ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη

18.4.2007 - (COM(2006)0486 – C6‑0319/2006 – 2006/0165(CNS)) - *

Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων
Εισηγήτρια: Astrid Lulling

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη

(COM(2006)0486 – C6‑0319/2006 – 2006/0165(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2006)0486)[1],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 93 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0319/2006),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων (A6‑0148/2007),

1.  εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογίες του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 4
(4) Οι διαβουλεύσεις αυτές οδήγησαν σε δεύτερη έκθεση της Επιτροπής που υποβλήθηκε στις 26 Μαΐου 2004. Η έκθεση της Επιτροπής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι απαιτείται μεγαλύτερη σύγκλιση μεταξύ των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, ιδίως όσον αφορά τους κινδύνους στρέβλωσης του ανταγωνισμού και απάτης.	διαγράφεται
Τροπολογία 2 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 4 Α (νέα)
	(4α) Ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να επιτευχθεί σύγκλιση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά είναι ο φορολογικός ανταγωνισμός, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να προωθηθεί περισσότερο με την ελεύθερη, απεριόριστη και μάλιστα ευκολότερη κυκλοφορία των προϊόντων αυτών διαμέσου των εσωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ο φόρος θα εισπράττεται μόνο στο σημείο αγοράς.
Αιτιολόγηση
Ο φορολογικός ανταγωνισμός είναι ευεργετικός για τους καταναλωτές και την οικονομία της ΕΕ. Ο ανταγωνισμός αυτός μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο αν επιτραπεί η πλήρης και ελεύθερη λειτουργία της ενιαίας αγοράς, όπως επιτάσσουν οι ιδρυτικές Συνθήκες. Πρόκειται για ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα που προσδοκούν οι πολίτες μας.

Τροπολογία 3

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 5

(5) Ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να αντισταθμιστεί η πτώση της πραγματικής αξίας των κοινοτικών ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη. Οι ελάχιστοι συντελεστές πρέπει επομένως να αυξηθούν ανάλογα με τον πληθωρισμό.	διαγράφεται

Τροπολογία 4 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 6
(6) Για να αμβλυνθούν οι δυσχέρειες που ενδέχεται να αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη τα οποία οφείλουν να αυξήσουν σημαντικά τους εθνικούς συντελεστές τους προκειμένου να συμμορφωθούν με τους νέους ελάχιστους συντελεστές, είναι σκόπιμο να προβλεφθούν μεταβατικές περίοδοι.	διαγράφεται
Τροπολογία 5 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7
(7) Είναι επίσης αναγκαίο να καταστεί η τακτική διαδικασία εξέτασης πιο ευέλικτη και λιγότερο δαπανηρή και να προσαρμοστεί η συχνότητα με την οποία θα διενεργείται. Η παρούσα περίοδος των δύο ετών είναι πολύ βραχεία για να αξιολογηθούν κατάλληλα τροποποιήσεις στη νομοθεσία των κρατών μελών. Είναι σκόπιμο να διενεργείται εξέταση κάθε τέσσερα έτη.	διαγράφεται
Τροπολογία 6 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7Α (νέα)
	(7α) Ο καθορισμός ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη από την οδηγία 92/84/ΕΟΚ δεν έχει επιφέρει προσέγγιση των συντελεστών αυτών μεταξύ των κρατών μελών.
Τροπολογία 7 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7 Β (νέα)
	(7β) Μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τον ταυτόχρονο καθορισμό ελάχιστων συντελεστών και μέγιστων συντελεστών, μέσω της κατάρτισης ενός κώδικα συμπεριφοράς που θα κατευθύνει τα κράτη μέλη προς τη σύγκλιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης με την επιφύλαξη της αρχής της επικουρικότητας.
Αιτιολόγηση
Είναι κοινά αποδεκτό ότι την τελευταία 15ετία δεν επιτεύχθηκε σύγκλιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης που αντανακλώνται στις τιμές καταναλωτή. Ο λόγος δεν είναι η άνοδος των ελάχιστων συντελεστών, αλλά οι πολύ υψηλοί και μάλιστα αυξανόμενοι συντελεστές σε διάφορα κράτη μέλη. Για να επιτευχθεί ο στόχος της σύγκλισης των φορολογικών συντελεστών και της συνακόλουθης μείωσης των στρεβλώσεων της εσωτερικής αγοράς, απαιτείται μια γενική συμφωνία που θα ζητεί από τα κράτη μέλη με βαρειά φορολογία να μειώσουν τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσής τους.

