SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 552/97, nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 964/2007 i nr 1100/2006

29.5.2008 - (COM(2007)0857 – C6‑0051/2008 – 2007/0289(CNS)) - *

Komisja Handlu Międzynarodowego
Sprawozdawca: Helmuth Markov

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 552/97, nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 964/2007 i nr 1100/2006

(COM(2007)0857 – C6‑0051/2008 – 2007/0289(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0857),

–   uwzględniając art. 133 traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0051/2008),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinię Komisji Rozwoju (A6-0200/2008),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 1 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(1a) Ogólny system preferencji taryfowych (GSP) od momentu powstania stanowi jeden z kluczowych instrumentów polityki handlowej i polityki rozwoju UE mających na celu pomoc krajom rozwijającym się w obniżeniu skali ubóstwa poprzez wytwarzanie dochodu za pomocą handlu międzynarodowego oraz przyczynianie się do zrównoważonego rozwoju tych krajów poprzez promowanie rozwoju przemysłu i dywersyfikacji ich gospodarki.
Uzasadnienie
Pierwszym i głównym celem systemu jest pomoc krajom rozwijającym się w obniżeniu skali ubóstwa.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 2 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) Głównym celem polityki UE w zakresie rozwoju, a zatem systemu GSP, jest dążenie –poprzez większe zróżnicowanie gospodarki krajów rozwijających się i zwiększenie ich udziału w handlu międzynarodowym - do realizacji milenijnych celów rozwoju, zwalczanie ubóstwa, sprzyjanie trwałemu rozwojowi i dobrym rządom w krajach rozwijających się.
Uzasadnienie
System GSP nie jest przeznaczony do realizacji celu związanego z rozwijaniem handlu UE, lecz do wspierania krajów rozwijających się, a w szczególności krajów najsłabiej rozwiniętych, poprzez inicjatywę „Wszystko oprócz broni”. Na wstępie nowego rozporządzenia należy podkreślić przede wszystkim, że realizacja milenijnych celów rozwoju i redukcja ubóstwa są głównymi celami polityki UE w zakresie rozwoju, a przez to również celami nowego rozporządzenia w sprawie GSP.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 6 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(6a) W celu zwiększenia poziomu wykorzystania i skuteczności GSP oraz umożliwienia krajom rozwijającym się czerpania korzyści z handlu międzynarodowego i preferencyjnego traktowania Unia Europejska powinna dążyć do zapewnienia tym krajom, a zwłaszcza krajom najsłabiej rozwiniętym, odpowiedniej pomocy technicznej.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia poziomu wykorzystania i skuteczności GSP ważne jest zapewnienie krajom rozwijającym się odpowiedniej pomocy technicznej.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 8 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8a) Konieczne jest wsparcie w formie pomocy technicznej realizacji konwencji, o których mowa w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym dotyczącym zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.
Uzasadnienie
Konieczne jest wsparcie krajów rozwijających się, które zdecydują się na podjęcie dodatkowych obciążeń i obowiązków wynikających ze szczególnego rozwiązania.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Kraje rozwijające się, które spełniają kryteria kwalifikowalności do szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów po 31 października 2008 r., powinny zostać objęte dodatkowymi preferencjami taryfowymi od momentu spełniania tych kryteriów. Komisja powinna co roku rozpatrzyć nowe wnioski.
Uzasadnienie
W przedmiotowym wniosku dotyczącym rozporządzenia nie przewidziano żadnego mechanizmu, który umożliwiałby krajom spełniającym kryteria po 31 października 2008 r. ubieganie się o objęcie szczególnym rozwiązaniem motywacyjnym. Zgodnie z obecnym tekstem powinny one czekać do czasu wejścia w życie kolejnego rozporządzenia w 2012 r., aby złożyć wniosek. Aby szczególne rozwiązanie zachowało motywujący charakter, należy przewidzieć możliwość składania nowych wniosków z częstotliwością raz na rok.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 15 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(15a) W celu uniknięcia ograniczenia preferencji Komisja powinna rozważyć przesunięcie produktów należących do kategorii „produktów wrażliwych” do kategorii „produktów niewrażliwych” w następnym rozporządzeniu.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 19 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(19) Mając na uwadze zachowanie spójności polityki handlowej Wspólnoty, państwo-beneficjent nie powinno uzyskiwać korzyści jednocześnie z systemu oraz umowy o wolnym handlu, jeśli umowa ta obejmuje co najmniej wszystkie preferencje przewidziane w obecnym systemie dla tego państwa.	(19) Mając na uwadze zachowanie spójności polityki handlowej Wspólnoty, państwo-beneficjent nie powinno uzyskiwać korzyści jednocześnie z systemu oraz umowy o wolnym handlu, jeśli umowa ta obejmuje oraz rzeczywiście wdraża, a w razie potrzeby również konsoliduje co najmniej wszystkie preferencje przewidziane w obecnym systemie dla tego państwa.
Uzasadnienie
Aby wzmocnić spójność polityki handlowej Wspólnoty, należy zagwarantować, że jeżeli zawarta umowa o wolnym handlu prowadzi do wykluczenia danego kraju z listy beneficjentów niniejszego systemu, powinna ona nie tylko obejmować, lecz również rzeczywiście wdrażać i konsolidować preferencje przyznane w ramach obecnego systemu.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 21 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21a) Należy dokonać rewizji reguł pochodzenia, tak aby uwzględniały one kumulację międzyregionalną i światową oraz możliwość preferencyjnego traktowania kraju-beneficjenta w ramach GSP, GSP+ i inicjatywy „Wszystko oprócz broni” (EBA), nawet jeżeli nie jest odbiorcą końcowym eksportowanych towarów pod warunkiem, że wartość produktów zostanie znacznie zwiększona w danym kraju. W ramach przeglądu należy również usunąć wymóg podwójnego przetwarzania niektórych produktów.
Uzasadnienie
Komisja powinna przejrzeć system reguł pochodzenia i uwzględnić kumulację międzyregionalną i światową, a także kwalifikowalność danego kraju do preferencyjnego traktowania w ramach GSP, GSP+ i inicjatywy EBA, nawet jeżeli nie jest odbiorcą końcowym eksportowanych towarów. W ramach przeglądu Komisja powinna również usunąć wymóg dwukrotnego przetwarzania niektórych produktów, aby złagodzić zasady stosowania reguł pochodzenia w krajach rozwijających się.
Poprawka                  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21b) W ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO) Komisja powinna wypracować w trybie priorytetowym porozumienie na rzecz zharmonizowania reguł pochodzenia, które określają traktowanie preferencyjne na rzecz krajów rozwijających się i krajów najsłabiej rozwiniętych.
Uzasadnienie
Złożony charakter reguł pochodzenia jest jednym z głównych źródeł ich niedostatecznego stosowania, podczas gdy stanowią one kluczowy instrument sprzyjający integracji regionalnej. Zharmonizowany system reguł pochodzenia pozwoliłby krajom rozwijającym się i krajom najsłabiej rozwiniętym na korzystanie w większych stopniu z możliwości, jakie daje system GSP.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 3 - ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Na podstawie najnowszych porównywalnych i dostosowanych danych dostępnych w momencie przyjmowania niniejszego rozporządzenia Komisja ustala, które kraje-beneficjenci spełniają kryteria określone w ust. 1.
Uzasadnienie
Poprawka przywraca sens art. 3 ust. 2 pierwotnej wersji tekstu COM(2004)699 w celu zwiększenia bezpieczeństwa danych i zapewnienia przejrzystości wszystkim potencjalnym krajom uczestniczącym w systemie.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 3 - ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. Każdego roku Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienie, w którym wymienione są kraje-beneficjenci spełniające kryteria określone w ust. 1.
Uzasadnienie
Ten środek zwiększy przewidywalność systemu.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Jeśli państwo-beneficjent korzysta z preferencyjnej umowy handlowej zawartej ze Wspólnotą, która obejmuje co najmniej wszystkie preferencje przewidziane obecnym systemem dla tego państwa, zostaje ono usunięte z listy państw-beneficjentów.	2. 2. Jeśli państwo-beneficjent korzysta z preferencyjnej umowy handlowej zawartej ze Wspólnotą, stosowanie umowy handlowej ma pierwszeństwo wobec stosowania niniejszego systemu, o ile umowa rzeczywiście wdraża, a w razie potrzeby również konsoliduje co najmniej wszystkie preferencje przewidziane obecnym systemem dla tego państwa. Umowa handlowa ze Wspólnotą nie stanowi przeszkody dla kwalifikowania się do szczególnego rozwiązania motywacyjnego, o którym mowa w art. 7-10.
Uzasadnienie
Jeżeli umowa handlowa jest bardziej korzystna niż obecny system, musi mieć pierwszeństwo wobec stosowania systemu, o ile zostanie faktycznie wdrożona i rzeczywiście jest bardziej korzystna. Ponadto, jeżeli kraj może uzyskać dodatkowe preferencje w wyniku przestrzegania warunków przewidzianych w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym dotyczącym zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów, powinien kwalifikować się do tego rozwiązania, nawet jeżeli jest już związany ze Wspólnotą umową handlową.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 3 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja powiadamia państwo-beneficjenta o usunięciu go z listy państw-beneficjentów.	3. W przypadku usunięcia państwa z listy państw-beneficjentów Komisja informuje o tym zainteresowane państwo i Parlament Europejski.
Uzasadnienie
O decyzji należy powiadomić również Parlament Europejski.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 3 - ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W celu poprawy skuteczności systemu Komisja zapewnia krajom rozwijającym się, a w szczególności krajom najsłabiej rozwiniętym, odpowiednią pomoc techniczną przeznaczoną na tworzenie potencjału instytucjonalnego i regulacyjnego niezbędnego do czerpania korzyści z handlu międzynarodowego i GSP.
Uzasadnienie
Krajom rozwijającym się należy zapewnić odpowiednią pomoc techniczną, aby mogły w pełni uczestniczyć w systemie handlu międzynarodowego i w systemach preferencyjnych.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 - ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Do celów rozwiązań, o których mowa w art. 1 ust. 2, reguły pochodzenia dotyczące definiowania pojęcia produktów pochodzących, procedury oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej są ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93.	2. Do celów rozwiązań, o których mowa w art. 1 ust. 2, reguły pochodzenia dotyczące definiowania pojęcia produktów pochodzących, procedury oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej są ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93. Forma, treść i procedury systemu reguł pochodzenia podlegają systematycznemu przeglądowi w celu oceny jego wpływu na poziom wykorzystania GSP oraz aby lepiej służyć celowi, jakim jest wspieranie rozwoju gospodarczego.
Uzasadnienie
