SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

12.10.2007 - (COM(2007)0432 – C6‑0300/2007 – 2007/0147(CNS)) - *

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Adina-Ioana Vălean

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

(COM(2007)0432 – C6‑0300/2007 – 2007/0147(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2007)0432)[1],

–   uwzględniając art. 63 ust. 3 lit. b) oraz art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze traktatu WE,

–   uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0300/2007),

–   uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinię Komisji Spraw Zagranicznych (A6‑0381/2007),

1.  zatwierdza zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

• [1]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Parlament Europejski wydaje opinię w sprawie zatwierdzenia zawarcia dwóch wzajemnie warunkujących się i równoległych umów z państwami Bałkanów Zachodnich: umowy o readmisji z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii i Czarnogórą oraz umowy o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, Czarnogórą i Albanią (Albania podpisała umowę o readmisji w 2005 r.).

Podczas szczytu UE-Bałkany Zachodnie, który odbył się w Salonikach w dniu 21 czerwca 2003 r., ponownie podkreślono znaczenie zawarcia umów o ułatwieniach wizowych i readmisji z krajami Bałkanów Zachodnich w kontekście zwalczania problemów związanych z nielegalną migracją.

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje zawarcie tych umów i podkreśla ich znaczenie dla Bałkanów Zachodnich. Umowy należy traktować jako pakiet, przynoszący korzyści obu stronom: UE oraz regionowi o strategicznym znaczeniu dla UE, obejmującemu państwa, które mają perspektywę członkowstwa w UE (Chorwacji i Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii przyznano status krajów kandydujących).

Podpisanie umów o ułatwieniach wizowych należy postrzegać jako ważny krok, zachęcający państwa Bałkanów Zachodnich do przeprowadzenia koniecznych reform i nasilenia współpracy między tymi krajami na szczeblu regionalnym, a także współpracy z UE w następujących obszarach: wzmocnienie praworządności, zwalczanie przestępczości zorganizowanej i korupcji oraz zwiększenie potencjału administracyjnego w zakresie kontroli granicznych i bezpieczeństwa dokumentów poprzez wprowadzenie identyfikatorów biometrycznych.

Sprawnie działający system imigracyjny wymaga zawarcia skutecznych umów o readmisji; nie powinno się zawierać umów o ułatwieniach wizowych, jeżeli nie obowiązują umowy o readmisji. UE powinna jednak także rozważyć wykorzystanie innych instrumentów umożliwiających podpisanie i wdrożenie umowy o readmisji, dotyczących np. polityki, gospodarki, handlu lub polityki rozwoju.

Sprawozdawczyni przyjmuje z zadowoleniem fakt, iż podejmując decyzję o otwarciu negocjacji w sprawie ułatwień wizowych z krajami trzecimi, WE uwzględnia aspekty dotyczące WSiSW, takie jak zarządzanie granicami, bezpieczeństwo dokumentów, migracja i azyl, zwalczanie terroryzmu, przestępczości zorganizowanej i korupcji. Albania, Czarnogóra, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Serbia, Bośnia i Hercegowina – każde z tych państw stoi przed specyficznymi wyzwaniami we wspomnianych dziedzinach, które wymagają zróżnicowanego podejścia.

Sprawozdawczyni pozostaje jednak bardzo krytyczna w stosunku do niezwykle ograniczonej roli Parlamentu Europejskiego podczas zawierania tego typu umów – ten godny ubolewania fakt pogłębia deficyt demokracji między instytucjami UE a jej obywatelami. Kwestie te mają bezpośredni wpływ na życie obywateli UE, niestety jednak PE nie jest informowany na żadnym etapie negocjacji – ani podczas ich otwierania, ani w ich trakcie – o skutkach i konsekwencjach umów o readmisji i umów o ułatwieniach wizowych w odniesieniu do praw człowieka i prawa azylowego.

Cele i formalne ramy zawieranych przez Wspólnotę umów o readmisji uzasadniają konieczność informowania PE o skutkach ich wdrożenia w państwach członkowskich. Informacje na temat liczby odesłanych migrantów, ich narodowości, statusu, średniego okresu oczekiwania, jaki upływa między zatrzymaniem, wnioskiem o readmisję a przekazaniem, itd. są potrzebne do sporządzenia rocznego sprawozdania, które powinno zostać przedłożone PE z uwagi na debatę.

