ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010
28.3.2007 - (2006/2233(INI))
Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Εισηγητής: Αδάμος Αδάμου
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την "ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 – και μετέπειτα: η υποστήριξη των υπηρεσιών οικοσυστήματος με στόχο την ευημερία του ανθρώπου" (COM(2006)0216),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Οκτωβρίου 1998 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αφορά τη στρατηγική βιοποικιλότητας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας[1],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Μαρτίου 2002 για την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με σχέδια δράσης για τη βιοποικιλότητα στους τομείς της διατήρησης των φυσικών πόρων, της γεωργίας, της αλιείας και της οικονομικής και αναπτυξιακής συνεργασίας[2],
– έχοντας υπόψη τη γνωμοδότησή του της 25ης Ιουνίου 1993 για την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλομορφία[3],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (οδηγία για τα πτηνά)[4] και το ψήφισμά του της 17ης Ιανουαρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (οδηγία για τους οικοτόπους)[5],
– έχοντας υπόψη τη θέση του της 31ης Μαΐου 2001 σχετικά με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον 2001-2010[6],
– έχοντας υπόψη την επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για την αειφόρο ανάπτυξη – ανανεωμένη στρατηγική[7],
– έχοντας υπόψη το αποτέλεσμα της όγδοης συνεδρίασης της Διάσκεψης των Μερών (COP 8) στη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλομορφία και της τρίτης Συνόδου των Μερών (MOP 3) στο πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Επιτροπής Αλιείας (A6‑0089/2007),
Α. εκτιμώντας ότι ο σημερινός ανησυχητικός ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας είναι πιθανόν να αυξηθεί και να συνεχίσει να αυξάνεται ελλείψει μέτρων μεγάλης κλίμακας,
Β. εκτιμώντας ότι υπάρχουν ελάχιστοι κατάλληλοι δείκτες για την αποτελεσματική μέτρηση του βαθμού συμμόρφωσης προς τις επιταγές της βιολογικής ποικιλομορφίας κατά την εφαρμογή των διαφόρων πολιτικών, εκ των οποίων ένας από τους πιο σημαντικούς είναι ο δείκτης για τα κοινά πτηνά αγρών,
Γ. εκτιμώντας ότι η βιοποικιλότητα διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στην υποστήριξη της ζωής και των μέσων διαβίωσης, της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, της ευημερίας του ανθρώπου, καθώς και στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας του 2015,
Δ. εκτιμώντας ότι, σύμφωνα με την αξιολόγηση των οικοσυστημάτων επ’ ευκαιρία της Χιλιετίας που πραγματοποιήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 2005, υπήρξε υποβάθμιση στα 2/3 του συνόλου των οικοσυστημάτων από τις αρχές της δεκαετίας του 1960,
E. εκτιμώντας ότι οι κύριες αιτίες για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι οι κλιματικές αλλαγές, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η εφαρμογή εντατικών μεθόδων γεωργικής παραγωγής καθώς και η ακατάλληλη διαχείριση των δασικών εκτάσεων και των υδάτινων πόρων,
ΣΤ. θεωρεί ότι η γεωργία, ως τομέας απολαμβάνων τη βιοποικιλότητα, μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στη διαχείριση και τη διατήρηση της ίδιας της βιοποικιλότητας· κρίνει ότι η κοινή αγροτική πολιτική πρέπει στο εξής να προωθεί πρότυπα παραγωγής με χρονική διάρκεια, τα οποία, εκτός του ότι θα είναι οικονομικώς βιώσιμα, θα επιτρέπουν την επιρροή στο περιβάλλον και στην αναβάθμιση και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας των περισσοτέρων ειδών, ζωικών, φυτικών και μικροβιακών,
Ζ. εκτιμώντας ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για εντατικοποίηση και συντονισμό των προσπαθειών με σκοπό την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας το αργότερο έως το 2010,
1. χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής για την εννοιολογική της προσέγγιση, τους στόχους προτεραιότητας για την περίοδο 2007-2008 και τα καθοριστικής σημασίας μέτρα υποστήριξης και τη θεωρεί καλή αφετηρία για μια πιο επικεντρωμένη προσέγγιση σχετικά με την επίτευξη του στόχου βιοποικιλότητας για το 2010 και στηρίζει την απόφαση να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενίσχυση της εφαρμογής της υφιστάμενης πολιτικής και των υφιστάμενων μέτρων·
2. τονίζει την εγγενή αξία της βιοποικιλότητας και τον επείγοντα χαρακτήρα της προστασίας της από περαιτέρω υποβάθμιση λόγω ανθρώπινης επιρροής και παρέμβασης, η οποία περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται στην εκμετάλλευση, την κλιματική αλλαγή και την απώλεια ενδιαιτημάτων·
3. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη απώλεια βιοποικιλότητας, καθώς και τη συνακόλουθη υποβάθμιση των υπηρεσιών οικοσυστημάτων·
4. αναγνωρίζει τη ζωτική σημασία των υγιών οικοσυστημάτων στην επίτευξη ευμάρειας και ευημερίας στην ΕΕ και παγκοσμίως·
5. τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή και η απώλεια βιοποικιλότητας είναι στενά συνδεδεμένες και εξίσου σημαντικές·
6. επιβεβαιώνει την επείγουσα ανάγκη να καταβληθούν προσπάθειες για την τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί με σκοπό την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας στην ΕΕ έως το 2010 (από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Γκέτεμποργκ το 2001, τη στρατηγική της ΕΕ για την αειφόρο ανάπτυξη και το έκτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον)· υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για εντατικοποίηση και συντονισμό των προσπαθειών με σκοπό την ανάσχεση αυτής της τάσεως, ειδικότερα ενόψει του σύντομου χρονικού διαστήματος που απομένει για την τήρηση των δεσμεύσεων του 2010· υποστηρίζει την ολοκληρωμένη προσέγγιση που προτείνεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία η ανάσχεση της μείωσης της φυσικής ποικιλότητας θα πρέπει να αποτελεί τμήμα όλων των συναφών πολιτικών της ΕΕ·
7. αναγνωρίζει την πιθανή σημασία της αναδυόμενης έννοιας των υπηρεσιών οικοσυστήματος, όπως προωθείται από την ανακοίνωση της Επιτροπής ως μέσου ενσωμάτωσης της οικονομικής αξίας της βιοποικιλότητας σε άλλους τομείς πολιτικής, και προτείνει η διατήρηση των υπηρεσιών οικοσυστήματος να καταστεί θεμελιώδης στόχος όλων των οριζόντιων και τομεακών πολιτικών της ΕΕ· προειδοποιεί, ωστόσο, για τη μείωση της αξίας της βιοποικιλότητας έναντι των οφελών που μπορούν να αποκομίσουν οι άνθρωποι από αυτήν, ή για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας ως αποκλειστικά οικονομικό πρόβλημα·
8. χαιρετίζει το πρόγραμμα δράσης της ΕΕ μέχρι το 2010 και μετέπειτα και αναγνωρίζει ότι συνιστά σημαντικό μέσο και έσχατη ευκαιρία για την προσέγγιση παραγόντων σε επίπεδο Κοινότητας και κρατών μελών σε ό,τι αφορά δράσεις καθοριστικής σημασίας προκειμένου να τηρηθούν οι δεσμεύσεις του 2010· δεδομένου όμως του περιορισμένου χρόνου που απομένει για την υλοποίησή του, προτρέπει την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι υφίστανται οι αναγκαίες δομές για την άμεση και αποτελεσματική υλοποίησή του σε επίπεδο Κοινότητας και κρατών μελών·
9. αναγνωρίζει ότι το πρόγραμμα δράσης δεν επαρκεί για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την υποστήριξη των υπηρεσιών οικοσυστήματος σε πιο μακροπρόθεσμη βάση· χαιρετίζει κάθε πρόταση για την έναρξη διαλόγου σε επίπεδο ΕΕ σχετικά με μια πιο μακροπρόθεσμη θεώρηση ως πλαίσιο άσκησης μιας πιο μακροπρόθεσμης πολιτικής· καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει διαδικασία για την ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμης ευρωπαϊκής θεώρησης της βιοποικιλότητας ως πλαισίου για την περαιτέρω ανάπτυξη της πολιτικής·
10. σε αυτό το πλαίσιο καλεί την Επιτροπή να μελετήσει και να υποβάλει προτάσεις για τη λήψη πρακτικών μέτρων με στόχο την εσωτερικοποίηση του κόστους της απώλειας της βιοποικιλότητας σε δραστηριότητες που έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα·
11. θεωρεί απαραίτητη την ενεργό συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των κλάδων της βιομηχανίας και της παιδείας, στη διαδικασία προστασίας της βιοποικιλότητας·
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ 1 – Η ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΕ
Σημαντικότερα οικολογικά ενδιαιτήματα και βιολογικά είδη (στόχος 1)
12. τονίζει τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν οι οδηγίες για τα πτηνά και τους οικοτόπους στην προστασία της βιοποικιλότητας της ΕΕ, αναγνωρίζει τη σημασία της συμπλήρωσης του δικτύου Natura 2000 στην ξηρά και στη θάλασσα, της αποτελεσματικής διαχείρισης και της επαρκούς χρηματοδότησης του δικτύου, του σχεδιασμού της χρήσης γης που θα λαμβάνει υπόψη το εν λόγω δίκτυο, καθώς και της ενίσχυσης της συνοχής, της αντοχής και της σύνδεσης του δικτύου, ειδικότερα ενόψει της αλλαγής του κλίματος·
13. υπογραμμίζει τη σημασία της συμπερίληψης στο δίκτυο Natura 2000 περιοχών στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη που βρίσκονται υπό την κυριαρχία κρατών μελών της ΕΕ·
14. τονίζει τη σημασία της λήψης πρόσθετων μέτρων τα οποία θα εστιάζουν στα απειλούμενα είδη και αναγνωρίζει την αξία που έχει η διεύρυνση της αξιοποίησης των προγραμμάτων δράσης υπέρ συγκεκριμένων ειδών εν προκειμένω· τονίζει ότι η κατάσταση διατήρησης των ενδιαιτημάτων και ειδών των οποίων η προστασία απαιτείται από την οδηγία θα πρέπει να υπόκεινται σε επιστημονικούς ελέγχους ανά τακτά χρονικά διαστήματα·
15. επισημαίνει την ανάγκη λήψης ειδικά προσαρμοσμένων μέτρων για την προώθηση της βιοποικιλότητας στα νέα κράτη μέλη και το γεγονός ότι οι υπηρεσίες οικοσυστήματος, όπως η διατήρηση των φυσικών τοπίων, και οι οικονομικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, είναι αλληλεξαρτώμενες·
16. λαμβάνει υπόψη ότι η προώθηση επιλεκτικών μεθόδων αλιείας αποτελεί προτεραιότητα διότι θα συμβάλει στην αειφορία της αλιείας και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσω της μείωσης των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων·
