SPRAWOZDANIE w sprawie MEDA i wsparcia finansowego dla Palestyny - ocena, realizacja i kontrola

7.6.2007 - (2006/2128(INI))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawca: Rodi Kratsa-Tsagaropoulou

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie MEDA i wsparcia finansowego dla Palestyny - ocena, realizacja i kontrola

(2006/2128(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając deklarację barcelońską przyjętą na konferencji euro-śródziemnomorskiej w dniu 28 listopada 1995 r. która zainicjowała partnerstwo euro-śródziemnomorskie[1],

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1488/1996 z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie środków finansowych i technicznych towarzyszących reformom struktur gospodarczych i społecznych w ramach partnerstwa euro-śródziemnomorskiego[2] (rozporządzenie MEDA),

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2698/2000 z dnia 27 listopada 2000 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1488/96 (rozporządzenie MEDA II)[3],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 1 lutego 2001 r. w sprawie komunikatu Komisji do Rady oraz Parlamentu Europejskiego dotyczącego zorganizowania czwartego spotkania ministrów zagranicznych obszaru euro-śródziemnomorskiego dotyczącego „ożywienia procesu barcelońskiego”[4],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego programu MEDA 2000[5],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Euromedu[6],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 12 lutego 2004 r. w sprawie stworzenia nowego impulsu do działań prowadzonych przez UE w dziedzinie praw człowieka i demokratyzacji we współpracy z partnerami śródziemnomorskimi[7] oraz rezolucję z dnia 27 października 2005 r. w sprawie nowego spojrzenia na proces barceloński[8],

–   uwzględniając priorytety polityczne sformułowane podczas europejskiego przewodnictwa Euro-śródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego dnia 21 kwietnia 2005 r.[9],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 19 stycznia 2006 r. w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa[10],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa[11],

–   uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie utworzenia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa[12],

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 4 grudnia 2006 r. w sprawie wzmocnienia europejskiej polityki sąsiedztwa (COM(2006)0726),

–   uwzględniając sprawozdanie końcowe z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie oceny śródokresowej programu MEDA II[13],

–   uwzględniając sprawozdanie roczne za 2006 r. w sprawie polityki rozwojowej Wspólnoty Europejskiej i realizacji pomocy zagranicznej w 2005 r.[14],

–   uwzględniając sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 5/2006 dotyczące programu MEDA oraz odpowiedzi Komisji[15],

–   uwzględniając sprawozdanie roczne z funkcjonowania Instrumentu na rzecz inwestycji i partnerstwa euro-śródziemnomorskiego (FEMIP) w 2005 r. z dnia 26 czerwca 2006 r.[16],

–   uwzględniając komunikat Komisji dla Rady z dnia 17 października 2006 r. w sprawie oceny Instrumentu na rzecz inwestycji i partnerstwa śródziemnomorskiego oraz jego przyszłych perspektyw (COM(2006)0592),

–   uwzględniając strategiczne partnerstwo z państwami basenu Morza Śródziemnego oraz Bliskiego Wschodu zainicjowane przez Radę Europejską w grudniu 2006 r.[17],

–   uwzględniając decyzję Rady z dnia 23 września 2002 r. w sprawie zawarcia konwencji pomiędzy Wspólnotą Europejską oraz Agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) dotyczącej pomocy dla uchodźców w krajach Bliskiego Wschodu (2002-2005)[18],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 23 października 2003 r. w sprawie pokoju i poszanowania godności na Bliskim Wschodzie[19]

–   uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 669/2004 z dnia 31 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1734/94 w sprawie współpracy finansowej i technicznej z Zachodnim Brzegiem i Strefą Gazy[20],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 2 lutego 2006 r. w sprawie wyniku wyborów w Palestynie oraz sytuacji w Jerozolimie Wschodniej[21],

–   uwzględniając oświadczenia Kwartetu Bliskowschodniego (składającego się z przedstawicieli UE, ONZ, Stanów Zjednoczonych i Rosji) z 30 stycznia 2006 r.[22] oraz 9 maja 2006 r.[23], w których wyraził on poważne zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją na terytorium Palestyny oraz wyraził chęć wprowadzenia mechanizmu tymczasowego udzielania bezpośredniej pomocy ludności Palestyny,

–   uwzględniając wnioski Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie z 15 maja 2006 r.[24], w których Rada wyraziła poważne zaniepokojenie pogorszeniem się sytuacji humanitarnej, gospodarczej i finansowej na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy oraz z zadowoleniem przyjęła gotowość Kwartetu do wprowadzenia tymczasowego mechanizmu międzynarodowego, którego celem jest bezpośrednie udzielanie pomocy ludności palestyńskiej, a także nadzorowanie jej udzielania,

–   uwzględniając rezolucję z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie kryzysu humanitarnego na terytorium palestyńskim i roli UE[25],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 7 września 2006 r. w sprawie sytuacji na Bliskim Wschodzie[26],

–   uwzględniając sprawozdanie delegacji ad hoc do Izraela i na terytorium Palestyny w dniach 20-21 grudnia 2006 r.,

–   uwzględniając sprawozdanie Międzynarodowej Komisji Rozwoju brytyjskiej Izby Lordów z dnia 31 stycznia 2007 r. zatytułowane „Pomoc rozwojowa oraz zajęte terytoria palestyńskie”[27],

–   uwzględniając sprawozdanie Banku Światowego z lutego 2007 r. zatytułowane „Zachodni Brzeg Jordanu i Strefa Gazy - przegląd wydatków publicznych - od kryzysu do większej niezależności fiskalnej”[28],

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A6‑0210/2007),

A.   mając na uwadze, że program MEDA jest głównym instrumentem finansowym UE przeznaczonym do wprowadzania środków wspierających realizację partnerstwa euro-śródziemnomorskiego, który towarzyszy reformom struktur gospodarczych i socjalnych w krajach partnerskich basenu Morza Śródziemnego w celu zniwelowania różnic pomiędzy obiema częściami regionu śródziemnomorskiego,

