RAPPORT dwar ir-Rapport Annwali ta’ l-ECB (il-Bank Ċentrali Ewropew) għall-2007

9.6.2008 - (2008/2107(INI))

Kumitat għall-Affarijiet Ekonomiċi u Monetarji
Rapporteur: Olle Schmidt

MOZZJONI GĦAL RIŻOLUZZJONI TAL-PARLAMENT EWROPEW

dwar ir-Rapport Annwali ta’ l-ECB (il-Bank Ċentrali Ewropew) għall-2007

(2008/2107(INI))

Il-Parlament Ewropew,

–   wara li kkunsidra r-Rapport Annwali ta’ l-2007 tal-Bank Ċentrali Ewropew (ECB),

–   wara li kkunsidra l-Artikolu 113 tat-Trattat KE,

–   wara li kkunsidra l-Artikolu 15 tal-Protokoll ta' l-Istatut tas-Sistema Ewropea tal-Banek Ċentrali u tal-Bank Ċentrali Ewropej[1] anness mat-Trattat,

–   wara li kkunsidra r-riżoluzzjoni tiegħu tat-2 ta' April 1998 dwar ir-responsabilità demokratika fit-tielet fażi ta' l-Unjoni Ekonomika u Monetarja[2],

–   wara li kkunsidra r-riżoluzzjoni tiegħu ta' l-20 ta' Frar 2008 dwar il-Linji Gwida Integrati għat-Tkabbir u l-Impjiegi (Taqsima: linji gwida ġenerali għall-politiki ekonomiċi ta' l-Istati Membri u l-Komunità): It-tnedija taċ-ċiklu l-ġdid (2008-2010)[3],

–   wara li kkunsidra l-Komunikazzjoni tal-Kummissjoni dwar EMU@10: suċċessi u sfidi wara 10 snin mill-Unjoni Ekonomika u Monetarja (COM(2008)0238),

–   wara li kkunsidra r-Reviżjoni ta’ l-Istabbiltà Finanzjarja ta’ l-ECB f’Diċembru 2007 u r-rapport tiegħu dwar l-Integrazzjoni Finanzjarja fl-Ewropa ta’ April 2008,

–   wara li kkunsidra t-tbassir ekonomiku tar-Rebbiegħa mill-Kummissjoni għall-2008-2009,

–   wara li kkunsidra l-Artikolu 45 tar-Regoli ta' Proċedura tiegħu,

–   wara li kkunsidra r-rapport tal-Kumitat għall-Affarijiet Ekonomiċi u Monetarji (A6-0241/2008),

A. billi fl-2007 il-GDP taż-żona ta’ l-Euro kibret bi 2,6 % (meta mqabbla ma' 2,7 % fl-2006) minkejja inċertezza akbar li ġejja mit-taqlib finanzjarju fit-tieni nofs tas-sena,

B.  billi r-rata ta’ l-inflazzjoni kienet 2,1 % meta mqabbla ma' 2,2% fl-2006, minkejja ambjent ekonomiku kkaratterizzat minn pressjonijiet sinifikanti sabiex jiżdiedu l-prezzijiet,

C. billi l-ECB baqa’ jimmodifika r-rati ta’ interess fl-2007, għal 4,0 % f’Ġunju minn 3,5 % f’Diċembru 2006, u żamm dan il-livell matul it-tieni semestru,

D. billi dikjarazzjonijiet magħmula mill-Fond Monetarju Internazzjonali u mill-Organizzazzjoni għall-Koperazzjoni u l-Iżvilupp Ekonomiku jappellaw għal approċċ kawt ħafna fir-rigward ta' żiediet firr-rati ta’ l-interess fiż-żona ta’ l-Euro,

E.  billi fl-2007 r-rata tal-kambju ta’ l-Euro rat żieda fil-valur b’6,3 % f’termini nominali effettivi, u li b'mod partikulari ż-żieda fil-valur spikkat fir-rigward tad-Dollaru Amerikan (11,8 %),

F.  billi t-taqlib finanzjarju u l-iżbilanċi globali kbar jirrappreżentaw riskju għat-tkabbir ekonomiku dinji u għall-iżviluppi tar-rata tal-kambju,

G.  billi huwa mistenni li l-inflazzjoni se titla' sa bejn 2,0 % u 3,0 % fl-2008 fiż-żona ta' l-Euro, li tirrifletti ħafna x-xejra attwali ta’ żieda fil-prezzijiet tal-prodotti, qabel ma jinżlu għal marġni aktar moderat ta' bejn 1,2 % u 2,4 % fl-2009,