Τροπολογία 8

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7Γ (νέα)

	(7γ) Τα κράτη μέλη που επιθυμούν να αυξήσουν τους ελάχιστους συντελεστές, προκειμένου για παράδειγμα να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός, είναι ελεύθερα να το κάνουν.

Τροπολογία 9 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7Δ (νέα)
	(7δ) Ορισμένα κράτη μέλη έχουν καθορίσει συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη σε ύψος έως υπερδεκαπλάσιο των ελάχιστων συντελεστών, έστω κι αν οι τελευταίοι είχαν προσαρμοστεί στον πληθωρισμό.
Τροπολογία 10 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7 Ε (νέα)
	(7ε) Τα υπάρχοντα ελάχιστα επίπεδα των ειδικών φόρων κατανάλωσης αντιπροσωπεύουν σημαντικό κίνητρο για την παραοικονομία, ιδίως στα δύο νεότερα κράτη μέλη, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Αιτιολόγηση
Το κατά κεφαλή ΑΕγχΠ εμφανίζει σημαντικές αποκλίσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Μια συνέπεια είναι ότι οι ελάχιστοι συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης έχουν διαφορετικό αντίκτυπο στα διάφορα κράτη μέλη και επιβαρύνουν πολύ περισσότερο τους καταναλωτές σε χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Η αύξηση των αφανών οικονομικών δραστηριοτήτων αποτελεί λογικό επακόλουθο.

Τροπολογία 11

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7 ΣΤ (νέα)

	(7στ) Τα κράτη μέλη που φοβούνται στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά, λόγω αύξησης του διασυνοριακού εμπορίου μεταξύ της χώρας τους και γειτονικού κράτους μέλους που εφαρμόζει σαφώς χαμηλότερους συντελεστές, είναι ελεύθερα να μειώσουν τους συντελεστές τους.

Τροπολογία 12 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 7 Ζ (νέα)
	(7ζ) Ο καθορισμός των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης απόκειται στα κράτη μέλη, και δεν είναι σκόπιμο να επιβληθούν ελάχιστοι συντελεστές όταν δεν υπάρχουν μέγιστοι συντελεστές.
Τροπολογία 13 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ 8
(8) Η οδηγία 92/84/ΕΟΚ πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί αναλόγως,	(8) Η οδηγία 92/84/ΕΟΚ πρέπει, συνεπώς, να καταργηθεί στο σύνολό της,

Τροπολογία 14

ΑΡΘΡΟ 1

Άρθρο 1, άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 1, και άρθρα 4, 6 και 8 (οδηγία 92/84/ΕΟΚ)