B.    mając na uwadze, że główne obszary interwencji programu MEDA wywodzą się bezpośrednio z celów deklaracji barcelońskiej z 1995 r., które zostały potwierdzone przy wielu okazjach:

a)    w dziedzinie polityki i bezpieczeństwa: prowadzenie dialogu politycznego zarówno na poziomie dwustronnym, jak i regionalnym, wypracowanie środków budowania partnerstwa oraz uchwalenie Karty Pokoju i Stabilności, ogólnym celem jest stworzenie obszaru pokoju i stabilności w oparciu o zasady poszanowania praw człowieka i demokracji;

b)    w dziedzinie gospodarki i finansów: utworzenie obszaru wolnego handlu w regionie euro-śródziemnomorskim (północ-południe, południe-południe), zagwarantowanie wsparcia finansowego UE w okresie transformacji gospodarczej oraz bardziej ogólnego wsparcia w podejmowaniu wyzwań gospodarczych i socjalnych, wzmożenie przepływu inwestycji do partnerów w krajach śródziemnomorskich w wyniku wolnego handlu, ogólnym celem jest stworzenie obszaru wspólnego dobrobytu i rozwoju;

c)    w dziedzinie spraw socjalnych, związanych z kulturą i ogólnoludzkich: zainicjowanie wymian, rozwój zasobów ludzkich, wspieranie społeczeństwa obywatelskiego i rozwoju społecznego, ogólnym celem jest stworzenie wolnego i zaawansowanego społeczeństwa obywatelskiego oraz wspieranie wzajemnego zrozumienia pomiędzy obiema stronami,

C.   mając na uwadze, że średni poziom zobowiązań w ramach MEDA I i MEDA II jest podobny, tzn. odpowiednio 613 i 618 mln euro, a według wskaźników na lata 2005-2006 zobowiązania te wzrosną do ok. 660 mln euro,

D.   mając na uwadze, że MEDA II ma zapewnić partnerstwu euro-śródziemnomorskiemu kwotę 5 350 mln euro w latach 2000-2006,

E.    mając na uwadze, że roczny poziom zobowiązań w ramach MEDA II wynosił od 569 mln euro (2000 r.) do 817 mln euro (2006 r.) oraz mając na uwadze, że w stosunku do MEDA I, w programie MEDA II uwzględniono wzrost zobowiązań w przypadku Algierii, terytoriów palestyńskich, Jordanii, Maroka, Syrii, Tunezji oraz na działania regionalne, a także obniżenie zobowiązań w przypadku Egiptu i Libanu,

Zobowiązania w rozbiciu na kraj w mln euro

	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	Ogółem MEDA I	Ogółem MEDA II
Algieria	0	0	41	95	29	30	60	50	42	51	40	66	165	339
Egipt	0	75	203	397	11	13	0	78	104	159	110	129	685	593
Jordania	7	100	10	8	129	15	20	92	43	35	58	69	254	332
Liban	0	10	86	0	86	0	0	12	44	18	27	32	182	133
Maroko	30	0	236	219	176	141	120	122	143	152	135	168	660	980
Syria	0	13	42	0	46	38	8	36	1	53	22	22	101	180
Tunezja	20	120	138	19	132	76	90	92	49	22	118	71	428	517
Zachodni Brzeg i Strefa Gazy	3	20	41	5	42	97	0	100	81	73	80	92	111	522
Ogółem zobowią zania dwustronne	60	337	797	743	650	409	298	582	505	562	590	649	2 587	3 596
Regionalne	113	33	114	66	145	160	305	29	110	135	145	168	471	740
Ogółem	173	369	912	809	802	569	603	612	615	698	735	817	3 057	4 336

Źródło: Biuro Europe-Aid

F.    mając na uwadze, że MEDA II obejmuje nowe sektory, takie jak sprawiedliwość i policję, społeczeństwo obywatelskie/prawa człowieka i migrację; mając również na uwadze, że w porównaniu do MEDA I w MEDA II na takie sektory jak oświata, szkolenie i ekonomiczne wsparcie instytucji przeznaczono znacznie wyższe kwoty, natomiast takie sektory, jak rolnictwo, rozwój lokalny oraz reformy prywatne otrzymają mniejszą ilość środków;

G.   mając na uwadze, że rozporządzenie w sprawie MEDA II stanowi, że operacje kierowane przez Europejski Bank Inwestycyjny mogą zostać wsparte funduszami unijnymi z budżetu MEDA przeznaczonymi na projekty środowiskowe oraz na realizację operacji z udziałem kapitału podwyższonego ryzyka w śródziemnomorskich krajach partnerskich; mając na uwadze, że całkowity wolumen operacji EBI w ramach MEDA II jest porównywalny do liczby operacji przeprowadzonych w ramach MEDA I, jednak uległ zmianie ich skład: znacznie zmniejszyła się liczba programów wspierania programów dotacji o wysokim stopniu ryzyka, zaś wzrosła liczba operacji z udziałem kapitału podwyższonego ryzyka;

EBI: upoważnienie do udzielania pożyczek przypisane do Instrumentu na rzecz inwestycji i partnerstwa euro-śródziemnomorskiego

1995-1999	4 808 mln euro	2000-2007	6 400 mln euro

Źródło: DG RELEX

H.   mając na uwadze, że od października 2002 r. operacje EBI w śródziemnomorskich krajach partnerskich prowadzone są w ramach Instrumentu na rzecz inwestycji i partnerstwa euro-śródziemnomorskiego;

I.     mając na uwadze, że rozporządzenie w sprawie MEDA wygasło w 2006 r., a w życie wszedł nowy Instrument sąsiedztwa i partnerstwa europejskiego;

J.     mając na uwadze, że od 1994 do 2006 r. Komisja przekazała ok. 2 300 mln euro na rzecz ludności Palestyny, łącznie ze wsparciem dla uchodźców z Palestyny za pośrednictwem UNRWA, pomocą humanitarną za pośrednictwem Biura Pomocy Humanitarnej Wspólnoty Europejskiej (ECHO), wsparciem na rzecz bezpieczeństwa żywności, działań w ramach procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie oraz wsparciem dla działań promujących zdrowie, oświatę oraz rozwój instytucji;

K.   mając na uwadze, że poziom płatności przekazywanych na terytorium palestyńskie był stabilny i utrzymywał się w latach 2002-2005 na poziomie 233-260 mln euro oraz że różny stopień wykorzystania środków odzwierciedla złożoną naturę procesu pokojowego, jednak stosunek płatności do zobowiązań uległ zmianie i wzrósł z poniżej 45% w 2000 r. na ponad 90% w 2005 r.,

POMOC DLA TERYTORIÓW ADMNISTROWANYCH PRZEZ PALESTYNĘ FINANSOWANA Z BUDŻETU OGÓLNEGO W LATACH 2000-2006

Zobowiązania w mln euro

geogr./temat.	program	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	Ogółem
Programy geograficzne	MEDA	119	0	105	93	74	92	102	483
	UNRWA	40	57	55	58	61	64	64	335
	Układ pokojowy pomiędzy Izraelem i Organizacją Wyzwolenia Palestyny	20	43	88	47	51	51	56	300
Ogółem progr. geogr.		179	100	248	198	186	207	222	1 118
Programy tematyczne	Food Aid	16	17	35	24	24	29	26	145
	prawa człowieka	2	1	3	0,5	2,5	4	1	13
	org. pozarządowe	2,5	1	1,5	4	5	0	2	14
	ECHO	18	26	35	38	37	36	84	190
	inne	7	4	5	0	1	1	0	18
Ogółem progr. temat.		45,5	49	79,5	66,5	69,5	70	113	380
Ogółem		224,5	149	327,5	264,5	255,5	277	335	1 832

Całkowite zobowiązania WE w latach 2000-2006 = 1 832 mln euro (z wyłączeniem działań w ramach WPZiB, ok. 10 mln euro w 2006 r.)

