ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τις κοινές αρχές όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια

15.11.2007 - (2007/2209(INI))

Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Ole Christensen

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τις κοινές αρχές όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια

(2007/2209(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Θέσπιση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια: περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια" (COM(2007)0359),

–   έχοντας υπόψη την διερευνητική γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 11ης Ιουλίου 2007, με τίτλο "Ευέλικτη ασφάλεια (διάσταση εσωτερικής ευελιξίας – συλλογικές διαπραγματεύσεις και ο ρόλος του κοινωνικού διαλόγου ως μέσα ρύθμισης και μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας)" (SOC/272),

–   έχοντας υπόψη τις συστάσεις των ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων της 18ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με τις κυριότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας[1],

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 11ης Ιουνίου 2007, με τίτλο "Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στο συνδυασμό του επαγγελματικού με τον οικογενειακό και τον ιδιωτικό βίο" (SOC/271),

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2007, με τίτλο "Απασχόληση των κατηγοριών προτεραιότητας (Στρατηγική της Λισαβόνας)" (SOC/251),

–   έχοντας υπόψη την πράσινη βίβλο της Επιτροπής σχετικά με τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα (COM(2006)0708), και το σχετικό ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007[2],

–   έχοντας υπόψη την έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο "Employment Outlook 2006: Boosting Jobs and Incomes" (Προοπτικές για την απασχόληση 2006: αύξηση των θέσεων εργασίας και των εισοδημάτων),

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της ΔΟΕ, του Αυγούστου 2004, με τίτλο "Is a stable workforce good for the economy? - Insights into the tenure - productivity - employment relationship" ("Είναι ευνοϊκό για την οικονομία ένα σταθερό εργατικό δυναμικό; Ανάλυση της σχέσης μεταξύ της διάρκειας παραμονής στην ίδια θέση εργασίας, της παραγωγικότητας και της απασχόλησης"), η οποία δείχνει ότι υπάρχει θετική σχέση μεταξύ της διάρκειας παραμονής στην ίδια θέση εργασίας και της παραγωγικότητας,

–   έχοντας υπόψη τη σύμβαση C87 της ΔΟΕ σχετικά με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την προστασία του συνδικαλιστικού δικαιώματος (1948), τη σύμβαση C98 της ΔΟΕ σχετικά με το συνδικαλιστικό δικαίωμα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (1949) και τη σύσταση R198 της ΔΟΕ σχετικά με τις σχέσεις εργασίας (2006),

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία[3], η οποία απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στην απασχόληση,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο για το μέλλον[4], στο οποίο επαναλαμβάνονται οι κοινές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ισότητας, αλληλεγγύης, μη διάκρισης και αναδιανομής,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 136 έως 145 της Συνθήκης ΕΚ,

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 15, 20 και 27 έως 38 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως το δικαίωμα προστασίας σε περίπτωση αδικαιολόγητης απόλυσης και το δικαίωμα σε δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας,

–   έχοντας υπόψη τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου, του Μαΐου του 2004, σχετικά με το μέλλον της κοινωνικής πολιτικής μιας διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο "Κοινοτικό Πρόγραμμα της Λισαβόνας: Έκθεση τεχνικής υλοποίησης 2006" (SEC(2006)1379) και την εφαρμογή του,

–   έχοντας υπόψη τον Χάρτη για τις ΜΜΕ,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την ατζέντα κοινωνικής πολιτικής (COM(2005)0033),

–   έχοντας υπόψη τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα της Λισαβόνας που έχουν παρουσιάσει τα κράτη μέλη,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Η Ευρώπη στον κόσμο: η συμμετοχή της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό" (COM(2006)0567),

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση (2005-2008) (COM(2005)0141),

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Μαρτίου 2000, του Μαρτίου 2001, του Μαρτίου και του Οκτωβρίου 2005 και του Μαρτίου 2006,

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και την CEEP[5],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Μαρτίου 2006 σχετικά με τις δημογραφικές προκλήσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών[6],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών[7],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Οκτωβρίου 2006 σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ όσον αφορά την απόσπαση εργαζομένων[8],

–   έχοντας υπόψη τη σύμβαση της ΔΟΕ του 1975 περί διακινούμενων εργαζομένων (συμπληρωματικές διατάξεις),

–   έχοντας υπόψη τη σύμβαση της ΔΟΕ του 1997 περί ιδιωτικών εταιρειών απασχόλησης,

–   έχοντας υπόψη την ατζέντα της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία,

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους: Η συμβολή της Ένωσης στην εφαρμογή της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας στον κόσμο" (COM(2006)0249),

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 1975, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών[9],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης[10],

–   έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο "Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους: Η συμβολή της Ένωσης στην εφαρμογή της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας στον κόσμο" (COM(2006)0249) και το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 23ης Μαΐου 2007 για την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους[11],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Φεβρουαρίου 1976, περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας[12],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων [13],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 94/33/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1994, για την προστασία των νέων κατά την εργασία[14],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 94/45/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 1994, για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους[15],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/73/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002[16], για την τροποποίηση της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας,

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES – Παράρτημα: Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης[17],

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της ευρωπαϊκής ομάδας εμπειρογνωμόνων για τις μεθόδους ευελιξίας με ασφάλεια: μετατροπή των εμποδίων σε στάδια της διαδικασίας, του Ιουνίου του 2007,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Μαρτίου 2007 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη: νέα εταιρική σχέση[18],

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A6‑0446/2007),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δεν είναι μόνο μία οικονομική ένωση, αλλά και μια κοινότητα κοινών αξιών και ότι, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας και της αγοράς εργασίας θα έπρεπε να αντανακλά τις αξίες αυτές· λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη ότι οι βασικές αρχές της εργατικής νομοθεσίας που έχουν αναπτυχθεί εντός της Ευρώπης παραμένουν εν ισχύι· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τον διάλογο μεταξύ όλων των κοινωνικών εταίρων και μια καλή ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων των εργοδοτών και των εργαζομένων αφενός και μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας αφετέρου· λαμβάνοντας υπόψη ότι το εργατικό δίκαιο παρέχει νομική ασφάλεια και προστασία στους εργαζομένους και στους εργοδότες, είτε μέσω της νομοθεσίας είτε μέσω των συλλογικών συμφωνιών, είτε μέσω ενός συνδυασμού των δύο αυτών μεθόδων, και ότι οποιεσδήποτε αλλαγές στην εργατική νομοθεσία θα στεφθούν από επιτυχία εάν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ασφαλείς· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι απαιτείται η ενίσχυση των επιπέδων ασφάλειας τόσο για τους εργαζόμενους όσο και τις επιχειρήσεις, ιδίως στην περίπτωση των ΜΜΕ, και ότι η ασφάλεια αυτή εξαρτάται και από τον βαθμό ευκολίας εύρεσης νέας εργασίας· λαμβάνοντας ακόμη υπόψη ότι ο παγκόσμιος ανταγωνισμός και η ταχέως αναπτυσσόμενη τεχνολογία συνεπάγονται ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να προσαρμοστούν ακόμη ταχύτερα,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευελιξία με ασφάλεια θα πρέπει, συνεπώς, να θεωρείται ισχυρή συνιστώσα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που προάγει επιχειρήσεις και εργατικό δυναμικό χαρακτηριζόμενα από ανταγωνιστικότητα και προσαρμοστικότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο όρος "ευελιξία με ασφάλεια" εγείρει έντονες ανησυχίες μεταξύ των ευρωπαίων εργαζομένων, που εκφράζουν φόβους για αυξημένη εργασιακή ανασφάλεια, καθώς και ότι θα πρέπει, κατά συνέπεια, ο εν λόγω όρος, και οι σταθερές αρχές τις οποίες καλύπτει, να καθορισθούν με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 16 % των Ευρωπαίων παραμένει στο μεταίχμιο της φτώχειας και το 10 % ζει σε νοικοκυριά χωρίς εργασία, καθώς και ότι είναι ως εκ τούτου απαραίτητο οποιαδήποτε μεταρρύθμιση στη βάση της ευελιξίας με ασφάλεια να βασίζεται σε λεπτομερή εκτίμηση των επιπτώσεων στις ευπαθείς ομάδες και ότι οποιαδήποτε τέτοια μεταρρύθμιση θα πρέπει να αποσκοπεί στην περαιτέρω προαγωγή της κοινωνικής ένταξης χωρίς να θέτει παράλληλα νέες ομάδες σε κίνδυνο,

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προκαλείται από τη νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης αλλά από τη μη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη και στη διά βίου μάθηση, οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια δυναμική αγορά εργασίας,

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στόχος μιας προηγμένης, καινοτόμου και βασισμένης στη γνώση οικονομίας πρέπει να είναι η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς της στην κορυφή της αλυσίδας αξιών και ότι, για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται μακροπρόθεσμη απασχόληση και εργατικό δυναμικό με υψηλή ειδίκευση και ισχυρά κίνητρα,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας από τους στόχους της ευελιξίας με ασφάλεια είναι να αυξηθούν οι θέσεις απασχόλησης στην αγορά εργασίας και, ταυτόχρονα, να καταστήσει τα άτομα ικανά να αντεπεξέρχονται στις αλλαγές και να αυξήσει την κινητικότητα στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία βιώσιμης απασχόλησης και εισοδημάτων,

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν ακόμη τον κίνδυνο απώλειας παροχών κοινωνικής ασφάλισης,

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι, για να αποφευχθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός στην εσωτερική αγορά, τα κράτη μέλη θα ήταν ευκταίο να συμφωνήσουν επί της ελάχιστης κοινής βάσης της εργατικής νομοθεσίας, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι αυτό δεν θα αποτρέπει τα κράτη μέλη από τη θέσπιση ή τη διατήρηση υψηλότερων προδιαγραφών σε περίπτωση που το επιθυμούν,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευελιξία με ασφάλεια συνεπάγεται ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των εργοδοτών, των εργαζομένων, όσων αναζητούν εργασία και των δημόσιων αρχών, και απαιτεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης και διαλόγου σε κλίμα διαφάνειας μεταξύ των δημόσιων αρχών, των κοινωνικών εταίρων και άλλων παραγόντων, μέσα στο οποίο άπαντες θα είναι έτοιμοι να αναλάβουν την ευθύνη για τις αλλαγές και να διαμορφώσουν ισορροπημένες δέσμες πολιτικών, με στόχο τη στήριξη της διαδικασίας δημιουργίας περισσότερων και καλύτερων θέσεων εργασίας για όλους, τη διασφάλιση της ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση μεροληπτικών πρακτικών σε βάρος ευπαθώς ομάδων εργαζομένων όπως οι μετανάστες, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι και τα άτομα με αναπηρία,

Ι.   λαμβάνοντας υπόψη ότι ενώ η ανακοίνωση της Επιτροπής καθιερώνει την αρχή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών, η διατύπωσή της είναι αδύναμη δεδομένου ότι δεν αμφισβητεί τη βασική ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών η οποία παρατηρείται σε σχέση με την πρόσβαση και συμμετοχή στην αγορά εργασίας και τον ισότιμο μερισμό της άμισθης εργασίας,

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υψηλή ανεργία και ο κατακερματισμός της αγοράς εργασίας πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω της άρσης των ανισοτήτων που πλήττουν ορισμένες ομάδες εργαζομένων με ανεπαρκή κάλυψη, μέσω της δημιουργίας συνεχώς και περισσότερων θέσεων απασχόλησης και μέσω της προστασίας ενός διευρυμένου πυρήνα δικαιωμάτων για όλους τους εργαζόμενους και της πρόσβασης στη δια βίου μάθηση,

ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η μερική απασχόληση, η χαμηλότερη αμοιβή και οι συμβάσεις απασχόλησης ορισμένου χρόνου –οι μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου που οδηγούν εργαζόμενους στη φτώχεια – χαρακτηρίζουν κατά κύριο λόγο τις σχέσεις απασχόλησης των γυναικών,

ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Θέσπιση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια: περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια» πρέπει να χρησιμεύσει ως αφετηρία για έναν πιο ισορροπημένο διάλογο για την ευελιξία με ασφάλεια, λαμβάνοντας δε υπόψη ότι σε μελέτες του ΟΟΣΑ και της ΔΟΕ υποστηρίζεται μια πολιτική στρατηγική που περιλαμβάνει υψηλά επίπεδα κοινωνικής ασφάλειας με θετικό αντίκτυπο στα ποσοστά αντικατάστασης και παραγωγικότητας, καθώς και ότι η ευρωπαϊκή αντίληψη περί "καλής εργασίας" περιλαμβάνει δικαιώματα και συμμετοχή των εργαζομένων, δίκαιες αμοιβές προστασία της ασφάλειας και της υγείας στους χώρους εργασίας καθώς και οργάνωση της εργασίας κατά τρόπο φιλικό για την οικογένεια· έχοντας υπόψη ότι αυτά τα δικαιώματα είναι απαραίτητα προκειμένου να αποδεχθούν οι πολίτες την Ευρωπαϊκή Ένωση,

ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προώθηση του κοινωνικού διαλόγου και των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας με στόχο τη διασφάλιση ενός ισχυρού ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας,

ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΟΟΣΑ δήλωσε προσφάτως ότι η νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης δεν έχει σημαντικό αντίκτυπο στο συνολικό ποσοστό απασχόλησης και ότι υψηλά ποσοστά αντικατάστασης στις παροχές ανεργίας έχουν θετικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η ΔΟΕ έχει δείξει ότι υφίσταται θετική σχέση μεταξύ της μονιμότητας στην εργασία και της παραγωγικότητας,

1.  αναγνωρίζει ότι, για να επιτύχει στον 21ο αιώνα, η Ευρώπη χρειάζεται καλά καταρτισμένο εργατικό δυναμικό και επιχειρήσεις ικανές να δράττονται χωρίς καθυστέρηση των ευκαιριών που παρουσιάζονται σε έναν ταχέως εξελισσόμενο κόσμο με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της καινοτομίας·

2.  προσυπογράφει απολύτως το συμπέρασμα ότι η ευελιξία μπορεί να αποβεί προς όφελος τόσο του εργαζομένου όσο και του εργοδότη, και ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την προώθηση ευπροσάρμοστων και αξιόπιστων συμβατικών ρυθμίσεων, ακόμη και στις συμβάσεις μόνιμης απασχόλησης·

3.  υπογραμμίζει ότι η ευελιξία με ασφάλεια μπορεί να αποτελέσει μια πολιτική στρατηγική για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας και ως τέτοια πρέπει να είναι συνολική και να περικλείει όλες τις υπάρχουσες πτυχές της πολιτικής για την απασχόληση και της κοινωνικής πολιτικής τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο·

4.  αναγνωρίζει ότι, εξαιτίας των μεταβολών στα εθνικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και το εργατικό δίκαιο, οι επιλογές της Επιτροπής όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια ερμηνεύονται πολύ μονόπλευρα, αφού δεν λαμβάνουν υπόψη το κόστος που συνεπάγονται αυτά τα μέτρα· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή να πραγματοποιήσει ανάλυση κόστους-ωφελείας σχετικά με τις εν λόγω μεθόδους· υπενθυμίζει ότι η έννοια της ευελιξίας με ασφάλεια μόνο σε μακροπρόθεσμη βάση μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή·

5.  φρονεί ότι η στρατηγική της Ευρώπης για την ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να εξετάσει προσεκτικότερα τις απαιτήσεις της σύγχρονης οικονομίας, τι είδους εργατικό δυναμικό χρειάζονται οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις για να επιτύχουν και ποια είναι τα βασικά εμπόδια· τονίζει ότι οι ευρωπαϊκές και εθνικές στρατηγικές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ειδική φύση των μονοπρόσωπων επιχειρήσεων, των μικροεπιχειρήσεων και των μικρών επιχειρήσεων παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής προβλέπει την ευελιξία με ασφάλεια μόνο από την άποψη των εργασιακών σχέσεων· ζητεί, συνεπώς, οι δημόσιες πολιτικές που συνδέονται με την ευελιξία με ασφάλεια, να προβλέπουν επαρκείς όρους για τη δημιουργία αυτού του τύπου των επιχειρήσεων, την ανάπτυξή τους και τη μεταφορά τους·

6.  διαπιστώνει με μεγάλη ανησυχία ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής, ναι μεν αναφέρεται στην προαγωγή της ισότητας των φύλων, αλλά αγνοεί παντελώς τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ανακοίνωσή της με τίτλο «Χάρτης πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών»· επικρίνει το γεγονός ότι η ισχύουσα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή της ισότητας των φύλων δεν έχει επιτύχει ως τώρα τον σκοπό της και ότι η μεγάλη απόκλιση μεταξύ των εισοδημάτων των δύο φύλων και η απουσία των προϋποθέσεων για τον συνδυασμό της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής καθώς και δημόσιων παιδικών σταθμών, εξακολουθούν να αποτελούν κεντρικά προβλήματα για τους ευρωπαίους εργαζομένους·

7.  φρονεί ότι οι στρατηγικές για την ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να διευκολύνει την πρόσληψη και να επιτρέπει την ταχεία αντίδραση στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, θα πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα επί τη βάσει διαφανούς διαλόγου με όλους τους κοινωνικούς εταίρους και άλλους ενδιαφερόμενους, σύμφωνα με τα εθνικά ήθη και τις πρακτικές και βασιζόμενες στην αξιολόγηση των επιπτώσεων·

8.  καλεί την Επιτροπή να διατυπώσει πρόταση σχετικά με περιορισμένο αριθμό συνδυασμένων ποιοτικών δεικτών σχετικά με την ποιότητα στην εργασία, ώστε να συμπληρωθούν αυτοί που έχουν ήδη συμφωνηθεί στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης, το 2001, των κατευθυντηρίων γραμμών για την απασχόληση του Λάκεν· πιστεύει ότι η Επιτροπή, προκειμένου να παρακολουθεί την αποτελεσματικότητα των πολιτικών απασχόλησης, πρέπει επίσης να στηριχθεί σε δείκτες για την επένδυση σε ανθρώπινες δεξιότητες, για τα επίπεδα αστάθειας και ανασφάλειας των θέσεων απασχόλησης και των συμβάσεων, καθώς και για τη μετάβαση από άτυπες μορφές εργασίας σε συμβάσεις μόνιμης απασχόλησης·

9.  αντιτίθεται στη δημιουργία νέου δείκτη όσον αφορά την «αυστηρότητα της νομοθεσίας για την προστασία της απασχόλησης» όπως προτάθηκε από την Επιτροπή·

10. φρονεί, ωστόσο, ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα στην ΕΕ αφορούν στην εξεύρεση κατηρτισμένου και προσαρμόσιμου εργατικού δυναμικού για τις ανταγωνιστικές και καινοτόμες επιχειρήσεις· τονίζει ότι προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στη δημιουργία μιας ευέλικτης αγοράς εργασίας αυξάνοντας το μορφωτικό επίπεδο και επεκτείνοντας τα προγράμματα κατάρτισης και μετεκπαίδευσης, εφαρμόζοντας ουσιαστικές πολιτικές κατά των διακρίσεων και αίροντας τα εμπόδια για την ένταξη των γυναικών, των μεταναστών, των νέων και ηλικιωμένων εργαζομένων και άλλων μειονεκτουσών ομάδων στο εργατικό δυναμικό, όπως επίσης καταργώντας τα εμπόδια για την επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα και εφαρμόζοντας ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας που επιταχύνουν τη μετάβαση από την προηγούμενη στη νέα θέση εργασίας· υπογραμμίζει τον αποφασιστικό ρόλο των κατηρτισμένων και προσαρμόσιμων εργαζομένων και των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση και την κατάρτιση και υπενθυμίζει τις νέες μορφές ευελιξίας που προσφέρει η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για την τηλεργασία, τη μερική απασχόληση και την απασχόληση ορισμένου χρόνου· διαφωνεί με τη διάκριση στην οποία προέβη η Επιτροπή μεταξύ εσωτερικών εργαζομένων·

11. προτείνει συνεπώς στο Συμβούλιο να εξετάσει, τον Δεκέμβριο του 2007, το ενδεχόμενο επίσπευσης της ημερομηνίας για την άρση των μεταβατικών μέτρων που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων από οκτώ νέα κράτη μέλη για την 1η Ιανουαρίου 2009· τονίζει ότι η άρση των εμποδίων στην κινητικότητα στα τέλη του 2008 θα έστελνε ένα σημαντικό πολιτικό μήνυμα επιβεβαιώνοντας τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να βελτιώσει τη γεωγραφική και επαγγελματική κινητικότητα των εργαζομένων·

12. υπενθυμίζει ότι η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων συνιστά έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει την υποχρέωση να αντιμετωπίζει πολλά ζητήματα σχετικά με τη συμβατότητα των κοινωνικών συστημάτων των κρατών μελών προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης εφαρμογή αυτής της ελευθερίας με τις καλύτερες συνθήκες για τους εργαζομένους, προς το συμφέρον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και χωρίς να διακυβεύονται τα επιτεύγματα και η ισορροπία των εθνικών κοινωνικών συστημάτων·

13. τονίζει ότι, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, τα κράτη μέλη πρέπει να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για την ίση μεταχείριση όλων των πολιτών στις διασυνοριακές περιοχές και ότι η εφαρμογή της βέλτιστης πρακτικής απαιτεί τη σύναψη δίκαιων διμερών συμφωνιών με πνεύμα αμοιβαιότητας μεταξύ των κρατών μελών και ιδίως στον τομέα της φορολογίας·

14. παρατηρεί ότι η ευελιξία με ασφάλεια θα πρέπει να υποστηρίζει και να υλοποιεί την ισότητα των φύλων με την προώθηση ισότιμης πρόσβασης των γυναικών και των ανδρών σε ποιοτικές θέσεις εργασίας και παρέχοντας δυνατότητες για τον συνδυασμό του εργασιακού και του οικογενειακού βίου, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι τα τρία τέταρτα των νέων θέσεων απασχόλησης που έχουν δημιουργηθεί μετά το 2000 στην ΕΕ έχουν καλυφθεί από γυναίκες, συχνά ήδη κάτω από ευέλικτες και λιγότερο ασφαλείς συμβάσεις εργασίας·

15. προτείνει, για τον λόγο αυτόν, να υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου του 2007 μια πιο ισορροπημένη δέσμη κοινών αρχών για την ευελιξία με ασφάλεια, που θα βασίζονται στη δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης και στην ενίσχυση των αξιών του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου· θεωρεί ότι οι αρχές αυτές θα έπρεπε να περιλαμβάνουν:

· δράση υπέρ ευέλικτων και αξιόπιστων συμβατικών ρυθμίσεων και δράση κατά των καταχρηστικών εργασιακών πρακτικών ιδίως στο πλαίσιο ορισμένων άτυπων συμβάσεων,

· καταπολέμηση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας μέσω της προώθησης της ασφάλειας της εργασίας και της βελτίωσης της ασφάλειας των θέσεων απασχόλησης· όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να απολαμβάνουν έναν βασικό πυρήνα δικαιωμάτων ανεξαρτήτως του καθεστώτος απασχόλησής τους,

· προώθηση του συνδυασμού της απασχόλησης και της προσωπικής ή οικογενειακής ζωής καθώς και προώθηση της έννοιας «αξιοπρεπής απασχόληση»,

· σύμπραξη μεταξύ κυβέρνησης (σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο), κοινωνικών εταίρων και κοινωνίας των πολιτών για τη διαχείριση των αλλαγών,

· ισότητα των δύο φύλων και προώθηση των ίσων ευκαιριών για όλους,

· σχεδιασμό και έμπρακτη εφαρμογή εθνικών μεθόδων σε στενή συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους, σύμφωνα με τα εθνικά ήθη και τις πρακτικές,

· ενίσχυση της προσαρμοστικότητας των εταιρειών και των εργαζομένων ενισχύοντας την ασφάλεια της μετάβασης,

· την ανάγκη ειδικευμένου και ευπροσάρμοστου εργατικού δυναμικού, συνδυάζοντας κατά συνέπεια ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας με την διά βίου μάθηση ώστε να ενισχύεται η απασχολησιμότητα,

· ένα μακροοικονομικό πλαίσιο για ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη και περισσότερη και καλύτερη απασχόληση·

16. υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει ορισμένες αρμοδιότητες στον τομέα της απασχόλησης και της κοινωνικής πολιτικής στο πλαίσιο της αρχής της επικουρικότητας και της αναλογικότητας· υπενθυμίζει στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη ότι φέρουν την ευθύνη της διασφάλισης ορισμένων δικαιωμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο· υπενθυμίζει επιπλέον ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία συμπληρώνει τους εθνικούς κανόνες για την αγορά εργασίας και αποτελεί σημαντικό στοιχείο όσον αφορά την εγγύηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων·

17. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη νομική κατάσταση των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επιχειρήσεων και των ΜΜΕ, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο οικονομικής εξάρτησης από τους πελάτες τους, και να εξετάσουν από κοινού τα πλέον κατάλληλα νομοθετικά μέσα για την αύξηση του επιπέδου της κοινωνικής προστασίας τους·

18. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να προωθήσει καίριας σημασίας φακέλους για το θέμα της απασχόλησης, πράγμα το οποίο θα συνέβαλε στο να προαχθεί ως θετική έννοια η ευελιξία με ασφάλεια·

19. ζητεί επίσης να δοθεί νέα ώθηση στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και της παραοικονομίας, η οποία –αν και σε διαφορετικό βαθμό στο κάθε κράτος μέλος– ζημιώνει την οικονομία, αφήνει τους εργαζομένους απροστάτευτους, είναι επιζήμια για τους καταναλωτές, μειώνει τα έσοδα από τη φορολογία και οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων· ζητεί από την Επιτροπή να καταπολεμήσει την αδήλωτη εργασία κυρίως μέσω αποτελεσματικότερου συντονισμού και διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των εθνικών επιθεωρήσεων εργασίας και/ή κοινωνικών εταίρων· ζητεί τον εντατικό εθνικό συντονισμό μεταξύ των εμπλεκομένων δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, καλεί δε τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν καινοτόμες μεθόδους βάσει δεικτών και κριτηρίων αναφοράς ανά επιχειρηματικό τομέα, ώστε να καταπολεμήσουν τη διάβρωση της φορολογικής βάσης· ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας·

20. είναι πεπεισμένο ότι κλίμα εμπιστοσύνης και διαλόγου μπορεί να διαμορφωθεί μόνο μέσα από τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και άλλων ενδιαφερομένων στην προσαρμογή των εθνικών πολιτικών και στην προώθηση ισχυρών συνδικαλιστικών οργανώσεων και συλλογικών συμφωνιών, στο πλαίσιο ενός συμμετοχικού συστήματος για την απασχόληση, στο οποίο υπάρχει υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης και χάρη στο οποίο διασφαλίζεται η ισορροπία· τονίζει την ανάγκη αντιμετώπισης των ελλείψεων όσον αφορά την κάλυψη των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την ανάγκη εγγύησης των δικαιωμάτων του συνεταιρίζεσθαι και της εκπροσώπησης τόσο των εργαζομένων όσο και των εργοδοτών· ενθαρρύνει την επέκταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού διαλόγου, σύμφωνα με τα εθνικά ήθη και τις πρακτικές, –περιλαμβανομένου του διασυνοριακού και του κλαδικού διαλόγου– ώστε να περιλαμβάνουν την κατάρτιση, την οργάνωση της εργασίας και ζητήματα που σχετίζονται με την αναδιάρθρωση και τη μετεγκατάσταση·

21. υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει μια κοινή προσέγγιση όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια και ότι κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να συνθέτει τα στοιχεία της δικής του αντίληψης περί ευελιξίας με ασφάλεια, βάσει της κατάστασής του και των εθνικών παραδόσεων, εντός του πλαισίου των κοινών αρχών·

22. τονίζει ότι όλα τα μοντέλα ευελιξίας με ασφάλεια πρέπει να βασίζονται σε κοινές αξίες που στηρίζουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο· φρονεί ότι οι απαιτήσεις για την ευελιξία και την ασφάλεια αλληλοενισχύονται και ότι η ευελιξία με ασφάλεια επιτρέπει στις επιχειρήσεις και στους εργαζομένους να προσαρμόζονται δεόντως στη νέα διεθνή κατάσταση, με έντονο ανταγωνισμό από τις αναδυόμενες οικονομίες, διατηρώντας παράλληλα μια υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία, κοινωνική ασφάλιση και επιδόματα ανεργίας, προστασία της υγείας και της ασφάλειας, ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας και ευκαιρίες κατάρτισης / διά βίου μάθησης, καθώς και ένα σύγχρονο και διαφανές σύστημα εργατικής νομοθεσίας· επιπλέον, επισημαίνει τη σημασία της διενέργειας τακτικών και αποτελεσματικών συλλογικών διαπραγματεύσεων που μπορούν να επιτευχθούν τη συμμετοχή ισχυρών και αντιπροσωπευτικών κοινωνικών εταίρων· τονίζει την ανάγκη παροχών πρόνοιας ευρείας κάλυψης και την ανάγκη καθολικής πρόσβασης σε καλής ποιότητας υπηρεσίες, όπως σε υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων· τονίζει, περαιτέρω, ότι η εξασφάλιση παρόμοιων επιπέδων κοινωνικής προστασίας μπορεί να στηρίξει την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού και τις διαρθρωτικές αλλαγές ενισχύοντας την προθυμία ανάληψης κινδύνων· τονίζει ότι καλά σχεδιασμένα συστήματα προστασίας της απασχόλησης παρέχουν στις επιχειρήσεις τα κίνητρα να επενδύουν στις δεξιότητες των εργαζομένων και να αναζητούν καινοτόμους και παραγωγικούς τρόπους αναδιάρθρωσης, ενισχύοντας ως εκ τούτου την εσωτερική ευελιξία και την προσαρμοστικότητα των επιχειρήσεων·

23. καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την ανάπτυξη των τεσσάρων στοιχείων πολιτικής που ορίζονται στην ανακοίνωσή της, δηλαδή των ευπροσάρμοστων και αξιόπιστων συμβατικών ρυθμίσεων, των γενικών στρατηγικών για τη διά βίου μάθηση, των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας και των σύγχρονων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και να εξετάσει την ευελιξία με ασφάλεια εντός του ευρύτερου πλαισίου του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου·

24. υπογραμμίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν μέτρα εκπαίδευσης και κατάρτισης σε μια ευρύτερη ατζέντα για την ευελιξία με ασφάλεια και τονίζει ότι η διά βίου μάθηση θα πρέπει να αντιμετωπίζει τα κενά ευκαιριών μεταξύ εργαζομένων και ότι θα πρέπει να ξεκινά από το σύστημα αρχικής εκπαίδευσης·

25. επισημαίνει ότι η καταπολέμηση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας θα περιλαμβάνει την παροχή ενός πυρήνα βασικών δικαιωμάτων σε όλους τους εργαζομένους, ανεξαρτήτως του ειδικού καθεστώτος απασχόλησής τους, στα οποία θα πρέπει να περιλαμβάνονται η ίση μεταχείριση, η προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και διατάξεις για τον χρόνο εργασίας/ανάπαυσης, η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, η προστασία από άδικες απολύσεις, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η συλλογική δράση, υπογραμμίζει δε τη σημασία της πρόσβασης στην κατάρτιση καθώς και τη συνεχή προστασία των κεκτημένων δικαιωμάτων καλύπτοντας περιόδους εκπαίδευσης και κατάρτισης και βελτιωμένες ευκαιρίες φροντίδας, διατηρώντας, κατά τη διάρκεια των αλλαγών στην επαγγελματική ζωή από τη μία σύμβαση στην άλλη και από την εξαρτημένη στην αυτόνομη εργασία, βασικά κοινωνικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη σύνταξη, στην κατάρτιση και στο επίδομα ανεργίας· υπενθυμίζει ότι τα βασικά δικαιώματα και η εργατική νομοθεσία παρέχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, επαρκείς μισθολογικές συνθήκες και κοινωνική προστασία που οδηγούν στην διασφάλιση των ελάχιστων προϋποθέσεων για μια αξιοπρεπή ζωή·

26. τονίζει την ανάγκη θέσπισης πολιτικών που θα αποτρέπουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων λόγω συσσώρευσης άτυπων συμβάσεων εργασίας, που δεν εμπεριέχουν τα ίδια δικαιώματα με τις συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης· ζητεί να εμμείνει και μελλοντικά η κοινοτική πολιτική για την απασχόληση στο κλασικό πρότυπο της σύμβασης εργασίας πλήρους απασχόλησης αορίστου χρόνου που αποτελεί τη βάση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας των κρατών μελών·

27. τονίζει την ανάγκη θέσπισης προληπτικών και συνοδευτικών μέτρων για την αντιμετώπιση της επαναλαμβανόμενης συσσώρευσης άτυπων συμβάσεων εργασίας·

28. ζητεί τη δημιουργία ολοκληρωμένων συστημάτων διά βίου μάθησης, με ιδιαίτερη έμφαση στους εργαζομένους με άτυπες συμβάσεις εργασίας· ζητεί από τα κράτη μέλη να επικεντρώσουν τις στρατηγικές τους στους τομείς όπου παρατηρούνται αδυναμίες σε εθνικό επίπεδο και να προβούν σε κατάλληλες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, καθώς και να διασφαλίσουν τη βελτίωση των επιδόσεων των δημόσιων αρχών και των επιχειρήσεων· ζητεί από τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι όλοι θα έχουν δικαίωμα και πρόσβαση στην κατάρτιση που απευθύνεται σε όλους·

29. ζητεί την ενίσχυση των συστημάτων εργασιακών σχέσεων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για την επίτευξη και την εφαρμογή πολιτικών ευελιξίας με ασφάλεια που θα είναι ισορροπημένες και θα παρέχουν στις εταιρείες το σωστό είδος ευελιξίας, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι θα αποκλείεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός σε βάρος των εργασιακών συνθηκών·

30. τονίζει την ανάγκη, οι επιχειρήσεις να προβλέπουν τις αλλαγές και τις απαιτήσεις τους σε ανθρώπινους πόρους προκειμένου να σχεδιάζουν τα εσωτερικά προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης των εργαζομένων τους·

31. υπενθυμίζει ότι, δεδομένης αυτής της σχέσης, οι υπεργολάβοι, οι εργαζόμενοι με πολλές δεξιότητες, οι νέοι εργαζόμενοι και οι προσωρινοί εργαζόμενοι είναι εργαζόμενοι για τους οποίους η ευελιξία ενέχει μεγάλους κινδύνους, όπως μαρτυρά το υψηλό ποσοστό ατυχημάτων αυτών των κατηγοριών εργαζομένων·

32. θεωρεί ότι η δια βίου μάθηση πρέπει να αντιμετωπίζει τις διαφορές στην προσφορά ευκαιριών μεταξύ των εργαζομένων και πρέπει να αρχίζει στα πρώτα στάδια του εκπαιδευτικού συστήματος· είναι της γνώμης ότι ο αναλφαβητισμός και η άγνοια των πλέον στοιχειωδών γνώσεων αριθμητικής πρέπει να καταπολεμηθούν και τα επίπεδα προσόντων για όλους τους αποφοίτους να βελτιωθούν, αρχής γενομένης από τα πρώτα στάδια του εκπαιδευτικού συστήματος·

33. ζητεί από τους κοινωνικούς εταίρους και τις δημόσιες αρχές των κρατών μελών να προωθήσουν τη διά βίου μάθηση· ζητεί, επιπροσθέτως, από τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να αυξήσουν τις επενδύσεις τους στη διά βίου μάθηση·

34. τονίζει τη σημασία του έβδομου προγράμματος πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης (2007-2013) για τη δημιουργία νέων και καλύτερων εταιρειών που θα προαγάγουν την Ευρώπη της γνώσης·

35. επισημαίνει την αποτελεσματικότητα καινοτόμων μορφών οργάνωσης της εργασίας, όπως οι οργανισμοί μάθησης, οι πολυδεξιότητες και η εναλλαγή στις θέσεις εργασίας μέσω κατάρτισης προσφερόμενης από εργοδότες, πρωτοβουλίες κλαδικών ταμείων, την περιφερειακή αναπτυξιακή βοήθεια και τις ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας, οι οποίες στηρίζουν μια αλληλέγγυα αγορά εργασίας·

36. είναι πεπεισμένο για τη σημασία της ενθάρρυνσης των σταθερών σχέσεων απασχόλησης μέσω της βελτίωσης της οργάνωσης της εργασίας και της ποιότητας των σχέσεων στον χώρο εργασίας, βασισμένων στην εμπιστοσύνη και στο διάλογο· είναι επιπλέον πεπεισμένο το εργατικό δίκαιο, οι σύγχρονες μορφές διά βίου μάθησης, τα βιώσιμα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και μία αποτελεσματική και αποδοτική πολιτική για την αγορά εργασίας εξασφαλίζουν ένα υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης·

37. υπενθυμίζει τη σημασία των αποτελεσματικών ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας, περιλαμβανομένης της παροχής συμβουλών και της καθοδήγησης, της μετεκπαίδευσης και της αρωγής για την κινητικότητα, ώστε να συντομεύεται ο χρόνος μετάβασης από μια θέση εργασίας στην επόμενη, και των συστημάτων πρόνοιας που θα πρέπει να παροτρύνουν ενεργά τους ανθρώπους να αναζητούν νέες ευκαιρίες απασχόλησης, ενθαρρύνοντας παράλληλα την προθυμία για αλλαγές, περιορίζοντας τις απώλειες εισοδήματος και παρέχοντας ευκαιρίες εκπαίδευσης·

