ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τις αναπτυξιακές προοπτικές για την οικοδόμηση ειρήνης και την οικοδόμηση κράτους σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις

12.11.2008 - (2008/2097(INI))

Επιτροπή Ανάπτυξης
Εισηγητής: Nirj Deva
Συντάκτρια γνωμοδότησης (*):
Luisa Morgantini, Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων
(*) Συνδεδεμένη επιτροπή – άρθρο 47 του Κανονισμού

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τις αναπτυξιακές προοπτικές για την οικοδόμηση ειρήνης και την οικοδόμηση κράτους σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις

(2008/2097(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–       έχοντας υπόψη τους Κανονισμούς της Χάγης του 1907, τις τέσσερις Συμβάσεις της Γενεύης από το 1949 και τα Πρόσθετα Πρωτόκολλά τους του 1977,

–       έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων,

–       έχοντας υπόψη όλες τις συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα προαιρετικά πρωτόκολλα αυτών,

–       έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και τα δύο προαιρετικά πρωτόκολλα αυτού,

–       έχοντας υπόψη τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και ιδίως τα άρθρα 1 και 25 και τα άρθρα 39 και 41 του Κεφαλαίου VII,

–       έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα πρωτόκολλα αυτής,

–       έχοντας υπόψη τη Δήλωση του ΟΗΕ για τη Χιλιετία της 8ης Σεπτεμβρίου 2000, η οποία θέτει τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (ΑΣΧ) ως κριτήρια συλλογικώς καθορισμένα από τη διεθνή κοινότητα για την εξάλειψη της φτώχειας,

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμα 60/1 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της 24ης Οκτωβρίου 2005 σχετικά με τα αποτελέσματα της παγκόσμιας διάσκεψης κορυφής του 2005, ιδίως δε τις παραγράφους του 138-140 σχετικά με το καθήκον προστασίας των πληθυσμών από γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εθνοτική κάθαρση και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,

–       έχοντας υπόψη τις επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών και τις επεμβάσεις αποκατάστασης της ειρήνης στο Κονγκό (1962), στην Ναμίμπια (1988), στο Ελ Σαλβαδόρ (1992),στην Καμπότζη (1992), στην Σομαλία (1992), στη Γιουγκοσλαβία - Σερβία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη (1992- 2002), στην Αϊτή (1994), στην Ανατολική Σλαβονία (1995- 1998), στο Κοσσυφοπέδιο (1999), στη Σιέρρα Λεόνε (1999), στο Ανατολικό Τιμόρ (1999) και την αποστολή ΗΠΑ/ΗΒ στο Ιράκ, καθώς και τις αποστολές NATO/ISAF στο Αφγανιστάν (2001),

–       έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφετέρου, η οποία υπεγράφη στην Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000[1], όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την απόφαση αριθ. 1/2006 του Συμβουλίου Υπουργών ΑΚΕ-ΕΕ[2] ("συμφωνία Κοτονού"),

–       έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνέρχονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Η Ευρωπαϊκή Συναίνεση", η οποία υπεγράφη στις 20 Δεκεμβρίου 2005[3], ιδίως τα οριζόντια θέματα που παρατίθενται στην ενότητα 3.3: δημοκρατία, χρηστή διακυβέρνηση, ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των παιδιών και των αυτοχθόνων πληθυσμών, περιβαλλοντική βιωσιμότητα, ισότητα των φύλων και HIV/AIDS,

–       έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνέρχονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την Ευρωπαϊκή Συναίνεση για την Ανθρωπιστική Βοήθεια[4],

–       έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μέσου για την αναπτυξιακή συνεργασία[5] (Μέσο Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΜΑΣ)),

–       έχοντας υπόψη τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση Αφρικής-ΕΕ: Μια κοινή στρατηγική Αφρικής-ΕΕ, η οποία εγκρίθηκε κατά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Αφρικής τον Δεκέμβριο του 2007,

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων (ΣΓΥΕΣ) για τα Δυτικά Βαλκάνια της 19ης Νοεμβρίου 2007,

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του ΣΓΥΕΣ σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα παιδιά σε ένοπλες συγκρούσεις, της 16ης Ιουνίου 2008,

–       έχοντας υπόψη τα Συμπεράσματα του ΣΓΥΕΣ σχετικά με την προαγωγή της ισότητας των φύλων και της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου στη διαχείριση κρίσεων της 13ης και 14ης Νοεμβρίου 2006,

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του ΣΓΥΕΣ σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την Αφρική, της 21ης και 22ας Νοεμβρίου 2005,

–       έχοντας υπόψη το πλαίσιο πολιτικής που ενέκρινε η Αφρικανική Ένωση σχετικά με την ανοικοδόμηση και ανάπτυξη μετά από συγκρούσεις, και το οποίο επικυρώθηκε από τα κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης κατά τη σύνοδο κορυφής που διεξήχθη στη Banjul από τις 25 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου 2006,

–       έχοντας υπόψη τις δέκα αρχές σχετικά με την ορθή διεθνή εμπλοκή σε εύθραυστα κράτη και καταστάσεις, αρχές τις οποίες στηρίζει η Ομάδα Εύθραυστων Κρατών της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και οι οποίες επικυρώθηκαν από τη σύνοδο υψηλού επιπέδου της ΕΑΒ στις 3-4 Απριλίου 2007 στο Παρίσι,

–       έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές ΟΟΣΑ/ΕΑΒ περί μεταρρύθμισης του τομέα της ασφάλειας και περί διακυβέρνησης,

–       έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες στις 12 Δεκεμβρίου 2003,

–       έχοντας υπόψη τον ορισμό της «μεταβατικής δικαιοσύνης» όπως περιέχεται στην Έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών το 2004 σχετικά με το κράτος δικαίου και τη μεταβατική δικαιοσύνη σε συγκρουσιακές και μετασυγκρουσιακές κοινωνίες[6],

–       έχοντας υπόψη το χρηματοδοτικό μέσο ύψους 12 εκατομμυρίων ευρώ που θέσπισε η Επιτροπή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μέσου Σταθερότητας για την παροχή βοήθειας σε ad-hoc δικαστήρια και πρωτοβουλίες μεταβατικής δικαιοσύνης σε όλο τον κόσμο,

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Οκτωβρίου 2007 με τίτλο «Για την ανταπόκριση της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις: δέσμευση σε περιβάλλοντα δυσμενή για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την ειρήνη» (COM(2007)0643),

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2007 σχετικά με την αντίδραση της ΕΕ σε εύθραυστες καταστάσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες[7],

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής για την πρόληψη των συγκρούσεων (COM(2001)211) και το Πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Γκέτεμποργκ τον Ιούνιο του 2001,

–       έχοντας υπόψη τη δήλωση της Προεδρίας της ΕΕ «Το κράτος δικαίου και η μεταβατική δικαιοσύνη σε συγκρουσιακές και μετασυγκρουσιακές κοινωνίες», της 6ης Οκτωβρίου 2004,

–       έχοντας υπόψη την αντίληψη της ΕΕ για τη στήριξη του αφοπλισμού, της αποστράτευσης και της επανένταξης (DDR), που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 11 Δεκεμβρίου 2006,

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Για τη σύνδεση αρωγής, αποκατάστασης και ανάπτυξης – αξιολόγηση» (COM(2001)0153),

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με την κατάσταση των σχέσεων ΕΕ-Αφρικής[8],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ αριθ. 3937/07 και την έκθεση της πολιτικής επιτροπής της του Ιουλίου 2007 σχετικά με τη χρηστή διακυβέρνηση, τη διαφάνεια και την ευθύνη όσον αφορά την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στις χώρες ΑΚΕ[9],

–       έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια (απόφαση αριθ. 1325), και σχετικά με τη σεξουαλική βία εις βάρος αμάχων σε περιόδους συγκρούσεων (απόφαση αριθ. 1820),

–       έχοντας υπόψη το "Περίγραμμα για την κοινή στρατηγική ΕΕ-Αφρικής" που εγκρίθηκε από την 8η συνεδρίαση της υπουργικής τρόικας ΕΕ-Αφρικής στις 15 Μαΐου 2007 στις Βρυξέλλες,

–       έχοντας υπόψη τα άρθρα 177 έως 181 της Συνθήκης ΕΚ,

–       έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A6‑0445/2008),

Α.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μισές από τις χώρες που εξέρχονται από σύγκρουση εισέρχονται και πάλι σε κατάσταση σύγκρουσης εντός των πέντε επόμενων ετών και ότι 340 εκατομμύρια των πλέον φτωχών ανθρώπων του πλανήτη εκτιμάται ότι ζουν σε ευάλωτα κράτη, καθώς η απουσία εχθροπραξιών δεν οδηγεί αυτόματα σε εδραιωμένη και διαρκή σταθερότητα και σε αειφόρο ανάπτυξη,

Β.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΑΣΧ θέτουν συνεκτικούς και χρονικά περιορισμένους στόχους για τη μακροπρόθεσμη εξάλειψη της φτώχειας και ότι, έως το 2010, το ήμισυ του φτωχότερου πληθυσμού στον κόσμο ενδέχεται να ζει σε κράτη που βιώνουν ή κινδυνεύουν να βιώσουν μια βίαιη σύγκρουση[10],

Γ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικοδόμηση σταθερών και ισχυρών κρατών απαιτεί τη δημιουργία αξιοκρατικών και υπόλογων δημόσιων υπηρεσιών, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και διαφθορά,

Δ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας διαφανής, υπεύθυνος και επαγγελματικός τομέας ασφάλειας είναι ουσιώδης για τη δημιουργία συνθηκών ευνοϊκών για την ειρήνη και την ανάπτυξη,

Ε.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας πρέπει να εστιάζει στην παροχή μιας αποτελεσματικής και νόμιμης δημόσιας διοίκησης που είναι διαφανής και υπόλογη προς την πολιτική αρχή και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κοινού,

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η διασπορά μικρών όπλων και ελαφρού οπλισμού πυροδοτεί τις συγκρούσεις και την εγκληματικότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2006 τα τρία τέταρτα των καταγεγραμμένων θυμάτων ναρκών ξηράς ήταν άμαχοι[11],

Ζ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι βίαιες συγκρούσεις, εκτός του τραγικού αντίκτυπου που επιφέρουν στην ανάπτυξη και στα ανθρώπινα δικαιώματα, αποθαρρύνουν επίσης τους ξένους επενδυτές, μειώνοντας σημαντικά την ανάπτυξη, αποθαρρύνοντας τις επενδύσεις στην οικονομία και στις βασικές υπηρεσίες (σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση[12] οι ένοπλες συγκρούσεις συρρίκνωσαν την οικονομία ενός αφρικανικού έθνους κατά 15%), ενώ ένας υγιής ιδιωτικός τομέας θα παράσχει σταδιακά τη βάση για διαρκή έσοδα για μια νόμιμη κυβέρνηση,

Η.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η μακροπρόθεσμη σταθερότητα μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ενεργούς συμμετοχής όλων των εμπλεκόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των μειονοτήτων, στην ειρηνευτική διαδικασία, στην εθνική συμφιλίωση και στην οικοδόμηση του κράτους,

Θ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιτροπές αλήθειας και συμφιλίωσης μπορούν να βοηθήσουν τις κοινωνίες στην αντιμετώπιση χρόνιων καταστάσεων μαζικής βίας, να διευκολύνουν το διάλογο μεταξύ κοινοτήτων και πρώην αντιμαχομένων μερών μιας σύγκρουσης, καθώς και να συμβάλουν στη δικαιοσύνη, στην αποκατάσταση και στη μεταρρύθμιση μέτρων που θα περιορίσουν τις πιθανότητες μελλοντικών συγκρούσεων,

Ι.      λαμβάνοντας υπόψη ότι το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών βασίζεται στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και της έκφρασης και στην ανάπτυξη ελεύθερων και νομικά προστατευμένων μέσων ενημέρωσης,

ΙΑ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι για ένα βιώσιμο κράτος που λειτουργεί ορθά απαιτείται επίσης μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών η οποία θα προστατεύει τους πολίτες από την κατάχρηση της εξουσίας καθώς και ένας ανεξάρτητος Τύπο που θα δρα ενάντια στις πράξεις μιας πανίσχυρης εκτελεστικής εξουσίας,

ΙΒ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι κράτη που βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση πρέπει να ενθαρρύνονται να επιτρέπουν στις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) να λειτουργούν χωρίς να συναντούν εμπόδια λόγω αδικαιολόγητων γραφειοκρατικών νόμων και διαδικασιών καταχώρισης που θέτουν εμπόδια στην ανάπτυξη μιας πραγματικά αποτελεσματικής κοινωνίας των πολιτών,

ΙΓ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι μια μέση αναπτυσσόμενη χώρα δέχεται 260 επισκέψεις χορηγών το έτος και ότι κατά το 2006, σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι χορηγοί πραγματοποίησαν 70.000 συναλλαγές για βοήθεια και ότι το μέσο ύψος των έργων ανήλθε σε μόλις 1,7 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ,

