DOKUMENT ROBOCZY w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych (przekształcenie)

12.2.2008 - (COM(2007)0265 – C6-0146/2007 – 2007/0099(COD)) - ***I

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Mathieu Grosch
(Przekształcenie – art. 80 Regulaminu)
PR_COD_1amRecast

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych (przekształcenie)

(COM(2007)0265 – C6-0146/2007 – 2007/0099(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2007)0265),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0146/2007),

–   uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych[1],

–   uwzględniając pismo Komisji Prawnej z dnia 20 listopada 2007 r. zgodnie z art. 80a ust. 3 Regulaminu,

–   uwzględniając art. 80a i art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0038/2008),

1.  zatwierdza wniosek Komisji z poniższymi poprawkami i po dostosowaniu do zaleceń konsultacyjnej grupy roboczej złożonej ze służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt 4 a preambuły (nowy)
	(4a) Drogowy przywóz lub wywóz towarów jako jeden z etapów transportu kombinowanego zgodnie z warunkami ustanowionymi w dyrektywie 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych przepisów dla niektórych rodzajów transportu kombinowanego towarów pomiędzy państwami członkowskimi1, i tym samym kombinowany transport kolejowy/drogowy i/lub transport wodny/drogowy w obu kierunkach, nie wchodzi w zakres definicji kabotażu. _________ 1 Dz.U. L 368 z 17.12.1992, s. 38. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/103/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 344).
Uzasadnienie
Aktualna praktyka w niektórych państwach członkowskich uwidacznia inne tendencje, lecz nie powinno i nie może stanowić to rozmyślnego działania.
Poprawka 2 Punkt 9 preambuły
(9) Należy także ustanowić zaświadczenie dla kierowcy w celu umożliwienia państwom członkowskim skutecznej kontroli kwestii, czy kierowcy z krajów trzecich są legalnie zatrudnieni lub pozostają do dyspozycji przewoźnika odpowiedzialnego za dany transport.	Należy także ustanowić zaświadczenie dla kierowcy w celu umożliwienia państwom członkowskim skutecznej kontroli kwestii, czy kierowcy z krajów trzecich są legalnie zatrudnieni lub pozostają do dyspozycji przewoźnika odpowiedzialnego za dany transport. Zaświadczenie dla kierowcy powinno być zrozumiałe dla wszystkich osób prowadzących kontrole.
Uzasadnienie
Poprawka zapewnia większą jasność tekstu.
Poprawka 3 Punkt 11 preambuły
(11) W przeszłości na takie krajowe przewozy wydawano zezwolenia tymczasowe. W praktyce trudno było ustalić, na które przewozy wydano zezwolenie. Zatem niezbędne są jasne i łatwe do wprowadzenia w życie przepisy.	(11) W przeszłości na takie krajowe przewozy wydawano zezwolenia tymczasowe. W praktyce trudno było ustalić, na które przewozy wydano zezwolenie. Zatem niezbędne są jasne i łatwe do wprowadzenia w życie przepisy. W dłuższym okresie ograniczenia w zakresie przewozu kabotażowego nie dają się jednak uzasadnić. Należy je znieść całkowicie, ponieważ ograniczenia te nie są zgodne z zasadami rynku wewnętrznego pozbawionego granic, gdzie gwarantowany jest swobodny przepływ towarów i usług. Państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie działania niezbędne do zapewnienia jednakowego wykonywania tych przepisów w całej UE.
Uzasadnienie
Swobodny przepływ usług oraz wspólna polityka transportowa została już przewidziana w traktatach z 1957 r. W 1985 r. PE wniósł do Trybunału Sprawiedliwości sprawę przeciwko Radzie z powodu jej braku działania i niewytyczenia wspólnej polityki transportowej. W wyniku tego orzeczenia podjęte zostały pierwsze inicjatywy w celu liberalizacji rynku przewozów drogowych. Obecnie nie możemy cofać czasu, lecz powinniśmy zmierzać do całkowitej liberalizacji rynku przewozów kabotażowych w 2012 r. Ze środowiskowego punktu widzenia powinniśmy zapewnić jak największą wydajność przewozów drogowych i ograniczyć do absolutnego minimum liczbę przejazdów bez ładunków.
Poprawka 4 Punkt 12 a preambuły (nowy)
	(12a) Ograniczenia dotyczące liczby i czasu trwania przewozów kabotażowych to niezbędny, ale tymczasowy etap mający na celu zachęcenie państw członkowskich do jak najdalej idącego ujednolicania systemów podatkowych i warunków pracy. Dlatego też ograniczenia nałożone w niniejszym rozporządzeniu mają charakter tymczasowy i powinny być zniesione ze skutkiem od 1 stycznia 2014 r.
Uzasadnienie
Ograniczenia dotyczące przewozów kabotażowych na rynku wewnętrznym powinny być tymczasowe. Dlatego też trzeba podać konkretną datę, by zachęcić do ujednolicania systemów podatkowych i warunków pracy.
Poprawka 5 Punkt 12 b preambuły (nowy)
	(12b) Między niektórymi państwami członkowskimi istnieją intensywne i długotrwałe więzi gospodarcze. Dlatego należy zezwolić takim państwom członkowskim na przyznanie szerszego dostępu do kabotażu przewoźnikom z odnośnych sąsiadujących państw członkowskich.
Uzasadnienie
Państwa członkowskie, które mają silne więzi gospodarcze powinny mieć możliwość otwierania między sobą rynku na większą skalę. Patrz także poprawka wprowadzająca nowy ust. 6b do art. 8.
Poprawka 6 Punkt 13 a preambuły (nowy)
	(13a) Powinno być możliwe unikanie sytuacji, w której przewozy „cross-trade” – tj. przewozy międzynarodowe między dwoma państwami członkowskimi, z których żadne nie jest państwem członkowskim zamieszkania przewoźnika – ze względu na swoją regularność, ciągłość i systematyczność powodują zakłócenia na rynku, wykorzystując mniej korzystne warunki zatrudnienia i pracy niż warunki mające zastosowanie w dwóch państwach członkowskich, między którymi odbywa się przewóz „cross-trade”.
Uzasadnienie
