ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczącego wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej na lata 2007-2013 program szczegółowy „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość”

27.6.2007 - (8699/2/2007 – C6‑0179/2007 – 2005/0040(COD)) - ***II

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Inger Segelström

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej na lata 2007-2013 program szczegółowy „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość”

(8699/2/2007 – C6‑0179/2007 – 2005/0040(COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wspólne stanowisko Rady (8699/2/2007 – C6‑0179/2007),

–   uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu[1] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2005)0122)[2],

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 litera c) Traktatu WE,

–   uwzględniając art. 62 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenia do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6‑0262/2007),

1.  zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Wspólne stanowisko Rady	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt 16 a preambuły (nowy)
	(16a) W świetle uprawnień Parlamentu Europejskiego określonych w art. 8 decyzji 1999/468/WE Komisja zobowiązana jest do udostępniania Parlamentowi Europejskiemu wszelkich informacji na temat każdego etapu wdrażania programu, szczególnie jeżeli chodzi o priorytety przyjęte na dany rok. W razie przedłożenia przez Parlament jakichkolwiek propozycji lub zaleceń, Komisja zobowiązała się[3] do dostarczenia odpowiedzi z uzasadnieniem oraz do poinformowania przedstawicieli państw członkowskich obradujących w ramach komitetów przewidzianych w tej decyzji.
Uzasadnienie
Dnia 14 grudnia 2006 r. Parlament przyjął stanowisko w pierwszym czytaniu. W przekazanym Parlamentowi wspólnym stanowisku Rady oraz zgodnie z porozumieniem przy pierwszym czytaniu Rada przyjęła poprawki Parlamentu, jednak odrzuciła poprawki dotyczące możliwości zablokowania decyzji wykonawczych Komisji, szczególnie co do wyboru rocznych priorytetów. Ponadto, wiceprzewodniczący Frattini przedstawił propozycję bardziej przejrzystego dialogu zastępującego przysługujące Parlamentowi prawo weta przy określaniu priorytetów finansowania rocznego. Takie zobowiązanie przyjęto już w piśmie z dnia 31 maja 2007 r. - zob. uzasadnienie. Sprawozdawca proponuje przyjęcie kompromisowego, choć niewystarczająco satysfakcjonującego rozwiązania, ze względu na fakt, że odnośne programy finansowe muszą zostać jak najszybciej wdrożone, polegającego na rezygnacji z poprawki Parlamentu z grudnia 2006 r., w której domaga się on prawa kontroli, i na ewentualnym przyjęciu wniosku Komisji. Stanowi to przedsięwzięcie instytucjonalne, co ze względu na przejrzystość powinno zostać wyrażone w punktach preambuły wniosku legislacyjnego, tak aby obywatele europejscy lub przynajmniej wszyscy pragnący skorzystać z nowych przepisów byli tego świadomi.
Taka poprawka o charakterze deklaratywnym wyraża istotę propozycji F. Frattiniego, a po zatwierdzeniu przez Radę, ten program finansowy (oraz program finansowy zwalczania narkotyków, co do którego w dalszym ciągu oczekiwane jest przyjęcie wspólnego stanowiska) będzie mógł wejść w życie w jak najszybszym terminie.

• [1]  Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.
• [2]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
• [3]  W deklaracji złożonej na sesji plenarnej w dniu...

UZASADNIENIE

Pismo z dnia 31 maja 2007 skierowane przez Franco Frattiniego, wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, do Jean-Marie Cavady, przewodniczącego Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Inger Segelström, sprawozdawczyni.

Zwracam się do Państwa w sprawie nowych instrumentów finansowych w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa na lata 2007-2013. W grudniu ubiegłego roku Parlament, Rada i Komisja osiągnęły porozumienie dotyczące ogółu naszych propozycji. Poszczególne instrumenty składające się na programy ogólne „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” oraz „Bezpieczeństwo i ochrona swobód” zostały następnie przyjęte lub zostaną przyjęte wkrótce po sprawdzeniu tekstów przez prawników-lingwistów. Dotyczy to także programów „Prawa podstawowe i obywatelstwo” oraz „Wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych”, które są częścią programu ogólnego „Prawa podstawowe i wymiar sprawiedliwości”.

Natomiast wciąż istnieje pewna rozbieżność między stanowiskiem Komisji i Rady z jednej strony a stanowiskiem Parlamentu z drugiej strony w sprawie programów szczegółowych „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” i „Zapobieganie spożywaniu narkotyków i informowanie społeczeństwa”, uniemożliwiająca chwilowo przyjęcie tych programów w drugim czytaniu. Jak zapewne Państwo wiedzą, rozbieżność ta jest związana z mającą zastosowanie procedurą komitologii.

Wiem, że Parlament, podobnie jak Rada i Komisja, zawsze uznawał i podkreślał znaczenie tych programów oraz przywiązuje dużą wagę do ich wdrożenia. Ja osobiście wielokrotnie już podkreślałem znaczenie tych programów finansowych. Zarówno z punku widzenia treści, jak i subwencji stanowią one odpowiedź na bardzo silne zapotrzebowanie ze strony zainteresowanych środowisk oraz obywateli. Niezwykle ważne jest zatem szybkie przezwyciężenie przez nas tej rozbieżności po to, aby można było wdrożyć te dwa programy jeszcze w tym roku. Kolejne opóźnienie przyjęcia odbiłoby się bowiem z pewnością na realizacji wydatków przewidzianych na rok 2007 w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych oraz zapobiegania spożywaniu narkotyków.

