SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

27.10.2008 - (COM(2006)0244 – C6‑0228/2006 – 2006/0084(COD)) - ***I

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawczyni: Ingeborg Gräßle

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

(COM(2006)0244 – C6‑0228/2006 – 2006/0084(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2006)0244),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 280 ust. 4 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6‑0228/2006),

–   uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego nr 7/2006[1],

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Prawnej (A6‑0394/2008),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt -1 preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1) Parlament Europejski wzywa Komisję do dokonywania postępów bez dalszych opóźnień nad konsolidację tekstów prawnych dotyczących dochodzeń administracyjnych Wspólnoty. Konsolidacja ta ma na celu zwiększenie skuteczności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych („Urzędu”) oraz sprecyzowanie ram prawnych dla jego zadań.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt -1a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1a) Należy dopilnować, by personel Urzędu mógł wykonywać swoje zadania w pełnej niezależności. W tym celu należy wprowadzić zarządzanie zasobami ludzkimi bardziej dostosowane do potrzeb operacyjnych Urzędu: należy dążyć do większej równowagi między pracownikami czasowymi a pracownikami stałymi.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt -1b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1b) Przypominając odpowiedzialność każdej służby Komisji i pozostałych instytucji, organów, urzędów i agencji Unii Europejskiej w ochronie wspólnotowych interesów finansowych oraz uznając znaczenie aspektów prewencji w określaniu europejskiej polityki w tej dziedzinie, w tym zwalczania nadużyć finansowych i korupcji, należy o te właśnie aspekty poszerzyć mandat Urzędu. Opracowanie środków prawnych i administracyjnych na szczeblu europejskim należy oprzeć na operacyjnym doświadczeniu Urzędu w tym zakresie.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt -1c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(-1c) W świetle znacznej wysokości środków wspólnotowych, jeszcze większych w sektorze pomocy zewnętrznej, liczby dochodzeń prowadzonych przez Urząd w tym sektorze, a także międzynarodowej współpracy na potrzeby dochodzeń należy ustanowić podstawę prawną, która pozwoli Komisji zapewnić uczestnictwo właściwych władz państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych w procesie pełnienia misji przez Urząd.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 2a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(2a) Konieczna jest weryfikacja, w jak najkrótszym terminie, prawdziwości informacji przekazywanych Urzędowi w ramach pełnionej przez niego misji. Należy w związku z tym wyjaśnić, że instytucje, organy, urzędy i agencje udzielają Urzędowi natychmiastowego i automatycznego dostępu do baz danych dotyczących zarządzania wspólnotowymi funduszami oraz do wszelkich innych baz danych i ważnych informacji.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 4a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a) Praktyka operacyjna Urzędu zależy w dużym stopniu od współpracy z państwami członkowskimi. Stosowne jest, aby państwa członkowskie wskazały na potrzeby Urzędu swoje właściwe organy mogące służyć pracownikom Urzędu pomocą wymaganą do pełnienia ich funkcji, w szczególności w tych państwach członkowskich, które nie powołały wyspecjalizowanych służb odpowiedzialnych za koordynowanie na szczeblu krajowym walki ze wspólnotowymi nadużyciami finansowymi.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 4b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4b) W celu ulepszenia ram operacyjnych, prawnych i administracyjnych zwalczania nadużyć finansowych Urząd powinien wiedzieć, jakie działania podejmuje się w następstwie jego dochodzeń. W związku z tym należy ustanowić, w odniesieniu do właściwych władz państw członkowskich, instytucji, organów, urzędów i agencji europejskich, a także – z zastrzeżeniem uczestnictwa Komisji – władz państw trzecich i organizacji międzynarodowych, obowiązek regularnego przekazywania Urzędowi sprawozdań z postępów poczynionych w związku z przedstawieniem przez Urząd sprawozdania końcowego z dochodzenia.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 4c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4c) Zważywszy na silną potrzebę zacieśnienia współpracy między Urzędem, Europolem i Eurojustem konieczne jest przyjęcie podstawy prawnej, umożliwiającej Urzędowi zawieranie porozumień z tymi dwiema agencjami. W celu umocnienia odpowiednich uprawnień Eurojustu, Urzędu oraz właściwych władz państw członkowskich w zakresie faktów, które mogłyby stanowić podstawę postępowania karnego, Urząd ma obowiązek informować Eurojust o przypadkach wskazujących na istnienie nielegalnej działalności przynoszącej szkodę interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej, stanowiącej poważną formę przestępczości i obejmującej co najmniej dwa państwa członkowskie.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Z punktu widzenia pewności prawnej konieczne jest wyraźne określenie gwarancji proceduralnych mających zastosowanie do dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez OLAF, co nie ma wpływu na rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, regulaminu pracowniczego i wszelkich odnośnych przepisów krajowych.	(5) Z punktu widzenia pewności prawnej konieczne jest wyraźne skodyfikowanie w niniejszym rozporządzeniu podstawowych gwarancji proceduralnych mających zastosowanie do dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez OLAF, co nie ma wpływu na rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, Statutu posła do Parlamentu Europejskiego, regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich i wszelkich innych odnośnych przepisów krajowych.
Uzasadnienie
Należy podkreślić specjalny charakter statutu posłów do Parlamentu Europejskiego, którzy stanowią część organu Unii Europejskiej odpowiedzialnego za władzę wykonawczą.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) Gwarancje proceduralne oraz wszelkie prawa osób poddanych przesłuchaniom są respektowane i stosowane, co nie oznacza, że istnieje w tym zakresie zróżnicowane traktowanie zależne od typów dochodzeń prowadzonych przez Urząd.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5b) W celu zagwarantowania jak największej przejrzystości działań operacyjnych Urzędu, zwłaszcza zasad regulujących procedurę prowadzenia dochodzeń, wszelkich praw osób zainteresowanych oraz gwarancji proceduralnych, przepisów z zakresu ochrony danych, polityki podawania do wiadomości informacji dotyczących niektórych aspektów działalności operacyjnej Urzędu, kontroli legalności czynności dochodzeniowych i procedur odwoławczych dla osób zainteresowanych należy przewidzieć podstawę prawną umożliwiającą Urzędowi przyjęcie kodeksu postępowania dochodzeniowego. Kodeks ten należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5c) W celu zagwarantowania – w toku całego dochodzenia – respektowania gwarancji proceduralnych należy zapewnić w ramach Urzędu sprawowanie kontroli legalności. Kontrola legalności ma mianowicie miejsce przed wszczęciem i zamknięciem dochodzenia oraz każdorazowo przed przekazaniem informacji właściwym władzom państw członkowskich. Kontrolę tę sprawują eksperci prawni, którzy mogą zajmować stanowiska we władzach sądowniczych w państwie członkowskim i którzy pełnią funkcje w Urzędzie. Dyrektor generalny zasięga opinii rzeczonych ekspertów również z ramienia Komitetu Wykonawczego Urzędu.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Aby wzmocnić ochronę osób, przeciwko którym toczy się dochodzenie, nie naruszając przy tym art. 90a regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich ani wynikających z traktatu WE uprawnień Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, osoba której osobiście dotyczy dochodzenie, musi mieć prawo w końcowej fazie takiego dochodzenia zapoznać się z wnioskami i zaleceniami zawartymi w sprawozdaniu końcowym z dochodzenia, a przypadku gdy uzna, że nie spełniono wobec niej gwarancji proceduralnych musi mieć możliwość zwrócenia się o opinię do doradcy ds. weryfikacji ustanowionego niniejszym rozporządzeniem.	(6) Aby wzmocnić ochronę osób, przeciwko którym toczy się dochodzenie, nie naruszając przy tym art. 90a regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich ani wynikających z traktatu WE uprawnień Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, osoba której osobiście dotyczy dochodzenie, musi mieć prawo w końcowej fazie takiego dochodzenia zapoznać się z wnioskami i zaleceniami zawartymi w sprawozdaniu końcowym z dochodzenia.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 7a preambuły (nowy)
Artykuł 12 a (nowy)	Poprawka
	(7a) Aby umożliwić obiektywne informowanie podatników europejskich i zagwarantować wolność prasy, wszystkie organy Unii Europejskiej biorące udział w pracach dochodzeniowych muszą przestrzegać zasad ochrony źródeł dziennikarskich zgodnie z prawem krajowym.
Uzasadnienie
Sprawa „Tillack”, w której postępowanie sądowe dotyczyło niemieckiego dziennikarza, który ujawnił korupcję w jednej z instytucji Unii Europejskiej świadczy o poważnych brakach w dziedzinie ochrony źródeł w instytucjach Unii Europejskiej. Swoboda informacji i wypowiedzi dziennikarzy, którzy badają sposób w jaki instytucje Unii Europejskiej zarządzają pieniędzmi musi być wyraźnie zagwarantowana, tak jak to ustalił Europejski Trybunał Praw Człowieka w orzeczeniu z dnia 27 listopada 2007 r.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) W przypadku stwierdzenia, że fakty ujawnione w sprawozdaniu końcowym z dochodzenia wewnętrznego, mogące stanowić wykroczenie karne nie podlegają dalszemu postępowaniu sądowemu ze względu na swój charakter, niską szkodliwość lub ponieważ strata finansowa wynikająca z tych faktów jest niewielka, dyrektor generalny Urzędu przekazuje takie sprawozdanie końcowe bezpośrednio do zainteresowanej instytucji organu, urzędu lub agencji, by te podjęły dalsze, bardziej odpowiednie kroki. O każdej właściwie uzasadnionej decyzji o nieprzekazywaniu sprawozdania końcowego do organów sądowych dyrektor generalny informuje Komitet Nadzoru i doradcę ds. weryfikacji.	skreślony
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 9a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(9a) Poszanowanie praw podstawowych osób objętych dochodzeniem, w szczególności w trakcie przekazywania informacji, powinno być zawsze zagwarantowane. Należy uściślić podstawowe zasady polityki komunikacyjnej Urzędu. Przekazywanie informacji dotyczących dochodzeń prowadzonych przez Urząd Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu, dwustronne lub w ramach procedury pojednawczej, powinno odbywać się w warunkach przestrzegania poufności dochodzeń, wszelkich praw osób zainteresowanych i, w razie potrzeby, przepisów krajowych mających zastosowanie w postępowaniach sądowych. Należy przyjąć podstawę prawną umożliwiającą Urzędowi zawieranie z zainteresowanymi instytucjami porozumień dotyczących przekazywania informacji. Do zadań dyrektora generalnego należy nadzór nad tym, by wszelkie informacje podawane do wiadomości publicznej respektowały zasadę obiektywności i bezstronności. Kodeks postępowania dochodzeniowego powinien określać konsekwencje nieuprawnionego ujawnienia informacji.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10 preambuły
Artykuł 12 a (nowy)	Poprawka
(10) Celowe wydaje się zwiększenie uprawnień Komitetu Nadzoru w zakresie nadzorowania zgodności działań Urzędu z odpowiednimi przepisami, zwłaszcza jeśli chodzi o wymianę informacji między Urzędem a instytucjami, organami, urzędami i agencjami UE oraz postępów w dziedzinie stosowania gwarancji proceduralnych i skracania czasu trwania dochodzeń. Konieczne jest ponadto zainicjowanie współpracy między Komitetem Nadzoru a Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją poprzez umożliwienie Komitetowi Nadzoru uczestnictwa w zorganizowanym dialogu z przedstawicielami tych instytucji bez wpływu na niezależny status jego członków.	(10) Celowe wydaje się zwiększenie roli Komitetu Nadzoru oraz rewizja kryteriów wyboru i procedury mianowania jego członków. W chwili wyboru kandydaci muszą zajmować wysokie stanowiska we władzach sądowniczych lub śledczych, lub na porównywalnych stanowiskach. Ich kadencja powinna wynosić pięć lat bez możliwości przedłużenia. Celem zachowania ciągłości doświadczenia komitetu należy mianować niektórych jego członków z przesunięciem w czasie.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10a preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Należy rozszerzyć i umocnić zadania Komitetu Nadzoru, które wynikają z jego mandatu oraz zapewnić niezależność Urzędu w pełnieniu funkcji dochodzeniowych. Komitet powinien czuwać nad zmianami dotyczącymi gwarancji proceduralnych oraz czasu trwania dochodzeń. Powinien być zawiadamiany o dochodzeniach trwających dłużej niż 12 miesięcy i przedstawiać opinie dyrektorowi generalnemu oraz – w razie potrzeby – instytucjom w sprawach dochodzeń, które nie zostały zamknięte w terminie 18 miesięcy. Należy uściślić, że Komitet Nadzoru nie ingeruje w przebieg toczących się dochodzeń.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10b) Należy dokonać oceny prawnych, instytucjonalnych i operacyjnych ram zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i wszelkiej innej działalności szkodzącej wspólnotowym interesom finansowym. Aby to uczynić, należy zachęcić instytucje do uzgadniania działań oraz do refleksji nad podstawowymi aspektami europejskiej strategii zwalczania nadużyć finansowych. Należy wypracować procedurę konsultacji pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją. Konsultacje te powinny dotyczyć niektórych aspektów współpracy w tym zakresie pomiędzy Urzędem a państwami członkowskimi i instytucjami europejskimi, jak i stosunków z krajami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi w zakresie polityki dochodzeniowej Urzędu oraz sprawozdań i analiz Komitetu Nadzoru. Dyrektor generalny Urzędu oraz przewodniczący Komitetu Nadzoru powinni uczestniczyć w konsultacjach, które mają miejsce co najmniej raz do roku.
Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10c) Celem umożliwienia Komitetowi Nadzoru efektywnego wykonywania swoich zadań, przy zachowaniu pełnej niezależności i w skuteczny sposób, kwestią zasadniczą jest zagwarantowanie przez Urząd, że stworzono wszelkie konieczne warunki dla niezależnej pracy sekretariatu Komitetu Nadzoru wyłącznie pod zwierzchnictwem przewodniczącego komitetu i jego członków.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Ustalono, że aby zwiększyć poziom niezależności dyrektora generalnego, jego kadencja trwać będzie siedem lat bez możliwości przedłużenia.	(11) Ustalono, że aby zwiększyć poziom niezależności dyrektora generalnego, jego kadencja trwać będzie pięć lat z możliwością jednorazowego odnowienia. W chwili wyboru kandydaci powinni zajmować lub zajmowali wysokie stanowisko w sądownictwie lub stanowisko dochodzeniowe oraz mają co najmniej dziesięcioletnie operacyjne doświadczenie zawodowe na wysokim stanowisku kierowniczym. Znacząca część tego doświadczenia zawodowego została zdobyta w dziedzinie walki z nadużyciami na szczeblu krajowym i/lub wspólnotowym. Okres trwania procedury mianowania nie powinien być dłuższy niż dziewięć miesięcy. Dyrektor generalny jest desygnowany za wspólną zgodą Parlamentu Europejskiego i Rady oraz mianowany przez Komisję.
Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 11a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(11a) Z uwagi na drażliwość stanowiska należy przewidzieć, że dyrektor generalny Urzędu informuje Komisję jeżeli ma zamiar rozpocząć nową działalność zawodową w ciągu dwóch lat od zakończenia służby, zgodnie z art. 16 Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich. Informacja ta znajduje się w dorocznym sprawozdaniu Komisji na temat zwalczania nadużyć.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Aby zwiększyć stopień przestrzegania gwarancji proceduralnych, doradca ds. weryfikacji powinien być zobowiązany do wydawania – z inicjatywy własnej lub na wniosek osób trzecich – całkowicie niezależnej opinii na temat takich gwarancji, jak również do wydawania opinii w niektórych innych sprawach, w szczególności na wniosek złożony przez osobę, której osobiście dotyczy dane dochodzenie.	(12) Aby zwiększyć stopień przestrzegania gwarancji proceduralnych każdej osobie, przeciwko której toczy się dochodzenie, należy dać możliwość wniesienia zażalenia do Komitetu Nadzoru. Zażalenia są rozpatrywane przez doradcę ds. weryfikacji, w pełni niezależnego w pełnieniu swojej funkcji, mianowanego przez dyrektora generalnego na wniosek Komitetu Nadzoru. Doradca ds. weryfikacji w terminie 30 dni roboczych wydaje opinię i przekazuje ją osobie zgłaszającej zażalenie, dyrektorowi generalnemu Urzędu oraz Komitetowi Nadzoru.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) Środki niezbędne do realizacji niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji1.	skreślony
Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s.23
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 13a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(13a) Niniejsze rozporządzenie podlega ocenie stosowania po okresie czterech lat. Komisja powinna przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w tej sprawie, wraz z opinią Komitetu Nadzoru. Powinna istnieć możliwość poddania niniejszego rozporządzenia przeglądowi w następstwie wspomnianej oceny. W każdym razie powinno się przeprowadzić przegląd niniejszego rozporządzenia po utworzeniu prokuratury europejskiej.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1 (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 1 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -1) Art. 1 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:   1. W celu wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i wszelką inną nielegalną działalnością przynoszącą szkody interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, utworzony decyzją Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom (zwany dalej „Urzędem”) wykonuje uprawnienia dochodzeniowe przyznane Komisji na mocy zasad wspólnotowych w przypadku państw członkowskich oraz zgodnie z obowiązującymi umowami o współpracy w przypadku państw trzecich.   Nadużycia finansowe, korupcja i wszelka inna nielegalna działalność przynosząca szkody wspólnotowym interesom finansowym, łącznie z nieprawidłowościami, są określone w przepisach wspólnotowych oraz w postanowieniach konwencji obowiązujących tej dziedzinie.
Uzasadnienie
Umowy zawarte w tej dziedzinie między Komisją i krajami trzecimi stanowią ważną podstawę umożliwiającą OLAF-owi wykonywanie swojej misji oraz ochronę środków wspólnotowych również poza granicami Wspólnoty. Definicje nadużyć finansowych, korupcji i innej nielegalnej działalności są zawarte w przepisach wspólnotowych w tej dziedzinie (łącznie z rozporządzeniem finansowym) oraz w postanowieniach konwencji (konwencja PIF z 1995 r. i protokoły do niej).
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt -1a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 1 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -1a) Artykuł 1 ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:   « 2. Urząd zapewnia państwom członkowskim pomoc ze strony Komisji w organizacji ścisłej i regularnej współpracy między ich właściwymi władzami w celu koordynacji ich działań mających na celu ochronę interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej przed nadużyciami finansowymi. Urząd ma udział w planowaniu i rozwijaniu metod prewencji i zwalczania nadużyć finansowych, korupcji, jak również każdej innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej. ”.
Uzasadnienie
Należy uwzględnić w niniejszym ustępie rolę OLAF-u w opracowywaniu i rozwijaniu metod zapobiegania nadużyciom i korupcji. W istocie, biorąc pod uwagę doświadczenie Urzędu w dziedzinie ochrony interesów finansowych Wspólnoty, warto przewidzieć możliwość przyczyniania się przez OLAF do aspektów prewencyjnych walki z nadużyciami.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Jako część swoich funkcji dochodzeniowych Urząd prowadzi kontrole i inspekcje w państwach członkowskich przewidziane w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 i w zasadach sektorowych określonych w art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia oraz w państwach trzecich, zgodnie z obowiązującymi umowami. Jako część swoich funkcji dochodzeniowych Urząd prowadzi kontrole i inspekcje w państwach członkowskich przewidziane w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 i w zasadach sektorowych określonych w art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia oraz w państwach trzecich i organizacjach międzynarodowych, zgodnie z obowiązującymi umowami.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Aby stwierdzić istnienie nadużycia finansowego, korupcji i każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, związanych z umową lub decyzją o przyznaniu dotacji albo zamówieniem finansowanym ze środków wspólnotowych, Urząd może zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (Euratom, WE) nr 2185/96 prowadzić kontrole na miejscu wobec podmiotów gospodarczych korzystających z takiego finansowania. 2. Aby stwierdzić istnienie nadużycia finansowego, korupcji i każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, związanych z umową lub decyzją o przyznaniu dotacji albo zamówieniem finansowanym ze środków wspólnotowych, Urząd może zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (Euratom, WE) nr 2185/96 prowadzić kontrole na miejscu wobec podmiotów gospodarczych korzystających bezpośrednio lub pośrednio z takiego finansowania.
Uzasadnienie
Z uwagi na fakt, że zasady dotyczące dochodzeń przewidziane w przedmiotowym rozporządzeniu przywołują zasady przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 2185/96, należy przewidzieć dla rozporządzenia (WE) nr 1073/99 ten sam zakres obowiązywania, co w rozporządzeniu (WE) nr 2185/96 jeżeli chodzi o podmioty gospodarcze, a to w celu poprawy skuteczności dochodzeń prowadzonych przez OLAF.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Państwa członkowskie przyjmują i wprowadzają w życie wszelkie środki niezbędne do tego, by Urząd mógł pełnić funkcje dochodzeniowe, o których mowa w niniejszym artykule. Wspierają one Urząd w ramach kontroli i inspekcji na miejscu, prowadzonych zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (Euratom, WE) nr 2185/96 wobec podmiotów gospodarczych korzystających bezpośrednio lub pośrednio ze wspólnotowego finansowania.
Uzasadnienie
Konieczne jest przypomnienie w ramach niniejszego rozporządzenia, o spoczywających na odpowiednich organach państw członkowskich obowiązkach dotyczących współpracy z OLAF-em na wstępnym etapie przed rozpoczęciem dochodzenia, zgodnie z zasadami przewidzianymi w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 2185/96.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. W trakcie prowadzenia dochodzenia zewnętrznego i w zakresie niezbędnym do stwierdzenia nadużycia finansowego, korupcji lub każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, Urząd może uzyskać dostęp do informacji odnoszących się do faktów rozpatrywanych w dochodzeniu, a będących w posiadaniu instytucji, organów, urzędów lub agencji UE. Zastosowanie w tej materii mają art. 4 ust. 2 i 4. 3. W trakcie prowadzenia dochodzenia zewnętrznego i w zakresie koniecznym do stwierdzenia nadużycia finansowego, korupcji lub każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, Urząd może uzyskać dostęp do informacji odnoszących się do faktów rozpatrywanych w dochodzeniu, a będących w posiadaniu instytucji, organów, urzędów lub agencji UE. Zastosowanie w tej materii mają art. 4 ust. 2 i 4.
Uzasadnienie
Należy ułatwić pracę dochodzeniową OLAF-u jeżeli chodzi o dostęp do informacji posiadanych przez instytucje.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Jeśli przed wszczęciem dochodzenia Urząd dysponuje informacjami wskazującymi na istnienie nadużycia finansowego, korupcji lub każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, dyrektor generalny Urzędu może poinformować o tym właściwe organy państw członkowskich, a organy te, nie naruszając przepisów rozporządzeń sektorowych, prowadzą odpowiednie działania następcze, a w razie potrzeby i zgodnie z obowiązującym prawem krajowym wszczynają dochodzenia, w których mogą uczestniczyć pracownicy Urzędu. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich informują dyrektora generalnego o ustaleniach dokonanych na podstawie takich informacji. 4. Jeśli przed wszczęciem dochodzenia Urząd dysponuje informacjami wskazującymi na istnienie nadużycia finansowego, korupcji lub każdego innego rodzaju nielegalnej działalności, o których mowa w art. 1, dyrektor generalny Urzędu informuje o tym właściwe organy państw członkowskich, a organy te, nie naruszając przepisów rozporządzeń sektorowych, prowadzą odpowiednie działania następcze, a w razie potrzeby i zgodnie z obowiązującym prawem krajowym wszczynają dochodzenia, w których mogą uczestniczyć pracownicy Urzędu. Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich informują dyrektora generalnego o podjętych środkach i ustaleniach dokonanych na podstawie takich informacji.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć informowanie dyrektora generalnego Urzędu przez właściwe organy państw członkowskich także o środkach podjętych w wyniku przekazania informacji przez OLAF przed rozpoczęciem postępowania.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Jeżeli Urząd postanawia nie wszczynać dochodzenia, informuje Eurojust o przekazaniu właściwym organom państw członkowskich elementów informacji wskazujących na możliwość zaistnienia nadużycia finansowego, korupcji lub wszelkiego innego rodzaju nielegalnej działalności, o której mowa w art. 1, stanowiącej poważną formę przestępczości i obejmującej co najmniej dwa państwa członkowskie. Eurojust jest także informowany przez Urząd każdorazowo, gdy dochodzenie wchodzi w zakres jego kompetencji, zgodnie z zasadami przewidzianymi w zawartych przez oba organy umowach o współpracy.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć systematyczną wymianę informacji między OLAF-em i Eurojustem w przypadkach, gdy właściwy organ krajowy otrzymuje od OLAF-u informacje dotyczące podejrzeń o nadużycie finansowe, korupcję lub inny rodzaju nielegalnej działalności, o której mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, stanowiącej poważną formę przestępczości i obejmującej co najmniej dwa państwa członkowskie. Środek ten polepsza koordynację między OLAF-em i Eurojustem w przypadkach poważnych międzynarodowych nadużyć finansowych.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 1 a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1 a) Wprowadza się artykuł w brzmieniu:   „Artykuł 3a   Współpraca Urzędu z Eurojustem, Europolem i innymi organizacjami międzynarodowymi   W ramach wykonywania uprawnień przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia Urząd może zawierać umowy o współpracy z Eurojustem i Europolem. Celem tych umów jest sprecyzowanie kompetencji poszczególnych organów oraz określenie ich współpracy w ramach obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.   Urząd może również zawierać umowy o współpracy z innymi organizacjami międzynarodowymi.”
Uzasadnienie
Poprawka nie wymaga uzasadnienia.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 a (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 4 – ustęp 1 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   -a) Ustęp 1 akapit 2 otrzymuje następujące brzmienie:   „Takie dochodzenia wewnętrzne prowadzone są z poszanowaniem zasad Traktatów, w szczególności protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jak również z należytym podejściem do regulaminu pracowniczego na warunkach i zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i w decyzjach przyjętych przez każdą instytucję, organ, urząd, agencję, co nie oznacza, że istnieje inne traktowanie w zakresie gwarancji proceduralnych oraz wszelkich praw osób zainteresowanych niż w przypadku dochodzeń zewnętrznych.”.
Uzasadnienie
Dobrze jest podkreślić, że osoby będące przedmiotem dochodzenia OLAF-u muszą być traktowane jednakowo w odniesieniu do gwarancji proceduralnych i praw, niezależnie od tego czy chodzi o dochodzenie wewnętrzne czy zewnętrzne.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 2 – litera a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Zgodnie z zasadami przewidzianymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 Urząd może przeprowadzać kontrole i inspekcje w obiektach należących do podmiotów gospodarczych w celu uzyskania dostępu do informacji mających związek z faktami, których dotyczy dochodzenie wewnętrzne.” 3. Zgodnie z zasadami przewidzianymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 Urząd może przeprowadzać kontrole i inspekcje w obiektach należących do bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanych podmiotów gospodarczych w celu uzyskania dostępu do informacji mających związek z faktami, których dotyczy dochodzenie wewnętrzne.
Uzasadnienie
Z uwagi na fakt, że zasady dotyczące dochodzeń przewidziane w przedmiotowym rozporządzeniu przywołują zasady przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 2185/96, należy przewidzieć dla rozporządzenia (WE) nr 1073/99 ten sam zakres obowiązywania, co w rozporządzeniu (WE) nr 2185/96 jeżeli chodzi o podmioty gospodarcze, a to w celu poprawy skuteczności dochodzeń prowadzonych przez Urząd.
Poprawka  37 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Urząd może wszcząć postępowanie, jeśli istnieją wystarczająco poważne podejrzenia, że doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego rodzaju wykroczeń, o których mowa w art. 1. W decyzji o tym, czy wszcząć dochodzenie, czy też nie, uwzględnia się priorytety polityki dochodzeniowej Urzędu i jego program działania w dziedzinie dochodzeń, określone zgodnie z art. 11a i art. 12 ust. 5. W decyzji tej bierze się również pod uwagę potrzebę skutecznego wykorzystania zasobów Urzędu i proporcjonalność zastosowanych środków. 1. Urząd może wszcząć postępowanie, jeśli istnieją wystarczająco poważne podejrzenia, że doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego rodzaju wykroczeń, o których mowa w art. 1. W decyzji o tym, czy wszcząć dochodzenie, czy też nie, uwzględnia się priorytety polityki dochodzeniowej Urzędu i jego program działania w dziedzinie dochodzeń, określone zgodnie z art. 11a i art. 12 ust. 5. Uwzględnia się również zawiadomienia anonimowe, jeżeli uzasadniają one wystarczające podejrzenie popełnienia czynu.
Uzasadnienie
Zasada skuteczności ma zastosowanie do samego zarządzania budżetowego. Nie należy stosować jej do decyzji o rozpoczęciu dochodzenia, aby uniknąć za wszelką cenę sytuacji, w której Urząd musi zrezygnować z danego dochodzenia z powodu braku środków na jego prowadzenie. Dodatkowe sformułowanie zmierza do wyjaśnienia, że dochodzenie można wszcząć także na podstawie anonimowych zawiadomień. Na tle skutecznego zwalczania nadużyć finansowych i korupcji anonimowość nie może być przesłanką negatywną, gdyż w przeciwnym razie pojawia się niebezpieczeństwo, że zawiadomienia nie będą składane z obawy przed ujawnieniem nazwiska osoby składającej zawiadomienie.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 1a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   1a. Decyzję o wszczęciu dochodzenia podejmuje dyrektor generalny Urzędu po zasięgnięciu opinii Komitetu Wykonawczego Urzędu oraz zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli legalności, przewidzianymi w art. 14 ust. 2.
Uzasadnienie
Ostateczną decyzję o rozpoczęciu dochodzenia podejmuje dyrektor generalny, po zasięgnięciu opinii Komitetu Wykonawczego Urzędu, zgodnie z procedurą wyszczególnioną w kodeksie postępowania. Zgodnie z obecną praktyką Urzędu Komitet Wykonawczy wydaje opinię dla dyrektora generalnego w chwili rozpoczęcia dochodzenia.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Dochodzenia zewnętrzne wszczyna się na mocy decyzji dyrektora generalnego Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego albo Komisji. Dochodzenia zewnętrzne wszczyna się na mocy decyzji dyrektora generalnego Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego albo instytucji Wspólnot Europejskich albo Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Należy umożliwić również instytucjom zwrócenie się do dyrektora generalnego OLAF-u o wszczęcie dochodzenia.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 4 – akapit drugi a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Przed wszczęciem dochodzenia i przez cały czas jego trwania instytucje, organy, urzędy i agencje udzielają Urzędowi natychmiastowego i automatycznego dostępu do baz danych dotyczących zarządzania wspólnotowymi funduszami oraz do wszelkich innych baz danych i ważnych informacji, co umożliwia Urzędowi weryfikację prawdziwości przekazanych informacji.
Uzasadnienie
Warto wprowadzić podstawę prawną umożliwiającą OLAF-owi natychmiastowy i automatyczny dostęp do baz danych i wszelkich innych istotnych informacji na etapie wstępnej oceny informacji. Wiarygodność przekazanych informacji jest szybko weryfikowana, poprawia się również skuteczność dochodzenia, jeżeli takowe zostanie następnie otwarte.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera a) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka a) W ust. 1 i 3 wyraz „dyrektor” zastępuje się wyrazami „dyrektor generalny”. a) Ustęp 1 otrzymuje następujące brzmienie:   „1. Dyrektor generalny Urzędu kieruje prowadzeniem dochodzeń. Może on w drodze pisemnej decyzji przyznać dyrektorowi operacyjnemu Urzędu uprawnienia do kierowania prowadzeniem dochodzeń. Dochodzenia prowadzone są z upoważnienia dyrektora generalnego Urzędu i pod jego zwierzchnictwem przez wyznaczonych pracowników Urzędu.”.