Należy mieć możliwość unikania problemów związanych z przewoźnikami, którzy regularnie i systematycznie dokonują przewozów typu „cross-trade”, wykorzystując mniej sprzyjające warunki socjalne i płacowe w kraju, w którym mają siedzibę. Patrz także poprawka wprowadzająca art. 7a (nowy).
Poprawka 7 Punkt 14 preambuły
(14) Należy maksymalnie ograniczyć formalności administracyjne, nie likwidując jednak kontroli i kar, gwarantujących właściwe stosowanie i skuteczne egzekwowanie przepisów  niniejszego rozporządzenia. W tym celu należy sprecyzować i udoskonalić istniejące przepisy dotyczące wycofania wspólnotowej licencji. Obowiązujące przepisy należy dostosować celem umożliwienia skutecznego sankcjonowania poważnych naruszeń lub powtarzających się drobnych naruszeń popełnianych w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym przewoźnik ma swoją siedzibę. Kary te nie powinny mieć charakteru dyskryminującego i powinny być proporcjonalne do wagi naruszenia. Należy przewidzieć możliwość złożenia odwołania od każdej nałożonej kary.	(14) Należy maksymalnie ograniczyć formalności administracyjne, nie likwidując jednak kontroli i kar, gwarantujących właściwe stosowanie i skuteczne egzekwowanie przepisów  niniejszego rozporządzenia. W tym celu należy sprecyzować i udoskonalić istniejące przepisy dotyczące wycofania wspólnotowej licencji. Obowiązujące przepisy należy dostosować celem umożliwienia skutecznego sankcjonowania poważnych naruszeń popełnianych w państwie członkowskim innym niż państwo siedziby przewoźnika. Kary te nie powinny mieć charakteru dyskryminującego i powinny być proporcjonalne do wagi naruszenia. Należy przewidzieć możliwość złożenia odwołania.
Uzasadnienie
Nakładanie sankcji za powtarzające się drobne naruszenia popełniane w państwie członkowskim innym niż państwo siedziby wymaga, żeby państwo, w którym popełniono powtarzające się drobne naruszenie, zawiadomiło o nim państwo siedziby. Prowadzi to do nadmiernego obciążenia administracyjnego.
Poprawka 8 Punkt 15 preambuły
(15) Państwa członkowskie powinny wpisywać do swoich krajowych rejestrów przewoźników drogowych wszystkie poważne naruszenia i powtarzające się drobne naruszenia popełnione ze strony przewoźników, które doprowadziły do nałożenia sankcji.	(15) Państwa członkowskie powinny wpisywać do swoich krajowych rejestrów przewoźników drogowych wszystkie poważne naruszenia popełnione ze strony przewoźników, które doprowadziły do nałożenia sankcji.
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 9 Artykuł 1 ustęp 4
4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do krajowego przewozu drogowego rzeczy realizowanego na podstawie tymczasowych zezwoleń przez przewoźnika nieposiadającego siedziby w państwie członkowskim, zgodnie z rozdziałem III.	4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przewozów kabotażowych.
Uzasadnienie
Należy sprecyzować, że niniejszy ustęp odnosi się do przewozów kabotażowych określonych w art. 2 ust. 6, w celu uniknięcia stosowania innych interpretacji pojęcia „przewóz tymczasowy”.
Poprawka 10 Artykuł 1 ustęp 5 część wprowadzająca
Niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do  następujących rodzajów  przewozu i przejazdów bez ładunku dokonywanych w powiązaniu z takim przewozem:	Niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do następujących rodzajów przewozu i przejazdów bez ładunku dokonywanych w powiązaniu z takim przewozem, ponieważ nie są one objęte systemem licencji wspólnotowych:
Uzasadnienie
Powinno być jasne, że rozporządzenie nie ma zastosowania do rodzajów transportu wymienionych w art. 1 ust. 5 z tego względu, że nie są one objęte liberalizacją na szczeblu wspólnotowym.
Poprawka 11 Artykuł 1 ustęp 5 litera a)
a) przewóz przesyłek pocztowych jako usługa publiczna;	a) przewóz przesyłek pocztowych jako usługa powszechna;
Uzasadnienie
Z uwagi na zmiany w dyrektywie o usługach pocztowych należy posługiwać się terminem „usługa powszechna”.
Poprawka 12 Artykuł 2 ustęp 6
6) „przewóz kabotażowy” oznacza krajowy zarobkowy przewóz wykonywany na podstawie tymczasowego zezwolenia w przyjmującym państwie członkowskim;	6) „przewóz kabotażowy” oznacza krajowy zarobkowy przewóz wykonywany na podstawie tymczasowego zezwolenia w przyjmującym państwie członkowskim, tj. zgodnie z przepisami rozdziału III;
Uzasadnienie
Definicja przewozu kabotażowego musi odnosić się do warunków określonych w rozdziale III, tak aby unikać stosowania innych interpretacji pojęcia „przewóz tymczasowy”.
Poprawka 13 Artykuł 2 ustęp 7
(7) „poważne naruszenie lub powtarzające się drobne naruszenia wspólnotowych przepisów w zakresie transportu drogowego” oznacza naruszenia prowadzące do utraty nieposzlakowanej opinii zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr xx/xxxx [ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków, które należy spełnić, aby wykonywać zawód przewoźnika drogowego].	skreślone
Uzasadnienie
Nie można zaakceptować wymogu dobrej reputacji, ponieważ wprowadza on nieuzasadnione założenie, że wykonywanie danego zawodu może wiązać się z postępowaniem niewłaściwym w znaczeniu moralnym. Z formalnoprawnego punktu widzenia określenie to nie jest właściwą podstawą do nałożenia kary. Naszą intencją jest wniesienie poprawek tego samego rodzaju do wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie wprowadzenia wspólnych zasad dotyczących warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego (sprawozdanie S.-A. Ticău).
Poprawka 14 Artykuł 2 ustęp 7 a (nowy)
	7a) „przewóz «cross-trade»” oznacza przewozy międzynarodowe wykonywane między dwoma przyjmującymi państwami członkowskimi innymi niż państwo zamieszkania przewoźnika.
Uzasadnienie
Należy mieć możliwość unikania problemów związanych z przewoźnikami, którzy regularnie i systematycznie dokonują przewozów typu „cross-trade”, wykorzystując mniej sprzyjające warunki socjalne i płacowe w kraju, w którym mają siedzibę. Patrz także poprawka wprowadzająca art. 7a (nowy).