ΙΔ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι στην αναθεώρηση από ομοτίμους ΟΟΣΑ/ΕΑΒ του 2007 σχετικά με την πολιτική αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΚ αναφέρεται ότι η ΕΕ πρέπει να κάνει πιο συστηματική χρήση της ανάλυσης των συγκρούσεων στο πλαίσιο των προγραμμάτων και των σχεδίων στις διάφορες χώρες, προκειμένου να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους και να διασφαλίσει ότι δεν έχουν αρνητικό αντίκτυπο,

ΙΕ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή, στο πλαίσιο της συνέχειας που δίδεται στην ανακοίνωση σχετικά με την αντίδραση της ΕΕ σε εύθραυστες καταστάσεις και στα συνακόλουθα συμπεράσματα του Συμβουλίου και στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου, πρέπει να προετοιμάσει ένα σχέδιο εφαρμογής για το 2009, έχοντας υπόψη την εμπειρία και τις πληροφορίες από τις «πιλοτικές περιπτώσεις» και προκειμένου να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των διαφόρων μέσων της ΕΕ, με στόχο τη βελτιστοποίησή τους, στον τομέα της ασφάλειας και της ανάπτυξης,

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτός από τον καθορισμό έξι πιλοτικών χωρών (Μπουρούντι, Γουινέα Μπισσάου, Αϊτή, Σιέρρα Λεόνε, Ανατολικό Τιμόρ και Υεμένη), οι συζητήσεις της Επιτροπής, του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο της συνέργειας που θα δοθεί στην προαναφερθείσα ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την ανταπόκριση της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις δεν έχουν επιτρέψει ακόμη τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων επί τόπου,

ΙΖ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις διατηρούν παρουσία και συμφέροντα σε περιοχές συγκρούσεων,

1.      υποστηρίζει την έννοια του «καθήκοντος προστασίας» όπως ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και τονίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της δεσμεύονται από αυτό· τονίζει ότι το «καθήκον προστασίας» πρέπει να θεωρείται ως μέσο προώθησης της ασφάλειας του ανθρώπου· τονίζοντας ότι η κύρια ευθύνη για την πρόληψη της γενοκτονίας, των εγκλημάτων πολέμου, της εθνοκάθαρσης και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας εις βάρος ενός πληθυσμού έγκειται στο ίδιο το κράτος, ενισχύει την ευθύνη κάθε κυβέρνησης ως προς την προστασία των πολιτών της·

2.      ζητεί την εφαρμογή της δήλωσης του πρώην Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν που έγινε στην έκθεσή του προς τη Γενική Συνέλευση του 2000: «η εθνική κυριαρχία συνεπάγεται την έννοια του καθήκοντος και το κύριο καθήκον για την προστασία ενός λαού έγκειται στο ίδιο το κράτος· όταν ένας λαός βλάπτεται σοβαρά ως αποτέλεσμα πολέμου στο εσωτερικό της χώρας, εξέγερσης ή δυσλειτουργίας του κράτους και το εν λόγω κράτος δεν προτίθεται ή είναι ανίκανο να σταματήσει ή να αποτρέψει τις καταστάσεις αυτές, τότε το διεθνές καθήκον προστασίας κυριαρχεί έναντι της αρχής της μη επέμβασης»·

3.      πιστεύει ότι υπάρχουν δύο φάσεις οικοδόμησης της ειρήνης και οικοδόμησης ενός κράτους: η φάση της σταθεροποίησης κατά την οποία δίνεται έμφαση στην ασφάλεια, στη νομοθεσία και στην τάξη καθώς και στην παροχή βασικών υπηρεσιών και η δεύτερη φάση της οικοδόμησης του κράτους κατά την οποία δίνεται έμφαση στη διακυβέρνηση και στους θεσμούς που την αναλαμβάνουν, υπό τον όρο ότι:

α)     η δεύτερη φάση δεν πραγματοποιείται έως ότου σταθεροποιηθεί η χώρα, καθώς οι θεσμοί που τυχόν θα δημιουργηθούν πριν από τη σταθεροποίηση θα αντανακλούν το χαρακτήρα της σύγκρουσης και όχι την ανάγκη της χώρας για σταθερή και διαρκή ειρήνη,

β)     κατά τη φάση της οικοδόμησης του κράτους είναι σημαντικό να υπάρχει συμμόρφωση με τους κανόνες και τις προσδοκίες των πολιτών του εν λόγω έθνους και όχι με τις αντιλήψεις των παρεμβαινόντων,

γ)      κατά την εξέλιξη της φάσης οικοδόμησης του κράτους, οι παρεμβαίνοντες θα πρέπει επίσης να παραδώσουν τους διάφορους θεσμούς στις τοπικές αρχές· σε αυτή τη φάση είναι πιθανό να προκύψουν προβλήματα τα οποία πρέπει να γίνουν αποδεκτά, υπό την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για ουσιώδη προβλήματα που επηρεάζουν την πρόοδο που συντελείται στη χώρα·

4.      επισημαίνει τη σημασία της αντιμετώπισης των βασικών αιτιών των συγκρούσεων στο πλαίσιο πολιτικών διαλόγων της ΕΕ με τρίτες χώρες και στο πλαίσιο προγραμμάτων αναπτυξιακής συνεργασίας έτσι ώστε να αναπτυχθούν μηχανισμοί που παρέχουν έγκαιρη προειδοποίηση για τα κράτη που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αναζητώντας πιθανούς δείκτες ή ενδείξεις μη στρατιωτικής βίας, όπως είναι οι ιστορικοί διαχωρισμοί, τα εθνοτικά και φυλετικά προβλήματα, οι θρησκευτικές συγκρούσεις, η ανισότητα και η φτώχεια· στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει ειδικότερα την ανάγκη νέας χρηματοδότησης για την προσαρμογή και την περιβαλλοντική προστασία ως μέσο πρόληψης της ανάπτυξης συγκρούσεων συναφών με το κλίμα και το περιβάλλον·

5.      καλεί την Επιτροπή να προσδιορίσει την πρόληψη των συγκρούσεων ως οριζόντιο θέμα στην αναπτυξιακή συνεργασία και να ενσωματώσει τις αρχές του στοιχείου και της ανάλυσης της σύγκρουσης στις υφιστάμενες και στις νέες πολιτικές καθώς και στα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα και ανά περιφέρεια και σε όλα τα σχετικά χρηματοοικονομικά μέσα εξωτερικής συνεργασίας·

6.      υπενθυμίζει ότι ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία πολέμου, ότι δεν υφίσταται ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη και ότι, εξάλλου, ο τερματισμός των εχθροπραξιών δεν οδηγεί απαραιτήτως στην ασφάλεια των ανδρών και των γυναικών· υπενθυμίζει επίσης τον σημαντικό ρόλο των γυναικών στην πρόληψη και στην επίλυση των συγκρούσεων καθώς και στην οικοδόμηση της ειρήνης, και τονίζει τη σημασία της ισότιμης συμμετοχής και της πλήρους εμπλοκής τους σε όλες τις προσπάθειες για τη διατήρηση και την προώθηση της ειρήνης και της ασφάλειας·

7.      πιστεύει ακράδαντα ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να εξασφαλισθούν ελάχιστα επίπεδα βασικών υπηρεσιών για τους πληθυσμούς που πλήττονται από συγκρούσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά την πρόσβαση σε τροφή, καθαρό νερό, αποχέτευση, φάρμακα, υγειονομική περίθαλψη (συμπεριλαμβανομένης της αναπαραγωγικής υγείας) και προσωπική ασφάλεια· σε πρώτο στάδιο, η παροχή βασικής πρόνοιας και υπηρεσιών πρέπει να προέχει σε σχέση με τα ζητήματα αειφορίας·

8.      πιστεύει ότι σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις πρέπει να υπάρχει συντονισμός μεταξύ δραστηριοτήτων οικοδόμησης της ειρήνης, ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης, σύμφωνα με το πλαίσιο στρατηγικής «Σύνδεση Αρωγής, Αποκατάστασης και Ανάπτυξης» (LRRD) και με στόχο την εξασφάλιση συνοχής μεταξύ ασφάλειας και ανάπτυξης·

9.      θεωρεί απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη η διάσταση του φύλου κατά την αντιμετώπιση των προσφύγων και των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων, μεταξύ άλλων και στο σχεδιασμό των καταυλισμών προσφύγων·

10.    τονίζει την ανάγκη βελτίωσης του συντονισμού πολιτικών και στρατιωτικών υπηρεσιών· θεωρεί ότι, σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις, η μετάβαση από τη στρατιωτική στην πολιτική ασφάλεια πρέπει να πραγματοποιείται όσο το δυνατόν συντομότερα και ότι οι διεθνείς δυνάμεις πρέπει σταδιακά να συμπληρώνονται και να αντικαθίστανται από μια εθνική και περιφερειακή πολιτική αστυνομική δύναμη η οποία θα λάβει επαγγελματική εκπαίδευση, διασφαλίζοντας ότι η αμερόληπτη εφαρμογή του κράτους δικαίου και των διοικητικών διαδικασιών για όλες τις εμπλεκόμενες στη σύγκρουση ομάδες αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα

11.    τονίζει την ανάγκη να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ του πολιτικού και του στρατιωτικού σκέλους της αναπτυξιακής βοήθειας προκειμένου να εξασφαλισθεί η λειτουργία των βασικών υποδομών και των κυβερνητικών υπηρεσιών χωρίς να υποτιμούνται οι απαιτήσεις για ανοικοδόμηση, αποκατάσταση και την επανέναρξη των δημοκρατικών και των οικονομικών διαδικασιών·

12.    ζητεί την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω της ενίσχυσης της εκπαίδευσης σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο στρατό και στην αστυνομία (συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών για τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα για τις πληγείσες ομάδες του πληθυσμού)^·την ενίσχυση των σχολών για στελέχη βάσει των διεθνών πρότυπων αστυνομίας και στρατιωτικής αστυνομίας· τη δημιουργία ενός κώδικα δεοντολογίας για το προσωπικό ασφαλείας, ο οποίος θα οριοθετεί τους τομείς αρμοδιοτήτων της αστυνομίας και του στρατού, τη σύσταση υπηρεσιών διαμεσολαβητών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επιτροπών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και την κατάρτιση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τις περιφερειακές αρχές και τους δημόσιους υπαλλήλους·

13.    τονίζει την ουσιαστική ανάγκη να συνεχισθεί η ανάπτυξη των στρατιωτικών ικανοτήτων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ) προκειμένου η ΕΕ και τα κράτη μέλη της να μπορούν να συμβάλουν καλύτερα στη σταθεροποίηση και στην ανάπτυξη των μετασυγκρουσιακών κοινωνιών·

14.    θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιμετωπίζονται οι αιτίες της αστάθειας και τα προβλήματα των μετασυγκρουσιακών κοινωνιών με συνδυασμό πολιτικών και στρατιωτικών μέτρων· επισημαίνει ότι, χωρίς τις εγγυήσεις ασφάλειας που παρέχει η επιτόπου ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων, η απαραίτητη προϋπόθεση για τη σταθερότητα στις κοινωνίες που σπαράσσονται από συγκρούσεις (δηλαδή η ασφάλεια των ατόμων και της περιουσίας τους) δεν μπορεί γενικά να εκπληρωθεί·

15.    τονίζει τη σημασία των διαδικασιών της μεταρρύθμισης του τομέα της ασφάλειας (SSR) και του αφοπλισμού, της αποστράτευσης και της επανένταξης (DDR) ως βασικών παραγόντων για τη εξασφάλιση της μακροχρόνιας ειρήνης και της αειφόρου ανάπτυξης· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιταχύνουν την επιτόπου υλοποίηση του πλαισίου πολιτικής της ΕΕ για τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας και της αντίληψης της ΕΕ για τη στήριξη του αφοπλισμού, της αποστράτευσης και της επανένταξης, με σκοπό την ενίσχυση της συνάφειας, της συνοχής και της αποτελεσματικότητας των δραστηριοτήτων της ΕΕ στους τομείς αυτούς· ζητεί αύξηση της κοινοτικής χρηματοδότησης για τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας καθώς και για τον αφοπλισμό, την αποστράτευση και της επανένταξη, με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες όπου η ΕΕ έχει ήδη αναπτύξει αποστολές ΕΠΑΑ· ζητεί να λαμβάνονται υπόψη όλες οι χρηματοδοτούμενες από την Κοινότητα δραστηριότητες για τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας και για τον αφοπλισμό, την αποστράτευση και την επανένταξη, οι οποίες έχουν στόχο την υποστήριξη των επιχειρήσεων ΕΠΑΑ σε περιπτώσεις συγκρούσεων ή σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις, το συντομότερο δυνατό κατά το σχεδιασμό των επιχειρήσεων, δηλαδή είτε κατά τη διερευνητική φάση είτε κατά την ανάπτυξη της γενικής ιδέας διαχείρισης κρίσεων/αρχικής ιδέας των επιχειρήσεων (CONOPS)·