H. billi l-għan ewlieni tal-Bank Ċentrali Ewropew u tas-Sistema Ewropea tal-Banek Ċentrali (ESCB) huwa li tinżamm l-istabilità tal-prezzijiet filwaqt li jiġu appoġġjati l-politiki ekonomiċi ġenerali tal-Komunità, kif huwa stipulat fl-Artikolu 105 tat-Trattat KE; filwaqt li tiġi rikonoxxuta l-indipendenza sħiħa tal-Bank Ċentrali Ewropew u ta' l-ESCB f'dan il-kuntest.

I.   billi l-Bank Ċentrali Ewropew għandu dilemma biex jaffaċċja l-isfidi kkważati minn inflazzjoni li qed togħla u l-ewwel sinjali ta' tnaqqis fl-attività ekonomika minħabba t-taqlib finanzjarju ta' dawn l-aħħar xhur,

J.   billi l-Parlament jixtieq jgħin fit-tisħiħ ta' l-irwol u ta' l-awtorità internazzjonali ta' l-ECB u taż-żona ta' l-Euro fix-xena internazzjonali,

L-ECB illum

1.  Jilqa’ b’sodisfazzjon il-fatt li għaxar snin wara t-tnedija ta’ l-unjoni ekonomika u monetarja (EMU), kemm l-ECB kif ukoll l-Euro huma rispettati u ġeneralment aċċettati fl-ekonomija globali u jinnota li l-Euro saret munita b'importanza globali kważi daqs dik tad-Dollaru Amerikan;

2.  Ifakkar li t-Trattat KE jiddistingwi b'mod ċar bejn l-objettivi ta' l-ECB ta' l-istabilità tal-prezzijiet fuq naħa waħda u l-appoġġ għall-politiki ekonomiċi ġenerali fuq in-naħa l-oħra, u li, għaldaqstant, dawn iż-żewġ objettivi ma jistgħux sempliċiment jiġu trattati bħallikieku jistgħu jissostitwixxu lil xulxin; jirrikonoxxi l-indipendenza sħiħa ta’ l-ECB fil-qadi tal-mandat doppju tiegħu, u jilqa’ b'sodisfazzjon il-fatt li permezz tat-Trattat ta’ Liżbona, l-ECB se jsir istituzzjoni ta’ l-UE b’personalità legali u bi stejtus politiku u finanzjarju indipendenti stabbilit b’mod ċar; jemmen li r-rikonoxximent ta' l-ECB bħala istituzzjoni Ewropea żżid ir-responsabilità tal-Parlament u, b'mod partikulari, tal-kumitat tiegħu li għandu r-responsabilità għall-affarijiet ekonomiċi u monetarji, bħala istituzzjoni li l-ECB irid jagħti kont lilha għad-deċiżjonijiet dwar il-politika monetarja;

3.  Jagħti merħba lil Ċipru u lil Malta fl-EMU u jinnota d-dħul tagħhom b'suċċess;

Stabilità finanzjarja

4.  Jirrikonoxxi x-xogħol eċċellenti ta’ l-ECB fil-ġestjoni tat-taqlib finanzjarju ikkawżat mill-kriżi ta' l-Amerika ta' ipoteki tat-tip subprime (‘subprime mortage crises’), b’mod partikulari l-operazzjoni mnedija fid-9 ta’ Awwissu 2007, li pprovdiet likwidità f’ammont ta’ EUR 95 biljun lis-swieq bħala valur ta’ rata fissa ta’ 4,00%, permezz ta’ l-istess proċedura użata fl-operazzjoni normali tas-suq ta’ l-ECB; jinnota li l-operazzjoni, flimkien ma' l-operazzjonijiet ta’ perfezzjoni u l-operazzjonijiet abbundanti ta' finanzjament mill-ġdid ta’ kull ġimgħa li ġew wara, irnexxielha tistabilizza r-rati ta' l-interess li japplikaw fuq perjodu qasir ħafna; għal darb’oħra jqis li dan juri l-valur tal-politika monetarja komuni kif ipprovduta mill-ECB, li tistabbilizza l-ekonomija f’perjodi ta’ instabilità;

