SPRAWOZDANIE w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych

21.5.2007 - (2006/2273(INI))

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Gunnar Hökmark

Sprostowania/AddendaWybierzERR01

• ERR01 (PDF - 84 KB)
• ERR01 (DOC - 33 KB)

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych

(2006/2273(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Niwelowanie różnic w dostępie do łączy szerokopasmowych (COM(2006)0129),

–   uwzględniając sprawozdanie Digital Divide Forum (DDF) z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie dostępu do łączy szerokopasmowych i wsparcia publicznego w obszarach o niedostatecznym poziomie usługi,

–   uwzględniając skierowany do uczestników wiosennego szczytu Rady Europejskiej komunikat Komisji zatytułowany „Realizacja poprawionej strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu i zatrudnienia” (COM(2006)0816),

–   uwzględniając komunikat Komisji skierowany do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Szybkie łącza dla Europy: najnowsze postępy w sektorze komunikacji elektronicznej ” (COM(2004)0061),

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie przeglądu ram regulacyjnych UE dotyczących sieci i usług łączności elektronicznej (COM(2006)0334),

–   uwzględniając dyrektywę 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa)[1],

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów zatytułowany „i2010 – Europejskie społeczeństwo informacyjne na rzecz wzrostu i zatrudnienia” (COM(2005)0229),

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany „Inicjatywa i2010 – pierwsze roczne sprawozdanie na temat europejskiego społeczeństwa informacyjnego” (COM(2006)0215),

–   uwzględniając decyzję nr 854/2005/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. w sprawie wieloletniego programu wspólnotowego na rzecz promowania bezpieczniejszego korzystania z Internetu i nowych technologii sieciowych[2],

–   uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Wytyczne w sprawie kryteriów i wykonawstwa funduszy strukturalnych do wspierania łączności elektronicznej” (SEC(2003)0895),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów zatytułowany „Podejście rynkowe do zarządzania widmem w Unii Europejskiej” (COM(2005)0400),

–   uwzględniając orzeczenie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 stycznia 2007 r. w sprawie France Télécom SA przeciwko Komisji[3] odrzucające apelację France Télécom SA w związku z decyzją Komisji z 2003 r. dotyczącą agresywnej polityki cenowej w zakresie powszechnie świadczonych usług dostępu do Internetu z wykorzystaniem technologii ADSL,

–   uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany „Przyszłościowa polityka wykorzystania widma radiowego Unii Europejskiej: Drugie sprawozdanie roczne” (COM(2005)0411),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2006 r. w sprawie europejskiego społeczeństwa informacyjnego na rzecz wzrostu i zatrudnienia[4], rezolucję z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie europejskich przepisów regulacyjnych i rynków łączności elektronicznej w 2004 r.[5] oraz z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie społeczeństwa informacyjnego[6],

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Prawnej (A6‑0193/2007),

A. mając na uwadze, że rozwój Internetu i łączy szerokopasmowych zmieniły oblicze światowej gospodarki, zintegrowały regiony i kraje, wprowadziły dynamiczne postrzeganie rzeczywistości, wg którego poszczególni obywatele niezależnie od miejsca zamieszkania dysponują niespotykanymi dotychczas możliwościami co do dostępu do informacji, komunikacji, wywierania wpływu, udziału, konsumpcji, życia zawodowego oraz przedsiębiorczości,

B.  mając na uwadze, że łącza szerokopasmowe przysłużą się integracji i spójności wewnątrz UE,

C. mając na uwadze następujący w postępie geometrycznym wzrost wartości Internetu oraz łączy szerokopasmowych wraz z każdym nowym użytkownikiem, co jest podstawową wartością, jeśli Europa ma stać się wiodącym społeczeństwem opartym na wiedzy; mając na uwadze, że ponowne przydzielenie widma stwarza możliwość włączenia stref nie posiadających dostatecznego zasięgu do społeczeństwa cyfrowego,

D. mając na uwadze, że 500 milionów obywateli uczestniczących we wspólnym rynku UE stanowi jedyną taką w skali światowej masę krytyczną, która jest konieczna do rozwoju nowych innowacyjnych usług, czego następstwem jest wzrost szans w całej UE; mając na uwadze, że podkreśla to wspólną korzyść, jaką Europa osiągnie w związku z dostępem każdego obywatela do łączy szerokopasmowych,

E.  mając na uwadze, że nie istnieje żadna oczywista zależność pomiędzy penetracją łączy szerokopasmowych a gęstością zaludnienia,

F.  mając na uwadze, że w wyżej wymienionymi wyroku w sprawie France Télécom SA przeciwko Komisji Sąd Pierwszej Instancji orzekł, że charakter szybko rozwijającego się sektora łączy szerokopasmowych nie może wykluczać stosowania reguł konkurencji;

G. mając na uwadze, że w ciągu ostatnich trzech lat liczba łączy szerokopasmowych prawie się podwoiła, a liczba ich abonentów zwiększyła prawie czterokrotnie; mając na uwadze, że postęp ten podyktowany jest potrzebami rynku oraz wzmocnione dzięki konkurencji, udowadniając wagę niezakłócania logiki rynku,

H. mając na uwadze, że państwa członkowskie doświadczające większej konkurencji na rynku łączy szerokopasmowych, jak również konkurencji między różnymi technologiami, wykazują się wyższym poziomem wysycenia łączami szerokopasmowymi i ich penetracją,

I.   mając na uwadze, że usługi internetowe takie jak administracja elektroniczna, elektroniczne usługi zdrowotne, kształcenie elektroniczne oraz zakupy przez Internet mogą stać się rzeczywiście powszechne i wzmocnić spójność wyłącznie wtedy, gdy zostaną szeroko udostępnione – poprzez szerokopasmowe łącza – europejskim obywatelom i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą,

J.   mając na uwadze, że internetowe łącza szerokopasmowe mogą przyczynić się do stworzenia bardziej zaawansowanych, globalnych systemów opieki zdrowotnej, wykorzystujących diagnostykę na odległość oraz leczenie na odległość w słabiej rozwiniętych regionach,

K. mając na uwadze, że internetowe łącza szerokopasmowe mogą przyczyniać się do stworzenia bardziej zaawansowanych, globalnych systemów udostępniających aplikacje kształcenia na odległość regionom nieposiadającym zadowalającej infrastruktury szkolnej,

L.  mając na uwadze, że szerokopasmowe łącza o najniższej prędkości nie są już wystarczające do funkcjonalnego korzystania z bardziej wymagających internetowych usług i treści wideo,

M. mając na uwadze, że szybki rozwój internetowych usług i treści tworzy potrzebę dysponowania szybkimi łączami szerokopasmowymi,

N. mając na uwadze, że zakres rozbudowy sieci szerokopasmowych różni się w poszczególnych państwach członkowskich i regionach UE; mając na uwadze, że dostępność do sieci szerokopasmowych w regionach niedostępnych (wyspy, góry itp.) oraz na obszarach wiejskich jest nadal ograniczona ze względu na wysokie koszty szerokopasmowych sieci i usług; mając na uwadze fakt, że niski poziom popytu poza metropolitalnymi ośrodkami w UE przekłada się na niższe inwestycje i przez brak możliwości rozwinięcia działalności może zniechęcić dostawców usług szerokopasmowych,

O. mając na uwadze fakt, że nadal istnieją znaczne rozbieżności w zastosowaniu łączy szerokopasmowych pomiędzy centrami miejskimi a obszarami oddalonymi od centrów, a także pomiędzy starymi i nowymi państwami członkowskimi; mając na uwadze, że podkreśla to potrzebę rozwoju technologicznego, potrzebę zapewnienia nowym operatorom lepszych możliwości wejścia na rynek, a także potrzebę jasnych strategii w zakresie zwiększania tempa innowacji, ułatwiając tym samym obszarom wiejskim i państwom pozostającym w tyle nadrobienie zaległości,

P.  mając na uwadze fakt, że aby ułatwić dostęp społecznie pokrzywdzonym grupom należy udzielać im szkoleń i stosować wobec nich środki wsparcia, aby zagwarantować równość szans,

Q. mając na uwadze, że szerokopasmowy dostęp o funkcjonalnych parametrach jest ważny dla wszystkich użytkowników we Wspólnocie, niezależnie od ich fizycznej lokalizacji pod względem geograficznym,