16.    τονίζει ότι η μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την ενίσχυση της διπλωματίας και της άμυνας, περιορίζοντας παράλληλα τις μακροπρόθεσμες απειλές ασφαλείας συμβάλλοντας στην οικοδόμηση σταθερών, ευημερουσών και ειρηνικών κοινωνιών· η μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας πρέπει να αφορά την ανασύσταση ή μεταρρύθμιση θεσμών και βασικών υπουργικών θέσεων που αναλαμβάνουν την εποπτεία για την ασφάλεια και την προστασία του έθνους υποδοχής και του λαού του·

17.    ζητεί από την ΕΕ, όταν στηρίζει τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας μετά τη διευθέτηση συγκρούσεων, να μεριμνά για τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου, παρέχοντας σχετική κατάρτιση και εμπειρογνωμοσύνη όσον αφορά το Σύνταγμα, τις εκλογές, την αστυνομία και τη δικαιοσύνη·

18.    θεωρεί ότι πρώην πολεμικοί ηγέτες πρέπει να αποκηρύσσουν πλήρως τη βία προτού συμπεριληφθούν σε επίσημες θεσμικές δομές οι οποίες ενισχύουν τον καταμερισμό της εξουσίας και ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται η ενημέρωση της κοινής γνώμης και όλων των καθοριστικά εμπλεκόμενων μερών καθώς και η συμμετοχή τους σε όλες τις συζητήσεις για τα μέτρα ως προς τον καταμερισμό της εξουσίας·

19.    τονίζει τη σημασία της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου κατά τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή ειρηνευτικών συμφωνιών, με σκοπό την προώθηση της συνταγματικής προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών·

20.    δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των θυμάτων ενόπλων συγκρούσεων χάνει τη ζωή του από φορητά όπλα και ελαφρύ οπλισμό (SALW), καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εφαρμόσουν επειγόντως τη απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 20ης Μαΐου 2008 σχετικά με την αρμοδιότητα της Κοινότητας στην καταπολέμηση της διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού επιταχύνοντας την υλοποίηση της Στρατηγικής της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης συσσώρευσης και διακίνησης SALW και των πυρομαχικών τους και επιταχύνοντας το σχεδιασμό για χρηματοδότηση από την ΕΚ, συγκεκριμένα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης και το Μέσο Σταθερότητας, η οποία θα δαπανηθεί για επιτόπου προγράμματα σχετικά με τα SALW· ζητεί να ληφθούν μέτρα, στις περιπτώσεις που κρίνεται σκόπιμο, από πολυμερή και περιφερειακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, για την ανάπτυξη προγραμμάτων για τα SALW στο πλαίσιο των προσπαθειών ανασυγκρότησης και αποκατάστασης έπειτα από συγκρούσεις και των προσπαθειών εδραίωσης της διακυβέρνησης, ενίσχυσης της νομοθεσίας και βελτίωσης της επιχειρησιακής ικανότητας των υπηρεσιών επιβολής του νόμου σε σχέση με τα SALW· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξακολουθήσουν να προωθούν τη σύναψη μιας διεθνούς, νομικά δεσμευτικής συνθήκης για το εμπόριο όπλων σε διμερές και πολυμερές επίπεδο·

21     θεωρεί ότι η εθελοντική επιστροφή προσφύγων και εσωτερικώς εκτοπισμένων ατόμων πρέπει να αποτελεί υψηλή προτεραιότητα, παρέχοντάς τους ασφάλεια σε βιώσιμες συνθήκες ζωής, ιδίως με την παροχή λειτουργικών υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης (συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών επιμόρφωσης για γυναίκες) και ευκαιρίες απασχόλησης, καθώς και ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί με διάλογο μεταξύ των αντιμαχόμενων ομάδων, με εκπαίδευση για την ειρήνη, με διεθνή βοήθεια, με μείωση των προκαταλήψεων και επιμόρφωση για τη διαφορετικότητα, με τη συμμετοχή των τέως μαχητών στα κοινά, με διαδικασίες εξέτασης των διεκδικήσεων γης και με την επούλωση των πληγών· θεωρεί επίσης ότι εφόσον η εθνοτική ή θρησκευτική τους ταυτότητα είναι συμβατή, τα εσωτερικώς εκτοπισμένα άτομα πρέπει να εξαπλώνονται στη χώρα και να εγκαθίστανται ξανά στα χωριά ή στις πόλεις τους και όχι να συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες που μπορούν να οδηγήσουν σε συγκρούσεις και βία·

22.    επιμένει ότι είναι ανάγκη για τις γυναίκες να ολοκληρώνουν ή να αρχίζουν να ασχολούνται ξανά με την εκπαίδευση και την κατάρτισή τους μετά από το πέρας των συγκρούσεων· θεωρεί ότι, για τον σκοπό αυτό, είναι σκόπιμο να προωθείται ενεργά η εκ νέου ομαλή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος κατά τη φάση ανασυγκρότησης της χώρας·

23.    τονίζει επιτακτικά την ανάγκη διαβούλευσης με τοπικές οργανώσεις γυναικών και διεθνή δίκτυα γυναικών για την ειρήνη καθώς και την ανάγκη στήριξής τους· συνιστά την παροχή πολιτικής και οικονομικής στήριξης, κατάρτισης, συνδρομής για την οικοδόμηση ικανοτήτων και τεχνικής αρωγής, μεταξύ άλλων και όσον αφορά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τη μη βίαιη επίλυση συγκρούσεων·

24.    είναι της άποψης ότι τα κράτη μέλη έχουν την ηθική υποχρέωση να προστατεύουν τους πρόσφυγες που φεύγουν εσπευσμένα από περιοχές συγκρούσεων· πιστεύει ότι αυτή η υποχρέωση μπορεί να εκπληρωθεί μόνο με βάση τον επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών μελών· επιπλέον πιστεύει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να βοηθούν ενεργά τους πρόσφυγες που επιθυμούν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους μετά το τέλος της βίαιης σύγκρουσης·

25.    επιβεβαιώνει τη ζωτική σημασία των δίκαιων μεταναστευτικών πολιτικών έναντι των αναπτυσσόμενων χωρών· σημειώνει ότι η μετανάστευση μπορεί να μετατραπεί σε μια θετική δύναμη στην αναπτυξιακή διαδικασία, κυρίως μέσω των εμβασμάτων που στέλνουν οι μετανάστες που ζουν στην ΕΕ, περιορίζοντας τη διαρροή επιστημονικού δυναμικού, διευκολύνοντας την παλιννόστηση και αποτρέποντας την εμπορία ανθρώπων·

26.    τονίζει ότι πρέπει να αναληφθεί δράση για την προώθηση της οικογενειακής επανένωσης και της επανενσωμάτωσης των παιδιών που έχουν πληγεί από ένοπλες συγκρούσεις και για την εξασφάλιση της πρόσβασης στα εκπαιδευτικά προγράμματα, στην επαγγελματική κατάρτιση και στην ψυχολογική στήριξη, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των κοριτσιών·

27.    ζητεί την αποτελεσματική υλοποίηση της πρότασης της Επιτροπής για τον αφοπλισμό, την αποστράτευση και την επανένταξη των τέως μαχητών, η οποία περιλαμβάνει την εκ νέου ένταξη των μαχητών στην κοινωνία των πολιτών με την παροχή τροφίμων, αντίσκηνων, κλινοσκεπασμάτων, ιατρικής υποστήριξης και πολιτικού ρουχισμού, τη μεταφορά τέως στρατιωτών στις κοινότητές τους ή σε προορισμούς της επιλογής τους, την υποστήριξη συνταξιοδοτικών προγραμμάτων για πολιτικούς ή στρατιωτικούς υπαλλήλους, την επαναστέγαση των τέως στρατιωτών και τα προγράμματα ενίσχυσης των μισθών, την έναρξη μη στρατιωτικής εκπαίδευσης των τέως στρατιωτών και προγραμμάτων ψυχολογικής αναγέννησης για τέως μαχητές με ειδική κατανομή επιπλέον πόρων για σχέδια απασχόλησης και προγράμματα δημιουργίας θέσεων εργασίας·

28.    επισημαίνει ότι, τα προγράμματα αφοπλισμού, αποστράτευσης και επανένταξης πρέπει να περιλαμβάνουν ειδικές διατάξεις για τις πρώην μαχήτριες·

29.    τονίζει ότι η καταπολέμηση του φαινομένου των παιδιών στρατιωτών και των κοριτσιών που στρατολογούνται από τις ένοπλες δυνάμεις και υποβάλλονται σε σεξουαλικές κακοποιήσεις συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια βελτίωσης της καθημερινότητας των γυναικών που ζουν σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται σε φάση οικοδόμησης της ειρήνης και σε φάση ανασυγκρότησης της χώρας μετά από τις συγκρούσεις·

30.    θεωρεί ότι ο αφοπλισμός, η αποστράτευση και η επανένταξη πρέπει να στοχεύουν επίσης στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και στην παροχή προγραμμάτων οικονομικής βοήθειας με σκοπό την κάλυψη των άμεσων αναγκών·

31.    πιστεύει ότι η τοπική ανάληψη της διαδικασίας οικοδόμησης της ειρήνης είναι ουσιώδης για την εξασφάλιση μακροπρόθεσμης σταθερότητας·

32.    θεωρεί ότι οι διεθνείς χορηγοί βοήθειας πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις περιφερειακές και τις τοπικές συνθήκες όταν χαράσσουν μια πολιτική ανασυγκρότησης για τη σταθερότητα και τη δημοκρατία, αρχίζοντας από την εμπειρία που αποκτήθηκε από την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στις μετασυγκρουσιακές κοινωνίες·

33.    τονίζει ότι η κατάλληλη στρατηγική συμφιλίωσης πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον ρόλο των γυναικών στις διαδικασίες εδραίωσης της ειρήνης· επισημαίνει ότι τα προγράμματα συμφιλίωσης πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές συνθήκες των παιδιών που πλήττονται από τις ένοπλες συγκρούσεις·

34.    πιστεύει ότι η κρατική νομιμότητα μπορεί να δημιουργηθεί μόνο μέσω της χρηστής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης· τονίζει ότι οι θεσμοί, οι εκλογικές διαδικασίες, η εγγραφή των εκλογέων και οι εκλογικοί κατάλογοι, η ταυτοποίηση των εκλογέων και οι μηχανισμοί κατά της διαφθοράς πρέπει να χαρακτηρίζονται από όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία, καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την προάσπιση του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των δημοκρατικών θεσμών και της αξιοπρέπειας του πληθυσμού, καθώς και για την οικονομική ανάπτυξη, τις επενδύσεις και το εμπόριο·

35.    θεωρεί ότι παράγοντες όπως το κράτος δικαίου, το ισχυρό χρήμα, μια ελεύθερη αγορά, μια αποτελεσματική και ικανή δημόσια διοίκηση, η αδιάφθορη και ανεξάρτητη δικαστική, νομοθετική και εκτελεστική εξουσία αποτελούν τα μέσα με τα οποία άτομα και κοινότητες, μέσω των κλάδων και των πρωτοβουλιών τους, μπορούν να αυξήσουν πραγματικά τον πλούτο των λαών τους·

36.    ζητεί τη δημιουργία συμβουλίων επενδύσεων ενιαίας εξυπηρέτησης με στόχο την ανάδειξη τομέων προτεραιότητας για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης πέραν του παραδοσιακού αγροτικού τομέα μέσω της υποστήριξης της ανάπτυξης φιλελεύθερων κωδίκων επενδύσεων και αφορολόγητων βιομηχανικών ζωνών·

37.    καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει μια μονάδα για την άρση των ρυθμιστικών περιορισμών η οποία θα μπορεί να παρέχει συμβουλές προς τις χώρες που εξέρχονται από συγκρούσεις σχετικά με την ανάπτυξη των οικονομικών υποδομών τους με σκοπό την απομάκρυνση γραφειοκρατικών ελέγχων που σταματούν ή καθυστερούν τη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων, το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, την καταχώριση εκτάσεων και εταιρειών· η επιβράδυνση επιχειρηματικών κεφαλαίων πρέπει να εφαρμόζεται όπου είναι απαραίτητο και τα φορολογικά κίνητρα για τη σύσταση επιχειρήσεων πρέπει να εφαρμόζονται ειδικότερα μέσω προγραμμάτων δημοσιονομικής στήριξης·

38.    θεωρεί πολύ σημαντικό να ενταχθούν οι γυναίκες στις οικονομικές δραστηριότητες των κοινωνιών που εξέρχονται από συγκρούσεις, προκειμένου να στηριχθεί η κοινωνικοοικονομική και επιχειρηματική χειραφέτησή τους, και τονίζει τον θετικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μικροπιστώσεις·

39.    πιστεύει ακράδαντα ότι η τοπική ανάληψη της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ μπορεί να ενισχυθεί μέσω της συμμετοχής των εθνικών κοινοβουλίων, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβαίας διάδρασης και της οικοδόμησης ικανοτήτων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κοινοβουλίων των χωρών εταίρων, καθώς και των συστημάτων υποστήριξης των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ), των τεχνολογικών ικανοτήτων για την ανάπτυξη συστημάτων ψηφοφορίας κορυφαίας τεχνολογίας, της παροχής δελτίων ταυτότητας σε περιπτώσεις που τα πιστοποιητικά γέννησης και άλλα δικαιολογητικά έγγραφα ιθαγένειας δεν είναι διαθέσιμα·