Źródła: DG Budget, DG AidCo.

Płatności w mln euro

geogr./temat.	program	2000	2001	2002	2003	2004	2005	Ogółem
Programy geograficzne	MEDA	31	62	81	59	93	94	420
	UNRWA	40	54	57	58	60	60	329
	Układ pokojowy pomiędzy Izraelem i Organizacją Wyzwolenia Palestyny	13	48	80	66	58	50	315
Ogółem progr. geogr.		84	164	218	183	211	204	1 064
Programy tematyczne	Food Aid	0	2	7	15	17	32	73
	prawa człowieka	2	0	1	0	3	4	10
	org. pozarządowe	0	2	2	2	1	3	10
	ECHO	6	9	14	33	31	14	107
	inne	5	1	4	0	0	3	13
Ogółem progr. temat.		13	14	28	50	52	56	213
Ogółem		97	178	246	233	263	260	1 277

Źródło: DG BUDGET

L.    mając na uwadze, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zamknął w marcu 2005 r. dochodzenie w sprawie przekazywania przez Komisję Europejską bezpośredniej pomocy do budżetu Autonomii Palestyńskiej i na podstawie informacji dostępnych na dzień dzisiejszy w komunikacie prasowym Urzędu nie znalazł on wiążących dowodów wspierania ataków zbrojnych lub niezgodnych z prawem działań z funduszy UE przekazywanych Autonomii Palestyńskiej; mając jednak na uwadze, że według komunikatu prasowego OLAF „istnieją przesłanki na potwierdzenie hipotezy, zgodnie z którą nie można wykluczyć, że niektóre środki Autonomii Palestyńskiej mogły zostać przez niektóre osoby wykorzystane do innych celów, niż zamierzone”,

M.   mając na uwadze, że Grupa Banku Światowego ds. rozwoju społecznego i gospodarczego regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej szczegółowo przeanalizowała sytuację finansową Autonomii Palestyńskiej i ogłosiła swe wnioski i zalecenia w lutym 2007 r.,

N.   mając na uwadze, że rząd palestyński, na którego czele stoi Hamas, nie zastosował się do tej pory do zasad ustalonych przez Kwartet (UE, ONZ, Stany Zjednoczone, Rosja) dotyczących uznania Izraela, odrzucenia przemocy i przyjęcia umów międzynarodowych,

O.   mając na uwadze, że Izrael wstrzymuje transfer wpływów z rozliczeń podatków palestyńskich w wysokości ok. 50 mln euro miesięcznie, co stanowi około 2/3 dochodu narodowego od chwili zwycięstwa Hamasu w wyborach do Palestyńskiej Rady Legislacyjnej w styczniu 2006 r.,

P.    mając na uwadze, że w dniu 9 maja 2006 r. Kwartet zajął się sytuacją humanitarną na terytorium Palestyny i w obliczu katastrofy i kolosalnych problemów, z jakimi boryka się naród palestyński, zwrócił się do UE o zaproponowanie i opracowanie tymczasowego mechanizmu międzynarodowego o ograniczonym zakresie i czasie obowiązywania, o działanie w sposób przejrzysty i odpowiedzialny oraz o zagwarantowanie bezpośredniego dostarczania pomocy ludności palestyńskiej,

Q.   mając na uwadze, że Unia Europejska (w budżecie UE oraz poprzez wpłaty państw członkowskich UE) przeznaczyła w 2006 r. dla Palestyny kwotę większą niż kiedykolwiek, wynoszącą prawie 700 mln euro,

R.    mając na uwadze, że tymczasowy mechanizm międzynarodowy został opracowany przez Komisję i zatwierdzony przez Radę Europejską w dniu 16 czerwca 2006 r.,

S.    mając na uwadze, że w 2006 r. Komisja przeznaczyła kwotę w wysokości 107,5 mln euro na trzy elementy wsparcia:

- 10 mln euro na podstawowe dostawy i bieżące koszty prowadzenia szpitali i ośrodków zdrowia, za pośrednictwem programu wsparcia podstawowych usług medycznych i socjalnych Banku Światowego (element I),

- 40 mln euro na nieprzerwane dostawy mediów energetycznych, łącznie z paliwem, za pośrednictwem Funduszu Tymczasowej Pomocy Nadzwyczajnej (element II),

- 54,5 mln euro na wsparcie najbardziej potrzebujących Palestyńczyków poprzez wypłatę pomocy socjalnej najbiedniejszym grupom ludności oraz osobom zajmującym się świadczeniem podstawowych usług społecznych (element III),

- oprócz tymczasowego mechanizmu międzynarodowego w ramach linii budżetowej 19080201 programu MEDA Komisja przeznaczyła 12 mln euro dla Urzędu Prezydenta Autonomii Palestyńskiej na pomoc techniczną oraz budowanie potencjału,

Koszty i finansowanie tymcz. mech. międz. w 2006 r.                                          w mln euro

	budżet WE	+darczyńcy
tymcz. mech. międz. - element II (Fundusz Tymczasowej Pomocy Nadzwyczajnej) faza II)	40
Ogółem w dziale 19 08 02 01 (MEDA)	40
tymcz. mech. międz. - element I (program wsparcia podstawowych usług medycznych i socjalnych Banku Światowego)	10	+ 46,6
tymcz. mech. międz. - element III (wypłata zapomóg socjalnych)	57,5	+ 61,9
Ogółem w dziale 19 08 03 (proces pokojowy)	67,5
Ogółem w obu działach	107,5

Źródło: DG AIDCO

T.    mając na uwadze, że walka pomiędzy zwolennikami Hamasu i Fatah na początku 2007 r. bardzo utrudniła prowadzenie operacji w ramach tymczasowego mechanizmu międzynarodowego;