5.  Jaqbel ma’ l-opinjoni ta’ l-ECB li l-kumplessità li qed tiżdied ta’ l-istrumenti finanzjarji u l-opaċità ta’ skoperturi ta’ l-istituzzjonijiet finanzjarji jistgħu jwasslu għal aktar inċertezza rigward il-livell ta' riskju involut, min finalment iġġorr ir-riskju, u l-proporzjon ta’ telf potenzjali;

6.  Jenfasizza l-bżonn li jkun stabbilit qafas ta’ l-UE għas-superviżjoni finanzjarja, jenfasizza li għalkemm it-Trattat KE ma jagħtix lill-ECB ir-responsabilità diretta relatata mas-superviżjoni prudenzjali ta’ l-istituzzjonijiet ta’ kreditu u ma’ l-istabilità tas-sistema finanzjarja, l-ECB jeħtieġ li jkun involut mill-qrib fis-superviżjoni.

7.  Jemmen li l-ECB, bil-mod kif tratta b’suċċess il-kriżi finanzjarja li għaddejja bħalissa, issaħħaħ; jilqa’ b’sodisfazzjon il-kredibilità msaħħa u r-rikonoxximent internazzjonali ta' l-ECB; jistieden lill-Grupp Euro biex jimxi fuq l-eżempju ta' l-ECB u jżid l-għarfien espert tiegħu u l-koordinazzjoni f’oqsma relatati mar-regolamentazzjoni u s-superviżjoni tas-swieq finanzjarji;

8.  Jenfasizza ż-żieda fil-ħtieġa għall-koperazzjoni bejn il-banek ċentrali u l-awtoritajiet superviżorji, sabiex tinżamm l-istabilità fis-swieq finanzjarji, u b’mod partikulari filwaqt li jitqiesu s-sistemi finanzjarji dejjem aktar integrati; jitlob lill-ECB sabiex ikompli jinsisti għal integrazzjoni u komunikazzjoni aħjar fil-livell intra-UE kif ukoll fir-relazzjoni tiegħu ma' banek ċentrali u istituzzjonijiet relevanti oħra, b’mod partikulari fir-rigward tar-relazzjoni mal-Bank ta’ l-Ingilterra, peress li Londra hija l-aktar ċentru finanzjarju importanti fl-Unjoni Ewropea; jistieden lill-ECB sabiex ikollu rwol attiv fil-forums varji fejn jiġu diskussi l-bidliet fis-superviżjoni, bħas-segwitu ta’ Lamafalussy;

9.  Jirrikonoxxi l-fatt li banek ċentrali kbar bħall-ECB u bħar-Riserva Federali ta’ l-Istati Uniti wissew kontra s-sottovalutar tar-riskji għall-ekonomija qabel il-bużżieqa ta’ l-informatika tas-sena 2000 u l-kriżi ta' ipoteki tat-tip subprime fl-2007; jinnota li s-swieq finanzjarji naqsu li jirrispondu għal dawn it-twissijiet; għalhekk jitlob lill-ECB sabiex janalizza dan ir-rispons u jissuġġerixxi mod kif titjieb il-korrelazzjoni bejn twissijiet ta’ previżjoni bħal dawn u r-reazzjonijiet tas-suq; fid-dawl tat-taqlib finanzjarju riċenti, jistieden lill-ECB sabiex janalizza u jevalwa l-effett ta’ wara l-kriżi finanzjarja u jeżamina jekk għandux biżżejjed strumenti sabiex jindirizza kriżi finanzjarja transkonfinali Ewropea, u liema poteri għandu bżonn sabiex itejjeb is-superviżjoni makroprudenzjali fiż-żona ta’ l-Euro;

Żviluppi ekonomiċi u monetarji

10. Jinnota li d-diskussjoni li għaddejja dwar kif għandha tiġi definita l-istabilità tal-prezzijiet, suġġett li fir-rigward tiegħu xi wħud jargumentaw favur mira inflazzjonarja diretta; madankollu jemmen li sistema fuq żewġ pilastri bbażata fuq M3 hija l-aħjar mod kif titkejjel l-istabilità tal-prezzijiet; jistieden lill-ECB biex jieħu miżuri li kontinwament itejbu dik is-sistema; jirrikonoxxi l-valur miżjud ta’ l-informazzjoni addizzjonali u tat-twissija minn kmieni tar-riskji inflazzjonarji u d-diskrezzjoni operazzjonali li tipprovdi sistema bħal din;