40.    τονίζει την ανάγκη να βοηθηθούν οι τοπικές αρχές, μέσω της παροχής κατάλληλης κατάρτισης και της ανταλλαγής εμπειριών· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, τη δέσμευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις αρχές και στις πρακτικές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας·

41.    τονίζει ότι, όταν διενεργούνται εκλογές σε μια χώρα που εξέρχεται από περίοδο συγκρούσεων, πρέπει να ενισχύεται η συμμετοχή των γυναικών μέσω ειδικών προγραμμάτων και ποσοστώσεων σε όλα τα επίπεδα·

42.    τονίζει τη σημασία της ανεξάρτητης παρακολούθησης της διαφάνειας και της λογοδοσίας ως προς τη χρήση των πόρων, οι οποίοι μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις εάν επενδυθούν εκ νέου στην οικοδόμηση του κράτους· υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της καταπολέμησης κάθε μορφής σπατάλης, απάτης και διαφθοράς μέσω επαρκών μηχανισμών κατά της διαφθοράς, και της διαρκούς υποστήριξης της κοινωνίας των πολιτών·

43.    τονίζει την ανάγκη προώθησης της υλοποίησης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς (UNCAC), ώστε να αποτρέπεται η πυροδότηση συγκρούσεων από πηγές παράνομης χρηματοδότησης και να μην τίθεται σε κίνδυνο η σταθεροποίηση των μετασυγκρουσιακών καταστάσεων, καθώς η διαφθορά καθιστά τους θεσμούς αναποτελεσματικούς, διευρύνει την κοινωνική περιθωριοποίηση, διαστρεβλώνει τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και διαταράσσει την παροχή βασικών υπηρεσιών·

44.    υπογραμμίζει ότι η στήριξη των τοπικών κοινοτήτων, των οικογενειών, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων γυναικών, των οργανισμών μικροπιστώσεων και των τοπικών δικτύων αποτελεί προϋπόθεση για οιαδήποτε επιτυχή αναπτυξιακή πολιτική· και, κατά συνέπεια, καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παράσχουν πολιτική και οικονομική υποστήριξη στους τοπικούς ειρηνευτικούς φορείς και τους φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και κατά τη διάρκεια κρίσεων και κυρίως με τη βοήθεια του Μέσου Σταθερότητας της ΕΕ και της συνιστώσας του για την αντίδραση στις κρίσεις·

45.    τονίζει ότι, σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις, η καταχώριση τίτλων εγγείου ιδιοκτησίας και η νομιμοποίηση της ιδιοκτησίας της γης πρέπει να συντελούνται σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να αποφεύγεται η παράνομη απόκτηση γης από κυβερνήσεις, ιδιωτικές εταιρείες ή άρχουσες ελίτ, συχνά εις βάρος των φτωχότερων και πιο ευάλωτων, συμπεριλαμβανομένων των επαναπατριζόμενων και των εσωτερικώς εκτοπισμένων ατόμων· τονίζει περαιτέρω ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες ενίσχυσης των δικαστηρίων ώστε να δύνανται να επιβάλλουν καλύτερα το ιδιοκτησιακό και εμπορικό δίκαιο, ιδίως σε χώρες στις οποίες οι γυναίκες έχουν υποβαθμισμένη νομική υπόσταση ή στερούνται βασικών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας·

46.    επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του στην προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών στις μετασυγκρουσιακές καταστάσεις με τελικό σκοπό τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη χειραφέτηση των γυναικών – απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη βιώσιμης ειρήνης και σταθερότητας·

47.    θεωρεί ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες διαθέτουν τους βασικούς φυσικούς πόρους για την ανάπτυξή τους· ωστόσο, η κακή διαχείριση και οι πρακτικές διαφθοράς που αφορούν τους φυσικούς πόρους, όπως το πετρέλαιο, το νερό, η ξυλεία και τα διαμάντια, μπορούν να οδηγήσουν εκ νέου τις χώρες στον κύκλο της σύγκρουσης· κατακρίνει την εμπλοκή διαφόρων (τοπικών, περιφερειακών, διεθνών και διασυνοριακών) παραγόντων στον σφετερισμό και στην εκμετάλλευση αυτών των πόρων· προτρέπει τα κράτη μέλη να προωθήσουν και να υποστηρίξουν τη χρηστή διακυβέρνηση όλων των φυσικών πόρων καθώς και να δράσουν κατά της εκμετάλλευσης και παράνομης διακίνησής τους, ιδίως στις περιπτώσεις που συμβάλλουν στην έναρξη, κλιμάκωση ή συνέχιση ένοπλων συγκρούσεων·

48.    αναγνωρίζει τα επιτεύγματα της Διαδικασίας Kimberley, της πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια στις εξορυκτικές βιομηχανίες (ΕΙΤΙ) και της επιβολής της δασικής νομοθεσίας, της διακυβέρνησης και του εμπορίου (FLEGT) και ζητεί την ενίσχυση και την αποτελεσματικότερη επιβολή τους·

49.    επαναλαμβάνει τα συμπεράσματα του εγγράφου για την Αλλαγή του Κλίματος και τη Διεθνή Ασφάλεια[13], που υποβλήθηκε στις 14 Μαρτίου 2008 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ και την Επιτροπή, το οποίο προειδοποιεί ότι η αλλαγή του κλίματος απειλεί να δυσχεράνει υπερβολικά την κατάσταση σε κράτη και περιοχές του κόσμου που είναι ήδη ευάλωτα και επιρρεπή σε συγκρούσεις, δημιουργώντας νέες μεταναστευτικές ροές και εντείνοντας τους κινδύνους ασφάλειας για την ΕΕ· προτρέπει την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις ανησυχίες για την αλλαγή του κλίματος στις προσπάθειές της για την οικοδόμηση της ειρήνης·

50.    θεωρεί ότι η δικαιοσύνη έχει ουσιώδη σημασία για τα θύματα των συγκρούσεων και ότι τα εθνικά δικαστήρια, εφόσον λειτουργεί ένα ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστικό σύστημα, ενδεχομένως είναι πιο κατάλληλα από τα διεθνή δικαστήρια εγκλημάτων πολέμου για να εξασφαλίσουν τη διεξαγωγή των εθνικών δικαστικών διαδικασιών και να τιμωρήσουν τους δράστες· στο πλαίσιο αυτό προτείνει να εξετασθεί η δυνατότητα καταγραφής των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις·

51.    ζητεί την ενίσχυση των δικαστικών συστημάτων μέσω της εκπαίδευσης των δικαστών και των γενικών εισαγγελέων, συνεδρίων για τη δικαστική μεταρρύθμιση, ανεξάρτητων συστημάτων για την άσκηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων, κατάλληλης αμοιβής του δικαστικού προσωπικού, παροχής εξοπλισμού για τα δικαστήρια, βελτιωμένης διοίκησης των υπηρεσιών των δικαστηρίων, τήρησης αρχείων, διαχείρισης προϋπολογισμού και προσωπικού και απόκτησης σύγχρονων τεχνολογιών συμπεριλαμβανομένων των υπολογιστών για την παρακολούθηση υποθέσεων·

52.    ζητεί νομική βοήθεια για ευάλωτες ομάδες, εθνοτικές μειονότητες, ακτήμονες αγρότες και άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες, καθώς και παραδικαστική συμβουλευτική εκπαίδευση με στόχο την αύξηση της πρόσβασης στο δικαστικό σύστημα που παρέχουν έμπειρες ΜΚΟ·

53.    θεωρεί πως έχει καίρια σημασία να τερματισθεί η ατιμωρησία των εγκλημάτων βίας λόγω φύλου και να εξαιρεθούν τα εγκλήματα αυτά, όπου είναι εφικτό, από τη χορήγηση αμνηστίας και να εξασφαλισθεί ότι όλα τα θύματα σεξουαλικής βίας, ιδίως δε οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια, θα τυγχάνουν ίσης προστασίας ενώπιον του νόμου και ίσης πρόσβασης στη δικαιοσύνη· δεδομένης της μειονεκτικής θέσης των γυναικών και των παιδιών σε πολλές κοινωνίες όσον αφορά την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, πρέπει να πραγματοποιούνται ειδικές ρυθμίσεις όπου είναι απαραίτητο·

54.    τονίζει ότι είναι αναγκαίο να παρέχεται στις γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική βία πλήρης πρόσβαση σε υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και σε προγράμματα ευαισθητοποίησης που θα στηρίξουν τις γυναίκες αυτές, ώστε να αντιμετωπίσουν το στίγμα που τις ακολουθεί·

55.    χαιρετίζει την έγκριση της απόφασης αριθ. 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ιδίως το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως η σεξουαλική βία αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια·

56.    τονίζει ότι είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι ειδικές ανάγκες των παιδιών και ειδικότερα των κοριτσιών, σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση·

57.    επικροτεί τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ)· τονίζει ότι η υποστήριξη της ΕΕ είναι καθοριστικής σημασίας για την εκτέλεση της εντολής του ΔΠΔ· θεωρεί ότι είναι επιτακτική ανάγκη όλα τα κράτη να υπογράψουν και να επικυρώσουν το Καταστατικό της Ρώμης ώστε να καταστεί το σύστημα του ΔΠΔ λειτουργικότερο, με μεγαλύτερη συνοχή και συνέπεια· προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ και της Αφρικανικής Ένωσης να ασχοληθούν με συνεπή τρόπο και χωρίς καθυστέρηση με την εκτέλεση όλων των ενταλμάτων σύλληψης που έχουν εκδοθεί από το ΔΠΔ σε όλα τα μέτωπα συγκρούσεων·

58.    προτρέπει τα κράτη μέλη να εξακολουθήσουν να δίνουν αγώνα κατά της ατιμωρησίας, στοιχείο που αποτελεί το αποτελεσματικότερο μέσον για την πρόληψη μελλοντικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και να στηρίξουν επίσης τη λειτουργία των δικαστηρίων που έχουν συγκροτηθεί σε διεθνές επίπεδο·

59.    τονίζει ότι η βιώσιμη ειρήνη εξαρτάται από πολλές απόψεις από τη δυνατότητα κοινής συμμετοχής και συμβολής στην ειρηνευτική διαδικασία– μια διαδικασία η οποία νομιμοποιείται και είναι επιτυχής μόνο εφόσον περιλαμβάνονται σε αυτήν εξίσου οι γυναίκες, αναγνωρίζοντας τη σημαντική κοινωνική τους συνεισφορά, τον καθοριστικό τους ρόλο στην παραγωγή τροφίμων και στην ευημερία της οικογένειας, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες μαζί με τα παιδιά αποτελούν το 80% των προσφύγων, να λαμβάνεται ειδική μέριμνα για τις γυναίκες και να αναγνωρίζονται ως ιδιαίτερα σημαντικοί παράγοντες στην προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας, και τονίζει ότι ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας στην υποστήριξη δικτύων της κοινωνίας των πολιτών που διασυνδέουν τοπικές, εθνικές και διεθνείς πρωτοβουλίες θεωρείται καθοριστικός για την ειρηνευτική διαδικασία·

60.    ζητεί τη σύσταση μόνιμων ειρηνευτικών επιτροπών που περιλαμβάνουν σημαίνοντα μέλη όλων των ενδιαφερόμενων μερών για την πρόληψη εξάρσεων βίας μεγάλης κλίμακας·

61.    πιστεύει ότι οι σχετικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσα προαγωγής του διαλόγου μεταξύ αντιμαχόμενων ομάδων, όταν η διαδικασία αυτή πλαισιώνεται από επιμόρφωση για την μη βίαιη επίλυση των συγκρούσεων και εκπαίδευση για την ειρήνη· υποστηρίζει τη δημιουργία ευκαιριών για διάλογο μέσω της διοργάνωσης εθνικών διασκέψεων, στρογγυλών τραπεζών μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, συναντήσεων επαφής μικρών ομάδων σε χαμηλότερες βαθμίδες, εκπαίδευσης στον τομέα της διαμεσολάβησης για τοπικές ΜΚΟ και τα μεγαλύτερα σε ηλικία μέλη των κοινοτήτων, καθώς και τους επικεφαλής παραδοσιακών θεσμών·

62.    καλεί τα κράτη μέλη να διορίσουν κατ’ αρχάς ένα εξ αυτών ως επικεφαλής εταίρο για τα αναπτυξιακά έργα, ο οποίος θα βελτιστοποιήσει τους μηχανισμούς αναφοράς (ακόμη και αν τα κεφάλαια για το έργο προέρχονται από κάποιο άλλο κράτος μέλος) με σκοπό την επίτευξη του συντονισμού και της συνοχής των δωρητών· ακόμη ζητεί τη θέσπιση λογιστικών προτύπων για τις υποχρεώσεις δημοσίευσης εκ μέρους εθνικών κοινοβουλίων, τοπικών αρχών και διεθνών οργανισμών·

63.    θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να προωθηθεί η μεγαλύτερη συμμετοχή και η μεγαλύτερη παρουσία των γυναικών στα μέσα ενημέρωσης και σε όλα τα δημόσια φόρουμ που τους επιτρέπουν να εκφράζουν τις απόψεις τους

