ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον

16.5.2007 - (2006/2048(INI))

Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών
Εισηγήτρια: Zuzana Roithová

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον

(2006/2048(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη το Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής σχετικά με την επανεξέταση του κοινοτικού κεκτημένου για την προστασία των καταναλωτών (COM(2006)0744) και την επιτομή του κοινοτικού δικαίου για την προστασία των καταναλωτών – συγκριτική ανάλυση[1],

–   έχοντας υπόψη τη δημόσια ακρόαση (καθώς και τις μελέτες των εμπειρογνωμόνων που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκειά της) σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 24 Ιανουαρίου 2007,

–   έχοντας υπόψη τη Συνθήκη περί Ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ειδικότερα τα άρθρα 95 και 153,

–   έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 23ης Μαρτίου 2006 σχετικά με το ευρωπαϊκό δίκαιο των συμβάσεων και την αναθεώρηση του κοινοτικού κεκτημένου: η πορεία προς τα εμπρός[2] και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με το ευρωπαϊκό δίκαιο των συμβάσεων[3],

–   έχοντας υπόψη την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών, του ηλεκτρονικού εμπορίου και της ανάπτυξης της κοινωνίας της πληροφορίας,

–   έχοντας υπόψη τον Χάρτη της Γερμανικής Προεδρίας σχετικά με την κυριαρχία του καταναλωτή στο ψηφιακό περιβάλλον,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες: καταπολέμηση των ανεπίκλητων ηλεκτρονικών μηνυμάτων, του κατασκοπευτικού και του κακόβουλου λογισμικού (CΟΜ(2006)0688),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής για την αναθεώρηση του πλαισίου των κοινοτικών κανονιστικών ρυθμίσεων σχετικά με δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (COM(2006)0334),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (A6‑0191/2007),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί μέρος της καθημερινότητας, ότι η βιομηχανία των τεχνολογιών της πληροφορίας και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο διότι εξασφαλίζει πλατφόρμες, συσκευές, λογισμικά, υπηρεσίες πληροφόρησης, επικοινωνίας, διασκέδασης και πολιτιστικών αγαθών, ότι το διαχωριστικό όριο μεταξύ αγαθών και υπηρεσιών γίνεται ασαφές, διάφορες μορφές ΤΠΕ συγκλίνουν, οι μέθοδοι αγοράς διαφοροποιούνται και οι καταναλωτές δημιουργούν ολοένα και περισσότερο περιεχόμενο για τα προϊόντα ή αυξάνουν την αξία τους· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, στη νέα πολύπλοκη δομή, είναι ολοένα και πιο δύσκολο να αναγνωρισθεί ποιος παρέχει ένα συγκεκριμένο μέρος υπηρεσίας και να κατανοηθούν οι επιπτώσεις μιας συγκεκριμένης τεχνολογίας και νέων επιχειρηματικών μοντέλων,

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εμπιστοσύνη των ευρωπαίων καταναλωτών και των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στο ψηφιακό περιβάλλον βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και ότι, με ορισμένες πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου, η Ευρώπη υστερεί έναντι των ΗΠΑ και της Ασίας,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις δυνατότητες της ψηφιακής επικοινωνίας, μόλις το 6% των καταναλωτών πραγματοποιούν διασυνοριακές ηλεκτρονικές εμπορικές συναλλαγές για αγορά προϊόντων, υπηρεσιών και περιεχομένου, αν και το ποσοστό αυτό αυξάνεται,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το δυναμικό των εναλλακτικών επιλύσεων διαφορών, τα συστήματα εναλλακτικών επιλύσεων διαφορών χρησιμοποιούνται κανονικά μόνο από το 3% των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων, ενώ το 41% των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων δεν είναι ενήμερο για τις δυνατότητες χρήσης αυτών των μέσων,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάπτυξη της ψηφιακής αγοράς της ΕΕ θα ενίσχυε σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ στο παγκόσμιο εμπόριο,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ουδετερότητα του δικτύου χρήζει εμπεριστατωμένης έρευνας και στενής παρακολούθησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να αποδεσμευθεί και να αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό του για την τόνωση της επιλογής των καταναλωτών και να παρασχεθεί η δυνατότητα και στις νέες επιχειρήσεις να έχουν ισότιμη πρόσβαση στην εσωτερική αγορά,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κατακερματισμός ενός τμήματος της ηλεκτρονικής αγοράς εντός της ΕΕ θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα που ορίζονται στο κοινοτικό κεκτημένο,

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψηφιακό χάσμα είναι κοινωνικό και γεωγραφικό, καθώς και ότι οι λησμονημένοι των ψηφιακών εξελίξεων βρίσκονται συχνά σε μειονεκτούσες και αγροτικές περιοχές,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στους ευρωπαίους καταναλωτές και τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις παρέχεται περιορισμένη ασφάλεια δικαίου για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο εντός της ΕΕ σε σύγκριση με τις εθνικές συναλλαγές και τις συναλλαγές εκτός της ΕΕ,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι μία και μόνη ηλεκτρονική συναλλαγή υπόκειται σε πολλές νομικές διατάξεις που ορίζουν διαφορετικές απαιτήσεις, γεγονός που δεν παρέχει, ούτε στους επιχειρηματικούς φορείς ούτε στους καταναλωτές, σαφείς και εύκολα εφαρμόσιμους κανόνες,

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το μέλλον της κοινωνίας της πληροφορίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πρόκληση του να διασφαλιστεί κατάλληλη προστασία των προσωπικών δεδομένων καθώς και υψηλός βαθμός ασφάλειας στο ηλεκτρονικό περιβάλλον,

1.  καλεί την Επιτροπή να στηρίξει ένα κατάλληλο πλαίσιο ανάπτυξης του ηλεκτρονικού εμπορίου, το οποίο να τονώνει τα σημερινά χαμηλά επίπεδα της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, να δημιουργεί ένα πιο ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, να βελτιώνει την ποιότητα της νομοθεσίας, να ενισχύει τα δικαιώματα των καταναλωτών και τη θέση των μικρών επιχειρηματικών φορέων στις αγορές και να σταματά τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο: Στρατηγική της ΕΕ για την πολιτική καταναλωτών 2007-2013 - Ενδυνάμωση των καταναλωτών, προώθηση της ευημερίας τους και αποτελεσματική προστασία τους (COM(2007)0099)·

2.  καλεί την Επιτροπή, παράλληλα με την προσπάθειά της να βελτιώσει την ποιότητα της νομοθεσίας περί καταναλωτών, να εστιάσει στην επεξεργασία κατάλληλων ρυθμίσεων για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο υπό μορφή προδιαγραφών τις οποίες εθελοντικά θα υιοθετούσαν οι δικαιούχοι των ευρωπαϊκών σημάτων αξιοπιστίας για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο·

3.  καλεί την Επιτροπή να προτείνει μια στρατηγική για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης του καταναλωτή στο ψηφιακό περιβάλλον εν συνόλω, αξιοποιώντας τις εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας "ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης"[4]·

4.  είναι πεπεισμένο για την ανάγκη να τεθεί έμπρακτα σε εφαρμογή και χωρίς καθυστέρηση η πρωτοβουλία e-inclusion· ζητεί επομένως από την Επιτροπή να καλέσει τα κράτη μέλη που συνυπέγραψαν αυτή την πανευρωπαϊκή πράξη να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση·

5.  είναι πεπεισμένο ότι χρειάζεται ένας ευρύτερος ορισμός της έννοιας του "καταναλωτή", καλύτερα προσαρμοσμένος στην κοινωνία της πληροφορίας·