Uzasadnienie
Należy wyraźnie przewidzieć dla dyrektora generalnego uprawnienia do upoważnienia dyrektora Urzędu do kierowania dochodzeniami, jak przewidziano w podręczniku OLAF-u. Warto również wspomnieć, że jest on odpowiedzialny za dochodzenie. Ostateczna decyzja dotycząca zakończenia dochodzenia pozostaje w gestii dyrektora generalnego.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera aa) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   aa) Ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:   „3. W przypadku każdej interwencji wyznaczeni do prowadzenia dochodzenia pracownicy Urzędu posiadają pisemne upoważnienie wystawione przez dyrektora generalnego i określające przedmiot i cel dochodzenia, a także podstawy prawne prowadzenia tych dochodzeń oraz wypływające z tych podstaw kompetencje w zakresie prowadzenia dochodzeń.”.
Uzasadnienie
Aby ułatwić prace dochodzeniowe wyznaczonych pracowników OLAF-u, należy przewidzieć mandat odnoszący się do: przedmiotu i celu dochodzenia, podstaw prawnych dla prowadzenia tych dochodzeń (prawo wspólnotowe i w danym przypadku prawo krajowe), a także kompetencje w zakresie prowadzenia dochodzeń wynikające z tych podstaw.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera ab) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ab) Dodaje się następujący ustęp:   „3 a. W przypadku gdy pracownicy Urzędu wyznaczeni do przeprowadzenia kontroli lub weryfikacji na miejscu w sposób zgodny z zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu (Euratom, WE) nr 2185/96 stwierdzą sprzeciw operatora gospodarczego wobec prowadzenia kontroli, właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego, uprzednio określone przez Urząd jako punkt kontaktowy, zostają o tym bezzwłocznie poinformowane. Na wniosek Urzędu właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego udzielają pracownikom Urzędu wsparcia niezbędnego do wykonania powierzonego im zadania, określonego w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 3. Państwo członkowskie musi dopilnować, by pracownicy Urzędu mieli możliwość dostępu, na takich samych warunkach, jak właściwe organy tego państwa członkowskiego i przy poszanowaniu prawa krajowego, do wszelkich informacji i dokumentów związanych z faktami, o których mowa w art. 1 i które okażą się niezbędne do prawidłowego przebiegu kontroli i weryfikacji na miejscu.”
Uzasadnienie
Z uwagi na pewne trudności z jakimi zetknął się Urząd podczas przeprowadzania kontroli i weryfikacji na miejscu u podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć możliwość zwrócenia się przez OLAF do państwa członkowskiego o niezbędną pomoc, zgodnie z zasadami przewidzianymi w rozporządzeniu 2185/96.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera ac) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ac) Ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie: „4. Pracownicy Urzędu podczas inspekcji, kontroli na miejscu oraz dochodzeń przyjmują sposób postępowania zgodny z zasadami i praktyką, którym podlegają pracownicy dochodzeniowi danego państwa członkowskiego, z regulaminem pracowniczym i decyzjami określonymi w art. 4 ust. 1 akapit drugi. Pracownicy Urzędu postępują zgodnie z zasadą bezstronności. Jeżeli w ramach działań dochodzeniowych mogą oni znaleźć się w sytuacji konfliktu interesów, informują o tym bezzwłocznie dyrektora generalnego. Dyrektor generalny podejmuje decyzję co do istnienia lub braku konfliktu interesów. W odpowiednim przypadku wydaje on polecenie zastąpienia danego pracownika.”
Uzasadnienie
Uwzględniając orzecznictwo wspólnotowe w tej dziedzinie, należy wyraźnie stwierdzić, że pracownik nie może prowadzić czynności dochodzeniowych w razie wystąpienia konfliktu interesów. Chodzi zresztą o zasadę, która widnieje w księdze Urzędu.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera ad) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ad) Ustęp 5 otrzymuje następujące brzmienie:   „5. Dochodzenia prowadzone są nieprzerwanie przez okres, który musi być proporcjonalny do okoliczności i złożoności sprawy. Pracownicy Urzędu muszą zagwarantować, że dochodzenie prowadzone jest przez nich w sposób umożliwiający zabezpieczenie i zachowanie elementów dowodowych. W razie potrzeby, w przypadku istnienia ryzyka utraty elementów dowodowych, mogą oni zwrócić się do właściwych organów zainteresowanego państwa członkowskiego o powzięcie, zgodnie z prawem krajowym, wszelkich niezbędnych środków zabezpieczających lub wykonawczych.”
Uzasadnienie
Z uwagi na fakt, że działalność dochodzeniowa OLAF-u stanowi często fazę przygotowawczą dla krajowych procedur następczych oraz że wśród powodów odmowy nadania biegu zaleceniom OLAF-u znajduje się brak dowodów, należy uściślić, że dochodzenie OLAF-u musi być prowadzone szybko i w celu zachowania elementów dowodowych, nie naruszając odpowiedniego prawa krajowego i zgodnie z postanowieniami prawa wspólnotowego (rozporządzenie 2185/96).
Poprawka  46 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 5a – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 5 a. Z chwilą, gdy dochodzenie wykaże, że w nielegalną działalność może być zamieszany członek, kierownik, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony w instytucji, organie, urzędzie lub agencji albo że wskazane może być podjęcie środków zabezpieczających lub administracyjnych dla ochrony interesów Unii, instytucja taka, organ, urząd lub agencja informowana jest o przebiegu toczącego się dochodzenia. Przekazywane informacje obejmują następujące elementy: 5a. Z chwilą, gdy dochodzenie wykaże, że w nielegalną działalność może być zamieszany członek, kierownik, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony w instytucji, organie, urzędzie lub agencji albo że wskazane może być podjęcie środków zabezpieczających lub administracyjnych dla ochrony interesów Unii, Urząd bezzwłocznie informuje taką instytucję, organ, urząd lub agencję o przebiegu toczącego się dochodzenia. Przekazywane informacje obejmują następujące elementy: a) tożsamość osoby lub osób, przeciwko którym toczy się dochodzenie, oraz streszczenie sprawy; a) tożsamość osoby lub osób, przeciwko którym toczy się dochodzenie, oraz streszczenie sprawy; b) wszelkie informacje, które mogą pomóc instytucji, organowi, urzędowi lub agencji w podjęciu decyzji o ewentualnym zastosowaniu środków zabezpieczających lub administracyjnych dla ochrony interesów Unii; b) wszelkie informacje, które mogą pomóc instytucji, organowi, urzędowi lub agencji w podjęciu decyzji o ewentualnym zastosowaniu środków zabezpieczających lub administracyjnych dla ochrony interesów Unii oraz, w stosownych przypadkach, wskazanie terminów zastosowania środków zabezpieczających lub administracyjnych; c) wszelkie zalecane środki konieczne do zachowania poufności. c) wszelkie zalecane środki konieczne do zachowania poufności.
Uzasadnienie
Należy zapewnić bezzwłoczne przekazywanie danej instytucji informacji dotyczących udziału urzędników. Należy także przewidzieć możliwość wskazywania przez OLAF terminów podejmowania środków zachowawczych lub administracyjnych.
Poprawka  47 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 5 a – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Możliwe jest odstąpienie od powiadomienia instytucji, odnośnego organu, urzędu lub agencji w sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy dla dobra dochodzenia lub w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych należących do zakresu kompetencji krajowych organów sądowych, zgodnie z prawem krajowym mającym zastosowanie do dochodzeń. Dyrektor generalny uzasadnia swoją decyzję zgodnie z art. 14 ust. 2.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć możliwość odstąpienia od powiadomienia przez Urząd, jak przewidziano w dawnym art. 4 ust. 5 akapit 2.
Poprawka  48 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 5a – akapit drugi
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka Instytucja, organ, urząd lub agencja decydują o ewentualnym zastosowaniu środków zabezpieczających lub administracyjnych, biorąc pod uwagę znaczenie, jakie ma fakt zagwarantowania skuteczności dochodzenia oraz zalecane przez Urząd środki konieczne do zachowania poufności.” Instytucja, organ, urząd lub agencja decydują o ewentualnym zastosowaniu środków zabezpieczających lub administracyjnych, biorąc pod uwagę znaczenie, jakie ma fakt zagwarantowania skuteczności dochodzenia oraz zalecane przez Urząd środki konieczne do zachowania poufności. Instytucja, organ, urząd lub agencja niezwłocznie informują Urząd o decyzji podjęcia ewentualnych środków na mocy niniejszego artykułu lub, w razie potrzeby, o konieczności wszczęcia uzupełniającej procedury dyscyplinarnej w sprawie faktów, co do których instytucja, organ, urząd lub agencja posiadają takie uprawnienia na mocy Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich. Uzupełniająca procedura dyscyplinarna może zostać wszczęta po konsultacjach z Urzędem.
Uzasadnienie
Należy wzmocnić ramy, w jakich odbywa się przepływ informacji między instytucjami i OLAF-em. Jeżeli dana instytucja stwierdzi, że przekazane przez OLAF informacje powinny być przedmiotem uzupełniającej procedury dyscyplinarnej z tytułu jej wyłącznych kompetencji, informuje o tym OLAF. Jeżeli OLAF stwierdzi, że nie ingeruje to w przebieg jego dochodzenia, dochodzenie dyscyplinarne jest rozpoczynane w celu przyspieszenia zastosowania środków dyscyplinarnych.
Poprawka  49 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4 – litera b a (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 6 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   W ust. 6 dodaje się akapit pierwszy a w następującym brzmieniu:   „Pracownicy Urzędu mogą zwrócić się do właściwych organów państw trzecich o pomoc w wypełnianiu swoich obowiązków, zgodnie z postanowieniami umów o współpracy zawartych z tymi państwami. Mogą również zwrócić się o pomoc w wypełnianiu swoich obowiązków do organizacji międzynarodowych, zgodnie z postanowieniami zawartych z nimi umów.”
Uzasadnienie
Z uwagi na rosnącą liczbę dochodzeń zewnętrznych w dziedzinie pomocy zewnętrznej należy wspomnieć o postanowieniach w dziedzinie pomocy dla OLAF-u. Odnosi się to również do właściwych organów państw trzecich, zgodnie z zawartymi z nimi porozumieniami o współpracy.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 4 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 6 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 7. W przypadku stwierdzenia, że dochodzenia nie można zamknąć w ciągu dwunastu miesięcy od daty jego wszczęcia dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o jego przedłużeniu o maksymalnie sześć miesięcy. Przed podjęciem takiej decyzji zasięga opinii doradcy ds. weryfikacji, o którym mowa w art. 14. Ten w ciągu piętnastu dni roboczych przekazuje dyrektorowi generalnemu Urzędu swoją opinię, w której ocenia, czy toczące się dochodzenie jest zgodne z art. 6 ust. 5, oraz czy powody przedłużenia dochodzenia przez dyrektora generalnego Urzędu są uzasadnione, dołączając wszelkie zalecenia, jakie uzna za przydatne w odniesieniu do dochodzenia. Doradca ds. weryfikacji przekazuje kopię swojej decyzji do sekretariatu generalnego zainteresowanej instytucji, organu, urzędu lub agencji oraz do Komitetu Nadzoru. 7. W przypadku stwierdzenia, że dochodzenia nie można zamknąć w ciągu dwunastu miesięcy od daty jego wszczęcia dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o jego przedłużeniu o maksymalnie sześć miesięcy. Dyrektor generalny Urzędu upewnia się o konieczności przedłużenia dochodzenia. Przed podjęciem takiej decyzji dyrektor generalny informuje Komitet Nadzoru o powodach, ze względu na które nie można jeszcze zamknąć dochodzenia i o przewidywanym terminie jego zakończenia. W razie potrzeby decyzję o przedłużeniu dochodzenia można na tych samych warunkach podjąć kilkakrotnie. Jeżeli dochodzenie nie zostało zamknięte w terminie 18 miesięcy od jego otwarcia, Komitet Nadzoru informowany jest przez dyrektora generalnego o powodach, ze względu na które dochodzenie nie mogło jeszcze zostać zamknięte, wydaje opinię w sprawie przedłużenia dochodzenia oraz, w stosownych przypadkach, w sprawie dalszego prowadzenia dochodzenia.   Komitet Nadzoru przekazuje kopię swojej opinii zainteresowanej instytucji, organowi, urzędowi lub agencji. Od przekazania jej można odstąpić w sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy dla dobra dochodzenia lub na mocy prawa krajowego mającego zastosowanie do dochodzeń.   Dyrektor generalny Urzędu przedstawia władzy budżetowej sprawozdanie roczne dotyczące powodów, ze względu na które nie było możliwe zamknięcie dochodzeń w terminie 30 miesięcy od ich otwarcia. Komitet Nadzoru przekazuje władzy budżetowej swoją opinię w sprawie tych powodów.
Uzasadnienie
Odpowiedzialność przedłużenia dochodzenia poza okres 12 miesięcy spoczywa na dyrektorze generalnym. Jeżeli dochodzenie nie może zostać zamknięte w ciągu 24 miesięcy konieczne jest przewidzenie możliwości wydania opinii dla dyrektora generalnego przez komitetu nadzoru. Opinia ta jest przekazywana odnośnej instytucji w celu umożliwienia jej zapoznania się ze stanem zaawansowania dochodzenia, z wykluczeniem wyjątkowych przypadków.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4a) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   4a) Art. 7 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:   „1. Instytucje, organy, urzędy i agencje przesyłają bezzwłocznie do Urzędu każdą informację dotyczącą możliwych przypadków nadużyć finansowych lub korupcji bądź każdej innej nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Wspólnoty Europejskiej.”
Uzasadnienie
Należy uściślić, że nielegalna działalność, o której można informować Urząd musi ograniczać się do działalności naruszającej interesy finansowe Wspólnoty. Chodzi o uściślenie zakresu uprawnień Urzędu.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 4b) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   4b) Art. 7 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:   „2. Instytucje, organy, urzędy i agencje i, tak dalece jak pozwala na to prawo krajowe, państwa członkowskie przesyłają na wniosek Urzędu lub z własnej inicjatywy każdy będący w ich posiadaniu dokument lub informację dotyczący prowadzonego dochodzenia [...].”.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć, że instytucje, organy, urzędy i agencje wspólnotowe, a także państwa członkowskie zgodnie ze swoim prawem krajowym przekazują Urzędowi wszelkie dokumenty lub informacje związane z toczącymi się dochodzeniami, bez rozróżnienia między dochodzeniami wewnętrznymi a zewnętrznymi.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. W trakcie dochodzenia Urząd poszukuje zarówno dowodów obciążających, jak i uniewinniających. 1. W trakcie dochodzenia Urząd poszukuje zarówno dowodów obciążających, jak i uniewinniających. Dochodzenia prowadzone są w sposób obiektywny i bezstronny, z poszanowaniem zasady domniemania niewinności oraz gwarancji proceduralnych wymienionych w kodeksie postępowania, o którym mowa w art. 15a.
Uzasadnienie