38. τονίζει την ανάγκη διευκόλυνσης της κινητικότητας, μέσω της ανάπτυξης μεθόδων ανοδικής κινητικότητας, προκειμένου να καταστεί ευκολότερη για τους εργαζομένους η μετακίνηση σε πιο ασφαλή, σταθερή και υψηλής ειδίκευσης απασχόληση, καθώς και μέσω της προώθησης της αναγνώρισης των δεξιοτήτων και των προσόντων που αποκτώνται κατά τη διάρκεια περιόδων επίσημης εκπαίδευσης και ανεπίσημης και άτυπης μάθησης[19]·

39. υπενθυμίζει το δικαίωμα πρόσβασης στη διά βίου μάθηση, και την αναγνώριση και τη δυνατότητα μεταβίβασης της επίσημης, μη επίσημης και ανεπίσημης εκπαίδευσης και ικανοτήτων που είναι παράγοντες αποφασιστικής σημασίας στο να παράσχουν τη δυνατότητα στα άτομα να μετακινούνται από τη μία εργασία σε άλλη και από καθεστώς ανεργίας ή μη εργασιακή δραστηριότητα σε απασχόληση, αφού αυτά αποτελούν στοιχεία τα οποία βελτιώνουν τις ευκαιρίες τους για απασχόληση·

40. καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μέτρα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης των ανδρών και των γυναικών στην ποιοτική απασχόληση, τα οποία θα είναι σύμφωνα με το ευρωπαϊκό σύμφωνο για την ισότητα των φύλων και την ανακοίνωση για το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης· καλεί τα κράτη μέλη να κλείσουν το υφιστάμενο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων·

41. επισημαίνει ότι οι γυναίκες άνδρες δεν έχουν το ίδιο σημείο εκκίνησης στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα από πλευράς ισχύος, ούτε στην κατανομή της άμισθης εργασίας·

42. υπογραμμίζει τη σημασία της συνεκτίμησης όλων των πτυχών της ευελιξίας, συμπεριλαμβανομένης της ευελιξίας της οργάνωσης εργασίας και του χρόνου εργασίας, ιδίως μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών· τονίζει ότι είναι απαραίτητο να διαπραγματευθούν οι κοινωνικοί εταίροι ρυθμίσεις για τον χρόνο εργασίας επαρκώς ευέλικτες ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των εργοδοτών και των εργαζομένων και να παρέχεται η δυνατότητα στους ανθρώπους να συνδυάζουν τον εργασιακό με τον οικογενειακό και προσωπικό βίο·

43. καλεί τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους να περιορίσουν τις πολιτικές τους όσον αφορά την πρόωρη συνταξιοδότηση των εργαζομένων και να προβούν σε ρυθμίσεις για τη στήριξη της ευέλικτης συνταξιοδότησης των ηλικιωμένων εργαζομένων μέσω της μερικής σύνταξης, της συναπασχόλησης και παρόμοιων συστημάτων που προωθούν την ενεργό συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού και μπορούν να προάγουν την ένταξη των ηλικιωμένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας·

44. υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι, για να μεταφραστεί η ευελιξία με ασφάλεια σε υψηλότερη συνολική απασχόληση, χρειάζεται ένα ευνοϊκό μακροοικονομικό περιβάλλον, η δε στρατηγική για την ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να περιλαμβάνει βελτιωμένο συντονισμό των μακροοικονομικών πολιτικών και των δημόσιων δαπανών υπέρ της ευφυούς μεγέθυνσης, με μετατόπιση των δαπανών προς τις προτεραιότητες της Λισαβόνας·

45. υπενθυμίζει στην Επιτροπή την ανάγκη να παρέχει στο Κοινοβούλιο τον απαραίτητο χρόνο –και εν πάση περιπτώσει τουλάχιστον πέντε μήνες– για να επιτελεί τον συμβουλευτικό του ρόλο·

46. θεωρεί ότι οι κοινές αρχές της ευελιξίας με ασφάλεια θα έπρεπε να θεωρούνται ως οριζόντιο θέμα από τα κοινοτικά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη εντός του πλαισίου της στρατηγικής της Λισαβόνας· ζητεί την αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, ώστε να καταστεί δυνατή η συνεκτίμηση πτυχών της ευελιξίας με ασφάλεια, καθώς επίσης την ενσωμάτωση, στην ετήσια κοινή έκθεση για την απασχόληση, ειδικού κεφαλαίου όσον αφορά την ποιότητα και την ισχύ του κοινωνικού διαλόγου· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να φροντίσουν για την καλύτερη συμμετοχή του Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, καθώς και των κοινωνικών εταίρων, στην εφαρμογή και την παρακολούθηση της ανοικτής μεθόδου συντονισμού, περιλαμβανομένης της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση και των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, ώστε να βελτιστοποιηθεί η αποδοτικότητα των εν λόγω πολιτικών· επισημαίνει ότι τα μέτρα που εμπίπτουν στις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, περιλαμβανομένης της ευελιξίας με ασφάλεια, είναι επιλέξιμα για στήριξη από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), ιδίως τα μέτρα περί κατάρτισης και ενεργού αγοράς εργασίας, καλεί δε τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι τα προγράμματα του ΕΚΤ συμβάλλουν στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση και σε στρατηγικές της ευελιξίας με ασφάλεια ·

47. καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Επιτροπή να ορίσουν φιλόδοξη ατζέντα για την κοινωνική μεταρρύθμιση τόσο σε κοινοτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο· καλεί επιπλέον τα θεσμικά όργανα να διαμορφώσουν, από κοινού με το Κοινοβούλιο, όραμα για το μέλλον της κοινωνικής Ευρώπης· επισημαίνει, ως εκ τούτου, ότι για να ενισχυθεί η ανάπτυξη και να βελτιωθούν τα επίπεδα της απασχόλησης και η ποιότητα της εργασίας, πρέπει να κατοχυρωθούν τα κοινωνικά δικαιώματα και η κοινωνική προστασία, που είναι βαθιά ριζωμένα στην ευρωπαϊκή παράδοση· τονίζει ότι η κοινωνική Ευρώπη, σε συνδυασμό με φιλόδοξες εθνικές μεταρρυθμίσεις, θα προσφέρει κατά τον τρόπο αυτόν πραγματική προστιθέμενη αξία για τους εργαζόμενους και τους πολίτες, χρησιμοποιώντας όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της· πιστεύει ότι μόνο μια εσωτερική αγορά που θα αντισταθμίζει την οικονομική ελευθερία με κοινωνικά δικαιώματα μπορεί να κερδίσει τη στήριξη των πολιτών της·

48. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Απασχόλησης, καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψήφιων προς ένταξη χωρών.

• [1]  "Key challenges facing European labour markets: European Social partners joint analysis", 18 Οκτωβρίου 2007.
• [2]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0339.
• [3]  ΕΕ L 303 της 2.12.2000, σελ. 16.
• [4]  ΕΕ C 305 E της 14.12.2006, σελ. 141.
• [5]  ΕΕ L 175 της 10.7.1999, σελ. 43.
• [6]  ΕΕ C 292 E της 1.12.2006, σελ. 131.
• [7]  ΕΕ L 18 της 21.1.1997, σελ. 1.
• [8]  ΕΕ C 313 E της 20.12.2006, σελ. 452.
• [9]  ΕΕ L 45 της 19.2.1975, σελ. 19.
• [10]  ΕΕ L 204 της 26.7.2006, σελ. 23.
• [11]  Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2007)0206.
• [12]  ΕΕ L 39 της 14.2.1976, σελ. 40.
• [13]  ΕΕ L 348 της 28.11.1992, σελ. 1.
• [14]  EE L 216 της 20.8.1994, σελ. 12.
• [15]  EEL 254 της 30.9.1994, σελ. 64.
• [16]  EE L 269 της 5.10.2002, σελ. 15.
• [17]  ΕΕ L 14 της 20.1.1998, σελ. 9.
• [18]  Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2007)0062.
• [19]  Η ανεπίσημη εκπαίδευση αφορά οργανωμένες και συνεχείς εκπαιδευτικές δραστηριότητες που δεν αντιστοιχούν επακριβώς στον ορισμό της επίσημης εκπαίδευσης. Η άτυπη μάθηση αφορά δραστηριότητες εκτός της επίσημης και ανεπίσημης εκπαίδευσης με χαμηλό επίπεδο οργάνωσης, όπως είναι η προσωπική μελέτη. Ως επίσημη εκπαίδευση νοείται το κανονικό εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας. Βλ. SEC(2006) 639

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.   Η Επιτροπή, μετά την έκθεσή της σχετικά με τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας, δημοσίευσε τον Ιούλιο του 2007[1] την ανακοίνωσή της σχετικά με τις μεθόδους ευελιξίας με ασφάλεια, βάσει των συστάσεων της ομάδας των εμπειρογνωμόνων της[2]. Στενά συνδεδεμένος με τον διάλογο για την εργατική νομοθεσία, ο διάλογος για την ευελιξία με ασφάλεια είναι και αυτός εξαιρετικά επίκαιρος δεδομένου ότι τα συστήματα πρόνοιας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζουν προκλήσεις λόγω της προοδευτικής ενοποίησης των παγκόσμιων και ευρωπαϊκών οικονομιών, της υψηλής ανεργίας, της γήρανσης της ευρωπαϊκής κοινωνίας, του ρυθμού των τεχνολογικών αλλαγών και του αυξανόμενου ρόλου των γυναικών στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, μόνο μια ΕΕ βασισμένη στην οικονομική και κοινωνική συνοχή που υπερασπίζεται τις κοινές αξίες της μπορεί να είναι επαρκώς ισχυρή για την προάσπιση των συμφερόντων της και τη διατήρηση και την ενίσχυση των αξιών που σχετίζονται με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο –ισότητα, αλληλεγγύη, ατομικά δικαιώματα και ευθύνες, μη διάκριση και αναδιανομή, παράλληλα με πρόσβαση όλων των πολιτών σε υψηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες– και με τα υψηλά κοινωνικά πρότυπα που έχουν ήδη επιτευχθεί.

2.  Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ανέκαθεν προχωρούσε μέσω του συνδυασμού της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με μεταρρυθμίσεις σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσφέρει μια ανεκτίμητη ευκαιρία για την πλαισίωση της εθνικής νομοθεσίας και της εξέλιξης της εσωτερικής αγοράς. Το κοινοτικό κεκτημένο στον κοινωνικό τομέα, αφενός, και η ανοικτή μέθοδος συντονισμού μαζί με τα εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα, αφετέρου, έχουν δημιουργήσει το πλαίσιο για τον συντονισμό των κοινωνικών πολιτικών των κρατών μελών. Ο διάλογος για την ευελιξία με ασφάλεια μπορεί να αποτελέσει μέρος αυτού του πλαισίου, τα διάφορα δε σκέλη των μεταρρυθμίσεων για τις μεθόδους θα πρέπει να υλοποιηθούν στο προσφορότερο επίπεδο. Παρότι, εξαιτίας των διαφορετικών χαρακτηριστικών των αγορών εργασίας και των κοινωνικών πολιτικών των ευρωπαϊκών κρατών μελών, δεν είναι εφικτή μια λύση ενιαία για όλους, η εσωτερική αγορά μας έχει επίσης δημιουργήσει και συνεχίζει να δημιουργεί κοινές προκλήσεις, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα στο κοινοτικό επίπεδο. Ο ρόλος της ΕΕ, σεβόμενης παράλληλα την αρμοδιότητα των κρατών μελών, δεν είναι μόνο να αποτελεί μια πλατφόρμα ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, αλλά και να πλαισιώνει τον διάλογο, θεσπίζοντας νομοθεσία, κατευθυντήριες γραμμές και κριτήρια αναφοράς προς εφαρμογή σε επίπεδο κρατών μελών.