R.  mając na uwadze, że właściwe i terminowe wdrażanie obecnych ram jest koniecznym warunkiem wstępnym powstania otwartego, konkurencyjnego i innowacyjnego rynku elektronicznych usług komunikacyjnych; mając na uwadze, że procedury transpozycji i wdrażania ram różnią się znacznie w poszczególnych państwach członkowskich, prowadząc do fragmentaryzacji jednolitego europejskiego rynku komunikacyjnego,

S.  mając na uwadze, że wszystkie szkoły powinny dysponować szerokopasmowym podłączeniem do sieci, dążąc do przyszłości, w której żadne europejskie dziecko nie zostanie pozostawione off-line,

T.  mając na uwadze, że w następstwie konwersji cyfrowej oraz przejścia od nadawania analogowego na cyfrowe, zwolnione zostanie kilkaset megaherców widma, stwarzając tym samym możliwość ponownego jego rozdzielenia i rozwoju rynków,

Potencjał łączy szerokopasmowych

1.  podkreśla możliwości, jakimi dysponować będzie rynek wewnętrzny złożony z blisko 500 milionów osób podłączonych do łączy szerokopasmowych, stwarzając unikalną w świecie masę krytyczną użytkowników, która otwiera przed wszystkimi regionami nowe szanse oraz oferuje każdemu z użytkowników wartość dodaną, a Europie - zdolność przekształcenia się w wiodącą w świecie gospodarką opartą na wiedzy;

2.  zgadza się z opinią, że wprowadzenie sieci łączy szerokopasmowych, oferujących niezakłóconą transmisję o konkurencyjnej przepustowości, jest bardzo istotne dla rozwoju działalności gospodarczej, rozwoju społecznego i poprawy usług publicznych;

3.  podkreśla, że skali rozwoju łączy szerokopasmowych nie można przewidzieć czy zaplanować; możliwe jest jedynie stymulowanie i wspieranie jego rozwoju poprzez kreatywne i otwarte środowisko;

4.  podkreśla, że szersze stosowanie łączy szerokopasmowych ożywi cały wewnętrzny rynek, stwarzając wszystkim regionom nowe możliwości, zapewniając każdemu użytkownikowi cenną usługę, a Europie zdolność przekształcenia się w wiodącą w świecie gospodarką opartą na wiedzy;

Łącza dla Europy

5.  podkreśla, że rozpowszechnienie łączy szerokopasmowych na obszarach wiejskich ma istotne znaczenie w kontekście uczestniczenia wszystkich obywateli w społeczeństwie wiedzy; ponadto wskazuje, że takie rozpowszechnienie jest czynnikiem o zasadniczym znaczeniu dla rozwoju gospodarczego tych regionów i że w związku z tym łącza szerokopasmowe powinny być oferowane możliwie na całym obszarze;

6.  apeluje do państw członkowskich o wspieranie szerokopasmowych połączeń we wszystkich szkołach, uniwersytetach i placówkach oświatowych w UE oraz o wprowadzenie kształcenia na odległość, w celu zapewnienia przyszłości, w której w Europie żadne dziecko ani żadna osoba korzystająca z programów nauczania nie zostanie pozostawiona off-line;

7.  zauważa, że niwelując podziały w dostępie do mediów cyfrowych konieczne jest wspieranie podstawowej struktury, np. dostępności komputerów w gospodarstwach domowych i w instytucjach publicznych;

8.  zachęca państwa członkowskie do opracowania map infrastruktury szerokopasmowej w celu dokładniejszego określenia pokrycia usługi szerokopasmowej;

Kluczowa rola innowacji

9.  przyjmuje stanowisko, że kluczem do zniwelowania różnic w dostępie do łączy szerokopasmowych jest innowacyjna technologia, tzn. technologia umożliwiająca zbudowanie szerokopasmowych łączy o dużej pojemności, i zwraca uwagę na fakt, że nowa technologia pozwoliła regionom w niekorzystnym położeniu przeskoczyć wiele etapów rozwoju;

10. podkreśla, że rozwijanie atutów w zakresie konkurencji oraz rozwiązywanie poważnych problemów obszarów wiejskich oraz terenów słabo zaludnionych i niedostępnych (wysp, gór i innych) zależy od nowych, innowacyjnych sposobów wykorzystywania technologii informacyjnych i komunikacyjnych;

11. podkreśla, że nowa technologia z natury jest dalekosiężna i sprzyjająca integracji, umożliwiając przy tym dostęp do bardziej zaawansowanych usług; podkreśla też, że usługi szerokopasmowe pomogą regionom – a szczególnie najsłabiej rozwiniętym regionom – w przyciągnięciu działalności handlowej, ułatwieniu telepracy, zaoferowaniu nowych usług lekarskiej diagnostyki i opieki oraz osiągnięcia lepszych standardów w szkolnictwie i usługach publicznych;

12. uważa, że nowe technologie oferują ciekawe i tańsze rozwiązania dla oddalonych, niedostępnych (wyspy, góry itp.) oraz wiejskich obszarów, np. połączenia bezprzewodowe, a typu komunikacji bezprzewodowej i satelitarnej mogą dostarczyć łączy szerokopasmowych do obszarów tradycyjnie pozbawionych dostępu do sieci stacjonarnych; odnotowuje, że powinno uwzględnić się omawiane tu nowe technologie przy przydzielaniu widma radiowego;

13. podkreśla, iż należy wspierać rozwój technologii innowacyjnych na wszystkich szczeblach oraz że należy podjąć poważne starania w celu propagowania dostępu do rynku i zapewnienia w jego ramach uczciwej konkurencji;

14. uznaje mobilizację badań naukowych i partnerstw w ramach ICT pomiędzy uniwersytetami, władzami lokalnymi i regionalnymi oraz przedsiębiorstwami za kwestię o ogromnym znaczeniu;

15. zachęca Komisję do uwzględnienia znaczenia łączy szerokopasmowych, a zwłaszcza rozwiązań szerokopasmowych w telefonii komórkowej, w programach roboczych w ramach programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji (CIP) oraz siódmego programu ramowego w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (7PR);

16. wzywa Komisję do czynnego poszukiwania konkretnych synergii pomiędzy swymi sektorowymi programami, np. 7PR i CIP, w tym do lepszej koordynacji z międzynarodowymi programami oraz z dofinansowaniem udzielonym poprzez fundusze strukturalne i fundusze wspierające obszary wiejskie, a przeznaczone na rozwój łączy szerokopasmowych;

17. podkreśla, że w związku z gwałtownym rozwojem nowych środków masowego przekazu połączenie szerokopasmowe stanowi jedyną technicznie niezawodną możliwość dostępu do ofert medialnych, takich jak telewizja internetowa i telefonia internetowa, a tym samym zapobiega podziałom między ludnością zamieszkującą obszary wiejskie a mieszkańcami terenów miejskich, na których dostęp do łączy szerokopasmowych jest zapewniony;

18. ma świadomość faktu, że niektórzy mają jedynie dostęp do powolnych łączy szerokopasmowych o niewielkiej pojemności; uważa, że łącza te nie powinny zastępować lub być namiastką nowszych szybkich systemów łączności; nalega, aby nie pozbawiać jakiegokolwiek regionu geograficznego lub grupy socjoekonomicznej inwestycji w nowe szybsze technologie jedynie z powodu posiadania już przez nie dostępu do łączy niższej jakości;

19. zauważa, że nowe platformy bezprzewodowe pozwalają na zapewnienie dostępu do łączy szerokopasmowych na obszarach wiejskich; podkreśla znaczenie neutralności technologicznej podczas przydziału częstotliwości; przypomina, że Komisja zaplanowała bardziej aktywną politykę w zakresie widma radiowego, która została poparta przez Parlament w rezolucji z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie europejskiej polityki w zakresie widma radiowego[7];

20. wzywa instytucje Wspólnoty i państwa członkowskie do ściślejszej współpracy w ramach zarządzania widmem radiowym w celu ułatwienia korzystania z widma przez wiele technologii bezprzewodowych i komórkowych (naziemnych i satelitarnych);

21. ponagla państwa członkowskie do przeznaczenia wystarczających zasobów widma na technologie szerokopasmowe;