6.  είναι πεπεισμένο ότι οι μικροί επιχειρηματικοί φορείς αξίζουν ειδικής προστασίας για να ενισχύσουν τη θέση τους στις αγορές της κοινωνίας της πληροφορίας·

7.  τονίζει ότι υπάρχουν παράγοντες που αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη του καταναλωτή στο ψηφιακό περιβάλλον και, ως εκ τούτου, θεωρεί αναγκαίο να ακολουθηθεί ενεργός πολιτική και να στηριχθούν συγκεκριμένοι μηχανισμοί που θα βοηθούν να τονωθεί η εμπιστοσύνη του καταναλωτή, διασφαλίζοντας ότι οι συναλλαγές στο ψηφιακό περιβάλλον διεκπεραιώνονται με ασφάλεια και με το δέοντα τρόπο·

8.  καλεί την Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 σχετικά με τη συνεργασία για την προστασία των καταναλωτών[5], να συνάψει συμφωνίες συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών με τρίτες χώρες (ιδίως με τα μέλη του ΟΟΣΑ), οι οποίες θα μπορούσαν να βελτιώσουν την εφαρμοσιμότητα των δικαιωμάτων των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον·

9.  χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής να αναθεωρήσει και να αναπροσαρμόσει το κοινοτικό κεκτημένο του καταναλωτή, και ιδίως την ιδιαίτερη έμφαση στο ηλεκτρονικό εμπόριο·

Ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον

10. θεωρεί ότι η νέα στρατηγική ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης θα συμβάλει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, ιδιαίτερα με την πρόοδο στους ακόλουθους τομείς:

–   δημιουργία ενός προγράμματος επιδοτήσεων και αξιοποίηση των υφιστάμενων χρηματοδοτικών προγραμμάτων για έργα που στοχεύουν στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον, περιλαμβανομένων εκπαιδευτικών και ενημερωτικών εκστρατειών, καθώς και για έργα που διασφαλίζουν την ποιότητα των διαδικτυακών υπηρεσιών στην πράξη (π.χ. το λεγόμενο "mystery shopping"),

–   δημιουργία ηλεκτρονικού προγράμματος εκμάθησης που θα αφορά άμεσα την προστασία των καταναλωτών και τα δικαιώματα των χρηστών στο ψηφιακό περιβάλλον στο πλαίσιο του σχεδίου Dolceta (σχέδιο ανάπτυξης διδακτικού μέσου για ενήλικους καταναλωτές), το οποίο θα λαμβάνει συγχρόνως υπόψη του τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα των νεαρών καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον,

–   στήριξη των εκπαιδευτικών και ενημερωτικών έργων που αποσκοπούν στην καλύτερη ενημέρωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων για τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη διασυνοριακή παροχή εμπορευμάτων, υπηρεσιών και περιεχομένου στο ψηφιακό περιβάλλον,

–   ενίσχυση των παραδοσιακών μέσων προστασίας των καταναλωτών για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής χρήσης τους και στο ψηφιακό περιβάλλον, ιδίως με τη διεύρυνση των στόχων των ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών,

–   την εξάλειψη των εμποδίων τα οποία αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται διασυνοριακά στο ψηφιακό περιβάλλον, π.χ. με την τυποποίηση ευρωπαϊκών κανόνων που διέπουν τη διασυνοριακή έκδοση τιμολογίων (το λεγόμενο e-invoicing),

–   δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού φόρουμ εμπειρογνωμόνων για την ανταλλαγή των καλύτερων εθνικών πρακτικών, το οποίο να παρουσιάζει επίσης μια μακροπρόθεσμη νομοθετική και μη νομοθετική στρατηγική για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον,

–   εκπόνηση μελετών επιπτώσεων για όλες τις νομοθετικές προτάσεις στον τομέα της εσωτερικής αγοράς, προκειμένου να εκτιμώνται οι συνέπειες αυτών των προτάσεων επί των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον,

–   συντονισμός και στήριξη ευρωπαϊκών κωδίκων αυτορρύθμισης, σύμφωνων προς τη βέλτιστη πρακτική και τις πιο σημαντικές πτυχές της αποτελεσματικής αυτορρύθμισης (συμπεριλαμβανομένης της επίδρασης που εμπράκτως έχουν στη βελτίωση της θέσης των καταναλωτών εντός της αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον),

–   εισαγωγή της υποχρέωσης διεξαγωγής εξωτερικών ελέγχων για ορισμένους ειδικούς τύπους ηλεκτρονικών υπηρεσιών, οι οποίοι παρουσιάζουν αυξημένο ενδιαφέρον όσον αφορά την πλήρη ασφάλειά τους, την προστασία των προσωπικών πληροφοριών και δεδομένων (π.χ. διαδικτυακές τραπεζικές εργασίες) κλπ.,

–   στήριξη της υποχρεωτικής χρήσης των ασφαλέστερων τεχνολογικών μορφών για την πραγματοποίηση ηλεκτρονικών πληρωμών,

–   δημιουργία ευρωπαϊκού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, περιλαμβανομένης μιας βάσης δεδομένων, για την καταπολέμηση της απάτης στο ψηφιακό περιβάλλον· αυτή η βάση δεδομένων πρέπει να συμπεριλάβει τη δυνατότητα των καταναλωτών να αναφέρουν κρούσματα ανεντιμότητας συμπληρώνοντας διαδικτυακά μία απλή φόρμα·

–   αίτημα για ευρωπαϊκή εκστρατεία πληροφόρησης για τα παραποιημένα φάρμακα που πωλούνται μέσω του Διαδικτύου, η οποία θα τονίζει τους σοβαρούς κινδύνους που συνιστούν για τη δημόσια υγεία·

11. τονίζει τη σημασία της έγκαιρης και αποτελεσματικής μεταφοράς της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές εκ μέρους όλων των κρατών μελών ως βασικού μέσου που θα διασφαλίζει την προστασία των καταναλωτών στις διασυνοριακές τους συναλλαγές·

12. φρονεί επίσης ότι η επανεκκίνηση της πρωτοβουλίας ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης δεν θα πρέπει να αφορά μόνο την προστασία των καταναλωτών, αλλά θα πρέπει επίσης να ορίζει μια συντονισμένη προσέγγιση του ζητήματος του ψηφιακού περιβάλλοντος συνολικά, περιλαμβανομένων αναλύσεων μη εμπορικών παραγόντων, όπως π.χ. η προστασία της ιδιωτικής ζωής, η πρόσβαση των πολιτών στις τεχνολογίες της πληροφορίας ("e-inclusion"), η ασφάλεια του Διαδικτύου κλπ.·

13. εμμένει στην άποψη ότι το δικαίωμα των Ευρωπαίων για πρόσβαση στο ψηφιακό περιβάλλον είναι πρωταρχικής σημασίας και υπενθυμίζει σε αυτό το πλαίσιο την σημασία της χρήσης κατάλληλων χρηματοδοτικών και νομικών μέσων για να προωθηθεί η πρόσβαση στις τεχνολογίες της πληροφορίας, ιδίως με την ενίσχυση και, αν χρειαστεί, με την επέκταση των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας στον τομέα των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας καθώς και με τη διάθεση χρηματοδοτικών πόρων για επενδύσεις στην ανάπτυξη ψηφιακής επικοινωνιακής υποδομής·

14. είναι πεπεισμένο ότι πρέπει να υπάρξει διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη (εκπρόσωποι της βιομηχανίας και των οργανώσεων καταναλωτών) σχετικά με τις μελλοντικές ενέργειες·