1.  potwierdza przekonanie wyrażone w rezolucji z dnia 27 października 2005 r. w sprawie zmienionego procesu barcelońskiego, że nawet jeśli partnerstwo euro-śródziemnomorskie nie przyniosło oczekiwanych korzyści i nie przyczyniło się do całkowitego zmniejszenia napięcia w tej strefie, poprawa może zostać dokonana i dlatego proces barceloński stanowi nadal właściwe ramy dla polityki śródziemnomorskiej, w której dla osiągnięcia lepszych rezultatów konieczne są zarówno zmiany, jak i niezbędna wola polityczna;

2.  zauważa, że z punktu widzenia strategii globalnej program MEDA, będąc instrumentem pomocy wspólnotowej wspomagającym proces barceloński oraz dwustronne umowy o stowarzyszeniu, został uznany za zadowalający, jak podaje się w „ogólnej opinii” śródokresowej oceny programu MEDA II, w której stwierdza się również, że przydatność programu wzrosła wraz z przejściem od MEDA I do MEDA II i że może ona jeszcze wzrosnąć w nadchodzących latach;

3.  podkreśla, że skuteczność i wydajność zarządzania programem MEDA oraz ustalenia dotyczące wdrażania poprawiają się, lecz nie są jeszcze w pełni zadowalające;

4.  zauważa, że z punktu widzenia wydajności finansowej wykorzystanie funduszy przez cały program MEDA II nastąpiło szybciej niż w przypadku programu MEDA I: w podobnym okresie w przypadku programu MEDA I potrzeba było trzech lat, aby osiągnąć 30% poziom płatności, zaś w przypadku programu MEDA II został on osiągnięty w ciągu dwóch lat;

ZOBOWIĄZANIA W RAMACH PROGRAMU MEDA/WYPŁATY 1995-2006

(w mln euro)

	1995 - 1999		2000 - 2006		1995 - 2006
	zobowiązania	wypłaty	zobowiązania	wypłaty	zobowiązania	wypłaty
Umowy dwustronne
Algieria	164	30	339	142	504	172
Egipt	686	157	592	695	1279	852
Jordania	254	108	331	345	585	454
Liban	182	1	133	182	315	183
Maroko	660	128	980	917	1 640	1 045
Syria	101	0	180	91	281	91
Tunezja	428	168	518	489	946	657
Zachodni Brzeg i Strefa Gazy	111	59	522	486	633	546
Umowy dwustronne ogółem	2 586	651	3 595	3 349	6 182	4 000
Umowy regionalne	471	223	1 052	712	1 483	934
Ogółem	3 057	874	4 647	4 060	7 705	4 934
Ogólna kwota programów MEDA I i MEDA II = 3 424 + 5 350 = 8 774 mln euro. Z kwoty tej przyznano w latach 1996-2002 ok. 852 mln euro Turcji (drobne różnice wynikają z zaokrąglenia)
Źródło: EuropeAid

5.  zauważa, że zgodnie ze specjalnym sprawozdaniem nr 5/2006 Trybunału Obrachunkowego zarządzanie przez Komisję programem MEDA znacznie się poprawiło w ostatnich latach i można je uznać za zadowalające uwzględniając ograniczenia proceduralne i zewnętrzne, zaś wysiłki dokonywane w ramach programu zaowocowały bardziej równomiernym rozdzielaniem środków w czasie, okresy przygotowawcze stały się krótsze i wypłaty znacznie wzrosły;

6.  podkreśla, że wnioski średnioterminowej oceny programu MEDA II oraz Trybunału Obrachunkowego dotyczące skuteczności i wydajności we wdrażaniu i zarządzaniu - „poprawiających się, ale nie w pełni zadowalających” - nie mogą same w sobie wytłumaczyć różnic w osiągnięciach programu MEDA między krajami i programami; zauważa, że czynniki zewnętrzne (rozporządzenie finansowe, zarządzanie, czynniki kulturowe) w sposób oczywisty odgrywają ważną rolę w wyjaśnieniu istniejących różnic w szybkości zmian oraz systemach wypłat; zachęca Komisję do uwzględniania tych czynników w swoim planowaniu, wdrażaniu, monitorowaniu oraz ocenie;

7.  zwraca się do Komisji i Rady o nadanie wysokiego priorytetu procesowi barcelońskiemu, jako sile napędowej tworzenia polityki w ramach instrumentu europejskiej polityki sąsiedztwa (lata 2007-2013), ze skuteczniejszymi działaniami i środkami, z uwagi na szczególne wyzwania i problemy partnerskich krajów śródziemnomorskich;

8.  przypomina, że zgodnie z art. 15 II rozporządzenia MEDA Komisja i EBI przedstawiają ogólne sprawozdanie oceniające na temat pomocy udzielonej do tej pory partnerom śródziemnomorskim, zawierające ocenę skuteczności programów, dokonują oceny ex post własnych projektów oraz głównych sektorów interwencji, badają poczynione postępy we wdrażaniu oraz składają Parlamentowi i Radzie roczne sprawozdanie najpóźniej do dnia 30 czerwca następnego roku; z uwagi na ten obowiązek zwraca się do Komisji o przekazanie Parlamentowi informacji dotyczących obecnego etapu prac nad takimi ocenami ex post w odniesieniu do poszczególnych projektów i sektorów oraz o przekazanie tych ocen i ostatnich sprawozdań rocznych Parlamentowi i Radzie;

9.  wzywa Komisję do uwzględnienia czynników przyczyniających się do udoskonalenia zarządzania w przyszłości, takich jak:

a)    zwiększenie liczby projektów i programów równolegle z oceną ich zawartości, skuteczności oraz jakości;

b)    większy udział wsparcia budżetowego w całości programu;

c)    ogólny pozytywny skutek przeniesienia odpowiedzialności z centrali Komisji do jej przedstawicielstw w terenie, w odniesieniu do opracowywania i wdrażania projektów (skutki decentralizacji);

d)    współpraca i efektywny udział władz lokalnych;

e)    wzmocnienie współpracy między partnerskimi krajami śródziemnomorskimi (południe-południe) z myślą o realizacji celu wymiaru regionalnego;

10.  uważa, że do innych udoskonaleń należy bardziej systematyczne monitorowanie i ocena oraz bardziej intensywny dialog i koordynacja w udziałem partnerów lokalnych i innych darczyńców; zwraca się do Komisji o zapewnienie bardziej regularnych mechanizmów monitorowania dostosowanych do poszczególnych typów projektów;