64.    υπενθυμίζει ότι η καταχώριση των γεννήσεων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο και πολιτικό δικαίωμα· τονίζει ότι η καταχώριση των γεννήσεων έχει κρίσιμη σημασία ιδίως στη διάρκεια και την επαύριο ένοπλων συγκρούσεων καθώς βοηθά στην προστασία των παιδιών κατά της παραβίασης των δικαιωμάτων τους, και πρέπει να θεωρείται βασικό αναπτυξιακό ζήτημα·

65.    τονίζει ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου σχεδιασμού, υλοποίησης, παρακολούθησης και αξιολόγησης των αναπτυξιακών προγραμμάτων, είναι αναγκαίο να υιοθετείται μια προσέγγιση που θα λαμβάνει υπόψη το στοιχείο της σύγκρουσης, ώστε να μεγιστοποιηθούν οι θετικές και να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές τους συνέπειες στη δυναμική της σύγκρουσης· δίνει έμφαση στη σημασία της συστηματικής διεξαγωγής αναλύσεων των συγκρούσεων και στην κατανόηση των βασικών παραγόντων των συγκρούσεων· θεωρεί ότι η καθιέρωση δεικτών αναφοράς αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την αξιολόγηση του αντίκτυπου που έχουν οι δράσεις αναπτυξιακής συνεργασίας·

66.    καλεί τα γειτονικά κράτη της ζώνης των συγκρούσεων να αναμειχθούν ενεργά στο σχέδιο για τη μετασυγκρουσιακή ανάπτυξη και ανασυγκρότηση, μαζί με τη διεθνή κοινότητα·

67.    καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εγκρίνουν μια περιφερειακή πολιτική προσέγγιση που θα αντιμετωπίζει την κατάσταση σε μεμονωμένες χώρες·

68.    προτίθεται να συνεχίσει να συμμετέχει ενεργά στις εργασίες που διοργανώνει η Επιτροπή στο πλαίσιο της συνέχειας που θα δοθεί στην προαναφερθείσα ανακοίνωσή της σχετικά με την ανταπόκριση της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις· εφιστά την προσοχή του Συμβουλίου και της Επιτροπής στο γεγονός ότι είναι πλέον επείγον αυτές οι έως τώρα υπερβολικά αργές εργασίες να μπορέσουν να οδηγήσουν γρήγορα σε συγκεκριμένες δράσεις που θα υλοποιηθούν επί τόπου σε κύριους τομείς όπως η υγεία και η εκπαίδευση, και καλεί την Επιτροπή να ενημερώνει πλήρως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για περαιτέρω μέτρα που λαμβάνονται σε ό,τι αφορά τα συμπεράσματα περιπτωσιολογικών μελετών για χώρες, έτσι ώστε τα σχετικά ευρήματα να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό και το σχεδιασμό μεταγενέστερων δράσεων·

69.    θεωρεί απαραίτητο να περιλαμβάνεται σε όλες τις αντιπροσωπείες της Επιτροπής σε τρίτες χώρες ένα συντονιστικό κέντρο για θέματα φύλου, με επαρκείς αρμοδιότητες, δεξιότητες και πόρους·

70.    τονίζει την επιτακτική ανάγκη των πληθυσμών των αποδυναμωμένων χωρών να διαπιστώσουν μια θετική εξέλιξη στην κατάστασή τους και αυτήν της χώρας τους, και καλεί συνεπώς το Συμβούλιο και την Επιτροπή να μην αμελούν την προβολή των ενεργειών που υλοποιούνται επί τόπου·

71.    στηρίζει το πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων, και τα μέτρα ασφάλειας και ανάπτυξης που προβλέπονται στο σχέδιο δράσης της ΕΕ για το 2009, και προτρέπει την Επιτροπή να δώσει υψηλή προτεραιότητα στην εφαρμογή των μέτρων που συνδέονται με την οικοδόμηση της ειρήνης·

72.    τονίζει ότι είναι σημαντική η οικοδόμηση ικανοτήτων από την πλευρά του προσωπικού της ΕΚ για την εφαρμογή προγραμμάτων που θα λαμβάνουν υπόψη τις καταστάσεις συγκρούσεων, και τούτο μέσω ειδικής καθοδήγησης, και ιδίως με την κατάρτιση, για το σχετικό προσωπικό, ενός σύντομου και ειδικά σχεδιασμένου οδηγού για τη συνεκτίμηση του στοιχείου της σύγκρουσης, ο οποίος θα βασίζεται στα συστήματα αξιολόγησης του αντικτύπου της ειρήνης και των συγκρούσεων και στο μέσο κατάρτισης σε ό,τι αφορά τη συνεκτίμηση του στοιχείου της σύγκρουσης·

73.    θεωρεί ότι, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πρόκληση της μετασυγκρουσιακής μετάβασης, οι επεμβάσεις πρέπει να είναι έγκαιρες, ευέλικτες και προβλέψιμες·

74.    τονίζει ότι όλες οι αποστολές της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων ομάδων διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης και αστυνομικών και ειρηνευτικών δυνάμεων) πρέπει να περιλαμβάνουν συμβούλους σε θέματα ισότητας των φύλων, να παρέχεται κατάρτιση επί της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου και να απασχολούνται κατά ποσοστό τουλάχιστον 40% γυναίκες σε όλες τις βαθμίδες, περιλαμβανομένων και των ανώτατων βαθμίδων·

75.    καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει έρευνα για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις εξωτερικές αποστολές της ΕΕ·

76.    επισημαίνει την ανάγκη ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις έρευνες για την ειρήνη, στην πρόληψη και την επίλυση συγκρούσεων, στις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, στην ανασυγκρότηση και στην ανοικοδόμηση μετά την επίλυση συγκρούσεων, στα χρηματοδοτικά μέσα, στα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα/περιφέρεια και στον σχεδιασμό όλων των εξωτερικών παρεμβάσεων·

77.    στηρίζει τη θέση του Ειδικού Αντιπροσώπου της ΕΕ ως του κύριου μέσου της ΕΕ που συμβάλλει στη διαμεσολάβηση πολιτικών διευθετήσεων και στην προαγωγή βιώσιμης πολιτικής σταθερότητας στις μετασυγκρουσιακές κοινωνίες·

78.    ενθαρρύνει την ΕΕ να αναπτύξει βέλτιστες πρακτικές για θέματα που απαιτούν ευρεία συνεργασία μεταξύ πολιτικών, στρατιωτικών, ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών παραγόντων στους τομείς της πρόληψης συγκρούσεων, της μεσολάβησης, της διατήρησης της ειρήνης, του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, του κράτους δικαίου, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα·

79.    ζητεί την ανάπτυξη ενός σχεδίου δράσης της ΕΕ για την εφαρμογή της απόφασης αριθ. 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ζητεί από την Επιτροπή να καλέσει τις χώρες εταίρους και τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναπτύξουν εθνικά σχέδια δράσης· προτείνει την αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αποστολών ΕΠΑΑ προκειμένου να εξασφαλιστεί πλήρης συμμόρφωση με τις αποφάσεις αριθ. 1325 και 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών·

80.    τονίζει ότι η Επιτροπή έχει υποχρέωση να υποστηρίξει τις προσπάθειες των χωρών εταίρων για ανάπτυξη των εγχώριων ικανοτήτων δημοκρατικής λογοδοσίας (κοινοβουλευτικός έλεγχος και ικανότητες λογιστικού ελέγχου), όπου η κοινοτική στήριξη παρέχεται μέσω της δημοσιονομικής βοήθειας· προτρέπει την Επιτροπή να πληροί την υποχρέωση αυτή με περισσότερη δυναμική και συνέπεια· τονίζει ότι οι ενισχυμένες κοινοβουλευτικές ελεγκτικές οντότητες και τα όργανα λογιστικού ελέγχου αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την επίτευξη αειφόρων αποτελεσμάτων της δημοσιονομικής βοήθειας της ΕΕ· ζητεί την ανάπτυξη μηχανισμών παρακολούθησης και εποπτείας εκ μέρους οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τη χρήση και την επίδραση της βοήθειας που προέρχεται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ·

81.    καλεί τις επενδυτικές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, να εξασφαλίσουν ότι τα δάνεια και οι επενδύσεις τους σε μετασυγκρουσιακές χώρες, ιδίως σε χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους, συνάδουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά πρότυπα και δεν πυροδοτούν εντάσεις·

82.    επαινεί το έργο της νεοσυσταθείσας Επιτροπής Οικοδόμησης της Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών· σημειώνει την ανάγκη συνεργασίας με διεθνείς εταίρους, κυρίως τα Ηνωμένα Έθνη, σε θέματα σχετικά με τη βοήθεια· προτρέπει τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών έχει τους κατάλληλους πόρους και φέρει την ευθύνη της βοήθειας που παρέχει σε διαδικασίες στο εσωτερικό των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής Οικοδόμησης Ειρήνης του ΟΗΕ και άλλων οργάνων του ΟΗΕ·

83.    τονίζει ότι η αναπτυξιακή ενίσχυση αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο στη σταθεροποίηση της ειρήνης και στην πρόληψη των συγκρούσεων σε ασταθείς χώρες, ωστόσο η αναπτυξιακή ενίσχυση και η βοήθεια στην επίλυση συγκρούσεων δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνουν στρατιωτικά μέσα·

84.    συνιστά την εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς του προσωπικού του ΟΗΕ που υπηρετεί σε περιοχές που εξέρχονται από συγκρούσεις και ζητεί την επίδειξη μηδενικής ανοχής για τη σεξουαλική βία που διαπράττεται από προσωπικό ειρηνευτικών δυνάμεων ή ΜΚΟ·

85.    αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών και των υποψηφίων χωρών, στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, στην Επιτροπή Οικοδόμησης της Ειρήνης του ΟΗΕ, στην Επιτροπή της Αφρικανικής Ένωσης, στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της Αφρικανικής Ένωσης, στο Παναφρικανικό Κοινοβούλιο και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ.

• [1]  ΕΕ L 317 της 15.12.2000, σελ. 3.
• [2]  ΕΕ L 247 της 9.9.2006, σ. 22
• [3]  ΕΕ C 46 της 24.2.2006, σ. 1.
• [4]  ΕΕ C 25 της 30.01.2008, σ. 1-12.
• [5]  ΕΕ L 378 της 27.12.2006, σ. 41.
• [6]  (S/2004/616)
• [7]  Κείμενα που εγκρίθηκαν P6_TA(2007)0540.
• [8]  Κείμενα που εγκρίθηκαν P6_TA(2007)0483.
• [9]  ΑΚΕ-ΕΕ 3937/07/τελ.
• [10]  Υπολογισμοί του Department for International Development, βασισμένοι σε εκτιμήσεις που δίνει η Παγκόσμια Τράπεζα στο έγγραφο Global Economic Prospects 2006: Economic implications of Remittances and Migration, Παγκόσμια Τράπεζα, Ουάσιγκτον 14.11.2005.
• [11]  Landmine Monitor Report 2007: Toward a Mine-Free World.
• [12]  Safer World, Oxfam, έκθεση IANSA Οκτ. 2007- Africa's Missing Billions.
• [13]  S113/08.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Πρόκειται για μία από τις πλέον σημαντικές εκθέσεις του έτους. Προκύπτει από τις επιτακτικές ανάγκες που οδήγησαν στην ίδρυση της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την οικοδόμηση της ειρήνης στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής του 2005, και θεωρεί προτεραιότητά της την παρακάτω αναγνώριση: οι μισές από το σύνολο των χωρών που εξέρχονται από συγκρούσεις επιστρέφουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις εντός πέντε ετών. Σήμερα, μαίνονται 42 εμφύλιες συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο.

Δύο είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες στο μέτωπο της οικοδόμησης ενός κράτους. Ο πρώτος, και σημαντικότερος, είναι η ίδια η χώρα που βρίσκεται σε ευάλωτη κατάσταση. Χωρίς την ισχυρή βούλησή της να εξέλθει από τις συγκρούσεις και να επαναπροσανατολιστεί προς τη διαρκή ειρήνη, η επιστροφή στις συγκρούσεις είναι σχεδόν αναπόφευκτη. Ο δεύτερος πρωταγωνιστής είναι η διεθνής κοινότητα, ο ρόλος της οποίας είναι η στήριξη και η ανάπτυξη της ανακάμπτουσας χώρας μέσω της χρηματοδοτικής δέσμευσής της και του πλούτου των γνώσεων και των άμεσων εμπειριών των μελών της, ώστε να καταδειχθεί τι είναι αποτελεσματικό και τι όχι στην οικοδόμηση ενός κράτους.

Το σχέδιο Μάρσαλ αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα για το πώς μία χώρα –οι ΗΠΑ– προέτρεψε ολόκληρη τη δυτική Ευρώπη να αποκηρύξει τον πόλεμο και να επιδιώξει διαρκή ειρήνη.