Wpływ zawartości

22. kładzie nacisk na umiejętności informatyczne jako na niezbędny warunek korzystania z możliwości oferowanych przez łącza szerokopasmowe oraz zwraca uwagę na odpowiedzialność w tym względzie szkolnictwa publicznego, nalega także na konieczność poprawy dostępu do technologii informacji i komunikacji (ICT) oraz umiejętności posługiwania się nią przez jak największą liczbę obywateli europejskich;

23. apeluje o zorientowane na konsumentów środki w zakresie szkoleń i wyposażenia technicznego w technologiach informatycznych; popiera finansowe i podatkowe zachęty w odniesieniu do tych środków;

24. uważa, że inwestycje w elektroniczne usługi zdrowotne, administrację elektroniczną i elektroniczne kształcenie mogą odegrać istotną rolę w pobudzaniu popytu konsumentów na łącza szerokopasmowe, tworząc tym samym masę krytyczną niezbędną dla powstania szerokiego rynku w tych dziedzinach;

25. wierzy, że prowadzona przez organy publiczne we współpracy z biznesem promocja zastosowań oraz usług w zakresie łączy szerokopasmowych może przyczynić się do osiągnięcia skuteczności w dostarczaniu usług rządowych, a jednocześnie dostarczyć bodźców do umożliwiania dostępu do łączy szerokopasmowych, co pomoże stymulować podaż;

26. podkreśla zakres, w jakim organy publiczne mogą wykorzystać zamówienia prekomercyjne do pobudzenia świadczenia innowacyjnych usług za pośrednictwem sieci szerokopasmowych; zauważa, że organy te mogą również koordynować popyt wśród społeczności i dostawców usług, aby zapewnić masę krytyczną niezbędną jako podstawa nowych inwestycji sieciowych; zachęca Komisję do propagowania wiedzy o tych narzędziach i ich zastosowaniu;

27. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby preferowały rozwiązania i technologie oparte na Internecie szerokopasmowym przy informatyzacji administracji publicznej, sektora edukacji i MŚP (np. Aplication Service Provider, Terminal-Server itp.);

28. podkreśla, że podstawowy zestaw europejskich usług elektronicznych może przysłużyć się dalszej integracji oraz pogłębieniu spójności, jak również stworzeniu jednolitego europejskiego rynku elektronicznego poprzez wykorzystanie łączy szerokopasmowych, i wzywa, by obszar ten potraktowano priorytetowo jeśli chodzi o wykorzystanie funduszy strukturalnych i przeznaczonych na rozwój obszarów wiejskich; podkreśla ponadto rolę, jaką odgrywają fundusze na rzecz rozwoju w zakresie wspierania regionów pod tym względem;

29. wzywa UE i państwa członkowskie do osiągnięcia celu szczytu Rady Europejskiej w Barcelonie w 2003 r., jakim jest zapewnienie obywatelom europejskim odpowiednich usług publicznych w zakresie łączy szerokopasmowych;

30. uważa, że wyjątkowo ważna dla społeczeństwa jest pewność jak najszerszego dostępu z każdego miejsca do wysokiej jakości treści i usług przy użyciu wybranej technologii oraz podkreśla potrzebę stworzenia sieci dostępu oraz otwarcia sieci dla różnych operatorów;

31. wzywa instytucje Wspólnoty i państwa członkowskie do promowania dostępności treści on-line, zwłaszcza poprzez zwrócenie uwagi na jej odpowiednią ochronę w środowisku cyfrowym;

Dynamika rynku

32. jest zdania, ze szybki rozwój łączy szerokopasmowych ma kluczowe znaczenie dla rozwoju europejskiej produktywności i konkurencyjności oraz wyłaniania się nowych i małych przedsiębiorstw, które mają szansę stać się liderami w różnych sektorach, np.: opieki zdrowotnej, wytwórstwa i usług finansowych;

33. uważa, że inwestycje prywatne odgrywają kluczową rolę w dalszej rozbudowie łączy szerokopasmowych i ich rozpowszechnianiu na całym obszarze; podkreśla, że prywatni inwestorzy powinni mieć ponadto możliwość refinansowania swoich inwestycji, aby możliwe było dalsze pobudzanie dynamicznej konkurencji, a konsumenci uzyskali dostęp do lepszych usług, większej liczby innowacji oraz możliwość większego wyboru;

34. podkreśla wagę opracowanych przez przemysł, otwartych, interoperacyjnych standardów na poziomie technicznym, prawnym i semantycznym, aby umożliwić powstawanie ekonomii skali, zapewnić niedyskryminujące i otwarte podejście do społeczeństwa informacyjnego oraz promować szybki rozwój technologii;

35. wzywa instytucje Wspólnoty i państwa członkowskie do współpracy z przemysłem i zainteresowania się problemami (takimi jak mikropłatności, bezpieczeństwo i zaufanie, interoperacyjność i zarządzanie cyfrowymi prawami autorskimi), które utrudniają rozwój nowych modeli przedsiębiorczości w zakresie łączy szerokopasmowych;

Zachęcające i jasne ramy

36. podkreśla, że rolą UE jest stworzenie sprzyjającej atmosfery dla rozwoju innowacji i wprowadzania nowych technologii poprzez kształtowanie ram prawnych, które stanowiłyby zachętę dla konkurencji i inwestycji prywatnych, a także poprzez wykorzystanie właściwych funduszy w celu pobudzenia popytu na usługi szerokopasmowe oraz, w uzasadnionych przypadkach, wsparcia koniecznej infrastruktury;

37. zauważa, że organy publiczne mają ważną rolę do spełnienia w zakresie propagowania wejścia na rynek sieci szerokopasmowych oraz że organy te powinny rozważyć podjęcie środków mających na celu pobudzanie popytu oraz inwestowanie w stałą infrastrukturę; wzywa do opracowania jasnych ram inwestycji infrastrukturalnych, które nie powinny zakłócać rynku ani działać na zasadach nieuczciwych wobec przedsiębiorstw prywatnych; wyraża uznanie dla Komisji za wyjaśnienie zasad pomocy państwowej w odniesieniu do udziału organów publicznych w programach rozwoju łączy szerokopasmowych;

38. podkreśla, że głównym zadaniem państw członkowskich w odniesieniu do promowania łączy szerokopasmowych jest stworzenie środowiska zapewniającego pewność prawną, sprzyjającego konkurencji i stymulującego inwestycje, oraz że w tym celu konieczne jest skuteczne wdrożenie ram prawnych regulujących łączność elektroniczną; ponawia pogląd, że istotną sprawą jest zapewnienie konkurencyjnych warunków rynkowych oraz konieczność włączenia do prawa krajowego i wdrożenia ram regulacyjnych w zakresie komunikacji elektronicznej przez wszystkie państwa członkowskie, a także zagwarantowanie, że posiadają one skuteczne, niezależne i dysponujące odpowiednimi środkami organy regulacyjne;

Zasady konkurencji i ochrona konsumentów

39. kładzie nacisk na kluczową rolę rynku w rozpowszechnianiu i rozwoju innowacyjnych usług; podkreśla jednak, że niezbędne jest, by równolegle krajowe organy regulacyjne, organy ochrony konkurencji i władze krajowe i samorządowe traktowały priorytetowo promowanie bardziej dynamicznej konkurencji i inwestycji w rynki łączy szerokopasmowych, a także stosowanie działań naprawczych w przypadkach wykorzystywania dominującej pozycji na rynku i karteli oraz ostatecznie znoszenie przeszkód przy wchodzeniu na rynek, tak, by był on w stanie generować innowacje;

40. przyjmuje do wiadomości, ze europejski rynek łączy szerokopasmowych charakteryzuje się rosnącą konkurencją; przypomina w tej sytuacji, że sektorowe przepisy dotyczące branży teleinformatycznej od początku traktowane były jako rozwiązanie przejściowe w celu otwarcia rynków i że w perspektywie średnioterminowej musi nastąpić przejście do wyłącznego stosowania ogólnych zasad konkurencji;

41. podkreśla, że nadchodzący przegląd ram prawnych powinien mieć na celu zapewnienie otwartego dostępu i uczciwej konkurencji dla wszystkich operatorów,

