SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych

15.9.2008 - (COM(2007)0747 – C6‑0473/2007 – 2007/0267(CNS)) - *

Komisja Gospodarcza i Monetarna
Sprawozdawca: Joseph Muscat

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych

(COM(2007)0747 – C6‑0473/2007 – 2007/0267(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2007)0747),

–   uwzględniając art. 93 traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0473/2007),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A6-0344/2008),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 1 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Sektor usług finansowych przyczynia się w znacznej mierze do wzrostu gospodarczego, konkurencyjności oraz tworzenia nowych miejsc pracy, lecz może spełniać swoją rolę jedynie w warunkach neutralnej konkurencji w ramach rynku wewnętrznego. Należy zapewnić ramy gwarantujące pewność prawną w zakresie opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) produktów finansowych, ich sprzedaży oraz zarządzania nimi.	(1) Sektor usług finansowych przyczynia się w znacznej mierze do wzrostu gospodarczego, konkurencyjności oraz tworzenia nowych miejsc pracy, lecz może spełniać swoją rolę jedynie w warunkach neutralnej konkurencji w ramach rynku wewnętrznego. Należy zapewnić ramy gwarantujące tego rodzaju neutralne warunki w odniesieniu do opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) produktów finansowych, ich sprzedaży oraz zarządzania nimi.
Uzasadnienie
Kwestia pewności prawnej została poruszona w punkcie 2 preambuły. Punkt 1 preambuły dotyczy zasady neutralności i tworzenia równych szans na rynku wewnętrznym.
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Istniejące przepisy dotyczące zwolnienia z VAT usług finansowych i ubezpieczeniowych zawarte w dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej są przestarzałe i doprowadziły do niejednolitej interpretacji i stosowania tych przepisów. Złożoność tych przepisów oraz różnice w praktykach administracyjnych powodują niepewność prawną wśród podmiotów gospodarczych i organów podatkowych. Niepewność ta doprowadziła do wielu sporów i spowodowała wzrost obciążeń administracyjnych. Należy więc wyjaśnić, które usługi ubezpieczeniowe i finansowe są zwolnione z podatku VAT i zwiększyć dzięki temu pewność prawną oraz zmniejszyć obciążenia administracyjne podmiotów gospodarczych oraz organów podatkowych.	(2) Istniejące przepisy dotyczące zwolnienia z VAT usług finansowych i ubezpieczeniowych zawarte w dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej są przestarzałe i doprowadziły do niejednolitej interpretacji i stosowania tych przepisów. Złożoność tych przepisów oraz różnice w praktykach administracyjnych powodują niepewność prawną wśród podmiotów gospodarczych i organów podatkowych i nie zapewniają jednakowych reguł w UE. Niepewność ta doprowadziła do wielu sporów i spowodowała wzrost obciążeń administracyjnych. Należy więc wyjaśnić, które usługi ubezpieczeniowe i finansowe są zwolnione z podatku VAT i zwiększyć dzięki temu pewność prawną i zapewnić jednakowe reguły w UE oraz zmniejszyć obciążenia administracyjne podmiotów gospodarczych oraz organów podatkowych.
Uzasadnienie
Należy podkreślić cel, jakim jest wypracowanie jednakowych reguł w Unii Europejskiej między podmiotami gospodarczymi i państwami członkowskimi.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Usługi ubezpieczeniowe oraz usługi finansowe wymagają podobnych form pośrednictwa. Właściwe jest zatem, by pośrednictwo ubezpieczeniowe i pośrednictwo związane z usługami finansowymi było traktowane w ten sam sposób.	(5) Usługi ubezpieczeniowe oraz usługi finansowe wymagają podobnych form pośrednictwa. Właściwe jest zatem, by pośrednictwo ubezpieczeniowe i pośrednictwo związane z usługami finansowymi było traktowane w ten sam sposób, włączając pośrednictwo agenta, który nie jest związany umową ani nie utrzymuje żadnych innych bezpośrednich kontaktów z żadną ze stron transakcji ubezpieczeniowej lub finansowej, do zawarcia której się przyczynił. W takich przypadkach zwolnienie z podatku powinno w równym stopniu odnosić się do wszystkich rodzajów działalności typowych dla pośrednika świadczącego usługi ubezpieczeniowe lub finansowe, w tym do wszelkich działań przed zawarciem umowy i po jej zawarciu.
Uzasadnienie
Poprawka wyjaśnia, iż zwolnienie w przypadku pośrednictwa nie powinno być ograniczone w porównaniu z obecnymi przepisami prawnymi. W takich przypadkach działanie wobec indywidualnych stron umowy nie jest niezbędnie konieczne. Objaśnienie to uzgadnia także tekst z brzmieniem art. 2 ust. 1 dyrektywy 2002/92/WE w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego, które w podobny sposób opiera się na szeroko rozumianej definicji pośrednictwa.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 5 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) Zwolnienie w dalszym ciągu obejmuje działalność związaną z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi, jeżeli prowadzona jest ona przez podmioty gospodarcze trzeciej strony.
