SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 92/84/EWG w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych

18.4.2007 - (COM(2006)0486 – C6‑0319/2006 – 2006/0165(CNS)) - *

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Astrid Lulling

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie zmieniającej dyrektywę 92/84/EWG w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych

(COM(2006)0486 – C6‑0319/2006 – 2006/0165(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2006)0486)[1],

–   uwzględniając art. 93 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0319/2006),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A6‑0148/2007),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT 4 PREAMBUŁY
(4) W wyniku tych konsultacji powstało drugie sprawozdanie Komisji przedstawione dnia 26 maja 2004 r. Stwierdzono w nim, że większa zbieżność stawek podatku akcyzowego w różnych państwach członkowskich jest konieczna w celu zapewnienia poprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a w szczególności ograniczenia potencjalnych zakłóceń konkurencji i nadużyć.	skreślony
Poprawka 2 PUNKT 4 A PREAMBUŁY (nowy)
	(4a) Najskuteczniejszym sposobem doprowadzenia do zbieżności stawek podatku akcyzowego dla napojów alkoholowych jest konkurencja podatkowa, a tę z kolei można najlepiej wspierać za pomocą swobodnego i nieograniczonego, a nawet ułatwianego przepływu tych produktów przez wewnętrzne granice Unii Europejskiej, pobierając podatki jedynie w miejscu sprzedaży.
Uzasadnienie
Konkurencja podatkowa jest korzystna dla konsumentów i gospodarki UE. Można ją zapewnić jedynie wtedy, gdy pozwoli się na pełne i swobodne funkcjonowanie jednolitego rynku zgodnie z zapisami traktatów założycielskich. Jest to jedno z podstawowych praw, których oczekują nasi obywatele.
Poprawka 3 PUNKT 5 PREAMBUŁY
(5) Z uwagi na to niezbędne jest wyrównanie spadku wartości realnej wspólnotowych stawek minimalnych podatku akcyzowego nakładanego na alkohol i napoje alkoholowe. Minimalne stawki podatku powinny zatem zostać podwyższone zgodnie ze stopą inflacji.	skreślony
Poprawka 4 PUNKT 6 PREAMBUŁY
(6) Celem złagodzenia trudności, z jakimi mogą spotkać się państwa członkowskie, które będą musiały znacznie podwyższyć swoje krajowe stawki podatku, by osiągnąć ich nową minimalną wysokość, należy wprowadzić okresy przejściowe.	skreślony
Poprawka 5 PUNKT 7 PREAMBUŁY
(7) Konieczne jest również uelastycznienie procedury regularnych przeglądów i zmniejszenie jej uciążliwości, a także zmiana częstotliwości przeprowadzania przeglądów. Obecnie obowiązujący okres dwóch lat nie jest wystarczający, aby dokonać oceny zmian wprowadzonych w prawodawstwie państwa członkowskiego. Przeglądy powinny być przeprowadzane co cztery lata.	skreślony
Poprawka 6 PUNKT 7 A PREAMBUŁY (nowy)
	(7a) Ustalenie stawek minimalnych podatku akcyzowego nakładanego na alkohol i napoje alkoholowe w dyrektywie 92/84/EWG nie doprowadziło do zbliżenia tych stawek między państwami członkowskimi.
Poprawka 7 PUNKT 7 B PREAMBUŁY (nowy)
	(7b) Zbliżenie takie można jedynie uzyskać określając stawki zarówno minimalne, jak i maksymalne poprzez wprowadzenie kodeksu postępowania, zawierającego wytyczne dla państw członkowskich dotyczące zbliżenia stawek podatku akcyzowego przy poszanowaniu zasady pomocniczości.
Uzasadnienie
Powszechnie uważa się, że w ciągu ostatnich 15 lat nie udało się uzyskać zbieżności stawek podatku akcyzowego w zakresie cen konsumpcyjnych. Powodem tego nie jest rewaloryzacja stawek minimalnych, lecz jej bardzo wysoka, a nawet rosnąca wartość w różnych państwach członkowskich. Aby osiągnąć zbieżność stawek podatkowych, a z nim stosunkowo niewielkie odchylenia na rynku wewnętrznym, konieczne jest powszechne porozumienie w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego przez państwa członkowskie stosujące wysokie opodatkowanie.
Poprawka 8 PUNKT 7 C PREAMBUŁY (nowy)
	(7c) Państwa członkowskie, które chcą podwyższyć stawki minimalne na przykład w celu uwzględnienia inflacji, mają do tego prawo.
Poprawka 9 PUNKT 7 D PREAMBUŁY (nowy)
	(7d) Niektóre państwa członkowskie ustaliły stawki podatku akcyzowego nakładanego na alkohol i napoje alkoholowe na poziomach przekraczających ponad dziesięciokrotnie stawki minimalne, chociaż stawki te były dostosowane do inflacji.
Poprawka 10 PUNKT 7 E PREAMBUŁY (nowy)
	(7e) Obowiązujące minimalne stawki podatku akcyzowego stanowią poważny bodziec dla szarej strefy gospodarki, zwłaszcza w dwóch najnowszych państwach członkowskich, czyli Bułgarii i Rumunii.
Uzasadnienie
