SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz zmieniającego niektóre rozporządzenia

28.11.2007 - (COM(2007)0372 – C6-0254/2007 – 2007/0138(CNS)) - *

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Sprawozdawca: Giuseppe Castiglione

Procedura : 2007/0138(CNS)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0477/2007

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz zmieniającego niektóre rozporządzenia

(COM(2007)0372 – C6-0254/2007 – 2007/0138(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0372),

–   uwzględniając art. 36 i 37 Traktatu WE, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0254/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0477/2007),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez KomisjęPoprawki Parlamentu

Poprawka 1

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

 

1a) Unia Europejska z ponad półtora milionem przedsiębiorstw winiarskich jest największym światowym producentem wina; Unia jest również największym światowym eksporterem wina oraz ma największe spożycie wina w skali międzynarodowej.

Poprawka 2

PUNKT 2 PREAMBUŁY

2) We Wspólnocie odnotowuje się stały spadek spożycia wina, We Wspólnocie odnotowuje się stały spadek spożycia wina, natomiast ilość wina wywożonego ze Wspólnoty wzrasta od 1996 r. znacznie wolniej niż jego przywóz. Sytuacja ta doprowadziła do zakłócenia równowagi pomiędzy podażą a popytem, co z kolei wywiera presję na ceny producenta i jego dochody.

2) Mimo wzrostu sprzedaży win gatunkowych oraz eksportu win wspólnotowych, we Wspólnocie odnotowuje się stały spadek całkowitego spożycia wina; natomiast rozmiar wywozu niektórych win ze Wspólnoty wzrasta od 1996 r. znacznie wolniej niż przywóz win tego samego typu. Sytuacja ta doprowadziła do zakłócenia równowagi pomiędzy podażą a popytem, co z kolei wywiera presję na ceny producenta i jego dochody.

Poprawka 3

PUNKT 3 PREAMBUŁY

3) Nie wszystkie instrumenty obecnie zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999 okazały się skuteczne w prowadzeniu sektora ku konkurencyjnemu i zrównoważonemu rozwojowi. Środki związane z mechanizmami rynkowymi, takie jak destylacja w sytuacji kryzysowej, okazały się nieopłacalne do tego stopnia, że sprzyjały one nadwyżkom, nie wymagając jednocześnie podniesienia jakości konkurujących ze sobą struktur. Ponadto niektóre z obecnych środków prawnych doprowadziły do nieuzasadnionego ograniczenia działalności konkurencyjnych producentów.

3) Nie wszystkie instrumenty obecnie zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1493/1999 okazały się skuteczne w prowadzeniu sektora ku konkurencyjnemu i zrównoważonemu rozwojowi. Niektóre środki związane z mechanizmami rynkowymi okazały się nieopłacalne do tego stopnia, że sprzyjały one nadwyżkom, nie wymagając jednocześnie podniesienia jakości konkurujących ze sobą struktur. Ponadto niektóre z obecnych środków prawnych doprowadziły do nieuzasadnionego ograniczenia działalności konkurencyjnych producentów.

Poprawka 4

PUNKT 3 A PREAMBUŁY (nowy)

3a) Saldo środków równych 14% produkcji wspólnotowej wynosi 5 200 000 000 euro. Można by je osiągnąć poprzez ukierunkowane zwiększenie o 75 mln liczby nowych konsumentów wewnętrznych lub poprzez promowanie wywozu do krajów trzecich, w których istnieje wypłacalny popyt setek milionów konsumentów, co odpowiada znacznemu wzrostowi dochodów w sektorze.

Poprawka 5

PUNKT 3 B PREAMBUŁY (nowy)

 

3c) Natychmiastowa likwidacja środków rynkowych obecnej wspólnej organizacji rynku wywrze bardzo negatywne skutki na sektor i dlatego należy ustanowić okres przejściowy między obecną i przyszłą wspólną organizacją rynku.

Poprawka 6

PUNKT 5 PREAMBUŁY

5) W świetle zdobytych doświadczeń należy zatem dokonać gruntownych zmian we wspólnotowym systemie stosowanym wobec sektora wina w sposób pozwalający osiągnąć następujące cele: zwiększenie konkurencyjności wspólnotowych producentów wina; ugruntowanie reputacji wina gatunkowego wytwarzanego we Wspólnocie jako najlepszego wina na świecie; odbudowanie dawnych rynków i pozyskanie nowych we Wspólnocie i na całym świecie; stworzenie rynku wina, na którym obowiązują jasne, proste i skuteczne zasady zapewniające równowagę między podażą a popytem; stworzenie rynku wina, który pozwala zachować najlepsze wspólnotowe tradycje związane z produkcją wina, przyczynia się do wzmocnienia tkanki społecznej wielu obszarów wiejskich i zapewnia poszanowanie środowiska naturalnego na każdym etapie procesu produkcji. Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 1493/1999 i zastąpić je niniejszym nowym rozporządzeniem.

5) W świetle zdobytych doświadczeń należy zatem dokonać gruntownych zmian we wspólnotowym systemie stosowanym wobec sektora wina w sposób pozwalający osiągnąć następujące cele: zwiększenie konkurencyjności wspólnotowych producentów wina; ugruntowanie reputacji wina gatunkowego wytwarzanego we Wspólnocie jako najlepszego wina na świecie; odbudowanie dawnych rynków i pozyskanie nowych we Wspólnocie i na całym świecie ze szczególnym uwzględnieniem stale rosnącego popytu na powstających rynkach azjatyckich, będących źródłem konkurencji i możliwości dla europejskich producentów wina. stworzenie rynku wina, na którym obowiązują jasne, proste i skuteczne zasady zapewniające równowagę między podażą a popytem; stworzenie rynku wina, który pozwala zachować najlepsze wspólnotowe tradycje związane z produkcją wina, podnosi stopę życia rolników, przyczynia się do wzmocnienia tkanki społecznej wielu obszarów wiejskich i zapewnia poszanowanie środowiska naturalnego na każdym etapie procesu produkcji. Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 1493/1999 i zastąpić je niniejszym nowym rozporządzeniem.

Poprawka 7

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

 

5a) Wspólna organizacja rynku wina powinna stworzyć ogólne warunki umożliwiające sektorowi wina samodzielne reagowanie na wymogi rynków z jednoczesnym uwzględnieniem interesów konsumentów, równości szans gospodarstw sektora wina, w tym przekształceń w obrębie państw członkowskich i między poszczególnymi państwami członkowskimi oraz rozważań ekologicznych.

Poprawka 8

PUNKT 9 PREAMBUŁY

9) Ważne jest, aby zostały przewidziane środki wsparcia, które mogą wzmocnić podmioty konkurencyjne. Podczas gdy środki te powinny zostać sfinansowane i określone przez Wspólnotę, państwa członkowskie powinny mieć możliwość dobrania ich właściwego zestawu, który odpowiadałby ich wewnętrznym potrzebom wynikającym ze struktury administracyjnej, uwzględniając ich zróżnicowanie, jeśli zachodzi taka potrzeba, oraz włączenia tych środków do krajowych programów wsparcia. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za realizację tych programów.

9) Ważne jest, aby zostały przewidziane środki wsparcia, które mogą wzmocnić podmioty konkurencyjne. Podczas gdy niektóre z tych środków powinny zostać sfinansowane i określone przez Wspólnotę, państwa członkowskie powinny mieć możliwość dobrania ich właściwego zestawu, który odpowiadałby ich wewnętrznym potrzebom wynikającym ze struktury administracyjnej, uwzględniając ich zróżnicowanie, jeśli zachodzi taka potrzeba, oraz włączenia tych środków do krajowych programów wsparcia. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za realizację tych programów.

Poprawka 9

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

9a) Roczny koszt reformy jest szacowany na ok. 1 300 000 000 euro, co odpowiada obecnemu poziomowi wydatków na sektor wina. Kwotę tę należy rozdzielić między przydziały krajowe i środki podejmowane na szczeblu wspólnotowym. Podział budżetu przeznaczonego na programy krajowe pomiędzy państwa członkowskie powinien odbywać się w oparciu o kryteria podziału historycznego, obszaru winorośli oraz historię produkcji

Poprawka 10

PUNKT 10 PREAMBUŁY

10) Podział środków finansowych między poszczególne krajowe programy wsparcia państw członkowskich powinien odbywać się według klucza opartego na historycznych danych o udziale w budżecie przeznaczonym na sektor wina - jako głównego kryterium - oraz według powierzchni obszaru obsadzonego winoroślą i historycznych danych dotyczących produkcji.

skreślony

Poprawka 11

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

 

10a) Środki finansowe na poszczególne krajowe programy wsparcia państw członkowskich – z wyłączeniem działań promocyjnych – nie mogą być niższe niż całkowita kwota przeznaczona dla danego państwa członkowskiego w 2008 r. na restrukturyzację.

Uzasadnienie

W odniesieniu do kwot, które można wykorzystać na działania restrukturyzacyjne, żadne państwo członkowskie nie może znaleźć się w sytuacji gorszej niż dotychczas. Byłoby to sprzeczne z celami i zasadami reformy.

Poprawka 12

PUNKT 11 PREAMBUŁY

11) Promocja i wprowadzanie do obrotu win wspólnotowych w krajach trzecich powinny stanowić jeden ze sztandarowych środków każdego programu, co powinno się przekładać na zarezerwowanie dla tego środka odpowiedniego budżetu. Ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor, działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem. Instrumenty prewencyjne, takie jak ubezpieczenie zbiorów, fundusze wspólnego inwestowania oraz zielone zbiory powinny kwalifikować się do pomocy w ramach programów wsparcia, co powinno sprzyjać kształtowaniu odpowiedzialnej postawy wobec sytuacji kryzysowych.

11) Promocja, informowanie o pozytywnych skutkach umiarkowanego spożywania wina i negatywnych skutkach nieumiarkowanego spożywania alkoholu, znajomość rynków i wprowadzanie do obrotu win wspólnotowych powinny stanowić jeden ze sztandarowych środków każdego programu, co powinno się przekładać na zarezerwowanie dla tego środka odpowiedniego budżetu. Ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor, działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem. Zarówno instrumenty prewencyjne, jak i instrumenty rozwoju sektorowego mające na celu poprawę jakości produktów oraz komercyjnych i alternatywnych możliwości zbytu powinny kwalifikować się do pomocy w ramach programów wsparcia, co powinno sprzyjać kształtowaniu odpowiedzialnej postawy wobec sytuacji kryzysowych.

Poprawka 13

PUNKT 12 PREAMBUŁY

Finansowanie przez Wspólnotę środków kwalifikowalnych powinno, tam, gdzie to jest możliwe, być uzależnione od spełniania przez danych producentów niektórych obowiązujących wymogów w zakresie ochrony środowiska. W razie stwierdzenia nieprzestrzegania tych wymogów, wysokość pomocy powinna ulec obniżeniu.

skreślony

Poprawka 14

PUNKT 13 PREAMBUŁY

Należy również uwzględnić wsparcie dla sektora w ramach środków strukturalnych przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

skreślony

Uzasadnienie

Les ressources financières devraient être transférées dans les cadres financiers nationaux, pour que les États membres puissent les utiliser d'une manière plus efficace.

Poprawka 15

PUNKT 14 PREAMBUŁY

14) Wśród przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1698/2005 środków następujące powinny być wzięte pod uwagę w sektorze wina: podejmowanie działalności przez młodych rolników, inwestycje w sprzęt techniczny oraz inwestycje na rzecz ulepszeń dotyczących wprowadzania do obrotu, kształcenie zawodowe, wspieranie grup producentów w działalności promocyjnej i informacyjnej po przystąpieniu do programu jakości żywności, wparcie rolnośrodowiskowe oraz wcześniejsza emerytura przyznawana rolnikom, którzy decydują się definitywnie zrezygnować z wszelkiej działalności rolniczej w celu przekazania gospodarstw innym rolnikom.

14) W ramach przydziałów krajowych środki przewidziane na podejmowanie działalności przez młodych rolników, inwestycje w sprzęt techniczny oraz inwestycje na rzecz ulepszeń dotyczących wprowadzania do obrotu, kształcenie zawodowe, wspieranie grup producentów w działalności promocyjnej i informacyjnej po przystąpieniu do programu jakości żywności, wparcie rolnośrodowiskowe oraz wcześniejszą emeryturę przyznawaną rolnikom, którzy decydują się definitywnie zrezygnować z wszelkiej działalności rolniczej w celu przekazania gospodarstw innym rolnikom, powinny być kwalifikowalne.

Poprawka 16

PUNKT 15 PREAMBUŁY

W celu zwiększenia środków finansowych dostępnych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, należy dokonać stopniowego przeniesienia środków na rzecz budżetu odnoszącego się do tego rozporządzenia.

skreślony

Poprawka 17

PUNKT 16 A PREAMBUŁY (nowy)

 

16a) Zaufanie konsumentów do jakości win europejskich ma znaczenie zasadnicze dla sprzedaży wina w obrębie Unii oraz w krajach trzecich. W celu zagwarantowania tego zaufania należy położyć nacisk, w ramach środków regulacyjnych, na zarządzanie jakością i na informację.

Poprawka 18

PUNKT 16 B PREAMBUŁY (nowy)

 

16c) Działania promocyjne powinny uwzględniać prowadzone nad składnikami wina oraz skutkami, jakie umiarkowane spożycie tego ostatniego może mieć na zdrowie ludzkie, badania.

Poprawka 19

PUNKT 19 PREAMBUŁY

19) Produkty objęte niniejszym rozporządzeniem należy wytwarzać zgodnie z niektórymi zasadami dotyczącymi praktyk enologicznych i ograniczeń, które zapewniają zachowanie standardów zdrowotnych i spełnienie oczekiwań klientów w zakresie jakości oraz metod produkcji. Aby zachować elastyczność w działaniu Komisja powinna być odpowiedzialna za uaktualnianie wymienionych praktyk i zatwierdzanie nowych, z wyjątkiem tych, które dotyczą politycznie drażliwych obszarów związanych ze wzbogacaniem i zakwaszaniem, wobec których właściwą instancją zatwierdzającą zmiany powinna pozostać Rada.

19) Produkty objęte niniejszym rozporządzeniem należy wytwarzać zgodnie z niektórymi zasadami dotyczącymi praktyk enologicznych i ograniczeń, które zapewniają zachowanie standardów zdrowotnych i spełnienie oczekiwań klientów w zakresie jakości oraz metod produkcji. Należy zatem sporządzić wykaz dozwolonych praktyk enologicznych, a Rada powinna zachować pełne kompentencje w zakresie uaktualniania wymienionych praktyk i zatwierdzania nowych.

Poprawka 20

PUNKT 21 PREAMBUŁY

21) Z uwagi na niską jakość wina otrzymywanego przy nadmiernym tłoczeniu praktyka ta powinna być zabroniona.

21) Z uwagi na niską jakość wina otrzymywanego przy nadmiernym tłoczeniu praktyka ta powinna być zabroniona, należy ponadto ustanowić mechanizm, który zapewni przestrzeganie tego zakazu.

Poprawka 21

PUNKT 21 A PREAMBUŁY (nowy)

 

(21a) Ze względu na ochronę środowiska należy - nawet, jeżeli dozwolone są pewne odstępstwa - ustanowić obowiązek destylacji wszystkich produktów ubocznych fermentacji winiarskiej.

Poprawka 22

PUNKT 22 PREAMBUŁY

W celu zachowania międzynarodowych standardów w tej dziedzinie, Komisja powinna zasadniczo opierać się na praktykach enologicznych uznawanych przez Międzynarodowe Biuro ds. Winorośli i Wina (OIV). Standardy te należy również stosować wobec win wspólnotowych przeznaczonych na wywóz, niezależnie od bardziej restrykcyjnych zasad, które mogą mieć zastosowanie we Wspólnocie, tak aby nie pogarszać pozycji producentów Wspólnoty na rynkach zagranicznych.

skreślony

Poprawka 23

PUNKT 29 PREAMBUŁY

29) Należy chronić zarejestrowane nazwy pochodzenia oraz oznaczenia geograficzne przed wykorzystaniem prowadzącym do nieprawnego czerpania korzyści z reputacji, którą cieszą się produkty spełniające dane wymogi. Celem wspierania uczciwej konkurencji oraz aby nie wprowadzać w błąd konsumentów ochrona ta powinna również dotyczyć produktów i usług nie objętych niniejszym rozporządzeniem, włączywszy te, które nie zostały wymienione w załączniku I do Traktatu.

29) Należy chronić zarejestrowane nazwy pochodzenia oraz oznaczenia geograficzne, jak również nazwy odpowiadające jednostkom geograficznym mniejszym niż nazwy pochodzenia lub wyjściowe oznaczenia geograficzne, noszącym inną nazwę niż nazwa pochodzenia, przed wykorzystaniem szkodliwym dla reputacji towarzyszącej produktom spełniającym odpowiednie wymogi lub prowadzącym do nieprawnego czerpania korzyści z tej reputacji. Celem wspierania uczciwej konkurencji oraz aby nie wprowadzać w błąd konsumentów ochrona ta powinna również dotyczyć produktów i usług nie objętych niniejszym rozporządzeniem, włączywszy te, które nie zostały wymienione w załączniku I do Traktatu.

Uzasadnienie

Wina z terenów o zastrzeżonych nazwach pochodzenia powinny być integralną częścią nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych.

Poprawka 24

PUNKT 33 PREAMBUŁY

33) W celu zagwarantowania pewności prawnej nazwy pochodzenia oraz oznaczenia geograficzne istniejące już we Wspólnocie powinny zostać wyłączone ze stosowania nowej procedury weryfikacji. Obowiązkiem państw członkowskich powinno być jednak dostarczenie Komisji podstawowych informacji oraz dokumentów, na podstawie których odnośne nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne zostały uznane na szczeblu krajowym; w przeciwnym razie ochrona wymienionych nazw i oznaczeń powinna zostać wycofana. Ze względu na zagwarantowanie pewności prawnej, podstawy do anulowania istniejących już nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych powinny zostać ograniczone.

33) W celu zagwarantowania pewności prawnej nazwy pochodzenia oraz oznaczenia geograficzne istniejące już we Wspólnocie powinny zostać wyłączone ze stosowania nowej procedury weryfikacji. Obowiązkiem państw członkowskich powinno być jednak dostarczenie Komisji podstawowych informacji oraz dokumentów, na podstawie których odnośne nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne zostały uznane na szczeblu krajowym.

Poprawka 25

PUNKT 34 PREAMBUŁY

(34) Należy znieść możliwość ochrony na szczeblu krajowym nazw geograficznych w postaci nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych.

skreślony

Uzasadnienie

Promowanie win objętych oznaczeniem geograficznym o zasięgu krajowym musi stanowić środek przyczyniający się do zwiększania sprzedaży win poza terytorium danego państwa członkowskiego i nie wywierający jednocześnie negatywnych skutków na inne wina z tego państwa.

Poprawka 26

PUNKT 37 PREAMBUŁY

37) Przepisy te powinny przewidzieć jako obowiązkowe stosowanie niektórych określeń po to, aby można było zidentyfikować dany produkt według odpowiadającej mu kategorii handlowej i dostarczyć konsumentom pewnych istotnych informacji. Należy również objąć przepisami wspólnotowymi zamieszczanie pewnych dodatkowych informacji.

37) Przepisy te powinny przewidzieć jako obowiązkowe stosowanie niektórych określeń po to, aby można było zidentyfikować dany produkt według odpowiadającej mu kategorii handlowej i dostarczyć konsumentom pewnych istotnych informacji, w tym dotyczących statusu prawnego butelkującego. Należy również objąć przepisami wspólnotowymi zamieszczanie pewnych dodatkowych informacji.

Uzasadnienie

Obecnie nic nie zmusza do umieszczania na etykietach informacji dotyczących statusu prawnego butelkującego. Konsument nie wie zatem, czy kupuje wino pochodzące od pośrednika handlowego, ze spółdzielni czy od niezależnego producenta. Tymczasem konsumenci przy zakupie wina interesują się głównie faktem, kto wyprodukował wino.

Informacja o statusie prawnym butelkującego pozwoli dostarczyć konsumentowi wskazówek umożliwiających dokonanie wyboru przy zakupie wina, będzie on bowiem wiedział, kto rozlał je do butelek i jaki był jego cykl produkcji.

Poprawka 27

PUNKT 38 PREAMBUŁY

38) O ile przepisy nie stanowią inaczej, zasady dotyczące etykietowania w sektorze wina powinny stanowić uzupełnienie przepisów ustanowionych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2000/13/WE z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych, które stosuje się horyzontalnie. Doświadczenie pokazuje, że stosowanie różnych zasad dotyczących etykietowania w zależności od kategorii produktu winiarskiego nie jest wskazane. Zasady powinny mieć zastosowanie wobec wszystkich kategorii wina, włączając w to produkty przywożone. Powinny one w szczególności umożliwiać wskazanie odmiany winorośli oraz rocznika w przypadku win nieposiadających nazwy pochodzenia ani oznaczenia geograficznego, przy założeniu, że spełniają one wymogi dotyczące prawdziwości etykietowania i odnośnego monitorowania.

38) O ile przepisy nie stanowią inaczej, zasady dotyczące etykietowania w sektorze wina powinny stanowić uzupełnienie przepisów ustanowionych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2000/13/WE z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych, które stosuje się horyzontalnie. Doświadczenie pokazuje, że stosowanie różnych zasad dotyczących etykietowania w zależności od kategorii produktu winiarskiego nie jest wskazane. Zasady powinny mieć zastosowanie wobec wszystkich kategorii wina, włączając w to produkty przywożone.

Poprawka 28

PUNKT 38 A PREAMBUŁY (nowy)

(38a) Określenie, oznaczenie i prezentacja produktów objętych niniejszym rozporządzeniem mogą mieć znaczny wpływ na możliwość ich sprzedaży. Jeżeli chodzi o etykietowanie, należy utrzymać rozróżnienie pomiędzy poszczególnymi rodzajami win oraz system ochrony tradycyjnych sformułowań w celu zidentyfikowania danego produktu i dostarczenia konsumentom niektórych istotnych informacji.

Poprawka 29

PUNKT 39 PREAMBUŁY

39) Istniejące i powstające organizacje producentów nadal dysponują potencjałem aby przyczyniać się do sprostania potrzebom sektora wina, określonym na szczeblu Wspólnoty. Ich użyteczność powinna zasadzać się na zakresie i skuteczności usług, które oferują one swoim członkom. To samo dotyczy organizacji międzybranżowych. Państwa członkowskie powinny zatem uznać organizacje spełniające pewne wymogi określone na szczeblu Wspólnoty.

39) Istniejące i powstające organizacje producentów mogą stanowić środek umożliwiający przyczynianie się do sprostania potrzebom sektora wina, określonym na szczeblu Wspólnoty. Ich użyteczność powinna zasadzać się na zakresie i skuteczności usług, które oferują one swoim członkom. To samo dotyczy organizacji międzybranżowych. Państwa członkowskie powinny zatem uznać organizacje spełniające pewne wymogi określone na szczeblu Wspólnoty. Niemniej należy rozróżnić kompetencje tych dwóch rodzajów organizacji.

Uzasadnienie

Przepisy wspólnotowe nie mogą przyznawać preferencyjnego traktowania jedynie organizacjom producentów, praktykującym „przekazywanie własności”, tzn. skupującym produkcję swoich członków w celu jej odsprzedania.

Różnorodność podmiotów sektora wina jest faktem i należy uwzględniać specyfikę każdego z nich. Przepisy wspólnotowe muszą zachęcać do dywersyfikacji inicjatyw stowarzyszania się, gdyż nie istnieje koniecznie potrzeba przekazywania prawa własności w celu koncentracji podaży.

Poprawka 30

PUNKT 42 PREAMBUŁY

42) Monitorowanie obrotu handlowego jest przede wszystkim kwestią zarządzania, w odniesieniu do której należy stosować podejście elastyczne. Zgodnie z powyższym oraz uwzględniając potrzebę wprowadzenia pozwoleń na przywóz i pozwoleń na wywóz w celu zarządzania odnośnymi rynkami, a w szczególności w celu monitorowania przywozu wymienionych produktów, Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie wprowadzenia wymogu pozwoleń. Należy jednak określić w niniejszym rozporządzeniu warunki ogólne dotyczące takich pozwoleń.

42) Monitorowanie obrotu handlowego jest przede wszystkim kwestią zarządzania, w odniesieniu do której należy stosować podejście elastyczne w celu zarządzania odnośnymi rynkami, a w szczególności w celu monitorowania przywozu wymienionych produktów. Należy jednak określić w niniejszym rozporządzeniu warunki ogólne dotyczące takich pozwoleń.

Poprawka 31

PUNKT 43 PREAMBUŁY

W przypadku przepisów w sprawie pozwoleń na przywóz i pozwoleń na wywóz, należy ustalić obowiązek wniesienia zabezpieczenia gwarantującego, że transakcje, odnośnie których pozwolenia zostały wydane, rzeczywiście doszły do skutku.

skreślony

Poprawka 32

PUNKT 46 PREAMBUŁY

46) Aby zagwarantować należyte funkcjonowanie rynku wina i, w szczególności, uniknąć zakłóceń rynku, należy przewidzieć możliwość wydania zakazu stosowania systemu uszlachetniania czynnego i biernego. Pomyślne działanie tego typu instrumentu zarządzania rynkiem jest zazwyczaj uzależnione od jego szybkiego zastosowania bez istotnych opóźnień. Należy zatem przyznać Komisji stosowne uprawnienia.

