SPRAWOZDANIE w sprawie oceny oraz przyszłego rozwoju agencji FRONTEX i europejskiego systemu nadzoru granic EUROSUR

11.11.2008 - (2008/2157(INI))

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Javier Moreno Sánchez

Procedura : 2008/2157(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0437/2008

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie oceny oraz przyszłego rozwoju agencji FRONTEX i europejskiego systemu nadzoru granic EUROSUR

(2008/2157(INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 lutego 2008 r. zatytułowany „Sprawozdanie w sprawie oceny i przyszłego rozwoju agencji FRONTEX” (COM(2008)0067),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 lutego 2008 r. zatytułowany „Analiza projektu stworzenia europejskiego systemu nadzorowania granic (EUROSUR)” (COM(2008)0068),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 lutego 2008 r. zatytułowany „Przygotowanie kolejnych etapów rozwoju zarządzania granicami w Unii Europejskiej” (COM(2008)0069),

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej[1],

–   uwzględniając europejski pakt w sprawie migracji i azylu, przyjęty dnia 7 lipca 2008 r. w Paryżu przez 27 państw członkowskich, i zatwierdzony podczas posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 15-16 października 2008 r.,

–   uwzględniając konkluzje prezydencji Rady Europejskiej z dni 15 i 16 grudnia 2005 r. w sprawie „globalnego podejścia do kwestii migracji: priorytety działań skoncentrowane na Afryce i Morzu Śródziemnym”, które znalazły się w konkluzjach prezydencji Rady Europejskiej z dni 14 i 15 grudnia 2006 r.,

–   uwzględniając rozporządzenie (WE) 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiające mechanizm tworzenia zespołów szybkiej interwencji na granicy[2],

–   uwzględniając rezolucję z dnia 26 września 2007 r. w sprawie priorytetów politycznych w ramach walki z nielegalną imigracją obywateli państw trzecich[3],

–   uwzględniając art. 45 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinię Komisji Rozwoju (A6-0437/2008),

A. mając na uwadze, że walka z nielegalną imigracją, a szczególniej zintegrowane zarządzanie wszystkimi granicami Unii musi mieć miejsce w ramach globalnego i zharmonizowanego podejścia do zjawisk migracyjnych, obejmując również organizację legalnej imigracji, integrację legalnych imigrantów i współpracę z krajami pochodzenia i tranzytowymi,

B.  mając na uwadze, że nielegalna imigracja jest wspólnym wyzwaniem dla całej Europy i dlatego wymaga wspólnej strategii europejskiej,

C. mając na uwadze, że zjawiska migracyjne utrzymają się tak długo, jak będą się utrzymywać różnice w rozwoju między różnymi regionami świata, i mając na uwadze, że z tego tytułu należy zorganizować zarządzanie przepływami migracyjnymi w synergii z polityką rozwoju i współpracy z krajami trzecimi,

D. ostrzega, że FRONTEX nie stanowi panaceum na wszystkie problemy wynikające z nielegalnej migracji;

E.  mając na uwadze, że nadzorowanie granic zewnętrznych Unii stanowi dynamiczny element walki z nielegalną imigracją, który uzupełnić powinna polityka represyjna mająca na celu wyeliminowanie jej źródeł, jak np. walka z nielegalną pracą, między innymi dzięki przyjęciu dyrektywy przewidującej kary dla pracodawców zatrudniających obywateli państw trzecich nieposiadających prawa do pobytu, a także z sieciami przemytników działających w ramach przestępczości zorganizowanej,

F.  mając na uwadze wysoką liczbę przypadków śmiertelnych związanych z nielegalną imigracją oraz potrzebę prowadzenia wspólnie z krajami pochodzenia i tranzytu kampanii informacyjnych poświęconych zagrożeniom i zgubnym skutkom tego typu imigracji,

G. mając na uwadze, że nawet jeżeli do każdego państwa członkowskiego należy kontrola jego części granicy, presja migracyjna wywierana na wschodnich i południowych granicach Unii Europejskiej wymaga wypracowania i wprowadzenia ducha współodpowiedzialności i wiążącej solidarności między państwami członkowskimi, tak aby ułatwić wspólne korzystanie z zasobów materialnych i ludzkich możliwych do zmobilizowania do walki z tym zjawiskiem,

H. mając na uwadze, że długoterminowym celem wszystkich tych instrumentów (FRONTEX, EUROSUR, elektroniczny system zezwoleń na podróż, system rejestracji wjazdów i wyjazdów, procedura przyspieszona) jest stopniowe ustanowienie europejskiego systemu zarządzania granicami,

I.   z zadowoleniem przyjmując pierwsze wymierne wyniki agencji FRONTEX od jej uruchomienia w październiku 2005 r., a także konieczne określenie strategii w perspektywie średnio i długoterminowej, które okazało się niezbędne na tym etapie jej rozwoju,

J.   mając na uwadze, że FRONTEX jest organem wspólnotowym działającym w ramach pierwszego filaru, podlegającym zasadom pełnej kontroli demokratycznej i przejrzystości, oraz że jako taki ma obowiązek wspierania i promowania podstawowych wartości Unii Europejskiej,

K. mając na uwadze, że koordynacja działań wywiadowczych prowadzona przez FRONTEX opiera się na analizach ryzyka i zagrożenia sporządzanych w oparciu o zasadę poufności,

L.  mając na uwadze, że strategia rozwoju FRONTEXu będzie okazją do sprawdzenia niezawodności zasady „wiążącej solidarności” między państwami członkowskimi (zasady, do której już się odwołano w ramach rozporządzenia (WE) nr 863/2007 ustanawiającego mechanizm tworzenia zespołów szybkiej interwencji na granicy (system RABIT - Rapid Border Intervention Teams), który koordynuje zdolności szybkiego reagowania Unii w nagłych wypadkach) w celu wybrania odpowiedniego modus operandi dla zagwarantowania bezwarunkowego udostępniania zasobów materialnych (ujętych w centralnym rejestrze dostępnego wyposażenia technicznego (CRATE - Centralised Records of Available Technical Equipment)) oraz ludzkich koniecznych do skutecznego działania Agencji,

M. mając na uwadze, że Parlament konsekwentnie wspiera Agencję oraz głosował za znacznym podwyższeniem jej budżetu w celu zagwarantowania jej zasobów finansowych wystarczających do wykonywania jej zadań,