11.  zgadza się z Trybunałem Obrachunkowym co do tego, że Komisja powinna:

- zapewnić sprawne i szybkie przejście do nowych programów krajowych w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji przyszłego wdrożenia,

- bardziej precyzyjnie określić – w nowych krajowych dokumentach dotyczących planowania – swoje cele strategiczne oraz ustalić odpowiednie wskaźniki w celu umożliwienia lepszego monitorowania i oceny wpływu,

- nadal koncentrować swoją pomoc na ograniczonej liczbie obszarów interwencji w celu zapewnienia spójności oraz efektywnego zarządzania programami,

- nadal poszukiwać najlepszych praktyk w projektach zarządzania w celu uniknięcia opóźnień;

12.  popiera 19 zaleceń oceny śródokresowej programu MEDA II dotyczących adekwatności, skuteczności i wydajności zarządzania programem MEDA;

13.  wzywa Komisję do utrzymania równowagi pomiędzy skutecznością pomocy w zakresie trwałego rozwoju instytucjonalnego i wydajnością pomocy w zakresie możliwości absorpcyjnych i tempa wypłat funduszy, przejrzystości i kontroli zarządzania budżetowego;

14.  wzywa Komisję do dalszej poprawy jakości programowania strategicznego i indykatywnego poprzez inwestowanie w centrum wiedzy MEDA w celu obszernego zrozumienia warunków wdrożenia oraz tempa instytucjonalnego biegu aspektów związanych ze zmianami w krajach MEDA, tak jak to zasugerowane zostało w ocenie śródokresowej w świetle rewizji rozporządzenia (ENPI);

15.  jest zdania, że aspekt ekonomiczny partnerstwa powinien zostać skierowany na spójność społeczną i trwały rozwój gospodarczy, lecz uważa również, że dążenie do wszystkich celów procesu barcelońskiego jest istotne dla całego regionu; z tego względu zachęca Komisję do poświęcenia jak największej uwagi kwestiom rozwoju instytucji, rządom prawa, wolności prasy, praw człowieka i równouprawnienia płci;

16.  zwraca się do Komisji o motywowanie i zobowiązanie partnerów w krajach MEDA do dążenia również do wszystkich celów programu MEDA niezwiązanych z kwestiami gospodarczymi oraz o systematyczne monitorowanie wskaźników dotyczących tych celów;

17.  uważa, że, w świetle sytuacji gospodarczej śródziemnomorskich krajów partnerskich, wymagane jest znaczące wsparcie projektów związanych z infrastrukturą, szczególnie w dziedzinie transportu, zdrowia, gospodarki mieszkaniowej i dostaw wody pitnej;

18.  zaleca zwiększenie przez Komisję możliwości zarządzania projektami na niewielką skalę opartymi na inicjatywach społeczeństwa obywatelskiego oraz zaleca podjęcie kroków mających na celu zwiększenie wzrostu gospodarczego i spójności, w szczególności za pomocą wykorzystania przez MŚP w krajach partnerskich dostępu do pożyczek i mikrokredytów;

19.  podkreśla, że przestrzeganie wdrażania zasady równouprawnienia płci stanowi kwestię poszanowania praw człowieka i demokracji oraz wzywa do stanowczego, horyzontalnego włączenia problematyki płci do procesu barcelońskiego i do trzech filarów partnerstwa;

20.  podkreśla fakt, że kobiety odgrywają znaczącą rolę w rozwoju gospodarczym i społecznym krajów partnerskich i wzywa Komisję do przedstawienia sprawozdania na temat realizacji i skutecznego wdrażania zobowiązań finansowych przewidzianych w programie MEDA na rzecz aktywnego udziału kobiet w życiu gospodarczym i społecznym (edukacja, szkolenia, zatrudnienie);

21.  przypomina znaczenie wspierania komplementarności i spójności pomiędzy działaniami MEDA, pozostałymi działaniami zewnętrznymi UE i działalnością EBI;

22.  uznaje, że Euro-śródziemnomorskie Zgromadzenie Parlamentarne mogłoby za pomocą międzyparlamentarnego dialogu odgrywać kluczową rolę w poprawie partnerstwa euro-śródziemnomorskiego, ponieważ powoduje ono rozwój stabilnych stosunków między parlamentami, przedstawia wytyczne polityczne poprzez swoje oświadczenia i rezolucje oraz promuje systematyczną polityczną kontrolę i ocenę wdrożenia programu MEDA;

23.  z zadowoleniem przyjmuje powołanie w 2002 r. Instrumentu Euro-śródziemnomorskiego Partnerstwa i Inwestycji (FEMIP) w ramach EBI, ale wzywa do dalszej dyskusji pomiędzy państwami członkowskimi UE i ich euro-śródziemnomorskimi partnerami w celu przekształcenia tej inicjatywy w prawdziwy instrument finansowy na rzecz współpracy, aby sprostać nowym potrzebom i wyzwaniom zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym;

24.  zwraca uwagę, że podział obowiązków pomiędzy DG Relex i EuropeAid jest korzystny z tego względu, że polityczny wymiar programu jest oddzielony od opracowywania i świadczenia fachowej pomocy oraz że wciąż jest jednak miejsce na poprawę wydajności i skuteczności;

25.  odnotowuje postępy poczynione przez Komisję w zapewnieniu wyższego profilu wspólnotowej współpracy zewnętrznej i wzywa Komisję, aby w dalszym ciągu podejmowała wysiłki w tym kierunku; ubolewa jednak nad faktem, że społeczeństwo nie jest świadome aktywnego zaangażowania UE w wiele projektów i programów; wzywa Komisję do wysłania przedstawicieli do organizacji międzynarodowych i organizacji pozarządowych w celu:

- zapewnienia powszechnej wiedzy na temat wkładu i zaangażowania się UE;

- opracowania przepisów pozwalających na odpowiednią ocenę, audyt i kontrolę operacji przeprowadzanych również w odniesieniu do projektów i programów prowadzonych wspólnie z organizacjami międzynarodowymi lub organizacjami pozarządowymi lub poprzez te organizacje;

26.  przypomina rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie kryzysu humanitarnego na terytorium palestyńskim i roli UE, w którym wezwał on Komisję i Radę do utworzenia takiego mechanizmu w celu uniknięcia poważnego kryzysu humanitarnego na terytorium palestyńskim; przypomina, że w następstwie zaleceń Rady Europejskiej i Kwartetu z czerwca 2006 r. z zadowoleniem przyjęła stworzenie przez Unię Europejską tymczasowego mechanizmu międzynarodowego (TMM) dla Autonomii Palestyńskiej oraz jego kolejnych wznowień;