Η οδηγία 92/84/EΟΚ τροποποιείται ως εξής:	Το άρθρο 1, το άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 1 και τα άρθρα 4, 6, 7α και 8 της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ καταργούνται.
(1) Το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 1 Από την 1η Ιανουαρίου 2008 το αργότερο τα κράτη μέλη εφαρμόζουν ελάχιστους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης σύμφωνα με τους κανόνες της παρούσας οδηγίας.»
(2) Στο άρθρο 3 παράγραφος 1, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Από την 1η Ιανουαρίου 2008, ο ελάχιστος συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για την αλκοόλη και την αλκοόλη που περιέχεται στα ποτά εκτός από εκείνα τα οποία αναφέρονται στα άρθρα 4, 5 και 6 ορίζεται σε 720 ευρώ ανά εκατόλιτρο καθαρής αλκοόλης.»
(3) Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 4 Από την 1η Ιανουαρίου 2008, ο ελάχιστος συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα ενδιάμεσα προϊόντα ορίζεται σε 59 ευρώ ανά εκατόλιτρο προϊόντος.»
(4) Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 6 Από την 1η Ιανουαρίου 2008, ο ελάχιστος συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τη μπύρα ορίζεται*****του τελικού προϊόντος:
α)0,98 ευρώ ανά εκατόλιτρο ανά βαθμό Plato,
β)2,45 ευρώ ανά εκατόλιτρο ανά βαθμό αλκοόλης."
(5) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 7α:
«Άρθρο 7α Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 1, τα κράτη μέλη τα οποία στις 31 Δεκεμβρίου 2007 θα όφειλαν να αυξήσουν τους ισχύοντες ελάχιστους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης κατά 10% ή περισσότερο, προκειμένου να προσαρμοστούν στους ελάχιστους συντελεστές που καθορίζονται στα άρθρα 3, 4 και 6, δύνανται να αναβάλουν την εφαρμογή των ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης έως την 1η Ιανουαρίου 2009. Σε περίπτωση που απαιτείται αύξηση 20% ή περισσότερο, η εφαρμογή των ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης μπορεί να αναβληθεί έως την 1η Ιανουαρίου 2010.»
(6) Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 8 Ανά τετραετία, και για πρώτη φορά στις 31 Δεκεμβρίου 2010 το αργότερο, η Επιτροπή εξετάζει τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης που ορίζει η παρούσα οδηγία. Ενδεχομένως, εγκρίνει έκθεση ή πρόταση. Το Συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 93 της Συνθήκης, υιοθετεί τα αναγκαία μέτρα.»

Αιτιολόγηση

Τα κράτη μέλη με χαμηλότερους συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης σε ευρώ συμπίπτουν με τα κράτη που έχουν κατά κεφαλή ΑΕγχΠ χαμηλότερο του μέσου όρου και υστερούν όσον αφορά το επίπεδο των μισθών. Ας σημειωθεί επιπλέον ότι αυτές οι χώρες, που προσπαθούν να καλύψουν την υστέρησή τους, είναι υποχρεωμένες να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη μόλις συγκεντρώσουν τις προϋποθέσεις. Καθώς η προσχώρηση στην ευρωζώνη σταθεροποιεί ένα χαμηλό ποσοστό πληθωρισμού, κάθε αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης πρέπει να πραγματοποιείται χωρίς να εμποδίζεται η αντιπληθωριστική πολιτική να διατηρεί τον δείκτη τιμών καταναλωτή σε καθοδική τροχιά.

Τροπολογία 15

ΑΡΘΡΟ 1 Α (νέο)

	Άρθρο 1α Κώδικας συμπεριφοράς
	Τα κράτη μέλη, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, καταρτίζουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009 το αργότερο, έναν κώδικα συμπεριφοράς στο πλαίσιο του οποίου τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ οφείλουν να λάβουν μέτρα για να καθηλώσουν και να μειώσουν σταδιακά τους ειδικούς φόρους κατανάλωσής τους, ανάλογα με τη φάση του οικονομικού κύκλου τους.
	Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ οφείλουν να μη μειώσουν τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης βάσει των μέτρων που θα ισχύσουν από 1ης Ιανουαρίου 2007, αλλά να εξετάσουν το ενδεχόμενο κατάλληλης αύξησης των συντελεστών τους, ανάλογα με τη φάση του οικονομικού κύκλου τους.
	Η εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς θα επανεξεταστεί για πρώτη φορά εντός του τέταρτου έτους από την έγκρισή του.

Αιτιολόγηση

Ίδια με την τροπολογία 14.

Τροπολογία 16

ΑΡΘΡΟ 2

Άρθρο 2 Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο	διαγράφεται
1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο ως τις 31 Δεκεμβρίου 2007. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και πίνακα αντιστοιχίας μεταξύ αυτών των διατάξεων και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας.
Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από τέτοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραπομπής αυτής αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.
2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

• [1]  Δεν δημοσιεύθηκε ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Το νομοθετικό πλαίσιο

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2006 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε πρόταση οδηγίας που τροποποιεί την οδηγία 92/84/CEE για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη[1].