11. Jenfasizza li r-riskji ta’ żviluppi ekonomiċi asimmetriċi fiż-żona ta’ l-Euro jistgħu jiżdiedu bi sħubija akbar hekk kif id-differenzi fil-kobor u fil-maturità bejn l-ekonomiji tal-membri jiżdiedu; jistieden lill-ECB biex jagħti attenzjoni partikulari lil din is-sitwazzjoni u jindirizza dawn ir-riskji fi stadju bikri u kif ukoll li jikkomunikahom lill-Istati Membri;

12. Jistieden lill-Istati Membri kollha li qed jipparteċipaw fiż-żona ta’ l-Euro, lill-Istati Membri li għażlu li jibqgħu barra, kif ukoll lill-Istati Membri applikanti sabiex jieħdu nota ta’ dawn l-isfidi u sabiex għaldaqstant jirrispettaw b’mod sħiħ il-kriterji tal-Patt ta’ l-Istabilità u tat-Tkabbir u sabiex jissodisfaw il-kriterji ta’ Maastricht, kif inhu xieraq, minħabba li dan, flimkien ma' konsolidazzjoni fiskali u politika tas-salarji li jkunu konformi ma' l-iżviluppi rigward it-tkabbir u l-produttività, jipprovdi l-aktar protezzjoni b’saħħitha kontra l-isfidi li jiġu ma’ l-iżviluppi asimmetriċi;

13. Jenfasizza li fl-isfond tal-korrezzjoni riċenti tat-tkabbir mistenni, kwalunkwe żieda oħra fir-rati ta’ interessi għandha ssir b’kawtela sabiex ma tipperikolax it-tkabbir ekonomiku; jiġbed l-attenzjoni li sabiex ikun appoġġjat l-irkupru ekonomiku, l-Istati Membri għandhom jimplimentaw kemm ir-riformi strutturali neċessarji u kemm l-attivitajiet ta’ investiment;

14. Jistenna li l-Kunsill jitratta b’mod indaqs lill-Istati Membri applikanti għaż-żona ta' l-Euro u li jirrispetta b’mod sħiħ l-evalwazzjoni u r-rakkomandazzjonijiet ta' l-ECB rigward il-preparazzjoni tagħhom sabiex jissieħbu fiż-żona ta' l-Euro;

15. Jieħu nota taż-żieda fil-valur ta’ l-Euro speċjalment fir-rigward tad-Dollaru Amerikan; jenfasizza l-għan ta' l-istabilità tal-prezzijiet, imma jirrikonoxxi li bidliet qawwija u mgħaġġla fil-kambju ta’ l-Euro ma għandhomx ifixklu l-abilità ta’ l-ECB li jimmaniġġja l-politika monetarja tiegħu, konfrontat b'sors ta’ inflazzjoni, jew, alternattivament, prospettivi diffiċli tat-tkabbir għall-pajjiżi dipendenti fuq l-esportazzjoni; jitlob lill-ECB sabiex jimmoniterja dan l-iżvilupp u jieħu azzjoni jekk ikun neċessarju u jistieden lill-Grupp Euro, lill-Kummissjoni u lill-ECB biex iżidu l-koordinazzjoni ta’ l-azzjoni tagħhom fil-qasam tal-politika tar-rati tal-kambju;

16. Jirrikonoxxi l-pressjoni li teżisti sabiex l-inflazzjoni tkompli tiżdied, li b’mod partikolari jikkontribwixxu għaliha l-prezzijiet ta’ l-ikel u ta’ l-enerġija; jistieden lill-ECB biex isaħħaħ id-djalogu tiegħu mal-banek ċentrali nazzjonali dwar il-kwistjoni sabiex tingħata attenzjoni qawwija lill-istabilità tal-prezzijiet b'mod globali;

Governanza u teħid effettiv ta’ deċiżjonijiet

17. Ifakkar li għadu qed jintalab li jkun hemm aktar trasparenza fl-ECB, xi ħaġa li tissarraf f'aktar kredibilità u prevedibilità, u japprezza t-titjib li diġà ġie implimentat f'dan il-qasam; f’dan ir-rigward jirrikonoxxi d-diffikultajiet biex il-minuti tal-laqgħat tal-Kunsill Regolatorju ta’ l-ECB ikunu disponibbli għall-pubbliku, minħabba li differenzi fil-pożizzjonijiet individwali jistgħu jiġu interpretati bħala rappreżentanza ta’ interessi nazzjonali, li jwasslu għal aktar pressjoni mill-gvernijiet ta’ l-Istati Membri fuq il-membri tal-Kunsill Regolatorju; jitlob lill-ECB biex jipprovdi lill-Parlament u lill-pubbliku b’sommarju annwali tal-miżuri meħuda biex titjieb il-prestazzjoni tiegħu skond din ir-riżoluzzjoni;