Z uwagi na orzecznictwo wspólnotowe w tej dziedzinie należy sprecyzować, że dochodzenia Urzędu muszą być prowadzone w poszanowaniu pewnych zasad proceduralnych i praw jednostek.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7a – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Z chwilą, gdy dochodzenie wykaże, że w sprawę może być zamieszany członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony przez instytucję, organ, urząd, agencję lub podmiot gospodarczy, osoba taka jest o tym fakcie informowana, o ile nie zakłóci to przebiegu dochodzenia. 2. Z chwilą, gdy dochodzenie wykaże, że w sprawę może być zamieszany członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony przez instytucję, organ, urząd, agencję lub podmiot gospodarczy, osoba taka jest o tym fakcie informowana, o ile nie zakłóci to przebiegu dochodzenia. W żadnym wypadku nie można na podstawie przeprowadzonego dochodzenia wyciągać żadnych wniosków odnoszących się imiennie do osoby fizycznej lub prawnej, jeśli osoba taka nie miała wcześniej możliwości złożenia zeznań w sprawie faktów jej dotyczących. Streszczenie takich faktów należy podać w wezwaniu do złożenia zeznań. W trakcie składania zeznań osobie zamieszanej w sprawę może towarzyszyć inna osoba, przez nią wybrana. Wszystkie osoby, których osobiście dotyczy dane dochodzenie, mają prawo do składania zeznań w wybranym przez siebie języku urzędowym Wspólnoty; urzędnicy lub pracownicy instytucji wspólnotowych mogą zostać jednak poproszeni o złożenie zeznań w języku urzędowym Wspólnoty, którym biegle władają. Osoby fizyczne i prawne mają prawo do nieskładania zeznań na swoją niekorzyść. W żadnym wypadku, przed sporządzeniem sprawozdania końcowego z dochodzenia nie można na podstawie przeprowadzonego dochodzenia wyciągać żadnych wniosków odnoszących się imiennie do osoby fizycznej lub prawnej, jeśli osoba taka nie miała wcześniej możliwości złożenia, w formie pisemnej lub podczas przesłuchania przed wyznaczonymi pracownikami Urzędu, zeznań w sprawie faktów jej dotyczących. Streszczenie takich faktów należy podać w wezwaniu do złożenia zeznań skierowanym do zainteresowanej osoby, która przekazuje swoje uwagi w terminie wskazanym przez Urząd. W trakcie składania zeznań osobie zamieszanej w sprawę może towarzyszyć inna osoba, przez nią wybrana. Wszystkie osoby, których osobiście dotyczy dane dochodzenie, mają prawo do składania zeznań w wybranym przez siebie języku urzędowym Wspólnoty; urzędnicy lub pracownicy instytucji wspólnotowych mogą zostać jednak poproszeni o złożenie zeznań w języku urzędowym Wspólnoty, którym biegle władają. Osoby fizyczne i prawne mają prawo do nieskładania zeznań na swoją niekorzyść. W sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy dla dobra dochodzenia i w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów lub (w przypadku dochodzenia zewnętrznego) w kompetencji właściwego organu krajowego – dyrektor generalny Urzędu może zadecydować o odroczeniu terminu wezwania do złożenia zeznań przez osobę osobiście zamieszaną w sprawę. Uprzednio zasięga on opinii doradcy ds. weryfikacji, który podejmuje decyzję na podstawie art. 14 ust. 3. W przypadku dochodzeń wewnętrznych dyrektor generalny Urzędu podejmuje taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba. W sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy dla dobra dochodzenia lub w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów lub (w przypadku dochodzenia zewnętrznego) w kompetencji właściwego organu krajowego – dyrektor generalny Urzędu może zadecydować o odroczeniu terminu wezwania do złożenia zeznań przez osobę osobiście zamieszaną w sprawę, zgodnie z przepisami w dziedzinie kontroli legalności, o której mowa w art. 14. W przypadku dochodzeń wewnętrznych dyrektor generalny Urzędu podejmuje taką decyzję po poinformowaniu o niej instytucji, organu, urzędu lub agencji, w której zatrudniona jest dana osoba.   Instytucja, organ, urząd lub agencja decydują o ewentualnym zastosowaniu środków zabezpieczających lub administracyjnych, biorąc pod uwagę znaczenie, jakie ma fakt zagwarantowania skuteczności dochodzenia oraz zalecane przez Urząd środki konieczne do zachowania poufności. Instytucja, organ, urząd lub agencja w razie potrzeby niezwłocznie informują Urząd o decyzji podjęcia środków na mocy niniejszego artykułu lub o konieczności wszczęcia uzupełniającej procedury dyscyplinarnej w sprawie faktów, co do których instytucja, organ, urząd lub agencja posiadają takie uprawnienia na mocy Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Uzasadnienie
Przepis ten wprowadza podstawowe dla osoby objętej dochodzeniem prawo przedstawiania swoich uwag odnośnie do wniosków sprawozdania końcowego przed jego przyjęciem. Ustala on również wyjątki, zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi dochodzeń i po dokonaniu kontroli legalności.
Poprawka  55 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7a – ustęp 3
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka 3. Wezwanie do złożenia zeznań, czy to przez świadka, czy to osobę osobiście zamieszaną w sprawę w rozumieniu ust. 2, musi zostać wysłane z wyprzedzeniem co najmniej ośmiu dni roboczych; termin ten może ulec skróceniu za zgodą zainteresowanego. W zaproszeniu wymienia się prawa przysługujące osobie przesłuchiwanej. Urząd sporządza protokół z całego przesłuchania, udostępniając go przesłuchiwanemu do zatwierdzenia lub w celu wprowadzenia dodatkowych uwag. 3. Wezwanie do złożenia zeznań, czy to przez świadka, czy to osobę osobiście zamieszaną w sprawę w rozumieniu ust. 2, musi zostać wysłane z wyprzedzeniem co najmniej dziesięciu dni roboczych; termin ten może ulec skróceniu za wyraźną zgodą wezwanego. W zaproszeniu wymienia się prawa przysługujące osobie przesłuchiwanej. Urząd sporządza protokół z całego przesłuchania, udostępniając go przesłuchiwanemu do zatwierdzenia lub w celu wprowadzenia dodatkowych uwag. Jeśli w trakcie przesłuchania okaże się, że osoba przesłuchiwana może mieć związek z faktami rozpatrywanymi w dochodzeniu, natychmiastowe zastosowanie mają zasady proceduralne przewidziane w ust. 2. Jeśli w trakcie przesłuchania pojawią się informacje, że osoba przesłuchiwana może mieć związek z faktami rozpatrywanymi w dochodzeniu, natychmiastowe zastosowanie mają zasady proceduralne przewidziane w ust. 2.
Uzasadnienie
Przewiduje się celowo dłuższy termin na wysłanie wezwania. Poza tym od momentu, w którym osoba bezpośrednio zamieszana korzysta już z gwarancji, uściśla się, że jedynie w stosunku do osoby przesłuchiwanej jako świadek, a która musi być traktowana jako osoba zamieszana w przedmiotowe wydarzenia, mają zastosowanie gwarancje, o których mowa w art. 7a ust. 2.
Poprawka  56 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5
Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999
Artykuł 7 a – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Gwarancje proceduralne przewidziane w niniejszym artykule stosują się bez względu na: 4. Gwarancje proceduralne przewidziane w niniejszym artykule stosują się bez względu na: a) rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów lub wszelkich odnośnych przepisów krajowych; a) rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, z Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej lub innych przepisów krajowych czy wspólnotowych, w tym Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich; b) prawa i obowiązki wynikające z regulaminu pracowniczego. b) prawa i obowiązki wynikające ze Statutu posła do Parlamentu Europejskiego lub regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Uzasadnienie
Należy wskazać z większą precyzją, jakie są podstawy większych gwarancji dla osób, których dotyczy dochodzenie.
Poprawka  57 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Jeśli w wyniku dochodzenia nie zostanie postawiony żaden zarzut wobec członka, kierownika, urzędnika lub innego pracownika zatrudnionego przez instytucję, organ, urząd, agencję UE lub podmiot gospodarczy, dochodzenie przeciwko takiej osobie zostaje ostatecznie zamknięte decyzją dyrektora generalnego Urzędu, który informuje o tym na piśmie zainteresowaną osobę oraz odpowiednio jej instytucję, organ, urząd lub agencję. Jeśli w wyniku dochodzenia nie zostanie postawiony żaden zarzut wobec członka, kierownika, urzędnika lub innego pracownika zatrudnionego przez instytucję, organ, urząd, agencję UE lub podmiot gospodarczy, dochodzenie przeciwko takiej osobie zostaje ostatecznie zamknięte decyzją dyrektora generalnego Urzędu, który informuje o tym na piśmie zainteresowaną osobę w terminie dziesięciu dni roboczych od dnia podjęcia decyzji oraz odpowiednio jej instytucję, organ, urząd lub agencję.
Uzasadnienie
Należy podkreślić możliwość jak najszybszego informowania o ostatecznym zamknięciu dochodzenia zainteresowanych osób, a w przypadku urzędnika instytucji, do której należy.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 7 c (nowy)
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka   „Artykuł 7 c Aby umożliwić obiektywne informowanie podatników europejskich i zagwarantować wolność prasy, wszystkie organy Unii Europejskiej biorące udział w pracach dochodzeniowych muszą przestrzegać zasad ochrony źródeł dziennikarskich zgodnie z prawem krajowym.
Uzasadnienie
Sprawa „Tillack”, w której postępowanie sądowe dotyczyło niemieckiego dziennikarza, który ujawnił korupcję w jednej z instytucji Unii Europejskiej świadczy o poważnych brakach w dziedzinie ochrony źródeł w instytucjach Unii Europejskiej. Swoboda informacji i wypowiedzi dziennikarzy, którzy badają sposób w jaki instytucje Unii Europejskiej zarządzają pieniędzmi musi być wyraźnie zagwarantowana, tak jak to ustalił Europejski Trybunał Praw Człowieka w orzeczeniu z dnia 27 listopada 2007 r.
Poprawka  59 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 8a – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o odstąpieniu od powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie w sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy oraz zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów sądowych. W przypadku dochodzeń wewnętrznych podejmuje on taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba. Dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o odstąpieniu od powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie w sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy lub zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów sądowych, zgodnie z prawem krajowym mającym zastosowanie do dochodzeń. W przypadku dochodzeń wewnętrznych podejmuje on taką decyzję po poinformowaniu o niej w stosownej formie instytucji, organu, urzędu lub agencji, w której zatrudniona jest dana osoba.
Uzasadnienie
Przypadki wymagające zachowania bezwzględnej tajemnicy lub zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów sądowych muszą być rozpatrywane przez dyrektora generalnego zgodnie z odpowiednim prawem krajowym. W rezultacie można odroczyć poinformowanie danej osoby o przekazaniu ostatecznego sprawozdania z dochodzenia, jeżeli wymaga tego procedura krajowa.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 8 a – akapit trzeci
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Jeśli osoba, której osobiście dotyczy dochodzenie, uważa, że przewidziane w art. 6 ust. 5 i art. 7a gwarancje proceduralne zostały zaniedbane na tyle, że może to mieć wpływ na wynik dochodzenia, osoba taka może w ciągu dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosków ze sprawozdania końcowego zwrócić się do doradcy ds. weryfikacji o wydanie opinii w tej sprawie. Jeśli osoba, której osobiście dotyczy dochodzenie, uważa, że przewidziane w art. 6 ust. 5 i art. 7a gwarancje proceduralne zostały zaniedbane na tyle, że może to mieć wpływ na wynik dochodzenia, osoba taka może w ciągu dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosków ze sprawozdania końcowego zwrócić się do dyrektora generalnego o wydanie opinii w tej sprawie, zgodnie z art. 14a.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 – litera a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 9 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Po zakończeniu dochodzenia Urząd opracowuje z upoważnienia dyrektora generalnego sprawozdanie zawierające w szczególności opis przebiegu dochodzenia, podstawę prawną, ujawnione fakty i ich kwalifikacje prawną, ewentualne straty finansowe oraz wnioski z dochodzenia wraz z zaleceniami co do działań, które należy dalej podjąć. Po zakończeniu dochodzenia Urząd opracowuje z upoważnienia dyrektora generalnego sprawozdanie zawierające opis przebiegu dochodzenia, zastosowane środki dochodzeniowe, podstawę prawną, ujawnione fakty i ich kwalifikacje prawną oraz wnioski z dochodzenia wraz z zaleceniami co do działań, które należy dalej podjąć. W sprawozdaniu tym wskazane są szacowane straty finansowe oraz kwoty do odzyskania. W kodeksie postępowania, o którym mowa w art. 15a, wymienione są wszystkie pozostałe elementy, które mają zostać ujęte w sprawozdaniu celem odzyskania kwot, za które odpowiedzialni są urzędnicy zatwierdzający.
Uzasadnienie
Poszczególne elementy tego sprawozdania są już wymienione w podręczniku OLAF-u. Z uwagi na znaczenie odzyskiwania kwot oprócz zastosowanych środków dochodzeniowych należy wspomnieć również o szacowanych stratach finansowych (zawsze chodzi o szacunki). Kwota do odzyskania powinna figurować w sprawozdaniu. Kodeks postępowania w przypadku dochodzeń OLAF-u musi, w ten sam sposób, wymieniać wszystkie elementy do uwzględnienia w końcowym sprawozdaniu z dochodzenia do celów odzyskania.
Poprawka  62 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 9 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Sprawozdania sporządzone w następstwie dochodzenia zewnętrznego i wszelkie związane z nimi, przydatne dokumenty przesyła się Komisji oraz właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich, zgodnie z zasadami dotyczącymi dochodzeń zewnętrznych. O ile prawo krajowe nie stanowi inaczej, właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich informują dyrektora generalnego o działaniach podjętych na podstawie przesłanych im sprawozdań.” 3. Sprawozdania sporządzone w następstwie dochodzenia zewnętrznego i wszelkie związane z nimi, przydatne dokumenty przesyła się Komisji oraz właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich, zgodnie z zasadami dotyczącymi dochodzeń zewnętrznych. O ile prawo krajowe nie stanowi inaczej, właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich informują dyrektora generalnego o działaniach podjętych na podstawie przesłanych im sprawozdań. W tym celu przekazują one dyrektorowi generalnemu Urzędu co sześć miesięcy lub, w stosownych przypadkach, w terminie ustalonym przez dyrektora generalnego, sprawozdanie z poczynionych postępów.
Uzasadnienie
Z uwagi na brak regularnie przekazywanych OLAF-owi informacji w ramach związanych z dochodzeniami działań następczych, należy przewidzieć przekazywanie przez właściwe organy dwa razy do roku sprawozdania w sprawie postępów dokonanych w związku z biegiem nadanym sprawozdaniom przekazanym przez OLAF.
Poprawka  63 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 9 – ustęp 3 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Urząd przekazuje właściwym organom państw trzecich, zgodnie z umowami o współpracy i wzajemnej pomocy zawartymi z Komisją, a także organizacjom międzynarodowym, zgodnie z umowami zawartymi przez nie z Komisją, wnioski i zalecenia zawarte w sprawozdaniu sporządzonym w wyniku dochodzenia zewnętrznego oraz wszelkie dotyczące go przydatne dokumenty. Komisja dopilnowuje, by właściwe organy państw trzecich, określone w umowach o współpracy i wzajemnej pomocy jako punkty kontaktowe Urzędu, informowały dyrektora generalnego Urzędu, w zakresie w jakim zezwala na to prawo krajowe, o działaniach podjętych w następstwie wniosków i zaleceń zawartych w sprawozdaniu końcowym z dochodzenia. Komisja dopilnowuje również, by organizacje międzynarodowe informowały dyrektora generalnego Urzędu o działaniach podjętych w następstwie wniosków i zaleceń zawartych w sprawozdaniu końcowym z dochodzenia. W tym celu przekazują one dyrektorowi generalnemu Urzędu co sześć miesięcy lub, w stosownych przypadkach, w terminie ustalonym przez dyrektora generalnego, sprawozdanie z poczynionych postępów.
Uzasadnienie
Z uwagi na rosnące znaczenie zewnętrznych dochodzeń Urzędu należy ustalić w niniejszym rozporządzeniu podstawę prawną umożliwiającą Urzędowi przekazywanie końcowych sprawozdań z dochodzenia właściwym organom krajów trzecich i organizacjom międzynarodowym, a także uzyskiwanie informacji na temat działań następczych. Komisja przyjmuje wszelkie przepisy dla umożliwienia takiej wymiany.
Poprawka  64 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 8 – litera c Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 9 – ustęp 3a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3a. Jeśli sprawozdanie sporządzone w następstwie dochodzenia wewnętrznego wykazuje istnienie faktów, które mogłyby stanowić podstawę postępowania karnego, sprawozdanie takie przekazuje się organom sądowym zainteresowanego państwa członkowskiego. Dyrektor generalny może jednak zdecydować o nieprzekazywaniu sprawozdania końcowego organom sądowym, jeśli uzna, że ze względu przede wszystkim na charakter faktów, ich niewielkie znaczenie lub niski poziom straty finansowej bardziej odpowiednie w danej sytuacji jest podjęcie działań wewnętrznych. We wszystkich tego typu przypadkach przekazuje on sprawozdanie końcowe zainteresowanej instytucji lub organowi zgodnie z ust. 4. O każdej właściwie uzasadnionej decyzji o nieprzekazywaniu sprawozdania końcowego do organów sądowych dyrektor generalny informuje Komitet Nadzoru i doradcę ds. weryfikacji.” 3a. Jeśli sprawozdanie sporządzone w następstwie dochodzenia wewnętrznego ujawnia informacje o faktach, które mogłyby stanowić podstawę postępowania karnego, sprawozdanie takie przekazuje się organom sądowym zainteresowanego państwa członkowskiego oraz, bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących postępowania sądowego, zainteresowanej instytucji lub organowi zgodnie z ust. 4.
Uzasadnienie
Jest to uściślenie. Dochodzenia w sprawie faktów, które mogłyby stanowić podstawę postępowania karnego leżą w gestii krajowych władz sądowniczych. Dyrektor generalny Urzędu kieruje dochodzeniami administracyjnymi. Jeżeli uzna, że fakty mogłyby stanowić podstawę postępowania karnego musi je przekazać właściwym organom. Odnośna instytucja jest informowana, zgodnie z prawem krajowym.
Poprawka  65 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 8 ca) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 9 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ca) Ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie: „4. Sprawozdanie sporządzone w następstwie dochodzenia wewnętrznego i wszystkie dotyczące go przydatne dokumenty przesyłane są danej instytucji, organowi, urzędowi lub agencji. Instytucje, organy, urzędy i agencje podejmują takie działania, w szczególności dyscyplinarne i prawne, które wymagane są wynikami dochodzenia wewnętrznego i informują o nich dyrektora generalnego Urzędu [...]. W tym celu przekazują one dyrektorowi generalnemu Urzędu co sześć miesięcy lub, w stosownych przypadkach, w terminie ustalonym przez dyrektora generalnego, sprawozdanie z poczynionych postępów.”