Reguły pochodzenia są ważne z punktu widzenia możliwości eksportowych krajów rozwijających się w ramach systemu GSP, GSP+ i inicjatywy EBA. W kilku przypadkach reguły pochodzenia, bardziej surowe niż to konieczne, utrudniają korzystanie z systemów. Zmiana reguł pochodzenia odbywa się bez konsultacji z Parlamentem. Przy przyszłych przeglądach reguł pochodzenia, które powinny się odbywać regularnie, Komisja powinna wziąć pod uwagę międzyregionalną i globalną kumulację oraz rozważyć zakwalifikowanie kraju do preferencyjnego traktowania w ramach systemu GSP, GSP+ i inicjatywy EBA, nawet jeżeli nie jest to końcowy kraj wywozu. Te elementy zwiększą szanse krajów rozwijających się wykorzystania systemu GSP i będą służyć celowi, jakim jest wspieranie rozwoju gospodarczego.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 5 - ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W ramach działań WTO Komisja traktuje jako priorytet harmonizację reguł pochodzenia, które wprowadzają preferencyjne traktowanie krajów rozwijających się i krajów najsłabiej rozwiniętych.
Uzasadnienie
Jednym z działań podjętych w ramach WTO na rzecz harmonizacji reguł pochodzenia powinno być wyraźne zasygnalizowanie przez Unię Europejską chęci położenia nacisku na GSP.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 7 - ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Pomocy technicznej udziela się również, aby pomóc krajom rozwijającym się, które kwalifikują się do jej uzyskania, w spełnieniu wymogów dotyczących ratyfikacji i skutecznej realizacji zawartych w nowym szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym na rzecz zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.
Uzasadnienie
Należy wspierać działania krajów rozwijających się, które chcą przyjąć na siebie szczególne obciążenia i obowiązki wynikające z ratyfikacji i skutecznej realizacji konwencji międzynarodowych, czego wymaga szczególne rozwiązanie motywacyjne.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 8 - ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja dokonuje przeglądów statusu ratyfikacji i skutecznej realizacji konwencji wymienionych w załączniku III. Przed zakończeniem okresu zastosowania niniejszego rozporządzenia oraz we właściwym czasie na podjęcie dyskusji nad następnym rozporządzeniem, Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie dotyczące statusu ratyfikacji tych konwencji, zawierające również zalecenia organów monitorujących.	3. Komisja dokonuje przeglądów statusu ratyfikacji i skutecznej realizacji konwencji wymienionych w załączniku III. Przed zakończeniem okresu zastosowania niniejszego rozporządzenia oraz we właściwym czasie na podjęcie dyskusji nad następnym rozporządzeniem, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące statusu ratyfikacji i realizacji tych konwencji przez każdy kraj będący beneficjentem szczególnego rozwiązania motywacyjnego. W razie potrzeby Komisja dołącza zalecenia organów monitorujących dotyczące tego, czy dane państwo powinno podjąć dodatkowe kroki w celu skutecznej realizacji konwencji.
	W sprawozdaniu Komisja ocenia również skuteczność szczególnego rozwiązania motywacyjnego pod względem realizacji jego celu, a w razie potrzeby zaleca także dokonanie przeglądu załącznika III.
Uzasadnienie
Ważne jest uwzględnienie możliwości dokonywania z czasem dostosowań i przeglądów szczególnego rozwiązania, aby osiągnąć jego cel.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 9 – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) państwo lub terytorium wymienione w załączniku I, wniesie o jego przyznanie w terminie do 31 października 2008 r., oraz	a) a) państwo lub terytorium wymienione w załączniku I, wniesie o jego przyznanie w terminie do 31 października 2008 r., albo co roku w przypadku państw lub terytoriów, które spełniają warunki określone w art. 8 ust. 1 i 2 po tej dacie, oraz
Uzasadnienie
W przedmiotowym wniosku dotyczącym rozporządzenia nie przewidziano żadnego mechanizmu, który umożliwiałby krajom spełniającym kryteria po 31 października 2008 r. ubieganie się o objęcie szczególnym rozwiązaniem motywacyjnym. Zgodnie z obecnym tekstem powinny one czekać do czasu wejścia w życie kolejnego rozporządzenia w 2012 r., aby złożyć wniosek. Aby szczególne rozwiązanie zachowało motywujący charakter, należy przewidzieć możliwość składania nowych wniosków z częstotliwością raz na rok.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja rozpatruje wniosek wraz z towarzyszącymi informacjami, o których mowa w art. 9 ust. 2. Przy rozpatrywaniu wniosku Komisja bierze pod uwagę ustalenia odpowiednich organizacji i agencji międzynarodowych. Komisja może kierować do państwa wnioskującego wszelkie pytania, jakie uzna za właściwe, i może weryfikować otrzymane informacje z samym państwem wnioskującym, jak i z innymi stosownymi źródłami.	1. Komisja rozpatruje wniosek wraz z towarzyszącymi informacjami, o których mowa w art. 9 ust. 2. Przy rozpatrywaniu wniosku Komisja bierze pod uwagę ustalenia odpowiednich organizacji i agencji międzynarodowych. Komisja może kierować do państwa wnioskującego wszelkie pytania, jakie uzna za właściwe, i weryfikuje otrzymane informacje z samym państwem wnioskującym, jak i z innymi stosownymi źródłami, w tym z Parlamentem Europejskim i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, łącznie z partnerami społecznymi.
Uzasadnienie
Podczas weryfikacji wdrażania większości konwencji wymienionych w załączniku III, w tym konwencji dotyczących praw człowieka i norm zawodowych, należy wziąć pod uwagę Parlament Europejski i inne „odpowiednie źródła”, takie jak przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego, łącznie z partnerami społecznymi.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja powiadamia państwo wnioskodawcę o decyzji podjętej zgodnie z ust. 2. Jeśli państwu przyznano udział w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, zostanie ono poinformowane o dacie, z którą decyzja ta wchodzi w życie. Do dnia 15 grudnia 2008 r. Komisja opublikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej listę państw korzystających ze szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.	3. Komisja powiadamia państwo wnioskodawcę o decyzji podjętej zgodnie z ust. 2. Jeśli państwu przyznano udział w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, zostanie ono poinformowane o dacie, z którą decyzja ta wchodzi w życie. Do dnia 15 grudnia 2008 r. Komisja opublikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej aktualizowaną co roku listę państw korzystających ze szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.
Uzasadnienie
W przedmiotowym wniosku dotyczącym rozporządzenia nie przewidziano żadnego mechanizmu, który umożliwiałby krajom spełniającym kryteria po 31 października 2008 r. ubieganie się o objęcie szczególnym rozwiązaniem motywacyjnym. Zgodnie z obecnym tekstem powinny one czekać do czasu wejścia w życie kolejnego rozporządzenia w 2012 r., aby złożyć wniosek. Aby szczególne rozwiązanie zachowało motywujący charakter, należy przewidzieć możliwość składania nowych wniosków z częstotliwością raz na rok.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 10 - ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W przypadku gdy państwu składającemu wniosek nie przyznano udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, Komisja, na wniosek tego państwa, przedstawia powody swojej decyzji.	4. W przypadku gdy państwu składającemu wniosek nie przyznano udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, Komisja przedstawia powody swojej decyzji oraz powiadamia o nich zainteresowane państwo i Parlament Europejski.
Uzasadnienie
Dla dobra większej przejrzystości, pewności prawa i kontroli demokratycznej należy na bieżąco informować zarówno Parlament Europejski, jak i kraje-beneficjentów o stosowaniu systemu GSP, związanych z nim postępach i o jego wynikach.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – punkt -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-1. Komisja regularnie monitoruje, czy państwa będące beneficjentami dotrzymują zobowiązań oraz czy nie ma zastosowania któryś z powodów, o których mowa w art. 15 ust. 1-2 oraz w art. 16 ust. 1-2, czasowego wstrzymania traktowania preferencyjnego. Publikuje ona roczne sprawozdanie na temat czasowego wstrzymania i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i państwom członkowskim.
Uzasadnienie
Komisja powinna nie tylko oczekiwać od innych instancji przekazania jej informacji dotyczących ewentualnego niedopełnienia zobowiązań, co mogłoby uzasadniać czasowe wstrzymanie, lecz także aktywnie starać się kontrolować, czy tego rodzaju zobowiązania są dotrzymywane. Informacje o czasowym wstrzymaniu powinny być podawane do wiadomości publicznej, a roczne sprawozdanie umożliwiać dobry pogląd na funkcjonowanie GSP.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 17 - ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jeżeli Komisja lub państwo członkowskie otrzymają informację, która może uzasadniać czasowe cofnięcie, i jeżeli Komisja lub państwo członkowskie uważają, że istnieją wystarczające podstawy do rozpoczęcia dochodzenia, informują o tym Komitet i wnioskują o konsultacje. Konsultacje powinny odbyć się w ciągu miesiąca	1. Jeżeli Parlament Europejski, Komisja lub państwo członkowskie otrzymają informację, która może uzasadniać czasowe cofnięcie, i jeżeli Parlament Europejski, Komisja lub państwo członkowskie uważają, że istnieją wystarczające podstawy do rozpoczęcia dochodzenia, informują o tym Komitet oraz Parlament Europejski i wnioskują o konsultacje. Konsultacje powinny odbyć się w ciągu miesiąca
Uzasadnienie
Parlament Europejski powinien mieć możliwość występowania z wnioskiem o konsultacje. Wycofanie preferencyjnego traktowania jest ważną decyzją o dużym wpływie na możliwości handlowe danego kraju rozwijającego się. Parlament powinien odgrywać w tym kontekście większą rolę.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 17 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Po odbyciu konsultacji Komisja może w ciągu miesiąca podjąć decyzję o wszczęciu dochodzenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 5.	2. Po odbyciu konsultacji Komisja może w ciągu miesiąca podjąć decyzję o wszczęciu dochodzenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 5. Jeżeli chodzi o przyczyny określone w art. 15 ust. 1 lit. a) Komisja wszczyna automatycznie dochodzenie we wszystkich przypadkach, w których komisja odpowiedzialna za stosowanie norm MOP poświęci „specjalny ustęp” państwu-beneficjentowi, które nie przestrzega podstawowych norm dotyczących pracy.
Uzasadnienie
Stosowanie podstawowych norm pracy ma szczególne znaczenie dla ochrony legalności szczególnego rozwiązania motywacyjnego w ramach GSP+. W konsekwencji należy wszczynać dochodzenie, gdy komisja odpowiedzialna za stosowanie norm MOP zgłosi naruszenie podstawowych norm pracy.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 - ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja poszukuje wszelkich informacji, jakie uzna za niezbędne, w tym dostępnych ocen, komentarzy, decyzji, zaleceń i wniosków odpowiednich organów nadzorczych ONZ, MOP oraz innych kompetentnych organizacji międzynarodowych. Są one punktem wyjścia dochodzenia, którego celem jest ustalenie, czy czasowe cofnięcie jest uzasadnione ze względów, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. a). Komisja może weryfikować otrzymane informacje, zwracając się do podmiotów gospodarczych i danego państwa-beneficjenta.	3. Komisja poszukuje wszelkich informacji, jakie uzna za niezbędne, w tym dostępnych ocen, komentarzy, decyzji, zaleceń i wniosków pozostałych instytucji europejskich i odpowiednich organów nadzorczych ONZ, MOP oraz innych kompetentnych organizacji międzynarodowych. Są one punktem wyjścia dochodzenia, którego celem jest ustalenie, czy czasowe cofnięcie jest uzasadnione ze względów, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. a). Komisja może weryfikować otrzymane informacje, zwracając się do podmiotów gospodarczych, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego (w tym partnerów społecznych) i danego państwa-beneficjenta.