46) Aby zagwarantować należyte funkcjonowanie rynku wina i, w szczególności, uniknąć zakłóceń rynku, należy przewidzieć możliwość wydania zakazu stosowania systemu uszlachetniania czynnego i biernego.

Poprawka 33

PUNKT 55 PREAMBUŁY

55) Ponieważ równowaga na rynku nie została jeszcze osiągnięta oraz środki towarzyszące, takie jak program karczowania, potrzebują czasu zanim zaczną przynosić wyniki, wskazane byłoby utrzymanie zakazu nowych nasadzeń do dnia 31 grudnia 2013 r., kiedy to powinien on zostać ostatecznie zniesiony, pozwalając konkurencyjnym producentom swobodnie reagować na sytuację rynkową.

55) Ponieważ równowaga na rynku nie została jeszcze osiągnięta oraz środki towarzyszące, takie jak program karczowania, potrzebują czasu zanim zaczną przynosić wyniki, wskazane byłoby utrzymanie zakazu nowych nasadzeń zasadniczo do dnia 31 grudnia 2013 r. W roku 2012 należałoby sprawdzić skuteczność środków wprowadzonych w ramach reformy rynku wina w roku 2007 i podjąć decyzję o kontynuowaniu lub zniesieniu systemu nasadzeń.

Uzasadnienie

Ocena skutków zaplanowanego karczowania dla rynku wina nie jest jeszcze możliwa. Należałoby podjąć decyzje dotyczące nowych nasadzeń dopiero po zakończeniu karczowania i pojawieniu się na rynku skutków tych środków.

Poprawka 34

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

 

55a) Należy jednak zagwarantować maksimum elastyczności w zakresie praw do sadzenia, aby pozwolić konkurencyjnym producentom swobodnie reagować na sytuację rynkową.

Poprawka 35

PUNKT 55 B PREAMBUŁY (nowy)

*

55c) Po odczuwalnej poprawie sytuacji na rynku klauzula elastyczności umożliwi przyznawanie ograniczonych w czasie dodatkowych praw do nasadzeń gospodarstwom sektora wina z zainteresowanych regionów i z uwzględnieniem jakości mogącej mieć wpływ na zwiększenie sprzedaży.

Uzasadnienie

Skuteczne zarządzanie podażą musi polegać na przystosowaniu podaży do popytu, co oznacza, że zwiększenie popytu musi pociągnąć za sobą zwiększenie podaży.

Poprawka 36

PUNKT 58 PREAMBUŁY

58) Co więcej, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wydawania zezwoleń na przeniesienie, pod ścisłą kontrolą, praw do ponownego sadzenia na inne gospodarstwo, pod warunkiem, że prawa te są przenoszone w poszukiwaniu lepszej jakości produkcji, dotyczą obszarów które są przeznaczone na szkółki szczepów lub jest to związane z przeniesieniem części gospodarstwa. Przeniesienia te należy utrzymać w obrębie jednego państwa członkowskiego.

58) Co więcej, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wydawania zezwoleń na przeniesienie, pod ścisłą kontrolą, praw do ponownego sadzenia na inne gospodarstwo, pod warunkiem, że prawa te są przenoszone w poszukiwaniu lepszej jakości produkcji, dotyczą obszarów które są przeznaczone na szkółki szczepów lub jest to związane z przeniesieniem części gospodarstwa.

Poprawka 37

PUNKT 25 A PREAMBUŁY (nowy)

 

62a) Komisja powinna przeprowadzić ocenę wpływu działań towarzyszących i stablizujących rynek, zanim przedstawi propozycję liberalizacji praw do sadzenia na powierzchniach, których nie zdefiniowano w specyfikacji produkcji win o chronionej nazwie pochodzenia lub posiadających oznaczenie geograficzne.

Poprawka 38

PUNKT 63 PREAMBUŁY

63) Produkcja państw członkowskich, w których roczna produkcja wina nie przekracza 25 000 hektolitrów, nie ma znaczącego wpływu na równowagę rynku wina. W związku z tym należy zwolnić te państwa członkowskie z przejściowego zakazu nowych nasadzeń, jednak powinny one również być wyłączone z programu karczowania.

63) Produkcja państw członkowskich, w których roczna produkcja wina nie przekracza 25 000 hektolitrów, nie ma znaczącego wpływu na równowagę rynku wina. W związku z tym należy zwolnić te państwa członkowskie z przejściowego zakazu nowych nasadzeń, jednak powinny one również być wyłączone z programu karczowania, o ile ich produkcja pozostaje na poziomie poniżej 25 000 hektolitrów.

Poprawka 39

PUNKT 67 PREAMBUŁY

(67) W celu zagwarantowania odpowiedzialnego traktowania obszarów wykarczowanych, uprawnienia do premii należy uzależnić od przestrzegania przez danych producentów obowiązujących wymogów w zakresie środowiska naturalnego. W przypadku stwierdzenia nieprzestrzegania wymienionych wymogów, premia za karczowanie powinna ulec proporcjonalnemu obniżeniu.

skreślony

Poprawka 40

ARTYKUŁ 4 USTĘP 2

2. Państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za programy wsparcia i dopilnowują, aby były one sporządzone i realizowane w sposób obiektywny, uwzględniając sytuację ekonomiczną odnośnych producentów oraz konieczność uniknięcia nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów.

2. Państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za realizację programów wsparcia i dopilnowują, aby były one sporządzone i realizowane w sposób obiektywny, uwzględniając sytuację ekonomiczną odnośnych producentów oraz konieczność uniknięcia nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie nie mogą same odpowiadać za programy wsparcia. Komisja powinna zatwierdzać programy gwarantując ich zgodność z prawem wspólnotowym oraz gwarantując, że nie spowodują one zakłóceń konkurencyjności między producentami wspólnotowymi.

Poprawka 41

ARTYKUŁ 4 USTĘP 3

3. Nie przyznaje się pomocy w przypadku:

skreślony

a) projektów badań i środków wspierających projekty badań;

 

b) środków objętych rozporządzeniem (WE) nr 1698/2005.

 

Uzasadnienie

Przedsiębiorstwa muszą mieć do dyspozycji jednolitą drogę dostępu do środków sektorowych. Tylko w ten sposób można uprościć system.

Poprawka 42

ARTYKUŁ 5 USTĘP 1 AKAPIT 1

1. Każde państwo członkowskie będące producentem, o którym mowa w załączniku II, przedstawia Komisji, po raz pierwszy do 30 kwietnia 2008 r., projekt pięcioletniego programu wsparcia uwzględniającego środki zgodne z zapisami niniejszego rozdziału.

1. Każde państwo członkowskie będące producentem, o którym mowa w załączniku II, przedstawia Komisji, po raz pierwszy do 15 lutego pierwszego roku po roku wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, projekt pięcioletniego programu wsparcia uwzględniającego środki zgodne z zapisami niniejszego rozdziału.

Uzasadnienie

Harmonogram zaproponowany przez Komisję jest nierealny. Potrzeba więcej czasu, aby przed przedstawieniem nowych programów można było przyjąć przepisy wykonawcze.

Poprawka 43

ARTYKUŁ 5 USTĘP 1 AKAPIT 1 A (nowy)

 

Każde państwo członkowskie może przedłożyć Komisji zrewidowany program wsparcia w terminie jednego roku od przedstawienia programu pierwotnego, jeżeli okaże się, że niektóre środki przewidziane w pierwotnym programie są nieodpowiednie i w związku z tym mogą udaremnić jego spójne wdrożenie. Zrewidowany program wsparcia zaczyna być stosowany w dwa miesiące po jego przedstawieniu.

Uzasadnienie

Głównym celem reformy jest zwiększenie konkurencyjności sektora winiarskiego. Pewna elastyczność środków, ściśle nadzorowana, może przyczynić się do realizacji celów reformy, szczególnie w przypadku nowych państw członkowskich, które doświadczyły trudności w procesie przystępowania.

Poprawka 44

ARTYKUŁ 5 USTĘP 2 AKAPIT 3

Środki wsparcia ustanawia się na takim szczeblu geograficznym, jaki zainteresowane państwo członkowskie uzna za najwłaściwszy. Zanim program wsparcia zostanie przedstawiony Komisji, podlega on konsultacjom z właściwymi organami i organizacjami odpowiedniego szczebla podziału terytorialnego.

Środki wsparcia ustanawia się na takim szczeblu geograficznym, jaki zainteresowane państwo członkowskie, we współpracy z organami regionalnymi i lokalnymi, uzna za najwłaściwszy. Zanim program wsparcia zostanie przedstawiony Komisji, podlega on konsultacjom z właściwymi organami i organizacjami, organizacjami producentów, ich przedsiębiorstwami handlowymi oraz organizacjami międzybranżowymi sektora na szczeblu regionalnym i lokalnym.

Poprawka 45

ARTYKUŁ 5 USTĘP 3 AKAPIT 3

Każde państwo członkowskie przedstawia wspólny projekt programu, który może uwzględniać zróżnicowanie regionalne.

Każde państwo członkowskie przedstawia wspólny projekt programu, który może uwzględniać zróżnicowanie regionalne, jednak przede wszystkim potrzeby terytoriów, gdzie panują warunki utrudniające uprawę niektórych odmian winorośli i produkcję wina (w tym obszarów górskich).

Uzasadnienie

Uprawa winorośli i produkcja wina gatunkowego mają przeważnie charakter zdecentralizowany. Dlatego w przypadku istotnych decyzji, np. dotyczących finansowania, należy starać się o zagwarantowanie współpracy różnych szczebli decyzyjnych wewnątrz tego samego krajowego systemu, mając w perspektywie opracowanie projektu pięcioletniego. W tym kontekście ważne są również problemy związane z trudnymi warunkami uprawy i produkcji (w szczególności z nachyleniem terenu).

Poprawka 46

ARTYKUŁ 5 USTĘP 1 A (nowy)

 

1 a. W ramach programów wsparcia państwa członkowskie mogą określać i definiować rolę pełnioną przez organizacje producentów określone w art. 54.

Uzasadnienie

W celu ułatwienia ściślejszej praktycznej integracji działalności produkcyjnej, której fragmentację stwierdza sama komisja, wydaje się pożądane, aby państwa członkowskie miały zdolność umożliwiania organizacjom producenckim, o których mowa w art. 54 niniejszego rozporządzenia, korzystania z przeglądu wdrażania strukturalnych środków branżowych w ramach krajowych programów wsparcia.

Poprawka 47

ARTYKUŁ 5 USTĘP 2 AKAPIT 1

2. Programy wsparcia mają zastosowanie po upływie trzech miesięcy od ich przedstawienia Komisji.

2. Programy wsparcia są zatwierdzane przez Komisję w ciągu 30 dni od ich przedstawienia. Programy mają zastosowanie po upływie dwóch miesięcy od ich zatwierdzenia przez Komisję.

Uzasadnienie

Komisja powinna zatwierdzać programy gwarantując ich zgodność z prawem wspólnotowym oraz gwarantując, że nie spowodują one zakłóceń konkurencyjności między producentami wspólnotowymi.

Poprawka 48

ARTYKUŁ 5 USTĘP 2 AKAPIT 2

Jednak Komisja informuje dane państwo członkowskie, jeśli przedstawiony program nie spełnia warunków ustanowionych w niniejszym rozdziale. W takim przypadku państwo członkowskie przedstawia Komisji program zmieniony. Zmieniony program ma zastosowanie po upływie dwóch miesięcy od chwili jego zgłoszenia, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

Jednak Komisja w ciągu 30 dni informuje dane państwo członkowskie, jeśli przedstawiony program nie spełnia warunków ustanowionych w niniejszym rozdziale. W takim przypadku państwo członkowskie przedstawia Komisji program zmieniony. Zmieniony program ma zastosowanie po upływie miesiąca od chwili jego zatwierdzenia przez Komisję, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

Poprawka 49

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 1

Programy wsparcia uwzględniają środki wspierające promocję na rynkach krajów trzecich, zgodnie z art. 9.

Programy wsparcia uwzględniają środki wspierające promocję i znajomość rynków, zgodnie z art. 9.

Poprawka 50

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA A A) (nowa)

 

a a) restrukturyzacja sektora ;

Poprawka 51

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA A B) (nowa)

 

ab) zapobieganie sytuacjom kryzysowym;

Poprawka 52

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA D A) (nowa)

 

da) badania i rozwój;

Poprawka 53

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA D B) (nowa)

 

da) praktyki rolnicze i normy środowiskowe;

Poprawka 54

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA D C) (nowa)

 

db) poprawa jakości winogron i wina;

Poprawka 55

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 LITERA D D) (nowa)

 

dd) prywatne składowanie win, alkoholi i moszczu;

Poprawka 56

ARTYKUŁ 7 AKAPIT 2 A (nowy)

 

Producent może podczas jednego roku winiarskiego korzystać z więcej niż jednego środka wspierającego.

 

Państwa członkowskie mogą za zgodą Komisji ujmować w programach wsparcia nowe działania.

Uzasadnienie

Zwiększenie zakresu programów o działania, na które państwa członkowskie uzyskały zgodę Komisji, pozwoli państwom na najlepsze wykorzystanie środków finansowych i ich stosowanie w zależności od potrzeb i możliwości.

Poprawka 57

ARTYKUŁ 8 USTĘP 1 A (nowy)

 

1 a) Kwota przewidziana w ust. 1 - z wyłączeniem działań promocyjnych - nie może być niższa od kwoty przyznanej danemu państwu członkowskiemu w 2008 r. na działania restrukturyzacyjne.

Uzasadnienie

W odniesieniu do kwot, które można wykorzystać na działania restrukturyzacyjne, żadne państwo członkowskie nie może znaleźć się w sytuacji gorszej niż dotychczas. Byłoby to sprzeczne z celami i zasadami reformy.

Poprawka 58

ARTYKUŁ 9 TYTUŁ

Promocja na rynkach krajów trzecich

Promocja i znajomość rynków

Poprawka 59

ARTYKUŁ 9 USTĘP 1

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Wspólnoty, prowadzone w krajach trzecich, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność w tych krajach.

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Wspólnoty, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność:

 

a) na rynku wewnętrznym,

 

b) w krajach trzecich.

Poprawka 60

ARTYKUŁ 9 USTĘP 2

2. Działania, o których mowa w ust. 1, odnoszą się do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne bądź win o podanej nazwie odmiany winorośli.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, odnoszą się do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia i win posiadających oznaczenie geograficzne. Do pozostałych win przeznaczonych do spożycia stosuje się tylko ust. 1 lit. a).

Poprawka 61

ARTYKUŁ 9 USTĘP 2 A (nowy)

 

2a) Działania, o których mowa w ust. 1 mogą obejmować:

 

a) działania promujące rozsądną konsumpcję wina oraz działania informacyjne na temat produktu i jego właściwości;

 

b) działania podnoszące poziom wiedzy o rynku, zmierzające do umożliwienia jego rozwoju i do zapewnienia lepszego poinformowania podmiotów.

 

Działania te mogą być prowadzone przez organizacje międzybranżowe w rozumieniu art. 55 lub przez równorzędne organizacje członkowskie.

 

c) działania promocyjne i reklamowe mające na celu zapewnienie uznawania nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, poprzez podkreślanie, w jakim stopniu świadczą one o jakości, bezpieczeństwie środowiskowym i ochronie środowiska;

Poprawka 62

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

3. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą mieć postać:

3. Działania, o których mowa w ust. 1 lit. b), mogą dotyczyć:

Poprawka 63

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA A)

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów wspólnotowych, zwłaszcza pod względem jakości, bezpieczeństwa żywności i neutralności wobec środowiska;

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów wspólnotowych, ich nazwy pochodzenia i ich oznaczenia, zwłaszcza pod względem jakości, korzyści dla zdrowia, bezpieczeństwa żywności i neutralności wobec środowiska;

Poprawka 64

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA B)

b) uczestnictwa w wydarzeniach, targach lub wystawach o randze międzynarodowej;

b) uczestnictwa w wydarzeniach, targach lub wystawach o randze międzynarodowej, indywidualnie lub zbiorowo;

Poprawka 65

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA C)

c) kampanii informacyjnych, w szczególności dotyczących wspólnotowych systemów obejmujących nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficzne i produkcję ekologiczną;

c) kampanii informacyjnych, w szczególności dotyczących wspólnotowych systemów obejmujących nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficzne i produkcję ekologiczną oraz etykietowanie win;

Poprawka 66

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA C A) (nowa)

 

c a) programów wsparcia mających na celu ochronę winiarskich oznaczeń geograficznych w wymiarze międzynarodowym oraz działań lub badań związanych ze zwalczaniem podróbek produktów winiarskich w krajach trzecich oraz usuwaniem barier technicznych i fitosanitarnych;

Poprawka 67

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA D)

d) badań nowych rynków, koniecznych dla rozszerzenia rynków zbytu;

d) badań rynków, które należałoby odbudować, rozwijać, oraz nowych rynków, koniecznych dla rozszerzenia rynków zbytu;

Poprawka 68

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA E A) (nowa)

 

ea) działań edukacyjnych opartych na badaniach naukowych na temat pozytywnych skutków umiarkowanej konsumpcji wina, jak również działań promujących rozsądną konsumpcję wina i działań informacyjnych na temat produktu i jego właściwości, na podstawie odpowiednich badań naukowych;

Uzasadnienie

Celem działań promocyjnych powinno być otwieranie nowych rynków i odbudowywanie utraconych rynków dla wszystkich produktów wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia. W szczególności istotne jest zwiększanie sprzedaży moszczu (napój bezalkoholowy) w celu wspierania zróżnicowania produkcji wina.

Poprawka 69

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 LITERA E B) (nowa)

 

eb) działań podnoszących poziom wiedzy o rynku w celu umożliwienia jego rozwoju i zapewnienia lepszego poinformowania podmiotów;

Poprawka 70

ARTYKUŁ 9 USTĘP 3 A (nowy)

 

3a. Pomoc jest przeznaczona przede wszystkim na działania realizowane we współpracy przez podmioty z Unii.

Poprawka 71

ARTYKUŁ 9 USTĘP 4

4. Udział Wspólnoty w kosztach działań promocyjnych nie przekracza 50% kwoty wydatków kwalifikowanych.

4. Udział Wspólnoty w kosztach działań promocyjnych nie przekracza 50% kwoty wydatków kwalifikowanych. W regionach klasyfikowanych jako regiony konwergencji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1083/2006 udział Wspólnoty w działaniach promocyjnych nie przekracza 75%.

 

Jednakże, udział ten może zwiększyć się do 100 % w przypadku programów wsparcia mających na celu ochronę oznaczeń geograficznych w wymiarze międzynarodowym oraz umożliwienie działań lub badań związanych ze zwalczaniem podróbek produktów winiarskich w krajach trzecich oraz usuwaniem barier technicznych i fitosanitarnych.

Uzasadnienie

W celu zapewnienia spójności i jednorodności działań w zakresie współpracy technicznej i działań towarzyszących w zakresie negocjacji międzynarodowych, powyższe środki powinny być finansowane w 100 % z budżetu WOR.

Poprawka 72

ARTYKUŁ 9 USTĘP 5

5. Na działania promocyjne na rynkach krajów trzecich państwa członkowskie rezerwują co najmniej środki finansowe Wspólnoty w wysokości przewidzianej w załączniku II. Zarezerwowane w ten sposób środki finansowe nie są dostępne dla innych działań.

5. Na działania podnoszące poziom wiedzy i promocyjne na rynkach Unii Europejskiej i krajów trzecich państwa członkowskie rezerwują co najmniej środki finansowe Wspólnoty w wysokości przewidzianej w załączniku II. Zarezerwowane w ten sposób środki finansowe nie są dostępne dla innych działań.

Poprawka 73

ARTYKUŁ 9 USTĘP 5 A (nowy)

 

5a. W przypadku win produkowanych w obszarach, gdzie panują utrudnione warunki uprawy i produkcji (w tym w obszarach górskich), należy wdrożyć dostosowane środki specjalne, które pozostają do określenia przez władze regionalne i lokalne danych obszarów.

Poprawka 74

ARTYKUŁ 10 USTĘP 3 AKAPIT 1 LITERA C A) (nowa)

 

ca) Zwykła odnowa winorośli, których naturalny okres eksploatacji ma się ku końcowi, w regionach uprawy win o chronionej nazwie pochodzenia lub win z chronionym oznaczeniem geograficznym może być wspierana do wysokości 50 % środków określonych w ust. 6.

Uzasadnienie

Restrukturyzacja i przekształcanie powinny wchodzić w zakres systemu wspierania w regionach wytwarzania produktów gatunkowych, z których to regionów wiele ma szczególnie niekorzystne warunki.

Poprawka 75

ARTYKUŁ 10 USTĘP 3 AKAPIT 2

Wsparcie nie obejmuje zwykłej odnowy winnic, których naturalny okres eksploatacji ma się ku końcowi.

skreślony

Poprawka 76

ARTYKUŁ 10 USTĘP 5 LITERA A)

a) niezależnie od przepisów rozdziału II tytułu V, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez określony okres czasu, który nie może być dłuższy niż trzy lata, do końca okresu przejściowego dotyczącego praw do sadzenia, tj. najpóźniej do dnia 31 grudnia 2013 r.;

a) niezależnie od przepisów rozdziału II tytułu V, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez określony okres czasu, który nie może być dłuższy niż trzy lata;

Poprawka 77

ARTYKUŁ 10 A (nowy)

 

Artykuł 10a

 

Restrukturyzacja sektora

 

1. Działania na rzecz restrukturyzacyji sektora skupiają się na wytworzeniu synergii między podmiotami gospodarczymi w celu zwiększenia konkurencyjności producentów wina w oparciu o ulepszenia strukturalne.

 

2. Warunkiem przyznania wsparcia jest przedstawienie projektów rozwoju w ramach programu wsparcia, związanych z jednym lub kilkoma następującymi działaniami:

 

a) rozwój kompleksowych i międzyregionalnych systemów podaży;

 

b) wymiana rzeczywistych operacyjnych i strategicznych usług między przedsiębiorstwami;

 

c) zarządzanie środkami i etapami produkcji ;

 

d) zwiększanie wiedzy o rynku i panowania nad rynkiem;

 

e) rozwój innowacji;

 

f) zgrupowanie podaży i restrukturyzacja przedsiębiorstw dalszego etapu.

 

3. Pomoc przeznaczona na działania restrukturyzacyjne jest udzielana w formie udziału w rzeczywistych kosztach realizacji działań i w żadnym przypadku nie przekracza połowy kosztów. W regionach klasyfikowanych jako regiony konwergencji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1083/2006 udział Wspólnoty w działaniach promocyjnych nie przekracza 75%.

Poprawka 78

ARTYKUŁ 10 B (nowy)

 

Artykuł 10b

 

Zapobieganie kryzysom

 

1. Przez zapobieganie sytuacjom kryzysowym rozumie się wszystkie metody upraw, praktyki rolnicze i enologiczne mające na celu ograniczenie produkcji winogron lub wydajności przetwórstwa winogron na wino.

 

2. Pomoc w odniesieniu do działań zapobiegających sytuacjom kryzysowym może polegać na przyznaniu rekompensaty w formie płatności proporcjonalnej do ograniczenia ilości winogron lub produkowanego wina, w wyniku stosowania wspomnianych praktyk.

 

3. Każde państwo członkowskie w oparciu o własną specyfikę wybiera praktyki umożliwiające osiągnięcie tych celów. Środki wykonawcze przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104, określają w szczególności maksymalne pułapy kwoty dotacji i dopuszczalne praktyki.

Poprawka 79

ARTYKUŁ 11 USTĘP 1

1. Do celów niniejszego artykułu termin zielone zbiory oznacza całkowite zniszczenie lub usunięcie jeszcze niedojrzałych kiści winogron, redukując w ten sposób do zera plon z odnośnej działki.

1. Do celów niniejszego artykułu termin zielone zbiory oznacza całkowite zniszczenie lub usunięcie jeszcze niedojrzałych kiści winogron, redukując w ten sposób do zera plon z odnośnej powierzchni.

Poprawka 80

ARTYKUŁ 11 USTĘP 2

2. Wsparcie zielonych zbiorów powinno przyczynić się do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina we Wspólnocie w celu zapobieżenia kryzysom rynkowym.

2. Wsparcie zielonych zbiorów powinno przyczynić się do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina we Wspólnocie w celu zapobieżenia kryzysom rynkowym oraz do otrzymywania produktów lepszej jakości.

Poprawka 81

ARTYKUŁ 11 USTĘP 3 AKAPIT 2

Dopłata ta nie może przekroczyć 50% kwoty bezpośrednich kosztów zniszczenia lub usunięcia kiści winogron i utraconego dochodu związanego z tym zniszczeniem lub usunięciem.