Występujące na terenie UE wartości PKB na mieszkańca znacznie różnią się między sobą. W rezultacie minimalne stawki podatku akcyzowego wywierają różny wpływ na różne państwa członkowskie, stanowiąc o wiele większe obciążenie dla konsumentów w krajach takich jak Bułgaria i Rumunia. Logiczną tego konsekwencję stanowi zwiększona działalność gospodarcza w szarej strefie.
Poprawka 11 PUNKT 7 F PREAMBUŁY (nowy)
	(7f) Do obniżenia swoich stawek mają prawo państwa członkowskie, które obawiają się zakłócenia konkurencji na jednolitym rynku w związku z nasileniem handlu transgranicznego między danym państwem i sąsiednim państwem członkowskim posiadającym nieco niższe stawki.
Poprawka 12 PUNKT 7 G PREAMBUŁY (nowy)
	(7g) Do państw członkowskich należy ustalenie poziomu stawek podatku akcyzowego i nie ma powodu określania stawek minimalnych wobec braku stawek maksymalnych.
Poprawka 13 PUNKT 8 PREAMBUŁY
(8) W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 92/84/WE,	(8) W związku z powyższym należy w całości uchylić dyrektywę 92/84/WE.
Poprawka 14 ARTYKUŁ1 Artykuł 1 artykuł 3 ustęp 1 akapit 1 artykuły 4, 6 i 8 (dyrektywa 92/84/EWG)
W dyrektywie 92/84/EWG wprowadza się następujące zmiany:	Uchyla się art. 1, art. 3 ust. 1 akapit 1 oraz art. 4, 6 i 8 dyrektywy 92/84/EWG.
(1) Artykuł 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 Nie później niż do dnia 1 stycznia 2008 r. państwa członkowskie zastosują minimalne stawki podatku akcyzowego zgodnie zasadami określonymi w niniejszej dyrektywie.”
(2) W art. 3 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Od dnia 1 stycznia 2008 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla alkoholu i alkoholu zawartego w napojach innych niż te określone w art. 4, 5 i 6 ustala się na 720 EUR za 1 hektolitr czystego alkoholu.”
(3) Artykuł 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Od dnia 1 stycznia 2008 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla wyrobów pośrednich ustala się na 59 EUR za 1 hektolitr produktu.”
(4) Artykuł 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Od dnia 1 stycznia 2008 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla piwa, stosowaną w odniesieniu do wyrobu końcowego, ustala się na poziomie:
a) 0,98 EUR za 1 hektolitr/stopień Plato, albo
b) 2,45 EUR za 1 hektolitr/stopień zawartości alkoholu.”
(5) Dodaje się art. 7a w brzmieniu: „Artykuł 7a W drodze odstępstwa od art. 1 państwa członkowskie, które dnia 31 grudnia 2007 r. stosowały stawki podatku akcyzowego w takiej wysokości, że konieczne byłoby ich podwyższenie o 10 % lub więcej w celu osiągnięcia minimalnej wysokości stawki określonej w art. 3,4, i 6, mogą odroczyć stosowanie stawek minimalnych podatku akcyzowego do dnia 1 stycznia 2009 r. W przypadku, gdy konieczne byłoby podwyższenie o 20 % lub więcej, stosowanie minimalnych stawek podatku akcyzowego może zostać odroczone do 1 stycznia 2010 r.
(6) Artykuł 8 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 8 Co cztery lata, a pierwszy raz nie później niż 31 grudnia 2010 r., Komisja dokona oceny stawek podatku akcyzowego określonych w dyrektywie. W stosownych sytuacjach, przedłoży sprawozdanie lub wniosek. Rada, działając zgodnie z art. 93 traktatu, podejmie niezbędne środki.”
Uzasadnienie
Państwa członkowskie stosujące niższe stawki podatku akcyzowego denominowane w euro współistnieją z państwami, w których PKB jest niższe od średniej i w których wysokość wynagrodzeń jest niska. Ponadto trzeba zaznaczyć, że kraje te, będące w fazie „nadrabiania zaległości” mają przystąpić do strefy euro, w momencie stwierdzenia ich gotowości. Z uwagi na to, że przystąpienie do strefy euro zakłada trwałe utrzymywanie niskiego współczynnika inflacji, wszelkie podwyżki podatku akcyzowego należy wprowadzać bez naruszania polityki antyinflacyjnej, utrzymującej spadkową tendencję indeksu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (tzw. inflacja CPI).
Poprawka 15 ARTYKUŁ 1 A (nowy)
	Artykuł 1a
	Kodeks postępowania
	Najpóźniej do 31 grudnia 2009 r. państwa członkowskie na wniosek Komisji ustanawiają kodeks postępowania wskazujący środki, które powinny przyjąć państwa członkowskie nakładające podatki akcyzowe na poziomie przekraczającym średnią unijną w celu zamrożenia stawek podatku akcyzowego oraz stopniowego ich obniżania w zależności od zmian cyklu gospodarczego.
	Państwa członkowskie nakładające podatki akcyzowe poniżej średniej unijnej nie powinny zmniejszać stawek podatku akcyzowego na podstawie środków z dnia 1 stycznia 2007 r., ale powinny rozważyć odpowiednie podniesienie stawek w zależności od stanu swego cyklu gospodarczego.
	Stosowanie kodeksu postępowania kontrolowane jest po raz pierwszy w czwartym roku po jego przyjęciu.
Uzasadnienie
Patrz poprawka 14.
Poprawka 16 Artykuł 2
Artykuł 2	skreślony
Transpozycja
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 31 grudnia 2007 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