42. uważa, że w celu przyspieszonego rozpowszechnienia łączy szerokopasmowych w regionach wiejskich nie należy nakładać ograniczeń na dobrowolne wspólne korzystanie z sieci przez dostawców infrastruktury; podkreśla, że takie porozumienia między dostawcami infrastruktury są skutecznym środkiem do rozbudowy łączy szerokopasmowych w regionach, w których nie ma infrastruktury do transmisji usług szerokopasmowych, a popyt w przyszłości nie pozwalałby na eksploatację wielu sieci;

43. podkreśla potrzebę zbudowania szerokopasmowej infrastruktury na szczeblu wspólnot lokalnych, zgodnie z zasadą partnerstw publiczno-prywatnych i uwzględniając równe zasady dostępu;

44. podkreśla, że konkurencja oraz skuteczne i właściwe przepisy dotyczące otwarcia rynku łączy szerokopasmowych stanowią największy bodziec dla rozwoju łączy szerokopasmowych, oznaczającego rozbudowę, szybkość i różnorodność usług;

45. podkreśla potrzebę technicznej neutralności powiązanej z unikaniem fragmentaryzacji oraz uwzględnianiem technologicznych trendów i potrzeb użytkowników, które to zjawisko stanie się wyzwaniem dla europejskich organów regulacyjnych jeśli chodzi o otwieranie się na nowe rozwiązania, przy jednoczesnym tworzeniu stabilnych warunków;

46. podkreśla, że funkcjonalne uwolnienie sieci dostępu przedsiębiorstw o ugruntowanej pozycji na rynku od innej działalności operacyjnej może mieć pozytywne skutki i zapewnić równe i sprawiedliwe traktowanie wszystkich operatorów;

47. wzywa Komisję, aby w przyszłej zielonej księdze przeanalizowała dostępność usług internetowych po rozsądnych i przystępnych cenach dla wszystkich obywateli w całej UE, łącznie z osobami o niskich dochodach oraz obszarami wiejskimi i o wysokich kosztach przyłączenia, a także potrzebę zmiany obecnych wymogów świadczenia usług powszechnych; oczekuje również, że w zielonej księdze poruszona zostanie sprawa obaw konsumentów co do bezpieczeństwa korzystania z łączy szerokopasmowych;

Finansowanie publiczne tam, gdzie jest potrzebne

48. podkreśla, że środki publiczne powinny być wykorzystywane jedynie wówczas, gdy rozwój infrastruktury szerokopasmowej nie jest opłacalny dla prywatnych przedsiębiorstw oraz że nie powinny one służyć do powielania istniejącej infrastruktury nadającej się do świadczenia usług w systemie szerokopasmowym;

49. podkreśla, że krajowe i wspólnotowe środki publiczne powinny być neutralne z punktu widzenia konkurencji oraz przyczyniać się do rynkowo zrównoważonych inwestycji; zwraca uwagę na to, że takich zamówień należy udzielać w procesie otwartych, przejrzystych i niedyskryminujących przetargów;

50. podkreśla, że finansowaną ze środków publicznych infrastrukturę należy udostępnić na zasadzie równego dostępu, która nie faworyzuje żadnego konkretnego dostawcy usług;

51. jest zdania, że poza mechanizmami rynkowymi, państwa członkowskie, a w szczególności ich regiony i miasta, mogłyby wprowadzić szereg zachęt pobudzających rynek łączy szerokopasmowych w regionach o niekorzystnym położeniu; podkreśla rolę, jaką fundusze strukturalne i fundusze rozwoju obszarów wiejskich powinny odgrywać we wspieraniu regionów, pogłębiając tym samym popyt w społeczeństwie informacyjnym;

52. stwierdza, że finansowane ze środków publicznych inwestycje w infrastrukturę szerokopasmową powinny być możliwe w ramach reguł konkurencji UE;

53. wzywa Komisję do zapewnienia, by wszystkim usługodawcom przysługiwał równy dostęp do sieci szerokopasmowych finansowanych z udziałem środków pochodzących z funduszy strukturalnych i rolnych; uważa ponadto, że dla zapewnienia przestrzegania wymogów, krajowe organy regulacyjne powinny mieć prawo do nakładania obowiązku otwartości w drodze rozporządzeń oraz do egzekwowania tych wymogów;

54. podkreśla znaczenie powiązania rozwoju regionalnego z europejską polityką w dziedzinie łączy szerokopasmowych, przy wykorzystaniu funduszy regionalnych i wiejskich, dla rozwoju rozwiązań szerokopasmowych w telefonii komórkowej, czy też utworzenia niezbędnej infrastruktury;

55. wzywa Komisję do dalszego opracowywania i przeglądu wytycznych dotyczących sposobu wykorzystania funduszy strukturalnych i rolnych do wspierania rozwoju łączy szerokopasmowych oraz - w szczególności - do dostarczenia bardziej precyzyjnych wytycznych dotyczących przypadków, w których usługi szerokopasmowe są wykorzystywane przy pomocy funduszy strukturalnych oraz w których usługi te są już częściowo świadczone;

56. wzywa Komisję do przestawienia wytycznych i upowszechniania dobrej praktyki w zakresie przestrzegania zasad udzielania pomocy państwa w odniesieniu do wsparcia finansowego ze środków publicznych projektów dotyczących łączy szerokopasmowych;

57. wzywa Komisję do umożliwienia wykorzystania funduszy UE również na cele modernizacji lub zastępowania takich sieci szerokopasmowych łączy, które nie oferują połączeń o wystarczająco funkcjonalnej pojemności;

58. wzywa Komisję do przedstawienia odpowiednich informacji i danych statystycznych oraz do ocenienia skutków dofinansowania strukturalnego i obszarów wiejskich w odniesieniu do zastosowania łączy szerokopasmowych we wspomaganych regionach, a także do wspierania wymiany najlepszych praktyk pomiędzy regionami UE;

59. zachęca Komisję do dokładnego zbadania, czy w pełni wprowadzono w życie ramy prawne oraz czy przepisy dotyczące pomocy państwa stosowane są w przypadku, gdy planuje się wykorzystanie środków funduszy strukturalnych i przeznaczonych na obszary wiejskie na inwestycje dotyczące łączy szerokopasmowych, oraz do zagwarantowania, że fundusze UE są wykorzystywane na rzecz poprawienia stopnia penetracji ICT w UE, i że nie faworyzują konkretnych przedsiębiorstw lub opcji technicznych, lecz wspierają jedynie najskuteczniejsze rozwiązania; zauważa ponadto, że taki sposób wykorzystania środków UE należy dopuścić jedynie na obszarach o niedostatecznej infrastrukturze oraz w przypadkach, gdy brak jest jakichkolwiek innych źródeł inwestycji w infrastrukturę szerokopasmową; podkreśla także, że wszelkie decyzje muszą być przejrzyste i publikowane na krajowych i europejskich stronach internetowych związanych z organami ochrony konkurencji;

60. uważa, że interwencja publiczna w formie pożyczek lub dotacji, często wprowadzana w życie w formie partnerstw publiczno-prywatnych, powinna dalej być rozwijana w obszarach o niedostatecznym poziomie usług;

61. nalega co więcej na to, by publiczne wsparcie infrastruktury łączy szerokopasmowych odpowiadało zasadzie „neutralności technicznej”, nie faworyzując żadnych konkretnych technologii ani nie ograniczając wyboru danej technologii przez region, jednocześnie zapobiegając rozdrobnieniu infrastruktury technicznej, uwzględniając trendy rozwojowe i przyszłe potrzeby użytkowników oraz wspierając budowę szerokopasmowych łączy o dużej pojemności;

62. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

• [1]  Dz. U. L 108 z 24.4.2002, str. 33.
• [2]  Dz. U. L 149 z 11.06.05, str. 1.
• [3]  Sprawa T-340/03 France Télécom SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, 2007 ECR-0000.
• [4]  Dz. U. C 291 E z 30.11.2006, str. 133.
• [5]  Dz. U. C 285 E z 22.11.2006, str. 143.
• [6]  Dz. U. C 133 E z 08.06.2006, str. 140.
• [7]  Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0041.