Dopłata ta nie może przekroczyć 75 % kwoty bezpośrednich kosztów zniszczenia lub usunięcia kiści winogron i utraconego dochodu związanego z tym zniszczeniem lub usunięciem.

Uzasadnienie

Dla większej sprawiedliwości rekompensat dla plantatorów winorośli, którzy zdecydują się skorzystać z przepisów art. 11 niniejszego rozporządzenia, wskazane wydaje się podwyższenie pułapu przewidzianej dopłaty zryczałtowanej do 75%.

Poprawka 82

ARTYKUŁ 11 USTĘP 4 A (nowy)

 

4a) Zainteresowane państwa członkowskie ustanawiają środki kontroli, które muszą być stosowane bez wyjątku do wszystkich wnioskodawców.

Poprawka 83

ARTYKUŁ 13 A (nowy)

 

Artykuł 13a

 

Badania i rozwój

 

1. Pomoc na badania i rozwój służy finansowaniu badań podnoszących jakość produktu, w szczególności w zakresie identyfikowalności, wpływu produkcji na środowisko, bezpieczeństwa sanitarnego, typowego charakteru oraz ulepszenia genetycznego.

 

2. Udział wspólnotowy w projektach badawczych i rozwojowych nie przekracza 50% kosztów.

Poprawka 84

ARTYKUŁ 13 B (nowy)

 

Artykuł 13b

 

Praktyki rolnicze i normy środowiskowe

 

1. W stosunku do wszystkich rodzajów wina określa się szczególne praktyki rolnicze, a także normy środowiskowe, fitosanitarne i inne.

 

Celem powyższych praktyk i norm jest wnoszenie wkładu w ochronę środowiska, kontrolę produkcji podstawowej, redukcję rozmiaru zbiorów i poprawę jakości.

 

2. Wsparcie przekazywane jest plantatorom winorośli, którzy spełniają wspomniane praktyki i normy, w formie płatności od hektara w odniesieniu do obszarów wchodzących w zakres powyższych wymogów.

 

3. Wspomniane praktyki i normy określane są na poziomie Wspólnoty i precyzowane w zależności od szczególnych warunków występujących w państwach członkowskich i regionach.

 

4. Kontrola i w miarę potrzeby zarządzanie programami pod względem spełniania obowiązków przez plantatorów winorośli zgodnie z niniejszym artykułem dokonywane są na początku przez organizacje producentów lub organizacje międzybranżowe w zakresie, w jakim państwa członkowskie wyraziły na to zgodę.

 

5. Wysokość wsparcia określona w ust. 2 i zasady stosowania niniejszego artykułu ustalane są w oparciu o procedurę, o której mowa w art. 104.

Uzasadnienie

Zgodnie z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 15 lutego 2007 r. (P6_TA(2007)0049 wśród ogólnych zasad wspólnej organizacji rynku wymienia się „podporządkowanie plantatorów winorośli zasadom współzależności oraz rozsądnym praktykom uprawy rolnej […] pomagającym w przyjmowaniu metod produkcji przyczyniających się do wykorzystania większej ilości lepszych sposobów kontrolowania produkcji i ochrony środowiska, czego końcowym celem jest utrzymanie dochodów plantatorów winorośli na przyzwoitym poziomie oraz poprawa jakości produktów” (ust. 1 pkt e)).

Poprawka 85

ARTYKUŁ 13 C (nowy)

 

Artykuł 13c

 

Poprawa jakości winogron i wina

 

1. Przez poprawę jakości winogron rozumie się wszystkie metody upraw i praktyki rolnicze, które mają decydujących wpływ na jakość produkcji, a wpływ ten można oszacować na podstawie obiektywnych kryteriów.

 

2. Przez poprawę jakości wina rozumie się działania mające na celu poprawę jakości wina przeznaczonego do wprowadzenia na rynek, przy zapewnieniu alternatywnych rynków zbytu dla rynku produktów winiarskich, a w szczególności zaopatrzenie przemysłu spożywczego zajmującego się przetwórstwem alkoholu, który tradycyjnie wykorzystuje te produkty do własnej produkcji.

 

3. Wsparcie na rzecz działań mających na celu poprawę jakości może polegać na przyznaniu zryczałtowanej rekompensaty.

 

4. Wsparcie na działania mające na celu poprawę jakości winogron ma zastosowanie do szczepów przeznaczonych do produkcji win posiadających oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia.

 

5. Środki wykonawcze przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104, określają w szczególności maksymalne pułapy przywozu, dopuszczalne praktyki i możliwości zbytu.

 

6. Państwa członkowskie w zależności od swojej specyfiki określają praktyki umożliwiające osiągnięcie tych celów oraz ustalają kwoty płatności na podstawie oszacowania bezpośrednich kosztów realizacji tych praktyk.

Poprawka 86

Artykuł 13 D (nowy)

 

Artykuł 20d

 

Prywatne składowanie win, alkoholi i moszczu

 

1. Wprowadza się program pomocy na rzecz prywatnego składowania win, alkoholi i moszczu.

 

2. W celu uzyskania wsparcia na składowanie wymagane jest zawarcie umowy o składowanie między producentami win, alkoholi i moszczu i instytucjami przyznającymi. Umowy zawiera się między 16 grudnia i 15 lutego roku następującego po okresie trwającym najpóźniej do 30 listopada i najwcześniej do:

 

– 1 sierpnia dla moszczu;

 

– 1 września dla wina.

 

3. Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące stosowania prywatnego składowania, a także propozycje odnoszące się do jego przedłużenia, dostosowania lub zniesienia.

Uzasadnienie

Działanie to powinno zostać włączone, ponieważ kosztuje niewiele, a jego regulacyjny wpływ na rynek okazał się istotny i pozytywny; ponadto działanie to jest niezbędne, zważywszy, że zniesiono środki w zakresie publicznego przechowywania.

Poprawka 87

ARTYKUŁ 14

Artykuł 14

skreślony

Zasada współzależności

 

Jeśli w odniesieniu do rolników stwierdzono, że w swoich gospodarstwach, w jakimkolwiek czasie w okresie pięciu lat od wypłacenia pomocy w ramach programów wsparcia restrukturyzacji i przekształcania lub w jakimkolwiek czasie w okresie roku następującego po terminie wypłacenia pomocy w ramach programów wsparcia zielonych zbiorów, nie przestrzegali podstawowych wymogów w zakresie zarządzania i zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska, o których mowa w art. 3-7 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w przypadku, gdy brak zgodności jest wynikiem działania lub zaniechania bezpośrednio przypisywanego rolnikowi, kwota wypłaty zostaje obniżona lub anulowana częściowo lub całkowicie w zależności od wagi, zakresu, trwałości oraz częstotliwości naruszenia, i w stosownych przypadkach od rolnika wymagany jest zwrot wypłaconej kwoty zgodnie z warunkami ustanowionymi we wspomnianych przepisach.

 

Zasady określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do częściowego lub całkowitego zmniejszenia lub zwrotu pomocy przez dane państwo członkowskie.

 

Poprawka 88

ARTYKUŁ 15 USTĘP 1 A (nowy)

 

1 a) Do raportów, o których mowa w ust. 1, należy dołączyć ewentualnie propozycje zmian programów wsparcia w odpowiednio uzasadnionych przypadkach oraz w celu zwiększenia ich skuteczności.

Poprawka 89

ARTYKUŁ 17

Artykuł 17

skreślony

Transfer finansowy na rozwój obszarów wiejskich

 

1. Od roku budżetowego 2009 kwoty ustalone w ust. 2 na podstawie wydatków w przeszłości, dostępne na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 na interwencje w zakresie regulacji rynków rolnych, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, są udostępniane na rok kalendarzowy jako dodatkowe fundusze Wspólnoty na środki w regionach winiarskich zgodnie z programowaniem rozwoju obszarów wiejskich na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

 

2. Następujące kwoty są udostępniane na dane lata kalendarzowe:

 

– 2009: 100 mln EUR,

 

– 2010: 150 mln EUR,

 

– 2011: 250 mln EUR,

 

– 2012: 300 mln EUR,

 

– 2013: 350 mln EUR,

 

począwszy od 2014 r.: 400 mln EUR.

 

3. Kwoty określone w ust. 2 zostaną rozdzielone między państwa członkowskie zgodnie z załącznikiem III.

 

Poprawka 90

TYTUŁ II A (NOWY) ARTYKUŁ 17 A (nowy)

 

TYTUŁ II A

 

MECHANIZMY RYNKOWE

 

Artykuł 17a

 

Wsparcie na rzecz określonych zastosowań

 

Ustanawia się wsparcie na rzecz stosowania:

 

a) zagęszczonego moszczu gronowego,

 

b) rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego,

 

wyprodukowanego we Wspólnocie, jeżeli stosowany jest w celu podwyższenia zawartości alkoholu w produktach winiarskich, w przypadku których takie podwyższenie jest dozwolone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Uzasadnienie

Zważywszy, że przeznaczanie moszczu na zagęszczenie przyczynia się faktycznie do zagwarantowania równowagi rynkowej, należy przewidzieć wsparcie na rzecz zagęszczonego moszczu i rektyfikowanego zagęszczonego moszczu stosowanego do celów wzbogacania.

Konkretniej – wsparcie to powinno umożliwiać zachowanie praktyki enologicznej rozpowszechnionej w wielu regionach Wspólnoty, uwzględnienie inwestycji producentów oraz unikanie ewentualnego przerwania obrotu handlowego pozwalającego na rozszerzenie oferty produktów.

Poprawka 91

ARTYKUŁ 19 USTĘP 2 AKAPIT 2

Komisja może podjąć decyzję o dodaniu kategorii produktów winiarskich do wymienionych w załączniku IV.

skreślony

Poprawka 92

ARTYKUŁ 20

Niniejszy rozdział określa dozwolone praktyki enologiczne i stosowane ograniczenia oraz procedurę, zgodnie z którą Komisja może podejmować decyzje dotyczące praktyk i ograniczeń mających zastosowanie do produkcji i wprowadzania do obrotu produktów objętych niniejszym rozporządzeniem.

Niniejszy rozdział określa dozwolone praktyki enologiczne i stosowane ograniczenia służące wytwarzaniu produktów objętych niniejszym rozporządzeniem

Poprawka 93

ARTYKUŁ 21 USTĘP 1 AKAPIT 1

1. Jedynie praktyki enologiczne dozwolone na mocy prawa wspólnotowego są stosowane do produkcji we Wspólnocie produktów objętych niniejszym rozporządzeniem.

1. Jedynie praktyki, procesy enologiczne oraz ograniczenia określone w załączniku IV a), V i VI są stosowane do produkcji we Wspólnocie produktów objętych niniejszym rozporządzeniem

Poprawka 94

ARTYKUŁ 21 USTĘP 2

2. Dozwolone praktyki enologiczne mogą być stosowane tylko do celów zapewnienia właściwej fermentacji winiarskiej, odpowiedniej konserwacji lub właściwego rafinowania produktu.

2. Dozwolone praktyki enologiczne mogą być stosowane tylko do celów zapewnienia właściwej fermentacji winiarskiej, odpowiedniej konserwacji lub właściwego rafinowania produktu, zgodnie z tradycyjnymi metodami produkcji w Europie.

Uzasadnienie

Dozwolone praktyki enologiczne mają umożliwiać właściwą fermentację winiarską, odpowiednią konserwację lub właściwe starzenie się produktów, muszą jednak również być zgodne z tradycyjnymi metodami produkcji wina.

Poprawka 95

ARTYKUŁ 21 USTĘP 2 A (nowy)

 

2a. W przypadku zastosowania przy produkcji danego wina drożdży genetycznie modyfikowanych informuje się o tym jasno końcowego konsumenta poprzez umieszczenie na opakowaniu indywidualnym sformułowania „wyprodukowano przy użyciu organizmów genetycznie modyfikowanych”.

Uzasadnienie

Przejrzysta etykieta, bez względu na wykrywalność DNA lub proteiny powstałej w wyniku modyfikacji genetycznej produktu końcowego, spełnia oczekiwania znacznej większości konsumentów wyrażone w licznych ankietach konsumenckich, ułatwia dokonanie świadomego wyboru i wyklucza potencjalne wprowadzenie konsumentów w błąd w odniesieniu do metod wytwarzania lub produkcji.

Poprawka 96

ARTYKUŁ 21 USTĘP 5

5. Jednak do produktów objętych niniejszym rozporządzeniem produkowanych na wywóz zastosowanie mają praktyki enologiczne i ograniczenia uznawane przez Międzynarodowe Biuro ds. Winorośli i Wina (OIV), a niedozwolone wspólnotowe praktyki enologiczne i ograniczenia.

skreślony

Producenci zgłaszają taką produkcję państwom członkowskim, które sprawdzają przestrzeganie wymogów dotyczących wywozu.

 

Poprawka 97

ARTYKUŁ 23 USTĘP 1

1. Za wyjątkiem praktyk enologicznych dotyczących wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania wymienionych w załączniku V oraz ograniczeń wymienionych w załączniku VI, decyzja w sprawie zezwolenia na praktyki enologiczne i ograniczenia w odniesieniu do produkcji i konserwacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem podejmowana jest zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

1. Dozwolone praktyki i procesy enologiczne dotyczące wzbogacania, zakwaszania i odkwaszania są podane w załączniku V.

Poprawka 98

ARTYKUŁ 23 USTĘP 1 A (nowy)

 

1a. Postanowienia dotyczące zawartości dwutlenku siarki, kwasowości lotnej oraz dozwolonych praktyk i procesów enologicznych, a także postanowienia dotyczące produkcji win likierowych i gatunkowych win musujących są określone przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 45.

Poprawka 99

ARTYKUŁ 23 USTĘP 2

2. Państwa członkowskie mogą pozwolić na eksperymentalne zastosowanie niedozwolonych praktyk enologicznych na warunkach, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w Art. 104 ust. 1.

skreślony

Uzasadnienie

Stosowanie eksperymentalnych praktyk enologicznych często przyczynia się do odstępowania od tradycyjnych metod produkcji; w celu chronienia tych ostatnich za wskazane uważa się niedopuszczanie, by zwykła procedura komitetu zarządzającego wystarczała do akceptacji i usankcjonowania tych eksperymentalnych praktyk enologicznych.

Poprawka 100

ARTYKUŁ 24

Artykuł 24

skreślony

Kryteria udzielenia zezwolenia

 

Przy udzielaniu zezwolenia na praktyki enologiczne zgodnie z procedurą, o której mowa w Art. 104 ust. 1, Komisja:

 

a) opiera się na praktykach enologicznych uznanych przez OIV oraz na wynikach eksperymentalnego stosowania dotychczas niedozwolonych praktyk enologicznych;

 

b) uwzględnia ochronę zdrowia ludzi;

 

c) uwzględnia potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na swoje ustalone oczekiwania i wrażenia, biorąc pod uwagę dostępność i skuteczność środków informacyjnych, które wykluczą takie ryzyko;

 

d) pozwala na zachowanie naturalnych i istotnych właściwości wina i niewprowadzanie istotnych zmian w składzie danego produktu;

 

e) zapewnia akceptowalny minimalny poziom troski o środowisko naturalne;

 

f) przestrzega ogólnych zasad dotyczących praktyk enologicznych i ograniczeń określonych odpowiednio w załącznikach III i IV.

 

Poprawka 101

ARTYKUŁ 26 AKAPIT 1

Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania niniejszego rozdziału oraz załączników III i IV przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania niniejszego rozdziału oraz załączników IVa, V i VI przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

Poprawka 102

Artykuł 26 akapit 2 litera A)

a) dozwolone praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące win musujących;

skreślony

Poprawka 103

Artykuł 26 akapit 2 litera B)

b) dozwolone praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące win likierowych;

skreślony

Poprawka 104

ARTYKUŁ 26 AKAPIT 2 LITERA D)

d) w przypadku braku przepisów wspólnotowych w tej dziedzinie, wymogi dotyczące czystości i określania substancji stosowanych w praktykach enologicznych;

wymogi dotyczące czystości i określania substancji stosowanych w praktykach enologicznych, ograniczenia i niektóre warunki stosowania praktyk i procesów enologicznych, o których mowa w załącznikach IVa i V;

Poprawka 105

Artykuł 26 akapit drugi litera e)

e) przepisy administracyjne odnoszące się do dozwolonych praktyk enologicznych;

e) przepisy administracyjne odnoszące się do praktyk enologicznych, decyzje, wyjątki, odstępstwa, warunki i wykazy znajdujące się w załącznikach IVa i V;

Poprawka 106

ARTYKUŁ 26 AKAPIT DRUGI LITERA G A) (nowa)

 

ga) praktyki i procesy enologiczne dozwolone w odniesieniu do win produkowanych zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2092/911.

_____________

1 Dz.U. L 189 z 20.7.2007, str. 1.

Uzasadnienie

Dla osiągnięcia spójności i uproszczenia praktyki enologiczne stosowane w produkcji wszystkich win, również win ekologicznych, muszą być usankcjonowane szczegółowymi przepisami w ramach wspólnej organizacji rynku wina.

Poprawka 107

TYTUŁ III ROZDZIAŁ II A (nowy) artykuł 26 a (nowy)

Rozdział II a)

 

Środki służące jakości i zróżnicowaniu

 

Artykuł 26a

Destylacja produktów ubocznych produkcji wina

 

1. Zakazane jest nadmierne tłoczenie winogron zmiażdżonych lub nie, oraz tłoczenie osadu drożdżowego winiarskiego. Zakazana jest również ponowna fermentacja wytłoczyn gronowych w celach innych niż destylacja.

 

2. Osoby fizyczne bądź prawne lub stowarzyszenia osób po wyprodukowaniu wina odprowadzają do destylacji wszystkie produkty uboczne winifikacji ściśle rozumianej.

 

3. Zawartość alkoholu w produktach ubocznych musi być równa co najmniej 10% w stosunku do zawartości alkoholu w wyprodukowanym winie jeśli wino, którego to dotyczy, zostało wyprodukowane z winogron. Odstąpienie od tej reguły, z uzasadnionych przyczyn technicznych, jest możliwe, jeśli wino zostało wyprodukowane w drodze fermentacji winiarskiej moszczu gronowego, częściowo sfermentowanego moszczu gronowego lub młodych fermentujących win, jednakże zawartość alkoholu nie może być niższa niż 5 %.

 

Jeżeli stosowny odsetek nie zostanie uzyskany, podmioty podlegające obowiązkowi destylacji dostarczą określoną ilość wyprodukowanego przez siebie wina, co zagwarantuje osiągnięcie wymaganego poziomu procentowego.

 

Państwa członkowskie mogą wprowadzić odstępstwa od ust. 2 i od pierwszego akapitu niniejszego ustępu, dotyczące niektórych kategorii producentów i regionów produkcji. Odstępstwa te przewidują w szczególności wycofanie – po kontroli i na warunkach, które pozostają do określenia – produktów ubocznych pochodzących z przetwórstwa i winifikacji, kompostowanie lub każdą inną formę umożliwiającą ekologicznie racjonalne usunięcie produktów ubocznych.

 

4. Obowiązek destylacji, o którym mowa w ust. 2, może zostać spełniony poprzez destylację produktów określonych w ust. 3 i, w stosownym przypadku, destylację wina przez podmioty inne niż destylarnie, których wykaz należy sporządzić zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 104.

 

5. Osoby lub stowarzyszenia podlegające zobowiązaniom przewidzianym w ust. 2 mogą się z nich wywiązać, usuwając – po kontroli i na warunkach, które pozostają do określenia – produkty uboczne winifikacji.

 

6. Destylarnie mogą korzystać ze wsparcia na zbiórkę i przetwarzanie produktów ubocznych. Zasady przyznawania takiego wsparcia należy określić w rozporządzeniu wykonawczym.

 

7. W przypadku wystąpienia wyjątkowych warunków klimatycznych lub gdy mimo przepisów dotyczących upraw, mających zapobiegać nadwyżkom, zapowiada się bardzo wysoki poziom produkcji, niosący ze sobą ryzyko poważnych zakłóceń na rynku, zawartość alkoholu w produktach ubocznych może zostać zwiększona zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 104 w celu uniknięcia sprzedaży nadprodukcji na rynku. Powyższe zwiększenie może zostać zastosowane w niektórych państwach członkowskich lub w niektórych regionach w zależności od sytuacji na rynku.

 

W takim przypadku, należy przyznać producentom wsparcie w formie zryczałtowanej.

 

8. W żadnym przypadku alkohol uzyskany poprzez taką destylację nie może być przeznaczony do spożycia przez ludzi.

Poprawka 108

TYTUŁ III ROZDZIAŁ II A (nowy) ARTYKUŁ 26 B (nowy)

Artykuł 26b

 

Dotacje dla przetwórstwa

 

1. Wspólnota może ustanowić dotacje dla przetwórstwa wina w celu otrzymania produktów spożywczych, mające na celu wspieranie rynku wina, a w związku z tym sektora alkoholu pitnego, jeżeli jest on tradycyjnie stosowany i może być wprowadzony do obrotu.

 

2. Dotacje są przyznawane na podstawie systemu umów podpisanych między producentami wina a gorzelnikami. Zostanie określona minimalna cena, jaką gorzelnicy będą płacić producentom wina.

 

3. Szczegółowe zasady takiej pomocy przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 104.

Uzasadnienie

Celem poprawki jest zapewnienie zaopatrzenia w alkohol pitny sektorów stosujących tradycyjnie ten alkohol w celu utrzymania tradycyjnej niezbędnej jakości pewnych pochodzących z niego napojów.

Poprawka 109

ARTYKUŁ 27

1. Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

1. Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

a) „nazwa pochodzenia” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, kraju, która to nazwa służy do opisu wina, wina likierowego, wina musującego, napowietrzonego wina musującego, wina półmusującego lub wina z przejrzałych winogron spełniającego następujące wymagania:

a) „nazwa pochodzenia” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, niewielkiego geograficznie państwa członkowskiego, która to nazwa służy do opisu wina, wina likierowego, wina musującego, wina półmusującego, wina z suszonych winogron lub wina z przejrzałych winogron, pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, tego państwa członkowskiego i spełniającego następujące wymagania:

i) jego jakość i cechy charakterystyczne są zasadniczo lub wyłącznie wynikiem szczególnego środowiska geograficznego z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz ludzkimi;

i) jego jakość i cechy charakterystyczne są zasadniczo lub wyłącznie wynikiem szczególnego środowiska geograficznego z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz ludzkimi;

ii) winogrona, z których jest produkowane, pochodzą wyłącznie z tego geograficznego obszaru;

ii) winogrona, z których jest produkowane, pochodzą wyłącznie z tego geograficznego obszaru;

iii) otrzymywane jest wyłącznie z odmian winorośli należących do Vitis vinifera.

iii) otrzymywane jest wyłącznie z odmian winorośli należących do Vitis vinifera.

 

iiia) jego produkcja, w tym przetwarzanie winogron, wytwarzanie oraz, w stosownych przypadkach, dojrzewanie i butelkowanie odbywa się w określonym obszarze geograficznym.

b) „oznaczenie geograficzne” oznacza oznaczenie odnoszące się do regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych przypadkach, kraju, które to oznaczenie służy do opisu wina, wina likierowego, wina musującego, napowietrzonego wina musującego, wina półmusującego lub wina z przejrzałych winogron spełniającego następujące wymagania:

b) „oznaczenie geograficzne” oznacza oznaczenie odnoszące się do regionu, lub, w szczególnych przypadkach, niewielkiego geograficznie państwa członkowskiego lub do określonego miejsca, które to oznaczenie służy do opisu wina, wina likierowego, wina musującego, wina półmusującego, wina z suszonych winogron lub wina z przejrzałych winogron, pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, z tego państwa członkowskiego i spełniającego następujące wymagania:

i) jego jakość, cechy charakterystyczne lub reputacja są zasadniczo związane z jego pochodzeniem geograficznym;

i) jego jakość, cechy charakterystyczne lub reputacja są zasadniczo związane z jego pochodzeniem geograficznym;

 

ii) przynajmniej 85 % winogron, z których jest produkowane, pochodzi wyłącznie z tego geograficznego obszaru;

ii) przynajmniej 85 % winogron, z których jest produkowane, pochodzi wyłącznie z tego geograficznego obszaru;

iii) otrzymywane jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera lub z krzyżówki tych gatunków z innymi gatunkami rodzaju Vitis.

iii) otrzymywane jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera.

 

iiia) jego produkcja, w tym przetwarzanie winogron, wytwarzanie oraz, w stosownych przypadkach, dojrzewanie i butelkowanie odbywa się w określonym obszarze geograficznym.

 

1a. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) iiia) i b) iiia) wino posiadające nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne może być pozyskiwane lub produkowane w obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie wyznaczonego obszaru geograficznego, o ile zainteresowane państwo członkowskie wyraźnie na to zezwoliło i na określonych warunkach.