Uzasadnienie
Celem ujednolicenia między instytucjami, organami, urzędami i agencjami oraz właściwymi organami państw członkowskich praktyki informowania o działaniach podjętych w następstwie wniosków końcowego sprawozdania z dochodzenia należy także dla instytucji określić możliwość sporządzania sprawozdania o podjętych działaniach i poczynionych postępach, składanego dyrektorowi generalnemu Urzędu i zawierającego wkład IDOC (z ramienia Komisji).
Poprawka  66 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Decyzję o przekazaniu podejmuje dyrektor generalny Urzędu po zasięgnięciu opinii komitetu wykonawczego Urzędu, zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli legalności, ustanowionymi w art. 14 ust. 2.
Uzasadnienie
Należy wprowadzić kontrolę legalności przekazywania informacji właściwym organom państw członkowskich. Przed podjęciem decyzji dyrektor generalny musi zasięgnąć opinii komitetu wykonawczego OLAF-u.
Poprawka  67 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 – ustęp 2 – akapit pierwszy a
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka   Decyzję o przekazaniu podejmuje dyrektor generalny Urzędu po zasięgnięciu opinii komitetu wykonawczego Urzędu, zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli legalności, ustanowionymi w art. 14 ust. 2.
Uzasadnienie
Należy wprowadzić kontrolę legalności przekazywania informacji właściwym organom państw członkowskich. Przed podjęciem decyzji dyrektor generalny musi zasięgnąć opinii komitetu wykonawczego OLAF-u.
Poprawka  68 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Przed przekazaniem informacji, o których mowa w akapicie pierwszym, Urząd daje osobie zamieszanej w dochodzenie okazję do złożenia zeznań w sprawach, które jej dotyczą na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w art. 7a ust. 2 akapit drugi i trzeci. Przed przekazaniem informacji, o których mowa w akapicie pierwszym i pod warunkiem, że nie zaszkodzi to przebiegowi dochodzenia, Urząd daje osobie zamieszanej w dochodzenie okazję do złożenia zeznań w sprawach, które jej dotyczą na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w art. 7a ust. 2 akapit drugi i trzeci.
Poprawka  69 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9a) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   9a) W art. 10 dodaje się ustęp 3 a w następującym brzmieniu:   « 4. Wymiana informacji i współpraca między Urzędem a właściwymi organami państw członkowskich, a także działania i środki podejmowane lub wdrażane na podstawie przekazywanych im informacji podlegają regularnej analizie w ramach procedury konsultacji ustanowionej w art. 11a.”
Uzasadnienie
Wymiana informacji i współpraca między właściwymi organami Urzędu wynikająca z praktyki operacyjnej Urzędu stanowi element wymagający regularnej analizy między instytucjami w celu określenia rozwiązań operacyjnych mogących poprawić środowisko pracy Urzędu.
Poprawka  70 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9b) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10a – ustęp 1 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   9b) Dodaje się art. 10a ust. 1 w następującym brzmieniu:   „Artykuł 10a   Wymiana informacji między Urzędem a zainteresowanymi instytucjami   1. Dyrektor generalny Urzędu informuje okresowo, co najmniej raz w roku, Parlament Europejski, Radę, Komisję i Trybunał Obrachunkowy o wynikach dochodzeń prowadzonych przez Urząd, przy zachowaniu ich poufnego charakteru, uzasadnionych praw osób, których dotyczą dochodzenia, i w odpowiednim przypadku wszystkich przepisów krajowych mających zastosowanie do postępowań sądowych.   Dyrektor generalny działa zgodnie z zasadą niezależności, która charakteryzuje jego funkcję.”
Uzasadnienie
W duchu niedawnego orzecznictwa trybunału w tym zakresie należy wprowadzić przepis umożliwiający dyrektorowi generalnemu OLAF-u regularne informowanie zainteresowanych instytucji o wynikach dochodzeń.
Poprawka  71 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9c) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 a – ustęp 2 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   9c) Dodaje się art. 10a ust. 2 w następującym brzmieniu:   „2. Parlament Europejski, Rada, Komisja i Trybunał Obrachunkowy zapewniają przestrzeganie poufności dochodzeń prowadzonych przez Urząd, wraz z wszelkimi prawami zainteresowanych osób i, w przypadku istnienia postępowania sądowego, wszystkich przepisów krajowych mających zastosowanie w takim postępowaniu.”
Uzasadnienie
Instytucje, których dotyczy dane dochodzenie muszą zagwarantować poszanowanie poufnego charakteru dochodzeń prowadzonych przez Urząd i przez właściwe organy, jak również uzasadnione prawa osób, których one dotyczą.
Poprawka  72 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9d) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10 a – ustęp 3 (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   9d) Dodaje się art. 10a ust. 3 w następującym brzmieniu:   « 3. Urząd i zainteresowane instytucje mogą sporządzać umowy w dziedzinie przekazywania wszelkich informacji niezbędnych do wykonania zadań Urzędu, przy poszanowaniu zasad określonych w ust. 1 i 2.”
Uzasadnienie
Obecnie nie istnieje żadna podstawa prawna umożliwiająca OLAF-owi i Parlamentowi Europejskiemu wymianę informacji poufnych. Porozumienie między Komisją a Parlamentem Europejskim z maja 2005 r. nie ma zastosowania do Urzędu. Przepływ informacji jest regulowany Załącznikiem VII Regulaminu Parlamentu Europejskiego. Według opinii Wydziału Prawnego Parlamentu użyteczne byłoby przewidzenie takiej podstawy prawnej, umożliwiającej instytucji wykonywanie swojej misji.
Poprawka  73 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9e) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 10b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   9e) Dodaje się art. 10b w następującym brzmieniu:   „Artykuł 10bPodawanie informacji do wiadomości publicznej     Dyrektor generalny Urzędu zapewnia podawanie informacji do wiadomości publicznej w sposób neutralny, bezstronny i w poszanowaniu zasad ustanowionych w art. 10a.   Kodeks postępowania w ramach dochodzeń OLAF przyjęty na mocy art. 15a niniejszego rozporządzenia wyszczególnia zasady mające na celu zapobieganie nieuprawnionemu ujawnianiu informacji dotyczących działalności operacyjnej Urzędu oraz kary dyscyplinarne, które stosuje się w przypadku nieuprawnionego ujawnienia informacji zgodnie z art. 8 ust. 3.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć przepisy w zakresie polityki komunikacji Urzędu, a także przypomnieć w tym miejscu zasady i elementy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 (at.49), które należy wpisać do kodeksu postępowania (w tym kary dyscyplinarne w przypadku przecieku).
Poprawka  74 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka “1. Komitet Nadzoru zapewnia niezależność Urzędu poprzez regularne monitorowanie prowadzonych działań dochodzeniowych. “1. Komitet Nadzoru zapewnia całkowicie niezależne wykonywanie przez Urząd kompetencji nadanych mu na mocy niniejszego rozporządzenia poprzez regularne monitorowanie prowadzonych działań dochodzeniowych. Komitet Nadzoru: Komitet Nadzoru czuwa nad przestrzeganiem zasad dotyczących przekazywania informacji miedzy Urzędem a instytucjami, organami, urzędami lub agencjami. a) czuwa nad przestrzeganiem zasad dotyczących przekazywania informacji miedzy Urzędem a instytucjami, organami, urzędami lub agencjami; Komitet Nadzoru śledzi postępy w stosowaniu gwarancji proceduralnych i skracaniu czasu trwania dochodzeń na podstawie okresowych statystyk dostarczanych przez dyrektora generalnego Urzędu oraz regularnych opinii i analiz na ten temat sporządzanych przez doradcę ds. weryfikacji w ścisłej współpracy z dyrektorem generalnym. b) śledzi postępy w stosowaniu gwarancji proceduralnych i zmiany czasu trwania dochodzeń na podstawie okresowych statystyk, informacji i sprawozdań z dochodzenia przekazywanych mu przez dyrektora generalnego Urzędu oraz na podstawie opinii sporządzanych przez doradcę ds. weryfikacji;   c) wspiera dyrektora generalnego, czuwając nad zapewnieniem Urzędowi zasobów niezbędnych do wypełniania jego zadań dochodzeniowych;   d) wydaje opinie i zalecenia dotyczące:   – określenia priorytetów dochodzeniowych;   – czasu trwania dochodzeń i działań podjętych w następstwie dochodzeń;   – kodeksu postępowania;   e) wydaje opinie w sprawie wystąpienia dyrektora generalnego przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i sądami krajowymi;   f) wspiera dyrektora generalnego w ramach procedury pojednawczej.   „g) Komitet Nadzoru może wnieść sprawę przeciwko Komisji lub każdej innej instytucji do Trybunału Sprawiedliwości jeżeli uważa, że instytucje te podjęły kroki naruszające niezależność dyrektora generalnego Urzędu.” Komitet przedstawia dyrektorowi Urzędu swoje opinie z inicjatywy własnej lub na wniosek tego ostatniego albo na wniosek instytucji, organu, urzędu bądź agencji, nie ingerując przy tym w przebieg prowadzonych dochodzeń. Składający wniosek otrzymuje kopię takich opinii.” Komitet przedstawia dyrektorowi Urzędu swoje opinie z inicjatywy własnej lub na wniosek tego ostatniego albo na wniosek instytucji, organu, urzędu bądź agencji, nie ingerując przy tym w przebieg prowadzonych dochodzeń. Składający wniosek otrzymuje kopię takich opinii.”
Uzasadnienie
Przepis ten precyzuje zadania do powierzenia Komitetowi Nadzoru, gwarantujące niezależność Urzędu.
Poprawka  75 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera aa) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   aa) Ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:   „2. Jest on złożony z pięciu niezależnych osób z zewnątrz, zajmujących w chwili nominacji wysokie stanowiska we władzach sądowniczych lub śledczych, lub porównywalne stanowiska związane z zakresem działalności Urzędu. Powinny one posiadać wiedzę o funkcjonowaniu instytucji europejskich oraz znać dowolny drugi język urzędowy Unii.”
Uzasadnienie
Kandydaci na członków Komitetu Nadzoru muszą posiadać praktyczne doświadczenie operacyjne w dziedzinie walki z nadużyciami, a także pogłębioną znajomość funkcjonowania instytucji oraz drugiego języka urzędowego UE, z preferencją dla języka roboczego Komisji.
Poprawka  76 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera ab) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ab) W ust. 2 dodaje się akapit w następującym brzmieniu:   „Członkowie Komitetu są mianowani za wspólną zgodą Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Zaproszenie do składania kandydatur jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Pięć osób zostaje wybranych z wstępnej listy kandydatów przedstawionej przez Komisję i zawierającej co najmniej 12 kandydatów.”
Uzasadnienie
Nominacja członków komitetu odbywa się za porozumieniem instytucji, na podstawie listy przedstawionej przez Komisję. W celu zachowania jak największej przejrzystości procedury mianowania członków należy przewidzieć publikację zaproszenia do składania kandydatur.
Poprawka  77 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera ac) (nowa) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ac) Ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie: « 3. Kadencja członków komitetu trwa pięć lat. Nie mogą oni zostać mianowani ponownie. Celem zachowania ciągłości doświadczenia komitetu należy mianować część jego członków z przesunięciem w czasie.”
Uzasadnienie
Należy udzielić mandatu tej samej długości, co mandat dyrektora generalnego Urzędu. Pożądane jednakże byłoby przewidzenie rozpoczęcia kadencji Komitetu Nadzoru w innym czasie niż kadencja dyrektora generalnego Urzędu. Poza tym celem zachowania ciągłości doświadczenia komitetu należy mianować część jego członków z przesunięciem w czasie.
Poprawka  78 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera ad) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   ad) Ustęp 6 otrzymuje następujące brzmienie:   „6. Komitet Nadzoru mianuje swojego przewodniczącego. Przyjmuje on swój regulamin, który przed przyjęciem przedstawia do zaopiniowania Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji. Posiedzenia Komitetu Nadzoru są zwoływane z inicjatywy jego przewodniczącego lub dyrektora generalnego Urzędu. [...] Podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Jego sekretariat jest prowadzony przez Urząd.”
Uzasadnienie
Procedura przyjmowania regulaminu wewnętrznego komitetu wzoruje się na procedurze przewidzianej dla Trybunału Sprawiedliwości. Uwzględnia ona pewne elementy ustalone przez Sąd Pierwszej Instancji, a zwłaszcza wpływ regulaminu wewnętrznego komitetu przy ocenie działań operacyjnych Urzędu. Z myślą o większej elastyczności i o potrzebach Urzędu, nie należy określać liczby posiedzeń komitetu.
Poprawka  79 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 7 – akapit drugi – litera b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka         b) o przypadkach przekazania informacji organom sądowym państwa członkowskiego. b) o przypadkach, w których właściwy organ państw członkowskich nie podjął żadnych zalecanych przez Komitet działań.
Uzasadnienie
Jako że Komitet Nadzoru nie może ingerować w przebieg toczących się dochodzeń należy przewidzieć przeprowadzanie przez doradców sądowych Urzędu mających dostęp do akt dochodzenia wewnętrznych kontroli legalności przekazywania informacji właściwym organom państwa członkowskiego. Postanowienie to zapewnia prawdziwą kontrolę legalności.
Poprawka  80 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 10 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 – ustęp 8
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Komitet Nadzoru przyjmuje co najmniej jedno sprawozdanie z działalności w ciągu roku, dotyczące w szczególności stosowania gwarancji proceduralnych i czasu trwania dochodzeń; sprawozdania te kieruje się do instytucji. Komitet może przedstawiać Parlamentowi, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu sprawozdania dotyczące wyników dochodzeń i działań podejmowanych przez Urząd w ich następstwie.” Komitet Nadzoru przyjmuje co najmniej jedno sprawozdanie z działalności w ciągu roku, dotyczące w szczególności oceny niezależności Urzędu, stosowania gwarancji proceduralnych i czasu trwania dochodzeń; sprawozdania te kieruje się do instytucji. Komitet może przedstawiać Parlamentowi, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu sprawozdania dotyczące wyników dochodzeń i działań podejmowanych przez Urząd w ich następstwie.
Uzasadnienie
Ważne jest zwrócenie się do komitetu o sporządzenie sprawozdania również z oceny niezależności Urzędu.
Poprawka  81 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 11 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 11 a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Zorganizowany dialog z instytucjami Procedura pojednawcza Komitet Nadzoru w ramach zorganizowanego dialogu na szczeblu politycznym spotyka się co najmniej dwa razy w roku oraz na wniosek którejś z instytucji z przedstawicielem wyznaczonym odpowiednio przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w celu ustalenia wspólnych wytycznych. 1. Ustanawia się procedurę pojednawczą pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją. Zorganizowany dialog dotyczy działalności dochodzeniowej Urzędu, w szczególności zaś: 2. Procedura pojednawcza dotyczy: a) sprawozdania rocznego z działalności Komitetu Nadzoru i sprawozdania rocznego z działalności dyrektora generalnego Urzędu; a) stosunków i współpracy między Urzędem i państwami członkowskimi oraz pomiędzy samymi państwami członkowskimi, a w szczególności: b) programu działalności dochodzeniowej; - koordynacji działań podejmowanych zgodnie z art. 1; c) aspektów związanych z priorytetami polityki dochodzeniowej Urzędu; - wdrożenia i stosowania niniejszego rozporządzenia, rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 i rozporządzenia (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich z dnia 26 lipca 1995 r. i związanych z nią protokołów; d) dobrych stosunków z instytucjami, organami, urzędami lub agencjami; - działań podjętych w następstwie sprawozdań końcowych z dochodzeń Urzędu oraz działań podjętych w następstwie przekazania informacji przez Urząd; e) skuteczności działań dochodzeniowych Urzędu i skuteczność prac Komitetu Nadzoru. b) stosunków i współpracy między Urzędem i instytucjami, organami, urzędami i agencjami Unii i Wspólnot Europejskich, w tym Eurojustem i Europolem, w szczególności wsparcia udzielanego przez instytucje Urzędowi oraz działań podjętych w następstwie sprawozdań końcowych z dochodzeń lub w następstwie przekazania informacji przez Urząd; Zorganizowany dialog nie ingeruje w przebieg dochodzeń. c) stosunków i współpracy między Urzędem i właściwymi organami państw trzecich, a także organizacjami międzynarodowymi w ramach umów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu; Urząd podejmuje odpowiednie działania w następstwie opinii wyrażonych w ramach zorganizowanego dialogu. d) aspektów związanych z priorytetami polityki dochodzeniowej Urzędu;   e) sprawozdań i analiz Komitetu Nadzoru.   3. Procedura pojednawcza ma miejsce co najmniej raz do roku oraz na wniosek jednej z instytucji.   4. Dyrektor generalny Urzędu i przewodniczący Komitetu Nadzoru uczestniczą w procedurze pojednawczej. Mogą zostać do niej zaproszeni przedstawiciele Trybunału Obrachunkowego, Eurojustu i Europolu.   5. Procedura pojednawcza jest przygotowywana na jednym lub kilku posiedzeniach roboczych. Posiedzenia są zwoływane na wniosek jednej z instytucji lub na wniosek Urzędu.   6. W żadnym wypadku procedura pojednawcza nie ingeruje w przebieg dochodzeń. Przeprowadza się ją w pełnym poszanowaniu niezależności dyrektora generalnego.   7. Instytucje, organy, urzędy i agencje, Urząd i państwa członkowskie za każdym razem informują podmioty uczestniczące w procedurze pojednawczej o działaniach podjętych w następstwie wniosków wynikających z procedury pojednawczej.