Uzasadnienie
Konsultacje ze społeczeństwem obywatelskim (w tym z partnerami społecznymi, takimi jak związki zawodowe) i pozostałymi instytucjami europejskimi (w tym z Parlamentem Europejskim) konieczne są dla zebrania jak największej ilości informacji w ramach dochodzenia, które może prowadzić do czasowego zawieszenia traktowania preferencyjnego przyznanego na mocy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 - ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja przedkłada Komitetowi sprawozdanie dotyczące ustaleń.	1. Komisja przedkłada Komitetowi i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie dotyczące własnych ustaleń.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć we wszystkich etapach nadzorowania skutecznego wdrażania konwencji, o których mowa w załączniku III.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 - ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Jeżeli Komisja uzna czasowe wycofanie za konieczne, przedkłada odpowiedni wniosek Radzie, która w terminie dwóch miesięcy podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów. W przypadku, o których mowa w ust. 3, Komisja przedkłada swój wniosek na końcu okresu, o którym mowa w wymienionym ustępie.	4. Jeżeli Komisja uzna czasowe wycofanie za konieczne, przedkłada – po poinformowaniu o tym fakcie Parlamentu Europejskiego – odpowiedni wniosek Radzie, która w terminie dwóch miesięcy podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów. W przypadku, o których mowa w ust. 3, Komisja przedkłada swój wniosek na końcu okresu, o którym mowa w wymienionym ustępie.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć we wszystkich etapach nadzorowania skutecznego wdrażania konwencji, o których mowa w załączniku III.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 20 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Jeżeli wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może, po przekazaniu informacji Komitetowi, podjąć bezwzględnie konieczne środki zapobiegawcze.	7. W przypadku, gdy wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może, po poinformowaniu Komitetu i Parlamentu Europejskiego, podjąć bezwzględnie konieczne środki zapobiegawcze.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości, pewności prawnej i kontroli demokratycznej Parlament Europejski musi wiedzieć, czy Komisja podejmuje środki wobec państwa-beneficjenta bez przeprowadzania dochodzenia.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 21
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Jeżeli przywóz produktów wymienionych w załączniku I do Traktatu powoduje poważne zakłócenia na rynkach wspólnotowych lub grozi spowodowaniem takich poważnych zakłóceń, w szczególności w jednym z regionów najbardziej oddalonych lub w większej liczbie takich regionów, lub powoduje zakłócenia mechanizmów regulacyjnych tych rynków lub grozi spowodowaniem takich zakłóceń, Komisja może, na żądanie państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, zawiesić rozwiązania preferencyjne w odniesieniu do danych produktów, po skonsultowaniu się z komitetem zarządzającym odpowiedniej wspólnej organizacji rynku.	Jeżeli przywóz produktów wymienionych w załączniku I do Traktatu powoduje poważne zakłócenia na rynkach wspólnotowych lub grozi spowodowaniem takich poważnych zakłóceń, w szczególności w jednym z regionów najbardziej oddalonych lub w większej liczbie takich regionów, lub powoduje zakłócenia mechanizmów regulacyjnych tych rynków lub grozi spowodowaniem takich zakłóceń, Komisja może, na żądanie państwa członkowskiego, Parlamentu Europejskiego lub z własnej inicjatywy, zawiesić rozwiązania preferencyjne w odniesieniu do danych produktów, po skonsultowaniu się z komitetem zarządzającym odpowiedniej wspólnej organizacji rynku.
Uzasadnienie
Parlament Europejski powinien mieć możliwość sygnalizowania przypadków zakłóceń.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 22 - ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja w jak najkrótszym terminie informuje dane państwo-beneficjenta o każdej decyzji podjętej zgodnie z art. 20 lub 21, zanim zacznie ona obowiązywać. Komisja powiadamia również o takiej decyzji Radę i państwa członkowskie.	1. Komisja w jak najkrótszym terminie informuje dane państwo-beneficjenta o każdej decyzji podjętej zgodnie z art. 20 lub 21, zanim zacznie ona obowiązywać. Komisja powiadamia również o takiej decyzji Parlament Europejski, Radę i państwa członkowskie.
Uzasadnienie
O decyzji należy powiadomić również Parlament Europejski.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 22 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Każde państwo członkowskie może w terminie jednego miesiąca skierować decyzję podjętą zgodnie z ust. 20 do Rady. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w ciągu jednego miesiąca.	2. 2. Każde państwo członkowskie lub Parlament Europejski może w terminie jednego miesiąca skierować decyzję podjętą zgodnie z ust. 20 do Rady. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w ciągu jednego miesiąca. W określonym przypadku Rada informuje kraj wnioskujący i Parlament Europejski o swojej decyzji.
Uzasadnienie
Jeżeli środki zapobiegawcze, o których mowa w art. 20 i 21 prowadzą do zawieszenia systemów preferencyjnych w odniesieniu do danego kraju, Parlament Europejski, podobnie jak każde państwo członkowskie, musi mieć możliwość zwrócenia się do Rady z wnioskiem o przyjęcie odmiennej decyzji zgodnie z procedurą stanowienia większością kwalifikowaną.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 25 – litera e)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
e) ustaleniem, zgodnie z art. 10, najpóźniej do dnia 15 grudnia 2008 r., wykazu państw-beneficjentów.	e) ustaleniem, zgodnie z art. 10, najpóźniej do dnia 15 grudnia 2008 r., aktualizowanego co roku wykazu państw-beneficjentów.
Uzasadnienie
W przedmiotowym wniosku dotyczącym rozporządzenia nie przewidziano żadnego mechanizmu, który umożliwiałby krajom spełniającym kryteria po 31 października 2008 r. ubieganie się o objęcie szczególnym rozwiązaniem motywacyjnym. Zgodnie z obecnym tekstem powinny one czekać do czasu wejścia w życie kolejnego rozporządzenia w 2012 r., aby złożyć wniosek. Aby szczególne rozwiązanie zachowało motywujący charakter, należy przewidzieć możliwość składania nowych wniosków z częstotliwością raz na rok.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 26 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 26a
	1. Komisja regularnie przekazuje Parlamentowi Europejskiemu informacje na temat:
	(a) statystyk dotyczących handlu między Unią Europejską a krajami-beneficjentami GSP;
	(b) stanu ratyfikacji i realizacji konwencji zawartych w załączniku III przez każde państwo będące beneficjentem szczególnego rozwiązania motywacyjnego. W razie potrzeby Komisja dołącza zalecenia organów monitorujących dotyczące tego, czy dane państwo powinno podjąć dodatkowe kroki w celu skutecznej realizacji konwencji;
	(c) istotnych informacji dotyczących postępów na drodze ku osiągnięciu milenijnych celów rozwoju, zwłaszcza w krajach najsłabiej rozwiniętych.
	2. Komisja przygotowuje analizę oceny wpływu systemu GSP obejmującą okres od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r. Analiza zostanie przekazana Komitetowi, Parlamentowi Europejskiemu oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu do dnia 1 marca 2010 r.
	3. Po konsultacjach z Komitetem Komisja ustala zawartość analizy oceny wpływu, o której mowa w ust. 2, a zawierającej stanowiska krajów-beneficjentów i w każdym przypadku także co najmniej następujące elementy:
	–szczegółową analizę statystyczną wykorzystania OSP przez każdy kraj z wyszczególnieniem sekcji, w tym porównanie z latami poprzednimi;
	- ocenę skutków społecznych i handlowych klasyfikacji na państwa, które są jej przedmiotem;
	– tymczasową ocenę skutków przyszłej klasyfikacji krajów, które mogą jej podlegać zgodnie z postanowieniami kolejnego rozporządzenia;
	- analizę ewentualnych skutków poszerzenia systemu preferencji poprzez zwiększenie marginesu preferencyjnego przewidzianego dla produktów wrażliwych i/lub przeniesienie produktów „wrażliwych” do kategorii produktów „niewrażliwych”;
	- ocenę wkładu niniejszego rozporządzenia w osiągnięcie milenijnych celów rozwoju, w szczególności w odniesieniu do krajów najsłabiej rozwiniętych.
	4. Podsumowując agendę rozwojową z Ad-Dauhy, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu specjalne sprawozdanie, w którym dokonuje analizy wpływu negocjacji na system preferencji ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu i rozważa działania, jakie należy podjąć, aby zagwarantować skuteczność systemu GSP.
Uzasadnienie
Przed podjęciem kroków na rzecz przeglądu niniejszego rozporządzenia konieczne jest stworzenie stałego systemu monitorowania i oceny rozporządzenia oraz powiadamiania Parlamentu Europejskiego, uwzględnienie w rozporządzeniu wpływu, jaki na kraje najsłabiej rozwinięte będą miały negocjacje w ramach WTO, a także uwzględnienie kompleksowej oceny systemu, łącznie ze stanowiskiem krajów-beneficjentów. W kontekście ograniczenia preferencji należy zwrócić szczególną uwagę na możliwe zwiększenie zakresu i środków systemu.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 27 - ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komitet bada skutki systemu na podstawie sprawozdania Komisji obejmującego okres od dnia 1 stycznia 2009 r. Sprawozdanie to obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, i zostaje przedstawione w terminie umożliwiającym jego wykorzystanie w czasie dyskusji nad następnym rozporządzeniem.	3. Komitet bada skutki systemu na podstawie analizy oceny wpływu, o której mowa w art. 26a ust. 2. Sprawozdanie to obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, i zostaje przedstawione w terminie umożliwiającym jego wykorzystanie w czasie dyskusji nad następnym rozporządzeniem.
Uzasadnienie
Aby dokonać właściwego przeglądu rozporządzenia, niezbędne jest przeprowadzenie dobrej analizy oceny wpływu funkcjonowania systemu.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 29 - ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Komisja przekaże wniosek w sprawie zmiany rozporządzenia obejmującego okres od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2014 r. Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu do dnia 1 czerwca 2010 r. Nowy wniosek będzie odpowiednio uwzględniać wyniki analizy oceny wpływu, o której mowa w art. 26a ust. 2.
Uzasadnienie
Aby został spełniony wymóg przewidywalności wynoszącej jeden rok, którego domagały się kraje-beneficjenci i podmioty gospodarcze, zmienione rozporządzenie należy przyjąć do dnia 1 stycznia 2011 r. W celu umożliwienia przeprowadzenia wartościowych konsultacji z Parlamentem Europejskim oraz odpowiednimi zainteresowanymi stronami wniosek należy złożyć z co najmniej sześciomiesięcznym wyprzedzeniem (tj. do dnia 1 czerwca 2010 r.). Te ramy czasowe pozwolą Komisji na włączenie do wniosku wyników analizy oceny wpływu, która zostanie opublikowana do dnia 1 marca 2010 r.