Είναι εύκολο να περιγράψει κάποιος την επιθυμητή διαδρομή προς την ειρήνη· δεν είναι όμως το ίδιο εύκολο να την ακολουθήσει στην πράξη. Θεωρητικά, ο δρόμος οδηγεί από τον πόλεμο στην ειρήνη και από εκεί στην ανοικοδόμηση και στην επιτυχία. Αντικείμενο της παρούσας έκθεσης είναι η ορθή διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για αυτή την πρότυπη πορεία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανοικοδόμηση ως τον κύριο αναπτυξιακό στόχο της οικοδόμησης του κράτους.

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΕ ΜΕΤΑΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Άμεσες προτεραιότητες:

· διασφάλιση του χώρου δραστηριοποίησης·

· διασφάλιση της πρόσβασης σε πόσιμο νερό και επίβλεψη της πλήρους απομάκρυνσης και ταφής των νεκρών σύμφωνα με τα τοπικά έθιμα όπου είναι δυνατό·

· διασφάλιση της πρόσβασης σε τροφή, θέρμανση (ανάλογα με τον καιρό), ηλεκτρισμό, εγκαταστάσεις υγιεινής και βασικά φάρμακα·

· ορατή παρουσία αποτελεσματικών φορέων τήρησης του νόμου (αστυνομίας) για τη διατήρηση ενός είδους νόμου και τάξης και την αποτροπή των λεηλασιών· δημιουργία δικτύου τοπικών πληροφοριοδοτών·

· παροχή κινήτρων στους τοπικούς ηγέτες για κατανομή των εξουσιών και παροχή υπηρεσιών (υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση) μέσω των τοπικών κοινοτήτων.

Μεταγενέστερες προτεραιότητες:

Τα παρακάτω πρέπει να υλοποιηθούν ταυτόχρονα και είναι όλα απαραίτητα συστατικά για την εγκαθίδρυση διαρκούς ειρήνης. Είναι καίριας σημασίας να διασφαλιστεί ότι η ακριβής σειρά της υλοποίησης θα ποικίλλει ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες της εκάστοτε συγκεκριμένης κατάστασης, και θα πρέπει να εφαρμοστεί αναλόγως.

1. Αφοπλισμός, αποστράτευση και επανένταξη (ΑΑΕ)

Όπως ήδη προαναφέρθηκε, οι μισές από το σύνολο των χωρών που εξέρχονται από συγκρούσεις επιστρέφουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις εντός πέντε ετών. Συνεπώς, η "διασφάλιση του χώρου" είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για όλα όσα ακολουθούν – οικονομική ανάπτυξη, επενδύσεις και εμπόριο, καθώς και προστασία των ελευθεριών και της αξιοπρέπειας του πληθυσμού.

2. Κατανομή των εξουσιών (από τους πολέμαρχους στους πολιτικούς ηγέτες)

Πρέπει να πειστούν οι ηγέτες των πολεμιστών να αποκηρύξουν τη βία και να μεταβούν στην κατανομή των εξουσιών μέσω θεσμικών δομών.

Ταυτόχρονα, σε αυτή τη σχέση κατανομής εξουσιών πρέπει να συμμετέχουν ενεργοί και ενημερωμένοι πολίτες. Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια σε όλα τα στάδια. Δεν αρκεί μόνο να γίνονται διαβουλεύσεις με όλα τα μέρη· είναι απαραίτητο και να προβάλλονται αυτές οι διαβουλεύσεις με όλα τα μέρη.

3. Κράτος δικαίου

Μια από τις αιτίες που τόσα πολλά κράτη τα οποία βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση επιστρέφουν στις συγκρούσεις έγκειται στο γεγονός ότι τα θεμέλια μιας σταθερής κοινωνίας –οι θεσμοί της– δεν είναι αρκετά ισχυρά ώστε να περιορίσουν τους πειρασμούς της επιστροφής σε πιο άμεσες μεθόδους επηρεασμού της πορείας των γεγονότων. Ενίοτε οι θεσμοί μπορούν να λειτουργήσουν ακόμα και εις βάρος της σταθερότητας. Η ουσία της δημιουργίας θεσμών είναι η διατήρηση του κράτους δικαίου.

Επιπλέον, σε αυτό το στάδιο, το κράτος δικαίου πρέπει να επικεντρώνεται στη διασφάλιση ότι το κέντρο αντέχει. Οι θεσμοί πρέπει να λειτουργούν σαν κεντρομόλος και όχι σαν φυγόκεντρος δύναμη (πρέπει να ευνοούν τη συνεργασία αντίθετων δυνάμεων και όχι να εντείνουν ακόμη περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις των πρωταγωνιστών).

Η οικοδόμηση ενός κράτους περιλαμβάνει τη δημιουργία θεσμών: εθνικά κοινοβούλια, εκδημοκρατισμός και εκλογικές διαδικασίες, μέτρα κατά της διαφθοράς, διαφάνεια και υποχρέωση λογοδοσίας. Το καίριο μέσο για την επίτευξη των παραπάνω είναι η τοπική οικειοποίηση της διαδικασίας.

4. Οικονομία

Οι βίαιες συγκρούσεις αποτρέπουν τους ξένους επενδυτές και μπορούν να μειώσουν τον ρυθμό ανάπτυξης μιας χώρας κατά μέσο ποσοστό 2%. Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος το οποίο παρέχει κίνητρα για ιδιωτικές οικονομικές πρωτοβουλίες αποτελεί ένα ισχυρό μέσο για τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των λαών στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες αποτελούν την κινητήριο δύναμη γι’ αυτό και επομένως είναι απαραίτητο να δίνεται έμφαση στην ενίσχυση των ατόμων προκειμένου να τους δίνεται η ευκαιρία να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους, ιδίως όσον αφορά τη συμμετοχή των εκτοπισθέντων ατόμων στην οικονομία.

Οι προϋποθέσεις για μια υγιή οικονομία, όπως υποστήριξε ο καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας τη δεκαετία του 1960, Ludwig Erhard, είναι η ευημερία μέσω του ανταγωνισμού, η χαμηλή φορολογία, η ελάχιστη ρύθμιση, το σταθερό νόμισμα.

Ο περουβιανός οικονομολόγος Hernando De Soto έχει υπολογίσει ότι στον αναπτυσσόμενο κόσμο η αξία της ακίνητης περιουσίας χωρίς καταχωρισμένους τίτλους ανέρχεται σε 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Όσο συνεχίζουν να υπάρχουν "ανεπίσημοι" ιδιοκτήτες, ενυπόθηκη πίστωση, για παράδειγμα, δεν μπορεί να υπάρξει.

Η προάσπιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας είναι καίριας σημασίας για την ανάπτυξη. Συνεπώς, μια υψηλή προτεραιότητα της αναπτυξιακής πολιτικής πρέπει να είναι η κατάρτιση και η βελτίωση των κτηματολογίων, η παροχή πόρων για τη χαρτογράφηση και την καταχώριση της εγγείου και πνευματικής ιδιοκτησίας και η επιβολή της νομοθεσίας περί ιδιοκτησίας από τα δικαστήρια. Η αγορά δεν μπορεί να λειτουργήσει εάν δεν υπάρχει ένα αποτελεσματικό νομικό σύστημα το οποίο να διασφαλίζει και να επιβάλλει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και τις συμβατικές υποχρεώσεις με εύλογη προβλεψιμότητα και ταχύτητα.

Η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας διασφαλίζει και ενθαρρύνει τη δημιουργία και την επιχειρηματικότητα.

5. Πολιτική αστυνομία (περιλαμβανομένων των υπηρεσιών ασφάλειας και πληροφοριών)

Ένας τομέας ασφάλειας που χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, λογοδοσία και επαγγελματισμό έχει θεμελιώδη σημασία για τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την προώθηση της ανάπτυξης. Πολύ συχνά στις αναπτυσσόμενες χώρες, και ιδίως σε χώρες που εξέρχονται από μια σύγκρουση, οι δυνάμεις ασφαλείας δεν μπορούν ή δεν θέλουν να προστατέψουν τους πολίτες. Σε περιπτώσεις όπου ο τομέας της ασφάλειας λειτουργούσε στο παρελθόν ως μέσο καταστολής, είναι εξαιρετικά σημαντικό να συμμετέχουν στη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας οι τοπικές κοινότητες, αποτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την ανάγκη να πάρουν αυτές οι κοινότητες την ασφάλεια στα χέρια τους. Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνεται το συντομότερο δυνατόν η μετάβαση από τη στρατιωτική ασφάλεια στην πολιτική ασφάλεια.

Συνεπώς, η παροχή προστασίας, ασφάλειας και πρόσβασης στη δικαιοσύνη για όλους τους πολίτες συνιστά προτεραιότητα για τη μείωση της φτώχειας και την οικοδόμηση της ειρήνης. Η δημιουργία μιας εγχώριας πολιτικής αστυνομικής δύναμης πρέπει να αντικαταστήσει την υφιστάμενη διεθνή δύναμη επιβολής του νόμου που εισήχθη την τέταρτη ημέρα.

6. Εκκαθάριση των ναρκοπεδίων και εξάλειψη των φορητών όπλων και του ελαφρού οπλισμού

Η εκκαθάριση των ναρκοπεδίων και η διάδοση φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού (SALW) πυροδοτεί τις συγκρούσεις και την εγκληματικότητα. Συνεπώς, κάθε προσπάθεια βελτίωσης της ασφάλειας ώστε να επιτραπεί η επιτάχυνση της ανάπτυξης πρέπει να προωθεί τη δράση για την αντιμετώπιση της ανεύθυνης μεταφοράς όπλων και της διάδοσης φορητών όπλων εντός των κοινωνιών.

7. Κοινωνία των πολιτών

Οφείλουμε να προάγουμε τις αρχές της δημοκρατίας, των ελεύθερων μέσων ενημέρωσης και της πρόσβασης σε ακριβείς πληροφορίες. Η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και η ελευθερία της έκφρασης συνιστούν απαραίτητες προϋποθέσεις για τη διατήρηση της κοινωνίας των πολιτών.

Η βασική προσέγγιση που οφείλουμε να ακολουθούμε σε όλες τις δραστηριότητες οικοδόμησης της ειρήνης πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό των θεμελιωδών αρχών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου, της δικαιοσύνης και της ισότητας, καθώς και της υποχρέωσης λογοδοσίας των κυβερνήσεων στον λαό. Η άποψη των τοπικών δικαιούχων πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα των προσπαθειών οικοδόμησης της ειρήνης και συγκρότησης κράτους.

8. Συμφιλίωση και συγχώρεση

Αυτός ο πυλώνας μεταβατικής δικαιοσύνης περιλαμβάνει τη συμφιλίωση των διαφόρων στρωμάτων του πληθυσμού, την επανένταξη των πρώην μαχητών και των εκτοπισθέντων ατόμων, τον διάλογο μεταξύ των ομάδων που ενεπλάκησαν στις συγκρούσεις (επούλωση των τραυμάτων και εκπαίδευση για την ειρήνη), τη συγκρότηση επιτροπών αλήθειας και συμφιλίωσης και την ενίσχυση των συστημάτων για τη μη βίαιη επίλυση των διαφορών.

9. Εγκλήματα πολέμου

Η γενοκτονία πρέπει να τιμωρείται και η τιμωρία της πρέπει να προβάλλεται. Αν κρίνεται απαραίτητο, πρέπει να ορίζονται δικαστήρια εγκλημάτων πολέμου. Είναι προτιμότερο οι σημαντικότεροι δράστες παραβιάσεων να καταδικάζονται από εθνικά και όχι από διεθνή δικαστήρια.

10. Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας και ισότιμη πρόσβαση του πληθυσμού σε βασικές υπηρεσίες

Η υγεία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη, όπως και η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής. Η επισιτιστική ασφάλεια πρέπει επίσης να αποτελεί υψηλή προτεραιότητα, ενώ και η εκπαίδευση συνιστά μείζονα παράγοντα για τη μείωση της φτώχειας.

Οι περισσότερες χώρες στις οποίες παρατηρούνται τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας βρεφών και παιδιών έχουν εμπλακεί σε συγκρούσεις τα τελευταία έτη. Τα ανασφαλή περιβάλλοντα αποτελούν επίσης πρόσφορο έδαφος για το οργανωμένο έγκλημα. Πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην παραγωγική ικανότητα των αναπτυσσόμενων χωρών, που καθοδηγείται από υγιές και εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, καθώς αποτελεί βασικό στοιχείο για την εξάλειψη της φτώχειας.

11. Ισότητα των φύλων

Οι γυναίκες έχουν ζωτικό ρόλο στις διαδικασίες οικοδόμησης ειρήνης και κράτους. Για να είναι βιώσιμες οι προσπάθειες να δημιουργηθεί μια ισότιμη κοινωνία, πρέπει να διασφαλισθεί η πλήρης συμμετοχή των γυναικών στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, καθώς επίσης και η πλήρης παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, στην οικονομική ζωή και στην κοινωνία των πολιτών ως σύνολο.

12. Ισότιμη πρόσβαση σε βιώσιμους πόρους

Η ισότιμη πρόσβαση σε φυσικούς πόρους και η βιώσιμη και φιλική προς το περιβάλλον χρήση τους είναι απαραίτητες συνιστώσες προκειμένου να διασφαλιστεί η αειφόρος ανάπτυξη, περιλαμβανομένης της αντιμετώπισης της αλλαγής του κλίματος και της απώλειας της βιοποικιλότητας. Η Σομαλία αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν το κριτήριο αυτό δεν ικανοποιείται επαρκώς.