18. Iqis li d-djalogu dwar il-politika monetarja bejn il-Parlament u l-ECB kien suċċess u kien djalogu li wieħed għandu jibni fuqu; jenfasizza li r-responsabilità ex-post ta' l-ECB hija ta’ importanza kbira għall-kunfidenza, u konsegwenza ta' dan, għall-istabilità, tas-swieq finanzjarji; iqis li huwa importanti għall-unità tal-Bord Eżekuttiv u tal-Kunsill Regolatorju ta' l-ECB li jkomplu jkunu kunfidenti fil-preżentazzjoni pubblika tagħhom; jappoġġja politika ta' informazzjoni mmirata min-naħa ta' l-ECB fir-rigward tal-Parlament, il-Kunsill, il-Kummissjoni u l-Grupp Euro; huwa diżappuntat bil-livell baxx ta’ impenn li l-ECB wera fit-tweġiba tiegħu għar-riżoluzzjoni tal-Parlament tat-12 ta’ Lulju 2007 dwar ir-rapport annwali ta' l-ECB għall-2006[4]; jenfasizza b'mod qawwi li t-talba li jkun hemm titjib għall-politika ta' komunikazzjoni ta' l-ECB għandha titqies biss fil-kuntest li fl-istess ħin tkun preżervata l-indipendenza ta' l-ECB u l-entitajiet tiegħu;

19. Jistieden lill-ECB sabiex fl-istqarrijiet ta’ wara d-deċiżjonijiet meħuda mill-Kunsill Regolatorju tiegħu, jelabora b’mod ċar dwar jekk waqt id-diskussjonijiet ikunx intlaħaq konsensus malajr jew jekk kienx hemm xi diverġenzi persistenti, minħabba li dan jipprovdi lis-swieq b’aktar informazzjoni mingħajr ma ssir ħsara lill-prospettiva komuni Ewropea għad-deċiżjoni tal-Kunsill Regolatorju ta’ l-ECB;

20. Jistieden lill-ECB biex jippreżenta l-ideat tiegħu għar-riforma ta' l-istruttura tal-Kunsill Regolatorju, minħabba li n-numru tal-gvernaturi hu mistenni li jaqbeż il-15 mill-1 ta' Jannar 2009; jinnota li aktar ma jiżdiedu pajjiżi fiż-żona ta’ l-Euro, ir-riformi se jsiru dejjem aktar neċessarji; jappoġġja s-suġġeriment li sar qabel mill-ECB li l-piż ekonomiku ta' l-Istati Membri parteċipanti għandu jiġi ttrattat bħala l-aktar fattur sinifikanti għad-drittijiet tal-votazzjoni li jgħaddu minn id għall-oħra, u li n-numru ta' min jieħu d-deċiżjonijiet għandu jinżamm baxx sabiex tkun żgurata l-effiċjenza;

21. Iqis li l-indipendenza ta' l-ECB, inkluża l-proċedura għall-ħatra tal-membri tal-Bord Eżekuttiv tiegħu, uriet il-valur tagħha; jenfasizza li l-Artikolu 112 (2)(b) tat-Trattat KE jistipula li l-membri tal-Bord Eżekuttiv għandhom jinħatru minn fost persuni ta’ reputazzjoni rikonoxxuta u li għandhom esperjenza professjonali f’oqsma monetarji u bankarji, u jenfasizza li n-nazzjonalità tagħhom għandha tkun irrelevanti u li huma se jkomplu jkunu ġġudikati skond il-kriterji stretti stabbiliti fit-Trattat KE, pereżempju skond il-kriterji dwar il-kwalifiki tagħhom; iqis li r-responsabilità demokratika u t-trasparenza ex-ante jitjiebu jekk il-Kunsill jevalwa diversi kandidati potenzjali u jekk il-kandidati proposti mill-Kunsill ikunu suġġetti għal vot ta’ approvazzjoni mill-Parlament;