27.  zauważa, że ten mechanizm finansowy, będący jedynie półśrodkiem, w przejrzysty sposób i we współpracy z prezydentem Autonomii Palestyńskiej pozwolił na ograniczenie najdotkliwszych szkód humanitarnych, spowodowanych zamrożeniem europejskiej i międzynarodowej pomocy finansowej, nieprzekazywaniem przez Izrael całości wpływów z palestyńskich opłat celnych oraz ogólnym brakiem możliwości rozwoju sprawnej gospodarki w warunkach obecnie panującej okupacji;

28.  z uznaniem wyraża się o opracowaniu i wdrożeniu przez Komisję tymczasowego mechanizmu międzynarodowego w tych trudnych okolicznościach i uznaje administracyjny koszt mechanizmu na poziomie 5% dla elementu II i elementu III za niewysoki[29], zaś metodę bezpośrednich płatności dokonywanych przez banki komercyjne na rzecz gospodarstw domowych będących beneficjentami pomocy za odpowiednią; ponadto podkreśla, że w ramach elementu III bank międzynarodowy, który działa na szczeblu lokalnym (HSBC) otrzymuje 8 euro za każdy transfer (3% wszystkich środków przekazanych na ten cel);

29.  podkreśla, że płatności w ramach TMM nie były przekazywane do Urzędu Prezydenta Autonomii Palestyńskiej lub do Ministerstwa Finansów ani za pośrednictwem tych organów, ale opierały się na bezpośrednich płatnościach faktur lub na wypłatach gotówki indywidualnym beneficjentom; odnotowuje, że przyznane środki nie obejmowały personelu służb bezpieczeństwa ani urzędników szczebla politycznego;

30.  wyraża jednak ubolewanie, że ta pomoc finansowa nie polepszyła tragicznej sytuacji w Palestynie, oraz że pod wszelkimi względami warunki gospodarcze, społeczne i warunki życia uległy w ciągu ostatnich miesięcy pogorszeniu[30];

31.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że poprzez tymczasowy mechanizm międzynarodowy i bez udziału rządu kierowanego przez ugrupowanie Hamas, ponad 140 000 gospodarstw domowych o niskim dochodzie, w których skład wchodzi ponad 800 000 osób, mogło bezpośrednio otrzymać skromne, ale potrzebne świadczenia w ramach elementu III oraz że udało się zapobiec całkowitemu załamaniu się funkcjonowania szpitali i innych usług podstawowych dzięki wspieraniu przez tymczasowy mechanizm międzynarodowy nieprzerwanych dostaw podstawowych usług w ramach elementu II;

32.  ubolewa nad wolnym wdrażaniem elementu I tymczasowego mechanizmu międzynarodowego na rzecz zapewnienia szpitalom podstawowych dostaw i pokrycia ich kosztów bieżących poprzez program wsparcia usług medycznych i socjalnych Banku Światowego (ESSP); odnotowuje, że pierwsza dostawa lekarstw w ramach ESSP do szpitali w strefie Gazy odbyła się dopiero 24 stycznia 2007 r.; zwraca się do Komisji o przeanalizowanie powodów tych opóźnień i zaproponowanie alternatywnych rozwiązań, aby zapewnić terminową realizację celów elementu I tymczasowego mechanizmu międzynarodowego;

33.  podkreśla, że mechanizmy kontroli i audytu wewnętrznego wprowadzone przez Autonomię Palestyńską od 2003 r. stanowią solidne zabezpieczenie przed nadużyciami i korupcją;

34.  ponownie wzywa Izrael do wywiązania się z zobowiązań prawnych poprzez wznowienie transferu wstrzymanych wpływów z podatków i cel palestyńskich; zwraca się do Izraela, w przypadku odmowy wznowienia transferu, aby przynajmniej rozważył możliwość przekazywania zatrzymanych podatków tymczasowemu mechanizmowi międzynarodowemu, co tym samym umożliwi Palestyńczykom zaspokojenie podstawowych potrzeb; zwraca się do Izraela o zaangażowanie się w wysiłki podejmowane przez ludność palestyńską w celu stworzenia trwałej i niezależnej gospodarki oraz o zaprzestanie tworzenia nieuzasadnionych przeszkód w tym zakresie;

35.  zwraca uwagę na rzetelną pracę analityczną widoczną w przeglądzie wydatków publicznych na Zachodnim Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy dokonanym przez Bank Światowy; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że według tego przeglądu Autonomia Palestyńska osiągnęła postęp, szczególnie w sektorze oświaty i ochrony zdrowia, w porównaniu do pozostałych krajów Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, a także w dziedzinie rządów i gospodarowania finansami publicznymi, gdzie Autonomia Palestyńska przeprowadziła w latach 2002-2004 szereg reform, które doprowadziły do ograniczenia korupcji i poprawy przejrzystości; zwraca się do wszystkich zaangażowanych stron z prośbą o ponowne uruchomienie procesu reform, a tym samym poważne rozważenie szczegółowych zaleceń zawartych w sprawozdaniu Banku Światowego, w szczególności zaleceń dotyczących reformy administracji państwowej i gospodarowania finansami publicznymi, łącznie z kontrolą finansową;

36.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pośród celów i zobowiązań Ministerstwa Finansów (takich jak np. niedawne porozumienie z międzynarodową firmą audytorską) figuruje realizacja reformy finansów publicznych i zapewnienie pełnej przejrzystości i odpowiedzialności, w tym przestrzegania międzynarodowych standardów księgowości;

37.  wzywa wszystkie ugrupowania na terytorium Palestyny do zastosowania wszelkich dostępnych środków, aby rozwiązać konflikty w sposób pokojowy i utrzymać stabilny i skuteczny rząd, zdolny do współpracy ze wspólnotą międzynarodową i wydajnego wykorzystania pomocy ze strony UE i darczyńców międzynarodowych;

38.  z zadowoleniem przyjmuje porozumienia podpisane na początku lutego w Mekce przez Fatah i Hamas, które może w znacznym stopniu umożliwić zakończenie wewnętrznych problemów w Palestynie; zachęca do wznowienia dialogu między prezydentem Autonomii Palestyńskiem Mahmudem Abbasem a władzami izraelskimi; wyraża nadzieję, że do dialogu tego przystąpi również rząd jedności narodowej, któremu musi przyświecać poszanowanie prawa międzynarodowego i przyjętych porozumień; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wywarcie wpływu na Kwartet w celu doprowadzenia do trwałego rozwiązania konfliktu oraz wznowienia pomocy międzynarodowej dla narodu palestyńskiego zapewniając tym samym, że tymczasowy mechanizm międzynarodowy (TMM), biorąc pod uwagę jego braki, nie będzie bezustannie przedłużany;