Uzasadnienie
Procedura ta oferuje prawodawcy europejskiemu, władzy budżetowej i Komisji możliwość przedyskutowania różnych aspektów dotyczących walki z nadużyciami. Umożliwia ona znalezienie odpowiednich rozwiązań (operacyjnych, legislacyjnych, instytucjonalnych) dla trudności napotkanych przez Urząd w ramach jego zadań. Procedura ta podejmuje zresztą rozważania Rady nad wnioskiem Komisji (komitologia).
Poprawka  82 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12 a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Po przeprowadzeniu konsultacji z przedstawicielami innych instytucji w trakcie odbywających się w ramach zorganizowanego dialogu spotkań z Komitetem Nadzoru Komisja wyznacza dyrektora generalnego Urzędu na okres siedmiu lat bez możliwości przedłużenia jego kadencji. Konsultacje organizuje się na podstawie listy kandydatów ustalonej przez Komisję w wyniku wcześniej ogłoszonego zaproszenia do składania wniosków. 1. Urzędem kieruje dyrektor generalny wyznaczony przez Komisję na okres pięciu lat z możliwością jednokrotnego przedłużenia.   Parlament Europejski i Rada desygnują za wspólną zgodą dyrektora generalnego z listy 6 kandydatów przedstawionej przez Komisję. Zaproszenie do składania kandydatur jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.   Desygnowanie odbywa się w terminie trzech miesięcy od dnia przedstawienia listy kandydatów przez Komisję. Cała procedura nie może przekroczyć dziewięciu miesięcy i musi rozpocząć się co najmniej na dziewięć miesięcy przed końcem kadencji urzędującego dyrektora, który pozostaje na stanowisku aż do początku kadencji nowego dyrektora generalnego.     Jeżeli Parlament Europejski i/lub Rada nie sprzeciwi się odnowieniu mandatu dyrektora generalnego przynajmniej dziewięć miesięcy przed wygaśnięciem jego pierwszego mandatu, Komisja przystąpi do przedłużenia mandatu dyrektora generalnego. Sprzeciw wobec przedłużenia mandatu powinien być uzasadniony W przeciwnym razie zastosowanie ma procedura nominacji przewidziana w trzecim akapicie niniejszego ustępu.
Poprawka 83 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12 – litera b Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12 – ustęp 2
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka (b) Skreśla się ust. 2. 2. Dyrektor generalny Urzędu zostaje wybrany spośród kandydatów z państw członkowskich, którzy zajmują lub zajmowali wysokie stanowisko w sądownictwie lub stanowisko dochodzeniowe oraz mają co najmniej dziesięcioletnie operacyjne doświadczenie zawodowe na wysokim stanowisku kierowniczym. Znacząca część tego doświadczenia zawodowego została zdobyta w dziedzinie walki z nadużyciami na szczeblu krajowym i/lub wspólnotowym. Powinien on posiadać szeroką wiedzę o funkcjonowaniu instytucji europejskich oraz znać dowolny drugi język urzędowy Unii. Nie może być jakichkolwiek wątpliwości co do jego niezależności.
Uzasadnienie
Stosowne jest wyraźne wskazanie kryteriów, jakie musi spełnić kandydat na stanowisko dyrektora generalnego Urzędu. Ze względów praktycznych należy wymagać znajomości co najmniej jednego języka roboczego Komisji.
Poprawka  84 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12 (c) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12 – ustęp 3
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka (c) W ust. 3 wyraz „dyrektor” zastępuje się wyrazami „dyrektor generalny”. (c) Ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:   “3. Dyrektor generalny nie zwraca się ani nie przyjmuje instrukcji od jakiegokolwiek rządu ani instytucji, organu, urzędu lub agencji, wypełniając obowiązki w odniesieniu do wszczynania i prowadzenia dochodzeń zewnętrznych i wewnętrznych oraz do sporządzanych z nich raportów. Jeżeli dyrektor generalny oceni, że środek przyjęty przez Komisję narusza jego niezależność, niezwłocznie informuje Komitet Nadzoru zwracając się o wydanie opinii i decyduje o wniesieniu sprawy przeciwko danej instytucji do Trybunału Sprawiedliwości.   W ramach procedury pojednawczej, o której mowa w art. 11a, dyrektor generalny regularnie informuje Parlament Europejski, Radę, Komisję i Trybunał Obrachunkowy o wynikach dochodzeń prowadzonych przez Urząd, o podjętych dalszych krokach i o napotkanych trudnościach, przy zachowaniu poufnego charakteru dochodzeń, uzasadnionych praw osób, których one dotyczą, i w odpowiednim przypadku wszystkich przepisów krajowych mających zastosowanie do postępowań sądowych.   Wskazane wyżej instytucje zapewniają przestrzeganie poufności dochodzeń prowadzonych przez Urząd łącznie z wszelkimi prawami zainteresowanych osób i w przypadku istnienia postępowania sądowego, wszystkimi przepisami prawa krajowego mającymi zastosowanie w takim postępowaniu.”
Uzasadnienie
Do tematów przedstawianych zainteresowanym instytucjom należy dodać również dalsze kroki podjęte w wyniku dochodzeń Urzędu oraz napotkane trudności.
Poprawka  85 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12 d Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12 – ustęp 4 – akapit pierwszy
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka 4. Przed podjęciem jakichkolwiek sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora generalnego, Komisja zasięga opinii Komitetu Nadzoru, który spotyka się w tej sprawie z przedstawicielami innych instytucji w ramach zorganizowanego dialogu. 4. Przed podjęciem jakichkolwiek sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora generalnego Komisja zasięga opinii Komitetu Nadzoru, który spotyka się w tej sprawie z przedstawicielami Parlamentu Europejskiego i Rady w ramach procedury pojednawczej przewidzianej w art. 11a..
Uzasadnienie
Procedura pojednawcza oferuje Komisji ramy instytucjonalne umożliwiające rozpatrzenie ewentualnych sankcji dyscyplinarnych wobec dyrektora generalnego. Ze względu na znaczenie środków do podjęcia należy zagwarantować, że środki te będą dyskutowane nie tylko z Komitetem Nadzoru, ale także z innymi zainteresowanymi instytucjami. W przypadku potencjalnych sankcji dyscyplinarnych wobec dyrektora generalnego musi być jasne, że w procedurę są w pełni zaangażowane Parlament Europejski i Rada.
Poprawka 86 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12 – litera d a Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   Dyrektor generalny Urzędu informuje Komisję, jeżeli ma zamiar rozpocząć nową działalność zawodową w ciągu dwóch lat od zakończenia służby, zgodnie z art. 16 Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Poprawka  87 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 12a) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 12a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   12a) Dodaje się art. 12a w następującym brzmieniu:   „Artykuł 12aWystąpienie dyrektora generalnego przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i sądami krajowymi     Dyrektor generalny Urzędu może wystąpić w sprawach dotyczących zakresu działalności Urzędu, które zostały wniesione do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich oraz, zgodnie z prawem krajowym, do sądów krajowych.   Przed wystąpieniem przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich lub sądami krajowymi dyrektor generalny zwraca się o opinię do Komitetu Nadzoru.”
Uzasadnienie
Zgodnie z zawartą w art. 12 niniejszego rozporządzenia ideą umożliwienia dyrektorowi generalnemu Urzędu powierzenia sądowi rozpatrzenia środków kwestionujących jego niezależność użyteczne okazuje się danie mu również prawa interwencji przed obliczem Trybunału na korzyść jednej ze stron w kontekście jego funkcji dochodzeniowej. Prawo interwencji może zostać rozszerzone również na sądy krajowe. Komitet Nadzoru wydaje opinię.
Poprawka  88 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 14 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 14
Artykuł 12 a (nowy) Poprawka Doradca sprawdzający Kontrola legalności dochodzeń Urzędu 1. Dyrektor generalny Urzędu na wniosek Komitetu Nadzoru mianuje doradcę ds. weryfikacji na okres pięciu lat bez możliwości przedłużenia. Komitet Nadzoru opracowuje swój wniosek na podstawie listy kilku kandydatów wybranej w wyniku wcześniej ogłoszonego zaproszenia do składania wniosków. 1. Kontrola legalności dochodzeń Urzędu ma na celu poszanowanie gwarancji proceduralnych i praw podstawowych osób, których dotyczy dochodzenie Urzędu. 2. Doradca sprawdzający jest w pełni niezależny w wykonywaniu swej funkcji. Wypełniając swoje obowiązki nie zwraca się o żadne instrukcje z zewnątrz ani nie przyjmuje żadnych tego rodzaju instrukcji. Jego zadania w Urzędzie ograniczają się wyłącznie do kontroli zgodności z procedurami. 2. Kontrolę legalności przeprowadza się przed otwarciem i po zamknięciu dochodzenia, każdorazowo przed przekazaniem informacji właściwym organom zainteresowanych państw członkowskich w rozumieniu art. 9 i 10, oraz w związku z oceną ścisłej tajemnicy dochodzenia. Przed ogłoszeniem sankcji dyscyplinarnych w stosunku do doradcy ds. weryfikacji, dyrektor generalny Urzędu zasięga opinii Komitetu ds. Nadzoru. 3. Kontrolę legalności dochodzeń przeprowadzają eksperci z zakresu prawa i procedury prowadzenia dochodzeń Urzędu, którzy mają kwalifikacje do zajmowania stanowisk we władzach sądowniczych w jednym z państw członkowskich. Ich opinię załącza się do sprawozdania końcowego z dochodzenia. 3. Każda osoba, której osobiście dotyczy dochodzenie, może zwrócić się do doradcy ds. weryfikacji o wydanie opinii na temat gwarancji proceduralnych przewidzianych w art. 6 ust. 5 i art. 7a. Doradca ds. weryfikacji może także wydawać opinie w tej sprawie z własnej inicjatywy. 4. Kodeks postępowania, o którym mowa w art. 15a, zawiera szczegółowy opis procedury dotyczącej kontroli legalności. 4. Dyrektor generalny Urzędu zwraca się do doradcy ds. weryfikacji o wydanie opinii w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 7 i art. 7a ust. 2 akapit trzeci. Może także zwrócić się do doradcy ds. weryfikacji z dowolnym wnioskiem związanym z kontrolą przebiegu dochodzenia.   5. Doradca ds. weryfikacji składa Komitetowi Nadzoru regularne sprawozdania ze swojej działalności. Komitetowi oraz Komisji, przedstawia regularne dane statystyczne i analizy na temat kwestii związanych z czasem trwania dochodzeń i gwarancjami proceduralnymi. Sprawozdanie doradcy ds. weryfikacji nie mogą odnosić się do indywidualnych spraw będących przedmiotem dochodzenia.”
Uzasadnienie
Poza kontrolą legalności dochodzeń Urzędu ze strony sądów krajowych i Trybunału Sprawiedliwości należy wyjaśnić praktykę operacyjną OLAF-u w tej dziedzinie. Kontrola legalności prowadzona przez Urząd zapewnia poszanowanie gwarancji proceduralnych i praw podstawowych osób, których dotyczą dochodzenia. Praktyka ta opiera się na znajomości prawa wspólnotowego w zakresie dochodzeń i prawa oraz procedury krajowej „doradców sądowych” OLAF-u.
Poprawka  89 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 14a) (nowy) Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 14a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka   14a) Dodaje się artykuł w następującym brzmieniu:   „Artykuł 14a   Wnoszenie skarg przez osoby, których dotyczą dochodzenia Urzędu   1. Każda osoba, której bezpośrednio dotyczy dochodzenie, może wnieść skargę do Komitetu Nadzoru, powołując się na naruszenie w toku dochodzenia jej praw proceduralnych lub praw człowieka. Po otrzymaniu skargi Komitet Nadzoru niezwłocznie przekazuje skargę doradcy ds. weryfikacji.   2. Dyrektor generalny Urzędu na wniosek Komitetu Nadzoru mianuje doradcę ds. weryfikacji na okres pięciu lat bez możliwości przedłużenia. Komitet Nadzoru opracowuje swój wniosek na podstawie listy kilku kandydatów wybranej w wyniku wcześniej ogłoszonego zaproszenia do składania wniosków.   3. Doradca ds. weryfikacji jest w pełni niezależny w wykonywaniu swej funkcji. Wypełniając swoje obowiązki nie zwraca się o żadne instrukcje z zewnątrz ani nie przyjmuje żadnych tego rodzaju instrukcji. Jego zadania w Urzędzie ograniczają się wyłącznie do kontroli zgodności z procedurami.   4. Doradca ds. weryfikacji jest również właściwym organem do rozpatrywania skarg informatorów, w tym osób objętych art. 22 regulaminu pracowniczego instytucji wspólnotowych.   5. Doradca ds. weryfikacji przedstawia swoją opinię składającemu skargę, dyrektorowi generalnemu i Komitetowi Nadzoru nie później niż w ciągu 30 dni roboczych po przekazaniu mu skargi.   6. Doradca ds. weryfikacji składa Komitetowi Nadzoru regularne sprawozdania ze swojej działalności. Przedstawia je także Komisji z uwzględnieniem regularnych danych statystycznych i analiz w kwestiach związanych ze skargami.
Poprawka  90 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 15 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 15
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 15) Skreśla się artykuł 15.   15) Artykuł 15 otrzymuje następujące brzmienie:   „W ciągu czwartego roku następującego po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia wraz z opinią Komitetu Nadzoru […]. W sprawozdaniu tym wskazuje się, czy należy zmienić niniejsze rozporządzenie. W każdym razie przeprowadza się przegląd niniejszego rozporządzenia po utworzeniu prokuratury europejskiej.”
Uzasadnienie
Należy zachować dla Komisji możliwość przedstawienia sprawozdania ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Należy także przewidzieć możliwość zmiany niniejszego rozporządzenia celem uwzględnienia wyników sprawozdania. Biorąc pod uwagę skutki utworzenia prokuratury europejskiej dla walki z nadużyciami, należy sprecyzować, że niniejsze rozporządzenie musi zostać zmienione z chwilą jego utworzenia.
Poprawka  91 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 16 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 15a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Środki wykonawcze Kodeks postępowania w ramach dochodzeń OLAF Przewidziane w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze związane ze stosowaniem gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych prowadzonych przez Urząd przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 15b ust. 2. 1. Urząd przyjmuje kodeks postępowania w ramach dochodzeń OLAF zawierający zasady prawne, a w szczególności proceduralne przyjęte na mocy niniejszego rozporządzenia. Uwzględnia on praktykę operacyjną Urzędu.   2. Kodeks postępowania precyzuje sposób wykonywania mandatu i statutu Urzędu, ogólnych zasad regulujących procedurę prowadzenia dochodzeń, poszczególnych etapów procedury prowadzenia dochodzeń, głównych czynności dochodzeniowych, uzasadnionych praw osób zainteresowanych, gwarancji proceduralnych, przepisów z zakresu ochrony danych oraz polityki przekazywania informacji i dostępu do dokumentów, przepisów w zakresie kontroli legalności, procedur odwoławczych dla osób zainteresowanych.   3. Przed przyjęciem kodeksu postępowania zasięga się opinii Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji i Komitetu Nadzoru Urzędu. Komitet Nadzoru zapewnia niezależność Urzędu w ramach procedury przyjęcia kodeksu postępowania.   4. Kodeks może być aktualizowany na wniosek dyrektora generalnego Urzędu. W takim przypadku zastosowanie ma procedura przyjęcia, o której mowa w niniejszym artykule.   5. Kodeks postępowania przyjęty przez Urząd jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Należy wprowadzić podstawę prawną umożliwiającą OLAF-owi przyjęcie kodeksu postępowania dochodzeniowego w celu zapewnienia większej przejrzystości zadań operacyjnych Urzędu.
Poprawka  92 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 16 Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Artykuł 15b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Artykuł 15b Komitet 1. Komisję wspomaga Komitet przewidziany w art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 skreślony 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.   Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.   3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Uzasadnienie
Z uwagi na zaproponowane poprawki, takie jak postanowienia w dziedzinie kontroli legalności i gwarancji proceduralnych z jednej strony, i postanowienia dotyczące wprowadzenia procedury pojednawczej z drugiej strony, komitet ten staje się zbędny.