Poprawka 15 Artykuł 7 a (nowy)
	Art. 7a
	Przewóz „cross-trade” i delegowanie pracowników
	Jeżeli przewóz „cross-trade” między dwoma państwami członkowskimi jest wykonywany w sposób regularny, ciągły i systematyczny, jedno z przyjmujących państw członkowskich może zażądać stosowania warunków pracy i zatrudnienia, o których mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Należy mieć możliwość unikania problemów związanych z przewoźnikami, którzy regularnie i systematycznie dokonują przewozów typu „cross-trade”, wykorzystując mniej sprzyjające warunki socjalne i płacowe w kraju, w którym mają siedzibę. Patrz także poprawka wprowadzająca art. 7a (nowy).
Poprawka 16 Artykuł 8 ustęp 2
2. Przewoźnikom drogowym, o których mowa w ust. 1, zezwala się na wykonywanie tym samym pojazdem do trzech przewozów kabotażowych będących następstwem transportu międzynarodowego z innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego do przyjmującego państwa członkowskiego, po dostarczeniu rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym. Ostatni rozładunek rzeczy w trakcie przewozu kabotażowego przed opuszczeniem przyjmującego państwa członkowskiego musi mieć miejsce w ciągu siedmiu dni od ostatniego rozładunku w przyjmującym państwie członkowskim w trakcie dostawy rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym.	2. Przewoźnikom drogowym, o których mowa w ust. 1, zezwala się na wykonywanie tym samym pojazdem do trzech przewozów kabotażowych będących następstwem transportu międzynarodowego z innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego do przyjmującego państwa członkowskiego, po dostarczeniu rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym. Zezwolenie na wykonywanie tych przewozów kabotażowych nie jest uzależnione od całkowitego rozładunku pojazdu. Ostatni rozładunek rzeczy w trakcie przewozów kabotażowych przed opuszczeniem przyjmującego państwa członkowskiego musi mieć miejsce w ciągu siedmiu dni od ostatniego rozładunku w przyjmującym państwie członkowskim w trakcie dostawy rzeczy w przychodzącym ruchu międzynarodowym.
Uzasadnienie
Kabotaż powinien być dozwolony od pierwszego, nawet częściowego, rozładunku w trakcie przewozu międzynarodowego. W ten sposób zapobiega się sytuacji, w której pojazdy nie mogą jeździć z pełną mocą, a więc unika się w połowie pustych przebiegów.
Poprawka 17 Artykuł 8 ustęp 2 a (nowy)
	2a. Przewozy kabotażowe mogą być również wykonywane w państwie członkowskim, przez które pojazd musi odbyć tranzyt, dokonawszy rozładunku w państwie członkowskim dostawy w trakcie przewozu międzynarodowego, pod warunkiem że przez to państwo członkowskie przebiega najkrótsza droga powrotna i że podróż odbywa się w ciągu siedmiu dni od rozładunku w kraju dostawy.
Uzasadnienie
Należy zezwolić na kabotaż w kraju, przez który pojazd musi przejechać w drodze powrotnej, tak aby unikać pustych przebiegów.
Poprawka 18 Artykuł 8 ustęp 2 b (nowy)
	2b. Ograniczenia dotyczące liczby i czasu trwania przewozów kabotażowych powinny być stopniowo znoszone. Dwa lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia liczba przewozów kabotażowych, o których mowa w ust. 2, zostanie zwiększona do siedmiu. Z dniem 1 stycznia 2014 r. zniesione zostaną wszystkie ograniczenia dotyczące liczby i czasu trwania przewozów kabotażowych.
Uzasadnienie
Ograniczenia dotyczące przewozów kabotażowych na rynku wewnętrznym powinny być tymczasowe. Dlatego też trzeba podać konkretną datę, by zachęcić do ujednolicania systemów podatkowych i warunków pracy.
Poprawka 19 Artykuł 8 ustęp 3 akapit 2, część wprowadzająca
Dowód taki obejmuje przynajmniej następujące dane dla każdego przewozu:	Dowód taki obejmuje następujące dane dla każdego przewozu:
Uzasadnienie
Dla zmniejszenia niepotrzebnej biurokracji należy unikać żądania przez państwa członkowskie szczególnych dowodów.
Poprawka 20 Artykuł 8 ustęp 3 a (nowy)
	3a. Państwa członkowskie nie żądają przedłożenia dodatkowego szczególnego dokumentu lub dublowania dokumentów w celu wykazania, że spełniono warunki przewidziane w ustępie 3. Najpóźniej do 1 stycznia 2010 r. Komisja ustanawia, w procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą z art. 14 ust. 2, jednolity i zharmonizowany wzór listu przewozowego, obowiązujący w Unii Europejskiej na potrzeby transportu międzynarodowego, transportu krajowego i transportu kabotażowego. Państwa członkowskie i Komisja zobowiązują się do dostosowania przepisów innych umów z państwami trzecimi do przepisów niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Należy zapobiec sytuacji, w której każde państwo członkowskie będzie wymagało szczególnego dokumentu kontroli. W perspektywie średnioterminowej jednolity i zharmonizowany list przewozowy dla wszystkich rodzajów transportu jest jedynym sposobem na zapewnienie pewności prawnej, uproszczeń administracyjnych, zwiększenie znaczenia umów przewozu, a w ten sposób zapewnienie przejrzystych stosunków handlowych poddanych kontroli sądowej.
Poprawka 21 Artykuł 8 ustęp 6 a (nowy)
	6a. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwiają państwu członkowskiemu zezwolenia przewoźnikom z jednego lub kilku innych państw członkowskich dokonującym przewozu towarów na prowadzenie na jego terytorium nieograniczonej liczby przewozów kabotażowych lub liczby przekraczającej tę określoną w ust. 2, bez granicy czasowej dla ostatniego rozładunku lub z granicą dłuższą niż ta określona w ust. 2. Zezwolenia wydane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia pozostają w mocy. Państwa członkowskie informują Komisję o istniejących zezwoleniach i zezwoleniach przyznawanych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Zmieniona wersja poprawki 14 sprawozdawcy. Nie tylko państwa sąsiadujące ze sobą powinny mieć możliwość uzgadniania między sobą swobodniejszych przepisów, lecz również wszystkie państwa członkowskie, które wyrażą taką chęć. Innymi słowy, nie tylko sąsiadujące ze sobą państwa członkowskie powinny mieć możliwość uzgadniania swobodniejszych przepisów dotyczących przewozów kabotażowych.