Uzasadnienie
Art. 135 ust. 1a dotyczy tego właśnie aspektu, lecz zwolnienie usług związanych z zarządzaniem funduszami świadczonych przez trzecią stronę nie jest wyraźnie określone. Nowy punkt preambuły usuwa wątpliwości dotyczące stosowania zwolnienia strony trzeciej w przypadku usług związanych z zarządzaniem funduszami.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 7 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) Podmioty świadczące usługi ubezpieczeniowe oraz usługi finansowe są coraz częściej w stanie przypisywać podatek VAT, naliczany w przypadku ponoszonych przez nie kosztów, dokładnie do świadczonych usług podlegających opodatkowaniu. Gdy usługi, które świadczą, są wynagradzane na bazie honorariów, mogą one z łatwością ustalić kwotę podlegającą opodatkowaniu dla tych usług. Właściwe jest zatem rozszerzenie możliwości wyboru opodatkowania na tego typu podmioty.	(7) Podmioty świadczące usługi ubezpieczeniowe oraz usługi finansowe są coraz częściej w stanie przypisywać podatek VAT, naliczany w przypadku ponoszonych przez nie kosztów, dokładnie do świadczonych usług podlegających opodatkowaniu. Gdy usługi, które świadczą, są wynagradzane na bazie honorariów, mogą one z łatwością ustalić kwotę podlegającą opodatkowaniu dla tych usług. Właściwe jest zatem rozszerzenie możliwości wyboru opodatkowania na tego typu podmioty, zapobiegając problemowi podwójnego opodatkowania, który może pojawić się w związku ze skoordynowaniem tego rodzaju opodatkowania z krajowymi podatkami od usług ubezpieczeniowych i finansowych.
Uzasadnienie
Chociaż idealnym rozwiązaniem byłoby zapisanie w dyrektywie w sprawie podatku VAT opcji VAT dotyczącej podatku i podatków krajowych od usług ubezpieczeniowych i finansowych, ambitne jest zajęcie się na szczeblu europejskim zagadnieniem dotyczącym suwerenności podatkowej państw członkowskich i niewchodzącym bezpośrednio do zakresu VAT. Jednakże tego rodzaju odniesienie w preambule dyrektywy w sprawie podatku VAT jest kluczowe i bardzo użyteczne nie tylko dla zajęcia się ostatecznym systemem VAT i osiągnięcia pewnego stopnia harmonizacji w zakresie opcji VAT w podatku, lecz także dla wprowadzenia tego zagadnienia do kalendarza prac ECOFIN.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Punkt 8 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8a) Wprowadzając postanowienia dyrektywy 2006/112/WE dotyczącej prawa do opodatkowania, Rada powinna zapewnić jednolite stosowanie takich przepisów na rynku wewnętrznym. W oczekiwaniu na przyjęcie takich przepisów przez Radę, państwa członkowskie powinny móc ustanowić szczegółowe przepisy regulujące korzystanie z takiej możliwości. Państwa członkowskie winny powiadomić Komisję o środkach projektowanych w tym względzie na sześć miesięcy przed ich przyjęciem. W tym czasie Komisja winna dokonać oceny projektowanych środków i wydać zalecenie.
Uzasadnienie
Wziąwszy pod uwagę zbyt otwarte sformułowanie art. 137a, właściwe jest wprowadzenie punktu preambuły zapewniającego przyjęcie przez Radę jednolitego przepisu uniemożliwiającego fragmentację rynku.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (a) ubezpieczenia i reasekuracji; (a) ubezpieczenia, w tym reasekuracji;
Uzasadnienie
Odniesienie do włączenia „reasekuracji” do zakresu latus sensus „ubezpieczenia” umożliwia systematyczne zajmowanie się reasekuracją dotyczącą przepisów we wnioskach legislacyjnych, odnosząc się tylko do „ubezpieczenia” i zachowując podejście już przyjęte we wnioskach.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 – ustęp 1 – litera d
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (d) wymiany walut i dostarczania środków pieniężnych; (d) wymiany walut, dostarczania środków pieniężnych i operacji pieniężno-kredytowych;
Uzasadnienie
Wykreślenie przepisu dotyczącego zwolnienia podatkowego doprowadziłoby do fluktuacji wszystkich sprzedaży kredytów, co miałoby poważne skutki przede wszystkim dla rynku obligacji w Niemczech. W takim przypadku sprzedaż kredytu uprawnionej jednostce przez wierzyciela podlegałaby opodatkowaniu VAT, a w związku z tym pobieranie kredytów lub zarządzanie nimi przez wierzyciela byłoby również opodatkowane jako usługa pomocnicza sprzedaży.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 – ustęp 1 – litera e
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (e) dostawy papierów wartościowych; (e) operacji związanych z papierami wartościowymi;
Uzasadnienie
Sformułowanie „operacje związane z papierami wartościowymi” jest trafniejsze, gdyż operacje te powinny zostać określone jako inne usługi, a nie jako dostawy.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 – ustęp 1 – litera g a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (ga) wszelkie usługi pochodne;
