SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej Europejską Sieć Migracji

5.3.2008 - (COM(2007)0466 – C6-0303/2007 – 2007/0167(CNS)) - *

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Luciana Sbarbati

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej Europejską Sieć Migracji

(COM(2007)0466 – C6-0303/2007 – 2007/0167(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0466),

–   uwzględniając art. 66 traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0303/2007),

–   uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,

–   uwzględniając art. 51 oraz art. 35 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6‑0066/2008),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady, jeśli ta uzna za stosowne odejść od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Tytuł
Wniosek	Wniosek
DECYZJA RADY	DECYZJA RADY
ustanawiająca Europejską Sieć Migracji	ustanawiająca Europejską Sieć Migracji i Azylu
Uzasadnienie
Zadaniem Sieci jest gromadzenie i wymiana informacji z zakresu imigracji i azylu, co powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w skrócie nazwy (ESMA). Poprawka ta ma na celu zastąpienie nazwy „Europejska Sieć Migracji” nazwą „Europejska Sieć Migracji i Azylu” oraz skrótu ESM skrótem ESMA w całym wniosku (z wyjątkiem punktów 1-5 preambuły, które odnoszą się do dotychczas używanej nazwy).
Poprawka 2 Punkt 6 preambuły
6) ESM nie powinna powielać prac istniejących instrumentów ani struktur Wspólnoty, których celem jest gromadzenie i wymiana informacji w obszarze migracji i azylu, natomiast powinna tworzyć wartość dodaną wobec tych instrumentów lub struktur, w szczególności wykorzystując swój szeroki zakres obowiązków, zdecydowane ukierunkowanie na analizę i związki ze środowiskiem akademickim, jak również powszechną dostępność wyników swojej pracy.	6) ESMA nie powinna powielać prac istniejących instrumentów ani struktur Wspólnoty, których celem jest gromadzenie i wymiana informacji w obszarze migracji i azylu, natomiast powinna tworzyć wartość dodaną wobec tych instrumentów lub struktur, w szczególności wykorzystując swoją bezstronność, swój szeroki zakres obowiązków, zdecydowane ukierunkowanie na analizę i związki ze środowiskiem akademickim, organizacjami pozarządowymi, międzynarodowymi i centralną administracją, jak również powszechną dostępność wyników swojej pracy.
	(jeżeli powyższa poprawka dotycząca skrótu ESMA zostanie przyjęta, będzie ona dotyczyła całego tekstu z wyjątkiem odniesień w punktach 1-5 preambuły)
Uzasadnienie
Zadaniem Sieci jest gromadzenie i wymiana informacji z zakresu imigracji i azylu, co powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w skrócie nazwy (ESMA). Poprawka ta ma na celu zastąpienie nazwy „Europejska Sieć Migracji” nazwą „Europejska Sieć Migracji i Azylu” oraz skrótu ESM skrótem ESMA w całym wniosku (z wyjątkiem punktów 1-5 preambuły, które odnoszą się do dotychczas używanej nazwy).
ESMA musi mieć możliwość opierania swoich prac na informacjach przekazywanych przez administrację rządową, uczelnie wyższe, centra badawcze, organizacje pozarządowe i międzynarodowe.
Poprawka 3 Punkt 6 a preambuły (nowy)
	(6a) Wśród innych istniejących instrumentów i struktur rozporządzenie (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej1 stanowi ważny punkt odniesienia dla funkcjonowania Europejskiej Sieci Migracji. Należy także zwrócić uwagę na cenne działania CIREFI2 oraz na decyzję Rady nr 2005/267/WE z dnia 16 marca 2005 r. ustanawiającą bezpieczną internetową sieć informowania i koordynacji dla służb imigracyjnych państw członkowskich3 (ICOnet). ______________________ 1. Dz.U. L 199 z 31.7.2007, str. 23. 2. Centrum na rzecz informacji, refleksji i wymiany ds. przekraczania granic i imigracji (CIREFI) ustanowione zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 30 listopada 1994 r. (Dz. U. C 274 z 19.9.1996, str. 50). 3. Dz. U. L 83 z 1.4.2005, str. 48.
Uzasadnienie
Wprowadzenie propozycji Rady, które może zostać przyjęte przez Parlament.
Poprawka 4 Punkt 8 preambuły
8) Aby wszystkie krajowe punkty kontaktowe dysponowały wiedzą specjalistyczną konieczną do zajmowania się wielowymiarowymi aspektami migracji i azylu, w skład każdego z nich powinno wchodzić co najmniej trzech ekspertów, z których każdy z osobna lub wszyscy razem jako grupa powinni posiadać kompetencje w zakresie kształtowania polityki, prawa, badań i statystyk. Eksperci mogą pochodzić z administracji państw członkowskich lub dowolnej innej organizacji.	8) Aby wszystkie krajowe punkty kontaktowe dysponowały wiedzą specjalistyczną konieczną do zajmowania się wielowymiarowymi aspektami migracji i azylu, w skład każdego z nich powinno wchodzić co najmniej trzech ekspertów pochodzących z różnych organów (administracja państwowa, organizacje pozarządowe i uczelnie wyższe), z których każdy z osobna lub wszyscy razem jako grupa powinni posiadać kompetencje w zakresie kształtowania polityki, prawa, badań i statystyk. Eksperci mogą pochodzić z administracji państw członkowskich, organizacji pozarządowych, uczelni wyższych lub ośrodków badawczych. Osoby wyznaczone do krajowego punktu kontaktowego powinny także dysponować razem odpowiednim doświadczeniem fachowym w korzystaniu z technologii informacyjnych, tworzeniu systemów współpracy i sieci kontaktów z innymi krajowymi organizacjami i podmiotami oraz w pracy w wielojęzycznym środowisku na szczeblu europejskim.
Uzasadnienie
ESMA musi mieć możliwość opierania swoich prac na informacjach przekazywanych przez administrację rządową, uczelnie wyższe, ośrodki badawcze, organizacje pozarządowe i międzynarodowe. Dodano tekst uzgodniony z Radą, gdyż może on zostać przyjęty przez Parlament Europejski.
Poprawka 5 Punkt 9 preambuły
9) Każdy krajowy punkt kontaktowy powinien stworzyć krajową sieć migracji, złożoną z przedstawicieli różnych organizacji oraz osób indywidualnych zajmujących się kwestiami migracji i azylu, m.in. przedstawicieli uniwersytetów, instytutów badawczych i badaczy, organizacji rządowych, pozarządowych i międzynarodowych, zapewniając tym samym wszystkim zainteresowanym osobom możliwość wyrażania opinii.	9) Każdy krajowy punkt kontaktowy powinien stworzyć krajową sieć migracji, złożoną z przedstawicieli różnych organizacji oraz osób indywidualnych zajmujących się kwestiami migracji i azylu. Aby zapewnić wiarygodność i porównywalność opracowywanych przez sieć informacji na temat migracji i azylu, w skład krajowych punktów kontaktowych powinni wchodzić na przykład przedstawiciele uniwersytetów, instytutów badawczych i badacze, organizacji rządowych, pozarządowych i międzynarodowych, zapewniając tym samym wszystkim zainteresowanym osobom możliwość wyrażania opinii.
Uzasadnienie
ESMA musi mieć możliwość opierania swojej pracy na informacjach przekazywanych przez administrację rządową, uczelnie wyższe, instytuty badawcze, organizacje pozarządowe i międzynarodowe; w tekście należy jasno określić, że strony te pochodzą z różnorodnych organizacji.
Poprawka 6 Punkt 12 preambuły