Νοοτροπία του ηλεκτρονικού εμπορίου

15. καλεί την Επιτροπή να αρχίσει να διαμορφώνει εθελοντικά ευρωπαϊκά πρότυπα που θα σχεδιάζονται για να εξυπηρετούν το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο, δηλαδή ευρωπαϊκά πρότυπα που θα γεφυρώνουν τις γλωσσικές διαφορές και τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των υφιστάμενων νόμων εντός των διαφόρων κρατών μελών, καθώς τούτο εμποδίζει σοβαρά τόσο τους καταναλωτές όσο και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον·

16. καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τη δημιουργία προαιρετικών τυποποιημένων συμβάσεων και εθελοντικών τυποποιημένων γενικών εμπορικών όρων για το ηλεκτρονικό εμπόριο, με στόχο τη διασφάλιση μιας ισόρροπης σχέσης, διότι ούτε οι καταναλωτές ούτε οι επιχειρήσεις είναι συνήθως νομικοί και τεχνικοί ειδήμονες, αφήνοντας ωστόσο το δικαίωμα επιλογής στα μέρη να συνάπτουν ελεύθερα συμβάσεις αξιοποιώντας τη θεμελιώδη αρχή του αστικού δικαίου για την ελευθερία σύναψης σύμβασης·

17. καλεί την Επιτροπή να ορίσει τις απαιτήσεις για τους επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν σε εθελοντική βάση τυποποιημένες συμβάσεις και τυποποιημένους γενικούς εμπορικούς όρους να επισημαίνουν τις διατάξεις που διαφοροποιούνται·

18. καλεί την Επιτροπή να προτείνει την τροποποίηση των διατάξεων που διέπουν τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας για να βελτιωθεί η διαφάνεια και η γνωστοποίηση των πληροφοριών στους τελικούς χρήστες·

Ευρωπαϊκά σήματα αξιοπιστίας για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο

19. καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει τον καθορισμό προϋποθέσεων και ενός λογότυπου για ένα ευρωπαϊκό σήμα αξιοπιστίας με σκοπό την κατοχύρωση μεγαλύτερης ασφάλειας στον τομέα του διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου και να διασφαλίσει υπό αυτή την έννοια ένα γενικό νομοθετικό πλαίσιο για εθελοντικά σήματα αξιοπιστίας, όπως ζητούσε η οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο· προτείνει εν προκειμένω:

–   να δημιουργηθεί ένα μη δαπανηρό σύστημα,

–   το ευρωπαϊκό σήμα αξιοπιστίας να μην είναι ανταγωνιστικό προς τα υπάρχοντα σήματα αξιοπιστίας ή ποιότητας,

–   να υπάρχει χρέωση μόνο σε περίπτωση διαφωνίας,

–   να ισχύει η αρχή της αυτορρύθμισης (το σήμα δεν εκχωρείται θεσμικά, όμως οι έμποροι το χρησιμοποιούν εφόσον αποδείξουν δημόσια ότι έχουν παράσχει τις υποχρεωτικές πληροφορίες εντός ενός καθορισμένου χρονικού πλαισίου, ότι έχουν χρησιμοποιήσει τις συνιστώμενες συμβάσεις, ότι έχουν αντιμετωπίσει καταγγελίες χωρίς καθυστέρηση, ότι έχουν χρησιμοποιήσει εναλλακτικά συστήματα επίλυσης διαφορών (ΕΕΔ) ή ότι έχουν συμμορφωθεί προς άλλα ευρωπαϊκά πρότυπα),

–   να προβλέπονται ποινές για καταχρηστική χρήση·

20. επισημαίνει ωστόσο τα ακόλουθα προβλήματα εφαρμογής αποτελεσματικών συστημάτων σημάτων αξιοπιστίας:

–  απροθυμία των συμμετεχόντων να επενδύσουν στη διακίνηση και προβολή τέτοιων συστημάτων·

–  είναι δυνατή η αθέμιτη χρήση τους εκτός αν πραγματοποιείται η δέουσα επόπτευση·

21. είναι πεπεισμένο ότι οι αποτελεσματικότεροι τρόποι για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών είναι οι εξής:

–  συστήματα ειδικά για τον κάθε τομέα, τα οποία θα τυγχάνουν ισχυρής στηρίξεως και εποπτείας από εμπορικό φορέα με παμβιομηχανική στήριξη από τις μικρές και τις μεγάλες επιχειρήσεις·

–  δεοντολογικοί κώδικες των παρόχων υπηρεσιών ειδικοί για τον κάθε τομέα, όπως προτρέπει η οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 για τις υπηρεσίας εντός της εσωτερικής αγοράς[6] ("οδηγία περί υπηρεσιών")·

–  ανεξάρτητες αναφορές καταναλωτών που θα δημοσιεύονται σε ιστοτόπους για να βοηθούνται οι νέοι καταναλωτές στις επιλογές τους·

και ζητεί από την Επιτροπή να διευκολύνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για τέτοια συστήματα·        

22. επισημαίνει ότι η οδηγία για τις καθολικές εμπορικές πρακτικές καλύπτει την αθέμιτη χρήση σημάτων αξιοπιστίας ή άλλων σημάτων καθώς και την παραποίηση των σημείων αναφοράς των καταναλωτών· ζητεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα κέντρα προστασίας των καταναλωτών τους είναι σε εγρήγορση σχετικά με αυτές τις αθέμιτες πρακτικές·

23. καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της την πείρα από τα ήδη υπάρχοντα και επιτυχημένα σήματα αξιοπιστίας, και ειδικότερα αυτά που χρησιμοποιούνται σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη (π.χ. το σήμα Euro-Label), καθώς και να αξιοποιήσει αυτή την πείρα στην επεξεργασία του σήματος αξιοπιστίας της ΕΕ για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης του αν η διάδοση σημάτων αξιοπιστίας στα νέα κράτη μέλη εμποδίζεται από την έλλειψη επαρκών πόρων για να χρηματοδοτηθεί η καθιέρωση τέτοιων εμπορικών σημάτων)·

24. είναι πεπεισμένο ότι τα σήματα αξιοπιστίας παρέχουν κυρίως στις μικρές και στις μεσαίες επιχειρήσεις μια σημαντική ευκαιρία να δημιουργήσουν κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των καταναλωτών προς το ψηφιακό περιβάλλον·

Ευρωπαϊκός χάρτης δικαιωμάτων των χρηστών στην κοινωνία της πληροφορίας

25. καλεί την Επιτροπή να προτείνει έναν ευρωπαϊκό χάρτη δικαιωμάτων των χρηστών που θα διασαφηνίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των φορέων της κοινωνίας της πληροφορίας, περιλαμβανομένων των καταναλωτών, και ιδίως τα δικαιώματα των χρηστών που σχετίζονται με το ψηφιακό περιεχόμενο (π.χ. διασάφηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των χρηστών κατά τη χρήση πνευματικής ιδιοκτησίας), δικαιώματα των χρηστών που θα εγγυώνται κάποια βασικά πρότυπα διαλειτουργικότητας και τα δικαιώματα των ιδιαίτερα ευάλωτων χρηστών (π.χ. βελτίωση της προσβασιμότητας των ιστοσελίδων για τα άτομα με αναπηρία)·

26. ζητεί από την Επιτροπή να θεσπίσει βασικές ελευθερίες και δικαιώματα για τους χρήστες στην κοινωνία της πληροφορίας (από αυτή την άποψη ορισμένες ελευθερίες και δικαιώματα των χρηστών πρέπει να είναι ήδη κατοχυρωμένα στο πλαίσιο της προσεχούς ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με το περιεχόμενο σε ανοικτή επικοινωνία εντός της ενιαίας αγοράς)·