3.  Όπως έχουν επισημάνει αρκετές μελέτες, τα μοντέλα ευελιξίας με ασφάλεια μπορούν να λειτουργήσουν μόνο σε ένα περιβάλλον που προάγει την εμπιστοσύνη. Έχει ζωτική σημασία να εξετάσουμε τις συνέπειες σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, περιλαμβανόμενων των εργοδοτών, των εργαζομένων και της ευρύτερης κοινωνίας. Οι πολίτες θα αποδεχτούν τις συχνές αλλαγές εάν έχουν στη διάθεσή τους εγγυήσεις και αντισταθμιστικούς μηχανισμούς. Τούτο σημαίνει την παροχή της δυνατότητας στα άτομα να προβαίνουν σε επιλογές για τη ζωή τους χωρίς να θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τη σταδιοδρομία ή τη σύνταξή τους. Σημαίνει ενισχυμένη κοινωνική προστασία και συστήματα αγοράς εργασίας, ποιοτικές κοινωνικές υποδομές και βασικά δικαιώματα με ανεπτυγμένες διαδικασίες διαβούλευσης. Για την προώθηση αυτής της εμπιστοσύνης, υπάρχουν διάφορες "μέθοδοι" που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τα κράτη μέλη· οι μέθοδοι αυτές μπορούν να φέρουν αποτελέσματα μόνον εάν εντάσσονται σε ένα ουσιαστικό ευρωπαϊκό πλαίσιο που προβλέπει μια βασική δέσμη κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων για όλους τους (δυνητικούς) εργαζομένους.

4.  Ένα ισχυρό ευρωπαϊκό πλαίσιο με την πλήρη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων σε εθνικό, τομεακό και ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να επιτραπεί στα κράτη μέλη να εφαρμόσουν μεθόδους ευελιξίας με ασφάλεια βασισμένες στην εμπιστοσύνη. Τούτο σημαίνει ότι οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι, μαζί τους εθνικούς ομολόγους τους, πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στον σχεδιασμό του απαραίτητου ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου που θα μπορούσε να παρέχει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τις εγγυήσεις που απαιτούνται για την ευελιξία και την ασφάλειά τους. Ευελιξία με ασφάλεια σημαίνει ενίσχυση της κοινωνικής Ευρώπης, η οποία με τη σειρά της αυξάνει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών μας. Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, με ιδιαίτερα ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και ευπροσάρμοστο εργατικό δυναμικό υψηλής ειδίκευσης, θα πρέπει να οικοδομηθεί ταυτοχρόνως σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω της προσέγγισης και της εναρμόνισης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε οικονομικό, εργασιακό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.

5.  Η ΕΕ όχι μόνο χρειάζεται να μεταρρυθμίσει με γοργούς ρυθμούς τη θεσμική συγκρότησή της, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική, αλλά πρέπει να παράσχει στους πολίτες και στις επιχειρήσεις της πολιτικές που θα μετριάζουν τις παρενέργειες του αυξημένου ανταγωνισμού και του ανοίγματος της αγοράς, που ορισμένες φορές δημιουργούν νέα είδη κινδύνων τόσο για τους εργοδότες όσο και για τους εργαζομένους. Η ευελιξία με ασφάλεια έχει προταθεί ως τρόπος για μια πιο ομαλή κατανομή των κινδύνων αυτών, αλλά τον σχετικό διάλογο έχουν σκιάσει προκαταλήψεις και καχυποψία. Στα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει ολοκληρωμένες πολιτικές ευελιξίας με ασφάλεια (σκανδιναβικές χώρες και Κάτω Χώρες), το μοντέλο αυτό λειτουργεί –με αποτελεσματικότητα και απολαύοντας ευρείας στήριξης– ως μια προσέγγιση για τον συνδυασμό των στόχων μιας δυναμικής οικονομίας και ενός ασφαλούς εργατικού δυναμικού. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είναι διάχυτος ο φόβος ότι ο όρος χρησιμοποιείται παραπλανητικά για να συγκαλύψει μια ουσιαστικά απορρυθμιστική προσπάθεια που δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των εργοδοτών έναντι εκείνων των εργαζομένων.

6.  Για το λόγο αυτό, το σημείο εκκίνησης του διαλόγου θα έπρεπε να είναι ένας σαφής και ξεκάθαρος ορισμός της ευελιξίας με ασφάλεια. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα ευελιξίας με ασφάλεια στην Ευρώπη που συνδυάζουν σε διαφορετικούς βαθμούς την εσωτερική ευελιξία και την ασφάλεια εντός των επιχειρήσεων με την εξωτερική ευελιξία και την ασφάλεια σύμφωνα με τις ιστορικές καταβολές, τις νομικές παραδόσεις, την οικονομική κατάσταση, τα δημόσια οικονομικά και τα συστήματα εργασιακών σχέσεων των κρατών μελών. Ωστόσο, τα μοντέλα αυτά βασίζονται στις κοινές αρχές της αλληλεγγύης, της ισότητας, των δικαιωμάτων και των ευθυνών. Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις της ευελιξίας και της ασφάλειας δεν βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, αλλά αντιθέτως αλληλοενισχύονται. Για το λόγο αυτό, ο συνδυασμός τους θα πρέπει να ιδωθεί ως ευκαιρία. Η ευελιξία με ασφάλεια συνδυάζει την ικανότητα των επιχειρήσεων και εργαζομένων να προσαρμόζονται παράλληλα με υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία, κοινωνική ασφάλιση και επιδόματα ανεργίας, προστασία της υγείας και της ασφάλειας, ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας και ευκαιρίες διά βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης. Το μοντέλο αυτό στηρίζεται από τη διενέργεια τακτικών και αποτελεσματικών συλλογικών διαπραγματεύσεων βάσει μιας τριμερούς δομής με ισχυρούς και αντιπροσωπευτικούς κοινωνικούς εταίρους, καθώς και από παροχές πρόνοιας ευρείας κάλυψης και καθολική πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες, όπως σε υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και άλλων εξαρτώμενων ατόμων. Εν προκειμένω, ο ορισμός της ευελιξίας με ασφάλεια που περιλαμβάνει η πράσινη βίβλος της Επιτροπής για την εργατική νομοθεσία και η ανακοίνωσή της για την ευελιξία με ασφάλεια είναι πολύ στενός και όχι επαρκώς προσανατολισμένος προς τις πολιτικές.

7.  Η βασική υπόθεση της Επιτροπής, ότι οι κίνδυνοι και τα οφέλη πρέπει να κατανέμονται μεταξύ των εργαζομένων με προστατευόμενες συμβάσεις και εκείνων που δεν διαθέτουν τέτοιες συμβάσεις (εσωτερικοί και εξωτερικοί εργαζόμενοι), είναι κατακριτέα. Ο κατακερματισμός της αγοράς μπορεί να τερματιστεί μόνον εάν οι κοινωνικοί εταίροι, τόσο οι εργοδότες όσο και οι εργαζόμενοι, συμφωνήσουν επί της ισορροπίας των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων. Ως εκ τούτου, έχει ζωτική σημασία η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον διάλογο για την ευελιξία με ασφάλεια, συμμετοχή που έχει ήδη καθυστερήσει. Παρότι η Επιτροπή στηρίζει μια ισχυρή σύμπραξη των κοινωνικών εταίρων κατ’ αρχήν, η ανακοίνωση δεν προσδιορίζει μια στρατηγική για την προώθηση και την ενίσχυση της σύμπραξης αυτής σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, ο ισχυρισμός της Επιτροπής, ότι η αυστηρή προστασία της απασχόλησης προκαλεί ανεργία, δεν υποστηρίζεται από την έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τις προοπτικές για την απασχόληση το 2006[3], όπου αναφέρεται ότι η νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης δεν επηρεάζει το συνολικό ποσοστό απασχόλησης. Ως εκ τούτου, όσοι εισέρχονται για πρώτη φορά ή επιστρέφουν στην αγορά εργασίας χρειάζονται εισαγωγικές θέσεις εργασίας για ευκολότερη πρόσβαση, όμως οι θέσεις αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν μια βασική δέσμη δικαιωμάτων που θα προστατεύουν τους εργαζομένους αυτούς από άδικη μεταχείριση. Εν προκειμένω, η Επιτροπή δεν εξηγεί επαρκώς τι σημαίνει "επαρκής" ευελιξία στις προσλήψεις.

8.  Χρειάζεται σαφής καταμερισμός εργασίας μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών, ώστε να είναι ξεκάθαρο ποιες δράσεις πρέπει να αναλαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ποιες σε εθνικό. Η ανακοίνωση της Επιτροπής μπορεί να συμπληρωθεί με την παρουσίαση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδικασία χάραξης πολιτικής για την ευελιξία με ασφάλεια. Δεν γίνεται αναφορά σε βασικά ευρωπαϊκά νομοθετήματα των οποίων η θέσπιση ή η αναθεώρηση έχει καθυστερήσει. Οδηγίες όπως αυτές για τον χρόνο εργασίας, την προσωπική απασχόληση, την απόσπαση εργαζομένων και τη θέσπιση ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους πρέπει να διασφαλίσουν και να ενισχύσουν την προστασία των εργαζομένων σε ολόκληρη την ΕΕ, προκειμένου να αυξηθεί η εμπιστοσύνη τους και να αντισταθμιστούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τις πιέσεις του ενισχυμένου ανταγωνισμού, της αναδιάρθρωσης και την ευελιξίας της αγοράς εργασίας. Όλα αυτά εντάσσονται στις μεθόδους ευελιξίας με ασφάλεια, μαζί με τις πολυάριθμες συμφωνίες που συνάπτουν οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι για την εργασία ορισμένου χρόνου, τις γονικές άδειες, τη μερική απασχόληση και την τηλεργασία.

9.  Επιπλέον, ο κοινωνικός διάλογος και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να ενθαρρυνθούν δεδομένης της προοδευτικής ενοποίησης των ευρωπαϊκών οικονομιών και αγορών εργασίας (διαγράφηκε επειδή έχει συζητηθεί μαζί τους). Οι αρχές της ευελιξίας με ασφάλεια δεν μπορούν να συμφωνηθούν χωρίς θεσμοθετημένη συνεισφορά των κοινωνικών εταίρων στον καθορισμό των δικαιωμάτων και των ευθυνών των εργοδοτών και των εργαζομένων. Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να συγκληθούν σε όλα τα επίπεδα (ευρωπαϊκό, εθνικό, κλαδικό, περιφερειακό και τοπικό) για να συζητήσουν τους τρόπους ενίσχυσης της ευελιξίας και της ασφάλειας τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

10. Στο εθνικό επίπεδο, οι κοινές αρχές που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των κρατών μελών πρέπει να εφαρμοστούν μέσω της στρατηγικής της Λισαβόνας και άρα πρέπει να συμπεριληφθούν στις αναθεωρημένες ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, καθώς αντιπροσωπεύουν το πλαίσιο που πρέπει να εφαρμοστεί από τα κράτη μέλη μέσω των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων τους.

11. Η ανακοίνωση της Επιτροπής αναφέρει την ανάγκη εγγύησης ενός "βασικού επιπέδου προστασίας της θέσης εργασίας". Αυτό σημαίνει ότι κάθε μορφή απασχόλησης, είτε άτυπη είτε άλλη, θα συνοδεύεται από μια βασική δέσμη δικαιωμάτων ανεξαρτήτως του ειδικού καθεστώτος απασχόλησης, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει: ίση μεταχείριση, προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και διατάξεις για τον χρόνο εργασίας, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τη συλλογική δράση και την πρόσβαση στην κατάρτιση, καθώς και την προάσπιση των κεκτημένων δικαιωμάτων. Κάθε μεταρρύθμιση της εθνικής εργατικής νομοθεσίας πρέπει να πραγματοποιείται στο πλαίσιο αυτών των βασικών δικαιωμάτων.

12. Οι υψηλότερες επενδύσεις στη διά βίου μάθηση και στην επαγγελματική κατάρτιση και η καλύτερη αναγνώριση της επίσημης, ανεπίσημης και άτυπης μάθησης αποτελούν προϋποθέσεις κάθε πολιτικής σχετικά με την ευελιξία με ασφάλεια. Η τέταρτη ευρωπαϊκή επισκόπηση των συνθηκών εργασίας (2005)[4] δείχνει ότι δεν παρατηρείται βελτίωση των επίπεδων κατάρτισης στις εταιρείες. Υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές στο επίπεδο της πρόσβασης στην κατάρτιση μεταξύ των κρατών μελών, μεταξύ των εργαζομένων με υψηλή και χαμηλή ειδίκευση, μεταξύ των εργαζομένων με ασφαλείς και με επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, και μεταξύ όσων έχουν καλή βασική μόρφωση και όσων δεν φοίτησαν στη δευτεροβάθμια/τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για το λόγο αυτό, χρειάζονται νέα κίνητρα για τη βελτίωση των επιπέδων στο μέλλον.

13. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ο αντίκτυπος της ευελιξίας με ασφάλεια στα ζητήματα ισότητας των φύλων και των ίσων ευκαιριών. Οι ρυθμίσεις για την ευέλικτη αγορά εργασίας έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στις μειονεκτούσες ομάδες όπως οι γυναίκες, οι μετανάστες, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι και τα άτομα με αναπηρία, εξού και η σημασία της θέσπισης βασικών δικαιωμάτων για όλους τους εργαζομένους και ισχυρότερων πολιτικών για την κοινωνική ένταξη και την ένταξη στην αγορά εργασίας.

14. Οι μακροοικονομικές πολιτικές πρέπει να ενθαρρύνουν τις επενδύσεις στις ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας και την ενισχυμένη σύμπραξη με τα προγράμματα κατάρτισης και διά βίου μάθησης των εργοδοτών, με στόχο ένα ευπροσάρμοστο εργατικό δυναμικό. Είναι σημαντικό όλες οι πρωτοβουλίες να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, πρέπει δε να είναι οικονομικά βιώσιμες. Εάν ένα κράτος μέλος αποφασίσει να αναλάβει το ίδιο τους κινδύνους των επιχειρήσεων που σχετίζονται με την αναδιάρθρωση θεσπίζοντας λιγότερο αυστηρή προστασία της απασχόλησης, οι επιχειρήσεις θα πρέπει εις αντάλλαγμα να δεσμευτούν να προβούν σε μεγαλύτερες επενδύσεις στους εργαζομένους τους, μέσω της κατάρτισης και της διά βίου μάθησης, καθώς και στην Ε&Α, προκειμένου να αναπτυχθεί ο χώρος εργασίας, να βελτιωθούν οι μέθοδοι εργασίας και το εργασιακό περιβάλλον και να αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες που θα διατηρήσουν την εταιρεία ανταγωνιστική. Αυτό θα έπρεπε να γίνει σε στενή συνεννόηση μεταξύ της διοίκησης και των εργαζομένων.

15. Η ανεργία παραμένει ακόμη σε υψηλά επίπεδα στην Ευρώπη και τόσο τα κράτη μέλη όσο και η Επιτροπή πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για να αλλάξουν την κατάσταση αυτή. Μπορεί να υπάρξει απασχόληση για όλους εάν πραγματοποιηθούν οι σωστές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει τις επενδύσεις της στη διά βίου μάθηση καθώς και στην έρευνα και ανάπτυξη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

• [1]  Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Θέσπιση κοινών αρχών όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια: περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια». COM(2007) 0359.
• [2]  http://ec.europa.eu/employment_social/employment_strategy/pdf/flexi_pathways_en.pdf
• [3]  http://www.oecd.org/document/38/0,2340,en_2649_201185_36261286_1_1_1_1,00.html
• [4]  http://www.eurofound.europa.eu/ewco/surveys/EWCS2005/index.htm

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων (6.11.2007)

προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

σχετικά με τις κοινές αρχές όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια
(2007/2209(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Olle Schmidt

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  εκφράζει ικανοποίηση για τη συζήτηση σχετικά με την ευελιξία με ασφάλεια την οποία ξεκίνησε η Επιτροπή· υπενθυμίζει ότι η συνεχής μείωση στον πληθυσμό εργασιακής ηλικίας καθιστά απαραίτητη την αλλαγή των πολιτικών για την αγορά εργασίας, δεδομένου ότι ο μέσος όρος της ετήσιας αύξησης στο ΑΕγχΠ για τις 25 χώρες της ΕΕ θα μειώνεται συστηματικά από 2,4% για την περίοδο 2004-2010 σε μόνο 1,2% για την περίοδο 2030-2050·

2.  πιστεύει ότι η στρατηγική της Ευρώπης για τη μεταβολή των πολιτικών της για την αγορά εργασίας θα πρέπει κατά προτεραιότητα να δημιουργήσει μια ευέλικτη αγορά εργασίας που θα βασίζεται σε μακροπρόθεσμα απασχολούμενο εργατικό δυναμικό μεγάλης εξειδίκευσης και με υψηλά κίνητρα με την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού επιπέδου, με την επέκταση προγραμμάτων κατάρτισης και μετεκπαίδευσης, με την άρση των φραγμών για την ενσωμάτωση μειονεκτικών ομάδων στο εργατικό δυναμικό, με την εξασφάλιση της ισότητας μεταξύ των φύλων και την καταπολέμηση πρακτικών που δημιουργούν διακρίσεις, με την εξάλειψη εμποδίων που παρεμβάλλονται στην επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα καθώς και με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που διευκολύνουν τη μετάβαση από παλαιές σε νέες θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας·

3.  επισημαίνει ότι η αναλογία εξάρτησης υπολογίζεται ότι θα διπλασιαστεί και θα φθάσει 51% έως το 2050 ενώ ο πληθυσμός εργασιακής ηλικίας εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 30 εκατομμύρια· επιμένει ότι οι δυνατότητες του εργατικού δυναμικού πρέπει να είναι πλήρεις και να χρησιμοποιούνται αποδοτικά προκειμένου να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα των συστημάτων συνταξιοδότησης και υγειονομικής περίθαλψης· επισημαίνει ότι η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να διευκολυνθεί σε μεγάλο βαθμό εάν στον ευρωπαϊκό ιδιωτικό τομέα δίδονταν η κατάλληλη πολιτική υποστήριξη και τα οικονομικά κίνητρα για τη βελτίωση των επιδόσεών του από πλευρά επενδύσεων, έρευνας και ανάπτυξης, καινοτομίας και κατάρτισης, συμβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, στην οικονομική ανάπτυξη και σε υψηλό ποσοστό απασχόλησης· υποστηρίζει, συνεπώς, την άποψη ότι κάθε νέο μέτρο της πολιτικής για την αγορά εργασίας πρέπει να συμβάλλει στην υπεύθυνη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών·

4.  εκφράζει λύπη ως εκ τούτου διότι τα αυστηρά εθνικά επίπεδα για την προστασία της απασχόλησης ενώ προστατεύουν όσους ήδη βρίσκονται εντός του συστήματος, περιπλέκουν επίσης την είσοδο όσων επιδιώκουν να αποκτήσουν πρόσβαση· υπενθυμίζει τη συζήτηση της Επιτροπής σχετικά με τους "εσωτερικούς" και "εξωτερικούς"· εκφράζει ικανοποίηση για τη φιλοδοξία να καταστεί η προς τα άνω κινητικότητα κεντρικός στόχος κατά τον ορισμό της ευελιξίας με ασφάλεια· υπογραμμίζει ότι ο χαρακτήρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών απαιτεί μια πιο κινητική και πιο ευέλικτη αγορά εργασίας στο επίκεντρο της οποίας ευρίσκεται κάθε μεμονωμένο άτομο·

5.  αναγνωρίζει ότι το μοντέλο της ευελιξίας με ασφάλεια μπορεί να δώσει καλά παραδείγματα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας·

6.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προσδώσουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα στην πρόσβαση των νέων στην αγορά εργασίας· επισημαίνει ότι οι περίοδοι πρακτικής άσκησης μπορεί να είναι ένας ιδιαίτερα χρήσιμος και ελκυστικός τρόπος προκειμένου οι νέοι να αποκτήσουν σημαντική πείρα και επαφές· καλεί την Επιτροπή να ζητήσει από τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι η πρακτική άσκηση δεν χρησιμοποιείται κατά τρόπο που δημιουργεί διακρίσεις ή ακόμη και με καταχρηστικό τρόπο·

7.  επισημαίνει ότι ενώ σημαντικά στοιχεία της κοινωνικής πολιτικής και της εργατικής νομοθεσίας παραμένουν ζήτημα εθνικής αρμοδιότητας, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσαρμόσει την κοινωνική νομοθεσία της στις νέες προκλήσεις και να βελτιώσει το συντονισμό της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής προκειμένου να προωθηθούν οι στόχοι που προβλέπονται στο άρθρο 2 της Συνθήκης· επιμένει ότι κατά τον ορισμό της ευελιξίας με ασφάλεια, θα πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι διαφορετικές συνθήκες σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο ούτως ώστε να αποφεύγονται τα σφάλματα μιας προσέγγισης του τύπου μια λύση που θα ταιριάζει σε όλους·

8.  υπενθυμίζει ότι η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων συνιστά έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει την υποχρέωση να αντιμετωπίζει πολλά ζητήματα σχετικά με τη συμβατότητα των κοινωνικών συστημάτων των κρατών μελών προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης εφαρμογή αυτής της ελευθερίας με τις καλύτερες συνθήκες για τους εργαζομένους, προς το συμφέρον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και χωρίς να διακυβεύονται τα επιτεύγματα και η ισορροπία των εθνικών κοινωνικών συστημάτων·

9.  ζητεί επίσης να καταπολεμηθεί εκ νέου η αδήλωτη εργασία και η παραοικονομία, η οποία - σε διαφορετικό βαθμό μεταξύ των κρατών μελών - ζημιώνει την οικονομία, δεν παρέχει προστασία στους εργαζόμενους, παραβλάπτει τους καταναλωτές, μειώνει τα φορολογικά έσοδα και οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων·

10. τονίζει ότι, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, τα κράτη μέλη πρέπει να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για την ίση μεταχείριση όλων των πολιτών στις διασυνοριακές περιοχές και ότι η εφαρμογή της βέλτιστης πρακτικής απαιτεί τη σύναψη δίκαιων διμερών συμφωνιών με πνεύμα αμοιβαιότητας μεταξύ των κρατών μελών και ιδίως στον τομέα της φορολογίας·

11. τονίζει την ανάγκη να υπάρχει απόλυτη συνοχή μεταξύ των νέων πολιτικών της αγοράς εργασίας και ενός πλαισίου στήριξης της μακροοικονομικής πολιτικής που επιτρέπει να πραγματοποιούνται επαρκείς επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, εξασφαλίζει πολιτικές που προωθούν την ενεργητική αγορά εργασίας, όπως είναι η εντός της εργασίας επαγγελματική κατάρτιση, η μετεκπαίδευση, η δια βίου μάθηση και τα επιδόματα ανεργίας, και παρέχει καλά σχεδιασμένα και συνεκτικά συστήματα πρόνοιας που διευκολύνουν την προσαρμογή στους κινδύνους των οικονομικών μεταβολών·

12. ζητεί από τους κοινωνικούς εταίρους και τις δημόσιες αρχές στα κράτη μέλη ειδικότερα να εξασφαλίσουν επενδύσεις στην δια βίου μάθηση με τον καθορισμό σημείων αναφοράς ύψους 2% ως ποσοστιαίας αναλογίας του ΑΕγχΠ (συνολικών δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών)·

13. υποστηρίζει επίμονα ότι, προκειμένου να οδηγήσει η ευελιξία με ασφάλεια σε υψηλότερη συνολική απασχόληση, πρέπει να υπάρχει ένα μακροοικονομικό περιβάλλον στήριξης και ότι η στρατηγική για την ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να περιλαμβάνει τον καλύτερο συντονισμό των μακροοικονομικών πολιτικών και των δημόσιων δαπανών υποστηρίζοντας την έξυπνη ανάπτυξη, προσανατολίζοντας τις δαπάνες ανάλογα με του στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας·

14. καλεί τα κράτη μέλη να συντονίσουν τη φορολογική και δημοσιονομική πολιτική τους με στόχο τη δημιουργία κοινού μακροοικονομικού πλαισίου στο οποίο θα μπορούν να εφαρμόζονται ευρωπαϊκές επενδυτικές στρατηγικές με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας προκειμένου να καταστεί βιώσιμη η προσέγγιση της ευελιξίας με ασφάλεια·

15. υπενθυμίζει ότι η οικονομική επιτυχία που έχει επιτευχθεί μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια ανάγεται σε μια οικονομική πολιτική διπλής τροχιάς στο πλαίσιο της οποίας η μεγαλύτερη ευελιξία εξισορροπείται από μεγαλύτερη ασφάλεια· υποστηρίζει επίμονα ότι ο διττός αυτός χαρακτήρας πρέπει να διατηρηθεί προκειμένου να βελτιωθούν οι οικονομίες της Ευρώπης· επισημαίνει ότι, από οικονομική άποψη, η "ευελιξία με ασφάλεια" δεν είναι μόνον η ευελιξία ή μόνον η ασφάλεια αλλά είναι και πρέπει να είναι συνδυασμός και των δύο·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	5.11.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	39 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Mariela Velichkova Baeva, Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Slavi Binev, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Ieke van den Burg, Christian Ehler, Jonathan Evans, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Donata Gottardi, Benoît Hamon, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Othmar Karas, Piia-Noora Kauppi, Wolf Klinz, Christoph Konrad, Andrea Losco, Gay Mitchell, Cristobal Montoro Romero, John Purvis, Alexander Radwan, Dariusz Rosati, Eoin Ryan, Antolín Sánchez Presedo, Manuel António dos Santos, Olle Schmidt, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Sahra Wagenknecht
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Harald Ettl, Ján Hudacký, Werner Langen, Gianni Pittella, Μαργαρίτης Σχοινάς, Charles Tannock
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Cornelis Visser, Jamila Madeira