12) Tam, gdzie jest to konieczne do osiągnięcia celów, ESM powinna móc nawiązywać współpracę z innymi podmiotami działającymi w obszarze migracji i azylu. Nawiązując tego rodzaju stosunki, szczególną uwagę powinno się zwracać na kwestię odpowiedniego stopnia współpracy z podmiotami w Danii, Norwegii, Islandii, Szwajcarii, w krajach kandydujących, krajach objętych europejską polityką sąsiedztwa oraz w Rosji.	12) Tam, gdzie jest to konieczne do osiągnięcia celów, ESM powinna móc nawiązywać współpracę z innymi podmiotami działającymi w obszarze migracji i azylu. Nawiązując tego rodzaju stosunki, szczególną uwagę powinno się zwracać na kwestię odpowiedniego stopnia współpracy w szczególności z podmiotami w Danii, Norwegii, Islandii, Szwajcarii, w krajach kandydujących, krajach objętych europejską polityką sąsiedztwa oraz w Rosji, a także z organizacjami międzynarodowymi, w tym organizacjami pozarządowymi, uczelniami wyższymi i ośrodkami badawczymi, oraz krajami pochodzenia i tranzytu osób ubiegających się o azyl i migrantów.
Uzasadnienie
ESMA musi mieć możliwość opierania swoich prac na informacjach przekazywanych przez administrację rządową, uczelnie wyższe, centra badawcze, organizacje pozarządowe i międzynarodowe. Ponadto konieczne jest zapewnienie współpracy w zakresie wymiany informacji z poszczególnymi krajami zaangażowanymi w prace ESMA.
Poprawka 7 Punkt 14 preambuły
14) W kontekście systemu wymiany informacji stosowanego przez ESM powinno się uwzględnić przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz rozporządzenia nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.	14) W kontekście systemu wymiany informacji stosowanego przez ESM powinno się uwzględnić przepisy rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji1, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz rozporządzenia nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych. 1. Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
Uzasadnienie
Dostęp do dokumentów ESMA musi zostać zapewniony w zgodzie z przepisami rozporządzenia 1049/2001, a dane, informacje, sprawozdania i oceny dotyczące ESMA muszą być udostępniane do wiadomości publicznej i rozpowszechniane wśród jak największej liczby odbiorców.
Poprawka 8 Punkt 14 a preambuły (nowy)
	14a) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Wielkiej Brytanii i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Wielka Brytania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani nie jest przedmiotem jej stosowania.
Uzasadnienie
Dodano tekst uzgodniony z Radą, gdyż może on zostać przyjęty przez Parlament Europejski. Uwagę zwrócić należy na fakt, iż termin zakończenia procedury „opt-in” jeszcze nie upłynął. W przypadku czasowego zakończenia procedury „opt-in” niniejszy punkt preambuły zostanie odpowiednio uaktualniony.
Poprawka 9 Punkt 14 b preambuły (nowy)
	14b) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Wielkiej Brytanii i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani nie jest przedmiotem jej stosowania.
Uzasadnienie
Dodano tekst uzgodniony z Radą, gdyż może on zostać przyjęty przez Parlament Europejski. Uwagę zwrócić należy na fakt, iż termin zakończenia procedury „opt-in” jeszcze nie upłynął. W przypadku czasowego zakończenia procedury „opt-in” niniejszy punkt preambuły zostanie odpowiednio uaktualniony.
Poprawka 10 Artykuł 1 ustęp 2
Celem ESM jest dostarczanie, według zapotrzebowania, instytucjom Wspólnoty, władzom i instytucjom państw członkowskich oraz obywatelom aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i porównawczych informacji na temat migracji i azylu z myślą o wspieraniu procesów politycznych i decyzyjnych w tym obszarze w UE.	Celem ESM jest dostarczanie, według zapotrzebowania, instytucjom Wspólnoty, władzom i instytucjom państw członkowskich oraz obywatelom, a także krajom trzecim i organizacjom międzynarodowym aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych informacji na temat wszystkich aspektów migracji, azylu i integracji, w tym szczegółowe statystyki ukazujące wpływ prawodawstwa UE, z myślą o wspieraniu procesów politycznych i decyzyjnych w tym obszarze w UE.
Uzasadnienie
Informacje gromadzone przez ESMA mają znaczenie dla wszystkich podmiotów wewnątrz i na zewnątrz UE.
Poprawka 11 Artykuł 2 litera a)
a) gromadzi aktualne dane i informacje z różnych źródeł, w tym ze środowisk akademickich, oraz wymienia się takimi informacjami;	a) gromadzi aktualne i wiarygodne dane i informacje z różnych źródeł, w tym ze środowisk akademickich i organizacji pozarządowych, oraz wymienia się takimi informacjami;
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 12 Artykuł 2 litera b)
b) przeprowadza analizy danych i informacji, o których mowa w lit. a), i dostarcza je w łatwo dostępnym formacie;	b) przeprowadza analizy danych i informacji, o których mowa w lit. a), i dostarcza je w łatwo dostępnym, zrozumiałym i porównywalnym formacie;
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 13 Artykuł 2 litera c)
c) opracowuje metody podnoszące stopień porównywalności, obiektywizmu i wiarygodności danych na szczeblu Wspólnoty, ustanawiając wskaźniki i kryteria dla poprawy spójności informacji z myślą o wspieraniu rozwoju działań Wspólnoty w zakresie statystyk na temat migracji;	c) opracowuje metody podnoszące stopień porównywalności, obiektywizmu i wiarygodności danych na szczeblu Wspólnoty, ustanawiając wskaźniki i kryteria dla poprawy spójności informacji z myślą o wspieraniu rozwoju działań Wspólnoty w zakresie statystyk na temat migracji i azylu (na przykład, dane i statystyki dotyczące liczby legalnych i nielegalnych imigrantów, powrotów, przyjętych i odrzuconych wniosków o azyl oraz krajów pochodzenia) w celu dokonania harmonizacji tego rodzaju wskaźników i kryteriów na poziomie europejskim, we współpracy z innymi kompetentnymi organami europejskim;
Poprawka 14 Artykuł 2 litera d)
d) publikuje sprawozdania okresowe na temat sytuacji migracyjnej i azylowej we Wspólnocie i jej państwach członkowskich;	d) opracowuje i publikuje sprawozdania okresowe na temat sytuacji migracyjnej i azylowej we Wspólnocie i jej państwach członkowskich;
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 15 Artykuł 2 litera d a) (nowa)
	da) gromadzi i publikuje prawodawstwo UE i państw członkowskich w dziedzinie migracji i azylu oraz wszelkie inne istotne informacje na ten temat (kwoty, uregulowania, warunki ubiegania się o status uchodźcy, związana z tym praktyka i prawo precedensowe, itp.). Wymiana informacji dotyczących wymogów na rynku pracy w państwach członkowskich mogłaby stanowić krok naprzód w dziedzinie zarządzania migracjami gospodarczymi i część  kompleksowego podejścia na poziomie UE;
Uzasadnienie
Ważne jest, aby ESM mogła opierać swoje prace na informacjach pochodzących z państw członkowskich, które odpowiedzialne są za podejmowanie decyzji dotyczących liczby migrantów gospodarczych, jakich można przyjąć, aby móc uczestniczyć w opracowywaniu strategii politycznych w omawianej dziedzinie w Unii Europejskiej.
Poprawka 16 Artykuł 2 litera d b) (nowa)
	db) sporządza analizy, oceny, zalecenia i wnioski w zakresie wdrażania w państwach członkowskich dyrektyw WE w sprawie migracji i azylu oraz w zakresie zgodności przepisów krajowych z przepisami europejskimi i międzynarodowymi, na wniosek Komisji, Parlamentu Europejskiego lub Rady, w celu dostarczenia im pomocy i wsparcia w wykonywaniu spoczywających na nich obowiązków;
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 17 Artykuł 2 litera f)