• [1]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

1. Kontekst legislacyjny

Dnia 8 września 2006 r. Komisja Europejska przyjęła wniosek dotyczący dyrektywy w celu wprowadzenia zmian do dyrektywy 92/84/EWG dotyczącej zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych[1].

Celem tego wniosku jest dokonanie rewaloryzacji stawek minimalnych, aby rzekomo uwzględnić inflację oraz by uniknąć obniżenia wartości realnej stawek podatkowych, utrzymując poziom ustalony przez Radę w 1992 r. Opierając się na statystykach Eurostatu dotyczących rocznego tempa zmian zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych (ang. HICP), Komisja obliczyła, że ogólna stopa inflacji w latach 1993-2006 wyniosła około 31%.

Produkt	Stawka wyrażona w odniesieniu do:	Obecna stawka minimalna	Proponowana stawka minimalna
Wino	Hl	0 €	0 €
Piwo	1 hektolitr / stopień Plato lub 1 hektolitr / stopień zawartości alkoholu	0,748 € lub 1,87 €	0,98 € lub 2,45 €
Wyroby pośrednie	Hl	45 €	59 €
Alkohol	1 hektolitr czystego alkoholu	550 €	720 €

Podniesienie stawek minimalnych dla piwa, alkoholi czystych i wyrobów pośrednich miałaby dotyczyć 9 z 27 państw członkowskich, które powinny podnieść obowiązujące w nich stawki podatku akcyzowego. Państwa członkowskie, których zmiana ta miałaby dotyczyć, to Łotwa, Malta, Republika Czeska, Niemcy, Luksemburg, Litwa, Hiszpania, Rumunia i Bułgaria. Pozostałe państwa członkowskie stosują już stawki przekraczające stawki minimalne.

Niektóre państwa członkowskie, takie jak Wielka Brytania, Irlandia, Finlandia i Szwecja, stosują stawki nieco wyższe od stawek minimalnych. W przypadku piwa stosowane stawki wynoszą ponad 15 € za hektolitr / stopień zawartości alkoholu w produkcie końcowym, podczas gdy stawka minimalna wynosi 1,87 €, a miałaby wzrosnąć do 2,45 € zgodnie z wnioskiem Komisji.