UZASADNIENIE

Handel i pomoc są w większości przypadków najważniejszymi siłami zewnętrznymi wspierającymi rozwój kraju.

Tradycyjne instrumenty mające na celu zwiększanie poziomu handlu to preferencje taryfowe, co oznacza, że towary, które importuje się z państw rozwijających się, nie podlegają zwykłym opłatom celnym.

Jednostronne preferencje handlowe są od dawna przyznawane przez kraje rozwinięte licznym krajom rozwijającym się.

W 1968 r. Konferencja ONZ ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) zaleciła stworzenie ogólnego systemu preferencji (GSP), w ramach którego kraje rozwinięte będą przyznawać jednostronne preferencje wszystkim krajom rozwijającym się, a nie tylko swoim byłym koloniom.

Od tamtego czasu kraje OECD uruchomiły liczne programy jednostronnego dostępu preferencyjnego jako uzupełnienie wciąż rozszerzającego się szeregu wzajemnych dwustronnych i regionalnych porozumień o liberalizacji handlu.

Jednostronne systemy obejmują krajowe systemy GSP, systemy GSP+ dla krajów najsłabiej rozwiniętych, takie jak inicjatywa UE „Wszystko oprócz broni” (EBA), oraz specjalne rozwiązania dla krajów rozwijających się, takie jak African Growth and Opportunity Act (AGOA), the Caribbean Basin Initiative itd.

Wspólnota Europejska jako pierwsza wprowadziła system GSP w 1971 r. Unijny GSP, przyznający produktom importowanym z krajów korzystających z systemu GSP bezcłowy dostęp do rynku lub niższe taryfy w zależności od rozwiązania GSP, z jakiego korzysta dany kraj, jest najszerzej wykorzystywanym spośród takich systemów krajów rozwiniętych. Od kiedy w 1971 r. wprowadzono GSP, jest on podstawowym instrumentem polityki handlowej służącym wspieraniu krajów rozwijających się w osiąganiu dochodów dzięki handlowi międzynarodowemu, co ma na celu zmniejszenie poziomu ubóstwa i promowanie zrównoważonego rozwoju.