22. Jemmen li minħabba l-istejtus futur ta' l-ECB bħala istituzzjoni skond it-Trattat ta’ Liżbona, l-irwol tal-Parlament fil-ħatra tal-membri tal-Bord Eżekuttiv għandu jissaħħaħ; jenfasizza r-rieda tiegħu, flimkien ma’ l-istituzzjonijiet l-oħra, li jesplora titjib possibbli għall-proċedura qabel it-tiġdid li jmiss tal-Bord Eżekuttiv fl-2010;

23. Jirrikonoxxi l-irwol li dejjem qed jikber tal-Grupp Euro u tal-President tiegħu sabiex tiġi stabbilita l-biċċa l-kbira ta' l-aġenda ekonomika fl-Unjoni Ewropea, b'mod partikulari l-istruttura aktar formali u l-irwol ċentrali sabiex tkun ikkoordinata l-politika ekonomika fil-Grupp Euro, kif stabbilit fl-Artikolu 136 tat-Trattat KE, kif emendat bit-Trattat ta’ Liżbona, kif ukoll għall-Istati Membri li ma’ jipparteċipawx fiż-żona ta’ l-Euro; jappoġġa t-tisħiħ ta’ l-iżvilupp ta' żona Euro li titkellem b’vuċi waħda fil-forums internazzjonali kif inhu previst fl-Artikolu 138 tat-Trattat KE, kif emendat bit-Trattat ta’ Liżbona, u mill-President tal-Grupp Euro;

24. Jilqa’ b’sodisfazzjon il-koperazzjoni bejn l-ECB, il-Kummissjoni u l-industrija tas-servizzi finanzjarji fit-tnedija b’suċċess ta’ l-inizjattivi taż-Żona Ewropea Waħda għal Pagamenti (Single European Payment Area – SEPA) u ta' l-inizjattivi tal-Karta Ewropea għal Żmien Qasir (Short-Term European Paper – STEP); jikkunsidra li dawn huma kontribuzzjonijiet pożittivi mill-industrija tas-servizzi finanzjarji sabiex tingħata spinta 'l quddiem lill-integrazzjoni finanzjarja fl-Unjoni Ewropea;

25. Jilqa b’sodisfazzjon il-bidu ta’ l-operazzjonijiet Target 2 u l-attivitajiet finalizzati ta’ migrazzjoni għal pjattaforma unika kondiviża; iqis li huwa pass importanti fid-direzzjoni lejn integrazzjoni finanzjarja u lejn tnaqqis ta’ l-ispejjeż ta’ ħlas u kumpens (clearing and settlement costs); jemmen li hija xi ħaġa urġenti li l-ECB issa jressaq struttura ta' governanza għat-T2S;

Id-dimensjoni esterna ta’ l-Euro

26. Jinnota tkabbir sod fl-istejtus ta’ l-Euro bħala munita internazzjonali; jiġbed l-attenzjoni għall-fatt li r-rappreżentazzjoni ta’ l-Unjoni Ewropea li tikkonċerna l-affarijiet ekonomiċi u monetarji fil-forums internazzjonali tirrifleti ħażin il-piż ekonomiku veru taż-żona ta’ l-Euro u li din tista’ tidher bħala ostaklu għal aktar influwenza fl-affarijiet finanzjarji internazzjonali; għalhekk jitlob li jittieħdu passi konkreti lejn rappreżentazzjoni unita taż-żona ta’ l-Euro fl-istituzzjonijiet finanzjarji internazzjonali bħall-IMF;

27. Iħeġġeġ lill-ECB sabiex ikompli miexi lejn it-tisħiħ tal-proċess ta’ koordinazzjoni tiegħu fil-kuntesti finanzjarji internazzjonali; jemmen li stejtus internazzjonali aktar b’saħħtu għall-Euro se jwassal għal benefiċċji għaż-żona ta' l-Euro li jħeġġu lill-Istati Membri li bħalissa mhux qed jipparteċipaw sabiex ifittxu li jissieħbu;

o o

o

28. Jagħti istruzzjonijiet lill-President tiegħu biex jgħaddi din ir-riżoluzzjoni lill-Kunsill, lill-Kummissjoni, lill-Grupp ta' l-Euro u lill-Bank Ċentrali Ewropew.

• [1]       ĠU C 191, 29.7.1992, p. 68.
• [2]       ĠU C 138, 4.5.1998, p. 177.
• [3]       Testi adottati, P6_TA(2008)0058.
• [4]       Testi adottati, P6-TA(2007)0349.