Umowy o ułatwieniach wizowych powinny zawierać mechanizm kontroli i klauzulę zawieszającą, tak aby UE mogła w dowolnym momencie zawiesić stosowanie umowy w razie wystąpienia trudności w jej wdrażaniu lub nieoczekiwanego rozwoju wydarzeń politycznych.

OPINIA KOMISJI SPRAW ZAGRANICZNYCH (4.10.2007)

dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii
COM(2007)0432 – C6-0300/2007 –2007/0147 (CNS))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Erik Meijer

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Komisja Spraw Zagranicznych z zadowoleniem przyjmuje zawarcie umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, która negocjowana była równolegle z umową w sprawie ułatwień wizowych.

Dzięki umowie obie strony będą mogły wzmocnić współpracę w dziedzinie zarządzania migracją, a w szczególności w zakresie walki z nielegalną imigracją, tworząc wiążące zasady dotyczące procedur readmisji.

Umowa będzie miała daleko sięgające konsekwencje dla zarządzania granicami w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii. W celu pełnego wywiązania się z wynikających z niej obowiązków, kraj ten będzie musiał w znacznym stopniu rozwinąć swoje możliwości w dziedzinie kontroli granicznej, administracji granicami i ochrony granic. Kwestią podstawowej wagi jest zapewnienie pełnej zgodności procedur readmisji z prawami i obowiązkami wynikającymi z prawa międzynarodowego w dziedzinie praw człowieka oraz ochrony osób ubiegających się o azyl i uchodźców.

Wysiłki mające na celu wypełnienie zobowiązań nadwerężą zasoby finansowe i ludzkie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Z tego powodu należy przewidzieć dodatkowe fundusze z instrumentu przedakcesyjnego, w celu ułatwienia w jak największym stopniu tego procesu, zarówno w postaci wsparcia finansowego, jak i pomocy technicznej oraz transferu wiedzy specjalistycznej. Środkom tym powinny towarzyszyć działania państw członkowskich, w szczególności państw członkowskich sąsiadujących z regionem. Pomoc państw członkowskich UE mogłaby objąć wymianę doświadczeń w dziedzinie kontroli granicznych i zarządzania migracją. W interesie Unii Europejskiej leży bowiem wsparcie pełnego i szybkiego wdrożenia umowy.

******

Komisja Spraw Zagranicznych zaleca Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, jako komisji przedmiotowo właściwej, zatwierdzenie wniosku Komisji.

PROCEDURA

Tytul	Umowa o readmisji między WE a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii
Odsyłacze	COM(2007)0432 - C6-0300/2007 - 2007/0147(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa	LIBE
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 24.9.2007
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Erik Meijer 12.9.2007
Rozpatrzenie w komisji	3.10.2007
Data przyjęcia	3.10.2007
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	19 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Vittorio Agnoletto, Christopher Beazley, Monika Beňová, Michael Gahler, Jas Gawronski, Alfred Gomolka, Richard Howitt, Anna Ibrisagic, Vytautas Landsbergis, Willy Meyer Pleite, Samuli Pohjamo, Libor Rouček, Katrin Saks, Jacek Saryusz-Wolski, Gitte Seeberg, Ari Vatanen, Josef Zieleniec
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Árpád Duka-Zólyomi, Gisela Kallenbach, Erik Meijer, Rihards Pīks, Csaba Sándor Tabajdi, Marcello Vernola

PROCEDURA

Tytul	Umowa o readmisji między WE a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii
Odsyłacze	COM(2007)0432 - C6-0300/2007 - 2007/0147(CNS)
Data konsultacji z PE	18.9.2007
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 24.9.2007
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 24.9.2007
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Adina-Ioana Vălean 10.9.2007
Rozpatrzenie w komisji	10.9.2007		2.10.2007		9.10.2007
Data przyjęcia	9.10.2007
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	23 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alexander Alvaro, Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Michael Cashman, Giuseppe Castiglione, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Elly de Groen-Kouwenhoven, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Claude Moraes, Inger Segelström, Károly Ferenc Szabó, Adina-Ioana Vălean, Manfred Weber, Tatjana Ždanoka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Simon Busuttil, Charlotte Cederschiöld, Evelyne Gebhardt, Ona Juknevičienė, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Eva-Britt Svensson
Data złożenia	12.10.2007