N. mając na uwadze, że Agencja rozpoczęła realizację misji morskich u wybrzeży południowych państw członkowskich, których skutki są różne, w zależności od stopnia współpracy z krajami trzecimi, z których przybywają imigranci; mając na uwadze, że misja Hera u wybrzeży Wysp Kanaryjskich zakończyła się sukcesem i doprowadziła do znacznego obniżenia liczby przybywających, zaś misja Nautilus prowadzona w centralnej części obszaru Morza Śródziemnego nie przyniosła spodziewanych skutków, ponieważ liczba przybywających imigrantów podwyższyła się zamiast spaść;

O. mając na uwadze, że miejsca, do których głównie przybywają imigranci w południowych regionach przybrzeżnych, wymagają nieustannego patrolowania przez działające tam na stałe misje morskie;

P.  mając na uwadze, że wszelkie działania prowadzone przez agencję muszą w każdym przypadku być zgodne z normami prawa międzynarodowego, w szczególności odnoszącymi się do prawa morskiego i praw człowieka, godności ludzkiej i uchodźców, zwłaszcza w zakresie prawa do azylu i zasady non-refoulement,

Q. mając na uwadze, że Agencja będzie musiała uwzględnić we wszystkich swoich działaniach konieczność przedsięwzięcia niezbędnych środków ostrożności i innych z myślą o osobach najsłabszych, kobietach, a w szczególności kobietach ciężarnych, dzieciach, zwłaszcza małoletnich bez opieki, osobach starszych i osobach dotkniętych niepełnosprawnością lub poważną chorobą,

R.  mając na uwadze, że wymiar humanitarny działań agencji FRONTEX musi zostać umocniony maksymalnym bezpieczeństwem prawnym, zarówno w ramach operacji ratunkowych, które przeprowadza, jak i operacji związanych ze wspólnymi powrotami, do których miałaby się przyczynić,

S.  mając na uwadze, że z uwagi na ich sukces szkolenia wyspecjalizowanego personelu zaangażowanego w działania FRONTEXu powinny być kontynuowane, ale przede wszystkim rozszerzone na personel z krajów trzecich, który na co dzień współpracuje z Agencją, celem przeszkolenia go do ratownictwa na morzu oraz do poszukiwania ciał w przypadku zatonięć statków,

T.  mając na uwadze, że kontrole na granicach nie skupiają się wyłącznie na niedozwolonym przekraczaniu granic, ale również na innych aspektach przestępczości transgranicznej, do których należy handel ludźmi, przemyt narkotyków czy nielegalny handel bronią, przez co przyczyniają się one do wzrostu ogólnego poziomu bezpieczeństwa wewnętrznego,

U. mając na uwadze, że skuteczne działanie FRONTEXu nie jest możliwe bez europejskiej polityki zarządzania granicami, obejmującej proponowane nowe europejskie systemy kontroli granic, np. elektroniczny system zezwoleń na podróż, system rejestracji wjazdów i wyjazdów czy procedura przyspieszona,

1.  zwraca się do państw członkowskich o rozważenie wyzwania, jakim jest migracja, w ramach globalnego podejścia, które z tą samą energią spowoduje postęp we wzmacnianiu kontroli na granicach Unii, walce z nielegalną imigracją oraz powrotach do kraju pochodzenia nielegalnych imigrantów, walce z nielegalną pracą i handlem ludźmi, ale również organizowaniu legalnej imigracji i działaniach ułatwiających integrację legalnych imigrantów, wzmacnianiu globalnego partnerstwa z krajami trzecimi sprzyjającego pozytywnemu stosunkowi między migracją a rozwojem, oraz ustanowieniu jednolitej polityki w dziedzinie prawa do azylu na szczeblu wspólnotowym;

2.  uznaje agencję FRONTEX za podstawowy instrument globalnej strategii Unii Europejskiej dotyczącej imigracji i wzywa Komisję do przedstawienia propozycji dokonania przeglądu mandatu Agencji w celu wzmocnienia jej roli i zwiększenia jej skuteczności;

3.  nalega na uświadomienie sobie absolutnej konieczności, jaką jest dla agencji FRONTEX możliwość liczenia, zarówno w przypadku koordynacji jednorazowych wspólnych operacji, jak i stałych zadań, na dyspozycyjność środków udostępnianych przez państwa członkowskie poprzez CRATE; wyraża ubolewanie z powodu faktu, że państwa członkowskie do tej pory nie wykazały wystarczającej gotowości, aby zapewnić FRONTEXowi niezbędne aktywa i wzywa je do uczynienia tego;

4.  z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Radę Europejską Europejskiego paktu o imigracji i azylu oraz jej wezwania do wzmocnienia Agencji;

5.  podkreśla, że praca FRONTEXu powinna obejmować środki kontroli handlu ludźmi, zwłaszcza na zewnętrznych granicach Unii;

6.  wzywa w tym celu państwa członkowskie do jak najszybszego nadania formalnego charakteru systemowi „obowiązkowej i nieodwołalnej solidarności” w ramach możliwości i bieżących specyficznych potrzeb poszczególnych krajów uczestniczących, umożliwiającemu FRONTEXowi posiadanie dokładnych informacji o środkach, na które może liczyć w czasie rzeczywistym przy przygotowywaniu i wykonywaniu swoich zadań;

7.   wzywa do ustanowienia we wszystkich strefach wysokiego ryzyka wspólnych, stałych, nieprzerwanych i operacyjnych przez cały rok patroli nadzorujących, zwłaszcza na wybrzeżach morskich, gdzie istnieje poważne ryzyko utraty życia, przypominając, że prawo do życia jest pierwszym z nienaruszalnych praw podstawowych;

8.   podkreśla ogromne znaczenie zgodności prawa wspólnotowego z innymi właściwymi przepisami prawa międzynarodowego w tej dziedzinie, by UE mogła skutecznie włączyć się w wysiłki niezbędne do niesienia pomocy uchodźcom znajdującym się w niebezpieczeństwie;

9.   wzywa państwa członkowskie do jak najszybszego zobowiązania się do urzeczywistnienia wspomnianej zasady solidarności, poprzez znaczne zwiększenie środków materialnych udostępnianych przez każde z nich Agencji, zwłaszcza jeżeli chodzi o sprzęt powierzchniowy, i zapewnienie ich praktycznej, bezwarunkowej i punktualnej dyspozycyjności;