Poprawka 22 Artykuł 8 ustęp 6 b (nowy)
	6b. Drogowy przywóz lub wywóz towarów jako jeden z etapów transportu kombinowanego zgodnie z warunkami ustanowionymi w dyrektywie 92/106/EWG nie wchodzi w zakres definicji kabotażu.
Uzasadnienie
Aktualna praktyka w niektórych państwach członkowskich uwidacznia inne tendencje, lecz nie powinno i nie może stanowić to rozmyślnego działania.
Poprawka 23 Artykuł 9 ustęp 1 litera (e a) (nowa)
	ea) delegowania pracowników, jak określono w dyrektywie 96/71/WE1 ______________. 1 Dz.U. L 18 z 21.1.1997, str. 1.
Uzasadnienie
Punkt 13 preambuły wyjaśnia, że do przewozów kabotażowych ma zastosowanie dyrektywa dotycząca delegowania pracowników. Należy to również odzwierciedlić w artykułach rozporządzenia.
Poprawka 24 Artykuł 11 ustęp 1 akapit 1, część wprowadzająca
W przypadku poważnego naruszenia lub powtarzających się drobnych naruszeń przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego popełnionych lub stwierdzonych w jakimkolwiek państwie członkowskim właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dokonał takich naruszeń, udzielają upomnienia i mogą, między innymi, zastosować następujące kary administracyjne:	W przypadku poważnego naruszenia przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego popełnionych lub stwierdzonych w jakimkolwiek państwie członkowskim właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dokonał takich naruszeń, udzielają upomnienia i mogą, między innymi, zastosować następujące kary administracyjne:
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 25 Artykuł 11 ustęp 1 akapit 1 litera b a) (nowa)
	ba) nałożenie kar pieniężnych.
Uzasadnienie
Dla nadania sankcjom odpowiedniej skuteczności, uzasadnione jest wyraźne przewidzenie w rozporządzeniu także kar pieniężnych jako możliwych sankcji.
Poprawka 26 Artykuł 11 ustęp 1 akapit ostatni
Kary te określa się uwzględniając wagę naruszenia oraz liczbę drobnych naruszeń  popełnionych przez posiadacza licencji wspólnotowej i uwzględniając całkowitą liczbę poświadczonych za zgodność z oryginałem kopii licencji, posiadanych przez niego w odniesieniu do transportu międzynarodowego.	Kary te określa się po wydaniu ostatecznej decyzji i po wyczerpaniu wszelkich prawnych środków odwoławczych dostępnych przewoźnikowi, uwzględniając stopień naruszenia popełnionego przez posiadacza licencji wspólnotowej i uwzględniając całkowitą liczbę poświadczonych za zgodność z oryginałem kopii licencji, posiadanych przez niego w odniesieniu do transportu międzynarodowego.
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 27 Artykuł 11 ustęp 2 akapit pierwszy, część wprowadzająca
W przypadku poważnego naruszenia lub powtarzających się drobnych naruszeń dotyczących wszelkich przypadków niewłaściwego wykorzystywania zaświadczeń dla kierowców, właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dokonał takich naruszeń, nakładają na niego odpowiednie kary, takie jak:	W przypadku poważnego naruszenia dotyczącego wszelkich przypadków niewłaściwego wykorzystywania zaświadczeń dla kierowców, właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika, który dokonał takich naruszeń, nakładają na niego odpowiednie kary, takie jak:
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 28 Artykuł 11 ustęp 2 litera (e a) (nowa)
	ba) nałożenie kar pieniężnych.
Uzasadnienie
Dla nadania sankcjom odpowiedniej skuteczności, uzasadnione jest wyraźne przewidzenie w rozporządzeniu także kar pieniężnych jako możliwych sankcji.
Poprawka 29 Artykuł 11 ustęp 3 akapit 1
3. W przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym przewoźnik ma siedzibę , podejmują decyzję o nałożeniu kar na danego przewoźnika. Tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od uzyskania informacji o naruszeniu, informują one właściwe organy państwa członkowskiego, w którym stwierdzono naruszenia, o tym, jakie nałożono kary zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.	3. Jeżeli stwierdzono popełnienie poważnego naruszenia w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym przewoźnik ma siedzibę podejmują decyzję o tym, jaką karę nałożyć na danego przewoźnika, począwszy od upomnienia, a na czasowym lub stałym cofnięciu licencji wspólnotowej skończywszy. Tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od uzyskania informacji o naruszeniu, informują one właściwe organy państwa członkowskiego, w którym stwierdzono naruszenia, o tym, jakie nałożono kary zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.
Uzasadnienie
Poważnym naruszeniom powinna towarzyszyć kara.
Poprawka 30 Artykuł 11 ustęp 3 a (nowy)
	3a. Decyzja o czasowym cofnięciu dokumentu (licencji wspólnotowej, zaświadczenia dla kierowcy, poświadczonej kopii) określa:
	a) okres czasowego cofnięcia;
	b) warunki uchylenia tymczasowego cofnięcia;
	c) przypadki, w których licencja wspólnotowa zostaje cofnięta na stałe, ponieważ warunki określone zgodnie z lit. b) nie zostały spełnione w okresie określonym zgodnie z lit. a).
Uzasadnienie
Należy jasno określić dane dotyczące uchylenia tymczasowego cofnięcia licencji wspólnotowej.
Poprawka 31 Artykuł 12 ustęp 1 akapit 1, część wprowadzająca
