιμοποίησης του 4% της αποσυρθείσας χωρητικότητας ή της χωρητικότητας που θα αποσυρθεί με δημόσια δαπάνη, με στόχο την κάλυψη εργασιών εκσυγχρονισμού των αλιευτικών σκαφών, στο πλαίσιο των αναγκών ασφάλειας και υγιεινής, καθώς και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας των αλιέων επί του σκάφους.

β. Στο νέο άρθρο 13, προκειμένου να διατηρηθεί η υφιστάμενη πολιτική μείωσης της αλιευτικής ικανότητας, προστίθεται διάταξη βάσει της οποίας δεν μπορεί να αποκατασταθεί η μείωση της ισχύος που συνδέεται με την αντικατάσταση της μηχανής με δημόσια ενίσχυση.

Σχόλια του εισηγητή:

Ο εισηγητής χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής να τροποποιήσει τον βασικό κανονισμό της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής στα σημεία που αφορούν στην διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου. Η τροποποίηση αυτή θα δώσει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αυξήσουν περιορισμένα τη χωρητικότητα των σκαφών τους με αποτέλεσμα να βελτιωθούν η ασφάλεια, οι συνθήκες εργασίας και υγιεινής, η ποιότητα των προϊόντων επί του σκάφους, καθώς και η ενεργειακή απόδοση.

Όσον αφορά στην τροποποίηση του άρθρου 11, ο εισηγητής θεωρεί σαφείς και θετικές τις δυνατότητες χρησιμοποίησης του 4% της αποσυρθείσας χωρητικότητας ή της χωρητικότητας που θα αποσυρθεί με δημόσια δαπάνη, με στόχο την κάλυψη εργασιών εκσυγχρονισμού των αλιευτικών σκαφών για λόγους ασφάλειας και υγιεινής.

Συμφωνεί ότι το ποσοστό αυτό πρέπει να δοθεί κατά προτεραιότητα στα σκάφη της μικρής παράκτιας αλιείας, δηλαδή σε σκάφη ολικού μήκους μικρότερου των 12μ., καθώς ο συγκεκριμένος κλάδος έχει πληγεί σημαντικά από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες στην αλιεία και η βιωσιμότητα του είναι αμφίβολη.

Εκτιμά όμως ότι η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του 4% της αποσυρόμενης χωρητικότητας με δημόσια ενίσχυση δεν θα προσφέρει ουσιαστική ενίσχυση στο συγκεκριμένο κλάδο διότι αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% του αλιευτικού στόλου. Πρόκειται δηλαδή για ένα πολύ μικρό ποσοστό που πρέπει να μοιραστεί σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό σκαφών.

Σύμφωνα με το Κοινοτικό Μητρώο του Στόλου κατά το 2003, 2004 και 2005 αποσύρθηκαν με κρατική ενίσχυση περίπου132.000 GT. Συγκεκριμένα αποσύρθηκαν 112.000 GT από τα παλαιά κράτη μέλη (6.27%) και από τον Μάιου 2004 επιπλέον 20.000 GT από τα νέα κράτη μέλη (18.48%). Το 4% του ποσοστού αυτού είναι εξαιρετικά μικρό αν υπολογίζουμε ότι πρέπει να ανακατανεμηθεί στους αλιευτικούς στόλους των κρατών μελών. Ιδίως για τα κράτη μέλη που έχουν δώσει προτεραιότητα στον εκσυγχρονισμό της παράκτιας αλιείας, η δυνατότητα αυτή είναι αμελητέα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η μείωση της χωρητικότητας επετεύχθη κυρίως με τη χρήση καθεστώτων οριστικής παύσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Ο εισηγητής πιστεύει ότι από την στιγμή που η συγκεκριμένη τροποποίηση δεν αυξάνει την αλιευτική ικανότητα του σκάφους, μια συγκρατημένη αύξηση του προτεινόμενου ποσοστού, δηλαδή συνολικά 10% της αποσυρόμενης χωρητικότητας με δημόσια ενίσχυση, θα μπορούσε να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και υγιεινής επί του σκάφους. Ακόμα πιο σημαντικό, θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα της παράκτιας αλιείας η οποία έχει σημαντικές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις για τις παράκτιες κοινωνίες.

Η πρόταση του εισηγητή επίσης δεν συνεπάγεται διοικητικές ή οικονομικές επιβαρύνσεις αλλά συμβαδίζει με το πνεύμα της πολιτικής συμφωνίας. Δηλαδή η εφαρμογή των νέων κανόνων για τη διαχείριση του στόλου εξασφαλίζεται με τους υφιστάμενους ανθρώπινους και δημοσιονομικούς πόρους.

Όσον αφορά στη τροποποίηση του άρθρου 13, παράγραφος 1, στοιχείο γ), εκεί εισάγεται νέα διάταξη που προβλέπει ότι η μείωση της ισχύος που συνδέεται με την αντικατάσταση της μηχανής με δημόσια ενίσχυση δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Η διάταξη αυτή εισήχθη για να είναι συμβατός ο νέος κανονισμός με το στόχο της μείωσης της αλιευτικής ικανότητας του στόλου που προβλέπεται και στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας.