17. υπογραμμίζει τη σημασία της μεγάλης βιοποικιλότητας των εξόχως απόκεντρων περιφερειών και ζητεί να ληφθούν μέτρα κατά το πρότυπο των οδηγιών για τη φύση με σκοπό τη διατήρηση και την αειφόρο χρήση της·
18. αναγνωρίζει ότι ενώ η παγίδευση και το εμπόριο ζώντων ζώων εξακολουθεί να συνιστά απειλή για τη βιοποικιλότητα, η Ευρώπη έχει επίσης αρκετά ιδρύματα για ζώα και άλλους οργανισμούς οι οποίοι αποδεικνύουν μέσω προγραμμάτων εκτροφής και επιτόπιων μέτρων διατήρησης ότι μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στην υποστήριξη της επιβίωσης ορισμένων απειλούμενων ειδών·
19. εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Επιτροπής να εφαρμόσει μια κοινή θαλάσσια πολιτική που θα βασίζεται σε μια ολιστική προσέγγιση των ωκεανών και επισύρει την προσοχή στην ανάγκη περιβαλλοντικής και οικολογικής προστασίας των ωκεανών, ως εγγύησης για την οικονομική ανάπτυξη τομέων όπως η αλιεία, ο τουρισμός και άλλοι·
Ευρύτερη ύπαιθρος και ευρύ θαλάσσιο περιβάλλον (στόχοι 2 & 3)
20. αναγνωρίζει ότι ο σχεδιασμός της χρήσης γης και η εκμετάλλευση των αγρίων ειδών (μέσω της θήρευσης και της αλίευσης) αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος· τονίζει ειδικότερα τις απειλές που συνεπάγεται τόσο η εντατικοποίηση όσο και η εγκατάλειψη για τις υψηλής φυσικής αξίας καλλιεργήσιμες και δασικές εκτάσεις· αναγνωρίζει τις απειλές που συνιστούν οι μη βιώσιμες οικολογικά αλιευτικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της παράνομης αλιείας και της αλιείας με χρήση καταστροφικών και μη επιλεκτικών τεχνολογιών·
21. επισημαίνει ότι η διατήρηση της ποικιλότητας των τοπίων της ευρωπαϊκής υπαίθρου είναι ουσιαστικής σημασίας όχι μόνο για τη διατήρηση των υπηρεσιών που προσφέρει μια βιώσιμη γεωργία, αλλά και για τη διατήρηση της γενετικής ροής μεταξύ των πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας·
22. υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής της αναθεωρημένης Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής καθώς προβλέπει την αειφόρο διαχείριση των αλιευτικών πόρων και αποθαρρύνει την υπεραλίευση, η οποία αποτελεί απειλή για τη θαλάσσια ζωή·
23. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την εξάλειψη της παράνομης αλιείας καθώς και της αλιείας που διεξάγεται χωρίς την υποβολή εκθέσεων και την εφαρμογή κανόνων (ΠΑ), η οποία αποτελεί βασική απειλή για την ανασύσταση των ιχθυαποθεμάτων·
24. χαιρετίζει την πρωτοβουλία εκ μέρους της ΕΕ και των κρατών μελών να συμπεριλάβουν τα θαλάσσια και τα ποτάμια οικοσυστήματα στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000 και ζητεί να δοθεί έμφαση και στις περιοχές αναπαραγωγής των ιχθυοαποθεμάτων·
25. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει περαιτέρω την επέκταση του δικτύου NATURA 2000 στα δέκα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, δεδομένου ότι, με την προσχώρηση των τελευταίων, η Μαύρη Θάλασσα αποτελεί πλέον τμήμα των κοινοτικών υδάτων·
26. προτρέπει τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν όλες τις ευκαιρίες που παρέχονται στο πλαίσιο της ΚΓΠ και της ΚΑΠ, προκειμένου να στηρίξουν τους στόχους της βιοποικιλότητας στην ευρύτερη ύπαιθρο και στο ευρύ θαλάσσιο περιβάλλον (δηλ. εκτός των τοποθεσιών του Natura 2000)· ζητεί την περαιτέρω ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος στην ΚΓΠ και στην ΚΑΠ και την αναγνώριση ειδικότερα της ευκαιρίας που παρέχεται εν προκειμένω από την επανεξέταση του προϋπολογισμού το 2008-2009·
27. εκφράζει την ανησυχία του για τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχουν στη βιοποικιλότητα η εισαγωγή εξωτικών ειδών και η πιθανή διαφυγή γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων στα θαλάσσια οικοσυστήματα, και ζητεί από την Επιτροπή περαιτέρω εξέταση των κινδύνων·
28. παροτρύνει την Επιτροπή να θεσπίσει κίνητρα και να υποστηρίξει τις μελέτες που αφορούν την καλλιέργεια νέων ειδών υπό αιχμαλωσία, ιδίως αυτών που αποτελούν αντικείμενο υπεραλίευσης, προκειμένου να δώσει απάντηση στις ανάγκες της αγοράς που αντιμετωπίζει τη δυνάμει απειλή της μείωσης των αλιευμάτων·
29. ανησυχεί για τη μείωση της ποικιλότητας των ζώων εκμετάλλευσης και των φυτικών ποικιλιών· ζητεί ως εκ τούτου την άμεση μεταφορά της οδηγίας 98/95/ΕΚ[8] του Συμβουλίου, η οποία προβλέπει μια νομική βάση προκειμένου να καταστεί δυνατή, στο πλαίσιο της νομοθεσίας περί εμπορίας σπόρων, η διατήρηση, μέσω της επιτόπιας χρήσης και της χρήσης στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, ποικιλιών που απειλούνται με γενετική υποβάθμιση·
30. επισημαίνει ότι η ΚΓΠ από κοινού με τη σχετική αναπτυξιακή δυναμική που οδηγεί, αφενός, στην εξειδίκευση και την εντατικοποίηση και, αφετέρου, στην περιθωριοποίηση και ελλιπή αξιοποίηση του εδάφους, συνέβαλαν σε σημαντική απώλεια της βιοποικιλότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες·
31. επισημαίνει τον μεγάλο πλούτο ειδών και τη γενετική ποικιλότητα των γεωργικών καλλιεργειών και ζώων και τάσσεται υπέρ της διατήρησης και της ενίσχυσης αυτής της ποικιλότητας·
32. ζητεί από την Επιτροπή να επανεξετάσει τα προγράμματα διαχείρισης και ανασύστασης των πόρων που εφαρμόζονται σε ορισμένα είδη ιχθύων, τα οποία συχνά δεν συνάδουν με την ορθή παρακολούθηση των ειδών αυτών· παροτρύνει την Επιτροπή να εφαρμόσει πιο συγκεκριμένα μέτρα, που θα είναι συμβατά με τα εργαλεία και τις μεθόδους αλιείας που χρησιμοποιούνται στις εν λόγω βιογεωγραφικές περιοχές·
33. τονίζει τη σημασία της έγκαιρης και αποτελεσματικής εφαρμογής της οδηγίας πλαισίου για τα ύδατα, προκειμένου να επιτευχθεί "καλή οικολογική κατάσταση" των γλυκών υδάτων, καθώς και της σύστασης για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών· προτρέπει τα κράτη μέλη να κάνουν χρήση των οικονομικών μέσων που προβλέπονται στο άρθρο 5 και στο άρθρο 9 της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα προκειμένου να δοθούν κίνητρα για την προσεκτική χρήση αυτού του σπάνιου πόρου και να παρασχεθεί μια ισχυρή οικονομική βάση για την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών· τονίζει τη σημασία της θέσπισης μιας φιλόδοξης οδηγίας πλαισίου για τη θάλασσα, προκειμένου να επιτευχθεί η "καλή περιβαλλοντική κατάσταση" του θαλάσσιου περιβάλλοντος· θεωρεί ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό η επικείμενη θαλάσσια στρατηγική να αναγάγει τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος σε πρωταρχικό στόχο καθοριστικής σημασίας·
34. ζητεί από την Επιτροπή να ελέγχει εκ του σύνεγγυς το κατά πόσον τηρείται η κοινοτική νομοθεσία που αφορά την καταπολέμηση της ρύπανσης και της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·
35. αναγνωρίζει την τεράστια ζημία που προκαλείται στα οικοσυστήματα της ΕΕ από τους ρύπους, και δη τους διάχυτους ρύπους που προκαλούν τα φαινόμενα της οξίνισης και του ευτροφισμού, συμπεριλαμβανομένου του αμμωνίου γεωργικής προέλευσης· τονίζει τη σημασία της μείωσης των πιέσεων που οφείλονται στους εν λόγω ρύπους, ειδικότερα στις τοποθεσίες του Natura 2000 και γύρω από αυτές, καθώς και σε άλλες περιοχές υψηλής φυσικής αξίας· επισημαίνει την ευκαιρία να αντιμετωπιστούν οι εν λόγω ανησυχίες στο πλαίσιο της επικείμενης αναθεώρησης της οδηγίας για τα εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών, καθώς και μέσω της έγκαιρης εφαρμογής της θεματικής στρατηγικής για την ποιότητα του αέρα·
36. αναγνωρίζει την απειλή που συνιστά για τα οικοσυστήματα η χρήση ορισμένων φυτοφαρμάκων, επιβραδυντικών φλόγας και άλλων επίμονων, βιοσυσσωρευτικών και τοξικών χημικών προϊόντων· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία που έχει η αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεων REACH· τονίζει την ανάγκη ελέγχου της βιοσυσσώρευσης τέτοιων ρύπων μέσω της χρήσης ανώτερων θηρευτών σε χερσαία και θαλάσσια περιβάλλοντα καθώς και σε περιβάλλοντα γλυκών υδάτων· φρονεί επίσης ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους κινδύνους της χρήσης φυτοφαρμάκων τα οποία είναι σκοπίμως τοξικά και χρησιμοποιούνται στο περιβάλλον· επισημαίνει ότι η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα φυτοφάρμακα –πρόταση κανονισμού σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων (COM(2006)0388 - 2006/0136(COD))· πρόταση οδηγίας πλαισίου για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων (COM(2006)0372 - 2006/0132(COD))· θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων (COM(2006)0373 - 2007/2006(INI))– θα πρέπει να διασφαλίσει ότι η απώλεια βιοποικιλότητας στην Ευρώπη δεν θα αυξηθεί λόγω της χρήσης φυτοφαρμάκων·
37. υπενθυμίζει ότι η προώθηση των Προστατευμένων Ονομασιών Προελεύσεως και των Προστατευμένων Γεωγραφικών Ενδείξεων διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία των περιφερειακών ιδιότυπων προϊόντων, όλων των γεωργικών παραδόσεων που συνδέονται με αυτά και των αντίστοιχων παραδοσιακών γεωργικών μεθόδων που επιτρέπουν τη διατήρηση του τοπίου και των γεωργικών συστημάτων ως οικοτόπων για πολλά άγρια είδη χλωρίδας και πανίδας·
38. επισημαίνει ότι το 1992 δόθηκε μια αρχική ώθηση στην ενσωμάτωση της προστασίας της βιοποικιλότητας στην ΚΓΠ και ότι, μετέπειτα, η μεταρρύθμιση του 2003 εισήγαγε μέτρα, όπως η πολλαπλή συμμόρφωση, το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης ανά γεωργική εκμετάλλευση (αποσύνδεση) και η ανάπτυξη της υπαίθρου, τα οποία αποβαίνουν επωφελή για τη βιοποικιλότητα·
39. προτείνει η βιοποικιλότητα να αποτελέσει μία από τις βασικές αρχές του "υγειονομικού ελέγχου" της ΚΓΠ που πρόκειται να διεξαχθεί το 2008 και θεωρεί απαραίτητη τη χρήση του "υγειονομικού ελέγχου" του 2008 για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των διαφόρων μέτρων για τη βιοποικιλότητα, ιδίως μέτρων για τον τομέα της δασοκομίας, καθώς και την ορθή αντιμετώπιση των ελλείψεων σε αυτόν τον τομέα·
