ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας για την έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου για τη βελτίωση της συνεργασίας σε καταστάσεις κρίσεως μεταξύ των ειδικών μονάδων επέμβασης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

20.12.2007 - (15437/2006 – C6‑0058/2007 – 2007/0803(CNS)) - *

Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Armandο França

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας για την έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου για τη βελτίωση της συνεργασίας σε καταστάσεις κρίσεως μεταξύ των ειδικών μονάδων επέμβασης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(15437/2006 – C6‑0058/2007 – 2007/0803(CNS))

(Διαδικασία διαβούλευσης)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας (15437/2006),

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 30, 32 και 34, παράγραφος 2, σημείο γ), της Συνθήκης ΕΕ,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 39, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΕ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C6‑0058/2007),

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 93 και 51 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A6‑0507/2007),

1.  εγκρίνει την πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας, όπως τροποποιήθηκε·

2.  καλεί το Συμβούλιο να τροποποιήσει αναλόγως το κείμενο·

3.  καλεί το Συμβούλιο, σε περίπτωση που προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

4.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει σε περίπτωση που το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρωτοβουλία της Δημοκρατίας της Αυστρίας·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή καθώς και στην κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας.

Κείμενο που προτείνει η Δημοκρατία της Αυστρίας	Τροποποιήσεις του Κοινοβουλίου
Τροπολογία 1 Αιτιολογική σκέψη 4
(4) Κανένα μεμονωμένο κράτος μέλος δεν διαθέτει όλα τα μέσα, τους πόρους και την εμπειρογνωμοσύνη προκειμένου να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κάθε είδους καταστάσεις κρίσης μεγάλης κλίμακας που είναι δυνατόν να προκύψουν, οι οποίες απαιτούν ειδική επέμβαση. Ως εκ τούτου, η δυνατότητα αίτησης παροχής βοήθειας από άλλο κράτος μέλος θα μπορούσε να έχει ζωτική σημασία.	(4) Κανένα μεμονωμένο κράτος μέλος δεν διαθέτει όλα τα μέσα, τους πόρους και την εμπειρογνωμοσύνη προκειμένου να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κάθε είδους καταστάσεις μιας συγκεκριμένης κρίσης ή κρίσης μεγάλης κλίμακας που είναι δυνατόν να προκύψουν, οι οποίες απαιτούν ειδική επέμβαση. Ως εκ τούτου, η δυνατότητα αίτησης παροχής βοήθειας από άλλο κράτος μέλος θα μπορούσε να έχει ζωτική σημασία.
Τροπολογία 2 Αιτιολογική σκέψη 5
(5) Η παρούσα απόφαση ορίζει ορισμένους βασικούς κανόνες όσον αφορά την ευθύνη, συμπεριλαμβανομένων κανόνων περί ποινικής ευθύνης, με σκοπό να θεσπίσει νομικό πλαίσιο για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συμφωνούν να ζητήσουν και να παράσχουν βοήθεια. Το διαθέσιμο αυτού του νομικού πλαισίου και της δήλωσης προσδιορισμού των αρμόδιων αρχών θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να αντιδρούν ταχέως και να εξοικονομούν χρόνο σε περίπτωση που προκύπτει κατάσταση κρίσεως,	(5) Η απόφαση 2007/…/ΔΕΥ του Συμβουλίου για την αναβάθμιση της διασυνοριακής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος («Απόφαση Prüm»), και ειδικότερα το άρθρο 18 αυτής, ρυθμίζει τις μορφές αστυνομικής συνδρομής μεταξύ των κρατών μελών σε σχέση με μαζικές συγκεντρώσεις και παρόμοια σημαντικά γεγονότα, καταστροφές και σοβαρά ατυχήματα. Η παρούσα απόφαση δεν καλύπτει τις μαζικές συγκεντρώσεις, τις φυσικές καταστροφές ή τα σοβαρά ατυχήματα υπό την έννοια του άρθρου 18 της Απόφασης Prüm, αλλά συμπληρώνει τις διατάξεις της Απόφασης Prüm που προβλέπουν μορφές αστυνομικής συνδρομής μεταξύ κρατών μελών μέσω ειδικών μονάδων επέμβασης σε άλλες καταστάσεις π.χ. σε ανθρωπογενείς κρίσεις ή καταστάσεις τρομοκρατικής επίθεσης που συνιστούν σοβαρή άμεση υλική απειλή κατά προσώπων, ιδιοκτησίας, υποδομών ή οργανισμών, ιδίως δε σε περιπτώσεις ομηρίας, πειρατείας και αναλόγων συμβάντων.