f) informuje o swoich działaniach, udostępniając zgromadzone informacje i rozpowszechniając wyniki swoich prac;	f) informuje o swoich działaniach, udostępniając zgromadzone informacje i rozpowszechniając możliwie najszerzej wyniki swoich prac;
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 18 Artykuł 2 litera g)
g) koordynuje przepływ informacji i współpracuje z innymi odpowiednimi podmiotami europejskimi i międzynarodowymi.	g) koordynuje przepływ informacji i współpracuje z innymi odpowiednimi rządowymi i pozarządowymi podmiotami krajowymi, europejskimi i międzynarodowymi.
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 19 Artykuł 2 ustęp 1 a (nowy)
	ESM dopilnowuje, aby jej działania były spójne i skoordynowane z właściwymi instrumentami i strukturami Wspólnoty w dziedzinie migracji i azylu.
Uzasadnienie
Zakres działań ESMA powinien zostać rozszerzony, tak aby objął także przeprowadzanie analiz i porównań prawodawstwa europejskiego i polityki oraz wprowadzania europejskich i międzynarodowych przepisów na szczeblu krajowym, a także sporządzanie zaleceń i wniosków. ESMA powinna współpracować ze wszystkimi zaangażowanymi i zainteresowanymi stronami oraz rozpowszechniać informacje. W celu zapewnienia porównania danych na poziomie europejskim, ESMA powinna przyczyniać się do stopniowego wprowadzania wspólnych wskaźników i kryteriów.
Poprawka 20 Artykuł 4 ustęp 2 litera a)
a) uczestniczy w przygotowaniach rocznego programu działania ESM, na podstawie projektu przedstawionego przez przewodniczącego;	a) bierze udział w przygotowaniach i zatwierdzaniu rocznego programu działania ESM, w tym orientacyjnych minimalnych i maksymalnych kwot budżetu każdego krajowego punktu kontaktowego, zapewniającego pokrycie podstawowych kosztów związanych z właściwym funkcjonowaniem ESM, zgodnie z art. 5, na podstawie projektu przedstawionego przez przewodniczącego;
Uzasadnienie
Dodano tekst uzgodniony i zmieniony przez Radę dotyczący kompetencji Komitetu Sterującego, gdyż tekst ten może zostać przyjęty przez Parlament Europejski.
Poprawka 21 Artykuł 4 ustęp 2 litera d)
d) określa najodpowiedniejsze formy współpracy strategicznej z innymi podmiotami zajmującymi się migracją i azylem, a także w razie konieczności zatwierdza ramy administracyjne takiej współpracy, o czym mowa w art. 10;	d) określa najodpowiedniejsze formy współpracy strategicznej z innymi krajowymi, europejskimi i międzynarodowymi podmiotami rządowymi i pozarządowymi zajmującymi się migracją i azylem, a także w razie konieczności zatwierdza ramy administracyjne takiej współpracy, o czym mowa w art. 10;
Uzasadnienie
ESMA musi być zdolna do współpracy z możliwie największą liczbą krajowych, europejskich i międzynarodowych jednostek rządowych i pozarządowych.
Poprawka 22 Artykuł 5 ustęp 1
1. Każde państwo członkowskie wyznacza jeden podmiot, który pełni funkcję krajowego punktu kontaktowego.	1. Każde państwo członkowskie wyznacza jeden bezstronny podmiot, który pełni funkcję krajowego punktu kontaktowego.
	Aby ułatwić pracę ESM i zapewnić realizację jej celów, państwa członkowskie uwzględniają w razie konieczności potrzebę koordynacji działań swojego przedstawiciela w Komitecie Sterującym z działaniami swojego krajowego punktu kontaktowego.
W skład krajowego punktu kontaktowego wchodzi co najmniej trzech ekspertów. Jeden z nich, pełniący funkcję krajowego koordynatora, ma status urzędnika lub pracownika wyznaczonego punktu krajowego. Pozostali eksperci mogą należeć do tego punktu krajowego lub do innych krajowych i międzynarodowych organizacji publicznych albo prywatnych, mających siedzibę w tym państwie członkowskim.	W skład krajowego punktu kontaktowego wchodzi co najmniej trzech ekspertów pochodzących z różnych organów (administracja państwowa, organizacje pozarządowe i uczelnie wyższe). Jeden z nich, pełniący funkcję krajowego koordynatora, ma status urzędnika lub pracownika wyznaczonego punktu krajowego.
	We wszystkich aspektach związanych z ich kompetencjami krajowe punkty kontaktowe stosują zasadę bezstronności i obiektywizmu.
Uzasadnienie
W skład krajowego punktu kontaktowego muszą wchodzić eksperci pochodzący z różnych organów, a prace muszą być koordynowane między krajowym punktem kontaktowym i przedstawicielem w Komitecie Sterującym.
Poprawka 23 Artykuł 5 ustęp 2 litera a)
a) wiedzę specjalistyczną w zakresie azylu i migracji, obejmującą różne aspekty kształtowania polityki, prawa, badań i statystyk;	a) szeroką wiedzę specjalistyczną w zakresie azylu i migracji, obejmującą różne aspekty kształtowania polityki, prawa, badań i statystyk;
Uzasadnienie
W skład krajowego punktu kontaktowego muszą wchodzić eksperci pochodzący z różnych organów, a prace muszą być koordynowane między krajowym punktem kontaktowym i przedstawicielem w Komitecie Sterującym.
Poprawka 24 Artykuł 5 ustęp 3 litera b)
b) udostępniają dane krajowe na potrzeby systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 8;	b) udostępniają dane, analizy i oceny krajowe na potrzeby systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 8;
Uzasadnienie
Oprócz gromadzenia danych punkty kontaktowe mieć możliwość sporządzania analiz i ocen.
Poprawka 25 Artykuł 5 ustęp 3 litera c)
c) rozwijają możliwości doraźnego sporządzania wniosków skierowanych do innych punktów kontaktowych w innych krajach i udzielania szybkich odpowiedzi na wnioski wpływające z innych punktów kontaktowych;	c) rozwijają możliwości doraźnego sporządzania wniosków skierowanych do innych punktów kontaktowych w innych krajach i udzielania szybkich odpowiedzi na wnioski wpływające z innych punktów kontaktowych, a także na wniosek Komisji, Parlamentu Europejskiego lub Rady;
Uzasadnienie
Punkty kontaktowe muszą być w stanie odpowiadać na wnioski Komisji, PE i Rady.
Poprawka 26 Artykuł 5 ustęp 3 litera d)
d) tworzą krajowe sieci migracji obejmujące przedstawicieli różnych organizacji oraz osoby indywidualne zajmujące się kwestiami migracji i azylu, reprezentujące wszystkie zainteresowane osoby. Członkowie krajowych sieci migracji mogą zostać poproszeni o udział w działaniach ESM, w szczególności w kontekście art. 8 i 9.	d) tworzą krajowe sieci migracji i azylu obejmujące przedstawicieli różnych organizacji rządowych i pozarządowych, w szczególności uczelni wyższych, ośrodków badawczych, organizacji pozarządowych i stowarzyszeń zawodowych, oraz osoby indywidualne zajmujące się różnymi zagadnieniami w zakresie migracji i azylu, reprezentujące wszystkie zainteresowane osoby i mogące dostarczyć szczegółowej wiedzy. Członkowie krajowych sieci migracji i azylu proszeni są o udział w działaniach ESM, w szczególności w kontekście art. 8 i 9.
Uzasadnienie
Punkty kontaktowe muszą być zdolne do współpracy z organizacjami rządowymi i pozarządowymi, z uczelniami wyższymi, ośrodkami badawczymi, itp.
Poprawka 27 Artykuł 6 ustęp 3