NOTA SPJEGATTIVA

In its report concerning the ECB's annual report, the European Parliament evaluates the work of the European Central Bank in 2007. This year the report focuses on the challenges ahead for the ECB, especially in the wake of the financial turmoil that has followed the US sub-prime mortgage crises, but also on governance issues such as effective decision-making and transparency.

1. The ECB today

The European Central Bank is the only truly common body within the European Union that deals with financial stability and monetary policy. Ten years after launching the EMU the role of the euro area and its common currency has proven to be a great success. Still, even after this promising decade some politicians in Europe, even Heads of State, continue to question the independence of the ECB. As the rapporteur I support the independence of the ECB, as it is fundamental for securing a stable monetary policy, and I wholeheartedly welcome that this independence is clearly acknowledged and strengthened in the Lisbon treaty.

The Commission estimates that the benefits of the introduction of the euro include:

 Inflation around 2% on average over the last 10 years.

 The creation of almost 16 million jobs since 1999.

 Lower long-term interest rates fell to less than 4%, half the level of the 1990s.

 There is no longer a need for exchanging currencies which facilitates travel and shopping throughout the euro area.

 Stable exchange rates, which have boosted trade among euro area countries.

These above mentioned effects are tangible changes for all citizens within the euro area. But the changes have not only been felt by its members; with the increasing role of the euro and the common currency area the costs for staying outside rise. Even though the candidate countries, such as my own country Sweden and the opt-outs Denmark and the United Kingdom are not yet members of the euro area, the establishment of the President of the Euro Group and the increasing need for cooperation in these matters makes this informal group much more important. The Lisbon treaty article 136 clearly states the role of the Euro Group and emphasises its importance in coordinating the economic policy. I strongly support this, and recognise at the same time that this raises the stakes of not being able to take part in these deliberations. The cost of staying outside the most fundamental part of the deeper integration within Europe remains substantial not only in economical, but also in political terms. My own country Sweden has stated the goal to enter the core of European integration. A full membership in the economic cooperation would therefore, from my point of view be most welcome, if not even inevitable.

2. 2007 a year of many challenges

2007 has proven to be an interesting and difficult year for the ECB, presenting a strong growth in the first half of the year followed by the financial turmoil from August and onwards. The inflation has risen steadily and is now around 3 per cent, considerable higher than the target of inflation around 2 per cent on the medium term. The dollar, but also other currencies, have weakened considerable against the euro which has restarted the exchange rate discussions.

The enlargement of the euro area gives the monetary area more weight, but at the same time presents more challenges as the decision-making becomes more cumbersome and the differences in economic development between the members grow. Thus, this involves a number of challenges for the ECB, to which this report gives its views upon, also suggesting how the ECB might improve their actions.

3. Financial Stability

The sub-prime mortgage crises has proven that financial stability is a global matter since a crisis no longer is contained to one country or one region. The August 9 operation of the ECB provided the market with liquidity in the amount of EUR 95 billion to the markets as a fixed rate tender. This operation by the ECB followed the same procedure as normal ECB market operations. Together with fine-tuning operations and the following abundant weekly refinancing operation, it succeeded in stabilising the very short-term interest rates. The coordinated efforts with the FED and Bank of England have to a large extent helped keeping the financial system afloat, but have not solved the crises. It has also shown the need for better cooperation between central banks and other institutions. The fact that the ECB as well as the FED both warned for underpricing risk ahead of the sub-prime mortgage crisis, without a sufficient response from the markets gives rise to questions on how to facilitate better responses.

The ongoing discussions in different fora are important for taking balanced measures in how to connect central banks and supervision on a more global level. As the turmoil still evolves it is important to make a thorough analysis together with the industry before taking any major new actions. Within the European Union the Lamfalussy follow-up should be one of the pillars for updating a European supervisory structure.

4. Enlargement and governance

The European Central Bank derives its acceptance among the public by the fact that it upholds goals, such as price stability and economic growth, considered necessary by the public and that measures taken to uphold these goals are explained sufficiently by the ECB. This gives rise to forces in very different directions; effective decision-making versus openness and inclusiveness. These different tendencies may strengthen as the number of EU member states fulfilling the criteria for euro area membership increases. The effect will be an enlarged area including more of the unions' citizens, but also a broader spectrum in economic development, growth rate and maturity of the economies. Within the ECB challenges of effective decision-making will have to be balanced with the need for inclusion. In order for the ECB to cope with these upcoming challenges it should initiate a review of the possible options for changes in its decision-making and at an early stage involve relevant institutions in these deliberations.