2. Tradycyjne nazwy są uważane za oznaczenie geograficzne, jeśli:

2. Tradycyjne nazwy są uważane za oznaczenie geograficzne, jeśli:

a) oznaczają wino;

a) oznaczają wino;

b) odnoszą się do nazwy geograficznej;

b) odnoszą się do nazwy geograficznej;

c) spełniają warunki, o których mowa w ust. 1 lit. a) pkt i)-iii).

c) spełniają warunki, o których mowa w ust. 1 lit. a) pkt i)-iii).

3. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, w tym odnoszące się do obszarów geograficznych w krajach trzecich kwalifikują się do ochrony we Wspólnocie zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozdziale.

3. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, w tym odnoszące się do obszarów geograficznych w krajach trzecich kwalifikują się do ochrony we Wspólnocie zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozdziale.

 

3a. Państwa członkowskie produkujące wino mogą, uwzględniając tradycje lokalne, określać wszelkie dodatkowe lub bardziej rygorystyczne właściwości lub warunki produkcji, wytwarzania i obrotu w odniesieniu do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia i chronione oznaczenie geograficzne.

Poprawka 110

ARTYKUŁ 28 USTĘP 1 LITERA A)

a) nazwę, która ma być chroniona;

a) nazwę, która ma być chroniona oraz podjednostki geograficzne noszące tradycyjne nazwy, których ogół określa pochodzenie;

Uzasadnienie

Warunki lokalne lub obszary stanowiące obszar uprawy winoroślimuszą nadal korzystać z ochrony UE. Takie sformułowanie umożliwia zagwarantowanie np., że poza nazwą pochodzenia „Franken” tradycyjne warunki regionu, stanowiące nieodłączną część pochodzenia, będą chronione.

Poprawka 111

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

Zawiera ona:

Zawiera ona co najmniej:

Poprawka 112

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA - A (nowa)

 

-a) nazwę, dla której wnioskuje się o ochronę;

Poprawka 113

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA A)

a) opis wina obejmujący jego główne właściwości fizyczne, chemiczne, mikrobiologiczne i organoleptyczne;

a) opis wina lub win obejmujący w stosownych przypadkach jego lub ich główne właściwości fizyczne, chemiczne, mikrobiologiczne lub organoleptyczne;

Uzasadnienie

Poprawka pozwala na uściślenie, że aby uzyskać ochronę, nie jest konieczne ograniczanie się do jednego danego rodzaju wina w obszarze uprawy winorośli.

Poprawka 114

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA - A (nowa)

 

aa) praktyki uprawy rolnej;

Poprawka 115

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA A B) (nowa)

 

ab) metody fermentacji winiarskiej i szczególne praktyki enologiczne stosowane przy produkcji wina;

Poprawka 116

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA C)

c) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego;

c) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego, w którym ma miejsce uprawa winorośli i winifikacja, wytwarzanie oraz dojrzewanie i butelkowanie;

Uzasadnienie

Konieczne jest dostosowanie przedmiotowego tekstu do rozporządzenia 510/2006 poprzez umocnienie zasady, zgodnie z którą produkcja w ramach sektora ma miejsce w obrębie określonego obszaru geograficznego.

Poprawka 117

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA E)

e) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino;

e) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino lub z których otrzymywane są wina;

Uzasadnienie

Poprawka pozwala na uściślenie, że aby uzyskać ochronę, nie jest konieczne ograniczanie się do jednego danego rodzaju wina w obszarze uprawy winorośli.

Poprawka 118

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA F)

f) szczegóły określające związek jakości, reputacji lub cech charakterystycznych ze środowiskiem geograficznym lub pochodzeniem geograficznym;

f) szczegóły uzasadniające:

 

i) związek pomiędzy jakością lub cechami charakterystycznymi wina a środowiskiem geograficznym, przewidziany w art. 27 ust. 1 lit. a) lub zależnie od przypadku,

 

ii) związek między określoną jakością, renomą lub inną cechą charakterystyczną wina a pochodzeniem geograficznym, o którym mowa w art. 27 ust. 1 lit. b);

Poprawka 119

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA F A) (nowa)

 

fa) ewentualne zalecenia dotyczące produkcji, zamykania, a także materiałów, pojemności oraz typologii opakowań;

Poprawka 120

ARTYKUŁ 28 USTĘP 2 AKAPIT 2 LITERA F B) (nowa)

 

fb) ewentualne logo wskazujące na nazwę, zamieszczane obowiązkowo lub fakultatywnie na etykiecie;

Poprawka 121

ARTYKUŁ 30 USTĘP 1

1. Każda zainteresowana grupa producentów lub w wyjątkowych przypadkach jeden producent może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego. Inne zainteresowane strony mogą przyłączyć się do wniosku.

1. Każda zainteresowana grupa producentów lub w wyjątkowych przypadkach jeden producent może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego. Inne zainteresowane strony mogą przyłączyć się do wniosku. Reprezentatywny charakter grupy musi być należycie udokumentowany.

Poprawka 122

ARTYKUŁ 30 USTĘP 3 A (nowy)

 

3a. Wnioski o przyznanie nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych są składane w państwie członkowskim, w którym znajduje się największa część obszaru w rozumieniu ust. 2 lit. c).

Uzasadnienie

Wnioski o przyznanie nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych są składane w państwie członkowskim, w którym znajduje się największa część odnośnego obszaru.

Poprawka 123

ARTYKUŁ 31 USTĘP 3

3. Państwo członkowskie sprawdza czy wniosek o objęcie ochroną spełnia warunki określone w niniejszym rozdziale.

3. Państwo członkowskie sprawdza za pomocą odpowiednich środków, czy wniosek o objęcie ochroną jest uzasadniony i czy spełnia warunki określone w niniejszym rozdziale.

Państwo członkowskie przeprowadza krajową procedurę zapewniając odpowiednią publikację wniosku oraz przewidując okres przynajmniej dwóch miesięcy od daty publikacji na zgłoszenie sprzeciwu wobec zaproponowanej ochrony przez dowolną osobę fizyczną lub prawną, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, mającą siedzibę lub zamieszkałą na terytorium danego państwa, poprzez przedstawienie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia danemu państwu członkowskiemu.

Państwo członkowskie przeprowadza krajową procedurę zapewniając odpowiednią publikację wniosku oraz przewidując rozsądny okres od daty publikacji na zgłoszenie sprzeciwu wobec zaproponowanej ochrony przez dowolną osobę fizyczną lub prawną, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, mającą siedzibę lub zamieszkałą na terytorium danego państwa, poprzez przedstawienie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia danemu państwu członkowskiemu.

Uzasadnienie

Dostosowanie do art. 5 ust. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Ustanowienie jedynie minimalnego terminu na złożenie sprzeciwu nie gwarantuje zamknięcia procedury krajowej w rozsądnym terminie.

Poprawka 124

ARTYKUŁ 32 USTĘP 2

2. Komisja sprawdza czy wnioski o objęcie ochroną, o których mowa w art. 31 ust. 7, spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale.

2. Komisja sprawdza za pomocą odpowiednich środków, czy wniosek o objęcie ochroną, o którym mowa w art. 31 ust. 7, jest uzasadniony i czy spełnia warunki określone w niniejszym rozdziale. Weryfikacji tej dokonuje się w terminie dwunastu miesięcy.

Uzasadnienie

Przystosowanie do art. 6 rozporządzenia 510/2006.

Poprawka 125

ARTYKUŁ 33 AKAPIT 1

W ciągu dwóch miesięcy od daty publikacji przewidzianej w art. 32 ust. 3 akapit pierwszy, dowolne państwo członkowskie lub kraj trzeci, lub dowolna osoba fizyczna lub prawna, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, mająca siedzibę lub zamieszkała na terytorium państwa członkowskiego innego niż wnioskujące o objęcie ochroną lub kraju trzeciego, może zgłosić sprzeciw wobec zaproponowanego objęcia ochroną poprzez przedstawienie Komisji odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

W ciągu sześciu miesięcy od daty publikacji przewidzianej w art. 32 ust. 3 akapit pierwszy, dowolne państwo członkowskie lub kraj trzeci, lub dowolna osoba fizyczna lub prawna, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, mająca siedzibę lub zamieszkała na terytorium państwa członkowskiego innego niż wnioskujące o objęcie ochroną lub kraju trzeciego, może zgłosić sprzeciw wobec zaproponowanego objęcia ochroną poprzez przedstawienie Komisji odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

Uzasadnienie

Przystosowanie do art. 7 rozporządzenia 510/2006, które określa inny termin na składanie sprzeciwu na szczeblu europejskim.

Poprawka 126

ARTYKUŁ 33 AKAPIT 2

W przypadku osoby fizycznej lub prawnej mającej siedzibę lub zamieszkałej w kraju trzecim, takie oświadczenie należy złożyć, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz zainteresowanego kraju trzeciego, w terminie dwóch miesięcy, o których mowa w akapicie 1.

W przypadku osoby fizycznej lub prawnej mającej siedzibę lub zamieszkałej w kraju trzecim, takie oświadczenie należy złożyć, bezpośrednio lub za pośrednictwem władz zainteresowanego kraju trzeciego, w terminie, o którym mowa w akapicie 1.

Poprawka 127

ARTYKUŁ 35 USTĘP 1

1. Nazwa homonimiczna z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym kwalifikuje się do ochrony jako nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, pod warunkiem, że można ją odróżnić od chronionej nazwy pochodzenia, tak aby zapewnić, że konsumenci nie będą wprowadzeni w błąd w odniesieniu do prawdziwego pochodzenia geograficznego danego wina.

1. Nazwa homonimiczna z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym kwalifikuje się do ochrony jako nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, pod warunkiem, że zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 45, określone są warunki praktyczne, które poprzez wprowadznie odpowiednich elementów rozróżnienia umożliwiają zainteresowanym producentom korzystanie z równego traktowania, a konsumentom uniknięcie wprowadzania w błąd.

Poprawka 128

ARTYKUŁ 37 USTĘP 1 AKAPIT 1

1. Jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są objęte ochroną na mocy niniejszego rozporządzenia, wniosek o rejestrację znaku towarowego odnoszący się do jednej z sytuacji, o których mowa w art. 38 ust. 2, dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku IV zostaje odrzucony, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

1. Jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są objęte ochroną na mocy niniejszego rozporządzenia, wniosek o rejestrację znaku towarowego odnoszący się do jednej z sytuacji, o których mowa w art. 38 ust. 2, dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku IV zostaje odrzucony, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia państwu członkowskiemu wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

Uzasadnienie

W oparciu o międzynarodowe porozumienia w sprawie ochrony własności intelektualnej (ADPIC) ochrona oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia nie może być mniejsza niż ta gwarantowana obecnie rozporządzeniem 1493/1999.

Poprawka 129

ARTYKUŁ 37 USTĘP 2

2. Nie naruszając przepisów art. 36 ust. 2, znak towarowy, którego stosowanie odpowiada jednej z sytuacji, o których mowa w art. 38 ust. 2, którego dotyczy wniosek, zarejestrowano lub ustanowiono poprzez używanie, jeżeli taka możliwość dopuszczona jest przez odnośne prawodawstwo, na terytorium Wspólnoty przed datą przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, może pozostać w użyciu i zaś jego okres stosowania może zostać przedłużony niezależnie od ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem, że brak podstaw do jego unieważnienia lub cofnięcia, jak określono w dyrektywie Rady 89/104/EWG lub rozporządzeniu Rady (WE) nr 40/94.

skreślony

W takich przypadkach stosowanie nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego równolegle do stosowania odpowiednich znaków towarowych jest dozwolone.

 

Poprawka 130

ARTYKUŁ 38 USTĘP 1

1. Chronione nazwy pochodzenia i chronione oznaczenia geograficzne mogą być stosowane przez wszelkie podmioty gospodarcze wprowadzające do obrotu wino, które zostało wyprodukowane zgodnie z odpowiednią specyfikacją produktu.

skreślony

Poprawka 131

ARTYKUŁ 38 USTĘP 2 LITERA A) TIRET DRUGIE

– jeśli takie zastosowanie wykorzystuje reputację nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

– jeśli takie zastosowanie może zaszkodzić reputacji nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego lub ją naruszyć;

Poprawka 132

ARTYKUŁ 38 USTĘP 2 A (nowy)

 

2a. W odstępstwie od ust. 2 napój spirytusowy określony postanowieniami wspólnotowymi, inny niż wino lub moszcz winogronowy, może nosić chronioną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne pod warunkiem, że zostaną one przyznane przez państwo członkowskie, w którym nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są chronione.

Poprawka 133

ARTYKUŁ 38 USTĘP 3 A (nowy)

 

3a. Wyroby nieodpowiadające przepisom niniejszego rozporządzenia nie mogą być przetrzymywane z przeznaczeniem na sprzedaż lub wprowadzone na rynek Wspólnoty ani wywożone.

Poprawka 134

ARTYKUŁ 38 USTĘP 4

4. Państwa członkowskie podejmują kroki konieczne do zaprzestania niezgodnego z prawem stosowania chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o których mowa w ust. 2.

4. Państwa członkowskie podejmują kroki konieczne do zaprzestania niezgodnego z prawem stosowania chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o których mowa w ust. 2 i powiadamiają o nich Komisję. Komisja na odpowiednio uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, kraju trzeciego lub dowolnej osoby fizycznej lub prawnej, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, interweniuje w celu zagwarantowania skutecznej ochrony chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego.

Poprawka 135

ARTYKUŁ 38 USTĘP 4 A (nowy)

 

4a. Komisja ustanawia kary w przypadku nie przestrzegania obowiązku przyjęcia koniecznych środków.

Poprawka 136

Artykuł 38 ustęp 4 B (nowy)

 

4b. Państwa członkowskie mogą zachować lub przyjąć wszelkie przepisy krajowe, które gwarantują jeszcze lepszą ochronę chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

Poprawka 137

ARTYKUŁ 40 USTĘP 1

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za kontrole w odniesieniu do zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozdziale zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć do tych kontroli organizacje międzybranżowe, jeśli odpowiednio gwarantują one obiektywizm i bezstronność.

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za kontrole w odniesieniu do zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozdziale zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004. Państwa członkowskie mogą również wyznaczyć do tych kontroli organizacje międzybranżowe, jeśli odpowiednio gwarantują one obiektywizm, zasób kompetencji i bezstronność.

Poprawka 138

ARTYKUŁ 41 USTĘP 1 AKAPIT 1 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

1. W odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych odnoszących się do obszaru geograficznego znajdującego się we Wspólnocie, roczna weryfikacja zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie lub po rozlewie wina zapewniana jest przez:

1. W odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych odnoszących się do obszaru geograficznego znajdującego się we Wspólnocie, weryfikacja zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie lub po rozlewie wina zapewniana jest przez:

Poprawka 139

ARTYKUŁ 41 USTĘP 1 AKAPIT 2

Podmioty gospodarcze ponoszą koszty weryfikacji, której są przedmiotem.

Podmioty gospodarcze mogą ponosić koszty weryfikacji, której są przedmiotem.

Poprawka 140

ARTYKUŁ 43 AKAPIT 1

Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, z inicjatywy Komisji lub na odpowiednio uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, kraju trzeciego lub dowolnej osoby fizycznej lub prawnej, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, może zostać podjęta decyzja o wygaśnięciu ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, jeśli zgodność z odpowiednią specyfikacją produktu już nie jest zapewniona.

Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 45 ust. 1, z inicjatywy Komisji lub na odpowiednio uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, kraju trzeciego lub dowolnej osoby fizycznej lub prawnej, której zainteresowanie jest prawnie uzasadnione, może zostać podjęta decyzja o wygaśnięciu ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, jeśli zgodność z odpowiednią specyfikacją produktu już nie jest zapewniona.

Uzasadnienie

Komitet regulacyjny a nie zarządzający.

Poprawka 141

ARTYKUŁ 44 USTĘP 2 LITERA A)

a) dokumentację techniczną przewidzianą w art. 28 ust. 1;

skreślony

Poprawka 142

ARTYKUŁ 44 USTĘP 2 LITERA B)

b) krajowe decyzje podające jej ważność.

skreślony

Poprawka 143

ARTYKUŁ 44 USTĘP 3

3. Nazwy, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do których nie przedłożono informacji, o których mowa w ust. 2, do dnia 31 grudnia 2010 r. tracą ochronę na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja podejmuje odpowiednie formalne kroki w celu usunięcia tych nazw z rejestru przewidzianego w art. 39.

skreślony

Poprawka 144

ARTYKUŁ 44 USTĘP 4

4. W drodze odstępstwa od art. 43 do dnia 31 grudnia 2013 r. będzie można z inicjatywy Komisji i zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, odwołać objęcie ochroną nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeśli nie spełniają one odpowiednich warunków do objęcia ochroną.

skreślony

Poprawka 145

ARTYKUŁ 45 AKAPIT 1

Szczegółowe przepisy dotyczące wykonywania niniejszego rozdziału przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

Szczegółowe przepisy dotyczące wykonywania niniejszego rozdziału są przyjmowane przez Komisję wspomaganą przez komitet regulacyjny.

 

Zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres przewidziany w art. 5 ust. 2 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

Uzasadnienie

Przepisy wykonawcze muszą zostać przyjęte przez komitet regulacyjny, a nie przez komitet zarządzający.

Poprawka 146

TYTUŁ III ROZDZIAŁ IV TYTUŁ

Etykietowanie

Określenie, oznaczenie, prezentacja i ochrona określonych produktów

Uzasadnienie

Tytuł istniejący w obecnej wspólnej organizacji rynku (rozporządzenie nr 1493/1999) jest bardziej reprezentatywny dla aspektów objętych artykułami rozdziału IV.

Poprawka 147

ARTYKUŁ 47

Do celów niniejszego rozporządzenia „etykietowanie” oznacza wszelkie słowa, dane szczegółowe, znaki towarowe, znaki firmowe, elementy graficzne lub symbole umieszczone na wszelkich opakowaniach, dokumentach, zawiadomieniach, etykietach, pierścieniach lub zamknięciach towarzyszących danemu produktowi lub odnoszących się do niego.

Do celów niniejszego rozporządzenia „etykietowanie” oznacza wszelkie słowa, dane szczegółowe, znaki towarowe, znaki firmowe, elementy graficzne lub symbole umieszczone na wszelkich opakowaniach, dokumentach, zawiadomieniach, etykietach, pierścieniach lub zamknięciach towarzyszących danemu produktowi lub odnoszących się do niego przeznaczone dla konsumenta końcowego.

Poprawka 148

ARTYKUŁ 47 AKAPIT 1 A (nowy)

 

Zasady etykietowania uwzględniają ochronę prawnie uzasadnionych interesów konsumentów, ochronę prawnie uzasadnionych interesów producentów, należyte funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz rozwój produkcji wyrobów dobrej jakości.

Poprawka 149

ARTYKUŁ 48 A (nowy)

Artykuł 48a

 

Wykorzystanie złożonej nazwy handlowej

 

Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących harmonizacji prawa, państwa członkowskie mogą zezwolić na stosowanie słowa „wino” wraz z nazwą owocu w formie nazwy złożonej w celu oznaczenia produktów uzyskanych przez fermentację owoców innych niż winogrona.

 

Artykuł 52 nie ma wpływu na powyższą możliwość.

Uzasadnienie

W aktualnie obowiązującym rozporządzeniu (WE) nr 1493/99 zezwala się na stosowanie nazwy handlowej „wino” w etykietowaniu wyrobów innych niż wino gronowe. Niestety w projekcie nowego rozporządzenia zezwolenie na stosowanie takich nazwy handlowych jak „wino owocowe”, ,,wino jabłkowe”, czy ,,wino porzeczkowe” nie zostało utrzymane.

Wina owocowe inne niż gronowe są zakorzenione w świadomości konsumentów i produkowane w wielu krajach Unii Europejskiej od setek lat. W Polsce tradycja produkcji wina sięga XIII wieku.

Poprawka 150

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA A A) (nowa)

aa) kategorie produktów winiarskich, o których mowa w pkt 5 i 7 załącznika IV nie mogą być wykorzystywane przy etykietowaniu win o chronionej nazwie pochodzenia oraz z chronionym oznaczeniem geograficznym;

Poprawka 151

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA b) TIRET PIERWSZE

– termin „chroniona nazwa pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne”, oraz

– termin „chroniona nazwa pochodzenia” lub oznaczenie „Vino dela tierra”, „οίνος τοπικός”, „zemské víno”, „regional vin”, „Landwein”, „ονομασία κατά παράδοση”, „regional wine”, „vin de pays”, „indicazione geografica tipica», „tájbor”, „inbid ta’ lokalità tradizzjonali,”, „landwijn”, „vinho regional”, „deželno vino PGO”, „deželno vino s priznano geografsko oznako”, „geograafilise tähistusega lauavein”, „lantvin” oraz

Poprawka 152

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA C A) (nowa)

ca) objętość;

Poprawka 153

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA C B) (nowa)

cb) w przypadku wymienionym w załączniku IV pkt 4 – oznaczenie rodzaju produktu;

Uzasadnienie

W świetle obowiązującego prawa rodzaj produktu i w związku z tym pozostała zawartość cukru stanowią obowiązkowe dane w przypadku win musujących/[Sekt]. Konsument jest przyzwyczajony do tej istotnej informacji. Dlatego należy ją zachować.

Poprawka 154

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA C C) (nowa)

cc) w przypadku wysyłania do innego państwa członkowskiego lub w przypadku eksportu wskazanie pochodzenia wraz z nazwą kraju członkowskiego pochodzenia;

Poprawka 155

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA C D) (nowa)

cd) nazwisko lub nazwę firmy butelkującej, gminę, w której prowadzi swoją główną działalność i państwo członkowskie.

 

Są one napisane czcionką takiej samej wielkości i zawsze są poprzedzone formułą „Butelkowane przez...” lub jej innymi wariantami dozwolonymi na mocy przepisów wspólnotowych lub państw członkowskich.

 

W przypadku gdy butelkowanie lub wysyłka odbywa się w jednostce administracji lokalnej innej niż jednostka butelkującego bądź ekspedytora, albo w jednostce sąsiedniej, danym wymienionym w tym ustępie towarzyszą odniesienia do jednostki administracji lokalnej, w której te działania miały miejsce, a w przypadku gdy miały one miejsce w innym państwie członkowskim - nazwa tego Państwa.

Poprawka 156

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA D)

d) wskazanie pochodzenia wina;

d) wskazanie pochodzenia winogron, moszczu i wina;

Poprawka 157

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA F A) (nowa)

f a) wskazanie ewentualnych określeń lub informacji obowiązkowych w związku z ochroną zdrowia publicznego, których zasady stosowania określa się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

Uzasadnienie

W celu zachowania spójności, uwzględnienia szczególnego charakteru zasad etykietowania win unikając jednocześnie wszelkiego rodzaju przeszkód w swobodnym obrocie winami na rynku wewnętrznym, szczegółowe przepisy dotyczące określeń związanych ze zdrowiem publicznym powinny być określone przez Komisję w szczególnych ramach wspólnej organizacji rynku wina. Niektóre państwa członkowskie wprowadzają obowiązek wskazywania na etykietach pewnych alergenów, uzasadniając to względami zdrowia publicznego (art. 30 TWE) i uniemożliwiając w rzeczywistości wwóz na ich terytorium wina z innych państw członkowskich.

Poprawka 158

ARTYKUŁ 49 USTĘP 1 LITERA F B) (nowa)

fb) numer partii towaru;

Poprawka 159

ARTYKUŁ 49 USTĘP 3 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) odesłanie do terminów „chroniona nazwa pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne” może być pominięte w następujących przypadkach:

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) odesłanie do terminów „chroniona nazwa pochodzenia” może być pominięte w następujących przypadkach:

Poprawka 160

ARTYKUŁ 49 USTĘP 3 LITERA B)

b) gdy w wyjątkowych okolicznościach, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, nazwa chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego jest umieszczona na etykiecie.

b) gdy w wyjątkowych okolicznościach, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, nazwa chronionej nazwy pochodzenia jest umieszczona na etykiecie.

Poprawka 161

ARTYKUŁ 49 USTĘP 3 A (nowy)

 

3 a. Te obowiązkowe dane powinny być umieszczone w tym samym polu wizualnym opakowania i napisane czcionką wyraźną, czytelną, nieusuwalną i wystarczająco dużą, aby odcinały się od tła i mogły łatwo wyróżniać się.

Poprawka 162

ARTYKUŁ 50 ZDANIE WPROWADZAJĄCE

Etykietowanie produktów, o którym mowa w art. 49 ust. 1, może w szczególności obejmować następujące fakultatywne dane szczegółowe:

Etykietowanie produktów, o którym mowa w art. 49 ust. 1, za wyjątkiem tych, o których mowa w załączniku IV pkt 5 i 7, może również obejmować następujące fakultatywne dane szczegółowe:

Uzasadnienie

Dobrowolne zamieszczanie informacji o wartościowości powinno być zgodnie z obecnym stanem prawnym zarezerwowane dla produktów otrzymywanych z pierwszej lub drugiej fermentacji.

Poprawka 163

ARTYKUŁ 50 LITERA A)

a) rocznik;

a) wyłącznie dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym:

 

rocznik,

 

– nazwę jednej lub więcej odmian winorośli;

 

– dodatkowe terminy tradycyjne.