Uzasadnienie
Usługi pochodne powinny zostać zwolnione z podatku VAT bez względu na związane z nimi aktywa. Obowiązek uiszczenia podatku VAT może mieć miejsce jedynie, gdy zrealizowanie operacji prowadzić będzie do sprzedaży podlegającej opodatkowaniu.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 1 – litera b Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 – ustęp 1 a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1a. Zwolnienie przewidziane w ust 1 lit. (a)-(e) obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi ubezpieczeniowej lub finansowej, stanowiącej odrębną całość i posiadającej specyficzne oraz istotne cechy danej usługi zwolnionej z opodatkowania. 1a. Zwolnienie przewidziane w ust 1 lit. (a)-(f) obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi ubezpieczeniowej lub finansowej, stanowiącej odrębną całość i posiadającej specyficzne oraz istotne cechy danej usługi zwolnionej z opodatkowania.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (1) „ubezpieczenie i reasekuracja” oznacza zobowiązanie, w ramach którego dana osoba jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;   (1) „ubezpieczenie” oznacza zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;
Uzasadnienie
Definicja operacji zwolnionych z podatku VAT powinna koniecznie obejmować zarówno ubezpieczenia wzajemne lub łączenie ryzyka, jak i ubezpieczenia grupowe, gdyż wszystkie one są instrumentami bardzo często używanymi w sektorze ubezpieczeń w celu objęcia określonych kategorii ryzyka.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 8 – część wprowadzająca
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (8) „dostawa papierów wartościowych” oznacza dostawę instrumentów zbywalnych innych niż instrumenty ustanawiające prawo własności do towarów lub do praw określonych w art. 15 ust. 2, przedstawiające wartość finansową i odzwierciedlające jedno lub więcej z poniższych praw: (8) „operacje związane z papierami wartościowymi” oznaczają sprzedaż instrumentów zbywalnych innych niż instrumenty ustanawiające prawo własności do towarów lub do praw określonych w art. 15 ust. 2, przedstawiające wartość finansową i odzwierciedlające jedno lub więcej z poniższych praw:
Uzasadnienie
Sformułowanie „operacje związane z papierami wartościowymi” jest trafniejsze, gdyż operacje te powinny zostać określone jako inne usługi, a nie jako dostawy.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 8 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (c) prawo własności do jednostek udziałowych w funduszach zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe określone w art. 135 ust. 1 lit. (a)-(b), w innych zwolnionych instrumentach finansowych określonych w art. 135 ust. 1 lit. (a)-(d) lub w innych funduszach zbiorowego inwestowania; (c) prawo własności do jednostek udziałowych w funduszach inwestycyjnych, zgodnie z definicją w ust. 10, lub w funduszach albo innych instytucjach zbiorowego inwestowania;
Uzasadnienie
Poprawka rozszerza definicję „funduszy inwestycyjnych”. Zmiana w lit. c) oznacza, że inwestowanie w jednostki udziałowe funduszy (fundusze ruchomości, nieruchomości lub fundusze emerytalne) wciąż objęte jest zwolnieniem z podatku VAT.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 8 – litera c a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (ca) prawo własności do płatnych gotówką pochodnych instrumentów finansowych, pochodnych kredytowych i towarowych oraz związanych z nimi opcji;
Uzasadnienie
Powyższa lit. ca) wprowadzona została, aby włączyć operacje dotyczące instrumentów pochodnych i związane z nimi opcje do usług finansowych objętych zwolnieniem. Definicja w powyższej formie umożliwia włączenie wszystkich pochodnych płatnych gotówką, bez względu na charakter aktywów (towary i/lub instrumenty finansowe).
Poprawka  16 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 9
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (9) „pośrednictwo w transakcjach ubezpieczeniowych i finansowych” oznacza świadczenie przez osobę trzecią, będącą pośrednikiem, usług na rzecz, oraz wynagradzanych przez stronę umowy, stanowiących osobny akt pośrednictwa w związku z transakcjami ubezpieczeniowymi i finansowymi określonymi w art. 135 ust. 1 lit. (a)-(e); (9) „pośrednictwo w transakcjach ubezpieczeniowych i finansowych” oznacza świadczenie przez osoby trzecie, będące pośrednikami, usług stanowiących osobny bezpośredni lub pośredni akt pośrednictwa w związku z transakcjami ubezpieczeniowymi i finansowymi określonymi w art. 135 ust. 1 lit. (a)-(e), pod warunkiem że żaden z pośredników nie jest kontrahentem w tychże transakcjach ubezpieczeniowych i finansowych;
Poprawka  17 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 10