3. W zakresie, w jakim dotyczy to celu i zadań określonych w art. 1 i 2 Komisja przyjmuje roczny program działania ESM po zasięgnięciu opinii Komitetu Sterującego i krajowych punktów kontaktowych. Program określa cele ESM oraz priorytetowe obszary tematyczne. Komisja nadzoruje wykonanie rocznego programu działania i regularnie składa Komitetowi Sterującemu sprawozdania z wykonania tego programu i sprawozdania na temat rozwoju ESM.	3. Po zasięgnięciu opinii krajowych punktów kontaktowych i Parlamentu Europejskiego oraz uzyskaniu zgody Komitetu Sterującego Komisja przyjmuje roczny program działalności ESM, kierując się ogólnym celem i zadaniami sieci określonymi w art. 1 i 2. Program określa cele ESM oraz priorytetowe obszary tematyczne. Komisja nadzoruje wykonanie rocznego programu działania i regularnie składa Komitetowi Sterującemu sprawozdania z wykonania tego programu i sprawozdania na temat rozwoju ESM.
Uzasadnienie
Dodany został również tekst po przeglądzie, uzgodniony przez Radę, gwarantujący, że Komitet Sterujący jest uprawniony do zatwierdzania programu rocznego, gdyż może on zostać przyjęty przez PE, podobnie jak odniesienia do rozporządzenia Rady 1995/2006.
Poprawka 28 Artykuł 7 ustęp 5 a (nowy)
	5a. Jeżeli działania, o których mowa w ust. 5, nie są planowane w rocznym programie działań ESM, informacja o nich przekazywana jest w odpowiednim czasie krajowym punktom kontaktowym.
Uzasadnienie
Dodano tekst uzgodniony z Radą, gdyż może on zostać przyjęty przez Parlament Europejski.
Poprawka 29 Artykuł 8 tytuł
System wymiany informacji	Publikacja, rozpowszechnianie i wymiana informacji
Uzasadnienie
Wymieniane, gromadzone i kompilowane przez ESMA informacje muszą być publikowane i rozpowszechnianie wśród jak największej liczby obywateli, obejmując wszystkie zaangażowane i zainteresowane strony.
Poprawka 30 Artykuł 8 ustęp 1
1. Zgodnie z niniejszym artykułem ustanawia się internetowy system wymiany informacji, dostępny za pośrednictwem specjalnie do tego przeznaczonej strony internetowej.	1. Zgodnie z niniejszym artykułem ustanawia się internetowy system publikacji, rozpowszechniania i wymiany informacji, dostępny za pośrednictwem specjalnie do tego przeznaczonej strony internetowej.
Uzasadnienie
Wymieniane, gromadzone i kompilowane przez ESMA informacje muszą być publikowane i rozpowszechnianie wśród jak największej liczby obywateli, obejmując wszystkie zaangażowane i zainteresowane strony.
Poprawka 31 Artykuł 8 ustęp 2 akapit 1
2. Informacje przechowywane w powyższym systemie są zasadniczo powszechnie dostępne.	2. Informacje przechowywane w powyższym systemie publikacji, rozpowszechniania i wymiany są zasadniczo powszechnie dostępne.
Uzasadnienie
Wymieniane, gromadzone i kompilowane przez ESMA informacje muszą być publikowane i rozpowszechnianie wśród jak największej liczby obywateli, obejmując wszystkie zaangażowane i zainteresowane strony.
Poprawka 32 Artykuł 8 ustęp 3 litera f)
f) wykaz badaczy i instytutów badawczych w dziedzinie migracji i azylu.	f) wykaz badaczy i instytutów badawczych w dziedzinie migracji i azylu oraz organizacji pozarządowych i krajowych, europejskich i międzynarodowych organizacji międzyrządowych działających w tym obszarze.
Uzasadnienie
Wymieniane, gromadzone i kompilowane przez ESMA informacje muszą być publikowane i rozpowszechnianie wśród jak największej liczby obywateli, obejmując wszystkie zaangażowane i zainteresowane strony. Należy jasno określić w tekście, że udział biorą również organizacje międzyrządowe, takie jak IOM.
Poprawka 33 Artykuł 8 ustęp 3 litera f a) (nowy)
	fa) europejską bibliografię, w tym opublikowane i nieopublikowane prace akademickie, w szczególności sprawozdania, broszury i artykuły z konferencji;
Poprawka 34 Artykuł 8 ustęp 3 litera f b) (nowy)
	fb) europejski program działań ogłaszający konferencje i najważniejsze wydarzenia związane z wszystkimi aspektami migracji i azylu;
Poprawka 35 Artykuł 8 ustęp 3 litera f c) (nowy)
	fc) bazę danych, do której badacze i doktoranci mogą wprowadzać informacje na temat swoich prac i toczących się badań;
Poprawka 36 Artykuł 9 ustęp 1
1. Każdy krajowy punkt kontaktowy sporządza co roku sprawozdanie na temat sytuacji migracyjnej i azylowej w swoim kraju, opisujące rozwój polityki w tej dziedzinie oraz zawierające dane statystyczne.	1. 1. Każdy krajowy punkt kontaktowy sporządza co roku sprawozdanie na temat sytuacji migracyjnej i azylowej w swoim kraju, opisujące rozwój prawny (ustawodawstwo i prawo precedensowe) i rozwój polityki w tej dziedzinie oraz zawierające dane statystyczne.
Uzasadnienie
ESMA musi uwzględniać nie tylko rozwój statystyczny i polityczny, lecz także rozwój prawny związany z imigracją i azylem.
Poprawka 37 Artykuł 10 ustęp 1
1. ESM prowadzi współpracę z podmiotami w państwach członkowskich lub krajach trzecich, w tym z właściwymi organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się migracją i azylem.	1. 1. ESM prowadzi współpracę z podmiotami, organami i organizacjami rządowymi i pozarządowymi na szczeblu Unii Europejskiej i w państwach członkowskich oraz w krajach trzecich, a także z właściwymi organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się migracją i azylem.
	Priorytetem ESM jest współdziałanie z krajami trzecimi, które dla migrujących do Unii Europejskiej są krajami pochodzenia lub tranzytu.
Uzasadnienie
ESMA musi prowadzić współpracę z innymi podmiotami rządowymi i pozarządowymi, organami i organizacjami na szczeblu UE oraz z państwami członkowskimi i organizacjami międzynarodowymi.
Poprawka 38 Artykuł 10 ustęp 1 a (nowy)
	1a. Współpraca ESM z krajami pochodzenia i tranzytu ubiegających się o azyl i migrantów zapewnia spójność wdrażania wspólnej polityki w dziedzinie imigracji i azylu. Taka współpraca ma służyć osiągnięciu odpowiedniego poziomu współdziałania z krajami sąsiadującymi w celu skonsolidowania europejskiej polityki sąsiedztwa.
Uzasadnienie
Ważne jest, aby państwa członkowskie UE i kraje trzecie, a w szczególności kraje sąsiadujące, wspólnie opracowały strategię i rozwijały współpracę operacyjną między krajami pochodzenia, tranzytu i docelowymi, by skuteczniej zarządzać migracjami na głównych osiach migracji. Dialog taki, oparty na solidarności, mógłby obejmować - w duchu partnerstwa - działania na rzecz legalnej, udanej imigracji, zapewniając jednocześnie skuteczniejszą walkę z nielegalną imigracją i handlem ludźmi.
Poprawka 39 Artykuł 13
Najpóźniej trzy lata po wejściu niniejszej decyzji w życie, a następnie raz na trzy lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Regionów i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat rozwoju ESM. W razie konieczności do sprawozdania załącza się propozycje zmian do niniejszej decyzji.	Najpóźniej trzy lata po wejściu niniejszej decyzji w życie, a następnie raz na trzy lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Regionów i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat rozwoju ESM. W razie konieczności do sprawozdania załącza się propozycje zmian do niniejszej decyzji z myślą o ewentualnym ustanowieniu Europejskiego Centrum Monitorowania Migracji.
Uzasadnienie
Konieczne jest uwzględnienie ewentualnego utworzenia Centrum, gdyby okazało się to wskazane na podstawie sprawozdania trzyletniego.
Poprawka 40 Artykuł 15 ustęp 1
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r.	Niniejszą decyzję stosuje się od daty jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Poprawka techniczna.
Poprawka 41 Artykuł 15 a (nowy)
	Artykuł 15 a
	Przegląd
	Zmiany do niniejszej decyzji wprowadza się w okresie do sześciu miesięcy po wejściu w życie traktatu lizbońskiego.