39.  w związku z powyższym za niezwykle istotne dla utrzymania porządku publicznego uznaje wyszkolenie i wyposażenie, w tym w broń policyjną, służb bezpieczeństwa, którym przyświeca idea zachowania pokoju i tolerancji, uważa, że finansowanie takiego szkolenia i wyposażenia musi być przeprowadzone z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności, pod nadzorem prezydenta Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa, aby uniknąć wykorzystania funduszy na inne cele lub działania niezgodne z prawem; podkreśla, że brak wypłat pensji urzędników publicznych, w tym służb bezpieczeństwa, przyczynia się do pogorszenia sytuacji politycznej, społecznej i gospodarczej na terytoriach palestyńskich;

40.  podkreśla niebezpieczeństwo związane z obecnym stanem załamania się administracji palestyńskiej; podkreśla konieczność wykroczenia przez Unię Europejską i wspólnotę międzynarodową poza ich zobowiązania w dziedzinie pomocy humanitarnej i zaangażowania się na nowo w budowanie potencjału i w bezpieczeństwo, tak aby nie dopuścić do sytuacji, w której warunki życia Palestyńczyków zostałyby zagrożone w perspektywie długoterminowej;

41.  wzywa Komisję do rozpatrzenia strategii, wykorzystując tymczasowy mechanizm międzynarodowy lub inny organ stały, we współpracy z pozostałymi instrumentami finansowymi, które mogłyby w bliskiej przyszłości objąć nie tylko kwestie pilne, ale również wiele ogólniejszych potrzeb ludności palestyńskiej; w każdym przypadku, zmierza do wspierania zmian politycznych i gospodarczych, dzięki którym zależność Autonomii Palestyńskiej od międzynarodowej pomocy będzie stopniowo malała;

42.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, EBI, parlamentom państw członkowskich i rządom oraz parlamentom partnerów śródziemnomorskich.

• [1]  http://ec.europa.eu/comm/external_relations/euromed/bd.htm.
• [2]  Dz.U. L 189 z 30.7.1996, str. 1. uchylone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz.U. L310 z 9.11.2006, str. 1).
• [3]  Dz.U. L 311 z 12.12.2000, str. 1.
• [4]  Dz.U. C 267 z 21.9.2001, str. 68.
• [5]  Dz.U. C 68 E z 18.3.2004, str. 134.
• [6]  Dz.U. C 87 E z 7.4.2006, str. 500.
• [7]  Dz.U. C 97 E z 22.4.2004, str. 656.
• [8]  Dz.U. C 272 E z 09.11.2006, str. 570.
• [9]  http://www.europarl.europa.eu/intcoop/empa/home/politicalpriorities_en.pdf.
• [10]  Dz.U. C 287 E z 24.11.2006, str. 312.
• [11]  Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0306.
• [12]  Dz.U. L 310 z 9.11.2006, str.1.
• [13]  http://ec.europa.eu/europeaid/reports/meda-evaluation-midterm-report-2005_en.pdf.
• [14]  http://ec.europa.eu/europeaid/reports/europeaid_annual_report_2006_full_version_en.pdf.
• [15]  Dz.U. C 200 z 24.8.2006, str. 1; http://eca.europa.eu/audit_reports/special_reports/docs/2006/rs05_06en.pdf.
• [16]  http://www.eib.org/publications/publication.asp?publ=257.
• [17]  Konkluzje prezydencji sformułowane podczas spotkania Rady Europejskiej w Brukseli (14-15 grudnia 2006 r.), dokument Rady 16879/06.
• [18]  Dz.U. L 281 z 19.10.2002, str. 10.
• [19] Dz.U. C 82 E z 1.4.2004, str. 610.
• [20]  Dz.U. L 105 z 14.4.2004, str. 1.
• [21]  Dz.U. C 288 E z 25.11.2006, str. 79.
• [22]  http://www.un.org/news/dh/infocus/middle_east/quartet-30jan2006.htm.
• [23]  http://www.un.org/news/dh/infocus/middle_east/quartet-9may2006.htm.
• [24]  Dokument Rady 9397/06, http://register.consilium.europa.eu/pdf/en/06/st09/st09397.en06.pdf.
• [25]  Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0237.
• [26]  Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0348.
• [27]  http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200607/cmselect/cmintdev/114/114i.pdf
• [28]  Sprawozdanie nr 38207 - WBG, tom 1 i 2.
• [29]          Źródło: DG AidCo - Dział ds. zarządzania TMM, DG ds. finansów, umów i audytu: Koszty wdrożenia TMM, elementu II i III - krótkie omówienie przyznanych środków i kosztów bankowych.
• [30]          Sprawozdanie delegacji ds. stosunków z Palestyńską Radą Legislacyjną z misji do Wschodniej Jerozolimy, Ramallah i Strefy Gazy w dniach 29 kwietnia - 3 maja 2007 r.; Omówienie wydatków publicznych na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy: „Od kryzysu do większej niezależności fiskalnej” - dokument Banku Światowego, luty 2007 r.

OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (22.3.2007)

dla Komisji Kontroli Budżetowej

w sprawie programu MEDA i wsparcia finansowego dla Palestyny – ocena, realizacja i kontrola
(2006/2128(INI))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Véronique De Keyser

WSKAZÓWKI

Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Kontroli Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  z zadowoleniem przyjmuje porozumienia podpisane na początku lutego w Mekce przez Fatah i Hamas; zachęca do wznowienia dialogu między prezydentem Abbasem a władzami izraelskimi; wyraża nadzieję, że do dialogu tego przystąpi również rząd jedności narodowej; zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wywarcie wpływu na Kwartet w celu doprowadzenia do trwałego rozwiązania konfliktu oraz wznowienia pomocy międzynarodowej dla narodu palestyńskiego zapewniając tym samym, że tymczasowy mechanizm międzynarodowy (TMM), biorąc pod uwagę jego braki, nie będzie bezustannie przedłużany;

2.  z zadowoleniem przyjmuje rezultaty programu MEDA II i zwraca się do Komisji o kontynuowanie wysiłków w ramach nowego instrumentu finansowego polityki sąsiedztwa; podkreśla, że mechanizmy kontroli i audytu wewnętrznego wprowadzone przez Autonomię Palestyńską (AP) od 2003 r. stanowią solidne zabezpieczenie przed nadużyciami i korupcją;