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (10) „fundusze inwestycyjne” oznaczają fundusze zbiorowego inwestowania w zwolnione instrumenty finansowe określone w art. 135 ust. 1 lit. a)-e) oraz w nieruchomości; (10) „fundusze inwestycyjne” oznaczają odrębne instrumenty inwestycyjne, tworzone wyłącznie w celu gromadzenia aktywów inwestorów oraz inwestowania tych aktywów w ramach zdywersyfikowanego portfela, w tym fundusze emerytalne i instrumenty wykorzystywane do wdrażania i prowadzenia zbiorowych systemów emerytalnych;
Uzasadnienie
Propozycja ta zobowiązuje zarządzających funduszami inwestycyjnymi do weryfikacji systemu podatku VAT stosowanego do aktywów, w które inwestują środki swoich klientów. Ta definicja jest zbyt ograniczająca w stosunku do definicji powszechnie uznawanej w tym sektorze. W poprawce zaproponowano wykorzystanie definicji, której Komisja używa w Białej księdze w sprawie ulepszenia ram prawnych wspólnego rynku dla funduszy inwestycyjnych (COM(2006)0686). Włączając do definicji fundusze emerytalne i aktywa wykorzystywane do wdrażania i prowadzenia zbiorowych systemów emerytalnych, dąży się do harmonizacji, eliminując jednocześnie czynniki zakłócające.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 2 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 135 a – ustęp 11
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (11) „zarządzanie funduszami inwestycyjnymi” oznacza działalność mającą na celu zrealizowanie celów inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego. (11) „zarządzanie funduszami inwestycyjnymi” oznacza działalność mającą na celu zrealizowanie celów inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego i obejmuje co najmniej strategiczne i taktyczne zarządzanie aktywami i ich rozdziałem, a także doradztwo oraz zarówno zarządzanie środkami, jak i ryzykiem.
Uzasadnienie
Termin „doradztwo” lub „usługi doradcze” powinien zostać wprowadzony, aby włączyć usługi świadczone przez doradcę strony umowy, który podejmuje decyzje inwestycyjne na podstawie pełnego rozpatrzenia przepisów i zasad funduszu oraz doradza zarządzającemu funduszami. Zwolnienie tego rodzaju doradztwa inwestycyjnego na rzecz zarządzającego funduszem ma również zastosowanie ze względu na koszt, jaki stanowi podatek VAT i który w przeciwnym razie obciążałby inwestora.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 3 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 – ustęp 1 – litera a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (3) W art. 137 ust. 1, skreśla się lit. a). skreślona
Uzasadnienie
Takie samo uzasadnienie, jak dla poprawek 3 i 4. Ponieważ prawo wyboru opodatkowania istnieje wyłącznie w przypadku transakcji między firmami, transakcje między firmami i konsumentami powinny nadal podlegać obecnej zasadzie.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 a – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Od dnia 1 stycznia 2012 r. państwa członkowskie przyznają podatnikom prawo wyboru opodatkowania w stosunku do usług określonych w art. 135 ust. 1 lit.(a)-(g). 1. Od dnia 1 stycznia 2012 r. państwa członkowskie przyznają podatnikom w każdym indywidualnym przypadku prawo wyboru opodatkowania w stosunku do jednej z usług określonych w art. 135 ust. 1 lit.(a)-(ga), jeśli usługę tę dostarcza się innemu podatnikowi mającemu siedzibę w tym samym państwie lub gdzie indziej we Wspólnocie.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 a – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1a. Do dnia ...*, zgodnie z przepisami ust. 1, Komisja przedstawia Radzie i Parlamentowi sprawozdanie w sprawie działania prawa opcji. W stosownych przypadkach Komisja przedstawia wniosek legislacyjny w sprawie szczegółowych przepisów egzekwowania prawa opcji i wszelkich innych poprawek do dyrektywy .../.../WE z tym związanych.   * Trzy lata po wejściu w życie dyrektywy.../.../WE.
Uzasadnienie
Poprawka ma na celu poprawę stosowania prawodawstwa i roli konsultacyjnej Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 a – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Rada przyjmuje środki niezbędne do wprowadzenia w życie ust. 1 zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 397. Do czasu przyjęcia tych środków przez Radę państwa członkowskie mogą określać szczegółowe zasady dotyczące korzystania z prawa wyboru stosownie do ust. 1. 2. Rada przyjmuje środki niezbędne do wprowadzenia w życie ust. 1 zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 397. Do czasu przyjęcia tych środków przez Radę państwa członkowskie mogą utrzymać istniejące szczegółowe zasady dotyczące korzystania z prawa wyboru stosownie do ust. 1.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 b – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (1) grupa sama w sobie oraz wszyscy jej członkowie mają swoje siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty; (1) grupa sama w sobie ma swoją siedzibę na terytorium Wspólnoty;