13. Ευαισθητοποίηση για θέματα που σχετίζονται με τις συγκρούσεις

Η βοήθεια μπορεί να μην διαδραματίσει θετικό ρόλο εάν οι φορείς ανάπτυξης δεν αναγνωρίσουν ή αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που σχετίζονται με τις συγκρούσεις. Η παροχή βοήθειας χωρίς να δίνεται προσοχή στον αντίκτυπο που έχουν οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις στην ανάπτυξη και την ανθρώπινη ασφάλεια, ή μέσω κρατών που αποκλείουν συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες, μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο έναρξης ή συνέχισης των συγκρούσεων. Αξιολογήσεις συγκρούσεων πρέπει να διενεργούνται υποχρεωτικά ώστε να ενημερώνονται όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις προγραμματισμού.

Η ευαισθητοποίηση για θέματα συγκρούσεων περιλαμβάνει ακόμη τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το εάν θα παρασχεθεί δημοσιονομική στήριξη σε μια χώρα ή σε έναν συγκεκριμένο τομέα, εάν θα παρασχεθεί το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας μέσω του κράτους, πώς θα διασφαλιστεί ότι τα βασικά αναπτυξιακά προγράμματα εκπαίδευσης, υγείας και άλλα προγράμματα θα έχουν θετικό αντίκτυπο στα βαθύτερα αίτια των συγκρούσεων κ.ο.κ. Οι αξιολογήσεις πρέπει να αξιοποιούν την υφιστάμενη εμπειρία από προηγούμενες αξιολογήσεις συγκρούσεων και άλλες κοινωνικές αναλύσεις – ιδίως αυτές που επικεντρώνονται στην ανισότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Πρέπει να καταβάλλονται προσπάθειες ώστε να γίνεται κατανοητό και να διευκρινίζεται πώς η προτεινόμενη σχέση βοήθειας και τα αναπτυξιακά προγράμματα σχετίζονται με τις βαθύτερες αιτίες των συγκρούσεων καθώς και τις βαθύτερες αιτίες της φτώχειας.

14. Ο ρόλος των διεθνών θεσμών (συνοχή και συνέπεια της διεθνούς κοινότητας)

Η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την οικοδόμηση της ειρήνης συγκροτήθηκε με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς βοήθειας προς τις χώρες που εξέρχονται από συγκρούσεις. Προκειμένου να λειτουργεί αποτελεσματικά και να εκπληρώνει επιτόπου τους στόχους της, η συγκεκριμένη επιτροπή πρέπει να λαμβάνει πολιτική στήριξη και επαρκείς πόρους.

Πολλοί διεθνείς φορείς προωθούν αφενός την ανάγκη για καλύτερο συντονισμό σε μετασυγκρουσιακά περιβάλλοντα, όπως στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία, αλλά παρόλο που επιτυγχάνονται ορισμένες βελτιώσεις, οι πρακτικές τους συχνά προάγουν την ασυνέπεια και τον ανταγωνισμό. Η Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας του ΟΟΣΑ προβαίνει σε περιοδικές αξιολογήσεις της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής βοήθειας των μελών του οργανισμού. Τα κριτήρια για αυτές τις αξιολογήσεις πρέπει να επεκταθούν ώστε να περιλαμβάνουν την εξέταση των πρακτικών που ασκούνται σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ(*) (8.10.2008)

προς την Επιτροπή Ανάπτυξης

σχετικά με τις αναπτυξιακές προοπτικές για την οικοδόμηση ειρήνης και την οικοδόμηση κράτους σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις
(2008/2097(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης (*): Luisa Morgantini

(*) Συνδεδεμένες επιτροπές – Άρθρο 47 του Κανονισμού

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων καλεί την Επιτροπή Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.   υπενθυμίζει ότι ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία πολέμου και ότι δεν υφίσταται ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη και ότι, εξάλλου, ο τερματισμός των εχθροπραξιών δεν οδηγεί απαραιτήτως στην ασφάλεια των ανδρών και των γυναικών· υπενθυμίζει επίσης τον σημαντικό ρόλο των γυναικών στην πρόληψη και την επίλυση των διενέξεων καθώς και στην οικοδόμηση της ειρήνης, και τονίζει τη σημασία της ισότιμης συμμετοχής και της πλήρους εμπλοκής τους σε όλες τις προσπάθειες για τη διατήρηση και την προαγωγή της ειρήνης και της ασφάλειας·

2.   ζητεί την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για την εφαρμογή της απόφασης αριθ. 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ζητήσει από τις χώρες εταίρους και τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναπτύξουν εθνικά σχέδια δράσης· συνιστά να αναθεωρηθούν οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης τήρηση της απόφασης αριθ. 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών·

3.   χαιρετίζει την έγκριση της απόφασης αριθ. 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ιδίως το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως η σεξουαλική βία αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια·

4.   τονίζει ότι σε όλες οι αποστολές της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων ομάδων διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης και αστυνομικών και ειρηνευτικών δυνάμεων) πρέπει να περιλαμβάνονται σύμβουλοι σε θέματα ισότητας των φύλων, να παρέχεται κατάρτιση επί της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις διάφορες πολιτικές και να απασχολούνται κατά ποσοστό τουλάχιστον 40% γυναίκες σε όλες τις βαθμίδες, περιλαμβανομένων και των ανώτατων βαθμίδων·

5.   επισημαίνει την ανάγκη ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις έρευνες για την ειρήνη, στην πρόληψη και τη διευθέτηση συγκρούσεων, στις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, στην ανασυγκρότηση και την ανοικοδόμηση μετά τη διευθέτηση συγκρούσεων, στα χρηματοδοτικά μέσα, στα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα/περιφέρεια και στον σχεδιασμό όλων των εξωτερικών παρεμβάσεων·

6.   καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει έρευνα για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις εξωτερικές αποστολές της ΕΕ·

7.   θεωρεί απαραίτητο να περιλαμβάνεται σε όλες τις αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε τρίτες χώρες ένα συντονιστικό κέντρο για θέματα φύλου, με επαρκείς αρμοδιότητες, δεξιότητες και πόρους·

8.   τονίζει μετ’ επιτάσεως την ανάγκη διαβούλευσης με τοπικές οργανώσεις γυναικών και διεθνή δίκτυα γυναικών για την ειρήνη καθώς και την ανάγκη στήριξής τους· συνιστά την παροχή πολιτικής και οικονομικής στήριξης, κατάρτισης, συνδρομής για την οικοδόμηση ικανοτήτων και τεχνικής αρωγής, μεταξύ άλλων και όσον αφορά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τη μη βίαιη επίλυση των συγκρούσεων·

9.   επιμένει ότι είναι ανάγκη για τις γυναίκες να ολοκληρώνουν και να αρχίζουν να ασχολούνται ξανά με την εκπαίδευση και την κατάρτισή τους μετά από το πέρας των συγκρούσεων· θεωρεί ότι, για τον σκοπό αυτό, είναι σκόπιμο να προωθείται ενεργά η εκ νέου ομαλή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος κατά τη φάση ανασυγκρότησης της χώρας·

10. τονίζει τη σημασία της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου κατά τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή ειρηνευτικών συμφωνιών, με σκοπό την προώθηση της συνταγματικής προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών·

11. θεωρεί πως έχει καίρια σημασία ο τερματισμός της ατιμωρησίας των εγκλημάτων βίας λόγω φύλου και να εξαιρεθούν τα εγκλήματα αυτά, όπου είναι εφικτό, από τη χορήγηση αμνηστίας και να διασφαλισθεί ότι όλα τα θύματα σεξουαλικής βίας, ιδίως δε οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια, θα τυγχάνουν ίσης προστασίας ενώπιον του νόμου και ίσης πρόσβασης στη δικαιοσύνη·

12. υπογραμμίζει ότι η καταπολέμηση του φαινομένου των παιδιών στρατιωτών και των κοριτσιών που στρατολογούνται από τις ένοπλες δυνάμεις και υποβάλλονται σε σεξουαλικές κακοποιήσεις συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια βελτίωσης της καθημερινότητας των γυναικών που ζουν σε περιοχές που βρίσκονται σε φάση εδραίωσης της ειρήνης και σε φάση ανασυγκρότησης των χωρών μετά από τις συγκρούσεις·

13. επισημαίνει ότι, τα προγράμματα αφοπλισμού, αποστράτευσης και επανένταξης πρέπει να περιλαμβάνουν ειδικές διατάξεις για τις πρώην μαχήτριες·

14. ζητεί από την ΕΕ, όταν στηρίζει τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας μετά τη διευθέτηση συγκρούσεων, να μεριμνά για τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου, παρέχοντας σχετική κατάρτιση και ειδημοσύνη όσον αφορά το Σύνταγμα, τις εκλογές, την αστυνομία και τη δικαιοσύνη·

15. τονίζει ότι, όταν διενεργούνται εκλογές σε μια χώρα που εξέρχεται από περίοδο συγκρούσεων, πρέπει να ενισχύεται η συμμετοχή των γυναικών μέσω ειδικών προγραμμάτων και ποσοστώσεων σε όλα τα επίπεδα·

16. θεωρεί πολύ σημαντικό να ενταχθούν οι γυναίκες στις οικονομικές δραστηριότητες των κοινωνιών που εξέρχονται από συγκρούσεις, προκειμένου να στηριχθεί η κοινωνικοοικονομική τους χειραφέτηση και η επιχειρηματική τους ικανότητα, και τονίζει τον θετικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μικροπιστώσεις·

17. υπογραμμίζει ότι είναι απαραίτητο να παρέχεται στις γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική βία πλήρης πρόσβαση σε υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και σε προγράμματα ευαισθητοποίησης που θα στηρίξουν τις γυναίκες αυτές, ώστε να αντιμετωπίσουν το στίγμα που τις ακολουθεί·

18. συνιστά την εφαρμογή του κώδικα συμπεριφοράς του προσωπικού του ΟΗΕ που υπηρετεί σε περιοχές που εξέρχονται από συγκρούσεις και ζητεί την επίδειξη μηδενικής ανοχής για τη σεξουαλική βία που διαπράττεται από προσωπικό ειρηνευτικών δυνάμεων ή ΜΚΟ·

19. θεωρεί απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη η διάσταση του φύλου κατά την αντιμετώπιση των προσφύγων και των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων, μεταξύ άλλων και στον σχεδιασμό των καταυλισμών προσφύγων·

20. φρονεί ότι πρέπει να προωθηθεί η μεγαλύτερη συμμετοχή και η μεγαλύτερη παρουσία των γυναικών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα δημόσια φόρουμ που τους επιτρέπουν να εκφράζουν τις απόψεις τους.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	7.10.2008
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	22 0 5
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Edit Bauer, Emine Bozkurt, Ilda Figueiredo, Věra Flasarová, Claire Gibault, Lissy Gröner, Zita Gurmai, Esther Herranz García, Anneli Jäätteenmäki, Lívia Járóka, Piia-Noora Kauppi, Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Roselyne Lefrançois, Siiri Oviir, Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Zita Pleštinská, Christa Prets, Teresa Riera Madurell, Raül Romeva i Rueda, Eva-Britt Svensson, Britta Thomsen, Anne Van Lancker, Anna Záborská
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Mary Honeyball, Маруся Иванова Любчева, Maria Petre, Петя Ставрева

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (13.10.2008)

προς την Επιτροπή Ανάπτυξης

σχετικά με τις αναπτυξιακές προοπτικές για την οικοδόμηση ειρήνης και την οικοδόμηση κράτους σε μετασυγκρουσιακές καταστάσεις
(2008/2097(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Willy Meyer Pleite

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.   διαπιστώνει ότι η πρόοδος της ανάπτυξης είναι αποτέλεσμα της επικράτησης της ειρήνης και ενός σταθερού περιβάλλοντος και ότι η απουσία εχθροπραξιών μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης δεν οδηγεί αυτόματα σε ισχυρή και βιώσιμη σταθερότητα· τονίζει, συνεπώς, ότι η ειρήνη, η ασφάλεια και η διαρκής σταθερότητα αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την εθνική ανοικοδόμηση μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης·

2.   τονίζει τη σημασία της αντιμετώπισης των βαθύτερων αιτιών της αστάθειας μέσω παραμέτρων της αναπτυξιακής πολιτικής που συμμορφώνονται με τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας (ΑΣΧ) και άλλων κοινωνικο-οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών μέτρων που μπορούν να εξασφαλίσουν το απαιτούμενο περιβάλλον για την αποτροπή συγκρούσεων και που στοχεύουν στην εξάλειψη της φτώχειας, προάγουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη, δημιουργούν θεσμικό και διοικητικό δυναμικό, βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του πληθυσμού και στερεώνουν την κυριαρχία του δικαίου· τονίζει σε αυτό το πλαίσιο τη σημασία της εκπαίδευσης, ιδίως για τους νέους και τις γυναίκες, ως προς την άμεση συμβολή στην εξασφάλιση σταθερότητας· εκφράζει τη λύπη του που είναι αδύνατον να επιτευχθούν οι δεσμεύσεις των ΑΣΧ και που σε πολλές πτυχές τους έχει σημειωθεί επιδείνωση, ιδίως σε όσες αφορούν την εκπαίδευση και την υγεία (ελονοσία, ΗΙV και νηπιακή και μητρική θνησιμότητα)·