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (9.10.2007)

προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

σχετικά με κοινές αρχές όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια
(2007/2209(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Giovanni Berlinguer

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στο ψήφισμά της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  θεωρεί αναγκαία μια συνεκτική προσέγγιση όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια με στόχο τη διατήρηση και τη βελτίωση της κοινωνικής ισότητας, της προστασίας της απασχόλησης, της ισότητας μεταξύ των φύλων, της καλής ποιότητας των θέσεων εργασίας και της συλλογικής διαπραγμάτευσης· είναι της γνώμης ότι, εντός του πλαισίου αυτής της συνολικής προσέγγισης, η διά βίου μάθηση αποτελεί βασικό στοιχείο για μια δυναμική αγορά εργασίας και για την παροχή δυνατοτήτων στους εργαζομένους να παραμείνουν απασχολήσιμοι καθόλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους και της ζωής τους·

2.  τονίζει την ανάγκη, στο πλαίσιο μιας συνολικής προσέγγισης στην ευελιξία με ασφάλεια και στην κινητικότητα, να εφαρμοσθεί η δυνατότητα μεταφοράς των κεκτημένων δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης·

3.  υπενθυμίζει το δικαίωμα πρόσβασης στη διά βίου μάθηση, και την αναγνώριση και το μεταβιβάσιμο επίσημης, μη επίσημης και ανεπίσημης εκπαίδευσης καθώς και ικανοτήτων που είναι παράγοντες αποφασιστικής σημασίας στο να παράσχουν τη δυνατότητα στα άτομα να μπορούν να μετακινούνται από μία εργασία σε άλλη και από ανεργία ή μη εργασιακή δραστηριότητα σε απασχόληση, αφού αυτά αποτελούν στοιχεία τα οποία βελτιώνουν τις ευκαιρίες τους για απασχόληση·

4.  τονίζει τη σχέση μεταξύ ανεπαρκούς προστασίας της απασχόλησης και ανισοτήτων στο βαθμό που οι νέοι, οι λιγότερο ειδικευμένοι, οι γυναίκες, οι μετανάστες εργαζόμενοι και οι ενήλικες με χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο μπορεί να βρεθούν υπό πολύ μεγαλύτερη πίεση στην εργασία και, γι’ αυτές τις ομάδες, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ανισότητες όσον αφορά την πρόσβαση στη διά βίου μάθηση·

5.  επαναλαμβάνει τη σημαντική συμβολή των ειδικοτήτων του τομέα της τεχνολογίας της πληροφορίας στην απασχολησιμότητα και κατά συνέπεια καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει προγράμματα, όπως η διά βίου μάθηση, προκειμένου να μπορέσουν όλοι οι πολίτες όλων των ηλικιών να έχουν ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση·

6.  υπενθυμίζει ότι, για μια ανταγωνιστική Ευρώπη, χρειάζεται να αυξηθούν τα εκπαιδευτικά επίπεδα και να γίνουν περισσότερες επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση·

7.  επαναλαμβάνει τη σημασία που έχει η προώθηση, η ενίσχυση και η καθιέρωση της δια βίου μάθησης, ιδίως για τους ενήλικες, με τη δημιουργία ευέλικτων ευκαιριών για εκπαιδευτικά και επιμορφωτικά προγράμματα, καθώς και των καταλλήλων συνθηκών για την εφαρμογή τους·

8.  θεωρεί ότι η προσέγγιση στην ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να έχει συνοχή από κάθε άποψη, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, εκπαιδευτικών και πολιτιστικών πτυχών, έτσι ώστε, σ' αυτό το πλαίσιο, αφενός ο κοινωνικός διάλογος και αφετέρου οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κοινωνικών εταίρων να μπορούν να επιτύχουν τους επιδιωκόμενους σκοπούς·

9.  επισημαίνει ότι είναι εμφανής η στενή αλληλεπίδραση της διαρκούς επιμόρφωσης και της οργάνωσης της αγοράς απασχόλησης, καθόσον η κατοχή ικανοτήτων και η διαρκής αναβάθμισή τους αποτελεί τον πραγματικό πλούτο που μπορούν να διαθέτουν οι πλέον ευάλωτοι εργαζόμενοι σε μια πιο "προωθημένη" θεώρηση της ευελιξίας με ασφάλεια· το σύστημα αντίθετα της διαρκούς επιμόρφωσης εξακολουθεί συχνά να χρησιμοποιείται από τις επιχειρήσεις για να επενδύσουν στους εργαζόμενους που θεωρούν ότι τους χρειάζονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι υπόλοιποι, μετακυλώντας έτσι στο κοινωνικό σύνολο το κόστος της επιμόρφωσης και της δυσχερούς επανένταξής τους στον κόσμο της εργασίας·

10. υπογραμμίζει την ανάγκη συμπερίληψης των μέτρων για την εκπαίδευση και την κατάρτιση σε μια ευρύτερη ημερήσια διάταξη πολιτικής για την ευελιξία με ασφάλεια·

11. θεωρεί ότι η δια βίου μάθηση πρέπει να αντιμετωπίζει τις διαφορές στην προσφορά ευκαιριών μεταξύ των εργαζομένων και πρέπει να αρχίζει στα πρώτα στάδια του εκπαιδευτικού συστήματος· είναι της γνώμης ότι ο αναλφαβητισμός και η άγνοια των πλέον στοιχειωδών γνώσεων αριθμητικής πρέπει να καταπολεμηθούν και τα επίπεδα προσόντων για όλους τους αποφοίτους να βελτιωθούν, αρχής γενομένης από τα πρώτα στάδια του εκπαιδευτικού συστήματος.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	04.10.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	20 1 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Maria Badia i Cutchet, Giovanni Berlinguer, Guy Bono, Věra Flasarová, Claire Gibault, Vasco Graça Moura, Lissy Gröner, Ruth Hieronymi, Μανώλης Μαυρομμάτης, Ljudmila Novak, Doris Pack, Zdzisław Zbigniew Podkański, Karin Resetarits, Hannu Takkula, Helga Trüpel, Henri Weber, Thomas Wise, Tomáš Zatloukal
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Elisabeth Morin, Nina Škottová, Ewa Tomaszewska
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παράγραφος 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (6.11.2007)

προς την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

σχετικά με τις κοινές αρχές όσον αφορά την ευελιξία με ασφάλεια
(2007/2209INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Kartika Tamara Liotard

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων καλεί την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι ενώ η ανακοίνωση της Επιτροπής καθιερώνει την αρχή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών έχει καθιερωθεί, η διατύπωση είναι ασθενής δεδομένου ότι δεν αμφισβητεί τη βασική ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών η οποία παρατηρείται σε σχέση με την πρόσβαση και συμμετοχή στην αγορά εργασίας και τον ισότιμο μερισμό της άμισθης εργασίας,

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στις χώρες όπου έχει αναπτυχθεί το μοντέλο της ευελιξίας και ασφάλειας (όπως στα κράτη μέλη του Βορρά) υπάρχει ταυτόχρονα εγγύηση για εύρωστα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και δημόσιες επενδύσεις στις υπηρεσίες μέριμνας ως αναπόσπαστο τμήμα του μοντέλου· ότι η παρέμβαση της δημόσιας πολιτικής, ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει στην πράξη, είναι αναντικατάστατη προϋπόθεση για τη στρατηγική της ευελιξίας και ασφάλειας· ότι τα κράτη μέλη που προσφέρουν τα υψηλότερα ποσοστά υπηρεσιών ημερήσιας μέριμνας για τα παιδιά έχουν επίσης υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης για αμφότερους τους γονείς· ότι η συμφιλίωση του εργασιακού και του ιδιωτικού βίου θα έπρεπε να αναγνωρίζεται ως ένας από τους πυλώνες του πλαισίου για την ευελιξία και ασφάλεια,

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συζήτηση για την ευελιξία και ασφάλεια πρέπει να τοποθετηθεί στο πεδίο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη Συνθήκη σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και τις ενέργειες κατά των διακρίσεων, και άλλων πρωτοβουλιών που αντιμετωπίζουν το συνδυασμό του επαγγελματικού και του ιδιωτικού βίου, το χάσμα των φύλων όσον αφορά τις αμοιβές, τη στρατηγική της Λισσαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, ιδιαίτερα σε σχέση με το στόχο του 60% για την απασχόληση των γυναικών έως το 2010, τους στόχους μέριμνας των παιδιών που τέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2002 στη Βαρκελώνη καθώς και από το θέμα της δημογραφικής μετάβασης· ότι η ανάγκη για μια συνολική συνεπή προσέγγιση αποδεικνύει ότι η ευελιξία και ασφάλεια είναι ένα μέσον που θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη τις άλλες πρωτοβουλίες της ΕΕ και να συμμορφώνεται με αυτές, και συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την ισότητα των φύλων, το Χάρτη Πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2006-2010), τις οδηγίες για την ίση μεταχείριση γυναικών και ανδρών, την ανοικτή μέθοδο συντονισμού για την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ένταξη και την στρατηγική της ΕΕ για ενεργή ένταξη,

1.  παρατηρεί ότι η ευελιξία και ασφάλεια θα έπρεπε να υποστηρίζει και να υλοποιεί την ισότητα των φύλων με την προώθηση ισότιμης πρόσβασης των γυναικών και των ανδρών σε ποιοτικές θέσεις εργασίας και παρέχοντας δυνατότητες για τον συνδυασμό του εργασιακού και του οικογενειακού βίου, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι τα τρία τέταρτα των νέων θέσεων απασχόλησης που έχουν δημιουργηθεί μετά το 2000 στην ΕΕ έχουν καλυφθεί από γυναίκες, συχνά ήδη κάτω από ευέλικτες και λιγότερο ασφαλείς συμβάσεις εργασίας·

2.   τονίζει στην προοπτική αυτή ότι σε έναν ευαίσθητο στη διάσταση του φύλου ορισμό κοινών αρχών για την ευελιξία και ασφάλεια, και στη διατύπωση των αναγκαίων πολιτικών για την εφαρμογή της, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, προκειμένου να αποφεύγεται ο περαιτέρω κατακερματισμός της αγοράς εργασίας και η μεγαλύτερη κοινωνική και επαγγελματική ανισότητα, οι εξής παράγοντες:

      -   η υπερεκπροσώπηση των γυναικών στις μη τυπικές μορφές εργασίας (συμβάσεις άτυπες, ορισμένου χρόνου, μερικής απασχόλησης) και η ανάγκη για μεγαλύτερη ασφάλεια μέσω νομοθεσίας προστασίας της απασχόλησης και ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις εργασιακές πολιτικές,

      -   η συχνή εναλλαγή ανάμεσα σε εργασιακές δραστηριότητες και δραστηριότητες φροντίδας εκ μέρους των γυναικών,

      -   η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ των δύο φύλων στην ανάληψη των ευθυνών για την οικογένεια και το νοικοκυριό,

      -   η ειδική κατάσταση των μόνων γονέων, που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες,

      -   η διάσταση φύλου του ψηφιακού χάσματος,

      -   η ανάγκη της δέουσας προστασίας και κοινωνικών παροχών κατά τις μεταβατικές φάσεις (μέριμνα, οικογενειακές ευθύνες, εκπαίδευση, κατάρτιση και επανακατάρτιση),

      -   η ανάγκη ευελιξίας στην οργάνωση της εργασίας και τα ωράρια εργασίας ύστερα από διαπραγματεύσεις, προκειμένου να συμβιβάζονται ο επαγγελματικός, ο οικογενειακός και ο ιδιωτικός βίος,

      -  η ανάγκη ευελιξίας στην κατάρτιση, την επαγγελματική επιμόρφωση και σε όλα τα μέσα επανένταξης στην αγορά εργασίας, ακόμη και κατά τις μεταβατικές φάσεις, προκειμένου να συμβιβάζονται ο επαγγελματικός, ο οικογενειακός και ο ιδιωτικός βίος,

      -  ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στον ορισμό και την υλοποίηση μέτρων ευαίσθητων στη διάσταση του φύλου,

      -   το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την ισότητα των φύλων, ο Χάρτης Πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2006-2010) και η ανακοίνωση της Επιτροπής για το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης -   μετατροπή μιας πρόκλησης σε ευκαιρία[1],  