UZASADNIENIE

Parlament poproszony został o konsultacje w sprawie wniosku Komisji dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej Europejską Sieć Migracji.

Europejska Sieć Migracji już istnieje i opiera swoje prace na sieci krajowych punktów kontaktowych. Powołana została w ramach projektu pilotażowego, któremu towarzyszyły działania przygotowawcze. W chwili obecnej chodzi zatem o zapewnienie odpowiedniej podstawy prawnej dla funkcjonowania sieci na mocy decyzji Rady, którą Parlament ma właśnie rozpatrzyć.

Sprawozdawczyni w pełni zgadza się z głównymi założeniami wniosku Komisji i porozumienia ogólnego, jakie osiągnięto w Radzie, szczególnie w zakresie skonsolidowania sieci jako takiej, a nie tworzenia - przynajmniej na razie - kolejnego europejskiego centrum monitorującego czy agencji. Dzięki temu uniknąć będzie można zbędnej biurokracji. Zbieranie danych, informacji i analiz może być skutecznie prowadzone poprzez sieć zapewniającą wspólną pracę na szczeblu europejskim właściwych lub zainteresowanych organów krajowych i międzynarodowych.

Rada udzieliła wyjątkowo szybkiej odpowiedzi na wniosek Komisji, wypracowując konkretne porozumienie w sprawie wniosku i wprowadzając jedynie kilka poprawek w niektórych miejscach tekstu. Pomimo tego wydanie opinii przez Parlament nie jest zaledwie czystą formalnością i dlatego sprawozdawczyni wzywa Radę do należytego uwzględnienia tej opinii w celu końcowego przyjęcia wniosku w sprawie decyzji. Sprawozdawczyni wprowadziła ze swej strony poprawki, które odzwierciedlają propozycje Rady, tak aby umożliwić wypracowanie porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie omawianego tekstu.