Following the previous debates on how to reform the Governing Council and how to achieve effective discussions, deliberation and decision-making, today's system seems unviable as it would widen the wedge between the economic and political weight of euro area member countries within the ECB. A pragmatic option would to put more power into the hands of the Executive Committee, but as the one-person-one-vote is an established function and an important part of the democratic aspect, such a system is not politically acceptable. This leaves four options: vote-weighting, representation, regional central banks or rotation. I consider rotation of the membership of the Governing Council based on economic weight to be the best option as it combines effectiveness with democratic legitimacy. Giving up the principle of equality of member states is a problem, but I believe this must be done in order to ensure the necessary decision-making capability; the best way to ensure that national interests will not unduly influence ECB policy making is to bring political power and economic weight of national central bank governors as closely into line as possible. Therefore, the main trust of the proposal should focus on economic weight as the determinating factor for selecting how regularly one can sit in the Governing Council.

5. Transparency

As the rapporteur I consider openness and transparency to be of outmost importance, and I believe that providing the public with information will strengthen the legitimacy and predictability of the ECB. I however recognise the difficulties in making the minutes of the Governing Council public, since different individual positions may be interpreted as national interests. If views were presented with names this would also increase risks for governments pressuring their "own" national central bank governor. This could lead to an obstruction of the aims of the European Central Bank´s actions, which in the long run may weaken its status and legitimacy among the public. Taking these difficulties into account, the need for more and better information still persists. I therefore call on the ECB´s Governing Council to always present the discussions leading up to a decision and especially elaborate on whether the consensus was reached easily or if divergent views persisted. This would give the public as well as the financial markets more information on how the discussions between the members of the Governing Council were taking place, without mentioning names or countries.

6. The international role of the Euro

Since its introduction the euro has firmly established itself as a major international currency, second only to the US dollar. Euro-denominated international debt securities surpassed those of the US dollar in 2004, while the percentage of bank loans issued by euro-area banks to non-euro-area borrowers which are denominated in euro stand at 36% as compared to 45% in US dollars. The euro is also the second most actively traded currency in foreign exchange markets worldwide, and is used in more than a third of all foreign exchange transactions.

In my view this proves the value of monetary cooperation, and that the euro is a major asset for all EMU members. However, the euro has a clear disadvantage compared to the dollar since it is a less unitary actor than the dollar in international fora, which leads to an absence of a strong voice in these contexts. Therefore, I call on the ECB to take measures towards a European representation in international financial institutions that reflects the true economic weight of the euro area; a unified euro area representation in these matters would increase the position of the euro in international financial institutions and thereby strengthen the currency's status. Furthermore, this will lead to significant profits for the EMU members which will spur the enlargement of the euro area, since the countries outside the euro area will clearly see the benefits of a membership in the EMU.

RIŻULTAT TAL-VOTAZZJONI FINALI FIL-KUMITAT

Data ta’ l-adozzjoni	3.6.2008
Riżultat tal-votazzjoni finali	+: –: 0:	40 1 1
Membri preżenti għall-votazzjoni finali	Mariela Velichkova Baeva, Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Sharon Bowles, Udo Bullmann, David Casa, Manuel António dos Santos, Elisa Ferreira, José Manuel García-Margallo y Marfil, Donata Gottardi, Dariusz Maciej Grabowski, Benoît Hamon, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Sophia in ‘t Veld, Othmar Karas, Piia-Noora Kauppi, Wolf Klinz, Christoph Konrad, Guntars Krasts, Kurt Joachim Lauk, Andrea Losco, Astrid Lulling, Florencio Luque Aguilar, Hans-Peter Martin, John Purvis, Alexander Radwan, Bernhard Rapkay, Dariusz Rosati, Eoin Ryan, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Ieke van den Burg
Sostitut(i) preżenti għall-votazzjoni finali	Mia De Vits, Ján Hudacký, Janusz Lewandowski, Vladimír Maňka, Theodor Dumitru Stolojan
Sostitut(i) (skond l-Artikolu 178 (2)) preżenti għall-votazzjoni finali	Milan Gaľa, Tobias Pflüger