40. εφιστά την προσοχή στον νέο κανονισμό για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης (περίοδος προγραμματισμού 2007-2013), ο οποίος προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη χρηματοδότηση του Natura 2000, περιέχει αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και μέτρα υπέρ της διατήρησης των γενετικών πόρων στην γεωργία και της στήριξης της αειφόρου δασικής διαχείρισης, διατηρεί δε τις πληρωμές για τις περιοχές που εμφανίζουν φυσικά μειονεκτήματα·
41. τάσσεται υπέρ της προώθησης (τοπικών/περιφερειακών) εταιρικών σχέσεων μεταξύ ιδιοκτητών γης και χρηστών, οργανισμών για τη διατήρηση της φύσης, κυβερνήσεων και κέντρων εμπειρογνωμοσύνης ώστε να συνεργάζονται με σκοπό την από κοινού εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα βιοποικιλότητας, υιοθετώντας μια προσέγγιση εκ των κάτω προς τα άνω·
42. ζητεί να αξιοποιηθούν η καλλιέργεια και η χρήση της βιομάζας ως καυσίμου και για την παραγωγή ενέργειας ως ευκαιρία να ενισχυθεί η ποικιλότητα στην γεωργία· πιστεύει ότι τούτο θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στην ενίσχυση που παρέχεται στην έρευνα μέσω του εβδόμου προγράμματος πλαισίου· η παραγωγή βιομάζας δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να οδηγεί σε απώλεια της βιοποικιλότητας, είτε εντός είτε εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
Περιφερειακή και χωροταξική ανάπτυξη (στόχος 4)
43. αναγνωρίζει την αυξανόμενη κατάτμηση των οικοσυστημάτων που προκύπτει από την επέκταση των υποδομών, της βιομηχανίας και της στέγασης· υποστηρίζει ότι, με προσεκτικό σχεδιασμό, είναι δυνατόν να μειωθεί σε μεγάλο βαθμό η ζημία που προκαλείται στα οικοσυστήματα και να αναγνωριστούν οι ευκαιρίες προς όφελος των οικοσυστημάτων· προτρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Συνοχής και τα διαρθρωτικά ταμεία δεν ζημιώνουν τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος, αλλά βελτιστοποιούν τα οφέλη υπέρ της βιοποικιλότητας· προτρέπει τα κράτη μέλη να καταστήσουν προτεραιότητα τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος στον χωροταξικό σχεδιασμό σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, και να διασφαλίσουν ότι η βιοποικιλότητα λαμβάνεται επαρκώς υπόψη στο πλαίσιο των στρατηγικών περιβαλλοντικών εκτιμήσεων και των εκτιμήσεων των επιπτώσεων στο περιβάλλον·
Επεκτατικά αλλόχθονα είδη και αλλόχθονοι γενότυποι (στόχος 5)
44. αναγνωρίζει ότι τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη συνιστούν κύρια απειλή κατά της βιοποικιλότητας και ότι η διάδοση επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών επιτείνεται από την αυξανόμενη κυκλοφορία των προσώπων και των εμπορευμάτων· συνιστά την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης κοινοτικής αντίδρασης στο πρόβλημα, όπως ενός συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, το οποίο θα καλύπτει τα κενά στο νομοθετικό πλαίσιο, καθώς και τη χάραξη μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής για τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη·
45. υπογραμμίζει το γεγονός ότι η ανοσοαντισύλληψη θα μπορούσε να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στον έλεγχο των επεκτατικών αλλοχθόνων θηλαστικών ειδών (IAS) και επισημαίνει τη σημαντική έρευνα που βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη στον εν λόγω τομέα· προτρέπει την Επιτροπή να διαθέσει χρηματοδότηση για τη διενέργεια ευρωπαϊκής έρευνας στον τομέα της ανοσοαντισύλληψης και να ζητήσει την εκπόνηση προτάσεων σχεδίων· επισημαίνει ότι το πρόγραμμα LIFE + είναι ένα υφιστάμενο πλαίσιο το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί προκειμένου να ενθαρρυνθεί η δράση για τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη·
46. καλεί την Επιτροπή να προχωρήσει στην πρόταση νομοθεσίας για τον περιορισμό της εισαγωγής αλλοχθόνων ειδών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον έλεγχο της συμμόρφωσης στη Σύμβαση CITES·
47. εφιστά την προσοχή στις ενίοτε καταστροφικές επιπτώσεις εξωτικών οργανισμών στο θαλάσσιο οικοσύστημα· ζητεί τη λήψη επειγόντων μέτρων για την πρόληψη της μεταφοράς οργανισμών μέσω του ερματικού ύδατος και προτρέπει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τη διεθνή σύμβαση για τον έλεγχο και τη διαχείριση του ερματικού ύδατος των πλοίων και των συναφών ιζημάτων στο πλαίσιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ)·
48. ζητεί από την ΕΚ να καθιερώσει ουσιαστικούς ελέγχους για την απόρριψη υδάτων έρματος στα ύδατα της ΕΕ·
49. τονίζει τη σημασία της πλήρους εφαρμογής του νομοθετικού πλαισίου της ΕΕ για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς· υπογραμμίζει τους πιθανούς κινδύνους που παρουσιάζει για τη βιοποικιλότητα η βιομηχανικής κλίμακας παραγωγή γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών και ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει τις επιπτώσεις στα ευρωπαϊκά οικοσυστήματα·
50. εκφράζει την ανησυχία του για τη δυνατότητα διαφυγής γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και την πιθανότητα αναπαραγωγής τους με τοπικούς ιχθύες, γεγονός που ενδέχεται να διαταράξει τη βιοποικιλότητα σε αυτά τα οικοσυστήματα· ζητεί από την ΕΚ να απαγορεύσει την είσοδο στην ΕΕ γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων που προορίζονται για την τροφική αλυσίδα της·
51. εκφράζει την ικανοποίησή του για την εκπεφρασμένη πρόθεση της Επιτροπής να θεσπίσει ειδική νομοθεσία για την οικολογική πιστοποίηση των ιχθύων και την παροτρύνει να υποβάλει το συντομότερο νομοθετική πρόταση·
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ 2 – Η ΕΕ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ
Διεθνής διακυβέρνηση (στόχος 6)
52. στηρίζει μετ’ επιτάσεως την αποτελεσματική εφαρμογή της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλομορφία (CBD) και προτρέπει την ΕΕ να αναλάβει ηγετικό ρόλο από αυτήν την άποψη· τονίζει τη σημασία της εφαρμογής προγραμμάτων εργασίας της CBD, μεταξύ των άλλων, για προστατευόμενες περιοχές· τονίζει την ανάγκη να περατωθούν οι εργασίες σχετικά με ένα διεθνές καθεστώς πρόσβασης σε γενετικούς πόρους και κατανομής των οφελών· τονίζει ότι θα πρέπει να αυξηθεί η αμοιβαία υποστήριξη και συνέργεια μεταξύ των διεθνών περιβαλλοντικών συμφωνιών και προτείνει ότι οι τρίτες χώρες οι οποίες λαμβάνουν κοινοτικές επιχορηγήσεις θα πρέπει να σέβονται τις κοινοτικές πολιτικές για τη βιοποικιλότητα·
53. αναγνωρίζει την απειλή που υφίσταται για τη βιοποικιλότητα στην ανοικτή θάλασσα· συνιστά τη σύναψη συμφωνίας για την προστασία της βιοποικιλότητας στην ανοικτή θάλασσα στο πλαίσιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας· προτρέπει την ΕΕ να εξακολουθήσει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στον τομέα αυτόν·
54. θεωρεί σημαντική την υποστήριξη συμφωνιών και σχεδίων δράσης μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών με στόχο τη διατήρηση κοινών θαλάσσιων περιοχών·
55. επισημαίνει την απειλή που συνιστά για τη βιοποικιλότητα η αλιεία με βενθοπελαγικές τράτες και άλλες μη βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές· επισημαίνει εν προκειμένω την πρόσφατη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών· παρακινεί την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις το συντομότερο δυνατό για την αλιεία βυθού στην ανοιχτή θάλασσα· προτρέπει την Επιτροπή να συνεργαστεί με τα Ηνωμένα Έθνη και τις συναφείς περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας, όπου υπάρχουν, με στόχο την έγκριση και την εφαρμογή μέτρων για τη διαχείριση του συνόλου των αλιευτικών δραστηριοτήτων που διεξάγονται στην ανοιχτή θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που χρησιμοποιούν τράτες· προτρέπει επίσης την Επιτροπή να εργαστεί με σκοπό την επείγουσα εφαρμογή μέτρων για την προστασία σημαντικών βενθοπελαγικών ενδιαιτημάτων στην ανοικτή θάλασσα από καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της αλιείας με τράτες βυθού·
56. στηρίζει πλήρως τα συμπεράσματα της διάσκεψης του Παρισιού (19-21 Σεπτεμβρίου 2006), που περιλαμβάνονται στο "Μήνυμα από το Παρίσι", σχετικά με τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής συνεργασίας· προτρέπει την Επιτροπή και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι θα παρέχεται επαρκής χρηματοδότηση στα υπερπόντια διαμερίσματα και εδάφη της ΕΕ για θέματα που αφορούν το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα και ότι θα βελτιωθεί η πρόσβαση των τοπικών οργανισμών και ΜΚΟ σε ευρωπαϊκά προγράμματα, σε συντονισμό με τις τοπικές αρχές·
57. εκφράζει τη λύπη του για την περιορισμένη προσοχή που δίδεται στα θέματα βιοποικιλότητας στις διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες· τάσσεται υπέρ της ενσωμάτωσης της διάστασης της βιοποικιλότητας στο διεθνές εμπόριο και στις παγκόσμιες προσπάθειες αλλαγής των μη αειφόρων παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο των τρεχουσών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ, να δίδουν απόλυτη προτεραιότητα στην αναγνώριση των μη εμπορικού χαρακτήρα πτυχών·
Εξωτερική βοήθεια (στόχος 7)
58. συμμερίζεται την έντονη ανησυχία που διατυπώνεται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την περιβαλλοντική ολοκλήρωση στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας και στα συμπεράσματα της επανεξέτασης της πολιτικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα (2004) σχετικά με το χαμηλό επίπεδο υλοποίησης του σχεδίου δράσης της ΕΕ υπέρ της βιοποικιλότητας στον τομέα της οικονομικής και αναπτυξιακής συνεργασίας· επιδοκιμάζει την έκκληση που διατυπώνεται στην ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη για μεγαλύτερη διάθεση κονδυλίων υπέρ της βιοποικιλότητας και για ενίσχυση της "ενσωμάτωσης της διάστασης" της βιοποικιλότητας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας·