Istnieją trzy rodzaje rozwiązań obowiązujących kraje-beneficjentów w latach 2006-2008:

1) wszystkie kraje-beneficjenci czerpią korzyści z ogólnego rozwiązania;

2) szczególne rozwiązanie motywacyjne dotyczące zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów (GSP+) przynosi dodatkowe korzyści krajom wprowadzającym pewne międzynarodowe standardy w zakresie praw człowieka i praw pracowniczych, ochrony środowiska, dobrych rządów i zwalczania narkotyków;

3) szczególne rozwiązanie dotyczące krajów najsłabiej rozwiniętych, znane również jako inicjatywa „Wszystko oprócz broni”(EBA), zapewnia najkorzystniejsze ze wszystkich traktowanie polegające na przyznaniu krajom najsłabiej rozwiniętym dostępu do rynku UE zwolnionego z ceł i kwot ilościowych.

Wytyczne obecnego systemu obejmują okres od 2006 r. do 2015 r.

Pierwsze wieloletnie rozporządzenie wprowadzające obowiązuje od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2008 r. Kolejne zostanie wdrożone w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r.

Harmonogram

Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. został przekazany Komisji Handlu Międzynarodowego w ramach procedury konsultacji.

Niestety wbrew życzeniom wyrażonym przez Parlament w rezolucji w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych[1] Komisja nie przekazała swojego wniosku dostatecznie wcześnie (do dnia 1 czerwca 2007 r.), aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu przeprowadzenie pełnej konsultacji w rozsądnym terminie.

Istotnie rozporządzenie wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych powinno zostać opublikowane wystarczająco wcześnie, aby podmioty gospodarcze i państwa-beneficjenci miały możliwość dostosowania się do wprowadzonych zmian. Sprawozdawca ubolewa zatem nad faktem, że Komisja przedstawiła swój wniosek dopiero dnia 21 grudnia 2007 r. Dnia 31 stycznia 2008 r. Rada zwróciła się do Parlamentu o wydanie opinii do dnia 10 kwietnia.

Sprawozdawca pragnie podkreślić, że proces konsultacji przeprowadzony przez Parlament Europejski był zbyt pośpieszny i miał miejsce w szczególnie niesprzyjającym momencie w świetle ratyfikacji traktatu z Lizbony. Kiedy traktat z Lizbony zostanie ratyfikowany, przyzna on Parlamentowi rolę współprawodawcy w dziedzinie handlu, a wtedy rozporządzenia wprowadzające OSP będą przyjmowane w ramach procedury współdecyzji (zwykła procedura legislacyjna).

Uzasadnienie poprawek

Poprawki sprawozdawcy mają na celu ulepszenie wniosku Komisji zgodnie z czterema głównymi wytycznymi: (1) stworzenie skuteczniejszego systemu bardziej odpowiadającego interesom krajów-beneficjentów i podmiotów gospodarczych; (2) ustanowienie przepisów, które doprowadzą do lepiej regulowanego przepisami procesu reform, w którym zagwarantowane będzie zaangażowanie beneficjentów; (3) zapewnienie uznania w rozporządzeniu właściwej wagi funkcji kontroli demokratycznej, którą Parlament ma za zadanie pełnić; ujednolicenie systemu GSP Unii Europejskiej z wieloletnimi ramami ustanowionymi przez WTO i rundę dauhańską.

Większa przejrzystość i pewność prawa muszą być znakiem rozpoznawczym UE. Liczne poprawki zmierzają ku uczynieniu systemu GSP jaśniejszym i bardziej przejrzystym.

Reguły pochodzenia

Reguły pochodzenia i związane z nimi procedury administracyjne są jednym z głównych powodów niedostatecznego wykorzystania, zwłaszcza przez kraje najsłabiej rozwinięte, preferencji handlowych wynikających z systemu GSP. Reguły pochodzenia mogą zneutralizować pozytywne skutki istniejących na papierze preferencji, a niebezpieczeństwo polega na tym, że stanowią one barierę dla handlu wyznaczając niemożliwe do osiągnięcia pułapy, w związku z czym dane preferencje są słabo lub w ogóle nie wykorzystywane.

Reforma systemu GSP stanowi część ogólnej reformy preferencyjnych reguł pochodzenia stosowanych w UE. Dlatego też, jak podkreśliła Komisja w ocenie wpływu, nowe zmienione reguły pochodzenia powinny zacząć obowiązywać równocześnie z nowym systemem GSP (z dniem 1 stycznia 2009 r.). Nie skonsultowano się z Parlamentem w sprawie ogólnej reformy preferencyjnych reguł pochodzenia i istnieje obecnie ryzyko przyjęcia rozporządzenia w sprawie systemu GSP bez znajomości skutków reformy.

Sprawozdawca uważa, że reforma powinna umożliwić kumulację regionalną oraz oferować możliwość kumulacji horyzontalnej między regionami lub globalnej kumulacji w przypadku krajów korzystających ze szczególnych rozwiązań w ramach systemu GSP. Podobnie należy wziąć pod uwagę wprowadzenie korzystniejszych reguł dotyczących wymogów uznawania pochodzenia produktu. Zaproponowano, by Unia Europejska wyraziła swoją wolę potraktowania systemu GSP jako priorytetu w kontekście prac prowadzonych w ramach WTO nad harmonizacją reguł pochodzenia.

Zasięg krajowy

Zasięg krajowy poddali krytyce zarówno kraje-beneficjenci oraz organizacje pozarządowe, jak i naukowcy. Często zdarzają się sytuacje, gdy ubogie kraje ze zróżnicowaną lub bardziej rozwinięta gospodarką są natychmiast wykluczane z najkorzystniejszych systemów. Pułap importu mógłby zatem zostać zastąpiony innym kryterium – prostszym, a przede wszystkim bardziej bezpośrednio związanym z poziomem rozwoju (PKB na mieszkańca jest dobrym przykładem takiego kryterium). Kraje, które mogłyby w największym stopniu korzystać z preferencji taryfowych, to często te kraje, które nie zdają testu słabej kondycji gospodarczej niezbędnego, by kwalifikować się do systemu GSP+. Sprawozdawca uważa, że tą kwestią będzie należało zająć się w momencie kolejnego przeglądu systemu.

Analiza oceny wpływu i wdrożenie rezultatów rundy dauhańskiej

Zgodnie z analizą oceny wpływu jednoroczny okres stosowania nie pozwala na wyczerpującą ocenę. Komisja zatem sugeruje, by zachować bez zmian obowiązujące postanowienia systemu GSP, aby umożliwić beneficjentom systemu dostosowanie się do niego.

Zgodnie z wyraźnym przesłaniem wyrażonym przez Parlament w rezolucji[2] z 2005 r. sprawozdawca głęboko ubolewa, że analiza oceny wpływu uwzględniła tylko jeden rok funkcjonowania i wpływu systemu.

Aby ten ewidentny brak ilościowej i jakościowej informacji o funkcjonowaniu GSP nie powtórzył się w przyszłości, sprawozdawca zaproponował nowy artykuł dotyczący procedury oceny, uwzględniającej uwagi państw-beneficjentów.

Sprawozdawca proponuje również szczegółową analizę ewentualnych skutków GSP po zakończeniu negocjacji WTO w ramach rundy dauhańskiej. Ta analiza pomoże krajom rozwijającym się i najsłabiej rozwiniętym w aktywnym i pozbawionym rezerw udziale w procesie negocjacji, dając im pewność, że Unia Europejska wdroży środki niezbędne nie tylko do uniknięcia ograniczenia preferencji, ale również do utrzymania i wzmocnienia istniejącego preferencyjnego traktowania.

Rola Parlamentu

Na czas, który upłynie do momentu ratyfikacji traktatu z Lizbony oraz do przyjmowania rozporządzeń wprowadzających GSP w ramach zwykłej procedury legislacyjnej (współdecyzja), sprawozdawca proponuje różne poprawki mające na celu zapewnienie respektowania roli demokratycznej kontroli pełnionej przez Parlament.

Pomoc techniczna

Sprawozdawca wprowadził poprawki zmierzające do zwiększenia skuteczności obecnego systemu i podniesienia poziomu wykorzystywania GSP poprzez dostarczanie pomocy technicznej, w szczególności na stworzenie potencjału instytucjonalnego i regulacyjnego niezbędnego do uzyskania korzyści z handlu międzynarodowego i GSP.

• [1]  P6_TA(2005)0066.
• [2]  P6_TA(2005)0066.