Niniejsze sprawozdanie, opracowane w imieniu Parlamentu, ma przede wszystkim na celu:

- zmianę nazwy sieci z „Europejska Sieć Migracji (ESM)” na „Europejska Sieć Migracji i Azylu (ESMA)”. Propozycja ta wynika z tego, że sieć zajmuje się kwestiami związanymi zarówno z migracją, jak i azylem; właściwe i logiczne jest więc, aby znalazło to swoje odzwierciedlenie w nazwie i w jej skrócie;

- rozszerzenie zakresu kompetencji sieci, aby umożliwić objęcie jej pracami badań, analiz i ocen związanych ze stosowaniem i wdrażaniem dyrektyw, opracowywaniem projektów analiz prawnych oraz wniosków i zaleceń, między innymi na wniosek Parlamentu i pozostałych instytucji, tak by zagwarantować, że prace sieci mają praktyczne zastosowanie dla organów zaangażowanych w proces decyzyjny;

- zagwarantowanie, że ESMA będzie zdolna do prowadzenia prac związanych z gromadzeniem i wymianą danych na temat imigracji i azylu, które porównywalne będą na poziomie europejskim, wyjaśniając, że celem tych prac jest ustanowienie wspólnych kryteriów i wskaźników na poziomie europejskim;

- zagwarantowanie, że ESM będzie zdolna do bliskiej współpracy z innymi organizacjami zajmującymi się kwestiami migracji i azylu i zainteresowanymi stronami - przede wszystkim z administracją rządową, a także z organizacjami pozarządowymi, uczelniami wyższymi, centrami badawczymi, ekspertami, organizacjami międzynarodowymi oraz państwami nie należącymi do Wspólnoty - w sposób pozwalający na gromadzenie danych z wielu źródeł i na stosowanie podejścia wielodyscyplinarnego;

- zagwarantowanie, że ESMA będzie publikować i rozpowszechniać informacje na temat swoich prac, co przyczyni się do podkreślenia roli tych prac oraz samej sieci. W tym celu powinna ona wykorzystywać w szczególności Internet do publikowania i rozpowszechniania danych i analiz, zgodnie z przepisami rozporządzenia 049/2001 w sprawie dostępu do dokumentów;

- odrzucenie proponowanych przez Radę poprawek do art. 4 wniosku w sprawie decyzji (dotyczącego składu i zakresu prac Komitetu Sterującego ESMA), które przyznawałyby Parlamentowi jedynie rolę obserwatora pozbawionego prawa głosu, podczas gdy Komisja - w pełni popierana przez sprawozdawczynię - proponuje, aby PE miał swojego przedstawiciela z prawem głosu.

- zapobieganie sytuacji, w której ESMA powiela prace prowadzone przez inne organy europejskie; ESMA powinna zatem współpracować z tymi organami i opierać swoją działalność na pracach już przez nie przeprowadzonych, w duchu pełnej i nieograniczonej współpracy.

Na zakończenie sprawozdawczyni zwraca się do Parlamentu o przyjęcie wniosku Komisji wraz z wprowadzonymi poprawkami, tak aby sieć mogła zostać powołana do życia możliwie jak najszybciej w 2009 r.

OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE PROPONOWANEJ PODSTAWY PRAWNEJ

Gérard Deprez

Przewodniczący

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

BRUKSELA

                       Dotyczy:          opinii w sprawie podstawy prawnej wniosku dotyczącego decyzji Rady            ustanawiającej Europejską Sieć Migracji (COM(2007)0466 – C6‑0303/2007 –   2007/0267(CNS))

Szanowny Panie Przewodniczący,

Pismem z dnia 6 lutego 2008 r. zwrócił się Pan do Komisji Prawnej, zgodnie z art. 35 ust. 2 Regulaminu, o weryfikację ważności oraz adekwatności podstawy prawnej powyższego wniosku Komisji.

Komisja Prawna rozpatrzyła powyższe pytanie na posiedzeniu w dniu 26 lutego 2008 r.

Podstawę prawną proponowaną przez Komisję stanowi art. 66 traktatu WE.

Komisja Wolności Obywatelskich uważa, że podstawę prawną należałoby zmienić na art. 62 i 63 traktatu WE. Zmiana podstawy prawnej byłaby dla Parlamentu korzystna ze względu na procedurę współdecyzji, a nie tylko konsultacji.

Właściwe postanowienia traktatu WE

Artykuł 62

Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 67, przyjmuje w ciągu 5 lat od chwili wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu:

1. środki zmierzające do zapewnienia, zgodnie z artykułem 14, iż osoby będące obywatelami Unii lub obywatelami państw trzecich nie podlegają jakiejkolwiek kontroli przy przekraczaniu granic wewnętrznych;

2. środki dotyczące przekraczania granic zewnętrznych Państw Członkowskich, które określają:

a) normy i procedury, których powinny przestrzegać Państwa Członkowskie przy wykonywaniu kontroli osób na tych granicach,

b) reguły dotyczące wiz na pobyt nie dłuższy niż 3 miesiące, włączając w to:

i) listę państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu w celu przekroczenia granic zewnętrznych oraz państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z tego obowiązku,

ii) procedury i warunki wydawania wiz przez Państwa Członkowskie,

iii) jednolity wzorzec wizy;

iv) reguły dotyczące wizy jednolitej;

3. środki określające warunki, na których obywatele państw trzecich mają swobodę podróżowania po terytorium Państw Członkowskich w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące.

Artykuł 63

Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 67, przyjmuje w ciągu 5 lat od chwili wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu:

1. środki dotyczące azylu, zgodnie z Konwencją genewską z 28 lipca 1951 roku i Protokołem z 31 stycznia 1967 roku dotyczącymi statusu uchodźców, jak również z innymi odpowiednimi traktatami, w następujących dziedzinach:

a) kryteria i mechanizmy ustalania Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za badanie wniosku o azyl złożonego przez obywatela państwa trzeciego w jednym z Państw Członkowskich,

b) minimalne normy w sprawie przyjmowania w Państwach Członkowskich osób ubiegających się o azyl,

c) minimalne normy dotyczące warunków, które powinni spełnić obywatele państw trzecich, by mogli ubiegać się o przyznanie statusu uchodźcy,

d) minimalne normy dotyczące procedury przyznania lub cofnięcia statusu uchodźcy w Państwach Członkowskich;

2. środki dotyczące uchodźców i wysiedleńców w następujących obszarach:

a) minimalnych norm dotyczących przyznania tymczasowej ochrony wysiedleńcom z państw trzecich, którzy nie mogą powrócić do państw swego pochodzenia, oraz osobom, które z innych powodów potrzebują ochrony międzynarodowej,

b) środków zmierzających do zapewnienia równowagi wysiłków uzgodnionych przez Państwa Członkowskie, związanych z przyjęciem uchodźców i wysiedleńców oraz z jego następstwami;

3. środki dotyczące polityki imigracyjnej w następujących obszarach:

a) warunki wejścia i pobytu oraz normy dotyczące procedur wydawania przez Państwa Członkowskie długoterminowych wiz i dokumentów pobytowych, w tym dla celów łączenia rodzin,

b) nielegalnej imigracji i nielegalnego pobytu, w tym odsyłanie osób przebywających nielegalnie;

4. środki określające prawa i warunki, na których obywatele państw trzecich przebywający legalnie w jednym Państwie Członkowskim mogą przebywać w innych Państwach Członkowskich.