Komisja przypisuje duże znaczenie wprowadzonej w roku 2006 nowej procedurze komitologii, która nadaje Parlamentowi dodatkowe uprawnienia, i skrupulatnie bada, czy dla każdego odnośnego środka jest ona stosowana. Zarówno Komisja, jak i Rada uważają, że nie ma to miejsca w przypadku programów „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” i „Zapobieganie spożywaniu narkotyków i informowanie społeczeństwa”.

Pragnąłbym jednakże przypomnieć, że w styczniu Komisja wystąpiła z rozwiązaniem kompromisowym, wychodzącym naprzeciw życzeniu Parlamentu dotyczącemu pełnego informowania go. Pismem z dn. 25 stycznia 2007 r. zaproponowałem tytułem wyjątku, aby Komisja podjęła polityczne zobowiązanie do odpowiedzenia na oczekiwania Parlamentu, udzielając mu we właściwym czasie wszystkich informacji dotyczących rocznych programów roboczych. Wspomniałem również o gotowości, zarówno mojej, jak i moich służb, przybycia w celu udzielenia odpowiedzi na pytania komisji LIBE w tym zakresie, jeżeli uzna to ona za wskazane. To zobowiązanie Komisji utwierdziłoby więc wpisane do decyzji dotyczącej komitologii z roku 1999 „prawo wglądu” Parlamentu, dostarczając mu środków umożliwiających posiadanie pełnych informacji o wszystkich etapach procedury przyjmowania programów rocznych.

Na zebraniu, które odbyło się na początku lutego 2007 r. na zaproszenie I. Segelström i w którym uczestniczyły moje służby oraz Prezydencja niemiecka, Parlament przychylnie wypowiedział się co do zasady tych propozycji. W trakcie tego zebrania Komisja potwierdziła swoją gotowość wpisania zobowiązania wobec Parlamentu do oświadczenia dołączonego do tekstu programu. Niestety, od tamtego czasu sytuacja nie rozwinęła się w większym stopniu.

Rada w międzyczasie, wskutek osiągnięcia w dn. 20 kwietnia 2007 r. porozumienia politycznego, przygotowuje się do przyjęcia wspólnego stanowiska w sprawie obydwu programów.

Jak zapewne Państwo wiedzą, ich celem jest współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych głównie przez organizacje pozarządowe i realizacja działań użytku powszechnego w odnośnych dziedzinach. Przykładowo, oprócz realizacji konkretnych przedsięwzięć o zasięgu europejskim czy wspomagania funkcjonowania organizacji pozarządowych, chodzi o zapewnienie finansowania działań będących częścią planu działania w zakresie narkotyków (2005-2008), umożliwienie kontynuacji działań europejskiej sieci sądowniczej czy też dotowanie stowarzyszeń zaproponowanych przez sam Parlament.

Korzystający z tych działań nie zrozumieliby, że przyjęcie programów zostało znów opóźnione.

Poza tym ponowne opóźnienie przyjęcia programów zagroziłoby realizacji działań takich jak studium prawa porównawczego w newralgicznym obszarze międzynarodowych adopcji czy przygotowanie ram odniesienia w dziedzinie europejskiego prawa umów. Pod znakiem zapytania znalazłaby sie również kwestia zapobiegania spożywaniu narkotyków i stworzenie oraz finansowanie forum przeznaczonego do prowadzenia dialogu ze społeczeństwem obywatelskim.

Biorąc pod uwagę zobowiązania Komisji i konieczność pilnego uruchomienia nowych programów finansowych, byłbym wdzięczny za ponowne rozpatrzenie przez Państwa naszych propozycji w celu szybkiego przyjęcia programów.

(Formuła grzecznościowa i podpis)

PROCEDURA

Tytuł	Program szczegółowy “Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” (2007-2013)
Odsyłacze	08699/2/2007 - C6-0179/2007 - 2005/0040(COD)
Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim - Numer P	14.12.2006                     T6-0580/2006
Wniosek Komisji	COM(2005)0122 - C6-0096/2005
Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia wspólnego stanowiska	21.6.2007
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 21.6.2007
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Inger Segelström 6.6.2005
Rozpatrzenie w komisji	27.6.2007
Data przyjęcia	27.6.2007
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	49 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alexander Alvaro, Alfredo Antoniozzi, Kathalijne Maria Buitenweg, Giuseppe Castiglione, Giusto Catania, Carlos Coelho, Fausto Correia, Elly de Groen-Kouwenhoven, Panayiotis Demetriou, Bárbara Dührkop Dührkop, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Lilli Gruber, Adeline Hazan, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Roger Knapman, Magda Kósáné Kovács, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Barbara Kudrycka, Stavros Lambrinidis, Henrik Lax, Dan Mihalache, Viktória Mohácsi, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Athanasios Pafilis, Luciana Sbarbati, Inger Segelström, Károly Ferenc Szabó, Vladimir Andreev Urutchev, Ioannis Varvitsiotis, Manfred Weber, Tatjana Ždanoka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Adamos Adamou, Edit Bauer, Simon Busuttil, Gérard Deprez, Koenraad Dillen, Iratxe García Pérez, Ignasi Guardans Cambó, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Metin Kazak, Jörg Leichtfried, Marianne Mikko, Herbert Reul, Rainer Wieland