59. επισημαίνει ότι, παρά τις φιλοδοξίες αυτές, τα κονδύλια υπέρ της βιοποικιλότητας στα προγράμματα εξωτερικής βοήθειας της Κοινότητας και των κρατών μελών είναι εξαιρετικά περιορισμένα· χαιρετίζει την πρόσφατη 4η ανασύσταση του Παγκόσμιου Ταμείου Περιβάλλοντος, αλλά εκφράζει τη λύπη του που το γεγονός αυτό δεν αντιπροσωπεύει καμία αύξηση, υπό πραγματικούς όρους, των κονδυλίων υπέρ της βιοποικιλότητας· τονίζει τη ζωτική σημασία που έχει η δέσμευση περιορισμένων κονδυλίων για προτεραιότητες που αφορούν τη βιοποικιλότητα σε τρίτες χώρες·
60. υπογραμμίζει ότι η αποτελεσματική ενσωμάτωση των προβληματισμών για τη βιοποικιλότητα στα προγράμματα εξωτερικής βοήθειας της Κοινότητας και των κρατών μελών (συμπεριλαμβανομένων δημοσιονομικών μέτρων στήριξης) είναι αποφασιστικής σημασίας, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι δεν ζημιώνουν τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία που έχει η οικοδόμηση της ικανότητας των δικαιούχων χωρών να ενσωματώνουν προβληματισμούς για τη βιοποικιλότητα στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης (συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών για τη μείωση της ένδειας)·
61. εκφράζει την έντονη ανησυχία του διότι, παρά τις πολιτικές φιλοδοξίες, υφίσταται στην πραγματικότητα σοβαρός κίνδυνος η νέα γενιά εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα και ανά περιφέρεια να εξακολουθήσει να μην λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες της βιοποικιλότητας αν δεν υπάρξει εν προκειμένω μια πιο προορατική δέσμευση της Επιτροπής έναντι των δικαιούχων χωρών·
Εμπόριο (στόχος 8)
62. αναγνωρίζει το "οικολογικό αποτύπωμα" που συνεπάγεται το εμπόριο της ΕΕ στη βιοποικιλότητα και στις υπηρεσίες οικοσυστήματος τρίτων χωρών· προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τις μείζονες επιπτώσεις του εμπορίου στη βιοποικιλότητα και στις υπηρεσίες οικοσυστήματος, ειδικότερα μέσω της διενέργειας εκτιμήσεων του αντικτύπου του στην αειφορία· τονίζει τη σημασία της θέσπισης μέτρων για τη μείωση του οικολογικού αντικτύπου της παγκοσμιοποίησης στο πλαίσιο πολυμερών, περιφερειακών και διμερών συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών· τονίζει ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές δεν θα πρέπει να οδηγούν σε μείωση της βιοποικιλότητας σε τρίτες χώρες·
63. εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για τις εισαγωγές εμπορικών αγαθών στην ΕΕ, όπως ξυλείας, φοινικέλαιου και σόγιας, που οδηγούν στην αποψίλωση των τροπικών δασών· εκφράζει την ανησυχία του για την αυξανόμενη ζήτηση βιοκαυσίμων που ενδέχεται να επιτείνει τις πιέσεις που ασκούνται στα τροπικά δάση· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προβούν σε άμεσες ενέργειες, προκειμένου να εγκρίνουν μέτρα για την αποτροπή ή την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων αυτού του είδους εμπορίου στα τροπικά δάση, συμπεριλαμβανομένης της σύναψης διμερών συμφωνιών στο πλαίσιο του προγράμματος για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT)· προτρέπει την Επιτροπή να υποβάλει το ταχύτερο δυνατόν ανάλυση των επιλογών για την επέκταση της νομοθεσίας με σκοπό να περιοριστεί η εισαγωγή ξυλείας παράνομης υλοτόμησης·
64. καλεί τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το παράνομο εμπόριο ειδών που καλύπτει η CITES, και ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διαμορφώσουν συντονισμένες αποκρίσεις και δράσεις για την επιβολή της CITES·
65. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι αλιευτικές συμφωνίες εταιρικής σχέσης είχαν στο παρελθόν επιτείνει τις πιέσεις επί των αλιευτικών αποθεμάτων, των ειδών που δεν αποτελούν στόχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων και των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων στα ύδατα τρίτων χωρών· τονίζει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλίζεται πως οι αλιευτικές συμφωνίες εταιρικής σχέσης εγγυώνται τη διατήρηση των αλιευτικών αποθεμάτων σε επίπεδα που υποστηρίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση και ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις επί των ειδών που δεν αποτελούν στόχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων, καθώς και επί των θαλάσσιων ενδιαιτημάτων· προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι αλιευτικοί στόλοι της ΕΕ λειτουργούν συμμορφούμενοι με αυτές τις συμφωνίες·
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ 3 – ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ
Αλλαγή του κλίματος (στόχος 9)
66. αναγνωρίζει ότι διάγουμε μια περίοδο αναπόφευκτων κλιματικών αλλαγών που θα επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στα ευρωπαϊκά και παγκόσμια οικοσυστήματα· τονίζει ότι πολλές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος θα γίνουν αισθητές στις ανθρώπινες κοινωνίες και οικονομίες μέσω αλλαγών στα οικοσυστήματα· αναγνωρίζει ότι οι αλλαγές στα οικοσυστήματα και οι επιπτώσεις στα είδη είναι ήδη αισθητές· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναπτυχθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση με σκοπό την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις πολιτικές που επηρεάζουν την αξιοποίηση του εδάφους, των υδάτων και του θαλάσσιου περιβάλλοντος· καλεί την ΕΕ να διαδραματίζει ισχυρό ρόλο διεθνώς στην προσπάθεια μείωσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, των εκπομπών που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου·
67. τονίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλίζεται ότι τα μέτρα άμβλυνσης της αλλαγής του κλίματος, όπως η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα αξιολογούνται προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι λαμβάνουν δεόντως υπόψη ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, καθώς και το ότι τέτοιες επιπτώσεις θα πρέπει να αποτρέπονται ή να ελαχιστοποιούνται – ειδικότερα σε ό,τι αφορά τα αιολικά πάρκα και τα βιοκαύσιμα·
68. αναγνωρίζει ότι η αλλαγή του κλίματος θα ασκήσει έντονες επιπρόσθετες πιέσεις στα ευρωπαϊκά οικοσυστήματα· τονίζει τη ζωτική σημασία ενός μεγάλου, συνεκτικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών (ειδικότερα τοποθεσιών του Natura 2000) και ενός υγιούς ευρύτερου περιβάλλοντος, προκειμένου να ενισχυθεί η αντοχή των οικοσυστημάτων στην αλλαγή του κλίματος· τονίζει, συνεπώς, την ανάγκη να μειωθούν οι "συμβατικές" πιέσεις που ασκούνται στα οικοσυστήματα (κατάτμηση, υπερεκμετάλλευση, μόλυνση, επεκτατικά αλλόχθονα είδη)· την ανάγκη να εξευρεθούν πρόσθετα μέτρα, ειδικά σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση της πρόσθετης πίεσης που ασκείται από την αλλαγή του κλίματος καθώς και την ανάγκη να διενεργηθεί κατεπειγόντως αξιολόγηση των οικολογικών ενδιαιτημάτων και των βιολογικών ειδών που κινδυνεύουν περισσότερο από την αλλαγή του κλίματος·
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ 4 – ΤΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ
Γνωστικό υπόβαθρο (στόχος 10)
69. αναγνωρίζει την τεράστια πρόκληση που συνιστά η ανάγκη συνειδητοποίησης της βιοποικιλότητας· εκφράζει την έντονη ανησυχία του για το εξαιρετικά χαμηλό ύψος πόρων που διατίθενται στην έρευνα για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα, δεδομένης της καθοριστικής σημασίας του θέματος για την ευμάρεια και την ευημερία μας· απευθύνει έκκληση, ώστε να δοθεί υψηλότερη προτεραιότητα στη χρηματοδότηση της έρευνας για τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο των κοινοτικών (ΠΠ7) και εθνικών προγραμμάτων έρευνας·
70. αναγνωρίζει την ανάγκη για τη δημιουργία αποτελεσματικότερων μηχανισμών, προκειμένου η βάση τεκμηρίωσης που σχετίζεται με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος να αντικατοπτρίζεται στην πολιτική σε κοινοτικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο· υποστηρίζει, προς τον σκοπό αυτόν, την πρόταση θέσπισης ενός νέου μηχανισμού της ΕΕ για τη συγκέντρωση ανεξάρτητων, έγκυρων συμβουλών, που θα λαμβάνει δεόντως υπόψη τις ισχύουσες διατάξεις· καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτες και εκτιμήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις της παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας στη βιοποικιλότητα και την αλλαγή της βιοποικιλότητας στις αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών επιπτώσεων της εμφάνισης νέων ειδών στις αστικές περιοχές·
71. εκφράζει ανησυχία για τη μείωση σε πολλά είδη ψαριών και για το γεγονός ότι οι επιστημονικές εκθέσεις του ΔΣΕΘ τηρούνται μόνον εν μέρει, εάν τηρούνται καν, κατά τη θέσπιση των ετήσιων συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC)· αναγνωρίζει ότι οι επιστημονικές εκθέσεις δεν αποτελούν πολιτικά διατάγματα, αλλά θεωρεί ότι πρέπει να συντρέχουν ισχυροί λόγοι και επαρκή επιχειρήματα για τη μη συμμόρφωση προς τις επιστημονικές συστάσεις· θεωρεί ότι, στην προκειμένη περίπτωση, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να προβάλλουν επίσης επιχειρήματα προκειμένου να αποδείξουν ότι η αρχή της μέγιστης διαρκούς απόδοσης τηρείται ουσιαστικά στο εσωτερικό της ΕΕ·
72. καλεί την Επιτροπή να χρηματοδοτήσει μελέτες για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, ιδίως σε περιοχές με πλούσια βιοποικιλότητα και έντονη αλιευτική δραστηριότητα·
ΜΕΤΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
Χρηματοδότηση
73. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τους οικονομικούς περιορισμούς στη χρηματοδότηση του Natura 2000 και άλλων δράσεων υπέρ της βιοποικιλότητας που προβλέπονται στο πρόγραμμα δράσης της ΕΕ μέχρι το 2010 και μετέπειτα, οι οποίοι απορρέουν από αποφάσεις Δημοσιονομικού Πλαισίου·
74. τονίζει την ευθύνη των κρατών μελών να κάνουν χρήση όλων των ευκαιριών που παρέχονται στο πλαίσιο της ΚΓΠ, της ΚΑΠ, του Ταμείου Συνοχής και των διαρθρωτικών Ταμείων, καθώς και του προγράμματος Life+ και του έβδομου προγράμματος πλαισίου και να εκχωρήσουν εθνικούς πόρους· συνιστά να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις οικονομικές ανάγκες κατά την επανεξέταση του προϋπολογισμού το 2008-2009, στο πλαίσιο της οποίας θα πρέπει να αξιολογηθεί η επάρκεια και η διαθεσιμότητα ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη βιοποικιλότητα, ιδίως για το Natura 2000·
75. εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η πρόταση της Επιτροπής, η οποία υποστηρίχθηκε από το Κοινοβούλιο, για την παροχή 20 δισ. ευρώ επιπλέον για την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης στο πλαίσιο του δημοσιονομικού πλαισίου 2007-2013, δεν έγινε δεκτή από το Συμβούλιο, πολλώ δε μάλλον που τα χρήματα θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί ειδικά για την περαιτέρω διεύρυνση και εμβάθυνση των μέτρων για τη βιοποικιλότητα·
76. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι χρηματοδοτικές δυνατότητες του ΕΓΤΑΑ αποδεικνύονται εντελώς ανεπαρκείς για να έχουν τον ευκταίο αντίκτυπο στη διαχείριση του δικτύου Natura 2000, που εξαρτάται από τις γεωργικές και δασικές δραστηριότητες, δεδομένου ότι είναι ιδιαιτέρως πενιχρή η προταθείσα στήριξη για τη βελτίωση των γνώσεων και της παρακολούθησης·
77. εφιστά την προσοχή στην ανάγκη οικονομικής αποζημίωσης των τοπικών κοινοτήτων, τα εισοδήματα των οποίων ζημιώνονται λόγω των ειδικών δράσεων για τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος·
78. εφιστά την προσοχή στις δυνατότητες που υπάρχουν στο πλαίσιο της οδηγίας για την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής "ο ρυπαίνων πληρώνει" και προτρέπει τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τις εν λόγω δυνατότητες προκειμένου να χρηματοδοτήσουν μέτρα τα οποία θα συντελέσουν στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που περιέχονται στις οδηγίες για τους οικοτόπους και τα πτηνά·
Ενίσχυση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων
79. χαιρετίζει την πρόταση για την έναρξη διαλόγου σε επίπεδο ΕΕ σχετικά με μια πιο μακροπρόθεσμη θεώρηση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος ως πλαίσιο άσκησης πολιτικής· τονίζει ότι ο εν λόγω διάλογος θα πρέπει να συνδέεται σαφώς με τον διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης· προτείνει ο εν λόγω διάλογος να καταστεί όσο το δυνατόν περιεκτικότερος και, ειδικότερα, να κινηθεί προς τις περιφέρειες· προτρέπει οι ευρωπαϊκές αξίες που συνδέονται με τη φύση (τόσο εντός της ΕΕ όσο και παγκοσμίως) να αποτελέσουν αναπόσπαστο τμήμα της προταθείσας διακήρυξης των ευρωπαϊκών αξιών στο πλαίσιο της γερμανικής Προεδρίας·
80. αναγνωρίζει την υψηλή ποιότητα των εκτιμήσεων του αντικτύπου των πολιτικών που αφορούν κοινοτικές πρωτοβουλίες περιβαλλοντικής πολιτικής· εκφράζει τη λύπη του που η περιβαλλοντική διάσταση στις εκτιμήσεις του αντικτύπου των πολιτικών που αφορούν πρωτοβουλίες πολιτικής άλλων τομέων είναι συχνά αποδυναμωμένη· προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ελέγχουν όλες τις νέες πρωτοβουλίες πολιτικής για πιθανές σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και να διασφαλίζουν ότι, σε περίπτωση που διαπιστωθούν τέτοιες πιθανές επιπτώσεις, θα υπάρξει κατάλληλη αντιμετώπιση των ανησυχιών σε σχέση με τη βιοποικιλότητα, καθώς και των επιπτώσεων επί των υπηρεσιών οικοσυστήματος, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκτίμησης του αντικτύπου·
81. τονίζει τη σημασία της συμπληρωματικότητας μεταξύ των δράσεων σε επίπεδο Κοινότητας και κρατών μελών· αναγνωρίζει τη μοναδική αξία του προγράμματος δράσης της ΕΕ μέχρι το 2010 και μετέπειτα ως μέσου για την ενίσχυση της συμπληρωματικότητας· προτρέπει, συνεπώς, τα κράτη μέλη να εναρμονίσουν τις δράσεις τους με εκείνες του προγράμματος δράσης· προτρέπει τα κράτη μέλη να επεκτείνουν την εν λόγω εναρμόνιση, ώστε να συμπεριλάβει περιφερειακά και τοπικά επίπεδα·
82. υπογραμμίζει τη σημασία της πλήρους και συνεπούς εφαρμογής και επιβολής των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικοτόπους· ζητεί μετ’ επιτάσεως η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διαθέσουν επαρκείς πόρους και προσοχή σε αυτόν τον σκοπό·
83. τονίζει τη σημασία του χωροταξικού σχεδιασμού σε ό,τι αφορά τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος· προτρέπει τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις προσεγγίσεις και τις μεθόδους σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με σκοπό την υποστήριξη της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστημάτων, μεταξύ άλλων μέσω της συμπληρωματικής εφαρμογής του Natura 2000, του σχεδιασμού της διαχείρισης λεκανών απορροής και μέτρων ανάπτυξης της υπαίθρου, και στη θάλασσα μέσω της εφαρμογής της οικοσυστημικής προσέγγισης, όπως ορίζεται στην οδηγία για τη θαλάσσια στρατηγική·
84. ζητεί από την Επιτροπή να ασκήσει πίεση στους υπευθύνους για τις διαδοχικές καθυστερήσεις στη συγκρότηση των Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων για την αλιεία, που είναι απαραίτητα για την καλύτερη παρακολούθηση και διατήρηση των αλιευτικών πόρων·
Σχέσεις συνεργασίας
85. επιδοκιμάζει την έκκληση για ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων μεταξύ των ομάδων που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα της βιοποικιλότητας και των βασικών ομάδων ενδιαφερομένων· τονίζει τη σημασία της σύναψης εταιρικών σχέσεων με κύριους ιδιοκτήτες και χρήστες χερσαίων, υδάτινων και θαλάσσιων πόρων· υποστηρίζει, ειδικότερα, τη σύναψη εταιρικών σχέσεων με κυνηγούς, την αλιευτική κοινότητα, γεωργούς και δασοκόμους, καθώς και με τους τομείς των επιχειρήσεων και της οικονομίας· αναγνωρίζει τον εξέχοντα ρόλο που διαδραματίζει η πρωτοβουλία "Αντίστροφη μέτρηση 2010" από αυτήν την άποψη·
Εκπαίδευση, ευαισθητοποίηση και συμμετοχή
86. τονίζει τη σημασία που έχει η αύξηση της συνειδητοποίησης από το κοινό της σπουδαιότητας της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων στην ευμάρεια και την ευημερία· προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν σημαντικά προγράμματα και εκστρατείες, με σκοπό την επιμόρφωση και την ενημέρωση της κοινής γνώμης, την οικοδόμηση πολιτικού αιτήματος για δράση και την ενίσχυση της ενεργής συμμετοχής του κοινού σε μέτρα που άπτονται της διατήρησης· τονίζει τη σημασία της πρόσβασης στην πληροφόρηση και στη δικαιοσύνη εν προκειμένω·
87. επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται συναισθηματικά συνδεδεμένοι με τα τοπία και τα ιστορικά χαρακτηριστικά τους που οφείλονται σε ανθρώπινη παρέμβαση και εκτιμούν την ομορφιά τους· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η μεγάλης κλίμακας γεωργία έχει υποβαθμίσει τη βιοποικιλότητα και την ομορφιά των τοπίων· θεωρεί ότι η αποκατάσταση των τοπίων, επί παραδείγματι δενδροστοιχιών μεταξύ λιβαδιών, θα έχαιρε ευρείας αποδοχής και θα συντελούσε στην αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·
88. επισημαίνει ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία της Ευρώπης υποδέχονται ετησίως περισσότερα από 100 εκατομμύρια επισκέπτες, και αναγνωρίζει ότι αυτά τα ιδρύματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης·
89. παροτρύνει την Επιτροπή να προχωρήσει σε δράσεις ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τα προβλήματα που σχετίζονται με τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και των συναφών οικοσυστημάτων·
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ
90. τονίζει τη σημασία που έχουν οι δείκτες όσον αφορά την ενημέρωση του κοινού και των φορέων λήψης αποφάσεων επί της προόδου που σημειώνεται· επιδοκιμάζει την προταθείσα δέσμη συνοπτικών δεικτών για τη βιοποικιλότητα· προτείνει την υιοθέτηση και τη διατήρηση ενός δείκτη για τη βιοποικιλότητα ως διαρθρωτικού δείκτη και ως δείκτη αειφόρου ανάπτυξης·
91. επισημαίνει την εξέχουσα σημασία που έχει η ενίσχυση των μακροπρόθεσμων δυνατοτήτων και μεθόδων ελέγχου στη στήριξη της δέσμης δεικτών και στην παροχή ευρύτερων πηγών πληροφόρησης σχετικά την κατάσταση της βιοποικιλότητας, τις πιέσεις που ασκούνται στη βιοποικιλότητα και την αποτελεσματικότητα της ανταπόκρισης της πολιτικής· τονίζει την ανάγκη να καταστούν οι εν λόγω πληροφορίες ευρέως διαθέσιμες μέσω ενός κοινού συστήματος πληροφόρησης·
92. στηρίζει τα υφιστάμενα έργα στο πλαίσιο των οποίων αναπτύσσονται αντικειμενικοί δείκτες για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της βιοποικιλότητας και καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την τήρηση των δεσμεύσεων που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει δυνάμει της Σύμβασης για την Βιοποικιλότητα - δηλαδή της βιώσιμης χρησιμοποίησης, της διατήρησης και της δίκαιης συμμετοχής στα οφέλη από την αξιοποίηση της βιοποικιλότητας - και να καταβάλει προσπάθειες, ούτως ώστε το υλικό αναφοράς σχετικά με τα είδη και τις ποικιλίες να συγκεντρώνεται μόνο στα συμβαλλόμενα στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα κράτη, καθώς και να εναρμονίσει τις διαθέσιμες πληροφορίες και να χρησιμοποιήσει τα υφιστάμενα δίκτυα·
93. επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής για την υποβολή ενδιάμεσων (έως τα τέλη του 2008) και τελικών (έως τα τέλη του 2010 και τα τέλη του 2013) αξιολογήσεων της προόδου που έχει σημειωθεί προς την επίτευξη των στόχων του προγράμματος δράσης που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο· τονίζει ότι τα πορίσματα αυτών των αξιολογήσεων θα ενημερώνουν ευρύτερες διαδικασίες επανεξέτασης της πολιτικής και του προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένης της αναθεώρησης του προϋπολογισμού το 2008-2009 και αναθεωρήσεων της πολιτικής και του προϋπολογισμού για την περίοδο μετά το 2013· προτρέπει την Επιτροπή να προωθήσει μια ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα μετά το 2010·
94. θεωρεί ότι οι υφιστάμενες υποχρεώσεις κοινοποίησης θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να απλοποιηθούν και ότι οι μελλοντικές κοινοποιήσεις δεν θα πρέπει να επιφέρουν αύξηση του διοικητικού φόρτου·
0
0 0
95. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.
- [1] ΕΕ C 341 της 9.11.1998, σελ. 41.
- [2] ΕΕ C 047 της 27.02.2003, σελ. 0575.
- [3] ΕΕ C 194 της 19.7.1993, σελ. 401.
- [4] ΕΕ L 103 της 25.4.1979, σελ. 1.
- [5] ΕΕ C 262 της 18.9.2001, σελ. 132.