OPINIA Komisji Rozwoju (6.5.2008)

dla Komisji Handlu Międzynarodowego

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 552/97, nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 964/2007 i nr 1100/2006
(COM(2007)0857 – C6‑0051/2008 – 2007/0289(CNS))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Filip Kaczmarek

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W 1971 r. Wspólnota Europejska wprowadziła ogólny system preferencji taryfowych dla krajów rozwijających się. W lipcu 2004 r. Komisja przyjęła komunikat pt. „Kraje rozwijające się, handel międzynarodowy i utrzymywany rozwój: rola systemu ogólnych preferencji taryfowych (GSP) Wspólnoty na dekadę 2006/2015” (COM(2004)461). W oparciu o ten komunikat Komisja zaproponowała nowe rozporządzenie w sprawie GSP, przyjęte 27 czerwca 2005 r.[1], zastępujące poprzedni tzw. drugs arrangement, który organ apelacyjny WTO uznał za niezgodny z przepisami WTO (klauzula umożliwiająca przyznanie preferencji taryfowych niektórym krajom rozwijającym się, pod pewnymi warunkami).

Rozporządzenie Rady nr 980/2005, którego ważność upływa 31 grudnia 2008 r., przewiduje trzy różne rodzaje preferencji taryfowych dla krajów rozwijających się. Obecny wniosek Komisji na lata 2009-2011 zawiera ten sam system preferencji:

a) rozwiązanie ogólne („zwykły” system GSP)

b) szczególne rozwiązanie motywacyjne dotyczące zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów (tzw. system „GSP+”)

c) szczególne rozwiązanie dotyczące krajów najsłabiej rozwiniętych (tzw. inicjatywa „Wszystko oprócz broni”).

Rozwiązanie ogólne (GSP) stosuje się do wszystkich krajów i terytoriów wymienionych w załączniku (załącznik I) do rozporządzenia, które zaliczają się do krajów rozwijających się. Kraje są usuwane z listy, jeżeli przez trzy kolejne lata Bank Światowy klasyfikuje je jako kraje o wysokim dochodzie i jeśli ich przywóz do UE jest wystarczająco zróżnicowany (jeżeli wartość pięciu największych sekcji objętego systemem GSP przywozu produktów do UE stanowi mniej niż 75% wartości całkowitego objętego systemem GSP przywozu do UE). Kraj jest usuwany z listy jeśli jest beneficjentem preferencyjnej umowy handlowej, która obejmuje co najmniej te same preferencje, jakie są przewidziane w systemie GSP.

Załącznik II do rozporządzenia zawiera wykaz produktów objętych rozwiązaniem, z którego korzysta dane państwo, zaklasyfikowanych jako produkty wrażliwe lub niewrażliwe. Od produktów zaklasyfikowanych jako niewrażliwe nie pobiera się opłat celnych (za wyjątkiem elementów rolnych cła). Cła za produkty uznane za wrażliwe są obniżone. Jeśli jednak kraj rozwijający się zdobywa silną pozycję importując do UE pewną grupę produktów Komisja stosuje środki ochronne, a produkty te są wyłączane z systemu preferencji. Preferencyjne traktowanie może zostać wstrzymane, jeśli dojdzie do poważnego naruszenia praw człowieka lub zasad dobrych rządów albo między innymi w przypadku towarów wykonanych przez więźniów, braków w kontroli wywozu narkotyków lub nieuczciwych praktyk handlowych.

System GSP+ pozwala na bezcłowy przywóz do UE także produktów wrażliwych znajdujących się w wykazie w załączniku II. W tym przypadku zachowano jednak częściowo cła specyficzne.

Kraje rozwijające się o mniejszym znaczeniu dla rynku UE (kraje, „których przywóz na rynek Wspólnoty objęty systemem GSP stanowi mniej niż 1% wartości przywozu do Wspólnoty objętego systemem GSP”, art. 8 ust. 2 lit. b)) kwalifikują się do systemu GSP+, który wymaga, aby kraj ratyfikował i skutecznie realizował konwencje wymienione w załączniku III rozporządzenia (16 konwencji ONZ/MOP dotyczących praw człowieka i praw pracowniczych oraz 11 konwencji dotyczących środowiska naturalnego oraz zasad dobrych rządów). Kraj (lub terytorium) musi złożyć wniosek do 31 października 2008 r.

System „Wszystko oprócz broni” stosuje się do wszystkich krajów znajdujących się w wykazie krajów najmniej rozwiniętych ONZ. W przypadku tych krajów całkowicie zawiesza się wszystkie cła. Wyjątki są jednak stosowane nie tylko w przypadku broni i amunicji, ale także ryżu i cukru.

System GSP jest jednym z kluczowych instrumentów UE służących wspieraniu krajów rozwijających się w zmniejszaniu ubóstwa poprzez pomaganie im w osiąganiu dochodów dzięki handlowi międzynarodowemu. Sprawozdanie z oceny wpływu przedstawione przez Komisję w grudniu 2007 r.[2] stwierdza, że główny cel systemu GSP – wkład na rzecz likwidacji biedy i wspieranie trwałego rozwoju i dobrych rządów w krajach rozwijających się – jest wciąż aktualny i nadal stosuje się do okresu 2009-2011. System GSP w obecnej formie wszedł w życie w 2006 r., a zatem sprawozdanie z oceny wpływu może oceniać tylko jeden rok stosowania. Według Komisji nie pozwala to na rzetelny przegląd i rewizję rozporządzenia. Uważa jednak, że nowo wprowadzone przepisy GSP zaczęły służyć celowi, jakim jest wsparcie rozwoju i zmniejszenie ubóstwa dzięki preferencyjnej wymianie handlowej z najbiedniejszymi krajami. Wniosek Komisji zmienia zatem tylko pewne aspekty rozporządzenia z 2005 r., związane z normalnym wdrażaniem systemu:

§ usunięcie preferencji taryfowych dla pewnych produktów w przypadku niektórych krajów z uwagi na znaczenie importu tych produktów z tych krajów,

§ kraje muszą ratyfikować i stosować wszystkie konwencje wymienione w załączniku III do dnia 31 października 2008 r., podczas gdy rozporządzenie z 2005 r. dopuszczało trzyletni okres przejściowy,

§ odłożenie redukcji stawek celnych na cukier w ramach inicjatywy „Wszystko oprócz broni”,

§ jeżeli Komisja zaproponuje wycofanie preferencji dla danego kraju, Rada będzie miała dwa miesiące na podjęcie decyzji, a nie jak poprzednio jeden miesiąc.

POPRAWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Handlu Międzynarodowego, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 2a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) Głównym celem polityki UE w zakresie rozwoju, a zatem systemu GSP, jest dążenie –poprzez większe zróżnicowanie gospodarki krajów rozwijających się i zwiększenie ich udziału w handlu międzynarodowym - do zrealizowania milenijnych celów rozwoju, zwalczanie ubóstwa, sprzyjanie trwałemu rozwojowi i dobrym rządom w krajach rozwijających się
Uzasadnienie
System GSP nie jest przeznaczony na realizację celu związanego z rozwijaniem handlu unijnego, lecz na wspieranie krajów rozwijających się, a w szczególności krajów najsłabiej rozwiniętych poprzez inicjatywę „Wszystko oprócz broni”. Na wstępie nowego rozporządzenia należy podkreślić przede wszystkim, że realizacja milenijnych celów rozwoju i redukcja ubóstwa są głównymi celami polityki UE w zakresie rozwoju, a przez to również celami nowego rozporządzenia w sprawie GSP.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 5 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) W celu zwiększenia poziomu wykorzystania GSP i umożliwienia krajom rozwijającym się czerpania korzyści z handlu międzynarodowego i preferencyjnego traktowania, UE powinna dążyć do zapewnienia tym krajom, a zwłaszcza krajom najmniej rozwiniętym, odpowiedniej pomocy technicznej.
Uzasadnienie
Poziom wykorzystania systemu GSP uległ zwiększeniu, ale kraje rozwijające się wciąż nie są w stanie w pełni wykorzystywać możliwości oferowanych im przez system GSP. W celu zwiększenia poziomu wykorzystania kraje rozwijające się potrzebują pomocy technicznej skoncentrowanej na wykorzystywaniu możliwości handlowych i oferowaniu swych produktów na rynku UE.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21a) Reguły pochodzenia powinny ulec zmianie, tak aby uwzględniać międzyregionalną i globalną kumulację oraz możliwość zakwalifikowania danego kraju do preferencyjnego traktowania w ramach GSP, GSP+ i inicjatywy „Wszystko oprócz broni”, nawet jeżeli dany kraj nie jest końcowym odbiorcą wywozu, pod warunkiem że zalety towaru wzrastają w znaczny sposób na jego terytorium. Przy okazji tej zmiany wymóg podwójnego przetworzenia niektórych towarów powinien również zostać zniesiony.
Uzasadnienie
Komisja powinna dokonać przeglądu reguł pochodzenia i wziąć pod uwagę międzyregionalną i globalną kumulację oraz rozważyć zakwalifikowanie kraju do preferencyjnego traktowania w ramach systemu GSP, GSP+ i inicjatywy „Wszystko oprócz broni”, nawet jeżeli nie jest to końcowy kraj wywozu. W ramach tego przeglądu powinna także znieść wymóg podwójnego przetworzenia niektórych towarów, aby złagodzić sposoby stosowania reguł pochodzenia w przypadku krajów rozwijających się.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 21b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(21b) W ramach Światowej Organizacji Handlu Komisja powinna wypracować w trybie priorytetowym porozumienie na rzecz zharmonizowania reguł pochodzenia, które określają traktowanie preferencyjne na rzecz krajów rozwijających się i krajów najsłabiej rozwiniętych.
Uzasadnienie
Złożony charakter reguł pochodzenia jest jednym z głównych źródeł ich niedostatecznego stosowania, podczas gdy stanowią one kluczowy instrument sprzyjający integracji regionalnej. Zharmonizowany system reguł pochodzenia pozwoliłby krajom rozwijającym się i krajom najsłabiej rozwiniętym na korzystanie w większych stopniu z możliwości, jakie daje system GSP.
Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Do celów rozwiązań, o których mowa w art. 1 ust. 2, reguły pochodzenia dotyczące definiowania pojęcia produktów pochodzących, procedury oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej są ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93.	2. Do celów rozwiązań, o których mowa w art. 1 ust. 2, reguły pochodzenia dotyczące definiowania pojęcia produktów pochodzących, procedury oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej są ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93. Forma, treść i procedury systemu reguł pochodzenia podlegają systematycznemu przeglądowi w celu oceny jego wpływu na poziom wykorzystania GSP, oraz aby lepiej służyć celowi, jakim jest wspieranie rozwoju gospodarczego.
Uzasadnienie
Reguły pochodzenia są ważne z punktu widzenia możliwości eksportowych krajów rozwijających się w ramach systemu GSP, GSP+ i inicjatywy „Wszystko oprócz broni”. W kilku przypadkach reguły pochodzenia, bardziej surowe niż to konieczne, utrudniają korzystanie z systemów. Zmiana reguł pochodzenia odbywa się bez konsultacji z Parlamentem. Przy przyszłych przeglądach reguł pochodzenia, które powinny się odbywać regularnie, Komisja powinna wziąć pod uwagę międzyregionalną i globalną kumulację oraz rozważyć zakwalifikowanie kraju do preferencyjnego traktowania w ramach systemu GSP, GSP+ i inicjatywy „Wszystko oprócz broni”, nawet jeżeli nie jest to końcowy kraj wywozu. Te elementy zwiększą szanse krajów rozwijających się wykorzystania systemu GSP i będą służyć celowi, jakim jest wspieranie rozwoju gospodarczego.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja dokonuje przeglądów statusu ratyfikacji i skutecznej realizacji konwencji wymienionych w załączniku III. Przed zakończeniem okresu zastosowania niniejszego rozporządzenia oraz we właściwym czasie na podjęcie dyskusji nad następnym rozporządzeniem, Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie dotyczące statusu ratyfikacji tych konwencji, zawierające również zalecenia organów monitorujących.	3. Komisja dokonuje przeglądów statusu ratyfikacji i skutecznej realizacji konwencji wymienionych w załączniku III. Przed zakończeniem okresu zastosowania niniejszego rozporządzenia oraz we właściwym czasie na podjęcie dyskusji nad następnym rozporządzeniem, Komisja przedstawia Radzie sprawozdanie dotyczące statusu ratyfikacji i wdrażania tych konwencji w każdym kraju, zawierające również zalecenia organów monitorujących. W danym przypadku Komisja przedstawia wraz ze sprawozdaniem zalecenia dotyczące przyjęcia przez dany kraj środków dodatkowych w celu skutecznego wdrożenia danej konwencji.
Uzasadnienie
Komisja musi poinformować każde państwo, które korzysta ze szczególnego rozwiązania motywacyjnego na rzecz zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów, o swojej ocenie wdrażania konwencji, o których mowa w załączniku III, oraz przedstawić odpowiednie zalecenia, tak aby kraje te mogły skorygować ewentualne braki we własnych zobowiązaniach i jak najlepiej spełniać zobowiązania w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł - – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) państwo lub terytorium wymienione w załączniku I, wniesie o jego przyznanie w terminie do 31 października 2008 r., oraz	a) państwo lub terytorium wymienione w załączniku I, wniesie o jego przyznanie, oraz
Uzasadnienie
Rozporządzenie nie powinno ograniczać stosowania systemu GSP+ z powodu limitu czasowego, jakim jest termin 31 października 2008 r. Nie ma powodu, aby odmiennie traktować kraje, które nie spełniły wymogów związanych ze stosowaniem systemu GSP+ do 31 października 2008 r., ale spełnią je później, w trzyletnim okresie od 2009 do 2011 r. Wątpliwe jest także, aby wyznaczenie terminu spełniało wymogi WTO, tj. klauzulę umożliwiającą krajom rozwiniętym przyznanie preferencji taryfowych niektórym krajom rozwijającym się pod pewnymi warunkami. W związku z tym rozporządzenie byłoby narażone na ataki krajów rozwijających się, które nie korzystają z systemu GSP+[3].
Poprawka  44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Texte proposé par la Commission	Poprawka
1. Komisja rozpatruje wniosek wraz z towarzyszącymi informacjami, o których mowa w art. 9 ust. 2. Przy rozpatrywaniu wniosku Komisja bierze pod uwagę ustalenia odpowiednich organizacji i agencji międzynarodowych. Komisja może kierować do państwa wnioskującego wszelkie pytania, jakie uzna za właściwe, i może weryfikować otrzymane informacje z samym państwem wnioskującym, jak i z innymi stosownymi źródłami.	1. Komisja rozpatruje wniosek wraz z towarzyszącymi informacjami, o których mowa w art. 9 ust. 2. Przy rozpatrywaniu wniosku Komisja bierze pod uwagę ustalenia odpowiednich organizacji i agencji międzynarodowych. Komisja może kierować do państwa wnioskującego wszelkie pytania, jakie uzna za właściwe, i weryfikuje otrzymane informacje z samym państwem wnioskującym, jak i z innymi właściwymi źródłami, w tym z Parlamentem Europejskim i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, takimi jak partnerzy społeczni.
Uzasadnienie
Parlament Europejski i inne „właściwe źródła”, takie jak przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego, w tym partnerzy społeczni, powinny zostać uwzględnione w czasie weryfikacji wdrażania większości konwencji, o których mowa w załączniku III, takich jak konwencje dotyczące praw człowieka i norm zawodowych.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W przypadku gdy państwu składającemu wniosek nie przyznano udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, Komisja, na wniosek tego państwa, przedstawia powody swojej decyzji.	4. 4. W przypadku gdy państwu składającemu wniosek nie przyznano udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym, Komisja przedstawia powody swojej decyzji oraz informuje o tym zarówno zainteresowane państwo, jak i Parlament Europejski.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości, bezpieczeństwa prawnego i demokratycznej kontroli, zarówno Parlament Europejski, jak i państwa składające wniosek powinny być systematycznie informowane o odmowie danemu krajowi udziału w szczególnym rozwiązaniu motywacyjnym.
Poprawka  46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 - point -1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	-1. Komisja regularnie monitoruje, czy państwa będące beneficjentami dotrzymują zobowiązań oraz czy nie ma zastosowania któryś z powodów, o których mowa w art. 15 ust. 1-2 oraz w art. 16 ust. 1-2, czasowego wstrzymania traktowania preferencyjnego. Publikuje ona roczne sprawozdanie na temat czasowego wstrzymania i przekazuje je Radzie, Parlamentowi Europejskiemu i państwom członkowskim.
Uzasadnienie
Komisja powinna nie tylko oczekiwać od innych instancji przekazania jej informacji dotyczących ewentualnego niedopełnienia zobowiązań, co mogłoby uzasadniać czasowe wstrzymanie, lecz także aktywnie starać się kontrolować, czy tego rodzaju zobowiązania są dotrzymywane. Informacje o czasowym wstrzymaniu powinny być podawane do wiadomości publicznej, a roczne sprawozdanie umożliwiać dobry pogląd na funkcjonowanie GSP.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Jeżeli Komisja lub państwo członkowskie otrzymają informację, która może uzasadniać czasowe cofnięcie, i jeżeli Komisja lub państwo członkowskie uważają, że istnieją wystarczające podstawy do rozpoczęcia dochodzenia, informują o tym Komitet i wnioskują o konsultacje. Konsultacje powinny odbyć się w ciągu miesiąca	1. Jeżeli Komisja, Parlament Europejski lub państwo członkowskie otrzymają informację, która może uzasadniać czasowe cofnięcie, i jeżeli Komisja lub państwo członkowskie uważają, że istnieją wystarczające podstawy do rozpoczęcia dochodzenia, informują o tym Komitet oraz Parlament Europejski i wnioskują o konsultacje. Konsultacje powinny odbyć się w ciągu miesiąca.
Uzasadnienie
Wycofanie preferencyjnego traktowania jest ważną decyzją o dużym wpływie na możliwości handlowe danego kraju rozwijającego się. Parlament powinien odgrywać w tym kontekście większą rolę.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja poszukuje wszelkich informacji, jakie uzna za niezbędne, w tym dostępnych ocen, komentarzy, decyzji, zaleceń i wniosków odpowiednich organów nadzorczych ONZ, MOP oraz innych kompetentnych organizacji międzynarodowych. Są one punktem wyjścia dochodzenia, którego celem jest ustalenie, czy czasowe cofnięcie jest uzasadnione ze względów, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. a). Komisja może weryfikować otrzymane informacje, zwracając się do podmiotów gospodarczych i danego państwa-beneficjenta.	3. Komisja poszukuje wszelkich informacji, jakie uzna za niezbędne, w tym dostępnych ocen, komentarzy, decyzji, zaleceń i wniosków pozostałych instytucji europejskich i odpowiednich organów nadzorczych ONZ, MOP oraz innych kompetentnych organizacji międzynarodowych. Są one punktem wyjścia dochodzenia, którego celem jest ustalenie, czy czasowe cofnięcie jest uzasadnione ze względów, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. a). Komisja może weryfikować otrzymane informacje, zwracając się do podmiotów gospodarczych, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, w tym do partnerów społecznych, i danego państwa-beneficjenta.
Uzasadnienie
Konsultacje ze społeczeństwem obywatelskim (w tym z partnerami społecznymi takimi jak związki zawodowe) i pozostałymi instytucjami europejskimi (w tym z Parlamentem Europejskim) konieczne są dla zebrania jak największej ilości informacji w ramach dochodzenia, które może prowadzić do czasowego zawieszenia traktowania preferencyjnego przyznanego na mocy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja przedkłada Komitetowi sprawozdanie dotyczące ustaleń.	1. Komisja przedkłada Komitetowi i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie dotyczące własnych ustaleń.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć we wszystkich etapach kontroli skutecznego wdrażania konwencji, o których mowa w załączniku III.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Jeżeli Komisja uzna czasowe wycofanie za konieczne, przedkłada odpowiedni wniosek Radzie, która w terminie dwóch miesięcy podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów. W przypadku, o których mowa w ust. 3, Komisja przedkłada swój wniosek na końcu okresu, o którym mowa w wymienionym ustępie.	4. Jeżeli Komisja uzna czasowe wycofanie za konieczne, przedkłada – po poinformowaniu o tym fakcie Parlamentu Europejskiego – odpowiedni wniosek Radzie, która w terminie dwóch miesięcy podejmuje decyzję kwalifikowaną większością głosów. W przypadku, o których mowa w ust. 3, Komisja przedkłada swój wniosek na końcu okresu, o którym mowa w wymienionym ustępie.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć we wszystkich etapach kontroli skutecznego wdrażania konwencji, o których mowa w załączniku III.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Jeżeli wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może, po przekazaniu informacji Komitetowi, podjąć bezwzględnie konieczne środki zapobiegawcze.	7. Jeżeli wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że dochodzenie staje się niemożliwe, Komisja może, po przekazaniu informacji Komitetowi i Parlamentowi Europejskiemu, podjąć bezwzględnie konieczne środki zapobiegawcze.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć w kontroli stosowania klauzul ochronnych na mocy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja w jak najkrótszym terminie informuje dane państwo-beneficjenta o każdej decyzji podjętej zgodnie z art. 20 lub 21, zanim zacznie ona obowiązywać. Komisja powiadamia również o takiej decyzji Radę i państwa członkowskie.	1. Komisja w jak najkrótszym terminie informuje dane państwo-beneficjenta o każdej decyzji podjętej zgodnie z art. 20 lub 21, zanim zacznie ona obowiązywać. Komisja powiadamia również o takiej decyzji Radę, Parlament Europejski i państwa członkowskie.
Uzasadnienie
W celu zwiększenia przejrzystości i demokratycznej kontroli Parlament Europejski musi uczestniczyć w kontroli stosowania klauzul ochronnych na mocy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 27 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komitet bada skutki systemu na podstawie sprawozdania Komisji obejmującego okres od dnia 1 stycznia 2009 r. Sprawozdanie to obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, i zostaje przedstawione w terminie umożliwiającym jego wykorzystanie w czasie dyskusji nad następnym rozporządzeniem.	3. Komitet bada skutki systemu na podstawie sprawozdania Komisji obejmującego okres od dnia 1 stycznia 2006 r. Sprawozdanie to zawiera analizę oceny wpływu obejmującą co najmniej następujące aspekty:
	- analizę porównawczą poziomu wykorzystania GSP zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz poprzednimi rozporządzeniami, w celu zidentyfikowania pozytywnych i negatywnych tendencji,
	- ocenę skutków klasyfikacji wskaźników ubóstwa odnośnych krajów,
	- analizę porównawczą preferencyjnego traktowania oferowanego przez GSP i przez umowy o partnerstwie gospodarczym.
	Sprawozdanie obejmuje wszystkie rozwiązania preferencyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2, i zostaje przedstawione w terminie umożliwiającym jego wykorzystanie w czasie dyskusji nad następnym rozporządzeniem.
Uzasadnienie
W celu przeprowadzenia odpowiedniego przeglądu rozporządzenia w latach 2010/11 przed rozpoczęciem okresu 2012-2014, niezbędna jest właściwa analiza oceny wpływu funkcjonowania systemu. Analiza przedstawiona w grudniu 2007 r. nie była wystarczająco szczegółowa i obejmowała tylko jeden rok stosowania rozporządzenia przyjętego w 2005 r.