UZASADNIENIE

Jedyna rzecz, którą wiemy na pewno na temat przyszłego rozwoju łączy szerokopasmowych oraz Internetu jest to, że nie potrafimy określić, jakie postępy nastąpią w ciągu następnych 10 lat. Wiemy jedynie, że co najmniej dorównają one postępom ostatniej dekady. Dziesięć lat temu nikt nie mógł przewidzieć radykalnego postępu w zakresie rozwoju Internetu i łączy szerokopasmowych, jakiego byliśmy świadkami, podobnie jak nikt nie był w stanie przewidzieć olbrzymiej skali rozwoju, który przekształcił gospodarkę i rynki światowe i przewrócił tradycyjne hierarchie do góry nogami w świecie, gdzie wszystko skupia się wokół jednostki, czy to jeżeli chodzi o wiedzę, informację, media, naukę, komunikację, handel czy rynki. Dzisiejszy świat nie przypomina świata z przeszłości.

Środki masowego przekazu i informacje nie uznają granic; w tym świecie wiedzy i opinii nie da się powstrzymać ani kontrolować. Wiedza, fakty, towary i usługi są dostępne bez względu na odległość, co czyni fizyczne rozmiary mniej istotnymi, zwiększając tym samym znaczenie połączeń elektronicznych. Oprócz stworzenia własnych usług i produktów nowe technologie informacyjne i komunikacyjne radykalnie zmieniły tradycyjne rynki, przekształcając je w jeden światowy rynek, w którym zbiegają się usługi. W krajach będących na czele tego rozwoju radykalnie wzrosła wydajność, a jednocześnie ich obywatele mogą wyrażać swoje opinie, żądania i wywierać wpływ w sposób, który daje im ogólną przewagę w tej nowej epoce wiedzy i informacji.

Przodowanie w zakresie rozwoju technologii informacyjnych i komunikacyjnych ma kluczowe znaczenie dla Europy stającej się najbardziej konkurencyjną opartą na wiedzy gospodarką na świecie. Należy wykorzystywać umiejętności, wymogi, intelekt, wiedzę, doświadczenie, kreatywność, fantazję i pomysły każdego obywatela.

Europa będzie i pozostanie w czołówce tylko wtedy, gdy postawi na kreatywność, konkurencję i nowe pomysły we wspomnianych dziedzinach. A nie ulega wątpliwości, że rozwój i zastosowanie łączy szerokopasmowych postępuje znacznie wolniej w rejonach o mniejszej konkurencji, gdzie o tempie i rozwoju usług decydują operatorzy.

Liczby i tabele podane w załączniku dostarczają przydatnych wskazówek odnośnie tego, jakie czynniki rzeczywiście mają znaczenie dla zastosowania sieci łączy szerokopasmowych. Statystyki OECD wykazują, że rozprzestrzenienie łączy szerokopasmowych nie jest bezpośrednio zależne ani od gęstości zaludnienia, ani od rozwoju gospodarczego. Przemawia to za teorią, w myśl której odległość i dochody nie stanowią jedynych decydujących czynników dla rozprzestrzeniania łączy szerokopasmowych oraz że znaczącą rolę odgrywają konkurencja i innowacja. Silny związek między konkurencją a penetracją można zaobserwować w grafiku Komisji ilustrującym konkurencję w zakresie infrastruktury i stopień penetracji. Im szersza jest oferta alternatywnych sposobów dostępu (telewizja kablowa, uwolnione pętle lokalne, światłowody), tym wyższy jest stopień penetracji. (Dania i Finlandia stanowią wyjątek od tej reguły). Tendencja ta jest również widoczna w raportach ECTA (stowarzyszenie nowych podmiotów na rynku telekomunikacji) dotyczących systemów regulacji: kraje, które osiągają lepsze wyniki we wdrażaniu ram regulacyjnych w zakresie łączy szerokopasmowych, wykazują zazwyczaj wyższy stopień ich rozprzestrzenienia.

Polityka europejska w zakresie łączy szerokopasmowych musi zatem wspierać i zwiększać możliwości konkurencji i innowacji, czyniąc z dostępu do Internetu i możliwości wyboru między usługami i produktami powszechną normę.

Zadanie Unii Europejskiej polega na sfinansowaniu stosowania łączy szerokopasmowych. Takie jest zadanie rynku. A rozwój rynku jest już dziś bardzo szybki (zob. zestawienia w załączniku). Polityka Unii oraz finansowanie nie mogą zakłócać funkcjonowania rynku, ani chronić czy faworyzować operatorów lub konkretne technologie. Przeciwnie, Unia musi stworzyć przyjazne środowisko dla innowacji i kreatywności będących zasadniczym elementem rozwoju technologii, która w przyszłości zmieni się w sposób i za sprawą działań, których nie jesteśmy w stanie teraz przewidzieć, a jedynie musimy przygotować dla nich grunt.

Uznając potrzebę publicznej interwencji w procesie rozszerzania podłączania do sieci obszarów o niedostatecznym poziomie usług, Unia powinna uszanować zasady lepszego stanowienia prawa oraz prawo konkurencji. Publiczne interwencje mogą uzupełniać inwestycje prywatne, lecz w żadnym razie nie powinny wyprzedzać inicjatyw sektorowych i zakłócać w ten sposób konkurencji. Opublikowane przez Komisję w 2003 r. wytyczne dotyczące kryteriów i warunków wykorzystania funduszy strukturalnych przeznaczonych na łączność elektroniczną pokazują, w jaki sposób utrzymać równowagę między wsparciem publicznym a rozwojem regionalnym i wymogami konkurencji.

Polityka Unii Europejskiej musi wspierać szybkie tempo innowacji w tej dziedzinie, czyniąc z Europy najbardziej dynamiczny rynek na świecie. Fundusze z Unii Europejskiej muszą być przyznawane w oparciu o wymogi dotyczące tworzenia równych warunków, dostępu dla nowych podmiotów oraz konkurencji, ponieważ jest to najskuteczniejszy sposób osiągnięcia sukcesu. Unia nie powinna przejmować zadań rynku, lecz mieć wkład w inwestycje, które w przeciwnym razie nie byłyby możliwe do zrealizowania, oraz w innowacje, które utrzymają Europę w światowej czołówce.

Podłączenie wszystkich obywateli do łączy szerokopasmowych leży we wspólnym europejskim interesie. Wartość Internetu dla każdego użytkownika zależy od liczby osób w sieci. W ten sposób określona jest odpowiednia ilość usług, wiedzy i alternatywnych rozwiązań, które mogą być dostarczone. Kiedy każda osoba we Wspólnocie będzie miała dostęp do łączy szerokopasmowych, rynek internetowy będzie się charakteryzował natychmiastowym przepływem informacji, integracją transgraniczną oraz szansami dla wszystkich, bez względu na miejsce zamieszkania.

Rynek wewnętrzny w połączeniu z dostępem dla wszystkich obywateli do łączy szerokopasmowych jest bazą dla 500 milionów ludzi mających dostęp i korzystających z usług komunikacji elektronicznej w zakresie nauczania, służby zdrowia, administracji publicznej i handlu. Integracja oraz rozpowszechnianie usług i wiedzy ma szansę przyczynić się do osiągnięcia celu uczynienia z Europy przodującej gospodarki opartej na wiedzy. To szansa, której nie można zaprzepaścić przez finansowanie i politykę wspierające przestarzałe struktury zamiast innowacji, postępu i rozwoju.

.