- [6] ΕΕ C 47 E της 21.2.2002, σελ. 113.
- [7] Έγγραφο 10117/06 του Συμβουλίου της 9.6.2006.
- [8] ΕΕ L 25, της 1.2.1999, σελ. 1.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Τι είναι βιοποικιλότητα;
Πρόκειται για έναν συνολικό όρο ο οποίος καλείται να περιγράψει την ποικιλία όλων των έμβιων και φυσικών διαδικασιών που συντελούνται επί της Γης.
Η σύμβαση για τη βιολογική ποικιλομορφία ορίζει τη βιοποικιλότητα ως "τη μεταβλητότητα μεταξύ έμβιων οργανισμών κάθε είδους [...] συμπεριλαμβανομένης της ποικιλομορφίας εντός και μεταξύ των ειδών καθώς και των οικοσυστημάτων"[1].
Στοιχεία και αριθμοί
Η ανάπτυξη από την οποία επωφελήθηκε η ανθρωπότητα κατά τις τελευταίες δεκαετίες συνδυάστηκε με την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, ήτοι της ποικιλότητας και της έκτασης των φυσικών συστημάτων. Η εν λόγω απώλεια βιοποικιλότητας σε επίπεδο οικοσυστημάτων, ειδών και γονιδίων προκαλεί ανησυχίες, όχι μόνο λόγω της ιδιαίτερης εγγενούς αξίας της φύσης, αλλά και επειδή συνεπάγεται επιδείνωση των "υπηρεσιών των οικοσυστημάτων" που παρέχουν τα φυσικά συστήματα. Οι εν λόγω υπηρεσίες περιλαμβάνουν την παραγωγή τροφίμων, καυσίμων, ινών και φαρμάκων, τη ρύθμιση του νερού, του ατμοσφαιρικού αέρα και του κλίματος, τη διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους και του κύκλου των θρεπτικών συστατικών.
Όπως επισημαίνεται στην αξιολόγηση των οικοσυστημάτων επ’ ευκαιρία της Χιλιετίας (ΜΑ) που εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2005, οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν οδηγήσει τον πλανήτη στα πρόθυρα ενός μαζικού κύματος εξαφανίσεων ειδών, απειλώντας περαιτέρω την ευημερία μας. Για παράδειγμα, οι σημερινοί ρυθμοί απώλειας εκτιμώνται ότι είναι 100 έως και 1 000 φορές υψηλότεροι από τα φυσιολογικά επίπεδα. Η αξιολόγηση επ’ ευκαιρία της Χιλιετίας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο με τον οποίο οι υπηρεσίες οικοσυστήματος συμβάλλουν στην ευημερία του ανθρώπου και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από την ύπαρξη υγιών οικοσυστημάτων.
Κάποια συγκεκριμένα στοιχεία:
- Η αφθονία των ειδών μειώθηκε κατά 40% μεταξύ 1970 και 2000.
- Από το 2000, 36 εκατ. εκτάρια πρωτογενών δασών χάνονται κάθε χρόνο.
- Στην περιοχή της Καραϊβικής, η επιφάνεια από σκληρό κοράλλι μειώθηκε κατά 80%.
- Ποσοστό 35% της μαγκρόβιας βλάστησης έχει εξαφανιστεί σε διάστημα μόλις 20 ετών.
Ο στόχος του 2010 για τη βιοποικιλότητα
Η ΕΕ έχει προβεί σε σημαντικές δηλώσεις εν προκειμένω. Οι επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ συμφώνησαν, το 2001, "να αναστείλουν την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας [στην ΕΕ] έως το 2010"[2] και να "αποκαταστήσουν τα οικολογικά ενδιαιτήματα και τα φυσικά συστήματα"[3]. Το 2002, δεσμεύτηκαν, μαζί με άλλους 130 παγκόσμιους ηγέτες, να "μειώσουν ουσιαστικά τον ρυθμό απώλειας της βιοποικιλότητας [σε παγκόσμιο επίπεδο] έως το 2010"[4].
Ο στόχος της ανάσχεσης της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 αποτελεί αντικείμενο αρκετών βασικών διεθνών συμφωνιών. Κάθε μία εξ αυτών αναγνωρίζει τη ραγδαία υποβάθμιση των οικοσυστημάτων και των οικολογικών ενδιαιτημάτων, την αυξανόμενη απειλή που συνιστά για πολλούς πληθυσμούς ειδών και την επείγουσα ανάγκη να αναληφθεί δράση που θα αναστείλει την υποβάθμιση αναντικατάστατων φυσικών πόρων.
Για πρώτη φορά, υιοθετήθηκε ένας συνολικός στόχος υπέρ της διατήρησης, σε αντίθεση με γενικά διατυπωμένους στόχους οι οποίοι ενδέχεται να οδηγήσουν ή να μην οδηγήσουν στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της διατήρησης. Εντούτοις, δεδομένης της ραγδαίας υποβάθμισης που παρατηρείται σήμερα στη βιοποικιλότητα, τόσο στην Ευρώπη όσο και παγκοσμίως, και του διαρκώς αυξανόμενου βαθμού και έντασης πολλών ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ο στόχος της ανάσχεσης της υποβάθμισης της βιοποικιλότητας έως το 2010 θα απαιτήσει να καταβληθούν πρωτόγνωρες προσπάθειες για την προσαρμογή των δραστηριοτήτων μας στις ανάγκες των φυσικών συστημάτων.
Η θέση του εισηγητή
Ο εισηγητής τονίζει ότι η επίτευξη του στόχου του 2010 για τη βιοποικιλότητα δεν απέχει πολύ. Υπάρχει μια αναδυόμενη συναίνεση σχετικά με τι πρέπει να γίνει για να διασωθεί η βιοποικιλότητα εντός των επόμενων ετών:
1. Τα είδη και τα οικοσυστήματα απαιτούν χώρο για την ανάπτυξη και την αποκατάστασή τους. Η διατήρηση των υπηρεσιών οικοσυστήματος –όπως προωθείται από την ανακοίνωση της Επιτροπής– πρέπει να καταστεί θεμελιώδης στόχος όλων των οριζόντιων και τομεακών πολιτικών της ΕΕ.
2. Το 75% όλων των αλιευμάτων υφίσταται πλήρη εκμετάλλευση ή υπερεκμετάλλευση. Είδη, όπως ο βακαλάος, ο μπακαλιάρος και η ιππόγλωσσα βρίσκονται ήδη υπό απειλή. Εάν δεν κινηθούμε προς την κατεύθυνση της βιώσιμης χρήσης, δεν θα απομείνει ίχνος ιχθύος για τα εγγόνια μας. Ο εισηγητής αναγνωρίζει, συνεπώς, τις απειλές που συνιστούν οι μη βιώσιμες οικολογικά αλιευτικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της παράνομης αλιείας, για τα αλιευτικά αποθέματα, τα είδη που δεν αποτελούν στόχο των αλιευτικών δραστηριοτήτων και τα θαλάσσια ενδιαιτήματα·
3. Οι δρόμοι, τα εργοστάσια και η στέγαση καταστρέφουν τα οικολογικά ενδιαιτήματα ζώων και φυτών. Εάν η αστική ανάπτυξη και η ανάπτυξη της υπαίθρου συνεχίσει να αγνοεί τη φύση, ο περιβάλλων χώρος μας θα κυριαρχείται από μπετόν και μόλυνση.
4. Η αλλαγή του κλίματος θεωρείται η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Με την αλλαγή των συνθηκών, αλλάζουν και τα οικοσυστήματα και τα οικολογικά ενδιαιτήματα. Ο εισηγητής τονίζει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναπτυχθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση με σκοπό την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις πολιτικές που επηρεάζουν την αξιοποίηση του εδάφους, των υδάτων και του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Είναι καθήκον μας να αγωνιστούμε κατά της αλλαγής του κλίματος και να διασφαλίσουμε ότι τα είδη μπορούν να μεταναστεύσουν ή να προσαρμοστούν σε νέα περιβάλλοντα.
5. Εάν ένα είδος απελευθερωθεί εκτός του συνήθους ενδιαιτήματός του, κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνει. Σε άλλες περιπτώσεις, τα αποκαλούμενα επεκτατικά αλλόχθονα είδη ευδοκίμησαν και κατέστρεψαν την τοπική χλωρίδα και πανίδα. Δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η εξέλιξη των πραγμάτων, η μείωση των εισβολών αυτών είναι σημαντική. Από αυτήν την άποψη, ο εισηγητής τονίζει ότι η διάδοση επεκτατικών αλλοχθόνων ειδών επιτείνεται από την αυξανόμενη κυκλοφορία των προσώπων και των εμπορευμάτων και συνιστά την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης κοινοτικής απάντησης στο πρόβλημα, όπως ενός συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, το οποίο θα καλύπτει τα κενά στο νομοθετικό πλαίσιο, καθώς και τη χάραξη μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής για τα επεκτατικά αλλόχθονα είδη.
6. Η βιοποικιλότητα αποτελεί το θεμέλιο της αειφόρου ανάπτυξης. Οι υπηρεσίες οικοσυστήματος που διαθέτει παρέχουν τη βάση για την άσκηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας. Οι ανησυχίες για τη βιοποικιλότητα πρέπει, συνεπώς, να συμπεριληφθούν σε όλους τους τομείς χάραξης πολιτικής. Μεταξύ των μέτρων, συγκαταλέγονται τα κίνητρα της αγοράς, η αναπτυξιακή βοήθεια, το φιλικό προς τη βιοποικιλότητα εμπόριο και οι διαδικασίες διεθνούς διακυβέρνησης.
7. Τα κράτη μέλη οφείλουν να κάνουν χρήση όλων των ευκαιριών που παρέχονται στο πλαίσιο της ΚΓΠ, της ΚΑΠ, του Ταμείου Συνοχής και των διαρθρωτικών Ταμείων, του προγράμματος LIFE+ και του έβδομου προγράμματος πλαισίου, προκειμένου να υποστηρίξουν τους στόχους της βιοποικιλότητας και να εκχωρήσουν εθνικούς πόρους. Επιπλέον, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις οικονομικές ανάγκες κατά την επανεξέταση του προϋπολογισμού το 2008-2009, στο πλαίσιο της οποίας θα πρέπει να αξιολογηθεί η επάρκεια και η διαθεσιμότητα ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη βιοποικιλότητα, και συγκεκριμένα για το Natura 2000.
8. Τέλος αλλά εξίσου σημαντικό, ο εισηγητής αναγνωρίζει ότι το πρόγραμμα δράσης της ΕΕ μέχρι το 2010 και μετέπειτα συνιστά σημαντικό μέσο και έσχατη ευκαιρία για την προσέγγιση παραγόντων σε επίπεδο Κοινότητας και κρατών μελών σε ό,τι αφορά δράσεις καθοριστικής σημασίας, προκειμένου να τηρηθούν οι δεσμεύσεις του 2010. Δεδομένου όμως του περιορισμένου χρόνου που απομένει για την υλοποίησή του, η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι υφίστανται οι αναγκαίες δομές για την άμεση και αποτελεσματική υλοποίησή του σε επίπεδο Κοινότητας και κρατών μελών.
- [1] Άρθρο 2, CBD.
- [2] Συμπεράσματα της Προεδρίας, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Γκέτεμποργκ της 15ης και 16ης Ιουνίου 2001.