 

„Tradycyjny termin dodatkowy” oznacza termin używany tradycyjnie w państwach członkowskich producenta dla określenia win, o których mowa w niniejszym tytule, odnoszący się w szczególności do metody produkcji, dojrzewania lub jakości, koloru, rodzaju miejsca lub wydarzenia historycznego związanego z historią danego wina, i określony w prawodawstwie państwa członkowskiego producenta dla oznaczenia win, o których mowa, produkowanych na terytorium tego państwa.

 

Tradycyjny termin spełnia następujące warunki:

a) wyróżnia się w dostatecznym stopniu lub cieszy się solidną renomą na rynku Wspólnoty;

b) jest stosowany tradycyjnie w danym państwie członkowskim od co najmniej dziesięciu lat; oraz

c) jest stosowany do jednego wina lub, w danym przypadku, do wielu win lub kategorii win wspólnotowych.

 

- jednostki geograficzne większe lub mniejsze od regionu lub określonego miejsca;

 

- wspólnotowy symbol oznaczający „chronioną nazwę pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne”.

Poprawka 164

ARTYKUŁ 50 LITERA B)

b) nazwę jednej lub więcej odmian winorośli;

b) Dla wszystkich win:

 

- informacje na temat zawartości cukru,

 

- określenia odnoszące się do określonych metod produkcji,

 

- rodzaj produktu zgodnie z aneksem IV,

 

- szczególny kolor, zgodnie z zasadami przewidzianym przez państwo członkowskie producenta,

 

- nazwisko, adres i zawód osoby/osób uczestniczącej/ych we wprowadzeniu do obrotu. W przypadku butelkowania na zlecenie, oznaczenie butelkującego jest uzupełnione słowami „butelkowane dla ...” lub, w przypadku gdy wskazane jest również nazwisko, adres i zawód osoby, która przeprowadziła butelkowanie na rzecz osoby trzeciej, słowami „butelkowane dla … przez ...”,

 

- zarejestrowany znak firmowy,

 

- przy etykietowaniu produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu można stosować kod dla oznaczenia gminy, w której ma siedzibę butelkujący, i jego nazwy lub w danym przypadku nazwy importera, pod warunkiem, że jest to dozwolone lub przewidziane przez państwo członkowskie, na terytorium którego są butelkowane te produkty. Warunkiem zastosowania takiego kodu jest podanie na opakowaniu pełnego nazwiska lub firmy osoby lub grupy osób, innych niż butelkujący, która uczestniczy we wprowadzaniu do obrotu, oraz gminy lub części gminy, w której ma siedzibę ta osoba lub grupa osób.

Poprawka 165

ARTYKUŁ 50 LITERA C)

c) informacje na temat zawartości cukru;

c) W przypadku win wyprodukowanych na terytorium danego państwa członkowskiego państwo to może uznać pewne określenia wymienione w literach a) i b) za obowiązkowe, zakazać lub ograniczyć ich stosowanie.

Poprawka 166

ARTYKUŁ 50 LITERA C A) (nowa)

ca) informacje na temat zawartości ditlenku siarki;

Uzasadnienie

Użycie ditlenku siarki było zawsze uważane na niezbędne zarówno w technologii produkcji win białych, jak i czerwonych. Obecnie występuje zdecydowana tendencja do ograniczania użycia tego dodatku.

Jako że tolerancja na ditlenek siarki różni się w zależności od osoby, wskazane byłoby, aby zawartość tego dodatku została fakultatywnie określona na etykiecie, dostarczając w ten sposób użytkownikowi końcowemu bardziej precyzyjnych informacji.

Poprawka 167

ARTYKUŁ 50 LITERA D)

d) dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, tradycyjne terminy inne niż nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, określające produkcję lub metodę dojrzewania lub właściwości, kolor, rodzaj miejsca danego wina;

skreślony

Poprawka 168

ARTYKUŁ 50 LITERA E)

e) wspólnotowy symbol oznaczający chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne;.

skreślony

Poprawka 169

ARTYKUŁ 50 LITERA F)

f) określenia odnoszące się do niektórych metod produkcji.

skreślony

Poprawka 170

ARTYKUŁ 50 LITERA F A) (nowa)

fa) nazwę jednostki geograficznej mniejszej niż nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne obejmujące inną nazwę niż nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym.

Poprawka 171

ARTYKUŁ 51 AKAPIT 2

Nazwa chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego lub specyficzna krajowa nazwa podawane są na etykiecie w urzędowym języku lub urzędowych językach państwa członkowskiego, z którego pochodzi wino.

Określenia dotyczące:

 

- nazwy chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego,

 

- sformułowań tradycyjnych,

 

- nazwy przedsiębiorstw sektora wina lub ich grup oraz dotyczące butelkowania

 

są zredagowane i figurują na etykiecie wyłącznie w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, na terytorium którego dany produkt został wyprodukowany.

 

W przypadku produktów pochodzących z państwa członkowskiego, którego alfabet jest inny niż alfabet łaciński, określenia wymienione w poprzednim akapicie mogą być powtórzone w jednym lub kilku językach urzędowych Wspólnoty.

Poprawka 172

Artykuł 52 AKAPIT -1 (nowy)

 

Zabrania się wprowadzania do obrotu produktów objętych niniejszym rozporządzeniem i opatrzonych etykietą niezgodną z przepisami niniejszego rozdziału.

Poprawka 173

ARTYKUŁ 52

Właściwe organy państw członkowskich podejmują działania w celu zagwarantowania, że wino nieopatrzone etykietą zgodnie z niniejszym rozdziałem nie jest wprowadzane na rynek lub jest wycofywane z rynku.

Właściwe organy państw członkowskich podejmują działania w celu zagwarantowania, że wino nieopatrzone etykietą zgodnie z niniejszym rozdziałem i zasadami jego stosowania nie jest wprowadzane na rynek ani eksportowane lub jest wycofywane z rynku.

Poprawka 174

ARTYKUŁ 52 AKAPIT 1 A (nowy)

 

Komisja ustanawia kary w przypadku nie przestrzegania obowiązku przyjęcia koniecznych środków.

Poprawka 175

Artykuł 53 akapit 2 litera A)

a) szczegóły dotyczące podawania pochodzenia wina;

d) szczegóły dotyczące podawania pochodzenia winogron, moszczu i wina;

Poprawka 176

ARTYKUŁ 53 AKAPIT 2 LITERA D A) (nowa)

 

d a) określenia dotyczące win produkowanych zgodnie przepisami wykonawczymi do rozporządzenia (WE) nr 834/2007.

Uzasadnienie

W celu uzyskania spójności i uproszczenia tekstu zasady etykietowania wszystkich win, w tym również win ekologicznych, powinny być zawarte w szczegółowym rozporządzeniu dotyczącym win.

Poprawka 177

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII A) (nowa)

vii a) zapewnianiem planowania produkcji i jej dostosowania do popytu, zarówno pod względem ilości i jakości, jak i zgodności z normami bezpieczeństwa żywności;

Poprawka 178

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII B) (nowa)

vii b) monitorowaniem programów dotyczących praktyk rolniczych i norm środowiskowych, o których mowa w art. 13 b;

Poprawka 179

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII C) (nowa)

vii c) promowaniem przyjaznych dla środowiska praktyk kulturowych, technik produkcji i technik gospodarowania odpadami w celu ochrony jakości wody, gleby i krajobrazów oraz zachowania lub wspierania różnorodności biologicznej; poszukiwaniem nowych rozwiązań umożliwiających ograniczenie stosowania produktów fitosanitarnych;

Poprawka 180

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII D) (nowa)

vii d) realizacją inicjatyw z zakresu logistyki i badań technologicznych;

Poprawka 181

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII E) (nowa)

vii e) informowaniem konsumentów;

Poprawka 182

ARTYKUŁ 54 LITERA C VII F) (nowa)

vii f) ułatwianiem dostępu do nowych rynków i przeprowadzaniem badań niezbędnych do dostosowania produkcji celem wytwarzania produktów lepiej odpowiadających wymogom rynku i gustom konsumentów oraz do poprawy obrotu i handlu produktami sektora;

Poprawka 183

ARTYKUŁ 54 AKAPITY 1 A) I 1 B)(nowe)

Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie ustalają i definiują rolę organizacji producentów w projektach realizowanych w ramach programów wsparcia:

 

Państwa członkowskie nie mogą ograniczać uznawania tego rodzaju organizacji jedynie do organizacji praktykujących przekazywanie prawa własności, tzn. organizacji producentów skupujących produkcję swoich członków w celu jej odsprzedania.

Uzasadnienie

Różnorodność podmiotów sektora wina jest faktem i należy uwzględniać specyfikę każdego z nich. Przepisy wspólnotowe muszą zachęcać do dywersyfikacji inicjatyw stowarzyszania się, gdyż nie istnieje koniecznie potrzeba przekazywania prawa własności w celu koncentracji podaży.

Poprawka 184

ARTYKUŁ 55 LITERA B)

b) powstały z inicjatywy wszystkich lub niektórych organizacji lub stowarzyszeń, które je tworzą;

b) powstały z inicjatywy przedstawicieli sektorów gospodarki, o których mowa w lit. a);

Uzasadnienie

Tworzenie organizacji międzybranżowych. Poprawka odnosi się do przedstawicieli sektorów gospodarki związanych z produkcją, przetwórstwem i handlem winem (lit. a)).

Poprawka 185

ARTYKUŁ 55 LITERA C VIII A) (nowa)

vii a) monitorowanie programów dotyczących praktyk rolniczych i norm środowiskowych, o których mowa w art. 13 b oraz zarządzanie nimi;

Poprawka 186

ARTYKUŁ 55 LITERA C) X)

x) prowadzenie działań na rzecz promocji wina, zwłaszcza w krajach trzecich;

x) prowadzenie działań na rzecz promocji wina;

Poprawka 187

ARTYKUŁ 55 LITERA C) XII A) (nowa)

 

xii a) działania w zakresie restrukturyzacji produkcji;

Poprawka 188

ARTYKUŁ 55 LITERA C) XII B) (nowa)

 

xii b) wszelkie działania zgodne z przepisami wspólnotowymi.

Uzasadnienie

Organizacje międzybranżowe (lub podmioty branżowe) w państwach członkowskich realizują w praktyce, w oparciu o zasady działania organizacji krajowych, szereg zadań nie objętych wyczerpująco projektem Komisji.

Poprawka 189

ARTYKUŁ 56 USTĘP 2 A (nowy)

 

2 a. Organizacje międzybranżowe, które zostały uznane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia nie są podporządkowane procedurze przewidzianej w ust. 1 i 2.

Poprawka 190

ARTYKUŁ 57 USTĘP 1 AKAPIT 1

1. W celu poprawy funkcjonowania rynku win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w tym winogron, moszczu i win, od których pochodzą, produkujące państwa członkowskie, szczególnie poprzez wdrażanie decyzji podejmowanych przez organizacje międzybranżowe, mogą określić zasady wprowadzania do obrotu, których celem będzie regulowanie dostaw, pod warunkiem, że zasady te odnoszą się do zatrzymania lub stopniowego wprowadzania produktu na rynek.

1. W celu poprawy funkcjonowania rynku win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w tym winogron, moszczu i win, od których pochodzą, produkujące państwa członkowskie, szczególnie poprzez wdrażanie decyzji podejmowanych przez organizacje międzybranżowe, mogą określić zasady wprowadzania do obrotu, których celem będzie regulowanie dostaw.

Poprawka 191

ARTYKUŁ 57 USTĘP 1 AKAPIT 2 LITERA A)

a) odnosić się do żadnej transakcji po pierwszym wprowadzeniu na rynek danego produktu;

 

a) odnosić się do żadnej transakcji po pierwszym wprowadzeniu na rynek win gotowych do wprowadzenia do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów;

Uzasadnienie

W przypadku niektórych produktów, w szczególności win musujących, istnieją transakcje pośrednie kupna/sprzedaży surowca. Należy więc wyraźnie zaznaczyć, że pierwsza transakcja, której dotyczy rozporządzenie, to transakcja kupna/sprzedaży produktu w takiej postaci, jak przedstawiony konsumentowi.

Poprawka 192

ARTYKUŁ 57 A (nowy)

Artykuł 57a

 

Zintegrowane programy operacyjne w zakresie wina

 

Środki podjęte przez grupy producentów, ich organizacje zawodowe, ich przedsiębiorstwa handlowe oraz podmioty branżowe sektora wina, uznane na szczeblu krajowym lub regionalnym, zostają włączone do zintegrowanych programów operacyjnych.

 

Zintegrowane programy operacyjne umożliwiają realizację co najmniej dwóch celów i działań, o których mowa w art. 54 lit c) i w art. 55 lit c).

Uzasadnienie

Środki podejmowane przez podmioty sektora wina należy włączyć do zintegrowanych programów operacyjnych na rzecz wina, które powinny zostać zatwierdzone na szczeblu krajowym i wspólnotowym oraz być finansowane z Europejskiego Funduszu Gwarancji Rolnej (EFGR).

Poprawka 193

ARTYKUŁ 61 A (nowy)

Artykuł 61a

 

Środki towarzyszące negocjacjom międzynarodowym

 

Zgodnie z procedurą określoną w art. 104 Komisja może przyjąć środki towarzyszące negocjacjom międzynarodowym, takie jak europejskie programy współpracy technicznej, analizy ekonomiczne, konsultacje prawne lub ekonomiczne, a także wszelkie inne przydatne do tego celu instrumenty.

Poprawka 194

ARTYKUŁ 62 USTĘP 1

1. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, może zostać podjęta decyzja, że przywóz do i wywóz ze Wspólnoty jednego lub więcej produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69 i 2204 zostanie objęty wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz.

1. Przywóz do i wywóz ze Wspólnoty jednego lub więcej produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69 i 2204 zostanie objęty wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz.

Poprawka 195

ARTYKUŁ 62 USTĘP 2

2. Przy stosowaniu ust. 1 uwzględniana jest potrzeba pozwoleń na zarządzanie przedmiotowymi rynkami, a w szczególności w przypadku pozwoleń na przywóz, monitorowania przywozu danych produktów.

skreślony

Poprawka 196

ARTYKUŁ 64

Pozwolenia na przywóz i wywóz obowiązują na terenie całej Wspólnoty.

Pozwolenia na przywóz obowiązują na terenie całej Wspólnoty.

Poprawka 197

ARTYKUŁ 65 USTĘP 1

1. O ile zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, nie przewidziano inaczej, wydanie pozwolenia jest uwarunkowane wniesieniem zabezpieczenia gwarantującego, że produkty są przywożone lub wywożone w okresie obowiązywania pozwolenia.

1. O ile zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, nie przewidziano inaczej, wydanie pozwolenia jest uwarunkowane wniesieniem zabezpieczenia gwarantującego, że produkty są przywożone w okresie obowiązywania pozwolenia.

Poprawka 198

ARTYKUŁ 65 USTĘP 2

2. Oprócz przypadków siły wyższej, zabezpieczenie przepada w całości lub w części, jeśli przywóz lub wywóz nie były przeprowadzone lub zostały przeprowadzone jedynie częściowo w okresie obowiązywania pozwolenia.

2. Oprócz przypadków siły wyższej, zabezpieczenie przepada w całości lub w części, jeśli przywóz nie był przeprowadzony lub został przeprowadzony jedynie częściowo w okresie obowiązywania pozwolenia.

Poprawka 199

ARTYKUŁ 66 USTĘP 2

2. W przypadku, gdy odstępstwa Rady, o których mowa w pkt B.5 lub C załącznika VI, są stosowane do produktów przywożonych, importerzy wnoszą zabezpieczenie dla tych produktów określonym organom celnym w momencie dopuszczenia tych produktów do swobodnego obrotu. Zabezpieczenie zostaje zwrócone po przedstawieniu przez importera dowodu spełniającego wymogi organów celnychpaństwa członkowskiego, w którym produkt został dopuszczony do swobodnego obrotu, że moszcze zostały przetworzone na sok winogronowy lub zostały wykorzystane w innych produktach, poza sektorem wina lub, jeśli zostały poddane fermentacji winiarskiej, zaopatrzono je w odpowiednie etykiety.

2. W przypadku, gdy odstępstwa Rady, o których mowa w pkt B.5 lub C załącznika VI, są stosowane do produktów przywożonych, importerzy wnoszą zabezpieczenie dla tych produktów określonym organom celnym w momencie dopuszczenia tych produktów do swobodnego obrotu. Zabezpieczenie zostaje zwrócone po przedstawieniu przez importera dowodu spełniającego wymogi organów celnych państwa członkowskiego, w którym produkt został dopuszczony do swobodnego obrotu, że moszcze zostały przetworzone na sok winogronowy lub zostały wykorzystane w innych produktach, poza sektorem wina, i zaopatrzono je w odpowiednie etykiety.

Poprawka 200

ARTYKUŁ 67 AKAPIT 2 LITERA D)

d) w stosownych przypadkach, wykaz produktów w odniesieniu do których wymagane jest posiadanie pozwoleń na przywóz lub wywóz;

d) w stosownych przypadkach, wykaz produktów w odniesieniu do których wymagane jest posiadanie pozwoleń na przywóz;

Poprawka 201

ARTYKUŁ 69 A (nowy)

Artykuł 69a

 

Kwalifikowany dostęp do rynku

 

Pobiera się opłatę od win importowanych, przy których uprawie i produkcji nie przestrzega się minimalnych norm w zakresie ochrony środowiska naturalnego, które obowiązują krajowych producentów. Dochody z tych opłat przeznaczane są na fundusz, z którego w świetle zasady trwałego rozwoju obszarów wiejskich finansuje się projekty wspierające przyjaźniejszą środowisku praktykę w krajach trzecich.

Uzasadnienie

Producenci win w UE muszą przestrzegać coraz surowszych norm w zakresie ochrony środowiska. Należy pobierać opłatę przy imporcie produktów, które w procesie produkcji nie odpowiadają takim normom, żeby wyrównać ewentualne straty w konkurencji, jakie mogą ponieść producenci w UE. Opłata ma służyć jako bodziec dla zainteresowanych krajów i przedsiębiorstw do podniesienia standardów.

Poprawka 202

ARTYKUŁ 70 TYTUŁ

Zawieszenie systemu uszlachetniania czynnego i biernego

Likwidacja systemu uszlachetniania czynnego i biernego

Poprawka 203

ARTYKUŁ 70 USTĘP 1

1. Jeżeli rynek Wspólnoty jest zakłócany lub zagrożony zakłóceniami wynikającymi z systemu uszlachetniania czynnego i biernego, na wniosek państwa członkowskiego lub z inicjatywy Komisji oraz zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, może zostać podjęta decyzja o całkowitym lub częściowym zawieszeniu stosowania systemu uszlachetniania czynnego i biernego w odniesieniu do produktów objętych niniejszym rozporządzeniem. Jeżeli Komisja otrzyma wniosek od państwa członkowskiego, podejmuje decyzję w tej sprawie w ciągu pięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosku.

skreślony

Wspomniene środki zostają zgłoszone państwom członkowskim i podlegają natychmiastowemu zastosowaniu.

 

Środki podjęte zgodnie z ust. 1 mogą być przekazane Radzie przez dowolne państwo członkowskie w ciągu pięciu dni roboczych od dnia ich notyfikacji. Rada bezzwłocznie zwołuje posiedzenie. Stanowiąc większością kwalifikowaną, może ona zmienić lub uchylić dane środki w terminie miesiąca od dnia, w którym wpłynął do niej wniosek o ich rozpatrzenie.

 

Poprawka 204

ARTYKUŁ 70 USTĘP 2

2. W zakresie koniecznym do zagwarantowania należytego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku wina, stosowanie zasad uszlachetniania czynnego i biernego w odniesieniu do produktów objętych niniejszym rozporządzeniem może zostać całkowicie lub częściowo zabronione przez Radę działającą zgodnie z procedurą określoną w art. 37 ust. 2 Traktatu.

W zakresie koniecznym do zagwarantowania należytego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku wina oraz przestrzegania w europejskiej produkcji wina przepisów dotyczących jakości, stosowanie zasad uszlachetniania czynnego i biernego w odniesieniu do produktów objętych niniejszym rozporządzeniem może, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, zostać całkowicie lub częściowo zabronione przez Radę działającą zgodnie z procedurą określoną w art. 37 ust. 2 Traktatu.

Uzasadnienie

Czynne uszlachetnianie nie służy polepszeniu rynkowej pozycji krajowych win, lecz ogranicza produkcję wina do przygotowywania surowców.

Poprawka 205

ARTYKUŁ 72 USTĘP 2

2. Jeżeli przepisy określone w umowach zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu nie stanowią inaczej, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są produkowane zgodnie z praktykami enologicznymi i ograniczeniami zalecanymi przez OIV lub dozwolonymi przez Wspólnotę zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i jego przepisami wykonawczymi.

2. Jeżeli przepisy określone w umowach zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu nie stanowią inaczej, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są produkowane zgodnie z praktykami enologicznymi przewidzianymi niniejszym rozporządzeniem i spełniają warunki określone w załącznikach I, V, VI i VIa oraz ich przepisami wykonawczymi.

Poprawka 206

ARTYKUŁ 72 USTĘP 2 AKAPIT 1 A (nowy)

 

Ewentualne odstępstwa od ust. 2 mogą być przyznane na wniosek kraju trzeciego według procedury przewidzianej w art. 106, pod warunkiem że produkty zostały otrzymane z zachowaniem praktyk enologicznych i ograniczeń dozwolonych przez OIV.

Poprawka 207

ARTYKUŁ 75 USTĘP 5

5. Zniesienie przejściowego zakazu nowych nasadzeń dnia 31 grudnia 2013 r., jak przewidziano w art. 80 ust. 1, nie wpłynie na zobowiązania określone w niniejszym artykule.

skreślony

Poprawka 208

ARTYKUŁ 76 TYTUŁ

Obowiązkowe uregulowanie sytuacji prawnej nielegalnych nasadzeń dokonanych po dniu 1 września 1998 r.

Uregulowanie sytuacji prawnej nielegalnych nasadzeń dokonanych po dniu 1 września 1998 r.

Uzasadnienie

Procedura regulowania nie powinna być obowiązkowa. W Hiszpanii na plantatorów winorośli, którzy nie skorzystali z poprzednich procedur regulowania, nakładane są kary i obowiązek karczowania. Rozpoczęcie teraz nowej procedury stanowiłoby utratę wiarygodności dla krajowych organów administracji.

Poprawka 209

ARTYKUŁ 76 USTĘP – 1 (nowy)

– 1. Państwa członkowskie mogą rozpocząć procedurę regulowania nasadzeń dokonanych przed 31 grudnia 1998 r.

Uzasadnienie

Procedura regulowania nie powinna być obowiązkowa. W Hiszpanii na plantatorów winorośli, którzy nie skorzystali z poprzednich procedur regulowania, nakładane są kary i obowiązek karczowania. Rozpoczęcie teraz nowej procedury stanowiłoby utratę wiarygodności dla krajowych organów administracji.

Poprawka 210

ARTYKUŁ 76 USTĘP 6

6. Zniesienie przejściowego zakazu nowych nasadzeń dnia 31 grudnia 2013 r., jak przewidziano w art. 80 ust. 1, nie wpłynie na zobowiązania przewidziane w ust. 3, 4 i 5.

skreślony

Poprawka 211

ROZDZIAŁ II TYTUŁ

Przejściowy system praw do sadzenia

System praw do sadzenia

Poprawka 212

ARTYKUŁ 80 TYTUŁ

Przejściowy zakaz sadzenia winorośli

Zakaz sadzenia winorośli

Poprawka 213

ARTYKUŁ 80 USTĘP 1

1. Nie naruszając przepisów art. 18 a zwłaszcza jego ust. 3, sadzenie sklasyfikowanych odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy, jest zakazane do dnia 31 grudnia 2013 r.

1. Nie naruszając przepisów art. 18, a zwłaszcza jego ust. 3 oraz art. 81, sadzenie sklasyfikowanych odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy, jest zakazane do dnia 31 grudnia 2013 r. Termin 31 grudnia 2013 r. nie ma jednak zastosowania do powierzchni zdefiniowanych w specyfikacji produkcji określonej w art. 28.

Poprawka 214

ARTYKUŁ 80 USTĘP 2

2. Do dnia 31 grudnia 2013 r. szczepienie odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy, na innych odmianach winorośli niż te, o których mowa we wspomnianym artykule, jest również zakazane.

2. Szczepienie odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy, na innych odmianach winorośli niż te, o których mowa we wspomnianym artykule, jest również zakazane.