Η πρόταση αυτή αυξάνει τους ελάχιστους συντελεστές με διακηρυγμένο στόχο να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός και να αποφευχθεί η μείωση της πραγματικής αξίας των συντελεστών με διατήρηση του επιπέδου που αποφασίστηκε από το Συμβούλιο το 1992. Βάσει των στατιστικών στοιχείων της Eurostat για τον ετήσιο ρυθμό μεταβολής των ΕΔΤΚ (εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή), η Επιτροπή υπολόγισε ότι το συνολικό ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ 1993 και 2006 ήταν της τάξης του 31%.

Προϊόν	Συντελεστής εκφραζόμενος ανά	Ισχύων ελάχιστος συντελεστής	Προτεινόμενος ελάχιστος συντελεστής
Οίνος	εκατόλιτρο	0 €	0 €
Μπύρα	Εκατόλιτρο ανά βαθμό Plato ή εκατόλιτρο ανά βαθμό αλκοόλης	0,748 €   ή 1,87 €	0,98 €   ή 2,45 €
Ενδιάμεσα προϊόντα	εκατόλιτρο	45 €	59 €
Αλκοόλη	εκατόλιτρο καθαρής αλκοόλης	550 €	720 €

Η αύξηση αυτή των ελάχιστων συντελεστών για τη μπύρα, την καθαρή αλκοόλη και τα ενδιάμεσα προϊόντα θα αφορούσε 9 από τα 27 κράτη μέλη, τα οποία θα έπρεπε να αυξήσουν τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσής τους. Αυτά τα κράτη μέλη είναι η Λετονία, η Μάλτα, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Λιθουανία, η Ισπανία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Τα άλλα κράτη μέλη ήδη εφαρμόζουν συντελεστές μεγαλύτερους από τους ελάχιστους.

Ορισμένα κράτη μέλη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Φινλανδία και η Σουηδία, εφαρμόζουν συντελεστές σαφώς μεγαλύτερους από τους ελάχιστους. Όσον αφορά π.χ. τη μπύρα, οι εφαρμοζόμενοι συντελεστές υπερβαίνουν τα 15€ ανά εκατόλιτρο ανά αλκοολικό κατ’ όγκο βαθμό (αοβ) του τελικού προϊόντος, έναντι ελάχιστου συντελεστή 1,87€ ο οποίος θα αυξανόταν σε 2,45€ βάσει της πρότασης της Επιτροπής.

2. Τα επιχειρήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την αύξηση των ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη είναι η μείωση των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού και η προώθηση της ενιαίας αγοράς. Ο αντίκτυπος όμως μιας τέτοιας αύξησης των ελάχιστων συντελεστών θα ήταν ασήμαντος, αφού θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα κράτη μέλη.

Ένα άλλο επιχείρημα που προβλήθηκε είναι η καταπολέμηση των στρεβλώσεων εκείνων του ανταγωνισμού που συνδέονται άμεσα με τους ανόμοιους συντελεστές γειτονικών κρατών μελών. Ο αντίκτυπος μιας αύξησης των ελάχιστων συντελεστών δεν θα άλλαζε όμως σε τίποτα την κατάσταση. Για παράδειγμα, το επίπεδο του διασυνοριακού εμπορίου μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Γαλλίας ή μεταξύ Φινλανδίας και Εσθονίας δεν θα επηρεαστεί, δεδομένου ότι η αύξηση δεν αφορά τις χώρες αυτές.

Η αύξηση των ελάχιστων συντελεστών θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στο διασυνοριακό εμπόριο ανάμεσα στη Γερμανία αφενός και τη Σουηδία και τη Δανία αφετέρου, αλλά ο αντίκτυπος αυτός θα ήταν και πάλι ασήμαντος αφού, ακόμα και μετά την αύξηση των συντελεστών στη Γερμανία, οι σουηδικοί συντελεστές θα εξακολουθούσαν να είναι εφταπλάσιοι και οι δανικοί τριπλάσιοι από τους γερμανικούς..

3. Η θέση της εισηγήτριας

Είναι αναπόφευκτη η διαπίστωση ότι η οδηγία 92/84/ΕΟΚ, η οποία καθόρισε ελάχιστους συντελεστές, δεν οδήγησε εντός 15 ετών σε προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη, το αντίθετο μάλιστα.