	Προς τούτο, κάθε κράτος μέλος πρέπει να υποδεικνύει τις αρμόδιες εθνικές αρχές από τις οποίες τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη δύνανται να ζητούν βοήθεια ή επέμβαση.
Αιτιολόγηση
Πρέπει να ξεκαθαριστεί ποιος είναι ο κύριος στόχος της απόφασης αυτής, ούτως ώστε να αιτιολογήσουμε την έγκριση αυτού του μέτρου πέραν της αποφάσεως Prüm.
Τροπολογία 3 Αιτιολογική σκέψη 5 α (νέα)
	(5α) Η ύπαρξη αυτού του νομικού πλαισίου και μιας επετηρίδας των αρμοδίων αρχών που θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να ανταποκρίνονται ταχέως και να κερδίζουν χρόνο σε περιπτώσεις τέτοιων καταστάσεων κρίσης. Επιπλέον, προς ενίσχυση της ικανότητας των κρατών μελών να προβλέπουν και ανταποκρίνονται σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης, και ιδίως σε τρομοκρατικές επιθέσεις, πρέπει οι ειδικές μονάδες επέμβασης να συνέρχονται τακτικά και να οργανώνουν κοινές ασκήσεις, ούτως ώστε να επωφελούνται της αμοιβαίας πείρας τους,
Τροπολογία 4 Άρθρο 1
Η παρούσα απόφαση καθορίζει γενικούς κανόνες και όρους προκειμένου να επιτρέψουν στις ειδικές μονάδες επέμβασης ενός κράτους μέλους να παρέχουν βοήθεια και / ή να διενεργούν επιχειρήσεις στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, (εφεξής αναφερόμενο ως: "αιτούν κράτος μέλος"), όταν έχουν προσκληθεί από το δεύτερο κράτος μέλος και έχουν συμφωνήσει να το πράξουν για να αντιμετωπισθεί μια κατάσταση κρίσης.	Η παρούσα απόφαση καθορίζει γενικούς κανόνες και όρους προκειμένου να επιτρέψουν στις ειδικές μονάδες επέμβασης ενός κράτους μέλους (εφεξής αναφερόμενο ως: "κράτος αποδέκτη αιτήματος") να παρέχουν βοήθεια και / ή να διενεργούν επιχειρήσεις στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, (εφεξής αναφερόμενο ως: "αιτούν κράτος μέλος"), όταν έχουν προσκληθεί από το δεύτερο κράτος μέλος και έχουν συμφωνήσει να το πράξουν για να αντιμετωπισθεί μια κατάσταση κρίσης. Οι πρακτικές λεπτομέρειες και οι εκτελεστικές ρυθμίσεις που συμπληρώνουν την παρούσα απόφαση συμφωνούνται απ’ ευθείας μεταξύ του αιτούντος κράτους μέλους και του κράτους το οποίο έχει γίνει αποδέκτης αιτήματος.
Τροπολογία 5 Άρθρο 2, σημείο 1
1) «Ειδική μονάδα επέμβασης»: οιαδήποτε αρχή επιβολής του νόμου ενός κράτους μέλους η οποία ειδικεύεται στον έλεγχο καταστάσεων κρίσης. 1) «Ειδική μονάδα επέμβασης»: η αρχή επιβολής του νόμου ενός κράτους μέλους η οποία ειδικεύεται στον έλεγχο καταστάσεων κρίσης.
Αιτιολόγηση
Προς διασαφήνιση του στόχου της πρότασης απόφασης.
Τροπολογία 6
Άρθρο 2, σημείο 2
"Κατάσταση κρίσης": οιαδήποτε ανθρωπογενής κατάσταση σε κράτος μέλος η οποία συνιστά σοβαρή άμεση υλική απειλή κατά προσώπων ή οργανισμών του κράτους μέλους, ιδίως δε ομηρία, πειρατεία και ανάλογα συμβάντα.	"Κατάσταση κρίσης": οιαδήποτε ανθρωπογενής κατάσταση σε κράτος μέλος που εγείρει βάσιμες υποψίες ότι έχει διαπραχθεί, διαπράττεται ή πρόκειται να διαπραχθεί εγκληματική πράξη η οποία συνιστά σοβαρή άμεση υλική απειλή κατά προσώπων, ιδιοκτησίας, υποδομών ή οργανισμών του κράτους μέλους, ιδίως δε όσες καταστάσεις αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/475/ΔΕΥ, της 13ης Ιουνίου 2002¹.
	_______________ 1 ΕΕ L 164 της 22.6.2002, σελ. 3.
Τροπολογία 7 Άρθρο 2, σημείο 2 α (νέο)