Uzasadnienie
Należy przede wszystkim wprowadzić zmiany do dwóch aspektów legislacyjnych, jeżeli dąży się do rzeczywistego osiągnięcia postępów na rynku wewnętrznym przez mechanizm podziału kosztów. 1: Przedsiębiorstwa mające swoją siedzibę poza terytorium UE powinny także móc stać się członkiem takiej grupy. 2: Grupy takie powinny mieć możliwość świadczenia usług na rzecz osób trzecich na podstawie ogólnych przepisów dotyczących VAT, nie szkodząc jednak dotyczącej ich zasadzie zwolnienia z podatku.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 b – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (3) członkowie grupy świadczą usługi, które są zwolnione na mocy art. 135 ust. 1 lit. a)-g) lub inne usługi, z tytułu których nie podlegają opodatkowaniu; (3) członkowie grupy świadczą usługi, które są zwolnione na mocy art. 135 ust. 1 lit.(a)-(ga) lub inne usługi, z tytułu których nie podlegają opodatkowaniu;
Poprawka  25 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 b – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (4) usługi są świadczone przez grupę jedynie na rzecz jej członków i są konieczne w celu umożliwienia członkom grupy świadczenie usług zwolnionych na mocy art. 135 ust. 1 lit. a)-g); (4) usługi świadczone przez grupę są konieczne w celu umożliwienia członkom grupy świadczenie usług zwolnionych na mocy art. 135 ust. 1 lit. (a)-(ga);
Uzasadnienie
Należy przede wszystkim wprowadzić zmiany do dwóch aspektów legislacyjnych, jeżeli dąży się do rzeczywistego osiągnięcia postępów na rynku wewnętrznym przez mechanizm podziału kosztów. 1: Przedsiębiorstwa mające swoją siedzibę poza terytorium UE powinny także móc stać się członkiem takiej grupy. 2: Grupy takie powinny mieć możliwość świadczenia usług na rzecz osób trzecich na podstawie ogólnych przepisów dotyczących VAT, nie szkodząc jednak dotyczącej ich zasadzie zwolnienia z podatku.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 137 b – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka (5) grupa żąda od swoich członków zwrotu wyłącznie ich udziału we wspólnych wydatkach, z wyłączeniem wszelkich korekt cen transferowych dokonanych dla celów bezpośredniego opodatkowania. (5) grupa żąda od swoich członków zwrotu wyłącznie ich udziału we wspólnych wydatkach; korekty cen transferowych dokonane dla celów bezpośredniego opodatkowania nie dotyczą zwolnienia grupy z podatku VAT.
Uzasadnienie
Należy przede wszystkim wprowadzić zmiany do dwóch aspektów legislacyjnych, jeżeli dąży się do rzeczywistego osiągnięcia postępów na rynku wewnętrznym przez mechanizm podziału kosztów. 1: Przedsiębiorstwa mające swoją siedzibę poza terytorium UE powinny także móc stać się członkiem takiej grupy. Grupy takie powinny mieć możliwość świadczenia usług na rzecz osób trzecich na podstawie ogólnych przepisów dotyczących VAT, nie szkodząc jednak dotyczącej ich zasadzie zwolnienia z podatku.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 a (nowy) Dyrektywa 2006/112/WE Artykuł 169 – litera c
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   (4a) Artykuł 169 lit. c) otrzymuje brzmienie: „(c) transakcje, które są zwolnione zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. (a)-(ga), jeżeli usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania poza Wspólnotą lub jeżeli transakcje te są bezpośrednio związane z towarami, które mają być przedmiotem wywozu poza Wspólnotę.”
Uzasadnienie
Aby zapewnić jednakowe reguły dla banków, sektora ubezpieczeń i funduszy, usługi związane z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi i świadczone na rzecz klientów w krajach trzecich również powinny podlegać odliczeniu podatku VAT.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący dyrektywy – akt zmieniający Artykuł 2 – ustęp 1 – akapit 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r. Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, zapewniając, że konsumenci końcowi skorzystają ze zmian w obecnym systemie VAT. Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
Uzasadnienie
Wszelkie decyzje gospodarcze muszą opierać się na przejrzystej i liczbowej analizie zagadnienia podstawowego. Komisja powinna sporządzić tego rodzaju ankietę, która ma stanowić dowód, iż przeciętny konsument będzie mógł czerpać korzyści ze zmiany w obecnym systemie VAT w zakresie usług finansowych. Ankieta ta powinna zawierać dane dotyczącej obecnego odsetka liczby usług pomocniczych, które są na ogół przekazywane do podwykonawstwa w krajach o niższych wynagrodzeniach, oraz powinna określać możliwy wzrost wspierających usług pomocniczych przekazywanych do podwykonawstwa przyznawanych w celu podwyższenia liczby zwolnień z podatku VAT w sektorze usług finansowych.