Poprawka 215

ARTYKUŁ 80 USTĘP 4

4. Prawa do sadzenia, o których mowa w ust. 3, przyznawane są w hektarach.

4. Prawa do sadzenia, o których mowa w ust. 3, przyznawane są w hektarach lub ułamkach hektara.

Poprawka 216

ARTYKUŁ 80 USTĘP 5

5. Artykuły 81-86 stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

skreślony

Poprawka 217

ARTYKUŁ 80 USTĘP 5 A (nowy)

5 a. Bez uszczerbku dla poprzednich przepisów organy regionalne posiadające uprawnienia w zakresie potencjału upraw winorośli mogą, w porozumieniu z przedstawicielami sektorowymi, organizacjami międzybranżowymi lub organami zarządzającymi na obszarach ich regionów, utrzymać zakaz sadzenia w przypadkach, gdy duża część danego obszaru posiada jedną lub kilka nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych, pod warunkiem, że regiony mogą udowodnić, że istnieje już odpowiednia równowaga między podażą a popytem.

 

Komisja, na wniosek zainteresowanych regionów, wydaje zezwolenie na utrzymanie w tych regionach zakazu sadzenia.

 

Ponadto regiony, którym Komisja zezwoliła na utrzymanie zakazu sadzenia mogą, w porozumieniu z podmiotami wymienionych nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych, zezwolić na zwiększenie masy roślinnej proporcjonalnie do oczekiwanego wzrostu obrotu, tak aby nadal zapewnić równowagę między podażą a popytem.

Poprawka 218

ARTYKUŁ 82 USTĘP 1 AKAPIT 2

Żadne prawa do ponownego sadzenia nie mogą jednak być przyznane w odniesieniu do obszarów, dla których przyznano premię za karczowanie zgodnie z rozdziałem III.

Żadne prawa do ponownego sadzenia nie mogą jednak być przyznane producentom w odniesieniu do obszarów, dla których przyznano premię za karczowanie zgodnie z rozdziałem III.

Poprawka 219

ARTYKUŁ 82 USTĘP 5 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

5. W ramach odstępstwa od ust. 4, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przeniesieniu w całości lub w części praw do ponownego sadzenia na inne gospodarstwo w tym samym państwie członkowskim w następujących przypadkach:

5. W ramach odstępstwa od ust. 4, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o przeniesieniu w całości lub w części praw do ponownego sadzenia na inne gospodarstwo we Wspólnocie w następujących przypadkach:

Poprawka 220

ARTYKUŁ 83 USTĘP 2

2. Państwa członkowskie, które ustanowiły krajowe lub regionalne rezerwy praw do sadzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą utrzymać te rezerwy do dnia 31 grudnia 2013 r.

skreślony

Poprawka 221

ARTYKUŁ 84 USTĘP 1 LITERA A)

a) bez opłat, producentom, którzy nie przekroczyli czterdziestego roku życia, posiadają stosowne umiejętności zawodowe, po raz pierwszy zakładają gospodarstwo produkujące wino i są głowami gospodarstwa;

a) bez opłat, producentom, którzy nie przekroczyli czterdziestego roku życia, posiadają stosowne umiejętności zawodowe i posiadają gospodarstwo produkujące wino lub przedsiębiorstwo produkujące wino.

Uzasadnienie

Należy pomóc młodym rolnikom, aby nie porzucali tego sektora produkcji.

Poprawka 222

ARTYKUŁ 84 USTĘP 5 AKAPIT 1

5. Jeśli w państwie członkowskim istnieją rezerwy, dane państwo może określić przepisy zezwalające na przenoszenie praw do sadzenia między regionalnymi rezerwami. Jeśli w państwie członkowskim istnieją zarówno rezerwy regionalne jak i krajowe, dane państwo może również pozwolić na przeniesienia między tymi rezerwami.

5. Jeśli w państwie członkowskim istnieją rezerwy, dane państwo określa przepisy zezwalające na przenoszenie praw do sadzenia między regionalnymi rezerwami. Jeśli w państwie członkowskim istnieją zarówno rezerwy regionalne jak i krajowe, dane państwo określa również przepisy pozwalające na przeniesienia między tymi rezerwami.

Poprawka 223

ARTYKUŁ 87 A (nowy)

 

Artykuł 87 a

 

Ocena

 

Najpóźniej do 31 grudnia 2012 r. Komisja przedstawi ocenę wpływu środków opisanych w niniejszym rozdziale.

 

Na podstawie tej oceny Komisja opracuje, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący liberalizacji praw do sadzenia na obszarach, których granic nie wytyczno w specyfikacji produktu, o której mowa w art. 28.

Poprawka 224

ARTYKUŁ 89

Program karczowania winorośli stosuje się do końca roku winiarskiego 2012/2013.

Program karczowania winorośli stosuje się do końca roku winiarskiego 2011/2012.

Poprawka 225

ARTYKUŁ 90 AKAPIT 1 LITERA B)

b) nie otrzymywał pomocy Wspólnoty w ramach żadnej innej wspólnej organizacji rynku w ciągu 5 lat winiarskich poprzedzających karczowanie;

skreślony

Poprawka 226

ARTYKUŁ 90 AKAPIT 1 LITERA D)

d) jest nie mniejszy niż 0,1 hektara;

d) jest nie mniejszy niż 0,05 hektara;

Poprawka 227

ARTYKUŁ 91 USTĘP 1

1. Skalę dla premii za karczowanie, które będą przyznawane, ustala się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

1. Skalę dla premii za karczowanie, które będą przyznawane, ustala się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1. Skala ta określa w szczególności minimalne i maksymalne poziomy, jakie mogą przyznać państwa członkowskie w oparciu o wydajność.

Uzasadnienie

Określenie minimalnych poziomów premii gwarantuje równe traktowanie różnych producentów europejskich. Wychodząc od minimalnego poziomu, wysokość premii będzie następnie ustalana dla każdego indywidualnego przypadku w oparciu o wydajność, tak aby zagwarantować skuteczność karczowania.

Poprawka 228

ARTYKUŁ 92 USTĘP 1

1. Zainteresowani producenci składają wnioski o premię za karczowanie we właściwych organach państw członkowskich najpóźniej do dnia 30 września każdego roku.

1. Zainteresowani producenci składają wnioski o premię za karczowanie we właściwych organach państw członkowskich najpóźniej do dnia 30 maja każdego roku.

Poprawka 229

ARTYKUŁ 92 USTĘP 2

2. Władze państw członkowskich rozpatrują kwalifikujące się wnioski i powiadamiają Komisję do dnia 15 października każdego roku o całkowitym obszarze i kwotach, których dotyczą te wnioski w rozbiciu na regiony i wielkość zbiorów.

2. Władze państw członkowskich rozpatrują kwalifikujące się wnioski i powiadamiają Komisję do dnia 30 listopada każdego roku o całkowitym obszarze i kwotach, których dotyczą te wnioski w rozbiciu na regiony i wielkość zbiorów.

Uzasadnienie

Terminy przewidziane przez Komisję są nieodpowiednie i w związku z tym konieczne jest ich przedłużenie.

Poprawka 230

ARTYKUŁ 92 USTĘP 4

4. Do dnia 15 listopada każdego roku, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, ustanawia się jednolitą stawkę procentową akceptacji zgłoszonych kwot, jeśli całkowita kwota zgłoszona Komisji przez państwa członkowskie przekracza dostępne środki budżetowe.

4. Do dnia 15 grudnia każdego roku, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, ustanawia się jednolitą stawkę procentową akceptacji zgłoszonych kwot, jeśli całkowita kwota zgłoszona Komisji przez państwa członkowskie przekracza dostępne środki budżetowe.

Poprawka 231

ARTYKUŁ 92 USTĘP 5 AKAPIT 1 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

5. Do dnia 15 stycznia każdego roku, państwa członkowskie przyjmują wnioski:

5. Do dnia 30 marca każdego roku, państwa członkowskie przyjmują wnioski:

Poprawka 232

ARTYKUŁ 92 USTĘP 5 AKAPIT 2

Do dnia 30 stycznia każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przyjętych wnioskach w rozbiciu na regiony i wielkość zbiorów oraz o całkowitej kwocie premii za karczowanie wypłaconej na region.

Do dnia 15 kwietnia każdego roku państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przyjętych wnioskach w rozbiciu na regiony i wielkość zbiorów oraz o całkowitej kwocie premii za karczowanie wypłaconej na region.

Poprawka 233

ARTYKUŁ 93

Artykuł 93

skreślony

Zasada współzależności

 

Jeśli w odniesieniu do rolników stwierdzono, że w swoich gospodarstwach, w pewnym okresie w trakcie pięciu lat od wypłacenia premii za karczowanie, nie przestrzegali wymogów podstawowych w zakresie zarządzania oraz zasad dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska, o której mowa w art. 3-7 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w przypadku, gdy brak zgodności jest wynikiem działania lub zaniechania bezpośrednio przypisywanego rolnikowi, kwota wypłaty zostaje zmniejszona lub anulowana częściowo lub całkowicie w zależności od wagi, zakresu, trwałości oraz częstotliwości naruszenia i w stosownych przypadkach, od rolnika wymagany jest zwrot wypłaconej kwoty zgodnie z warunkami ustanowionymi we wspomnianych przepisach.

 

Zasady określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do częściowego lub całkowitego zmniejszenia lub zwrotu pomocy przez dane państwo członkowskie.

 

Uzasadnienie

Jak w przypadku art. 14, nie ma potrzeby określania dodatkowych wymogów w stosunku do tych już przewidzianych w rozporządzeniu 1782/2003, które będą miały zastosowanie do przedsiębiorstwa jeżeli to przyjmie system płatności jednolitej.

Poprawka 234

ARTYKUŁ 94 USTĘP 2

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować, że winnice położone w obszarach górskich i na zboczach o dużym nachyleniu nie kwalifikują się do programu karczowania zgodnie z warunkami, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

2. Państwa członkowskie mogą również zadecydować, że winnice położone w obszarach górskich, na zboczach o dużym nachyleniu, obszarach zagrożonych erozją i w regionach nadbrzeżnych i wyspiarskich nie kwalifikują się do programu karczowania zgodnie z warunkami, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie w miarę możliwości nie powinny dopuszczać do realizacji programu karczowania na obszarach zagrożonych erozją.

Poprawka 235

ARTYKUŁ 94 USTĘP 3

3. Państwa członkowskie mogą zadecydować, że pewne obszary nie kwalifikują się do programu karczowania, jeśli zastosowanie tego programu byłoby niezgodne z wymogami w zakresie ochrony środowiska. Obszary w ten sposób zadeklarowane jako niekwalifikujące się do programu nie przekraczają 2 % całkowitego obszaru upraw winorośli, jak określono w załączniku VIII.

3. Państwa członkowskie mogą, po przedstawieniu Komisji uzasadnienia i po uzyskaniu jej aprobaty, zadecydować, że pewne obszary nie kwalifikują się do programu karczowania, jeśli zastosowanie tego programu byłoby niezgodne z wymogami w zakresie ochrony środowiska lub jeśli zaniechanie uprawy zagrażałoby tkance społecznej i ekonomicznej regionu.

Poprawka 236

ARTYKUŁ 94 USTĘP 4 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

4. Państwa członkowskie, które podjęły decyzję o skorzystaniu z możliwości przewidzianej w ust. 2 i 3 informują Komisję, do dnia 1 sierpnia każdego roku i po raz pierwszy dnia 1 sierpnia 2008 r., w odniesieniu do podlegających wdrożeniu działań związanych z karczowaniem o:

4. Państwa członkowskie, które podjęły decyzję o skorzystaniu z możliwości przewidzianej w ust. 2 i 3 informują Komisję, do dnia 1 sierpnia każdego roku i po raz pierwszy dnia 1 sierpnia 2009 r., w odniesieniu do podlegających wdrożeniu działań związanych z karczowaniem o:

Poprawka 237

ARTYKUŁ 94 USTĘP 5

5. Państwa członkowskie przyznają producentom z obszarów uznanych za niekwalifikujące się na mocy ust. 2 i 3 priorytet przy otrzymywaniu innych form pomocy określonych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności, na restrukturyzację i przekształcenie w ramach programów pomocy i programów rozwoju obszarów wiejskich.

5. Państwa członkowskie przyznają producentom z obszarów uznanych za niekwalifikujące się na mocy ust. 2 i 3 priorytet przy otrzymywaniu innych form pomocy określonych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności, na restrukturyzację i przekształcenie w ramach programów pomocy.

Poprawka 238

ARTYKUŁ 95 USTĘP 2 AKAPIT 1

2. Państwa członkowskie ustalają kwotę należności, o której mowa w ust. 1, dla obszarów upraw winorośli, które zostały wykarczowane zgodnie z niniejszym rozdziałem, w wysokości odpowiadającej uprawnienia do płatności dla odpowiedniego regionu, ale w żadnym przypadku nieprzekraczającej 350 EUR/ha.

2. Państwa członkowskie ustalają kwotę należności, o której mowa w ust. 1, dla obszarów upraw winorośli, które zostały wykarczowane zgodnie z niniejszym rozdziałem, w wysokości odpowiadającej uprawnienia do płatności dla odpowiedniego regionu.

Poprawka 239

ARTYKUŁ 98 AKAPIT 2 LITERA B)

b) szczegółowe zasady dotyczące współzależności;

b) szczegółowe zasady dotyczące utrzymania obszarów w dobrym stanie ekologicznym, przy zachowaniu zasad współzależności;

Uzasadnienie

W nowoczesnej polityce rolnictwa przepisy o środkach publicznych obligują do przestrzegania minimalnych norm neutralności wobec środowiska naturalnego. Zasada ta powinna się również stosować do wspólnej organizacji rynku wina. Ponieważ jednak koncepcja współzależności związana jest z dopłatami bezpośrednimi, do rozporządzenia można włączyć jedynie zasady i normy, na których się ona opiera.

Poprawka 240

ARTYKUŁ 98 AKAPIT 2 LITERA D)

d) wymagania w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do państw członkowskich, dotyczące wdrażania programu karczowania, obejmujące kary w przypadku opóźnień w przygotowywaniu sprawozdań i informacje, które panstwa członkowskie przekazują producentom w odniesieniu do dostępności programu;

d) wymagania w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do państw członkowskich, dotyczące wdrażania programu karczowania;

Poprawka 241

ARTYKUŁ 99

Państwa członkowskie prowadzą rejestr winnic, który zawiera aktualne informacje na temat potencjału produkcyjnego.

Państwa członkowskie prowadzą rejestr winnic, który zawiera aktualne informacje na temat potencjału produkcyjnego i jest dostosowany do wymogów kontroli, planowania i programowania środków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.

 

Informacje zawarte w rejestrze winnic umożliwiają kontrolę zgodności między powierzchnią winnic a ilością wina produkowanego w każdym przypadku, jak również kontrolę wprowadzania praktyk rolniczych, spełniania wymogów w zakresie ochrony środowiska oraz stosowania zasady współzależności przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

 

Państwa członkowskie, których obszar przeznaczony pod uprawę winorośli na otwartym powietrzu nie przekracza ogółem 500 hektarów, nie podlegają zobowiązaniom określonym w ust. 1.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie, których obszar przeznaczony pod uprawę winorośli na otwartym powietrzu nie przekracza ogółem 500 hektarów obecnie zwolnione są z obowiązku sporządzania rejestru winnic. Zwolnienie to udziela się tym państwom członkowskim, ponieważ cele, jakie zamierza się osiągnąć dzięki rejestrowi (tj. pozyskiwanie i monitorowanie informacji na temat potencjalnej produkcji i trendów, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wina) nie stosują się do państw członkowskich, w których produkcja jest ograniczona, a tym samym niekonieczna.

Poprawka 242

ARTYKUŁ 100 AKAPIT 1 A (nowy)

Państwa członkowskie, których obszar przeznaczony pod uprawę winorośli na otwartym powietrzu nie przekracza ogółem 500 hektarów, nie podlegają zobowiązaniom określonym w ust. 1.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie, których obszar przeznaczony pod uprawę winorośli na otwartym powietrzu nie przekracza ogółem 500 hektarów obecnie zwolnione są z obowiązku sporządzania rejestru winnic. Zwolnienie to udziela się tym państwom członkowskim, ponieważ cele, jakie zamierza się osiągnąć dzięki rejestrowi (tj. uzyskanie i monitorowanie informacji na temat potencjalnej produkcji i trendów, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wina) nie stosują się do państw członkowskich, w których produkcja jest ograniczona, a tym samym niekonieczna.

Poprawka 243

ARTYKUŁ 101

Artykuł 101

skreślony

Okres obowiązywania rejestru i wykazu winnic

 

Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, może zostać podjęta decyzja, że art. 99 i 100 nie mają już zastosowania po dniu 1 stycznia 2014 r.

 

Poprawka 244

ARTYKUŁ 104 TYTUŁ

Procedura komitetu zarządzającego

Procedura komitetu regulacyjnego i zarządzającego

Poprawka 245

ARTYKUŁ 104 USTĘP 1 AKAPIT 1

1. Jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, w zakresie kompetencji powierzonych Komisji w niniejszym rozporządzeniu Komisję wspomaga komitet zarządzający.

1. 1. Jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, w zakresie kompetencji powierzonych Komisji w niniejszym rozporządzeniu Komisję wspomaga komitet regulacyjny i zarządzający.

Poprawka 246

ARTYKUŁ 104 USTĘP 1 AKAPIT 2

Zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Artykuły 5 i 7 decyzji 1999/468/WE mają zastosowanie do następujących rozdziałów i załączników:

 

- Rozdział I. Przepisy ogólne

 

- Rozdział II. Praktyki enologiczne

 

- Rozdział III. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne

 

- Rozdział IV. Etykietowanie

 

- powiązane z nimi załączniki

Poprawka 247

ARTYKUŁ 104 USTĘP 1 AKAPIT 3

Termin określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

Termin, określony w art. 5 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Poprawka 248

ARTYKUŁ 111
Artykuł 2 LITERA D) (rozporządzenie (WE) nr 2702/1999)

„d) kampanie informacyjne na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina o podanej nazwie odmiany winorośli i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu;”

„d) kampanie informacyjne na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu;”

Uzasadnienie

Dostosowanie do zniesienia oznaczania odmian winorośli w przypadku win nieposiadających nazwy pochodzenia/oznaczenia geograficznego.

Poprawka 249

ARTYKUŁ 112 PUNKT 1

Artykuł 2 litera d) (rozporządzenie (WE) nr 2826/2000)

„d) działania informacyjne na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina o podanej nazwie odmiany winorośli i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu oraz działania informacyjne na temat wzorców odpowiedzialnej konsumpcji i szkodliwości nieodpowiedzialnej konsumpcji alkoholu;”

„d) działania informacyjne na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu oraz działania informacyjne na temat wzorców odpowiedzialnej konsumpcji wina i szkodliwości nieodpowiedzialnej konsumpcji alkoholu;”

Uzasadnienie

Zasoby finansowe wspólnej organizacji rynku wina przeznaczone na działania informacyjne na temat wzorców odpowiedzialnej konsumpcji powinny pozostać w tymże sektorze, a nie przechodzić do sektora napojów alkoholowych.

Poprawka 250

ARTYKUŁ 112 PUNKT 2
Artykuł 3 litera E) (rozporządzenie (WE) nr 2826/2000)

„e) zalety udzielania informacji na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina o podanej nazwie odmiany winorośli i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu oraz potrzeba informowania o wzorcach odpowiedzialnej konsumpcji i szkodliwości nieodpowiedzialnej konsumpcji alkoholu;”

„e) zalety udzielania informacji na temat wspólnotowego systemu obejmującego wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, wina i napoje spirytusowe o chronionym oznaczeniu geograficznym lub o zastrzeżonym tradycyjnym oznaczeniu oraz potrzeba informowania o wzorcach odpowiedzialnej konsumpcji i szkodliwości nieodpowiedzialnej konsumpcji alkoholu;”

Uzasadnienie

Dostosowanie do zniesienia oznaczania odmian winorośli w przypadku win nieposiadających nazwy pochodzenia/oznaczenia geograficznego.

Poprawka 251

ARTYKUŁ 113 PUNKT 10

Załącznik VII litera n) akapit 2 (rozporządzenie (WE) 1782/2003)

Kwota referencyjna uprawnień do płatności przyznawana każdemu rolnikowi zgodnie z programem karczowania winorośli ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr [niniejsze rozporządzenie] jest równa wynikowi mnożenia liczby wykarczowanych hektarów ze średnią regionalną wartości uprawnień do płatności dla odpowiedniego regionu. Jednak w żadnym przypadku należna kwota nie może przekroczyć 350 EUR/ha.

Kwota referencyjna uprawnień do płatności przyznawana każdemu rolnikowi zgodnie z programem karczowania winorośli ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr [niniejsze rozporządzenie] jest równa wynikowi mnożenia liczby wykarczowanych hektarów ze średnią regionalną wartości uprawnień do płatności dla odpowiedniego regionu”.

Poprawka 252

ARTYKUŁ 113 PUNKT 10

Załącznik VII litera n) akapit 2 a (nowy) (rozporządzenie (WE) 1782/2003)

 

W przypadku gdy karczowanie dotyczy winnicy obsadzonej odmianą o podwójnym przeznaczeniu i włączonej do systemu płatności jednolitej na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1182/2007 z dnia 26 września 2007 r. ustanawiającego przepisy szczegółowe dotyczące sektora owoców i warzyw1, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie oblicza się żadnych dodatkowych kwot referencyjnych.

_________

1 Dz.U. L 273 z 17.10.2007, str. 1.

Poprawka 253

ARTYKUŁ 114

Artykuł 114

skreślony

Zmiany do rozporządzenia (WE) nr 1290/2005

 

W art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

 

„2. Komisja określa kwoty, które zgodnie z art. 10 ust. 2, art. 143d i 143e rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 387/2007 i art. 17 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr [niniejsze rozporządzenie] zostają przekazane do dyspozycji EFRROW.”

 

Poprawka 254

ARTYKUŁ 117 AKAPIT 1 CZĘŚĆ WPROWADZAJĄCA

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1493/1999. Jednak następujące środki określone we wspomnianym rozporządzeniu wciąż mają zastosowanie w odniesieniu do roku winiarskiego 2008/2009 w zakresie, w jakim stosowanie środków spełniających kryteria kwalifikowalności na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zostało rozpoczęte lub środki te zostały podjęte przez producentów przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia:

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1493/1999. Jednak następujące środki określone we wspomnianym rozporządzeniu wciąż mają zastosowanie w zakresie, w jakim stosowanie środków spełniających kryteria kwalifikowalności na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zostało rozpoczęte lub środki te zostały podjęte przez producentów przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia:

Uzasadnienie

Sposób, w jaki akapit ten został zredagowany stawia poważny problem niepewności prawnej, ponieważ środki regulacji rynku określone w obecnym rozporządzeniu nr 1493/99, i których stosowanie rozpoczęto przez wejściem w życie rozporządzenia, mogą być wypłacane zgodnie z obowiązującymi terminami aż do maja 2010 r. Jednak Komisja nie przewidziała budżetu na ten okres. Ponadto nie wiadomo, co oznacza sformułowanie „w odniesieniu do roku winiarskiego 2008/2009”.

Poprawka 255

ARTYKUŁ 117 AKAPIT 1 A (nowy)

W drodze odstępstwa od ust. 1 nadal obowiązują przepisy regulujące zastrzeżenia odnośnie niektórych typów butelek z art. 9 ust. 1, jak również przepisy z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 753/2002, do czasu gdy kształty butelek są chronione przez nazwę pochodzenia.

Uzasadnienie

W ten sposób zachowuje się ochronę szczególnych kształtów butelek, którą w przeciwnym razie uchyliłby art. 117.

Poprawka 256

ARTYKUŁ 118 AKAPIT 2

Niniejsze rozporządzenie stosuje się począwszy od dnia 1 sierpnia 2008 r. z wyłączeniem przepisów art. 5-8, które stosuje się od dnia 30 kwietnia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się począwszy od dnia 1 sierpnia 2009 r. z wyłączeniem przepisów art. 5-8, które stosuje się od daty określonej w art. 5 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 257

ARTYKUŁ 118 AKAPIT 3

Rozdział II tytułu V stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

skreślony

Poprawka 258

ZAŁĄCZNIK I PUNKT 5 A (nowy)

 

5 a. „Moszcz gronowy”: oznacza produkt ciekły otrzymywany w sposób naturalny lub przy zastosowaniu procesu fizycznego ze świeżych winogron. W moszczu gronowym dozwolone jest nie większe niż 1 % rzeczywiste stężenie alkoholu na objętość.

Uzasadnienie

Definicja ta występuje w obowiązującym rozporządzeniu (WE) n 1493/199 i należy ją zachować.

Poprawka 259

ZAŁĄCZNIK II

 

Wszystkie kwoty zostają zastąpione przez „p.m.”.

Uzasadnienie

Poprawka służy umieszczeniu na równi z innymi dotacji budżetowych w krajowych programach wsparcia w oparciu o historyczne dane o udziale w budżecie przeznaczonym na sektor wina w państwach członkowskich, rozmiar produkcji oraz obszar. Podzielony między państwa członkowskie budżet przeznaczony na sektor wina służy finansowaniu działań podejmowanych w pierwszym filarze polityki rolnej.