	2α) "αρμόδια αρχή": η εθνική αρχή που μπορεί να υποβάλλει αιτήματα και να δίνει την άδεια για την ανάπτυξη των ειδικών μονάδων επέμβασης.
Τροπολογία 8 Άρθρο 3, παράγραφος 1
1. Ένα κράτος μέλος δύναται να ζητά την παροχή βοήθειας από ειδική μονάδα επέμβασης άλλου κράτους μέλους για την αντιμετώπιση κατάστασης κρίσης. Ένα κράτος μέλος δύναται να δέχεται ή να απορρίπτει αυτό το αίτημα ή να προτείνει την προσφορά διαφορετικού είδους βοήθειας.	1. Μέσω της υποβολής αιτήματος των αρμοδίων αρχών, εκθέτοντας τη φύση της αιτούμενης συνδρομής, καθώς και την επιχειρησιακή αναγκαιότητά της, ένα κράτος μέλος δύναται να ζητά την παροχή βοήθειας από ειδική μονάδα επέμβασης άλλου κράτους μέλους για την αντιμετώπιση κατάστασης κρίσης. Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει υποβληθεί το αίτημα δύναται να δέχεται ή να απορρίπτει αυτό το αίτημα ή να προτείνει την προσφορά διαφορετικού είδους βοήθειας.
Τροπολογία 9 Άρθρο 4
Γενικοί κανόνες περί ευθύνης	Αστική και ποινική ευθύνη
1. Όταν αξιωματικοί ενός κράτους μέλους ενεργούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, το δεύτερο κράτος μέλος υπέχει ευθύνη για οιαδήποτε ζημία προκαλείται από αυτούς κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεών τους.	1. Όταν αξιωματικοί ενός κράτους μέλους ενεργούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους και / ή γίνεται χρήση εξοπλισμού δυνάμει της παρούσας απόφασης, ισχύουν οι περί αστικής και ποινικής ευθύνης διατάξεις των άρθρων 21 και 22 της Αποφάσεως Prüm.
2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, όταν η ζημία οφείλεται σε δράσεις οι οποίες αντιβαίνουν προς τις οδηγίες του αιτούντος κράτους μέλους ή υπερβαίνουν τα όρια των αρμοδιοτήτων των οικείων αξιωματικών σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:
(α) Το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου προκαλείται η ζημία, την αποκαθιστά υπό τους όρους που ισχύουν για τις ζημίες που προξενούν οι ημεδαποί αξιωματικοί·
(β) το κράτος μέλους τους οποίου οι αξιωματικοί προκαλούν ζημία σε οιοδήποτε πρόσωπο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, αποζημιώνει πλήρως το δεύτερο κράτος μέλος για τυχόν ποσά που αυτό κατέβαλε στους παθόντες ή άλλους δικαιούχους·
(γ) με την επιφύλαξη της άσκησης των δικαιωμάτων του έναντι τρίτων και με την εξαίρεση του στοιχείου β), κάθε κράτος μέλος δεν κάνει χρήση, υπό τις συνθήκες της παρούσας παραγράφου, της δυνατότητας να ζητήσει αποζημίωση για τη ζημία την οποία υπέστη από άλλο κράτος μέλος.
Τροπολογία 10 Άρθρο 5
Άρθρο 5	διαγράφεται
Ποινική ευθύνη
Κατά τις επιχειρήσεις που αναφέρει το άρθρο 3, οι αξιωματικοί που ενεργούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους λογίζονται ως αξιωματικοί του εν λόγω κράτους μέλους όσον αφορά αδικήματα τα οποία διαπράττουν ή τα οποία διαπράττονται εις βάρος τους.
Τροπολογία 11 Άρθρο 6
Τα κράτη μέλη μεριμνούν ούτως ώστε οι αρμόδιες αρχές τους να διεξάγουν συνεδριάσεις και να διοργανώνουν κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα και ασκήσεις, οποτεδήποτε απαιτείται, με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών, εμπειρογνωμοσύνης καθώς και γενικών, πρακτικών και τεχνικών πληροφοριών σχετικά με την παροχή βοήθειας σε καταστάσεις κρίσης.	Όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη μεριμνούν ούτως ώστε οι οικείες ειδικές μονάδες επέμβασης να διεξάγουν συνεδριάσεις και να διοργανώνουν σε περιοδική βάση κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα και ασκήσεις με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών, εμπειρογνωμοσύνης καθώς και γενικών, πρακτικών και τεχνικών πληροφοριών σχετικά με την παροχή βοήθειας σε καταστάσεις κρίσης. Αυτές οι συνεδριάσεις, τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι ασκήσεις δύνανται να χρηματοδοτούνται από ορισμένα χρηματοοικονομικά προγράμματα της Ένωσης και να λαμβάνουν επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, το κράτος μέλος που ασκεί την Προεδρία της ΕΕ θα προσπαθεί να διασφαλίσει τη διεξαγωγή τέτοιων συνεδριάσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ασκήσεων.