Έτσι, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης για ένα λίτρο μπύρα με 5% αοβ είναι 0,09€ στην Τσεχική Δημοκρατία και στη Μάλτα και 1,43€ στη Φινλανδία. Για 70cl ήρεμου οίνου με 15% μέγιστο αοβ καταβάλλονται 0,02€ στη Γαλλία και 1,91€ στην Ιρλανδία. Για 70cl αφρώδους οίνου με 15% μέγιστο αοβ καταβάλλονται 0,06€ στη Γαλλία και 3,82€ στην Ιρλανδία. Για 70cl ενός ενδιάμεσου προϊόντος με 22% μέγιστο αοβ καταβάλλονται 0,31€ στην Ελλάδα και 4,94€ στη Φινλανδία. Τέλος, για 70cl οινοπνευματώδους ποτού με 40% αοβ η Κύπρος εισπράττει φόρο 1,68€ και η Σουηδία 15,41€.

Αν τα κράτη μέλη που σήμερα ακόμα εφαρμόζουν τους συντελεστές που καθορίστηκαν το 1992 είχαν θελήσει να τους αυξήσουν, είτε για να αποφύγουν τη μείωση της πραγματικής αξίας των συντελεστών αυτών είτε για να αυξήσουν τα φορολογικά τους έσοδα, θα μπορούσαν να το έχουν κάνει, και εξακολουθούν να είναι ελεύθερα να το κάνουν.

Αν αυτό δεν συνέβη για ορισμένα κράτη μέλη, πρέπει να συμπεράνουμε ότι αυτά τα κράτη μέλη, εκ των οποίων 3 είναι παλιά και 6 νέα, έχουν βάσιμους λόγους να ενεργούν έτσι, τους οποίους οφείλουμε να σεβαστούμε.

Τα κράτη μέλη που καθόρισαν τους συντελεστές αυτών των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε επίπεδα σαφώς ανώτερα από τους ελάχιστους συντελεστές, και που παραπονούνται για αυξανόμενο διασυνοριακό εμπόριο, δεν θα έπρεπε να παραβλέπουν ότι η αύξηση του διασυνοριακού εμπορίου μέσω της ελεύθερης κυκλοφορίας των προϊόντων αποτελεί έναν από τους στόχους της ενιαίας αγοράς. Ο φορολογικός ανταγωνισμός είναι απολύτως θεμιτός στην ενιαία αγορά.

Δεν μπορούμε να βλέπουμε στρέβλωση του ανταγωνισμού λόγω διαφορετικών συντελεστών όταν τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να καθορίσουν το επίπεδο των συντελεστών αυτών.

Οι ελάχιστοι συντελεστές που καθορίστηκαν το 1992 και εφαρμόστηκαν από μια μειονότητα των σημερινών κρατών μελών δεν εμπόδισαν τα άλλα κράτη μέλη να διευρύνουν, με επανειλημμένες αυξήσεις των συντελεστών τους, το χάσμα ανάμεσα στους συντελεστές που εφαρμόζονται σήμερα από τα 27 κράτη μέλη.

Ο καθορισμός ελάχιστων συντελεστών δεν έχει επομένως λόγο ύπαρξης. Η σχετική κοινοτική νομοθεσία πρέπει να καταργηθεί.

Στο πλαίσιο αυτό ας σημειωθεί ότι τα έσοδα από τους ειδικούς και τους λοιπούς φόρους κατανάλωσης αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο 2,7% του ΑΕγχΠ στην ΕΕ των 25. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα προϊόντα πετρελαίου, στον καπνό και, σε ορισμένα 1 κράτη μέλη, στην ενέργεια αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσοστού. Στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά σε επίπεδα κοντά στους ελάχιστους συντελεστές, το προκύπτον φορολογικό έσοδο αποτελεί αμελητέο μέρος του ποσοστού αυτού.

Στην περίπτωση της Γερμανίας, τα έσοδα του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη μπύρα το 2002 ανέρχονταν σε €808,99 εκ., ενώ τα έσοδα του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα ανέρχονταν σε €13.346,42 εκ., δηλαδή ξεπερνούσαν τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα έσοδα του ειδικού φόρου κατανάλωσης στην αμόλυβδη βενζίνη ανέρχονταν σε €22,7 δισ. Άρα οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα αλκοολούχα ποτά αποφέρουν σχετικά λίγα στο δημόσιο ταμείο, αν συγκρίνουμε με τα έσοδα των ειδικών φόρων κατανάλωσης στον καπνό και στα προϊόντα πετρελαίου.