3.  καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν πολιτικές για την αγορά εργασίας και την κοινωνική προστασία, υποστηρίζοντας την ομαλότερη δυνατή μετάβαση από τη μια θέση εργασίας στην άλλη και να λάβουν υπόψη την χαμηλότερη γεωγραφική κινητικότητα των γονέων με μικρά παιδιά·

4.  ανησυχεί για το γεγονός ότι η Επιτροπή, τρία χρόνια πριν από το ορόσημο του 2010 για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως παρείσακτες στην αγορά εργασίας· επισημαίνει ωστόσο ότι οι παρατηρούμενες εξελίξεις στην αγορά εργασίας στην Ευρώπη, και κυρίως η αποβιομηχάνιση της ευρωπαϊκής οικονομίας με την παράλληλα άνοδο του τομέα των υπηρεσιών, ευνοούν καταρχήν τις γυναίκες, οι οποίες σε πολλά κράτη μέλη έχουν υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης σε θέσεις υψηλής εξειδίκευσης από τους άνδρες· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να προβεί σε πλήρη και ενδελεχή μελέτη σχετικά με τις συνθήκες εργασίας των γυναικών στα κράτη μέλη, και κυρίως σχετικά με τα ποσοστά απασχόλησής τους σε θέσεις πλήρους, μερικής και εποχιακής απασχόλησης, όπως και σχετικά με τη θέση των εργαζομένων ανδρών και γυναικών στους νέους αναδυόμενους τομείς της αγοράς εργασίας·

5.  τονίζει ότι στο πλαίσιο της καταπολέμησης της επισφαλούς και αδήλωτης εργασίας πρέπει να διευκρινίζεται καλύτερα το καθεστώς των εξαρτώμενων οικονομικών εργαζομένων, πολλοί εκ των οποίων είναι γυναίκες και τα κοινωνικά τους δικαιώματα, όπως επίσης και να ενισχύεται ο έλεγχος και τα μέτρα κατά της αδήλωτης εργασίας·

6.  εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι γυναίκες εργάζονται κυρίως σε τομείς με ασθενή ή και καθόλου συνδικάτα, όπως οι υπηρεσίες, η κλωστοϋφαντουργία και γεωργία και ότι ως εκ τούτου δεν επωφελούνται από συλλογικές συμβάσεις και συχνά πρέπει να εργάζονται με βάση ατομικές συμβάσεις, αν ακόμη υπάρχουν και τέτοιες· τονίζει ότι στις περιπτώσεις αυτές, οι γυναίκες χρειάζονται ειδική προστασία από καταχρήσεις κάθε είδους, καθώς και ένα αξιοπρεπές μισθολογικό επίπεδο·

7.  διαπιστώνει ότι η Επιτροπή έχει τονίσει επανειλημμένα τη σημασία των επαρκών κοινωνικών επιδομάτων και επιδομάτων ανεργίας αλλά συγχρόνως κρίνει σκόπιμο να περιορίζει αυτά τα επιδόματα για να ενθαρρύνει τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας· θεωρεί ότι η Επιτροπή οφείλει να διευκρινίσει περαιτέρω με απτά παραδείγματα πώς μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα η ισορροπία αυτή μεταξύ ασφάλειας και ευελιξίας για τις γυναίκες, ιδίως εν όψει των αυξημένων εργασιακών κινδύνων που συνεπάγεται για αυτές η προσπάθεια για συμβιβασμό της επαγγελματικής, της οικογενειακής και της ιδιωτικής ζωής και για εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου εργασιακής ασφάλειας·

8.  επισημαίνει ότι τα σχετικά με την εργασία προβλήματα των γυναικών θα αυξηθούν στο μέλλον, ιδίως εάν οι γυναίκες είναι αναγκασμένες να συμμετέχουν ακόμη περισσότερο στην συνεχώς και πιο ανταγωνιστική αγορά εργασίας· τονίζει ότι, δεδομένης της αυξανόμενης παρουσίας των γυναικών στον ενεργό πληθυσμό, η ευελιξία και ασφάλεια είναι καταδικασμένη σε αποτυχία εάν παράλληλα δεν καταβληθούν προσπάθειες για να αντιμετωπιστούν τα εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες σε σχέση με την ενεργό συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας και ιδίως το χάσμα των απολαβών μεταξύ των φύλων, οι διακρίσεις και το πρόβλημα των ανεπαρκών υπηρεσιών μέριμνας των παιδιών, των ηλικιωμένων και των εξαρτημένων προσώπων· υπενθυμίζει ότι η επένδυση σε παρόμοιες υπηρεσίες οδηγεί σε διττό θετικό αποτέλεσμα δεδομένου ότι επιτρέπει αφενός σε γυναίκες να διατηρούν τη θέση εργασίας τους και αφετέρου αυξάνει το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών·

9.  καλεί την Επιτροπή, δεδομένων των ποσοτικών στόχων που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης έθεσε προς επίτευξη έως το 2010 για τη δημιουργία υπηρεσιών υποδοχής και φύλαξης για τουλάχιστον το 90% των παιδιών ηλικίας μεταξύ τριών και έξι ετών και για το 33% των παιδιών κάτω των τριών ετών, και της σημασίας επίτευξης των στόχων αυτών για τον συνδυασμό της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, να επανελέγξει ποιά από τα κράτη μέλη υπολείπονται των στόχων αυτών και γιατί·

10. υπενθυμίζει ότι οι πολιτικές ευελιξίας και ασφάλειας πρέπει να εφαρμόζονται ακόμη και στο πλαίσιο της αυτόνομης εργασίας και των ελευθέρων επαγγελμάτων όπου για τις γυναίκες, ο κίνδυνος εξόδου από την αγορά εργασίας είναι ακόμη υψηλότερος·

11. κρίνει θετικά την ενθάρρυνση της δια βίου μάθησης για τους εργαζόμενους που δραστηριοποιούνται στην αγορά εργασίας, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα της σύμβασης τους, αλλά και για τους άνεργους, τους εργαζόμενους με λίγα προσόντα, τους συμβασιούχους, τους ανεξάρτητους, τους πλέον ηλικιωμένους εργαζόμενους καθώς και για γυναίκες· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η εκπαίδευση και η επιμόρφωση πρέπει να προσαρμοστούν προκειμένου η δια βίου μάθηση να καταστεί δυνατή για γυναίκες και άνδρες που συνδυάζουν την εργασία με τη φροντίδα παιδιών και συγγενών· παρατηρεί ότι τούτο μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση, για παράδειγμα, τοπικών κτιριακών εγκαταστάσεων, ρυθμίσεων για την μέριμνα των παιδιών, εκμάθησης εξ αποστάσεως για τους διαβιούντες σε απομακρυσμένες περιοχές και παροχής εξατομικευμένων προγραμμάτων, καθώς και ευέλικτης εκπαίδευσης·

12. υπενθυμίζει ότι η ανάπτυξη στρατηγικών για τη δια βίου εκμάθηση προσαρμοσμένων στις γυναίκες και τις ανάγκες της οικογενειακής ζωής πρέπει να θεωρείται μακροπρόθεσμη επένδυση που απαιτεί τον καταμερισμό του κόστους μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, καθώς και την ενεργή συμμετοχή των κοινωνικών, επιχειρηματικών και εργασιακών εταίρων·

13. καλεί τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα κοινοτικά διαρθρωτικά ταμεία για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων επαγγελματικής κατάρτισης, δια βίου εκμάθησης βοήθειας στην εξεύρεση εργασίας και ανάπτυξης του επιχειρηματικού πνεύματος, ιδιαίτερα στις μειονεκτικές περιοχές της υπαίθρου προκειμένου να διευκολύνεται η είσοδος και η διατήρηση στον κόσμο της εργασίας ευάλωτων στρωμάτων του πληθυσμού και ιδιαίτερα των γυναικών που συμβάλλουν στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού ο οποίος είναι ιδιαίτερα εύθραυστος στις περιοχές αυτές·

14. επισημαίνει με ανησυχία ότι εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές διαφορές στις απολαβές γυναικών και ανδρών για την ίδια εργασία και ότι πολλά κράτη μέλη επουδενί εφαρμόζουν την αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας·

15. ζητεί ένα κατάλληλο και ορθό σύστημα αξιολόγησης της εργασίας τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών βασιζόμενο στις επιδόσεις και όχι στην ατομική διαπραγματευτική ικανότητα για τους μισθούς, που θα μπορούσε να εξασθενήσει περισσότερο τη θέση των γυναικών σε συχνότερες αλλαγές εργασίας·

16. επισημαίνει ότι η ύπαρξη παιδιών και μιας ικανοποιητικής ιδιωτικής ζωής είναι μια ατομική απόφαση με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να υποσκαφθεί όταν υπάρχει χαμηλότερη ασφάλεια για τους απασχολούμενους·

17. επισημαίνει ότι ενώ ο αριθμός των γυναικών που συμμετέχουν στην αγορά εργασίας έχει παρουσιάσει αύξηση, τα πλαίσια εργασίας δεν έχουν σημαντική επίπτωση σε θέματα επίτευξης της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών· επισημαίνει ωστόσο ότι η έρευνα επιβεβαιώνει ότι σε οικογένειες που εργάζονται και οι δύο γονείς, η άμισθη εργασία όπως τα οικιακά καθήκοντα και ευθύνες, μοιράζονται με πιο δίκαιο τρόπο·

18. επισημαίνει ότι οι γυναίκες άνδρες δεν έχουν το ίδιο σημείο εκκίνησης στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα από πλευράς ισχύος, ούτε στην κατανομή της άμισθης εργασίας·

19. επισημαίνει ότι η απουσία θεμάτων σχετικά με την εξισορρόπηση του επαγγελματικού και του ιδιωτικού βίου στο πλαίσιο της συζήτησης για την ευελιξία και την ασφάλεια έρχεται σε αντίφαση με άλλες πρωτοβουλίες και συγκεκριμένα με τη διαβούλευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων σχετικά με τη συμφιλίωση του επαγγελματικού, οικογενειακού και ιδιωτικού βίου·

20. επισημαίνει ότι η απουσία μιας προοπτικής φύλου στο πλαίσιο της συζήτησης για την ευελιξία και ασφάλεια εμπεριέχει τον κίνδυνο να επεκταθεί το σημερινό και σταθερό χάσμα μεταξύ των φύλων από πλευράς μισθών και πραγματικών επιλογών για τις γυναίκες και τους άνδρες για να συμμετέχουν πλήρως και ισότιμα στην αγορά εργασίας και στην άμισθη εργασία·

21.  τονίζει ως εκ τούτου ότι η ασφάλεια θα έπρεπε τουλάχιστον να περιλαμβάνει τομείς όπως η αμειβόμενη γονική άδεια, το δικαίωμα μείωσης του χρόνου εργασίας στην περίπτωση ύπαρξης και φροντίδας παιδιών, η πρόσβαση σε προσιτές ημερήσιες υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και η ισότιμη πρόσβαση στα κοινωνικά επιδόματα και τις κοινωνικές υπηρεσίες·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	5.11.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	16 0 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Věra Flasarová, Claire Gibault, Piia-Noora Kauppi, Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Άννυ Ποδηματά, Christa Prets, Karin Resetarits, Amalia Sartori, Eva-Britt Svensson, Anna Záborská
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Jill Evans, Donata Gottardi, Christa Klaß, Kartika Tamara Liotard, Corien Wortmann-Kool
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία

• [1]  COM(2006)0571.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	12.11.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+ : - : 0 :	32 6 1
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jan Andersson, Alexandru Athanasiu, Edit Bauer, Philip Bushill-Matthews, Alejandro Cercas, Jean Louis Cottigny, Proinsias De Rossa, Harlem Désir, Harald Ettl, Richard Falbr, Ilda Figueiredo, Stephen Hughes, Karin Jöns, Ona Juknevičienė, Jan Jerzy Kułakowski, Jean Lambert, Bernard Lehideux, Thomas Mann, Jan Tadeusz Masiel, Jiří Maštálka, Ana Mato Adrover, Csaba Őry, Pier Antonio Panzeri, Jacek Protasiewicz, Bilyana Ilieva Raeva, José Albino Silva Peneda, Gabriele Stauner, Ewa Tomaszewska, Anne Van Lancker, Gabriele Zimmer
Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Françoise Castex, Donata Gottardi, Richard Howitt, Sepp Kusstatscher, Jamila Madeira, Ria Oomen-Ruijten, Agnes Schierhuber, Anja Weisgerber
Αναπληρωτής(ές) (άρθρο 178, παρ. 2) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία	Vincenzo Aita