27. πιστεύει ότι το επιγραμμικό περιβάλλον και η ψηφιακή τεχνολογία βοηθούν τους καταναλωτές να έχουν ευρύ φάσμα νέων προϊόντων και υπηρεσιών, και ότι η πνευματική ιδιοκτησία μπορεί να είναι συμβατή με τις προσδοκίες των καταναλωτών, πιστεύει όμως επίσης ότι τα συμφέροντα των καταναλωτών σε σχέση με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία, συγχρόνως όμως τα δικαιώματά τους όσον αφορά τη χρήση ψηφιακών έργων παραμένουν ασαφή και οι τρέχουσες τάσεις στην πνευματική ιδιοκτησία, η διαχείριση των ψηφιακών δικαιωμάτων και τα μέτρα τεχνολογικής προστασίας θα πρέπει να αναγνωρίζουν δεόντως τα δικαιώματα των καταναλωτών·

28. ζητεί από την Επιτροπή να διαδώσει αυτό το χάρτη, και να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη και τις οικείες οργανώσεις να τον διαδώσουν ευρέως, σε όλους τους χρήστες του Διαδικτύου, ώστε να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και να έχουν τα μέσα να τους δώσουν υπόσταση·

Κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον

29. καλεί την Επιτροπή να προτείνει μέτρα για να τεθεί ένα τέρμα στον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον (π.χ. άρνηση της πρόσβασης σε αγαθά, υπηρεσίες και περιεχόμενο που προσφέρονται σε διασυνοριακό πλαίσιο), ο οποίος επηρεάζει δυσμενώς τους καταναλωτές κυρίως στα νέα και μικρά κράτη μέλη αποκλειστικά και μόνο λόγω της ιθαγένειάς τους, του τόπου κατοικίας τους και του κατά πόσον κατέχουν ή όχι κάρτα πληρωμών εκδοθείσα σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος, καθώς και να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο για την πρόοδο που σημειώνεται στον τομέα αυτόν·

30. πιστεύει ακράδαντα ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι ορισμένοι επιχειρηματίες, που προμηθεύουν εμπορεύματα ή παρέχουν υπηρεσίες και περιεχόμενο μέσω του Διαδικτύου σε ορισμένα κράτη μέλη, αρνούνται στους καταναλωτές πρόσβαση στους ιστοτόπους τους σε άλλα κράτη μέλη και τους αναγκάζουν να χρησιμοποιούν τους ιστοτόπους τους στο κράτος στο οποίο διαμένουν ή του οποίου είναι υπήκοοι·

31. καλεί την Επιτροπή να προτείνει διάταξη για την πρόσβαση σε προϊόντα που διακινούνται διασυνοριακά σύμφωνα με το άρθρο 20 της οδηγίας για τις υπηρεσίες·

32. καλεί την Επιτροπή να εποπτεύει εκ του σύνεγγυς την αποτελεσματικότητα του άρθρου 20 της οδηγίας για τις υπηρεσίες, ειδικότερα όσον αφορά τα αντικειμενικά κριτήρια·

33. επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή διερευνά υπό ποιους όρους η πρακτική της αδειοδότησης κατά επικράτεια ή των αποκλειστικών συμβάσεων κατά επικράτεια είναι αντίθετη με την εσωτερική αγορά, την ενθαρρύνει στην προσπάθεια αυτή και της ζητεί να ενημερώσει εμπεριστατωμένα το Κοινοβούλιο για τα πορίσματα των ερευνών αυτών·

34. τονίζει τη σημασία του να διασφαλιστεί ότι οι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες στο ψηφιακό περιβάλλον έχουν βάσιμους λόγους να παρέχουν εμπορεύματα, υπηρεσίες και περιεχόμενο διασυνοριακά σε όλο το εύρος της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ·

35. επισημαίνει ότι η διαλειτουργικότητα είναι βασικός οικονομικός παράγοντας και τονίζει τη σημασία επικεντρωμένων στη βιομηχανία, προσιτών και διαλειτουργικών προτύπων σε τεχνικό και νομικό επίπεδο, έτσι ώστε να καταστούν δυνατές οικονομίες κλίμακας, να διασφαλισθεί για τους καταναλωτές πρόσβαση άνευ διακρίσεων σε εξαρτήματα, υπηρεσίες και περιεχόμενο, να προωθηθεί η ταχεία διάδοση των τεχνολογιών και να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της αγοράς· τονίζει ότι θα πρέπει να προωθηθεί η αυθεντική διαλειτουργικότητα εξαρτημάτων, υπηρεσιών και περιεχομένου τουλάχιστον σε επίπεδο καταναλωτή (τελικού χρήστη)·

Ενίσχυση της νομικής προστασίας των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον

36. είναι πεπεισμένο ότι η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενός σαφέστερου και βελτιωμένου κοινοτικού κεκτημένου σε σχέση με τους καταναλωτές προσανατολισμένου προς οριζόντια νομικά μέσα και προς την εναρμόνιση ορισμένων πλευρών του δικαίου των συμβάσεων καταναλωτών· τούτο πρέπει να συμπεριλάβει άλλες οδηγίες, όπως αυτές σχετικά με την εξ αποστάσεως πώληση χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και με το ηλεκτρονικό εμπόριο·

37. επικροτεί την πρόταση που διατυπώνει η Επιτροπή στο Πράσινο Βιβλίο σχετικά με την επανεξέταση του κοινοτικού κεκτημένου για την προστασία των καταναλωτών (COM(2006)0744) να συμπεριληφθούν τα ψηφιακά αρχεία στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών[7]·

38. είναι πεπεισμένο ότι η εφαρμογή των κανόνων σχετικά με τους καταχρηστικούς όρους των συμβάσεων θα πρέπει να επεκταθεί και στον τομέα των συμφωνιών χορήγησης αδείας με τους τελικούς χρήστες και πρέπει να συμπεριλάβει "τεχνικούς όρους των συμβάσεων"·

39. καλεί την Επιτροπή να προτείνει την επέκταση των κανόνων που διέπουν τις συμβάσεις εξ αποστάσεως, ώστε να καλύπτουν τις συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ καταναλωτών και επαγγελματιών εμπόρων σε επιγραμμικούς πλειστηριασμούς και τις συμβάσεις για τουριστικές υπηρεσίες (αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή σε ξενοδοχεία, ενοικίαση αυτοκινήτων, υπηρεσίες ελεύθερου χρόνου κλπ.), που παραγγέλνονται ατομικά μέσω του Διαδικτύου·

40. καλεί την Επιτροπή να απλουστεύσει και να τυποποιήσει τις απαιτήσεις για τις υποχρεωτικές πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται από τον πωλητή στον αγοραστή στο πλαίσιο των ηλεκτρονικών εμπορικών συναλλαγών και στο πλαίσιο τέτοιων ενημερώσεων να δίνεται προτεραιότητα στις βασικές υποχρεωτικές πληροφορίες·

41. καλεί την Επιτροπή να καταστήσει την αλυσίδα εφοδιασμού στο ψηφιακό περιβάλλον πιο διαφανή κατά τρόπο που να διασφαλίζει ότι οι καταναλωτές γνωρίζουν πάντα την ταυτότητα του παρόχου καθώς και εάν πρόκειται για ενδιάμεσο ή τελικό πάροχο·

42. πιστεύει ακράδαντα ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι οι καταναλωτές αναδρομολογούνται από τον ιστοτόπο του πωλητή σε άλλο ιστοτόπο χωρίς να προειδοποιούνται δεόντως, καθώς κάτι τέτοιο αποκρύπτει από τους καταναλωτές την πραγματική ταυτότητα του αληθινού παρόχου αγαθών, υπηρεσιών ή περιεχομένου·

43. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει την προστασία των καταναλωτών σε περιπτώσεις που ο καταναλωτής αναλαμβάνει όλους τους συμβατικούς κινδύνους, π.χ. πληρώνοντας προκαταβολικά, ιδίως στο πλαίσιο ηλεκτρονικών συμβάσεων·

44. καλεί την Επιτροπή να επιταχύνει την προετοιμασία δράσης για συλλογικούς μηχανισμούς αποκατάστασης όσον αφορά τις διασυνοριακές διαφορές σε θέματα Β2C ("από την επιχείρηση στον καταναλωτή") εντός του ψηφιακού περιβάλλοντος·

45. υπενθυμίζοντας τη θετική πείρα από το SOLVIT και από το δίκτυο ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών, ζητεί τη δημιουργία ευρωπαϊκού συστήματος πληροφόρησης ηλεκτρονικών καταναλωτών, το οποίο θα προσφέρει σε όλους τους Ευρωπαίους ηλεκτρονικούς καταναλωτές αναλυτικές κατευθύνσεις και πληροφόρηση σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στο ψηφιακό περιβάλλον, πρακτικό προσανατολισμό ως προς τις ευκαιρίες εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, τόσο σε γενικό επίπεδο όσο και, όπου απαιτείται, σε μεμονωμένες περιπτώσεις·

46. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι καταναλωτές προστατεύονται αποτελεσματικά από τις επιθέσεις στην ασφάλεια και στην ιδιωτική ζωή εντός του ψηφιακού περιβάλλοντος τόσο μέσω ρυθμιστικών όσο και μέσω τεχνικών μέτρων·

47. καλεί την Επιτροπή να εποπτεύει λεπτομερώς τις τάσεις προστασίας του καταναλωτή στο ηλεκτρονικό εμπόριο μέσω κινητών τηλεφώνων, με έμφαση στο βαθμό προστασίας των νεαρών καταναλωτών·

48. καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν για την επίτευξη του στόχου να εξασφαλιστεί υψηλή προστασία του καταναλωτή στο ψηφιακό περιβάλλον σε όλο το εύρος της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ·

49. καλεί την Επιτροπή να ενημερώνει το Κοινοβούλιο για την πρόοδο που σημειώνεται όσον αφορά την προστασία του καταναλωτή στο ψηφιακό περιβάλλον (συμπεριλαμβανομένων των πρακτικών μέτρων για την εφαρμογή του παρόντος ψηφίσματος) σε τακτά διαστήματα (κατά προτίμηση ετησίως)·

o

o o

50. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

• [1]  http://ec.europa.eu/consumers/cons_int/safe_shop/acquis/comp_analysis_en.pdf
• [2]  ΕΕ C 292 E της 1.12.2006, σελ. 109.
• [3]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0352.
• [4]  Βλ. Έγγραφο εργασίας της Επιτροπής με τίτλο «Εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ηλεκτρονικό εμπόριο: διδάγματα από την πρωτοβουλία ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης».
• [5]  ΕΕ L 364 της 9.12.2004, σελ. 1.
• [6]  ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σελ. 36.
• [7]  ΕΕ L 171 της 7.7.1999, σελ. 12.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η έκθεση σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον ασχολείται με το πολύ ευρύ ζήτημα της εμπιστοσύνης κατά τη χρήση τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών για ηλεκτρονικές εμπορικές συναλλαγές, υπηρεσίες ενημέρωσης, ψηφιακή επικοινωνία και ψυχαγωγία· άλλως ειπείν, η έκθεση αφορά την καθημερινή ζωή της πλειονότητας των ευρωπαίων καταναλωτών και επιχειρηματικών φορέων στον 21ο αιώνα. Οι νέες τεχνολογίες παρέχουν τόσο στους καταναλωτές όσο και τους επιχειρηματικούς φορείς σημαντικές ευκαιρίες πλήρους αξιοποίησης της εσωτερικής αγοράς. Ωστόσο, κάποιες φορές οι χρήστες στην κοινωνία της πληροφορίας αντιμετωπίζουν επίσης μια σειρά εμποδίων που καθιστούν τη χρήση του επιγραμμικού περιβάλλοντος πιο περίπλοκη από την εκτέλεση της ίδιας δραστηριότητας (π.χ. μιας εμπορικής συναλλαγής) σε ένα παραδοσιακό απογραμμικό περιβάλλον. Η Ένωση πρέπει ενεργά και συστηματικά να επιδιώξει να άρει τα εμπόδια αυτά και να εξεύρει την ορθή ισορροπία μεταξύ της νομικής προστασίας των καταναλωτών και των επιχειρηματικών φορέων (με έμφαση στα ειδικά χαρακτηριστικά των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων). Η παρούσα έκθεση, λαμβάνοντας υπόψη την προσεχή αναθεώρηση του κοινοτικού κεκτημένου για την προστασία των καταναλωτών, το ηλεκτρονικό εμπόριο, το δίκαιο των συμβάσεων και την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, αποτελεί μια επίκαιρη πολιτική έκκληση του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή και τα κράτη μέλη. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη τη δημόσια ακρόαση σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον, που πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2007, το Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο που θα καθορίσει εάν η ΕΕ θα μετατρέψει την εσωτερική αγορά στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου και ουσιαστικά απαλλαγμένου από σύνορα ψηφιακού περιβάλλοντος σε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων παγκόσμιων ανταγωνιστών ή εάν η εσωτερική αγορά και οι (επί του παρόντος 27) απομονωμένες εθνικές αγορές στο ψηφιακό περιβάλλον θα αποτελέσουν περισσότερο εμπόδιο για την ΕΕ όσον αφορά την πλήρη ανάπτυξη της κοινωνίας της πληροφορίας και της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Την ανάγκη εκπόνησης μιας έκθεσης για την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον καταδεικνύουν επίσης τα στοιχεία που παρέχει μια σειρά στατιστικών ερευνώνχ.

Σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, το 33% των καταναλωτών αναφέρουν ότι επιχειρήσεις έχουν αρνηθεί να τους πωλήσουν ή παράσχουν αγαθά ή υπηρεσίες επειδή δεν ήταν κάτοικοι της ίδιας χώρας. Παρότι το 48% των εμπόρων λιανικής στην ΕΕ θα ήταν διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουν διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές, μόλις το 29% των επιχειρήσεων πραγματοποιούν όντως διασυνοριακές πωλήσεις σε τουλάχιστον μία άλλη χώρα της ΕΕ· παρομοίως, ενώ το 18% των ευρωπαίων εμπόρων λιανικής δηλώνουν ότι θα ήταν διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουν διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές με 10 ή περισσότερα κράτη μέλη, μόλις το 5% των εταιρειών το πράττει σήμερα. Σύμφωνα με την έρευνα, το 57% των εμπόρων λιανικής στην ΕΕ πραγματοποιεί πωλήσεις μέσω Διαδικτύου. Ως σημαντικότερα εμπόδια στο διασυνοριακό εμπόριο αναφέρονται η αβεβαιότητα στις συναλλαγές (61% των ερωτηθέντων), οι διαφορετικοί κανόνες λογιστικής (58%), η περίπλοκη φύση των διαδικασιών καταγγελίας και επίλυσης διαφορών (57%), οι διαφορετικές εθνικές νομοθεσίες για την προστασία των καταναλωτών (55%), η δυσκολία παροχής εξυπηρέτησης μετά την πώληση (55%), το υπερβολικό κόστος που συνεπάγονται οι διασυνοριακές παραδόσεις (51%) και το κόστος της μετάφρασης (43%). Οι μισοί από τους εμπόρους λιανικής πιστεύουν ότι εάν υπήρχε ομοιόμορφη νομοθεσία για τις συναλλαγές με τους καταναλωτές σε ολόκληρη την ΕΕ, θα αυξάνονταν οι διασυνοριακές πωλήσεις τους. Αυτό, όμως, που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι το γεγονός ότι το 62% των εμπόρων λιανικής στην ΕΕ δεν γνωρίζει από πού μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών που ισχύει στα άλλα κράτη μέλη.