Τέλος, αν λάβουμε υπόψη το γραφειοκρατικό και διοικητικό κόστος της είσπραξης των ειδικών φόρων κατανάλωσης, τα έσοδα από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στις αλκοόλες συνήθως μετά βίας καλύπτουν τα έξοδα, και τα καθαρά έσοδα είναι ασήμαντα έως ανύπαρκτα στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τους ελάχιστους συντελεστές. Γιατί λοιπόν να επιβάλλουμε στα κράτη αυτά ελάχιστους συντελεστές ενώ είναι ελεύθερα να καθορίσουν μεγαλύτερους συντελεστές ανάλογα με τις δημοσιονομικές τους ανάγκες;

4. Συμπεράσματα

Η ύπαρξη των ελάχιστων συντελεστών δεν είχε, μέσα σε 15 χρόνια, καμία επίδραση στην κατεύθυνση της προσέγγισης των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη και δεν συμβάλλει καθόλου στην αντιμετώπιση των υποτιθέμενων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού. Η αύξηση του διασυνοριακού εμπορίου δεν πηγάζει από τους ελάχιστους συντελεστές αλλά από τους υπερβολικούς συντελεστές των σκανδιναβικών κρατών μελών.

Η Επιτροπή υπογραμμίζει την ασήμαντη επίδραση που θα είχε στις τελικές τιμές η πρότασή της για αύξηση των ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά. Ξεχνά ότι κάθε αύξηση των ελάχιστων συντελεστών θα επιδράσει πολλαπλασιαστικά (μέσω ΦΠΑ και περιθωρίων κέρδους) στις τελικές τιμές και συνεπώς θα έχει πληθωριστικό αντίκτυπο, ιδίως στα νέα κράτη μέλη τα οποία δικαιολογημένα αντιτάσσονται στο μέτρο.

Ούτε οι καταναλωτές ούτε οι παραγωγοί θα αντλήσουν οποιοδήποτε όφελος από το μέτρο αυτό. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, οι ελάχιστοι συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη έχουν χάσει τον λόγο ύπαρξής τους. Μπορούμε λοιπόν να τους καταργήσουμε, πράγμα που δεν θα εμποδίσει τα κράτη μέλη να διατηρήσουν τους σημερινούς συντελεστές ή και να τους αυξήσουν με δική τους ευθύνη.

• [1]  COM(2006)0486, 8.9.2006.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη
Έγγραφα αναφοράς	COM(2006)0486 - C6-0319/2006 - 2006/0165(CNS)
Ημερομηνία κλήσης του ΕΚ προς γνωμοδότηση	26.9.2006
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ECON 28.9.2006
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ές) Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ENVI 28.9.2006		AGRI 28.9.2006
Αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει   Ημερομηνία της απόφασης	ENVI 3.10.2006		AGRI 3.10.2006
Εισηγητής(ές)   Ημερομηνία ορισμού	Astrid Lulling 25.9.2006
Εξέταση στην επιτροπή	24.1.2007		28.2.2007		27.3.2007
Ημερομηνία έγκρισης	11.4.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	19 15 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Udo Bullmann, David Casa, Manuel António dos Santos, Jonathan Evans, Elisa Ferreira, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Robert Goebbels, Donata Gottardi, Gunnar Hökmark, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Sophia in ‘t Veld, Othmar Karas, Christoph Konrad, Astrid Lulling, Gay Mitchell, Cristobal Montoro Romero, Lapo Pistelli, Joop Post, John Purvis, Alexander Radwan, Dariusz Rosati, Heide Rühle, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Lydia Shouleva, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Ieke van den Burg
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Jorgo Chatzimarkakis, Pilar del Castillo Vera, Harald Ettl, Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk, Thomas Mann, Maria Petre, Gianni Pittella
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Gianluca Susta, Martin Dimitrov