UZASADNIENIE

Kontekst

Niniejszy wniosek to pierwsza próba Komisji, aby zaktualizować i dostosować do realiów gospodarczych przepisy, które pozostawały praktycznie niezmienione przez ostatnie trzydzieści lat. Od 1977 r. większość usług finansowych, w tym ubezpieczenia i zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, była zwolniona z podatku VAT. Chociaż dokładnych powodów zwolnienia z VAT nigdy szczegółowo nie wytłumaczono[1], najważniejszym z nich wydają się być trudności techniczne nieodłącznie związane z opodatkowywaniem usług finansowych. Podobnie jak w przypadku tego zwolnienia, naliczany VAT, wytworzony w związku ze świadczeniem usług zwolnionych z podatku, nie może zostać odzyskany i staje się w związku z tym VAT niepodlegającym zwrotowi lub „VAT ukrytym”.

W czasie, gdy przyjęto pierwotne przepisy (1977 r.), instytucje finansowe i ubezpieczeniowe większością działań związanych ze swoim zapleczem i wsparciem zarządzały na miejscu. Struktury instytucjonalne miały siedziby w poszczególnych krajach i koncentrowały się głównie na zaopatrywaniu rynków krajowych. Od tamtej pory sytuacja radykalnie się zmieniła. Najważniejsze zmiany to dążenie do konsolidacji transgranicznej i wzrost outsourcingu. Zjawiska te są konsekwencją nie tylko globalizacji rynku, ale przede wszystkim wynikiem skutecznego wdrażania planu działania w zakresie usług finansowych (FSAP), który spowodował usunięcie przeszkód dla integracji, a jednocześnie zdecydowanie zachęcał do konsolidacji. Rozwój branży od 1977 r. oraz zmiany warunków prawnych i regulacyjnych zwiększyły narażenie na sytuacje, w których podatek jest podatkiem niepodlegającym zwrotowi. W przypadku sektora finansowego obciążenia podatkowe pochłaniają pierwsze korzyści płynące ze wzrostu wydajności spowodowanego przez konsolidację transgraniczną i outsourcing. To budzi obawy związane ze spójnością celów planu działania w zakresie usług finansowych (FSAP) pozwalających na istnienie „ukrytego VAT” na rynku wewnętrznym.

Przepisy, których unowocześnienie proponuje Komisja, są nie tylko przestarzałe, ale stają się też coraz mniej zrozumiałe. To powoduje poczucie niepewności prawnej. Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) wielokrotnie był proszony o interwencję w celu objaśnienia wykładni i zastosowania przepisów, które nie pasują już do sytuacji gospodarczej, jakiej miały dotyczyć w chwili ich sporządzenia. Pojawia się pytanie, czy – ujmując to słowami Komisji – z powodu zaniedbania legislacyjnego „ETS był zmuszany do wydawania orzeczeń w celu określenia polityki podatkowej”.