10. zachęca FRONTEX do przekazania Radzie i Parlamentowi sprawozdania wyszczególniającego między innymi efektywne wykorzystanie i rzeczywistą dyspozycyjność sprzętu znajdującego się w wykazie CRATE, oraz do uwypuklenia w razie konieczności napotkanych trudności oraz do dostarczenia pełnych informacji o tym, które państwa członkowskie dostarczają zasobów, a które nie;

11. zwraca się do państw członkowskich, by w razie przedłużającej się sytuacji niewystarczającej dostępności środków szybko przewidziały zmianę skali budżetu FRONTEXu celem umożliwienia mu wykonywania jego zadań i ewentualnie rozważyły aspekty prawne wynajmowania lub nabywania przez niego w przyszłości własnego sprzętu;

12. przypomina, że Parlament jako władza budżetowa już zwiększył budżet agencji FRONTEX od czasu jej powstania i będzie czuwał nad jego właściwym wykonaniem, a także nad jego dostosowaniem do ewolucji zadań Agencji;

13. z zadowoleniem odnosi się do zmierzających do współpracy znaczących starań podjętych przez prawie wszystkie kraje trzecie, z którymi FRONTEX pracuje na co dzień, i które to starania doprowadziły do niezwykle pozytywnych wyników, jak te uzyskane na Wyspach Kanaryjskich; wyraża jednak ubolewanie z powodu faktu, że w pozostałych przypadkach nadal brak jest współpracy w zakresie imigracji, np. z Turcją oraz Libią;

14. zwraca się do Unii o uwzględnienie w negocjacjach z krajami trzecimi sprawy konieczności większego udziału krajów trzecich we współpracy w zakresie imigracji oraz o wezwanie krajów trzecich, z których strony współpraca jest niewystarczająca bądź nieistniejąca, do dołożenia wszelkich starań w celu ułatwienia pracy Agencji, między innymi poprzez zapewnienie skuteczniejszej współpracy ze strony ich służb w dziedzinie prewencji;

15. wzywa Komisję i państwa członkowskie go zdwojenia wysiłków w celu poprawy współpracy z krajami trzecimi, szczególnie poprzez negocjację umów o readmisji; jest zdania, że imigracja powinna być nieodłącznym elementem wszystkich negocjacji umów z krajami trzecimi będącymi krajami pochodzenia lub krajami tranzytu;

16. podkreśla potrzebę należytego uwzględniania przez FRONTEX, we współpracy z krajami trzecimi, opinii państw członkowskich, które mają największe doświadczenie w rozwiązywaniu spraw dotyczących nielegalnej imigracji i związanych z danymi krajami; udział danego kraju trzeciego we wspólnej operacji państw członkowskich koordynowanej przez FRONTEX musi podlegać zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, w którym operacja się odbywa;

17  wzywa do wyraźnego uwzględnienia w mandacie FRONTEXu zobowiązania do przestrzegania międzynarodowych standardów praw człowieka oraz przestrzegania w operacjach ratunkowych na morzu obowiązków wobec osób ubiegających się o azyl, a także do sformalizowania w ramach tego mandatu współpracy z Wysokim Komisarzem ONZ ds. Uchodźców oraz innymi odnośnymi organizacjami pozarządowymi;

18. wyraża zaniepokojenie, iż obywatele krajów trzecich mogą nie dysponować odpowiednimi środkami w celu sprawdzenia, czy informacje osobowe na ich temat gromadzone w planowanym „systemie systemów” UE są przetwarzane zgodnie z przepisami prawa o ochronie danych stosowanego w UE; wzywa Komisję do wyjaśnienia, w jakim zakresie dane osobowe będą udostępniane administracji krajów trzecich;

19. wzywa do rozszerzenia kompetencji FRONTEXu, tak aby mógł on realizować projekty i operacje w krajach trzecich, między innymi w celu wzmocnienia skuteczności porozumień roboczych oraz wskazania potrzeby rozwijania potencjału w zakresie zarządzania granicami w krajach trzecich;

20. wzywa FRONTEX do wzmocnienia oraz objęcia kluczowej roli w zakresie wspierania wspólnych operacji odsyłania imigrantów oraz we wszystkich aspektach związanych z tymi procedurami; w duchu solidarności wzywa państwa członkowskie do angażowania FRONTEXu na etapie planowania i organizowania wspólnych lotów powrotnych oraz wskazywania potrzeby wspólnego odsyłania;

21. zwraca się do państw członkowskich o umożliwienie zmiany uprawnień agencji FRONTEX w celu usunięcia luk prawnych, które mogłyby utrudnić jej działania, włączając mianowicie dokładne warunki prawne operacji ratunkowych na morzu, jak również warunki wkładu Agencji w operacje powrotu oraz możliwość wykorzystywania jej sprzętu przez kraje trzecie, między innymi w ramach projektów pilotażowych, z których by korzystały;

22.  wzywa Komisję do pełnej oceny działalności FRONTEXu pod względem jego wpływu na podstawowe swobody i prawa, łącznie ze zobowiązaniem do ochrony ludzi;

23. występuje o szkolenie personelu FRONTEXu w kwestiach związanych z płcią, które występują podczas pracy Agencji;

24. uważa, że rozszerzone w ten sposób kompetencje FRONTEXu oraz utwierdzenie jego wkładu w codzienną walkę z nielegalną imigracją mogłyby uzasadnić strukturalny rozwój jego zdolności logistycznych i administracyjnych, w poszanowaniu zasady proporcjonalności;

25. uważa mianowicie, że o ile rytm i udostępnione środki nie uzasadniają jeszcze mnożenia zdecentralizowanych Agencji, to już w chwili obecnej można by przewidzieć utworzenie dwóch odrębnych oddziałów - jednego koordynującego działalność na granicach lądowych i drugiego na granicach morskich; przypomina, że ponieważ w przyszłości wykorzystywane przez migrantów szlaki naziemne przy granicy wschodniej będą stanowić coraz większe wyzwanie, należy zwrócić na nie zdwojoną uwagę i zwiększyć przeznaczone tam środki;

26. wzywa Komisję i państwa członkowskie do refleksji nad wykonalnością europejskiego systemu straży granicznej;