3.  przypomina, że w następstwie zaleceń Rady Europejskiej i Kwartetu z czerwca 2006 r. z zadowoleniem przyjęła stworzenie przez Unię Europejską tymczasowego mechanizmu międzynarodowego (TMM) dla Autonomii Palestyńskiej oraz jego kolejnych wznowień;

4.  zauważa, że ten mechanizm finansowy, będący jedynie półśrodkiem, w przejrzysty sposób i we współpracy z prezydentem Autonomii Palestyńskiej pozwolił na ograniczenie najdotkliwszych szkód humanitarnych, spowodowanych zamrożeniem europejskiej i międzynarodowej pomocy finansowej, nieprzekazywaniem przez Izrael całości wpływów z palestyńskich opłat celnych oraz ogólnym brakiem możliwości rozwoju sprawnej gospodarki w warunkach obecnie panującej okupacji;

5.  zauważa jednak ograniczenia i braki tego mechanizmu i uważa, że nie można w nieskończoność wznawiać TMM, aby zapobiec cierpieniom narodu palestyńskiego i upadkowi instytucji w dużym stopniu sfinansowanych przez program MEDA; wzywa Komisję do zbadania innych dróg w celu mobilizacji szybszej pomocy międzynarodowej; wyraża przekonanie, że wypłacanie wynagrodzenia pracownikom służby cywilnej – poczynając od wszystkich gałęzi palestyńskiej policji cywilnej (policja cywilna, służby alarmowe i ratownicze, policyjne służby medyczne), których działalność ma ściśle cywilny charakter i które już częściowo współpracują z programem UE COPPS – jest jedynym sposobem zapobieżenia pogorszeniu sytuacji politycznej, społecznej i gospodarczej w Autonomii Palestyńskiej; krytykuje trudną do zaakceptowania - ze względu na potrzeby w dziedzinie edukacji i zdrowia publicznego - powolność, z jaką wydawane są środki z pierwszej części zarządzane przez Bank Światowy, wynikającą z różnorakich niezależnych od niego powodów; wzywa więc – w szczególności po powstaniu rządu jedności narodowej, który zobowiązał się do przestrzegania prawa międzynarodowego oraz zawartych porozumień, uznającego tym samym granice z 1967 r. oraz przestrzegającego zawieszenia broni – do zniesienia międzynarodowego embarga nałożonego na palestyński rząd; w każdym przypadku, zmierza do wspierania zmian politycznych i gospodarczych, dzięki którym zależność Autonomii Palestyńskiej od międzynarodowej pomocy będzie stopniowo malała;

6.  podkreśla niebezpieczeństwo związane z obecnym stanem załamania się administracji palestyńskiej; podkreśla konieczność wykroczenia przez Unię Europejską i wspólnotę międzynarodową poza ich zobowiązania w dziedzinie pomocy humanitarnej i zaangażowania się na nowo w budowanie potencjału i w bezpieczeństwo, tak aby nie dopuścić do sytuacji, w której warunki życia Palestyńczyków zostałyby zagrożone w perspektywie długoterminowej;

PROCEDURA

Tytuł	Program MEDA i wsparcie finansowe dla Palestyny – ocena, realizacja i kontrola
Numer procedury	2006/2128(INI)
Komisja przedmiotowo właściwa	CONT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 15.6.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Véronique De Keyser 21.0.2006
Poprzedni sprawozdawca(y)
Rozpatrzenie w komisji	30.1.2007	21.3.2007
Data przyjęcia	21.3.2007
Wynik głosowania końcowego	za: przeciw: wstrzymujących się:		40 16 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Roberta Alma Anastase, Panagiotis Beglitis, Monika Beňová, André Brie, Elmar Brok, Véronique De Keyser, Hélène Flautre, Hanna Foltyn-Kubicka, Maciej Marian Giertych, Ana Maria Gomes, Klaus Hänsch, Richard Howitt, Jana Hybášková, Anna Ibrisagic, Bogdan Klich, Helmut Kuhne, Vytautas Landsbergis, Eugen Mihăescu, Pasqualina Napoletano, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Baroness Nicholson of Winterbourne, Raimon Obiols i Germà, Janusz Onyszkiewicz, Justas Vincas Paleckis, Ioan Mircea Paşcu, Alojz Peterle, Tobias Pflüger, Hubert Pirker, Michel Rocard, Raül Romeva i Rueda, Libor Rouček, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Saryusz-Wolski, Marek Siwiec, István Szent-Iványi, Antonio Tajani, Charles Tannock, Inese Vaidere, Geoffrey Van Orden, Ari Vatanen, Kristian Vigenin, Jan Marinus Wiersma, Francis Wurtz
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Giulietto Chiesa, Alexandra Dobolyi, Árpád Duka-Zólyomi, David Hammerstein Mintz, Pierre Jonckheer, Evgeni Kirilov, Achille Occhetto, Lapo Pistelli, Miguel Portas, Antolín Sánchez Presedo, Luis Yañez-Barnuevo García
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Věra Flasarová, Manolis Mavrommatis, Ria Oomen-Ruijten
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)

PROCEDURA

Tytuł

Program MEDA i wsparcie finansowe dla Palestyny – ocena, realizacja i kontrola

Numer procedury

2006/2128(INI)

Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia wydania zgody na posiedzeniu

CONT 15.6.2006

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA 15.6.2006

DEVE 15.6.2006

AFET 15.6.2006

Opinia niewydana   Data wydania decyzji

INTA 11.7.2006

DEVE 11.7.2006

Ściślejsza współpraca   Data ogłoszenia na posiedzeniu

Sprawozdawca(y)   Data powołania

Rodi Kratsa-Tsagaropoulou 4.5.2006

Rozpatrzenie w komisji

20.12.2006

28.2.2007

5.6.2007

Data przyjęcia

5.6.2007

Wynik głosowania końcowego

Jednogłośnie

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jean-Pierre Audy, Herbert Bösch, Paulo Casaca, Antonio De Blasio, Szabolcs Fazakas, Christofer Fjellner, Ingeborg Gräßle, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Hans-Peter Martin, Jan Mulder, Francesco Musotto, José Javier Pomés Ruiz, Alexander Stubb

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Daniel Caspary, Edit Herczog, Monica Maria Iacob-Ridzi, Bill Newton Dunn, Paul Rübig, Margarita Starkevičiūtė

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Data złożenia

7.6.2007

Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)