PROCEDURA

Tytul	Ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.
Odsyłacze	COM(2007)0857 – C6-0051/2008 – 2007/0289(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa	INTA
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 19.2.2008
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Filip Kaczmarek 27.2.2008
Rozpatrzenie w komisji	1.4.2008
Data przyjęcia	6.5.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	25 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Margrete Auken, Thijs Berman, Josep Borrell Fontelles, Danutė Budreikaitė, Corina Creţu, Nirj Deva, Koenraad Dillen, Alexandra Dobolyi, Fernando Fernández Martín, Juan Fraile Cantón, Alain Hutchinson, Romana Jordan Cizelj, Filip Kaczmarek, Maria Martens, Gay Mitchell, José Javier Pomés Ruiz, Horst Posdorf, Toomas Savi, Pierre Schapira, Frithjof Schmidt, Anna Záborská
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Ana Maria Gomes, Miguel Angel Martínez Martínez, Manolis Mavrommatis, Renate Weber

• [1]  Rozporządzenie Rady nr 980/2005 wprowadzające plan ogólnych preferencji taryfowych, Dz.U. L 169, 30.6.2005 r., str. 1.
• [2]  Dokument roboczy służb Komisji: Dokument załączony do rozporządzenia Rady wprowadzajacego plan ogólnych preferencji taryfowych na lata 2009-2011. Sprawozdanie z oceny wpływu, SEC (2007) 1726 z 21.12.2007)
• [3]  Por. sprawozdanie organu apelacyjnego WTO EC-Tariff Preferences, WT/DS246/AB/R, przyjęte 20 kwietnia 2004 r.

PROCEDURA

Tytuł	Ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.
Odsyłacze	COM(2007)0857 – C6-0051/2008 – 2007/0289(CNS)
Data konsultacji z PE	31.1.2008
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu	INTA 19.2.2008
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 19.2.2008
Sprawozdawca(y) Data powołania	Helmuth Markov 25.2.2008
Rozpatrzenie w komisji	26.2.2008		6.5.2008
Data przyjęcia	27.5.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Kader Arif, Françoise Castex, Christofer Fjellner, Glyn Ford, Béla Glattfelder, Ignasi Guardans Cambó, Jacky Hénin, Marusya Ivanova Lyubcheva, Erika Mann, Helmuth Markov, David Martin, Georgios Papastamkos, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Tokia Saïfi, Peter Šťastný, Robert Sturdy, Daniel Varela Suanzes-Carpegna, Corien Wortmann-Kool
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Jean-Pierre Audy, Ole Christensen, Albert Deß, Eugenijus Maldeikis, Javier Moreno Sánchez, Salvador Domingo Sanz Palacio, Frithjof Schmidt, Zbigniew Zaleski
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Fernando Fernández Martín