• [1]  Dz.U. C 8 z 12.1.2007

OPINIA Komisji Prawnej (10.9.2008)

dla Komisji Kontroli Budżetowej

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
(COM(2006)0244 – C6‑0228/2006 – 2006/0084(COD))

Sprawozdawca: Giuseppe Gargani

PA_Legam

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2006 r. Komisja zatwierdziła nowy wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE, Euratom) nr 1073/99 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)[1]. Wniosek, który w znacznym stopniu nawiązuje do tekstu z 2004 r. i który próbuje go poprawić, zawiera przede wszystkim następujące elementy:

· stosunki między Komitetem Nadzoru, OLAF-em, instytucjami i innymi organami lub urzędami;

· prawa osób, których dotyczy dochodzenie;

· funkcja doradcy ds. weryfikacji;

· poprawa wymiany informacji niędzy OLAF-em, instytucjami i organami europejskimi, państwami członkowskimi i informatorami;

· mandat dyrektora generalnego;

· finansowanie Urzędu.

Ogólnie mówiąc, wniosek Komisji wydaje się racjonalny i zrównoważony. Sprawozdawca uważa jednakże za swój obowiązek zasugerowanie pewnych zmian w tekście w celu poprawy jego skuteczności, biorąc pod uwagę cele reformy samego wniosku.

W szczególności w art. 5 ust. 2 pierwszy akapit należałoby uściślić, że dyrektor generalny może wszczynać dochodzenia zewnętrzne nie tylko na wniosek danego państwa członkowskiego albo Komisji, ale także na wniosek Parlamentu Europejskiego.

Natomiast trzeci akapit art. 5 ust. 2, który przewiduje zakaz wszczynania w tym samym czasie dochodzenia wewnętrznego przez OLAF i dochodzenia administracyjnego przez zainteresowane instytucje lub organy, powinien zostać przeformułowany, tak aby dopuszczać równoczesność dochodzeń i wykorzystać ją jednocześnie do maksymalnej współpracy. Z jednej strony nie można bowiem zabraniać instytucji przeprowadzania przez nią dochodzenia administracyjnego wykonywanego w wyniku posiadanych uprawnień kontroli wewnętrznej, a z drugiej obowiązek współpracy byłby w całkowitej harmonii ze „zorganizowanym dialogiem” między Urzędem i instytucjami, o którym mowa w art. 11a wniosku Komisji.

Należałoby wzmocnić gwarancje proceduralne przewidziane w art. 7a w celu umożliwienia zainteresowanej osobie właściwego prowadzenia swojej obrony. Szczególnie artykuł 7a ust. 4 powinien zostać przeformułowany, aby gwarancje proceduralne w nim przewidziane nie wykluczały szerszej ochrony w oparciu o traktat, Kartę praw podstawowych i inne właściwe przepisy, łącznie z krajowymi. Punkt 5 preambuły, odnoszący się ściśle do tych postanowień, powinien zostać w związku z tym odpowiednio zmieniony.

W art. 8a drugi akapit, gdzie zezwala się dyrektorowi generalnemu na niewysyłanie osobie zainteresowanej wniosków i zaleceń przyjętych na końcu dochodzenia, powinno zostać sprecyzowane, że może to nastąpić jedynie po zasięgnięciu opinii doradcy ds. weryfikacji, którego zadaniem jest czuwanie nad poszanowaniem gwarancji proceduralnych udziału zainteresowanych. Artykuł 14 ust. 4 wniosku powinien zostać zmieniony w tym kierunku.

Artykuł 10 ust. 2 trzeci akapit powinien zostać zmieniony poprzez uściślenie, że osoba zamieszana w dochodzenie ma możliwość wyrażenia swojej opinii w sprawach spornych przynajmniej na piśmie i że opinia ta musi zostać przekazana zainteresowanemu państwu członkowskiemu wraz z innymi informacjami uzyskanymi w trakcie dochodzenia. Jedynie w ten sposób można przedstawić władzom krajowym kompletną i okazującą szacunek przeciwnikowi wizję faktów.

Wreszcie art. 15a i 15b mogłyby zostać zmienione, aby uwzględniały nową procedurę regulacyjną połączoną z kontrolą, wprowadzoną decyzją Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającą decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (komitologia). W szczególności należałoby zastąpić odniesienie do art. 5 wspomnianej decyzji odniesieniem do jej art. 5a, tak aby nowa procedura mogła mieć zastosowanie i umożliwić w ten sposób Parlamentowi Europejskiemu wywieranie większego wpływu w tej dziedzinie. W tym celu dodano jeszcze nowy punkt 17 preambuły.