2. Argumenty Komisji Europejskiej

Jednym z głównych argumentów wysuwanych przez Radę i Komisję na rzecz podniesienia minimalnych stawek podatku akcyzowego od alkoholi i napojów alkoholowych jest ograniczenie zakłóceń konkurencji i wspieranie jednolitego rynku. Tymczasem wpływ podwyższenia minimalnych stawek byłby nieznaczny, gdyż między państwami członkowskimi pozostałyby znaczne różnice.

Innym przedstawianym argumentem jest przeciwdziałanie zakłóceniom konkurencji wynikającym bezpośrednio z różnic między stawkami w sąsiadujących państwach członkowskich. Podniesienie stawek minimalnych niczego by nie zmieniło. Przykładowo podwyższenie stawek minimalnych nie wpłynie na poziom transgranicznej wymiany handlowej między Wielką Brytanią i Francją czy między Finlandią i Estonią, ponieważ omawiane tu zagadnienie nie dotyczy tych krajów.

Podniesienie stawek minimalnych mogłoby mieć wpływ na transgraniczną wymianę handlową między Niemcami i Szwecją z jednej strony i Danią z drugiej, lecz wpływ ten byłby również niewielki, gdyż nawet po podniesieniu stawek w Niemczech, stawki szwedzkie byłyby nadal siedem razy wyższe, a stawki duńskie trzy razy wyższe od stawek niemieckich.

3. Stanowisko sprawozdawcy

Nie można nie zauważyć, że dyrektywa 92/84/EWG określająca stawki minimalne nie doprowadziła w ciągu piętnastu lat do zbliżenia stawek podatku akcyzowego na alkohol i napoje alkoholowe, a raczej odniosła przeciwny skutek.

Przykładowo podatek akcyzowy nakładany na jeden litr piwa o zawartości 5% alkoholu wynosi 0,09 € w Republice Czeskiej, a na Malcie i w Finlandii 1,43 €. Za 70 cl wina musującego o zawartości 15% alkoholu we Francji trzeba zapłacić 0,02 €, a w Irlandii 1,91 €. W przypadku 70 cl wina musującego o zawartości 15% alkoholu we Francji podatek akcyzowy wynosi 0,06 €, a w Irlandii 3,82 €. Za 70 cl wyrobu pośredniego o zawartości 22% alkoholu zapłacić trzeba 0,31 € w Grecji i 4,94 € w Finlandii. Na 70 cl alkoholu 40% Cypr nakłada podatek w wysokości 1,68 €, a Szwecja w wysokości 15,41 €.

Jeżeli państwa członkowskie stosujące do teraz stawki minimalne ustalone w 1992 r. chciałyby je podnieść, aby uniknąć obniżenia wartości realnej tych stawek, bądź też by zwiększyć wpływy z podatków, mogłyby to zrobić i w każdej chwili mają taką możliwość.

Jeżeli w przypadku niektórych państw członkowskich tak się nie stało, należy z tego wywnioskować, że omawiane państwa członkowskie, wśród których znajdują się trzy kraje dawnej „piętnastki” i sześć „nowych”, mają przekonywujące powody, by tego nie czynić i decyzję tę należy uszanować.

Państwa członkowskie, które ustaliły wspomniane stawki podatku akcyzowego na poziomie nieco wyższym od stawek minimalnych i które skarżą się na nasilenie handlu transgranicznego, nie powinny zapominać, że takie nasilenie, dzięki wolnemu przepływowi towarów, stanowi jeden z celów jednolitego rynku. Konkurencja podatkowa jest całkowicie legalna w przypadku jednolitego rynku.

Nie należy wyciągać wniosku, że powoduje to zakłócenia konkurencji wynikające z różnicy w stawkach w sytuacji, gdy państwa członkowskie mają swobodę w ustalaniu wysokości tych stawek.

Stawki minimalne, ustalone w 1992 r. i stosowane w mniejszości obecnych państw członkowskich, nie przeszkodziły pozostałym państwom członkowskich w pogłębianiu - poprzez powtarzające się podnoszenie własnych stawek - różnic między stawkami obecnie stosowanymi przez 27 państw członkowskich.

Ustalanie stawek minimalnych nie ma już zatem racji bytu i należy znieść ustawodawstwo wspólnotowe w tej dziedzinie.