27. podkreśla konieczność kontynuowania szkolenia personelu uczestniczącego w działaniach FRONTEXu – zwłaszcza w zakresie prawa morskiego, prawa azylowego i praw podstawowych – obejmującego również, po rozszerzeniu jej uprawnień, personel z odnośnych krajów trzecich; zachęca w tym celu FRONTEX do współpracy z innymi instytucjami, takimi jak Biuro migracji międzynarodowych, Agencja Praw Podstawowych, Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, organ ONZ odpowiedzialny za prawo morskie oraz organizacje pozarządowe i inne stowarzyszenia posiadające doświadczenie i umiejętności w tych dziedzinach;

28. wzywa Komisję do organizowania kampanii informacyjnych na temat najlepszych praktyk państw członkowskich w zakresie zagrożeń związanych z nielegalną imigracją;

29. wyraża zadowolenie z powodu prowadzonej na szczeblu Rady refleksji zmierzających do utworzenia systemu EUROSUR w celu zagwarantowania optymalnego wykorzystania wszystkich systemów nadzoru głównie poprzez rozszerzenie ich aktualnego zasięgu, obejmującego obecnie jedynie część obszarów, na których trzeba przeprowadzać działania;

30. nalega zatem, aby bezzwłocznie podjąć ujednolicanie krajowych systemów nadzoru oraz ich połączenie w sieć oraz aby - w trosce o spójność - powierzyć FRONTEXowi skupienie dostępnych narzędzi, mianowicie zarządzanie zabezpieczoną siecią informacyjno-koordynacyjną podłączoną do Internetu dla instytucji państw członkowskich odpowiedzialnych za zarządzanie przepływem migrantów (ICONET) i przejęcie działalności Ośrodka informacji, dyskusji i wymiany danych na temat przekraczania granic i imigracji (CIREFI);

31. podkreśla potrzebę pogłębienia współpracy w zakresie analizy ryzyka pomiędzy Agencją a Europolem i pozostałymi agencjami europejskimi oraz innymi organami międzynarodowymi, a także organami kontroli granicznej krajów trzecich, zwłaszcza w kontekście walki z siatkami trudniącymi się handlem ludźmi i osądzenia osób zajmujących się handlem nielegalnymi imigrantami; uważa również za rzecz podstawowej wagi istnienie mechanizmu umożliwiającego FRONTEXowi przekazywanie kluczowych informacji wywiadowczych tym, którzy mogą je najlepiej wykorzystać;

32. zachęca państwa członkowskie do czuwania nad tym, aby konkretne potrzeby służb odpowiedzialnych za kontrolę granic były właściwie uwzględniane w badaniach;

33. uważa cel, jakim jest naprawdę zintegrowane na szczeblu UE zarządzanie granicami, za uzasadniony i zgadza się, że ważne jest ciągłe rozwijanie i umacnianie wspólnej polityki UE dotyczącej zarządzania granicami; podkreśla jednakże konieczność dokonania oceny systemów istniejących i będących w przygotowaniu, zanim podjęte zostaną dalsze działania przy pomocy instrumentów zaproponowanych przez Komisję w komunikacie zatytułowanym „Przygotowanie kolejnych etapów rozwoju zarządzania granicami w Unii Europejskiej” (COM(2008)0069); nalega ponadto na opracowanie szczegółowego planu, przedstawiającego ogólną architekturę strategii UE dotyczącej granic, a także szczegóły pokazujące, jak mają wspólnie działać odnośne programy i systemy oraz jak można zoptymalizować związki między odnośnymi programami;

34. zachęca FRONTEX do podjęcia inicjatywy utworzenia wspólnego systemu wymiany informacji między odpowiednimi organami krajowymi w celu optymalizacji pozyskiwania, analizy i rozpowszechniania wrażliwych danych; zwraca się do Europejskiego forum badań i innowacji w dziedzinie bezpieczeństwa (ESRIF - European Security Research and Innovation Forum) o włączenie się w realizację tego celu i preferowanie w swoich pracach wspólnych aplikacji w dziedzinie doskonalenia i innowacji w dziedzinie narzędzi nadzoru;

35. wzywa do zwiększenia demokratycznej kontroli FRONTEXu przez Parlament Europejski oraz wzywa Agencję do informowania Parlamentu o negocjacjach prowadzących do zawierania porozumień z państwami trzecimi, do przedstawiania taktycznych ocen skupiających się na szczególnych regionach przygranicznych oraz do publikowania sprawozdań oceniających wspólne działania i inne skoordynowane misje, analiz ryzyka, analiz wykonalności i danych statystycznych dotyczących tendencji migracyjnych; przypomina, że demokratyczna kontrola działań FRONTEXu nadałaby samej Agencji m. in. większą legitymację; informacje publikowane w tych sprawozdaniach nie powinny jednakże zawierać poufnych danych, które mogą mieć wpływ na prowadzone działania;

36. wzywa Komisję do wyjaśnienia, jaki zakres wsparcia logistycznego nadzoru granicznego jest przewidziany dla sąsiadujących krajów trzecich, o czym wspomniano w ramach kroku 3 fazy 1 EUROSUR.

37. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, jak również Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców oraz Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji.

  • [1]  Dz.U. L 349 z 25.11.04, s. 1.
  • [2]  Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 30.
  • [3]  Dz.U. C 219 E z 28.8.2008, s. 223.

UZASADNIENIE

I. Wstęp.

„Chcę się uśmiechać, bo czuję w sobie siłę tytana. Przeskoczyłem do Europy. Przemierzyłem morza i przeskoczyłem przez góry.

Massambalo. Przypomina sobie historię, którą usłyszał wczoraj. To było właśnie to imię, imię boga emigrantów, który przemierza kontynent cieni, aby czuwać nad cierpiącym ludem.”

L’Eldorado, Laurent Gaudé, éd. Acte du Sud

Ani afrykański bóg przywołany we wspaniałej powieści Laurent Gaudé, ani inni bogowie emigrantów nie są w stanie czuwać nad coraz większą liczbą istot, które uciekając przez ubóstwem „przemierzają morza i przeskakują góry”, aby dosięgnąć europejskiego marzenia. Liczba zaginionych na morzu i zdjęcia prowizorycznych statków, które niestrudzenie zawijają do południowych wybrzeży Unii, przypominają nam o tym codziennie.

Bogowie ci nie mogą chronić wszystkich tych pozbawionych nadziei ludzi przed śmiertelnym ryzykiem, na które narażają się na swojej drodze w kierunku nadziei, ani też nie mogą ich chronić przed szponami mafii i sieciami przemytników nielegalnych imigrantów, ani też przed pozbawionymi skrupułów pracodawcami, którzy będą ich wykorzystywać, jak tylko przybędą na nasz kontynent.