POPRAWKI

Komisja Prawna zwraca się do Komisji Kontroli Budżetowej, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Z punktu widzenia pewności prawnej konieczne jest wyraźne określenie gwarancji proceduralnych mających zastosowanie do dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez OLAF, co nie ma wpływu na rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, regulaminu pracowniczego i wszelkich odnośnych przepisów krajowych.	(5) Z punktu widzenia pewności prawnej konieczne jest wyraźne określenie gwarancji proceduralnych mających zastosowanie do dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez OLAF, co nie ma wpływu na rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, w tym Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, Statutu posła do Parlamentu Europejskiego, regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich i wszelkich innych odnośnych przepisów krajowych.
Uzasadnienie
Conviene resaltar la especificidad del estatuto de los diputados al Parlamento Europeo como parte de la institución responsable del poder ejecutivo de la Unión Europea.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 5a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) Dochodzenie prowadzone przez Urząd przeciwko posłowi do Parlamentu Europejskiego narusza nie tylko normalny tryb sprawowania kontroli przez władzę prawodawczą, lecz może także doprowadzić do powstania nieodwracalnych uprzedzeń wobec posła poddanego dochodzeniu, dlatego dochodzenie to można prowadzić wyłącznie na warunkach przewidzianych w statucie posła do Parlamentu Europejskiego.
Uzasadnienie
Resulta necesario evitar que un procedimiento administrativo perjudique la integridad moral de los diputados.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Celowe wydaje się zwiększenie uprawnień Komitetu Nadzoru w zakresie nadzorowania zgodności działań Urzędu z odpowiednimi przepisami, zwłaszcza jeśli chodzi o wymianę informacji między Urzędem a instytucjami, organami, urzędami i agencjami UE oraz postępów w dziedzinie stosowania gwarancji proceduralnych i skracania czasu trwania dochodzeń. Konieczne jest ponadto zainicjowanie współpracy między Komitetem Nadzoru a Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją poprzez umożliwienie Komitetowi Nadzoru uczestnictwa w zorganizowanym dialogu z przedstawicielami tych instytucji bez wpływu na niezależny status jego członków.	(10) Celowe wydaje się zwiększenie uprawnień Komitetu Nadzoru w zakresie nadzorowania zgodności działań Urzędu z odpowiednimi przepisami, zwłaszcza jeśli chodzi o wymianę informacji między Urzędem a instytucjami, organami, urzędami i agencjami UE oraz postępów w dziedzinie stosowania gwarancji proceduralnych i skracania czasu trwania dochodzeń. Konieczne jest ponadto zainicjowanie współpracy między Komitetem Nadzoru a Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją poprzez umożliwienie Komitetowi Nadzoru uczestnictwa w zorganizowanym dialogu z przedstawicielami tych instytucji bez wpływu na niezależny status jego członków, przy zagwarantowaniu w każdym przypadku niezależności tych instytucji w ramach prawnych Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Należy zagwarantować niezależność instytucji wspólnotowych, które nie mogą podlegać kontroli organu administracyjnego takiego jak OLAF.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Punkt 16a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(16a) Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia są przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji1. Komisja musi być w szczególności uprawniona do przyjmowania określonych zasad stosowania niniejszego rozporządzenia, zwłaszcza w kwestii stosowania gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych Urzędu. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, a także jego uzupełnienie, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
	1 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str.23.
Uzasadnienie
Właściwe jest sprecyzowanie normatywnych ram odniesienia środków wykonawczych przedmiotowego rozporządzenia.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Urząd może wszcząć postępowanie, jeśli istnieją wystarczająco poważne podejrzenia, że doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego rodzaju wykroczeń, o których mowa w art. 1. W decyzji o tym, czy wszcząć dochodzenie, czy też nie, uwzględnia się priorytety polityki dochodzeniowej Urzędu i jego program działania w dziedzinie dochodzeń, określone zgodnie z art. 11a i art. 12 ust. 5. W decyzji tej bierze się również pod uwagę potrzebę skutecznego wykorzystania zasobów Urzędu i proporcjonalność zastosowanych środków.   1. Urząd może wszcząć postępowanie, jeśli istnieją wystarczająco poważne podejrzenia, że doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego rodzaju wykroczeń, o których mowa w art. 1. W decyzji o tym, czy wszcząć dochodzenie, czy też nie, uwzględnia się priorytety polityki dochodzeniowej Urzędu i jego program działania w dziedzinie dochodzeń, określone zgodnie z art. 11a i art. 12 ust. 5. W decyzji tej bierze się również pod uwagę potrzebę skutecznego wykorzystania zasobów Urzędu i proporcjonalność zastosowanych środków. Uwzględnia się również zawiadomienia anonimowe, jeżeli uzasadniają one wystarczające podejrzenie popełnienia czynu.
Uzasadnienie
Dodatkowe sformułowanie zmierza do wyjaśnienia, że dochodzenie można wszcząć także na podstawie anonimowych zawiadomień. Na tle skutecznego zwalczania nadużyć finansowych i korupcji anonimowość nie może być przesłanką negatywną, gdyż w przeciwnym razie pojawia się niebezpieczeństwo, że zawiadomienia nie będą składane z obawy przed ujawnieniem nazwiska osoby składającej zawiadomienie.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Dochodzenia zewnętrzne wszczyna się na mocy decyzji dyrektora generalnego Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego albo Komisji. 2. Dochodzenia zewnętrzne wszczyna się na mocy decyzji dyrektora generalnego Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego albo Komisji lub Parlamentu Europejskiego.
Uzasadnienie
Chodzi o sprecyzowanie, że dyrektor generalny może wszczynać dochodzenia zewnętrzne nie tylko na wniosek danego państwa członkowskiego albo Komisji, ale także na wniosek Parlamentu Europejskiego.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 3 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Tak długo, jak długo toczy się dochodzenie wewnętrzne Urzędu w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, instytucjom, organom, urzędom i agencjom nie wolno wszczynać dochodzeń równoległych dotyczących tych samych faktów. Nawet gdy toczy się dochodzenie wewnętrzne Urzędu w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, instytucjom, organom, urzędom i agencjom wolno wszczynać dochodzenia równoległe dotyczące tych samych faktów, prowadzone w oparciu o możliwie najszerszą współpracę z OLAFem.
Uzasadnienie
Oczywiste jest, że z jednej strony nie można zabraniać instytucji przeprowadzania przez nią dochodzenia administracyjnego wykonywanego w wyniku posiadanych uprawnień kontroli wewnętrznej, a z drugiej obowiązek współpracy byłby w całkowitej harmonii ze „zorganizowanym dialogiem” między OLAFem i instytucjami, o których mowa w art. 11a wniosku Komisji.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 2 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 2. Z chwilą, gdy dochodzenie wykaże, że w sprawę może być zamieszany członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony przez instytucję, organ, urząd, agencję lub podmiot gospodarczy, osoba taka jest o tym fakcie informowana, o ile nie zakłóci to przebiegu dochodzenia.   2. Z chwilą, gdy pojawią się poważne przesłanki, że w sprawę może być zamieszany osobiście członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik zatrudniony przez instytucję, organ, urząd, agencję lub podmiot gospodarczy, osoba taka jest o tym fakcie informowana za pośrednictwem specjalnego powiadomienia precyzującego domniemane popełnione przez nią działania, w jakim charakterze dana osoba jest związana ze sprawą, jakie gwarancje proceduralne są przewidziane na jej korzyść, a zwłaszcza w jaki sposób może przedstawić uwagi i dokumenty, które uzna za istotne. Od powyższej zasady można przewidzieć wyjątki, jeżeli mogłaby ona spowodować szkodę dla przebiegu dochodzenia.
Uzasadnienie
W powiadomieniu należy poinformować daną osobę, czy istnieją poważne przesłanki wskazujące na jej związek ze sprawą. Powiadomienie powinno zawierać ww. treść, żeby umożliwić danej osobie odpowiednią reakcję. Naturalnie można pominąć powiadomienie, jeżeli w jego wyniku miałaby nastąpić szkoda dla dochodzenia.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – ustęp 5 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W żadnym wypadku nie można na podstawie przeprowadzonego dochodzenia wyciągać żadnych wniosków odnoszących się imiennie do osoby fizycznej lub prawnej, jeśli osoba taka nie miała wcześniej możliwości złożenia zeznań w sprawie faktów jej dotyczących. Streszczenie takich faktów należy podać w wezwaniu do złożenia zeznań. W trakcie składania zeznań osobie zamieszanej w sprawę może towarzyszyć inna osoba, przez nią wybrana. Wszystkie osoby, których osobiście dotyczy dane dochodzenie, mają prawo do składania zeznań w wybranym przez siebie języku urzędowym Wspólnoty; urzędnicy lub pracownicy instytucji wspólnotowych mogą zostać jednak poproszeni o złożenie zeznań w języku urzędowym Wspólnoty, którym biegle władają. Osoby fizyczne i prawne mają prawo do nieskładania zeznań na swoją niekorzyść. Nie dotyczy polskiej wersji językowej
Uzasadnienie
El procedimiento escrito es una garantía esencial en los países de la Unión Europea y el derecho a no testificar contra uno mismo es más amplio que el derecho a “no incriminarse a sí mismo”.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 2 – akapit trzeci
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka W sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy dla dobra dochodzenia i w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów lub (w przypadku dochodzenia zewnętrznego) w kompetencji właściwego organu krajowego – dyrektor generalny Urzędu może zadecydować o odroczeniu terminu wezwania do złożenia zeznań przez osobę osobiście zamieszaną w sprawę. Uprzednio zasięga on opinii doradcy ds. weryfikacji, który podejmuje decyzję na podstawie art. 14 ust. 3. W przypadku dochodzeń wewnętrznych dyrektor generalny Urzędu podejmuje taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba. W sprawach wymagających zachowania poufności dochodzeń i w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów lub (w przypadku dochodzenia zewnętrznego) w kompetencji właściwego organu krajowego – dyrektor generalny Urzędu może zadecydować o odroczeniu terminu wysłania powiadomienia, o którym mowa w ust. 2 lub wezwania do złożenia zeznań przez osobę osobiście zamieszaną w sprawę. W przypadku dochodzeń wewnętrznych dyrektor generalny Urzędu podejmuje taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba. Ograniczenia praw i gwarancji dla osób przesłuchiwanych, przewidziane w niniejszym artykule, są dopuszczone jedynie w przypadku ich zgodności z opinią przyjętą uprzednio przez doradcę ds. weryfikacji w rozumieniu art. 4 ust. 3.
Uzasadnienie
Uściślenie, że ograniczenia praw i gwarancji dla osób przesłuchiwanych, przewidziane w art. 7a z powodu zachowania poufności dochodzeń lub zamieszania władz krajowych, są dopuszczone jedynie w przypadku ich zgodności z opinią przyjętą uprzednio przez doradcę ds. weryfikacji w rozumieniu art. 4 ust. 3.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 3. Wezwanie do złożenia zeznań, czy to przez świadka, czy to osobę osobiście zamieszaną w sprawę w rozumieniu ust. 2, musi zostać wysłane z wyprzedzeniem co najmniej ośmiu dni roboczych; termin ten może ulec skróceniu za zgodą zainteresowanego. W zaproszeniu wymienia się prawa przysługujące osobie przesłuchiwanej. Urząd sporządza protokół z całego przesłuchania, udostępniając go przesłuchiwanemu do zatwierdzenia lub w celu wprowadzenia dodatkowych uwag. 3. Wezwanie do złożenia zeznań, czy to przez świadka, czy to osobę osobiście zamieszaną w sprawę w rozumieniu ust. 2, musi zostać wysłane z wyprzedzeniem co najmniej dziesięciu dni roboczych; termin ten może ulec skróceniu za wyraźną zgodą wezwanego. W wezwaniu wymienia się prawa przysługujące osobie wezwanej. Urząd sporządza protokół z całego przesłuchania, udostępniając go przesłuchiwanemu do zatwierdzenia lub w celu wprowadzenia dodatkowych uwag. Jeśli w trakcie przesłuchania okaże się, że osoba przesłuchiwana może mieć związek z faktami rozpatrywanymi w dochodzeniu, natychmiastowe zastosowanie mają zasady proceduralne przewidziane w ust. 2. Jeśli w trakcie przesłuchania pojawią się informacje, że osoba przesłuchiwana w charakterze świadka może mieć związek z faktami rozpatrywanymi w dochodzeniu, natychmiastowe zastosowanie mają zasady proceduralne przewidziane w ust. 2.
Uzasadnienie
Przewiduje się celowo dłuższy termin na wysłanie wezwania. Poza tym od momentu, w którym osoba bezpośrednio zamieszana korzysta już z gwarancji, uściśla się, że jedynie w stosunku do osoby przesłuchiwanej jako świadek, a która musi być traktowana jako osoba zamieszana w przedmiotowe wydarzenia, mają zastosowanie gwarancje, o których mowa w art. 7a ust. 2.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 5 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 7 a – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Gwarancje proceduralne przewidziane w niniejszym artykule stosują się bez względu na: 4. Gwarancje proceduralne przewidziane w niniejszym artykule stosują się bez względu na: (a) rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów lub wszelkich odnośnych przepisów krajowych; (a) rozleglejszy zakres ochrony wynikający odpowiednio z postanowień traktatów, z Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej lub innych przepisów krajowych czy wspólnotowych, w tym Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich; b) prawa i obowiązki wynikające z regulaminu pracowniczego. b) prawa i obowiązki wynikające ze Statutu posła do Parlamentu Europejskiego lub regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Uzasadnienie
Należy wskazać z większą precyzją, jakie są podstawy większych gwarancji dla osób, których dotyczy dochodzenie.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 7 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 8 a – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o odstąpieniu od powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie w sprawach wymagających zachowania bezwzględnej tajemnicy oraz zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów sądowych. W przypadku dochodzeń wewnętrznych podejmuje on taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba. Dyrektor generalny Urzędu może zdecydować o odstąpieniu od powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie w sprawach wymagających zachowania poufności dochodzeń oraz w związku z koniecznością zastosowania środków dochodzeniowych będących w kompetencji krajowych organów sądowych, a w każdym razie jedynie w przypadku zgodności z opinią wydaną w tym celu przez doradcę ds. weryfikacji. W przypadku dochodzeń wewnętrznych podejmuje on taką decyzję w porozumieniu z instytucją, organem, urzędem lub agencją, w której zatrudniona jest dana osoba.
Uzasadnienie
Należy uściślić, że przedmiotowe powiadomienie może nie mieć miejsca jedynie w przypadku zgodności z opinią doradcy ds. weryfikacji, którego zadaniem jest sprawowanie kontroli nad poszanowaniem gwarancji proceduralnych udziału zainteresowanych.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 9 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 10 – ustęp 2 – akapit drugi
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Przed przekazaniem informacji, o których mowa w akapicie pierwszym, Urząd daje osobie zamieszanej w dochodzenie okazję do złożenia zeznań w sprawach, które jej dotyczą na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w art. 7a ust. 2 akapit drugi i trzeci. Przed przekazaniem informacji, o których mowa w akapicie pierwszym, Urząd daje osobie zamieszanej w dochodzenie okazję do złożenia zeznań w sprawach, które jej dotyczą na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w art. 7a ust. 2 akapit drugi i trzeci. Zeznania te są przekazywane danemu państwu członkowskiemu i zainteresowanemu organowi wraz z informacjami, o których mowa w akapicie pierwszym. Przede wszystkim zapewnia się osobie poddanej dochodzeniu lub jej pełnomocnikowi pełny wgląd do akt dochodzenia.
Uzasadnienie
Należy przekazać państwom członkowskim stanowisko osoby poddanej dochodzeniu, żeby miały pełną informację o stanie faktycznym. Jednocześnie należy sprecyzować, że należy zagwarantować pełny wgląd do akt dochodzenia, żeby umożliwić osobie poddanej dochodzeniu zajęcie wyczerpującego stanowiska.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 14 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 14 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 4. Dyrektor generalny Urzędu zwraca się do doradcy ds. weryfikacji o wydanie opinii w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 7 i art. 7a ust. 2 akapit trzeci. Może także zwrócić się do doradcy ds. weryfikacji z dowolnym wnioskiem związanym z kontrolą przebiegu dochodzenia. 4. Dyrektor generalny Urzędu zwraca się do doradcy ds. weryfikacji o wydanie opinii w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 7, art. 7a ust. 2 akapit trzeci oraz w art. 8a akapit drugi. Może także zwrócić się do doradcy ds. weryfikacji z dowolnym wnioskiem związanym z kontrolą przebiegu dochodzenia.
Uzasadnienie
Art. 14 ust. 4 wniosku musi zostać zmieniony równolegle z proponowaną poprawką do art. 8a akapit drugi.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 16 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 15 a
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Przewidziane w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze związane ze stosowaniem gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych prowadzonych przez Urząd przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 15b ust. 2. Przewidziane w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze związane zwłaszcza ze stosowaniem gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych prowadzonych przez Urząd przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 15b ust. 2.
Uzasadnienie
Komisja musi być uprawniona do przyjmowania określonych sposobów stosowania niniejszego rozporządzenia, zwłaszcza w kwestii stosowania gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych Urzędu. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, a także jego uzupełnienie, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia – akt zmieniający Artykuł 1 – punkt 16 Rozporządzenie 1073/1999 Artykuł 15b
Tekst proponowany przez Komisję Poprawka 1. Komisję wspomaga Komitet przewidziany w art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97. 1. Komisję wspomaga Komitet przewidziany w art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97. 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów jej art. 8. 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust.1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8. Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.   3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Uzasadnienie
Komisja musi być uprawniona do przyjmowania określonych sposobów stosowania niniejszego rozporządzenia, zwłaszcza w kwestii stosowania gwarancji proceduralnych w dochodzeniach administracyjnych Urzędu. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, a także jego uzupełnienie, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
Odsyłacze	COM(2006)0244 – C6-0228/2006 – 2006/0084(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CONT
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	JURI 5.9.2006
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania	Giuseppe Gargani 14.9.2004
Rozpatrzenie w komisji	29.5.2008		26.6.2008
Data przyjęcia	9.9.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	26 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Carlo Casini, Marek Aleksander Czarnecki, Bert Doorn, Monica Frassoni, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Othmar Karas, Piia-Noora Kauppi, Klaus-Heiner Lehne, Katalin Lévai, Antonio Masip Hidalgo, Hans-Peter Mayer, Manuel Medina Ortega, Aloyzas Sakalas, Francesco Enrico Speroni, Daniel Strož, Rainer Wieland, Jaroslav Zvěřina, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sharon Bowles, Vicente Miguel Garcés Ramón, Jean-Paul Gauzès, Georgios Papastamkos, Gabriele Stauner, József Szájer, Jacques Toubon, Ieke van den Burg
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Victor Boştinaru, Renate Weber

• [1]  COM(2006) 244 wersja ostateczna z 24.5.2006

PROCEDURA

Tytuł	Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
Odsyłacze	COM(2006)0244 – C6-0228/2006 – 2006/0084(COD)
Data przedstawienia w PE	24.5.2006
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	CONT 5.9.2006
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 5.9.2006		JURI 5.9.2006		LIBE 5.9.2006
Opinia niewydana        Data decyzji	BUDG 27.9.2006		LIBE 13.9.2006
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Ingeborg Gräßle 27.3.2007
Poprzedni sprawozdawca(y)	Herbert Bösch
Data przyjęcia	7.10.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	22 1 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean-Pierre Audy, Inés Ayala Sender, Paulo Casaca, Jorgo Chatzimarkakis, Antonio De Blasio, Szabolcs Fazakas, Christofer Fjellner, Ingeborg Gräßle, Ville Itälä, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Bogusław Liberadzki, Nils Lundgren, Marusya Ivanova Lyubcheva, Eluned Morgan, Jan Mulder, Bart Staes, Paul van Buitenen
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Daniel Caspary, Dumitru Oprea, Paul Rübig
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Ewa Klamt, Hans-Peter Mayer, Markus Pieper