Poprawka 260

ZAŁĄCZNIK III

 

Niniejszy załącznik zostaje skreślony

Poprawka 261

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 3 A (nowy)

 

Wino produkowane z suszonych winogron

 

Przez „Wino produkowane z suszonych winogron” rozumie się produkt

 

a) otrzymywany we Wspólnocie bez wzbogacania z odmian winogron zebranych we Wspólnocie, o których mowa w art. 18 ust.1, pozostawionych na słońcu lub w cieniu w celu częściowej dehydracji;

 

b) o całkowitym stężeniu alkoholu w wysokości co najmniej 16%;

 

c) o rzeczywistym stężeniu alkoholu w wysokości co najmniej 9%;

 

d) o naturalnym stężeniu alkoholu w wysokości co najmniej 16%.

Poprawka 262

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 3 B (nowy)

3 b. Wino słodkie naturalne

 

Specyficzne tradycyjne nazwy «οίνος γλυκύς φυσικός», «vino dulce natural», «vino dolce naturale», «vinho doce natural» są zarezerwowane dla win posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, które:
a) są otrzymywane ze zbiorów pochodzących w przynajmniej 85 % z odmian winorośli zamieszczonych w wykazie, który zostanie ustanowiony;

b) powstały z moszczu o początkowej naturalnej zawartości cukru co najmniej 212 gram na jeden litr;
c) są otrzymywane poprzez dodanie alkoholu, destylatu lub spirytusu, z wykluczeniem innych środków wzbogacających.

 

 

O ile tradycyjne metody produkcji tego wymagają, państwa członkowskie mogą dla gatunkowych win likierowych posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, produkowanych na ich terytorium ustalać, że specyficzna tradycyjna nazwa „wino słodkie naturalne” może być użyta tylko dla gatunkowych win likierowych posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne, które są:
a) bezpośrednio produkowane przez producentów zbierających winogrona i wyłącznie produkowane z ich zbiorów odmian muscat, grenache, maccabo lub malvasia;
jednakże dopuszczalne są zbiory uzyskane z winnic, które są także porośnięte odmianami winorośli innymi niż cztery odmiany wymienione powyżej zakładając, że nie stanowią one więcej niż 10 % całkowitego zasobu;
b) otrzymane w granicach wydajności 40 hl moszczu gronowego z hektara, przy czym wynikiem większej wydajności będzie to, że cały zbiór straci możliwość zakwalifikowania się do określenia „wino słodkie naturalne”;
c) powstały ze wspomnianego wyżej moszczu gronowego o początkowej naturalnej zawartości cukru co najmniej 252 gram na jeden litr;
d) otrzymane, przy wyłączeniu innych środków wzbogacających, przez dodanie alkoholu pochodzenia winnego stanowiącego w czystym alkoholu 5 % objętości użytego moszczu gronowego w fermentacji oraz maksimum reprezentowane przez niższą, a następujących dwóch proporcji:
- albo 10 % objętości wspomnianego powyżej użytego moszczu
- albo 40 % całkowitego stężenia alkoholu przez objętość końcowego produktu reprezentowane przez sumę rzeczywistego stężenia alkoholu przez objętość i ekwiwalent potencjalnego stężenia alkoholu przez objętość obliczonych na podstawie 1 % vol. lub czystego alkoholu dla 17,5 % szczątkowego cukru na jeden litr.

 

Specyficzne tradycyjne nazwy „οίνος γλυκύς φυσικός”, „vino dulce natural”, „vino dolce naturale”, „vinho doce natural” nie mogą być tłumaczone. Może im jednakże towarzyszyć wyjaśniająca notka sporządzona w języku zrozumiałym dla końcowego konsumenta, W przypadku produktów produkowanych w Grecji i będących w obiegu na terytorium tego państwa członkowskiego, nazwie „wino słodkie naturalne” może towarzyszyć nazwa „ οίνος γλυκύς φυσικός”.

Poprawka 263

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 4 A) TIRET CZWARTE

– wina, lub

– wina wyprodukowanego we Wspólnocie, lub

Poprawka 264

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 4 A) TIRET CZWARTE

– z win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

– z win wyprodukowanych we Wspólnocie o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

Poprawka 265

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 4 A (nowy)

 

4 a. Gatunkowe wino musujące i Sekt

 

Przez „gatunkowe wino musujące” lub „Sekt” rozumie się produkt:

 

a) otrzymywanym z pierwszej lub drugiej fermentacji alkoholowej

 

- ze świeżych winogron, lub

 

- z moszczu gronowego, lub

 

- z win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

 

b) który przy otwarciu zbiornika wydziela dwutlenek węgla powstały wyłącznie w wyniku fermentacji;

 

c) który charakteryzuje się nadciśnieniem spowodowanym obecnością dwutlenku węgla w roztworze, nie mniejszym niż 3,5 bary, gdy znajduje się w zamkniętym zbiorniku w temperaturze 20°C.

 

Gatunkowe wina musujące lub Sekt przechowywane w pojemnikach o pojemności mniejszej niż 25 centylitrów nadciśnienie nie może być niższe niż 3 bary.

 

d) Minimalne rzeczywiste stężenie alkoholu na objętość nie może być niższe niż 10%

 

e) Całkowite stężenie alkoholu na objętość cuvée nie może być niższe niż 9 %.

 

f) Dla gatunkowych win musujących o chronionej nazwie pochodzenia lub wina Sekt o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym całkowite stężenie alkoholu na objętość cuvée z obszarów uprawy winorośli C III nie może być mniejsze niż 9,5 % objętości.

 

g) Jednakże cuvées przeznaczone do produkcji określonych gatunkowych win musujących lub win Sekt o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, znajdujących się na liście, która zostanie przyjęta, wyprodukowane z jednej odmiany winorośli mogą mieć całkowite stężenie alkoholu na objętość nie mniejsze niż 8.5%.

 

h) Czas trwania procesu produkcji włączywszy dojrzewanie, w przedsiębiorstwach, gdzie te wina są produkowane od początku procesu fermentacyjnego z zamiarem wyprodukowania wina musującego nie może być krótszy niż:

 

- sześć miesięcy gdy proces fermentacji przeznaczony dla produkcji win musujących odbywa się w zamkniętych zbiornikach;

 

- dziewięć miesięcy, gdy proces fermentacji przeznaczony dla produkcji win musujących odbywa się w butelkach.

 

i) Czas trwania procesu fermentacji przeznaczonego na produkcję musującego cuvée oraz okres pozostania cuvée na osadzie wynosi:

 

a) 90 dni (fermentacja butelkowa, fermentacja w pojemnikach bez mieszadła)

 

b) 30 dni jeśli fermentacja odbywa się w pojemnikach posiadających mieszadła.

Uzasadnienie

Zgodnie z obecnymi przepisami gatunkowe wino musujące/Sekt stanowi odrębną nazwę handlową określającą osobną kategorię jakościową (załącznik VIII lit. d) pkt 2 rozporządzenia (WE) 1493/99). Konieczne jest utrzymanie tej kategorii w celu dalszego jej stosowania jako nazwy handlowej. Należy zatem wprowadzić do aneksu IV definicję gatunkowego wina musującego zgodnie z definicją w załączniku V lit. i), VI lit. k) oraz VIII rozporządzenia (WE) 1493/99.

Poprawka 266

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 5 A)

a) jest otrzymywany z wina;

a) jest otrzymywany z wina produkowanego we Wspólnocie;

Poprawka 267

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 6 A)

a) jest otrzymywany z wina, pod warunkiem, że takie wino ma całkowite stężenie alkoholu nie mniejsze niż 9 %;

a) jest otrzymywany z wina produkowanego we Wspólnocie, pod warunkiem, że takie wino ma całkowite stężenie alkoholu nie mniejsze niż 9 %;

Poprawka 268

ZAŁĄCZNIK IV PUNKT 7 A)

a) jest otrzymywany z wina, lub z wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

a) jest otrzymywany z wina, lub z wina o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, produkowanych we Wspólnocie;

Poprawka 269

ZAŁĄCZNIK II A (nowy)

 

Załącznik IVa

 

Wykaz dopuszczalnych praktyk i procesów enologicznych

 

1. Procesy i praktyki enologiczne, które mogą być stosowane w przypadku: świeżych winogron, moszczu gronowego, moszczu gronowego w czasie fermentacji, moszczu gronowego w czasie fermentacji wyekstrahowanego z suszonych winogron, koncentratu moszczu gronowego oraz nowego wina czasie fermentacji:

 

a) napowietrzanie oraz dodawanie tlenu;

 

b) procesy termiczne

 

c) odwirowywanie oraz filtracja, z lub bez obojętnego odczynnika filtrującego, pod warunkiem, że żadne niepożądane resztki nie pozostaną w produktach poddanych takiej obróbce;

 

d) użycie dwutlenku węgla, argonu lub azotu, pojedynczo lub razem, wyłącznie w celu stworzenia obojętnej atmosfery oraz w obróbce produktu bez dostępu powietrza;

 

e) zastosowanie sacharozy w ramach praktyk enologicznych;

 

f) zastosowanie drożdży winnych;

 

g) zastosowanie jednego lub więcej działań mających na celu rozwój drożdży:

 

– dodanie fosforanu dwuamonu lub siarczanu amonu w ramach pewnych ograniczeń,

 

– dodanie siarczanu amonu lub dwusiarczynu amonu w ramach pewnych ograniczeń,

 

– dodanie chlorowodorku tiaminy w ramach pewnych ograniczeń;

 

h) użycie dwutlenku siarki, wodorosiarczynu potasu lub metasiarczynu potasu, które mogą być również nazywane dwusiarczynem potasu lub pirosiarczynem potasu;

 

i) eliminacja dwutlenku siarki poprzez zastosowanie procesów fizycznych;

 

j) obróbka moszczu oraz nowego wina w czasie fermentacji węglem drzewnym dla celów enologicznych, w ramach pewnych ograniczeń;

 

k) oczyszczenie przy użyciu jednej lub więcej substancji dla celów enologicznych, takich jak:

 

– żelatyna spożywcza

 

– karuk

 

– kazeina oraz kazeinat potasu,

 

– albumina jaja kurzego i / lub albumina mleka,

 

– bentonit

 

– dwutlenek krzemu w formie żelowej lub roztworze koloidalnym

 

– kaolin

 

– tanin

 

– enzymy pektolityczne

 

– enzymatyczny preparat betamaltazy, według zasad, które zostaną określone;

 

– substancje białkowe pochodzenia roślinnego;

 

l) użycie kwasu sorbinowego lub sorbatu potasu;

 

m) użycie kwasu winowego do zakwaszenia na warunkach przewidzianych w załączniku V;

 

n) użycie jednej z następujących substancji do odkwaszenia na warunkach przewidzianych w załączniku V:

 

– neutralny winian potasu.

 

– dwuwęglan potasu

 

– węglan wapnia, ewentualnie zawierający niewielkie ilości podwójnej soli wapnia kwasu L (+) winowego i L (-) jabłkowego,

 

– winian wapnia,

 

– winian wapniowy, według zasad, które zostaną określone,

 

– jednorodny preparat w stanie rozpylonym, składający się z równych części kwasu winowego oraz węglanu wapniowego;

 

o) użycie żywicy z sosny Aleppo, według zasad, które zostaną określone;

 

p) użycie preparatów ze skórki drożdży wramach pewnych ograniczeń;

 

q) użycie czterowodoropirolu poliwinylu w ramach pewnych ograniczeń i według zasad, które zostaną określone;

 

r) użycie bakterii mlekowych i zawiesiny winnej według zasad, które zostaną określone;

 

s) dodanie lizozymu w ramach pewnych ograniczeń i według zasad, które zostaną określone.

 

t) dodanie kwasu L-askorbinowego w ramach pewnych ograniczeń.

 

2. Enologiczne praktyki oraz procesy, które mogą być stosowane w przypadku moszczu gronowego przeznaczonego do produkcji oczyszczonego koncentratu moszczu gronowego:

 

a) napowietrzanie;

 

b) procesy termiczne

 

c) odwirowywanie oraz filtracja, z lub bez obojętnego odczynnika filtrującego, pod warunkiem, że żadne niepożądane resztki nie pozostaną w produktach poddanych takiej obróbce;

 

d) użycie dwutlenku siarki, wodorosiarczynu potasu lub metasiarczynu potasu, które mogą być również nazywane dwusiarczynem potasu lub pirosiarczynem potasu;

 

e) eliminacja dwutlenku siarki poprzez zastosowanie procesów fizycznych;

 

f) obróbka węglem drzewnym dla celów enologicznych;

 

g) użycie węglanu wapnia, który może zawierać niewielkie ilości podwójnej soli wapniowej kwasów winowego L(+) oraz jabłkowego L(-);

 

h) użycie żywicznej wymiany jonowej według zasad, które zostaną określone.

 

3. Praktyki i procesy enologiczne, które można zastosować do częściowo sfermentowanego moszczu winogronowego przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji przez człowieka, wina, wina musującego, napowietrzanego wina musującego, wina półmusującego, napowietrzonego wina półmusującego, win likierowych i win o chronionej nazwie pochodzenia oraz posiadających oznaczenie geograficzne:

 

a) użycie w winach wytrawnych, w ilości nie przekraczającej 5% świeżego drożdżowego osadu winiarskiego, który jest zdrowy i nierozcieńczony oraz zawiera drożdże pochodzące z ostatniej produkcji win wytrawnych;

 

b) napowietraznie, oraz barbotaż, przy użyciu argonu oraz azotu;

 

c) procesy termiczne

 

d) odwirowywanie oraz filtracja, z lub bez obojętnego odczynnika filtrującego, pod warunkiem, że żadne niepożądane resztki nie pozostaną w produktach poddanych takiej obróbce;

 

e) użycie dwutlenku węgla, argonu lub azotu, pojedynczo lub razem, wyłącznie w celu stworzenia obojętnej atmosfery oraz w obróbce produktu bez dostępu powietrza;

 

f) dodanie dwutlenku węgla, w ramach pewnych ograniczeń;

 

g) użycie, na warunkach przewidzianych niniejszym rozporządzeniem, bezwodnika siarkawego, zwanego również dwutlenkiem siarki, bisiarczynu potasu lub metadwusiarczynu potasu, który może być również nazywany dwusiarczynem potasu;

 

h) użycie kwasu sorbinowego lub sorbatu potasu, pod warunkiem, że ostateczna zawartość kwasu sorbinowego w produkcie, przeznaczonym do bezpośredniego spożycia, w chwili jego wprowadzenia na rynek, nie przekracza 200 mg/l;

 

i) dodanie kwasu L-askorbinowego w ramach pewnych ograniczeń.

 

j) dodanie kwasu cytrynowego, w celach stabilizacyjnych, w ramach pewnych ograniczeń;

 

k) użycie kwasu winowego do zakwaszenia na warunkach przewidzianych w załączniku V;

 

l) użycie jednej z następujących substancji do odkwaszenia na warunkach przewidzianych w załączniku V:

 

– neutralny winian potasu.

 

– dwuwęglan potasu,

 

– węglan wapnia, ewentualnie zawierający niewielkie ilości podwójnej soli wapnia kwasu L (+) winowego i L (-) jabłkowego,

 

– winian wapnia,

 

– winian wapniowy, według zasad, które zostaną określone,

 

– jednorodny preparat w stanie rozpylonym, składający się w równych częściach z kwasu winowego oraz węglanu wapniowego;

 

m) oczyszczenie przy użyciu jednej lub więcej substancji dla celów enologicznych, takich jak:

 

– żelatyna spożywcza

 

– karuk

 

– kazeina oraz kazeinat potasu,

 

– albumina jaja kurzego i / lub albumina mleka,

 

– bentonit

 

– dwutlenek krzemu w formie żelowej lub roztworze koloidalnym

 

– kaolin

 

– enzymatyczny preparat betamaltazy, według zasad, które zostaną określone;

 

– substancje białkowe pochodzenia roślinnego;

 

n) dodanie taniny;

 

o) obróbka wina białego węglem drzewnym dla celów enologicznych, w ramach pewnych ograniczeń;

 

p) obróbka, zgodnie z przepisami, które zostaną przygotowane:

 

– moszczu gronowego w czasie fermentacji, przeznaczonego do spożycia bezpośredniego, win białych oraz różowych przy użyciu żelazocyjanku potasu,

 

– win czerwonych przy użyciu żelazocyjanku potasu lub fitatu wapnia (calcium phytate);

 

q) dodanie dwutlenku węgla, w ramach pewnych ograniczeń;

 

r) użycie gumy arabskiej;

 

s) użycie kwasu winowego DL, zwanego również kwasem gronowym, lub jego neutralnej soli potasowej, w celu wytrącenia nadmiaru wapnia, zgodnie z przepisami, które zostaną przygotowane;

 

t) użycie, przy produkcji win musujących, otrzymywanych poprzez fermentację w butelce oraz poprzez oddzielenie osadu w skutek usunięcia:

 

– alginianu wapnia,

 

lub

 

– alginianu potasu.

 

u) użycie drożdży (stosowanych w produkcji wina, wytrawnego lub w zawiesinie winnej) do produkcji wina musującego;

 

v) dodanie, w produkcji wina musującego, tiaminy oraz soli amonowych do wina podstawowego, w celu wsparcia rozwoju drożdży, pod następującymi warunkami:

 

– dla soli odżywczych, fosforanu dwuamonu, w ramach pewnych ograniczeń,

 

– dla czynników wzrostowych, tiaminy w formie chlorowodorku tiaminy, w ramach pewnych ograniczeń;

 

w) użycie dysków z czystą parafiną, zaimpregnowanych izotjocyjanem allilu w celu wytworzenia sterylnej atmosfery, wyłącznie w tych państwach członkowskich, w których jest to metoda tradycyjna i tylko do momentu, kiedy używanie tej metody nie zostanie zabronione przez prawo danego kraju, pod warunkiem, że wspomniane dyski będą stosowane tylko w opakowaniach o pojemności większej niż 20 litrów oraz że nie będzie żadnego śladu izotjocyjanu allilu w winie;

 

x) dodanie, w celu wytrącenia kamienia winnego:

 

– dwuwinianu potasu

 

– winianu wapnia, w ramach pewnych ograniczeń i pod warunkami, które zostaną określone;

 

y) użycie siarczanu miedzi w celu wyeliminowania defektów w smaku lub zapachu wina, w ramach pewnych ograniczeń;

 

za) użycie preparatów ze skórki drożdży wramach pewnych ograniczeń;

 

zb) użycie czterowodoropirolu poliwinylu w ramach pewnych ograniczeń i według zasad, które zostaną określone;

 

zc) użycie bakterii mlekowych i zawiesiny winnej według zasad, które zostaną określone;

 

zd) dodanie karmelu w rozumieniu dyrektywy 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych, w celu wzmocnienia barwy win likierowych oraz win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

 

ze) dodanie lizozymu w ramach pewnych ograniczeń i według zasad, które zostaną określone;

 

zf) dodanie do win, w ramach pewnych ograniczeń i na warunkach, które zostaną określone, dwuwęglanu dimetylu (DMDC), aby zagwarantować stabilizację mikrobiologiczną;

 

zg) dodanie mannoprotein drożdży w celu zagwarantowania stabilizacji białkowej i winnej win.

 

4. Procesy i praktyki enologiczne, które mogą być stosowane w przypadku produktów, o których mowa w zdaniu wstępnym ust. 3., wyłącznie w sposób, który zostanie określony:

 

a) dodanie tlenu;

 

b) zastosowanie elektrodializy w celu zapewnienia stabilizacji winnej wina;

 

c) zastosowanie ureazy w celu zmniejszenia poziomu mocznika w winie.

 

d) nalewanie wina na osad, wódkę z wytłoków gronowych lub zgniecione grona Aszú, tam gdzie metodę tę stosuje się tradycyjnie przy produkcji Tokaji Forditàs i Tokaji màslàs, w węgierskim regionie Tokajhegyalja, według zasad, które zostaną określone;

 

e) użycie wiórów dębowych przy produkcji wina i moszczu.

 

_______
1 Dz.U. L 237 z 10.09.94, str. 13.

Uzasadnienie

Należy utrzymać tradycyjne praktyki enologiczne.

Poprawka 270

ZAŁĄCZNIK V PUNKT A

 

 

 

 

1. Jeżeli warunki klimatyczne w pewnych obszarach uprawy winorośli, znajdujących się na terenie Wspólnoty zgodnie z załącznikiem IX, stworzyły taką konieczność, zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość świeżych winogron, moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji, młodego wina w trakcie fermentacji oraz wina uzyskanego z odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy.

1. Jeżeli warunki klimatyczne w pewnych obszarach uprawy winorośli, znajdujących się na terenie Wspólnoty zgodnie z załącznikiem IX, stworzyły taką konieczność, zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość świeżych winogron, moszczu gronowego, moszczu gronowego w trakcie fermentacji, młodego wina w trakcie fermentacji oraz wina uzyskanego z odmian winorośli, o których mowa w art. 18 ust. 1 akapit pierwszy.

2. Zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość jest osiągane przy użyciu praktyk enologicznych, o których mowa w punkcie B i nie powinno przekroczyć następujących poziomów:

2. Zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość jest osiągane przy użyciu praktyk enologicznych, o których mowa w punkcie B i nie powinno przekroczyć następujących poziomów:

a) 2 % w obszarach uprawy winorośli A i B zgodnie z załącznikiem IX;

a) 3,5 % w obszarach uprawy winorośli A i 2,5% w obszarach uprawy winorośli B zgodnie z załącznikiem IX;

b) 1 % w obszarach uprawy winorośli C zgodnie z załącznikiem IX.

b) 2% w obszarach uprawy winorośli C zgodnie z załącznikiem IX.

3. W latach, w których warunki klimatyczne byłyby wyjątkowo niekorzystne i zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, poziomy zwiększenia naturalnego stężenia alkoholu na objętość przewidziane w pkt 2 mogą zostać podniesione do poziomu 3 % w obszarach uprawy winorośli A B zgodnie z załącznikiem IX.

3. W latach, w których warunki klimatyczne byłyby wyjątkowo niekorzystne i zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1, poziomy zwiększenia naturalnego stężenia alkoholu na objętość przewidziane w pkt 2 mogą zostać podniesione odpowiednio do poziomu 4,5% w obszarach uprawy winorośli A, 3,5% w obszarach uprawy winorośli B i 3% w obszarach uprawy winorośli C, zgodnie z załącznikiem IX.

 

3a. Po dokonaniu analizy skutków reformy przeprowadzonej przez Komisję Europejską w 2012 r. ewentualnie zostaną podjęte środki mające na celu stopniowe obniżenie limitów zwiększenia naturalnego stężenia alkoholu na objętość, ustalonych w ust. 2 i 3, do poziomu odpowiednio 2% w obszarach uprawy winorośli A i B oraz 1% w obszarach uprawy winorośli C.

Poprawka 271

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 1

 

 

1. Zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość przewidziane w pkt A jest dokonywane wyłącznie poprzez:

1. Zwiększenie naturalnego stężenia alkoholu na objętość przewidziane w pkt A jest dokonywane wyłącznie poprzez:

w przypadku świeżych winogron, moszczu gronowego w trakcie fermentacji oraz młodego wina w trakcie fermentacji poprzez dodanie zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego;

a) w przypadku świeżych winogron, moszczu gronowego w trakcie fermentacji oraz młodego wina w trakcie fermentacji poprzez dodanie zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego oraz sacharozy, w regionach, gdzie jej stosowanie jest tradycyjnie dozwolone;

w przypadku moszczu gronowego poprzez dodanie zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego lub poprzez częściowe skondensowanie łącznie z osmozą odwrotną;

b) w przypadku moszczu gronowego poprzez dodanie zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego lub poprzez częściowe skondensowanie łącznie z osmozą odwrotną oraz sacharozy, w regionach, gdzie jej stosowanie jest tradycyjnie dozwolone;

w przypadku wina poprzez częściowe skondensowanie w wyniku schłodzenia.

w przypadku wina poprzez częściowe skondensowanie w wyniku schłodzenia.

 

1a. Stosowanie sacharozy jako dodatku, o którym mowa w ust. 1 lit. a) et b), może polegać wyłącznie na cukrzeniu suchym i może być stosowane tylko w tych regionach winiarskich, w których jest to praktyka stosowana tradycyjnie, zgodnie z przepisami prawnymi obowiązującymi w dniu 8 maja 1970 r., w przypadku gdy ze względu na niekorzystne warunki klimatyczne praktyka ta jest niezbędna do uzyskania minimalnego stężenia alkoholu na objętość.

Poprawka 272

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 4 LITERA A)

a) w obszarze uprawy winorośli A zgodnie z załącznikiem IX do więcej niż 11,5%,

a) w obszarze uprawy winorośli A do więcej niż 12%,

Poprawka 273

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 4 LITERA B)

b) w obszarze uprawy winorośli B zgodnie z załącznikiem IX do więcej niż 12%,

b) w obszarze uprawy winorośli B do więcej niż 12,5%,

 

Poprawka 274

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 4 LITERA C)

c) w obszarach uprawy winorośli C I a) i C I b) zgodnie z załącznikiem IX do więcej niż 12,5%,

c) w obszarach uprawy winorośli C I a) i C I b) do więcej niż 13%;

Poprawka 275

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 4 LITERA D)

d) w obszarze uprawy winorośli C II zgodnie z załącznikiem IX do więcej niż 13 % oraz

d) w obszarze uprawy winorośli CII do więcej niż 13 % ..