Η μελέτη του Ευρωβαρόμετρου αποκαλύπτει επίσης ότι το 6% των καταναλωτών έχει πραγματοποιήσει αγορές μέσω του Διαδικτύου από πάροχο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος. Ένας από τους λόγους για το ποσοστό αυτό είναι το γεγονός ότι το 45% των καταναλωτών αισθάνεται λιγότερη εμπιστοσύνη για την πραγματοποίηση αγορών μέσω Διαδικτύου από επιχειρήσεις που βρίσκονται στο εξωτερικό (σε ένα κράτος μέλος το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 73%). Σε γενικές γραμμές, το 56% των καταναλωτών θεωρεί ότι, κατά την αγορά αγαθών και υπηρεσιών από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη, οι επιχειρήσεις αυτές είναι λιγότερο πιθανό να τηρήσουν τους νόμους για την προστασία των καταναλωτών. Το 71% των καταναλωτών πιστεύει ότι η επίλυση προβλημάτων όπως καταγγελίες, επιστροφές, μειώσεις τιμών, εγγυήσεις κ.λπ. είναι δυσκολότερη όταν η αγορά γίνεται από επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη. Το 65% των καταναλωτών θεωρεί πιο προβληματική την επιστροφή ενός προϊόντος που αγοράζεται εξ αποστάσεως έως την προθεσμία υπαναχώρησης όταν η αγορά γίνεται από πάροχο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος. Οι μελέτες δείχνουν επίσης ότι ένας λόγος για τον οποίο οι καταναλωτές διστάζουν να πραγματοποιήσουν διασυνοριακές αγορές είναι ότι δεν μπορούν να είναι σίγουροι ότι θα ισχύει για τις αγορές αυτές το επίπεδο της προστασίας που απολαύουν στη χώρα τους.

Σε γενικές γραμμές, μπορεί να λεχθεί ότι η εμπιστοσύνη των ευρωπαίων καταναλωτών και επιχειρήσεων στο ψηφιακό περιβάλλον βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και ότι η Ευρώπη υστερεί έναντι των ΗΠΑ και της Ασίας σε σχέση με ορισμένες πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει και σε άλλες μορφές εμπορικών συναλλαγών εξ αποστάσεως (π.χ. μέσω κινητών τηλεφώνων). Ο κατακερματισμός της ηλεκτρονικής αγοράς στην ΕΕ σε ορισμένους τομείς της παροχής αγαθών, υπηρεσιών και περιεχόμενου θέτει σε κίνδυνο τους κοινούς στόχους της εσωτερικής αγοράς, πλήττει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και συνιστά απειλή ακόμα και για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που ορίζονται στο κοινοτικό κεκτημένο. Υπό το πρίσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης των ευρωπαίων καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον και των πολλών παραγόντων που περιορίζουν το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο, είναι λυπηρό το γεγονός ότι η ΕΕ δεν διαθέτει σήμερα δική της στρατηγική που θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση της κατάστασης. Δυστυχώς, στους ευρωπαίους καταναλωτές και επιχειρηματικούς φορείς συχνά δεν προσφέρεται υψηλότερο του συνηθισμένου επίπεδο ασφάλειας και προστασίας για την πραγματοποίηση διασυνοριακών ηλεκτρονικών συναλλαγών εντός της ΕΕ, ακόμα και σε σύγκριση με την πραγματοποίηση των ίδιων συναλλαγών με επιχειρήσεις εκτός της ΕΕ. Παρότι η συμβολή της κοινοτικής νομοθεσίας στην παγκόσμια ανάπτυξη της νομικής ρύθμισης του ηλεκτρονικού εμπορίου είναι αξιόλογη, πρέπει ταυτοχρόνως να αναγνωριστεί ότι η ισχύουσα σήμερα ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις νεότερες τάσεις στο ψηφιακό περιβάλλον και σε ορισμένους τομείς αποτελεί μάλλον εμπόδιο· π.χ. μία και μόνη ηλεκτρονική συναλλαγή συνήθως υπόκειται σε αρκετές νομικές διατάξεις που ορίζουν διαφορετικές απαιτήσεις, με αποτέλεσμα ούτε οι επιχειρηματικοί φορείς ούτε οι καταναλωτές να έχουν στη διάθεσή τους σαφείς και εύκολα εφαρμόσιμους κανόνες.

Η εισηγήτρια πιστεύει ότι ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον είναι η υιοθέτηση μιας στρατηγικής που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένα τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

- τη δημιουργία ενός ελκυστικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για το διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο,

- τη δημιουργία ευρωπαϊκών προτύπων για την ενίσχυση της νοοτροπίας του ηλεκτρονικού εμπορίου,

- την αποσαφήνιση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στο ψηφιακό περιβάλλον,

- την αναστολή του κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον,

- την ενίσχυση και τη βελτίωση της εφαρμοσιμότητας και της νομικής προστασίας των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον.

Σε άμεση σύνδεση με τα ανωτέρω, η εισηγήτρια θεωρεί σκόπιμο να συνεχιστούν οι δραστηριότητες που έχουν ήδη προγραμματιστεί και ότι η Επιτροπή πρέπει, ως εκ τούτου, να επανεκκινήσει και να εκσυγχρονίσει, κατά τον τρόπο που αναφέρθηκε ανωτέρω, την πρωτοβουλία ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης που έχει προταθεί υπό τη μορφή εγγράφου εργασίας της Επιτροπής.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις του που παρουσιάζονται ανωτέρω, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι ο σημερινός ορισμός της έννοιας του "καταναλωτή" είναι πολύ στενός, δεδομένων των αυξανόμενων αναγκών της κοινωνίας της πληροφορίας, η οποία θέτει τις μικρές επιχειρήσεις (ενός ατόμου) στην ίδια θέση με τους καταναλωτές στο πλαίσιο του διασυνοριακού εμπορίου, αλλά χωρίς παρόμοια προστασία (περίοδοι εγγύησης, δικαίωμα υπαναχώρησης κλπ.).

Το ψηφιακό περιβάλλον υπερβαίνει τα σύνορα των χωρών και των ηπείρων και, για τον λόγο αυτόν, είναι επίσης σημαντικό να βελτιωθεί το επίπεδο της προστασίας που παρέχεται στους ευρωπαίους καταναλωτές κατά την πραγματοποίηση ηλεκτρονικών αγορών σε τρίτες χώρες. Ως εκ τούτου, η εισηγήτρια πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει συναίνεση επί της σύναψης συμφωνιών συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών με χώρες εκτός της ΕΕ (ιδίως με εκείνες που ανήκουν στον ΟΟΣΑ και με τις χώρες που βρίσκονται γεωγραφικά πλησίον της Ευρώπης).