1. W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego są świadome poważnego naruszenia lub powtarzających się drobnych naruszeń niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego, ze strony przewoźnika nieposiadającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przesyła, tak szybko jak to możliwe, jednak nie później niż w ciągu jednego miesiąca od uzyskania informacji o naruszeniu, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym przewożnik ma siedzibę, następujące informacje:	1. W przypadku, gdy właściwe organy państwa członkowskiego są świadome poważnego naruszenia lub powtarzających się drobnych naruszeń niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego, ze strony przewoźnika nieposiadającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przesyła, tak szybko jak to możliwe, jednak nie później niż w ciągu jednego miesiąca od daty ostatecznej decyzji wydanej po wyczerpaniu przez przewoźnika, na którego zostały nałożone kary, wszelkich prawnych środków odwoławczych, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym przewoźnik ma siedzibę, następujące informacje:
Uzasadnienie
Dane wprowadzane do baz danych krajowych rejestrów elektronicznych powinny być uzyskiwane po wydaniu ostatecznej decyzji.
Poprawka 32 Artykuł 12 ustęp 1 akapit pierwszy
W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego są świadome poważnego naruszenia lub powtarzających się drobnych naruszeń niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego , ze strony przewoźnika nieposiadającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przesyła, tak szybko jak to możliwe, jednak nie później niż w ciągu jednego miesiąca od uzyskania informacji o naruszeniu, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym przewożnik ma siedzibę , następujące informacje:	W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego są świadome poważnego naruszenia niniejszego rozporządzenia lub przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego, ze strony przewoźnika nieposiadającego tam siedziby, państwo członkowskie, na którego terytorium naruszenie zostało stwierdzone, przesyła, tak szybko jak to możliwe, jednak nie później niż w ciągu jednego miesiąca od uzyskania informacji o naruszeniu, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym przewoźnik ma siedzibę, następujące informacje:
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 33 Artykuł 12 ustęp 2
2. Niezależnie od możliwości skierowania na drogę sądową sprawy karnej, właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego uprawnione są do nałożenia kar na przewoźnika nieposiadającego siedziby w tym państwie, który podczas przewozu kabotażowego na terytorium tego państwa naruszył przepisy niniejszego rozporządzenia lub przepisy krajowe, lub przepisy wspólnotowe w zakresie transportu drogowego. Kary te nie mogą mieć charakteru dyskryminującego. Kary  te nie mogą  mieć charakteru dyskryminującego Kary te  mogą obejmować między innymi upomnienie lub, w przypadku poważnego naruszenia  lub powtarzających się drobnych  naruszeń, tymczasowy zakaz wykonywania przewozów kabotażowych na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego, na którym popełniono naruszenie.	2. Niezależnie od możliwości skierowania na drogę sądową sprawy karnej, właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego uprawnione są do nałożenia kar na przewoźnika nieposiadającego siedziby w tym państwie, który podczas przewozu kabotażowego na terytorium tego państwa naruszył przepisy niniejszego rozporządzenia lub przepisy krajowe, lub przepisy wspólnotowe w zakresie transportu drogowego. Kary te nie mogą mieć charakteru dyskryminującego. Kary te mogą obejmować między innymi upomnienie lub, w przypadku poważnego naruszenia, tymczasowy zakaz wykonywania przewozów kabotażowych na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego, na którym popełniono naruszenie.
Uzasadnienie
Tak długo jak naruszenia będą interpretowane i traktowane w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, a w chwili obecnej nie ma żadnej konkretnej perspektywy na rychłą poprawę w tej kwestii, niniejsze rozporządzenie nie powinno obejmować przepisów dotyczących powtarzających się drobnych naruszeń.
Poprawka 34 Artykuł 13
Państwa członkowskie zapewniają wpisanie do krajowego rejestru przewoźników prowadzących działalność zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr […] ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków, które należy spełnić, aby wykonywać zawód przewoźnika drogowego] wszystkich poważnych naruszeń lub powtarzających się drobnych naruszeń przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego przez przewoźników prowadzących działalność na ich terytorium, które doprowadziły do nałożenia kar przez państwo członkowskie, jak również wpisanie nałożonych kar. Wpisy do rejestru odnoszące się do cofnięcia tymczasowo lub na stałe licencji wspólnotowej pozostają w bazie danych przez okres przynajmniej dwóch lat.	Państwa członkowskie zapewniają wpisanie do krajowego rejestru przewoźników prowadzących działalność zgodnie z art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr […] ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków, które należy spełnić, aby wykonywać zawód przewoźnika drogowego] wszystkich poważnych naruszeń przepisów wspólnotowych w zakresie transportu drogowego przez przewoźników prowadzących działalność na ich terytorium, które doprowadziły do nałożenia kar przez państwo członkowskie, jak również wpisanie nałożonych kar po wydaniu ostatecznej decyzji po wyczerpaniu wszelkich prawnych środków odwoławczych dostępnych przewoźnikowi. Wpisy do rejestru odnoszące się do cofnięcia tymczasowo lub na stałe licencji wspólnotowej pozostają w bazie danych przez okres przynajmniej dwóch lat.
Uzasadnienie
W rejestrach krajowych należy wpisywać wyłącznie poważne naruszenia przepisów wspólnotowych.
Poprawka 35 Artykuł 18 akapit 2
Rozporządzenie stosuje się od dnia [termin stosowania].	Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