Ponadto stawki odliczeń ustalone przez państwa członkowskie w ramach swobody decyzji, na którą pozwalają aktualnie obowiązujące przepisy, nie są zgodne z zasadą neutralności. W celu zilustrowania różnic między państwami członkowskimi International Bureau for Fiscal Documentation (Międzynarodowe Biuro Dokumentacji Skarbowej) przeprowadziło badanie dotyczące sposobów odliczania naliczanego podatku VAT stosowanych przez państwa członkowskie, z którego to badania wynika, że stawki wahają się tutaj między 0 a 74%, nawet jeśli dyrektywa w sprawie wspólnego systemu podatku VAT wydaje się przewidywać pewien stopień harmonizacji. W celu przygotowania oceny skutków państwa członkowskie zostały poproszone o podanie danych dotyczących wartości faktycznych wpływów z VAT, które mogą pochodzić z podatku VAT niepodlegającego zwrotowi, płaconemu przez firmy finansowe i ubezpieczeniowe, jak również dotyczących wartości VAT utraconego w wyniku zwolnienia tych usług z podatku. Podobno mniej niż połowa państw członkowskich zareagowała na tę prośbę.

Cele

Aby rozwiązać przedstawione powyżej problemy, Komisja proponuje zreformowanie przepisów dotyczących VAT, co umożliwi realizację następujących celów:

1.  zwiększenie pewności prawnej wszystkich podmiotów zainteresowanych, poczynając od przedsiębiorców, a kończąc na krajowych organach podatkowych, oraz zmniejszenie w ten sposób obciążeń administracyjnych związanych z przestrzeganiem przepisów podatkowych, a jednocześnie zapewnienie zabezpieczenia finansowego dla państw członkowskim;

2.  zapewnienie bardziej konsekwentnego stosowania podatku oraz stworzenie jednakowych szans na rynku wewnętrznym poprzez wyeliminowanie zakłóceń konkurencji, przypisywanych obecnemu systemowi VAT dotyczącemu usług finansowych;

3.  umożliwienie podmiotom gospodarczym lepszego zarządzania oddziaływaniem VAT niepodlegającego odliczeniu na ich działalność;

4.  ogólnie rzecz biorąc, promowanie zasady neutralności podatkowej, która jest jedną z podstaw unijnego systemu VAT.

Środki

W celu osiągnięcia tych celów proponuje się trzy główne środki:

1. Modernizację definicji zwolnienia z opodatkowania usług finansowych i ubezpieczeniowych.

2. Możliwość wyboru przez podatników opodatkowania w odniesieniu do usług finansowych i ubezpieczeniowych, co zostało na nowo zdefiniowane we wniosku Komisji. Taka możliwość wyboru opodatkowania już istnieje w dyrektywie dotyczącej VAT jedynie w odniesieniu do usług finansowych[2], ale obecnie jej wprowadzenie zależy od państw członkowskich i nie jest ona powszechnie wykorzystywana[3]. Jej ograniczona dostępność może teraz, zdaniem Komisji, powodować zakłócenia.

3. Wprowadzenie branżowego zwolnienia z VAT na zasadach podziału kosztów.

Uwagi wstępne

Proponowane środki można ocenić z punktu widzenia przedsiębiorców, administracji podatkowych i konsumentów.

Z punktu widzenia przedsiębiorców: Jak pokazuje analiza Komisji generowanie naliczanego VAT niepodlegającego zwrotowi stało się ważnym czynnikiem podczas podejmowania decyzji o tym, gdzie i jak dany podmiot świadczy usługi finansowe lub ubezpieczeniowe, zgodnie ze strategią lizbońską.

Z punktu widzenia administracji podatkowych: Prawodawca musi mieć na względzie, że wszelkie zmiany zwiększające poziom odliczeń spowodują, w przypadku braku środków wyrównawczych, obniżenie wpływów z VAT w państwach członkowskich.

Z punktu widzenia konsumentów: Nie jest jasne, w jakim stopniu ze wzrostu wydajności i obniżenia kosztów skorzystają konsumenci. Jak słusznie ostrzega się w ocenie skutków, zawsze istnieje ryzyko, że ograniczenia handlowe spowodują nierówny rozkład oszczędności kosztów w całej bazie klientów, a klienci instytucjonalni nadal będą ponosić część kosztu VAT niepodlegającego odliczeniu.

Po dokonaniu wstępnej oceny tego wniosku sprawozdawca jest zdania, że:

1.  Zakres wniosku można uznać za pozytywny, zwłaszcza że stwarza większą pewność prawną. Nowe definicje proponowane przez Komisję są pożyteczne i były długo wyczekiwane i umożliwią dostosowanie się do realiów gospodarczych.

2.  Należy zapewnić spójność definicji z planem działania w zakresie usług finansowych (FSAP). Jednakże, także ze względu na potrzebę ścisłej wykładni zwolnień z VAT, nowe definicje powinny w stosownych przypadkach być węższe niż definicje zawarte w przepisach dotyczących rynku wewnętrznego.