Η έκκληση αυτή για την επεξεργασία μιας νέας και πολύ ευρύτερης πρωτοβουλίας ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης με στόχο την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον παρέχει τη δυνατότητα να συμπεριληφθεί μια σειρά μέτρων (ιδίως μη νομοθετικών, όπως η χρηματοδότηση στοχοθετημένων εκπαιδευτικών και ενημερωτικών εκστρατειών με τη συμμετοχή οργανώσεων καταναλωτών), καθώς και ο μεγαλύτερος συντονισμός των επιμέρους δραστηριοτήτων από μέρους της Επιτροπής και των κρατών μελών (π.χ. ενίσχυση των εξουσιών των ευρωπαϊκών κέντρων καταναλωτών για την ενδυνάμωση της αποτελεσματικότητάς τους στο ψηφιακό περιβάλλον και δημιουργία πανευρωπαϊκών φόρουμ εμπειρογνωμόνων για την ανταλλαγή βέλτιστων εθνικών πρακτικών). Ωστόσο, πρέπει να δοθεί έμφαση στη διασφάλιση αφενός, των διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη (αντιπροσώπους κλάδου, οργανώσεις καταναλωτών κλπ.) σχετικά με τα μελλοντικά μέτρα σε αυτόν τον δυναμικό τομέα και, αφετέρου, της στήριξης των μέτρων αυτών από μέτρα "μη δεσμευτικής νομοθεσίας" (π.χ. κώδικες αυτορρύθμισης και η πρόταση της Επιτροπής για τη θέσπιση προτύπων με στόχο την ανάπτυξη της νοοτροπίας του ηλεκτρονικού εμπορίου εντός της ΕΕ). Καθώς μελέτες και στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η απάτη στο Διαδίκτυο (π.χ. "ηλεκτρονικό ψάρεμα" – "phishing") αποτελεί σήμερα τη σοβαρότερη απειλή (σοβαρότερη από τα ανεπιθύμητα εμπορικά μηνύματα – "spam"), θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης (που θα περιλαμβάνει και μια βάση δεδομένων) με στόχο την καταπολέμηση της απάτης στο ψηφιακό περιβάλλον. Η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον μπορεί επίσης να επιτευχθεί μέσω της έγκαιρης και κατάλληλης αντιμετώπισης αξιώσεων, καταγγελιών και διαφορών, η οποία μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα μέσω επιγραμμικών συστημάτων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών. Η Επιτροπή θα έπρεπε, επίσης, να διασφαλίσει ότι η νέα πρωτοβουλία ηλεκτρονικής εμπιστοσύνης δεν περιορίζεται αποκλειστικά στην προστασία των καταναλωτών, αλλά ορίζει μια συντονισμένη προσέγγιση για το σύνολο του ζητήματος του ψηφιακού περιβάλλοντος (περιλαμβανομένων αναλύσεων μη εμπορικών παραγόντων). Καθώς οι περισσότεροι καταναλωτές και επιχειρηματικοί φορείς δεν είναι νομικοί και τεχνικοί ειδήμονες, η Επιτροπή θα έπρεπε να στηρίξει τη δημιουργία τυποποιημένων συμβάσεων ηλεκτρονικού εμπορίου, οι οποίες θα εγγυούνταν μια δίκαιη προσέγγιση για αμφότερα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Καθώς δεν υπάρχει ειδικό σήμα αξιοπιστίας για τις διασυνοριακές ηλεκτρονικές συναλλαγές, η εισηγήτρια συνιστά τη θέσπιση ενός συστήματος ευρωπαϊκού σήματος αξιοπιστίας (το οποίο, φυσικά, θα απαιτούσε την εκπλήρωση μιας σειράς προϋποθέσεων, περιλαμβανομένης της χρέωσης μόνο σε περίπτωση διαφωνίας (δηλαδή, η απόκτηση και η χρήση του ευρωπαϊκού σήματος αξιοπιστίας θα ήταν δωρεάν)). Ο στόχος του ευρωπαϊκού σήματος αξιοπιστίας, μεταξύ άλλων μέτρων, είναι η επίτευξη της κρίσιμης μάζας ικανοποιημένων πελατών που απαιτείται για τη λειτουργία του διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου.

Ένα ακόμη σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον θα παράσχει, κατά την άποψη της εισηγήτριας, η κατάρτιση ενός ευρωπαϊκού χάρτη δικαιωμάτων των χρηστών στην κοινωνία της πληροφορίας, που θα αποσαφήνιζε όχι μόνο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συντελεστών της κοινωνίας της πληροφορίας, συμπεριλαμβανομένων των καταναλωτών, αλλά θα θέσπιζε νέα ευρωπαϊκά δικαιώματα και υποχρεώσεις (π.χ. δικαιώματα των χρηστών σε σχέση με το ψηφιακό περιεχόμενο, δηλαδή διασάφηση των δικαιωμάτων των χρηστών κατά τη χρήση πνευματικής ιδιοκτησίας, δικαιώματα των χρηστών που θα εγγυώνται κάποια βασικά πρότυπα διαλειτουργικότητας και δικαιώματα των ιδιαίτερα ευάλωτων χρηστών, δηλαδή, βελτίωση της προσβασιμότητας των ιστοσελίδων για τα άτομα με αναπηρία).

Η εισηγήτρια προειδοποιεί για τον αυξανόμενο κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς στο ψηφιακό περιβάλλον (δηλαδή την άρνηση της πρόσβασης σε αγαθά, υπηρεσίες και περιεχόμενο που παρέχεται σε διασυνοριακό πλαίσιο), ο οποίος επηρεάζει δυσμενώς τους καταναλωτές κυρίως από τα νέα και μικρά κράτη μέλη αποκλειστικά και μόνο λόγω της ιθαγένειάς τους, του τόπου κατοικίας τους και του κατά πόσον κατέχουν ή όχι κάρτα πληρωμών εκδοθείσα σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος. Κατά την άποψη της εισηγήτριας, αυτή η συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Ένα σαφέστερο και πιο διαφανές κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον, ιδίως εάν είναι προσανατολισμένο προς οριζόντια νομικά μέτρα και προς την αναθεώρηση του δικαίου των συμβάσεων καταναλωτών, μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών. Κατά την άποψη της εισηγήτριας, πρέπει να επιλυθούν τα προβλήματα που υφίστανται σήμερα στο κοινοτικό κεκτημένο για την προστασία των καταναλωτών τουλάχιστον στους εξής τομείς: οι συμφωνίες χορήγησης αδείας με τελικούς χρήστες και οι "τεχνικοί όροι συμβάσεων" πρέπει να υπόκεινται στους κανόνες για τους καταχρηστικούς συμβατικούς όρους· οι συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ καταναλωτών και επαγγελματιών εμπόρων για πωλήσεις μέσω επιγραμμικών δημοπρασιών, καθώς και οι συμβάσεις για τουριστικές υπηρεσίες (αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή σε ξενοδοχεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, υπηρεσίες ελεύθερου χρόνου κλπ.) που παραγγέλνονται ατομικά μέσω του Διαδικτύου, πρέπει να υπόκεινται στους κανόνες περί πωλήσεων εξ αποστάσεως· οι πληροφορίες τις οποίες πρέπει να παρέχει ο πωλητής στον αγοραστή στο πλαίσιο μιας ηλεκτρονικής συναλλαγής πρέπει να απλουστευθούν και να τυποποιηθούν· πρέπει να ενισχυθεί η διαφάνεια της αλυσίδας εφοδιασμού στο ψηφιακό περιβάλλον από την πλευρά του πωλητή, ώστε να διασφαλίζεται ότι ο καταναλωτής γνωρίζει την πραγματική ταυτότητα του παρόχου (μεταξύ άλλων, εάν είναι ενδιάμεσος ή τελικός πάροχος)· πρέπει να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την προστασία των καταναλωτών σε περιπτώσεις που ο καταναλωτής αναλαμβάνει όλους τους συμβατικούς κινδύνους (περιλαμβανομένων και των οικονομικών κινδύνων, π.χ. όταν πρέπει να πληρώσει προκαταβολικώς), ιδίως στο πλαίσιο διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (20.3.2007)