• [1]  Dz.U. C 77 z 28.3.2002, str. 1.

UZASADNIENIE

Kontekst ogólny

Dostęp do rynku międzynarodowych przewozów drogowych i kabotażowych towarów jest obecnie regulowany przepisami rozporządzeń (WE) nr 881/92 i 3118/93 oraz dyrektywy 2006/94/WE, której pierwsza wersja pochodzi z 1962 r. Na rynku wewnętrznym transport międzynarodowy między państwami członkowskimi został całkowicie zliberalizowany, lecz w przypadku kabotażu wciąż istnieją pewne ograniczenia.

Komisja proponuje połączenie obu rozporządzeń i dyrektywy, dodając kilka elementów dla usprawnienia istniejących praktyk. W szczególności proponuje ona:

· określenie warunków przewozu kabotażowego; przewóz kabotażowy, określany jako krajowy zarobkowy przewóz wykonywany na podstawie tymczasowego zezwolenia w przyjmującym państwie członkowskim, powinien ograniczać się do co najwyżej trzech przewozów kabotażowych w przeciągu siedmiu dni;

· używanie uproszczonego i standardowego wzoru licencji wspólnotowej, jej kopii i zaświadczenia dla kierowcy dla usprawnienia procedur kontrolnych;

· zaostrzenie kar w przypadku naruszeń popełnionych w innych państwach członkowskich niż państwo siedziby.

Stanowisko sprawozdawcy

Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji, który ma na celu uproszczenie i wyjaśnienie zasad mających zastosowanie do przewozu drogowego towarów. Zdefiniowanie przewozu kabotażowego prowadzi do bardziej harmonijnego stosowania tej zasady. Sprawozdawca proponuje jednak wprowadzenie kilku zmian do wniosku Komisji.