Środki przyjęte przez Radę na podstawie punktów 3 i 4 nie ograniczają Państwa Członkowskiego w utrzymywaniu lub wprowadzaniu w danych dziedzinach przepisów krajowych zgodnych z niniejszym Traktatem i z umowami międzynarodowymi.

Określony powyżej termin 5 lat nie dotyczy środków uchwalonych na podstawie punktu 2 lit. b), punktu 3 lit. a) i punktu 4.

Artykuł 66

Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w artykule 67, przyjmuje środki w celu zapewnienia współpracy między właściwymi służbami administracyjnymi Państw Członkowskich w dziedzinach określonych w niniejszym tytule, jak również między tymi służbami a Komisją.

Artykuł 67

1. W okresie przejściowym pięciu lat od chwili wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu Rada stanowi jednomyślnie na wniosek Komisji lub z inicjatywy Państwa Członkowskiego oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

2. Po tym pięcioletnim okresie:

– Rada stanowi na wniosek Komisji; Komisja analizuje każde żądanie Państwa Członkowskiego przedłożenia przez nią wniosku Radzie,

– Rada, stanowiąc jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim, podejmuje decyzję w celu zapewnienia, by procedura z artykułu 251 miała zastosowanie do wszystkich lub niektórych dziedzin objętych niniejszym tytułem oraz zapewnienia dostosowania przepisów dotyczących właściwości Trybunału Sprawiedliwości.

3. Na zasadzie odstępstwa od ustępów 1 i 2, środki określone w artykule 62 punkt 2 lit. b) ppkt i) oraz iii), i począwszy od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu, są przyjmowane przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

4. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 2, środki określone w artykule 62 punkt 2 lit. b) ppkt ii) oraz iv), i po upływie pięciu lat od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu, są przyjmowane przez Radę, stanowiącą zgodnie z procedurą określoną w artykule 251.

5. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 1, Rada przyjmuje, zgodnie z procedurą określoną w artykule 251:

– środki przewidziane w art. 63 ust. 1 i ust. 2 lit. a), pod warunkiem że Rada przyjęła uprzednio, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, przepisy wspólnotowe określające wspólne reguły i podstawowe zasady rządzące tymi dziedzinami,

– środki przewidziane w art. 65, z wyjątkiem aspektów dotyczących prawa rodzinnego.

Ocena

Art. 67 traktatu WE określa procedurę regulującą przyjęcie środków przewidzianych w art. 62-66. Postanowienia tego artykułu są złożone i zawierają pewne zastrzeżenia i wyjątki.

Na potrzeby niniejszej opinii wystarczy zauważyć, że zgodnie z art. 67 ust. 2 tiret 2, decyzja Rady z 2004 r. rozszerzyła zakres procedury współdecyzji tak, aby obejmowała ona większość środków przewidzianych w tytule IV traktatu WE, z wyjątkiem środków dotyczących legalnej migracji, prawa rodzinnego i niektórych kwestii dotyczących azylu[1].

Zauważono, in limine, że istnieje przyjęta w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości[2] zasada, zgodnie z którą wybór podstawy prawnej aktu Wspólnoty dokonywany jest jedynie poprzez odniesienie do obiektywnych kryteriów podlegających rewizji sądu, a szczególności do celu i treści wnioskowanego aktu.

Treść rozpatrywanego wniosku składa się z piętnastu punktów preambuły i piętnastu artykułów. Zgodnie z art. 1 wniosek dotyczy ustanowienia Europejskiej Sieci Migracji, której celem jest „dostarczanie, według zapotrzebowania, instytucjom Wspólnoty, władzom i instytucjom państw członkowskich oraz obywatelom aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji na temat migracji i azylu z myślą o wspieraniu procesów politycznych i decyzyjnych w tym obszarze w UE”.

De facto celem jest sformalizowanie i lepsze zdefiniowanie struktury już istniejącej sieci poprzez przyjęcie odpowiedniego instrumentu prawnego[3].

Zgodnie z wnioskiem ESM ma być trwałą strukturą złożoną z „krajowych punktów kontaktowych wyznaczonych przez państwa członkowskie” i Komisji (art. 3), zarządzaną przez Komitet Sterujący, w skład którego wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, Parlamentu Europejskiego i Komisji wspierani przez dwóch ekspertów naukowych (art. 4). Przepisy regulują koordynację, spotkania, system wymiany informacji, sprawozdania i badania, współpracę z innymi podmiotami i budżet. Art. 2 opisuje prace, jakie ESM ma prowadzić w celu zapewnienia obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji o kwestiach związanych z migracją i azylem.

ESM jest w szczególności zobowiązana do gromadzenia i wymiany informacji, przeprowadzania analiz i opracowywania ich metod, publikowania okresowych sprawozdań, utworzenia internetowego systemu wymiany informacji, koordynacji informacji i współpracy z innymi organami europejskimi i międzynarodowymi.

W celu oceny ewentualnej odpowiedniej podstawy prawej należy zwięźle przeanalizować właściwe przepisy traktatu WE.

Art. 62 traktatu dotyczy środków służących do zapewnienia, że osoby będące obywatelami Unii lub obywatelami państw trzecich nie podlegają jakiejkolwiek kontroli przy przekraczaniu granic wewnętrznych; środków przy przekraczaniu granic zewnętrznych, ustanowienia norm i procedur kontroli osób na tych granicach; przepisów wizowych w odniesieniu do osób planujących pobyt nie dłuższy niż 3 miesiące oraz środków określających warunki, na których obywatelom państw trzecich przysługuje prawo do swobodnego podróżowania po terytorium państw członkowskich w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące.

Art. 63 traktatu WE obejmuje środki dotyczące azylu, uchodźców i wysiedleńców, polityki imigracyjnej i legalnego pobytu obywateli państw trzecich. W doniesieniu do azylu i uchodźców artykuł ten umożliwia określenie kryteriów wskazania państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o azyl, a także minimalnych norm dla określenia, czy obywateli państw trzecich należy zakwalifikować jako uchodźców oraz dla przyznania lub cofnięcia statusu uchodźcy. W odniesieniu do wysiedleńców art. 63 umożliwia przyjęcie minimalnych norm udzielenia wysiedleńcom z państw trzecich tymczasowej ochrony oraz środków w celu wspierania równowagi wysiłków pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie przyjmowania uchodźców i wysiedleńców oraz jego następstw. Po trzecie obejmuje on warunki wjazdu/wejścia i pobytu oraz nielegalnej imigracji. Dotyczy on także praw i warunków, na jakich obywatele państw trzecich przebywający legalnie w jednym państwie członkowskim mogą przebywać w innych państwach członkowskich[4].

