SPRAWOZDANIE w sprawie projektu decyzji ramowej Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady wzajemnego uznawania wyroków w sprawach karnych skazujących na karę pozbawienia wolności lub środków polegających na pozbawieniu wolności, do celów ich wykonywania w Unii Europejskiej

5.10.2007 - (9688/2007 – C6‑0209/2007 – 2005/0805(CNS)) - *

(Ponowna konsultacja)
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Ioannis Varvitsiotis

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie projektu decyzji ramowej Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady wzajemnego uznawania wyroków w sprawach karnych skazujących na karę pozbawienia wolności lub środków polegających na pozbawieniu wolności, do celów ich wykonywania w Unii Europejskiej

(9688/2007 – C6‑0209/2007 – 2005/0805(CNS))

(Procedura konsultacji ponowna konsultacja)

Parlament Europejski,

–    uwzględniając projekt Rady (9688/2007)[1],

–    uwzględniając inicjatywę Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji (7307/2005)[2],

–    uwzględniając swoje stanowisko z dnia 14 czerwca 2006 r.[3],

–    uwzględniając art. 31 ust. 1 litera a) oraz art. 34 ust. 2 litera b) Traktatu UE,

–    uwzględniając art. 39 ust. 1 Traktatu UE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0209/2007),

–    uwzględniając art. 93, art. 51 oraz art. 55 ust. 3 Regulaminu,

–    uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6‑0362/2007),

1.  zatwierdza projekt Rady po poprawkach;

2.  zwraca się do Rady o wprowadzenie do tekstu dokumentu odpowiednich zmian;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu zatwierdzonego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Radę	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt a preambuły (nowy)
	(2a) Prawa proceduralne w postępowaniu karnym są istotnym czynnikiem zapewniającym wzajemne zaufanie państw członkowskich w dziedzinie współpracy sądowej, lecz pomimo wysiłków ze strony prezydencji niemieckiej nie osiągnięto porozumienia od czasu przedstawienia przez Komisję projektu decyzji ramowej, który został poparty przez Parlament.

• [1]  Dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym.
• [2]  Dz.U. C 150 z 21.6.2005, str. 1.
• [3]  Teksty przyjęte P6_TA(2007)0265.

UZASADNIENIE

Rada Europejska na posiedzeniu w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. podkreśliła, że zasada wzajemnego uznawania powinna stanowić w obrębie Unii podstawę współpracy sądowej zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych.

W dniu 29 listopada 2000 r. Rada, zgodnie z konkluzjami z posiedzenia w Tampere, przyjęła program działań mających na celu wprowadzenie w życie zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych, w którym to programie wezwała do dokonania oceny potrzeb w zakresie nowoczesnych mechanizmów wzajemnego uznawania prawomocnych wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności oraz w zakresie rozszerzenia stosowania zasady przekazywania osób skazanych w celu objęcia nią osób zamieszkałych w państwie członkowskim.

Program Haski dotyczący wzmacniania wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w Unii Europejskiej wymaga od Państw Członkowskich całkowitej realizacji programu działań, w szczególności w dziedzinie wykonania prawomocnie orzeczonych kar pozbawienia wolności.

Stosunki między państwami członkowskimi, które cechuje szczególne wzajemne zaufanie do systemów prawnych innych państw członkowskich, umożliwiają uznanie przez państwo wykonujące decyzji podjętych przez organy państwa wydającego. Niezależnie od konieczności zapewnienia osobie skazanej odpowiednich zabezpieczeń, jej zaangażowanie w postępowanie – poprzez stosowanie we wszystkich przypadkach wymogu uzyskania jej zgody na przekazanie wyroku do innego państwa członkowskiego w celu jego uznania i wykonania nałożonej kary – nie powinno dalej dominować przebiegu postępowania.

Niniejsza decyzja ramowa powinna być wprowadzana w życie i stosowana w sposób pozwalający na przestrzeganie zasad równości, sprawiedliwości i zasadności.

Niniejsza decyzja ramowa powinna stosować się również, mutatis mutandis, do wykonywania kar w przypadkach objętych art. 4 ust. 6 i art. 5 ust. 3 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi. Oznacza to między innymi, że, bez uszczerbku dla decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW, państwo wykonujące może sprawdzić, czy istnieją podstawy odmowy przewidziane w art. 9, sprawdzając między innymi – o ile złożyło ono oświadczenie na mocy art. 7 ust. 4 – podwójną karalność; sprawdzenie to stanowić będzie warunek uznania i wykonania wyroku i ma służyć stwierdzeniu, czy należy wydać daną osobę, czy też wykonać karę w przypadkach objętych art. 4 ust. 6 przywołanej decyzji ramowej.

Niniejsza decyzja ramowa służy poszanowaniu praw podstawowych i przestrzeganiu zasad uznanych w art. 6 Traktatu i odzwierciedlonych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej rozdziale VI. Żaden z przepisów niniejszej decyzji ramowej nie powinien być interpretowany jako zakaz odmowy wykonania orzeczenia, jeśli istnieją obiektywne przesłanki, aby przypuszczać, że wyrok został wydany w celu ukarania danej osoby ze względu na jej płeć, rasę, religię, pochodzenie etniczne, obywatelstwo, język, poglądy polityczne lub orientację seksualną albo, że jej sytuacja może ulec pogorszeniu z któregokolwiek z tych powodów.

Przepisy niniejszej decyzji ramowej powinny mieć zastosowanie zgodnie z obowiązującym prawem WE, w tym w szczególności z dyrektywą 2004/38/WE, dyrektywą 2003/109/WE i dyrektywą 2003/86/WE.

Powyższe kwestie zostały szczegółowo rozważone przez Parlament Europejski, który został poproszony o opinię w tej sprawie 17 maja 2006 r. i dlatego sprawozdawca zaleca przyjęcie zmienionego projektu Rady.

PROCEDURA

Tytul	Europejski nakaz wykonania i przekazywanie osób skazanych
Odsyłacze	07307/2005 - C6-0139/2005 - 2005/0805(CNS)
Data konsultacji z PE	18.5.2005
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 12.7.2007
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Ioannis Varvitsiotis 4.7.2005
Rozpatrzenie w komisji	10.9.2007		3.10.2007
Data przyjęcia	3.10.2007
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 3 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alexander Alvaro, Philip Bradbourn, Michael Cashman, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Fausto Correia, Esther De Lange, Panayiotis Demetriou, Bárbara Dührkop Dührkop, Kinga Gál, Roland Gewalt, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Magda Kósáné Kovács, Barbara Kudrycka, Henrik Lax, Kartika Tamara Liotard, Sarah Ludford, Viktória Mohácsi, Martine Roure, Søren Bo Søndergaard, Vladimir Urutchev, Adina-Ioana Vălean, Ioannis Varvitsiotis
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Inés Ayala Sender, Edit Bauer, Maria da Assunção Esteves, Ona Juknevičienė, Jean Lambert, Antonio Masip Hidalgo, Siiri Oviir, Eva-Britt Svensson
Data złożenia	8.10.2007