3.   σημειώνει επίσης την ανάγκη να ληφθούν κοινωνικά και οικονομικά μέτρα για την εξάλειψη της φτώχειας και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, τα οποία μπορούν να διαμορφώσουν το απαραίτητο περιβάλλον για την αποφυγή της αναζωπύρωσης των συγκρούσεων·

4.   τονίζει τη ζωτική ανάγκη να αναλάβει η διεθνής κοινότητα μείζονα ευθύνη στην παροχή στήριξης προς τις αρχές κρατών που βρίσκονται σε διαδικασία ανοικοδόμησης, ενώ προσπαθούν να επιβάλουν την κυριαρχία του δικαίου· επισημαίνει ότι η στήριξη αυτή είναι θεμελιώδης για την οικοδόμηση του εθνικού συνταγματικού και πολιτικού συστήματος·

5.   τονίζει ότι είναι σημαντικό να τεθούν ερωτήματα που αφορούν την πολιτική διάρθρωση των κοινωνιών μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης, συγκεκριμένα τον διακανονισμό για την κατανομή των εξουσιών μεταξύ των διάφορων φατριών που εμπλέκονταν στη σύγκρουση· στηρίζει τη θέση του Ειδικού Αντιπροσώπου της ΕΕ ως του κύριου μέσου της ΕΕ που συμβάλλει στη διαμεσολάβηση πολιτικών ρυθμίσεων και στην προαγωγή της βιώσιμης πολιτικής σταθερότητας στις κοινωνίες μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης·

6.   τονίζει το ρόλο της διαπεριφερειακής συνεργασίας σε διατομεακά ζητήματα και σε τομείς που υπερβαίνουν τα πολιτικά σύνορα· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εγκρίνουν μια περιφερειακή πολιτική που θα αντιμετωπίζει την κατάσταση σε μεμονωμένες χώρες·

7.   θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αντιμετωπίζονται οι αιτίες της αστάθειας και τα προβλήματα των κοινωνιών μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης με συνδυασμό πολιτικών και στρατιωτικών μέτρων· σημειώνει ότι, χωρίς τις εγγυήσεις ασφάλειας που παρέχει η επιτόπου ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων, η απαραίτητη προϋπόθεση για τη σταθερότητα στις κοινωνίες που σπαράσσονται από συγκρούσεις (δηλαδή η ασφάλεια των ατόμων και της ιδιοκτησίας τους) δεν μπορεί γενικά να εκπληρωθεί·

8.   ενθαρρύνει την ΕΕ να αναπτύξει βέλτιστες πρακτικές για θέματα που απαιτούν ευρεία συνεργασία μεταξύ πολιτικών, στρατιωτικών, ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών παραγόντων στους τομείς της πρόληψης των συγκρούσεων, της μεσολάβησης, της διατήρησης της ειρήνης, του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, του κράτους δικαίου, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα·

9.   διαπιστώνει ότι ο εκδημοκρατισμός, η αποστρατικοποίηση και ο αφοπλισμός των φατριών που εμπλέκονται στη σύγκρουση είναι καίριας σημασίας και πρέπει να αποτελούν βασικές προτεραιότητες για κάθε διαδικασία εδραίωσης της ειρήνης και εθνικής συγκρότησης·

10. σημειώνει ότι η βοήθεια προς τις κοινωνίες μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης είναι γενικά αποτελεσματική, μόνο όταν παρέχεται παράλληλα με στρατιωτική στήριξη η οποία, εκτός από το ότι δημιουργεί τη βασική προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης, αποτρέπει την υπεξαίρεση της βοήθειας από τους πολέμαρχους και τις εγκληματικές συμμορίες· είναι της άποψης ότι οι τοπικές συνθήκες και οι απόψεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους ξένους χορηγούς βοήθειας στις αναπτυξιακές τους προσπάθειες· διαπιστώνει, ωστόσο, ότι η βοήθεια αυτή πρέπει επίσης να βασίζεται στη διεθνή βέλτιστη πρακτική για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στις κοινωνίες μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης.

11. τονίζει την ανάγκη να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ του πολιτικού και του στρατιωτικού σκέλους της αναπτυξιακής βοήθειας προκειμένου να διασφαλισθεί η λειτουργία των βασικών υποδομών και των κυβερνητικών υπηρεσιών χωρίς να υποτιμούνται οι απαιτήσεις για ανοικοδόμηση, αποκατάσταση και την επανέναρξη των δημοκρατικών και των οικονομικών διαδικασιών· επαινεί το έργο της νεοσυσταθείσας Επιτροπής Οικοδόμησης της Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών· σημειώνει την ανάγκη συνεργασίας με τους διεθνείς εταίρους, κυρίως τα Ηνωμένα Έθνη, σε θέματα σχετικά με τη βοήθεια·

12. τονίζει την ουσιαστική ανάγκη να συνεχισθεί η ανάπτυξη των στρατιωτικών ικανοτήτων της ΕΠΑΑ προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στη σταθεροποίηση και στην ανάπτυξη των κοινωνιών μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης·

13. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ελαφρά όπλα έχουν προκαλέσει πολλούς θανάτους κατά τις ένοπλες συγκρούσεις στον αναπτυσσόμενο κόσμο· θεωρεί ότι η κοινοτική πολιτική στην αποτροπή και καταπολέμηση του λαθρεμπορίου συμβατικών όπλων πρέπει να είναι διαφανής, εναρμονισμένη, σαφέστερη και αποτελεσματικότερη επί τη βάσει του κώδικα δεοντολογίας στις εξαγωγές όπλων καθώς και ότι αυτός ο κώδικας πρέπει να είναι νομικά δεσμευτικός· πιστεύει ότι η έγκριση κοινής θέσης στις εξαγωγές όπλων θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση· υπογραμμίζει τη σημασία της περισυλλογής ναρκών, της αποστρατικοποίησης, της αποστράτευσης, της αποκατάστασης και της επανένταξης καθώς και της μεταρρύθμισης του τομέα ασφάλειας στις μετά τη διευθέτηση της σύγκρουσης καταστάσεις·

14. σημειώνει ότι η εδραίωση του κράτους δικαίου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιώσιμη σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη· στηρίζει την ανάπτυξη επιχειρήσεων ΕΠΑΑ που εστιάζουν στην ενίσχυση του κράτους δικαίου στις κοινωνίες μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης (π.χ. EUPOL Αφγανιστάν, EULEX Κοσσυφοπέδιο και EUJUST LEX στο Ιράκ)· επισημαίνει τη σημασία της ίδρυσης ανεξάρτητων δικαστηρίων για εγκλήματα πολέμου ώστε να αποφεύγεται η ατιμωρησία των εγκληματιών πολέμου και να προάγεται η διαδικασία συμφιλίωσης μετά τη διευθέτηση της σύγκρουσης·

15. επαναλαμβάνει τα συμπεράσματα του εγγράφου για την Αλλαγή του Κλίματος και τη Διεθνή Ασφάλεια[1], που υποβλήθηκε τον Μάρτιο του 2008 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που προειδοποιεί ότι η αλλαγή του κλίματος απειλεί να δυσχεράνει υπερβολικά την κατάσταση σε κράτη και περιοχές του κόσμου που είναι ήδη ευάλωτα και επιρρεπή σε συγκρούσεις, δημιουργώντας νέες μεταναστευτικές ροές και εντείνοντας τους κινδύνους ασφάλειας για την ΕΕ· παρακινεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις ανησυχίες για την αλλαγή του κλίματος στις προσπάθειές της για τη διατήρηση της ειρήνης·

16. διαπιστώνει ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες διαθέτουν τους βασικούς ενεργειακούς, φυσικούς και ανθρώπινους πόρους για την ανάπτυξή τους· υπογραμμίζει, ωστόσο, την ανάγκη μεγαλύτερης διαφάνειας και αποτελεσματικότητας στην εξορυκτική βιομηχανία προκειμένου να αναπτυχθούν αυτά τα κράτη· επιδοκιμάζει πρωτοβουλίες όπως η διαδικασία Κίμπερλι και η Πρωτοβουλία για τη Διαφάνεια στις Εξορυκτικές Βιομηχανίες, οι οποίες προωθούν τρόπους για την αποφυγή μειζόνων συγκρούσεων· σημειώνει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προαγωγή της ανάπτυξης·

17. επιβεβαιώνει τη ζωτική σημασία των δίκαιων μεταναστευτικών πολιτικών έναντι των αναπτυσσόμενων χωρών· διαπιστώνει ότι η μετανάστευση μπορεί να μετατραπεί σε μια θετική επιρροή στην αναπτυξιακή διαδικασία, κυρίως μέσω των εμβασμάτων που στέλνουν οι μετανάστες που ζουν στην ΕΕ, περιορίζοντας τη διαρροή επιστημονικού δυναμικού, διευκολύνοντας την παλιννόστηση και αποτρέποντας την εμπορία ανθρώπων·

18. είναι της άποψης ότι τα κράτη μέλη έχουν την ηθική υποχρέωση να προστατεύουν τους πρόσφυγες που φεύγουν εσπευσμένα από περιοχές συγκρούσεων· πιστεύει ότι αυτή η υποχρέωση μπορεί να εκπληρωθεί μόνο με βάση τον επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών μελών· επιπλέον πιστεύει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να βοηθούν ενεργά τους πρόσφυγες που επιθυμούν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους μετά το τέλος της βίαιης σύγκρουσης·

19. τονίζει ότι η κατάλληλη στρατηγική συμφιλίωσης πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον ρόλο των γυναικών στις διαδικασίες εδραίωσης της ειρήνης· επισημαίνει ότι τα προγράμματα συμφιλίωσης πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές συνθήκες των παιδιών που πλήττονται από τις ένοπλες συγκρούσεις·

20. επαναλαμβάνει την προσήλωσή της στην προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης με τελικό σκοπό τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη χειραφέτηση των γυναικών – απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη βιώσιμης ειρήνης και σταθερότητας·

21. θεωρεί ότι οι διεθνείς χορηγοί βοήθειας πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις περιφερειακές και τις τοπικές συνθήκες όταν χαράσσουν μια πολιτική ανοικοδόμησης για τη σταθερότητα και τη δημοκρατία, αρχίζοντας από την εμπειρία που αποκτήθηκε από την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης σε κοινωνίες μετά τη διευθέτηση μιας σύγκρουσης·

22. τονίζει την ανάγκη να βοηθηθούν οι τοπικές αρχές, μέσω της παροχής κατάλληλης κατάρτισης και της ανταλλαγής εμπειριών· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, την προσήλωση του Κοινοβουλίου στις αρχές και στις πρακτικές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας·

23. στηρίζει το πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων, και τα μέτρα ασφάλειας και ανάπτυξης που προβλέπονται στο σχέδιο δράσης της ΕΕ για το 2009, και προτρέπει την Επιτροπή να δώσει υψηλή προτεραιότητα στην εφαρμογή των μέτρων που συνδέονται με την οικοδόμηση της ειρήνης.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	7.10.2008
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	35 2 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Sir Robert Atkins, Christopher Beazley, Angelika Beer, André Brie, Colm Burke, Véronique De Keyser, Γιώργος Δημητρακόπουλος, Michael Gahler, Γεώργιος Γεωργίου, Ana Maria Gomes, Klaus Hänsch, Richard Howitt, Jana Hybášková, Anna Ibrisagic, Μαρία-Ελένη Κοππά, Willy Meyer Pleite, Pasqualina Napoletano, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Vural Öger, Ria Oomen-Ruijten, Michel Rocard, Libor Rouček, Christian Rovsing, Flaviu Călin Rus, Katrin Saks, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Jacek Saryusz-Wolski, Marek Siwiec, Charles Tannock, Geoffrey Van Orden, Andrzej Wielowieyski, Luis Yañez-Barnuevo García, Zbigniew Zaleski, Josef Zieleniec
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Carlo Fatuzzo, Patrick Gaubert, Tunne Kelam, , Николай Младенов, Jean Spautz, Johan Van Hecke

• [1]  S113/08 της 14ης Μαρτίου 2008.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	5.11.2008
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	27 2 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Josep Borrell Fontelles, Danutė Budreikaitė, Marie-Arlette Carlotti, Corina Creţu, Nirj Deva, Alexandra Dobolyi, Beniamino Donnici, Fernando Fernández Martín, Juan Fraile Cantón, Alain Hutchinson, Romana Jordan Cizelj, Filip Kaczmarek, Glenys Kinnock, Maria Martens, Gay Mitchell, Toomas Savi, Pierre Schapira, Frithjof Schmidt, Jürgen Schröder, Feleknas Uca, Johan Van Hecke, Anna Záborská, Jan Zahradil, Mauro Zani
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Miguel Angel Martínez Martínez, Μανώλης Μαυρομμάτης, Csaba Őry, Renate Weber, Gabriele Zimmer