1. Jeżeli chodzi o przewóz kabotażowy, proponowany system powinien mieć charakter czasowy. Na rynku o bardziej zharmonizowanych warunkach podatkowych i socjalnych ograniczenia w zakresie przewozu kabotażowego nie byłyby już konieczne. W tym właśnie duchu możliwe powinno zostać zawieranie umów między sąsiadującymi państwami członkowskimi, aby w jeszcze większym zakresie otworzyć ich rynki na przewozy kabotażowe. Ponadto prowadzenie przewozów kabotażowych powinno być dozwolone państwie członkowskim, przez który odbywa się tranzyt w drodze powrotnej po dokonaniu rozładunku w kraju trzecim oraz po dokonaniu częściowego rozładunku całego obciążenia.

Unikać należy różnego interpretowania w różnych państwach członkowskich definicji przewodu kabotażowego i specyfikacji dowodów, które musi być w stanie okazać przewoźnik dokonujący przewozu kabotażowego.

2. Ważne jest określenie warunków przewozu „cross-trade”, tj. przewozu między dwoma państwami członkowskimi, które nie są państwem członkowskim, w którym przewoźnik ma siedzibę. Jeżeli ten rodzaj przewozu odbywa się w sposób regularny, ciągły i/lub systematyczny, istnieje zagrożenie, iż spowoduje on zakłócenia na rynku krajowym jednego z przyjmujących państw członkowskich. Przyjmujące państwa członkowskie muszą zatem mieć możliwość wnioskowania o stosowanie warunków pracy i zatrudnienia, jakim podlegają przewoźnicy krajowi.

3. Jeżeli chodzi o naruszenia popełnione w innych państwach członkowskich, należy dokonać rozróżnienia na naruszenia poważne i drobne. W przypadku drobnych naruszeń wystarczy, aby państwo członkowskie, w którym stwierdzono naruszenie, poinformowało o nim państwo członkowskie, w którym przewoźnik ma siedzibę i które zadecyduje, czy kara zostanie nałożona. W przypadku poważnych naruszeń państwo, w którym przewoźnik ma siedzibę, musi podjąć decyzję o rodzaju kary, jaką zastosuje, i poinformować o swojej decyzji państwo członkowskie, w którym naruszenie zostało stwierdzone. Ponadto należy określić, czy – zgodnie z przepisami dostępu do zawodu – szereg drobnych naruszeń może stanowić poważne naruszenie. Z tego względu państwa członkowskie, w których stwierdzono drobne naruszenia, powinny informować o nich także państwo członkowskie, w którym przewoźnik ma siedzibę. Poważne naruszenia powinny być wpisywane do rejestru krajowego, natomiast drobne naruszenia powinny być wpisywane do rejestru jedynie od chwili, gdy ich liczba i częstotliwość czynią z nich naruszenie poważne.

ANNEX 1: LETTER OF THE COMMITTEE ON LEGAL AFFAIRS

COMMITTEE ON LEGAL AFFAIRS

CHAIRMAN

Ref.: D(2008)2164

Mr Paolo COSTA

Chairman of the Committee on Transport and Tourism

LOW T06031

Strasbourg

Subject:   Proposal for a recast : Regulation of the European Parliament and of the Council on common rules for access to the international road haulage market (COM(2007) 265 final -23.5.2007 - 2007/0099 (COD).

Dear Sir,

The Committee on Legal Affairs, which I am honoured to chair, has examined the proposal referred to above, pursuant to Rule 80a on Recasting, as introduced into the Parliament's Rules of Procedure by its Decision of 10 May 2007.

Paragraph 3 of that Rule reads as follows:

"If the committee responsible for legal affairs considers that the proposal does not entail any substantive changes other than those identified as such in the proposal, it shall inform the committee responsible.

In such a case, over and above the conditions laid down in Rules 150 and 151, amendments shall be admissible within the committee responsible only if they concern those parts of the proposal which contain changes.

However, amendments to the parts which have remained unchanged may be admitted by way of exception and on a case-by-case basis by the chairman of the above committee if he considers that this is necessary for pressing reasons relating to the internal logic of the text or because the amendments are inextricably linked to other admissible amendments. Such reasons must be stated in a written justification to the amendments".

Following the opinion of the Legal Service, whose representatives participated in the meetings of the Consultative Working Party examining the recast proposal, and in keeping with the recommendations of the draftsperson, the Committee on Legal Affairs considers that the proposal in question does not include any substantive changes other than those identified as such in the proposal and that, as regards the codification of the unchanged provisions of the earlier acts with those changes, the proposal contains a straightforward codification of the existing texts, without any change in their substance.

However, pursuant to Rules 80a(2) and 80(3), the Committee on Legal Affairs considered that the technical adaptations suggested in the opinion of the abovementioned Working Party were necessary in order to ensure that the proposal complied with the codification rules and that they did not involve any substantive change to the proposal.

In conclusion, the Committee on Legal Affairs recommends that your Committee, as the committee responsible, proceed to examine the above proposal in keeping with its suggestions and in accordance with Rule 80a.

Yours faithfully,

Giuseppe GARGANI

ANNEX 2: LETTRE AVIS DU GROUPE CONSULATIF DES SERVICES JURIDIQUES

Brussels,

OPINION

FOR THE ATTENTION OF           THE EUROPEAN PARLIAMENT

THE COUNCIL THE COMMISSION

Proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on common rules for access to the international road haulage market (recast) COM(2007) 265 final of 23.5.2007 - 2007/0099 (COD)

Having regard to the Inter-institutional Agreement of 28 November 2001 on a more structured use of the recasting technique for legal acts, and in particular to point 9 thereof, the Consultative Working Party, consisting of the respective legal services of the European Parliament, the Council and the Commission, met on 31 May and on June 11 2007 for the purpose of examining the aforementioned proposal submitted by the Commission.