Art. 66 WE uprawnia Radę do podjęcia działań mających na celu zapewnienie współpracy między właściwymi służbami administracyjnymi państw członkowskich w dziedzinach określonych w tytule IV, jak również między tymi służbami a Komisją.

Zarówno art. 62, jak i 63 traktatu WE odnoszą się do środków dotyczących „norm”, „kryteriów”, „przepisów”, „procedur” i „warunków” mających bezpośredni wpływ na politykę w dziedzinie wiz, azylu i imigracji.

Przedmiotowy wniosek nie zawiera tego rodzaju postanowień, lecz jest ograniczony do ustanowienia struktury odpowiedzialnej za badania i zarządzanie informacjami dotyczącymi kwestii związanych z azylem i imigracją, w wyniku współpracy pomiędzy wyznaczonymi przez państwa członkowskie „podmiotami”, które mają stanowić krajowe punkty kontaktowe, oraz Komisją, która ma koordynować pracę sieci poprzez Komitet Sterujący.

Z jednej strony brak środków bezpośrednio regulujących kwestie azylu i imigracji, a z drugiej strony utworzenie struktury wynikającej ze współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i Komisją w celu gromadzenia i przetwarzania informacji i danych o azylu i migracji dla wsparcia działalności Unii Europejskiej w tych obszarach, nie budzą wątpliwości, że środki przewidziane we wniosku wchodzą w zakres „współpracy administracyjnej” podlegającej art. 66 traktatu WE[5].

Mając na uwadze istnienie szczegółowych przepisów dotyczących współpracy administracyjnej, argument Komisji Wolności Obywatelskich, że „akt prawny ustanawiający fundusz lub organizację (taką jak sieć) powinien opierać się na podstawie prawnej odpowiedniej polityki” nie znajduje uzasadnienia.

W świetle analizy przeprowadzonej powyżej stwierdzono, że wniosek w sprawie decyzji określa środki zapewniające „współpracę między właściwymi służbami administracyjnymi państw członkowskich w dziedzinach określonych w niniejszym tytule, jak również między tymi służbami a Komisją”.

Na posiedzeniu w dniu 26 lutego 2008 r. Komisja Prawna postanowiła jednogłośnie[6] zalecić utrzymanie jako istniejącej podstawy prawnej art. 66 traktatu WE.

Z wyrazami szacunku,

Giuseppe Gargani

• [1]  Decyzja Rady 2004/927/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. przewidująca stosowanie procedury określonej w art. 251 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w odniesieniu do niektórych obszarów objętych tytułem IV części trzeciej Traktatu (Dz.U. 2004 L L396/45);
  „Artykuł 1
  1. Od dnia 1 stycznia 2005 r. Rada stanowi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską przyjmując środki określone w art. 62 ust. 1, ust. 2 lit. a) i ust. 3 tego Traktatu.
  2. Od dnia 1 stycznia 2005 r. Rada stanowi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską przyjmując środki określone w art. 63 ust. 2 lit. b) i ust. 3 lit. b) tego Traktatu.
• [2]  Zob. sprawa C-338/01 Komisja przeciwko Radzie [2004] zb.orz. I-7829, ust. 54; Sprawa C-211/01 Komisja przeciwko Radzie [2003] zb.orz. I-8913, ust. 38; Sprawa C-62/88 Grecja przeciwko Radzie [1990] zb.orz., I-01527, ust. 62.
• [3]  Rada Europejska w Salonikach w czerwcu 2003 r.; Zob. dokument Rady 11638/03.
• [4]  Zob. opinię rzecznika generalnego Geelhoeda w sprawie C-109/01, Sekretarz Stanu Departamentu Spraw Wewnętrznych przeciwko Hacene Akrich: „Artykuł 63 traktatu WE przyznaje wspólnotowemu prawodawstwu możliwość określenia znacznej części przepisów prawa imigracyjnego na szczeblu Wspólnoty” (w ust. 2).
• [5]  Zob. decyzja Rady 2002/463/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. przyjmująca program działań dla współpracy administracyjnej w dziedzinie granic zewnętrznych, wiz, azylu i imigracji (program ARGO), Dz.U. L 161 z 19.6.2002, s. 11, oparta na art. 66 traktatu WE.
• [6]  W chwili głosowania końcowego obecni byli: Giuseppe Gargani (przewodniczący), Titus Corlăţean (wiceprzewodniczący), Rainer Wieland (wiceprzewodniczący), Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (wiceprzewodnicząca), Francesco Enrico Speroni (wiceprzewodniczący), Diana Wallis (sprawozdawczyni komisji opiniodawczej), Monica Frassoni, Neena Gill, Piia-Noora Kauppi, Klaus-Heiner Lehne, Katalin Lévai, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Hans-Peter Mayer, Manuel Medina Ortega, Hartmut Nassauer, Aloyzas Sakalas,, Vicente Miguel Garcés Ramón (zastępca Giulietto Chiesy), Sajjad Karim (zastępca Carlo Casiniego), Gabriele Stauner (zastępczyni Berta Doorna), József Szájer (zastępca Othmara Karasa) oraz Jacques Toubon (zastępca Jaroslava Zvěřiny).

PROCEDURA

Tytul	Europejska sieć migracji
Odsyłacze	(COM(2007)0466 – C6-0303/2007 – 2007/0167(CNS))
Data konsultacji z PE	20.9.2007
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 27.9.2007
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 27.9.2007
Opinia niewydana        Data decyzji	BUDG 14.11.2007
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Luciana Sbarbati 5.11.2007
Zastrzeżenia do podstawy prawnej        Data wydania opinii JURI	JURI 26.2.2008
Rozpatrzenie w komisji	22.1.2008		27.2.2008
Data przyjęcia	27.2.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	47 0 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Esther De Lange, Panayiotis Demetriou, Gérard Deprez, Bárbara Dührkop Dührkop, Claudio Fava, Armando França, Urszula Gacek, Kinga Gál, Roland Gewalt, Lilli Gruber, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Magda Kósáné Kovács, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Stavros Lambrinidis, Roselyne Lefrançois, Sarah Ludford, Viktória Mohácsi, Claude Moraes, Javier Moreno Sánchez, Rareş-Lucian Niculescu, Luciana Sbarbati, Inger Segelström, Csaba Sógor, Søren Bo Søndergaard, Vladimir Urutchev, Ioannis Varvitsiotis, Manfred Weber, Renate Weber, Tatjana Ždanoka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Edit Bauer, Simon Busuttil, Maria da Assunção Esteves, Anne Ferreira, Genowefa Grabowska, Sophia in ‘t Veld, Metin Kazak, Marian-Jean Marinescu, Marianne Mikko, Bill Newton Dunn, Hubert Pirker, Nicolae Vlad Popa, Eva-Britt Svensson
Data złożenia	5.3.2008