- [3] COM(2001)0264.
- [4] Παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη, σχέδιο εφαρμογής.
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (19.12.2006)
προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
σχετικά με την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010
(2006/2233(INI))
Συντάκτης γνωμοδότησης: Thijs Berman
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής και τη θεωρεί καλή αφετηρία για μια πιο επικεντρωμένη προσέγγιση σχετικά με την επίτευξη του στόχου βιοποικιλότητας για το 2010 και στηρίζει την απόφαση να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενίσχυση της εφαρμογής της υφιστάμενης πολιτικής και των υφιστάμενων μέτρων·
2. επισημαίνει ότι η Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ) από κοινού με τη σχετική αναπτυξιακή δυναμική που οδηγεί, αφενός, στην εξειδίκευση και την εντατικοποίηση και, αφετέρου, στην περιθωριοποίηση και υποαξιοποίηση του εδάφους, συνέβαλαν σε σημαντική απώλεια της βιοποικιλότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες·
3. επισημαίνει τον μεγάλο πλούτο ειδών και τη γενετική ποικιλότητα των γεωργικών καλλιεργειών και ζώων και τάσσεται υπέρ της διατήρησης και της ενίσχυσης αυτής της ποικιλότητας·
4. σημειώνει ότι η προσφορά γεωργικών προϊόντων στην αγορά δεν αντικατοπτρίζει πλήρως την ποικιλότητα των ειδών και των ποικιλιών και τάσσεται υπέρ της προώθησης της ποικιλότητας στην προσφορά γεωργικών προϊόντων για τις επιχειρήσεις άμεσης εμπορίας, αλλά και για την εμπορία σε συνεργασία με τους λιανοπωλητές και τη μεταποιητική βιομηχανία·
5. διαπιστώνει ότι τόσο οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων όσο και οι καλλιεργητές τοπικών ειδών χρειάζονται, για την παραγωγή και την εμπορία, νομική ασφάλεια· ζητεί ως εκ τούτου την άμεση μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 98/95/ΕΚ, στην οποία ζητείται η δημιουργία νομικής βάσης που να επιτρέπει, στο πλαίσιο των νομικών διατάξεων περί εμπορίας σπόρων, τη διατήρηση, μέσω της χρησιμοποίησης επιτόπου (in situ) και στις εκμεταλλεύσεις, των ειδών που απειλούνται από γενετική φθορά·
6. είναι της άποψης ότι οι κύριες αιτίες για την απώλεια της βιοποικιλότητας είναι οι κλιματικές αλλαγές, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η εφαρμογή εντατικών μεθόδων γεωργικής παραγωγής καθώς και η ακατάλληλη διαχείριση των δασικών εκτάσεων και των υδάτινων πόρων·
7. επισημαίνει ότι η διατήρηση της ποικιλότητας των τοπίων της ευρωπαϊκής υπαίθρου είναι ουσιαστικής σημασίας όχι μόνο για τη διατήρηση των υπηρεσιών που προσφέρει μια βιώσιμη γεωργία, αλλά και για τη διατήρηση της γενετικής ροής μεταξύ των πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας·
8. υπενθυμίζει ότι η προώθηση των Προστατευμένων Ονομασιών Προελεύσεως και των Προστατευμένων Γεωγραφικών Ενδείξεων διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία των περιφερειακών ιδιότυπων προϊόντων, όλων των γεωργικών παραδόσεων που συνδέονται με αυτά και των αντίστοιχων παραδοσιακών γεωργικών μεθόδων που επιτρέπουν τη διατήρηση του τοπίου και των γεωργικών συστημάτων ως οικοτόπων για πολλά άγρια είδη χλωρίδας και πανίδας·
9. επισημαίνει ότι το 1992 δόθηκε μια αρχική ώθηση στην ενσωμάτωση της προστασίας της βιοποικιλότητας στην ΚΓΠ και ότι, μετέπειτα, η μεταρρύθμιση του 2003 εισήγαγε μέτρα, όπως η πολλαπλή συμμόρφωση, το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης ανά γεωργική εκμετάλλευση (αποσύνδεση) και η ανάπτυξη της υπαίθρου, τα οποία αποβαίνουν επωφελή για τη βιοποικιλότητα·
10. εφιστά την προσοχή στον νέο κανονισμό για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης (περίοδος προγραμματισμού 2007-2013), ο οποίος προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη χρηματοδότηση του Natura 2000, περιέχει αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και μέτρα υπέρ της διατήρησης των γενετικών πόρων στην γεωργία και της στήριξης της αειφόρου δασικής διαχείρισης, διατηρεί δε τις πληρωμές για τις περιοχές που εμφανίζουν φυσικά μειονεκτήματα·
11. σημειώνει ότι η χρηματοδότηση που προβλέπεται από το δημοσιονομικό πλαίσιο της περιόδου 2007-2013 για το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), το Ταμείο Συνοχής και τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Life+ παρέχει πρωτίστως τη δυνατότητα περαιτέρω χρηματοδότησης, κατά προτεραιότητα, των έργων βιοποικιλότητας και του δικτύου Natura 2000·
12. εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η πρόταση της Επιτροπής, η οποία υποστηρίχθηκε από το Κοινοβούλιο, για την παροχή 20 δισ. ευρώ επιπλέον για την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης στο πλαίσιο του δημοσιονομικού πλαισίου 2007-2013, δεν έγινε δεκτή από το Συμβούλιο, πολλώ δε μάλλον που τα χρήματα θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί ειδικά για την περαιτέρω διεύρυνση και εμβάθυνση των μέτρων για τη βιοποικιλότητα·
13. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι χρηματοδοτικές δυνατότητες του ΕΓΤΑΑ αποδεικνύονται εντελώς ανεπαρκείς για να έχουν τον ευκταίο αντίκτυπο στη διαχείριση του δικτύου Natura 2000, που εξαρτάται από τις γεωργικές και δασικές δραστηριότητες, δεδομένου ότι είναι ιδιαιτέρως πενιχρή η προταθείσα στήριξη για τη βελτίωση των γνώσεων και της παρακολούθησης·
14. προτείνει η βιοποικιλότητα να καταστεί μία από τις βασικές αρχές του "υγειονομικού ελέγχου" της ΚΓΠ που πρόκειται να διεξαχθεί το 2008·
15. θεωρεί απαραίτητη τη χρήση του "υγειονομικού ελέγχου" του 2008 για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των διαφόρων μέτρων για τη βιοποικιλότητα, ιδίως μέτρων για τον τομέα της δασοκομίας, καθώς και την ορθή αντιμετώπιση των ελλείψεων σε αυτόν τον τομέα·
16. θεωρεί ότι η γεωργία, ως τομέας απολαμβάνων τη βιοποικιλότητα, μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στη διαχείριση και τη διατήρηση της ίδιας της βιοποικιλότητας· κρίνει ότι Η ΚΓΠ πρέπει στο εξής να προωθεί πρότυπα παραγωγής με χρονική διάρκεια, τα οποία, εκτός του ότι θα είναι οικονομικώς βιώσιμα, θα επιτρέπουν την επιρροή στο περιβάλλον και στην αναβάθμιση και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας των περισσοτέρων ειδών, ζωϊκών, φυτικών και μικροβιακών·
17. τάσσεται υπέρ της προώθησης (τοπικών/περιφερειακών) εταιρικών σχέσεων μεταξύ ιδιοκτητών γης και χρηστών, οργανισμών για τη διατήρηση της φύσης, κυβερνήσεων και κέντρων εμπειρογνωμοσύνης ώστε να συνεργάζονται με σκοπό την από κοινού εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα βιοποικιλότητας, υιοθετώντας μια προσέγγιση εκ των κάτω προς τα άνω·
18. επισημαίνει την ανάγκη λήψης ειδικά προσαρμοσμένων μέτρων για την προώθηση της βιοποικιλότητας στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ και υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι υπηρεσίες οικοσυστήματος, όπως η διατήρηση των φυσικών τοπίων, και οι οικονομικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, είναι αλληλεξαρτώμενες·
19. ζητεί να αξιοποιηθούν η καλλιέργεια και η χρήση της βιομάζας ως καυσίμου και για την παραγωγή ενέργειας ως ευκαιρία να ενισχυθεί η ποικιλότητα στην γεωργία· πιστεύει ότι τούτο θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στην ενίσχυση που παρέχεται στην έρευνα μέσω του εβδόμου προγράμματος πλαισίου· η παραγωγή βιομάζας δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να οδηγεί σε απώλεια της βιοποικιλότητας, είτε εντός είτε εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
20. καλεί την Επιτροπή να μελετήσει κατά πόσο μπορούν να ενσωματωθούν συνδεδεμένες με την βιοποικιλότητα πτυχές σ' ένα οικο-πιστοποιητικό, λαμβάνοντας εντούτοις υπόψη ότι πρέπει να αξιολογηθεί η πραγματική σκοπιμότητα των μελλοντικών οικο-πιστοποιητικών, ότι οι κανόνες της κοινής αγοράς δεν πρέπει να υπονομευθούν εξαιτίας της στρέβλωσης του ανταγωνισμού μεταξύ των προϊόντων των κρατών μελών και ότι η ανταγωνιστικότητα των κοινοτικών προϊόντων δεν πρέπει να διακυβευθεί έναντι ανταγωνιστών από τρίτες χώρες·
21. εκφράζει τη λύπη του για την περιορισμένη προσοχή που δίδεται στα θέματα βιοποικιλότητας στις διμερείς και πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες· τάσσεται υπέρ της ενσωμάτωσης της διάστασης της βιοποικιλότητας στο διεθνές εμπόριο και στις παγκόσμιες προσπάθειες αλλαγής των μη αειφόρων παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων· καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο των τρεχουσών διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ, να δίδουν απόλυτη προτεραιότητα στην αναγνώριση των μη εμπορικού χαρακτήρα πτυχών·
22. χαιρετίζει τη δεδηλωμένη πρόθεση ανάληψης δράσης για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, και ιδίως στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη·
23. στηρίζει τα υφιστάμενα έργα στο πλαίσιο των οποίων αναπτύσσονται αντικειμενικοί δείκτες για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της βιοποικιλότητας και καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την τήρηση των δεσμεύσεων που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει δυνάμει της Σύμβασης για την Βιοποικιλότητα - δηλαδή της βιώσιμης χρησιμοποίησης, της διατήρησης και της δίκαιης συμμετοχής στα οφέλη από την αξιοποίηση της βιοποικιλότητας - και να καταβάλει προσπάθειες, ούτως ώστε το υλικό αναφοράς σχετικά με τα είδη και τις ποικιλίες να συγκεντρώνεται μόνο στα συμβαλλόμενα στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα κράτη, καθώς και να εναρμονίσει τις διαθέσιμες πληροφορίες και να χρησιμοποιήσει τα υφιστάμενα δίκτυα·
24. εφιστά την προσοχή στην ανάγκη ενημέρωσης του κοινού σχετικά με τις ενέργειες που αναλαμβάνονται σε επίπεδο Ένωσης σε ό, τι αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας, καθώς και με τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη που απορρέουν από την προστασία αυτή·
25. θεωρεί ότι οι υφιστάμενες υποχρεώσεις κοινοποίησης θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να απλοποιηθούν και ότι οι μελλοντικές κοινοποιήσεις δεν θα πρέπει να επιφέρουν αύξηση του διοικητικού φόρτου·
26. θεωρεί απαραίτητη την ενεργό συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των κλάδων της βιομηχανίας και της παιδείας, στη διαδικασία προστασίας της βιοποικιλότητας·
27. χαιρετίζει την πρόθεση υποβολής ετήσιας έκθεσης στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την πρόοδο στην εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης για τη Βιοποικιλότητα.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 |