ANNEX

Source: Eurostat

Source: ECTA

Rankings of countries according to Telecom legal framework (source ECTA)

		AT	BE	CZ	DK	FI	FR	DE	EL	HU	IE	IT	NL	PL	PT	ES	SE	UK
A. Institutional Framework
A1	Implementation of NRF	6	16	10	1	6	10	16	10	2	2	6	10	10	10	6	2	2
A2	Speed of Process	1	7	7	11	1	7	11	15	4	1	15	11	17	11	4	4	7
A3	Transparency & Consultation	13	13	8	6	1	8	17	13	13	1	1	1	1	11	11	6	8
A4	Enforcement	16	16	12	6	12	6	12	1	4	12	6	10	11	1	1	6	4
A5	Scale of Resources	1	17	12	10	12	1	12	1	12	10	1	1	12	1	1	1	1
A6	Effectiveness of Appeal Procedure	11	15	3	6	11	1	16	11	3	10	7	11	7	3	9	17	1
A7	Independence	14	13	1	1	17	6	14	11	4	6	9	1	14	9	4	12	6
A8	Efficiency of NRA as Dispute Settlement Body	13	16	4	2	8	4	2	8	1	8	13	4	16	13	4	8	8
B. GENERAL MARKET ACCESS CONDITIONS
B1	General Access & Policy Procedures	7	2	9	2	2	9	9	9	9	7	2	2	17	15	15	9	1
B2	Accounting Separation	11	11	5	5	11	5	17	11	10	1	3	3	11	5	5	11	1
B3	Non-discrimination & Margin Squeeze	5	5	16	10	11	1	16	5	14	5	2	4	11	14	5	11	2
B4	Rights of Way & Facilities Sharing	13	9	5	3	3	5	1	16	9	5	13	1	11	13	17	5	11
B5	Numbering	14	8	15	1	1	12	6	12	8	11	8	1	17	15	4	6	4
B6	Frequencies	1	1	1	14	16	7	10	10	7	1	7	14	10	16	10	1	1

C. EFFECTIVENESS OF IMPLEMENTATION
C1	Narrowband Voice	7	7	17	4	16	11	5	13	14	7	11	2	15	6	7	2	1
C2	Mobile Services	8	13	6	3	2	6	15	13	9	17	9	15	4	9	9	1	4
C3	Business Services	5	10	15	5	10	3	7	15	7	10	7	2	15	3	10	10	1
C4	Broadband	7	6	15	3	12	1	12	17	10	14	3	3	16	7	7	10	2
Overall		11	14	13	2	11	3	15	16	8	9	6	4	17	10	7	5	1

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (26.3.2007)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
(2006/2273(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Malcolm Harbour

WSKAZÓWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  zgadza się z opinią, że wprowadzenie sieci łączy szerokopasmowych, oferujących niezakłóconą transmisję o konkurencyjnej przepustowości, jest bardzo istotne dla rozwoju działalności gospodarczej, rozwoju społecznego i poprawy usług publicznych;

2.  wzywa Komisję, aby w przyszłej zielonej księdze przeanalizowała dostępność usług internetowych po rozsądnych i przystępnych cenach dla wszystkich obywateli w całej UE, łącznie z osobami o niskich dochodach oraz obszarami wiejskimi i o wysokich kosztach przyłączenia, a także potrzebę zmiany obecnych wymogów świadczenia usług powszechnych; oczekuje również, że w zielonej księdze poruszona zostanie sprawa obaw konsumentów co do bezpieczeństwa korzystania z łączy szerokopasmowych;

3.  podkreśla konieczność prowadzenia aktualnych i kompleksowych statystyk, zwłaszcza w nowszych państwach członkowskich, tak aby w przyszłych sprawozdaniach można było uwypuklić ich problemy;

4.  zauważa, że nowe platformy bezprzewodowe pozwalają na zapewnienie dostępu do łączy szerokopasmowych na obszarach wiejskich; podkreśla znaczenie neutralności technologicznej podczas przydziału częstotliwości; przypomina, że Komisja zaplanowała bardziej aktywną politykę w zakresie widma radiowego[1], która została poparta przez Parlament w rezolucji z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie europejskiej polityki w zakresie widma radiowego[2];

5.  popiera pogląd, że istotną sprawą jest zapewnienie konkurencyjnych warunków rynkowych oraz konieczność włączenia do prawa krajowego i wdrożenia ram regulacyjnych w zakresie komunikacji elektronicznej przez wszystkie państwa członkowskie, a także ustanowienie skutecznych, niezależnych organów regulacyjnych, zapewniając im odpowiednie środki;

6.  zauważa, że priorytetem wspólnotowych wytycznych strategicznych dotyczących spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej na lata 2007-2013 jest zapewnienie dostępności infrastruktury teleinformatycznej w sytuacji, gdy rynek nie jest w stanie jej zaoferować po przystępnych cenach i w wymiarze potrzebnym dla udostępnienia żądanych usług;

7.   zauważa jednak, że władze gminne na obszarach wiejskich często stają wobec problemu braku prywatnych dostawców szerokopasmowego łącza internetowego spowodowanego brakiem wystarczającego popytu; podkreśla, że w tego rodzaju przypadkach neutralna pod względem technologicznym i nie mająca wpływu na dostawców interwencja publiczna może być uzasadniona, tak aby zapobiec opóźnieniom gospodarczym gmin, w których dostęp do łączy szerokopasmowych jest gorszy;

8.   zauważa, że organy publiczne mają ważną rolę do spełnienia w zakresie propagowania wejścia na rynek sieci szerokopasmowych oraz że organy te powinny rozważyć podjęcie środków mających na celu pobudzanie popytu oraz inwestowanie w stałą infrastrukturę; wzywa do opracowania jasnych ram inwestycji infrastrukturalnych, które nie powinny zakłócać rynku ani działać na zasadach nieuczciwych wobec przedsiębiorstw prywatnych; wyraża uznanie dla Komisji za wyjaśnienie zasad pomocy państwowej w odniesieniu do udziału organów publicznych w programach rozwoju łączy szerokopasmowych;

9.   zauważa, że niwelując podziały w dostępie do mediów cyfrowych konieczne jest wspieranie podstawowej struktury, np. dostępności komputerów w gospodarstwach domowych i w instytucjach publicznych; wzywa do finansowania sal multimedialnych, w których obywatele mogą uczęszczać na zbiorowe warsztaty edukacyjne, mając darmowy dostęp do sprzętu;

10. podkreśla zakres, w jakim organy publiczne mogą wykorzystać zamówienia prekomercyjne do pobudzenia świadczenia innowacyjnych usług za pośrednictwem sieci szerokopasmowych; zauważa, że organy te mogą również koordynować popyt wśród społeczności i dostawców usług, aby zapewnić masę krytyczną niezbędną jako podstawa nowych inwestycji sieciowych; zachęca Komisję do propagowania wiedzy o tych narzędziach i ich zastosowaniu;

11. zwraca uwagę, że w celu przyspieszenia rozwoju łączy szerokopasmowych na obszarach wiejskich nie należy nakładać zbędnych ograniczeń na dobrowolne wspólne korzystanie z sieci infrastruktury przez operatorów sieci; podkreśla, że tego typu porozumienia między operatorami mogą stanowić skuteczne narzędzie w regionach, w których nie istnieje infrastruktura pozwalająca na dostarczenie usług szerokopasmowych, a popyt jest zbyt niski, aby wesprzeć sieci zwielokrotnione;

12. zachęca państwa członkowskie do opracowania map infrastruktury szerokopasmowej w celu dokładniejszego określenia pokrycia usługi szerokopasmowej.

PROCEDURA

Tytuł	Opracowanie europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
Numer procedury	2006/2273(INI)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Komisja wyznaczona do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 29.11.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Malcolm Harbour 19.12.2006
Rozpatrzenie w komisji	25.1.2007	28.2.2007		22.3.2007
Data zatwierdzenia wskazówek	22.3.2007
Wynik głosowania końcowego	za: przeciw: wstrzymujących się:		37 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Nedzhmi Ali, Adam Bielan, Georgi Bliznashki, Godfrey Bloom, Charlotte Cederschiöld, Corina Creţu, Mia De Vits, Rosa Díez González, Martin Dimitrov, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Malcolm Harbour, Anna Hedh, Pierre Jonckheer, Alexander Lambsdorff, Arlene McCarthy, Toine Manders, Bill Newton Dunn, Zita Pleštinská, Karin Riis-Jørgensen, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Leopold Józef Rutowicz, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Alexander Stubb, Marianne Thyssen, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler,
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Simon Coveney, Jean-Claude Fruteau, Othmar Karas, Manuel Medina Ortega, Joseph Muscat, Gary Titley, Søren Bo Søndergaard.
Zastępcy (art. 178 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

• [1]  Por. COM(2005)0400 Podejście rynkowe do zarządzania widmem w Unii Europejskiej, jak również COM(2005)0411 Przyszłościowa polityka wykorzystania widma radiowego Unii Europejskiej: drugie sprawozdanie roczne.
• [2]  Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0041.

OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (27.3.2007)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
(2006/2273(INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Bernadette Bourzai

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, że jednym z celów strategii lizbońskiej jest umożliwienie wszystkim grupom populacji czerpania korzyści z osiągnięć społeczeństwa informacyjnego, w tym osobom w niekorzystnym położeniu ze względu na wykształcenie, wiek, płeć, pochodzenie etniczne, społeczne, osobom niepełnosprawnym oraz mieszkającym w najmniej uprzywilejowanych i odległych regionach,

B.  mając na uwadze, że strategiczne wytyczne Wspólnoty w zakresie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej na lata 2007-2013 jako priorytety podają zapewnienie dostępności infrastruktur ITC w miejscach, gdzie rynek nie dostarcza ich po rozsądnych cenach i w wystarczającej ilości dla stworzenia pożądanych usług, w szczególności w regionach odizolowanych i w obszarach wiejskich oraz w nowych państwach członkowskich,

1.  popiera zamiar Komisji zmniejszenia różnic w dostępie do mediów cyfrowych w miastach i na wsi i podkreśla w tym kontekście znaczenie samorządów lokalnych w rozwoju dostępu szerokopasmowego ze względu na ich kluczową rolę w kontaktach z mieszkańcami;

2.  domaga się udostępnienia połączenia szerokopasmowego wszystkim obywatelom Unii Europejskiej do końca obecnego okresu finansowania w roku 2013 jako podstawowej usługi, podobnej do przyłączenia do sieci telefonii stacjonarnej;

3.  zwraca uwagę na fakt, iż infrastruktura oraz usługi ITC mają w zamierzeniu również wesprzeć dobro ogółu, co jest konieczne do przezwyciężenia wykluczenia niektórych osób z dostępu do informacji dostarczanych przez ITC; uważa, że władze mają obowiązek zapewnienia wszystkim obywatelom dostępu do ITC, umożliwiając tym samym czerpanie korzyści z tych technologii wszystkim grupom populacji;

4.  podkreśla, że w związku z gwałtownym rozwojem nowych środków masowego przekazu połączenie szerokopasmowe stanowi jedyną technicznie niezawodną możliwość dostępu do ofert medialnych, takich jak telewizja internetowa i telefonia internetowa, a tym samym zapobiega podziałom między ludnością zamieszkującą obszary wiejskie a mieszkańcami terenów miejskich, na których dostęp do łączy szerokopasmowych jest zapewniony;

5.  podkreśla znaczenie ITC dla poprawy atrakcyjności i konkurencyjności regionalnej (reorganizacja metod produkcji, tworzenie przedsiębiorstw, miejsc pracy oraz usług, takich jak elektroniczne portale – e-administracja, e-zdrowie, e-edukacja, e-kultura i e-handel);

6.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby preferowały rozwiązania i technologie oparte na Internecie szerokopasmowym przy informatyzacji administracji publicznej, sektora edukacji i MŚP (np. Aplication Service Provider, Terminal-Server itp.);

7.  uważa, że istnieje pilna potrzeba zaplanowania już dziś realizacji połączeń o bardzo wysokiej przepustowości (VDSL) nawet na obszarach, gdzie przejście z wąskiego na szerokie pasmo nie jest zakończone, w celu umożliwienia dostępu do tych nowych usług elektronicznych oraz do najnowszych innowacyjnych zastosowań ITC;

8.  podkreśla, że technologie ITC są bardziej przydatne na obszarach peryferyjnych, wiejskich, wyspiarskich i ultraperyferyjnych, ponieważ pozwalają na zagwarantowanie, że odległości nie stanowią przeszkody poprzez ułatwianie kontaktów między użytkownikami i usługodawcami, klientami i dostawcami, obywatelami i władzami publicznymi oraz na skrócenie przewidzianych terminów świadczenia usług;

9.  podkreśla, że władze lokalne i regionalne winny odgrywać główną rolę w procesie udostępniania ITC regionom wiejskim, ultraperyferyjnym, a także regionom o niekorzystnych warunkach naturalnych oraz o niskiej gęstości zaludnienia, których rynki uznawane są przez przedsiębiorstwa prywatne za nierentowne, uważa jednak za konieczne, aby Unia Europejska oraz państwa członkowskie również zaangażowały się w tę kwestię;

10. zwraca się do państw członkowskich oraz władz regionalnych o szersze uwzględnienie w sektorowych i regionalnych programach operacyjnych rozbudowy infrastruktury ITC, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów do tej pory zaniedbanych pod tym względem;

11. zachęca Komisję do dokładnego zbadania, czy w pełni wprowadzono w życie ramy prawne, czy istnieją możliwości utworzenia partnerstwa publiczno-prywatnego w przypadku tych inwestycji oraz w jakim stopniu przepisy dotyczące pomocy państwa stosowane są w przypadku, gdy planuje się wykorzystanie środków funduszy strukturalnych i przeznaczonych na obszary wiejskie na inwestycje dotyczące łączy szerokopasmowych; wzywa Komisję do zagwarantowania, że środki finansowe UE nie będą wspierały przedsiębiorstw o ugruntowanej pozycji rynkowej lub przedsiębiorstw monopolistycznych, a przyznawanie środków z funduszy strukturalnych i przeznaczonych na obszary wiejskie nie będzie opóźnione z powodu tych badań;

12. wzywa władze krajowe i regionalne do dokonania przeglądu mocy istniejących sieci oraz potrzeb regionalnych w zakresie szybkich sieci, aby zidentyfikować braki w sektorach publicznym i prywatnym oraz możliwą synergię regionalnych ośrodków aktywności przedsiębiorczej i wykorzystać optymalne połączenie różnych technologii zapewniając trwałość i dobrą jakość nowych inwestycji;

13. wzywa państwa członkowskie do przeprowadzania przetargów na usługi szerokopasmowe lub częstotliwości radiowe w sposób zapewniający jak najszybszy dostęp także na obszarach wiejskich i w regionach peryferyjnych; domaga się przy tym realistycznych możliwości udziału średniej wielkości oferentów usług komunikacyjnych;

14. wzywa do uznania za koszt kwalifikowany nie tylko budowy nowej sieci światłowodowej, ale także zakupu praw użytkowania włókien światłowodowych w formie prawnej IRU (Indefeasible Right of Use);

15. ze względu na warunki geograficzne oraz opóźnienie pewnych regionów i państw członkowskich uważa, że należy inwestować bezpośrednio w ostanie innowacje technologiczne; technologie bezprzewodowe, połączenia satelitarne, technologię PLC, radiotransmisję;

16. sugeruje, aby nie rozpatrywać kwestii telewizji o wysokiej rozdzielczości (HDTV) niezależnie od dyskusji na temat szybkich łączy internetowych i jest zdania, że częstotliwości uwolnione wskutek przejścia na telewizję cyfrową umożliwią zaoferowanie niezbędnej przepustowości terytoriom o mniejszej gęstości zaludnienia, gdzie wykorzystanie włókien jest trudne i kosztowne;

17. wzywa Komisję i państwa członkowskie wprowadziły obowiązek położenia kanalizacji teletechnicznej (tele-technical ducts) w ramach realizacji wszystkich liniowych i sieciowych inwestycji infrastrukturalnych, takich jak drogi, kanalizacja, wodociągi, sieci ciepłownicze, sieci energetyczne itp., dzięki której od razu lub później mogą być łatwo zainstalowane światłowody; wymóg ten powinien być szczególnie rygorystycznie przestrzegany przy remontach i budowie infrastruktury ze środków Unii Europejskiej;

18. zwraca uwagę na potencjalny konflikt między skutecznym wspieraniem swobodnego dostępu do Internetu poprzez budowanie bezpłatnych sieci współfinansowanych z funduszy strukturalnych a przepisami dotyczącymi pomocy państwa oraz wzywa zainteresowane strony do wypracowania systemowego rozwiązania tego problemu;

19. wzywa władze regionalne i lokalne do ułatwienia mieszkańcom nauki posługiwania się technikami informatycznymi poprzez ogólnie dostępne, bezpłatne kursy i szkolenia, a także podkreśla konieczność poprawy umiejętności posługiwania się ITC przez obywateli;

20. wzywa do zaproponowania osobom znajdującym się w najtrudniejszym położeniu oraz nieznającym technologii ITC, jak osoby w starszym wieku, osoby niepełnosprawne, szkoleń indywidualnych, tak aby społeczeństwo informacyjne stało się prawdziwym społeczeństwem integracyjnym;

21. podkreśla, w regionach zamieszkiwanych przez starzejącą się ludność, przydatność ITC dla umożliwienia tym osobom pozostania we własnym domu oraz dla ich autonomii;

22. podkreśla znaczenie wymiany najlepszych praktyk w zakresie propagowania społeczeństwa informacyjnego oraz tworzenia projektów modelowych szczególnie w zakresie montażu finansowego środków różnych źródeł oraz wykorzystania formuły PPP, ułatwiających przedsięwzięcia społeczeństwa informacyjnego zwłaszcza na terenach wiejskich i wiejsko-miejskich;

23. uznaje mobilizację badań naukowych i partnerstw w ramach ITC pomiędzy uniwersytetami, władzami lokalnymi i regionalnymi oraz przedsiębiorstwami za kwestię o ogromnym znaczeniu.