To do nas – istot ludzkich, Europejczyków – należy zadanie zablokowania tej piekielnej drogi, położenia kresu nielegalnej imigracji. Musimy zatem jednocześnie dążyć do osiągnięcia tego, by jedynie imigranci przybywający legalną drogą mogli dotrzeć na terytorium Unii Europejskiej oraz, by następnie dołożono wszelkich starań, aby umożliwić im integrację w naszym społeczeństwie.

To do nas – Europejczyków – należy ustanowienie odpowiedniej współpracy z państwami pochodzenia, aby imigracja stała się czynnikiem rozwoju dla tych państw, dla naszych państw przyjmujących, ale w szczególności dla samych imigrantów.

W ramach tej ogólnej europejskiej reakcji na wyzwanie, jakim jest imigracja, musimy wypełniać niewdzięczne, lecz niezbędne zadanie – zarządzanie kontrolą granic, wszystkich granic zewnętrznych Unii.

Jest to jednak tylko jedno oblicze globalnej polityki, którą ma rozwijać Unia, a której główne elementy zostały przejęte w niedawnym europejskim pakcie w sprawie migracji i azylu.

To w tym kontekście zapisuje się cel przedstawianego przez sprawozdawcę projektu sprawozdania z inicjatywy własnej, który zawiera szkic wniosku w sprawie oceny i przyszłego rozwoju agencji FRONTEX oraz europejskiego systemu nadzoru granic EUROSUR, w odpowiedzi na komunikat Komisji Europejskiej w tej sprawie.

Sprawozdawca starał się wyciągnąć wnioski z różnorodnej wymiany poglądów, która miała miejsce w czasie przesłuchania publicznego w dniu 30 czerwca 2008 r., a także w czasie debat w komisji LIBE, czy też kontaktów z przedstawicielami Komisji i Rady, organizacji pozarządowych i, rzecz jasna, odpowiedzialnymi z samej Agencji, zwłaszcza z jej dyrektorem i jego zastępcą. Poprawki różnych grup politycznych ubogacą jeszcze debatę na ten temat i samo sprawozdanie.

Wreszcie z myślą o kompleksowej wizji zintegrowanego zarządzania granicami, sprawozdanie to musi być rozpatrywane równolegle ze sprawozdaniem PE w sprawie komunikatu Komisji: „Przygotowanie kolejnych etapów rozwoju zarządzania granicami w Unii Europejskiej”.

II. Ocena za okres 2005-2007

Agencja FRONTEX działa w pierwszej kolejności w ramach koordynacji współpracy operacyjnej między państwami członkowskimi w dziedzinie zarządzania granicami zewnętrznymi.

FRONTEX ma na celu poprawę zintegrowanego zarządzania granicami zewnętrznymi państw członkowskich celem zwalczania nielegalnej imigracji i sieci przemytników, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu godności i podstawowych praw imigrantów, a w pierwszej kolejności ich prawa do życia. W tym kontekście PE powinien domagać się zmiany uprawnień Agencji oraz określenia warunków prawnych dotyczących operacji ratunkowych na morzu. Agencja musi również w dalszym ciągu podejmować niezbędne środki ostrożności i inne środki z myślą o osobach najsłabszych, kobietach i dzieciach, w szczególności małoletnich i osobach dotkniętych niepełnosprawnością, aby traktowane były z poszanowaniem praw człowieka.

W 2006 i 2007 r. Agencja przeprowadziła już 28 wspólnych działań – w tym 9 na granicach morskich, 12 na granicach lądowych i 7 na granicach powietrznych – do czego należy dodać 10 projektów pilotażowych jako uzupełnienie tych działań.

Operacje te stworzyły okazję do korzystnej wymiany wzorcowych praktyk i informacji oraz do pobudzenia współpracy krajowych organów straży granicznej w zakresie realizacji bieżących zadań: w tych dwóch latach ponad 53 000 osób zostało zatrzymanych lub spotkało się z odmową wjazdu na granicy, wykryto ponad 2 900 fałszywych lub sfałszowanych dokumentów podróży i aresztowano 58 osób organizujących przerzuty nielegalnych imigrantów.

Udział państw członkowskich był różnorodny: średnio 7 państw członkowskich wzięło udział w działaniach na granicach morskich, 9 w działaniach na granicach lądowych i 11 w działaniach na granicach powietrznych. PE powinien domagać się wypełnienia przez wszystkie państwa członkowskie ich zobowiązań i udostępnienia zasobów materialnych i ludzkich niezbędnych do skutecznego działania Agencji, zgodnie z zasadą „wiążącej solidarności”, zapisanej między innymi w rozporządzeniu w sprawie zespołów szybkiej interwencji na granicy (system RABIT). W razie przedłużającej się sytuacji niewystarczającej dostępności środków należałoby rozważyć możliwość dostosowania budżetu Agencji, tak aby umożliwić jej nabycie lub wynajęcie własnego sprzętu.

Jeśli chodzi o inne ważne inicjatywy, należy odnotować utworzenie europejskiej sieci patroli (w maju 2007 r.), która obejmuje strefę wód przybrzeżnych zainteresowanych państw członkowskich, oraz centralnego rejestru dostępnego wyposażenia technicznego służącego do kontroli i nadzoru granic (CRATE).

Na płaszczyźnie strategicznej priorytetowe znaczenie przypada – jak wynika z dotychczasowego doświadczenia – współpracy operacyjnej mającej na celu zwalczanie nielegalnej imigracji na południowych granicach morskich. Dlatego też Parlament Europejski powinien domagać się rozważenia możliwości powołania wyspecjalizowanych oddziałów regionalnych Agencji w państwach członkowskich, które pozostają pod stała presją z powodu nielegalnej imigracji, a także systematycznego korzystania ze stałych misji w strefach podwyższonego ryzyka.

FRONTEX może również wspomagać państwa członkowskie w sytuacjach wymagających zwiększonej pomocy technicznej i operacyjnej oraz użycia zespołów szybkiej interwencji na granicy.

System zespołów szybkiej interwencji na granicy (RABIT), który wszedł w życie dnia 20 sierpnia 2007 r. i został zatwierdzony przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu, przewiduje „zdolność do szybkiego reagowania” w celu zwiększenia zasobów ludzkich państwa członkowskiego w potrzebie. W skład zasobów zespołów szybkiej interwencji na granicy wchodzi 500-600 funkcjonariuszy straży granicznej; ćwiczenia przeprowadzono jesienią 2007 r.