||||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
|||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
ENVI |
||||||
|
Γνωμοδότηση της |
AGRI |
||||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης |
Thijs Berman |
||||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης που αντικαταστάθηκε/καν |
- |
|
|
|
|||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
21.11.2006 |
19.12.2006 |
|
|
|
||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
19.12.2006 |
||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: -: 0: |
36
|
|||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Vincenzo Aita, Marie-Hélène Aubert, Κατερίνα Μπατζελή, Thijs Berman, Niels Busk, Luis Manuel Capoulas Santos, Giuseppe Castiglione, Joseph Daul, Albert Deß, Gintaras Didžiokas, Carmen Fraga Estévez, Duarte Freitas, Jean-Claude Fruteau, Ιωάννης Γκλαβάκης, Lutz Goepel, Bogdan Golik, Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, Esther Herranz García, Heinz Kindermann, Albert Jan Maat, Διαμάντω Μανωλάκου, Mairead McGuinness, María Isabel Salinas García, Agnes Schierhuber, Willem Schuth, Czesław, Adam Siekierski, Brian Simpson, Csaba Sándor Tabajdi, Marc Tarabella, Witold Tomczak, Kyösti Virrankoski, Janusz Wojciechowski, Andrzej Tomasz Zapałowski |
||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Pilar Ayuso, Bernadette Bourzai, Astrid Lulling |
||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
|
||||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
|
||||||
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Αλιείας (25.1.2007)
προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
σχετικά με την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010
(2006/2233(INI))
Συντάκτης γνωμοδότησης: Ιωάννης Γκλαβάκης
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Επιτροπή Αλιείας καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:
1. υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής της αναθεωρημένης Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής καθώς προβλέπει την αειφόρο διαχείριση των αλιευτικών πόρων και αποθαρρύνει την υπεραλίευση, η οποία αποτελεί απειλή για τη θαλάσσια ζωή·
2. τονίζει τη σημασία της πρότασης οδηγίας "Θαλάσσια στρατηγική" (COM(2005)0505) και υπενθυμίζει την ανάγκη να καταρτίσουν τα κράτη μέλη εθνικά προγράμματα με στόχο τη διατήρηση των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων που συνδέονται με το θαλάσσιο περιβάλλον·
3. θεωρεί σημαντική την υποστήριξη συμφωνιών και σχεδίων δράσης μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών με στόχο τη διατήρηση κοινών θαλάσσιων περιοχών·
4. εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Επιτροπής να εφαρμόσει μια κοινή θαλάσσια πολιτική που θα βασίζεται σε μια ολιστική προσέγγιση των ωκεανών και επισύρει την προσοχή στην ανάγκη περιβαλλοντικής και οικολογικής προστασίας των ωκεανών, ως εγγύησης για την οικονομική ανάπτυξη τομέων όπως η αλιεία, ο τουρισμός και άλλοι·
5. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης κατά της παράνομης, αδήλωτης και αρρύθμιστης αλιείας (IUU), η οποία αποτελεί βασική απειλή για την ανασύσταση των ιχθυαποθεμάτων·
6. υπενθυμίζει τη σημασία του έβδομου προγράμματος πλαίσιο για τις δραστηριότητες στον τομέα της έρευνας και την ανάγκη να θεωρηθεί η αλιεία και η βιώσιμη εκμετάλλευση των ωκεανών ως στρατηγική προτεραιότητα για τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος·
7. ζητεί από την Επιτροπή να επανεξετάσει τα προγράμματα διαχείρισης και ανασύστασης των πόρων που εφαρμόζονται σε ορισμένα είδη ιχθύων, τα οποία συχνά δεν συνάδουν με την ορθή παρακολούθηση των ειδών αυτών· παροτρύνει την Επιτροπή να εφαρμόσει πιο συγκεκριμένα μέτρα, που θα είναι συμβατά με τα εργαλεία και τις μεθόδους αλιείας που χρησιμοποιούνται στις εν λόγω βιογεωγραφικές περιοχές·
8. λαμβάνει υπόψη ότι η προώθηση επιλεκτικών μεθόδων αλιείας αποτελεί προτεραιότητα διότι θα συμβάλει στην αειφορία της αλιείας και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσω της μείωσης των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων·
9. ζητεί από την Επιτροπή να ελέγχει καλύτερα κατά πόσον τηρείται η κοινοτική νομοθεσία που αφορά την καταπολέμηση της ρύπανσης και της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·
10. χαιρετίζει την πρωτοβουλία εκ μέρους της ΕΕ και των κρατών μελών να συμπεριλάβουν τα θαλάσσια και τα ποτάμια οικοσυστήματα στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000 και ζητεί να δοθεί έμφαση και στις περιοχές αναπαραγωγής των ιχθυοαποθεμάτων·
11. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει περαιτέρω την επέκταση του δικτύου NATURA 2000 στα δέκα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, δεδομένου ότι, με την προσχώρηση των τελευταίων, η Μαύρη Θάλασσα αποτελεί πλέον τμήμα των κοινοτικών υδάτων·
12. εκφράζει την ανησυχία του για τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχουν στη βιοποικιλότητα η εισαγωγή εξωτικών ειδών και η πιθανή διαφυγή γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων στα θαλάσσια οικοσυστήματα, και ζητεί από την Επιτροπή περαιτέρω εξέταση των κινδύνων·
13. εκφράζει την ανησυχία του για τη δυνατότητα διαφυγής γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και την πιθανότητα αναπαραγωγής τους με τοπικούς ιχθύες, γεγονός που ενδέχεται να διαταράξει τη βιοποικιλότητα σε αυτά τα οικοσυστήματα· ζητεί από την ΕΚ να απαγορεύσει την είσοδο στην ΕΕ γενετικώς τροποποιημένων ιχθύων που προορίζονται για την τροφική αλυσίδα της·
14. παροτρύνει την Επιτροπή να θεσπίσει κίνητρα και να υποστηρίξει τις μελέτες που αφορούν την καλλιέργεια νέων ειδών υπό αιχμαλωσία, ιδίως αυτών που αποτελούν αντικείμενο υπεραλίευσης, προκειμένου να δώσει απάντηση στις ανάγκες της αγοράς που αντιμετωπίζει τη δυνάμει απειλή της μείωσης των αλιευμάτων·
15. καλεί την Επιτροπή να χρηματοδοτήσει μελέτες για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, ιδίως σε περιοχές με πλούσια βιοποικιλότητα και έντονη αλιευτική δραστηριότητα.
16. εκφράζει την ικανοποίησή του για την εκπεφρασμένη πρόθεση της Επιτροπής να θεσπίσει ειδική νομοθεσία για την οικολογική πιστοποίηση των ιχθύων και την παροτρύνει να υποβάλει το συντομότερο νομοθετική πρόταση·
17. ζητεί από την ΕΚ να καθιερώσει ουσιαστικούς ελέγχους για την απόρριψη υδάτων έρματος στα ύδατα της ΕΕ·
18. ζητεί από την Επιτροπή να ασκήσει πίεση στους υπευθύνους για τις διαδοχικές καθυστερήσεις στη συγκρότηση των Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων για την αλιεία, που είναι απαραίτητα για την καλύτερη παρακολούθηση και διατήρηση των αλιευτικών πόρων·
19. παροτρύνει την Επιτροπή να προχωρήσει σε δράσεις ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τα προβλήματα που σχετίζονται με τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και των συναφών οικοσυστημάτων·
20. εφιστά την προσοχή στην ανάγκη οικονομικής αποζημίωσης των τοπικών κοινοτήτων, τα εισοδήματα των οποίων ζημιώνονται λόγω των ειδικών δράσεων για τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 |
||||||
|
Αριθμός διαδικασίας |
|||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
ENVI |
||||||
|
Γνωμοδότηση της |
PECH |
||||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια |
|
||||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης |
Ιωάννης Γκλαβάκης |
||||||
|
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης που αντικαταστάθηκε/καν |
|
|
|
|
|||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
20.11.2006 |
20.12.2006 |
|
|
|
||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
25.1.2007 |
||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: -: 0: |
23 0 1 |
|||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
James Hugh Allister, Σταύρος Αρναουτάκης, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Niels Busk, Luis Manuel Capoulas Santos, David Casa, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Carmen Fraga Estévez, Ιωάννης Γκλαβάκης, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Heinz Kindermann, Albert Jan Maat, Rosa Miguélez Ramos, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Willi Piecyk, Dirk Sterckx, Catherine Stihler, Daniel Varela Suanzes-Carpegna, Thomas Wise |
||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Duarte Freitas, James Nicholson |
||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
|
||||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
... |
||||||
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
|
Τίτλος |
Ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2010 |
||||||||||
|
Αριθ. διαδικασίας |
|||||||||||
|
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας |
ENVI |
||||||||||
|
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) |
PECH |
AGRI |
ITRE |
DEVE |
|
||||||
|
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει |
ITRE |
DEVE |
|
|
|
||||||
|
Ενισχυμένη συνεργασία |
|
|
|
|
|
||||||
|
Εισηγητής(ές) |
Αδάμος Αδάμου |
|
|||||||||
|
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν) |
|
|
|||||||||
|
Εξέταση στην επιτροπή |
30.1.2007 |
|
|
|
|
||||||
|
Ημερομηνία έγκρισης |
21.3.2007 |
||||||||||
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+ : - : 0 : |
50 0 0 |
|||||||||
|
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Αδάμος Αδάμου, Georgs Andrejevs, Margrete Auken, Liam Aylward, Pilar Ayuso, Johannes Blokland, John Bowis, Frieda Brepoels, Dorette Corbey, Chris Davies, Avril Doyle, Mojca Drčar Murko, Edite Estrela, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Satu Hassi, Gyula Hegyi, Jens Holm, Caroline Jackson, Dan Jørgensen, Aldis Kušķis, Peter Liese, Jules Maaten, Linda McAvan, Μάριος Ματσάκης, Alexandru-Ioan Morţun, Riitta Myller, Miroslav Ouzký, Δημήτριος Παπαδημούλης, Antonyia Parvanova, Vittorio Prodi, Guido Sacconi, Richard Seeber, Kathy Sinnott, Bogusław Sonik, María Sornosa Martínez, Αντώνιος Τρακατέλλης, Ευαγγελία Τζαμπάζη, Thomas Ulmer, Marcello Vernola, Anja Weisgerber, Åsa Westlund, Glenis Willmott |
||||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Alfonso Andria, Giovanni Berlinguer, Iles Braghetto, Henrik Lax, Jiří Maštálka, Stefan Sofianski |
||||||||||
|
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία |
Radu Podgorean |
||||||||||
|
Ημερομηνία κατάθεσης |
28.3.2007 |
|
|||||||||
|
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα) |
... |
|
|||||||||