Τροπολογία 12 Άρθρο 7
Κάθε κράτος μέλος επωμίζεται τα έξοδά του, εκτός αν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συμφωνούν άλλως.	Το αιτούν κράτος μέλος επωμίζεται το επιχειρησιακό κόστος που προκύπτει από τις ειδικές μονάδες επέμβασης του κράτους μέλους στο οποίο υποβλήθηκε το αίτημα σε συνδυασμό με την εφαρμογή του άρθρου 3, συμπεριλαμβανομένου του κόστους μεταφοράς, στέγασης και διατροφής, εκτός αν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη συμφωνούν άλλως.
Τροπολογία 13 Άρθρο 8, παράγραφος 4 α (νέα)
	4α. Καμία διάταξη της παρούσας απόφασης δεν επιδέχεται ερμηνεία βάσει της οποίας επιτρέπεται η εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών επιβολής του νόμου των κρατών μελών, σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τις αντίστοιχες υπηρεσίες τρίτων χωρών, παρακάμπτοντας τους κανόνες που ισχύουν για τη διεθνή αστυνομική συνεργασία δυνάμει των εθνικών νομικών συστημάτων.
Αιτιολόγηση
Στόχος της τροπολογίας είναι να θεσπιστεί ρητή ουσιώδης εγγύηση κατά της ανεξουσιοδότητης διεύρυνσης των απλοποιημένων αυτών κανόνων συνεργασίας (‘κατ’ αναλογία’) στις σχέσεις με τις υπηρεσίες τρίτων χωρών, που ενδεχομένως δεν τηρούν παρεμφερή προς τα ισχύοντα στα κράτη μέλη της ΕΕ πρότυπα κατά τη λειτουργία τους όσον αφορά το υπόλογο και το δημοκρατικό έλεγχο - κατάσταση που θα προκαλούσε ίσως την αθέλητη διακύβευση ζωτικών συμφερόντων των ευρωπαίων πολιτών.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος	Συνεργασία μεταξύ των ειδικών μονάδων επέμβασης των κρατών μελών
Έγγραφα αναφοράς	15437/2006 - C6-0058/2007 - 2007/0803(CNS)
Ημερομηνία κλήσης του ΕΚ προς γνωμοδότηση	30.1.2007
Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας        Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια	LIBE 1.2.2007
Εισηγητής(ές)        Ημερομηνία ορισμού	Armando França 5.11.2007
Εισηγητής(ές) που αντικαταστάθηκε(καν)	Fausto Correia
Εξέταση στην επιτροπή	27.2.2007		9.10.2007		20.11.2007		18.12.2007
Ημερομηνία έγκρισης	18.12.2007
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	53 1 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Alexander Alvaro, Roberta Angelilli, Alfredo Antoniozzi, Mario Borghezio, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Michael Cashman, Giuseppe Castiglione, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Esther De Lange, Παναγιώτης Δημητρίου, Gérard Deprez, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Bárbara Dührkop Dührkop, Claudio Fava, Armando França, Urszula Gacek, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Lilli Gruber, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Henrik Lax, Sarah Ludford, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Rareş-Lucian Niculescu, Bogusław Rogalski, Martine Roure, Luciana Sbarbati, Inger Segelström, Csaba Sógor, Søren Bo Søndergaard, Vladimir Urutchev, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης, Renate Weber, Manfred Weber, Tatjana Ždanoka
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Edit Bauer, Simon Busuttil, Genowefa Grabowska, Ignasi Guardans Cambó, Sophia in ‘t Veld, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Jean Lambert, Jörg Leichtfried, Antonio Masip Hidalgo, Bill Newton Dunn, Rainer Wieland
Αναπληρωτές (άρθρο 178, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Manuel Medina Ortega
Ημερομηνία κατάθεσης	20.12.2007