PROCEDURA

Tytuł	Opracowanie europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
Numer procedury	2006/2273(INI)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Komisja wyznaczona do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	REGI 15.2.2007
Ściślejsza współpraca
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Bernadette Bourzai 1.2.2007
Sprawozdawca(y) zastąpiony/zastąpieni
Rozpatrzenie w komisji	26.2.2007
Data zatwierdzenia wskazówek	20.3.2007
Wynik głosowania końcowego	za: przeciw: wstrzymujących się:		40 0 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Stavros Arnaoutakis, Elspeth Attwooll, Tiberiu Bărbuleţiu, Jean Marie Beaupuy, Rolf Berend, Jana Bobošíková, Antonio De Blasio, Vasile Dîncu, Gerardo Galeote, Ambroise Guellec, Pedro Guerreiro, Gábor Harangozó, Marian Harkin, Mieczysław Edmund Janowski, Gisela Kallenbach, Tunne Kelam, Evgeni Kirilov, Miguel Angel Martínez Martínez, Yiannakis Matsis, Miroslav Mikolášik, Jan Olbrycht, Maria Petre, Markus Pieper, Wojciech Roszkowski, Elisabeth Schroedter, Stefan Sofianski, Grażyna Staniszewska, Kyriacos Triantaphyllides, Oldřich Vlasák, Vladimír Železný
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Jan Březina, Brigitte Douay, Den Dover, Věra Flasarová, Ljudmila Novak, Mirosław Mariusz Piotrowski, Zita Pleštinská, Toomas Savi, Richard Seeber, László Surján, Károly Ferenc Szabó
Zastępcy (art. 178 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

OPINIA Komisji Prawnej (11.4.2007)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie opracowania europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
2006/2273(INI)

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Aloyzas Sakalas

WSKAZÓWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

A. mając na uwadze, iż skuteczny rozwój usług szerokopasmowych ma decydujące znaczenie dla wzrostu gospodarczego oraz tworzenia europejskiego społeczeństwa informacyjnego
i opartego na wiedzy oraz mając na uwadze, iż tego rodzaju usługi muszą być łatwo dostępne dla wszystkich obywateli,

B.  mając na uwadze, iż mimo szybkiego rozwoju usług szerokopasmowych w całej Europie dostęp do sieci szerokopasmowych w obszarach oddalonych i wiejskich wciąż jest nieadekwatnie ograniczony,

C. mając na uwadze, iż z powodu wysokich kosztów i niskich zysków budowa sieci szerokopasmowej w obszarach oddalonych i wiejskich może okazać się nieopłacalna dla operatorów prywatnych oraz mając na uwadze, iż w związku z tym uciekanie się do wydatków publicznych w celu wspierania inicjatyw na rzecz sieci szerokopasmowych
w tych obszarach wydaje się uzasadnione,

1.  wyraża przekonanie, że prywatna inicjatywa gospodarcza odgrywa główną rolę w rozwoju sieci szerokopasmowych oraz że publiczna pomoc finansowa, łącznie z funduszami strukturalnymi Wspólnoty, powinna zostać uruchomiona tylko wtedy, gdy na ten cel nie zostały przeznaczone środki prywatne;

2.  podkreśla, iż należy wspierać rozwój technologii innowacyjnych na wszystkich szczeblach oraz że należy podjąć poważne starania w celu propagowania dostępu do rynku
i zapewnienia w jego ramach uczciwej konkurencji;

3.  podkreśla, iż dostęp do sieci szerokopasmowych dla wszystkich obywateli można zapewnić tylko w przypadku, gdy tworzy się sieci w miejscach, w których obecnie nie istnieją, jeżeli dostęp do nich jest łatwy dla każdego oraz w przypadku trwałych rozwiązań technicznych;

4.  wzywa Komisję do dostarczenia bardziej precyzyjnych wytycznych dotyczących przypadków, w których usługi szerokopasmowe są wykorzystywane przy pomocy funduszy strukturalnych oraz w których usługi te są już częściowo świadczone;

5.  wzywa Komisję do monitorowania wpływu funduszy strukturalnych na rozwój sieci szerokopasmowych w regionach korzystających z pomocy oraz do dostarczenia w tej sprawie bardziej szczegółowych statystyk; w związku z powyższym wzywa wszystkie państwa członkowskie łącznie z ich władzami regionalnymi i lokalnymi do sporządzenia kompletnego planu infrastruktury, jak również przekazania wszystkich danych istotnych
z punktu widzenia Komisji.

PROCEDURA

Tytuł	Opracowanie europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
Numer procedury	2006/2273(INI)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Komisja wyznaczona do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 29.11.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Aloyzas Sakalas 24.10.2006
Rozpatrzenie w komisji	27.2.2007	20.3.2007		11.4.2007
Data zatwierdzenia wskazówek	11.4.2006
Wynik głosowania końcowego	za: przeciw: wstrzymujących się:		23 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Carlo Casini, Marek Aleksander Czarnecki, Bert Doorn, Cristian Dumitrescu, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Piia-Noora Kauppi, Klaus-Heiner Lehne, Katalin Lévai, Antonio López-Istúriz White, Hans-Peter Mayer, Manuel Medina Ortega, Hartmut Nassauer, Aloyzas Sakalas, Francesco Enrico Speroni, Gary Titley, Jaroslav Zvěřina, Tadeusz Zwiefka
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego	Adeline Hazan, Kurt Lechner, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Michel Rocard, József Szájer, Jacques Toubon
Zastępcy (art. 178 ust. 2) obecni podczas głosowania końcowego
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

PROCEDURA

Tytuł	Opracowanie europejskiej polityki w zakresie łączy szerokopasmowych
Numer procedury	2006/2273(INI)
Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu	ITRE 29.11.2006
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu	EMPL 29.11.2006	IMCO 29.11.2006				REGI 15.2.2007		CULT 29.11.2006		JURI 29.11.2006
Opinia niewydana   Data wydania decyzji	EMPL 5.4.2006							CULT 9.10.2006
Ściślejsza współpraca   Data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca(y)   Data powołania	Gunnar Hökmark 12.9.2006
Poprzedni sprawozdawca(y)
Rozpatrzenie w komisji	30.1.2007		26.2.2007		11.4.2007
Data przyjęcia	3.5.2007
Wynik głosowania końcowego	+ - 0			43 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Šarūnas Birutis, Renato Brunetta, Philippe Busquin, Jerzy Buzek, Pilar del Castillo Vera, Jorgo Chatzimarkakis, Silvia Ciornei, Lena Ek, Nicole Fontaine, Adam Gierek, Norbert Glante, Fiona Hall, David Hammerstein Mintz, Rebecca Harms, Erna Hennicot-Schoepges, Mary Honeyball, Romana Jordan Cizelj, Romano Maria La Russa, Pia Elda Locatelli, Eugenijus Maldeikis, Angelika Niebler, Reino Paasilinna, Miloslav Ransdorf, Vladimír Remek, Herbert Reul, Mechtild Rothe, Paul Rübig, Andres Tarand, Patrizia Toia, Catherine Trautmann, Claude Turmes, Nikolaos Vakalis, Alejo Vidal-Quadras
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Pilar Ayuso, Etelka Barsi-Pataky, Ivo Belet, Dorette Corbey, Philip Dimitrov Dimitrov, Robert Goebbels, Gunnar Hökmark, Erika Mann, Ana Mato Adrover, John Purvis, Hannes Swoboda, Silvia-Adriana Ţicău
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego
Data złożenia	21.5.2007
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)