Poprawka 276

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 4 LITERA E)

e) w obszarze uprawy winorośli C III zgodnie z załącznikiem IX do więcej niż 13,5 %.

e) w obszarze uprawy winorośli CIII do więcej niż 13,5 %..

Poprawka 277

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 5 LITERA A)

a) w przypadku czerwonego wina podnieść górną granicę całkowitego stężenia alkoholu na objętość produktów, o których mowa w pkt 4, do 12% w obszarze uprawy winorośli A i 12,5% w obszarze uprawy winorośli B zgodnie z załącznikiem IX;

a) podnieść górną granicę całkowitego stężenia alkoholu na objętość produktów, o których mowa w pkt 4, do 12% w obszarze uprawy winorośli A i 12,5% w obszarze uprawy winorośli B zgodnie z załącznikiem IX;

Poprawka 278

ZAŁĄCZNIK V LITERA B) USTĘP 5 B)

b) podnieść całkowite stężenie alkoholu na objętość dla produktów, o których mowa w pkt 4, w przypadku produkcji win o chronionej nazwie pochodzenia w obszarach uprawy winorośli A i B do poziomu określonego przez państwa członkowskie.

skreślony

Poprawka 279

ZAŁĄCZNIK VI LITERA B) USTĘP 5

5. Z zastrzeżeniem innych decyzji podjętych przez Radę zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty, świeże winogrona, moszcz gronowy, moszcz gronowy w trakcie fermentacji, zagęszczony moszcz gronowy, rektyfikowany zagęszczony moszcz gronowy, moszcz gronowy z fermentacją zatrzymaną przez dodanie alkoholu, sok winogronowy i zagęszczony sok winogronowy pochodzące z krajów trzecich nie mogą być przetwarzane na wino lub dodawane do wina na terytorium Wspólnoty.

5. Świeże winogrona, moszcz gronowy, moszcz gronowy w trakcie fermentacji, zagęszczony moszcz gronowy, rektyfikowany zagęszczony moszcz gronowy, moszcz gronowy z fermentacją zatrzymaną przez dodanie alkoholu, sok winogronowy i zagęszczony sok winogronowy pochodzące z krajów trzecich nie mogą być przetwarzane na wino lub dodawane do wina na terytorium Wspólnoty.

Uzasadnienie

W rezolucji z 15 lutego 2007 r. (P6_TA(2007)0049) Parlament stwierdza, że „prawo wspólnotowe powinno zakazać fermentacji importowanego moszczu i mieszania go z moszczem pochodzącym ze Wspólnoty”(ust. 61).

Poprawka 280

ZAŁĄCZNIK VI, LITERA C)

Z zastrzeżeniem innych decyzji podjętych przez Radę zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty, łączenie wina pochodzącego z kraju trzeciego z winem pochodzącym ze Wspólnoty oraz łączenie win pochodzących z krajów trzecich jest zakazane na obszarze Wspólnoty.

Łączenie wina pochodzącego z kraju trzeciego z winem pochodzącym ze Wspólnoty oraz łączenie win pochodzących z krajów trzecich jest zakazane na obszarze Wspólnoty.

Uzasadnienie

Należy obostrzyć zakaz wyrobu wina z moszczu pochodzącego z krajów trzecich i łączenia win pochodzących z krajów trzecich z winami wspólnotowymi.

Poprawka 281

ZAŁĄCZNIK VI, LITERA D)

D. Produkty uboczne

skreślony

1. Nadmierne tłoczenie winogron jest zakazane. Uwzględniając lokalne i techniczne warunki, państwa członkowskie podejmują decyzję w sprawie minimalnej zawartości alkoholu w wytłoczynach gronowych i osadzie, która w każdym przypadku powinna być wyższa od zera.

 

2. Za wyjątkiem alkoholu, spirytusu i piquette, ani wino, ani dowolne inne napoje przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi nie mogą być produkowane z osadu drożdżowego winiarskiego lub z wytłoczyn gronowych.

 

3. Tłoczenie osadu drożdżowego winiarskiego oraz ponowna fermentacja wytłoczyn gronowych w celach innych niż destylacja lub produkcja piquette jest zabroniona. Filtrowanie i odwirowywanie osadu drożdżowego winiarskiego nie jest traktowane jako tłoczenie, jeśli uzyskane produkty są solidnej jakości, autentyczne i posiadają dobrą jakość handlową.

 

4. Piquette, którego produkcja jest dozwolona w danym państwie członkowskim, jest używane tylko do destylacji lub spożycia przez rodzinę producenta wina.

 

5. Każda osoba fizyczna lub osoba prawna, czy też grupa osób, w których posiadaniu znajdują się produkty uboczne, jest zobowiązana do ich usunięcia pod nadzorem i na warunkach, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 104 ust. 1.

 

Poprawka 282

ZAŁĄCZNIK VII PUNKT A)

a) dla roku winiarskiego 2008/2009 (rok budżetowy 2009): 430 mln EUR

a) dla roku winiarskiego 2009/2010 (rok budżetowy 2009): 510 000 000 EUR

Poprawka 283

ZAŁĄCZNIK VII PUNKT B)

b) dla roku winiarskiego 2009/2010 (rok budżetowy 2010): 287 mln EUR

b) dla roku winiarskiego 2010/2011 (rok budżetowy 2010): 337 000 000 EUR

Poprawka 284

ZAŁĄCZNIK VII LITERA C)

c) dla roku winiarskiego 2010/2011 (rok budżetowy 2011): 184 mln EUR

c) dla roku winiarskiego 2011/2012 (rok budżetowy 2011): 223 000 000 EUR

Poprawka 285

ZAŁĄCZNIK VII LITERA D)

d) dla roku winiarskiego 2011/2012 (rok budżetowy 2012): 110 mln EUR

skreślony

Poprawka 286

ZAŁĄCZNIK VII PUNKT E)

e) dla roku winiarskiego 2012/2013 (rok budżetowy 2013): 59 mln EUR

skreślony

Poprawka 287

ZAŁĄCZNIK VIII

 

Niniejszy załącznik zostaje skreślony

UZASADNIENIE

Wprowadzenie

Unia Europejska zajmuje czołową pozycję na międzynarodowym rynku wina: dysponując 40% światowych obszarów uprawy winorośli, reprezentuje 65% produkcji, wytwarzanych przez ponad półtora miliona plantacji; jest także pierwszym konsumentem w skali międzynarodowej – przypada na nią 57% światowego spożycia – oraz pierwszym światowym eksporterem, dostarczającym 65% całkowitego eksportu.

Według studium pt. „Sektor wina w perspektywie średnioterminowej”, opublikowanego przez Komisję Europejską w czerwcu 2007 r., powierzchnia winnic w UE-15 stale się zmniejsza – z 4,5 mln ha w 1976 r. spadła do 3,2 mln ha w 2004 r., a wzrost do 3,65 mln ha nastąpił w wyniku przystąpienia Rumunii i Bułgarii.

Produkcja wina również znacznie wahała się na przestrzeni lat. Od końca lat 90. panowała raczej tendencja zniżkowa, lecz w sezonie winiarskim 2004/2005 nastąpił wzrost do poziomu powyżej średniej; złe warunki klimatyczne miały znaczący wpływ w sezonie 2005/2006, kiedy to produkcja UE-27 była o 4% niższa od średniej produkcji w latach 1999-2003, zaś miniony sezon 2006/2007 okazał się jednym z najmniej produktywnych w ostatnim dziesięcioleciu.

Większość wina produkcji europejskiej przeznaczona jest do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Wprawdzie spożycie to obniżyło się w państwach członkowskich będących dużymi producentami wina, lecz jednocześnie nastąpił wzrost popytu w pozostałych państwach członkowskich. Analiza danych dotyczących spożycia w UE-15 wykazała, że w latach 1984-2004, tj. w ciągu 20 lat, popyt wewnętrzny na wino obniżył się o 15 mln hl, co odpowiada spadkowi o 750 000 hl – czyli 0,65% – rocznie. Należy jednak podkreślić, że obniżka popytu dotyczyła głównie win stołowych, natomiast w tym samym czasie nastąpił wzrost popytu na wina wysokiej jakości.

Co do handlu międzynarodowego – okazuje się, że w latach 1999-2006 wspólnotowy eksport wina wzrósł z 10,8 mln hl do 17,8 mln hl w 2006 r., czyli o 65%.

Jednak w tym samym okresie import wzrósł jeszcze bardziej – z 5,2 mln hl w 1999 r. do 11,7 mln hl w 2006 r., czyli o 125%. Wydaje się wszakże, iż tempo wzrostu zmalało po 2004 r., o czym świadczy fakt, że w 2006 r. wzrost importu w UE-27 był o 0,3 mln hl niższy niż w 2005 r.

Ogólna opinia sprawozdawcy

Sprawozdawca zgadza się z analizą Komisji Europejskiej odnoszącą się do aktualnej wspólnej organizacji rynku wina i do konieczności reformy sektorowej, mającej na celu pobudzenie dynamiki i konkurencyjności wspólnotowego sektora wina oraz pozwolenie producentom europejskim na odzyskanie dawnych rynków i zdobycie rynków nowych. Wprawdzie producenci europejscy spotykają się obecnie z bezlitosną konkurencją ze strony nowych producentów, jest to jednak powodowane nie tylko spadkiem konsumpcji wewnętrznej, lecz zwłaszcza zbyt wysokimi kosztami produkcji, zbyt sztywnymi i zbyt złożonymi regulacjami, które często ograniczają możliwości dostosowywania produkcji do zmian popytu, oraz zbyt nieśmiałą (lub zbyt mało agresywną) polityką promocji i sprzedaży.

Sprawozdawca zasadniczo popiera plan reformy zaproponowany przez Komisję Europejską, jednak uważa za wskazane wprowadzenie kilku zmian mających poprawić strukturalną spójność nowego systemu i podnieść jakość win europejskich. Aby Unia Europejska mogła utrwalić swoją wiodącą pozycję w sektorze wina, reforma wspólnej organizacji rynku wina musi kłaść nacisk na poprawę jakości, a tym samym promować, chronić i umacniać winiarskie marki terytorialne, nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, reprezentujące europejską jakość na rynku światowym.

Krajowe programy wsparcia

Programy wsparcia mogą stanowić istotne narzędzie zwiększania i uwypuklania różnorodności europejskiej produkcji wina. Właśnie z tego względu wskazane wydaje się zagwarantowanie większej elastyczności przy korzystaniu ze wspólnotowych środków finansowych przez państwa członkowskie, aby państwa te mogły lepiej odpowiadać na szczególne wymagania ich sektora krajowego.

Dla zagwarantowania tej niezbędnej pomocniczości sprawozdawca uznał za stosowne, aby opracować pewną liczbę środków możliwych do wdrożenia za pomocą programów wsparcia, przewidując działania mające na celu wzmocnienie całej branży, umożliwienie rozwijania i stosowania nowych technologii produkcji, skuteczniejsze zarządzanie ofertą handlową oraz kontrolowanie potencjału produkcyjnego i jego jakości.

Ponadto w dążeniu do zwiększenia dynamiki i konkurencyjności europejskiego wina w kontekście charakteryzującego się wyraźnym wzrostem rynku światowego konieczne wydaje się wzmocnienie instrumentów mających na celu wzmożenie promocji i poszerzenie znajomości rynków poprzez działania zmierzające do poprawy pozycji rynkowej europejskich win, a tym samym odzyskania części rynku wewnętrznego zdobytej przez wina krajów będących nowymi producentami i wejścia na rynki wschodzące, takie jak rynek chiński. Wsparcie przeznaczone na poznanie rynków i promowanie win europejskich okazuje się absolutnie niezbędne, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że w przeciwieństwie do konkurentów spoza UE, którzy zainwestowali, aby zwiększyć możliwość wchodzenia na rynki ich przedsiębiorstw, wspólna organizacja rynku wina kieruje ograniczone środki na promocję- dotychczas niewiele ponad 16 milionów euro- i nie przewiduje żadnych środków w dziedzinie znajomości rynków i doradztwa dla podmiotów gospodarczych.

Przesunięcie środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich

W odpowiedzi na wnioski i obawy wyrażone przez swoich kolegów sprawozdawca stwierdza, że istotne jest, aby ogół obecnego budżetu wspólnej organizacji rynku wina był nadal w całości przypisany do sektora wina, gdyż przesunięcie środków do drugiego filaru WPR, choć zasadniczo mogłoby przynieść znaczne korzyści regionom zajmującym się tego rodzaju produkcją, skierowałoby jednak wielkie zasoby na cele niezwiązane ze wsparciem dla uprawy winorośli.

Praktyki enologiczne

Sprawozdawca przychyla się do zaproponowanego przez Komisję Europejską zakazu dodawania cukru w celu wzbogacania wina, a także zgadza się co do konieczności uelastycznienia przepisów w zakresie praktyk enologicznych, których sztywność staje zbyt często na przeszkodzie konkurencyjności. Chcąc odciążyć procedury uznawania nowych praktyk, a zarazem zapewnić spełnienie wymogów krajowych, sprawozdawca proponuje, jako rozwiązanie alternatywne wobec rozwiązania przewidzianego przez Komisję, utrzymanie pozytywnego wykazu praktyk enologicznych dopuszczalnych na terytorium wspólnotowym oraz powołanie komitetu regulacyjnego, o którym mowa w decyzji 1999/468/WE i który odpowiadałby za zezwalanie na nowe praktyki.

Oznaczenia pochodzenia i jakość wina

System oznaczeń pochodzenia, jako najwyższy wyraz europejskich tradycji winiarskich, stanowi bez wątpienia najbardziej przekonujący model, na którym zaczynają się również wzorować oparte dotychczas wyłącznie na znakach towarowych modele produkcyjne spoza Europy, podkreślając wartość swoich obszarów przy pomocy instrumentu oznaczenia geograficznego.

Właśnie dlatego że są oczkiem w głowie europejskiego sektora win wysokiej jakości, nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne wymagają szczególnej uwagi i ochrony.

Choć można się zgodzić ze stanowiskiem Komisji, która zmierza w kierunku dostosowania systemu oznaczeń geograficznych w sektorze wina do oznaczeń produktów rolno-spożywczych określonych w rozporządzeniu 510/2006, to tego rodzaju dostosowanie nie może prowadzić do obniżenia poziomu ich ochrony.

Po pierwsze, podobnie jak przewidziano w przypadku nazw i oznaczeń rolno-spożywczych, definicje „nazwy pochodzenia” i „oznaczenia geograficznego” nie mogą zostać pozbawione podstawowego i charakteryzującego je powiązania z obszarem produkcji wina. Poza pochodzeniem winogron definicje te muszą koniecznie odnosić się do wszystkich etapów produkcji, tak aby podkreślić, że poza nielicznymi wyjątkami proces musi dopełnić się w regionie wytyczonym właściwymi przepisami. Tylko w ten sposób można będzie zagwarantować kontrolę jakości wina i zachować jego cechy charakterystyczne, związane głównie z jego pochodzeniem geograficznym.

Po drugie przejście z systemu uznawania na szczeblu krajowym do uznawania na szczeblu wspólnotowym nie może w żadnym przypadku kwestionować nazw już uznanych przez państwa członkowskie, które będą automatycznie uznawane i chronione na szczeblu wspólnotowym.

Poza tym również w tym przypadku, tak jak przewidziano dla praktyk enologicznych, przepisy wykonawcze powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą komitetu regulacyjnego, aby zagwarantować niezbędną elastyczność systemu, a zarazem zapewnić poszanowanie lokalnej specyfiki.

Dla zagwarantowania odpowiedniej jakości wina przeznaczonego na rynek, a także dla ochrony środowiska, zgodnie z postanowieniami art. 174 Traktatu, konieczne jest utrzymanie obecnego zakazu nadmiernego tłoczenia winogron oraz wprowadzenie instrumentów zapewniających jego przestrzeganie. Ustalając minimalną zawartość alkoholu obecnego w produktach ubocznych wytwarzania wina, zakaz ten zapewni, że tylko najlepsze wino zostanie przeznaczone na rynek. Produkt uboczny, czyli pozostałość procesu produkcji wina, należy do odpadów wysoko zanieczyszczających, przez co w niektórych państwach członkowskich zaliczany jest do odpadów specjalnych, wymagających utylizacji w określonej postaci. Brak stosownych przepisów ustawowych dotyczących usuwania produktów ubocznych wiąże się z różnymi rodzajami ryzyka, takimi jak brak kontroli nad respektowaniem zakazu, związana z tym niemożność zapewnienia odpowiedniej jakości win przeznaczonych do wprowadzenia na rynek, zanieczyszczenie gleby, przy oczywistym naruszeniu art. 174 traktatu WE, dodatkowe koszty produkcji z uwagi na fakt, że koszt usuwania odpadów spadnie na producenta, co negatywnie wpłynie na jego konkurencyjność na rynku światowym.

W celu uniknięcia powyższego ryzyka należy zatem opracować system zbiórki i usuwania produktów ubocznych, który poprzez kontrolę przestrzegania zakazu zapewni odpowiednią jakość win, nie spowoduje dodatkowych kosztów dla plantatorów winorośli, nie wpłynie nadmiernie na wspólnotowy budżet wspólnej organizacji rynku wina, zapewni poszanowanie środowiska naturalnego, będzie zgodny z prawem wspólnotowym i prawodawstwem wtórnym, a także pozwoli na wykorzystanie produktów ubocznych procesu produkcji wina m.in. w produkcji alternatywnej energii odnawialnej.

Etykietowanie

Sprawozdawca nie zgadza się z propozycją Komisji w sprawie zezwolenia na dobrowolne zamieszczanie informacji o odmianie winorośli i roczniku na etykiecie w przypadku wszystkich win. Korzyści wynikające z takiej zmiany dla win niższej jakości wydają się być minimalne, natomiast dobrowolność ta wyrządziłaby znaczną szkodę zarówno producentom wina gatunkowego, jak i konsumentom. W rzeczywistości zamieszczanie informacji o roczniku i odmianie winorośli prowadziłoby z jednej strony do obniżenia wartości handlowej win posiadających oznaczenie geograficzne, przede wszystkim w odniesieniu do odmian, których renoma jest ściśle powiązana ze szczególnym obszarem geograficznym; z drugiej strony mogłoby to prowadzić do niejasności, tzn. wprowadzać w błąd konsumenta w związku z niemożnością zapewnienia kontroli zgodności zawartości butelki z tym, co umieszczono na etykiecie.

Ponadto niektóre określenia, w szczególności nazwa pochodzenia, oznaczenie geograficzne lub tradycyjna nazwa, powinny występować wyłącznie w języku obszaru produkcji w celu uniknięcia błędnych tłumaczeń i przywłaszczeń.

Karczowanie winorośli i liberalizacja praw do sadzenia

Wprowadzenie systemu karczowania winorośli w zamian za premię może stanowić istotny środek towarzyszący reformy. Aby skutecznie wpłynąć na ograniczenie nadprodukcji, środek taki powinien przede wszystkim zachęcać do karczowania winnic, na których wyroby nie ma zbytu, lub ich zbyt na rynku jest niewystarczający, a w szczególności produkujących wyroby niskiej jakości. Z uwagi na fakt, że producenci, którzy zdecydują się na odejście z sektora, uczynią to głównie w pierwszym roku obowiązywania środka, sprawozdawca proponuje ograniczyć okres obowiązywania systemu tylko do trzech sezonów winiarskich, przydzielając na trzy pierwsze lata środki przeznaczone na czwarty i piąty rok stosowania systemu. Pozwoli to na zapewnienie producentom wina, którzy zrezygnowali z produkcji, uzyskanie właściwej premii odpowiadającej w najwyższej mierze ich oczekiwaniom. Co więcej, wysokość premii powinna spełniać dwa podstawowe wymogi: wymóg poszanowania zasady równości między producentami europejskimi i wymóg efektywności środka w celu uniknięcia karczowania nasadzeń o nieistotnym znaczeniu w rozumieniu nadprodukcji. Z tego powodu należy ustanowić minimalne poziomy cenowe w zależności od stref karczowania, na podstawie których każde państwo członkowskie będzie określać wysokość premii przypadającej gospodarstwu w oparciu o jego dotychczasową wydajność.

Sprawozdawca uważa, że w ciągu trzech lat obowiązywania systemu ostatecznego karczowania należałoby zadbać o większy dynamizm prawa do sadzenia, aby w konsekwencji nie ograniczać potencjału rozwojowego producentów bardziej konkurencyjnych. Dynamizm ten można uzyskać poprzez lepszy obieg uprawnień do sadzenia na szczeblu wspólnotowym i skuteczne stosowanie praw do rezerw krajowych i regionalnych w państwach członkowskich, w których one istnieją. Analiza możliwości liberalizacji obszarów winiarskich, przynajmniej dla niektórych produkcji, będzie możliwa dopiero po upływie okresu obowiązywania systemu karczowania winorośli - na podstawie oceny wpływu karczowania, poprawy obiegu uprawnień do sadzenia i stosowania krajowych programów wsparcia.

W oparciu o rezultaty powyższych analiz Komisja w stosownym przypadku będzie mogła przedstawić propozycję ewentualnej liberalizacji obszarów niebędących strefami produkcji win posiadających oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia.

Jeśli chodzi o regiony, konsekwencje liberalizacji byłyby bardzo poważne, ponieważ zniszczyłaby ona dorobek europejskiego sektora winiarskiego: obniżenie wartości ekonomicznej ważnych inwestycji poczynionych przez producentów win gatunkowych, utrata możliwości kontroli jakości win, a w konsekwencji naruszenie wizerunku terytorialnego znaku handlowego i obniżenie wartości produktu.

22-11-2007

OPINIA MNIEJSZOŚCI

wyrażona zgodnie z art. 48 ust. 3 Regulaminu

przez Diamanto Manolakou, Vicenzo Aitę, Ildę Figueiredo z Grupy GUE/NGL

Sprzeciwiamy się karczowaniu setek tysięcy hektarów winorośli w celu spełnienia warunków nałożonych przez WTO i zaspokojenia interesów dużych przedsiębiorstw, które chcą skupić sektor i zwiększyć przywóz.

Odrzucenie zniesienia wzbogacania - pozytywnego środka proponowanego przez Komisję, dozwolone zwiększenie do 4,5%, użycie określenia „wino” w odniesieniu do napojów nie uzyskanych z winogron dewaloryzują jakość i szczególne cechy wina.

Uważamy, że zmiany te dokonają się ze szkodą dla środowiska i bioróżnorodności, dla konsumentów jakościowych produktów oraz dla małych i średnich producentów, w szczególności w mało uprzywilejowanych regionach górskich, ponieważ do poważnych problemów w zakresie kosztów i promocji związanych ze szczególnymi cechami jakościowymi ich produktów winiarskich, dołoży się konkurencja ze strony produktów niskiej jakości.

Sądzimy, że sektor winiarski dysponuje rzeczywistymi możliwościami wzrostu pod warunkiem podjęcia działań prowadzących do utrzymania i poprawy jakości wina, wzmocnienia jego promocji, utrzymania bioróżnorodności i wsparcia małych i średnich producentów, którzy stanowią podstawę produkcji europejskich win gatunkowych.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna organizacja rynku wina

Referencje

COM(2007)0372 – C6-0254/2007 – 2007/0138(COD)

Data konsultacji z PE

27.7.2007

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

AGRI 208

3.9.2007

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

Data ogłoszenia na posiedzeniu

BUDG

3.9.2007

ENVI

3.9.2007

IMCO

3.9.2007

 

Opinia niewydana

Data zatwierdzenia

BUDG

17.7.2007

ENVI

17.7.2007

IMCO

12.9.2007

 

Sprawozdawca(y)

Data powołania

Giuseppe Castiglione

5.6.2007

 

 

Rozpatrzenie w komisji

17.7.2007

12.9.2007

9.10.2007

21.11.2007

Data przyjęcia

21.11.2007

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

31

7

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Vincenzo Aita, Peter Baco, Sergio Berlato, Bernadette Bourzai, Niels Busk, Luis Manuel Capoulas Santos, Giuseppe Castiglione, Joseph Daul, Albert Deß, Gintaras Didžiokas, Michl Ebner, Carmen Fraga Estévez, Duarte Freitas, Ioannis Gklavakis, Lutz Goepel, Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, Esther Herranz García, Lily Jacobs, Elisabeth Jeggle, Heinz Kindermann, Vincenzo Lavarra, Stéphane Le Foll, Diamanto Manolakou, Véronique Mathieu, Rosa Miguélez Ramos, Neil Parish, Radu Podgorean, María Isabel Salinas García, Agnes Schierhuber, Willem Schuth, Czesław Adam Siekierski, Petya Stavreva, Dimitar Stoyanov, Csaba Sándor Tabajdi, Donato Tommaso Veraldi, Janusz Wojciechowski

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Pilar Ayuso, Katerina Batzeli, Gábor Harangozó, Wiesław Stefan Kuc, Vladimír Železný

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Daniel Caspary, Anja Weisgerber