W związku z tym należy podkreślić, że wpływy pochodzące z podatków akcyzowych i podatku konsumpcyjnego stanowią średnio 2,7% PKB w Unii Europejskiej liczącej 25 państw członkowskich. Podatki akcyzowe od towarów naftowych i tytoniowych oraz, w niektórych państwach członkowskich, od energii stanowią największą część tej wartości. W państwach członkowskich, które stosują podatki akcyzowe na napoje alkoholowe w okolicach stawek minimalnych, osiągnięte w ten sposób dochody z podatków stanowią jedynie nieznaczną część tej wartości.

W przypadku Niemiec dochody z podatku akcyzowego nałożonego na piwo w 2002 r. wyniosły 808,99 mln €, a dochody z podatku akcyzowego nałożonego na papierosy wyniosły 13 346,42 mln €, co daje kwotę przekraczającą 13 mld €. Dochody z podatków pochodzące z podatku akcyzowego nałożonego na benzynę bezołowiową wyniosły 22,7 mld €. Zatem podatki akcyzowe od wyrobów alkoholowych przynoszą „fiskusowi” stosunkowo niewiele w porównaniu z dochodami z podatków pochodzących z akcyzy na wyroby tytoniowe i naftowe.

Ponadto jeżeli weźmie się pod uwagę koszty biurokratyczne i administracyjne związane z pobieraniem podatku akcyzowego, okazuje się, że w większości przypadków dochody pochodzące z podatku akcyzowego od wyrobów alkoholowych pozwalają jedynie pokryć te koszty, a dochód jest niewielki, natomiast w państwach członkowskich stosujących stawki minimalne dochód takie nie jest osiągany. Dlaczego więc narzucać tym państwom stawki minimalne, gdy mają one prawo do ustalania wyższych stawek zgodnie z własnymi potrzebami budżetowymi?

4. Wnioski

Istnienie stawek minimalnych nie odniosło żadnego skutku dla zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych i nie przyczynia się w żaden sposób do rozwiązania problemu tzw. zakłóceń konkurencji. Nasilenie się handlu transgranicznego nie wynika ze stosowania stawek minimalnych, lecz ze stosowania zbyt wysokich stawek przez nordyckie państwa członkowskie.

Komisja argumentuje, że wniosek dotyczący podniesienia stawek minimalnych podatku akcyzowego od napojów alkoholowych wywrze minimalne skutki na ceny końcowe. Zapomina jednak, że wszelkie próby podwyższenia stawek minimalnych odbiją się na cenach końcowych w postaci efektu mnożnikowego (VAT i margines zysku), co odniosłoby więc skutek inflacyjny przede wszystkim w nowych państwach członkowskich, które z całą słusznością decyzji takiej się sprzeciwiają.

Ani konsument ani producenci nie odniosą żadnej korzyści z wprowadzenia tego rodzaju środka. Przy tym stanie rzeczy minimalne stawki podatku akcyzowego na alkohol i napoje alkoholowe straciły swoją rację bytu. Można je zatem znieść, co nie przeszkodzi państwom członkowskim w utrzymaniu obecnych stawek lub nawet w podniesieniu ich na własną odpowiedzialność.

• [1]  COM(2006)0486, 8.9.2006.

PROCEDURA

Tytuł	Zbliżenie stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych
Odsyłacze	COM(2006)0486 - C6-0319/2006 - 2006/0165(CNS)
Data konsultacji z PE	26.9.2006
Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 28.9.2006
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 28.9.2006		AGRI 28.9.2006
Opinia niewydana   Data wydania decyzji	ENVI 3.10.2006		AGRI 3.10.2006
Sprawozdawca(y)   Data powołania	Astrid Lulling 25.9.2006
Rozpatrzenie w komisji	24.1.2007		28.2.2007		27.3.2007
Data przyjęcia	11.4.2007
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	19 15 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Udo Bullmann, David Casa, Manuel António dos Santos, Jonathan Evans, Elisa Ferreira, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Robert Goebbels, Donata Gottardi, Gunnar Hökmark, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Sophia in ‘t Veld, Othmar Karas, Christoph Konrad, Astrid Lulling, Gay Mitchell, Cristobal Montoro Romero, Lapo Pistelli, Joop Post, John Purvis, Alexander Radwan, Dariusz Rosati, Heide Rühle, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Lydia Shouleva, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Ieke van den Burg
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jorgo Chatzimarkakis, Pilar del Castillo Vera, Harald Ettl, Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk, Thomas Mann, Maria Petre, Gianni Pittella
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Gianluca Susta, Martin Dimitrov