Συγκεκριμένα, γίνεται αναφορά στο άρθρο 25 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 βάσει του οποίου δίνεται η δυνατότητα, από την 1.1. 2003, αλλαγής του κινητήρα των αλιευτικών σκαφών με οικονομική ενίσχυση, ανάλογα με την κατηγορία του σκάφους. Έτσι, εφόσον τα σκάφη ανήκουν στη μικρή παράκτια αλιεία, δηλαδή έχουν μήκος μέχρι 12 μέτρα, ο νέος κινητήρας έχει την ίδια ισχύ με τον παλαιό, ενώ για τα μεγαλύτερα σκάφη προβλέπεται μείωση της ισχύος του νέου κινητήρα κατά 20%.

Ο εισηγητής εκφράζει την ικανοποίηση του για το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντικαταστήσουν το κινητήρα του σκάφους τους με δημόσια δαπάνη. Θεωρεί όμως ότι η σύνδεση της ενίσχυσης για την αντικατάσταση κινητήρων σκαφών μεγαλυτέρων των 12μ. με αναγκαστική μείωση της ισχύος κατά 20% ενδέχεται να επηρεάσει την ασφάλεια του σκάφους και του πληρώματος. Επιπλέον, ορισμένες αλιευτικές μέθοδοι καθίστανται πρακτικά αδύνατες, γεγονός που θα έχει κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Ο εισηγητής υποστηρίζει ότι η Κοινή Αλιευτική Πολιτική έχει υιοθετήσει ικανά μέτρα για την μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας. Αυτό αποδεικνύεται επίσης και από το Κοινοτικό Μητρώο του Στόλου. Κατά το 2003, 2004 και 2005 αποσύρθηκαν με κρατική ενίσχυση 427.000 kW. Από την αποσυρθείσα αυτή αλιευτική ικανότητα, η συντριπτική πλειοψηφία 373.000 kW προέρχεται από τα κράτη μέλη της ΕΕ-15. Η αλιευτική ικανότητα που αποσύρθηκε από τα νέα κράτη με κρατική ενίσχυση από την 2α Μαΐου 2004 ανήλθε σε 54.000 kW.

Ο εισηγητής συμφωνεί με την Επιτροπή πως η αλιευτική ικανότητα του στόλου παραμένει σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με τα ιχθυαποθέματα. Επιμένει όμως ότι η μείωση της αλιευτικής ικανότητας δεν θα πρέπει να γίνεται εις βάρος της ασφάλειας του σκάφους και του πληρώματος. Τα κοινοτικά μέσα ενισχύσεων θα πρέπει να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του κλάδου αλιείας και να διασφαλίζουν τόσο την αειφόρο εκμετάλλευση των ιχθυαποθεμάτων όσο και την μακροπρόθεσμη διατήρηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Συμπέρασμα:

Ο εισηγητής χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να δώσει έστω και εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες για τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών στο πλαίσιο των αναγκών ασφάλειας και υγιεινής καθώς και βελτίωσης των συνθηκών εργασίας επί του σκάφους. Θεωρεί ωστόσο ότι πρέπει να επανεξεταστεί το ποσοστό ώστε να παράσχει ουσιαστικές δυνατότητες εκσυγχρονισμού στο στόλο της παράκτιας αλιείας. Όσον αφορά την τροποποίηση του άρθρου 13, εκφράζει την αντίθεση του με την αναγκαστική μείωση της ισχύος κατά 20% στα σκάφη μεγαλύτερα των 12μ. διότι τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια του σκάφους και του πληρώματος ενώ παράλληλα καθιστά ορισμένες αλιευτικές μεθόδους πρακτικά αδύνατες, γεγονός που θα έχει οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στον κλάδο.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων
Έγγραφα αναφοράς	KOM(2006)0587 - C6-0402/2006 - 2006/0190(CNS)
Ημερομηνία κλήσης του ΕΚ προς γνωμοδότηση	9.11.2006
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας        Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	PECH 29.11.2006
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες)        Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 29.11.2006
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει        Ημερομηνία της απόφασης	ENVI 28.11.2006
Εισηγητής(ές)        Ημερομηνία ορισμού	Ιωάννης Γκλαβάκης 13.12.2006
Εξέταση στην επιτροπή	25.1.2007		27.2.2007
Ημερομηνία έγκρισης	22.3.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	25 1 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Alfonso Andria, Σταύρος Αρναουτάκης, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, Paulo Casaca, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Emanuel Jardim Fernandes, Carmen Fraga Estévez, Duarte Freitas, , Ιωάννης Γκλαβάκης, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Heinz Kindermann, Rosa Miguélez Ramos, Marianne Mikko, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Willi Piecyk, Struan Stevenson, Catherine Stihler, Daniel Varela Suanzes-Carpegna,
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Vincenzo Aita, Ole Christensen, Jan Mulder, Thomas Wise
Ημερομηνία κατάθεσης	28.3.2007