3.  Istnieje potrzeba starannego i rozważnego zbadania wpływu, jaki powszechna możliwość wyboru opodatkowania w odniesieniu do usług finansowych i ubezpieczeń będzie miała na ostateczne ceny dla klientów, zwłaszcza mając na względzie ograniczone doświadczenia związane z wyborem opodatkowania oraz brak wiarygodnych danych liczbowych pozwalających na dokładną ocenę skutku. Ułatwienie procedur dla przedsiębiorców nie powinno odbywać się kosztem podwyżki cen dla konsumentów. Ta obawa jest jeszcze bardziej istotna jeśli chodzi o włączenie sektora ubezpieczeń w zasięg specjalnego systemu zwolnień z VAT, zwłaszcza w tych krajach, w których istnieje podatek od składek ubezpieczeniowych.

· Zbyt wiele kluczowych szczegółów pozostawiono w gestii państw członkowskich jeśli chodzi o zakres możliwości wyboru opodatkowania (np. czy dotyczy ona tylko niektórych usług wynagradzanych na bazie honorariów itp.). Dlatego też ogólny wynik będzie zależał od konkretnych elementów środków wykonawczych. Jak stwierdzono powyżej, chociaż wniosek wskazuje, że Rada powinna przyjąć środki wykonawcze, to jednak potwierdza się, że w przypadku braku środków przyjętych przez Radę przepisy te określają państwa członkowskie. Wniosek powinien obejmować gwarancje pozwalające uniknąć fragmentacji rynku w wyniku braku zgody wśród państw członkowskich co do sposobu wykonania prawa wyboru zwolnienia.

4.  Jak wynika z oceny skutków przeprowadzonej przez Komisję, efektem ubocznym konsolidacji transgranicznej jest to, iż przychód z podatków otrzymywany w związku z naliczanym podatkiem VAT będzie głównie wzrastał w tych państwach członkowskich, w których usługodawca tworzy usługę, a nie w państwach członkowskich, w których znajduje się konsument (firma lub osoba prywatna) korzystający z usługi. Czy istnieją jakieś gwarancje, które pozwolą uniknąć zbyt mało zrównoważonego generowania przychodów z podatków? Wziąwszy pod uwagę brak wiarygodnych informacji na temat wpływu proponowanych środków, do tekstu dyrektywy można by włączyć obowiązek analizowania sposobu funkcjonowania tych środków oraz obowiązek składania sprawozdań Radzie i Parlamentowi.

• [1]  Chodzi głównie o to, że nie można ustalić kwot podlegających opodatkowaniu i kwot VAT podlegających odliczeniu, nie generując niedopuszczalnych opłat administracyjnych oraz nie tworząc problemów prawnych i księgowych zarówno dla podmiotów gospodarczych, jak i dla organów skarbowych państw członkowskich.
• [2]  Aktualnie obowiązująca dyrektywa dotycząca VAT stanowi, że państwa członkowskie mogą przyznać podatnikom prawo wyboru opodatkowania usług finansowych; wniosek Komisji przewiduje, że państwa członkowskie przyznają podatnikom to prawo.
• [3]  Jak dotąd to prawo wyboru opodatkowania przyznały podatnikom Belgia, Estonia, Francja, Niemcy i Litwa.

PROCEDURA

Tytuł	VAT w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych
Odsyłacze	COM(2007)0747 – C6-0473/2007 – 2007/0267(CNS)
Data konsultacji z PE	18.12.2007
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 15.1.2008
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 15.1.2008
Opinia niewydana        Data decyzji	JURI 6.2.2008
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Joseph Muscat 15.1.2008
Rozpatrzenie w komisji	1.4.2008		2.6.2008		16.7.2008
Data przyjęcia	10.9.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	40 1 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Mariela Velichkova Baeva, Pervenche Berès, Sebastian Valentin Bodu, Sharon Bowles, Udo Bullmann, David Casa, Christian Ehler, Elisa Ferreira, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Benoît Hamon, Gunnar Hökmark, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Sophia in ‘t Veld, Othmar Karas, Christoph Konrad, Guntars Krasts, Kurt Joachim Lauk, Andrea Losco, Astrid Lulling, Gay Mitchell, Joseph Muscat, John Purvis, Dariusz Rosati, Eoin Ryan, Antolín Sánchez Presedo, Margarita Starkevičiūtė, Ivo Strejček, Ieke van den Burg, Cornelis Visser, Sahra Wagenknecht
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Daniel Dăianu, Ján Hudacký, Piia-Noora Kauppi, Baroness Sarah Ludford, Thomas Mann, Poul Nyrup Rasmussen
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Evelyne Gebhardt, Eleonora Lo Curto, Florencio Luque Aguilar, Pierre Pribetich
Data złożenia	15.9.2008