FRONTEX powinien rozważyć zapobiegawczo nabycie własnego wyposażenia – z którego korzystać będą zespoły szybkiej interwencji – aby zapewnić możliwie najszybciej jego dostępność w nagłych sytuacjach.

Z drugiej strony FRONTEX wspomaga państwa członkowskie w szkoleniach krajowych funkcjonariuszy straży granicznej, w tym w ustanawianiu wspólnych standardów szkoleniowych.

W 97 szkoleniach przeprowadzonych przez agencję FRONTEX wzięło udział 1 341 osób. Ma to na celu standaryzację kształcenia straży granicznej w całej Europie.

Takie podejście okazało się być bardzo skuteczne i warto je rozszerzyć z poszanowaniem dorobku z Schengen (i zachowaniem z nim spójności). Działania w zakresie szkoleń powinny zwłaszcza obejmować szkolenia pracowników państw trzecich, które współpracują z agencją FRONTEX. Należy również rozwinąć współpracę z takimi instytucjami międzynarodowymi, jak MOM i UNHCR.

Należy również podkreślić, że Agencja przeprowadza własne analizy ryzyka, które odgrywają bardzo ważną i przekrojową rolę w jej działalności: na przykład w związku z drugą roczną oceną ryzyka w lutym 2007 r. FRONTEX pomógł w opracowaniu sprawozdania z oceny zagrożenia przestępczością zorganizowaną (OCTA) oraz we współpracy z Europolem sprawozdania na temat szlaków podwyższonego ryzyka związanego z imigracją nielegalną na Bałkanach Zachodnich.

W tym celu w 2007 r. podłączono FRONTEX do sieci ICONet, – która od 2006 r. umożliwia wymianę między zainteresowanymi służbami informacji dotyczących nielegalnej imigracji – by wymieniać informacje z państwami członkowskimi na temat analiz ryzyka, przygotowań do wspólnych działań i operacji odsyłania. Ponadto Agencja bierze udział w posiedzeniach CIREFI (ośrodek informacji, dyskusji i wymiany danych na temat przekraczania granic i imigracji).

W celu wykorzystania synergii i osiągnięcia efektu ekonomii skali agencja FRONTEX powinna zarządzać różnymi dostępnymi narzędziami i organizacjami.

Agencja jest zaangażowana w badania mające znaczenie dla kontroli i nadzorowania granic zewnętrznych. Ta praca znalazła już odzwierciedlenie w 6 projektach i 7 warsztatach/ seminariach na temat badań i rozwoju, co przyczyniło się do opracowania i ustanowienia systemu wjazdu/wyjazdu (w tym BIOPASSu) oraz europejskiego systemu nadzoru granicznego. Przede wszystkim jednak Agencja bierze czynny udział w pracach nowego europejskiego forum badań i innowacji w dziedzinie bezpieczeństwa (ESRIF), w ramach którego powołano specjalną grupę roboczą ds. bezpieczeństwa granic.

Należy podejmować działania celem właściwego uwzględnienia w badaniach praktycznych potrzeb służb odpowiedzialnych za kontrolę granic.

Wreszcie należy wspomnieć, że Agencja w ramach działań w zakresie kontroli i nadzorowania granic jest upoważniona do udzielania państwom członkowskim niezbędnego wsparcia w organizowaniu wspólnych działań dotyczących odsyłania. Agencja udzieliła już pomocy przy organizacji dziewięciu wspólnych działań dotyczących odsyłania, jednakże jej rola i warunki prawne pozostają niedookreślone i powinny zostać wyraźnie zdefiniowane.

III.        Planowanie długoterminowe:

FRONTEX będzie miał zasadnicze - jeśli nie centralne – znaczenie dla długoterminowego rozwoju unijnej strategii zintegrowanego zarządzania granicami. Poprzez podejście etapowe i stopniowe zwiększanie potencjału administracyjnego Agencja może wzbogacić system Schengen jako całość, zwłaszcza w odniesieniu do środków podejmowanych we współpracy z państwami trzecimi, zapewniając spójność swoich działań z zasadami ramowymi polityki w dziedzinie stosunków zewnętrznych.

Ustalono już procedury współpracy z organami w Rosji, na Ukrainie i w Szwajcarii, które dały doskonałe rezultaty, a wiele innych jest obecnie negocjowanych.

W odniesieniu do środków podejmowanych na granicy agencja FRONTEX rozważa równolegle koncepcję „punktu kompleksowej obsługi”, która ma integrować działania służb granicznych i celnych, przy nieustannym gromadzeniu najlepszych praktycznych wzorców w dziedzinie współpracy między właściwymi organami lub najbardziej udanych projektów pilotażowych.

Zasadniczym elementem wkładu Agencji będzie jej udział w przygotowaniu europejskiego sytemu nadzoru granicznego - EUROSUR (zgodnie z decyzją Rady z 14-15 grudnia 2006 r.), obejmującego południowe i wschodnie zewnętrzne granice Unii i skupiającego się w pierwszej kolejności na integrowaniu wszystkich systemów nadzoru morskiego, by jak najlepszej wypełniać powierzone mu zadania: zmniejszenie liczby nielegalnych imigrantów, którym udaje się przedostać na terytorium UE, ogólna poprawa bezpieczeństwa wewnętrznego poprzez wkład w zwalczanie i rozbijanie przestępczości transgranicznej oraz zwiększenie zdolności w zakresie działań poszukiwawczych i ratunkowych, by uchronić więcej istnień ludzkich (we wszystkich trzech przypadkach sukces EUROSURu wymaga pełnego zaangażowania zainteresowanych państw trzecich, zwłaszcza państw z południowej części basenu Morza Śródziemnego, z których dokonuje się główna część fali migracyjnej w kierunku Unii Europejskiej).

Największe wyzwanie polega na usprawnieniu koordynacji istniejącej infrastruktury nadzoru i rozszerzenie jej obecnego zasięgu, który obejmuje obecnie jedynie część obszarów, na których trzeba przeprowadzić działania, by uzyskać pełną wiedzę na temat doraźnej sytuacji i zwiększyć zdolność służb ochrony lub wsparcia do szybkiego reagowania. PE powinien wnieść o niezwłoczne przystąpienie do dostosowania krajowych systemów nadzoru i ich powiązań w sieci. W dziedzinie badań i rozwoju należy przyznać pierwszeństwo wspólnym aplikacjom w dziedzinie doskonalenia i innowacji narzędzi nadzoru.