προς την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών

σχετικά με την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον
(2006/2048(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: David Hammerstein Mintz

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας καλεί την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  θεωρεί ότι η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί μέρος της καθημερινότητας: η βιομηχανία των τεχνολογιών της πληροφόρησης και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο διότι εξασφαλίζει πλατφόρμες, συσκευές, λογισμικά, υπηρεσίες πληροφόρησης, επικοινωνίας, διασκέδασης και πολιτιστικών αγαθών· το διαχωριστικό όριο μεταξύ αγαθών και υπηρεσιών γίνεται ασαφές, διάφορες μορφές ΤΠΕ συγκλίνουν, οι μέθοδοι αγοράς διαφοροποιούνται και οι καταναλωτές δημιουργούν ολοένα και περισσότερο περιεχόμενο για τα προϊόντα ή αυξάνουν την αξία τους· παρατηρεί ότι στη νέα πολύπλοκη δομή είναι ολοένα και πιο δύσκολο να αναγνωρισθεί ποιος παρέχει ένα συγκεκριμένο μέρος υπηρεσίας, καθώς και να κατανοηθούν οι επιπτώσεις μιας συγκεκριμένης τεχνολογίας και νέων επιχειρηματικών μοντέλων·

2.. υπογραμμίζει ότι καταναλωτές δεν είναι μόνο οι ιδιώτες, αλλά και οι ΜΜΕ· επισημαίνει, ωστόσο, ότι τα τεχνικά προβλήματα των συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικών (online) πλατφορμών, η αβέβαιη προέλευση των αγαθών και η παράνομη συμπεριφορά συγκεκριμένων παραγόντων μπορεί να αποτελούν ορισμένους από τους παράγοντες που προκαλούν δυσπιστία· θεωρεί για το σκοπό αυτό ότι η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη πρέπει να ενισχυθούν και οι καταναλωτές πρέπει να είναι πεισθούν ότι οι συναλλαγές μπορούν να ολοκληρώνονται με διαφανή και δίκαιο τρόπο·

3.  υποστηρίζει την άποψη ότι τα συμφέροντα των καταναλωτών σε σχέση με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, ενώ το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν ψηφιακά έργα παραμένει ασαφές και οι τρέχουσες τάσεις όσον αφορά τη διανοητική ιδιοκτησία, τη διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων και τα μέτρα τεχνολογικής προστασίας δεν αναγνωρίζουν επαρκώς τα δικαιώματα του καταναλωτή·

4.  επικροτεί τις πρωτοβουλίες εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στο ηλεκτρονικό εμπόριο και παραπέμπει στα ήδη υπάρχοντα, καθιερωμένα σήματα ποιότητας (π.χ. το ευρωπαϊκό σήμα, Euro-Label)· υποδεικνύει, ωστόσο, ότι κυρίως τα νέα κράτη μέλη συχνά δεν διαθέτουν τους οικονομικούς πόρους για την εισαγωγή των συστημάτων αυτών· πιστεύει ότι, ειδικότερα για τις ΜΜΕ, τα σήματα ποιότητας αποτελούν μια σημαντική δυνατότητα για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού και να αντισταθμίσουν το μειονέκτημα της μειωμένης τους διαφημιστικής δραστηριότητας έναντι των μεγάλων ηλεκτρονικών πλατφορμών και των καταστημάτων του Διαδικτύου (webshops)·

5.  σημειώνει ότι η διαλειτουργικότητα συνιστά σημαντικό οικονομικό παράγοντα: τα πρότυπα πρέπει να διασφαλίζουν τη διαλειτουργικότητα και να συμβάλλουν στην αποφυγή του κατακερματισμού της αγοράς· επισημαίνει, επιπλέον, ότι το λογισμικό ανοιχτού κώδικα είναι το βασικό στοιχείο για τη διευκόλυνση της διαλειτουργικότητας και προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς η απουσία κωδικών κατοχυρωμένων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή κρυπτογραφημένων κωδικών και αλγορίθμων επιτρέπει τον έλεγχο της αξιοπιστίας τους και δίνει τη δυνατότητα σε ιδιώτες που διαθέτουν δεξιότητες σε τεχνικά ζητήματα να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του λογισμικού και της τεχνολογίας·

6.  τονίζει ότι η αγορά για ψηφιακό δημιουργικό περιεχόμενο βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης και ότι οι κώδικες αυτορρύθμισης θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον
Αριθμός διαδικασίας	2006/2048(INI)
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας	IMCO
Γνωμοδότηση της   Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ITRE 16.3.2006
Ενισχυμένη συνεργασία - Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης   Ημερομηνία ορισμού	David Hammerstein Mintz 25.4.2006
Συντάκτης(κτρια) γνωμοδότησης που αντικαταστάθηκε/καν
Εξέταση στην επιτροπή	25.9.2006		30.1.2007
Ημερομηνία έγκρισης	20.3.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	22 19 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Renato Brunetta, Philippe Busquin, Jerzy Buzek, Giles Chichester, Den Dover, Nicole Fontaine, Adam Gierek, Norbert Glante, András Gyürk, David Hammerstein Mintz, Rebecca Harms, Erna Hennicot-Schoepges, Mary Honeyball, Ján Hudacký, Romana Jordan Cizelj, Werner Langen, Eugenijus Maldeikis, Eluned Morgan, Angelika Niebler, Reino Paasilinna, Atanas Paparizov, Francisca Pleguezuelos Aguilar, Herbert Reul, Paul Rübig, Andres Tarand, Britta Thomsen, Radu Ţîrle, Patrizia Toia, Catherine Trautmann, Claude Turmes, Νικόλαος Βακάλης, Alejo Vidal-Quadras, Dominique Vlasto
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Alexander Alvaro, Pilar Ayuso, Danutė Budreikaitė, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Edit Herczog, Esko Seppänen, Dirk Sterckx, Hannes Swoboda
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα)	...

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Εμπιστοσύνη των καταναλωτών στο ψηφιακό περιβάλλον
Αριθ. διαδικασίας	2006/2048(INI)
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας Ημερομηνία αναγγελίας στην ολομέλεια της έγκρισης εκπόνησης	IMCO 16.3.2006
Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες) Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	ITRE 16.3.2006
Εισηγητής(ές)   Ημερομηνία ορισμού	Zuzana Roithová 21.2.2006
Εξέταση στην επιτροπή	19.4.2006	11.7.2006			10.10.2006		24.1.2007		21.3.2007
	7.5.2007
Ημερομηνία έγκρισης	8.5.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+ : - : 0 :			41 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Charlotte Cederschiöld, Corina Creţu, Mia De Vits, Rosa Díez González, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Malcolm Harbour, Pierre Jonckheer, Lasse Lehtinen, Toine Manders, Arlene McCarthy, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Guido Podestà, Zuzana Roithová, Luisa Fernanda Rudi Ubeda, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Christel Schaldemose, Alexander Stubb, Eva-Britt Svensson, Marianne Thyssen, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Wolfgang Bulfon, Jean-Claude Fruteau, Joel Hasse Ferreira, Κωνσταντίνος Χατζηδάκης, Filip Kaczmarek, Othmar Karas, Manuel Medina Ortega, Pier Antonio Panzeri, Olle Schmidt, Søren Bo Søndergaard, Marc Tarabella, Anja Weisgerber
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Philip Bushill-Matthews, Sophia in 't Veld, Horia-Victor Toma, Anne Van Lancker
Ημερομηνία κατάθεσης	16.5.2007
Παρατηρήσεις (πληροφορίες που διατίθενται σε μία μόνον γλώσσα)