At those meetings[1], an examination of the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council recasting Council Regulation (EEC) No 881/92 of 26 March 1992 on access to the market in the carriage of goods by road within the Community to or from the territory of a Member State or passing across the territory of one or more Member States, Council Regulation (EEC) No 3118/93 of 25 October 1993 laying down the conditions under which non-resident carriers may operate national road haulage services within a Member State, and Directive 2006/94/EC of the European Parliament and of the Council of 12 December 2006 on the establishment of common rules for certain types of carriage of goods by road resulted in the Consultative Working Party's establishing, by common accord, as follows:

1) An incorrect title ha been erroneously indicated in the cover page of the abovementioned document having been officially transmitted on 23 May 2007, which read "Proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on access to the market in the carriage of goods by road within the Community to or from the territory of a Member State or passing across the territory of one or more Member States"; in that document, the correct title was that appearing at the beginning of the text of the recast proposal and reading "Proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on common rules for access to the international road haulage market". Incidentally, it should be pointed out that on 1 June 2007 a new document bearing a reference number COM(2007) 265 final/2 has been officially transmitted to the European Parliament and to the Council; on the cover page of this new document a corrigendum appears, which reads "Annule et remplace la page de cowerture du document COM(2007)265 final du 23.5.2007 / Cette correction concerne les versions EN,FR,DE".

2) In Recital 6, the wording "between Member States" should be deleted.

3) The following parts of text of the recast proposal should have been identified by

using the grey-shaded type used for marking substantive changes:

- in Article 9(l)(a), the word "rates" (already marked with double strikethrough);

 - 

- in Article 9(1 )(d), the wording "working time" (already marked with adaptation

arrows);

 - 

- the entire text of Article 6(2) of Regulation 3118/93, having been already marked

with double strikethrough and appearing immediately after Article 9(1) in the text of

the recast proposal;

 - 

- in the title of Chapter IV, in Article 11(4) and in Article 12(2), the words "penalties"

(already marked with double strikethrough) and "sanctions" (already marked with

adaptation arrows);

 - 

- in Article ll(2)(d), the word "permanent" (already marked with adaptation arrows);

 - 

-  the text of Article 9(1) of Regulation 881/92 (already marked with double

strikethrough), appearing immediately after Article 11(6) in the recast proposal.

4) The deleted text of Article 9(2) of Regulation 881/92 appearing between Articles

11 and 12 in the recast proposal should not have appeared in the recast proposal.

5) In Annex II, in the third paragraph of the text under "General provisions" the word

"authorisation" should have been replaced by "licence".

6) In Annex II, the two last paragraphs of the text under "General provisions" havebeen erroneously presented as indents. Their original presentation as fifth and sixth

paragraphs of that part of the text, as appearing in OJ L 76 of 19.3.2002, should be

reinstated.

7) It was acknowledged that the correlation table in Annex III is not accurate, and

would therefore need to be completed and corrected where necessary.

In consequence, examination of the proposal has enabled the Consultative Working Party to conclude, without dissent, that the proposal does not comprise any substantive amendments other than those identified as such therein or in the present opinion. The Working Party also concluded, as regards the codification of the unchanged provisions of the earlier acts with those substantive amendments, that the proposal contains a straightforward codification of the existing texts, without any change in their substance.

C. PENNERA                                  J.-C. PIRIS                 M. PETITE

Jurisconsult                                       Jurisconsult                  Director General

• [1]  The Consultative Working Party had all language versions of the proposal and worked on the basis of the English version, being the master-copy language version of the text under discussion.

PROCEDURA

Tytul	Dostęp do międzynarodowego rynku przewozów drogowych (przekształcenie)
Odsyłacze	(COM(2007)0265 – C6-0146/2007 – 2007/0099(COD))
Data przedstawienia w PE	23.5.2007
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	TRAN 24.9.2007
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 24.9.2007
Opinia niewydana data podjęcia decyzji,	JURI 18.9.2007
Sprawozdawca(y) Data powołania	Mathieu Grosch 13.7.2007
Rozpatrzenie w komisji	9.10.2007		20.11.2007		21.1.2008
Data przyjęcia	22.1.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	32 12 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Gabriele Albertini, Inés Ayala Sender, Etelka Barsi-Pataky, Paolo Costa, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Christine De Veyrac, Petr Duchoň, Saïd El Khadraoui, Robert Evans, Emanuel Jardim Fernandes, Francesco Ferrari, Mathieu Grosch, Georg Jarzembowski, Stanisław Jałowiecki, Timothy Kirkhope, Dieter-Lebrecht Koch, Jaromír Kohlíček, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Sepp Kusstatscher, Jörg Leichtfried, Bogusław Liberadzki, Eva Lichtenberger, Marian-Jean Marinescu, Erik Meijer, Robert Navarro, Seán Ó Neachtain, Willi Piecyk, Reinhard Rack, Luca Romagnoli, Gilles Savary, Brian Simpson, Renate Sommer, Dirk Sterckx, Ulrich Stockmann, Yannick Vaugrenard, Lars Wohlin, Roberts Zīle
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Johannes Blokland, Luigi Cocilovo, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lily Jacobs, Anne E. Jensen, Leopold Józef Rutowicz, Ari Vatanen, Corien Wortmann-Kool