Wreszcie należałoby określić komu można powierzyć zadanie utworzenia wspólnego systemu wymiany informacji między odpowiednimi organami krajowymi w celu optymalizacji pozyskiwania, analizy i rozpowszechniania wrażliwych danych.

W istocie agencja FRONTEX i system EUROSUR zdają się być instytucjami realizującymi zasadę niezbędnej solidarności operacyjnej między państwami członkowskimi, dzięki której, pod warunkiem że jest czynnie wyrażana, możliwe jest kierowanie środków na te odcinki granic zewnętrznych, na których są one najbardziej potrzebne.

Co do kwestii utworzenia pełnoprawnej europejskiej straży granicznej, jej rozwiązanie będzie możliwe tylko po wyciągnięciu pierwszych wniosków z funkcjonowania Agencji, ponieważ choć poprawa obecnego systemu przyznawania zasobów danym obszarom i wysiłki na rzecz zwiększenia rentowności obecnych mechanizmów są uzasadnionymi kwestiami, to nie mogą one przesłaniać faktu – nie mówiąc już o ogromnym wymiarze politycznym takiego posunięcia – że państwa członkowskie Unii posiadają już 450 000 funkcjonariuszy straży granicznej.

ZAŁĄCZNIK

Gérard Deprez

Przewodniczący

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

Dotyczy:          oceny oraz przyszłego rozwoju agencji FRONTEX i europejskiego systemu nadzoru granic (EUROSUR) - sprawozdawca: Javier Moreno Sánchez

Szanowny Panie Przewodniczący,

W imieniu Komisji Budżetowej pozwalam sobie przedstawić Panu kilka uwag dotyczących wyżej wspomnianego sprawozdania.

Komisja Budżetowa jest w pełni świadoma znaczenia działalności FRONTEXu w zakresie zagwarantowania kontroli granic Unii oraz rozwiązywania spraw dotyczących nielegalnej imigracji i popiera zwiększenie jej zdolności, o czym świadczy poparcie dla znaczącego wzrostu środków dla tej Agencji w ostatnich latach. Właśnie ostatnio nasza komisja opowiedziała się za dalszym zwiększeniem środków dla FRONTEXu do celów pierwszego czytania w procedurze budżetowej na rok 2009, proponując kwoty bardzo zbliżone do zaproponowanych przez Pańską komisję.

Zwiększenie to zostało dokonane zwłaszcza z myślą o umożliwieniu FRONTEXowi stałego prowadzenia wspólnych działań przez cały rok, szczególnie na południowych granicach Unii (HERA, NAUTILUS, POSEIDON). Część tych dodatkowych środków została zapisana w rezerwie w oczekiwaniu na przedstawienie przez dyrektora wykonawczego Agencji planów uczynienia tych działań stałymi.

W tym kontekście może okazać się użyteczne, aby w sprawozdaniu Pańskiej komisji - które również zawiera wezwanie do prowadzenia stałych wspólnych działań w ust. 4 - znalazło się wezwanie do dokonania takiego zwiększenia oraz do potrzeby podjęcia koniecznych kroków administracyjnych w celu uczynienia go rzeczywistym. Ponadto można by również podkreślić w nim potrzebę zagwarantowania, że mają być dostępne nie tylko środki finansowe, ale także, że wszystkie warunki prawne niezbędne do zagwarantowania stałości wspólnych działań są spełnione - w razie konieczności przez uzupełnienie podstawy prawnej.

Pozwalam sobie również wyrazić kilka uwag na temat odwołania się w ust. 7 projektu sprawozdania do nabywania przez Agencję „wyposażenia do wykonywania jej zadań”. Nie wchodząc w meritum tego, do jakiego stopnia Agencja może zastąpić państwa członkowskie w tej dziedzinie - i pamiętając, że Agencja jest uprawniona jedynie do nabywania „wyposażenia technicznego”, zaś nasza komisja uważa, że to raczej do państw członkowskich należy oddawanie wyposażenia i zasobów ludzkich do dyspozycji Agencji - pozwalam sobie zwrócić Pańską uwagę na fakt, że wszelkie możliwe zmiany „skali budżetu FRONTEXu” nie zależą od decyzji jedynie państw członkowskich, lecz należą do wyłącznych uprawnień władzy budżetowej - która obejmuje Parlament Europejski.

Wreszcie, szanowny Panie Przewodniczący, jeśli chodzi o odwołanie się w ust. 13 projektu sprawozdania do możliwości tworzenia „zdecentralizowanych agencji” - nawet jeśli wydaje się to być zwykłym rozważaniem teoretycznym - pozwalam sobie przypomnieć Panu, że Komisja Budżetowa wielokrotnie stwierdzała podczas negocjacji międzyinstytucjonalnych, że nie powinno się powoływać więcej zdecentralizowanych agencji przed dokonaniem ogólnej oceny roli agencji. W rzeczy samej, Komisja i Rada przyłączyły się do tego stanowiska, o czym świadczy deklaracja uzgodniona podczas ostatniej procedury pojednawczej w sprawie budżetu w dniu 18 lipca br., osiągnięto także porozumienie co do powołania grupy międzyinstytucjonalnej odpowiedzialnej za dokonanie takiej oceny.

Oczywiście podstawa prawna FRONTEXu już przewiduje możliwość tworzenia w państwach członkowskich i w porozumieniu z nimi „wyspecjalizowanych oddziałów” Agencji, o ile zarząd Agencji uzna to za konieczne. Nasza komisja uważa jednakże za ważne podkreślenie, że wszelkie powoływanie w przyszłości „wyspecjalizowanych oddziałów” musi w jak największym stopniu uwzględniać istniejące zdolności państw członkowskich, a także szczególnych przeszkód, z jakimi się borykają, celem uniknięcia bezużytecznego powielania.

Mam nadzieję, szanowny Panie Przewodniczący, że Pańska komisja będzie mogła rozważyć te uwagi przy przyjmowaniu ostatecznej wersji sprawozdania.

Z wyrazami szacunku,

Reimer Böge

Przewodniczący Komisji Budżetowej

OPINIA Komisji Rozwoju (7.10.2008)

dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych

w sprawie oceny oraz przyszłego rozwoju agencji FRONTEX i europejskiego systemu nadzoru granic (EUROSUR)
(2008/2157(INI))

Sprawozdawczyni: Gabriele Zimmer

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.   podkreśla, że zadaniem FRONTEX-u jest koordynowanie współpracy operacyjnej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa granic i że FRONTEX stanowi szczególną wartość dodaną dla krajowych systemów zarządzania granicami państw członkowskich;

2.   przypomina o zobowiązaniach UE dotyczących spójności polityki na rzecz rozwoju zgodnie z art. 178 traktatu WE oraz o konkluzjach Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z dni 5–6 czerwca 2008 r. w sprawie wzmocnienia globalnego podejścia do migracji, w których podkreślono w szczególności, że przestrzeganie praw człowieka i podstawowych wolności migrantów, konwencja genewska z 1951 r. oraz należyty dostęp do procedur przyznawania azylu leżą u podstaw polityki migracyjnej i polityki ochrony uchodźców UE;

3.   domaga się, aby wszystkie agencje UE, w tym FRONTEX, w pełni szanowały fundamentalne wartości UE we wszelkich swoich działaniach, a FRONTEX podlegał kontroli ze strony Parlamentu Europejskiego;

4.   podkreśla, że bezpieczeństwo granic UE stanowi wspólną odpowiedzialność wszystkich państw członkowskich, i że kontrole graniczne muszą być prowadzone w duchu podziału odpowiedzialności i solidarności; z tego względu zwraca się do Rady, by uczyniła zasadę dzielenia odpowiedzialności obowiązkową dla wszystkich państw członkowskich;

5.   wyraża przekonanie, że przestrzeganie i promowanie podstawowych praw i wolności, w tym prawa do ubiegania się o azyl oraz dostępu do pomocy prawnej dla osób potrzebujących ochrony, należy postrzegać jako kluczowy element każdego kompleksowego i zintegrowanego systemu zarządzania granicami oraz integralną część mandatu i działalności FRONTEX-u;

6.   ostrzega, że FRONTEX nie stanowi panaceum na wszystkie problemy wynikające z nielegalnej migracji;

7.   z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący włączenia do działalności szkoleniowej FRONTEX-u specjalistycznych kursów z prawa azylowego i prawa w dziedzinie praw człowieka, a także zachęca do dalszego rozwoju tej koncepcji; sugeruje, aby FRONTEX wzmocnił ścisłą współpracę z UNHCR, w tym w odniesieniu do działalności szkoleniowej;

8.   wzywa Komisję do bezzwłocznego przedłożenia wniosku w sprawie rewizji mandatu FRONTEX-u w celu uwzględnienia ratownictwa morskiego;

9.   jest zaniepokojony faktem, że działalność UE w krajach rozwijających się na rzecz wspierania legalnej migracji ma niższy priorytet niż zwalczanie nieregularnej migracji;

10. ostrzega, że działania FRONTEX-u poza terytorium UE mogą pozbawiać uchodźców prawa do ubiegania się o azyl, a osoby ubiegające się o ochronę w UE dostępu do pomocy prawnej;

11. jest głęboko zaniepokojony, że intensyfikacja koordynowanych przez FRONTEX działań na morzu może skutkować wyższą ilością ofiar śmiertelnych na coraz bardziej niebezpiecznych szlakach morskich; podkreśla, że realistyczna analiza przepływów migracyjnych musi opierać się na globalnym podejściu, gdyż ograniczenie analizy do pojedynczych szlaków wykazałoby nieprawdziwe tendencje;

12. podkreśla fakt, że działania związane z ratowaniem i wspieraniem osób ubiegających się o ochronę lub azyl wymagają poświęcenia szczególnej uwagi osobom o określonych potrzebach, jak np. dzieci i kobiety, i dlatego uważa, że szkolenia przeprowadzane przez FRONTEX powinny obejmować treści zajmujące się konkretnymi potrzebami;

13. wzywa Komisję do wyjaśnienia, w jakim zakresie informacje zgromadzone w ramach tzw. obrazu wywiadowczego sytuacji na przedpolu granicy będą udostępniane afrykańskim i innym rządom;

14. wyraża zaniepokojenie, iż obywatele krajów trzecich mogą nie dysponować odpowiednimi środkami w celu sprawdzenia, czy informacje osobowe na ich temat gromadzone w planowanym „systemie systemów” UE są przetwarzane zgodnie z przepisami prawa o ochronie danych stosowanego w UE; wzywa Komisję do wyjaśnienia, w jakim zakresie dane osobowe będą udostępniane administracji krajów trzecich;

15. wzywa Komisję do wyjaśnienia, jaki zakres wsparcia logistycznego nadzoru granicznego jest przewidziany dla sąsiadujących krajów trzecich, o czym wspomniano w ramach kroku 3 fazy 1 EUROSUR.

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

7.10.2008

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

26

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Alessandro Battilocchio, Thijs Berman, Josep Borrell Fontelles, Danutė Budreikaitė, Nirj Deva, Alexandra Dobolyi, Beniamino Donnici, Fernando Fernández Martín, Juan Fraile Cantón, Alain Hutchinson, Romana Jordan Cizelj, Filip Kaczmarek, Glenys Kinnock, Maria Martens, José Javier Pomés Ruiz, Toomas Savi, Frithjof Schmidt, Jürgen Schröder, Anna Záborská

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Fiona Hall, Miguel Angel Martínez Martínez, Manolis Mavrommatis, Anne Van Lancker, Renate Weber, Gabriele Zimmer

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Catherine Boursier

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

5.11.2008

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

40

2

4

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Catherine Boursier, Emine Bozkurt, Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Maddalena Calia, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Gérard Deprez, Bárbara Dührkop Dührkop, Armando França, Urszula Gacek, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Magda Kósáné Kovács, Henrik Lax, Roselyne Lefrançois, Baroness Sarah Ludford, Viktória Mohácsi, Javier Moreno Sánchez, Rareş-Lucian Niculescu, Athanasios Pafilis, Maria Grazia Pagano, Martine Roure, Sebastiano Sanzarello, Inger Segelström, Csaba Sógor, Søren Bo Søndergaard, Vladimir Urutchev, Ioannis Varvitsiotis, Manfred Weber, Renate Weber, Tatjana Ždanoka

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Marco Cappato, Genowefa Grabowska, Ona Juknevičienė, Jean Lambert, Marian-Jean Marinescu, Antonio Masip Hidalgo

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Fernand Le Rachinel